TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
AKKERTJE
Het tekort aan
arbeiders in
Duitschland.
FEUILLETON.
Jonge kracht op
ouden grond
De dood in het
water.
Ons weekpraatje.
Landbouw.
Zaterdag 27 Augustus 1938
Negen en vijftigste Jaargang No 35
Dc oorzaak ligt in de geboorte
daling tijdens den oorlog.
In Duitschland is het aantal werk-
loozen sterk gedaald. Er moeten
zelfs vele arbeiders uit het buiten
land ter aanvulling worden gehaaid.
Zij, die dit verschijnsel trachten
te verklaren, doen dit dikwijls op
minder vriendelijke wijze, zoo lezen
wij in de N.R.Crt. Dat komt van de
herbewapening, zoo is de ganghare,
zij het oppervlakkige verklaring.
„En schamper voegt men er
aan toe, dat als wij arbeidsdienst
en zoo'n leger hadden, wij dit
ook zouden kunnen. Nochtans
vergeet men daarbij, dat ook in
andere landen de bewapening in
een stevig tempo wordt uitge
breid, zonder dat zich daar het
zelfde verschijnsel in die mate
voordoet.
Een belangstellend lezer roept
ons in dit verband nog eens in
herinnering, wat wij in ons
Avondblad van 29 December
1925, dus bijna 13 jaar geleden,
schreven. Onder den titelNa
1930 gebrek aan arbeidskrachten,
brachten wij toen 't volgende
bericht
„Het Tijdschrift van den
Nederlandschen Werkloosheids-
raad ontleent het volgende aan
een artikel van den Regierungs-
rat dr. Strunden over „Geburten-
ausfall und Arbeitsmarkt," dat
voorkomt in het Duitsch „Reichs-
arbeitsblatt" van 24 November 1.1:
Over vier jaren zullen de in
het eerste oorlogsjaar geboren
kinderen hun intrede op de
arbeidsmarkt doen en van dien
tijd af zal de geboortedaling,
welke in den oorlog heeft plaats
gevonden, haar invloed doen
gelden.
Voor het eerst daalden de ge
boorten ten gevolge van den
oorlog in April 1915, welke
daling haar laagste punt bereikte
in November 1917, toen het aan
tal geboorten 50 pet. lager was
dan in 1913. In 1920 is het aantal
geboorten weer normaal gewor
den. In de jaren 1915 tot en met
1919 werden er 3.3 millioen
kinderen minder geboren dan
verwacht kon worden. Het ver
lies aan menschenlevens door
dooden en gewonden bedroeg
twee millioen zielen.
Als men aanneemt, dat 10 pet.
der kinderen, die de lagere school
hebben doorloopen, niet direct
op de arbeidsmarkt komen, dan
zal men tegenover den nog nor
maal te noemen toevloed van
nieuwe arbeidskrachten in 1928
een verminderd aanbod krijgen
in 1929 80.000 jongelieden
in 1930 500.000 jongelieden
in 1931 570.000 jongelieden
in 1932 640.000 jongelieden
in 1933 590.000 jongelieden
In 1933 zullen er dus ruim
twee millioen krachten minder
op de arbeidsmarkt zijn. Voor
de volwassen arbeiders zal deze
achteruitgang zich eerst in 1937
geheel doen gelden, als de laatste
in den oorlog geboren kinderen
het 18e levensjaar hebben over
schreden.
De schrijver voorziet, dat, in
in plaats van groote werkloos
heid, een groot gebrek aan
arbeiders zich in de jaren 1930
1940 zal voordoen, met al de
gevolgen daarvan (o.a. loon- en
prijsstijgingen). Daar hetzelfde
verschijnsel zich in de andere
landen, welke in den oorlog be-
door PAUL KUYPERS.
(Nadruk verboden)
29
Bertje was in dezen tijd kort aange
zet. Hij had nog iederen dag hinder
van de gedachten, dat het hem binnen
korten tijd hevig zou kunnen spijten,
dat hij 't met z'n meiske had uitge
maakt.
Alle herinneringen aan de goede
uren bij z'n meiske werden levend en
traden hem nader. Ze deden hem pijn,
ze maakten hem onhandelbaar.
