TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
KLDDSTERBALSEM
FEUILLETON.
Een meisje in de
Wild West.
Koorzanger.
KNEUZINGEN
Zaterdag 29 October 1938
Negen en vijftigste Jaargang No 44
De moderne ,vrouw'.
„Het verloren Paradijs".
en losserzag er niels meer in
om man te worden met de
mannen in haar levensverhou-
j ding, haar levenswijze, haar
I opvattingen, haar kleeding, haar
Met veel instemming nemen gedragingen bracht zij zulke
wij het volgende artikel over, dat grondige wijzigingen, dat daaruit
als een soort alarmkreet onder en buiten het huwelijk andere
het opschrift „S.O.S." in dei verhoudingen moester. ontstaan.
„Avondpost" verscheen. Er wor
den vele harde waarheden in ge
zegd, die helaasin al te veel
katholieke gezinnen ook de meest
ernstige overweging verdienen.
De lezer, uit wiens brief wij
verschillende mededeelingeu
deden, maakte daarin een opmer
king, die van algemeene betee-
kenis is en den toestand van
het oogenblik volkomen juist-
typeert. Hij wees er namelijk op
dat bij verschillende stuitende
tooneelen, welke hij zag en bij
woonde, de vrouw (het meisje)
de „aanvallende" de uitnoodi
gende partij was; dat van haar
het initiatief uitging; dat haar
„raffinement" de uitspattingen
uitlokte en bevorderde
Hiermee werd de vinger gelegd
op een karakteristiek verschijnsel
van den tegenwnordigen tijd.
Allerlei boeken en publicaties
wijzen er op, dat er in latere
jaren en met name na den oor
log, een steeds meer vrije verhou
ding is gekomen in den omgang
tusschen de geslachten; dat de
afstand tusschen man en vrouw
is verkleind; dat er tegenwoor
dig dingen gebeuren (en daarbij
behoeft men volstrekt niet steeds
aan iets onzedelijks te denken)
die vroeger ondenkbaar waren;
dat oude en eenvoudige en be
schaafde gebruiken in den om
gang tusschen den jongen man
en het jonge meisje zijn terzijde
geschoven; dat goede vormen
worden vernield en grenzen uit-
gewischt.
Hierop wijzen al die schrijvers,
maar zij vergeten dit te signa-
leeren;
dat vrijwel dit alles een gevolg
is van een gewijzigde levenshou
ding van de vrouw en niet van
den man.
Indien de normale afstand tus
schen de geslachten is verkleind
dan is dit, omdat de vrouw den
man 'genaderd is en niet omge
keerd.
De man, de jonge man, is
in het algemeen genomen natuur
lijk blijven staan op de plaats,
waar hij altijd stond. Vanouds
werd hem, in helleven en inde
literatuur, de verleidersrol toebe
deeld. Er waren zoo ongeveer,
luidde de stelling goede en
slechte mannen, maar zelfs voor
de goede, moest de vrouw op
haar hoede zijn.
Doch in - latere jaren is die
verleiders-rol practisch voor een
groot deel door de vrouw over
genomen. Het onschuldige meisje,
door een man op den verkeerden
weg gebracht, is overgestapt uit
de realiteit naar het wassen
beelden-spel. De vrouw verklein
de den afstand gaf een aanmer
kelijk deel van het oude en
vroeger zoo natuurlijke verzet
op maakte den omgang vrijer
Als u een daverend verhaal ver
wacht, Lady Jane, moet 'ik u teleur
stellen. U hebt zijn naam nu eenige
malen genoemd en telkens zei u heel
duidelijk „Mijnheer" Carver. Dat is dan
meteen de beste beschrijving, die ik
van hem geven kan. Hij is de groote
man in Black Butte en in Tedder
County, zooals dit gewest heet. Zijn
naam is Augustus J., maar er is niemand
die hem Guus noemt. Ik durf er wat
onder te verwedden, dat zelfs zijn vrouw
„Mijnheer" tegen hem zegt. Ik heb
hooren beweren, dat hij iederen man
tusschen de groote waterscheiding en
de Hassayampa Rivier maken en breken
kan. .De staat, dat ben ik", en zulke
dingen meer. Hij vindt zich zelf buiten
gewoon gewichtig en het kan zijn nut
hebben dat u daaraan denkt, als u met
hem te doen krijgt, Lady Jane.
