•Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Alleen Boter is boter „VENRAY" boter Volkenbonds- of Vredesdag. Buitenland. Provinciaal Nieuws Zaterdag 13 November 1937 Acht en vijftigste Jaargang No 46 PEEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct I Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct Der regel 71/2 ct. Bij contract groote reductie Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct is zeer fijne boter De Vrede van Versailles is de voortzetting van den oorlog in andere vormen. De ware vrede. Zijn pijlers zijn t geloof, liefde, verdraagzaamheid en vergevingsgezindheid. Elke oorlog, hoe lang, wreed en bloedig ook gevoerd, brengt ons in zijn geforceerd einde verder van den vrede af, dan we ooit waren. Ja, als het einde van den strijd ontstond uit den weer zin tegen den oorlog, uit het dóórkomen van het inzicht aan beide zijden van het onmensche- lijke van een broedermoord op zoo groote schaal als uit dien weerzin een spontaan verlangen was gewekt om de wapens neer te leggen en temidden der loop graven een hoogtij van liefde en vergevingsgezindheid zou zijn ingezet tusschen vriend en vijand, dan zou dat v r e d e beteekenen. Zóó echter plegen oorlogen niet te eindigen en zóó ook is de strijd van 19141918 niet afgeloopen. Er was 11 November van het laatstgenoemde jaar een geslagen partij en er was een partij van overwinnaars. Millioenen menschen ter eenre zijde hebben vier jaren goed en bloed geofferd, den dood onder de oogen gezien of hun zonen verminkt teruggekregen, zonder dat het hen, hun volk, hun landen heeft kunnen redden. De weerzin tegen de slachting, welke ze meemaakten, moge een oogenblik alles hebben overheerscht, spoe dig kwamen de gevoelens boven, ze moesten boven komen om de smaad en het verlorene te revancheeren. In de partij ter andere zijde had het vergoten bloed niet minder rood en kokend gestroomd en toen de overwinning eindelijk was bevochten, overheerschte daar vanzelfsprekend het verlan gen om de voordeelen zoo groot mogelijk te bedingen, welke met al dat bloed waren gekocht. De zucht om terug te winnen wat verloren ging en anderzijds om te verdedigen, wat veroverd werd, deze neigingen spruiten uit elk vredesverdrag voort en zijn de vruchtbeginselen van den volgenden oorlog. We kunnen ons niet herinneren op het oogenblik, van wie de woorden zijn: „de Vrede van Versailles is de voorzetting van den oorlog in andere vormen". Deze typeering is helaas juist. Eerst hebben we den strijd gekend van de overwonnenen om zich geleidelijk te onttrekken aan den druk, dien de overwinnaars hun hadden opgelegd, thans zijr. de overwonnenen reeds in het offensief. Nog wordt dit gevoerd in „de andere vormen", maar het einde van het vredeslied van Versailles zal de donder van het kanon weer zijn, het spatteren van bom men en granaten. Het zijn sombere voorspellin gen, welke we op Volkenbonds- (of Vredes-)dag meenen te moeten doen, maar ze bevatten de con sequenties van de realiteit van heden. Wie een gevaar wil af wenden, moet er zijn oogen wijd voor openen. Overigens moeten we evenzeer bedenken, dat we met jeremiades alléén den vrede niet dienen. We moeten ook iets positiefs voor dit kostelijke goed doen. Toen op 11 November 1918 de hoorns schalden over de slagvel den, om aan te kondigen, dat het vuren kon (moest) worden gestaakt, heeft de menschheid zich in haar afgrijzen en ontzet ting over den strijd en in haar vreugde over den vrede, gezw» ren: nóóit meer oorlog En om ons dezen eed van jaar op jaar te doen herinneren, daartoe dient Vredesdag1 Maar elk jaar wordt het leger der eedsgetrouwen kleiner. Steeds meerderen zoeken be denksels om zich aan hun vre- desplicht te onttrekken en toe te geven aan de instinctieve gevoe lens, welke we in den aanvang van dit artikel als uitvloeisels van den oorlog schetsten: de revanche-gedachte, de zucht naar wraak en vergelding, het ver langen om terug te winnen, en daartegenover om „tot eiken prijs" te beschermen, wat