Van Hitier tot Stalin De Internationale toestand Het Portret IN DE AFGELOOPEN WEEK Het is nu wel duidelijk, dat beide k partijen de hoop op een spoedigen vrede hebben opgegeven. Zoowel te land als ter zee is de laatste dagen hevig gevochten, ook al loopen de mededeelingen omtrent de geleden verliezen en de behaalde successen nog al uiteen. In de buurt van Edin burgh heeft een aanval plaats gehad door een twaalftal Duitsche bommen werpers op de op de Firth of Forth liggende Engelsche oorlogsschepen. Zoowel het luchtdoelgeschut als de jachtvliegtuigen der Engelschen kwamen in actie. Eenige schade werd toegebracht, een paar vlieg tuigen werden neergeschoten. Ook te land bij Moezel en Saar, heerscht groote activiteit. De Duitschers hebben de concentratie der troepen achter de Sieg- friedlinie, naar het schijnt, voltooid en daar liggen nu 8 a 900.000 man gereed voor een aanval. Over een frontlengte van ongeveer 30 km hebben zij een aanval ontketend, en de Franschen hebben een deel der voor uitgeschoven stellingen, die zij op Duitsch grondgebied hadden bezet, weer verlaten. Toch staan de Franschen nog in Duitsch- land. Intusschen naderen herfst en winter. Indien niet spoedig tot een groot, algemeen verwacht, offensief wordt overgegaan, zal dit een maand of vijf onmogelijk zijn ge worden. Men heeft nog geen zekerheid omtrent de bedoelingen en plannen, in het bijzonder van Hitier. Wat generaal Game- lin wil, heeft hij dezer dagen zelf gezegd. Hij ried aan, geduld te oefenen, heel veel geduld. Ieder uur, zeide hij, dat verstrijkt, verzwakt Duitschlands kansen. Hitier an derzijds zou misschien wel een beslissing willen forceeren, indien hij zich in den rug volkomen gedekt gevoelde. Maar daar gaat Rusland onverstoord zijn gang. Rusland gaat verder. De verlangens van de Sovjet-Unie, aan Finland in de persoon van Paasikivi ge steld, zijn in een vriendelijken vorm ge goten, maar toch blijkbaar van vèr strek- kenden aard. Werkelijke feiten omtrent den inhoud der onderhandelingen zijn niet bekend geworden. Wel is er beweerd, dat ze over vier punten zouden loopen, waar van drie genoemde punten overkomelijk zouden zijn, maar het vierde, dat ver zwegen werd, van zoodanigen ingrijpenden aard was, dat Paasikivi meende naar Hel sinki te moeten terugkeeren; maar dit zijn niet meer dan geruchten; inderdaad wijzen de groote geheimzinnigheid, die betracht wordt, en de voortgezette preventieve maatregelen, die Finland op 225.000 per dag komen te staan, op het feit, dat men nog allerminst kan rekenen op werkelijke overeenstemming. Ongetwijfeld voelt Fin land zich gesterkt door de bijeenkomst der drie koningen met zijn president. De Turksche minister van Buitenlandsche Zaken is na een vrij langdurig verblijf te Moskou naar Ankara teruggekeerd. Hij heeft het zich in de Russische hoofdstad zoo pleizierig mogelijk gemaakt, er de be zienswaardigheden bezien en de bioscopen bezocht. Hij voelde zich blijkbaar vol komen op zijn gemak, heeft geen pact ge- teekend, en wanneer dat binnenkort ge beurt, zullen Frankrijk en Engeland er geen bezwaren tegen hebben. De „volksverhuizing" is in vollen gang. De Duitschers uit de Baltische landen zijn grootendeels vertrok ken. Men beweert, dat Duitschland ook de volksgenooten uit Finland naar zich wil toehalen en zelfs dergelijke plannen be raamt ten opzichte van de minderheden op den Balkan. In ieder geval worden daardoor minderheden-kwesties op radicale wijze opgelost. Voorts heeft Hitier dringend gebrek aan arbeidskrachten, en ook dat De verwoeste bruggen in Polen worden thans weer hersteld. Een noodbrug over de Narew bjj Ostrolenka ter vervanging van de opgeblazen brug, die men ernaast ziet. zal wel een der motieven zijn geweest voor deze ingrijpende maatregelen. Italië steunt Duitschland met kranten-artikelen en diplomatieke stappen. Van de eerste soort is het artikel van Gayda in het-„Giornale d'Italia", waar in, vrij laat, commentaar geeft op Charm berlain's rede in het Lagerhuis. Hij