Hij probeerde zich gerust te stellen
met de gedachten, dat hij nu vrij was
van die rem in z'n leven, die zijn toe
komstleven in een uitgelegde baan
hadden gehouden, waarvan hij niet had
mogen afwijken, zonder haar te stooten
2onder haar tegen zich te hebben.
Maar hij ondervond daarneven, dat
zij ook iets beteekent had voor hem,
dat zij ondanks haar terughoudendheid
in zooveel dingen, het middelpunt was
geweest waarop hij iedere daad had
gericht. Tevreden was hij er nog niet
mee, dat het tusschen hun tweeën ge
daan was.
In dezen tijd werd de oogst van de
akkers gevaren. Nou begon 't laatste
werk op het land met de zorg voor
groenvoer. Bertje maakte er iederen
middag werk van, om langs eenen om
weg van het kantoor langs deze ak
kers naar huis te fietsen.
Dit akkerland was hem vreemder
geworden. De stand van het werk, dat
iedere boer nog te doen had, de vor-
trokken waren, zal voordoen, is
van immigratie weinig te ver
wachten. Zoo goed mogelijk zul
len dus de voorhanden arbeids
krachten moeten worden gebruikt
Voorlichting bij beroepskeuze,
opleiding tot vakarbeiders en
een goede leerlingregeling zal
daartoe veel kunnen bijdragen."
Men ziet, dat deze voorspelling
op merkwaardige wijze door de
feiten is bevestigd en een belang
rijken sleutel biedt voor de ont
warring van de puzzle van het
Duitsche arbeiderstekort."
Ongelukken bij het zwemmen.
Zwemmen is misschien de meest
gezonde sport, maar toch verdrinken
ieder jaar nog duizenden menschen.
Het zwemmen brengt alle spieren
van het heele lichamen in gelgkma-
tige, afwisselende beweging en daar
door worden ze gesterkt. Borst en
longen worden verwijd en krijgen
daardoor een grooter uitzetvermo-
gen.
Men wordt gezond en doelmatig
gehard. Alle bloedvaten function-
neeren beter en het hart kan meer
presteeren. De warmte-ontwikkeling
wordt verhoogd en een levendige
stofwisseling verkregen. Ook psy
chisch en voor de zenuwen is zwem
men vooral voor dames van uitste
kenden invloed.
Maar er zijn verschillende omstan
digheden, die doodelijke ongelukken
bij het zwemmen kunnen veroor
zaken.
De meeste van die ongelukken
zijn echter te vermijden.
Een ongelukkige sprong, waarbij
het hoofd tegen een steen stoot, een
„botsing" met een varend schip. Dat
zijn per slot van rekening toevallen,
waaraan maar al te vaak niemand
iets kan doen.
Maar er zijn andere dingen, die
gevaarlijker zijn en die men heel
goed kan voorkomen.
Het is een oude regel, niet met
een volle maag in het water te gaan.
Tegenwoordig wordt daarop niet
veel gelet, bij ons tenminste. De
Italiaansehe zeebaden zijn met opzet
na het middageten gesloten.
Onderzoekingen hebben in den
laatsten tijd uitgewezen, dat bij
bijna alle verdronken menschen de
buikorganen met bloed overvuld zijn.
Het bloed stroomt tijdens het zwem
men toch al naar die dieper gelegen
bloedvaten en wanneer daar nu nog
de bloedtoevoer bijkomt, die noodig
is voor.de spijsverteering, dan kan
dat teveel worden.
Het bloed wordt uit de hersenen
getrokken, men wordt duizelig en
bewusteloos en vele zwemmers zin
ken zonder een geluid te geven, om
zoo te zeggen vanzelf.
Bij het springen van groote hoog
te kan het trommelvlies een scheur
krijgen, die dan tot het indringen
van water in het middeloor en de
evenwichtsorganen leidt. Na menige
middeloorziekte met trommelvlies-
ontsteking blijft op den duur een
klein gat in het trommelvel over.
DriDgt dan het water in het middel
oor, dan kan een hevige duizeligheid
den zwemmer eenvoudig doen zin
ken.