Reeds eenige malen had hij haar nu
halt-spottend met „Lady Jane" aange
sproken. Zelis éénmaal zou een beetje
té veel geweest zijn, als men bedenkt,
hoe kort ze elkaar pas kenden.
Waarom niet juffrouw Moran?
mompelde ze, maar voordat hij ant
woorden kon, ging ze voort
U schijnt van alles over Black
Butte en zijn bevolking te weten. U
kent zelfs mijn naam. Vindt u niet, dat
het langzamerhand tijd wordt dat u zich
eens voorstelt
Hè? O ja, mijn naam Namen zijn
gekke dingen, en toch hangt er zooveel
van af. Zijn er misschien, waar u een
bepaalde voorliefde voor hebt?
maar het huwelijk zélf op losse
schroeven kwam. En de man,
in vele gevallen, accepteerde
Het is de vrouw, en, zij aller
eerst, die de nieuwe verhoudingen
schiep.
Het is de vrouw, en zij aller
eerst die de nieuwere moraal
verdedigt.
In de literatuur is zij de pro
blemen op sexueel gebied gaan
behandelen op zóó open wijze,
dikwijls tot in de walgelijkste
bijzonderheden toe, als geen
man het ooit heeft aangedutfd
Emile Zola bijvoorbeeld, tegen
wien stormen zijn opgegaan, is
een verlegen schooljongen bij
mevrouw Alie Smeding verge
leken, en de Dacamerone kan
men velen nog beter in handen
geven dan menig modern Neder-
landsch boek, door een vrouw
geschreven.
En in de praktijk heeft de
journalist Brusse ons reeds ver
scheidene jaren geleden, na een
enquête, verbijsterende onthul
lingen gedaan omtrent de levens
houding van vele kantoormeisjes,
deelt Ritter ons in zijn jongste
boek sterke staaltjes mede uit
het studenten-leven; weet ieder
een, die eenigszins levenswijs is,
dat tallooze jongevrouwen de
oude beschroomdheid hebben
verloren, bereid zijn te genieten
wat de natuur aan genot biedt,
niet wachten tot de klassieke
verleider komt, maar hem vrij
moedig tegemoet treden en uit-
noodigen.
Dit laatste, het verlies van de
natuurlijke beschroomheid, van
de reserve, welke vroeger door
den vrouwelijken aard, door
waardigheid en beschaving, werd
geboden, is de hoofdzaak.
De vrouw, die rookt, die
zeifs in het publiek haar
lippen verft, haar gezicht poedert
die onaesthetisch, achter op
ronkende motor-fietsen zit, tegen
den rug van haar uitverkorene
aandie op gaat in al die
moderne, afschuwelijke dansen,
waaronder er zijn welke als in
strijd met de openbare eerbaar
heid strafbaar moesten worden
gestelddie zich, zonder werke
lijke noodzaak, steeds „luchtiger"
en losser kleedt, zoodat vele
vrouwen beter gecostumeerd zijn
als zij zich ter ruste begeven,
dan wanneer zij langs 's Heeren
straten wandelen die in decol
leté op de kantoren verschijnt,
zoodat op vele plaatsen een
verbod tegen dergelijke toiletten
moet worden uitgevaardigd die
geen schroom meer bezit nóch
het verkondigen en toonen
van haar opvattingen, nóch in liet
étaleeren van haar lichaamdie
geen zuinigheid meer kent inzake
het bewaren van haar vrouwe
lijke waardigheid die, om er
- Ik deed werkelijk geen poging
om grappig te zijn.
Nora's toon was minstens tachtig
graden koeler dan de officieele tempe
ratuur van dien dag.
Natuurlijk niet. Namen zijn buiten
gewoon ernstige dingen, iets wat
ouders nooit schijnen te bedenken, als
ze hun hulpelooze kinderen een naam
geven.
