Weekblad voor VENKAY, HORST en Omstreken. Alleen Boter is boter „VENRAY" boter Vredesdag. Ook Volkenbonds dag.... Buitenland. Oorlogs ervaringen in Spanje Provinciaal Nieuws Zaterdag 11 November 1939 Zestigste Jaargang No 45 PEEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct I Uitgave FIRMA VAN BEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct is zeer fijne boter Heeft godsdienst nog wel zin In een bepaalde radio-lezingen reeks hoor ik den laatsten lijd herhaaldelijk, op suggestieve wijze de vraag gesteld, of godsdienst in onzen tijd, gelet op de hope- looze verwording ondanks bijna 20 eeuwen christendom, nog wel zin heeft. De referent antwoordt op be vestigende wijze en hij stelt en herhaalt zijn vraag ongetwijfeld met de beste bedoelingen, maar ik geloof, dat hij velen er on- noodig mee aan het tobben brengt. Want de vraag lijkt me, in zich, zóó onnoozel, dat ze uit den logischen gedachtengang van een normaal mensch moeilijk kan ontspruiten. De leer van Christus bevat de volheid van den Vredezij is liefde. Waar deze leer tot richt snoer wordt genomen in het leven, heerschen broederschap, offervaardigheid, vergevingsge zindheid en hulpvaardigheid. Wanneer de menschen elkaar haten en volkeren elkander be strijden, dan geschiedt dat tegen de leer van Christus en de be doelingen van het christendom in. Niets is dan duidelijker dan dat aan de menschheid gods dienst mankeert, dus dat ze den geest van het christendom in veel grootere mate behoeft dan ze dezen tot nog toe op zich liet inwerken. Als we arm zijn, stellen we ons dan de vraag, of geld nog wel zin heeft voor ons Neen, want juist dan zouden we de waarde van geld weten te waardeeren. Zóó dienen we ook tegenover den godsdienst ie staan in een lijd van groote geestelijke ver warring en ellende. Meer dan ooit hebben we er behoefte aan. Mij leek deze inleiding ge- wenscht, alvorens te gaan schrij ven over het feit, dat we heden Zaterdag - de jaarlijksche Vredesdag herdenken. Pessimisten en oppervlakkig- denkenden zouden zich op heden misschien willen afvragen, of 't nog wel zin heeft om een Vre desdag te „vieren" in een tijd als die, welker, we thans beleven. Ik antwoord ze: ja, juist nu! Het feit, dat volkeren elkaar opnieuw teisteren in bloedigen strijd, is er het bewijs van, dat de menschheid den juisten weg van den vrede niet is gegaan en dat we naar dezen weer op zoek moeten gaan. Of eigenlijk is het wel juist dat we dien weg nog zoeken moeten Neen, we moeten ons dwingen om af te zien van de hardnek kigheid, waarmee we tot heden steeds gepoogd hebben om ne venpaden te betreden, die naar we meenden, tot hetzelfde doel zouden leiden. Naar den vrede, den materiee- len zoowel als den geestelijken vrede, is maar één weg, de weg van den godsdienst, van het christendom Men werpe ons daartegen in de verdeeldheid der kerken niet als argument voor de voeten, noch de verschillen, die zich veelal openbaren tusschen de leer en de levenspractijk van vele christenen. Alle christelijke belijdenissen stemmen overeen in de erkenning der christelijke deugden van lief de, verdraagzaamheid, vergevings gezindheid, hulpvaardigheid, of ferzin e.a., die, worden ze toege past, elke oorlogsmogelijkheid buitensluiten. Worden ze niet toegepast, dan zegt dat niets tegen de leer, maar véél tegen den mensch, ook tegen den chris ten in hem. De strijd voor den vrede moet van onderen af beginnen, d.i. van het individu af. Slechts wan neer steeds meerderen de ge meenschappen vervullen van hun offerzin, van hun eerlijkheid, rechtvaardigheid en liefde, dus van den geest, der moreele her bewapening, die zijn grondslag 'vindt in Christus' leer, zullen we den vrede, dien we verlangen en behoeven, wekken en de gedach ten van wraak