Nederland
De Internationale toestand
Het Portret
paradijs voor de
watersport
IN DE AFGELOOPEN WEEK
De toestand verandert in de laatste
dagen nauwelijks. De optimisten
zien hierin een teeken dat ook deze
storm, die zoo onheilspellend aan den
hemel opdoemde, ten slotte nog over
zal drijven. De pessimisten zien het
als een stilte, die aan den storm voor
af gaat en verwachten nog steeds de
fatale uitbarsting.
Dantzig blijft in het centrum van de be
langstelling staan en daar is dan ook vol
doende reden voor. De toestand aldaar ver
anderde den laatsten tijd heel weinig. De
militaire maatregelen schijnen hun beslag
voorloopig gekregen te hebben en nu is het
over en weer een afwachten van wat de
ander doen zal. De Poolsche maatregelen
wegen op tegen de Duitsche en men kan
dus van een gewapend evenwicht spreken.
Deden onlangs geruchten de ronde dat
Warschau overwoog stappen te doen in
Dantzig, thans wordt dit van officieele
zijde tegengesproken. Zoowel de Britsche
als de Fransche regeering heeft er bij Polen
op aangedrongen met het doen van stappen
althans de reactie van Berlijn af te wach
ten, te meer daar Chamberlain voornemens
was via de radio een waarschuwend woord
aan de Duitsche autoriteiten te doen hoo-
ren. Polen zal dus afzien van een protest
tegen de militarisatie van de Vrije Stad.
De geheele troepenmacht bestaat uit onge
veer een divisie en daartegen zijn de grens-
maatregelen van Polen zeker afdoende,
aldus verklaart men van Poolsche zijde.
Wel wordt echter van dezelfde zijde de
nadruk er op gelegd dat de vitale belangen
niet geraakt moeten worden, aangezien men
dan voornemens is anders op te treden.
Men heeft laten doorschemeren dat in de
eerste plaats dan economische maatregelen
verwacht kunnen worden waarschijnlijk
een algemeene boycot en dat die even
tueel gevolgd zullen worden door een ge
wapend ingrijpen. Polen verklaart voorts,
dat het zich sterk voelt door den steun
van Frankrijk en Engeland, maar stelt er
prijs op te doen weten dat er van pressie
van de zijde van deze beide landen geen
sprake is. Polen regelt zijn zaken zelf.
In Dantzig zelf zit men niet stil. In den
nacht van 6 op 7 Juli zijn acht machine
geweren opgesteld in de omgeving van de
dokken te Schichau, waar ook regelmatig
Duitsche ladingen munitie ontscheept wor
den. Alle weerbare Dantzigers hebben zich
moeten melden voor de herkeuring. De
Dantzigsche inwoners van Poolsche natio
naliteit zijn hoewel opgeroepen, kort voor
de keuring daarvan vrijgesteld; twintig
Dantzigers, die niet opgekomen waren, wer
den gearresteerd. Een merkwaardig inci
dent merkwaardig omdat het den geest
typeert deed zich voor toen Poolschen
douanebeambten op het vliegveld van
Dantzig, de toegang voor de uitoefening
van hun ambtelijke plichten, ontzegd werd.
Voorts zijn ploegen grondwerkers onafge
broken bezig de kust te versterken, met
name in de buurt van Glettkau.
Ijskoud cynisme van de „Times".
Op eenigszins dubbelzinnige wijze heeft
dezer dagen het Engelsche blad de „Times''
de onderhandelingen met Rusland verge
leken met een ijsberg. Over acht-negende
was men het reeds eens en dat gedeelte
was onder water, maar het resteerende
negende deel dat boven water uitstak,
leverde vooralsnog onoverkomelijke moei
lijkheden op. Ijsbergen zijn gevaarlijke
zaken en in zooverre is het beeld juist
dat men ook voor dezen ijsberg op zijn
hoede dient te zijn. Moskou toch heeft ge
zien dat het Engeland veel waard is om
spoedig tot een definitief resultaat te
kamen, dat voor de as-mogendheden niets
Een kijkje op de Int. Luchtvaarttenioonsteliing te Brussel, die Zaterda;
geopend. Op den voorgrond het Junkers gevechtsvliegtuig Ju 87.
aan duidelijkheid te wenschen overlaat. En
het is begrijpelijk dat het daar zooveel
mogelijk munt uitslaat, ieder goed koopman
zou dat doen en wie zal ontkennen dat
Rusland over koopmanstalenten beschikt.