neemt Chamberlain kwalijk, dat hij beweerde, dat Hitier alle voorstellen voor een vreedzame oplossing van het Poolsche conflict zou hebben genegeerd. Immers, Hitier heeft Mussolini's plan daartoe aanvaard. De eisch van Chamberlain, dat Polen hersteld moet worden, dient ook tot Rusland en Litauen te worden gericht, aldus Gayda, want ook die hebben een stuk in bezit ge nomen. Hoewel hij Chamberlain „intransi- gentie" verwijt, komt hij aan het slot van zijn artikel tot de conclusie, dat de rede voering nog hoop laat op een nieuw en rechtvaardiger Europa. Diplomatiek schijnt Mussolini nog een poging te doen, Duitsch land te steunen. De nieuwe gezant te Lon den, Bastinianini, is daar aangekomen met een schriftelijke boodschap van zijn hoog- sten chef. Dc stemming in Engeland laat echter weinig hoop, dat de voedings bodem reeds geschikt zou zijn voor, hoe goed ook bedoelde, vredesvoorstel len. Inderdaad, zoo meldt men uit Londen, zijn er vele Britten, die geen enkele ernstige kans op vrede zouden willen laten voorbij gaan, maar dgt beteekent niet, dat deze langs diplomatieken weg, mogelijk door be middeling van neutralen, naderbij zou kunnen worden gebracht zonder garanties voor de toekomst en zonder de bereidwil ligheid aan Duitsche zijde, de vruchten van de agressie op te offeren. Maar, zoo volgt daarop de waarschuwing, het zal niet lang meer duren, of de stemming slaat om. Als gedurende eenige.weken hevig is ge vochten en veel Engelsch en Fransch bloed is gevloeid, zou het niet meer mogelijk zijn, een brug te slaan tusschen de twee partijen. De duikboot-oorlog. De minister van Marine van Engeland, Winston Churchill, heeft in het Lagerhuis mededeelingen gedaan over den stand van zaken op zee na zes weken oorlog. De Britsche koopvaardijvloot heeft schepen tot een totale grootte van 174.000 ton ver loren, waarvan 156.000 ton door duikboot- aanvallen en 18.000 ton door mijnen en ongelukken. Daartegenover staan wel zeer zware verliezen aan Duitsche duikbooten; van de zestig, die Duitschland bezit, zijn er ongeveer 20"vernield of zwaar bescha digd. In slechts enkele gevallen werd de manning gered en gevangen genomen. Niet alleen het verlies aan materiaal weegt zwaar, ook dat der bemanning met haar groote ervaring is moeilijk in korten tijd te vervangen, aldus Churchill. De ver metelheid en doodsverachting, waarmee deze duikbootbemanningen optreden, is nog eens gebleken uit het relaas van den kapi tein Prien, den commandant van den onderzeeër, die in de haven van Scapa Flow doordrong, dwars door de versper ringen heen, daar in' de haven de „Royal Oak" tot zinken bracht en ondanks de hevige aanvallen der Engelschen, toch veilig wist te ontkomen. NEDERLAND IS VEILIG. Dit is vóór alles een tijd, waarin men zich zorgvuldig te onthouden heeft van het verspreiden van kwade geruchten, die mder bepaalde omstandigheden een paniek achtige stemming te weeg kunnen brengen. Er is bij de tegenwoordige spanning, waar in alle volken thans leven, geen enkel uit gezonderd, niet veel voor noodig om de volksmassa uit haar evenwicht te brengen. Laat men zich bepalen, indien men daar lust toe gevoelt, om commentaar te leveren op gebeurtenissen, die achter ons liggen; doch laat men zich niet gaan wagen aan het uiten van voorspellingen, die den meesten tijd kant noch wal raken en die noodeloos onrust zaaien. In dergelijke voorspellingen wordt maar al te vaak van buitenlandsche zijde ons land betrokken. Wij hebben hier meer speciaal het oog op af en toe in verschillende persorganen in het buitenland opduikende berichten over de mogelijkheid van een inval van het leger van een der oorlogvoerende mogendheden in ons land, ten einde op deze wijze de sterke verdedigingslinie van den vijand om te trekken en aldus den tegenstander in den rug te kunnen aan vallen. Dit denkbeeld op zichzelf nu is absurd en alleen waard, dat men er de schouders over ophaalt. Dit neemt evenwel niet weg. dat het in hel hart van wankelmoedigen en eenvoudigen