alsmede de zucht tot overheersching uitbannen. Is het niet merkwaardig, dat die zucht tot overheersching en tot het plegen van geweld, welke tot den huidiger, oorlog leidde, is ontstaan en gegroeid in de landen, die zich van den chris- telijken godsdienst vervreemdden, d.i. in het godlooze Rusland en het tot modern heidendom ver vallende Rusland En is het niet juist, dat de onchristelijke gedachte van geweld in die beide landen zoo weinig wortel kon schieten, doordat het christendom ir. andere landen zoo weinig practische toewijding vond Wanneer in laatstbedoelde lan den het egoïsme de christelijke gevoelens niet hadden verdrongen dan zou er méér gebleken zijn van den geest tot betrachting van de verdeelde rechtvaardigheid en zou wellicht de kiem van haat en van goddeloos geweld nim mer tot ontwikkeling zijn kunnen komen, zelfs niet daar, waar men den Prediker van die liefde en van den menschenmin ont troonde of met de beelden van afgoden omringde. o— Op Vredesdag kunnen we niet beier het hooge ideaal der menschheid dienen, het ideaal dat ons door Christus werd ge steld, dan door ons zelve te herzien in den geest van liefde en offervaardigheid, tot uiting gebracht in onze persoonlijke levenshouding. Als er zeer velen in de wereld zóó worden, dan zullen zij ook grooten invloed kunnen uitoefe nen op het verloop, het beëin digen van den oorlog en zij zul len het kunnen bewerken, dat de vi ede, welke weer komen moet, geen dictaat zal beduiden van overwinnaars aan overwonnenen, maar een overeenkomst om in eerlijke samenwerking met gelijke rechten voor allen, in verdraag zaamheid jegens andere volkeren, vreemde rassen en elkanders respectabele overtuigingen, de welvaart van de menschheid té verzekeren. !n den geest van zulk streven kunnen we den Vredesdag óók nog zien als Volkenbondsdag, als hoedanig hij eens mede was ingesteld. Maar dan zij er geen sprake meer van een Volkenbond, die tot doel heeft om bevoorrechte posities van enkelen te verzeke ren, maar om de rechten van allen te beschermen en aan de gerechtvaardigde verlangens van de misdeeiden te voldoen. Md. DE ALGEMEENE TOESTAND. VREDESBEMIDDELING. Voor de tweede maal hebben Ko ningin Wilhelmina der Nederlanden Koning Leopold van België aan de oorlogvoerenden het aanbod hun ner goede diensten gedaan, teneinde een beslechting van de bestaande geschillen te voorkomen, voor de oorlog zich in zijn voile verschrik kelijkheid heeft ontwikkeld. Niet enkel voor het buitenland, maar ook voor het binnenland kwam dit initiatief volkomen onverwacht. Toen er Dinsdagavond in een extra radio-uitzending mededeeling van werd gedaan, bevatten de kranten, die op dat oogenblik verschenen, zelfs nog 'n ondubbelzinnige tegen spraak van geruchten als zou de samenkomst in Den Haag der beide vorengenoemde souvereinen met een vredes-initiatief in verband moeten worden gebracht. Eerder geioofde het pubfiek, dat het koninklijk overleg, dat%Is zoo danig al even onverwacht tot feit was geworden, zou wijzen op een verscherping van den oorlogstoestand in Europa en van een nader komend gevaar voor Nederland en België, van in den strijd te worden betrok ken, Ofschoon dat laatste Dadien met nadruk is ontkend, lijkt het toch waarschijnlijk, dat de beide souve reinen en hun regeeringen met on gerustheid de ontwikkeling van zaken in Europa volgen en het ook van een direct belang voor hun eigen landen en volkeren hebben ge acht om het uiterste te ondernemsD: teneinde een conflict te beëindigen dat voor de neutralen alle mogelijke gevaren in zich draagt. In Duitschland neemt de toon van ergernis jegens de houding van de neutrale staten, ook van Nederland op ontstellende wijze toe, Men beschuldigt er de neutralen van, dat ze met „papieren protesten en