Van Hitier
tot Stalin
De Internationale toestand
Het Portret
IN DE AFGELOOPEN WEEK
Het is nu wel duidelijk, dat beide
k partijen de hoop op een spoedigen
vrede hebben opgegeven. Zoowel te
land als ter zee is de laatste dagen
hevig gevochten, ook al loopen de
mededeelingen omtrent de geleden
verliezen en de behaalde successen
nog al uiteen. In de buurt van Edin
burgh heeft een aanval plaats gehad
door een twaalftal Duitsche bommen
werpers op de op de Firth of Forth
liggende Engelsche oorlogsschepen.
Zoowel het luchtdoelgeschut als de
jachtvliegtuigen der Engelschen
kwamen in actie. Eenige schade
werd toegebracht, een paar vlieg
tuigen werden neergeschoten.
Ook te land bij Moezel en Saar, heerscht
groote activiteit. De Duitschers hebben de
concentratie der troepen achter de Sieg-
friedlinie, naar het schijnt, voltooid en daar
liggen nu 8 a 900.000 man gereed voor een
aanval. Over een frontlengte van ongeveer
30 km hebben zij een aanval ontketend,
en de Franschen hebben een deel der voor
uitgeschoven stellingen, die zij op Duitsch
grondgebied hadden bezet, weer verlaten.
Toch staan de Franschen nog in Duitsch-
land.
Intusschen naderen herfst en winter.
Indien niet spoedig tot een groot, algemeen
verwacht, offensief wordt overgegaan, zal
dit een maand of vijf onmogelijk zijn ge
worden. Men heeft nog geen zekerheid
omtrent de bedoelingen en plannen, in het
bijzonder van Hitier. Wat generaal Game-
lin wil, heeft hij dezer dagen zelf gezegd.
Hij ried aan, geduld te oefenen, heel veel
geduld. Ieder uur, zeide hij, dat verstrijkt,
verzwakt Duitschlands kansen. Hitier an
derzijds zou misschien wel een beslissing
willen forceeren, indien hij zich in den rug
volkomen gedekt gevoelde. Maar daar gaat
Rusland onverstoord zijn gang.
Rusland gaat verder.
De verlangens van de Sovjet-Unie, aan
Finland in de persoon van Paasikivi ge
steld, zijn in een vriendelijken vorm ge
goten, maar toch blijkbaar van vèr strek-
kenden aard. Werkelijke feiten omtrent
den inhoud der onderhandelingen zijn niet
bekend geworden. Wel is er beweerd, dat
ze over vier punten zouden loopen, waar
van drie genoemde punten overkomelijk
zouden zijn, maar het vierde, dat ver
zwegen werd, van zoodanigen ingrijpenden
aard was, dat Paasikivi meende naar Hel
sinki te moeten terugkeeren; maar dit zijn
niet meer dan geruchten; inderdaad wijzen
de groote geheimzinnigheid, die betracht
wordt, en de voortgezette preventieve
maatregelen, die Finland op 225.000 per
dag komen te staan, op het feit, dat men
nog allerminst kan rekenen op werkelijke
overeenstemming. Ongetwijfeld voelt Fin
land zich gesterkt door de bijeenkomst der
drie koningen met zijn president. De
Turksche minister van Buitenlandsche
Zaken is na een vrij langdurig verblijf te
Moskou naar Ankara teruggekeerd. Hij
heeft het zich in de Russische hoofdstad
zoo pleizierig mogelijk gemaakt, er de be
zienswaardigheden bezien en de bioscopen
bezocht. Hij voelde zich blijkbaar vol
komen op zijn gemak, heeft geen pact ge-
teekend, en wanneer dat binnenkort ge
beurt, zullen Frankrijk en Engeland er
geen bezwaren tegen hebben.
