TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS KLDD5TERBAL5EM Waar de 18e divisie vernietigd werd FEUILLETON. De foren waakf Voor Boeren en Tuinders SPIERPIJNEN WÊ^mm Zaterdag 9 Maart 1940 Een en Zestigste Jaargang No 10 Het geheim der overwinning De Fransche journalist Geor ges Kessel, die in Finland vertoeft, heeft in een Fransch blad een merkwaardig relaas gepubliceerd over de vernie tiging van de 18e Russische divisie, waaraan wij enkele bijzonderheden ontleenen Als wassen beelden liggen twaalfhonderd gesneuvelde Rus sen aan beide zijden van den weg. De sneeuw heeft nog geen tijd gehad deze lijken te bedek ken. Gisteren ademden zij nog, de laatste overlevenden van de 18e Russische divisie. Maar toen reeds was hun doodstrijd van honger, van koude en vrees ge naderd. Zij lieten zich liever doodschieten, dan zich over te geven. De Russische politieke commissarisen hebben hen bang- gemaakt met gruweldaden over de martelingen van Russische krijgsgevangenen in Finland. Generaal Hagglund vertelde ons, hoe deze divisie vernietigd werd „Vanuit het Zuiden en vanuit het Oosten en langs het Ladoga- meer trok de achttiende divisie Finland binnen. Generaal Man- nerheim had deze manoeuvre voorzien en wij hadden reeds een verdedigingsplan opgesteld Wij mochten ons aanvankelijk niet verzetten en wij mochten geen slag leveren, want tegen de overweldigende meerderheid zou den wij toch niet opgewassen zijn. Ik liet mijn troepen terugtrek ken terwijl de Russen oprukten Wij bleven terugtrekken en alleen des nachts brachten wij de Rus sen in schermutselingen verliezen toe. lederen dag raadpleegde ik den thermometer. Zou 't gaan sneeuwen Want dat hadden wij noodig. Het einde van Decembe! naderde en binnen weinige dagen zouden de Russische troepen Sortavala hebben bereikt. Op 24 December des avonds begon het te sneeuwen. Ik zal dier. Kerst nacht nooit vergeten. Met ont roering keken wij naar dat hemelsche geschenk. De verwachting vervuld. Wat wij verwacht hadden, ge schiedde ook inderdaad. De Russen konden slechts langzaam vooruitkomen. De manschappen bezaten geen ski's en werden afgemat door de dagmarschen.in de sneeuw. De auto's bleven steken. Geheele battaillons waren uren aan het werk om een weg te banen voor de batterijen. Spoedig werd de divisie ont bonden het was geen compacte massa meer. Het 'voorste ge deelte van de divisie bevond zich op tientallen kilometers afstand van het achterste gedeelte. De verbindingen werden moeilijker en het bleef maar sneeuwen. Roman uit het Venraysche land door Gerard Lemmens, 13. Die Iwee hebben zich goed geamu. seerd Toon en- Ben zijn goede jongens geweest, ze hebben zich voor morgen avond weer afgesproken. Dat is voor de hele kermis voort, en voor daarna. Lena kan er blij om zijn. Lena heeft ook niet meer wiiien eten. Ge hebt ow verdaan, dat is zeker, zei Wies, en ging naar boven. Wel te rusten. Toen Trui met haar alleen beneden was, zei Trui.Viae, megje. Nou zeg me eens, wat er gebeurd is deze avond. En eet wat. Ge hebt geschrewd, dat zie ik. En in uw ogen zit wat, dat er niet in mag zitten. Ge behoeft ow nergers ongerust over te maken, nergens over, verstaat ge dat, zei Leen. Nou, dan is dat voor zo ver in orde. Allee, braaf nonnet-e, vertel 't morgen maar. Ik meen 't goed, en nou gaan we de koets in, waar? Daar lag ze dan in bed. Hoe lang al Kon ze maar slapen Heel vast, heel lang. D'r kwriewelden lelijke gezichten boven aan tegen het plafond. Die haalden van alles erbij. Slierten, draden, sirkeis, punten monsterkoppen. Opeens sprong ze uit bed. Ze besprenkelde het heie bed met wijwater. Ze zegende zichzelf. Ze be Iederen dag werd de sneeuw- hindernis grooter. Toen was het gunstigste mo ment voor ons gekomen