Hel heeft althans een taaie volhardendheid
aan den dag gelegd, die op zich zelf be
wondering afdwingt, maar die anderzijds
te denken geeft. Wat beoogt Moskou? Het
optreden van de sovjet-autoriteiten wettigt
het vermoeden dat hun streven weinig
idealistisch is. De drie Oostzeestaten, Est
land, Letland en Litauen vormen een ern
stig struikelblok. Stalin vreest nog altijd
dat Engeland te elfder ure zal afzien van
het nakomen van zijn verplichtingen en
om tegen deze eventualiteit van het „per
fide Albion" gewapend te zijn, wenschthet
nauwkeurig geformuleerde garantiever
klaringen aan alle staten afzonderlijk, die
daarvoor in aanmerking komen. Maar de
Baltische staten wenschen geen ongevraag
de garantie en Engeland stelt zich nu op
het standpunt dat het in dit geval geen
garantie behoort te geven. Rusland denkt
daar anders over. Het is zeer de vraag of
men spoedig tot een goed resultaat zal
komen, want ook Chamberlain wantrouwt
Stalin. Wantrouwen van beide zijden en
dan de omstandigheid dat de drie genoemde
staatjes niets gevoelen voor het nationaal-
socialisme, maar nog veel minder voor het
communisme, zijn aanleiding dat zelfs in
geval men uiteindelijk tot een overeen
komst kwam, dit voor de Sovjets slechts
een zeer wankel en onbetrouwbaar bol
werk zou zijn.
Tweede verjaardag vanden oorlog.
Overal in Japan heeft men de verjaring
van den oorlog met China gevierd. Deze
plechtigheden, waarvan manoeuvres deel
uitmaakten, zijn gewijd aan hetgeen men
in Japan noemt, de nieuwe orde in Oost-
Azië". Relletjes hebben zich hier niet bij
voorgedaan, alleen hebben felle patriotten
op de Britsche ambassade plakkaten aan
geplakt, waarin geëischt werd dat de En-
gelschen zich zouden terugtrekken van het
vasteland van Oost-Azië. Groote wapen
feiten zijn niet te melden. Tsjoengking is
voor de tweede maal door Japansche bom
menwerpers in den nacht bestookt. Van de
vijftig toestellen, die ongeveer een kwar
tier boven de stad cirkelden, schijnen de
Chineezen er drie te hebben neergeschoten.
Iersche nationalisten dreigen.
Dezer dagen heeft een geheime zender
van het Iersch republikeinsche leger ge
dreigd, dat het op elke Engelsche stad een
furie van verwoesting zal doen neder
dalen, die slechts ruïnes zal achterlaten.
In geval van oorlog, zouden zij de Engel-
schen saboteeren. De spreker richtte zich
daarna tot Lord Halifax, die kon beoor-
deelen of de dreigementen van de laatste
zes maanden ij del waren geweest. Scotland
Yard is op zijn qui vive, want van ver
schillende zijden zijn op het bureau weer
anonieme brieven ontvangen, zoodat nieuwe
daden van terrorisme verwacht worden.
Onder meer is Scotland Yard in het bezit
gekomen van een uit zes bladzijden be
staande circulaire, bestemd voor de leden
van de Irish Republican Army. Daarin
wordt verscherping van de reeds genomen
maatregelen aangekondigd. Bovendien
wordt te kennen gegeven dat men alleen
bezit wil treffen, maar geen menschen
dooden.
RIJS LAND ARM VOLK.
Nederland heeft in het buitenland over
het algemeen den roep, rijk te zijn. Aan
dien roep hebben wij het zelfs te danken
dat de Duitscher spreekt van „steinreichen
Hollander". Is Nederland dan zoo rijk
Baadt onze bevolking zich in weelde? Wij
weten het wel beter. Maar dat wij in vele
opzichten zoo ver verwijderd zijn van rijk
dom, als wij zouden moeten opmaken uit
een geschrift, dat ons dezer dagen in han
den kwam, was toch ook voor ons een ver
rassing en geen aangename.
