Anton Lang,
Krakelingen.
Limburg en nationale
veiligheid.
Gemengde Berichten
plaatse niet minder dan 5 K.M. zal
verkorten. Voor de nieuwe bedding
wordt de bovenste laag grond de
kleilaag met de hand ontgraven,
waarna de baggermolens het overige
werk doen. De nieuwe bedding is
bijna geheel gereed, over acht a tien
dagen zal de baggermolen den laat-
sten dam doorbaggeren en hiermee
zal de laatste afsnijding een feil
zijn geworden.
Men is met man en macht aan
het werk. Achter de afsnijdingen
komt het werk der dijkverzwaring
aan en het afgraven der uiterwaar
den en een geregulariseerde rivier
ligt met etappe-bochten in het land,
tusschen geëgaliseerde uiterwaarden
en dijken zoo zwaar, dat doorbraken
in de toekomst onmogelijk zullen
zijn.
Welk een grondverzet dit werk
vraagt, kan men berekenen, als men
weet, dat het vorige jaar per week
45 tot 50.000 M3 werd verzet.
't Einde van den arbeid zal zgn
binnen twee jaar de afsluiting en
ophooging van den Beerschen over
laat. Hiermede zal een werk van 20
millioen voltooid zijn.
Na de thee, die in het kamp te
Balgoy werd gebruikt, gaat de tocht
naar Nijmegen, alwaar een bezoek
werd gebracht aan
De Goffert.
De aanleg van een stadspark ter
grootte van 60 H.A., dat ruimte zal
bieden voor sport en spel, met een
stadion, openluchttheater, voetbal
velden, speelweide, tennisbanen, een
vijver met strand en speeltuin, een
siertuin, een volière en een herten
kamp.
Gedurende 4 jaren vinden hier
reeds 200 arbeiders dagelijks werk.
Het park zal voor de voltooiing een
grondverzet vragen van 450.000 M3
zand en bij het ontwerp, dat gemaakt
werd door den stads-plantsoenmees-
ter werd de beplanting met zorg
gekozen. De burgemeester sprak de
deelnemers aan de excursie toe en
leidde den rondgang.
Ook het belangrijke werk dat hier
ondernomen was, had groote belang
stelling. U.N.
de Christusvertolker uit
Oberammergau.
In het Weekpraatje van de Maas
bode lezen wij
Herinneringen aan Anton Lang,
den onvergetelgken Oberammergauer
Christusvertolker, die dezer dagen
aan een zware operatie bezweken is.
In den zomer van 1922 op den
tweeden Pinksterdag hadden wij de
première bijgewoond van het Passie
spel, dat dit jaar weer voor 't eerst
werd gegeven.
In het najaar las ik in de kranten,
dat het resultaat van het maanden
lange Passiespel een erbarmelijk
resultaat had opgeleverd, niet aan
belangstelling, want deze was over
weldigend geweest, maar aan finan
cieel succes. En dit was te wijten
aan den val de Mark.
Een half jaar lang hadden de
Oberammergauers zich aan hun spel
moeten wijden, en alle andere bezig
heden moeten staken, Anton LaDg
zelf had zijn pottenbakkerij moeten
sluiten en zijn gezellen gedaan moe
ten geven. En toen ten slotte de
winst werd verdeeld, viel den hoofd
vertolker Anton Lang een honorarium
ten deel, waarvan hij zelfs geen paar
nieuwe schoenen kon koopen.
Natuurlijk was de teleurstelling
voor de andere spelers nog grooter
geweest. Het gerucht ging, dat de
Komende winter te Oberammergau
met groote zorg werd tegemoet
gegaan, dat er zelfs gebrek en
armoede werd geleden.
Toen heb ik een oproep gedaan
aan allen, die dien zomer van Ober
ammergau en zijn spel hadden ge
noten om de noodlijdende bewoners
ter hulp te komen. Het succes was
verrassend, binnen een korten tijd
was er een beduidend bedrag binnen
gekomen. Ik zou het geld aan Anton
Lang gaan brengen.
Op den vrcegen Zaterdagochtend
van 27 Januari 1923 trok ik voor 't
eerst als multi-millionnair op reis,
althans zoodra ik op Duitsch gebied
was gekomen. Maar ook dat ging
niet zonder bezwaar. Want toen ik
mij om half zeven in den ochtend
aan het loket van de D. P. vervoegde,
las ik daar een biljet, dat wegens
staking geen treinen naar Duitsch-
land meer liepen.
Toch wilde ik deze reis niet op
geven en ging op goed geluk naar
Nijmegen. Een locaaltreintje naar
Goch, nog een verbinding tot Crefeld
en toen was 't gedaan.
