Weekblad voor
VENRAY, HORST en Omstreken.
I Alleen Boter
is boter
„VENRAY"
boter
Na den oorlog.
Buitenland.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 30 Maart 1940]
Een en Zestigste*Jaargang No 13
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS1-8 regels 60 cent,
7V« ct. per regel, bij contract groote reductie.
I UITGAVE Fa. van den MUNCKHOF VENRAY I ABONNEMENTSPRIJS: voor Venray 65 ct.
Tel. 512 Grootestraat 28 Giro 150652 I buiten Venray 75 ct. per kwartaal. Afz. no. 5 ct.
is zeer fijne boter
De verschrikkingen van
den vrede.
van den
De verschrikkingen
vrede Ja
Ook 25 jaar geleden hebben
we ons zóó eenzijdig- bezig ge
houden met de verschrikkingen
van den oorlog en om deze te
boven te komen, dat we echte
verschrikkingen van den vrede
over ons hebben afgeroepen.
De economische crisis, welke
de wereld sinds jaren teistert, is
ir. feite een gevolg van de on
volkomen wijze, waarop we een
kwart eeuw geleden den vrede
hebben voorbereid. We denken
hier in het bijzonder aan één
noodlot van dien vredede
werkloosheid.
Inderdaad had die werkloos
heid vele oorzaken. ma3r deze
sproten toch alle uit den oorlog
voort en bleven gelden door de
slechte organisatie van den vrede
We noemen sterk doorgevoerde
mechanisatie in den oorlog be
vorderd door tekort aan arbei
ders en in de eerste jaren van
den vrede nog hooger opge
voerd ter bespoediging van de
herstelwerkzaamheden. Voorts de
steeds hooger opgetrokken tarief
muien, - gevolg van het met
het einde van den strijd niet
herstelde onderlinge vertrouwen,
Dus autarkische strevingen. Ten
slotte noemen we de handhaving
van duizenden vrouwelijke ar
beidskrachten in betrekkingen
welke voor den oorlog door
mannen en jongens werden ver
vuld.
Ais men over ..het probleem
van den toekomstigen vrede"
nadenkt, dan houdt men op het-
oogenblik al het hart vast bij de
gedachte, hoe het er na den
oorlog op de arbeidsmarkt zal
uitzien. Meer dan 300.000 jonge
mannen ten onzent zijn gemobi
iiseerd en toch is de werkloos
heid slechts met een uiterst ge
ring percentage verminderd. Wan
neer die ruim 300.000 man straks
bij den vrede weer op het eco
nomische leven worden looge
laten, hoe zal men dezen dan
„bezig" sfellen Velen zullen
misschien hun vroegeren werk
kring kunnen hervatten, maar dan
moeten de plaatsvervangers er
uit.
Op een internationale econo
mische opleving behoeven we
niet te rekenen. De groote vol
keren zullen totaal verarmd zijn
door de oorlogsinspanning; het
streven naar autarkie zal worden
bevorderd door de noodzaak,
voor bijna alle volkeren geldende,
om weer arbeid en een bestaan
te scheppen voor de gedemobi-
liseerden. Is - wat we verhopen
- ontwapening een der gevol
gen van den vrede, dan zal
bovendien een sedert jaren helaas
„normaal" bestaan hebbende
arbeidsgelegenheid voor honderd
duizenden (in Duitschland voor
millioenen), de bewapeningsin-1
dustrie, zijn vervallen.
We denker, met afschuw aan
den oorlog van thans, maar ook
met bezorgdheid aan den vrede,
welke eens ons deel weer wordt.
En daarom zouden we willen
waarschuwen: laten we op heden
toch niets doen, wat de arbeids
gelegenheid in den komenden
vredestijd schadelijk zal blijven
beïnvloeden.
