Verdrijf die Kiespijn!
BAKKERTJES
De Witte.
Binnenland.
De Mariafeesfen fgr
Wreef in één
RHEUMATIEK
KLOOSTERBALS
„Wij maken geen „Ersatz", zoo
zeide Goering, „maar een absoluut
nieuw product, t.w. Duitsche grond
stoffen. Men zegt ons, dat het beter
zou zijn de wereldhuishoudiDg te
herstellen. Ik antwoord daarop, dat
men ons tot dezen stap gedwongen
heeft.
Men vindt het natuurlijk, dat
anderen grondstoffen bezitten en
koloniën en ons weigert men ze. Wij
waren tot samenwerking bereid,
maar men wilde niet. Andere volken
hebben koloniën, grondstoffen en
goud.
Het vierjarenplan brengt een revo
lutie teweeg en vormt het begin
van een nieuw tijdperk in de tech
niek. Groote denkbeelden komen voort
den nood.
Indien wij koloniën hadden, indien
wij konden deelnemen aan den wereld,
handel, zouden wij niet op zoek gaan
naar nieuwe grondstoffen.
Onze scheikundigen doen ons bijna
aan bet onmogelijke gelooven. Men
kan tegenwoordig boter maken, ge
trokken uit steenkool en die boter
is goed.
Het vierjarenplan, zoo besloot
Goering, rust op twee fundamenten
Steenkool en onze intelligentie en
beide kennen geen grens.
De tentoonstelling van Düsseldorf
zal de geheele wereld toonen, dat
het vierjarenplan, hetwelk de Duit
sche eer waarborgt, het uitgangs
punt beteekent van een nieuwen
geweldigen vooruitgang der techniek"
Dusde Duitschers maken geen
„ersatz", maar ze eten boter, uit
steenkool gemaakt. En die boter is
goedMen zou kunnen zeggen dat
zal wel een kwestie van smaak zijn.
Maar in Duitschland is het zoo niet.
Daar is het een kwestie van wat
Goering, of een andere paladijn, in
naam van den Fuehrer zegt. Naast
de gewetensdwang staat daar de
maagdwang. Als Goering er de men-
schen steenkool in den mond stopt
en hij verkondigt daarbijdie boter
smaakt goeddan heeft 'n trouw
onderdaan slechts met z'n tong te
smakken en te bevestigen de boter
smaakt züligEn pas als Goering
uit het gezicht is, mag-ie stiekum
het steenkolengruis van zijn lippen
vegen.
Men zou er mee te doen hebben,
als het werkelijk n o o d i g ware, dat
het Duitsche volk zich op deze wijze
behielp, maar zulks is geenszins 't
geval. Goering vaart wel uit tegen
de wereld, welke niet met het Duit
sche volk wil samenwerken en het
van haar grondstoffen voorraad uit
gesloten houdt, maar dit verwijt
geldt toch geenszins het boter-pro-
duceerende en exporteerende Neder
land. Met geweld tracht Goering
onze boter te verdringen met zijn
steenkolenextract, niettegenstaande
de Nederlandsche handelsbalans sterk
doorslaat in het voordeel van onze
Oosterburen. Wij koopen in Duitsch
land nog steeds voor ongeveer de
dubbele waarde van hetgeen de
Duitschers b\j ons koopen.
Een hoest- en nicsverbod
De strgd tegen de t.b.c. is een
moeilijke en veeljarige geweest. Tal-
loozen van het levende geslacht kun
nen zich nog zeer goed herinneren,
hoe eertijds de jeugd werd gedeci
meerd door deze vreeselijke ziekte,
ook wel als de „witte pest" aange
duid. Het leek, of we haar door de
betere bestrijdingsmiddelen en door
de verbreiding van goede hygiënische
begrippen overwonnen hadden, maar
toch is het. of we van haar optre
den in den allerlaatsten tijd weer
meer hooren.