't Was een uur of twaaif dat onze
trein het station Crefeld binnen-
stoomde. Toen volgde een onvergete
lijk moment. De perrons werden
overstroomd door Fransche en Bel
gische bezettingstroepen. Maar
tegelijk vloeide al wat Duitsch
spoorwegpersoneel was het station
uit. De loketten werden dichtgegooid,
de Schaffners wandelden gemoedelijk
naar huis, in een oogwenk was ook
de locomotief van onzen trein ver
dwenen. Niemand die ons kon inlich
ten wat ons lot zou worden. Uren
en uren streken voorbij, de perrons
stroomden vol met menschen, die
voor den Zondag gaarne naar huis
wilden. Maar de volgeloopen treinen
bleven zonder locomotief, en er was
geen chef en geen conducteur, geen
machinist te bekennen.
Toen eindelijk tegen zes uur scheen
er een compromis getroffen tusschen
de Fransche legerautoriteiten en het
bestuur der Duitsche spoorwegen.
De trein, waarin wij wegens de
overvolte ampèr ademen konden,
kwam in beweging.
Hoever wij komen konden, wist
niemand. De Schaffner teekende onze
biljetten af van station tot station.
's Nachts om twee uur strandde
onze trein te Mannheim. Men ging
niet verder, den anderen morgen zou
men weer verder zien. Gelukkig den
anderen morgen een trein die zoo
mogelijk München zou halen. Van
München op Oberammergau, waar
wij in een dichten winternacht om
12 uur aankwamen. Enkele late reizi
gers nog, die den trein verlieten, stil
en geruchtloos onder een serenen
nachthemel met rondom hooge witte
bergen lag daar voor ons het bijna
dichtgesneeuwde pittoreske dorp. De
harde droge sneeuw, zilver onder
het klare maanlicht, een meter hoog.
De bontgekleurde huizen toegedekt
als met hermelijnen mutsen. Tusschen
de boomen knarden de fantastische
ijsspinnen en van de overhuivende
daken en balustrades hingen als
kammen de puntige ijskegels neer,
waarin het licht der lantaarns een
wonder kleurengamma speelde.
Zwijgzaam ontroerd door deze
wintersche schoonheid volgden we de
slede, waarop onze bagage licht
werd voortgeschoven. Toen stonden
we stil voor het bevallige huis van
onzen gastheer, waarin hoog in den
gevel onder het beschuttende dak
het groote Christusbeeld hing. En
toen het ijzeren hek van huize
„Daheimopenknarste, en onze voe
ten knirsten over het bevroren
sneeuwpad, ging de voordeur haastig
open en in het lichte kader van de
open deur stond de slanke figuur van
Anton Lang met zijn imponeerenden
Christuskop en uit zijn lachenden
mond klonk ons de heerlijke welkomst
groet tegen, die nergens zoo natuur
lijk doet als hierGrüsz Gott
Als we de Beyersche huiskamer
binnengaan hangt overal om ons
heen in koper, in brons, in litho-
graphie, in Rosenthai-porcelein, in
ets en schets de imponeerende kop
van Anton Lang als de Oberammer
gauer Christusfiguur.
Gedurende het laatste speelseizoen
van 1922, was Anton Lang in zijn
Christusrol niet minder dan door
vijftien internationale kunstenaars
geschilderd en geteekend.
Deze man had fortuin kunnen
maken als hij was ingegaan op aan
biedingen van Amerikaansche mana
gers om in Amerika voordrachten
te komen houden.
Dagen en dagen hebben wij toen
bij Anton Lang gewoond en heeft
hij ons veel verteld uit zijn interes
sante leven.
Om een goede opname te doen
slagen had Lang eens voor de foto
grafen vijf en dertig minuten lang
aan 't kruis gehangen. Toen was er
plotseling een fel onweer uitge
broken, fotograven en hun helpers
sloegen op de vlucht, en men liet
Lang aan 't kruis hangen tot hij een
bezwijming nabij was.
Hij liet ons brieven lezen van
dankbare Amerikanen, die hem daarin
bekenden dat zij door zijn spel ont
roerd katholiek waren geworden.
Dien zomer 1922 had Anton Lang
voor 't laatst den Christus vertolkt.
Na het slot van deze allerlaatste
voorstelling stonden de duizenden
en duizenden bezoekers in twee
dichte hagen van het theater af tot
aan Lang's woonhuis geschaard, en
allen drukten hem ontroerd en
weenend de hand.