Hoewel de schrijver in verschillende op
zichten niet is vrij te pleiten van eenzijdig
heid, bevat zijn studie een leerrijke strek
king; en de meeste Nederlanders, die er
kennis mede maken, zullen even verwon
derd staan over verschillende nuchtere
feiten, als wij. Wie zou bijvoorbeeld ooit
hebben gedacht, dat wij Nederlanders, be
woners van het zuivelproductenland bij
uitnemendheid, op een lijstje van 16 lan
den de bedroevende plaats innemen van
veertiende als verbruikers van boter, zelfs
nog na Duitschland, waar boter, naar het
in het buitenland heet, tot den rang van
weelde-artikel is verheven
Wij kunnen het niet als een pleister op
de wond beschouwen, wanneer de schrijver
daarbij tevens vermeldt, dat wij hier van
al de 16 bedoelde landen het bedenkelijke
voorrecht genieten, op één na den hoog-
sten kleinhandelsprijs te betalen!
Naast klassen, die zich in weelde baden,
treft men hier, zoo goed als elders, klassen
aan, die niet het minst deel hebben aan de
beteekenis van ons land als kapitaal-reser
voir. Er bestaan ook in ons land, helaas,
standen die het peil der armoede hebben
bereikt, of die het bedenkelijk dicht nade
ren. Dat dit zoo is, en dat de nood veel
hooger is gestegen dan vélen denken, blijkt
overduidelijk uit het bovenbedoelde lijstje.
Een dergelijk lijstje kan men beschouwen
als de barometer voor de welvaart van de
bevolking van een land. Welnu, dit lijstje
geeft een afschrikwekkend beeld van den
stand van zaken in ons land. Er blijkc uit,
dat wij op het gebied van het verbruik
van verschillende consumptie-artikelen
bedenkelijk achteraan komen. Het lijstje
levert het bewijs, dat een aanzienlijk deel
van ons volk op den rand van ondervoe
ding leeft.
Rijkdom van een volk is een rekbaar
begrip. De eenling heeft er bitter weinig
aan, dat zijn land onder de andere landen
als „rijk" bekend staat. Voor hém komt
het er op aan, over voldoende middelen
te beschikken, om van de noodzakelijkste
levensmiddelen en andere levensbehoeften
zooveel te kunnen inslaan, dat hij voor
honger en gebrek gevrijwaard blijft.
Deze feiten vaststellen is één ding; er
verbetering in trachten te brengen is een
tweede maar tevens de hoofdzaak. De
schrijver zou dit willen bereiken door meer
werk voor de binnenlandsche markt, maar
dan zonder regelingen en ordeningen van
bovenaf. Als wij hier minder ordening
hadden en meer vrijheid, betoogt hij, min
der belastingen ook, dan zou er ongetwij
feld heel wat meer voor de eigen markt
geproduceerd kunnen worden en zou er,
dank zij de op die verhoogde productie
gemaakte winst, een steeds opnieuw aan
zwellende welvaart zijn.
Wij helpen het den schrijver wenschen,
dat die „aanzwellende welvaart" eenmaal
van theorie tot werkelijkheid zal worden
verheven
VAN DE WEEK
EAMON DE VALERA, DIE DE VRIJ
HEID VAN IERLAND BEVOCHT.
Opnieuw is de eeuwenoude veete
in het land van Sint Patrick uitge
broken. Een waarschuwende stem
heeft zich via den aether doen hooren.
De leider van deze beweging is
Eamon de Valera. Zijn wieg stond in
New York, waar hij geboren werd
als zoon van den Spanjaard Vivian
de Valera en diens Iersche echtge-
noote. Reeds op tweejarigen leeftijd
verliest hij zijn vader en met zijn
moeder en verdere familie steekt hij
over naar Ierland. In 1906 werd hij
hoogleearar in de wiskunde en trad
in 1913 toe tot het verbond „Sin
Fein", dat beteekent„Wij zelf".
Aan den Paaschopstand van 1916
had hij een werkzaam aandeel en
ontkwam slechts aan het doodvonnis
door zijn Amerikaansch burger
schap; niettemin werd hij tot levens
langen dwangarbeid veroordeeld. Na
drie jaar werd hij echter vrijgelaten
en in het Parlement gekozen als af
gevaardigde en leider van „Sin
Fein". In 1918 werd hij opnieuw ge
arresteerd. Dit werd aanleiding dat
de Sin Feiners enkele maanden later
de Iersche Republiek uitriepen en
Eamon de Valera, hun leider en
martelaar tot president kozen. Hij
ontsnapte uit de gevangenis en
ijverde in Amerika met succes voor
den Ierschen Vrijstaat. Later legde
hij den eed af aan den Engelschen
Koning, waarvan splitsing in zijn
partij het gevolg was. Na enkele
jaren kwam hij aan het hoofd van
zijn nieuwe partij in het Parlement
en werd voorzitter van den Staats
raad, hetgeen eigenlijk gelijk staat
met president van de Iersche Repu
bliek.
