Om het behoud van den middenstand. Krakelingen. Binnenland. Provinciaal Nieuws Ik blijf'het erg vinden, dat Duitsch land en Italië de gestolen waar koopen. Mijn opponent heef t het mis, als hg zegt, dat deze landen op geen andere wgze aan olie enz. kunnen komen. Ze kunnen van deze net zoo veel koopen als ze willen, tegen wereldmarktprijs. Maar Duitschland en Italië willen olie zonder betalen. Met een dief kan men „scharrelen* en zoo scharrelen Duitschland en Italië met Mexico, voor welk land tenslotte alles, wat het ontvangt, winst is. Deze winst wordt aan Mexico uitgekeerd in den vorm van machines en industrie-producten. Het zwaartepunt van mgn betoog lag in de hand- en spandiensten, welke communisme en fascisme elkaar bewijzen, niettegenstaande deze elkaar als de „grootste vijanden" kenmerken. Tegenover het leven en de vrijheid der volkeren, tegenover de westersche cultuur en de christe lijke beschaving, zijn communisme en fascisme de tegenstanders, die zich als puntje bg paaltje komt als verbonden tegenstanders open baren. Ik wilde het bg deze nadere ver klaring van mijn bedoelingen met het omstreden artikel laten. Slechts wil ik mijn opponent nog even wijzen op twee enormiteiten, welke hij ten aanzien van de geschiedenis debi teert. De eerste is zijn bewering, dat Mussolini op den voorgrond kwam door al te vinnige vechters der z.g.n. democratie. Neen, in Italië is de democratie het eerst geslagen door anarchisme en syndicalisme, die Italië aan een roode dictatuur onder wierpen. Uit de reactie op de roode dictatuur is de zwarte (als ..zwart" heeft het Italiaansehe fascisme zich zelf geteekend) voortgekomen. Niet alles, wat op iets volgt, is door het voorafgegane gewekt. Anders zou men hetDuitsche nationaal socialisme „uit de democratie geboren" moeten heeten. Tenslotte wijs ik op de volgende zinsnede uit het betoog van mgn opponent Nu zgn de bordjes verhangen! Duitschland en Italië kunnen hun mannetje staan! Nu zit men met de gebakken peren! Het onrecht als altijd wreekt zich; en met en zonder parapluie gaat men naar Canossa. Intus- schen stel ik dit op hoogen prijs. De inzender maakt zich aan mis vatting schuldig, wanneer hij meent, dat Duitschland en Italië door de macht van hun bewapening conces sies hebben kunnen afdwingen van zwakkere westersche mogendheden. Engeland en Frankrijk schuwen den oorlog méér om zijn vreeselijke ellende dan men het in de dicta- tuurstaten doet. Dat is het eenige verschil. Maar er is geen reden om aan te nemen, dat men in Londen, Parijs en Washington bereid zou zgn om nog langer chantage te laten bedrijven op den natuurlijken afkeer daar tegen de vreeselrjkste verschrikking der menschheid. Voor praten en onderhandelen moet de deur open blijven, voor offeren blijve men er bereid, maar geen chantage. Inzender moet in een goed ge schiedboek eens de beteekenis van Canossa nagaan. Dan zal hij ervaren, dat Chamberlain's reizen naar Mun- chen en Rome met wat ééns in Canossa gebeurde, niets hebben uit te staan. Canossa herinnert aaneen (Duitschen) tijd, toen de wereldlgke macht (Bismarck) zich tegenover een zedelijke macht plaatste (de kath. kerk). In zijn gang naar Canossa heeft Bismarck toen moeten bukken voor zedelgke macht van kerk en godsdienst. Wanneer iemand zich aan deze geschiedenis kan spiegelen, dan is het Hitier! Dat de groote ontwikkeling van het merkartikel een ingrijpenden invloed op den middenstand heeft uitgeoefend zal iedereen met dr. E. J. Tobi, die hierover in de Economische Stati stieken schrijft, eens zgn. „Een ieder herinnert zich nog wel," zegt hij, de ouderwetsche winkelsin koffie en thee, waarvan de eigenaar een vakman was, die zijn eigen thee mêleerde en