Om het behoud van
den middenstand.
Krakelingen.
Binnenland.
Provinciaal Nieuws
Ik blijf'het erg vinden, dat Duitsch
land en Italië de gestolen waar
koopen. Mijn opponent heef t het mis,
als hg zegt, dat deze landen op geen
andere wgze aan olie enz. kunnen
komen. Ze kunnen van deze net zoo
veel koopen als ze willen, tegen
wereldmarktprijs. Maar Duitschland
en Italië willen olie zonder betalen.
Met een dief kan men „scharrelen*
en zoo scharrelen Duitschland en
Italië met Mexico, voor welk land
tenslotte alles, wat het ontvangt,
winst is. Deze winst wordt aan
Mexico uitgekeerd in den vorm van
machines en industrie-producten.
Het zwaartepunt van mgn betoog
lag in de hand- en spandiensten,
welke communisme en fascisme
elkaar bewijzen, niettegenstaande
deze elkaar als de „grootste vijanden"
kenmerken. Tegenover het leven en
de vrijheid der volkeren, tegenover
de westersche cultuur en de christe
lijke beschaving, zijn communisme
en fascisme de tegenstanders, die
zich als puntje bg paaltje komt
als verbonden tegenstanders open
baren.
Ik wilde het bg deze nadere ver
klaring van mijn bedoelingen met
het omstreden artikel laten. Slechts
wil ik mijn opponent nog even wijzen
op twee enormiteiten, welke hij ten
aanzien van de geschiedenis debi
teert.
De eerste is zijn bewering, dat
Mussolini op den voorgrond kwam
door al te vinnige vechters der z.g.n.
democratie. Neen, in Italië is de
democratie het eerst geslagen door
anarchisme en syndicalisme, die
Italië aan een roode dictatuur onder
wierpen. Uit de reactie op de roode
dictatuur is de zwarte (als ..zwart"
heeft het Italiaansehe fascisme zich
zelf geteekend) voortgekomen. Niet
alles, wat op iets volgt, is door het
voorafgegane gewekt. Anders zou
men hetDuitsche nationaal socialisme
„uit de democratie geboren" moeten
heeten.
Tenslotte wijs ik op de volgende
zinsnede uit het betoog van mgn
opponent
Nu zgn de bordjes verhangen!
Duitschland en Italië kunnen
hun mannetje staan! Nu zit men
met de gebakken peren! Het
onrecht als altijd wreekt
zich; en met en zonder parapluie
gaat men naar Canossa. Intus-
schen stel ik dit op hoogen prijs.
De inzender maakt zich aan mis
vatting schuldig, wanneer hij meent,
dat Duitschland en Italië door de
macht van hun bewapening conces
sies hebben kunnen afdwingen van
zwakkere westersche mogendheden.
Engeland en Frankrijk schuwen den
oorlog méér om zijn vreeselijke
ellende dan men het in de dicta-
tuurstaten doet. Dat is het eenige
verschil. Maar er is geen reden om
aan te nemen, dat men in Londen,
Parijs en Washington bereid zou zgn
om nog langer chantage te laten
bedrijven op den natuurlijken afkeer
daar tegen de vreeselrjkste
verschrikking der menschheid. Voor
praten en onderhandelen moet de
deur open blijven, voor offeren blijve
men er bereid, maar geen chantage.
Inzender moet in een goed ge
schiedboek eens de beteekenis van
Canossa nagaan. Dan zal hij ervaren,
dat Chamberlain's reizen naar Mun-
chen en Rome met wat ééns in
Canossa gebeurde, niets hebben uit
te staan. Canossa herinnert aaneen
(Duitschen) tijd, toen de wereldlgke
macht (Bismarck) zich tegenover
een zedelijke macht plaatste (de
kath. kerk). In zijn gang naar
Canossa heeft Bismarck toen moeten
bukken voor zedelgke macht van
kerk en godsdienst.
Wanneer iemand zich aan deze
geschiedenis kan spiegelen, dan
is het Hitier!
Dat de groote ontwikkeling van het
merkartikel een ingrijpenden invloed
op den middenstand heeft uitgeoefend
zal iedereen met dr. E. J. Tobi, die
hierover in de Economische Stati
stieken schrijft, eens zgn.
„Een ieder herinnert zich nog wel,"
zegt hij, de ouderwetsche winkelsin
koffie en thee, waarvan de eigenaar
een vakman was, die zijn eigen thee
mêleerde en zijn eigen koffie brandde
en die op die wgze voor zijn artikelen
een eigen stam van tevreden klan
ten wist te verwerven en te behou
den... De industrie nam de hier ge
schetste taak van den vakman over,
kocht op groote schaal koffie en
thee en ging die in een bepaalde
eigen verpakking als merkartikel op
de markt brengen.
