Verdrijf die Kiespijn! BAKKERTJES De Witte. Binnenland. De Mariafeesfen fgr Wreef in één RHEUMATIEK KLOOSTERBALS „Wij maken geen „Ersatz", zoo zeide Goering, „maar een absoluut nieuw product, t.w. Duitsche grond stoffen. Men zegt ons, dat het beter zou zijn de wereldhuishoudiDg te herstellen. Ik antwoord daarop, dat men ons tot dezen stap gedwongen heeft. Men vindt het natuurlijk, dat anderen grondstoffen bezitten en koloniën en ons weigert men ze. Wij waren tot samenwerking bereid, maar men wilde niet. Andere volken hebben koloniën, grondstoffen en goud. Het vierjarenplan brengt een revo lutie teweeg en vormt het begin van een nieuw tijdperk in de tech niek. Groote denkbeelden komen voort den nood. Indien wij koloniën hadden, indien wij konden deelnemen aan den wereld, handel, zouden wij niet op zoek gaan naar nieuwe grondstoffen. Onze scheikundigen doen ons bijna aan bet onmogelijke gelooven. Men kan tegenwoordig boter maken, ge trokken uit steenkool en die boter is goed. Het vierjarenplan, zoo besloot Goering, rust op twee fundamenten Steenkool en onze intelligentie en beide kennen geen grens. De tentoonstelling van Düsseldorf zal de geheele wereld toonen, dat het vierjarenplan, hetwelk de Duit sche eer waarborgt, het uitgangs punt beteekent van een nieuwen geweldigen vooruitgang der techniek" Dusde Duitschers maken geen „ersatz", maar ze eten boter, uit steenkool gemaakt. En die boter is goedMen zou kunnen zeggen dat zal wel een kwestie van smaak zijn. Maar in Duitschland is het zoo niet. Daar is het een kwestie van wat Goering, of een andere paladijn, in naam van den Fuehrer zegt. Naast de gewetensdwang staat daar de maagdwang. Als Goering er de men- schen steenkool in den mond stopt en hij verkondigt daarbijdie boter smaakt goeddan heeft 'n trouw onderdaan slechts met z'n tong te smakken en te bevestigen de boter smaakt züligEn pas als Goering uit het gezicht is, mag-ie stiekum het steenkolengruis van zijn lippen vegen. Men zou er mee te doen hebben, als het werkelijk n o o d i g ware, dat het Duitsche volk zich op deze wijze behielp, maar zulks is geenszins 't geval. Goering vaart wel uit tegen de wereld, welke niet met het Duit sche volk wil samenwerken en het van haar grondstoffen voorraad uit gesloten houdt, maar dit verwijt geldt toch geenszins het boter-pro- duceerende en exporteerende Neder land. Met geweld tracht Goering onze boter te verdringen met zijn steenkolenextract, niettegenstaande de Nederlandsche handelsbalans sterk doorslaat in het voordeel van onze Oosterburen. Wij koopen in Duitsch land nog steeds voor ongeveer de dubbele waarde van hetgeen de Duitschers b\j ons koopen. Een hoest- en nicsverbod De strgd tegen de t.b.c. is een moeilijke en veeljarige geweest. Tal- loozen van het levende geslacht kun nen zich nog zeer goed herinneren, hoe eertijds de jeugd werd gedeci meerd door deze vreeselijke ziekte, ook wel als de „witte pest" aange duid. Het leek, of we haar door de betere bestrijdingsmiddelen en door de verbreiding van goede hygiënische begrippen overwonnen hadden, maar toch is het. of we van haar optre den in den allerlaatsten tijd weer meer hooren. Eensdeels is dat te verklaren uit den slechter wordenden voedingstoe stand van een groot deel des volks; een ondervoed lichaam is een kans rijke voedingsbodem voor de t.b.c. Ten andere echter, schijnen we nóg niet voldoende besef te hebben, hoe groot het besmettingsgevaar van deze ziekte wel is. Daaraan hebben ons thans enkele recente gebeurtenissen in 't school wezen herinnerd. Het is enkele ma- voorgekomen, dat een onderwijzer, die achteraf aan open t.b.c. bleekte lgden, op een groot deel van zijn klas deze ziekte had overgedragen. Een dergelijk geval werd deze week ook uit