Plotselinge en onverklaarbare
sterfgevallen bij het zwemmen, die
ten onrechte vaak met hartverlam
ming worden verklaard, zijn hieraan
te wijten. Wie weet, dat hij een gat
in het trommelvlies heeft, moet
voor het zwemmen een ingevet wat
je in den gehoorgang steken, of een
nauw-aansluitende gummi badmuts
over hoofd en ooren trekken.
Voor alles moeten zwemsters en
zwemmers, die aanleg voor middel-
oorziekten hebben, springen en ook
dering van zijn teulerij voor de na-
vrucht, dat had hij allemaal niet meer
kunnen volgen, evenmin hoe 'n buur
man zich de vruchtwisseling op zijnen
grond voor de komende lente gedacht
had.
Och wat was hij nog voor 'n boer?
Hij kende den grond niet meer, hij
kende den grond niet meer, hij had er
moeite mee tusschen al die smalle
akkerstrooken het land van vaders te
vinden
De boeren hadden voor hem een
onvertrouwden groet, nou hij daar als
een heer langs den weg kwam gefietst
met een sigaret in den mond zeker
om hun oogen uit te steken.
Hij reed naar huis. Ginds lag hun
hoeve onder de overhuiving van de
zilverige wilgenkruinen. Het huis stond
er hoekig eri leelijk eigenlijk. Het had
z'n holle schuur en stalling, het had
zijn killen herd, maar het was de om
geving, waarin hij vertrouwd was, waar
hij zichzelf baas was geweest, waar
hij van zijn werk direct de vruchten
had gezien.
En ginds boven de sloot stond de
jonge wilg. die hij er geplant had met
een welgemeende belofte aan zijn wor
tels, dat hij onder zijn schaduw grijs
wilde worden. Hij had hem bij 't poten
hendig op z'n schouder kunnen dragen
en nou zou 'n paard er een vracht aan
kunnen hebben Hij fietste van achteren
het erf op. De hond blafte en gromde
hem tegen of ie 'n landlooper was, de
duiven, die van zijn hand gegeten
hadden, waren zoo schuw voor hem
als kievieten en 't oudste zoontje van
Klaas, die trad den voorstal op om
tegen Frans te gaan zeggen:
- Opa, daar is een vreemde mensch
achter 't huis
Er was een vreemde mensch achter
't huisDit jong zei eigenlijk niks
meer dan de waarheid.
Bert stond op den voorstal bij vader
toen er door de voordeur 'n goud
koopman binnenkwam»
duiken laten.
Dat geldt overigens ook voor de
menschen, die reeds kaakontsteking
of neus-voorhoofdholte-ontsteking
gehad hebben.
Veel zeldzamer dan in het alge
meen wordt beweerd is een plotse
ling verdrinken werkelijk aan een
hartverlamming toe te schrijven, dus
aan het barsten van een groot bloed
vat van het hart. Het kan voorko
men bij menschen, die aanleg heb
ben tot aterio-scleeose en al te snel
in het koude water gaan.
Vooral voor oudere menschen is
het in het algemeen noodig, zich
langzaam af te koelen, om de vaten
eerst langzamerhand aan de sterke
samentrekking door den invloed van
de koude te gewennen. Maar ook
voor onze jongelui is de plotselinge
afkoeling van een heet lichaam door
een sprong in het koude water niet
goed.
Kramp in de kuiten is vooral door
de angstgevoelens, die ermee ge
paard gaan, gevaarlijk voor zwem
sters en zwemmers.
Aan te bevelen valt in zulk geval
de vingers der handen krachtig uit
te spreiden, de kuitkramp zal daar
door (misschien door het medebe-
wegen van de betreffende spier
groep) verdwijnen.
In ieder geval moet men zoo snel
mogelijk naar land zwemmen. Wan
neer men daarbij rustig op den rug
gaat liggen en zich hoofdzakelijk
met de armen en het gezonde been
beweegt, gaat de kramp meestal
van zelf voorbij.
Aan land moest men de kuit
krachtig masseeren en den voet bg
den enkel op en neer bewegen.
Een groot aantal menschen ver
drinkt uit angst voor het verdrinken.
Een sterke strooming, een draaikolk
roept bij hen een auto-suggestie te
voorschijn: wij zijn verloren.