Nora Jane geeuwde veelzeggend.
Maar om tot mezelf terug te
keeren (hij scheen den wenk van haar
geeuwen begrepen te hebben) ik
schaam me heelemaal niet u mijn naam
te noemen. Hij luidt Court. Ted Court.
Terwijl hij praatte had het meisje
rondgekeken Aan de andere zijde van
de straat stond een van die monster
achtige huizen in oud-Amerlkaanschen
stijl Groote, zwarte, aan den rand ver
gulde letters vormden de woorden
Tedder County Courthouse.
Er kwam een vonk in haar blauwe
oogen. Tedder Courthouse en Ted
Court leken in deze omstandigheden
een beetje te veel op elkaar.
Dank u wel, Mr... Court. Woont
u bier
Nee, Lady Jane, ik ben een
vreemdeling in Black Butte.
DERDE HOOFDSTUK.
Carver Hotel bleek behagelijker dan
men uit Ted Court's ironische beschrij
ving had kunnen opmaken. Niet alleen
was de keilner werkelijk nuchter, maar
Nora tane Moran vond het elen ver
bazingwekkend goed.
Na de ervaringen opgedaan van de
Mississipie af, was de keuken van
Carver Hotel een verbijsterende, maar
aangename verassing.
Haar slaapkamer op de tweede ver-
dieping was helder en geriefelijk. Toch
viel het haar moeilijk in slaap te ko
men, wat gedeeltelijk te wijten was
aan den indruk, dien degebeurtenissen
van dien dag bij haar achtergelaten
bekoorlijker uit te zien de kunst
middeltjes aanwendt, welke
vroeger alleen door vrouwen van
verdachte zeden werden gebruikt
die gehuwd geen kinderen wil
hebben, althans „voorioopig niet,'
omdat het „zulke handenbinder-
tjes" zijn en die, als ze wel
kinderen heeft („een ongelukje'
misschienze overlaat aan „de
juffrouw" of ze als jonge honden,
in een mandje vóór of achter op
de fiets stopt, omdat ze met
alle geweld het huis uit wil
die, als moeder, niet alleen haar
dochters te veel vrijheid geeft,
maar zelfs met die dochters
concurreert in levenshouding en
kleeding en schoonheidsmiddel
tjes
dit is de vrouw, die het kern
punt vormt van het nijpende
probleem van onzen tijd.
Zij is het, die, met het S.O.S.-
teeken op 't voorhoofd (maar dit
beseft zij zelf niet) door onze
samenleving gaatzij is het, die
den natuurlijken afstand tot den
man op angstwekkende en ge
vaarlijke wijze heeft verkleind,
de rol der verleiding van hem
overnam, en wier lichtvaardige
toenadering waarachtig nog
wordt verdedigd met de opmer
king, dat de verhoudingen tegen
woordig zooveel „oprechter" zijn
dan vroeger. Maar zijn dan de
lichtekooien, die voor geld hun
gunsten bieden, dan nog niet
veel oprechter Van aile kanten
wsrdt het tegenwoordig den
man aangeboden en opgedrongen;
er is in de levensgedraging van
zeer vele meisjes en vrouwen
een perverse brutaliteit, die voor
niets meer terugdienst.
Het deserteeren der vrouw van
haar natuurlijken post, met ver
loochening van haar eigenlijken
aard en van haar natuurlijke be
schroomdheid en reserve, is de
jammerlijke terugval van onzen
tijd.
Het is een decadence, die be
wijst, dat de zegetocht van den
vooruitgang en der techniek de
menschheid 't verlies van hooge
geestelijke waarden niet vergoe
den kan. En nu weten wij na
tuurlijk wel, dat wij niet al te
zeer generaliseeren mogen, omdat,
den Hemel zij dankniet alle
vrouwen en meisjes zich aldus
gedragen, maar het deel dat het
wél doet is zoo belangrijk, dat
er van een diepen nood gespro
ken mag worden.