van geest angst en twijfel zot» kunnen zaaien. Er zijn altijd en in ieder land van die menschen te vinden, die zeg gen en denken Ja, maar als het nu toch eens waar was.... Geen enkele Nederlander behoeft deze gedachte bij zich te laten opkomen: en wanneer wij iemand ontmoeten, die aan dergelijke inblazingen het oor leent, dan zijn wij verplicht, zqo iemand met klem van redenen te overtuigen van de onge rijmdheid van zijn vrees. Wij hebben hem slechts te wijzen op onze praatheid tegen over alle mogelijke gebeurlijkheden, op de onfeilbare waarborgen welke ons van de zijde der oorlogvoerenden zijn gegeven, dat onze neutraliteit zal worden geëerbiedigd. En dan men heeft zich slechts voor oogen te stellen, dat een neutraal Neder land van onschatbare waarde is voor de voornaamste- tegenstanders. Zij hebben er veel meer belang bij, dat Nederland on zijdig blijft, dan dat het in het conflict wordt medegesleept. Zoo was het in den vorigen oorlog en zoo is hqt ook thans. Wij hebben ons hier niet te verdiepen in de beweegredenen van bepaajfie zijden om alarmeerende berichten te verspreiden over ons land, waarvan het eenige gevolg kan zijn dat menschen, die zich geen dui delijk denkbeeld vermogen te vormen van den toestand, zich noodeloos bezorgd maken. Wij zijn niets gesteld op zijdeling- sche waarschuwingen uit het buitenland, om op onze hoede te zijn. De geschiedenis heeft bewezen, dat Nederland altijd in staat is gebleken om voor zichzelf op te komen, waar dit noodig was. Nog eens het denkbeeld van een door braak over ons grondgebied is ongerijmd. Niet voor niets hebben wij ons naar alle zijden gewapend. Niet voor niets zijn hon derdduizenden van onze mannen gemobili seerd en bereid om feilen tegënstand te bieden aan ieder, die het zou willen wagen ons grondgebied te schenden. Onder de volken, die bezield zijn met den vasten wil, hun onzijdigheid en hun onafhanke lijkheid tot eiken prijs te verdedigen, staat Nederland vooraan. VAN DE WEEK KONING GUSTAAF V VAN ZWEDEN. De ruim 81-jarige vorst van Zwe den heeft opnieuw het contact tus schen de Noordsche staten nauwer aangehaald door te Stockholm een conferentie bijeen te roepen. Al zijn de omstandigheden wel eenigszins anders, dit initiatief loopt in veel op zichten parallel met dat van Decem ber 1914, toen eveneens de koningen van Zweden. Noorwegen en Dene marken te Malmö bijeen kwamen, waar besloten werd tot politieke neutraliteit en onderlinge econo mische steunverleening. Thans is ook Finland in het overleg opgenomen, Finland, dat zich door de Sovjet- Unie bedreigd gevoelt. Koning Gus- taaf toont door ook Finlands presi- lent uit te noodigen. dat ook dit land foor hem als een Noordsche staat •voidl beschouwd, welks positie orincipieei anders is dan die van "stland, Litauen en Letland. De belangstelling van alle neutra len, ook buiten de Noordsche landen, is deze dagen meer dan ooit gericht op de conferentie: immers ook de positie van Nederland en België is niet gemakkelijk en toont veel over eenkomst met die van het Noorden van Europa. Koning Gustaaf V is het type bij uitnemendheid van den democrati- schen vorst „Met het volk, voor het land" luidt de lijfspreuk, die hij zich bij zijn troonsbestijging in 1907 koos, en waaraan hij op bewonderenswaar dige wijze trouw is gebleven. Een mensch in den besten zin van het woord, tot wien velen in deze dagen als tot een vader opzien. V- Mannen op wie in deze dagen he\ oog der wereld Ls gevestigd. ADOLF HITLER. \an korporaal tot rijkskanselier. De figuur van den Duitschen rijkskanse lier is veel omstreden en dat is begrijpelijk, omdat hij in de afgeloopen jaren niet alleen een belangrijk hoofdstuk in de geschiede nis van Duitschland heeft geschreven, maar tevens, zooals de jongste gebeurtenissen hebben getoond, in de geschiedenis van Europa. Het merkwaardigste in de car rière van Hitier blijft daarbij dat niets er er ooit in het verleden op wees dat hij een dergelijke rol in de Europeesche politiek zou gaan