Denemarken aan de pers gemeld. Voor zoover deze dingen ten on zent gebeurden, werd er op gewezen, dat de keuring van de onderwijzers en onderwijzeressen tegenwoordig verplichtend is en dat hun groote aantal er slechts schuld aan is, dat deze keuring nog niet over'allen heeft geloopen. Ik begrijp dat niet. In elke gemeente is het aantal onderwijs krachten in verhouding tot het aan tal aanwezige artsen toch slechts gering. Keuring en herkeuring kun nen aldus toch vrij regelmatig plaats hebben- Als men alles maar niet zoo bureaucratisch wil centraliseeren. Ik wijs in verband met het nieuw opkomende t.b.c.-gevaar voorts op de grcote wenschelijkheid vanmelkvoe- ding op de scholen. Van dat koste lijke product hebben we genoeg in ons land. Ik waardeer de principieele bedenkingen van degenen, die mee- nen, dat schoolvoeding geen punt van overheidszorg mag zijn, tenzij in laatste instantie, n.l. als de ouders onmachtig zijD. Laat men echter om dat bezwaar de schoolvoeding met melk niet ach terwege laten. Waar de ouders deze kunnen be talen, sla men de handen ineen om de melkverstrekking aan de kinderen schoolsgewijze te verzekeren. En tenslotte iets over een... hoest en niesverbod. Ik las daarover iets van de hand van een inzender in een der groote bladen. Een tandarts n.l. propageert de daarin voor zulk een verbod. Hij vindt, dat men geen „santé" moet moet zeggen tegen iemand, die met open mond en neusuitlaat een straal van neus- en keelexrementen over zijn omgeving verspreidt. Immers, zegt hij, de meeste in fectieziekten als griep, mazelen, roodvonk, diphtheris, pokken, cere- bro-spinale-miningitis, om van de dagelijksche verkoudheidsziekten en tuberculose niet eens te spreken, worden o.m. op deze wijze overge bracht. Hg meent, dat in elke openbare lokaliteit het langer verblijf moet worden ontzegd aan degenen, die hoesten of niezeD, zonder den zak doek voor mond of neus te houden. Het is inderdaad een hygiënisch belang, dat we, zoo noodig, onze omgeving wgzen op de waarde, welke we ten deze op het behoud van het voorgeschreven decorum stellen. Nep£>dndth Neem di® zenuwprikke- uc ling weg en na 'n kwar tier.... weg is de pijn I Dat wonder voltrekken 1 of 2 Volgens recept van Apotheker Dumont AKKER.CACHETS De twee mannen hadden den wa gen gelost, en de kolen uit de grauwe balen langs 't keldergat uitgegoten. De paarden bleven geduldig staan, met den kop naar den grond. Komt binnen, mannen, zei de Meester vriendelijk. Uw keel moet droog staan. De witte oogen van de twee ke rels fonkelden in hun zwart gezicht, en hun roode lippen lachten: Ja, Meester, wij hebben er bij Piet Govaerts ook al ééntje gekre gen. Maar op één been kunnen wij toch niet staan. En ze dronken met smaak. De Meester haalde voor elk 'n briefken van vijf frank uit zijnen zak: Ziet, dat 's uw fooi. Op één con ditie: niet opdrinken, maar er een zak bollen mee koopen voor vrouw en kinderen. Ze bekeken hem met hun groote, witte oogen: Maar mgn vrouw mag al koo pen, wat ze wil, voor haar en de kinderen, meende de Witte. Dat is 't zelfde nietDat moet van u komen. Ge moet dat mee brengen. Dan zal het hun nog ééns zoo goed smaken. Ze bezagen malkander. Doet wat ik u zeg, mannen. En ge zult er wel bij varen. Nu je zoo fortuinlijk bent ge weest zoon schitterende positie te verkrijgen, is het jammer dat je niet een lief vrouwtje mee kunt nemen, die voor je huiselijkheid zou kunnen zorgen, die je koesteren en afleiding bezorgen kan wanneer jij van de praktijk naar huis komt. Denk er aan, er zullen oogenblikken komen, dat je jezelf verlaten en eenzaam zult voelen, evenals ik het thans voor mij vooruit zie. Ik heb wel eens gedacht en 'k zou er niets op tegen gehad hebben dat er iets bestond tusschen jou en