zijn eigen koffie brandde en die op die wgze voor zijn artikelen een eigen stam van tevreden klan ten wist te verwerven en te behou den... De industrie nam de hier ge schetste taak van den vakman over, kocht op groote schaal koffie en thee en ging die in een bepaalde eigen verpakking als merkartikel op de markt brengen. Ook buiten het levensmiddelen- bedrijf veroverde het merkartikel een plaats en oefende daar op gelij£e wijze invloed uit. De Gelderlander wijst in dit ver band op een uitspraak van den be kenden econoom Adolf Weber, die schreef over de behoeften aan decen tralisatie in het bedrijfsleven in tal rijke ondernemingen van kleinen omvang. Want, zoo zegt hg, de er varing heeft geleerd dat de initiatie ven van talrijke zelfstandige kleine ondernemers aan de volkshuishou ding meer ten goede komen dan de geconcentreerde ondernemers-ener gie in de groote industrie* concerns, achte dame, en maak dan dat je weg komt. Breid uw kennis van koeien uit Het was haar gelukt bij de overblij vende vijf cowboys iets van Court's geestdrift te wekken. De krachtig ge bouwde Elmer Waller was tot opzich ter benoemd hij moest iederen dag het werk onder de andere vier cowboys verdeelen, zonder echter het recht te hebben menschen te ontslaan of aan te nemen. Voorloopig, had Nora Jane verklaard, zouden er geen nieuwe werkkrachten aangenomen worden en zou er ook niemand ontslagen worden, zij het dan door haar zelf, en ook in dat geval alleen als ze een grondige reden had. Wordt vervolgd. die ten slotte verstarren in bureau cratie. Eenvormigheid, nivelleering, ver starring, uitstooting van arbeids krachten door overmaat van con centratie en rationalisatie, het zijn de wrange gevolgen van een op de spits gedreven bedrgfseconomie, die zich ten slotte vast werkt in haar eigen consequenties. Daarom is het zoo dringend noodig. dat onder leiding van de overheid, gestreefd wordt naar herstel eener gezonde verhouding tusschen groot- en kleinbedrgf. Dr, Tobi constateert verder, dat „naast den strgd in eigen rangen tegen onkunde en prgsbederf, de middenstand een steeds feller strijd moet voeren tegen het grootbedrijf, dat hem meer en meer van zijn plaats in de distributie dreigt weg te dringen en dat men met den in nerlijk verzwakten en financieel on dermijnden middenstand gemakkelijk spel heeft." Terwijl de middenstand hiertegen zelf de hand aan de ploeg slaat, wenscht dr. Tobi voor den midden stand „een tijdelijke bescherming tegen de groot-ondernemingen in den detailhandel naast een absoluut verbod van enkele inderdaad deloyale concurrentie-methode. De middenstand kan het daarbij ver brengen door een behartigen van eigen standsbelangen en vooral door een echte solidariteit Onbewaakte overwegen. Het blijft een droeve en tot op zekere hoogte een onbegrijpelijke tactiek, dat zoovele spoorwegover gangen onbewaakte moordenaars blijken, van week op week, terwijl we voor drie honderd duizend en méér arbeiders niets te doen weten en ze daarom steungelden toewijzen zonder contraprestatie aan de ge meenschap. Te Purmerend had dezer dagen de begrafenis plaats van Jan Schaap, die anderhalf jaar in Spanje had.ge- streden in de voorste rijen van de „Rooden", die zoo vaak en zoo sterk op schrikbarende wijze werden ge dund. Nauwelijks was hij in het vader land terug, of hij werd het slacht offer van een onbewaakten overweg vlak bij zijn woning. Een dergelijk tragisch gebeuren werpt nog eens even een schellicht op de moorddadige bezuiniging, die, ondanks alles, maar steeds wordt gehandhaafd. 