De kleine Gottfried, de jongste
van Lang's zes kinderen, een kereltje
van zes jaar, kwam opgewonden
naar huis gehold en riep„Mutter,
Mutter, alle menschen weinen!",
„Aber", voegde hij er trotsch en
voldaan aan toe, „ich allein nicht"
en hij streek met zijn kleine knuistjes
langs z'n drcge oogen.
Die kleine Gottfried Lang, enkele
jaren terug zag ik hem weer als
een slanke jongeling, student op het
Benedictijner College te Ettal, en
nu eenige weken geleden stond zijn
portret in „de Maasbode" als Miva-
vliegenier voor de missie in Canada.
Hoe diep-voelend kunstenaar Anton
Lang was en hoe hooge opvatting
hij had van de vertolking van de
Christusrol bewees mij zijn biblio
theek in de huiskamer, waar ik tal
van werken zag over de persoon van
den Christus, en nog hoor ik hem
verhalen,- hoe hij in 1911 een lang
durige studiereis van drie maanden
door het H. Land gemaakt had om
zich persoonlijk meer en meer in te
leven in de heilige plaatsen, waar
Jezus' leven zich afspeelde. Reeds
als jongen van zestien jaar, zonder
dat hij vermoeden kon, dat hem ooit
de hoofdrol in het Passiespel hem
zou worden toegewezen, kende hij
heel den omvangrijken Christustekst
woord voor woord van buiten.
Wij hebben Anton Lang ook bezig
gezien als eenvoudige pottenbakker.
Van vader op zoon heeft zijn ge
slacht de pottenbakkerskunst uitge
oefend, en hij wilde voor ons eenige
proeven doen zien van zijn technische
kunstvaardigheid. De motor zette de
draaischijf in beweging, een hoopje
malsche leem werd er opgekwakt,
en de slanke vingers van Anton
Lang boetseerden a la minute al
wat wij maar wenschten: schotels,
vazen, kruiken in allerlei wisselende
en bevallige vormen. In een kwartier
tijds stond een dozijn bekoorlijke
gebruiksartikelen voor ons klaar
geschikt. Alles wat uit zijn zScht
stralende handen te voorschijn kwam,
was een werkstuk, dat den meester
eexe deed.
Na dien winter van 1923 hebben
wij hem nog tweemaal ontmoet, eens
in Holland zelf toen hg mij op een
doorreis naar Engeland een bezoek
kwam brengen en nog eens bij de
laatste Passievertooning enkele
jaren terug, toen Anton Lang de
proloogzegger was. Toen stelde hij
ons vol trots zijn zoon voor, die voor
die gelegenheid was overgekomen,
en dokter was in Amerika.
Nu lazen wij van zijn onverwachten
dood op 63-jarigen leeftijd.
Maar hoe zal Christus Zelf vol
liefde dezen fijnen en vromen mensch
zijn tegengetreden, die Hem vaak op
zulk een apostolische wijze voor deze
werqld in zijn meesterlijke uitbeelding
deed herleven.
Hoe vinden ze mekaar
Ik [heb een boel vrienden en ken.
nissen en werkelijk, ik zou niet we
ten, tot wien ik me kon wenden, als
ik eens om laten we zeggen
honderd pop verlegen was. (Aanbie
dingen s.v.p. onder letter J. de B.
Bureau van dit Blad).
En eiken dag lees ik in de krant
van oplichters, die ettelijke veroor
deelingen soms achter den rug heb
ben, en... van alle kanten duizenden
guldens krijgen toegestopt om er
„zaken" mee te doen of er een erfenis
mee af te wachten.
Het summum op het gebied van
aftroggelarij lijkt me het jongmensch
uit Apeldoorn te hebben bereikt, de
thans 20-jarige T. C. Swart, die
die dadelijk na zijn eindexamen
H.B.S. een champignons-kweekerij
begon, daarna een betrekkiDgids
uitgaf, vervolgens op 19-jarigen leef
tijd een drukkerij begon en toen na
een paar maanden gaf aan die druk
kerij door het betrekken van een
groot, vernieuwd pand. Hg is nu
dezer dagen zooals gezegd op 20-
jarigen leefde gefailleerd, met een
schuld van f 100.000, maar hij had
tót dezen dies ater de beschikking
over: een motorrijwiel, zes auto's en
een vliegtuigEen portier en een
chauffeur had hij tot zijn persoon
lijke bediening.
In de ton schuld zit een post van
f 30.000, zijnde het volledige vermo
gen, dat twee alleenstaande meisjes
den knaap zonder zorg hadden toe
vertrouwd. Buiten die f 100.000 schuld
staat o.m. nog een post van f50.000,
zijnde het geld, dat drie andere par
ticulieren den jongen hadden voor
geschoten. Ze hebben het niet eens
noodig gevonden om hun vordering
bij den curator in te dienen. Zóó
volledig, beseffen ze het thans, dat
al dit geld verloren is.