Zal de vrouw er ooit nog in
slagen tot haar oude plaats terug
te keeren?
Zal zij het verloren paradijs
van haar waardigheid en zuiver
heid weer weten te vinden
Heerlijk moet het zijneen mooie
stem te hebben, veel van O.L. Heer
te houden en dan dat gave, zuivere
geluid uit te zingen, heel de kerk
door, recht naar het tabernakel
Ik heb ze altijd benijd die kerk
zangers met hun mooie, volle, krach
tige mannenstemmen. Zeker, jongens
stemmen kunnen frisscher aandoen;
kunnen argeloozer, onschuldiger
hadden, gedeeltelijk aan het lawaai,
dat van de bar, die net beneden haar
kamer gelegen was, tot haar doordrong
en bovendien aan de te dunne wanden,
die elk geluid uit de belendende ka
mers doorlieten.
Het revolvergevecht van dien middag
scheen het onderwerp van den dag te
zijn, zooals ze uit brokstukken van de
bar uit hooren kon. Toen ze eindelijk,
minstens voor de tiende maal, weer
eens de droomerige grens tusschen
slaap en waken bereikt had, werd ze
opgeschrikt, doordat twee mannen de
kamer naast de hare binnenkwamen en
zich met veel geraas voor de nacht
rust gereed maakten. Klaar wakker nu
luisterde ze naar hun conversatie.
Wat deden ze met den man
Ze brachten hem naar den dokter
en morgen zal de lijkschouwing plaats
vinden.
Ik blijf er voor hier Ik heb wel
de hoofdzaak gemist maar ik zal zeker
in de laatste acte meespelen. Ik ver
onderstel, dat het tenminste de laatste
acte wordt, niet
Absoluut. Fuzzy Capps zei aan
Lafe, dat hij onder arrest was Lafe
antwoordde alleen „Warempel en
Fuzzy begon dadelijk een toontje lager
te zingen en verzocht Lafe vooral in
de buurt te blijven, omdat de lijk
schouwer hem noodig ?al hebben. Ze
zullen wettige zelfverdediging vaststel
len.
Dat geloof ik ook. Het is weer het
zelfde als altijd. Het verwondert me,
dat Lafe hoe langer hoe meer van die
gevechten levert. En altijd zijn het
vreemdelingen. Zulke gevallen bezor
gen de stad geen goeden naam. Er
moest eigenlijk iemand iets tegen
doen.
Wie vroeg de ander kort. Ik
zeker niet. beste kerel, ik niet I Ik ben
er steeds op bedacht rustig in mijn bed
te sterven. En jij zeker ook, als je ten
minste je verstand laat werken. Tom
Wallace heeft geprobeerd tegen het
klinken. Maar ik heb ze nooit benijd.
Ze kunnen prachtig zijn, kristal
helder. Maar ze zijn me te teer, te
dun, te licht en vooral te onbewust.
Dat geeft er wel 't naieve, 't aroom
van onschuld aan, iets als wat het
wit van een lelie voor het oog is,
maar ook iets van het minder-
menschelrjke, het niet-verstandelijke,
niet doorvoelde, niet-tot-hoger-boven
natuurlijk-peil verhevene.
't Is misschien mooi zooals de
zang van een nachtegaal mooi is;
't prijst den Schepper zooals het
geluid van den nachtegaal Hem
prijst; maar 't is bijna even onbe
wust, even aardsch, ik zou bijna
zeggen even hoewel gecultiveerd
mechanisch.
Maar geef me de stem van een
man, van volwassen mannen. Geef
me dat hooge en toch zoo sterke
geluid, dat als een engelenbazuin
opeens de heele tempelruimte vult
en verhemelt.
Geef me hun smeltende, fluweel
zachte en toch zoo vaste tonen, die
je in aanbidding voor het H. Sacra
ment sidderend doen nederknielen,
het hoofd tusschen je handen.
Geef me om kort te gaan
een prachtige mannenstem uit een
prachtig-reine, biddende mannenziel,
t is het mooiste wat je hebben
kunt.