De „volksverhuizing"
is in vollen gang. De Duitschers uit de
Baltische landen zijn grootendeels vertrok
ken. Men beweert, dat Duitschland ook de
volksgenooten uit Finland naar zich wil
toehalen en zelfs dergelijke plannen be
raamt ten opzichte van de minderheden
op den Balkan. In ieder geval worden
daardoor minderheden-kwesties op radicale
wijze opgelost. Voorts heeft Hitier dringend
gebrek aan arbeidskrachten, en ook dat
De verwoeste bruggen in Polen worden thans weer hersteld. Een noodbrug over de
Narew bjj Ostrolenka ter vervanging van de opgeblazen brug, die men ernaast ziet.
zal wel een der motieven zijn geweest voor
deze ingrijpende maatregelen.
Italië steunt Duitschland
met kranten-artikelen en diplomatieke
stappen. Van de eerste soort is het artikel
van Gayda in het-„Giornale d'Italia", waar
in, vrij laat, commentaar geeft op Charm
berlain's rede in het Lagerhuis. Hij neemt
Chamberlain kwalijk, dat hij beweerde, dat
Hitier alle voorstellen voor een vreedzame
oplossing van het Poolsche conflict zou
hebben genegeerd. Immers, Hitier heeft
Mussolini's plan daartoe aanvaard. De
eisch van Chamberlain, dat Polen hersteld
moet worden, dient ook tot Rusland en
Litauen te worden gericht, aldus Gayda,
want ook die hebben een stuk in bezit ge
nomen. Hoewel hij Chamberlain „intransi-
gentie" verwijt, komt hij aan het slot van
zijn artikel tot de conclusie, dat de rede
voering nog hoop laat op een nieuw en
rechtvaardiger Europa. Diplomatiek schijnt
Mussolini nog een poging te doen, Duitsch
land te steunen. De nieuwe gezant te Lon
den, Bastinianini, is daar aangekomen met
een schriftelijke boodschap van zijn hoog-
sten chef.
Dc stemming in Engeland
laat echter weinig hoop, dat de voedings
bodem reeds geschikt zou zijn voor, hoe
goed ook bedoelde, vredesvoorstel len.
Inderdaad, zoo meldt men uit Londen, zijn
er vele Britten, die geen enkele ernstige
kans op vrede zouden willen laten voorbij
gaan, maar dgt beteekent niet, dat deze
langs diplomatieken weg, mogelijk door be
middeling van neutralen, naderbij zou
kunnen worden gebracht zonder garanties
voor de toekomst en zonder de bereidwil
ligheid aan Duitsche zijde, de vruchten
van de agressie op te offeren. Maar, zoo
volgt daarop de waarschuwing, het zal niet
lang meer duren, of de stemming slaat om.
Als gedurende eenige.weken hevig is ge
vochten en veel Engelsch en Fransch bloed
is gevloeid, zou het niet meer mogelijk
zijn, een brug te slaan tusschen de twee
partijen.
De duikboot-oorlog.
De minister van Marine van Engeland,
Winston Churchill, heeft in het Lagerhuis
mededeelingen gedaan over den stand van
zaken op zee na zes weken oorlog. De
Britsche koopvaardijvloot heeft schepen
tot een totale grootte van 174.000 ton ver
loren, waarvan 156.000 ton door duikboot-
aanvallen en 18.000 ton door mijnen en
ongelukken. Daartegenover staan wel zeer
zware verliezen aan Duitsche duikbooten;
van de zestig, die Duitschland bezit, zijn
er ongeveer 20"vernield of zwaar bescha
digd. In slechts enkele gevallen werd de
manning gered en gevangen genomen. Niet
alleen het verlies aan materiaal weegt
zwaar, ook dat der bemanning met haar
groote ervaring is moeilijk in korten tijd
te vervangen, aldus Churchill. De ver
metelheid en doodsverachting, waarmee
deze duikbootbemanningen optreden, is nog
eens gebleken uit het relaas van den kapi
tein Prien, den commandant van den
onderzeeër, die in de haven van Scapa
Flow doordrong, dwars door de versper
ringen heen, daar in' de haven de „Royal
Oak" tot zinken bracht en ondanks de
hevige aanvallen der Engelschen, toch
veilig wist te ontkomen.
NEDERLAND IS VEILIG.