f BEKIJKT UW LAND VAN DEN
•Sf WATERKANT
en geniet van het eeuwig motief: wolken
wind en water.
f Eindelijk is weer de tijd aangebroken
dat duizenden en nog eens duizenden
ij naar buiten trekken, de vrije natuur
f in, te land en te water. Het mag een ge-
lukkig verschijnsel heeten dat het aan-
J tal watertouristen, wanneer men hen
tenminste zoo noemen mag, gestadig
J" toeneemt. Gelukkig komen steeds meer
j bewoners van de lage landen tot de
i ontdekking, hoe schoon hun land is
I wanneer zij het van den waterkant be
kijken. Voor den zeiler, de kanovaar
der, den motorbootbezitter, kortom
voor alle beoefenaren van de water-
l sport openen zich nieuwe perspectie-
ven. Zij leeren hun land van een an-
dere zijde, dat wil zeggen met andere
i oogen zien. Het land is anders, het-
geen voor den watersporter ongeveer
synoniem is met schooner.
„Zoo kende ik m'n land nog niet",
hoe dikwijls hebben we in het volle sei-
zien deze uitspraak niet gehoord van
jeugdige, enthousiaste watervrienden,
En hoe verheugend het op zichzelf reeds
ls dat velen hun vertier en ontspanning
op het water gaan zoeken, het ver-
schijnsel is juist in dezen tijd zoo wel-
j kom, omdat allerwege waterlandschap
J bedreigd wordt door radicale plannen
van rijk en gemeenten. Soms is het
een nieuw aan te leggen weg, die mee-
j doogenloos geprojecteerd wordt door
j schilderachtige plassen, andermaal be-
i sluit een gemeente het nabij gelegen
meer te bestemmen als stortplaats
j voor stadsvuil. Heel wat waterschoon is
daardoor reeds te loor gegaan. Daarom:
f hoe meer watervrienden, hoe beter, dan
f kan de actie tegen het vernielen van
j ons kostelijk waterlandschap tenminste
I krachtiger gevoerd worden.
NEDERLAND is vanouds het land van
de watersport in al haar geledingen.
Voor ditmaal zullen wij aan een tak
van de watersport, wel de aantrekkelijk
ste en meest gracieuse, ook voor den leek,
met name het zeilen, onze aandacht wijden.
Men ga maar eens op een zomerschen dag
kijken aan de Kaag (b.v. vanuit „Het Kom
pas", bij Dirk van Nieuwkoop) aan de Loos
drechtsche plassen, of de beroemde meren
van Friesland.
Edel en voornaam teekenen zich dan te
gen den blauwen hemel de ranke, witte
zeilen af. Daartusschen vaart trotsch een
enkel groot jacht, machtig en majestueus,
maar niet meer van dezen tijd. Vooral de
laatste jaren kan men een drang naar het
eenvoudige leven in de natuur waarnemen
en vooral de watersport en in het bijzonder
het zeilen, zijn daarbij wel gevaren Het i>
ook een teeken des tijds dat de groote.
kostbare zeiljachten, met hun smetteloo;
blanke dekken, hun glimmend gepoetst kc>
perwerk en betaald personeel, steeds min
der de jachthavens bevolken. De economi
sche depressie heeft zich juist op dit lux»
gebied zoozeer doen gelden. Maar daar
staat tegenover dat het groote publiek al-
het ware wakker is geschud voor de klei
nere. Het is geen toeval dat deze 'juist all;
zestien vierkante meter zeil voeren, wan:
dat is het door de wet gestelde minimum
dat nog belastingvrij is. Gelukkig verdwijn
deze belasting binnenkort.
De groei van de zeiïsport in Nederlan-
mag van betrekkelijk jongen datum zijn
de sport zelve is oer-Nederlandsch. Voerei
niet de aanzienlijke kooplieden uit de ze
ventiende eeuw, die hun buitenplaatsen
hadden aan Vecht en Am stel, daar rond op
hun speeljachten en bootsten zij zoo niet
de zeeslagen uit de vaderlandsche geschie
denis na?
Engeland was het, dat den eersten stoot
gaf tot het wedstrijdzeilen. Aanleiding
daartoe was het geschenk in den vorm van
een zeiljacht aan den Engelschen koning.