spelen. Hij werd geboren als zoon van een een voudig douanebeambte en kreeg een slechts zeer eenvoudige opvoeding, zoodat van het verwerven van veel kennis geen sprake was. Hij had een harde jeugd, die hem de oogen opende voor harde realiteiten en so ciale stroom ingen. In 1920 richtte Adolf Hitler met eenige aanhangers zijn Nationaal-Socialistische Duitsche Arbeiderspartij op. Het was een fanatiek man in die dagen, die den kring welke rondom steeds grooter werd, zijn overtuiging in het hoofd trachtte te hame ren. Wij wenschen op deze plaats niet te oordeelen over de tactiek en de strijdwij zen van Hitier, stellen slechts vast, dat hij den tijd mee had, want het Duitsche volk ging inderdaad gebukt onder de vredesbe- palingen van Versailles; bovendien beschikt Hitler over de gave van het woord en is hij, ontegenzeggelijk handig politicus. De Duitschers zien in Hitier den profeet, dfe hen zal binnenvoeren in het beloofde land. In 1923 doet hij te München een greep naar de macht; deze mislukt. Hitier wordt ge vangen gezet en schrijft „Mein Kampf". Onderwijl woedde de partijstrijd in Duitschland in steeds heviger mate voort. Tenslotte was dit in 1933 voor president Hindenburg aanleiding om Hitier te benoe men tot rijkskanselier. Een jaar later kwam Hindenburg te sterven en werden in Hit- Iers persoon de functies van rijkskanselier en president vereenigd. De gebeurtenissen der laatste jaren, de verrassende snelheiwaarmede het Groot Duitsche Rijk werd gesticht, zij behoeven hier niet nog eens in extenso te worden be licht; een ieder ligt dit alles nog versch in het geheugen. Daarom volstaan wij met dit summier overzicht van den Duitschen lei der, die ongetwijfeld de rij dezer beknopte biografieën moest openen, aangezien op niemand zoozeer als op zijn veel omstreden figuur het felle licht van de algemeene pu blieke opinie valt. JOSEF STALIN, 1 de meedoogenlooze eenzame. Stalin is in ieder geval een merkwaardige figuur, te meer omdat wij in het W.estea Hitler en Mussolini, de dictatoren van de As. betrekkelijk zoo weinig van hem weten. In ieder geval is hij een eenzame. Hoewel hij navolging en aanhangers van zijn principes vond is in het groote Rusland wellicht nie mand aan te wijzen, die men speciaal een vriend van Stalin zou kunnen noemen. Le nin heeft men vereerd, men dweepte met hem; daarvan kan met Stalin geen sprake zijn. Toen Lenin nog leefde, was er een bekend bezegde: „Lenin vertrouwt Stalin, maar Stalin vertrouwt niemand." Josef Wissarionowitsch Stalin werd 21 December 1879 geboren als zoon van een schoenmaker in een Kaukasisch boeren dorpje. Zijn moeder was zeer vroom en hoopte dat haar zoon geestelijke roeping zou gevoelen, maar reeds op negentienjari gen leeftijd doet hij zich kermen als een overtuigd socialist en een agitator, die den waren hartstocht in zijn bloed voelt. In den beginne doet hij van zich spreken als dis cipel van Lenin socialistische congressen van 1906 en 1907, respectievelijk te Stock holm en te Londen. In 1917 behoort hij tot de twaalf mannen, die in den nacht van 23 October besloten de regeering van Ke- rensky met geweld ten val te brengen. Ruim twee weken later had de coup d'état plaats. Uit zijn geheele optreden spreekt van het begin af een voor Rusland beslist ongewone nuchterheid. Zijn speeches zijn altijd kort en zakelijk, 6treng logisch. Iemand uit zijn naaste omgeving schreef enkele jaren geleden: „Hij heeft geen eer sterangs intellect, maar is een schitterend organisator; heeft geen stoffelijke verlan gens, is zeer eerlijk, maar ook genadeloos en hard, zeer dapper en een eersterangs intrigant. Over Stalin's particulier verblijf in het Kremlin doen veel fantastische verhalen de ronde. Het-is niet waar, dat hij in een kaal, wit vertrek werkt. Integendeel, hij be schikt over elf behoorlijk gemeubileerde kamers, gelijk elke diplomaat, die naar Mos- kou reisde, zal kunnen getuigen. Zelf ver toeft hij meestal in zijn werkkamer. Omdat de Russische dictator genadeloos