Zeker, hij, de zanger, mag zich
zelf niet zoeken noch de lof der
menschen. Hij moet zelfs niet zijn
eigen devotie willen leggen in zijn
zang. maar hij moet uit eigen
aanbidding, u i t eigen Godsliefde
zijn heerlijke gave geheel in dienst
stellen van God, om zoo volmaakt,
zoo aangrijpend mogelijk uit te druk
ken wat de Kerk in die zangen heeft
willen leggen.
Hoe meer de kerkzanger een har
monisch, edel en vroom mensch is
theoretische en technische kennis
verondersteld des te méér zal h\j
dit ideaal, waarop wij stemlooze
christenen zoo heilig-jaloersch zijn,
benaderen.
Welnu om den harmonischeD, edelen
vromen mensch in zich méér en
méér te ontwikkelen en tot de hoogst
mogelijke volmaaktheid op te voeren
is er geen geschikter middel aan te
wijzen dan de gesloten retraite.
De retraite vooral de retraite
uitsluitend voor kerkzangers doet
U beter beseffen, wat een groot
geschenk gij hebt ontvangen boven
duizenden anderen, doet U dankbaar
der en doeltreffender Uw gave ge
bruiken tot Gods eer, doet U met
Uw talent onnoemelijk veel en waar
achtig goed stichten onder Uw me
de-christenen.
Laat daarom de gelegenheid, die
U nog dit jaar geboden wordt, n.l.;
Dinsdag 8Vrijdag 11 November a.s.
op Manresa te Venlo, niet ongebruikt
voorbijgaan.
MANRESA, VENLO.
Krakelingen.
Dc schoone schijn.
Of men nou in Duitschland is ge
weest of niet, ieder weet. dat de Jo
den er worden ontrecht en vervolgd.
En dat de voorgangers der chris
telijke gemeenten er worden belet
om hun godsdienst te verkondigen,
zooals ze meenen, dat God het van
hen verlangt. De staat zegt er: gods
dienst is vrij, maar wij, de staats
bestuurders, maken uit, wat tot gods
dienst behoort en wat tot staats
dienst. We weten ook allemaal, dat
er in Duitschland geen vrijheid van
drukpers is, noch van vereenigiDg en
vergadering.
Al die dingen staan ontwijfelbaar
vast en zijn velen genoeg om het
Duïtsche bestuurssteisel verwerpelijk
te vinden. Niet allen. Er zijn Neder
landers, die vinden, dat je van geen
verdraagzaamheid en vrijheid en
godsdienst moet spreken, als het
uiterlijke leven maar behoorlijk ge
organiseerd is, d.w.z. als er maar
uiterlijke orde is.
systeem dat hier heerscht, te vechten
en je weet, wat het hem gekost heeft
Tom Wallace was haar oom, de
vroegere eigenaar van de Bar Bafter
K, die nu haar eigendom was. Tegen
welk systeem had hij gevochten en
wat had het hem gekost
Geen wonder, dat er nu weinig plaats
in haar gedachten was voorden lange
slanke jongeling, wiens lichaam haar
tegen eventueele kogels beschermd
had, wier oogen gelachen hadden als
zijn lippen haar onbeschaamd Lady
Jane noemden en die ten overvloede
zijn naam kalm van den gevel van een
huis gestolen had
En toch zou het haar belangstelling
gewekt hebben, als ze geweten had,
wat Ted Court deed, nadat ze hem
beleefd maar afdoende haar auto had
doen verlaten.
Hij liep de straat over en ging op
een Ieege bank zitten, waar hij eenige
uren bleef zitten, even bewegingloos
als het bronzen standbeeld van Jake
Tedar, dat de mijn- en hoogovenmaat
schappij had laten plaatsen ter eeuwige
nagedachtenis van genoemden heer,
wien ze voor 'n paar duizend dollars
zijn rechten op de ertsmijn had ontfut
seld.
Maar Ted Court dacht niet over het
leven en den dood van Jacob Tedar
Hij rustte. Het knagen van den
honger wordt minder gevoeld als men
elke beweging en tichaamsinspanning
vermijdt.