Ook buiten het levensmiddelen-
bedrijf veroverde het merkartikel
een plaats en oefende daar op gelij£e
wijze invloed uit.
De Gelderlander wijst in dit ver
band op een uitspraak van den be
kenden econoom Adolf Weber, die
schreef over de behoeften aan decen
tralisatie in het bedrijfsleven in tal
rijke ondernemingen van kleinen
omvang. Want, zoo zegt hg, de er
varing heeft geleerd dat de initiatie
ven van talrijke zelfstandige kleine
ondernemers aan de volkshuishou
ding meer ten goede komen dan de
geconcentreerde ondernemers-ener
gie in de groote industrie* concerns,
achte dame, en maak dan dat je weg
komt. Breid uw kennis van koeien uit
Het was haar gelukt bij de overblij
vende vijf cowboys iets van Court's
geestdrift te wekken. De krachtig ge
bouwde Elmer Waller was tot opzich
ter benoemd hij moest iederen dag
het werk onder de andere vier cowboys
verdeelen, zonder echter het recht te
hebben menschen te ontslaan of aan
te nemen. Voorloopig, had Nora Jane
verklaard, zouden er geen nieuwe
werkkrachten aangenomen worden en
zou er ook niemand ontslagen worden,
zij het dan door haar zelf, en ook in
dat geval alleen als ze een grondige
reden had.
Wordt vervolgd.
die ten slotte verstarren in bureau
cratie.
Eenvormigheid, nivelleering, ver
starring, uitstooting van arbeids
krachten door overmaat van con
centratie en rationalisatie, het zijn
de wrange gevolgen van een op de
spits gedreven bedrgfseconomie, die
zich ten slotte vast werkt in haar
eigen consequenties.
Daarom is het zoo dringend noodig.
dat onder leiding van de overheid,
gestreefd wordt naar herstel eener
gezonde verhouding tusschen groot-
en kleinbedrgf.
Dr, Tobi constateert verder, dat
„naast den strgd in eigen rangen
tegen onkunde en prgsbederf, de
middenstand een steeds feller strijd
moet voeren tegen het grootbedrijf,
dat hem meer en meer van zijn
plaats in de distributie dreigt weg
te dringen en dat men met den in
nerlijk verzwakten en financieel on
dermijnden middenstand gemakkelijk
spel heeft."
Terwijl de middenstand hiertegen
zelf de hand aan de ploeg slaat,
wenscht dr. Tobi voor den midden
stand „een tijdelijke bescherming
tegen de groot-ondernemingen in
den detailhandel naast een absoluut
verbod van enkele inderdaad deloyale
concurrentie-methode.
De middenstand kan het daarbij
ver brengen door een behartigen
van eigen standsbelangen en vooral
door een echte solidariteit
Onbewaakte overwegen.
Het blijft een droeve en tot op
zekere hoogte een onbegrijpelijke
tactiek, dat zoovele spoorwegover
gangen onbewaakte moordenaars
blijken, van week op week, terwijl
we voor drie honderd duizend en
méér arbeiders niets te doen weten
en ze daarom steungelden toewijzen
zonder contraprestatie aan de ge
meenschap.
Te Purmerend had dezer dagen de
begrafenis plaats van Jan Schaap,
die anderhalf jaar in Spanje had.ge-
streden in de voorste rijen van de
„Rooden", die zoo vaak en zoo sterk
op schrikbarende wijze werden ge
dund.
Nauwelijks was hij in het vader
land terug, of hij werd het slacht
offer van een onbewaakten overweg
vlak bij zijn woning.
Een dergelijk tragisch gebeuren
werpt nog eens even een schellicht
op de moorddadige bezuiniging, die,
ondanks alles, maar steeds wordt
gehandhaafd.
't schijnt in ons lieve vaderland
haast nog gevaarlijker dan.... in
Spanje.
Deze conclusie is van de „Msb."
De dure grondstoffen I
De N.R.Ct. heeft er behoefte aan
gehad eens te laten zien, hoe het
orgaan der N.S.B.. dat altijd aan de
zijde van de nat. soc. en fascistiche
mogendheden den zeaemeester speelt
over de Nederlandsche pers, zelf
zich uitlaat over de vreemde demo
cratische mogendheden.
