BLAD VAN PEEL EN MAAS
BRAND wonden
KLGOBTERBALSEM
De boerenstands
organisatie.
FEUILLETON.
Een meisje in de
Wild West.
Als 1U mij vraagt
Een filmster gaat
heen.
Ridderlijk 1
Zaterdag 10 December 1938
Negen en vijftigste Jaargang No 50
De groepeering naar bepaalde
nden vindt dit bindend cement,
it de leden zich veel sterker
rwant voelen. Hun denken en
leien, hun werk en hun belang-
:elling, hun behoeften en ver-
mgens loopen parallel en dingen
Is van nature naar samenwerking.
Bij geen groep is dit alles wel
o sterk als bij onzen boeren
land. Dit bedrijf en de omstan-
ligheden buiten drukken een
ijzonder gelijkgeaard cachet op
Ie beoefenaars en maken hun
Jandshoorigheid sprekend.
Dit geldt niet slechts de stoffe-
jke levensvoorwaarden, het werk
an iederen dag, maar het geldt
lok voor de geestesinstelling, de
|ehechtheid aan den grond, de
in voor rust en orde, de aan-
tankelijkheid aan en het respect
'oor den Schepper en Zijn ge-
loden.
Toen dan ook in 1896 de
Ihristelijke Boerenbond tot aan-
lensluiting opriep op grond van
lat geheele complex van saam
horigheid, groeide de beweging
'an dag tot dag en overspande
„imburg weldra met een krings-
vijze en centraal gebonden net
ran plaatselijke afdeelingen.
Op een drietal eigenschappen
fan den boerenbondsopzet moge
ven gewezen worden, omdat ze
an invloed zijn op het werk der
loerenstandsorganisatie en op den
imvang en richting hiervan
Vooreerst het doel was breed
n omvatte zoowel de technische
tn stoffelijke belangen alsook de
[eestelijke en godsdienstige.
Het moge waar zijn, dat de
Serste tientallen jaren, vooral de
lerste, als de direct het meest
iijpende, domineerend geweest
fijn, dit neemt niet weg, dat reeds
inmiddellijk de geestelijke be-
angen werden ter hand genomen,
vat o.m. tot uiting kwam in het
[eestelijk adviseurschap, dat aan
|lle afdeelingen verbonden werd,
n onderwijs en voorlichting, die
fan den beginne een voortduren
de zorg der bestuurderen was
n die ook insloot godsdienstige
n sociale vorming, verder in het
londsblad, dat ook hoe langer
toe meer plaats bood voor gods-
lienstige en cultureele onder-
verpen.
Ter illustreering raadplege men
nede een jaarverslag der laatste
aren en telle eens samen de
iursussen en voordrachten, welke
tok op niet direct technisch ter-
•ein voor den boerenstand, in
tijn geheel bekeken, gegeven
verden.
Een tweede eigenschap der
(oërenstandsafdeelingen is het
larochieel karakter, dat op hun
pzet en werking zijn stempel
Irukt. Het werkterrein der boe-
inbonden valt practisch samen
et de parochieele grenzen en
laar zit een geestelijk element
in van groote waarde. De dorps
kerk is niet slechts het symbool
der kerkelijke eenheid en geza-
melijke offer- en gebedsplaats,
ze schept ook een verbondenheid
van allerlei andere uitingen van
gemeenschapsleven, dat zich aan
Kerk en kerkelijke instellingen
aanvleit.
Een derde eigenschap in de
boerenstandsorganisat.e is, dat zij
gefundeerd is op het gezin. Aan
het boerengezin met zijn familie
verhoudingen en werkzaamheden
heeft de Boerenbond zich aange
past.
Vandaar, dat onder de kop-
organisatie der bedrijfs- en fa
miliehoofden als instellingen der
plaatselijke afdeelingen gegroe
peerd en ondergeschikt zijn de
afdeelingen van Jonge Boeren en
de Boerinnenbonden.
Deze drie vormen een harmo
nisch geheel die in een zekere
hiërachie, maar met de noodige
zelfstandigheid en verantwoorde
lijkheid samenwerkenhet zede
lijk en stoffelijk welvaren van het
geheele boerengezin en van den
boerenstand.
