Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
AlleenBoter
is boter
„VENRAY"
boter
Het beroep op
het volk
Buitenland.
Binnenland.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 16 October 1937
Acht en vijftigste Jaargang No 42
PEEL EN MAAS
is zeer fijne boter
ADVERTENTIEPRIJS 1—8 regels 60 ct
per regel 71/, ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY I Abonnementsprijs per kwartaalvoor Venray 65 ct
Telefoon 51 Giro 150652 buiten Venray 75 ct. Afz. nummers 5 ct
Enkele bezwaren. Geeft
nochtans met milde hand.
Juist omdat de inzameling ten
behoeve van het kleeding-, schoei
sel- en dekkingsfonds niet
populair is én het doei zoo
dringend, meenen we nog een
extra woord van aanbeveling te
moeten doen.
Na eerst nog eens onze eigene
teleurstelling te hebben uitgespro
ken.
Het besluit tot het houden van
die inzameling is en blijft te be
treuren. Eerstens, omdat de offer
zin van het publiek op zulke
zware proef wordt gesteld. Het
vragen is zöó'n gewoonte ge
worden, dat niemand zich meer
geneert om te weigeren, dan wel
zich met een bedelaarsfooi van
de charitatieve zaak af te maken
Men ziet dan ook, dat de op
brengst van collectes, bloempjes-
en speldjesdagen van jaar tot
jaar terug loopt.
Er wordt te véél een beroep
op den publieken offerzin ge
daan, dikwijls door een voor
vereenigingen, die nauwelijks
worden gekend of voor een doel,
dat niet méér dan een liefheb
berij van wat dames en heeren
vertegenwoordigt. Zeker geen
regeering mag tot het neer
halen van den offerzin mee
werken.
Deed zij voorheen een beroep
op het volk, dan wisten we
tenminste, dat er van ernstige
en op andere wijze niet te lenigen
nood sprake was overstrooming,
crisis enz.
De nood der arbeiders dat
weten we is eveneens groot,
zéér groot waar het de onvol
doende kleeding en dekking van
zich en mannen behelpen zich
zoo noodig nog wel van hun
huisgenooten, vrouw en kinderen,
betreft. Om in dien nood te
voorzien zijn, naar 's ministers
woorden, tonnen gouds noodig.
Welnu, die zijn erin de publieke
kas. We werpen ons niet op als
financieele deskundigen, maar we
zouden willen zeggendaar,
waar de millioenen voor opvoe
ring we p r ij z e n deze fn de
huidige omstandigheden onzer
nationale bewapening liggen, daar
zijn de tonnen voor dekking van
arme kinderen te vinden.
De Nederlandsche regeering
zoo deelde haar vertegenwoordi
ging te Genève mede zal
deelnemen aan de Volkenbonds
hulp, welke georganiseerd is voor
de zieke Chineezen, slachtoffers
van den Japanschen inval. Zoo
iets is mooi.
Ongevraagd deelde die ver
tegenwoordiging bovendien mee,
dat de Nederlandsche regeering
bereid is voor hetzelfde doel nog
een extra bijdrage uit de pu
blieke kas te verstrekken, waartoe
de medewerking van het parle
ment zal worden gevraagd.
Zóó iets, zoo'n extra bijdrage
is nog móóier.
Maar is het wet juist, dat
voor arme Chineezen geld uit de
publieke kas wordt getrokken,
maar voor arme landgenooten
een beroep op de liefdadigheid
van het volk wordt gedaan
Het is de eer en de trots van
ons volk, dat we jaren achtereen
den slachtoffers van de crisis de
„bedeeling" hebben onthouden,
den gang naar Armenzorg hebben
bespaard.
Tot dien gang worden de
werkloozen thans gedoemd en
dat is ons tweede bezwaar tegen
het steunplan.