halfzachte resoluties" zich schik ken naar Engelschen oorlogsdwang. Al wat de regeering blijkens het Oranjeboek tegen de vormen van den Britschen blokkade-oorlog heeft gedaaD, wordt nietswaardig gehee- teD. „Begrijpelijkerwijs zoo het richt men met zulke methoden niets uit". We worden beschuldigd ons te hebben „onderworpen aan het toe zicht van Engeland". In plaats van onze schepen ge willig naar Downs te laten opbren gen, hadden we het minstens op een „proefgeva!" van verzet moeten laten aankomen. In dezen geest schreven de laatste dagen de Lokalanzeiger, de Duitsche Algemeine Zeitung, de Angriff en het Hamburger Fremdenblatt. Om er maar enkele van de voornaamste te noemen. Daarom al erkennen we de juistheid der vorengenoemde critiek geenszins is het enkel een belang van de algemeene welvaart in Euro pa, dat naar beëindiging van den huidigen oorlog wordt gestreefd, maar eveneens een belang onzer eigen veiligheid. Intusschen zullen we goed doen met geen al te hooge verwachtingen te koesteren over het resultaat van hei initiatief der beide souvereinen. De reacties in de verschiliende hoofdsteden wijzen er op, dat de omstandigheden zeer weinig uitzicht bieden op een gunstig onthaal van het vredesaanbod. In Frankrijk en Engeland onder drukt men op hoffelijke wijze de ontstemming over het feit, dat de twee souvereinen zich rechtstreeks richtende tot de hoofden van de oorlogvoerende staten, verzuimden om mede aan den president van Polen hun telegram te doen toekomen. Polen bestaat nog wel degelijk zegt men in die landen. Polen heeft ook een wettige regeering, zoo wordt herhaald en Engeland zoowel als Frankrijk hebben zich verbonden om niet over vrede te praten tenzij met instemming der Poolsche regeering Om enkele, andere reacties samen te vatten, stellen we vast; IN FRANKRIJK toont men zich uitermate gereser veerd. In goed ingelichte kringen gaf men alleen te verstaan, dat deze demarche te verklaren is door de gevaarlijke positie waarin de beide landen zich bevinden. Men verkiaart te Parijs dat Duitsch land reeds lang druk uitoefent op de neutrale mogendheden, om ze tot samenwerking te bewegen in verband met het Duitsche „vredes.offensief' Ook wees men er op, dat de Bel gische en Nederlandsche handel met de kolonies van de belligerenten groote last en vertraging ondervin den sedert het uitbreken van de vij andelijkheden. Men gelooft daar, dat deze over wegingen tot het aanbod van hunne majesteiten hebben bijgedragen, IN ENGELAND lieten de officieele instanties door Reuter verklaren, dat vanzelfspre kend iedere mededeeling van de Ko ning'n der Nederlanden en den Ko ning van België zeer zorgvuldig in Londen bestudeerd zal worden. Men zal echter goed doen zich te herinneren, dat zoowel minister president Daladier als eerste minis ter Chamberlain de positie van hun regeeringen volkomen duidelijk heb ben gemaakt wat betreft den oor sprong van den oorlog en de om standigheden, die naar hun oordeel een rechtvaardigen en blgvenden vrede mogelijk zouden maken. „De algemeene toestand zoo zegt het arbeidersorgaan, de „Daily Herald" kan in Den Haag of Brussel nauwelijks hoop geven, dat dit een bgzonder gunstig oogenblik is voor een vredesvoorstel." IN DUITSCHLAND begroette men het aanbod der sou vereinen „met vreugde". Men be twijfelde echter ook te Berlgn of het optreden der beide landen den oorlog tot een einde zou kunnen brengen, gezien het geringe succes van vorige pogingen. En zoo heet het in officieele Berlijnsche kringen de tegenstan ders zullen moeten beginnen met de verovering van Polen te erkennen. Letterlijk heet het in een bericht uit Berlijn van de U. P.