Weekblad voor VENKAY, HORST en Omstreken.
Alleen Boter
is boter
„VENRAY"
boter
Vredesdag.
Ook Volkenbonds
dag....
Buitenland.
Oorlogs ervaringen
in Spanje
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 11 November 1939
Zestigste Jaargang No 45
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct I Uitgave FIRMA VAN BEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct
per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct
is zeer fijne boter
Heeft godsdienst nog wel zin
In een bepaalde radio-lezingen
reeks hoor ik den laatsten lijd
herhaaldelijk, op suggestieve wijze
de vraag gesteld, of godsdienst
in onzen tijd, gelet op de hope-
looze verwording ondanks bijna
20 eeuwen christendom, nog wel
zin heeft.
De referent antwoordt op be
vestigende wijze en hij stelt en
herhaalt zijn vraag ongetwijfeld
met de beste bedoelingen, maar
ik geloof, dat hij velen er on-
noodig mee aan het tobben
brengt. Want de vraag lijkt me,
in zich, zóó onnoozel, dat ze uit
den logischen gedachtengang van
een normaal mensch moeilijk
kan ontspruiten.
De leer van Christus bevat de
volheid van den Vredezij is
liefde. Waar deze leer tot richt
snoer wordt genomen in het
leven, heerschen broederschap,
offervaardigheid, vergevingsge
zindheid en hulpvaardigheid.
Wanneer de menschen elkaar
haten en volkeren elkander be
strijden, dan geschiedt dat tegen
de leer van Christus en de be
doelingen van het christendom
in. Niets is dan duidelijker dan
dat aan de menschheid gods
dienst mankeert, dus dat ze den
geest van het christendom in
veel grootere mate behoeft dan
ze dezen tot nog toe op zich
liet inwerken. Als we arm zijn,
stellen we ons dan de vraag, of
geld nog wel zin heeft voor ons
Neen, want juist dan zouden we
de waarde van geld weten te
waardeeren.
Zóó dienen we ook tegenover
den godsdienst ie staan in een
lijd van groote geestelijke ver
warring en ellende. Meer dan
ooit hebben we er behoefte aan.
Mij leek deze inleiding ge-
wenscht, alvorens te gaan schrij
ven over het feit, dat we heden
Zaterdag - de jaarlijksche
Vredesdag herdenken.
Pessimisten en oppervlakkig-
denkenden zouden zich op heden
misschien willen afvragen, of 't
nog wel zin heeft om een Vre
desdag te „vieren" in een tijd als
die, welker, we thans beleven.
Ik antwoord ze: ja, juist nu!
Het feit, dat volkeren elkaar
opnieuw teisteren in bloedigen
strijd, is er het bewijs van, dat
de menschheid den juisten weg
van den vrede niet is gegaan en
dat we naar dezen weer op zoek
moeten gaan.
Of eigenlijk is het wel juist
dat we dien weg nog zoeken
moeten
Neen, we moeten ons dwingen
om af te zien van de hardnek
kigheid, waarmee we tot heden
steeds gepoogd hebben om ne
venpaden te betreden, die naar
we meenden, tot hetzelfde doel
zouden leiden.
Naar den vrede, den materiee-
len zoowel als den geestelijken
vrede, is maar één weg, de weg
van den godsdienst, van het
christendom
Men werpe ons daartegen in
de verdeeldheid der kerken niet
als argument voor de voeten,
noch de verschillen, die zich
veelal openbaren tusschen de
leer en de levenspractijk van
vele christenen.
Alle christelijke belijdenissen
stemmen overeen in de erkenning
der christelijke deugden van lief
de, verdraagzaamheid, vergevings
gezindheid, hulpvaardigheid, of
ferzin e.a., die, worden ze toege
past, elke oorlogsmogelijkheid
buitensluiten. Worden ze niet
toegepast, dan zegt dat niets
tegen de leer, maar véél tegen
den mensch, ook tegen den chris
ten in hem.
De strijd voor den vrede moet
van onderen af beginnen, d.i.
van het individu af. Slechts wan
neer steeds meerderen de ge
meenschappen vervullen van hun
offerzin, van hun eerlijkheid,
rechtvaardigheid en liefde, dus
van den geest, der moreele her
bewapening, die zijn grondslag
'vindt in Christus' leer, zullen we
den vrede, dien we verlangen en
behoeven, wekken en de gedach
ten van wraak alsmede de zucht
tot overheersching uitbannen.