Het is een feit, dat duizenden
menschen snakken naar een beetje
bedrijfskapitaal en dit niet kunnen
krijgen, ondanks hun goeden naam
en eerlijke zakenmanieren. Daarnaast
schijnt 't evenzeer onomstootelijk
vast te staan, dat vele menschen,
die met geld behept zijn, verlangen
om er van af te komen. Liefst
tijdelgk en onder het genot van rente,
geleend aan eerlijke lieden.
Maar ze vallen altijd, subsidair
vaak, meer subsidair: nogal veel
vuldig; in handen van parasieten en
oplichters.
Hoe vinden ze mekaar toch zoo
De Diesels.
Met den nieuwen zomerdienst is
het verkeer per spoortrein zeer veel
verbeterd; het is intensiever gewor
den, sneller._
Té snel
Er zijn een paar ongelukken ge
beurd. Twee Diesels raakten in brand.
En onder Ede liepen twee Diesels
op elkaar in. Alles zonder ernstige
persoonlijke ongelukken te veroor
zaken. Het nadere onderzoek zal
moeten uitwijzen, in hoeverre de on
gelukken aan het snellere tempo
van rijden zijn te wijten.
Een groot voordeel der Diesels is
echter reeds, juist door een ongeluk,
volkomen bewezen.
De botsing onder Ede is een zeer
hevige geweest. Waren twee treinen
met gewone houten wagons zóó op
elkaar ingereden, dan zou het aantal
slachtoffers ontstellend groot zijn
gebleken. Houten wagens worden in
zoo'n geval gekraakt en gebroken;
alles schuift in en over elkaar; de
planken worden met scherpe punten
gespietst.... welke in de lichamen der
reizigers dringen.
Met de Diesels is dat anders. De
zaak schokt en deukt, maar breekt
niet. Vandaar dat bij de botsing te
Ede slechts twee personen licht ge
wond raakten.
Het verkeer per spoortrein is in
enkele jaren tijds veel sneller en veel
veiliger geworden dan het was.
Dat de directie zulks wist te be
reiken, niettegenstaande ze moest
werken onder den druk van de on
gunst der tijden, daarvoor verdient
ze den lof zoo goed als den smaad,
welke haar bij echte of vermeende
tekortkomingen nooit werd onthou
den.
Aan een artikel van generaal b.d.
C. J. Snijders over „Limburg en de
nationale veiligheid", ontleenen we
het volgende;
Er wacht der Limburgsche bevol
king den 9den Juni a.s. een interes
sant en leerzaam militair schouw
spel op den luchtverdedigings-dag te
Maastricht, voorafgegaan door klei
nere militaire demonstraties in an
dere Limburgsche steden.
De Limburgers houden van militair
vertoon, zoodat de Maastrichter
Luchtverdedigingsdag ongetwijfeld
tallooze nieuwsgierigen en belang
stellenden zal aantrekken.
Maar men zou zich zeer vergissen,
wanneer men mocht meenen, dat de
bedoeling van hen, die dezen Luchc-
verdedigingsdag organiseeren, zou
zijn het publiek op een pakkende
sportieve vertooning te onthalen of
de nieuwsgierigheid en sensatielust
der menigte te bevredigen.
Het gaat hier om een hoog ern
stige zaak.
De Vereeniging voor Nationale
Veiligheid, van welke deze betooging
uitgaat, beoogt hiermede geen ander
doel, dan den toeschouwers een in
druk te geven zij het slechts een
zwakken indruk, zonder de gruwelen
der werkelijkheid van het gewel
digste en wreedste bedrijf, dat de
oorlog kan opleveren; de moderne
luchtaanval op weerlooze volkscen
tra.
Doch tegelijk wil de Vereeniging
de volksaandacht vestigen op de
vernuftige en krachtige middelen,
waarover men heden kan beschikken
om dergelijke aanvallen te bestrij
den en 't dreigend luchtgevaar af te
wenden althans belangrijk te be
perken.
Zoo zal het volk van Limburg
leeren begrijpen, dat het een ieders
christelijke plicht en een eisch van
zedelijke verantwoordelijkheid jegens
zijn medeburgers, zijn gezin en zich
zelf is, met al zijn vermogen mede
te werken om de verdedigiDg tegen
het afschuwelijk luchtgevaar tijdig,
d.w.z. dadelijk en ten spoedigste, te
helpen voorbereiden en zich bereid
te toonen tot de zware offers, welke
noodzakelijk zullen zijn, om dit
streven in zijn vollen omvang te
verwezenlijken.