„Indien de geallieerden het feit accepteeren, dat Polen van de landkaart is verdwe nen, zoo wordt te verstaan gegeven, zal de Fuehrer bereid zijn, naar welke redelijke voorwaarden ook het oor te leenen." Duseerst de vernietiging van Polen erkennen en dan.... de andere voorwaarden aanhooren IN DE VER. STATEN heeft men „met gevoelens van goed keuring, getemperd door twgfel over het resultaat" aldus Reuter kennis genomen van het Neder- landsch-Belgische voorstel. Hetzelfde scepticisme spreekt uit de commentaren, welke, uit andere neutrale staten worden vermeld. In Kopenhagen zegt men er van over tuigd te zijn, dat Engeland Frankrijk voor het beginnen der onderhandelingen hun „oude en be kende voorwaarden" zullen blijven stellen, zoodat er geen reden is om zich illusies te maken. De vredesvoorwaarden van Enge land en Frankrijk mogen al „oud" zijn, de „bekendheid" laat, zoo mee- nen we, nog wel wat te wenschen over. Dat schijnt zelfs de Britsche regeering te willen erkennen, want haar minister van buit. zaken Lord Halifax heeft het van de week noodig geoordeeld om in een radio rede iets naders over de Britsche oorlogsdoeleinden te vertellen. Groot-Brittannië vastbesloten, zoo gaf Lord Halifax te kennen, om, zooveel als mensche- lijkerwijs mogelijk is, te verzekeren, dat Europa niet nogmaals een her haling van de oorlogstragedie te zien krijgt. Als doeleinden van den strijd noemde hij 1. Een nieuwe wereld, waaruit de bewapeningswedloop zou zijn geban nen. 2. De samenwerking van alle volkeren op den grondslag van ge lijkheid, zelfrespect en wederzgdsche verdraagzaamheid. 3. Het vinden van middelen, die de noodzakelijkheid van wijzigingen verzoenen met waarborgen tegen verstoring van den algemeenen vrede door geweld. Engeland is, aldus Halifax verder, vastbesloten om zooveel mogelijk het onrecht te herstellen, dat Duitschland achtereenvolgens heeft begaan aan zijn zwakkere huur lieden. Alle naties zullen hun bijdra gen moeten leveren aan de nieuwe wereldorde. Duidelijker gezegd: De Britten streven naar herstel van Tsjecho- slowakijë en Polen, misschien ook van Oostenrijk. En een nieuwe Vol kenbond, omtrent welke nog geen richtlijnen werden aangegeven. Is ook aan Rusland een plaats in de nieuwe volkerenorganisatie toe bedeeld Dan zullen ze van vele hunner methoden afstand moeten doen. Dat zegt ons de hernieuwde bolsjewistische actie, welke is ingeluid ter gelegenheid van den 22sten verjaardag van de bolsjewistische revolutie. Deze ver- jaardag is wederom gevierd met grootsche militaire parades, waarbij o.ra. de Finsche onderhandelaars als officiëele gasten aanwezig mochten zgn. De Komintern, d.i. de bolsje wistische partij -organisatie, welke in Rusland een eenheid vormt met het staatswezen, gaf te dezer gelegen heid een zonderling manifest uit, dat ontsteltenis heeft gewekt in Duitsche kringen. In dat manifest wordt Duitschland weer netjes in het gelid gesteld naast Engeland en Frankrijk als een samenstel van kapitalistische burchten, welke moeten worden vernietigd. Terwijl men het zich in Duitsch land aan de pas gewonnen vriend schap verplicht gevoelde om over het bolsjewisme al3 gevaar verder het zwijgen toe te doen (naartoe aan de pers speciale instructies werden gegeven), hervat Moskou, nu de buit uit de overeenkomst met Duitschland ten deele is binnenge haald en voor de rest verzekerd wordt geacht, zijn anti-nat. socialis tische actie om deze weer te koppe len aan zgn anti-democratische pro paganda. En het Roode Leger bouwt inmid dels hechte versterkingen langs de nieuwe grens met Duitschland. Ook tegen Italië is de Komintern scherp van leer ge trokken. De Italiaansche bourgeoisie", zoo zegt de oproep o.a., „wacht het gunstige oogenblik af om zich op de overwonnen partij te werpen en zijn deel van den buit binnen te halen. De arbeiders moeten geen geloof hechten aan de woorden