In zijn zak had hij twee zilveren
munten, een 25- en een 10-cent stuk.
Aan de andere zijde van de rivier zou
hij voor dit bedrag overvloedig hebben
kunnen eten, maar om speciale rede
nen gaf hij er de voorkeur aan, zijn
riem nog een beetje strakker om het
lichaam te trekken.
Twee munten voor eten uitgegeven,
waren voor altijd weg en men had in
Black Hutte gelegenheden deze som
te beleggen met de mogelijkheid ze
met eenige duizend procent winst weer
Dezulken hebben me al dikwijls ge
raden: ga het er toch zienWaarom?
zoo vraag ik. Als ik nu eenmaal het
eerstgenoemde voldoende verwerpe
lijk vind...
En dat „zien", wordt het resul
taat niet grootendeels bepaald door
de geestelijke gesteldheid van hem,
die kijkt? Ik heb altijd aangenomen,
dat de dingen, die men roemt van
Duitschland, wel zoo zullen zijn. Ik
heb een kennis, die altijd in vervoe
ring geraakt, als hg muziek hoort
over een Duitschen zender. Dan
smakt-ie met de tong en raakt-ie
ontroerd. „Ze kennen het toch maar,
hé prijst-ie dan.
Waarom hij zoo doet, heb lk nooit
begrepen. Ik houd veel, heb altijd
veel gehouden, van muziek. En daar
zijn de Duitschers meesters in. Ik
houd zelfs van macaroni, maar
daarom slik ik Mussolini nog niet
Ik mag dolgraag kameelen zien,
maar daarom wordt ik nog geen
Muzelman
Ja. het ljjkt in veel opzichten goed
in Duitschland, maar zelfs wat
lijkt en de oppervlakkige toeschou
wer meent te zien en te kunnen vast
stellen, is nog niet altijd ideaal.
Daarvan werd ik een keer te meer
overtuigd, toen ik van de week in
de groote dagbladen het verslag las
van 't in Keulen gehouden Jaar
congres van den Ned. Bond in Duitsch
land.
De Nederlanders die in Duitsch
land wonen, ontkomen geen van
allen volledig aan de suggestie van
de nazi-reclame, welker uitwerking
door geen tegenpropaganda kan wor
den genivelleerd.
Verreweg de meesten zijn het hui
dige regime in het Derde Rijk dan
ook gunstig gezind.
En nu is het merkwaardig, dat,
als deze menschen hun gedachten
een oogenblik concentreeren op hun
werkelijk' materieel en geestelijk
leven, zij toch heel ernstige beden
kingen tegen den gang van zaken
voelen opkomen en aan deze ook
uiting geven.
Ze hadden het op hun congres b.v.
over 't in Duitschland ingestelde
„landjaar", d.i. de verplichting voor
alle meisjes om na haar schooljaren
tenminste gedurende een jaar arbeid
te verrichten op het platteland. Na
tuurlijk onder nazi-toezicht en -dril.
Deze verplichting geldt ook voor de
ingezetenen van vreemde nationali
teit, dus mede voor de kinderenjvan
Nederlanders. Wat op zich zelf al
van een onduldbare bemoeienis blijk
geeft. Nu citeeren we uit het congres
verslag:
Uit de vergadering werd betoogd,
dat het landjaar de kinderen ge
heel dreigt te verduitschen, de op
offeringen der ouders om hun Ne-
derlandsch te leeren en Neder-
landsch besef bij te brengen, ten
spijt. Een der afgevaardigden zei
de bovendien, dat de meisjes moreel
ook niet zoo uit het landjaar
terugkeeren, dat Nederlandsche
ouders er trotsch op kunnen zijn-"
Hier verliest de schoone schijn wel
veel van zgn glans
Nog een ander punt.