Het is onmogelijk, dat de
werktoozen van het platteland
een kwartje van hun steun
kunnen sparen. De minister
erkende in zijn radio-rede deze
onmogelijkheid voor althans
„zeer velen van hen". Welnu,
dan worden de menschen ook
bewust naar Armenzorg gedre
ven. immers, nadat de op
brengst van de inzameling zal
zijn verbruikt, zulten anderen
deze menschen aan spaargeld
mogen helpen, mits: armbe
stuur en liefdadigheidsvereeni-
ging. Dat is als voorwaar
de gesteld. Wanneer we onzen
buurman een kwartje per week
spaargeld zouden geven, dan
moet deze dat kwartje als
neveninkomen vermelden en
wordt er ten behoeve van het
rijk twee derden van afgetrok
ken Het heeft er dus veel
van, of de werkloozen in de
armen van de officieele lief
dadigheid worden g e d r e v en.
Dat zijn onzer en veler be
zwaren.
En daarom adviseeren we,
vragen we met aandrang: geett
ruim en mild bij te houden in
zameling.
Dal lijkt inconsequent, maar-
als 't moet dan moeten we
ten behoeve van hulp aan arme
landgenooten desnoods ook nog
inconsequent kunnen zijn.
Juist omdat de inzameling zoo
weinig populair is vanwege haar
opzet, dreigt een mislukking, een
tekort.
Het gevaar dreigt dus, dat de
armsten niet aan voldoende klee
ding, dekking en schoeisel kunnen
worden geholpen.
Immers, de regeering treedt
zeer waarschijnlijk niet terug.
Als u en wij inzien, een fout te
hebben gemaakt, dan zetten we
daar een streep door en doen
ons werk opnieuw.
Zoo iets kan een regeering
niet doen. Zoo meent men dat
althans. Het zou haar „prestige"
kunnen schaden, wanneer ze
toegeeft een regeering te zijn,
welke een fout kon maken!
En (óch maakte ze een fout.
Een fout, waarvan de werkloo
zen de werkloozen de slacht
offers worden, als het volk in
zijn geheel dat niet voorkomt.
Daarom: geeft miid.
Wanneer „tonnen" moeten wor
den ingezameld, zijn er heel wat
offers te brengen.
Nemen we eens aan, dat er nog
200.000 werklooze gezinshoofden
zijn. Dan moet elke bevolkings
groep van 8000 zielen voor liet
„spaargeld" van 200 werklooze
gezinshoofden zorgen.
Het is de bedoeling om de
slachtoffers voorloopig aan het
spaargeld voor de eerste drie
maanden te heipen, dus aan 13
kwartjes, d.i. f 3.25. De opbrengst
in een dorp van 8000 zielen zal
dus gemiddeld ruim f 600 moeten
bedragen.
Natuurlijk blijven de grooie
steden en de armste kleine ge
meenten ver beneden deze op
brengst en moeten in andere
plaatsen deze tekorten worden
gedekt.
Het zal niet meevallen
En daarom nogmaals geeft
mildMd.
Wrijving en verwarring
in de wereld.
Wij zijn door den tijd zoo gewend
geraakt aan alarmeerende berichten
omtrent den toestand in de wereld,
dat we ons den ernst ervan niet
eens meer realiseeren.
Wij vinden het gewoon, dat we
in een doorloopende toestand van
crisis verkeeren en we nemen stil
zwijgend aan, dat er wel een oplos
sing gevonden wordt voor alle moei
lijkheden.
Hoe groot het aantal kwesties en
verwikkelingen over de heele wereld
wel is, daarvan krijgen we eenig
idéé, wanneer we op dit punt eens
één ochtend- of avondblad door
kijken.
Zoo zagen we deze week in een
editie van een dagblad o.m. de vol
gende thema's aangesneden. We
geven alleen een titel tot aanduiding
van toestanden en moeilijkheden
Horthy over de onmogelijke positie
van den Volkenbondniet-aanvals-
pact tusschen België en Duitschland;
de oorlog in Spanjehoe met de
non-interventie na Italië'sweigering?;
onveilig Palestinade oorlog in
ChinaFransche hulp aan rood
SpanjeChina's beroep op den Vol
kenbond vandalisme in kerk te
Danzig; Italië zendt troepen naar
Lybië geen Amerikaansche diplo
maten bij de legerreserve uit voor- 1
zorgJapan en de negenmogend- I
heden-conferentiebombardement
van Nankingde Negus procedeert;
luchtverdediging in Duitschland....