van degenen, die zeggen dat het hier gaat om de verdediging van de democratie, want de oorlog heeft niet ten doel de democratie te red den van het fascisme, maar heeft geen ander doel dan den triomf der reactie". Daartegen komt men in Italië in scherp yerzet, Gayda, de officieele penvoeder van Mussolini, publiceerde een artikel in de „Giornale d' Italia", waarin hij betoogde, dat Italië im- muum is voor het bosjewisme. Welk onderscheid is feitelijk, zoo vraagt Gayda, tusschen de Komintern en de regeering te Moskou „Tot hoever loopen het communis me en de politiek van Sovjet-Rusland parallel en waar scheiden zich de wegen dezer belde grootheden Dat vraagstuk is nooit opgelost." „Thans", zoo gaat Gayda voort, „plaatst de Komintern het Duitsch land van Hitier niet minder op het beklaagdenbankje dan de twee im perialistische democratieën. De man nen van Moskou echter deden tot dusver alsof zij de bondgenooten waren van 't Derde Rijk. Dit wil dus zeggen, dat er geen definitief accoord bestaat tusschen Moskou en Berlijn en dat het communisme met zijn destructieve werkzaamheid den weg voorschrgft aan de Sovjet- regeering." Uit deze en verdere commentaren blijkt duidelijk, dat men in Italië het bolsjewisme als het grootste gevaar voor Europa blijft beschouwen dat men het Duitschland ten kwade duidt, dat het dit gevaar nader heef t gebracht. In buitenlandsche kringen te Rome meent men, dat het artikel van Mus solini's penvoertier de bedoeling zou hebben, de oogen te openen der Duitsche regeering voor het groote gevaar, dat in haar samengaan met een zoo onbetrouwbaren bondgenoot als Rusland blijkt te zgn, gelegen is. Vermelding verdient in dit verband nog een levendige diplomatieke acti viteit tusschen Italië en Spanje ter bescherming van hun belangen in de Middellandsche Zee tegen Russische penetratie-pogingen. Dc Russisch-Finsche onder handelingen te Moskou duren nog steeds voort. Uit Helsinki hebben de Finsche on derhandelaars op nun verzoek nieuwe instructies ontvangen. Er heerscht in Finland weer een meer hoopvolle stemmiDg, nadat de minister van financiën, een der on derhandelaars te Moskou, een lang durig telefoongesprek met de regee ring te Helsinki had gevoerd. Naar verluidt, heeft deze minister, Tanner, de Finsche regeering ervan ia kennis gesteld, dat een nieuwe grondslag is gevonden voor de voort zetting der sovjet-Russische-Finsche besprekingen. De bevolking, die uit Helsinki wa3 geevacueerd, begint naar haar haard steden terug te keeren en vele scho len worden Maandag weer geopend. Helsinki herkrijgt aldus een nor maal aanzien. De zandzakken, de be schermde ruiten en de verduisterde straten blijven er echter aan herin neren, dat een regeling nog niet tot stand is gekomen. BERICHTEN EN GERUCHTEN De oorlogvoering. Te Londen meent men, dat de Duitschers definitief hebben afgezien van voornemens om een poging te wagen, den strijd in het Westen door een bliksem-oorlog tot een snel einde te brengen. Aan het front viel ook de laatste dagen niets bij zonders voor. Hier en daar had den luchtgevechten plaats. Bij een dezer hebben, volgens het Fransche legerbericht, negen Fran- sche jachttoestellen den aanval ge opend op 27 Duitsche jagers, waar van er negen werden neergeschoten, terwijl de Franschen geen verliezen hebben geleden. Ook boven de Noord zee hebben luchtgevechten plaats gehad, waarvan de verliezen niet werden gepreciseerd. Volgens zekere berichten zouden Engelsche vlootstrrjdkrachten in de buurt van de Azoren den Duitschen vestzak kruiser „Deutschland" op het spoor zgn. Vanaf dezen kruiser was een prijsbemanDing aan boordk van het Amerikaansche vracht schip* „City of Flint" gebracht. Amerika's neutraliteit. Als uitvloeisel van de gewijzig de Amerikaansche