Eensdeels is dat te verklaren uit
den slechter wordenden voedingstoe
stand van een groot deel des volks;
een ondervoed lichaam is een kans
rijke voedingsbodem voor de t.b.c.
Ten andere echter, schijnen we nóg
niet voldoende besef te hebben, hoe
groot het besmettingsgevaar van deze
ziekte wel is.
Daaraan hebben ons thans enkele
recente gebeurtenissen in 't school
wezen herinnerd. Het is enkele ma-
voorgekomen, dat een onderwijzer,
die achteraf aan open t.b.c. bleekte
lgden, op een groot deel van zijn
klas deze ziekte had overgedragen.
Een dergelijk geval werd deze week
ook uit Denemarken aan de pers
gemeld.
Voor zoover deze dingen ten on
zent gebeurden, werd er op gewezen,
dat de keuring van de onderwijzers
en onderwijzeressen tegenwoordig
verplichtend is en dat hun groote
aantal er slechts schuld aan is, dat
deze keuring nog niet over'allen heeft
geloopen. Ik begrijp dat niet. In elke
gemeente is het aantal onderwijs
krachten in verhouding tot het aan
tal aanwezige artsen toch slechts
gering. Keuring en herkeuring kun
nen aldus toch vrij regelmatig plaats
hebben- Als men alles maar niet zoo
bureaucratisch wil centraliseeren.
Ik wijs in verband met het nieuw
opkomende t.b.c.-gevaar voorts op de
grcote wenschelijkheid vanmelkvoe-
ding op de scholen. Van dat koste
lijke product hebben we genoeg in
ons land. Ik waardeer de principieele
bedenkingen van degenen, die mee-
nen, dat schoolvoeding geen punt
van overheidszorg mag zijn, tenzij
in laatste instantie, n.l. als de ouders
onmachtig zijD.
Laat men echter om dat bezwaar
de schoolvoeding met melk niet ach
terwege laten.
Waar de ouders deze kunnen be
talen, sla men de handen ineen om
de melkverstrekking aan de kinderen
schoolsgewijze te verzekeren.
En tenslotte iets over een... hoest
en niesverbod.
Ik las daarover iets van de hand
van een inzender in een der groote
bladen. Een tandarts n.l. propageert
de daarin voor zulk een verbod. Hij
vindt, dat men geen „santé" moet
moet zeggen tegen iemand, die met
open mond en neusuitlaat een straal
van neus- en keelexrementen over
zijn omgeving verspreidt.
Immers, zegt hij, de meeste in
fectieziekten als griep, mazelen,
roodvonk, diphtheris, pokken, cere-
bro-spinale-miningitis, om van de
dagelijksche verkoudheidsziekten en
tuberculose niet eens te spreken,
worden o.m. op deze wijze overge
bracht.
Hg meent, dat in elke openbare
lokaliteit het langer verblijf moet
worden ontzegd aan degenen, die
hoesten of niezeD, zonder den zak
doek voor mond of neus te houden.
Het is inderdaad een hygiënisch
belang, dat we, zoo noodig, onze
omgeving wgzen op de waarde, welke
we ten deze op het behoud van het
voorgeschreven decorum stellen.
Nep£>dndth Neem di® zenuwprikke-
uc ling weg en na 'n kwar
tier.... weg is de pijn I Dat
wonder voltrekken 1 of 2
Volgens recept van Apotheker Dumont
AKKER.CACHETS
De twee mannen hadden den wa
gen gelost, en de kolen uit de grauwe
balen langs 't keldergat uitgegoten.
De paarden bleven geduldig staan,
met den kop naar den grond.
Komt binnen, mannen, zei de
Meester vriendelijk. Uw keel moet
droog staan.
De witte oogen van de twee ke
rels fonkelden in hun zwart gezicht,
en hun roode lippen lachten:
Ja, Meester, wij hebben er bij
Piet Govaerts ook al ééntje gekre
gen. Maar op één been kunnen wij
toch niet staan.
En ze dronken met smaak.
