TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS ABDIJSIROOP Langs de kruislijnen der Europeesche Imperia. FEUILLETON. Een meisje in de Wild West. Het stoomen van aardappels. Verdrijf die Beklemming v&istèt£te Zaterdag 11 Maart 1939 Zestigste Jaargang No 10 Een onzer eigen medewerkers naar Corsica. Rome. Tunis. Lybië, Egypte, Palestina, Balkan- en Donaulanden. Een belangwekkende_serie reisbrieven. X. UIT ROME. Rome hpeft veel hartelijkheid aan den dag gelegd bij het be zoek der Engelsche staatslieden; ik was in de gelegenheid om dat te constateeren, want twee maal heb ik de hooge gasten gezien; éénmaal toen ze het Pantheon betraden en eenmaal, toen ze voor hun bezoek aan den Paus de Vaticaanstad binnenreden. In beide gevallen was er groote oprechtheid in de begroeting door handgeklap van de dui zenden, die met blije gezichten hun geduld door een langen wachttijd zagen beproefd. De bewoners van Rome voelden zich trots door het bezoek van den grooten Engelschen staatsman. Het Italiaansche volk heeft langen tijd geestelijk geleden door een minderwaardigheidscomplexnu hebben Mussolini en het fascisme het land en het volk sterk ge maakt. Dat weten, dat gelóóven althans de Italianen. Maar ze willen dat óók wel eens van buitenaf bevestigd zien. En d i e dienst heeft Chamberlain, na Hitier, ze bewezen. Het Pantheon. Gebouwd vóór Christus, gewijd aan den afgoden dienst van de eerste christenen zijn er daar mag ik mijn gids gelooven geofferdlater her- wijd aan den dienst van der christenen God; in het midden van den koepel werd een gat gemaakt, opdat het Licht van Boven en daarmee de Waarheid zou doordringen in dezen tempel. Deze is thans bestemd tot laatste rustplaats der leden van de Italiaansche koninklijke familie. En tot wijkplaats in z'n beneden- grondsche gewelven van tiental len katten, die door omwonenden en anderen met hun tafelafval worden gevoed. Mijn hotel ligt tegenover den ingang van het Pantheon en de hotelhouder brave kerel siddert van ontroering, als hij Chamberlain den zoo vele eeuwen ouden tempel ziet betreden. „De Führer, zoo fluistert-ie me toe, was hier twee maaléénmaal officieel en met gansch den stoet; 's anderen daags kwam hij nog eens geheel alléén terug. Helaas, Chamberlain heeft het bij zijn ééne bezoek gelaten en daardoor zal hij in de waardeering van mijn hotelhouder beneden Hitler blijven staan. Het is natuurlijk niet mijn bedoeling om hier een verslag te geven van Chamberlain's bezoek 20 Ik zocht je om je dit te geven. Neem het nu, voordat ik weer van idee verander. Ze legde het pakje bankbiljetten in zijn hand en ging weg. Ze liep kaars recht, in een houding die niet veel toegeeflijkheid toonde. Maar toen ze de huisdeur achter zich gesloten had, rende ze naar het raam en gluurde tuaschen de gordijnen door naar buiten om te zien of Court haar gevolgd was. Hij was niet te zien. maar eenige oogenblikken later zag ze den vracht wagen van de ranch langzaam achter uit de garage uitkomen, daarna draaien en vervolgens op den weg naar Black Butte verdwijnen. Court zat achter het stuur. Hij riskeerde blijkbaar niet, dat zijn vrouwelijke chef nog van gedachten zou veranderen, zooals ze aangeduid hadl Nora Jane stond minstens tien mi nuten voor het raam. Woord voor woord riep ze 't gesprek, waarin Court haar brutaalweg om 300 dollar gevraagd had, in haar geheugen terug en trachtte een sciiakel te vin den, die dat gesprek met de onder- aardsche onderzoekingen van Court verbond. Maar ze kon met den besten wil der wereld