door de overwinning verkregen werd. Het leger van den vrede wordt kleiner, zijn taak moeilijker. Maar het mag niet ontmoedigd raken. We hebben het al lang verleerd om te juichen op Vre desdag. De 11e November be hoort voor de vredesvrienden een dag van rouw en tranen te zijn, want 19 jaren nadat de mensch heid zwoer van „Nóóit meer oorlog" ligt het vaderland der Abessiniërs gekleurd met het veische bloed van het volk, zijn een half millioen Chineezen den dood ingejaagd door vreemde indringers en verscheurt het Spaansche volk zichzelf, opge hitst door Russische bolsjewisten en Italiaansche fascisten. We hebben het verleerd om te juichen op Vredesdag, maar we mogen niet verzuimen om iets te doen in onze droefenis over den bedreigden vrede. Helaas, er rest ons daartoe zoo weinig. Den Volkenbond steunen We weten het niet zeker meer, of dit instituut nog wel een middel tot vrede is. Leidt de Volkenbond den laat- sten tijd niet veelal tot openba ring van tegenstellingen en tot toespitsing derzelve Moeten we ijveren voor ont wapening? Als we in haar waarde voor den vrede konden gelooven.... Het zijn klemmende argumenten waarmee wordt betoogd, dat de nationale ontwapening het gevaar groot maakt, dat het land wordt verkozen tot volkerenslagveld in den volgenden oorlog. En internationale ontwapening? Waarschijnlijk slechts een uto pie. Bovendien, een ontwapende wereld moet voor den gewelde naar zoo aantrekkelijk zijn als luilekkerland voor den gulzig aard. Als we individueel iets voor den vrede willen doen, dan moe ten we dien helpen opbouwen door liet leggen van de fundamen ten. Van onderen af beginnen dus. Als eerste steenen dienen we aan te dragen: den vrede van ons eigen gemoed. Hoe zal een volk zich in vrede beheerschen, als de menschen, ieder voor zich, gewoon blijven, om op het minste leed, dat ze worden aangedaan, om het ge ringste onrecht de vuisten te ballen We moeten dus beginnen met den vrede te verzekeren in ons zelf en in de eigen omgeving: in 't gezin, in de familie, in de buurt, op de werkplaats, overal waar we verkeeren. Den vrede in en rondom ons kunnen we alleen dwingen door liefde en verdraag zaamheid, vergevingsgezindheid, bereidwilligheid om te helpen en te steunen. Het kweeken van vrede is een schoon, maar moeizaam werk. Hard is de grond, die we daartoe moeten bebouwen, veelvuldig '1 onkruid, dat het zaaisel bedreigt. En degenen, die gelooven, zul len het beseffen, dat ondanks al ons arbeiden geen oogst zal rijpen, als de Zegen op het werk ontbreekt. De vrede is een gave, een genade, voor welke het „ora" verbonden is aan het „labora". Het gebed stemt tot vrede en kan vrede zijn. Domine, dona nobis pacem 1 Heer, geef ons den vrede 11 November '37. Md. SJANGHAI GEVALLEN. Na een langdurig, dapper en bloe dig verzet, hebben de Chineezen de groote havenstad Sjanghai moeten prijsgeven aan de Japanners, Deze kenden de stad niet door reehtstreeksche aanvallen vermees teren, maar hebben door middel van troepenlandingen omtrekkende be wegingen uitgevoerd, welke de Chi neezen te Sjanghai dreigden in te sluiten. Een waar pandemonium heerscht in de Nan-Taowijk, waar een nood^ lottige brand woedt, die door de Chineesche troepen, voordat zij zich .erugtrokken, werd aangestoken. In deze wijk zyn eenige duizenden Chineesche soldaten achtergebleven, die zich den dood hadden gewijg. Zij hadden bevel ontvangen in samen werking met de politietroepejj dit gebied tot het uiterste te vèrde- digen. Daartoe heeft men de brug, welke van het Zuiden uit toegang geeft tot Nantao, opgeblazen. Met verbittering verdedigen zij iederen voetbreed gronds, manmoe dig stervend, de een na den ander, een tweede legioen des doods. De Chineesche troepen laten een rossig spoor van brandende huizen achter, welke het geheele strijdtoo- neel aan de Siccaweikreek luguber verlicht. Volgens Chineesche berichten, welke door Japansche waarnemers worden bevestigd, is de weerstand der Chineezen na den val van Sjanghai