't schijnt in ons lieve vaderland haast nog gevaarlijker dan.... in Spanje. Deze conclusie is van de „Msb." De dure grondstoffen I De N.R.Ct. heeft er behoefte aan gehad eens te laten zien, hoe het orgaan der N.S.B.. dat altijd aan de zijde van de nat. soc. en fascistiche mogendheden den zeaemeester speelt over de Nederlandsche pers, zelf zich uitlaat over de vreemde demo cratische mogendheden. Daartoe dient het volgende citaat uit het Nat. Dagblad: ,Het nationaal-socialisme is de verheffing van het volk tegen het parasielendom, het is de opstand der verdrukten, der geknechten tegen het hartelooze kapitalisme. Zooals elk volk om zijn vrijheid strijdt, zoo pogen ook Duitschland, Italië en Spanje de boeien, die de zatte, de rijke, de kapitalistische staten deze landen aanleggen,' te verbreken. De groote koloniale mogendheden stikken in hun grondstoffen, doch zij laten er de bezitiooze staten even bloedig voor betalen al3 het arbei dersvolk voor de winsten van het parasiteerende grootkapitaal moet werken. De bezitiooze staten staan op. Zg bedanken er voor ten eeuwige dage tot een proletarisch bestaan te wor den veroordeeld! Binnen eenige dagen zal men meer weten. Zal men weten of Engeland en Frankrijk bereid zijn de Duitsche koloniën terug te geven en Italië en Spanje levensmogelijkheden te bie den". We laten nu daar, zegt de N.R.Ct, in hoeverre het Nat. Dagbl. hiermede ook al noemt het alleen de „groote" koloniale mogendheden het eigen Nederlandsche nest bevuilt. Wij zijn dat overigens van die zgde gewend. Maar hoe staat het met die grondstoffen uit de koloniën Volgens de bekende statistiek van Genève komen slechts 3 zegge drie pet. van de grondstoffen uit de koloniën. Toch wordt hier de schijn gewekt, alsof het alleen of voornamelijk om de koloniale grond stoffen gaat. Met koloniën is men dus in dit opzicht niet gebaat. Voorts wordt beweerd, dat de „be zitiooze staten" er „bloedig' voor moeten betalen. Zg moeten er niet bloedig voor betalen. Zij betalen den zelfden prijs als ieder ander volk, ook als de koloniale mogendheden zelf. Waar is alleen, dat die „bezit iooze staten" bezitloos zijn, maar niet omdat zij geen koloniën hebben, maar omdat zg zich, door hun uit gaven voor oorlogsdoeleinden, hun gedirigeerde oeconomie en andere on verstandige maatregelen, financieel en oeconomisch uitgeput hebben en daarmede het aftreden van Schacht spreekt in dit opzicht boekdeelen nog verder gaan. Het vraagstuk der „grondstoffen" wordt sterk overdreven door de groote mogendheden van thans, die niet over koloniën beschikken. Niet temin: in beginsel is het billijk, dat de grondstoffenvoorraad der wereld voor alle volkeren gelijkelijk wordt beschikbaar gesteld. Als U mij vraagt (Bcdrijfsautarkic.) Autarkie is een woord dat ons niet prettig aandoet. Dé autarkie, het streven naar zelfvoorziening, der ver schillende landen, die goede afnemers van onze producten zijn, heeft ver oorzaakt, dat wij al onze producten niet meer kwijt kunnen of alleen tegen afbraakprgzen. Toch is soms autarkie nog zoo gek niet en kunnen we die in onze eigen bedrijven met voordeel toepassen. Er moet namelijk nog al te veel vee voeder bijgekocht worden in onze veehoudersbedrgven. We hoorden daar dezer dagen frappante staaltjes van op een vergadering van boeren. In dezen is er toch wel eenige zelf voorziening mog6igk, zouden we zeggen. Het moderne weidesysteem, dat gelukkig op meerdere bedrijven wordt toegepast en met uitstekende resul taten, I is dat middel tot meerdere zelfvoorziening. Goed toegepast kan het met wat meer werk en wat meer bemestingskosten ons een groote be sparing geven op onze krachtvoeder- rekening. Een besparing die de meer dere kosten aanzienlijk overtreft. Zelfvoorziening werkt hier zeer voor- deelig. Men zal het wel weten, dat bg dit moderne weidesysteem het beschik bare grasland in