Daartoe dient het volgende citaat
uit het Nat. Dagblad:
,Het nationaal-socialisme is de
verheffing van het volk tegen het
parasielendom, het is de opstand der
verdrukten, der geknechten tegen het
hartelooze kapitalisme.
Zooals elk volk om zijn vrijheid
strijdt, zoo pogen ook Duitschland,
Italië en Spanje de boeien, die de
zatte, de rijke, de kapitalistische
staten deze landen aanleggen,' te
verbreken.
De groote koloniale mogendheden
stikken in hun grondstoffen, doch zij
laten er de bezitiooze staten even
bloedig voor betalen al3 het arbei
dersvolk voor de winsten van het
parasiteerende grootkapitaal moet
werken.
De bezitiooze staten staan op. Zg
bedanken er voor ten eeuwige dage
tot een proletarisch bestaan te wor
den veroordeeld!
Binnen eenige dagen zal men meer
weten.
Zal men weten of Engeland en
Frankrijk bereid zijn de Duitsche
koloniën terug te geven en Italië en
Spanje levensmogelijkheden te bie
den".
We laten nu daar, zegt de N.R.Ct,
in hoeverre het Nat. Dagbl. hiermede
ook al noemt het alleen de
„groote" koloniale mogendheden
het eigen Nederlandsche nest bevuilt.
Wij zijn dat overigens van die zgde
gewend. Maar hoe staat het met die
grondstoffen uit de koloniën
Volgens de bekende statistiek van
Genève komen slechts 3 zegge
drie pet. van de grondstoffen uit
de koloniën. Toch wordt hier de
schijn gewekt, alsof het alleen of
voornamelijk om de koloniale grond
stoffen gaat. Met koloniën is men
dus in dit opzicht niet gebaat.
Voorts wordt beweerd, dat de „be
zitiooze staten" er „bloedig' voor
moeten betalen. Zg moeten er niet
bloedig voor betalen. Zij betalen den
zelfden prijs als ieder ander volk,
ook als de koloniale mogendheden
zelf. Waar is alleen, dat die „bezit
iooze staten" bezitloos zijn, maar niet
omdat zij geen koloniën hebben,
maar omdat zg zich, door hun uit
gaven voor oorlogsdoeleinden, hun
gedirigeerde oeconomie en andere on
verstandige maatregelen, financieel
en oeconomisch uitgeput hebben en
daarmede het aftreden van Schacht
spreekt in dit opzicht boekdeelen
nog verder gaan.
Het vraagstuk der „grondstoffen"
wordt sterk overdreven door de
groote mogendheden van thans, die
niet over koloniën beschikken. Niet
temin: in beginsel is het billijk, dat
de grondstoffenvoorraad der wereld
voor alle volkeren gelijkelijk wordt
beschikbaar gesteld.
Als U mij vraagt
(Bcdrijfsautarkic.)
Autarkie is een woord dat ons niet
prettig aandoet. Dé autarkie, het
streven naar zelfvoorziening, der ver
schillende landen, die goede afnemers
van onze producten zijn, heeft ver
oorzaakt, dat wij al onze producten
niet meer kwijt kunnen of alleen
tegen afbraakprgzen.
Toch is soms autarkie nog zoo gek
niet en kunnen we die in onze eigen
bedrijven met voordeel toepassen. Er
moet namelijk nog al te veel vee
voeder bijgekocht worden in onze
veehoudersbedrgven. We hoorden
daar dezer dagen frappante staaltjes
van op een vergadering van boeren.
In dezen is er toch wel eenige zelf
voorziening mog6igk, zouden we
zeggen.
Het moderne weidesysteem, dat
gelukkig op meerdere bedrijven wordt
toegepast en met uitstekende resul
taten, I is dat middel tot meerdere
zelfvoorziening. Goed toegepast kan
het met wat meer werk en wat meer
bemestingskosten ons een groote be
sparing geven op onze krachtvoeder-
rekening. Een besparing die de meer
dere kosten aanzienlijk overtreft.
Zelfvoorziening werkt hier zeer voor-
deelig.
Men zal het wel weten, dat bg dit
moderne weidesysteem het beschik
bare grasland in verschillende klei
nere perceelen wordt verdeeld, die
door een flinke bemesting tot snelle
groei worden aangespoord en ook
en ook even snel worden afgegraasd
door het vee, waarbij het melkgevend
vee voorgaat, terwijl het droogvee
en eventueel de paarden de restan
ten opruimen. Het jonge eiwitrijke
gras komt zoo de melkkoeien ten
goede, zoodat men het volle profijt
van het gras heeft. Na het weiden
kan het grasland goed nagezien
worden, mesthoopen worden uiteen
geslagen en*eventueel nog wat mest
gegeven.