Over het economische weer
standsvermogen,"dat de boeren
stand in zijn organisatie en de
door en om deze opgerichte in
stellingen vindt, kunnen we hier
kort zijn.
De bloeiende bedrijfsverzeke-
ringen, o.m. tegen hagel en brand,
de sociale verzekeringen, de sterke
eigen aankoopcentrale, die terecht
„Landbouwbelang" heet, de tal
rijke boerenleenbanken en zui
velfabrieken, de veilingen voor
eieren, groenten en fruit zijn
daarvan sprekende voorbeelden.
Verlaat de beproefde paden
Van alle kanten is er in den
laatsten tijd gewaarschuwd toen
getracht werd van de spreekwoor-
woordelijke'goedgeloovigheid der
boeren misbruik te maken door
ze een nieuwe meststof aan te
praten." Die meststof heet, zooals
men wel zal weten, Basiphos III
en dat moest dus, zooals de naam
trouwens wel wil aanduiden, een
basische fosforzuurmest zijn.
Maar wij hebben toch geen
behoefte aan een product, dat in
het land van herkomst: in België,
waar de landbouw nog niet eens
op zoo'n hooge trap van ontwik
keling staat als in ons land, na
de eerste waarschuwing geen
kans van afzet meer kreeg.
Wij begrijpen dan ook niet,
wat die verkoopers van de Ne-
derlandsche boeren hebben ge
dacht.
Zeker, als er weer wat nieuws
aan de markt komt, dat redelijke
kansen biedt ook goede eigen
schappen te bezitten en daarbij
kan concurreeren, dan is de ont
wikkelde boer in ons land ei
ook voor te vinden het eens te
probeeren Maar als de reputatie
niet zoo schitterend is en de prijs
te hoog en de uitwerking twijfel
achtig, tja, dan is de Hollandsche
boer dubbel voorzichtig.
En waar de verschillende on-
Dat zijn cowboys, zij Court. - Ik
meen, dat ik de meeste namen al in
het slaaphuis gehoord heb. King en
Evans zijn de twee, waarvan Young zei,
dat ze aan de grenzen van het land
goed aan het werk zijn.
U hebt waarschijnlijk gelijk, maar
Ik begrijp niet goed. wat ik er aan heb.
Er klonk eenige wanhoop in Nora
tane's stem. Wat ik in deze onge-
oofelijke rommel zoek is iets, waaraan
k eenig houvast heb, de boekhouding
of zooiets van de ranch. Dit alles echter
is een hopelooze chaos.
Kan het niet zijn, dat hij de do
cumenten in een safe bewaarde
Hij had geen safe. Ik vroeg Mr.
Carver er naar. Ik vroeg hem zelfs,
of de bank de eigendomsbewijzen mis
schien als onderpand voor oom Tom's
schulden hield en hij ontkende het
Ze hebben alleen de hypotheek. Tenzij
hij een safe in een andere stad heeft,
wat me onwaarschijnlijk lijkt... moeten
die documenten hier ergens zijn. Wat
zou u in mijn plaats doen
De man liep naar het raam en keek
naar de lange schaduwen der popu
lieren.
Nu dadelijk? Ik zou in uw plaats
nu met zoeken ophouden en naar de
stad teruggaan. Als er dan nog tijd
genoeg was, zou ik naar Keizer Au
gustus gaan en trachten zooveel mo
gelijk over bankrekeningen te weten te
komen. Ik zou hem ook vragen, hoe
veel tijd ik volgens de wet had, om al
de loopende zaken der erfenis af te j
wikkelen. Want u bent de executrice
van het testament, vergeet u dat vooral
niet. U zult een inventaris op moeten
maken; ik meen ergens gehoord te
hebben, dat u daar een jaar de tijd
voor hebt. Dat wil zeggen, dat twaalf
maanden lang geen schuldeischer een
aanklacht indienen, noch een proces
beginnen kan of iets van dien aard.