is, wanneer het het staatsbelang geldt en hij daardoor dikwijls particuliere belangen schaadt, heeft hij vele stille vijanden. Daar door loopt hij elk uur van den dag gevaar van het leven te worden beroofd. Maar menschelijkerwijs gesproken heeft Stalin hiertegen alle mogelijke voorzorgen ge troffen. Vergiftiging is uitgesloten, omdat hij hetzelfde eten gebruikt als ie koks en het overige personeel van het Kremlin. Al leen wanneer men een speciale vergunning heeft, is het mogelijk tot Stalin door te dringen. Vroeger vertoonde hij zich vrij veel in het openbaar. Het was echter meestal le vensgevaarlijk om den dictator een per soonlijk verzoekschrift ter hand te stellen, want de lijfgarde had het recht om een ieder, die Stalin ongevraagd naderde, zon der verwijl neer te schieten. Ook in schouwburg en bioscoop wordt hij zelden mem: gezien. Meer en meer trok hij zich terug^t het openbare leven. Men zegt dat hij zeer nerveus is, hoewel daar van naar buiten weinig blijkt. Raadgevin gen hebben bij hem nimmer groote gevol gen. Hij gaat alleen en eenzaam zijn weg. Hij heeft tallooze vijanden, hetgeen geble ken is uit de vele processen van de laatste jaren. De dood verlost hem in deze gevallen van de meeste zijner belagers. Zonderling genoeg echter teekent Stalin nooit zelf een doodvonnis, dat laat hij aan de rechterlijke autoriteiten en den chef van de G.P.Oe over. Tot dusverre raakt het ons Westerlin gen niet zoozeer wat Stalin wel en wat hij niet deed, maar er is in weinige maanden veel veranderd. Nu is het oog van Rusland gericht op Europa en begint men daar met terdaad aan „Uótenlandsche zaken" te j BENITO MUSSOLINI, «5 „der dritte im Bunde?" Benito Mussolini werd geboren uit zeer eenvoudige ouders, als zoon van een dorps, smid, later herbergier, Alessandro Mussoli ni in Dovia. Vroeg kwam hij aan den lijve in aanraking met de nooden van het volk. Zijn moeder, de onderwijzeres van 't dorp. was een verstandige, beminnelijke vrouw. In de smidse van zijn vader leerde hij het eerste, zware ambacht. Mussolini is er te- j genwoordig nog trotsch op dat hij een re- i paratie aan zijn auto langs den weg, zelf J kan uitvoeren. Hij werd op aandrang van ae moeder naar de Salecianer monniken ir Faenza gezonden; en het viel den levens lustigen jongen, die eigenlijk nog in zijn speelsche jaren was, moeilijk zich te schik ken naar de strenge voorschriften van het internaat. Een belangrijk oogenblik in zijn leven was, toen hij op zeventienjarigen leeftijd in de schouwburg te Forli de her denkingsrede op Guiseppe Verdi mocht houden. De jonge Mussolini gaat naar Ro me en voelt zich onweerstaanbaar aange trokken tot de Euwige Stad. Later zal hij er resideeren, maar voor het zoover is, moet er nog heel wat water naar de zee stroomen. Het spreekwoord „twaalf am bachten, dertien ongelukken" is zeker op den Duce van toepassing, al kwamen de „ongelukken" allerminst voort uit een ge brek aan capaciteiten. Hij is juist het voor beeld van een all round man, met aanleg op zeer verschillende gebieden. Door de omstandigheden daartoe genoodzaakt, ver koos hij naar Zwitserland te gaan, waar hij dienst deed als steensjouwer, als metselaar en als loopjongen. Niet minder dan elf maal maakt de jonge socialist kennis met de gevangenis om politieke redenen. Hij is er evenwel de man niet naar om zich door dergelijke tegenslagen uit het veld te la ten slaan; integendeel, hij zet alles op alles om zijn visie op de toestanden in Italië te verdiepen en te verruimen. Hij leert veel vreemde talen en woont lezingen bij aan de Universiteit van Lausanne, waar hij gerui- men tijd als metselaar z'n brood verdiende. Wanneer hij 22 jaar is, gaat hij terug naar Italië, maar eenige politiedocumenten, die meegegaan zijn naar Italië, maken hem daar het leven moeilijk, zoodat hij door gaat naar Marseille. Mussolini blijft zich roeren, met het ge volg, dat hij uit Frankrijk wordt uitgewe zen. Hoewel men hem in het oog hield, was het hem ditmaal mogelijk