Op deze wijze blijft er genoeg land
over om te hooien of kuilvoeder te
maken. Ook hier moet het jonge
eiwitrijke gras gemaaid worden. Dat
geeft waardevol voeder in den winter.
Men zal ook veel vroeger het vee
in de weide kunnen sturen en het
vaak langer er in houden. In één
woord, men haalt veel meer uit den
bodem. Maar dat moet er ook uit
gehaald kunnen worden. Dus moeten
we zorgen dat het er in zit. Als we
voor de noodige fosforzuurbemesting
en kali-voorziening hebben gezorgd
(ook op den kalktoestand moet gelet
worden) dan is het vooral zaak
omdat eiwitvorming veel stikstof
vraagt dat gezorgd wordt voor
een goede en geregelde bemesting
met een der stikstofmeststoffen. In
het vroege voorjaar geeft men daar
voor zwavelzure ammoniak ofkalk-
ammonsalpeter. Later komen hier
voor meer in aanmerking kalksai-
peter en ook kalkammonsalpeter.
Wanneer men hiervan naar behoefte
geeft ook een paar maal na het
afweiden of maaien dan kan men
rekenen op een flinke voedselvoor
ziening uit eigen bedrijf.
Als U mg vraagt zou ik zeggen,
dat zoo'n autarkie nog zoo kwaad
niet is.
Auto te water gereden*
Maandagnacht om drie uur heeft
nabg Lisse een ernstig ongeluk
plaats gehad.
Vermoedelijk door den dikken mist
een auto van den Lisserdijk in de
ringvaart van de Haarlemmermeer
gereden. Van de vier inzittenden
kwamen er tywee om het leven.
Omtrent het droevig ongeval wordt
nog gemeld, dat de chauffeur, een
zekere H., zich door het openstaand
portierraampje wist te redden. Hier
op heeft hg in de groote eenzaam
heid om hulp geroepen, waarop een
visscher kwam. Deze wist door het
toesteken van een stok I., die naast
H. was gezeten, uit de auto te be
vrijden.
Op dezelfde manier probeerde men
de gebrs. P. te redden. Dit was
echter totaal onmogelijk daar de
oever ter plaatse steil is.
De lijken van de twee personen,
twee kelners uit Hillegom, zijn naar
het lijKenhuisje te Hoofddorp over
gebracht.
Vastenmeditaties bij den
KR.O.
Naar men verneemt, zal de K.R.O.
dit jaar de Vastenmeditaties uitzen
den uit de parochiekerk van den H.
Antonius van Padua, te Kortenhoef.
Deze meditaties zullen worden ge
houden 's Dinsdagavonds om kwart
over acht, door den zeereerw. pater
Gilbertus Lohuis O.F.M.
Duitsch vliegveld aan de
Limburgsche grens.
Naar de „Nwe. Koer-" verneemt,
bestaat bij de Duitschers het plan,
eenige honderden meters over de
Limburgsche grens aan den Amers-
loschen weg tusschen Brüggen en
Bracht een groot vliegveld aan te
leggen.
Bloedig Carnavalsdrama.
Het Carnavalafeest te 's-Hertogen-
bosch is Maandagmiddag plotseling
ernstig verstoord geworden. Toen de
optocht om vier uur over het markt
plein trok, ontstond in een café aan
de markt een hevige vechtpartij. De
caféhouder M. had aan enkele dron
ken lieden, die ongunstig bekend
stonden, den toegang tot zijn zaak
geweigerd. Niettemin drongen zij
toch binnen en eensklaps trok een
van hen een mes, waarmede hij den
caféhouder in de zgde stak. Meteen
luiden gil zeeg het slachoffer hevig
bloedend ineen.
De recherche, die in grooten getale
op de Markt aanwezig was, snelde
toe en stelde een uitgebreid onder
zoek in. Zg slaagde erin den zestig
jarigen Bosschenaar A. alsmede diens
beide schoonzoons, die alle drie bij de
vechtpartij betrokken moeten zijn
geweest en van wie een den nood-
lottigen steek zou hebben toege
bracht, aan te houden.
Het slachtoffer is in hoogst be-
denkelgken toestand per auto van
den G.G.D. naar het Groot Zieken-
gasthuis overgebracht.