ongebroken, daar de terugtocht ingoede orde geschied de en nieuwe stellingen konden worden betrokken. De Japansche minister van oorlog heeft ver klaard, dat Japan vast beslotenis den oorlog tot het einde door te zetten, al zal deze waarschijnlijk nog lang moeten duren. Zoo noodig zal ook NankiDg worden bezet en zullen de Japan sche troepen nog verder gaan, „Ditmaal moet het Chineesche vraagstuk defiditief worden ge regeld." Het is ongetwijfeld waar, dat het verlies van Sjanghai voor de Chi neezen een ernstige financieel-eco- nomische beteekenis heeft. Deze stad was China's financieele en industri- eele centrum. Een aantal ondernemingen en de groote bankinstellingen hebben haar hoofdzetel voor den val van de stad naar Nanking weten over te brengen. Grensincident 4000 dooden. Haïti is een groot Amerikaansch eiland, waarvan de eene helft de republiek Haiti vormt, de andere helft San Domingo (ook wel Domi- nico genoemd). Er waren aan de grens herhaaldelijk incidenten; thans heeft zich weer zoo'n incident voor gedaan en bloediger dan ooit. Naar schatting zijn 4000 personen allen Haitianen, gedood aan de grens tusschen beide staten. Er is een gemengde commissie benoemd, die een onderzoek zal in stellen naar de oorzaken van het gebeurde en die de verantwoorde lijkheden zal vaststellen. Er zijn geen troepenbewegingen. De slachtoffers zyn allen kleine boeren en arbeiders, die over de greas gaan werken. Merkwaardig is, dat de vriend schapsbanden onder de gevolgen van deze moordpartij in het groot, niet blijken te zyn geschaad. De Haitaansche president Vincent heeft zich n.l. gehaast te verklaren, dat de „hartelijke betrekkingen" tusschen de beide landen zouden worden gehandhaafd, maar waarin eerbiediging wordt geëischt van de territoriale onaantastbaarheid van Haiti, benevens een formeele ver loochening van deze incidenten en de verzekering, dat alles in 't werk zal worden gesteld om de schuldigen de burgers, zoowel als de militairen te straffen. Ook Spaak's poging mislukt. De Belgische kabinetsformateur Spaak heeft zich Woensdagavond naar den koning begeven, om Zijne Majesteit mede te deelen, dat zijn pogingen, een regeering samen te stellen, niet geslaagd zijn en Zijne Majesteit te verzoeken, hem van zijn opdracht als kabinetsformateur te ontslaan. De koning heeft dit verzoek in gewilligd. Engeland en Spanje. By de verdediging van de plannen der Engelsche regeering tot aanstel ling van agenten in Franco-Spanje deelde Eden mede, dat Engeland in de eerste negen maanden van dit jaar uit nationalistisch Spanje be stellingen ontving voor iets meer dan 2 millioen op een totaal van 2.800.000 pond uit geheel Spanje. Mac Donald overleden. Aan boord van het schip, waarmee hy op weg was naar Zuid-Amerika, is Dinsdagavond overleden de En gelsche politicus Mac Donald, die een groote rol in het politieke leven heeft gespeeld. Gedurende vele jaren was hij lid van het parlement en verschillende malen premier der regeering. Mond- en klauwzeer. Ook in Engeland is in hevige mate het mond- en klauwzeer uitgebroken. In 15 graafschappen is het vrije vervoer van vee verboden. De spreeuwen van het vasteland zouden de besmetting naar Engeland overgebracht hebben. Minister Romme's steun maatregelen. Er is veel critiek geoefend op den vorm van den nieuwen steun aan de werkloozen. Critiek kan goed zijn, maar ze mag het goede niet verdoezelen. Dat nu gebeurt veel met betrek king tot dit spaarsysteem. Ue N.V.C. vestigde daarop nog eens de aandacht en het lijkt ons nuttig, dat goede hier eens in 't volle licht te zetten. Er is gevraagd om verhooging van de B.