om onze ski-patrouilles aan het werk te zetten. In hun witte mantels zijn de ski-soldaten onzichtoaar en snel. Vele Russen werden toen reeds gedood. Hier en daar kon den reeds kleine groepjes Russi sche soldaten in hinderlagei gelokt worden, als zij zich te ver van de groote troepen hadden verwijderd. Honger en koude Generaal Hagglund zweeg een oogenblik en stak een sigaret op En toen vroeg ik. Toen hebben wij gewacht Waarop Wij wachtten tot de Rus sische soldaten honger zouden krijgen. Ik herinnerde mij de vele lijken van uitgeteerde en bijna uitge hongerde soldaten langs den weg. En toen kwam de hevige koude van Januari. Na de sneeuw kwam de Poolwind ons te hulp Sinds menschenheugenis is de temperatuur in Karelië niet zoo laag geweest. Nog nooit werd in oude documenten of rapporten vermeld, dat het Ladoga-meer met ijs geheel bedekt was. Dit jaar was het echter wel zoo. De Russen waren op het klimaat niet voorbereid en zoo hebben zij enorm geleden van de koude en van den honger. Op dat oogenblik was maarschalk'Man- nerheim erin geslaagd de indrin gers aan alle fronten op te houden en zoo kon hij mij enkele versterkingen zenden. Toen kon den wij den vijand in de „motti's'' vernietigen. Wat zijn dat, „motti's?" Met zijn wandelstok teekende de generaal een cirkel in de sneeuw en een lijn daardoor heen. Stel u voor, dat die lijn een weg is. In dien cirkel be vindt zich een compagnie of een regiment, dat door de sneeuw geheel van de overige legeraf- deeling is afgesneden. Dat noemen wij een „motti". Weken lang hebben de Russische soldaten in deze motti's doorgebracht. En toen zij uitgeput waren van honger en koude, en toen maar schalk Mannerheim mij nieuwe troepen had gezonden, werden die motti's een voor een aange vallen. Gisteravond is de laatste motti van de achttiende divisie vernietigd door het regiment van maarschalk Mannerheim, dat expres voor deze operatie hier heen was gezonden. Hebben de Russen dan nooit pogingen in het werk ge steld uit die motti's weg te komen Deden zij geen pogin gen om met hun mitrailleurs en hun kanonnen een doorbraak te forceeren Neen, nooit. Het lijkt onge looflijk, maar iederen dag werd hun meening versterkt, dat zij bevrijd zouden worden. In som- sprenkelde zichzelf. En wat nog in het wijwaterbakje was gooide ze door de kamer. Ik ben wel gek, zucht ze. Bent ge niet goed vraagt Trui. Ja toch wel. En ze stapt weer 't bed in. Ze is een mooie geweest van avond. Wat heeft heur kloosterzin nog te beteekenen Zo lag ze te denken Ze staarde naar het plafond, dat grijs was in 't donker. Hoe is 't toch allemaal mogelijk Hoe ben ik toch met hem kunnen meegaan Er zat 'n duizeling in heur hoofd. Eet maar es goed, zei Trui Is er wat te doen vraagt Leen. Nee, hoe komde er aan mét de kermis doen we niks. En toen is ze eruit gegaan. Ik ga naar Oostrum Trui heeft licht heur hoofd geschud. Wies heeft dat wat spottender gedaan, zeker om haar gedrag van gister. Voor het mirakuleus beeldje van de Moeder Gods, dat wondermooi is en waaromheen langs de muren zo vele ex voto's hangen, vele kaarsen staan en branden, daar knielde Leentje. Daar bad ze en vergat ze wat er om haar heen is. Want in heur nood en be nauwdheid smeekte ze, door tusschen- komst van de heilige Maria, de be scherming en de verlossing uit wat haar drukte. Ze wilde hier de rechte weg voor haar weer kennen Ge kunt zoo goed bidden daar bij Onze Lieve Vrouw in Oostrum. Toen Lena hier is gekomen, heeft zij O. L. Vrouw daar ietwat angstig ge groet. Nu ze weg zal gaan, keek Lena Vlaria opgeruimd aan. En onderweg terug naar huis, ze iep door het veld om alles dieper op zich in te laten werken, vatte Lena heur kerkboekje en zocht naar het gebed voor de H. Maria Magdalena. XV. De