verschillende klei nere perceelen wordt verdeeld, die door een flinke bemesting tot snelle groei worden aangespoord en ook en ook even snel worden afgegraasd door het vee, waarbij het melkgevend vee voorgaat, terwijl het droogvee en eventueel de paarden de restan ten opruimen. Het jonge eiwitrijke gras komt zoo de melkkoeien ten goede, zoodat men het volle profijt van het gras heeft. Na het weiden kan het grasland goed nagezien worden, mesthoopen worden uiteen geslagen en*eventueel nog wat mest gegeven. Op deze wijze blijft er genoeg land over om te hooien of kuilvoeder te maken. Ook hier moet het jonge eiwitrijke gras gemaaid worden. Dat geeft waardevol voeder in den winter. Men zal ook veel vroeger het vee in de weide kunnen sturen en het vaak langer er in houden. In één woord, men haalt veel meer uit den bodem. Maar dat moet er ook uit gehaald kunnen worden. Dus moeten we zorgen dat het er in zit. Als we voor de noodige fosforzuurbemesting en kali-voorziening hebben gezorgd (ook op den kalktoestand moet gelet worden) dan is het vooral zaak omdat eiwitvorming veel stikstof vraagt dat gezorgd wordt voor een goede en geregelde bemesting met een der stikstofmeststoffen. In het vroege voorjaar geeft men daar voor zwavelzure ammoniak ofkalk- ammonsalpeter. Later komen hier voor meer in aanmerking kalksai- peter en ook kalkammonsalpeter. Wanneer men hiervan naar behoefte geeft ook een paar maal na het afweiden of maaien dan kan men rekenen op een flinke voedselvoor ziening uit eigen bedrijf. Als U mg vraagt zou ik zeggen, dat zoo'n autarkie nog zoo kwaad niet is. Auto te water gereden* Maandagnacht om drie uur heeft nabg Lisse een ernstig ongeluk plaats gehad. Vermoedelijk door den dikken mist een auto van den Lisserdijk in de ringvaart van de Haarlemmermeer gereden. Van de vier inzittenden kwamen er tywee om het leven. Omtrent het droevig ongeval wordt nog gemeld, dat de chauffeur, een zekere H., zich door het openstaand portierraampje wist te redden. Hier op heeft hg in de groote eenzaam heid om hulp geroepen, waarop een visscher kwam. Deze wist door het toesteken van een stok I., die naast H. was gezeten, uit de auto te be vrijden. Op dezelfde manier probeerde men de gebrs. P. te redden. Dit was echter totaal onmogelijk daar de oever ter plaatse steil is. De lijken van de twee personen, twee kelners uit Hillegom, zijn naar het lijKenhuisje te Hoofddorp over gebracht. Vastenmeditaties bij den KR.O. Naar men verneemt, zal de K.R.O. dit jaar de Vastenmeditaties uitzen den uit de parochiekerk van den H. Antonius van Padua, te Kortenhoef. Deze meditaties zullen worden ge houden 's Dinsdagavonds om kwart over acht, door den zeereerw. pater Gilbertus Lohuis O.F.M. Duitsch vliegveld aan de Limburgsche grens. Naar de „Nwe. Koer-" verneemt, bestaat bij de Duitschers het plan, eenige honderden meters over de Limburgsche grens aan den Amers- loschen weg tusschen Brüggen en Bracht een groot vliegveld aan te leggen. Bloedig Carnavalsdrama. Het Carnavalafeest te 's-Hertogen- bosch is Maandagmiddag plotseling ernstig verstoord geworden. Toen de optocht om vier uur over het markt plein trok, ontstond in een café aan de markt een hevige vechtpartij. De caféhouder M. had aan enkele dron ken lieden, die ongunstig bekend stonden, den toegang tot zijn zaak geweigerd. Niettemin drongen zij toch binnen en eensklaps trok een van hen een mes, waarmede hij den caféhouder in de zgde stak. Meteen luiden gil zeeg het slachoffer hevig bloedend ineen. De recherche, die in grooten getale op de Markt aanwezig was, snelde toe en stelde een uitgebreid onder zoek in. Zg slaagde erin den zestig jarigen Bosschenaar A. alsmede diens beide schoonzoons, die