Daarbij denken we b.v. aan de
vervanging van mannelijke ar
beidskrachten door vrouwelijke,
Vóór den vorigen oorlog was
vrouwelijk personeel in winkels,
lunchrooms, op kantoor, in de
bureaux der overheid, uitzon
dering. Het is daarna in ontel
bare gevallen regel geworden en
gebleven.
Wie de oude verhoudingen
hersteld wilden zien, werden van
anti-feminisme beschuldigd.
Waren de vrouwen en meisjes
dan enkel maar goed genoeg om
in tijd van nood uitkomst te
brengen
Had een meisje of vrouw niet
even goed het recht om zich on
afhankelijk te maken en haar
eigen bestaan te verzorgen als
een man of een jongen
Principieele vragen, welke men
wij althans gaarne beves
tigend wil beantwoorden.
Maar een zich verbreidend
streven van vrouwen en meisjes
om een onafhankelijk bestaan te
verwerven is de ruïne van het
algemeen maatschappelijk en eco
nomisch leven.
Wanneer betrekkingen, waaruit
een gezin placht te worden on
derhouden, meer en meer gaan
worden vervuld door menschen,
die slechts op de voorziening in
eigen behoeften uit zijn, dan
wordt de schare van onverzorgd
den met den dag grooter. Tot
moreele schade van het individu,
tot financieele schade van de ge
meenschap, tot ontwrichting der
halve van het gezonde volksbe
staan.
Een dezer dagen lazen we, dat
een groote winkelmaatschappij in
Amsterdam er systematisch toe
overgaat om al het mannelijk
personeel (kruideniers-branche)
voor zoover er vacatures ontstaan
door vrouwelijke bedienden te
vervangen.
Dit vervangingsproces is reeds
bijna volledig doorgevoerd, want
vele der filiaalchefs zijn gemobi
liseerd, het jongere personeel
schijnt geen voldoende overwicht
te kunnen laten gelden om voor
vervanging in aanmerking te ko
men en nieuw jeugdig mannelijk
personeel schijnt bovendien moei
lijk te winnen te zijn, omdat
dergelijke jonge mannelijke ar
beidskrachten, door het aanpas
singsvermogen der jeugd, in vol
doende mate gevraagd schijnen
te worden voor vervanging van
gemobiliseerden in beter betaalde
werkkringen.
Wij gelooven best, dat de zaak
„moeilijk" is voor de leiders
van zoo'n winkelmaatschappij,
maar we vreezen, dat ze al te
vlot de meest voor de hand lig
gende oplossing nastreven.
Ons dunkt, dat met méér
moeite de tot heden bestaan
hebbende wijze van personeel-
bezetting te handhaven ware
geweest.
Wanneer straks het geheele
personeel in da» kruideniersbedrijf
door vrouwelijke chefs en -be
dienden zal zijn vervangen, dan
zal na den oorlog de vroegere
verhouding niet worden hersteld
De leiding van dit bedrijf zal
hebben meegewerkt tot ontwrich
ting van den a.s. vrede, tot ont
wrichting van ons economisch
bestel en daarmee tot schade aan
haar eigen bedrijf.
We gaven dit feit slechts als
voorbeeld.
Laten we op heden wèl weten
wat we doen en alles nalaten,
wat de komende vrede tot een
nieuwe verschrikking van de
menschheid kan maken.
Md.
of in de buurt daarvan. De Deen-
sche autoriteiten verzekeren met
grooten en plechtigen nadruk: niet
één dezer schepen voer in convooi.
Eo de Britten bevestigen deze mede-
deeling.
Trouwens, zelden of weinig wordt
een schip, in Britsch convooi varen
de, door de Duitschers tot zinken
gebracht. Deze schepen onder ge
wapend geleide kunnen of durven de
Duitschers niet aan. In de week,
waarin zes Deensche schepen werden
getorpedeerd, ging geen enkel Britsch
schip verloren. Eenzaam varende
neutrale schepen slechts zijn het,
welke een gemakkelijk prooi worden
van onder het water schuil gaande
Duitsche oorlogsgeweld.