Het is niet juist, dat Limburg
buiten deNederlandsche verdediging
sfeer zou zijn gelegen en niet ver
dedigd zou worden. De bescherming
onzer nationale veiligheid en de ge
wapende handhaving onzer onzijdig
heid begint aan de landsgrenzen.
In Augustus 1914 kreeg de opper
bevelhebber van Land- en Zeemacht
van de regeering de opdracht, elke
opzettelijke schending dezer grenzen
met wapengeweld te keeren. Zoo
zal het ook bij vernieuwd intreden
van oorlogsgevaar zijn.
Maar destijds behoefde men met
den luchtoorlog nog geen of althans
bijna geen rekening te houden. Heden
is juist bij de inleiding tot den strijd
bedreiging door de lucht overheer-
schend. De geografische ligging van
ons land te midden der strijdende
staten en zijn geringe breedte in
Oost-Westelijke of West-Oostelijke
richting maken 't allerminst onwaar
schijnlijk dat de luchtvloten dier
staten, door ons onzijdig lucht-gebied
heen, zullen trachten, zonder vooraf
gaande oorlogsverklaring, de tegen
partij onverhoeds op het lijf te vallen,
De smalle landstrook van Zuid-Lim
burg kan in weinige minuten worden
overgevlogen.
Hiertegen kan slechts één middel
baten, althans een redelijke kans
bieden op ontkoming aan dit onheil:
zeer krachtige en parate organisatie
onzer luchtverdediging, vooral in
Limburg.
Dit hebben Limburg's Ingezetenen
sedert lang begiepen. In Juni 1934
namen een aantal burgemeesters van
Limburgsche gemeenten deel aan
een request, waarin zij samen met
een aantal hunner ambtgenooten in
N.-Brabant, uitdrukking gaven aan
hunne ernstige bezorgdheid en die
van velen hunner gemeentenaren,
wegens den geheel onvoldoenden toe
stand van 's lands weermiddelen en
de hieruit voortvloeiende gevaren,
vooral ook voor de zuidelijke provin
ciën des lands, weshalve zij nadruk
kelijk verzochten, maatregelen tot
verhooging onzer weerbaarheid en
en versterking onzer weermacht te
treffen.
Uit deze vaderlandslievende daad
vloeide een nationale beweging voort,
aanvankelijk in de zuidelijke provin
ciën later veldwinnende over het
geheele land. Maastricht had reeds
in Mei 1934 het voorbeeld gegeven
door de vorming van het eerste
Comité voor Nationale Veiligheid,
weldra in tal van plaatsen nagevolgd
en tenslotte samengevat in de stich
ting op 20 October 1934, van de
vereeniging voor Nationale Veilig
heid.
Stelt deze vereeniging zich in het
algemeen ten doel de nationalejkrach-
ten te ontwikkelen tot dienstbaar-
making aan de verhooging der na
tionale veiligheid en streeft zij er
aldus naar, een geest van weerbaar
heid over het Nederlandsche volk
vaardig te doen worden, meer in liet
bijzonder wijst de vereeniging, naast
propagandistische actie, hare aan
dacht en haar krachten aan de be
vordering en de versterking onzer
luchtverdediging. Tot dit doel stichtte
zij het luchtverdedigingsfonds, ge
vormd uit vrijwillige nationale bij
dragen van het gansche volk.
De heer Snijders besluit zijn artikel
met den wensch, dat de limburgsche
bevolking gehoor moge geven aan
den dringenden oproep van het lucht
verdedigingsfonds en van de vereeni
ging voor Nationale Veiligheid, om
het aangevangen nationale werk door
algemeene deelneming en talrijke
bijdragen te steunen en te helpen
volbreDgen.
De Limburgsche Comité's van de
Vereeniging voor Nationale Veilig
heid te Roermond, Venlo, Weert en
Zuid-Limburg, doen een beroep op
de Limburgsche bevolking om de
Vereeniging voor Nationale Veilig
heid en haar luchtverdedigingsfonds
financieel te willen steunen.
INGEZONDEN.
De Rotterdamsche Vacantie-
kinderen.
Een Franciscaansch
liefdewerk.
„Een vierde van de Rotter
damsche bevolking leeft heden
ten dage van steun
Aldus mr. Drooglever Fortuijn,
burgemeester van Rotterdam, in de
Eerste Kamer op 17 Januari 1938.