Netje van den ontvanger. Dat was een meisje geweest voor jou en dat is ze nog, want ze heett moed en 'k geloof ook dat ze een trouw, minnend hart heeft. Ik kan er nu niet aan denken, naar een vrouw om te zien, ant woordde de zoon. Eerst moet ik me in de geheel nieuwe omgeving en omstandigheden ingeleefd hebben daarbij ben ik nog jong genoeg, om daaraan de aandacht te wijden, wan neer ik over een paar jaar eens met verlof naar Europa terugkeer. Netje van Melle is merkelijk een heel lief kind, waar ik altijd gaarne mee om gegaan heb en dat ik wel mag lijden; ze is me zeker de liefste van de drie, maar toch heb ik er nooit ernstig aan gedacht haar tot mijn vrouw te maken en zijzelf zal dat ook wel niet verwachten, want ik heb haar nooit eenige bepaalde aanleiding daartoe gegeven. Alhoewel het waar was, dat Alfred de jongste dochter van den ontvan ger nooit een huwelijksaanzoek ge daan en met haar nooit anders dan gekscherend over liefde en trouwen gesproken had, toch was er in het gernoed van 't liefdebehoevende jonge meisje een klein vuurtje ont vlamd, dat, alhoewel geen voedsel ontvangend van de gewenschte zijde, toch steeds bleef doorgloeien, omdat het werd brandend gehouden door den adem der hoop. Vóór zijn vertrek dacht Alfred nog eens over de woorden van zijn vader, toen hij 's avonds alleen naar het dorp ging om afscheid te nemen, 't Was waarlijk nog zoo'n slechte gedachte niet, die de oude heer te berde had gebracht. Hij zelf had 't ook wel eens ter<- loops overwogen, zonder zich er echter al te zeer in te verdiepen. Bij nadere overweging moest hij toe geven, dat Ne'je alle eigenschappen bezat om een man gelukkig te maken. Een van liefde getuigend gemoed, waarvan de schatkamerdeur steeds op een kier geopend stond, een rein hart, een opgeruimd humeur en ge zond gestel. Dat ze van hem hield, durfde hij haast met zekerheid ver onderstellen. Gedurende zijn min of meer kort stondig bezoek kon hij met voldoening constateeren, dat hij slechts zou be hoeven te spreken, om als minnaar aangenomen te worden. Maar dat 's Anderdaags, tegen den middag deed de Meester de rg schooljongens uitgeleide. De ledige kolenwagen kwam daar aangereden. Houzei de Witte tegen de paar den. en sprong van den wagen af. De andere bleef zitten en zag aleens niet op zij. Meester, riep de Witte, dat is geld waard! Watte? Wat ge mij gisteren gezegd hebt, over die bollen, 'k Heb dat gedaan. En dan Dat heb ik nooit beleefd in mijn levenMaar ik had het ook nooit gedaan.... Datohadt ge moeten zien, toen ik die bollen uitdeelde.... Mgn vrouw was wel tien keeren blijder dan anders.... En de kleine gasten sneukeldenEn de twee jongsten kwamen afgeloopen, spron gen op mijn knieën, en sloegen hun armkens rond mijnen hals, zooals zij dat nooit gedaan hadden. Wat had ik u gezegd, Witte Ja, daar was iets veranderd bij ons thuis. Dat moet ge voortdoen, manlief. Wanneer verjaart uw vrouw Of wanneer is 't haar naamdag Dat weet ik zelf niet. Dat kunt ge nazien. In uw trouw boeksken. En in den almanak. En op die dagen moet ge iets voor haar meebrengen. Voor 't huis van den Meester hield de wagen stil. De Witte kwam bin nen, met 'n opgerold blauw baaltje onder z'n arm. - Meester, riep hij, 't is nu bij ons 'n ander leven. Nu schijnt de zon in ons huis. Ik breng nu dikwijls wat mee. En iedereen heeft dat aan geleerd. Ja, Witte, goeddoen loopt voort Ja, Meester, gisteren was 't mgn feestdag. En 'k wist van niets. En van m'n vrouw heb ik 'n pak smakelijken tabak gekregen; en van de kinderen, 'n nieuwe pijp. En deugd dat wij er van hadden, allemaalIk kan dat zelf wel koopen, maar dat is 't zelfde niet.... Gg hebt ons leeren leven. En de Witte lei 'n baaltje op den vloer, rolde het open: Zie Meester. v En hij