In ontroerende woorden heeft de
Deensche minister-president Stauning
in een zitting van het Folketlng
(parlement) de
slachtoffers herdacht
van de verschrikkelijke wandaden.
Hjj zelde o.m.„Wij komen bijeen
in een sfeer van groote zorgen. Een
aantal Deensche schepen is gezonken
of tot zinken gebracht, een groot
aantal Deensche zeelieden heeft het
leven verloren, terwijl zij hun beroep
uitoefenden op wettige wijze en
zonder zich op eenige wijze in den
oorlog te mengen.
Wij geven uiting aan onze bewon
dering voor en onze dankbaarheid
jegen3 deze zeelleden."
Het schijnt, dat men aan oorlog
voerende partijen andere maatstaven
van menschelijkheid, recht en ridder
lijkheid moet aanleggen dan die,
welke in het onderlinge verkeer van
menschen gelden Op dat onderscheid
althans maken de Duitschers aan
spraak. In het „gewone" leven zal
men een geweldenaar veroordeelen
en men zal hem bovendien
doen. Ze zeggende Britten schenden
de Noorsche, Deensche en Zweed-
sche neutraliteit, dus zijn wij niet
langer gehouden om....
Ja, wat ze precies zullen doen,
is nog niet bekend, maar ze hebben
tegenmaatregelen aangekondigd.
Gevreesd moet worden, dat de
maatregelen en tegenmaatregelen
der oorlogvoerenden tegen de neu
trale staten spoedig zullen uitloopen
op een algeheele miskenning van
rechten der neutralen en dat dezer
watoren en grondgebied zullen wor
den gemaakt tot
slagvelden
waarop de oorlogvoerende partijen
hun strijd pogen uit te vechten. In
Duitschland zelf beschouwt men
bljjkens woord en daad alle
neutralen reels lang als vijanden,
Krachtens de daar geldende ideo
logie kan men slechts vöör of tegen
iets zijn. In de jongste rede van
Hitier voelde men deze geestesge
steldheid heel duidelijk, waar hij her
haaldelijk verklaarde, dat de „gehee
le wereld" zich tegen Duitschland
gekeerd had. Terwijl in volle werke
lijkheid zich toch slechts twee sta
ten in oorlog met Duitschland be
vinden. Verschillende anderen zijn
door en door neutraal, anderen zelfs
Duitsch welwillend non-belligerent;
maar allen worden over een kam
geschorenzij zijn tegen Duitschland
zoolang zij zich niet ook militair bij
Duitschland aangesloten hebbeD, om
gemeenschappelijk voor één doel te
strijden.
laaghartig
noemen, als hij voor zijn persoonlijk
gewin en veiligheid achter- en zich
laat verdedigen doorde menschen,
die hg vervolgt. Deze immoraliteit
schijnt in den oorlog een respecta
bele methode geacht te worden.
Want terwijl Duitsche duikbooten
en -vliegtuigen, schepen en levens
van neutralen, van Zweden, Noren
en Denen, onbarmhartig aanvallen
en vernietigen, sluipen dag aan dag
de Duitsche met erts uit de genoem
de neutrale landen geladen vracht
booten, door de Noorsche en Deen
sche territoriale wateren naar
Duitsche havens, zich aldus veilig
stellende voor de zeemacht der
tegenpartijen en beschermd door de
zeemacht van de geteisterd wordende
volkeren.
Noren, ZwedeD en Denen zijn niet
sterk genoeg om zich tegen het
onrecht te weer te stellen en kunnen
zelfs het risico niet trotseeren van
het onthouden van gunsten (erts-
leveringen en doorvaart door terri
toriale wateren) als repressaille.
Maar dat de
Britten het niet dulden
willen, dat de t>uitschers zich nog
langer blijven bevoordeelen langs
neutralen weg, is volkomen te be
grijpen. Helaas doen ze dat met
middelen, welke ofschoon ze niet
op vernietiging van neutraal goed
en leven is gericht met de souve-
reine rechten der neutralen in bot
sing komen.