De Meester haalde voor elk 'n
briefken van vijf frank uit zijnen
zak:
Ziet, dat 's uw fooi. Op één con
ditie: niet opdrinken, maar er een
zak bollen mee koopen voor vrouw
en kinderen.
Ze bekeken hem met hun groote,
witte oogen:
Maar mgn vrouw mag al koo
pen, wat ze wil, voor haar en de
kinderen, meende de Witte.
Dat is 't zelfde nietDat moet
van u komen. Ge moet dat mee
brengen. Dan zal het hun nog ééns
zoo goed smaken.
Ze bezagen malkander.
Doet wat ik u zeg, mannen. En
ge zult er wel bij varen.
Nu je zoo fortuinlijk bent ge
weest zoon schitterende positie te
verkrijgen, is het jammer dat je niet
een lief vrouwtje mee kunt nemen,
die voor je huiselijkheid zou kunnen
zorgen, die je koesteren en afleiding
bezorgen kan wanneer jij van de
praktijk naar huis komt. Denk er aan,
er zullen oogenblikken komen, dat
je jezelf verlaten en eenzaam zult
voelen, evenals ik het thans voor
mij vooruit zie. Ik heb wel eens
gedacht en 'k zou er niets op
tegen gehad hebben dat er iets
bestond tusschen jou en Netje van
den ontvanger. Dat was een meisje
geweest voor jou en dat is ze nog,
want ze heett moed en 'k geloof ook
dat ze een trouw, minnend hart heeft.
Ik kan er nu niet aan denken,
naar een vrouw om te zien, ant
woordde de zoon. Eerst moet ik me
in de geheel nieuwe omgeving en
omstandigheden ingeleefd hebben
daarbij ben ik nog jong genoeg, om
daaraan de aandacht te wijden, wan
neer ik over een paar jaar eens met
verlof naar Europa terugkeer. Netje
van Melle is merkelijk een heel lief
kind, waar ik altijd gaarne mee om
gegaan heb en dat ik wel mag lijden;
ze is me zeker de liefste van de drie,
maar toch heb ik er nooit ernstig
aan gedacht haar tot mijn vrouw te
maken en zijzelf zal dat ook wel niet
verwachten, want ik heb haar nooit
eenige bepaalde aanleiding daartoe
gegeven.
Alhoewel het waar was, dat Alfred
de jongste dochter van den ontvan
ger nooit een huwelijksaanzoek ge
daan en met haar nooit anders dan
gekscherend over liefde en trouwen
gesproken had, toch was er in het
gernoed van 't liefdebehoevende
jonge meisje een klein vuurtje ont
vlamd, dat, alhoewel geen voedsel
ontvangend van de gewenschte zijde,
toch steeds bleef doorgloeien, omdat
het werd brandend gehouden door
den adem der hoop.
Vóór zijn vertrek dacht Alfred
nog eens over de woorden van zijn
vader, toen hij 's avonds alleen naar
het dorp ging om afscheid te nemen,
't Was waarlijk nog zoo'n slechte
gedachte niet, die de oude heer te
berde had gebracht.
Hij zelf had 't ook wel eens ter<-
loops overwogen, zonder zich er
echter al te zeer in te verdiepen. Bij
nadere overweging moest hij toe
geven, dat Ne'je alle eigenschappen
bezat om een man gelukkig te maken.
Een van liefde getuigend gemoed,
waarvan de schatkamerdeur steeds
op een kier geopend stond, een rein
hart, een opgeruimd humeur en ge
zond gestel. Dat ze van hem hield,
durfde hij haast met zekerheid ver
onderstellen.
Gedurende zijn min of meer kort
stondig bezoek kon hij met voldoening
constateeren, dat hij slechts zou be
hoeven te spreken, om als minnaar
aangenomen te worden. Maar dat
's Anderdaags, tegen den middag
deed de Meester de rg schooljongens
uitgeleide.
De ledige kolenwagen kwam daar
aangereden.