Bij het spel gedood*
Maandagmiddag was het negen
jarig zoontje van de familie Talma
de Ternaard met zijn zusje aan het
spelen. Op een gegeven oogenblik
stak hij den rijweg over, achter een
vrachtauto. Een andere, met zand
geladen auto, merkte hij daarbij niet
op. Het ventje werd gegrepen en
was op slag dood. Het lijkje is naar
de ouderlijke woning vervoerd.
AVONTUURLIJKE
ONTVLUCHTING.
Nederlander uit Duitsche
gevangenis ontsnapt*
Op niet minder avontuurlijke wijze,
dan waarop dezer dagen een bewoner
uit Glanerbrug wist te ontsnappen
uit de gevangenis in Gronau, heeft
een ingezetene uit Winterswijk weten
uit te breken uit de gevangenis te
Borken.
Sedert 29 November 1938 zat deze
Winterswijker gevangen in Borken,
waar hij werd vastgehouden, verdacht
van het smokkelen van deviezen.
Hoewel de „Herr Inspektor", naar
de Winterswijker ons mededeelde,
overtuigd wa3 van zijn onschuld aan
het hem ten laste gelegde bleef zijn
invrijheidstelling uit. Wel deelde de
inspecteur hem eenige malen mede,
dat hij zijn onschuld als vaststaande
beschouwde. De gevangene besloot
toen om zelf handelend op te treden
en zijn vrijheid dan maar te nemen.
Te dien einde verzamelde hij met
groot geduld stukjes touw, die hij
tot een lang en sterk geheel aan-
eenknoopte. Op den zolder van het
gevangeniagebouw wist hg de verdere
voorbereiding voor zgn vlucht in
orde te brengen. Hij bond hier het
touw aau een stevigen balk, leidde
het door het dakraam en liet het
naar buiten zakken. Intusschen was
hij er in geslaagd de beschikking te
krggen over zijn kleeren en die ver
stopte hij op een bereikbare plaats,
zoodat hg er bg zijn vlucht snel de
beschikking over zou hebben. Al
deze voorbereidingen waren zeer
minutieus en weloverwogen uitge
werkt, zoodat zg niet de aandacht
trokken.
Zaterdag j.l. nu was de man ge
reed gekomen om de vlucht te wagen.
Hg hield zich den geheelen dag ziek
en toen het omstreeks zes uur etens
tijd was geworden, verklaarde hg
niet te kunnen eten, en maar liever
naar bed te gaan. In plaats echter
van zgn bed op te zoeken, snelde hij
naar boven, naar den zolder, schoot
een van zijn eigen kleedingstukken
aan en liet zich langs het gereed-
hangende tcuw afglijden. Op 10 M.
boven den grond bleef hg nog een
oogenblik haken, doch wist zich, door
zich met de voeten af te stooten te
bevrijden, en kwam ten slotte te
land in het zand op den grond,
waarbg hg zich ernstig aan handen
en voeten verwondde.
Een van de moeilijkste deelen der
ontvluchting volgde toen. Hg moest
een vervoermiddel hebben om zich
zoo suel mogelg'k uit de omgeving
van de gevangenis te verwgderen.
Hij wist, dat zijn rijwiel weggebor
gen stond in een ander deel van het
gevangenisgebouw. Met de grootste
omzichtigheid begaf hg zich der
waarts, wist de deur van de berg
plaats open te breken, slipte naar
binnen en na zich geheel van zgn
gevangeniskleding te hebben ont
daan en zijn eigen plunje te hebben
aangetrokken sprong hg op zgn
fiets en verdween in de richting van
Burlo. In de nabijheid vau deze
plaats echter, merkte hg hoe een
auto met felle zijlichten, met groote
snelheid naderde. Aangezien hij ver
moedde, dat men zgn vlucht reeds
had opgemerkt en thans achter hem
aanjoeg, sprong hg snel van zgn
rijwiel en verborg zich in een sloot.
De auto passeerde zonder dat hg
opgemerkt werd. In Burlo zette hij
zijn fiets bg een van zgn kennissen
en trok daarop te voet door de
bosschen van Salm naar de Neder
landsche grens. Een grensbewoner,
die een auto bezat, bracht hem ver
volgens veilig naar huis, waar zijn
komst met groote vreugde begroet
werd.
Dank zij de K*L*M. kreeg
Gatsonides hulp.
De Bandenfabriek N.V. Bata te
Best deelt mede, dat de heer Gat
sonides, wiens wagen was uitgerust
met 2 wielen met sneeuwkettingen,
op den heenweg naar Athene veel
last heeft ondervonden van de sneeuw
zooals uit de berichten in de dag
bladen is gebleken.