deur werd ruw opengerukt en mige motti's hebben de Russische soldaten bijna twee maanden ge ïsoleerd doorgebracht. Wij zijn geen uebermenschen. Als de bevelhebber van het leger aan het Ladogameer af scheid neemt, zegt hij mij nog de navolgende onvergetelijke woorden Wij zijn geen wonderdoe ners en geen Uebermenschen, maar wij houden van ons vader land en wij hebben gezworen om tot den laatsten man te sneu velen voor de verdediging van de vrijheid Daardoor alleen heb ben wij stand kunnen houden tegenover een vijand met onuit puttelijke hulpbronnen. Wij weten; dat onze tegenstand grenzen heeft. Als wij in verlatenheid moeten sterven, moge er dan toch een spoor van ons offer overblijven. Al was het alleen maar als een voorbeeld. Een rasecht Nederlandsch product. Het is wel eigenaardig, dat in deze tijden van internationale onrust, waarin ook wg op economisch ge bied nauw betrokken zijn, een van de eerste gevolgen van die interna tionale economische spanningen, die wg' aan den lijve voelen, n.l. de dis tnbutie, begonnen is bij een product uit ons eigen land afkomstig en dus niet afhankelijk van aanvoermoei- rijkheden en invoercontingenteerin- gen, n.l. bij de suiker. Dat bewijst van hoe groote be- teekenis de suikervoorziening van het volk is, omdat het naast een genot-, ook een voedingsmiddel van meer dan gewone beteekenis is. Of die suikerdistributie nu zoo noodig was, is een vraag, waarover we hier niet willen twisten. Alleen merken we op, dat we er zelf vol doende van procedeeren, terwijl het zelfs voor de hand ligt, dat de teelt van suikerbieten uitgebreid zal wor den. Ook voor het veeteeltvraagstuk is dit van veel belang. Daarnaast speelt de suikerbiet bg den wissel bouw een zeer voorname rol, wat in deze tijden wel van gewicht is. Als men nu nog weet, dat wij een door en door Nederlandsch ras heb ben, dat in ons eenig Nederlandsch veredelingsbedrijf van suikerbieten, dat van Kuhn en Co., gedurende meer dan een halve eeuw door bui tengewoon strenge selectie uitge voerd door menschen, die hun levens werk van dit veredelen van suiker bieten maken, zich geheel aangepast heeft aan het Nederlandsch klimaat, aan den Nederlandschen bodem en aan Nederlandsche landbouwgewoon- ten, dan mag men gerust van een rasecht Nederlandsch product spre ken. Hier komt nog bij, dat onze land bouw zich dubbel en dwars van zaad van dit door en door Nederlandsch rae kan voorzien en dat daarnaast nog aan de vraag uit het buitenland die ook niet klein is, kan voldaan worden. Daar zit wat in in het gebruik van een zoo voor ons land buiten gewoon geëigend ras. Neem bgv. de eigenschap, dat deze biet zoo sterk is en vroeg kan worden gerooid. Wat is dat al niet van belang voor den verbouw van wintertarwe, die, zooals we weten, zoo goed na bieten wil. Op zoo'n nationaal product kunnen we trotsch zgn. AGRICOLA. Levilicus schreeuwde naar beneden: Zet verdomme de radio af. Half tien. Er werd hard en venijnig op de vloer gestampt en Leviticus gilde Grada, als ge de stofzuiger nog laat Ioopen...Half elf. Leviticus sprong uit bed, gooide met een stoel, rukte de deur open, sloeg dicht dat het dreunde en bulderde naar beneden, naar boven en overal: Vrije morgen hebben en dan zo gejudast wordenGe zoudt ge weet niet wat doen. Elf uur. Leviticus kroop niet meer in bed terug. Hij plaste het water uit de kan in de waterkom, dat de helft er over heen schoot en mepte dan de kan over de vloer heen. Het oor vloog eraf. Rotzooi, allemaal Beneden werd een deur opengedaan en vader van Douwenaar riep naar hem: Kan het wat kalmer Hebt ge de kater meegebracht van de kermis Kermis I schamperde Leviticus. Hi] ging voor de spiegel staan. Daar had ge de kermis. Asjeblieft, 'n Bult, 'n plek die ging