Carver kent de wet heel goed en u
kunt vertrouwen op wat hij u zegt
Dat klinkt allemaal hopeloos pro
zaïsch. Om de een of andere reden
dacht ik altijd, dat hier in Westen de
dingen anders waren.
Zocht u een held uit de sage
Êen of andere moedige jongeling, fiere
oogen, vlammende blik, golvend haar
en de heele rest, die verschijnen zou
om uw vijanden te vernietigen en u
oogenblikkelijk tot alleenheerscheres
over uwe bezittingen maakte Helaas,
Lady Jane, het afgeloopen voojaar was
buitengewoon droog en de helden-
oogst is slecht uitgevallen. Er is echter
meer dan één droogte noodig om ook
de advocaten van den aardbodem te
doen verdwijnen. Die kruipen in boom
stompen of onder steenen en teren op
hun vet.
Welnu, ik zal volgens de wet
handelen, wat daarvan voor mij ook
het gevolg zal zijn. En wat zou u dan
doen
Nadat ik met Zijne Majesteit was
gaan spreken Wel, morgen zou ik
weer naar de Schedel Canyon huppelen
En als meisje zou ik een of ander
getrouwde dame van onberispelijke
reputatie met meenemen. Ik zou ook
rijkleeding meebrengen zoodat ik alle
hoekjes van mijn bezit bezoeken kon
en ik zou beslist een zeker vertrou-
wenswaardig individu, genaamd Court,
Theodoor Court.... meenemen, aange
zien dat heerschap niet geheel en al
voor accountant ongeschikt is en die
moest dan trachten de chaos van die
schrijftafel te ordenen.
Het lukte Nora Jane haar verbazing
partijdige deskundigen als de
Rijkslandbouwconsulenten zijn,
hun waatschuwende vinger heb
ben opgeheven, geven wij Basi
phos geen schijn van kans meer.
De goedgeloovigheid van de
boeren is meer spreekwoordelijk
dan werkelijk.
Waarom zouden ze ook het
goede bekende verlaten en het
twijfelachtige onbekende nemen
Waarom zou men de eenige
basische fosforzuurmeststof het
Thomasslakkenmeel vervangen
door een duurdere met een twij
felachtige werking?
Waarom zou men de voornaam
ste leverancier van fosforzuur- en
tevens ook van kalk aan den
NederJandschen bodem, die ons
altijd goed en goedkoop heeft
bediend in den steek laten voor
een uil eigen land verdreven
leurder, waartegen van alle kan
ten is gewaarschuwd
Als u mij vraagt zou ik zeggen:
er is geen enkele reden om de
beproefde paden te verlaten
Blijft bij het slakkenmeel, reeds
tientallen jaren vermaard.
Het zou zeker niet in het belang
van de rentabiliteit van ons be
drijf zijn iets anders te doen.
Niet voor niets is de laatste jaren
de vraag naar slakkenmeel steeds
stijgende, zooals het Centraal-
Bureau onlangs nog meldde.
Toen de priester over den drempel
getreden was, sloeg hem de bedwel
mende geur van rozen en uitgelezen
parfums tegen. Dan droeg hg het
Allerheiligste in die zgden, zilveren,
kristallen pracht van de sterfkamer
binnen...
Op 'n klein Rokoko-tafeltje lag
een doek van sneeuwwit damast...,
Daarop stonden twee zware zilveren
kandelaars met vele kaarsen. Hoe
dikwijls hadden deze niet hun licht
verspreid te midden van parelende
champagne-glazen op uitgelaten
feestenNu mochten ze ook eens
voor den Verlosser branden... Daar-
tusschen bevond zich 'n kostbare
Chineesche vaas met roode rozen,
die 'n elegante bewonderaar der ge
vierde artiste onlangs nog ten ge
schenke gegeven had, ze mochten
nu eens voor hun Heiland geuren en
bloeien...
Maar 'n kruisbeeldje was er niet
te vinden op 't tafeltje... Er hing er
ook geen aan den muur. Depriester
zocht te vergeefs langs de zijden
tapeten aan den wand... Nergens 'n
klein, vroom heiligenbeeldje... Overal
hingen slechts foto's en schilderijen
en platen, die de filmarttste uitbeel
den, welke nu in doodstrijd lag. Foto's
van uitgelaten carnavalspretjes met
luchtballonnetjes en champagne
glazen...