Onder deze omstandigheden was
rgden zonder sneeuwbanden blgkbaar
onmogeigk en de fabriek ontving
uit Sofia het volgende telegram:
„Sneeuwbanden absoluut noodig
dringend verzoek opsturen KLM
Athene maat 650-16" Gatsonides
Sofia"
De Batafabriek had terstond bij
K.L.M. plaats gereserveerd voor 2
POLAR banden 650-16, die 's Woens
dags door de lucht naar Athene zgn
verzonden. Daar echter het adres
van Gatsonides in Athene onbekend
was, kon hem hiervan geen tele
grafische mededeeling worden ge
daan. De heer Gatsonides uit in zijn
volgend telegram uit Athene dan
ook hoe noodzakelijk de verzending
was. Het luidde als volgt
„Help in Godsnaam aan Polars
650-16, kunnen nog heden bij
K.L.M. gebracht, antwoord s.v.p.
Gatsonides, Hotbritan, Athene".
In antwoord hierop werd het vol
gende geseind:
„Banden elf dezer KLM Vlieg
veld Athene afgezonden Bata
Autobanden Best."
De heer Gatsonides, zijn werk be
kroond ziende, antwoordde hierop
met het volgende telegram:
„Banden gearriveerd, douan
moeite, komt goed, harteigk dank.
Gatsonides Athene".
Een zeker niet alledaagsche manier
van verzending van autobanden,
hetgeen echter bg" eenspotrevenement
als de Rallye de Monte Carlo kan
voorkomen.
En zoo redde ook hier weer het
luchtverkeer, in casu de K.L.M.,
koene automobilisten uit haast on
overkomelijke moeilijkheden.
Vechtpartij met doodelijken
afloop.
Dinsdag diende voor de rechtbank
te Roermond de zaak tegen een 45-
jarigen arbeider uit Helmond, die op
Oudejaarsavond van het vorige jaar
tgdens een twist den 31-jarigen A.V.,
met een mes in de borst stak, ten
gevolge waarvan deze eenige dagen
later in het ziekenhuis te Helmond
is overleden.
Beide mannen troffen elkaar in een
café aan de Wolfstraat en kregen
oneenigheid. De waardin legde de
zaak bg, waarop verdachte zich ver-
wgderde. Na twaalf uur, toen het
café gesloten was, kwam hg weer
opdagen en stapte aan de achter-
zgde van het huis de keuken binnen,
waar hg V. aan de koffietafel vond
met den waard en diens vrouw. Na
dat zij samen een boterham hadden
gegeten, verzocht de verslagene ver
dachte met hem naar buiten te gaan
en de zaak te beslechten.
Verdachte bekende de ten laste
gelegde feiten.
Wegens mishandeling, den dood
ten gevolge hebbende eischte het O.
M. een gevangenisstraf van vier jaar.
Mr. P. Tripels, de verdediger, pleitte
clementie.
Uitspraak over 14 dagen.
Deviezensmokkel aan de
Duitsche grens.
Men schrijft van de Geldersche
grens, dat de smokkelhandel in geld,
in weerwil van de strenge straffen,
welke de Duitsche rechter den smok
kelaars oplegt, nog steeds onveran
derd doorgaat. Zoowel Duitschers als
Hollanders maken zich aan dezen
smokkelhandel, waaraan blgkbaar
een flinke som verdiend kan worden,
schuldig. Er gaat geen dag voorbg
of een van de sluikers wordt gepakt
door de Duitsche of Holiandsche be
ambten en wee hem wien smokkel
handel van geld kan bewezen wor
den. Zoo moest dezer dagen voor de
rechtbank te Coesfeld terecht staan
een grensbewoner L. J., die door de
Duitsche beambten was aangehou
den, toen hg per auto bgna 20.000
Mark aan bankpapier uit Nederland
naar Duitschland bracht. De man
werd veroordeeld tot 3 jaar tucht
huisstraf en een boete van R.M.
50.000. De eisch luidde 5 jaar en
50.0000 Mark boete. Deze smokkel
handel werd den Duitscher als land
verraad aangerekend.
Niet altgd echter gelden arrestaties
en veroordeelingen echte deviezen-
smokkelaars. Zoo moest zich dezer
dagen een Jood, zekere S. uit Rem-
scheid voor de Kleefsche rechtbank
verantwoorden wegens overtreding
van de deviezenverordening en weder-
rechtelgk overschrgden van de grens.