had 'nen haas met z'n ooren vast, en hield hem omhoog. Die is voor u, die is in mijnen strop big ven hangen, lachte hij guitig. Witte, gij hebt 'n gouden hart. Gij hebt mij dat goud leeren gebruiken, Meester. Nu hebben wg nog ééns zooveel plezier van ons leven. Een geluk.,.. En 'n traan blonk in z'n wit oog en rolde over z'n zwarte kaak, traag zaam. ,Onze" Volkszang. Gaat 't met de volkszang zoo slecht in de Paterskerk Deze vraag werd me in de afge loopen week gesteld. Ik vroeg natuurlijk waarom of die vraag gesteld werd. Bedoeld persoon kwam nooit in de hoogmis bij de paters, maar meende uit mijn artikeltjes te mogen opmaken, dat t niet goed ging met „onze" volks zang. Waarom anders allerlei op merkingen daarover. Ik heb bedoeld persoon gauw de zaak uiteengezet. ,Onze" volkszang is mooi, dikwgls zelfs prachtig. Iedereen kan gerust komen luisteren. Zelfs al is hij of zij anti-volkszang, om welke reden dan ook, laat die hg of zij BIJ ONS komen luisteren en ge zult moeten toegeven, dat 't goed gaat met „onze" volkszang, dat 't iets moois is. En juist omdat 't iets schoons is, daarom is 't noodig, dat, als er hier of daar kleine tekortkomingen zijn, er op gewezen wordt, omdat we „ONZE" VOLKSZANG MOOI WIL LEN HOUDEN. Alles moet onder houden worden, wil 't goed blijven. En zoo ook de volkszang. Wij, die iederen Zondag zelf mee kunnen zingen, wij gaan alles zoo gauw gewoon vinden. We meenen, dat we de verschillende te zingen stukjes buitengewoon goed kennen, 't Wordt 'n sleur en langzamerhand zou 't niet meer op GREGORIAAN- SCHE ZANG lijken. Dat zou jammer zgn woord kwam niet over zijn lippen ofschoon hij er later spijt van had, toen hij alleen naar huis terugkeerde en ook den anderen morgen in het voorbijrijden langs het Kaböfke van 't ontvangershuis. vanwaar deze en de dochters hem een hartelijk vaar wel toewuifden, 't Gaf hem toch een schok, toen hij Netje daar met zoo zielvol droevige oogen over de lage gordijntjes zag turenhij kon zelfs niet nalaten nog eens om te kijken en haar nogmaals toe te wuiven. Waarlijk 't lieve kind was hem toch inderdaad niet onverschillig Reeds onderweg op de boot had Alfred Del motte gelegenheid een proef af te leggen van zijn ervaring op chirurgisch gebied, Een jonge Argentijn, een zekere don José Elardi, had een hevige aagbloeding gekregen. Daar hij pas eenige weken tevoren in Nizza van een gevaarlijk maaggezwel geopereerd was, vreesde de scheepsdokter, dat de oude wond wederom opengebro ken was. Teneinde raad, want het geval was hoogst ernstig en gevaar- dreigend. zoodat de in zulke gevallen niet al te ervaren scheeps-arts niets wist wat hij moest aanvangen, riep hij de hulp in van Dr. Delmotte, met wien hij reeds had kennis gemaakt. Deze gaf terstond als zijn meening te kennen, dat redding slechts moge lijk was door een onverwijld uit te operatie, welke de patiënt bereid was te ondergaan. Ofschoon er geen operatiekamer aanwezig was, gelijk in een moderne kliniek, kon de be handeling echter toch plaats hebben, want Dr. Delmotte had de nieuwste instrumenten bij zich en gelukkig was de zee zeer kalm, zoodat het schip geen storende bewegingen maakte. Wordt vervolgd. En daarom, om verslapping te voorkomen en reeds aanwezige kleine tekomingen te verbeteren, daarom die verschillende artikeltjes. „Onze" volkszang is mooi Vooral menschen van buiten Ven- ray, die toevallig eens in onze kerk zijn, spreken er hun volle lof over uit. Die staan er van te kijken, dat 't zoo mooi gelijk gaat, dat er zóó beschaafd gezongen wordt. Dat de menschen hier zoo goed durven mee te zingen, dat de MAN NEN, die achter in de kerk staan, zoo goed mee-leven en meedoen. Bij ons zeggen ze dan, is ook volkszang, maar de mannen kun je er maar niet toe