Is het niet merkwaardig, dat
die zucht tot overheersching en
tot het plegen van geweld, welke
tot den huidiger, oorlog leidde,
is ontstaan en gegroeid in de
landen, die zich van den chris-
telijken godsdienst vervreemdden,
d.i. in het godlooze Rusland en
het tot modern heidendom ver
vallende Rusland
En is het niet juist, dat de
onchristelijke gedachte van geweld
in die beide landen zoo weinig
wortel kon schieten, doordat het
christendom ir. andere landen zoo
weinig practische toewijding
vond
Wanneer in laatstbedoelde lan
den het egoïsme de christelijke
gevoelens niet hadden verdrongen
dan zou er méér gebleken zijn
van den geest tot betrachting van
de verdeelde rechtvaardigheid en
zou wellicht de kiem van haat
en van goddeloos geweld nim
mer tot ontwikkeling zijn kunnen
komen, zelfs niet daar, waar
men den Prediker van die liefde
en van den menschenmin ont
troonde of met de beelden van
afgoden omringde.
o—
Op Vredesdag kunnen we niet
beier het hooge ideaal der
menschheid dienen, het ideaal
dat ons door Christus werd ge
steld, dan door ons zelve te
herzien in den geest van liefde
en offervaardigheid, tot uiting
gebracht in onze persoonlijke
levenshouding.
Als er zeer velen in de wereld
zóó worden, dan zullen zij ook
grooten invloed kunnen uitoefe
nen op het verloop, het beëin
digen van den oorlog en zij zul
len het kunnen bewerken, dat de
vi ede, welke weer komen moet,
geen dictaat zal beduiden van
overwinnaars aan overwonnenen,
maar een overeenkomst om in
eerlijke samenwerking met gelijke
rechten voor allen, in verdraag
zaamheid jegens andere volkeren,
vreemde rassen en elkanders
respectabele overtuigingen, de
welvaart van de menschheid té
verzekeren.
!n den geest van zulk streven
kunnen we den Vredesdag óók
nog zien als Volkenbondsdag,
als hoedanig hij eens mede was
ingesteld.
Maar dan zij er geen sprake
meer van een Volkenbond, die
tot doel heeft om bevoorrechte
posities van enkelen te verzeke
ren, maar om de rechten van
allen te beschermen en aan de
gerechtvaardigde verlangens van
de misdeeiden te voldoen.
Md.
DE ALGEMEENE
TOESTAND.
VREDESBEMIDDELING.
Voor de tweede maal hebben Ko
ningin Wilhelmina der Nederlanden
Koning Leopold van België aan
de oorlogvoerenden het aanbod hun
ner goede diensten gedaan, teneinde
een beslechting van de bestaande
geschillen te voorkomen, voor de
oorlog zich in zijn voile verschrik
kelijkheid heeft ontwikkeld.
Niet enkel voor het buitenland,
maar ook voor het binnenland kwam
dit initiatief volkomen onverwacht.
Toen er Dinsdagavond in een extra
radio-uitzending mededeeling van
werd gedaan, bevatten de kranten,
die op dat oogenblik verschenen,
zelfs nog 'n ondubbelzinnige tegen
spraak van geruchten als zou de
samenkomst in Den Haag der beide
vorengenoemde souvereinen met een
vredes-initiatief in verband moeten
worden gebracht.
Eerder geioofde het pubfiek, dat
het koninklijk overleg, dat%Is zoo
danig al even onverwacht tot feit
was geworden, zou wijzen op een
verscherping van den oorlogstoestand
in Europa en van een nader komend
gevaar voor Nederland en België,
van in den strijd te worden betrok
ken,
Ofschoon dat laatste Dadien met
nadruk is ontkend, lijkt het toch
waarschijnlijk, dat de beide souve
reinen en hun regeeringen met on
gerustheid de ontwikkeling van
zaken in Europa volgen en het ook
van een direct belang voor hun
eigen landen en volkeren hebben ge
acht om het uiterste te ondernemsD:
teneinde een conflict te beëindigen
dat voor de neutralen alle mogelijke
gevaren in zich draagt.
In Duitschland neemt de toon van
ergernis jegens de houding van de
neutrale staten, ook van Nederland
op ontstellende wijze toe,
Men beschuldigt er de neutralen
van, dat ze met „papieren protesten
en halfzachte resoluties" zich schik
ken naar Engelschen oorlogsdwang.
Al wat de regeering blijkens het
Oranjeboek tegen de vormen van
den Britschen blokkade-oorlog heeft
gedaaD, wordt nietswaardig gehee-
teD.