De artiste, die op de zachte kus
sens van haar sterfbed lag, had
wellicht den zoekenden blik van den
priester bemerkt.., Ze sprak lang
zaam fluisterend„Daar, Eerwaarde,
daar in den hoek hangt 'n klein
beeldeke... Het is 'n aandenken van
m'n eerste H. Communie... Wilt u
dat, als 't u blieft, tusschen de twee
kandelaars plaatsen Ik heb niets
anders... Ik ben toch zoo arm
Toen de priester 't beeldeke van
de muur nam, keek de kunstenares
naar z'n handen, als droeg hij haar
kostbaarsten schat... Het eenige
beeldeke, dat haar nog wat licht
kon bijbrengen, in haar stervesnood.
Ja, ze was arm, doodarm, deze
te beheerschen.
En het zou niet bij u opkomen,
dat ik Iersch bloed had en ik zou hem
nemen naar aanleiding van den eersten
indruk, dien ik van hem kreeg, toen
ik hem verzocht in te stappen en mee
naar de stad te rijden.
Zij lachte en schudde tegelijkertijd
het hoofd.
U hebt, wat Grootvader Moran
genoemd zou hebben: de zenuwen van
een duivel, Mr. Court
Sympathieke oude heer, die groot
vader Moran. Hij wist, wat hij zei.
Daarover kunnen we het later
nog hebben. Laten we over de bewon
derenswaardige talenten spreken van
den heer, dien u zooeven noemde. Ik
ken hem nu juist vier en twintig uur;
in dien korten tijd heb ik ontdekt, dat
hij veel van revolvergevechten weet.
dat hij een scheikundige is, een drogist,
een stenograaf, een zeer handig chauf
feur.... de manier waarop u mijn ouden
koffiemolen bestuurde, was een genot
en dat hij een persoon is, die verme
den moet worden En nu hoor ik, dat
hij accountant is. Dat is een aardige
lijst Mr. Court. Zoudt u misschien zoo
vriendelijk willen zijn me te zeggen, of
er iets ter wereld is, dat u ni«t
kunt.
Ik kan maar miserabel een knoop
aan mijn broek zetten, mompelde hij.
Dat verwondert me. Waarom hebt
u zich in uw vrijen tijd niet voor de
modeartikelen geinteresseerd Maar
komaan, op die manier komen we niet
verder. Waarom hebt u zich in vredes
naam tot mijn gids opgeworpen en
waarom stelt u mij ongetwijfeld in mijn
zaken.
Als ik u zou vertellen dat ik een
eed afgelegd heb, om steeds de schoon
heid, die in moeilijkheden verkeert, te
helpen, zoudt u mij ongetwijfeld niet
gelooven.
Zeker niet.
Hm 1 Dat maakt de zaak moei
lijker. Het begint er naar uit te zien,
rijke vrouw.
Deze godin aan den stralenden,
glinsterenden hemel der filmsterren.
Enkele tientallen jaren had ze nu
geleefd in deze wereld van klinken
den schijn... Tientallen jaren was ze
niet zichzelf geweest, maar 'n mas
ker van schmink en poeder, dat zij
nu afleggen mocht. Had men niet
altgd weer haar beter „ik", haar
ziel geschminkt
„Ze speelt met de zielzoo had
het steeds in de kranten geklonken.
Ja, ze heeft met haar ziel gespeeld,
waarachtig, met haar eigen naar
God hongerende ziel!...