Houzei de Witte tegen de paar
den. en sprong van den wagen af. De
andere bleef zitten en zag aleens
niet op zij.
Meester, riep de Witte, dat is
geld waard!
Watte?
Wat ge mij gisteren gezegd
hebt, over die bollen, 'k Heb dat
gedaan.
En dan
Dat heb ik nooit beleefd in mijn
levenMaar ik had het ook
nooit gedaan.... Datohadt ge moeten
zien, toen ik die bollen uitdeelde....
Mgn vrouw was wel tien keeren
blijder dan anders.... En de kleine
gasten sneukeldenEn de twee
jongsten kwamen afgeloopen, spron
gen op mijn knieën, en sloegen hun
armkens rond mijnen hals, zooals zij
dat nooit gedaan hadden.
Wat had ik u gezegd, Witte
Ja, daar was iets veranderd bij
ons thuis.
Dat moet ge voortdoen, manlief.
Wanneer verjaart uw vrouw Of
wanneer is 't haar naamdag
Dat weet ik zelf niet.
Dat kunt ge nazien. In uw trouw
boeksken. En in den almanak. En
op die dagen moet ge iets voor haar
meebrengen.
Voor 't huis van den Meester hield
de wagen stil. De Witte kwam bin
nen, met 'n opgerold blauw baaltje
onder z'n arm.
- Meester, riep hij, 't is nu bij
ons 'n ander leven. Nu schijnt de
zon in ons huis. Ik breng nu dikwijls
wat mee. En iedereen heeft dat aan
geleerd.
Ja, Witte, goeddoen loopt voort
Ja, Meester, gisteren was 't
mgn feestdag. En 'k wist van niets.
En van m'n vrouw heb ik 'n pak
smakelijken tabak gekregen; en van
de kinderen, 'n nieuwe pijp. En deugd
dat wij er van hadden, allemaalIk
kan dat zelf wel koopen, maar dat
is 't zelfde niet.... Gg hebt ons leeren
leven.
En de Witte lei 'n baaltje op den
vloer, rolde het open:
Zie Meester.
v En hij had 'nen haas met z'n ooren
vast, en hield hem omhoog.
Die is voor u, die is in mijnen
strop big ven hangen, lachte hij guitig.
Witte, gij hebt 'n gouden hart.
Gij hebt mij dat goud leeren
gebruiken, Meester. Nu hebben wg
nog ééns zooveel plezier van ons
leven. Een geluk.,..
En 'n traan blonk in z'n wit oog
en rolde over z'n zwarte kaak, traag
zaam.
,Onze" Volkszang.
Gaat 't met de volkszang zoo
slecht in de Paterskerk
Deze vraag werd me in de afge
loopen week gesteld.
Ik vroeg natuurlijk waarom of
die vraag gesteld werd. Bedoeld
persoon kwam nooit in de hoogmis
bij de paters, maar meende uit mijn
artikeltjes te mogen opmaken, dat
t niet goed ging met „onze" volks
zang. Waarom anders allerlei op
merkingen daarover.
Ik heb bedoeld persoon gauw de
zaak uiteengezet.
,Onze" volkszang is mooi, dikwgls
zelfs prachtig. Iedereen kan gerust
komen luisteren. Zelfs al is hij of
zij anti-volkszang, om welke reden
dan ook, laat die hg of zij BIJ
ONS komen luisteren en ge zult
moeten toegeven, dat 't goed gaat
met „onze" volkszang, dat 't iets
moois is.
En juist omdat 't iets schoons is,
daarom is 't noodig, dat, als er hier
of daar kleine tekortkomingen zijn,
er op gewezen wordt, omdat we
„ONZE" VOLKSZANG MOOI WIL
LEN HOUDEN. Alles moet onder
houden worden, wil 't goed blijven.
En zoo ook de volkszang.