„Begrijpelijkerwijs zoo het
richt men met zulke methoden niets
uit". We worden beschuldigd ons te
hebben „onderworpen aan het toe
zicht van Engeland".
In plaats van onze schepen ge
willig naar Downs te laten opbren
gen, hadden we het minstens op
een „proefgeva!" van verzet moeten
laten aankomen.
In dezen geest schreven de laatste
dagen de Lokalanzeiger, de Duitsche
Algemeine Zeitung, de Angriff en
het Hamburger Fremdenblatt. Om
er maar enkele van de voornaamste
te noemen.
Daarom al erkennen we de
juistheid der vorengenoemde critiek
geenszins is het enkel een belang
van de algemeene welvaart in Euro
pa, dat naar beëindiging van den
huidigen oorlog wordt gestreefd,
maar eveneens een
belang onzer eigen veiligheid.
Intusschen zullen we goed doen
met geen al te hooge verwachtingen
te koesteren over het resultaat van
hei initiatief der beide souvereinen.
De reacties in de verschiliende
hoofdsteden wijzen er op, dat de
omstandigheden zeer weinig uitzicht
bieden op een gunstig onthaal van
het vredesaanbod.
In Frankrijk en Engeland onder
drukt men op hoffelijke wijze de
ontstemming over het feit, dat de
twee souvereinen zich rechtstreeks
richtende tot de hoofden van de
oorlogvoerende staten, verzuimden
om mede aan
den president van Polen
hun telegram te doen toekomen.
Polen bestaat nog wel degelijk zegt
men in die landen. Polen heeft ook
een wettige regeering, zoo wordt
herhaald en Engeland zoowel als
Frankrijk hebben zich verbonden om
niet over vrede te praten tenzij met
instemming der Poolsche regeering
Om enkele, andere reacties samen
te vatten, stellen we vast;
IN FRANKRIJK
toont men zich uitermate gereser
veerd. In goed ingelichte kringen gaf
men alleen te verstaan, dat deze
demarche te verklaren is door de
gevaarlijke positie waarin de beide
landen zich bevinden.
Men verkiaart te Parijs dat Duitsch
land reeds lang druk uitoefent op
de neutrale mogendheden, om ze tot
samenwerking te bewegen in verband
met het Duitsche „vredes.offensief'
Ook wees men er op, dat de Bel
gische en Nederlandsche handel met
de kolonies van de belligerenten
groote last en vertraging ondervin
den sedert het uitbreken van de vij
andelijkheden.
Men gelooft daar, dat deze over
wegingen tot het aanbod van hunne
majesteiten hebben bijgedragen,
IN ENGELAND
lieten de officieele instanties door
Reuter verklaren, dat vanzelfspre
kend iedere mededeeling van de Ko
ning'n der Nederlanden en den Ko
ning van België zeer zorgvuldig in
Londen bestudeerd zal worden.
Men zal echter goed doen zich te
herinneren, dat zoowel minister
president Daladier als eerste minis
ter Chamberlain de positie van hun
regeeringen volkomen duidelijk heb
ben gemaakt wat betreft den oor
sprong van den oorlog en de om
standigheden, die naar hun oordeel
een rechtvaardigen en blgvenden
vrede mogelijk zouden maken.
„De algemeene toestand zoo
zegt het arbeidersorgaan, de „Daily
Herald" kan in Den Haag of
Brussel nauwelijks hoop geven, dat
dit een bgzonder gunstig oogenblik
is voor een vredesvoorstel."
IN DUITSCHLAND
begroette men het aanbod der sou
vereinen „met vreugde". Men be
twijfelde echter ook te Berlgn of
het optreden der beide landen den
oorlog tot een einde zou kunnen
brengen, gezien het geringe succes
van vorige pogingen.
En zoo heet het in officieele
Berlijnsche kringen de tegenstan
ders zullen moeten beginnen met de
verovering van Polen te erkennen.
Letterlijk heet het in een bericht
uit Berlijn van de U. P.„Indien de
geallieerden het feit accepteeren, dat
Polen van de landkaart is verdwe
nen, zoo wordt te verstaan gegeven,
zal de Fuehrer bereid zijn, naar
welke redelijke voorwaarden ook het
oor te leenen."
Duseerst de vernietiging van
Polen erkennen en dan.... de andere
voorwaarden aanhooren
IN DE VER. STATEN
heeft men „met gevoelens van goed
keuring, getemperd door twgfel over
het resultaat" aldus Reuter
kennis genomen van het Neder-
landsch-Belgische voorstel.