De Britten zijn vastbesloten om
de Duitsche erts verschepingen uit
de Scandinavische landen tegen te
gaan. Langs de Noorsche kust
patrouilleeren daartoe een zestal
Britsche torpedojagers en verschei
dene duikbooten. Deze zeestrgdkrach-
ten probeeren de Duitsche vracht
vaarders te verrassen op een moment,
dat deze de 3-mijls territoriale grens
overschrijden. Op zulke momenten
zijn twee
Duitsche schepen
getorpedeerd,
w.o. de „Edmund Hugo Stinnes'
Maar ook kwam het in de laatste
dagen voor, dat Britsche oorlogs-
Roemenië bevindt zich in eenzelf
de benarde positie als de Scandina
vische landen. Als Roemenië maar
een arm land ware, dan zou het vre
dig, rustig en daardoor rijk en ge
lukkig kunnen zijn. Maar zooals
Scandinavië rgk is aan erts, zoo is
Roemenië rijk aan olie (en graan)
en om die reden wekt het de be
geerte von machtigen, vooral van
Duitechland, dat olie (benzine) voor
zijn oorlogvoering behoeft. De eenige
kracht vaa Roemenië is de omstac-
nigheid, dat behalve Duitschland ook
Rusland en Italië de Roemeensche
olie begeeren, maar van den dag af,
waarop deze drie het onderling [eens
worden over de verdeling van hun
invloed op den Balkan en de verdee
ling der daar aanwezige grondstof
fen, zijn in het bizonder de Roe
menen
maatregel was om de eigen voedsel
voorziening te verzekeren.
Men krijgt den indruk, dat de
Roemeensche regeering zich naar
Berlijn noodgedwongen schikt,
maar een schijn van onafhankelijk
heid te bewaren.
Rome steunt de Duitsche politiek
ten aanzieu van Roemenië, maar ziet
daarnevens met zorg toe, dat uit de
moeilijkheden geen oorlogsverwik
keling op den Balkan voortvloeit,
omdat hat dan gedwongen zou zijn
om partij te kiezen, öf zijn aspira
ties op te offeren ten behoeve van
de partij (LondenParijs dan wel
BerlijnMoskou), welke, overwin
nend, een durenden invloed in dat
deel van Europa zou vestigen.
Italië heeft dus belang bij het
behoud van den vrede op den Bal
kan en om dezen verzekerd te hou
den is in Rome gebruik gemaakt
van het
bezoek van graaf Teleki
den Hongaarschen mic.-president
aan de Eeuwige stad. Teleki heeft
herhaaldelijk met graaf Ciano en
Mussolini geconfereerd; hij heeft be
grepen, dat Hongarije het Roemenië
voorloopig niet lastig mag maken
en zijn eischen tot teruggave van
een groot deel der in 1918 aan Roe
menië verloren gegane provincie
Zevenburgen moet opschorten.
Het zal voor Hongarije trouwens
niet makkelijk z(jn om op 't oogen
blik in troebel water te visschen,
want het moge ten aanzien van
Roemenië veel te eischen hebben, 'I
heeft nog meer te vreezen van Rus
land, dat het Roetheensche gebied,
hetwelk Hongarije uit de liquidatie
van Tsjechoslowakije voor zich „won"
voor zich opeischt, omdat de Roe-
thenen Russische Oekraniërs zijn.
In een persgesprek met een ver
tegenwoordiger van het Italiaansche
blad „La Tribuna" heeft graaf Te
leki verklaard, dat Hongarije zijn
revisionistische eischen teruggave
van Zevenburgen voorloopig op
schort omwille van de hoogere noo-
den in Europa. „Hongarije heeft een
duizendjarige geschiedenis en daarom
kan het wachten en wacht het".