Terwijl inderdaad de. waterbewe
ging hun geen ernstigen last zou
veroorzaken. Zijn ze daarbij nog moe
dan houden zij iedere poging tot
redding voor hopeloos, verliezen hun
tegenwoordigheid van geest en ge
dragen zich daarbij werkelijk zoo
onhandig mogelijk.
In het kritieke oogenblik 't hoofd
niet te verliezen, is van meer belang
dan een zwemgordel en een zwem
vest samen.
SNELVERKEER EN
VEILIGHEID.
Er moet gereglementeerd
worden, maar...*
Persoonlijk gevoel voor ver
antwoordelijkheid is:
de beste veiligheidsfactor.
Ik weet niet, of mijn geachte lezer
en dierbare lezeres van het jaar met
hun vacantie in Ommen zijn geweest.
Zoo niet, dan moeten ze het reisje
daarheen voor het volgende jaar
eens op hun program zetten.
Ommen heeft een omgeviDg
bosch, berg, Vecht en Regge
welke van een sprookjesachtige be
koring is. Vergeet echter niet om
óók het stadje zelf te bezoeken. Het
is zoo oud, zóó oud, dat men er...
nog een verkeersbord kan zien, daar
waar de toerist vanuit de richting
Dalfsen het breede en meestal ver
laten marktplein wil binnenstormen,
dat als maximum-snelheid voor wiel
rijders 12 Kilometer aangeeftOf
dat stadje ook oud is
Behalve oud, is Ommen ook ge
moedelgk. Als je op de markt of
een ander historisch punt nu eens
toevallig met een snelheid van 13
K.M. zoudt passeeren, dan kom je
nog niet dadelijk in de gevangenis
terecht, tenminsteniet als b.v. de
goedmoedige majoor van de rijks
politie er loopt. Die draait zich op
Hij had opdracht van den bisschop,
lijk hij zei, om oud goud te verzame
len voor een priesterkelk. De meeste
boerinnen hadden nogal wat oude
sieraden, waarvan het geen mode meer
was ze nog te dragen, maar die toch
nog eenige waarde hadden, tenminste
als ze niet in de kastla bleven liggen.
Nee, Marie had haar goud van va
ders gekregen, ze hield liever wat ze
had.
De koopman wilde er begrip voor
hebben, dat er aan sommige van deze
sieraden herinneringen waren verbon
den. Maar er zouden er toch ook bij
zijn, waar Marie niet zooveel om gaf
en als hij nou vertelde, dat-ie voor 'n
middelmatig zware ketting veertig gul
den betaalde dan zou ze moeten toe
geven, dat het dwaas was hierop niet
in te gaan
Nee, Marie had de ketting- daar wel
liggen, maar ze lag haar niks in den
weg. Het was 'n bezit, dat ze al zoo
lang had en 't hield ook altijd zijn
waarde.
Of de koopman ze dan eens mocht
zien. De boerin zou zeker schoon goud
hebben, tenminste de bellekes, die ze
daar in d'r ooren droeg, waren 't
fijnste van 't fijnste.
Ik heb 't goud gelijk van vaders
en die kocht altijd iets degelijks.
Marie haalde wezenlijk haar goud
ten blakke. De koopman stond ermee
aan het raam gebogen, hij liet de schuif
stil op z'n handen liggen, hij zocht
naar 't certificaat. Hij mat de lengte.
Nadien haalde hij uit een koffertje 'n
weegschaaltje voor den dag. In zijn
portemonnai had hij gewichtjes bij zich.
Hij had een schoone manier van
werken, deze mensch.
Hij woog de ketting, die op een
schaaltje voor zijn oogen te balancee-
ren hing. 't Was toch een mooie, lijk
hij zei, al viel het gewicht ervan ook
tegen.
Marie kreeg belangstelling in zijn
manier van doen, Veertig guldenZij
het goede moment wel om. En dan
heb je er nog een brigges van de
marechaussee, nou, die is óók
niet kwaad! En de oudste veld
wachter, daar kun je best een
biertje mee pakken. Buiten dienst
netuurlijk. Maar de jongste....! Pas
opHij ziet er uit als een Adonis,
maar hij is zoo streng als Jupiter,
zoo onverbiddelijk als een Nero, zoo
stipt als Colijn en zoo pietepeuterig
als een Kamerlid. Overiggens een
beste kerel. Maar je moet geen 13
K.M. op de Markt in Ommen rijden-
In Ommen, daar heb je een pinken-
wethouder, die met den jongsten
veldwachter....