-steun d.w.z. van de steun in natura. Die verhooging was ook hard noodig. De A-steun, de uitkee- ring in geld, dient voor het dage- lyksche onderhoud. Die steun is niet hoog, moet natuurlijk lager zijn dan de geldende loonen alles samen komen verschillende werkloozen er toch boven en omdat er alleen de dagelijksche nooddruft van be taald kan worden misbruiken door sommigen veroordeelen de hoogteer van allerminst schiet kleeding, schoeisel en dekking er bij in. Daar nu dient de B-steun voor. Deze bedroeg, in 'L algemeen geno men, ruim f 5 per jaar. Iedereen begrijpt dat dit te weinig is. Wat deed nu Mr. Romme Allereerst verlaagde hij den in komstenaftrek van inwonende wer kende kinderen. Dan zorgde hij dat ook volwassen jongens met den vader in de werk verschaffing konden geplaatst wor den. Verder is daar gezinssteun aan de kleine boeren. Al deze bepalingen gelden over heel het land. Wat dit zeggen wil in ons te veel door liberale ambte naren geregeerd landje, moet men toch vooral in het Noorden beseffen. Minister Ruys wist een gezinsrege ling te treffen bij de werkverschaf fing voor het Katholieke Zuiden, doch in het Noorden was dit onmogelijk. En ook bij dezen nieuwen B-steun is rekening gehouden met het gezin. Van 2 tot en met 4 kinderen, wordt er een kwartje per week bij gegevendat is 52 maal 25 cent of f 13. En bij 5 of meer kinderen 52 maal 40 cent is f 20.80. Is dat geen enorme steunverhoo- ging Is dat geen goede gezinspolitiek Moet men dat armenzorg noemen Dan kan men de heele steunverlee- ning wel armenzorg noemen! Onderwijs. Niet ten onrechte hebben de ge zamenlijke onderwijzersbonden be toogd voor een wyziging in het stel sel van de klasbezetting der lagere scholen. By de katholieke scholen spreken deze cijfers. Er kwamen de laatste vyf jaren 218 lagere scholen bij en het getal leerlingen steeg met bijna 38.000. Dat had met zich moeten brengen aanstelling van 1140 onderwijskrach ten meer. Er werken er thans echter 137 minder Men heeft eenvoudig de klassen grooter gemaakt en verder werkt men met „kweekelingen met akte", wat volledig bevoegde onderwijs krachten zyn, die niet of alleen met een schandalige fooi „betaald" wor den. Het onderwijs wordt er de dupe van. Over 't heele land genomen is de toestand aldusop de circa 30.000 onderwijskrachten zyn er ongeveer 15.000 werkloos Dat is een toestand, die niet be stendigd mag blyven en het zal zaak zijn, dat ook de ouders als eerste belanghebbenden hun steun geven aan de actie, die de onder wijzersbonden ook en vooral voor het belang van het kind voeren. Bloeiend Postbedrijf. Blijkens het voorloopig verslag over de begrooting der posterijen, telegrafie en telefonie voor 1938 spraken vele leden er hun waardee ring over uit, dat het P.T.T.-bedryf ook in de huidige omstandigheden zich zoo uitermate gunstig ontwik kelt. Dat de bedrijfsleiding zoo soepel en actief haar politiek van tariefs verlaging doorzet, is ongetwijfeld zeer toe te juichen. Verscheidene dezer leden hadden er ernstig nezwaar te^en, dat ieder jaar opnieuw de winst te laag wordt geraamd, zooals uit de opbrengst- cijfers van de laatste jaren blykt. Voor het jaar 1936, waarover het verslag van het hoofdbestuur der P.T.T. onlangs is verschenen, werd b.v. f 51/, millioen winst geraamd, terwijl de uitkomst bleek, dat deze wiDst in werkelijkheid f 101/, mil lioen bedroeg. Door vele leden werd geklaagd over de slechte verzorging van het platteland. Ook over de slechte arbeidsvoor waarden voor verschillende groepen van werkers bij het postbedrijf werd door ver3chiedene leden geklaagd. Bij een zoo winstgevend bedrijf achtten zij dit niet te verantwoor den, Prof. Mr. Aalbcrse. „Een moeilijk uur" is het oogen blik voor Prof. Aalberse genoemd, toen hij j,l. Dinsdag afscheid nam van de Tweede Kamer, als haar voorzitter en als medelid. De politiek heeft het leven gevuld, neen ge maakt van dezen mensch, die integer was als de besten onder ons. En dat leven heeft hij thans afgesloten, als openbaar figuur is hij.... bijgezet in een heel mooie kooi, goud gepolijst, een deftig ding, een onmisbaar sieraad maar dan toch ook niet veel méér dan een sieraad in onze staatshuishouding. In den Raad van State. Is het afscheid voor den heer Aalberse zwaar geweest, voor de Kamer was het treffend. Want zy heeft een voorzitter verloren, dien ze om zyn groote onpartijdigheid en zijn betoon van onafhankelijkheid, algemeen waardeerde. Woensdag maakte de Kamer de voordracht op, op grond waarvan H.M. de Koningin thans den nieuwen voorzitter heeft benoemd. Inmiddels is op het Binnenhof het groote politieke tournooi aangevan gen de algemeene beschouwingen over de staatsbegrooting zijD ingezet. Als eerste bijzonderheid van deze valt te wijzen op het militaire op treden der N.S.B.