krijgen om mee te zingen. En hier is 't 'n prachtMannen houdt volBlgft meezingenDoet ALLEMAAL MEE Zevende Katholiekendag. Voor de eer van God is Maandag op den zevenden Katholiekendag te Utrecht door het katholieke volks deel van Nederland een grootschen indrukwekkend getuigenis afgelegd. Daar waren bijeen de pauselijke internuntius, de bisschoppen van Nederland en de andere hooge gees telijkheid, tal van wereldlijke auto riteiten, ministers en vooraanstaande figuren uit ons staatkundig leven, daar waren ook de leiders der sociale organisaties met ongeveer 15000 belangstellenden. Ofschoon God zich in Zijn gansche schepping eiken dag meer opnieuw openbaart, is het dringender dan ooit, dat wij voor de eer van God getuigen. Velen hebben den waren God verlaten en afgoden in verschil lenden vorm ten troon verheven. Weer anderen maken zich schuldig aan een permanente ontluistering van de eer van God. Maar het is niet voldoende dat wij getuigen voor de eer van God. Tegen over de uitbarstingen van volkshaat tegen de Kerk, zooals in Spanje, tegenover het goddelóoze communis me van Moskou, tegenover een nieuw heidendom in Duitschland, hebben wij te stellen de daadde zuivere beleving van het katholicisme. Ons leven moet zóó zijn, dat het een voortdurende verheerlijking is van God. Daarop hebben Maandag de ver schillende sprekers vooral gewezen. Het hoogtepunt van den Katho liekendag was de pontificale hoogmis, opgedragen door den aartsbisschop van Utrecht. Na het evangelie hield de bisschop van Haarlem, mgr. Huibers een treffende predicatie. Mgr. Huibers is een bezielend en boeiend spreker wiens woorden door een sterk gevoel gedragen worden. Indrukwekkend was het slot der bisschoppelijke predicatie, toen alle geloovigen zich verhieven en trouw zwoeren aan Kerk en bisschoppen. Dit was het mooiste oogenblik van den dag. Dit moment heeft de menigte zichtbaar geroerd. Verkeer eischt tijdens de Pinksterdagen zware en talrijke offers. 6 menschen verdronken. Het weer heeft niet medegewerkt om met de Pinksterdagen de enorme drukte te brengen, welke vooral den tweeden dag de wegen pleegt te overdekken. Toch vielen ook nu weer verschei- denen aan het verkeer ten offer. Het ergste ongeluk had Maandag in den nacht te Alphen a d. Rijn waar een auto met zes inzittenden te water is gereden, die allen om het leven zijn gekomen. Het waren allen jonge menschen die eene vergadering van de N.S.B te Lunteren hadden bezocht. Burgemeester van Meerlo aangereden en gedood. In den nacht van Zondag op Maan dag omstreeks 12 uur is de Burge meester van Meerlo, de heer P. van den Bergh, bij een aanrijding door een auto om het leven gekomen. De heer van den Bergh reed per fiets van Horst naar Tienray, toen hij door een auto uit Venray werd aangereden en zoodanig gewond, dat de docd vrijwel onmiddellijk intrad. Het stoffelijk overschot werd naar het St. Antonius-gesticht te Horst overgebracht. Het slachtoffer was 55 jaar oud en ongehuwd. De autobestuurder M. J. uit Ven ray werd met een vijftal inzitten den in arrest gesteld, doch zijn Maandag weer in vrijheid gesteld. De auto, welke in de garage L. te Venray gehuurd was, werd in beslag genomen. Donderdag had te Tienray onder groote deelneming de begrafanis van het slachtoffer plaats. Twee doodelijke ongevallen te Venlo. Zaterdag werd de 71 jarige Th. Rosen uit Blerick, die met zijn fiets bg het viaduct te Venlo door het stoplicht reed, door een bestelauto van den bakker A. S. uit Horst aangereden en tegen den grond ge smakt. Rosen is Zondagmorgen aan de gevolgen hiervan in het zieken huis overleden. De autobestuurder treft geen schuld. Zondagmorgen stak de 22jarige heer Wegs zonder uit te kgken de Antoniuslaan te Blerik over, juist toen een auto