Hoe had men haar bewonderd en
gevierd, toen zij in het felle voet
licht der groote scènes stond! Hoe
had men haar toegejuicht, haar met
bloemen en juweelen overladen... En
wat bleef er nu van al deze pracht
Niets dan het klein, armzalige Com
munie-beeldeke, dat nu zoo schuch
ter tusschen de twee groote, zilveren
kandelaren stond. Daarvoor glinster
de nu de zlekenciborie... Zou God nu
ook aan dit leven nog 'n vrelnig
vreugde schenken
Ze was arm, deze rijke vrouw
Niets was haar echt geweest in dit
bonte leven.., Alles was slechts *n
glinsterend spel geweest, arm, hol
en zonder inhoud. Zelfs de luidklin-
kende naam die men steeds met
meter-groote letters op de reclame
borden had geschilderd, was niet
haar eigen naam. Ze had hem door
het leven gedragen, zooals 'n tooneel-
speler zjjn klatergoud draagt. Ze
was arm, deze vrouw! Acht jaar
geleden was ze overgegaan tot de
filmwereld. De felle onbarmhartige
Juplterlampen van de studio's had
den haar oogen bgna uitgebrand.
Maar het scheen haar, alsof haar
ziel mee uitgebrand was geweest...
Een uur geleden was zij onder het
licht van deze kinozonnen neerge*
stort en met een zware hartziekte
van den grond opgenomen. Het ge
beurde bij een opname van 'n zeer
mondaine film!... Te midden van de
schijnpracht, waarmede de filmwereld
zich steeds omgeeft, had de harde
vuist van den dood haar getroffen.
In 'n limousine had men haar naar
huls vervoerd en in denzelfden wagen
had men aanstonds den priester
laten halen.
De film, die men met zoo'n groote
offers half klaar gedraaid had, was
nu waardeloos geworden. Men kan
hem juist nog in den afvalbak weg
werpen... Maar was heel haar leven
niet zooiets waardeloos, onklaars
geweest. Zoo ook haar leven Hoe
arm toch was deze vrouw. Ze was
gehuwd geweest. Maar nooit, sinds
den dood van haar moeder, had zij
nog 'n greintje liefde gekend. Wat
ze kende washartstocht, hebzucht,
aanbidding, vergoding. Maar echte
liefde had niemand haar geschonken.
Ook haar huwelijk was 'n flirtpartjj
geweest... Nu leefden ze al 'n jaar
van elkaar gescheiden... Haar man
was in Nice... Hfl wist niets af van
het bitter sterven van z'n vrouw.
De priester nam de paarse boet-
stool.
Het was 'n zeldzaam bont leven,
dat zich thans voor z'n oogen ont
plooide. Een leven van beuzelarij en
klatergoud, vol bedrog en zonde.
Een leven, zoo arm, zoo armMen
had dit leven met rozen bedekt...
Maar bfl 't sterven bleven alleen
nog de doornen over en staken diepe
wonden in de ziel van de arme
vrouw.
Arme zuster, ge hebt zooveel ge
daan voor aardschen schgn... Wat
hebt ge voor uw ztel gedaan En
nu is uw leven voorbij, leeg aan
goede werken, leeg aan genaden,
leeg aan liefde...
Maar de priester spreekt zgn
,Absolvo te" ook over dit leven uit.
De Goede Herder neemt ook deze
verdwaalde ziel van tusschen de
doornen uit, die haar pijnigen.
En nu komt de Heiland in haar.
Nu is ze weer heelemaal dat kleine
meisje van tien jaar, dat zoo heilig
en ingekeerd haar God voor de eerste
maal tot zich nam, in die verre,
dat ik op het punt sta het vooruitzicht
op een baantje te vertiezen. Lady Jane,
ik kan het u niet zeggen. Als u dat
verraad vindt, kan ik er niets aan doen.
Ik kwam naar Black Butte, omdat ik
daar een appeltje met iemand te schil
len had. Totdat dat appeltje rijp ge
noeg was om geschild te worden, moest
ik eten.
Daarmee is de korte betrekking bij
de Hoogovens verklaard en tevens de
absolute noodzakelijkheid dadelijk een
nieuw baantje te vinden, als ik ten
minste ook verder eten wilde.
U zult me op mijn woord moeten
gelooven, als Ik u zeg dat het doel,
dat ik mij gesteld heb, een eerlijk doel
is. Ik ben werkelijk niet van plan treinen
te berooven of te smokkelen met de
erts-monsters in den Hoogoven.