alle drie bij de vechtpartij betrokken moeten zijn geweest en van wie een den nood- lottigen steek zou hebben toege bracht, aan te houden. Het slachtoffer is in hoogst be- denkelgken toestand per auto van den G.G.D. naar het Groot Zieken- gasthuis overgebracht. Bij het spel gedood* Maandagmiddag was het negen jarig zoontje van de familie Talma de Ternaard met zijn zusje aan het spelen. Op een gegeven oogenblik stak hij den rijweg over, achter een vrachtauto. Een andere, met zand geladen auto, merkte hij daarbij niet op. Het ventje werd gegrepen en was op slag dood. Het lijkje is naar de ouderlijke woning vervoerd. AVONTUURLIJKE ONTVLUCHTING. Nederlander uit Duitsche gevangenis ontsnapt* Op niet minder avontuurlijke wijze, dan waarop dezer dagen een bewoner uit Glanerbrug wist te ontsnappen uit de gevangenis in Gronau, heeft een ingezetene uit Winterswijk weten uit te breken uit de gevangenis te Borken. Sedert 29 November 1938 zat deze Winterswijker gevangen in Borken, waar hij werd vastgehouden, verdacht van het smokkelen van deviezen. Hoewel de „Herr Inspektor", naar de Winterswijker ons mededeelde, overtuigd wa3 van zijn onschuld aan het hem ten laste gelegde bleef zijn invrijheidstelling uit. Wel deelde de inspecteur hem eenige malen mede, dat hij zijn onschuld als vaststaande beschouwde. De gevangene besloot toen om zelf handelend op te treden en zijn vrijheid dan maar te nemen. Te dien einde verzamelde hij met groot geduld stukjes touw, die hij tot een lang en sterk geheel aan- eenknoopte. Op den zolder van het gevangeniagebouw wist hg de verdere voorbereiding voor zgn vlucht in orde te brengen. Hij bond hier het touw aau een stevigen balk, leidde het door het dakraam en liet het naar buiten zakken. Intusschen was hij er in geslaagd de beschikking te krggen over zijn kleeren en die ver stopte hij op een bereikbare plaats, zoodat hg er bg zijn vlucht snel de beschikking over zou hebben. Al deze voorbereidingen waren zeer minutieus en weloverwogen uitge werkt, zoodat zg niet de aandacht trokken. Zaterdag j.l. nu was de man ge reed gekomen om de vlucht te wagen. Hg hield zich den geheelen dag ziek en toen het omstreeks zes uur etens tijd was geworden, verklaarde hg niet te kunnen eten, en maar liever naar bed te gaan. In plaats echter van zgn bed op te zoeken, snelde hij naar boven, naar den zolder, schoot een van zijn eigen kleedingstukken aan en liet zich langs het gereed- hangende tcuw afglijden. Op 10 M. boven den grond bleef hg nog een oogenblik haken, doch wist zich, door zich met de voeten af te stooten te bevrijden, en kwam ten slotte te land in het zand op den grond, waarbg hg zich ernstig aan handen en voeten verwondde. Een van de moeilijkste deelen der ontvluchting volgde toen. Hg moest een vervoermiddel hebben om zich zoo suel mogelg'k uit de omgeving van de gevangenis te verwgderen. Hij wist, dat zijn rijwiel weggebor gen stond in een ander deel van het gevangenisgebouw. Met de grootste omzichtigheid begaf hg zich der waarts, wist de deur van de berg plaats open te breken, slipte naar binnen en na zich geheel van zgn gevangeniskleding te hebben ont daan en zijn eigen plunje te hebben aangetrokken sprong hg op zgn fiets en verdween in de richting van Burlo. In de nabijheid vau deze plaats echter, merkte hg hoe een auto met felle zijlichten, met groote snelheid naderde. Aangezien hij ver moedde, dat men zgn vlucht reeds had opgemerkt en thans achter hem aanjoeg, sprong hg snel van zgn rijwiel en verborg zich in een sloot. De auto passeerde zonder dat hg opgemerkt werd. In Burlo zette hij zijn fiets bg een van zgn kennissen en trok daarop te voet door de bosschen van Salm naar de Neder landsche