Met behulp van een Nederlander
probeerde hij zonder voldoende pa
pieren naar Holland uit te wgken.
Hij werd evenwel aangehouden door
een Nederlandschen kommies en aar?
de Duitsche douane uitgeleverd. Men
vond op hem 300 R.M. Hg werd
oogenblikkelgk naar Kleef overge
bracht, waar hg voor den rechter
moest verschijnen die hem voor dezen
„deviezensmokkel" veroordeelde tot
2 maanden gevangenisstraf en 700
Mark boete, subs 1 week gevange
nisstraf.
Nieuwe vorm van werk
verschaffing.
Te Tilburg zal binnenkort aan
particulieren de gelegenheid worden
geboden hun kelders te laten inrich
ten tot geschikte schuilplaatsen voor
de gezinsleden bg luchtaanvallen.
De minister van Sociale Zaken
heeft namelgk goedgevonden, dat de
uitvoering van de daarvoor noodige
werkzaamheden bg wijze van werk
verschaffing geschiedt.
Het betreft hier een nieuwen vorm
van werkverschaffing, waartoe de
burgemeester van Tilburg mr. dr. F.
Vonck de Both, het initiatief heeft
genomen.
Indien van de zijde der bevolking
daarvoor voldoende belangstelling
bestaat, zal bij wgze van proef be
gonnen worden met een 50-tal kelders.
De particulieren zullen uitsluitend
de kosten van de noodige materialen
behoeven te betalen, terwijl de ge
meente met subsubie uit het werkloos-
heidssubsidiefonds, de loonen geheel
voor haar rekening neemt.
Auto in kanaal gereden*
Zondagavond om half negen is de
30-jarlge ongehuwde heer A. ter Beek
uit Tubbergen, met zijn auto in het
kanaal in de buurtschap Fleringen
gereden. De bestuurder is daarbg om
het leven gekomen.
Vechtpartij tijdens het
Carnaval.
Een tweede ernstige vechtpartij
heeft tijdens het Carnavalsfeest te
's-Hertogenbosch Maandagnacht
plaats gehad in café van Loon in
de Snellestraat.
De ruzie ontstond over een vrouw
en werd op straat voortgezet, waarbij
zekere H. uit Boxtel zwaar gewond
werd en ineenzeeg. In levensgevaar
lijken toestand moest de man naar
het Groot-ziekengasthuis worden
overgebracht. Een andere Carnavals
vierder, zekere y.d. P., werd in de
borst gestoken.
Zandkuil ingestort.
Maandagnamiddag waren eenige
jongens op den Zandscheberg te
Bakel aan het spelen. De knapen
hadden een kuil gegraven. Plotseling
zakte 'n heuveltje boven den gegra
ven kuil in, waardoor de 12-jarige
K., die zich daarin bevond, werd be
dolven,
zgn makkers waarschuwden on-
middellgk de buurtbewoners, die,,™
spoedig ter plaatse waren en alle w
pogingen in het werk stelden, den
jongen te bevrijden. Intusschen was
ook een geneesheer gewaarschuwd.
Toen deze ter plaatse kwam, had
men den knaap bevrgd. Geneeskun
dige hulp mocht echter niet meer
baten. De dokter constateerde den
dood door verstikking.
VENRAY, 25 Febr. 1939
LUXOR-THEATER.
„Baron Tip."
Baron Tip (Frank Mc. Hugh) HARDNEKKIGE
eigenlijk heet hg Erwin Trowbridge ^|s het |eve(1
is een arme drommel, die een
schamel weekloon verdient als rgme- '9 h°o1
laar van prentbriefkaarten bij een^'^CH dan van
firma, waar een ongemakkelijke oude drogist Witte Kri
neer aan het hoofd staat. Hij is de op. Het gaat e'j
echtgenoot van een jammerende
vrouw, die bg de minste oneenigheid f 'I
met haar man, in een huilbui uit- Witte Kruis potj|
barst en haar 3terke broer te hulp altijd", schrijft J,J
roept om haar echtvriend de hevigste Witte Kruis poet,
verwgten naar het hoofd te laten
slingeren. Op een dag na zoo'n uit
barsting smg't ng de deur achter
zich dicht en in plaats van naar prijs per poeier
zgn kantoor te gaan strompelt hg 12 poeders, |j!