Dit is vóór alles een tijd, waarin men
zich zorgvuldig te onthouden heeft van het
verspreiden van kwade geruchten, die
mder bepaalde omstandigheden een paniek
achtige stemming te weeg kunnen brengen.
Er is bij de tegenwoordige spanning, waar
in alle volken thans leven, geen enkel uit
gezonderd, niet veel voor noodig om de
volksmassa uit haar evenwicht te brengen.
Laat men zich bepalen, indien men daar
lust toe gevoelt, om commentaar te leveren
op gebeurtenissen, die achter ons liggen;
doch laat men zich niet gaan wagen aan het
uiten van voorspellingen, die den meesten
tijd kant noch wal raken en die noodeloos
onrust zaaien. In dergelijke voorspellingen
wordt maar al te vaak van buitenlandsche
zijde ons land betrokken.
Wij hebben hier meer speciaal het oog
op af en toe in verschillende persorganen
in het buitenland opduikende berichten
over de mogelijkheid van een inval van
het leger van een der oorlogvoerende
mogendheden in ons land, ten einde op
deze wijze de sterke verdedigingslinie van
den vijand om te trekken en aldus den
tegenstander in den rug te kunnen aan
vallen.
Dit denkbeeld op zichzelf nu is absurd
en alleen waard, dat men er de schouders
over ophaalt. Dit neemt evenwel niet weg.
dat het in hel hart van wankelmoedigen en
eenvoudigen van geest angst en twijfel zot»
kunnen zaaien. Er zijn altijd en in ieder
land van die menschen te vinden, die zeg
gen en denken Ja, maar als het nu
toch eens waar was....
Geen enkele Nederlander behoeft deze
gedachte bij zich te laten opkomen: en
wanneer wij iemand ontmoeten, die aan
dergelijke inblazingen het oor leent, dan
zijn wij verplicht, zqo iemand met klem
van redenen te overtuigen van de onge
rijmdheid van zijn vrees. Wij hebben hem
slechts te wijzen op onze praatheid tegen
over alle mogelijke gebeurlijkheden, op de
onfeilbare waarborgen welke ons van de
zijde der oorlogvoerenden zijn gegeven, dat
onze neutraliteit zal worden geëerbiedigd.
En dan men heeft zich slechts voor
oogen te stellen, dat een neutraal Neder
land van onschatbare waarde is voor de
voornaamste- tegenstanders. Zij hebben er
veel meer belang bij, dat Nederland on
zijdig blijft, dan dat het in het conflict
wordt medegesleept. Zoo was het in den
vorigen oorlog en zoo is hqt ook thans.
Wij hebben ons hier niet te verdiepen
in de beweegredenen van bepaajfie zijden
om alarmeerende berichten te verspreiden
over ons land, waarvan het eenige gevolg
kan zijn dat menschen, die zich geen dui
delijk denkbeeld vermogen te vormen van
den toestand, zich noodeloos bezorgd
maken. Wij zijn niets gesteld op zijdeling-
sche waarschuwingen uit het buitenland,
om op onze hoede te zijn. De geschiedenis
heeft bewezen, dat Nederland altijd in staat
is gebleken om voor zichzelf op te komen,
waar dit noodig was.
Nog eens het denkbeeld van een door
braak over ons grondgebied is ongerijmd.
Niet voor niets hebben wij ons naar alle
zijden gewapend. Niet voor niets zijn hon
derdduizenden van onze mannen gemobili
seerd en bereid om feilen tegënstand te
bieden aan ieder, die het zou willen wagen
ons grondgebied te schenden. Onder de
volken, die bezield zijn met den vasten
wil, hun onzijdigheid en hun onafhanke
lijkheid tot eiken prijs te verdedigen, staat
Nederland vooraan.
VAN DE WEEK
KONING GUSTAAF V VAN
ZWEDEN.