Ongeveer 150.000 menschen dus,
mannen, vrouwen en kinderen, moe
ten daar leven van den krappen
steun, hun vanwege 't Rijk en de
Gemeente toebedeeld.
'n Ondersteuning, net genoeg om
niet te sterven van honger, maar te
gering om er menschwaardig van te
kunnen leven
Wat 'n zee van stoffelijke en gees
telijke ellende, wat 'n nameloos leed
openbaart zich voor ons geestesoog
bij 't lezen van bovenaangehaalde
woorden van Rotterdams Burger
vader! Wat 'n geweldige, ontstel
lende tragedie ligt daarin opgeslo
ten
Wie zal 't zeggen, 'tgeen er ge
leden wordt in die duizenden gezin
nen van de bedoelde Rotterdamsche
burgerbevolking, behuisd in huur
kazernes, twee-, driehoog, misschien
onder de vliering
De opgewektheid en tevredenheid
dier werkelooze huisvaders heeft
reeds lang plaats gemaakt voor
troostelooze zwaarmoedigheid, be
nauwende moedeloosheid, misschien
voor doffe wanhoop bg 't donkere,
verlammende vooruitzicht, wellicht
nooit meer tot den arbeid geroepen
te worden, wijl een nieuwe, jonge
generatie, beter technisch onderlegd,
op 't arbeidsveld is verschoven
Hun sterke armen zullen dan niet
meer kunnen werken voor de zich
afslovende, door moederzorg, moe
derangst en moederwee gekwelde
vrouwen en verzwakte, bleeke en
zenuwachtige kinderen
Wie zal hen helpen
Helaas, er is zoo'n schrijnend te
kort aan zuivere, techt-christelijke
naastenliefde, in onze jachtende,
koude, egoïstische wereld!
Tertiarissen, uw roeping is op
charitatief terrein te helpen en bij
te staan in werkelijke liefde tot den
evenmensch Gij kunt den donkeren,
zwaren gang door 't leven van Kath.
Rotterdamsche Ouders, ook tertiaris
sen, dus uw Broeders en Zusters in
St. FraDciscus, lichter en zonniger
maken, door in de vacantie-maand
Augustus één of meer van hun
kinderen in uw huisgezinnen gastvrij
op te nemen. Haal deze kleinen voor
enkele weken ter liefde Gods uit de
benauwende atmosfeer van hun
kazernewoningen om ze te laten ge
nieten van de frissche buitenlucht,
misschien van de zenuwsterkende
boschlucht, zoo mogelijk van onze
onvolprezen, ongerepte, heilig-stille,
bloeiende heidevelden
De Rott. Derde-Orde-Federatie
doet dit jaar wederom 'n beroep op
ODze edelmoedige Franciscaansche
Families om in de a.s. Zomervacantie
een Rotterdamsch kind (jongen of
meisje) van 712 jaar voor eenige
weken huisvesting te geven. Wanneer
de pleegouders 'tzelfde kind van
verleden jaar vragen, kan de leeftijd
iets anders zijn.
De kinderen hebben 'n attest van
'n geneesheer dat ze gezond zijn,
terwijl voor hun uitrusting te Rotter
dam wordt gezorgd.
Moge 't beroep van de Rotterdam
sche Derde-Orde-Federatie op hun
medeleden alhier 'n groot succes
hebben
Aanvragen a.u.b. liefst zoo
spoedig mogelijk, in elk geval vóór
einde Juni te richten tot Pater
Directeur of tot een der Bestuurs
leden onzer Vereeniging.
Hoogachtend,
namens 't Bestuur der Venr. D.O.
W. H. DE HAEN, Pref.
Concours hippique te America.
Door de combinatie „Wittenhorst"
te Horst werd Maandag haar eerste
ruiterfeest gehouden op het terrein
van den heer W. Mulders te America.
Ondanks het vrij gure weer, was
de belangstelling toch niet gering.
Aan dit concours werd door elf ver-
eenigingen deelgenomen.
De jury was als volgt samengesteld:
L. Bexkens, hoofdinstructeur, G. Nab,
Meerlo, Fleurkens, Ysselsteyn, Philip-
sen, Castenray, Litjens, Sevenum en
Brekelmans, Horst.
De prijswinnaars waren:
Demonstratie viertallenbuiten
den kring: 1. Ysselsteyn 77 p., 2.
Oostrum 74 p., 3, Merselo 70 p., In
den kring: 1. Castenray 87 p., 2.
America 67 p., 3. Horst 66 p.
Aangespannen Belgisch type1.
P. Cox, Horst, 2. W. Daniëls, Lottum,
3. P. Smulders, Horst.
Aangespannen landbouw-tuigpaar-
den1. A. Strijbosch, Castenray, 2.