die twee gebeurtenissen niet met elkaar in verband brengen. Er was echter één vraag, die misschien aan Rome dat zou, na de ge rechten, geserveerd door Stefani, Havas en Reuter, alsmede door de Romeinsche correspondenten der Nederlandsche pers, mosterd beteekenen na den maaltijd 1 Het is mij slechts te doen om liet weergeven van een aantal „eerste indrukken," op mijn rond reis vergaard. In dat verband moet ik er wél gewag van maken, dat de ver siering van Rome ter gelegenheid van vorenbedoeld bezoek, me buitengewoon heeft getroffen. Ze bepaalde zich tot een kwistig gebruik van vlaggedoek op het station was dit gebruik zelfs overdadig en illuminatie. Vooral deze laatste was feeëriek en smaakvol. Nu leent de Eeuwige stad met zijn talrijke grootsche, oude paleizen, zich bijzonder voor een feestelijke en kunstzin nige illuminatie. Men bezigt daar toe candelabres, meerendeels twee-armige, vóór de vensters der verschillende étages, de verlichting is electrisch. Ook werd er een ruim gebruik gemaakt van de „ouderwetsche" vetpotjes, tegen welker flakkerlicht elke moderne lichtbron het in toover- achtig effect moet afleggen. Op deze wijze was b.v. ook het machtige wit-marmeren monu ment verlicht, dat aan de Piazza Venezia, terzijde van het paleis, waar de Duce zijn werkkamers heeft, is opgericht ter eere van Vittorio Emanuele II. Bovendien bestraalde hier* een menigte van schijnwerpers de vurige, gevleu gelde paarden en de zwaar ver gulde beelden. De Eeuwige stad is niet alleen rijk aan bouwwerken, welke nog uit den tijd van Caesar, d.i. van het oude Romeinsche Rijk, dateeren, alsmede van machtige paleizen, burchten, gedenkteeke- nen enz. van het Rome onder de wereldlijke heerschappij der Pausen, maar de Eeuwige stad telt ook vele moderne wonder werken van architectonische en beeldende kunst, welke de glorie van Rome in de toekomstige eeuwen zullen helpen schragen. Deze moderne kunstwerken heb ben vaak een geweldigen omvang. Het bovenbedoelde monument b.v. van Victor Emmanuel zou bij wijze van spreken niet kunnen worden neergelaten op het Rembrandtplein te Amsterdam zonder heel het complex van behuizingen rondom mede onder zijn gewicht te verpletteren! Ik heb natuurlijk tal van Rome's monumenten, oude bouwwerken en musea bezocht. Ik gewaag hier b.v. van een ganschen ochtend, welke ik zoek bracht in den ouden Engelenburcht aan den Tiber, tegenover de befaamde St. Pieterskerk. Deze burcht met zijn dwaalgangen en -wegen, be wijst mét de bewaarde bewape ning en zijn metersdikke muren, welke enorme sterkten men ook in vroegere eeuwen wist te bou wen. De burcht is nu ingericht tot museum, dat een duidelijk en volledig beeld geeft var. de dadelijk opgelost kon worden. Ze zag Waller en Joe Moon naar de omrastering rijden en liep vlug naar den ingang. Claudio, de Mexiaan, sleepte net de zware katrol degereed- schapschuur binnen. Kan één van jullie Spaansch vroeg ze aan de beide cowboys. Een beetje, antwoordde de nieuwe opzichter. Jij kunt het vrij goed, hé, Joe. Genoeg om er mee te kunnen helpen, antwoordde Moon voorzichtig. Wel, zou je aan Claudio willen vragen, hoe Mr Court hem duidelijk kon maken wat hij zooeven wilde. Och, dat zal wel gaaa.. wat was het eigenlijk, miss Ze verklaarde het kort en voegde er aan toe, dat Court naar de stad gegaan was. Moon sptak eenigen tijd met den Mexicaan, die, toen hij de vraag ein delijk begrepen had, bulderde van het lachen. Hij schijnt het als een grap te begrijpen, miss. verklaarde Joe Moon. Hij zegt, dat Court ^beter Spaansch spreekt dan één Yankee, dien hij ooit in zijn leven ontmoet heeft. Hij spreekt het alsof hij het in de wieg geleerd heeft, zegt hij 1 VEERTIENDE HOOFDSTUK Zaterdagavond in het speelhol van „Des Mijnwerkers Verpoozing". Ted Court heeft zich waggelend een weg door de menschen gebaand. Met dronken stem heeft hij over ongeluk kige spelers geschertst en de lachers op zijn zijde gehad. Met luidruchtige branie heeft hij j groene fiches gekocht en den croupier verzocht er „50" op te schrijven. Den vorigen avond had hij pech en nu wil hij het geluk dwingen in zijn dienst te komen. Hij speelt oogenschijnl^k roekeloos wereldlijke macht, die de Pausen vroeger in Rome uitoefenden en die.... lang niet altijd van énkel vreedzamen aard was Maar tenslotte zijn deze reis brieven ook niet bedoeld om een oudheidkundige kroniek te zijn of te worden. Ik stap dus van oud-Rome op het nieuwe, levende, fascistische Rome over. De bevolking der Eeuwige Stad verschilt in véél van die in Livorno. De drukte in Rome is van een beschaafde rustik zou willen vergelijken een Haagsche rust tegenover Rotterdamsche lawaaierigheid. Er is altijd veel volk op straat. En in de parken. De temperatuur is er, ook des winters, zeer mild. Zondag j.l. waren de banken in de parken ze zijn er als ge zaaid - heel den dag door drujf bezet. Nu en dan kraakt er 's avonds een onweer los, maar overigens heeft de regen me hier nog geen last bezorgd. De stad wordt voor het uiter lijk keurig onderhouden op de straten wordt geen vuiltje geduld. Zelfs des Zondags is er een legertje van officieele straat reinigers in de weer om Rome smetteloos te houden. De meesten dezer zijr. na-vegers. Ze werken met stoffer en blik, en ze vergaren het vuil in een metalen klepmand, welke ze aan een koperen heng sel onder den arm meevoeren De straten dragen tal van ken merken van de devotie van het volk. Op schier alle hoeken en nog incidenteel op alle mogelijke andere plaatsen ziet men Maria beelden of -schilderingen, cruci fixen, beeltenissen van heiligen, soms een soort straatkoepeltjes met 'n altaarsteen en candelabres, alles versierd met versche bloemen, brandende kaarsen of (en) een electrische verlichting. In mijn stam-bar zat ik onder een in den muur gemetselden tegel met Maria-beeltenis, waat- onder dag en nacht een klein lampje gloeit. Gek? Ja, dat lijkt zoo op 'n afstand Rome—Holland. Maar als je hier bent, is dat heel niet vreemd 'n Mariabeeld en een lampje, in een café, past in het karakter van het volksleven hier. Bedenk daarbij, dat een Ro- meinsch café (men spreekt hier van 'n „Bar" of een „Latteria" en men ziet deze zaken in Rome om de tien huizen, bij wijze van spreken) heel iets anders is dan een café ten onzent. Bij ons zijn café's eigenlijk drankgelegen heden, waarbij de alcohol een rol speelt. Niet waar, de café's ten onzent gaan tegenwoordig minder goed, omdat de accijnzen te hoog zijn en het bier en de borrel dus te duur zijn. In Italië mag vrij alcohol wor den geschonken, maar.... men kan er practisch nergens een borrel koopen en moeilijk een glas biei. Dat drinken dé lui hier niet. Soms een glas tamme land- wijn, Chianti of Vermouth, maar de gewone volksdrank is een glaasje sterke, zwarte koffie, en wild, maar de croupier, wiens taak het is scherp op te letten, merkt, dat de dronken speler nog heel goed weet wat hij doet. Hij speelt met de fiches van geringe waarde, maar houdt de vier fiches van 50 dollar elk zorgvuldig apart. Het geluk wisselt. Ted verliest kleine posten