De ruim 81-jarige vorst van Zwe
den heeft opnieuw het contact tus
schen de Noordsche staten nauwer
aangehaald door te Stockholm een
conferentie bijeen te roepen. Al zijn
de omstandigheden wel eenigszins
anders, dit initiatief loopt in veel op
zichten parallel met dat van Decem
ber 1914, toen eveneens de koningen
van Zweden. Noorwegen en Dene
marken te Malmö bijeen kwamen,
waar besloten werd tot politieke
neutraliteit en onderlinge econo
mische steunverleening. Thans is ook
Finland in het overleg opgenomen,
Finland, dat zich door de Sovjet-
Unie bedreigd gevoelt. Koning Gus-
taaf toont door ook Finlands presi-
lent uit te noodigen. dat ook dit land
foor hem als een Noordsche staat
•voidl beschouwd, welks positie
orincipieei anders is dan die van
"stland, Litauen en Letland.
De belangstelling van alle neutra
len, ook buiten de Noordsche landen,
is deze dagen meer dan ooit gericht
op de conferentie: immers ook de
positie van Nederland en België is
niet gemakkelijk en toont veel over
eenkomst met die van het Noorden
van Europa.
Koning Gustaaf V is het type bij
uitnemendheid van den democrati-
schen vorst „Met het volk, voor het
land" luidt de lijfspreuk, die hij zich
bij zijn troonsbestijging in 1907 koos,
en waaraan hij op bewonderenswaar
dige wijze trouw is gebleven. Een
mensch in den besten zin van het
woord, tot wien velen in deze dagen
als tot een vader opzien.
V-
Mannen op wie in deze dagen he\
oog der wereld Ls gevestigd.
ADOLF HITLER.
\an korporaal tot rijkskanselier.
De figuur van den Duitschen rijkskanse
lier is veel omstreden en dat is begrijpelijk,
omdat hij in de afgeloopen jaren niet alleen
een belangrijk hoofdstuk in de geschiede
nis van Duitschland heeft geschreven, maar
tevens, zooals de jongste gebeurtenissen
hebben getoond, in de geschiedenis van
Europa. Het merkwaardigste in de car
rière van Hitier blijft daarbij dat niets er
er ooit in het verleden op wees dat hij een
dergelijke rol in de Europeesche politiek
zou gaan spelen.
Hij werd geboren als zoon van een een
voudig douanebeambte en kreeg een slechts
zeer eenvoudige opvoeding, zoodat van het
verwerven van veel kennis geen sprake
was. Hij had een harde jeugd, die hem de
oogen opende voor harde realiteiten en so
ciale stroom ingen.
In 1920 richtte Adolf Hitler met eenige
aanhangers zijn Nationaal-Socialistische
Duitsche Arbeiderspartij op. Het was een
fanatiek man in die dagen, die den kring
welke rondom steeds grooter werd, zijn
overtuiging in het hoofd trachtte te hame
ren. Wij wenschen op deze plaats niet te
oordeelen over de tactiek en de strijdwij
zen van Hitier, stellen slechts vast, dat hij
den tijd mee had, want het Duitsche volk
ging inderdaad gebukt onder de vredesbe-
palingen van Versailles; bovendien beschikt
Hitler over de gave van het woord en is
hij, ontegenzeggelijk handig politicus. De
Duitschers zien in Hitier den profeet, dfe
hen zal binnenvoeren in het beloofde land.
In 1923 doet hij te München een greep naar
de macht; deze mislukt. Hitier wordt ge
vangen gezet en schrijft „Mein Kampf".
Onderwijl woedde de partijstrijd in
Duitschland in steeds heviger mate voort.
Tenslotte was dit in 1933 voor president
Hindenburg aanleiding om Hitier te benoe
men tot rijkskanselier. Een jaar later kwam
Hindenburg te sterven en werden in Hit-
Iers persoon de functies van rijkskanselier
en president vereenigd.
De gebeurtenissen der laatste jaren, de
verrassende snelheiwaarmede het Groot
Duitsche Rijk werd gesticht, zij behoeven
hier niet nog eens in extenso te worden be
licht; een ieder ligt dit alles nog versch in
het geheugen. Daarom volstaan wij met dit
summier overzicht van den Duitschen lei
der, die ongetwijfeld de rij dezer beknopte
biografieën moest openen, aangezien op
niemand zoozeer als op zijn veel omstreden
figuur het felle licht van de algemeene pu
blieke opinie valt.