grens. Een grensbewoner, die een auto bezat, bracht hem ver volgens veilig naar huis, waar zijn komst met groote vreugde begroet werd. Dank zij de K*L*M. kreeg Gatsonides hulp. De Bandenfabriek N.V. Bata te Best deelt mede, dat de heer Gat sonides, wiens wagen was uitgerust met 2 wielen met sneeuwkettingen, op den heenweg naar Athene veel last heeft ondervonden van de sneeuw zooals uit de berichten in de dag bladen is gebleken. Onder deze omstandigheden was rgden zonder sneeuwbanden blgkbaar onmogeigk en de fabriek ontving uit Sofia het volgende telegram: „Sneeuwbanden absoluut noodig dringend verzoek opsturen KLM Athene maat 650-16" Gatsonides Sofia" De Batafabriek had terstond bij K.L.M. plaats gereserveerd voor 2 POLAR banden 650-16, die 's Woens dags door de lucht naar Athene zgn verzonden. Daar echter het adres van Gatsonides in Athene onbekend was, kon hem hiervan geen tele grafische mededeeling worden ge daan. De heer Gatsonides uit in zijn volgend telegram uit Athene dan ook hoe noodzakelijk de verzending was. Het luidde als volgt „Help in Godsnaam aan Polars 650-16, kunnen nog heden bij K.L.M. gebracht, antwoord s.v.p. Gatsonides, Hotbritan, Athene". In antwoord hierop werd het vol gende geseind: „Banden elf dezer KLM Vlieg veld Athene afgezonden Bata Autobanden Best." De heer Gatsonides, zijn werk be kroond ziende, antwoordde hierop met het volgende telegram: „Banden gearriveerd, douan moeite, komt goed, harteigk dank. Gatsonides Athene". Een zeker niet alledaagsche manier van verzending van autobanden, hetgeen echter bg" eenspotrevenement als de Rallye de Monte Carlo kan voorkomen. En zoo redde ook hier weer het luchtverkeer, in casu de K.L.M., koene automobilisten uit haast on overkomelijke moeilijkheden. Vechtpartij met doodelijken afloop. Dinsdag diende voor de rechtbank te Roermond de zaak tegen een 45- jarigen arbeider uit Helmond, die op Oudejaarsavond van het vorige jaar tgdens een twist den 31-jarigen A.V., met een mes in de borst stak, ten gevolge waarvan deze eenige dagen later in het ziekenhuis te Helmond is overleden. Beide mannen troffen elkaar in een café aan de Wolfstraat en kregen oneenigheid. De waardin legde de zaak bg, waarop verdachte zich ver- wgderde. Na twaalf uur, toen het café gesloten was, kwam hg weer opdagen en stapte aan de achter- zgde van het huis de keuken binnen, waar hg V. aan de koffietafel vond met den waard en diens vrouw. Na dat zij samen een boterham hadden gegeten, verzocht de verslagene ver dachte met hem naar buiten te gaan en de zaak te beslechten. Verdachte bekende de ten laste gelegde feiten. Wegens mishandeling, den dood ten gevolge hebbende eischte het O. M. een gevangenisstraf van vier jaar. Mr. P. Tripels, de verdediger, pleitte clementie. Uitspraak over 14 dagen. Deviezensmokkel aan de Duitsche grens. Men schrijft van de Geldersche grens, dat de smokkelhandel in geld, in weerwil van de strenge straffen, welke de Duitsche rechter den smok kelaars oplegt, nog steeds onveran derd doorgaat. Zoowel Duitschers als Hollanders maken zich aan dezen smokkelhandel, waaraan blgkbaar een flinke som verdiend kan worden, schuldig. Er gaat geen dag voorbg of een van de sluikers wordt gepakt door de Duitsche of Holiandsche be ambten en wee hem wien smokkel handel van geld kan bewezen wor den. Zoo moest dezer dagen voor de rechtbank te Coesfeld terecht staan een grensbewoner L. J., die door de Duitsche beambten was aangehou den, toen hg per auto bgna 20.000 Mark aan bankpapier uit Nederland naar Duitschland bracht. De man werd veroordeeld tot 3 jaar tucht huisstraf en een boete van R.M. 50.000. De eisch luidde 5 jaar en 50.0000 Mark boete. Deze smokkel handel werd