en wint dan weer eens een flinke slag. Royaal tracteert hij de heele tafel De gewoon te wordt door andere spelers overge nomen; als de bank bij dubbel nu de geheele inzet krijgt, is ze welverplicht in edelmoedigheid voor de anderen niet onder te doen en aan iederen speler een glas te geven. Het spel gaat door en de spanning in de speelkamer wordt intenser Een spanning, die uiterlijk nauwlijks merkbaar is, maar toch eenieder ge leidelijk gevangen neemt. Van de toonbank komen mijnwerkers aangeslenlerd om bij het spel toe te zien en van tijd tot tijd ook eens hun geluk te probeeren. Een van de mannen uit de bar baan- de zich een weg naar Ted Court, wachtte totdat hij weer gewonnen had en vroeg hem dan, een glas voor hem te betalen. Court plaatste vier fiches op „le dozijn" en zegt den man, dat ze voor hem geplaatst zijn. Court won en de man kreeg 4 maal den inzet terug. - Laat ze staan, kerel, raadde Court. En een oogenblik later, toen de roulette weer twee malen gedraaid had, bezat de man 48 maal de oor spronkelijke ingezette som 1 Hij haastte zich de fiches tegen contant geld in te wisselen en onder het genot van een glas in de bar aan iedereen, die het hcoren wilde te ver tellen, dat de roulette vanavond geen geluk aan de bank gaf Nauwelijks tien minuten later stonden de spelers in vier rijen achter elkaar rondom de tafel. Elke nummer op het daarmee „versterkt" men zich vele malen per dag. Men komt dit „even-gauw" drinken staande aan de toonbank van een bar; men snoept er soms een klein broodje of gebakje bij, maar men blijft niet plakken. Die bars heb ben het heel druk; de prijzen zijn er uiterst populair, maar iedereen kan er komeh en komt er ook. Een café met 'n zitje, zooals ten onzent, men moet ze hier zoeken. Dooie en dure zaken. Het volk is fascistisch in hart en nieren, maar dat beteekent hier toch niet, dat men onver draagzaam is en exclusief. Van Jodenhaat bemerkt men geen spoor onder het volk. Men aan vaardt de aanwijzingen der leiding, voor wat de binnen-en buitenlandsche politiek betreft. Als de Italiaansche opperjourna- list Gayda schrijft, dat de as Rome—Berlijn sterker is dan ooit, nou dan is dat zoo. Maar aan het praten der menschen merk je daar niets vaner is in waar heid onder het volk geen geeste lijke verbondenheid met het Duitsche volk. De menschen hier durven overigens wei over de politiek te spreken en ze durven beden kingen te uiten tegen zekere punten van beleid. Ik heb dat herhaaldelijk ondervonden. In de verhouding van het gewone leger tot de fascistische militie is het ook lang geen botertje tot den bodem. De gegradueerden van de fascistische militie en andere fascistische organisaties zijn voor een deel een opscheppersstelletje, welker aanmatigingen door de mannen van leger en vloot soms slechts moeilijk worden gedragen. Mede daarvan deed ik ervaringen op. Rome wemelt overigens van militairen en van de in uniform gestoken leden der fascistische-, heel of half militaire organisaties. Het is voor den oningewijde moeilijk om wijs te worden uit de groote verscheidenheid van uniformen en onderscheidings- teekens. Een zeer groot deel van de uniformdragenden ziet er uit als generaals, admiraals of por tiers van zéér groote bioscopen; zwart is de ondertoon, maar de belegging met goud is zoo stevig, datdeszelfs schittering de geheele persoonlijkheid overstraalt. Zeer vele jongelieden in deze mooie pakjes dragen een dolk in rijk bewerkte scheede op hun linker dijbeen daarbij hangen sierlijk goud-lijkende kettinkjes