JOSEF STALIN, 1
de meedoogenlooze eenzame.
Stalin is in ieder geval een merkwaardige
figuur, te meer omdat wij in het W.estea
Hitler en Mussolini, de dictatoren van de As.
betrekkelijk zoo weinig van hem weten. In
ieder geval is hij een eenzame. Hoewel hij
navolging en aanhangers van zijn principes
vond is in het groote Rusland wellicht nie
mand aan te wijzen, die men speciaal een
vriend van Stalin zou kunnen noemen. Le
nin heeft men vereerd, men dweepte met
hem; daarvan kan met Stalin geen sprake
zijn. Toen Lenin nog leefde, was er een
bekend bezegde: „Lenin vertrouwt Stalin,
maar Stalin vertrouwt niemand."
Josef Wissarionowitsch Stalin werd 21
December 1879 geboren als zoon van een
schoenmaker in een Kaukasisch boeren
dorpje. Zijn moeder was zeer vroom en
hoopte dat haar zoon geestelijke roeping
zou gevoelen, maar reeds op negentienjari
gen leeftijd doet hij zich kermen als een
overtuigd socialist en een agitator, die den
waren hartstocht in zijn bloed voelt. In den
beginne doet hij van zich spreken als dis
cipel van Lenin socialistische congressen
van 1906 en 1907, respectievelijk te Stock
holm en te Londen. In 1917 behoort hij tot
de twaalf mannen, die in den nacht van
23 October besloten de regeering van Ke-
rensky met geweld ten val te brengen.
Ruim twee weken later had de coup d'état
plaats. Uit zijn geheele optreden spreekt
van het begin af een voor Rusland beslist
ongewone nuchterheid. Zijn speeches zijn
altijd kort en zakelijk, 6treng logisch.
Iemand uit zijn naaste omgeving schreef
enkele jaren geleden: „Hij heeft geen eer
sterangs intellect, maar is een schitterend
organisator; heeft geen stoffelijke verlan
gens, is zeer eerlijk, maar ook genadeloos
en hard, zeer dapper en een eersterangs
intrigant.
Over Stalin's particulier verblijf in het
Kremlin doen veel fantastische verhalen de
ronde. Het-is niet waar, dat hij in een kaal,
wit vertrek werkt. Integendeel, hij be
schikt over elf behoorlijk gemeubileerde
kamers, gelijk elke diplomaat, die naar Mos-
kou reisde, zal kunnen getuigen. Zelf ver
toeft hij meestal in zijn werkkamer.
Omdat de Russische dictator genadeloos
is, wanneer het het staatsbelang geldt en
hij daardoor dikwijls particuliere belangen
schaadt, heeft hij vele stille vijanden. Daar
door loopt hij elk uur van den dag gevaar
van het leven te worden beroofd. Maar
menschelijkerwijs gesproken heeft Stalin
hiertegen alle mogelijke voorzorgen ge
troffen. Vergiftiging is uitgesloten, omdat
hij hetzelfde eten gebruikt als ie koks en
het overige personeel van het Kremlin. Al
leen wanneer men een speciale vergunning
heeft, is het mogelijk tot Stalin door te
dringen.
Vroeger vertoonde hij zich vrij veel in
het openbaar. Het was echter meestal le
vensgevaarlijk om den dictator een per
soonlijk verzoekschrift ter hand te stellen,
want de lijfgarde had het recht om een
ieder, die Stalin ongevraagd naderde, zon
der verwijl neer te schieten.
Ook in schouwburg en bioscoop wordt
hij zelden mem: gezien. Meer en meer trok
hij zich terug^t het openbare leven. Men
zegt dat hij zeer nerveus is, hoewel daar
van naar buiten weinig blijkt. Raadgevin
gen hebben bij hem nimmer groote gevol
gen. Hij gaat alleen en eenzaam zijn weg.