Wij, die iederen Zondag zelf mee
kunnen zingen, wij gaan alles zoo
gauw gewoon vinden. We meenen,
dat we de verschillende te zingen
stukjes buitengewoon goed kennen,
't Wordt 'n sleur en langzamerhand
zou 't niet meer op GREGORIAAN-
SCHE ZANG lijken.
Dat zou jammer zgn
woord kwam niet over zijn lippen
ofschoon hij er later spijt van had,
toen hij alleen naar huis terugkeerde
en ook den anderen morgen in het
voorbijrijden langs het Kaböfke van
't ontvangershuis. vanwaar deze en
de dochters hem een hartelijk vaar
wel toewuifden, 't Gaf hem toch een
schok, toen hij Netje daar met zoo
zielvol droevige oogen over de lage
gordijntjes zag turenhij kon zelfs
niet nalaten nog eens om te kijken
en haar nogmaals toe te wuiven.
Waarlijk 't lieve kind was hem
toch inderdaad niet onverschillig
Reeds onderweg op de boot had
Alfred Del motte gelegenheid een
proef af te leggen van zijn ervaring
op chirurgisch gebied,
Een jonge Argentijn, een zekere
don José Elardi, had een hevige
aagbloeding gekregen. Daar hij pas
eenige weken tevoren in Nizza van
een gevaarlijk maaggezwel geopereerd
was, vreesde de scheepsdokter, dat
de oude wond wederom opengebro
ken was. Teneinde raad, want het
geval was hoogst ernstig en gevaar-
dreigend. zoodat de in zulke gevallen
niet al te ervaren scheeps-arts niets
wist wat hij moest aanvangen, riep
hij de hulp in van Dr. Delmotte, met
wien hij reeds had kennis gemaakt.
Deze gaf terstond als zijn meening
te kennen, dat redding slechts moge
lijk was door een onverwijld uit te
operatie, welke de patiënt bereid was
te ondergaan. Ofschoon er geen
operatiekamer aanwezig was, gelijk
in een moderne kliniek, kon de be
handeling echter toch plaats hebben,
want Dr. Delmotte had de nieuwste
instrumenten bij zich en gelukkig
was de zee zeer kalm, zoodat het
schip geen storende bewegingen
maakte.
Wordt vervolgd.
En daarom, om verslapping te
voorkomen en reeds aanwezige kleine
tekomingen te verbeteren, daarom
die verschillende artikeltjes.
„Onze" volkszang is mooi
Vooral menschen van buiten Ven-
ray, die toevallig eens in onze kerk
zijn, spreken er hun volle lof over
uit. Die staan er van te kijken, dat
't zoo mooi gelijk gaat, dat er zóó
beschaafd gezongen wordt.
Dat de menschen hier zoo goed
durven mee te zingen, dat de MAN
NEN, die achter in de kerk staan,
zoo goed mee-leven en meedoen. Bij
ons zeggen ze dan, is ook volkszang,
maar de mannen kun je er maar
niet toe krijgen om mee te zingen.
En hier is 't 'n prachtMannen
houdt volBlgft meezingenDoet
ALLEMAAL MEE
Zevende Katholiekendag.
Voor de eer van God is Maandag
op den zevenden Katholiekendag te
Utrecht door het katholieke volks
deel van Nederland een grootschen
indrukwekkend getuigenis afgelegd.
Daar waren bijeen de pauselijke
internuntius, de bisschoppen van
Nederland en de andere hooge gees
telijkheid, tal van wereldlijke auto
riteiten, ministers en vooraanstaande
figuren uit ons staatkundig leven,
daar waren ook de leiders der sociale
organisaties met ongeveer 15000
belangstellenden.
Ofschoon God zich in Zijn gansche
schepping eiken dag meer opnieuw
openbaart, is het dringender dan
ooit, dat wij voor de eer van God
getuigen. Velen hebben den waren
God verlaten en afgoden in verschil
lenden vorm ten troon verheven.
Weer anderen maken zich schuldig
aan een permanente ontluistering van
de eer van God.