-vertegenwoordigers en de zekerheid, welke word ver kregen inzake de oppositie van de S.D.A.P. tegen de voorstellen tot versterking van de weermacht. De party bleek slechts bereid om deze voorstellen te aanvaarden in ruil voor een aantal vrij nauw omschreven sociale verbeteringen, alsmede van salaris- en steun verhoogingen. Weer De Vries en Te Winkel? Opzienbarend zijn de voornemens, van welke de heer Siotemaker de Bruine, minister van onderwijs, ten aanzien van de spelling onzer taal liet blijken. De heer Siotemaker schynt volmaakt „den weg terug" te willen en van plan te zijn om wordt inderdaad de spelling van De Vries en Te Winkel weder ingevoerd de uitgevers en boekhandelaren van rijkswege schadeloos te stellen, voor zoover ze van 's ministers be sluit schade mochten ondervinden. Zoowel tegen de spellingsplannen als tegen de voornemens inzake schadeloosstelling, groeit intusschen 'n krachtig verweervan vele kanten komen de protesten los. Mistige wetenschap. De heer Aug. Veraart is weer op gedoken met zyn wetenschappelijke experimenten van mistverdrijving, regenwekking, zonne-toovering enz., alles door middel van spuitwater. De heer Veraart treedt speciaal op, naar het schijnt, in vóór- en najaar. M.a.w. als de bladeren aan de boomen komen en als ze weer afvallen. In de afgeloopen week had hij het op den mist gemunt. Men zal zich herinneren, dat de heer Veraart het eerder reeds als resultaat van zyn spuiterij in Amster dam aanduidde, dat... de Italianen by hun krijgsoperaties in Abessinië ge hinderd werden door zwaren regenval in een tijd, welke naar goede Abes- sijnsche orde, „droog" had dienen te zijn. Als Franco hem nu maar niet heeft omgekocht voor zyn nieuwe experimenten.... We zouden dan last kunnen krijgen met de Londensche niet-inmengingscommissie 500 maal A'dam-Batavia. Op het einde van deze week is de K.L.M. aan een jubileum toe. Dan zal n.l. de 500e vlucht Amsterdam Batavia worden ondernomen. By duizenden werden de luchtpost-enve loppen voor het meegeven brj deze vlucht verkocht. Deze enveloppen werden speciaal voor het nationaal luchtvaartfonds ontworpen. Ten gerieve van het publiek wer den ook de bekende driehoekzegels bij de enveloppen op de K.L.M.- kantoren beschikbaar gesteld. Men zal zich herinneren, dat deze fraaie zegels reeds gebruikt werden voor de Melbourne-vlucht van de „Uiver" en voor de Kerstvlucht van de „Snip" naar West-Indië. Ook de Ned. Indische posterijen hebben een dergelijk zegel, dat voor de thuisvlucht eveneens op de K.L.M.- kantoren en bij de agenten van de K.L.M. verkrijgbaar is. Belastingen en groote gezinnen. Wy hebben het in deze kolommen al eens meer gehad over den onbil- lyken druk van de indirecte belas tingen. Die onbillijkheid nam in de crisisjaren nog steeds toe, doordat een hoe grooter deel van de totale belastingen bestond uit indirecte beffingen, die natuurlijk geen pro gressie kennen en daardoor oneven redig zwaar drukken op de gezinnen en vooral op de groote gezinnen. Men denke slechts aan de accijns op suiker en op tal van andere verbruiks- artikelen, die door de crisisheffingen belast zyn. Thans heeft de minister van finan ciën omtrent deze heffingen een paar cijfers gegeven. In 1925 was de verhouding tus schen directe en indirecte hef fingen 6733. In 1935 is deze ver houding 5941. Men ziet: de indirecte heffingen zyn veel zwaarder geworden; ze ste gen van 33 pet, der totale belastin gen tot 41 pet. De minister zegt er dit van: De verschuiving ten ongunste van de indirecte belastingen is te wijten aaD de tijdsomstandigheden, die vooral de