Lezer, het lijstje is lang genoeg,
maar het ware nog heel wat uit te
breiden.
Deze opsomming spreekt van strijd
en verwarring, van haat, van vrees,
van rechtsverkrachting en machts
wellust.
President Roosevelt zei het zoo
striemend
„Zonder oorlogsverklaring, zonder
waarschuwing of rechtvaardiging
van eenigen aard, worden vrouwen
en kinderen meedoogenloos door
vliegtuigbommen vermoord. In z.g.
vredestijd worden schepen door
duikbooten aangevallen en vernield,
zonder eenige reden en zonder eenige
waarschuwing. Onschuldige volken
worden wreed opgeofferd aan be
geerten naar macht en hegemonie,
welke 't gezond verstand vreemd
zijn."
De wereld heeft even aandacht
gewijd aan deze woorden, maar ze
is weer overgegaan tot de orde van
den dag.
Redding uit den hopeloozen chaos
is alleen te verwachten door terug
keer tot het Christendom, door het
verstaan en beleven van het Christus-
woord van den vrede.
Heidendom in Duitschland.
't Geloof aan 'n hiernamaals
moet worden uitgeroeid i
De S.A. opperleider Schmidt heeft
voor studenten in de medicijnen een
rede gehouden over „de zending van
het nationaal-socialisme, gezien van
uit de historie en vanuit het rassen-
standpunt".
Blijkens de verslagen in de Duit-
sche pers heeft deze S.A.-overste
o.m. de volgende enormiteiten ver
kondigd
In den Germaanschen tijd
waren er drie heilige begrippen
„het begrip van het bloed, van
den bodem en van de eer. Wij
willen niets anders dan deze drie
heiligdommen der Germanen
weer herstellen."
Wat de opvoeding van het Duit-
sche volk betreft, ze>de de spreker,
„dat het een eerste taak was, de
jonge menschen voor te bereiden op
den dienst van het volk. De strijd
om het bestaan van het volk en de
taak van strijdende jeugd, zijn van
deze wereld.
De doorvoering van de Duitsche
gemeenschapsschool is noodzakelijk
voor den staat. Het gaat niet aan
Duitsche geschiedenis met Evange-
lischen of Katholieken uitleg te leeren
Er is een geschiedenis van 't Duit
sche volk en anders niets."
„Ook de ziekenverpleging staat
nog te veel onder religieuzen invloed.
Een ziekenhuis dieDt niet om de
menschen voor het hiernamaals voor
te bereiden, maar om hen gezond te
maken en weer in staat te stellen
om hun taak voor het volk te ver
richten. Om deze redenen moet men
den godsdienstigen band, die nu nog
overal bij de ziekenhuizen gevonden
wordt, verbreken.
De spreker besloot met de woor
den „Een mensch, die zich als
individueel veroordeeld ziet, het
aardsche dal van tranen te door
schrijden, zal zich nooit kunnen op
wekken om groote daden voor zyn
volk te doen. Wij moeten den men
schen duidelijk maken, dat zij uit
de eeuwigheid komen en naar de
eeuwigheid gaan.
Door deze nieuwe inzichten
moeten wij hem zijn ingegronden
angst van den dood ontnemen
en eindelijk eens de begrippen
van hemel, hel en vagevuur uit
roeien."
Duitschland garandeert België's
onschendbaarheid.
Voor de derde maal.
Voor de derde maal schenkt België
vertrouwen aan Duitschland voor
de derde maal gelooft het Berlijn's
woord, nadat dit woord twee malen
gebroken werd. Hoewel garant voor
België's onafhankelijkheid en neutra
liteit, trokken in 1914 de Duitsche
legers „uit militaire noodzaak" over
de Belgische grens. Na den oorlog
kwam het Verdrag van Locarno tot
stand, waarin o.m. wederom de on
schendbaarheid van België werd ge
garandeerd. Duitschland zegde dit
verdrag eenzijdig op.