den Duitscher als land verraad aangerekend. Niet altgd echter gelden arrestaties en veroordeelingen echte deviezen- smokkelaars. Zoo moest zich dezer dagen een Jood, zekere S. uit Rem- scheid voor de Kleefsche rechtbank verantwoorden wegens overtreding van de deviezenverordening en weder- rechtelgk overschrgden van de grens. Met behulp van een Nederlander probeerde hij zonder voldoende pa pieren naar Holland uit te wgken. Hij werd evenwel aangehouden door een Nederlandschen kommies en aar? de Duitsche douane uitgeleverd. Men vond op hem 300 R.M. Hg werd oogenblikkelgk naar Kleef overge bracht, waar hg voor den rechter moest verschijnen die hem voor dezen „deviezensmokkel" veroordeelde tot 2 maanden gevangenisstraf en 700 Mark boete, subs 1 week gevange nisstraf. Nieuwe vorm van werk verschaffing. Te Tilburg zal binnenkort aan particulieren de gelegenheid worden geboden hun kelders te laten inrich ten tot geschikte schuilplaatsen voor de gezinsleden bg luchtaanvallen. De minister van Sociale Zaken heeft namelgk goedgevonden, dat de uitvoering van de daarvoor noodige werkzaamheden bg wijze van werk verschaffing geschiedt. Het betreft hier een nieuwen vorm van werkverschaffing, waartoe de burgemeester van Tilburg mr. dr. F. Vonck de Both, het initiatief heeft genomen. Indien van de zijde der bevolking daarvoor voldoende belangstelling bestaat, zal bij wgze van proef be gonnen worden met een 50-tal kelders. De particulieren zullen uitsluitend de kosten van de noodige materialen behoeven te betalen, terwijl de ge meente met subsubie uit het werkloos- heidssubsidiefonds, de loonen geheel voor haar rekening neemt. Auto in kanaal gereden* Zondagavond om half negen is de 30-jarlge ongehuwde heer A. ter Beek uit Tubbergen, met zijn auto in het kanaal in de buurtschap Fleringen gereden. De bestuurder is daarbg om het leven gekomen. Vechtpartij tijdens het Carnaval. Een tweede ernstige vechtpartij heeft tijdens het Carnavalsfeest te 's-Hertogenbosch Maandagnacht plaats gehad in café van Loon in de Snellestraat. De ruzie ontstond over een vrouw en werd op straat voortgezet, waarbij zekere H. uit Boxtel zwaar gewond werd en ineenzeeg. In levensgevaar lijken toestand moest de man naar het Groot-ziekengasthuis worden overgebracht. Een andere Carnavals vierder, zekere y.d. P., werd in de borst gestoken. Zandkuil ingestort. Maandagnamiddag waren eenige jongens op den Zandscheberg te Bakel aan het spelen. De knapen hadden een kuil gegraven. Plotseling zakte 'n heuveltje boven den gegra ven kuil in, waardoor de 12-jarige K., die zich daarin bevond, werd be dolven, zgn makkers waarschuwden on- middellgk de buurtbewoners, die,,™ spoedig ter plaatse waren en alle w pogingen in het werk stelden, den jongen te bevrijden. Intusschen was ook een geneesheer gewaarschuwd. Toen deze ter plaatse kwam, had men den knaap bevrgd. Geneeskun dige hulp mocht echter niet meer baten. De dokter constateerde den dood door verstikking. VENRAY, 25 Febr. 1939 LUXOR-THEATER. „Baron Tip." Baron Tip (Frank Mc. Hugh) HARDNEKKIGE eigenlijk heet hg Erwin Trowbridge ^|s het |eve(1 is een arme drommel, die een schamel weekloon verdient als rgme- '9 h°o1 laar van prentbriefkaarten bij een^'^CH dan van firma, waar een ongemakkelijke oude drogist Witte Kri neer aan het hoofd staat. Hij is de op. Het gaat e'j echtgenoot van een jammerende vrouw, die bg de minste oneenigheid f 'I met haar man, in een huilbui uit- Witte Kruis potj| barst en haar 3terke broer te hulp altijd", schrijft J,J roept om haar echtvriend de hevigste Witte Kruis poet, verwgten naar het hoofd te laten slingeren. Op een dag na zoo'n uit barsting smg't ng de deur achter zich dicht en in plaats