af. De jongelui zijn trotsch op deze pakjes en de familie niet minder. Deze familie-aanhang declasseert den generaal-achtig uitzienden jongen tot den volksjongen. Zaterdagsmiddags vooral is bijna heel de jonge jeugd van Rome in het zwart en ziet men ze overal gaan in marschforrnatie; des Zondagsmorgens oefenen de oudere. En de fascistische militie oefent natuurlijk dagelijks. Ik zag zoo'n corps de eerbewijzen bren gen aan den nieuwbenoemden Japanschen ambassadeur, toen deze, met groot gevolg, kransen kwam dragen in het Pantheon en in het fascistische hoofdkwar tier. Dat is een kijkspel voor RomeIk vind zoo'n troep er anders maar weinig martiaal uit zien de jeugdige Italiaan wekt geen indrukken van physieke kracht. Maar de wapens... Ja, de Ita lianen vertrouwen zich op hun wapens en ze maken zich ver trouwd met de wapens. Geweren zijn hier het meest normale kinderspeelgoed. Jongetjes van 2 en 3 jaar loopen aan vaders hand fe wandelenin de vrije hand dragen die kinderen zoo zie je het althans veel een geweer. Toen ik stond te kijken naar de eerbewijzen, gebracht aan den Japanschen ambassadeur bij diens bezoek aan het fascistische hoofd kwartier en me op 'n gegeven moment omdraaide, zag ik in het van vreugde stralende gelaat van een jonge moederze had een jongetje op den arm, dat nog niet op zijn beenen kon staan, maar in zijn knuistje hield het ventje een net-écht uitziend geweertje geklemd! Die dingen zijn griezelig. En tóch; vele, zéér vele ouderen ijn bang in deze dagen, bang voor den oorlog. Ze komen ook, zij het slechts in persoonlijke gesprekken, voor die vrees uit. In breeden kring is men er dan ook diep over teleurgesteld, dat het bezoek van Chamberlain tot geenerlei resultaat heeft geleid en dat het gouvernement het voorloopig met enkel de as- politiek zal moeten doen. „Het", d.w.z. bevrediging van de natio nale aspiraties. „As-politiek", d.w.z. verdere bewapening, ver dere bedreiging, tót als men langs deze twee wegen is uitge praat den oorlog. bord en practisch elke andere combi' natie was met fiches bezet. Courts oogen werden kleiner. Het oogenblik, waarop hij met zooveel ge duld gewacht had, was gekomen. Gedurende den heelen avond had hij duidelijk getoond, een roekeloos en wild speler te zijn. Soms had hij de fiches dadelijk zonder aarzeling gezet, dan weer had hij met een stapeltje fiches in de hand tot het laatste oogen blik gewacht. Doch geen enkele maal had hij op de nummers „nul" of „dubbel nul" gezet. De twee nummers van de bank, waarbij alle inzetten aan de bank kwamen, behalve die welke op nul of dubbel nul gezet waren. Nummer dertig won De croupier betaalde de winners uit, haalde de verloren fiches binnen en gaf ze aan den helper, die men er voor vanavond bijgehaald had, om de fiches in de rekken te zetten. Hij liet het wiel voor het volgende spel weer draaien. - Daar gaat-ie weer, heeren. Zet in zoolang de bal nog danst. Een dronken mijnwerker brulde van voorpret, toen hij een fiche van tien dollar op nummer 13 plaatste en twee andere fiches op het tweede dozijn. Vele andere spelers begonnen even eens om hoogere bedragen te spelen. - Vooruit, jongens. Probeert de laatste kans! De koude, zakelijke oogen van den croupier zwierven over het bord, be laden met inzetten en zijn linkerhand bewoog zich naar de houten balustrade van de fiches-rekken. - Hier is mijn inzet 1 Court's linkerhand zwaaide over het bord en zette de vier groene fiches.... 