Hanssen, Oyen-Broekhuizenvorst, 3.
Duickers, Meerlo, 4. Poels, Lottum.
Harddraven Belgisch type1. Titu
lair, Grubbenvorst met Nelly, 2. Aben,
Lull met Lina.
Patrouillespringen1. Ysselsteyn,
2. Castenray, 3. Horst.
Harddraven middel en licht1. A.
Poels, Swolgen met Sultana, 2 G.
Lucassen, Sevenum met Sampa, 3.
J. Claes, Weverslo met Puckie.
SpriDgen 1. Fr. Geurts, Horst met
Wiad, 2. M. Dinghs, Castenray met
Uwerus, 3. F. Weijs, Castenray met
Warmbloed, 4. Joosten, Grubbenvorst
met Dona, 5. j. Tielen, America met
Uberta.
Rennen (volbloed uitgesloten). 1,
Joosten, Grubbenvorst met Dona. 2.
J. Thielen, America met Uberta. 3.
G. Smulders, America met Charles.
4. Titulair, Grubbenvorst met Tonny.
Ernstig auto-ongeluk te Belfeld.
Een doode, drie gewonden.
Zondagmorgen is op den Rijksweg
BelfeldTegelen een auto-ongeluk
gebeurd, dat één persoon het leven
heeft gekost, terwgi drie personen
werden gewond.
Op genoemd tijdstip reed een Bel
gische auto, toebehoorende aan den
heer R. uit Fleron, nabij Luik, met
een flinke vaart op den Rijksweg
BelfeldTegelen. Vermoedelijk door
dat een fietser plotseling van het
rijwielpad den Rijksweg overstak,
week de auto uit en reed met groote
vaart tegen een boom. De wagen
werd grootendeels vernield.
Van de vier inzittenden werd
mevrouw R. zoo ernstig gewond, dat
zij vrijwel terstond overleed. De drie
andere inzittenden werden licht ge
wond.
Centrale varkensfokdag te
's Hertogenbosch*
Zooals bekend is zal in de Vee
markthallen te 's-Hertogenbosch, die
daarvoor belangloos ter beschikking
zijn gesteld, op 30 Mei a.s. de Cen
trale Varkensfokdag gehouden wor
den.
Van alle zijden is belangstelling
en medewerking ondervonden.
Het aantal inzendingen overtreft
dat vorige jaren verre, zoodat deze
fokdag de grootste zal worden die
ooit ergens in Nederland gehouden
is. Niet minder dan 650 hokken var
kens staan ingeschreven, alle uitslui
tend afkomstig uit Noord-Brabant.
Zeer vele fokvereenigingen hebben
reeds excursies voor hun leden geor
ganiseerd om samen den fokdag te
bezoeken, zoodat we verwachten, dat
ook het bezoek zeer druk zal worden.
De voorteekenen zijn zeer gunstig.
Het belooft een zeer belangrijke dag
te worden, waarop voor allen, die
belangstelling hebben voor de var
kensfokkerij, veel te zien en te leeren
zal zgn.
Het is een bij uitstek gunstige
gelegenheid voor fokvereenigingen
en ook voor particulieren, om zich
op de hoogte te stellen van het
beste fokmateriaal, om bij eventueele
aankoopen beter hun keuze te kun
nen bepalen.
Mond- en klauwzeer.
Onder het ingeschaarde vee op de
gemeenteweide in Odiliapeel onder
Volkel zijn twee gevallen van mond
en klauwzeer, onder een kudde van
ruim 250 stuks vee.
De voorgeschreven voorzorgsmaat
regelen zgn genomen, alsmede die
ter voorkoming van verdere uitbrei
ding der gevreesde ziekte.
Centrale Boerenleenbank.
Het beschikbaar winstsaldo van
de Coöperatieve Centrale Boerenleen
bank te Eindhoven bedraagt over
1937 f 62.386 (95.240). Voorgesteld
wordt dit te verdeelen als volgt:
Overeenkomstig art. 49 sub 1 der
statuten te sterten in het Reserve
fonds (10 pCt.) f 6.238 (9.524).
Uit te keeren een dividend van
6 pet. (maximum over het gestorte
kapitaal) f 15.978 van het resteeren-
de bedrag ad f 40.170 (69.756) komt
aan het reservefonds 85 pet. is
f 34.144 (59.292), aan de gemeen
schappelijke reserve 10 pet. is f 4017
(6975) en blijft ter beschikking van
de algemeene vergadering 5 pet. is
f 2008.