kleuren, 'n wonde die ie gisteravond bepleisterd had. Gloeiend nog toe 1 Met nijdige oogen in z'n kop schoot ie in zijn ochtendjas, bette de bult en de plek in zijn gezicht en dook dit ook even in 't water. Hij wies zich af en deed met wat zuivere benzien het pleister er af. Sakker... wat 'n wonde. Prachtig is hetHij deed 'n nieuwe pleister erop. Stak een sigaret tussen ;'n lippen en rumoerde de trappen af Morgengroette hij, maar keek zijn vader niet verder aan. De kermis op ons dorp, wel, ik dacht zo vroeg vader tegen z'n rug op. Leviticus zei er niets op terug, ant woordde ook naderhand niet op de morgenwens van Grada, die hem aan keek... gottogod I met die pleister I.... en een kop koffie voor hem neerzette. Eet meneer hier, of... Aardappelen. Voor den particulier is de Eigen heimer zeer geschikt. Koopt bjj den zaadhandelaar pootgoed, dat te velde en op partij goedgekeurd is. Poottijd: V3n half Maart tot half April. Diepte van poten ongeveer 8 cm. De rijen 50 cm. van elkaar, in de rijen de aardappelen leggen op 40 cm afstand Voor 25 m2 heeft men ongeveer 5 kg poters noodig. Rooien als het loof afgestorven is. Eigenheimers kan men tot ongeveer Maart eten. Van 25 m2 kan men 50 tot 70 kg aardappelen rooien. Als het pootgoed tijdig is aangeschaft, moet men het in platte kistjes be waren, bijv. in een kelder (vorstvrij), zooveel mogelgk in het licht; niet meer dan twee lagen poters op el kaar in één kistje. Teelt geen aardappelen op grond, die eokele maanden geleden pas ge kalkt is Erwten. We bepalen ons tot doperwten, groene erwten en capucgners. Zaaitijd Maart. a. Doperwten. Er zijn stam- of kruiperwten, die 'ongeveer 30 35 cm hoog worden (en niet langs tak ken of gaas geteeld worden),^en er zijn rijserwten, die langs rij (takken) of gaas omhoog groeien. De rijs doppers nrengen veel meer op dan de stamdoppers. Als stamdoppers raden we aan de soorten „Wonder van Amerika" of „Wonder van Witham". Afstand tusschen de rijen; 40 cm. in de rij telkens 3 of 4 erwten bfl elkaar op 15 cm afstand. Een ons zaad (100 gram) bevat ongeveer 500 erwten. Voor 5 m2 heeft men on geveer een ons zaad noodig. Als rijsdoppers bevelen we aan: „Groene Leutedopper", „Haarsteeg- sche" en „Meidopper". Deze soorten worden tot 1 meter hoog. Rrjsdop- pers plant men als volgt: trek i geultjes op 12—15 cm van elkaar en 34 cm diep; leg de erwten in de geultjes op 1 cm afstand. Zet tus schen de beide rijen een rij dunne takjes (erwtenrrjs) of gaas. Een ïede dubbele rij komt ongeveer 1.20 meter verder; er kunnen vroege groenten tusschen de rgen geteeld worden (spinazie of radij3). Voor een dubbele rij van 5 meter lengte heeft men 2 ons zaad noodig. Om de erw ten vlug op te doen komen, kan men ze eerst 2 x 24 uur in niet te koud water zetten en dan uitzaaien. De geweekte erwten kan men ook eerst laten kiemen, bgv. in een zakje, of in een plat kistje met vochtig zand op een niet te warme plaats. Al spoedig komen de worteltjes te voorschijn; als die ongeveer 1 cm lang zijn, zaait men de erwten uit. Men kan ook deze geklemde erwten in een bakje of op een hoekje van den tuin dicht bijeen zaaien (dus op een zgn. kweekbad), en dan afdek ken met een glasruit. Als de plant jes ongeveer 5 cm hoog zgn. worden ze uitgeplant in de rg: telkens drie plantjes bijeen op een polletje, en de polletjes uiteen. b. Groene erwten. Er zijn ver schillende rassen; de keuze is voor ons van niet veel beteekenis. Hoe veelheid zaad, methode van zaaien, enz. als bij stamdoppers. Terwgl doperwten onrgp geplukt worden, laat men groene erwten rijp worden (blad en stengels worden dan geel); men trekt ze uit den grond en bindt ze in bosjes, die men omgekeerd dus met de wortels omhoog in de zon of onder een afdak