StopIk daal te zeer af in de
détails der Ommer samenleving.
Breng uw volgende vacantie door
ln het oude Vechtstadje en ge zult
er alle bijzonderhedens des bijzonde-
ren levens leeren kennen, 't Is
interessant. Van Krisnamurti tot
den 13 K.M.-paal toe.
Ik wilde het hier slechts over
dezen laatste hebben.
Die paal is in gebaar. De regeering
loopt nl. rond met plannen om alle
maximum-snelheden in bebouwde
kommen gelijk te schakelen en te
brengen op 50 K.M. Gaat dat door,
dan zal in Ommen geen hond meer
op straat durven komen, maar.... O
ja, over Ommen, behalve over den
paal, zou ik het niet meer hebben.
.Tenslotte vergete men niet
zoo lees ik in De Telegraaf dat
snelheidsbeperking een deel van den
technischen vooruitgang en de daar
door geschapen mogelijkheden onge
daan maakt."
JuistDe Telegraaf is dus zoo
meent gg vóór een algemeene
bepaling van de maximum-snelheid
in bebouwde kommen op 50 K.M.
Mis geraden! De Telegraaf acht 50
K.M. een slakkengang, welke in vele
kommen zonder eenig bezwaar kan
worden overschreden. „Gerustzegt
het blad.
Ik weet toch niet, of ze daar in
Ommen wel gerust op zouden zijn....
Het vraagstuk der maximum-'
snelheid in bebouwde kommen, is
uiterst moeilijk. Eigenlijk is elke
bepaling daaromtrent gevaarlijk.
Zelfs als ik Ommen binnenstorm
met een snelheid, welke binnen de
12 KM.-grens blijft, kan ik daarmee
een blijk geven van roekeloosheid.
In bepaalde omstandigheden wel te
verstaan B.v. als er een draaimolen
op de Markt draait en de Ommer
jeugd, in verspreide orde opgesteld,
zich begeesterd staat te vergapen
aan de schittering van goud- en
zilver-verschijn, fluweelige zachtheid
en waereldsche praal. Dan hoor ik
mijn snelheid tot nul te reduceeren,
af te stappen en mijn vélo aan de
hand zigzag door de schare te leiden.
Maar er zijn menschen, die bij
zich zelf redeneeren: door Ommen
mag ik heensuizen met een snelheid
van elf en een halven kilometer pe:
uur en dat doe ik dus, kermis of
géén kermis op de Markt, bissing
of geen bissing. Met de hand op de
wet verpletter ik alles, wat zich niet
bergt voor de regels van het verkeer.
Deze barbaarschheid zou natuurlijk
te gruwzamer worden, als de
maximum-snelheid in elke bebouwde
kom op 50 K.M. werd gesteld.
Er zijn inderdaad en helaas men
schen, die ter ontlasting van hun
eigen verantwoordelijkheid niets zoo
gemakkelijk en geriefelijk vinden als
de wet. Wanneer een maximum
snelheid is bepaald en er is binnen
de grenzen daarvan gereden, boven
dien behoorlijk rechts van den weg,
dan staan ze met een gerust ge
weten boven elk lijk. „Eigen schuld
„Roekeloosheid
Men ziet iets dergelijks tegen
woordig op den modernen „voor-
rangsweg." Een mooie uitvinding,
geriefélijk voor snelheidsmaniak
ken en gemakzuchtigen. Je hoeft
niet uit te kijken, niet naar links
en niet naar rechts, je rijdt maar
rechtdoor en vermorzelt „in naam
kon ze vandaag nog gebruiken voor't
een of ander. De ketting zou niemand
missen en veertig gulden meer of min
der maakte nogal eenig verschil in de
kas.
Bertje kwam hierover binnen.