in Italië te blij ven. In 1904 dient hij in het leger te Vero na. Op zijn vijf en twintigste jaar wordt hij redacteur van „II Popoio". Opnieuw wordt hij uitgewezen op grond van politieke acti viteit. met handboeien aan wordt hij naai de grens gevoerd. Nu wordt zijn actie krachtiger dan ooit. Hij richt een nieuw blad op, houdt veel redes. In 1912 terugge keerd in Italië, wordt hij hoofdredacteur van 't Milaneesche blad „Advante". In kor ten tijd brengt hij de oplaag van 40.000 op 100.000 exemplaren. Een breuk met de so ciaal democratische redactieleden van dit blad was tenslotte onvermijdelijk; Mussoli ni trad af als hoofdredacteur, maar zond kort daarop het eerste nummer van de „Po. polo d'Italia" in het licht, dat thans nog be schouwd wordt als het hoofdorgaan van de fascistische partij. Wanneer de Wereldoor log is uitgebroken, ijvert hij er voor dat Italië in den oorlcjg trekt. Zelfs is hij een der eersten om hieruit de persoonlijke con- secquenties te trekken, die 't feit, dat Italië in 1915 zich in den strijd wierp, met zich meebrachten; hij trekt naar het front en schrijft in de loopgraven nog hoofdartike len voor zijn lijforgaan. Een zware verwon ding maakt een einde aan zijn tijd als front soldaat. Wanneer de vrede gesloten is, strijdt Mussolini door om Italië groot te maken. Sindsdien heeft de ster van den Duce onaf gebroken geschitterd in de Italiaansche Re geering en bepaalde hij de gang van zaken in Italië. HERMANN GOERING, Hitiers rechterhand. Ongetwijfeld is de Duitsche minister van Luchtvaart en in feite economisch dictator van Duitschland, Hermann Goering, de groote, krachtige steun van rijkskanselier Adolf Hitler. Hij is een goede veertiger en zijn romantische, avontuurlijke loopbaan stempelt hem tot een zeer aparte figuur. Het avontuurlijke bleek al toen hij nog op de schoolbanken zat. In den oorlog behoor de hij tot het fameuze luchteskader van Von Rechthofen, die zelf bijna 50 toestellen naar beneden schoot, voor hij zelf viel. Ook Goering werd ernstig gewond. Maar dat verhinderde hem niet na zijn herstel den dood weer even onverschrokken in het ge zicht te zien. Hij bleek een vechter van groot formaat, die voor niets terugdeinsde en tot het laatste oogenblik bleef gelooven in de onoverwinnelijkheid van het Duitsche leger. Van diepen haat was hij vervuld je gens de mannen, die het Verdrag van Ver. sailles hadden onderteekend. Zijn carrière en die van duizenden andere Duitsche offi cieren werd gebroken door de vredesbepa- lingen,_ waarin o.a. werd voorgeschreven, dat Duitschland slechts een politieleger van maximaal 100.000 man mocht onderhouden. Als 25-jarig kapitein stond hij in 1918 let terlijk op straat. In zijn vaderland kon hij geen werk vinden; wel echter als piloot op een luchtlijn in Denemarken. Hij trouwde met een Zweedsch meisje, dat echter reeds in 1931 te Stockholm sterft. Tot 1935 blijft Goering weduwnaar en treedt dan in het huwelijk met de tooneelspeelster Emmy Sinnemann. GALEAZZO CIANO. Wij hebben voor het eerst van Ciano ge hoord, toen zijn huwelijk werd voltrokken met Mussolini's dochter Edda. Daarna deed hij van zich spreken in den oorlog tegen Abessinië, toen zijn eskader vliegtuigen de schrik van de inlanders was. De demorali satie van de troepen en het volk van den Negus en het snel tot een einde voeren van den oorlog, was voornamelijk zijn werk. Maar voordat de Italiaansche troepen als overwinnaars Adoea binnendrongen, zatv Ciano alweer in Rome als chef van den Ita- liaanschen pers- en propagandadienst en werd spoedig bij Koninklijk decreet be noemd tot onderstaatssecretaris en minister van propaganda. Slechts enkele weken la ter volgde reeds zijn benoeming door den Duce tot minister van Buitenlandsche Za ken, een der belangrijkste posten in het ka binet, vooral in dezen tijd. Sedertdien heeft hij voor Italië onge twijfeld veel gedaan. Hij is een doortastend diplomaat, die in korten tijd veel tot stand wist te brengen.

Peel en Maas | 1939 | | pagina 10