laat drogen. Als ze goed droog zgn gaat men ze doppen. Wie dit werkje vlug wil doen, neemt een gewone, groote zak, doet daar de erwten met stroo en al in, legt de zak dan languit op den grond en beukt er flink op met een stok. Tus schen de aldus gedorschte erwten zitten nog al de stroodeeltjes; men kan deze er uit blazen, door bgv. Leviticus sloeg met handen af: Ik belief niets, donder maar op I Grada keek even naar Mijnheer van Douwenaar, die zich een sigaar opstak en de krant nam, zich leunend in de fauteuil. Grada ging. Leviticus ging draaien aan de radio. Alle stations hadden almaardoor een kakofonie van muziek en seingeluiden D'r is vanmorge ook al niks - *e knjgen! mompelde hij en liet Moskou op staan. D'r raasde en sloeg een opwindende slem door, die nijdig daalde en zwol en venijnig kraste met afwisselende overdaad. Vader stond op en schakelde in op de KRO., die stemmige muziek ten gehore bracht. Zet er liever iets aardigs op, aan dat onverstaanbaar gezwam hebt ge mets. Leviticus humde licht en ant woordde dan: Ja, laat een zoete deun maar proberen lol in uw morgen te brengen. Vader schudde licht met z'n hoofd, zette zich weer, dampte en las. Is er post gekomen vroeg Le viticus plotseling. Vader schouderde, niet wetend. Daarop riep Leviticus naar Grada, die hem wees naaj de brievenhouder op de piano. Ge moet hier alles maar kunnen ruiken bromde hij en nam er 'n brief uit. Een enveloppe: Aan den Weledeten Heer L. van Douwenaar. En wat onbe holpen geschrift. D'r zat wat hards in ook. 'n Monster zonder waarde, spotte hij en scheurde de envelop open D'r rolde geld op tafel. Wat betee- kende dat nou Es kijken, twee kwartjes en vier dubbeltjes, negentig cent. Nou, nou. Leviticus haalde een briefje uit de envelop In 't zelfde werkmanschrift las hij: Waarde Heer. Ik ben maar zo vrij, mede namens de anderen van gisterenavond, en ik duw hier in het overblijvende geld. Het waren vier plaatsen van veertig en U gaf ons een rijksdaalder. Hier zijn de telkens een weinig op een gewoon vuilnisblik te nemen, of aan den wind dit werkje te gunnen. Op een winderig hoekje laat men de erwten langzaam van bgv. schouderhoogte in een bak of emmer vallen. c. Capucijners. Deze worden wat forscher dan groene erwten. Ook hier is de rassenkeuze voor ons van wei nig belang. Teeltwgze als stamdop pers. Men zou den afstand tusschen den rijen echter wat grooter kunnen nemen, bijv. 50 cm. Verder behan delen als de groene erwt. Capucg ners zijn grooter dan groene erwten, men moet dus wat meer zaaizaad hebben, bgv. voor 5 m2 anderhalf ons. Boonen. Erwten kunnen koude, zelfs wat vorst verdragen, boonen niet. Erw ten kunnen we al in Maart, soms al eerder zelfs, zaaien. Met boonen moet men wachten tot half Mei, en als het dan nog te guur is, wachten we nog eeD tijdje. Want: van een boo- nenplant, die van begin af niet flink door kan groeien, komt niets terecht, Boonen mag men niet weeken en voorkiemen; erwtenplanten kan men goed verplanten, met boonen mislukt dit al heel gauw. Is de grond bg het boonen leggen erg droog, dan haalt men wat voch tige aarde naar boven en legt de boonen daar in. Men onderscheidt stam- en stokboonen. We willen ons hier alleen bezig houden met de teelt van bruine boonen en dat zijn stamboonen (die dus laag blgven) die derhalven geen stokken noodig Men zaait de bruine boonen op rgen, die 40 cm uiteen staan; in de rg liggen^ze op 15 cm afstand, doch men zet telkens 4 boontjes bg elkaar. Men heeft, voor elke vierkante meter 10—15 gram zaad noodig. Als het blad geel begint te worden en af te vallen, dan trekt men de planten uit den grond en zet ze, als het weer goed is, een paar dagen op den kop te drogen. Daarna aan bos jes binden en aan een lijn of