Woensdagmiddag is te Berlijn en
te Brussel een verklaring gepubli
ceerd, waarbij de onschendbaarheid
van het Belgische grondgebied voor
de derde maal door Duitschland
wordt gegarandeerd. De Duitsche
verklaring houdt geen enkele tegen
prestatie van de zijde van België in.
Het gaat niet om een niet-aanvals-
verdrag, doch om een eenzijde ver
klaring van Duitschen kant.
De tefcst van de briefwisseling, die
werd gepubliceerd, bevat
1. een verklaring, waarbij de
Duitsche regeering zich verbindt
België niet aan te vallen en de on
schendbaarheid van het Belgische
grondgebied te eerbiedigen
2. een antwoord der Belgische
regeering, waarbij plechtig kennis
wordt genomen van de Duitsche ver
klaring
3. een Belgisch en een Duitsch
commentaar van verscheidene blad
zijden.
De Duitsche verklaring komt naar
den vorm overeen met de Fransch-
Britsche verklaring van 24 April
1937, Waarbij België van zijn uit het
verdrag van Locarno voortvloeiende
verplichtingen bevryd werd. De brief
wisseling zal dus een aanvulling zijn
van het Fransch-Britsch-Belgische
statuut, dat de betrekkingen tus
schen België en zijn buren op een
nieuwen grondslag plaatste.
Terugtocht der Chineezen.
Nanking is door bommenwerpers
der Japanners zwaar geteisterd,
maar toch slaagden de Chineezen er
in om vijf toestellen der aanvallers
naar omlaag te halen. Aan het front
te Sjanghai is het groote Japansche
offensief, dat was aangekondigd,
uitgaMeven.
In het Noorden blijven de Chinee
zen snel terugtrekken. In alle secto
ren zetten de Japanners hier hun
opmarsch voort. Hun oogenblikkelijk
doel is, den Chineeschen tegenstand
ten Noorden van de Hwang-Ho, de
Gele rivier, te breken.
De Japanners stryden thans reeds
300 K.M. ten zuiden van Peiping,
dat door de nieuwe meesters den
ouden naam Peking herkreeg.
De Engelsche ex-koning
te Berlijn.
De hertog van Windsor vertoefde
van de week met zijn echtgenoote
in Duitschland, waar ze door de
Nazi-autoriteiten rijk werden ge
fêteerd. De ministers Ley en Goeb-
bels, alsook de Duitsche ambassadeur
te Londen, von Ribbentrop, hielden
maaitijden met het echtpaar.
Aan de Spaanschc fronten
Van het Spaan sche strijdtooneel
valt nog steeds niet veel bijzonders
te vermelden, hoewel het duidelijk
is, dat een groot najaarsoffensief elk
oogenblik kan losbreken.
Asturië gaat geleidelijk voor de
„regeering" verloren. De provincie
is geheel geïsoleerd en de bevolking
lijdt gebrek. Vele volksfronters gaven
zich de laatste dagen dan ook over.
Franco's troepen veroverden ver
scheidene dorpen, waarvan er enkele
vooraf totaal werden verwoest.
Evenals zulks het geval was ten
aanzien van Guernica bij den strijd
Bilbao, geven partijen elkaar de
schuld van die opzettelyke verwoes
tingen.
Aan het Arragonfront zijn de re-
geeringstroepen iD het offensief,
tot heden zonder resultaat. Madrid
werd enkele malen zwaar gebom
bardeerd.
Ital. troepen naar Libyë.
De Italiaansche regeering blijft
reitenen met de mogelijkheid van
een fatale ontwikkeling der Euro-
peesche problemen en heeft aan
zienlijke versterkingen naar de
Noord-Af rikaansche kolonie Lybië
gezonden. De bedreiging is duidelijk,
waar Lybië aan Egypte grenst.