Maar de Engelschen en Franschen
alsmede de Turken zijn maar weinig
gesticht over de „vreedzame" sa
menwerking van BerlijnRome
Moskou op den Balkan, welke op
een vreedzame verovering begint te
gelijken. Er is dan ook
DE ALGEMEENE
TOESTAND.
De neutralen in de knel»
Vele neutrale staten komen meer
en meer in de verdrukking van den
oorlog, door anderen gevoerd, maar
in het bijzonder de Scandinavische
volkeren, Noren, Zweden en Denen
voelen zich op het oogenblik hope
loos in de knel. Hun economische
leven wordt geruïneerd, het bestaan
en het leven van tal van zeevaren
den wordt op ordinair-moorddadige
wijze vernietigd. De Noren telden
eenigen tijd geleden hun omgekomen
zeelieden reeds bij honderdtallen.
Even voor Paschen werden in enkele
dagen tijds niet minder dan
6 Deensche schepen
getorpedeerd.
Gewoon in den grond geboord,
zonder eenige voorafgegane waar
schuwing, zonder vraag naar lading
of bestemming. Ongeveer 50 op
varenden werden of vaneen gescheurd
bij de ontploffing, of ze verdronken
in zee.
Omdat deze schepen in Britsch
convooi voeren, zeggen de Duitschers,
bodems de Noorsche territoriale
wateren binnenvoeren en er Duit
sche schepen aanhielden. Dat ge
beurde o.a. met het 50.000 ton groote
schip „Ostpreusen", dat... ter be
scherming door een Noorsche
torpedoboot werd begeleidNa een
protest trok de Brit terug, maar
het bleef in de buurt en de kapitein
van de Duitsche boot zette zijn
schip toen aan den grond.
De Britten noemen dit, hun op
treden, zuivere formeele of
technische neutraliteits-
schendingen
en ze zeggen het niet te kunnen
begrijpen, dat de neutrale staten
daèrtegen zoo krachtig protestee
ren, terwijl ze toch slechts een ant
woord zijn op de moorddadige aan
slagen der Duitschers, dag aan dag,
op de rechten der neutralen, de
neutralen, die daarbij tal van sche
pen en honderden levens van hun
zeelieden verliezen.
De Britten wijzen voorts op het
humane karakter van hun tegen
maatregelen. Zelfs zal geen Duitsch
schip worden getorpedeerd zonder
dat aan de opvarenden volledig ge
legenheid is gegeven om zich veilig
te stellen.
Dat is allemaal waar, maar de
Duitschers beoordeelen niet, vér
oordeelen althans niet, wat ze zelf
aan de heidenen overgeleverd.
Het wordt meer en meer waar
schijnlijk, dat het jongste consult
van Hitler met Mussolini over Bal
kan aangelegenheden heeft geloopen
en een vertrouwelijke samenwerking
BerlijnRomeMoskou tot doel had.
Kort daarop even vóór Paschen
verluidden er berichten volgens wel
ke de Duitsche regeering door be
middeling van haar handelsvertegen
woordiger Dr. Clodius, een
ultimatum aan Roemenië
zou hebben gesteld, neerkomende op
den eisch tot aflevering der petro
leum voorraden, economische Duit.
sche controle, een voordeelige kop
peling van het Roemeensche betaal
middel aan de Duitsche markt, enz.
De Roemeensche regeering haastte
zich te ontkennen, dat de Duitsche
eischen die waren er dus onweer
sprekelijk een ultimatief karakter
droegen. Wat slechts een kwestie
van formeelen uitleg is.
Boven alles uit staat het vast, dat
de Roemeensche regeering zich tus-
schen vele vuren (van Londen—
Parjjs, Berlijn, Moskou, Rome, er
ook van Hongaren en Bulgaren) in
gesloten, weinig behagelijk gevoelt
en er op uit is om vooral het meest
acute gevaar, het Duitsche vuur,
met.... olie te blusschen
Reeds maanden lang voeren de
beide oorlogvoerende partgen opRoe-
meensch gebied vinnige economische
gevechten met elkaar, waarbij nu
eens de een, dan weer de ander in
het voordeel is.