passeerde, waardoor hij werd aangereden, 's Avonds is W. aan de gevolgen overleden. De auto werd zwaar beschadigd. Vader, die zijn zoontje wilde redden, gedood* Zondag had tusschen Sittard en Susteren eendoodelijk verkeersonge val plaats onder zeer tragische om standigheden. De heer P. Wetzels te Sittard was met zijn 3jarig zoontje op den weg aldaar, toen het kind plotseling den rijweg opliep, waar juist een auto naderde. De vader liep het kind achterna teneinde het van een wissen dood te redden. De auto greep echter beiden. De vader werd bijna op slag gedood. Het kind bekwam slechts lichte kwetsuren. Tragische ontdekking. Zondag was de Waardstraat te Helmond in rep en roer door een tragische ontdekking, welke in een der kleine huisjes tegenover de sla- gerg van Treeck was gedaan. Het was de buren reeds opgevallen, dat de alleenwonende 55-jarige Willem Verbakei de laatste dagen niet meer was gezien. Toen de politie gewaarschuwd was, is deze door het verbrijzelen van een raam, de woning binnengedrongen. Zij moest daarbij het tragische feit constateeren, dat de bewoner reeds geruimen tijd dood was. De ontboden geneesheer, assistent van Dr. Bloemen, v errichtte het me dische onderzoek en concludeerde, dat de man reeds voor ongeveer 5 dagen was,overleden. Jongen verdronken. Dinsdagmiddag omstreeks 4 uur is het vijfjarig zoontje van den kolen schipper van Soest, die met zijn schip in de Maas te Venlo lag, al spelende overboord geslagen en ver dronken. Na ongeveer een half uur dreggen ge.'ukte het den oudsten zoon van den schipper zijn broertje op te visschen. Ofschoon nog geruimen tgd kunstmatige ademhaling toegepast werd, waren de levensgeesten bg 't kind reeds geweken. De Bouwman-actie. Een- der correspondenten van de Z. W.vrt. te Someren schrijft: Maandagmiddag werd in de pa rochie Someren-Heide een landdag gehouden van de Bouwman-actie op het terrein van den landbouwer Wouter aldaar. Te ongeveer 1 uur was een 250—tal belangstellende boe ren aanwezig. In verband met het regenachtige weer werd besloten de vergadering in de schuur van ge noemden landbouwer te houden. Als eerste spreker trad de heer Bouw man. op, die ongeveer twee volle uren sprak over den toestand van de kleine boeren, de crisismaatrege len, enz. Na hem sprak de heer Wigman, eveneens een candidaat van de Bouw man-lijst. Deze was ongeveer een half uur aan het woord, toen de Zeereerw. heer Henri de Greevemet groote haast ter vergadering kwam en onmiddelijk den spreker toevoeg de: zwijg Wigman De heer Wigman, die kort tevoren nog had gesproken over een onder houd, dat hij indertijd met den Zeereerw. heer Henri de Greeve had gehad, zei: „menschen", hier staat nu de Pater voor u, waarover ik zoo juist gesproken heb." „Zwijg Wigman", herhaalde de Zeereerw. heer de Greeve. „Je hebt mij beloofd niet meer voor de kleine boeren te zullen spreken en nu voer je weer het woord." „Ik heb u beloofd, eerwaarde, niet meer in Pannerden te zullen spre ken", antwoordde Wigman. Het eene woord volgde op het an dere en Bouwman mengde zich toen in het gesprek Tusschen den Zeer- Eerw. heer de Greeve en den heer Bouwman onstond toen een nogal felle discussie, welke circa drie kwar tier duurde, totdat eerstgenoemde zeide: Menschen luisterVeertien dagen lang heb ik geen minuut rust gehad, dag en nacht heb ik O.L. Heer ge beden mg als het ware een weg te wijzen om de kleine boeren, alwaar ik mijn leven lang heb achtergestaan, weer voor de eenheid te winnen. Het werd mij door O.L. Heer ingegeven, dat ik moest naar „Someren-Heide", naar de vergadering van Bouwman en nu sta ik hier en ik vraag u, heer Bouwman, wat wilt u Wat moet er worden gedaan om tot een oplossing te komen Wilt u met de huisgezinnen, die achter u