Mocht het tot een Europeeschen
oorlog komen als gevolg van de
gebeurtenissen in Spanje, dan zal
Italië Engeland in zijn zwakste
zijde aantastenin Egypte. Een
Italiaansche opmarsch naar het
Suez-kanaal zou de afsluiting be-
teekenen van den Britschen zee
weg naar het Oosten. In Egypte
maakt men zich dan ook ernstig
bezorgd over de versterkte troepen
macht in Lybië.
Snel en geriefelijk...
den dood in...
Doorzetten Volhouden Zoo luidde
't algemeene advies aan de K.L.M.
na het jongste ongeluk met de
„Specht." Toen het eerste, tweede
en derde groote ongeluk er was,
durfde men wel critiek uiten.
Er was teveel „bravourestemming
zei men toen en o.i. niet ten on
rechte in onzen K.L.M.-kring.
Men moest en zou het historische
voorbeeld der „Vliegende Hollander"
tot grooter realiteit brengen.
Ons kleine land moest groot zijn;
we zouden, zooals vroeger, Engeland
en andere machtige rijken achter
ons laten...
Na het vierde, vijfde en zesde
groote ongeluk, werdeD de critici
steeds meer overtuigd, dat het mis
ging met de K.L.M., omdat het mis
ging met de veiligheid.
De diensten op Indië moesten
steeds vlugger gaan en meer inten
sief worden geregeld....
De critici werden steeds méér
overtuigd van hun gelyk, maar de
critiek werd milder. Het is niet
edel om een geslag ne na te trap
pen...
Toen het ongeluk met de Specht
voorviel, onmiddellyk nadat de an-
derdaagsche dienst op Indië was af
gekondigd, verstomde de critiek.
We begrepen met z'n allen, dat
de K.L.M. geen critiek meer kon
hebben. Wie datgene wilde behouden,
waarop we eens trotsch waren,
moest thans elke bedenking onder
drukken en van „volhouden" gewa
gen.
We hebben het gedaan, zij het met
een bezwaard gemoed.
Herinnerende aan den goeden
ouden tijd, toen er nog met het
vertrouwde Nederlandsche Fokker
materiaal werd gevlogen en er
geen of enkele geringe ongelukken
gebeurden hebben we de K.L.M.
verschoond om haar besluit de groote
metalen, snelle Douglasmachines te
gaan gebruiken. Van de eerste zen
ding dezer machines is er thans,
naar we meenen, geen enkele meer
héél-
Volhouden hebben we gezegd.
Doorzetten. We moeten denken
aan wat de moderne tijd vereischt
aan grootte, snelheid, geriefelijkheid!
Nóg is de klank dezer woorden
niet verstomd, of.... de Indische
marine vliegdienst wordt door een
catastrophe getroffen. De eene rouw
dekt de andere; het eene graf sluit
zich na het andere. Wéér negen
dooden, Wéér betrof het hier een
machine, welke behoorde tot de
meest moderne, meest geperfectio
neerde, de grootste, de snelste onzer
marine.
Buiten het gevallen toestel, is er
in Indië nog maar één, zoo groot en
modern en snel.
Laat de KLM. er toch uit leeren,
uit deze nieuwe ramp.
Het is de intensiviteit, welke de
Nederlandsche (-Indische) luchtvaart
maatschappijen in haar diensten
wilien leggen de zucht om voor
aan te blijven en aldus te schitteren
in den vreemde welke met harde
slagen van boven, diepe graven doet
slaan beneden, waar de levens van
vertrouwensvolle reizigers en moe
dige personeelsleden, niet meer schy-
nen te tellen.
Laten we eerlijk zijn. En moedig
tegenover ons zelf, tegen ons ver
langen naar roem en naam in. We
moeten terug naar de bescheiden
plaats, welke de voorzichtigheid zich
kiest.
De vliegramp. Wat een
ooggetuige vertelt.
Uit Soerabaja vernam Aneta het
eerste verslag van een ooggetuige
van de ramp.
Het ongeluk vond plaats om 22.15
uur Java-tijd. Het weer was zeer
slecht en het zicht was dermate, dat
er blind gevlogen moest worden.