Het jacht was van Nederlandsche makelij.
In Engeland begon men de vormen te per-
fectionneeren. De bootvorm werd scherper,
waarbij men dankbaar profijt had getrok
ken van smokkel vaartuigen en snelle dou-
anekotters. Langzaam maar zeker zijn daar
uit de wedstrijdtypen gegroeid, zooals we
die tegenwoordig kennen. Het is niet on
vermakelijk, wanneer men zich bij zoo'n
wedstrijd schaart onder de toeschouwers,
die zelf niet zeilen Menschen, die nooit ge
zeild hebben, de befaamde stuurlui aan
den wal en dus slechte stuurlui houden
hun hart vast, wanneer zij de lichte vaar
tuigjes zoo ver overstag zien gaan. Inder
daad maken de zeiljachten, die bij den leek
de gedachte wekken buitengewoon veel tui
gage te voeren, spoedig den indruk, dat zij
met het laagste boord onder water komen
en dan is steêvast het gezegde van deze
stuurlui aan den wal, dat het verregaande
waaghalzerij is. Wie eens gezeild heeft,
zeilt niet gevaarlijk.
Vooral de Nederlanders mogen zich ge
lukkig achten dat hun land zoo wel door
sneden is met vaarten en rivieren en dat
het het zooveel meren en plassen telt. Hol
land. Zeeland en in het bijzonder Friesland
zijn rijkelijk bedeeld. Daar staat het hart
der watersporters wijd open. Want hier
wordt hun een unieke gelegenheid gebo
den om trektochten te maken, groot of
klein, hier brengen zij na een vermoeide
week werken het week-end door en wat
kan er gezonder zijn dan een heelen dag
op het water. Het zeilen is wellicht een
van de beste sporten. 7.ij is niet alleen gra
cieus, maar ook gezegd, omdat de zeiler, die
tegelijk het roer en de zeilen bedient zijn
Het is hard werken op een zeewaardig jacht, wanneer de schoot aangehaald
moet worden. 0
spieren die in het dagelijksche leven niet
of nauwelijks aan de beurt komen, krach
tig kan ontwikkelen. Bovendien is de bui
tenlucht heerlijk en gezond, vooral op het
water uit den aard der zaak bijzonder
frisch. Bovendien heeft een zeilboot voor
op de motorboot dat hij gedreven wordt
door den wind. Het is zaak dat de zeiler
een handig gebruik maakt van die natuur
krachten, de bedoeling is er zooveel moge
lijk uit te halen. Het is bijvoorbeeld zaak
om een plas tegen den wind in over te ste
ken en daarbij zoo weinig mogelijk te la-
veeren, dat wil zeggen, dat men zoo weinig
mogelijk over en weer gaat. Is het dan
wonder dat in deze menschen als het ware
de harteklop der natuur voelbaar wordt?
Zij zijn als trekvogels. Nadert het sei
zoen dan duiken zij overal op. De booten
worden weer te voorschijn gehaald, aan een
zorgvuldige inspectie onderworpen, verf-
en vemispot worden voor den dag gehaald,
want aan een goede boot mag niets man-
keeren. Reeds bij de eerste lentestralen,
wanneer de natuur nog moet ontwaken,
zijn zij present. En dan blijven ze tot diep
in de herfst in de weer. De echte water
sporter zit in tegenstelling met den Zon
dagszeiler wanneer hij maar even kan,
op het water. Daaraan heeft hij zijn hart
verpand en geen slecht weer kan hem de
ren. In regen, weer en wind kan men hem
op het natte element vinden.
Er is zoo dikwijls, juist van de zijde der
kano- en motorbootvaarders, gezegd, dat
zeilers luilakken zijn. Immers de wind
drijft hen voort Maar wie eens aan boord
van een zeiljacht bij stevigen wind, de
mannen met opgestroopte mouwen in het
zweet huns aanschijns heeft zien zwoegen,
hij weet dat de zaken hier anders storm De
zeiler, die den geheelen dag op het water
vertoeft en gedurig in actie is, voelt des
avonds zijn spieren geducht. En in het bij
zonder aan den wedstrijdzeiler worden bij
zondere eischen gesteld. Juist omdat het
hier kracht betreft, blijft deze tak van sport
meestal voorbehouden aan het mannelijke
geslacht, hoewel men tegenwoordig al meer
en meer zeilsters ziet, ofschoon in wed
strijden komen zij uit den aard der zaak
slechts zelden uit.