De gouden ketting van moeders op
de weegschaal
Was de waarde van dit oude bezit
van moeder zoo hendig te meten
Hij keek naar moeders. Ze stond met
de hand aan d'ren haarknot
Hoe dikwijls had Bert ze zoo al niet
zien staan, als ze diep aan 't overleg
gen was en op 't punt stond iemand
gelijk te geven.
„Mijnheer", had de koopman tegen
Bertje gezegd, die daar met z'n acte-
tasch onder den arm binnenkwam.
- Mijnheer antwoordde Bertje,
Deze twee menschen stonden neven
een voor het raam boven het schaaltje
met de gouden ketting gebogen. Marie
stond wat naar achteren bij de tafel.
Bertje voelde nadien een lichten
stoot in zijn zij en toen hij opkeek
knikte de koopman tegen hem een
oogske
Ik onderhandel met de boerin over
den koop van deze gouden ketting. Ze
heeft er niks aan om die te laten
liggen in de kast, terwijl ze toch "voor
een in een speciaal geval als dit -
voor 'n priesterkelk nogal wat
waarde had. Zoo'n kans om oud goud
aan z'n volle waarde van de hand te
doen zou deze boerin niet alle dagen
krijgen. Wat dacht mijnheer daarvan?
Bert draaide zich naar Marie's om.
Zij was in d'r gedachten bezig om
veertig gulden te besteden aan dingen
die ze beter gebruiken kon dan haar
ketting. Hij zweeg.
- Ik kan er veertig gulden voor
betalendeed de koopman royaal in
Marie's gezicht.
En ik bied er zestig voorzei
Bert er bovenop.
Op deze manier kon hij Marie's het
beste laten hooren, dat hij er grif niet
der wet" allen, die te stom of te
onnadenkend zijn om zich op het
juiste moment den juisten regel van
het verkeer te herinneren.
Als ik kiezen moest, dan zou ik
nog liever den 12 K.M.-paal van
Ommen in alle bebouwde kommen
zien geplaatst, dan palen, welke een
maximum-snelheid van 50 K.M. aan
geven. Maar het liefste, omdat het
't veiligste is zeg ik juist in
de wooncentra alle maximum
snelheden afgeschaft, omdat zulks
de beste waarborg zou zijn voor de
inschakeling van het persoonlijke
verantwoordelijkheidsgevoel. Vooral
wanneer uit de praktijk van de
rechtspraak zou blijken, dat het
dubbel wordt aangerekend, als de
bestuurder van eenig voertuig in de
bebouwde kom eener gemeente niet
de voorzichtigheid betracht, welke
de omstandigheden hem bieden.
Deze laatste kunnen hem soms
een snelheid van meer dan 50
K.M. toestaan, ze kunnen óók
wel eens een gang van 10 K.M. als
roekeloosheid bestempelen.
INKUILEN.
In zomer en herfst heeft de boer
in normale omstandigheden volop
beschikking over allerlei voeder
middelen, zooals de malsche weiden,
groene klaver en seradella, bladeren
van bieten en knolgroen. Dit wordt
anders, als de winter in aantoeht
is, dan moeten de dieren toch ook
leven. Daarom moet er gezorgd
worden voor wintervoorraad. Bieten,
koolrapen en wortelen worden in
kuilen opgeborgen, hooi, graan en
stroo zitten droog in de schuur.
Er zijn ook voedermiddelen, die
zich zoo maar niet laten bewaren,
die een afzonderlijke bewerking
moeten ondergaan, hetzij door drogen
zooals glas en klaver, hetzij door
een andere wijze van conserveering,
zooals inkuilen.
Inkuilen is eigenlijk niets nieuws.
Reeds vóór het jaar 1800 pasten
sommige boeren en Zweden en in
de Oost-Zee-provinciën het inkuilen
toe.
Toch kunnen we als den grond
legger van de inkuilmethode be
schouwen den Franschen grond
bezitter Goffart, die omstreeks 1850
voor zijn uitgebreiden veestapel
groene mais ging hakselen en in
groote gemetselde silo's onderster
ken druk samenperste, om zoodoende
veevoer voor den winter te hebben.