Daarom besloot men, een noodlan
ding te maken. Deze gelukte echter
niet geheel en de T 16 kwam in de
modder terecht.
De bemanning van de T 16 zag
de T 13 op honderd meter afstand
op het water dalen, kort daarua
weer opstijgen en vervolgens neer
ploffen.
De T 16 schoot toen lichtkogels
af, om de kust te alarmeeren. De
bemanning waadde door het water
en vond een visschersprauw, waar
mede zij zich naar het wrak begaf
om hulp te bieden. Dit bleek echter
niet mogelyk te zijn.
De zeildoeken wanden van de ver
ongelukte T-13 werden vruchteloos
door de ter hulp geschoten „beman
ning van de T-16 met pennemessen
bewerkt. Daarna werd overwogen,
te trachten, den staart van het
vliegtuig met een bijl af te kappen.
Dit moest echter worden ontraden,
aangezien het wrak dan zeker met
water zou volloopen, zonder dat er
mogelijkheid van redding voor de
inzittenden bestond.
De duisternis was een belemmering
om verder iets te doen, waarop de
T-16 de marine te Soerabaja in
lichtte. Van hieruit kwam toen hulp
en werden direct pogingen in het
werk gesteld om het wrak overeind
te zetten.
Toen dit gelukt was vond men
eerst het lijk van den officier van
den marine-stoomvaartdienst Uur-
banus, daarna die van de inzittende
korporaals en vervolgens de andere.
Dé lijken waren geheel verminkt.
De plaats waar de ramp is ge
schied, ligt circa 1 kilometer van de
kust verwijderd tegenover de plaats,
waar het monument is opgericht ter
gedachtenis van de schipbreuk van
de „van der Wijck".
Onze weermacht.
Voorzichtigheid als beleid is nog
steeds de moeder van de porcelein-
kast. Dat mogen we ook inzake onze
nationale bewapening gedenken. Een
groote mogendheid moge mét zware
bewapening slechts naar den oorlog
drijven, de kleine mogendheid kan in
dèt geval slechts middels bewapening
den vrede bewaren. Duitschland
leerde zulks deze week aan België.
Het garandeerde België's onafhan
kelijkheid, mits dat land de eigen
verdediging flink verzorgde. Anders
zou Duitschland er immers altyd
voor moeten vreezen, dat een zwak
België als invalspoort (voor Frankryk
en Engeland) tot Duitschland zou
kunnen dienen
Verbetering onzer bewapening is
een vredesnoodzaalc. Tot deze con
clusie kwam ook de verslaggever
van de Arbeiderspers de heer Piet
Bakker, die als zoodanig de jongste
manoeuvres in ons land meemaakte.
In „De Sociaal-Democraat" somt hij
alle technische tekortkomingen van
ons leger op, om daD te besluiten
„Alleen ons klassegevoel ware al
een gerechtvaardigd motief, om
geen enkele eenigszins betaalbare
poging tot moderniseeriDg van het
leger af te wijzen.
Wij staan, naar mijn bedeesde
oordeel, voor den zuren plicht om
ons ingeboren anti-militairistisch
gevoel te verdringen en geen op
positie te voeren tegen de wets
ontwerpen, welke ter verbetering
van de weermacht zijn ingediend.
Dat is een hard ding
Te harder, omdat de regeering
Ontwikkelingsavond
Venray
Beschermheer
H.E. Heer Deken W. BERDEN.
Eere-Voorz. E. A. Heer Burgemeester
O. VAN DE LOO.
VONDELAVONÜ
Maandag 18 October
8 uur in het St. Antoniuspatronaat
spreekt de bekende Nederlandsche
Declamator
PAUL HUF
over het leven en werken van den
Vorst der Nederlandsche Dichters
JOOST VAN DEN VONDEL.
Niemand verzuime deze unieke
gelegenheid den grooten Dichter en
diens werken nader te leeren kennen.