Hetzelfde scepticisme spreekt uit
de commentaren, welke, uit andere
neutrale staten worden vermeld. In
Kopenhagen zegt men er van over
tuigd te zijn, dat Engeland
Frankrijk voor het beginnen der
onderhandelingen hun „oude en be
kende voorwaarden" zullen blijven
stellen, zoodat er geen reden is om
zich illusies te maken.
De vredesvoorwaarden van Enge
land en Frankrijk mogen al „oud"
zijn, de „bekendheid" laat, zoo mee-
nen we, nog wel wat te wenschen
over. Dat schijnt zelfs de Britsche
regeering te willen erkennen, want
haar minister van buit. zaken Lord
Halifax heeft het van de week
noodig geoordeeld om in een radio
rede iets naders over
de Britsche oorlogsdoeleinden
te vertellen. Groot-Brittannië
vastbesloten, zoo gaf Lord Halifax
te kennen, om, zooveel als mensche-
lijkerwijs mogelijk is, te verzekeren,
dat Europa niet nogmaals een her
haling van de oorlogstragedie te zien
krijgt.
Als doeleinden van den strijd
noemde hij
1. Een nieuwe wereld, waaruit de
bewapeningswedloop zou zijn geban
nen.
2. De samenwerking van alle
volkeren op den grondslag van ge
lijkheid, zelfrespect en wederzgdsche
verdraagzaamheid.
3. Het vinden van middelen, die
de noodzakelijkheid van wijzigingen
verzoenen met waarborgen tegen
verstoring van den algemeenen vrede
door geweld.
Engeland is, aldus Halifax verder,
vastbesloten om zooveel mogelijk
het onrecht te herstellen, dat
Duitschland achtereenvolgens heeft
begaan aan zijn zwakkere huur
lieden. Alle naties zullen hun bijdra
gen moeten leveren aan de nieuwe
wereldorde.
Duidelijker gezegd: De Britten
streven naar herstel van Tsjecho-
slowakijë en Polen, misschien ook
van Oostenrijk. En een nieuwe Vol
kenbond, omtrent welke nog geen
richtlijnen werden aangegeven.
Is ook aan Rusland een plaats in
de nieuwe volkerenorganisatie toe
bedeeld Dan zullen ze van vele
hunner methoden afstand moeten
doen. Dat zegt ons de
hernieuwde bolsjewistische
actie,
welke is ingeluid ter gelegenheid
van den 22sten verjaardag van de
bolsjewistische revolutie. Deze ver-
jaardag is wederom gevierd met
grootsche militaire parades, waarbij
o.ra. de Finsche onderhandelaars als
officiëele gasten aanwezig mochten
zgn. De Komintern, d.i. de bolsje
wistische partij -organisatie, welke in
Rusland een eenheid vormt met het
staatswezen, gaf te dezer gelegen
heid een
zonderling manifest
uit, dat ontsteltenis heeft gewekt in
Duitsche kringen. In dat manifest
wordt Duitschland weer netjes in
het gelid gesteld naast Engeland en
Frankrijk als een samenstel van
kapitalistische burchten, welke
moeten worden vernietigd.
Terwijl men het zich in Duitsch
land aan de pas gewonnen vriend
schap verplicht gevoelde om over
het bolsjewisme al3 gevaar verder
het zwijgen toe te doen (naartoe
aan de pers speciale instructies
werden gegeven), hervat Moskou, nu
de buit uit de overeenkomst met
Duitschland ten deele is binnenge
haald en voor de rest verzekerd
wordt geacht, zijn anti-nat. socialis
tische actie om deze weer te koppe
len aan zgn anti-democratische pro
paganda.
En het Roode Leger bouwt inmid
dels hechte versterkingen langs de
nieuwe grens met Duitschland.
Ook tegen Italië
is de Komintern scherp van leer ge
trokken.
De Italiaansche bourgeoisie", zoo
zegt de oproep o.a., „wacht het
gunstige oogenblik af om zich op
de overwonnen partij te werpen en
zijn deel van den buit binnen te
halen. De arbeiders moeten geen
geloof hechten aan de woorden van
degenen, die zeggen dat het hier
gaat om de verdediging van de
democratie, want de oorlog heeft
niet ten doel de democratie te red
den van het fascisme, maar heeft
geen ander doel dan den triomf der
reactie".