staan, terugkeeren tot de eenheid Wilt u gehoorzamen aan de Bisschoppen en Geestelijken van Nederland Keer terug, BouwmanStaak uw actie en wij zullen samen een oplossing vinden. De heer Bouwman en alle toe hoorders waren zichtbaar onder den indruk van de woorden van den eerwaarden spreker. Bouwman verklaarde daarop bereid te zijn tot de eenheid terug te keeren, wanneer hg verwachten kon, dat de maatregelen, welke het belang van de kleine boeren eischt, zouden wor den genomen. Hij verklaarde goed katholiek te zijn en te willen blijven en slechts naar het rechtmatig be lang van de kleine boeren te streven. Voor grooter verkeers veiligheid. De B.B.N., onder leiding van ir. M. Bongaerts, organiseert een con trole van 't vrachtauto-materiaal in ons land op verkeersveiligheid en zal in samenwerking met het We tenschappelijk bedrijfsauto-instituut dat deze controle zal uitvoeren vol gens de reglementen van Bureau Veritas in Parijs, op den weg bren gen een automobiel, voorzien van de noodige apparaten, teneinde op de marktdagen in verschillende plaat sen van ons land het bedrgfsauto- materiaal te controleeren. Het is de bedoeling, dat deze wa gen een tocht door ons land zal maken en plaats voor plaats en district voor district zal bezoeken, teneinde de automobielen van de bedrgfsautohouders te onderzoeken wat betreft hun remmen, stuur, ver lichting, volgens wettelijke voor schriften niet alleen, maar ook zal onderzoeken de bedrijfszekerheid van dit materiaal, wat betreft motor, gangwissel, banden, enz. (er gelegenheid der olechfi van hef Dekenaal V En bij buien, grooter of korter drensde de regen de dagen vóór Zondag 16 Mei neer en kreeg de zon geen kans om de kwistig aange brachte versiering van de groote Kerk en straten en pleinen met haar gulden licht te overgieten. Ieder Venrayer bekeek dan ook met zorg de lucht om wille van het welslagen der schoone feesten, waar voor zoovele rappe handen weken lang zich hadden ingespannen onder leiding van een ijvervol bestuur om slingers, bogen en doeken en groen- versiering aan te brengen. Eindelijk brak de zoo verlangde Zondag 16 Mei aan. Wel was de lucht betrokken, maar het was droog en veler of liever aller hoop was er op gericht, dat ditmaal het Radio weerbericht bewaarheid zou worden: koeler, weinig kans op regen. Veel gebed is hiervoor ongetwijfeld ver richt. De feesten werden reeds vroeg in den Zondagmorgen ingezet en wel om vgf uur, toen de Venraysche Harmonie, die steeds op haar post is, vanaf onzen hoogen toren blijde Maria-liederen en processiemarschen over Venray deed klinken. Om bijna 8 uur arriveerde Zijne Excellentie Mgr. Lemmens, Bisschop van Roermond aan onze schoone kerk, waar Mgr. een stille H. Mis opdroeg, onderwgl de groote Venrayer Mgr. Dr. Poels aan het Maria-altaar de H. Mis las en zeer velen ter H. Tafel naderden. Wat kwam het Bis schoppelijk purper schoon uit in de rgk versierde kerk. Om 10 uur droeg de Hoogeerw. Heer Thielen, oud-Deken van Venray eene plechtige Hoogmis op, waarbij Mgr. Lemmens bisschoppelijke assis tentie verleende. Als Diaken fungeerde Kapelaan van Wgngaarden, als sub diaken Kapelaan Linssen, als troon- assistenten fungeerden Mgr. Dr. Poels en deken Berden. In het Priesterkoor waren gezeten Pastoor Poels, v. Rijswijk, Pater Peters. Het kerke gk zangkoor verhoogde deze schoone plechtigheid met haar schoonen zang, terwijl de talrijke geloovigen, die de groote kerk tot in alle hoeken vulde, hartelijk baden tot intentie dezer schoone feesten. Na de Hoogmis werd het drukker in de straten en was het een gegons van stemmen, die uiting gaven van huD blijdschap over het feit, dat onze beminde Vader Bisschop de aange brachte versiering zou komen zien. Als in de verte de open auto, waarin naast