overeen afrastering in de zon hangen. Bij nat weer onder een afdakje. Als ze droog zijn, gaan ze naar den zolder om in den dop bewaard te blgven, tot men ze zal gebruiken. Eerst dan worden ze gedopt. Spinazie, sla, radijs en raapstelen zijn groenten, die vlug zijn en dus geteeld kunnen worden op hetzelfde bed, waar de boonen op komen. Kool. Voor herfst en winter teelt men late witte, late roode en late savoye- kool, boerekool en spruitkool. a. Witte kool. We kiezen de zgn. „Deensche witte winterkool." Zaaien in April op een klein kweekbed: 1 tot 2 gram zaad per vierkante meter. Van één vierkanten meter krijgt men zooveel planten, dat men wel 50 m2 zou kunnen volplanten. Wie maar weinig planten noodig heeft, kan ze net zoo voordeelig in Mei koopen. In Mei worden de jonge planten uitgeplant en wel op een afstand van 60—70 cm. b. Roode kool. We nemen de „Langedijker late donkerroode". Teelt als witte kool; plantafstand 5060 cm. Savoyekool. Neem de gewoüe groene savoye. Teelt als witte kool; onderlinge afstand 40—50 cm. d. Boerekool. We kiezen de hooge en middelhooge fgn gekrulde. Zaaien in Mei. Uitplanten in Juli—Augustus. Afstand 40 cm. Op het grondstuk, voor de boere kool en spruitkool bestemd, kan men eerst allerlei vroege groenten telen (spinazie, radgs, sia, raapstelen; Spruitkool. Kist de „Spiraal van Nunhem" of de „Liersche spruit kool". Zaaien begin Mei. Uitplanten in Juni. Afstand 50—60 cm. Ook boere- en spruitkoolplanten worden voldoende te koop aangebo den. zoodat men ze zelf niet behoeft te zaaien. Omtrent den verbouw van kool o vei blijvende centen, en wij bedanken U allemaal erg. Het was zeer mooi Wij wensen U verder ook nog een prettige kermis. Voor allemaalBen Pontini. - Dat is een gruwel, bromde Levi- ticus, nam het geld, jaste het naar alle kanten heen dat vader schrok heila jongen, wat is dat nou Hij scheurde envelop met brief tot in het oneindige en gooide de rommel in de asbak. - Ik ga me kleden, antwoordde hij z'n vader toen. 'n Half uur later kwam hij weerom beneden met opnieuw een sigaret in de mond, maar mei zulke nijdige trek ken. Hij nam de ochtenkrant, die vader op tafel had gelegd, en vroeg boven dien Is er wat nieuws Nee, Viet, zei vader, die inmid dels een illustratie ter hand had ge nomen Maar wat zie ik daar boven uw rechteroog En waarempel, daar ook al wat langs het oor Watl o, wat ik heb? Leviticus keek duister. O, zei hij dan opeens, ik ben gisterenavond ergens tegenaan gelopen. Zo! en dat hier op ons dorp. ja. Op dit rotn-ist, ja. Geen wonder, dat ge daar straks de pee in had, begon vader te lachen. Dan gaat ge vanavond zeker de kermis nog eens behoorlijk overdoen? Ik Nee, ik dank u. Ik smeer 't 'm straks. Ik bel straks Kees eens op, of Richard. Of er niet ene bij is, die zin heeft voor 'n tripje naar Luik of Düsseldorf. Dus.ge laat ons met de kermis zitten. Ja. Amuseer u er zich mee, ik wens het u van harte. Maar, ge gaat straks toch al niet weg, hoop ik Waarom niet Wel, omdat Arnold komt, met Hanna. Ja, dat kan lollig worden. Maar ik ben toch sterk van plan toch te worden veroorzaakt door scherpe vergiftige stoffen, die zich in Uw spieren hebben vastgezet en daar ontsteking, pijn, zwelling en stijf heid veroorzaken. Laat dadelijk een groote pot Akker's Klooster- balsem halen en laat U drie maal per dag flink daarmede inwrijven. Kloosterbalsem bevat geneeskrach tige aromatische stoffen, die diep in de weefsels doordringen en daar hun genezende en afleidende wer king uitoefenen op de ontstoken pijnlijke spieren. De vergiftige stof fen. die zich in Uw spieren hebben vastgezet, worden opgelost. Ge ruikt als 't ware de geneeskracht en na elke wrijving voelt Ge de werking. Ongeëvenaard als wrijfmiddel bij