Daartegen komt men in Italië in
scherp yerzet, Gayda, de officieele
penvoeder van Mussolini, publiceerde
een artikel in de „Giornale d' Italia",
waarin hij betoogde, dat Italië im-
muum is voor het bosjewisme. Welk
onderscheid is feitelijk, zoo vraagt
Gayda, tusschen
de Komintern en de regeering
te Moskou
„Tot hoever loopen het communis
me en de politiek van Sovjet-Rusland
parallel en waar scheiden zich de
wegen dezer belde grootheden Dat
vraagstuk is nooit opgelost."
„Thans", zoo gaat Gayda voort,
„plaatst de Komintern het Duitsch
land van Hitier niet minder op het
beklaagdenbankje dan de twee im
perialistische democratieën. De man
nen van Moskou echter deden tot
dusver alsof zij de bondgenooten
waren van 't Derde Rijk. Dit wil
dus zeggen, dat er geen definitief
accoord bestaat tusschen Moskou en
Berlijn en dat het communisme met
zijn destructieve werkzaamheid den
weg voorschrgft aan de Sovjet-
regeering."
Uit deze en verdere commentaren
blijkt duidelijk, dat men in Italië het
bolsjewisme als het grootste gevaar
voor Europa blijft beschouwen
dat men het Duitschland ten kwade
duidt, dat het dit gevaar nader heef t
gebracht.
In buitenlandsche kringen te Rome
meent men, dat het artikel van Mus
solini's penvoertier de bedoeling zou
hebben, de oogen te openen der
Duitsche regeering voor het groote
gevaar, dat in haar samengaan met
een zoo onbetrouwbaren bondgenoot
als Rusland blijkt te zgn, gelegen is.
Vermelding verdient in dit verband
nog een levendige diplomatieke acti
viteit tusschen Italië en Spanje ter
bescherming van hun belangen in de
Middellandsche Zee tegen Russische
penetratie-pogingen.
Dc Russisch-Finsche onder
handelingen
te Moskou duren nog steeds voort.
Uit Helsinki hebben de Finsche on
derhandelaars op nun verzoek nieuwe
instructies ontvangen.
Er heerscht in Finland weer een
meer hoopvolle stemmiDg, nadat de
minister van financiën, een der on
derhandelaars te Moskou, een lang
durig telefoongesprek met de regee
ring te Helsinki had gevoerd.
Naar verluidt, heeft deze minister,
Tanner, de Finsche regeering ervan
ia kennis gesteld, dat een nieuwe
grondslag is gevonden voor de voort
zetting der sovjet-Russische-Finsche
besprekingen.
De bevolking, die uit Helsinki wa3
geevacueerd, begint naar haar haard
steden terug te keeren en vele scho
len worden Maandag weer geopend.
Helsinki herkrijgt aldus een nor
maal aanzien. De zandzakken, de be
schermde ruiten en de verduisterde
straten blijven er echter aan herin
neren, dat een regeling nog niet tot
stand is gekomen.
BERICHTEN EN
GERUCHTEN
De oorlogvoering.
Te Londen meent men, dat de
Duitschers definitief hebben afgezien
van voornemens om een poging te
wagen, den strijd in het Westen
door een bliksem-oorlog tot een snel
einde te brengen. Aan het front
viel ook de laatste dagen niets bij
zonders voor. Hier en daar had
den luchtgevechten plaats.
Bij een dezer hebben, volgens het
Fransche legerbericht, negen Fran-
sche jachttoestellen den aanval ge
opend op 27 Duitsche jagers, waar
van er negen werden neergeschoten,
terwijl de Franschen geen verliezen
hebben geleden. Ook boven de Noord
zee hebben luchtgevechten plaats
gehad, waarvan de verliezen niet
werden gepreciseerd. Volgens
zekere berichten zouden Engelsche
vlootstrrjdkrachten in de buurt van
de Azoren den Duitschen vestzak
kruiser „Deutschland" op het spoor
zgn. Vanaf dezen kruiser was een
prijsbemanDing aan boordk van het
Amerikaansche vracht schip* „City of
Flint" gebracht.
Amerika's neutraliteit.
Als uitvloeisel van de gewijzig
de Amerikaansche neutraliteitswet
is de vaart met Amerikaansche sche
pen naar de havens van oorlogvoe
rende partijen verboden, maar óók
naar havens van neutralen, in de
oorlogszone gelegen, dus b.v. even
eens naar Nederlandsche en Belgi
sche havens. In ons land vreest men
daarvan groote schade. Sommige
Amerikaansche maatschappijen doen
pogingen om ;hun schepen overge
schreven te krijgen in de registers
van Panama, om aldus op Europa
te kunnen blijven varen.