In Duitschland heerscht geen werk
loosheid. Als gevolg, zoo is In de
jongste dagen van spanning wel dui
delijk geworden, van de oorlogstoe
bereiding. Maar goed, er heerscht
dus geen werkloosheid. Ja, de arbei
ders hebben het er goed. Nu weer
een paar regels uit het congres
verslag:
„Bij de bespreking van de steun-
verleening aan de behoeftigen zei-
de 'n woordvoerder uit Duisburg,
dat in Duitschland voor de behoef
tigen hoe langer hoe slechter
wordt. Men begint van Duitsche
zijde nu in te zien, dat de Duit
sche steunverleening op een peil
heeft gestaan, die tot ondervoe
ding leidde en daaruit trok de spre
ker de conclusie, dat ook de daar
aan gekoppelde steun aan Neder
landsche behoeftigen te laag is."
Ook hier verloor de schijn zijn
lans. Menschen, die een paar dagen
terug te ontvangen.
Al kwam het zelden voor.
Gedurende een week had de vreem
deling die gelegenheid voor geldbe-
legging eiken avond onderzocht. Zijn
onderzoekingen waren nu volledig en
hij had de bijzonderheden goed in het
hoofd. Hij wachtte ng slechts op de
voorwaarden, die gunstig zouden zijn
voor iemand, die slechts over twee
munten beschikt.
Misschien beteekende de onverwach
te ontmoeting met Lady Jane geluk
voor hem.
Toen het eindelijk donker was, slen
terde hij door de hoofdstraat naar een
bar, die zich zelf met verlichte letters
aankondigde als „Des Mijnwerkeis
verpoozing".
Vrijdag was betaaldag voor de mijn
werkers en de bedienden van de hoog
ovens. Hoewel het nog vroeg was,
bestond er reeds veel belangstelling
voor de roulette en waren er nog
maar weinig vrije plaatsen langs de
lange bar.
De man die zich Court noemde,
baande zich rustig en onopvallend een
weg door de menigte en vond een plek
aan het einde van de bar.
Alles in hem schreeuwde naar voed-
1, maar hij wierp het tiencentstuk
over de bar en bestelde bier met het
van iemand, die hier alleen is om
zijn dorst te lesschen.
Hij dronk zijn bier langzaam en
hield ondertusschen in de spiegel ach
ter de bar de roulette-tafel in het oog.
Terwijl hij keek, luisterde hij met ge
spannen aandacht naar het gepraat van
den croupier, die op een verhoogd
platform aan het hoofd van de tafel
stond, vlak bij het draaiende wiel.
Daar draait-ie, daar draait-ie,
waar hij stopt weet de hemel alleen
riep de man zangerig. Plaatst Uw
inzetten, terwijl de bal rolt, heeren
De bal rolde in een van de vakjes
i het wiel begon langzamer te
draaien.
veroorzaken veel pijn en veel last.
De huid is gewond of gebarsten:
het vleesch gekneld en beleedigd,
vaak tot op het been. Alles doet
zeer. is stijf en opgeloopen. waar
door elke beweging U hindert.
Tegen kneuzingen is Kloosterbal
sem hèt middel bij uitnemendheid,
want die heeft geiijktjjdig een dub
bele werking. Kloosterbalsem bevat
aromatische geneeskrachtige stof
fen, die diep in de beschadigde weef
sels dringen en daar hun weefsel-
herstellende werking verrichten.
Kloosterbalsem bevat echter óók
stof fen.die de gewonde huid genezen.
Daardoor werkt Kloosterbalsem
zoo snel en grondig bij kneuzingen
van eiken aard. Bovendien ongeë
venaard als wrijfmiddel bü spit.
rheumatiek. stramheid, spierverrek-
kingen, ischias en pijnlijke spieren.
Onovertroffen bij oude en nieuwe
wonden, beenwonden, brandwon
den, blaren, zweren, builen, ont
vellingen, schrammen, open huid.
AKKER'S
Pot van 25 Gr. f 0.621/2, pot van 50 Gr. f 1.04
voor vacantie-plezier in Duitschland
vertoefden, spreken soms gedecideerd
van de ideale arbeidstoestanden,
maar degenen, die er wonen en wer
ken en het regime nochtans niet
ongenegen zijn ondervinden an
ders
We vervolgen het congresverslag:
„Aan het hoofdbestuur werd ver
zocht aan te dringen op verhoo
ging van den steun, vooral aan
invaliden en ouden van dagen te
ijveren voor versterking van klee
ding en schoeisel door een rjjks-
steundienst aan werkende landge-
nooten met lage inkomsten en voor
hulp aan Kinderlijke gezinnen.