200 dollar... op dubbel nul. Twee honderd dollar, die 36 maal zooveel zouden opbrengen als dubbel nul zou winnen dat zou 7200 dollar voor Court zijn. Het begin isdan toch gemaakt Onder buitengewone belangstelling van den kant der boeren zijn in enkele plaatsen van den kring 's Bosch N.C.B. ettelijke tienduizenden kilo's aardappelen gestoomd. Weliswaar heeft men het, door samenloop van diverse omstandigheden, niet zoover gebracht, dat men daar beschikt over een eigen aardappel-stoomap- paraat, de demonstraties hebben plaats gehad en de belangstelling is gewekt, mede dank de vooruitstre vendheid van den Kring-Voorzitter en de diverse lezingen, die detechn. adviseur van dien kring hield op de kring-vergadering en in verschillende afdeelingen. Er bestaat gegronde hoop, dat het volgend seizoen wel eenige stoom- apparaten zullen worden aangeschaft. Reeds vroeger schreven we hier over een artikeltje in dit blad. Samenvattend, van hetgeen we daarin schreven, kwamen we tot de con clusie, dat de aardappelcultuur, die thans sterk achteruitgaande is, aller aandacht verdient en wel om de vol gende redenen le. Het meerdere werk, aan de aardappelcultuur verbonden wordt ruimschoots vergoed, zeker op be drijven met een overschot aan arbeidskracht. De croupier gluurde naar de vier fiches en dan naar den speler. Hij lilde zijn linkerhand een beetje op, maar voelde plotseling iets hard en ronds dat in zijn zijde gedrukt werd. Court hield zijn rechterhand in den zak. Hou je hand precies waar ze eerst was, beste vriend, waarschuwde hij fluisterend. Ditmaal speel ik eens met jou. Wat beteekent dat, vriend De man sprak kalm. De uitdrukking van zijn gezicht veranderde geen oogen blik. Zijn hand bleef echter op het hout liggen. Het rad ging langzamer en stopte tenslotte. De vingers van den croupier namen de vier groene fiches en plaatsten ze in het rek Nummer tien wint, heeren, riep hij met harde stem. Zijn oogen vonkten, toen hij zag dat Court de paar fiches van minder waar de. die nog overgebleven waren, op nam en van de tafel wegliep. Daar gaat die luidruchtige knul, merkte de assistent van den croupier op. Weet je, wie het is Nee. Hij is hier maar een paar keer geweest. Een vreemdeling. Neem jij het spel een paar minuten waar. Ik moet even zeer dringend met den chef spreken. Dr. Morgan was zeer verwonderd, dat er nog geen gewonden met schot wonden in het hospitaal binnengebracht waren, toen hij dien Zaterdagnacht zijn visite bracht. En zelfs de waarschuwing van de verpleegster, dat het „pas" twee uur was, kon zijn verbazing slechts weinig temperen. Het meisje meldde, dat er slechts één man binnen gebracht was, stom dronken en gewond. IedeP. die met n verwaar loosde hoest is blijven door- loopen kent dat gevoel van beklemming op de borst, die U het ademhalen bemoeilijkt. Val die beklemming met suc ces aan door middel van Abdijsiroop. Ze maakt de slijm op Uw borst los. zuivert Uw luchtwegen zoodat het beklemmende, pijnlijke ge voel bij het ademhalen ge heel verdwünt. Laat Akker's Abdijsiroop, de bijzondere kruiden-siroop, nu versterkt met „codeïne" dat ook voor U doen Begin vandaag, dan voelt Ge U morgen al beter! akker 's tegen hoest, griep,bronchitis, asthma. Flac. 90ct., f 1.50, f2.40. f4.20. Alom verkrygb. 2e. Aardappelen oefenen een uiter mate gunatigen invloed uit op de structuur van den grond en maken den grond voor de teelt van andere gewassen beter geschikt. 3e. de meerdere werkzaamheden vallen grootendeels in perioden, waarin de meeste andere gewassen weinig arbeid vragen. 