Maar het is niet voldoende dat wij
getuigen voor de eer van God. Tegen
over de uitbarstingen van volkshaat
tegen de Kerk, zooals in Spanje,
tegenover het goddelóoze communis
me van Moskou, tegenover een nieuw
heidendom in Duitschland, hebben
wij te stellen de daadde zuivere
beleving van het katholicisme.
Ons leven moet zóó zijn, dat het
een voortdurende verheerlijking is
van God.
Daarop hebben Maandag de ver
schillende sprekers vooral gewezen.
Het hoogtepunt van den Katho
liekendag was de pontificale hoogmis,
opgedragen door den aartsbisschop
van Utrecht. Na het evangelie hield
de bisschop van Haarlem, mgr.
Huibers een treffende predicatie.
Mgr. Huibers is een bezielend en
boeiend spreker wiens woorden door
een sterk gevoel gedragen worden.
Indrukwekkend was het slot der
bisschoppelijke predicatie, toen alle
geloovigen zich verhieven en trouw
zwoeren aan Kerk en bisschoppen.
Dit was het mooiste oogenblik van
den dag. Dit moment heeft de menigte
zichtbaar geroerd.
Verkeer eischt tijdens de
Pinksterdagen zware
en talrijke offers.
6 menschen verdronken.
Het weer heeft niet medegewerkt
om met de Pinksterdagen de enorme
drukte te brengen, welke vooral den
tweeden dag de wegen pleegt te
overdekken.
Toch vielen ook nu weer verschei-
denen aan het verkeer ten offer.
Het ergste ongeluk had Maandag
in den nacht te Alphen a d. Rijn
waar een auto met zes inzittenden
te water is gereden, die allen om
het leven zijn gekomen.
Het waren allen jonge menschen
die eene vergadering van de N.S.B
te Lunteren hadden bezocht.
Burgemeester van Meerlo
aangereden en gedood.
In den nacht van Zondag op Maan
dag omstreeks 12 uur is de Burge
meester van Meerlo, de heer P. van
den Bergh, bij een aanrijding door
een auto om het leven gekomen.
De heer van den Bergh reed per
fiets van Horst naar Tienray, toen
hij door een auto uit Venray werd
aangereden en zoodanig gewond, dat
de docd vrijwel onmiddellijk intrad.
Het stoffelijk overschot werd naar
het St. Antonius-gesticht te Horst
overgebracht. Het slachtoffer was
55 jaar oud en ongehuwd.
De autobestuurder M. J. uit Ven
ray werd met een vijftal inzitten
den in arrest gesteld, doch zijn
Maandag weer in vrijheid gesteld.
De auto, welke in de garage L.
te Venray gehuurd was, werd in
beslag genomen.
Donderdag had te Tienray onder
groote deelneming de begrafanis van
het slachtoffer plaats.
Twee doodelijke ongevallen
te Venlo.
Zaterdag werd de 71 jarige Th.
Rosen uit Blerick, die met zijn fiets
bg het viaduct te Venlo door het
stoplicht reed, door een bestelauto
van den bakker A. S. uit Horst
aangereden en tegen den grond ge
smakt. Rosen is Zondagmorgen aan
de gevolgen hiervan in het zieken
huis overleden. De autobestuurder
treft geen schuld.
Zondagmorgen stak de 22jarige
heer Wegs zonder uit te kgken de
Antoniuslaan te Blerik over, juist
toen een auto passeerde, waardoor
hij werd aangereden, 's Avonds is
W. aan de gevolgen overleden.
De auto werd zwaar beschadigd.
Vader, die zijn zoontje
wilde redden, gedood*
Zondag had tusschen Sittard en
Susteren eendoodelijk verkeersonge
val plaats onder zeer tragische om
standigheden. De heer P. Wetzels te
Sittard was met zijn 3jarig zoontje
op den weg aldaar, toen het kind
plotseling den rijweg opliep, waar
juist een auto naderde. De vader
liep het kind achterna teneinde het
van een wissen dood te redden. De
auto greep echter beiden. De vader
werd bijna op slag gedood. Het kind
bekwam slechts lichte kwetsuren.