Dat Goffart inplaats van mais geen
klavers of andere vlinderbloemige
gewassen gebruikte, die de eigen
schap bezitten, stikstof uit de lucht
te kunnen omzetten in eiwit, kan
hem niet als een verwijt aangerekend
worden, om de eenvoudige reden,
dat die nuttige eigenschap t oender-
tgd nog niet bekend was.
Hat heugt me nog, dat in deze
streken weinig of niet aan inkuilen
gedaan werd en men heel wat bieten
bladeren op het land zag slingeren,
die beter in een kuil als wintervoer
konden bewaard worden. Het ging
hiermee als met alles, wat nieuw
is. Het wordt eerst met een scheel
oog aangezien ea pas, als men de
goede werking van meerdere kanten
hoort aanprijzen, begint men zich
voor de zaak te interesseeren. Zoo
is het inkuilen langzamerhand alge
meen geworden.
De eenvoudigste manier van in
kuilen, die tot nu toe nog veel wordt
toegepast, is, dat men een kuil
graaft van een halve tot 1 meter
diep, altijd buiten het bereik van 't
grondwater, waarin gras, bieten
bladeren en koppen, wortelloof, knol
len, seradella enz. regelmatig worden
opgestapeld en vastgetrapt, waarna
alles met een halven meter dikken
laag grond bedekt wordt, om de
lucht zooveel mogelijk af te sluiten
Zooals men ziet, worden bij deze
methode het meest eiwitarme voe-
meein was, dat dit goud de deur uit-
ging.
Daar zat de koopman op z'n paardje.
Mijnheer moest welbedenken, dat
hij een eerlijk koonman was. Hij had
er zoo gauw geen erg in gehad, dat
hij hier een collega-goudkoopman ont
moeten zou. Maar mijnheer moest dan
in ieder geval de koopmansovereen
komst kennen, dat de een zich niet in
een kóóp mengt, voor de ander zich
terug getrokken had. Hij deed de boerin
'n bod, zij kon ja of neen zeggen, dan
had hij nog kunnen zien. Nadien kwam
mijnheer.
Nou had Bert nog nooit zoo'n giftig
manneke gezien in. hun eigen herd. Hij
was naar de voordeur gegaan. Hij hield
ze wagenwijd open.
Hier kun je door weg, mijnheer
de goudkoopman.
De man keerde zich naar Marie om
opheldering in dit geval.
Hij is zoon in huis, verklaarde
Marie, die wezenlijk ook niet wist, wat
ze nou aan Bertje had.
Moeders ketting blijft in huis en
gij gaat eruit
De man viet rap zat zijn spullen bij
een en was vertrokken.
Dat ge dit zoudt hebben willen
verkoopen, moeder! zei Bert.
Op de Zondagen, die volgden in
dezen tijd, vond Bertje, nou hij niet
meer naar 't meiske hoefde, gelegen
heid om naar Dora's te gaan, die gin
der een eind achteraf de hei opwoon-
de.
Hij had dezen dag tijd zat, hij ging
te voet en op z'n klompen, die daar
zoowat verschimmeld op den voorstal
stonden.
Hij kwam nou nog 'ns terug in de
vertrouwde omgeving van 't land, hij
kon 'ns rondkijken, hoe de vruchten
stonden, hij kwam weer eens op de
hoogte van wat bij Dora's op de hoeve
den laatsten tijd zooal gedaan was.
De wind kreeg in dezen tijd van 't
Neem dadelijk 'n
en wèg is Uw kiespijn,
dank zij de bijzondere samenstelling
die dadelijk élke pijn verdrijft! Wei
ger namaak. Lel op hel AKKÉR-merk.
Per koker van 13 stuks - 12 stuivers.
Per doos van 2 stuks - 2 stuivers.
GARANTIE
dermiddelen ingekuild. Voor eiwit-
arme gewassen is ze trouwens ook
niet aan te bevelen, omdat de ver
liezen er te groot zijn.
De Limburgsche boerderijen met
haar combinatie van landbouw en
veeteelt telen zooveel mogelijk het
veevoer op het eigen bedrijf. Bij het
opstellen van voederrantsoenen komt
men meest algemeen tot de conclu
sie, dat van de eigen geteelde ge
wassen juist het eiwit in de minder
heid is.