opbrengst der belastingen naar inkomen en vermogen hebben ge drukt, ondanks het feit, dat de tarieven door opcentenheffingen tot het uiterste zijn opgevoerd. Ver wacht mag worden, dat, naarmate door verbetering van den economi- schen toestand de inkomens en ver mogens weer zullen stijgen, de ver houding "zich in anderen zin zal wijzigen. Wij citeeren verder uit de Memorie van Antwoord nog het volgende: Het denkbeeld, een behoorlijk bestaans-minimum vast te stel len, dat buiten elke heffing zou vallen, acht de minister onuit voerbaar. Ook wat de rijwiel belasting betreft is het naar zijn oordeel, afgezien van de omstan digheid, dat deze een zuivere bestemmingsheffing is, vrijwel onmogelijk bij de heffing met de draagkracht van de gebruikers rekening te houden. Naar aanleiding van de vraag van eenige leden of, en, zoo ja, hoe de minister voornemens is te streven naar een rechtvaardiger verdeeling van den belastingdruk, in het bijzon der naar een verlichting van dien druk voor de groote gezinnen, deelt de minister mede, dat de regeering met het bepalen van haar gedrags lijn dienaangaande wacht op de voorstellen van de commissie-Fles- kens. Hoe de stand van het onder zoek dier commissie is, kan de minister niet mededeelen. Wel staat voor hem vast, dat eventueele maatregelen ten bate van de groote gezinnen niet zul len moeten bestaan in verhoo ging van den kinderaftrek voor de inkomstenbelasting en de personeele belasting. Het spellingswee. Zouden we thans weer terug moeten naar de spelling van De Vries en Te Winkel De minister van onder wijs schijnt in die richting werkzaam te zyn. Voor ons, ouderen, prachtig We wennen inderdaad moeilijk aan de vereenvoudigde schrijfwijze; het nieuwe spellingsbeeld komt ons leelyk voor. Dus, wat óns betreft... Maar de jeugd is grootgebracht in den spellingschaos Terpstra-Mar- chant-Slotemaker. Van de oude spelling kent ze niets, de manier, waarop wij, ouderen, onze taal be handelen, vinden de jongeren leelyk. En onnoodig ingewikkeld. We kunnen de jeugd niet terug- dwiDgen tot methoden van het ver leden. Nu we het gemak kennen van een spoorreis en de snelheid leerden apprecieeren van het lucht verkeer, kunnen we het volk niet omwille van de romantiek opleggen om voortaan weer van de trekschuit gebruik te gaan maken. Duitsche melk- en vleesch- productie in gevaar. In Duitschland, vooral in het Wes ten en in het Zuiden, is een ernstige mond- en klauwzeer-epidemie uitge broken. Heele dorpen zijn daar van alle contact met de buitenwereld afgesloten en zelfs de post mag daar niet bezorgd worden. Bevestigd wordt, dat deze epidemie een bedreiging vormt voor de melk en vleeschproductie. Daar de toe stand van den Duitschen veestapel toch reeds verre van gunstig is, wordt zooveel mogelijk een slachting der zieke dieren vermeden. Slechts in noodgevallen wordt daartoe over gegaan. In 't kort. De Duitsch minister van arbeid Seldte bracht van de week een kort bezoek aan ons land. Hij bleek zich speciaal voor onze werkverschaffings- methoden te interesseeren. Op 60-jarigen leeftijd overleed plotseling de heer Ir. E. C. W. van Djjk, directeur der Nederlandsche Spoorwegen. Als gevolg van den dichten mist heeft op den Nieuwen Waterweg een scheepsbotsing plaats gehad tusschen het Noorsche s.s. „Stavanger" en het Duitsche s.s. „Victoria. De Victoria leed de nederlaag en kreeg zooveel averij, dat het aanstonds aan den grond moest worden gezet om zinken te voorkomen. Onze nationale wereldkampioen schaken Dr. Max Euwe is er nog niet in geslaagd om zich zoodanig tegenover het uitnemende spel van zyn uitdager Dr. Aljechin te herstel len, dat zijn kansen op behoud van zyn wereldtitel verbeterden. VENRAY, 13 Nov. 1937. Fruitveiling te Oostrum. Woensdag 10 November 1937. Bellefleur la (aanvoer 8000 Kg.) 6.80—720; lb (9000 Kg.) 5.60—6; 2-grof (1000 Kg.) 6.50; 2a (7000 Kg.) 5.40—5.70; 2b (15000 K.g.) 4.40—5.20: 2c (7000 K.g.) 3.50—4; valgoed (5000 Kg.) 2,-3.50,

Peel en Maas | 1937 | | pagina 1