Hij heeft tallooze vijanden, hetgeen geble
ken is uit de vele processen van de laatste
jaren. De dood verlost hem in deze gevallen
van de meeste zijner belagers. Zonderling
genoeg echter teekent Stalin nooit zelf een
doodvonnis, dat laat hij aan de rechterlijke
autoriteiten en den chef van de G.P.Oe
over. Tot dusverre raakt het ons Westerlin
gen niet zoozeer wat Stalin wel en wat hij
niet deed, maar er is in weinige maanden
veel veranderd. Nu is het oog van Rusland
gericht op Europa en begint men daar met
terdaad aan „Uótenlandsche zaken" te j
BENITO MUSSOLINI,
«5
„der dritte im Bunde?"
Benito Mussolini werd geboren uit zeer
eenvoudige ouders, als zoon van een dorps,
smid, later herbergier, Alessandro Mussoli
ni in Dovia. Vroeg kwam hij aan den lijve
in aanraking met de nooden van het volk.
Zijn moeder, de onderwijzeres van 't dorp.
was een verstandige, beminnelijke vrouw.
In de smidse van zijn vader leerde hij het
eerste, zware ambacht. Mussolini is er te-
j genwoordig nog trotsch op dat hij een re-
i paratie aan zijn auto langs den weg, zelf
J kan uitvoeren. Hij werd op aandrang van
ae moeder naar de Salecianer monniken ir
Faenza gezonden; en het viel den levens
lustigen jongen, die eigenlijk nog in zijn
speelsche jaren was, moeilijk zich te schik
ken naar de strenge voorschriften van het
internaat. Een belangrijk oogenblik in zijn
leven was, toen hij op zeventienjarigen
leeftijd in de schouwburg te Forli de her
denkingsrede op Guiseppe Verdi mocht
houden. De jonge Mussolini gaat naar Ro
me en voelt zich onweerstaanbaar aange
trokken tot de Euwige Stad. Later zal hij
er resideeren, maar voor het zoover is,
moet er nog heel wat water naar de zee
stroomen. Het spreekwoord „twaalf am
bachten, dertien ongelukken" is zeker op
den Duce van toepassing, al kwamen de
„ongelukken" allerminst voort uit een ge
brek aan capaciteiten. Hij is juist het voor
beeld van een all round man, met aanleg
op zeer verschillende gebieden. Door de
omstandigheden daartoe genoodzaakt, ver
koos hij naar Zwitserland te gaan, waar hij
dienst deed als steensjouwer, als metselaar
en als loopjongen. Niet minder dan elf
maal maakt de jonge socialist kennis met
de gevangenis om politieke redenen. Hij is
er evenwel de man niet naar om zich door
dergelijke tegenslagen uit het veld te la
ten slaan; integendeel, hij zet alles op alles
om zijn visie op de toestanden in Italië te
verdiepen en te verruimen. Hij leert veel
vreemde talen en woont lezingen bij aan de
Universiteit van Lausanne, waar hij gerui-
men tijd als metselaar z'n brood verdiende.
Wanneer hij 22 jaar is, gaat hij terug naar
Italië, maar eenige politiedocumenten, die
meegegaan zijn naar Italië, maken hem
daar het leven moeilijk, zoodat hij door
gaat naar Marseille.
Mussolini blijft zich roeren, met het ge
volg, dat hij uit Frankrijk wordt uitgewe
zen. Hoewel men hem in het oog hield, was
het hem ditmaal mogelijk in Italië te blij
ven. In 1904 dient hij in het leger te Vero
na. Op zijn vijf en twintigste jaar wordt hij
redacteur van „II Popoio". Opnieuw wordt
hij uitgewezen op grond van politieke acti
viteit. met handboeien aan wordt hij naai
de grens gevoerd. Nu wordt zijn actie
krachtiger dan ooit. Hij richt een nieuw
blad op, houdt veel redes. In 1912 terugge
keerd in Italië, wordt hij hoofdredacteur
van 't Milaneesche blad „Advante". In kor
ten tijd brengt hij de oplaag van 40.000 op
100.000 exemplaren. Een breuk met de so
ciaal democratische redactieleden van dit
blad was tenslotte onvermijdelijk; Mussoli
ni trad af als hoofdredacteur, maar zond
kort daarop het eerste nummer van de „Po.