Om den aankoop van het dure
eiwitrijke krachtvoer te beperken, is
er in de laatste jaren een streven
om op de boerderij zooveel mogelgk
eiwitrijk voer te telen, zooals erwten
boonen, klavers, serradella, wikken,
luzerne, zoete lupinen, en hiervan
een gedeelte in te kuilen voor win
tervoer.
De Finsche Professor A. J. Vir-
tanen heeft een methode bedacht om
speciaal eiwitrijke voedermiddelen
doelmatig in te kuilen.
Daartoe moet een betonnen silo
gebouwd worden met als grondlaag
een kiezellaag, waardoor het uitge
perste sap kan wegzakken.
Het voeder moet zoo versch moge
lijk worden aangevoerd en gelijkma
tig uitgespreid, waarbij het laagsge
wijze met het z.g. A.I.V.-zuur be
sproeid wordt. Voor het gelijkmatig
bezakken komt er nog een opzet-
stuk bij te pas.
Deze methode wordt van regee-
ringswege gepropageerd, en geeft
volgens de analyses goede resultaten
Wie er meer van wil weten, vrage
de Handleiding aan voor de bereiding
van A.I.V.-vcer door Prof. Virtanen,
welke kosteloos te verkrijgen is bij
het Landbouwkundig Bureau van de
Staatsmijnen te Lutterade.
Voor de bereiding van het A.I.V.-
voer heeft men dus noodig een be
tonnen silo met opzetstuk en het
A.I.V.-zuur.
Een derde wijze van inkuilen is,
volgens de methode Völz, welke door
Ir. J. Timmermans, rijksveeteelt-
consulent, zoodanig gewijzigd is, dat
men zonder het bouwen van een
silo kan volstaan.
In het kort komt deze methode
hierop neer, dat men een kuil graaft
waarin geen grond- of regenwater
mag binnendringen en waarvan de
wanden worden gladgestreken en de
bodem dicht gestampt, om de lucht
af te sluiten. Op zandige losse grond
zal men bodem en wanden met leem
pap dicht moeten strijken.
Waar men eiwitrijk en eiwitarm
voer inkuilt, geschiedt dit laagsge-
jaar al wat herfst-onstuimigheid in de
canada s langs den weg.
De schoonste jaargetijen waren voor
bij gegaan over dit land, zonder dat
hij een stap op den akker had gezet.
Ze hadden geteuld, gezaaid en ge-
schoefeld, het werk vol ongeduldige
verwachting, de ijverige voorzorg voor
een schoon gewas. Ze hadden gemaaid
en geoogst in dit akkerland met de
voldaanheid, dat de vrucht het werk
van de lente zoo schoon beloond had.
Zeker, hij had er niet aan gezweet,
hij was niet eens moe geweest, hij had
geen blaren in z'n handen gehad of
bijtende pijn in z'n lendenen van het
kromstaan den godsganschelijken dag.
Maar hij had dit jaar ook de blijdschap
niet gekend over den vollen oogst, de
zelfvoldaanheid overeen geslaagde on
derneming.
Toen er met de laatste kermis een
borrel werd ingegoten voor 't volk
was dit een gebeurtenis voor hem ge-,
weest zonder eenige beteekenis.
Al 't werk dat hij deed bracht geen
smet voldoening. Het kantoor was een
woestijn vergeleken bij dit paradijs.
Hij kwam bij z'n zuster over den
stoep. Hare mensch, Harrie, sliep in den
stoel onder de schouw.
Dat ge hem daar ook nog 'ns had.
Och, Dora in haar afgelegen boer
derij zag er zoo graag eene van huis
komen, ge waart anders èvel ook zoo
levend begraven. Het viel door de week
zoo niet op, als ge op de boerderij
doende waart, maar Zondags wist ge
met den tijd geenen raad.
Dora commandeerde d'r jongens een
voor een om oome Bert 'n hand te
geven.
Ge hebt vandaag vrij van 't meis
ke
't Is uit, Dora, met ons.
Goeie schepper, ge hebt oe ver
stand weer terug Nee maar, nou had
ie gelijk, ze had 't nooit willen zeggen
maar dit durske geleek hem niks.
Wordt vervolgd.