Ik veronderstel dat u mij nu ver
tellen zult, in hoeverre ik bij dat alles
betrokken ben?
Ik wou, dat ik u de heele ge
schiedenis yertellen kon, zei hij bitter.
Maar ik kan het nu eenmaal niet.
Uw oom heeft er iets mee temaken,
en ik verwed er mijn hoofd onder, dat
ook de man die hem doodde een rol
speelt.
Weet u wie hem doodde?
Absoluut niet... ik heb niet eens
een redelijke verdenking.... maar dat is
in ieder geval één van de vele redenen,
die ik heb om de eerstvolgende maan
den in de buurt van de Hidalgo Ber
gen te blijven. De dingen zullen zich
hier verder ontwikkelen, zooals ik, ge
loof ik, al eerder gezegd heb.
Er zullen appeltjes te schillen zijn-
als u mij veroorlooft dat ik deze schoone
vergelijking nog eens gebruik... er zijn
schurken te ontmaskeren, ongerechtig
heden te wreken, en weduwen en wee
zen verdedigen.
Ik ben een wees. Is dat misschien
de rol, die ik spelen moet?
U Lady Jane, ik zal u zeggen
hoe ik er over denk. al zou het me het
baantje kosten waarnaar ik solliciteer
afgelegen dorpskerk.
Nu komt, na al het valsche licht
toch nog het ware Licht, het Hoog-
heilig-Licht in hare ziel. Nu einde
lek toch nog eens... de Liefde...
En weer staat de priester aan haar
sterfbed..,
Hg maakt over haar de Kruisen
met de heilige Olie... De sterf kruisen
Over deze oogen, die nog zoo vettig
blauw omschilderd zijn voor de film
opname. Op den mond, deze hel rood
geschminkte lippen, die zelfs bfl 't
sterven niet bleek kunnen worden.
/Door deze heilige Olie en door Zijne
liefderijke barmhartigheid vergeve
de Heer u uwe zonden!"
De doodsengel gaat door de kamer.
Maar op dit arm voorhoofd ligt nu
de schijn van het eeuwig licht!...
Aan het einde van dit armzalig
leven staat de Heer en reikt een
der armste menschsnkinderen de
hand. Zjjner goedheid.. De kaarsen
in ;zilveren kandelaars dooven uit...
Het wordt stil en donker, zoo ver
bleekt alle wereldsche schijn. Maar
aan het einde heeft het arme men-
schenkind toch nog Gods rijkdom
gevonden....
Toen zijn de ltfkvrouwen gekomen
en hebben den laatsten schmink
dezer wereld van het gelaat der
doode weggewasschen
In de „Vrflz. Democraat" werd
dezer dagen de aandacht gevestigd
op een dagblad-advertentie van den
volgenden inhoud:
GEP. RESIDENT
(Hoofd Gewestelijk Bestuur
buitengewesten N.I.)
Ridder Orde Nederlandsche
Leeuw,
sinds kort ln Nederland, in kracht
van jaren, wenscht bevredigenden
werkkring. Brieven enz.
Wat deze gewezen hoofdambtenaar
begeert, is prijzenswaardig Zijn
wensch is beschamend voor vele
jongeren, wier eenige verlangen het
juist is om een behoorlijk inkomen
te bezitten bjj zoo min mogelgk
arbeid. Dat is geestelijk en lichame
lijk ongezond.
Deze gewezen hoofdambtenaar
heeft natuurlek een behoorlijk inko
men, n.l- een goed pensioen. Maar
hg weet zich nog „ln kracht van
jaren" en deze kracht eischt zich
te uiten in arbeid.
Ik weet niet, in welk dagblad
bovenstaande advertentie voorkwam,
anders zou ik er op hebben geschre
ven. Een pas gerepatrieerd Indisch
man is daar misschien niet zoo
precies van op de hoogte, maar er
zijn ten onzent honderd en meer
manieren, waarop men zich met
allerlei sociaal en cultureel werk
nuttig, waarlijk verdienstelijk kan
maken. Mits men... deze verdiensten
niet in geld wil zien uitgedrukt.