Waarom de stap niet gewaagd?
Velen kunnen er maar niet toe besluiten
den grooten stap te wagen, omdat zij, latep
we het eerlijk zeggen, bang zijn. Nu laten
wij hier een autoriteit op het gebied van
het zeilen, den heer H. C. A. van Kampen,
die in zijn standaardwerk „De Zeiïsport",
dat elke zeiler kent en waarin elke adspi-
rantzeiler zich maar eens moet verdiepen,
aan het woord:
„Laat ik u zeggen, lezer; de zeiïsport is
iets kostelijks! Wanneer uw scheepje over
hangend door de kracht van een bollen
wind over het water schiet, wanneer wan
ten, stagen en schooten gespannen staan als
vioolsnaren en de wind er zijn lied doet
hooren, wanneer het water door den boeg
opzij geworpen, tot schuim geslagen langs
de flanken van Uw vaartuig schiet, als de
zon haar kleuren toovert in het overspat-
tend buiswater, dan is het een genot te we
ten, dat gij als stuurman dat alles be-
heerscht. dat gij op dat oogenblik meester
rijt op uw kleine gebied.
Steeds is er afwisseling; richting en
kracht vm de wind veranderen voortdu
rend en maken nieuwe manoeuvres noodig
Sn»! h'v. j.iimn en «me! bandelen zyn dikwijls
noodzakelijk en dat alles beteekent gewin
aan gezondheid, aan lichaamskracht, aan
zenuw vermogen. Laat de wind u in de
steek, ook dan vindt gij ontspanning in het
onderhoud van schip en tuig, in muziek en
gesprek, in vreedzame contemplatie. Aan
boord behoeft men zich nooit te vervelen.
De zeiïsport is niet gemakkèlijk; ze
eischt niet alleen een koel hoofd en een
stevige vuist, maar ook kennis van het
schip en van zijn eigenschappen, van het
weer, het water en den wind. Juist daar
door onderscheidt zich de zeiïsport van de
andere takken van sport; zeilen is een
sport van hoogere orde dan autorijden,
voetballen of tennissen, het staat ook hoo
ger dan zwemmen, waarbij een zelfde be
weging uit den treure herhaald wordt en
verheft zich zeker verre boven het motor
bootvaren, waarbij een doode kracht, de
motor, het werk doet, een kracht, die door
een beweging met een handvat naar belie
ven aan het werk gezet of uitgeschakeld
wordt.
Zeilen is anders, zeilen is meer, zeilen is
beter. Het vergt van het tweetal in een
klein jacht, den roerganger met het schoot-
touw en den man, die voor de bediening
van de fok, het kleine puntige voorzeil,
zorgt, letterlijk alles. De wind en het wa
ter zijn onberekenbaar en luimig. Uit alles
moet de zeiler zijn voordeel weten te halen.
Eerst dan is hij een goed zeileren een
sportsman in den hoogsten zin des woords.
Radio in het riet.
In het bijzonder de kanovaarders maken
zich schuldig aan het verwekken van ge
rucht, dat de heerlijke stilte op een water
vlakte danig kan bederven. Waaraan is het
toch toe te schrijven dat men zoo dikwijls
een schreeuwerig gramofoontje meeneemt,
waarop den lieven ganschelijken dag de
zelfde uitgesleten plaatjes gedraaid wor
den. Misschien kunnen vele menschen niet
goed tegen de stilte van het wijde land en
moeten zij altijd iets om zich heen hooren,
maar laten zij denken om andere water
sporters, die juist de stilte zoeken in de
vrije natuur.
En toch is het niet noodig om het con
tact met de buitenwereld te verliezen, want
tegenwoordig brengt Philips draagbare ra
dioapparaten in den handel, zoodat men,
wil men dan beslist wat afwisseling hebben,
tusschen het riet genoeglijk kan luisteren
naar zachte muziek of persberichten.
Maar een goede raad, wanneer gij een
dergelijk toestel meeneemt naar buiten,
zoek dan een afgelegen plekje op en zet
het toestel zoo zacht mogelijk aan, opdat
anderen er geen hinder van zullen onder
vinden.
De watersport wordt op vele manieren
bedreigd. Wij wezen reeds op de uiterlijke
verstoring van het waterlandschap door al
lerlei radicale plannen van overheidswege,
imaar ook de watersporters zelf treft een
I blaam, wanneer zij de stilte verstoren.