Tragische ontdekking.
Zondag was de Waardstraat te
Helmond in rep en roer door een
tragische ontdekking, welke in een
der kleine huisjes tegenover de sla-
gerg van Treeck was gedaan. Het
was de buren reeds opgevallen, dat
de alleenwonende 55-jarige Willem
Verbakei de laatste dagen niet meer
was gezien.
Toen de politie gewaarschuwd was,
is deze door het verbrijzelen van een
raam, de woning binnengedrongen.
Zij moest daarbij het tragische feit
constateeren, dat de bewoner reeds
geruimen tijd dood was.
De ontboden geneesheer, assistent
van Dr. Bloemen, v errichtte het me
dische onderzoek en concludeerde,
dat de man reeds voor ongeveer
5 dagen was,overleden.
Jongen verdronken.
Dinsdagmiddag omstreeks 4 uur is
het vijfjarig zoontje van den kolen
schipper van Soest, die met zijn
schip in de Maas te Venlo lag, al
spelende overboord geslagen en ver
dronken.
Na ongeveer een half uur dreggen
ge.'ukte het den oudsten zoon van
den schipper zijn broertje op te
visschen. Ofschoon nog geruimen tgd
kunstmatige ademhaling toegepast
werd, waren de levensgeesten bg 't
kind reeds geweken.
De Bouwman-actie.
Een- der correspondenten van de
Z. W.vrt. te Someren schrijft:
Maandagmiddag werd in de pa
rochie Someren-Heide een landdag
gehouden van de Bouwman-actie op
het terrein van den landbouwer
Wouter aldaar. Te ongeveer 1 uur
was een 250—tal belangstellende boe
ren aanwezig. In verband met het
regenachtige weer werd besloten de
vergadering in de schuur van ge
noemden landbouwer te houden. Als
eerste spreker trad de heer Bouw
man. op, die ongeveer twee volle
uren sprak over den toestand van
de kleine boeren, de crisismaatrege
len, enz.
Na hem sprak de heer Wigman,
eveneens een candidaat van de Bouw
man-lijst. Deze was ongeveer een
half uur aan het woord, toen de
Zeereerw. heer Henri de Greevemet
groote haast ter vergadering kwam
en onmiddelijk den spreker toevoeg
de: zwijg Wigman
De heer Wigman, die kort tevoren
nog had gesproken over een onder
houd, dat hij indertijd met den
Zeereerw. heer Henri de Greeve had
gehad, zei: „menschen", hier staat
nu de Pater voor u, waarover ik zoo
juist gesproken heb."
„Zwijg Wigman", herhaalde de
Zeereerw. heer de Greeve. „Je hebt
mij beloofd niet meer voor de kleine
boeren te zullen spreken en nu voer
je weer het woord."
„Ik heb u beloofd, eerwaarde, niet
meer in Pannerden te zullen spre
ken", antwoordde Wigman.
Het eene woord volgde op het an
dere en Bouwman mengde zich toen
in het gesprek Tusschen den Zeer-
Eerw. heer de Greeve en den heer
Bouwman onstond toen een nogal
felle discussie, welke circa drie kwar
tier duurde, totdat eerstgenoemde
zeide:
Menschen luisterVeertien dagen
lang heb ik geen minuut rust gehad,
dag en nacht heb ik O.L. Heer ge
beden mg als het ware een weg te
wijzen om de kleine boeren, alwaar
ik mijn leven lang heb achtergestaan,
weer voor de eenheid te winnen. Het
werd mij door O.L. Heer ingegeven,
dat ik moest naar „Someren-Heide",
naar de vergadering van Bouwman
en nu sta ik hier en ik vraag u,
heer Bouwman, wat wilt u Wat
moet er worden gedaan om tot een
oplossing te komen Wilt u met de
huisgezinnen, die achter u staan,
terugkeeren tot de eenheid Wilt u
gehoorzamen aan de Bisschoppen en
Geestelijken van Nederland Keer
terug, BouwmanStaak uw actie
en wij zullen samen een oplossing
vinden.