Dc Oslo-staten.
Het coDtact tusschen de Oslo-
staten blgft regelmatig onderhouden.
Bij de jongste besprekingen in Ko
penhagen zgn goede vorderingen ge
maakt. De besprekingen zijn inmid
dels weer beslotenze hebben op tal
van punten tot overeenstemming ge
leid. De Zwitsersche gezant tc Ko
penhagen was als waarnemer aan
wezig.
Volksontwikkeling
Venray
Beschermheer
H.E. Heer Deken W. Berden.
2e avond
Maandag 13 Nov. S uur
door Rector H. C. A. BALJON
Majoor-Aalmoezenier
VENRAY en het
luchtgevaar
door Drs. A.J. A. M BUWALDA
Entrée 10 cent.
Plaatshouders worden beleefd
verzocht hun kaai ten mede te
brengen. Abonnementen en gereser
veerde plaatsen te bespreken bij G.
W. Muskens, Schoolstraat 14, Telef.
144, Venray.
VENRAY, 11 Nov. 1939
AANGIFTE VAN STIEREN
De Burgemeester van VENRAY
herinnert belanghebbenden aan hun
verplichting om van het houden van
een stier van 6 maanden of ouder
tusschen 15 en 25 November aan
gifte te doen bij den Burgemeester
der gemeente, waar de stier gehou
den wordt.
Deze aangifte moet schriftelijk
geschieden op een voorgeschreven
formulier, hetwelk ter gemeente
secretarie kosteloos verkrijgbaar is
en moet onder meer inhouden leef
tijd, kleur en bijzondere kenteekenen
van den stier, benevens mededeeling
of de stier al dan niet reeds goed-
of afgekeurd of van rechtswege tot
dekking toegelaten is.
Van de aangifte ontvangt de stier
houder een bewijs, dit bewijs moet
in zijn bezit zijn, aangezien het op
de eerste vordering steeds moet
worden vertoond aan de politie.
Van het houden van een afgekeur-
den stier moet steeds onmiddellgk
aangifte worden gedaan bij den Bur
gemeester.
Niet naleving van de verplichting
tot aangifte als bovenbedoeld en bet
niet op de eerste vordering vertoo-
nen van het bewijs van aangifte
wordt gestraft met een geldboete
van ten hoogste 25 gulden.
Venray, 8 November 1939.
De Burgemeester van Venray
A. H. M. JANSSEN
Hij wist nergens iets af.
Voor het Kantongerecht te Venlo
stond Dinsdag een landbouwer uit
Venray terecht, beschuldigd van bg
de inventarisatie 4000 kilo rogge te
weinig te hebben opgegevea.
Op alle vragen van den Kanton
rechter verklaarde hrj maar: „Ik
weet nergens niets af". De contro
leur scheen hem de zaak niet duide
lijk genoeg gemaakt te hebben. Er
werd dan ook geen straf of boete
geëischt. Uitspraak over 14 dageri.
Fruitveiling Oostrum.
AppelenBellefleur 3.30—4 50; dubb.
Bellefleur 2.40—4 00; Fransche Zure
2.10—3 40: Rabouw 2 80—4 50; Goud-
reinette 1.90—3 60; Goud Pearmaln
3.30—3 40; Bismarck 2.80; Boscoop
6.20; Sterappelen 2.10—4 80: Lemoen
2.203.00; Courtpendu 3.10; zoete
appelen 3.70; Peren: Stoofperen 4.70
5.40; Saint Remy 4 00—5.40; Nouveau
Poiteau 6 80.
Blocveiling Sterappelenaanvoer
68 000 kg. Extra 11.50—11.70; Ia
7,70—8.00; Ib 6.80—,7.20; Orof 7.60—
8.60; Ha 6.40—7,60; lib 4,80—6.30;
IIc 3.40—380; Rebut 2.20. Val: A
4 30—5.50; B 3 90; C 2 60; Rebut 1.70.
Licht gekleurd: A 4 30—4.50; B 3.80-
3 50; C 2 80.
Automatiseering Telefoon.
Naar wg vernemen hoopt men eind
December of begin Januari a.s. de
geautomatiseerde telefoon in gebruik
te stellen.
Veemarkt.
De Maandag alhier gehouden markt
was wederom druk bezocht. Aan
voer van vee, biggen en kramcrijen
was groot, terwijl de prijzen van
bet vee iets hooger waren. Er was
tamelijk handel.