Entrée 10 ct. Plaatshouders worden
beleefd verzocht hun kaarten
mede te brengen. Abonnementen
en gereserveerde plaatsen te be
spreken bij G. W. MUSKENS,
Schoolstraat 14, tel. 144.
geen duit wenscht te geven voor
hitter noodzakelijke sociale maat
regelen. Ik ben mij hiervan vol
komen bewust. Maar het levens
behoud van onze eigen jongens, die,
wie weet wanneer te velde moeten
trekken, gebiedt ons om de ge
vraagde credieten te verleenen.
Ook al bloedt ons hart.
Want hun hartebloed moet ons dit
offer waard zijn.
InderdaadEén toegerust leger is
noodig om den vrede te behouden,
maar het is nóg méér noodig om
ons volk, onze jongens te bescher
men, wanneer de oorlog onverhoopt
toch niet te keeren mocht blijken.
Minder faillissementen.
De staat van faillissementen is
eenigszins als een barometer van den
toestand van het zakenleven te be
schouwen.
Die barometer gaat langzaam naar
mooi weer
Vanaf l Jan 1937 is het totaal aan
tal faillissementen 2440 tegenover
3393 in dezelfde periode van 1936.
Reizen naar het buitenland
Dezen zomer hebben de Nederlan
ders, die gebruik maakten van het
zg. „hotelplan", ruim 2 millioen gul
den naar Zwitserland gebracht.
O.N. becijfert, dat dezen zomer
door de reizende Nederlanders zeker
12 15 millioen in 't buitenland Is
verteerd
Muscrt verzamelde.
Zaterdag j.!. heeft de Leider van
de N.S.B. zijn getrouwen in Lunteren
verzameld en het waren er wélge-
teld: 20.000, 30.000, 35.000, 40.000 bijna
50.000 die aan zijn oproep gevolg
hadden gegeven. Men kieze uit deze
getallen er een, dat den lezer het
meeste lijkt of aanstaat. Al deze
cijfers zyn genoemd in de bladen,
welke aan de N.S.B.-beginselen zéér
tegengesteld, onverschillig, dan wel
met mindere of meerdere genegen
heid staan. In ieder geval: er was
veel volk. Wat op zich zelf niet be-
hoéft te verwonderen, want een
extreme beweging als de N.S B of
het communisme, daar zal men
als regel slechts fanatiek vóór kun
nen zijn, als men er vóór is.
Maar, mogen we de berichten ge-
looven, de stemming moet er
hebben ontbroken en dat is in de
bekende omstandigheden óók te be
grijpen. Er is gezongen van bou en
trouw maar de muziekleider moest
er herhaaldelijk op aandringen, dat
er meer „ontroering" in den zang
zou worden gelegd. En die wilde niet
komen, zelfs niet op commando.
Ir. Mussert deelde mede, dat de
beweging nu weer financieel op ge-
zoDde basis staat. Het Nationale
Dagblad had per maand een verlies
van f 6000 opgeleverd. Het ledental
was „slechts" met 3000 teruggeloo-
pen.
Sprekende over de gebeurtenissen
van den laatsten tyd, zeide de heer
Mussert, dat het ontslag van ds.
van Duyl in het belang was van de
beweging, van ds. van Duyl zelf en
van anderen. De heeren Pont en van
der Goes van Naters hebben zich de
vryheid veroorloofd deze zaak op
straat te brengen, doch spr. wenschte
niet uit te weiden over persoonlijke
kwesties.
Wanneer de heer van Duyl beweert
dat hij zyn handteekemng onder
pressie heeft gezet, dan staat de
hooge raad van discipline te zyner
beschikking.
Na nog te hebben opgemerkt dat
de Nederlandsche pers by al deze
dinged zich veel fatsoenlijker heeft
gedragen dan de „verraders", be
sloot de heer Mussert met de uit
voerige aankondiging van verschil
lende publicaties betreffende de ver
sterking van 't geestelijk fundament
der beweging.
VENRAY, 16 Oct. 1937.
Nakeuring van Springstieren.
De Burgemeester van Venray
brengt ter kennis van belanghebben-