spit, rheumatiek, spierverrekkin- gen, stramheid, kneuzingen, ischias. Onovertroffen tegen alle wonden, wintervoeten, gesprongen handen. AKKER'S Pot van 25 Gr. f 0.62l/2. pot v i 50 Gr. f 1.40 moeten we nog het volgende ver melden: Let bij het uitzetten van de planten goed op den wortel en op het hart. Aan den wortel komen soms verdikkingen voor (zgn. knolvoeten); ook kan het hart van de plant weg gevreten en misvormd zijn („draai- hartigheid»); zulke exemplaren mo gen niet uitgezet worden. Spruit kool en boerekool hebben er geen last van. Na het uitplanten kan men ook nog last van knolvoeten krjjgen; er komt dan van de kool niets terecht. Wanneer dit zoo is, moet men in den komenden winter kalk uitstrooien 4 kg per 25 M2 en het komende jaar geen kool of koolrapen verbouwen. Een andere vijand van de kool Is de koolvlieg. Deze legt eieren aan den stengel van de koolplant (niet bg boerekool en spruitkool), waaruit maden komen, die zich voeden met het merg van stengel en worteL Om dit tegen te gaan, legt men kool kragen om de kool; dit zgn ronde schijfjes asphaltpapier, ongeveer 8 cm. middellijn; ze zijn in den handel te bekomeo. De aarde om de plant wordt een beetje opgehoogd en dan wordt de koolkraag aangelegd. Vooral' in particuliere tuinen heeft men nog al eens last van rupsen i van het koolwitje en van de kooluil). Men bestrijdt deze ten eerste door de eitjes aan de onderzijde der bla deren te vernietigenhet zjjn kleine, gele eitjes, die in hoopjes van 2550 stuks bg elkaar zitteD. In de tweede plaats kan men de rupsen van de planten afzoeken of wel doodkngpen of doorknippen op de planten. Wortelen* Men teelt zomer- en winterwortels. Zomerworiels. Deze kunnen we iD Maart reeds zaaienmen oogst dan in Juni en Juli. Wie in Juli zaait (na Juli kan het niet meer), moet het gewas tegen den winter voor bevrieziog afdekken met droog blad. Men kan de wortels dan nog gerui- men tijd versch eten. Men gebruikt 10 gram zaad voor 5 M2. Zeer dun zaaien op rijen, die 15 cm. uiteen liggen. Na het zaaien den grond flink aandrukken. Op lichten grond is het gewenscht. de kleine planten, bg voorbeeld na het eerste wieden, goed aan te drukken. Men kan daar toe tusschen de rgen over het bed loopen. Als het zaad goed opgekomen is, worden de plantjes uitgedund, dat wil zeggen men kngpt er zooveel weg, dat tusschen de over big vende gaan. Nou, dat is wat netjes Leviticus antwoordde niet meer. Hij lei de krant weer neer, ging naar de telefoon. Hem schoot 'n impuls binnen. En zoprobeerde vader nog, met dat pleister, en dat ander? Maar Leviticus draaide al. En aarzelde toen even, of ie nier eerst de politie zou opbellen, om die mishandeling van gisterenavond. Nee. Doch reken maar, dat hij ze zou krijgen. Die Kobes zeker 1 En hij telefoneerde niet. Dat was beter. Want om wien er gelachen zou worden, was zeker niet Kobus. Maar hij zou dien kinkel wel het lachen ver leren. Wacht maar 1 XVI. Wat is het huwelijk? Het huwelijk is het sakrament, waar door man en vrouw zich tot echtge noten verbinden, en genade ontvangen, om de plichten van de huwelijke staat naar hehoren te vervullen. Ja, die vrasg kon An nog heel I Welke is de beste voorbereiding tot een gelukkig huwelijk De beste voorbereiding tot een ge lukkig huwelijk iseen rein en deugd zaam leven, een eerbare verkering, en het gebed en het dikwijls ontvangen van de heilige sacramenten. Ja, Trees kon deze kleingedrukte vraag uit de katechismus pront beant woorden. Zeg eens de twaalf artikelen van het geloof op. Kobes zei het zonder een zweetdrop pel te laten parelen, maar was er wel warm van geworden. Hij had de hele week de catechismus 's avonds in de hand gehad. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1940 | | pagina 7