Duitschland is er in geslaagd om
op de Donau voor zich een
Ncdcrlandschc tankvloot
van 50.000 ton capaciteit te laten
varen, maar de Fransche en Engel
sche maatschappijen, die de meeste
Roemeensche petroleumbronnen ex-
ploiteeren, kochten daartegenover
bjjna alle Roemeensche vaartuigen
voor petroleumvervoer op.
Toch lijkt Duitschland zijn invloed
in Roemenië ten koste dergeallieer
den te versterken. Koning Carol
heeft een petroleum-dictator be
noemd. Hij zal de beschikking over
alle petroleum die in Roemenië wordt
geproduceerd, aan zich kunnen trek
ken. De Britsch-Fransche onderne
mingen weigeren, hun product te
verkoopen aan Duitschland. De die
tator kan hen dwingen, het te ver
koopen aan hem, en het daarna
overdoen aan de Duitschers.
Als dit niet is wijken voor Duit
sche druk, wat is het dan Er is
ook een bericht geweest, dat de in
militairen dienst geroepen boeren en
landarbeiders bg tienduizende tege
lijk naar huis zijn gezonden om
daar het land te bewerken. Er
beweerd dat dit geschiedde op Duit
sche aandrang; de regeering heeft
geantwoord, dat het een voorzorgs
ccn hevige spanning
De toestand in Finland»
In Finland zijn de partijen het
eens geworden over de samenstel
ling eener nieuwe regeering.
B^ de handelsbesprekingen te
Moskou bedingen de Russen voor
zich de levering van Finsche indus
trieproducten.
De Finsche verliezen in den
oorlog worden thans officieel opge
geven als:
15.000 dooden en rond 20.000 erns
tig gewonden, 9000 vrouwen zgn
weduwen geworden, 25 000 kinderen
verloren hun vader, 52.000 personen
zgn dakloos, 400.000 personen moes
ten verhuizen, 1600 huizen werden
verwoest, 3000 beschadigd. De onder
steuningsfondsen voor Finland brach
ten 200 millioen Finsche marken te-
samen.
De Russen, die Hangö als marine
basis hebben bezet, eischen voorzie
ning in hun behoeften vanuit het
Finsche achterland de Finnen willen
de grens als een barrière beschouwd
zien.
dien hoek van Europa, waar de
oorlogsvlam op een nabij en toch
nog onverwacht moment dreigt uil
te slaan.
Mocht het er tot een conflict
komen, dan zal Turkije met geheel
zgn macht aan de zgde der gealli
eerden staan.
In een persgesprek heeft Sarad-
jogloe, de Turksche minister van
buit. zaken, zgn groote tevredenheid
betuigd over de hulp in wapen
leveranties en legering van troepen
in het nabije Oosten van Frank
rijk en Engeland. Hg zeide den
kende aan Roemenië het weinig
waarschijnlijk te achten, dat een
Balkanstaat voor Duitschland, Rus
land, Italië of voor die drie staten
gezamelgk zou wijken, indien zg tot
een verdealing van den Balkan zou
den besluiten.
Dat zou oorlog beteekenen en een
oorlog, die niet gelocaliseerd zou
kunnen worden.
Turkge is vastbesloten zoo he
loot hij zgn veiligheid te verdedi
gen. Het zal zijn verplichtingen
jegens Eogeland, Frankrijk en de
verbonden Balkanstaten getrouw
nakomen.
Paaschrede van den Paus»
In een toespraak ter gelegenheid
van het Paaschfeest heeft Paus
Pius XII de schending van het recht
de verbreking van verdragen
gebrandmerkt, evenals de onmatige
begeerte naar veroveringen.