En dat heeft in het geval van
dezen Indischman ook niet.
Hg heeft zijn bijdrage aan gewo
nen arbeid benoodigd voor eigen
levensonderhoud, geleverd en hg
werd daarvoor beloond met geld, dat
toereikend is voor zfn behoeften tot
het levenseinde.
Wanneer de kracht zijner jaren
thans nog om méér arbeid vraagt,
dan moet hij dezen arbeid als een
gunst op zich zelf beschouwen, waar
voor geen loon meer kan worden
toegekend.
Want er zgn duizenden, ja honderd
duizenden jonge menschen, die nog
niet aan de toebedeeling van geho-
noreerden arbeid toe zgn. Het past
niet om een tweede portie te eischen
als zoovele rechthebbenden hun eerste
portie nog niet ontvingen.
Een „ridder in de Orde van den
Nederlandschen Leeuw" kan weten,
tot wèt adeldom verplicht.
En daarom kan ik haast niet
aannemen, wat de Vrljz. Dem. van
den steller van bovengenoemde
advertentie dacht, n.l. dat hg een
van degenen zou zgn, die hunpen-
Toen Thomas Wallace bij Dok Mor
gan stierf, beteekende dat een uitstel
van het begin van de laatste acte van
een drommels duistere tragedie.
Toen verscheen u op het tooneel en
ik hoop, dat u me niet verkeerd be
grijpen zult als ik zeg, dat u een ge
heel onverwachte storing beteekent.
Wat mij betreft, beteekent de ver
schijning van een aardig, knap meisje in
dit heele drommelschezoodje een aller
beroerdste tegenvaller. Zie zoo, nu
weet u het.
De laatste woorden had hij er uitge-
stooten. Hij draaide zich om en liet zich
in een leeren stoel vallen, die tegen
over den kouden haard stond.
Nora Jane Moran zat zwijgend bij de
schrijftafel, die bedekt was met herin
neringen aan den doode. Binnen één
uur had ze woede gevoeld tegenover
Lafe Young met zijn koude oogen, wre
vel bij het zien van de onzakelijke me
thodes die haar oom gevolgd had, en
vroolijkheid bij het brutale aanbod van
Court, om haar bij de oplossing van
haar vele moeilijkheden te helpen. En
nu leerde ze een vierde emotie ken
nen.... angst.
Het toeval had haar in een wereld
geworpen, waar een leven van haat en
bloedige wraak heerschte; ze voelde
den angst van iemand die ongewapend
een donkere kamer binnenstapt en daar
in het donker een hijgenden adem hoort.
Ze wachtte tot ze genoeg meester van
zich zelf was, om den angst in haar
stem te beheerschen.
Nog één vraag, astublieft. Al is
het niet erg belangrijk, zou u mij kun
nen zeggen of Ted Court uw werkelijke
naam is
Ja.
Ik dacht, dat u hem uit Tedder
Courthouse gemaakt had.
Hij grinnikte.
Dat is een streek van het toeval.
Maar ik verzeker u, dat Theodore Court
eens op mijn grafsteen zal staan.
Niet nadat u uw accountantswerk
vereischen onmiddellijk goede verzor
ging Vaak vormt zich een pijnlijke
brandblaar. Zorg er voor, dat deze
niet stuk gaat. Bedek de brandwond
direct met een flinke laag AKKER'S
Kloosterbalsem en... wèg is de pijn!
Akker's Kloosterbalsem vervangt
tUdelijkde vernielde huid. zuivert en
geneest en is door zijn weefsel-her
stellende werking een ware balsem
voor brandwonden en brandblaren.
Zij genezen dan zonder litteekens.
Onovertroffen als huidgenezend
middel bij schaafwonden, ontvel
lingen, open huid, schrale huid,
gesprongen handen, kloven, winter
handen, wintervoeten, winterooren.
AKKER'S
Per pot van 25 Gr. f 0.621/2, pot van 50 Gr. f 1.04
sioenpositie en de indrukwekkend,
heid van hun ridderschap misbruiken
om te onderkruipen op de arbeids
markt of daar althans een jongere
te verdringen, die óók „in kracht
van jaren" is, maar nog geen enkele
gelegenheid bekwam om deze kracht
verdienstelijk te maken, laat staan
om een pensioen er mee te verwer
ven!