45 ct., per
een café binnen om in de zooveelste
borrel zgn leed weg te spoelen. Hij
slaagt hierin wonderwel, want alras erkrijjl
heeft hg van den prins geen weet en Drogisten,
meer en valt hij in handen van
bookmakers, die zgn kennis of liever
gezegd zijn „feeling" op paarden,
uitbuiten ten einde er hun voordeel
mede te doen. De tips, die hg hen
geeft, hetzg in dronken toestand of
in heldere oogenblikken bigken steeds
„raak" te zgn. Daar willen ze hem
niet laten gaan, hoewel zijn plicht 1
hem naar zgn vrouw en zgn werk
roept. Hg verliest zgn baantje en
zgn vrouw staat duizend angsten uit
over zgn wegbigven. Alles wordt in
het werk gesteld om hem op te
sporen en eindelijk vinden ze hem.
En na zoo'n lange afwezigheid heb
ben èn zgn vrouw èn zijn baas be-^
grepen, dat ze het buiten Erwin f
moeilijk kunnen stellen.
Als tweede hoofdfilm draait „De 3
pionier van 't Westen" met Dickf
Foran, de zingende Cowboy in
hoofdrol. D U T I M
Op den 22e April 1889 had de
groote trek plaats naar het land
van Oklahoma. Te voet, per huifkar
en met allerlei voertuigen trok men
er heen, om een stuk land in bezit
te krijgen. Goede en kwade, eerlglte
oneerlglte, werkzame en luie
menschen trachten het land binnen
te komen om in deze vreemde
streken een nieuw leven te beginnen.
Dick Hudson (Dick Foran) een
dapper advocaat, was ook van de
partg, evenals Link Carter met
eenige zijner handlangers. Eendaai-
van, Walton genaamd, heeft een
bekoorlgke dochter, Jane en een
aardig negenjarig zoontje Bartg.
Bartg wordt een trouwe vriend
van Dick en Dick wordt verliefd op
Jane. Link Carter is een oude vgand
van Dick. Als hij merkt, dat Dick
zich in Bg Roch als advocaat wil
gaan vestigen, wil hg dat op alle
mogelgke wgze verhinderen. Jane
heeft dit afgetuisterd. Zg maakt
Dick's paard kreupel en verhinderd
zoo zgn vertrek. Ondertusschen
heeft Carter zichzelf tot baas van
de tentenstad gepromoveerd. Dick
vindt in de stad een ouden vriend,
Tom Walley en diens vrouw Molly.
Beiden hebben met hun compagnon
goede terreinen weten machtig te
worden. Carter wordt op de „bekende"
wgze Sheriff van de stad. Hij wil
echter meer geld verdienen en legt
zich toe op het „edele" vak van
veedieven. Bartg betrapt hem, maar
hg weet te ontkomen. Valley gaat
naar Carter's kantoor, maar deze
schiet hem dood. Het volk tracht
Carter te arresteeren wegens moord,
maar om de schuld van zich af te
wentelen, beschuldigt hg Dick van
moord. Dit gelukt niet en Carter
wordt veroordeeld tot de galg. Ein-
deigk zegeviert het recht in Big
Rock.
steed
Wed. Ni
Grootestraat
Vraagt modi
Firma van
Ingekomen en vertrokken
personen
van 3 tot 18 Febr.
VERTROKKEN
Sch. den Ouden, opz. Ned. Grontmg,
naar Hoogeveen, v. Echtenstr. 32
E. A. M. den Brok, verpleegster,
naar Gent
C. G. Cox, dienstbode, naar Horst
190
J. M. C. Verheijden, verpleegster,
naar Alkmaar
W. H. Crugsen, dienstbode, naar
Maashees A 196
P. J. Janssen, landbouwer, naar
Oploo A 112
H. W. Huisman, dienstbode, naar
Waalre, Eindhovenscheweg 12
A. J. A. van Dieren, kl.broeder,
naar Noordwijkerhout
W. G. A. Franssen, dienstbode,
naar Helmond, Langveld 9
P. M. E. C. Hollman, volontair,
naar Maastricht
P. L. A. Thoonen, bakker, naar
Boxtel, Stationsstraat 57.
Een
Marldbericlilen.
VENLO. Op de Coöp. Veiling ver
eeniging van Maandag was de aan
voer 2.760.000 eieren.
Kippeneieren van f 3-15 tot f 3.60
Kleine eieren van f 3.tot f 3.15
Eendeneieren van f 2.70 tot f 3.25
ROERMOND. Op de Coöp. Veiling-
vereeniging van Maandag was de
aanvoer 5.600.000 eieren.
Kippeneieren van f 3.tot f 3.<
Eendeneieren van f 2.70 tot f 3.25
GEBRUIKT STt