van naar prijs per poeier zgn kantoor te gaan strompelt hg 12 poeders, |j! 45 ct., per een café binnen om in de zooveelste borrel zgn leed weg te spoelen. Hij slaagt hierin wonderwel, want alras erkrijjl heeft hg van den prins geen weet en Drogisten, meer en valt hij in handen van bookmakers, die zgn kennis of liever gezegd zijn „feeling" op paarden, uitbuiten ten einde er hun voordeel mede te doen. De tips, die hg hen geeft, hetzg in dronken toestand of in heldere oogenblikken bigken steeds „raak" te zgn. Daar willen ze hem niet laten gaan, hoewel zijn plicht 1 hem naar zgn vrouw en zgn werk roept. Hg verliest zgn baantje en zgn vrouw staat duizend angsten uit over zgn wegbigven. Alles wordt in het werk gesteld om hem op te sporen en eindelijk vinden ze hem. En na zoo'n lange afwezigheid heb ben èn zgn vrouw èn zijn baas be-^ grepen, dat ze het buiten Erwin f moeilijk kunnen stellen. Als tweede hoofdfilm draait „De 3 pionier van 't Westen" met Dickf Foran, de zingende Cowboy in hoofdrol. D U T I M Op den 22e April 1889 had de groote trek plaats naar het land van Oklahoma. Te voet, per huifkar en met allerlei voertuigen trok men er heen, om een stuk land in bezit te krijgen. Goede en kwade, eerlglte oneerlglte, werkzame en luie menschen trachten het land binnen te komen om in deze vreemde streken een nieuw leven te beginnen. Dick Hudson (Dick Foran) een dapper advocaat, was ook van de partg, evenals Link Carter met eenige zijner handlangers. Eendaai- van, Walton genaamd, heeft een bekoorlgke dochter, Jane en een aardig negenjarig zoontje Bartg. Bartg wordt een trouwe vriend van Dick en Dick wordt verliefd op Jane. Link Carter is een oude vgand van Dick. Als hij merkt, dat Dick zich in Bg Roch als advocaat wil gaan vestigen, wil hg dat op alle mogelgke wgze verhinderen. Jane heeft dit afgetuisterd. Zg maakt Dick's paard kreupel en verhinderd zoo zgn vertrek. Ondertusschen heeft Carter zichzelf tot baas van de tentenstad gepromoveerd. Dick vindt in de stad een ouden vriend, Tom Walley en diens vrouw Molly. Beiden hebben met hun compagnon goede terreinen weten machtig te worden. Carter wordt op de „bekende" wgze Sheriff van de stad. Hij wil echter meer geld verdienen en legt zich toe op het „edele" vak van veedieven. Bartg betrapt hem, maar hg weet te ontkomen. Valley gaat naar Carter's kantoor, maar deze schiet hem dood. Het volk tracht Carter te arresteeren wegens moord, maar om de schuld van zich af te wentelen, beschuldigt hg Dick van moord. Dit gelukt niet en Carter wordt veroordeeld tot de galg. Ein- deigk zegeviert het recht in Big Rock. steed Wed. Ni Grootestraat Vraagt modi Firma van Ingekomen en vertrokken personen van 3 tot 18 Febr. VERTROKKEN Sch. den Ouden, opz. Ned. Grontmg, naar Hoogeveen, v. Echtenstr. 32 E. A. M. den Brok, verpleegster, naar Gent C. G. Cox, dienstbode, naar Horst 190 J. M. C. Verheijden, verpleegster, naar Alkmaar W. H. Crugsen, dienstbode, naar Maashees A 196 P. J. Janssen, landbouwer, naar Oploo A 112 H. W. Huisman, dienstbode, naar Waalre, Eindhovenscheweg 12 A. J. A. van Dieren, kl.broeder, naar Noordwijkerhout W. G. A. Franssen, dienstbode, naar Helmond, Langveld 9 P. M. E. C. Hollman, volontair, naar Maastricht P. L. A. Thoonen, bakker, naar Boxtel, Stationsstraat 57. Een Marldbericlilen. VENLO. Op de Coöp. Veiling ver eeniging van Maandag was de aan voer 2.760.000 eieren. Kippeneieren van f 3-15 tot f 3.60 Kleine eieren van f 3.tot f 3.15 Eendeneieren van f 2.70 tot f 3.25 ROERMOND. Op de Coöp. Veiling- vereeniging van Maandag was de aanvoer 5.600.000 eieren. Kippeneieren van f 3.tot f 3.< Eendeneieren van f 2.70 tot f 3.25 GEBRUIKT STt

Peel en Maas | 1939 | | pagina 6