4e. Aardappelen kunnen een flin- ken oogst opleveren ook op die per- ceelen, welke voor de cultuur van mangelwortelen en voederbieten minder geschikt of ongeschikt zijn. 5e. Een aardappelgewas is goed bestand tegen een vry hooge zuur graad van den grond, hetwelk op vele bedrijven meer voorkomt dan men vaak meent. Wanneer de boer er toe zóu kun nen komen althans een deel van zijn aardappelen te verbouwen met het vooropgezette doel, om deze te be stemmen tot veevoer, dan zou hij daardoor mede gedeeltelijk voorzien in het jaarlgksch nog zeer groote tekort aan zetmeelrijke producten, die vnl. in den vorm van mais nog in enorme hoeveelheden moeten wor den iDgevoerd. Door die aardappels, voor zoover ze niet direct kunnen worden vervoederd, in gestoomden toestand te bewaren krggt hij een product, dat aan alle veesoorten zon der bezwaar in vrtf groote lcwan- tums kan worden verstrekt. Verder bereikt hij daarmede, dat de aard appels vrijwel onbeperkten tijd, mins tens enkele jaren zonder verdere verliezen van eenige beteekenis kun nen bewaard blijven. Ze hebben geen enkele behandeling meer noodig om vanuit kuil of silo vervoerd te kun nen worden. Ze staan dus ook ge durende den zomer ter beschikking b.v. voor de varkensmesterij en zoo noodig bij schaarste aan voer voor andere veesoorten. De voederwaarde van gestoomde aardappel is zoodanig dat 4 K.G. daarvan gelijk gesteld worden met 1 KG. meel. Wanneer we rekening houden met de gemiddelde denatu- ratietoeslag, valt hieruit de geldelijke opbrengst van het gewas wel te be naderen. Ten overvloede zij nogmaals vermeld een normaal gewas aard appelen meer veevoer oplevert dan een ruim beschot rogge gevolgd door knolgroen. Vooral in Overijsel is het stoomen van aardappelen, waar het vooral in het voorbije najaar op groote schaal is toegepast, op vele bedrijven een uitstekend middel geweest om groote Dr. Morgan liet zich naar den zieke brengen Een lucht van chloroform en whisky sloeg den dokter tegemoet toen hij het bed naderde, waarin het in zwachtels gewikkelde lichaam van een man onrustig heen en weer bewoog. Tien wint, mompelde de man. Dr. McLean constateerde twee kleinere wonden aan het hoofd, veel kneuzingen, en alcohol, dokter. De man is gekneusd van het hoofd tot de voe ten. En de verpleegster legde het rapport voor Morgan neer. Dat zie ik ook. Het schijnt, dat ze hem overvallen, op den grond ge gooid en er dan op losgeslagen heb ben. Morgan boog zich over den man heen en rook aan zijn mond. Tap wat bloed van hem om te onderzoeken, Molly. Hij heeft weliswaar al wat bloed verloren, maar het komt me voor dat hij er gerust nog wat ver liezen kan. Ik heb zoo'n gevoel, dat McLean een kleine vergissing beging, toen hij over alcohol sprak. Ruikt u het dan niet vroeg de verpleegster. Ik ruik het, mijn beste. En ik kan me herinneren, hoe intens ik eens naar drank stonk toen er een flesch in mijn zak kapot was gegaan Ik geloof eer der, dat men dien kerel een volle flesch op zijn hoofd kapot geslagen heeft. Met een fijne naald tapte het meisje wat bloed van den patiënt af en spoot het donkerroode vocht in een tube. Zal ik de gegevens op de kaart dan maar veranderen, dokter? Ik zal eerst het bloed eens onder zoeken, beste kind. Welke naam staat er op de kaart Geen enkele. De man is een on bekende. Er was niets in zijn zakken, waardoor we hem konden identificeeren, Twintig of dertig dollar in contanten, een pakje cigaretten en een pistool, Verder niets. Hij schijnt een vreemde ling in Black Butte te zijn Wordt vervolgd

Peel en Maas | 1939 | | pagina 5