Nieuwtjes en wenken.
Plant deze week tomaten enknol-
selderij. Tomaten op een onderlingen
afstand van minstens 70 cM. Knol
selderij 3040 cM.
Indien er nog plaats is in den
groententuin wordt nu nog eens
kropsla gezaaid. Omdat de bekende
variëteit Meikoningin zoo snel door
schiet, nemen we nu Zwart Duitsch
of Attractie, twee variëteiten die
minder gauw een bloemstengel vor
men.
Indien de aardbeibedden nog niet
gezuiverd zijn van onkruid wordt
het deze week daarvoor hoog tijd,
vooral voor die bedden, waarvan
nieuwe plantjes getrokken moeten
worden. Zoodra er ranken aankomen
is het te laat om nog te schoffelen.
Hoe meer men deze met rust laat,
hoe gemakkelijker ze wortels zullen
krijgen.
Koolplanten groeien te hoog als ze
niet op tijd gedund worden. Ze zijn
dan niet sterk genoeg en blijven na
het uitplanten moeilijk rechtop staan.
't Is nu tijd om spruitkool te zaaien.
Vooral op voedzamen grond is men
daarmee in den regel te vroeg. Het
gevolg is losse spruiten oogsten.
Zaai niet alle boonen in een keer.
Leg nog eens opnieuw een rij, als de
eerst gezaaide er goed en wel op
staan. Tot half Juni kan men boonen
zetten, om ook nog tot in den herfst
te kunnen oogsten.
Schoffel tusschen aardbeien niet te
diep. Aardbeien wortelen zeer opper
vlakkig. Geef niet te veel stikstof,
die te zeer op blad-ontwikkeling
werkt, waardoor vruchtzetting en
rijping tegengegaan worden.
Het is nu de tijd om gazons weer
eens een extra stikstofbemesting te
geven. Eerst maaien en tegen den
avond mesten.
Marktberichten.
VENLO. Op de Coöp. Veilingver
eemging van Maandag was de aan
voer 2.810.000 eieren.
Kipeieren van f 3.00 tot f 3.50
Kleine eieren van f 2.80 tot f 2.90
Eendeieren van f 3.tot f 3.20
ROERMOND. Op de Coöp. Veiling-
vereeniging van Ma'andag was de
aanvoer 6.400.000 eieren.
Kipeieren van f 2.80 tot f 3.50
Eendeieren van f 3.tot f 3.20
GYMNASTIEK.
St. Chris toffel:
Dinsdag 89 Leden.
Donderdag 5.306.30 Adsp.
6.457.45 Adsp.
8—9 Leden:
Meisjesgymnastiek:
Woensdag 78.
Damesgymnastiek:
Woensdag 8.309.30.
Tijdens al deze lesuren gelegenheid
tot aanmelden van nieuwe leden.
Inlichtingen bij
P. M. H. HOEDEMAEKERS
Leraar Lich. Opv. M.O.
logekomeu ea vertrokken
personen
van 13 tot 20 Mei.
VERTROKKEN
C. H. Klaassen, landbouwer, naar
Bergen D 162.
G. H. M. Munten, verpleegster, naar
Venlo Oude Turfstraat 60.
F. L. W. Linders, dienstbode, naar
Wanssum A 47.
J. A. M. Rongen, landbouwer, naar
Sambeek.
S. M. Rongen, dienstbode, naar
Sambeek.
J. M. A. Ewals, dienstbode, naar
Wanssum B 102.
M. A. W. Arts, O.I.-Militair, naar
Nederl. Indië.
R. H. A. Wed. Wijnands, z.b., naar
Valkenswaard Maastrichtersstr. 67.
M. H. Haanen, z.b., naar idem.
H. J. A. Hilders, zb., naar Nieuw
koop Noord B 121.
C. J. M. v. d. Meer, verpleegster,
naar Gennep.
E. W. M. Pouwels z.b., naar Grub
benvorst.
H. G. Heiligers, dienstbode, naar
Sambeek Twist.
G. S. Klaassen, idem naar Sambeek
B 54.
A. M. C. v. Helvoirt dienstbode,
naar Wanssum B 32.
M. J. J. Rutten, z.b., naar Mor-
cote (Zw.)
A. A. van den Borst, landbouwer,
naar Se velen (Dl.)
L. P. J. Swinkels, landbouwer, naar
Meerlo B 19
J. F. H. Vullings, z.b., naar Meerlo
A. M. Ph. Blomjous, kloosterzuster
naar Roermond
G. M. Voesten, d.k., naar Maashees
B 60.
G. M. Bexkens, d.b., naar Meerlo
D 62.