polo d'Italia" in het licht, dat thans nog be
schouwd wordt als het hoofdorgaan van de
fascistische partij. Wanneer de Wereldoor
log is uitgebroken, ijvert hij er voor dat
Italië in den oorlcjg trekt. Zelfs is hij een
der eersten om hieruit de persoonlijke con-
secquenties te trekken, die 't feit, dat Italië
in 1915 zich in den strijd wierp, met zich
meebrachten; hij trekt naar het front en
schrijft in de loopgraven nog hoofdartike
len voor zijn lijforgaan. Een zware verwon
ding maakt een einde aan zijn tijd als front
soldaat.
Wanneer de vrede gesloten is, strijdt
Mussolini door om Italië groot te maken.
Sindsdien heeft de ster van den Duce onaf
gebroken geschitterd in de Italiaansche Re
geering en bepaalde hij de gang van zaken
in Italië.
HERMANN GOERING,
Hitiers rechterhand.
Ongetwijfeld is de Duitsche minister van
Luchtvaart en in feite economisch dictator
van Duitschland, Hermann Goering, de
groote, krachtige steun van rijkskanselier
Adolf Hitler. Hij is een goede veertiger en
zijn romantische, avontuurlijke loopbaan
stempelt hem tot een zeer aparte figuur.
Het avontuurlijke bleek al toen hij nog op
de schoolbanken zat. In den oorlog behoor
de hij tot het fameuze luchteskader van
Von Rechthofen, die zelf bijna 50 toestellen
naar beneden schoot, voor hij zelf viel. Ook
Goering werd ernstig gewond. Maar dat
verhinderde hem niet na zijn herstel den
dood weer even onverschrokken in het ge
zicht te zien. Hij bleek een vechter van
groot formaat, die voor niets terugdeinsde
en tot het laatste oogenblik bleef gelooven
in de onoverwinnelijkheid van het Duitsche
leger. Van diepen haat was hij vervuld je
gens de mannen, die het Verdrag van Ver.
sailles hadden onderteekend. Zijn carrière
en die van duizenden andere Duitsche offi
cieren werd gebroken door de vredesbepa-
lingen,_ waarin o.a. werd voorgeschreven,
dat Duitschland slechts een politieleger van
maximaal 100.000 man mocht onderhouden.
Als 25-jarig kapitein stond hij in 1918 let
terlijk op straat. In zijn vaderland kon hij
geen werk vinden; wel echter als piloot op
een luchtlijn in Denemarken. Hij trouwde
met een Zweedsch meisje, dat echter reeds
in 1931 te Stockholm sterft. Tot 1935 blijft
Goering weduwnaar en treedt dan in het
huwelijk met de tooneelspeelster Emmy
Sinnemann.
GALEAZZO CIANO.
Wij hebben voor het eerst van Ciano ge
hoord, toen zijn huwelijk werd voltrokken
met Mussolini's dochter Edda. Daarna deed
hij van zich spreken in den oorlog tegen
Abessinië, toen zijn eskader vliegtuigen de
schrik van de inlanders was. De demorali
satie van de troepen en het volk van den
Negus en het snel tot een einde voeren van
den oorlog, was voornamelijk zijn werk.
Maar voordat de Italiaansche troepen als
overwinnaars Adoea binnendrongen, zatv
Ciano alweer in Rome als chef van den Ita-
liaanschen pers- en propagandadienst en
werd spoedig bij Koninklijk decreet be
noemd tot onderstaatssecretaris en minister
van propaganda. Slechts enkele weken la
ter volgde reeds zijn benoeming door den
Duce tot minister van Buitenlandsche Za
ken, een der belangrijkste posten in het ka
binet, vooral in dezen tijd.
Sedertdien heeft hij voor Italië onge
twijfeld veel gedaan. Hij is een doortastend
diplomaat, die in korten tijd veel tot stand
wist te brengen.