Stemmen werden gehoord ten gun
ste van een wettelijke regeling der
steunverleening. Al deze punten
zullen door het hoofdbestuur te
bevoegder plaatse worden bespro
ken."
De loonen in Duitschland, wat
wordt tin zekeren kring daarover
niet gepocht. Maar de „Nederland
sche Bond in Duitschland" moet aan
onze regeering „kleeding en schoei
sel" vragen, neen niet voor de
.werkende landgenooten met lage
inkomsten"
Commentaar achten we overbodig
Een 17 maal begraven
grootmoeder.
'n Mensch mag niet spotten met
zjjn eigen of andermans gezondheid,
maar toch heb ik even schik gehad
om dien ondeugenden werklooze in
Weesp, Die kans had gezien om in
verloop van tijd 17 maal stempel-
vacantie te krijgen, telkens 4 dagen,
om zijn grootmoeder te begraven
De man had een zwak voor de
jachtsport en deze ging hij tijdens
al die droeve dagen beoefenen
zonder acte in den Achterhoek.
Ze noemen dat ook wel stroopen. Hrj
is blijkbaar veel snuggerder dan de
ambtenaar, die zich een reeks van
zeventien malen eenzelfde smoesje,
dat ten aanzien van gezond verstand
slechts éénmaal opgeld kan doen,
liet aanleunen.
Te vermakelijker vind ik de zaak,
omdat de gemeenschap er wel geen
schade van zal hebben ondervonden.
En dat stroopen... Nou ja, het mag
niet. Maar ik vind het verdienstelij
ker dan baliekluiven.
'n Beetje „triefel" zit er in alle
menschen „als ze op een voordeeltje
uit zijn. Gebeurt het niet, dat rijks
veldwachters zich a?s visschers ver-
kleeden en verkleumdheid van kou
Geen inzetten meer, heeren. Eén
minuut nog en we zullen het goede
het slechte nieuws weten... het is
alweer de gelukkige zevenRood, on
even, eerste dozijn, tweede kolom... en
één gelukkige op het nummer.
Hij betaalde de winnaars, harkte de
verloren fiches samen en deed ze han
dig in de speciale rekken, links en
rechts van hem Daarna draaide het
wiel nogmaals.
Daar draait-ie, daar draait-ie...
De man bij de bar lette op en
wachtte. De hoopen fiches op de tafel
werden steeds grooter, daar de win
naars, geprikkeid door het geluk,
roekeloozer begonnen te spelen, ter
wijl de verliezers verdwenen.
Elke speler had fiches, die er anders
uitzagen dan die van één der anderen.
Zoo waren vergissingen aan de speel
tafel buitengesloten.
Ted Court hield nu den croupier in
het oog. De man dreunde de gewone
formules af
Laatste kans om gelukkig te
worden heeren, en terwijl het wiel
langzamer begon te draaien, rustte zijn
hand op de gepolijste stang naast de
fichesrekken Het wiel stond bijna stil,
toen hij zijn hand ophief.
Kijk eens aan. dubbel nul. Het is
de bank, die eindelijk weer eens wint
en alleen den gelukkige betaalt, die
het waagde zijn geld op het nummer
van de bank ie zetten.
Eén der spelers goochelde even met
een stapeltje fiches en wierp ze toen
naar den croupier.
Het zijn er veertien, ik heb ze
geteld. Bewaar ze een oogenblik voor
mij, chef. Ik ben dadelijk terug.
Court had op dit oogenblik gewacht.
Hij dronk zijn glas leeg en hield den
man staande bij de deur naar de primi
tieve toilette.
U bent een vreemdeling in deze
streek, naar ik vermoed, begon hij.
De ander kneep de oogleden wan
trouwend half dicht.