neutraliteitswet is de vaart met Amerikaansche sche pen naar de havens van oorlogvoe rende partijen verboden, maar óók naar havens van neutralen, in de oorlogszone gelegen, dus b.v. even eens naar Nederlandsche en Belgi sche havens. In ons land vreest men daarvan groote schade. Sommige Amerikaansche maatschappijen doen pogingen om ;hun schepen overge schreven te krijgen in de registers van Panama, om aldus op Europa te kunnen blijven varen. Dc Oslo-staten. Het coDtact tusschen de Oslo- staten blgft regelmatig onderhouden. Bij de jongste besprekingen in Ko penhagen zgn goede vorderingen ge maakt. De besprekingen zijn inmid dels weer beslotenze hebben op tal van punten tot overeenstemming ge leid. De Zwitsersche gezant tc Ko penhagen was als waarnemer aan wezig. Volksontwikkeling Venray Beschermheer H.E. Heer Deken W. Berden. 2e avond Maandag 13 Nov. S uur door Rector H. C. A. BALJON Majoor-Aalmoezenier VENRAY en het luchtgevaar door Drs. A.J. A. M BUWALDA Entrée 10 cent. Plaatshouders worden beleefd verzocht hun kaai ten mede te brengen. Abonnementen en gereser veerde plaatsen te bespreken bij G. W. Muskens, Schoolstraat 14, Telef. 144, Venray. VENRAY, 11 Nov. 1939 AANGIFTE VAN STIEREN De Burgemeester van VENRAY herinnert belanghebbenden aan hun verplichting om van het houden van een stier van 6 maanden of ouder tusschen 15 en 25 November aan gifte te doen bij den Burgemeester der gemeente, waar de stier gehou den wordt. Deze aangifte moet schriftelijk geschieden op een voorgeschreven formulier, hetwelk ter gemeente secretarie kosteloos verkrijgbaar is en moet onder meer inhouden leef tijd, kleur en bijzondere kenteekenen van den stier, benevens mededeeling of de stier al dan niet reeds goed- of afgekeurd of van rechtswege tot dekking toegelaten is. Van de aangifte ontvangt de stier houder een bewijs, dit bewijs moet in zijn bezit zijn, aangezien het op de eerste vordering steeds moet worden vertoond aan de politie. Van het houden van een afgekeur- den stier moet steeds onmiddellgk aangifte worden gedaan bij den Bur gemeester. Niet naleving van de verplichting tot aangifte als bovenbedoeld en bet niet op de eerste vordering vertoo- nen van het bewijs van aangifte wordt gestraft met een geldboete van ten hoogste 25 gulden. Venray, 8 November 1939. De Burgemeester van Venray A. H. M. JANSSEN Hij wist nergens iets af. Voor het Kantongerecht te Venlo stond Dinsdag een landbouwer uit Venray terecht, beschuldigd van bg de inventarisatie 4000 kilo rogge te weinig te hebben opgegevea. Op alle vragen van den Kanton rechter verklaarde hrj maar: „Ik weet nergens niets af". De contro leur scheen hem de zaak niet duide lijk genoeg gemaakt te hebben. Er werd dan ook geen straf of boete geëischt. Uitspraak over 14 dageri. Fruitveiling Oostrum. AppelenBellefleur 3.30—4 50; dubb. Bellefleur 2.40—4 00; Fransche Zure 2.10—3 40: Rabouw 2 80—4 50; Goud- reinette 1.90—3 60; Goud Pearmaln 3.30—3 40; Bismarck 2.80; Boscoop 6.20; Sterappelen 2.10—4 80: Lemoen 2.203.00; Courtpendu 3.10; zoete appelen 3.70; Peren: Stoofperen 4.70 5.40; Saint Remy 4 00—5.40; Nouveau Poiteau 6 80. Blocveiling Sterappelenaanvoer 68 000 kg. Extra 11.50—11.70; Ia 7,70—8.00; Ib 6.80—,7.20; Orof 7.60— 8.60; Ha 6.40—7,60; lib 4,80—6.30; IIc 3.40—380; Rebut 2.20. Val: A 4 30—5.50; B 3 90; C 2 60; Rebut 1.70. Licht gekleurd: A 4 30—4.50; B 3.80- 3 50; C 2 80. Automatiseering Telefoon. Naar wg vernemen hoopt men eind December of begin Januari a.s. de geautomatiseerde telefoon in gebruik te stellen. Veemarkt. De Maandag alhier gehouden markt was wederom druk bezocht. Aan voer van vee, biggen en kramcrijen was groot, terwijl de prijzen van bet vee iets hooger waren. Er was tamelijk handel.

Peel en Maas | 1939 | | pagina 1