„Alles wat gebruikt zou kunnen
worden voor de welvaart en den
vooruitgang der volken wordt thans
uit zgn baan geleid om slachtingen
en vernietiging onder de naties aan
te richten."
Hevige sneeuwstorm in
New-York.
Drie steden zgn ingesneeuwd, ver.
scheidene stadjes en dorpen zgn
geheel geïsoleerd. Er staat gebrek
aan voedsel en meel te wachten.
Zeven personen zgn gedood en een
honderdtal is gewond, honderden
auto's zgn bedolven tengevolge van
een sneeuwjacht, welke twee dagen
geduurd heeft en welke vergezeld
ging van een storm die een snelheid
van vgf en veertig mijl had.
Een dergelijke windsnelheid, werd
in den staat New York de laatste
twee en vijftig jaar niet meer ge
constateerd.
Alle verkeer op de wegen is ge
stremd. De treinen loopen zeer on
regelmatig en dan nog achter
sneeuwploegen.
Syracuse, Utica en Rochester met
een gezamenlijk inwonertal van 640
duizend zielen, zgn geïsoleerd en
gebruiken thans sleden voor het
aanvoeren van levensbenoodigdheden.
VENRAY, 30 Maart 1940
Landbouwschool ,,St» Martinus'
te Venray»
Dinsdag werd in deze school de
eindles gehouden. Aanwezig waren
de Rijkslandbouw-consulent Ir. De-
wez, de Secretaris van de Ver. Ldb.
Onderwijs, den Heer Dinghs, Oud-
Burgemeester van de Loo, eere
voorzitter van het Schoolbestuur
met Commissie van Toezicht en de
vaders van de jongens, die
aan de eindles deelnamen.
Bij ontstentenis van den Voorzitter,
die in militairen dienst zijnde, ver
hinderd was, opende het Hoofd der
School deze bijeenkomst en hield een
overzicht van de behandelde stof.
Aan 26 leerlingen kon het diplo
ma worden uitgereikt, n.l. aan;
1. H. van Meg el, Veulen
2. J. Peters, Oirlo
3. P. Janssen, Maashees
4. P. Croymans, Leunen
5. J. Wegers, Wanssum
6. G. Mooren, Meerlo
7. P. Peeters, Wanssum
8. J. van Os, Venray
9. D. van der Hulst, Venray
10. J. Engels, Merselo
11. L. Kessels, Meerlo
12. K. Nabuurs, Veulen
13. J. Wellis, Maashees
14. J. Jeurissen, Ysselsteyn
15. H. Maas, Wanssum
16. M. Martens, Venray
17. B. Broeren, Oostrum
18. A. Aben, Venray
19. G. van Dgck, Leunen
20. H. de Mulder, Merselo
21. H, Bouten, Venray
22. H. van Mil, Venray
23. Jac. Reintjes, Meerlo
24. G. Geerets, Gegsteren
25. P. Fleurkens, Oostrum
26. H. Vermazeren, Wanssum.
Nadat wat gepauseerd was, richtte
Ir. Dewez zich tot de leerlingen en
ouders, feliciteerde hen met het
behaalde succes en wees op de nood
zakelijkheid van technische ontwik
keling, maar daarnaast ook op hun
verdere ontwikkeling, godsdienstige
en sociale. Onze jonge boeren moeien
worden correcte menschen.
Ook dankte hg den Heer Wijn
hoven, de commissie van toezicht
en de groote belangstelling van de
ouders.
Nu kreeg de Heer Dinghs't woord.
Spr. verheugde zich over het groote
getal leerlingen aan wlen 't diploma
kon worden toegekend.
Ook hij dankte allen, die aan de
vorming van deze klas hadden mee
gewerkt, speciaal 't hoofd der school
en de godsdienstleeraar en wenschte
hun nog vele jaren zoo'n vruchtbaar
werk. Bijzonder onderstreepte Spr