NIEUWTJES EN WENKEN.
Uit het verslag van het proefveld
„De Lange Ossenkampen" Wagenin-
gen. Kersen werden twee maal be
spoten met Bordeauxsche pap voor
den bloei: de eerste keer met l»pct.,
de tweede keer met drie vierde pet.
Het verwondert ons nog steeds, dat
er nog verschillende kersentelers in
onze omgeving ziende blind zgn en
hun kersen liever laten rotten, dan
pogingen aan te wenden ter voorko
ming der ziekte.
Een voorbeeld van bemesting van
een boomgaard: Per hectare 800 kg.
A.S.F.-korrels van de samenstelling
12 x 10 x 18 en daarbg nog 2500 kg.
Ultrasuper en 1400 kg. Patentkali
Als 'onze boomgaarden zoo bemest
werden, dan kon er ook meer van
terecht komen.
t Wordt tgd om het aspergeloof
op te ruimen. Op 'n mooien droogen
dag moeten we dat een eindje in
den grond afsnijden en dan de heele
zaak verbranden. In het loof blijven
dikwijls poppen van de asperge
kevertjes achter, daarom is het beter
alles te vernietigen. Zet op de kop
pen van de rijen een paaltje, dan
kunt ge in het voorjaar de ruggen
op de juiste plaatsen aanbrengen.
o
Ook kersenboomen worden wel ge
snoeid, maar alleen als het noodig is
om scheuren of te dichten stand te
voorkomen. Elke wonde geeft kans
op gommen en dit beteekent ziek
worden of dood gaan.
o
Gevolgen van te veel eiwit: ver
mindering van den groei; spijsver
teringsstoornissen, diarrhee, verma
gering, huidaandoeningen en maag-
en darmontstekingen.
Dieren, die niet in de juiste eiwit
verhouding gevoerd worden, vertoo-
verricht hebt, naar ik hoop.
-T- Beteekent dat, dat ik aangenomen
ben
Dat beteekent dat ik u aanneem...
naar aanleiding van uw referentie over
u zelf en op de voorwaarde, dat u op
uw salaris kunt wachten totdat de ge
heele erfenis geregeld is.
Het kan niet redelijker zijn. Lady
Jane, u kunt op mij rekenen.
ZEVENDE HOOFDSTUK.
Gedurende het volgende etmaal had
Nora Jane Moran veel te doen.
In de eerste plaats nam ze een zekere
Beulah Mace, een weduwe van tweeën
veertig jaar, als huishoudster aan.
Verder plaatste ze haai handteeke-
ning onder een document, dat Mr.
Carver voor haar neerlegde en werd
nu officieel en wettelijk de executrice
van Wallace's testament; zij mocht de
zeshonderd dollar die haar oom op de
bank had opnemen, maar verplichtte
zich tevens binnen zestig dagen een
inventaris van de ranch op te maken.
Carver gaf haar den raad. die zeshon
derd dollar alleen te gebruiken voor
het betalen van de allernoodigste on
kosten, zooals bijvoorbeeld de loonen.
Hier vond Nora Jane het oogenblik
gunstig, om den advocaat te verzoeken
Lafe Young te ontslaan, iets wat haar
raadsman ten sterkste afried. Volgens
hem was Young een uitstekend cowboy,
zij het „een beetje driftig"; en er kwam
bij, dat hij nog eenige maanden loon
te goed had.
Tenstotte kwam dan ook nog Mr.
Carver's pijnlijke doch onveimijdelijke
vraag, of zij er reeds aan gedacht had
de ranch te laten taxeeren. Vlugger dan
anders sprekend, meldde ze dat ze den
heer Ted Court in dienst genomen
had. Er was niet menschenkennis voor
noodig, om te zien dat dit nieuws den
heer Carver onaangenaam was, wat hij
dan ook in voorzichtige bewoordingen
zei. Overigens liet hij dit onderwerp