Mgr. Lemmens gezeten waren de Hoogeerw. Heeren Dekens Thielen en Berden, te zien was, hield het bigde stemmengegons op en zonken allen eerbiedig op him knieën, om den zegen van Vader Bisschop te ontvangen, die stralend van blijdschap Zijne kudde zegende voor alles wat ter eere der H. Maagd Maria was gedaan, onder Wier machtige bescherming Hij zgn diocees gesteld heeft. Met wat een heerlijk gebaar noodigde onze Bisschop zijn lievelingen, de kinderen, uit zich aan te sluiten aan den auto. Dat hieraan door de kinderen spontaan voldaan werd, laat zich beter denken dan beschrijven. Allengs vulden zich de straten van Venray met inwoners, ingezetenen van het Dekenaat, vrienden, kennis sen, gasten en talrijke bezoekers, die een plaats zochten op de pleinen en straten, om een optocht te zien, zoo grootsch en schoon als er nog nooit een in Venray's straten te zien is geweest. De orde voor den stoet werd door de Commissarissen van orde, de zeer uitgebreide brigade der Marechaussee's onder leiding van Opperwachtmeeeter Janssen van Galen en de Gemeentepolitie onder leiding van den heer Janssen, al was het een zware taak, op voorbeeldige wijze gehandhaafd. Iedereen wilde een mooi plaatsje om maar wat er vofelej zooveel lief rijd was. Het zc jjjl de groepenget keuring te ar genre om a j in aanmerk De lengt a zóó, dat er tpa! was om der® s paald punt vo< zoodat de v Je i schappen er mg hadden, wi j z loffelijke win. Op de Griet, eere-tribun^jne Bisschop L eer gezelschap g e: autoriteiten w£ Vader Bisst ren stoet aan, goor autoriteiten ie naar het en terrein aan geb het daar al sierd met tiebf Vrouw vaitm, in den stoe ieg Rond dit ,hae meer dan elc meest voorl rde zich verger p langs den vteg zijn bij de g ple toewijding Ve naat aan M Vanaf het stc de Weleerw uj schillende ed< bezielend 15 I boeide en lig opwekte. Nnra prachtig Mi bo Vader Bis en ruiker aan, on der kinder rde bloemstukk 11 neergelegd. Hierna st Bisschop, diflijk woorden zjhoi uitsprak, w Moeder Go re mate tot brs zelfs alle toe gehouden .ate te overtreft tijr Igk genoej c zeggen, dat ge het Dekens ay, zóó massaal >n« van Haar, e Zijn herde: it Nadat a en gaf Monseifi i o< Zgn bisschcjji z' Terwijl ai lui begeleid do»>e gingen de S' rochetten o*Ke FranciscauMCt af te haisup I altaar weriifld. van een keïed ergo volg<i«iegf Hoogeerw. ©e! gevoeld dai Bisschop en alles wat ter eere zulk een slagen. Met een U, o Koninj schoone g< ongetwijfeli baren indi Allengs in Venray's een prettig dank het Harmonie Zij die soonlgk tejföi( hebben thus pi alles te r. di Centrale Vsp uitzond. 'met den Kloosterbal Had een pijn In z'n i om tureluursch van Ie I pEn zoo In ëensl Ik kon nl heen of weer. Ik houd niet varv en liet mijn vrouw mij wrfjt '"Kloosterbalsem. Niet te hare, (want alles, ook de geheele oi deed me zeerZij wreef mij lom te beginnen, naderhand u en het was of er een wonder Onder 't wrijven verminden )p! en toen het 'savonds heri uttond ik den volgenden moi 'oven frisch op als altijd.' AKKER S „Geen goud zoo god Onovertroffen bg brand-en snljo Ook ongeëvenaard als wrijfinfl Rheumatiek, spit en ptynlijke 4 Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/a ct.ö Fr.» ORIGINEEL Iflf, Marktberichten. VENLO. Op de Coöp. Veilingver- eeniging van Maandag was de aan voer 2.675.000 eieren. Kipeieren van f 2.60 tot f 3.20 Kleine eieren van f 2.30 tot f 2.50 Eendeieren van f 2.30 tot f 2.60 I BON voor Inzenden in open s GRATIS als drukwerk (l'/j' MONSTER Handelmij.L.I. Akkf-1 Indien U zich onbehaaglijk voelt, Uw ho^z, Uw benen als lood zijn, zullen 1 a 2 Wf®' U weer fit maken: ZO N ASPIRIENTJE HELPT Uitfluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes v. 30 (abt. 70 ctf*1*

Peel en Maas | 1937 | | pagina 6