De heer Bouwman en alle toe
hoorders waren zichtbaar onder den
indruk van de woorden van den
eerwaarden spreker.
Bouwman verklaarde daarop bereid
te zijn tot de eenheid terug te keeren,
wanneer hg verwachten kon, dat de
maatregelen, welke het belang van
de kleine boeren eischt, zouden wor
den genomen. Hij verklaarde goed
katholiek te zijn en te willen blijven
en slechts naar het rechtmatig be
lang van de kleine boeren te streven.
Voor grooter verkeers
veiligheid.
De B.B.N., onder leiding van ir.
M. Bongaerts, organiseert een con
trole van 't vrachtauto-materiaal in
ons land op verkeersveiligheid en
zal in samenwerking met het We
tenschappelijk bedrijfsauto-instituut
dat deze controle zal uitvoeren vol
gens de reglementen van Bureau
Veritas in Parijs, op den weg bren
gen een automobiel, voorzien van de
noodige apparaten, teneinde op de
marktdagen in verschillende plaat
sen van ons land het bedrgfsauto-
materiaal te controleeren.
Het is de bedoeling, dat deze wa
gen een tocht door ons land zal
maken en plaats voor plaats en
district voor district zal bezoeken,
teneinde de automobielen van de
bedrgfsautohouders te onderzoeken
wat betreft hun remmen, stuur, ver
lichting, volgens wettelijke voor
schriften niet alleen, maar ook zal
onderzoeken de bedrijfszekerheid van
dit materiaal, wat betreft motor,
gangwissel, banden, enz.
(er gelegenheid der olechfi
van hef Dekenaal V
En bij buien, grooter of korter
drensde de regen de dagen vóór
Zondag 16 Mei neer en kreeg de zon
geen kans om de kwistig aange
brachte versiering van de groote
Kerk en straten en pleinen met haar
gulden licht te overgieten.
Ieder Venrayer bekeek dan ook
met zorg de lucht om wille van het
welslagen der schoone feesten, waar
voor zoovele rappe handen weken
lang zich hadden ingespannen onder
leiding van een ijvervol bestuur om
slingers, bogen en doeken en groen-
versiering aan te brengen.
Eindelijk brak de zoo verlangde
Zondag 16 Mei aan. Wel was de
lucht betrokken, maar het was droog
en veler of liever aller hoop was er
op gericht, dat ditmaal het Radio
weerbericht bewaarheid zou worden:
koeler, weinig kans op regen. Veel
gebed is hiervoor ongetwijfeld ver
richt.
De feesten werden reeds vroeg in
den Zondagmorgen ingezet en wel
om vgf uur, toen de Venraysche
Harmonie, die steeds op haar post
is, vanaf onzen hoogen toren blijde
Maria-liederen en processiemarschen
over Venray deed klinken.
Om bijna 8 uur arriveerde Zijne
Excellentie Mgr. Lemmens, Bisschop
van Roermond aan onze schoone
kerk, waar Mgr. een stille H. Mis
opdroeg, onderwgl de groote Venrayer
Mgr. Dr. Poels aan het Maria-altaar
de H. Mis las en zeer velen ter H.
Tafel naderden. Wat kwam het Bis
schoppelijk purper schoon uit in de
rgk versierde kerk.
Om 10 uur droeg de Hoogeerw.
Heer Thielen, oud-Deken van Venray
eene plechtige Hoogmis op, waarbij
Mgr. Lemmens bisschoppelijke assis
tentie verleende. Als Diaken fungeerde
Kapelaan van Wgngaarden, als sub
diaken Kapelaan Linssen, als troon-
assistenten fungeerden Mgr. Dr.
Poels en deken Berden. In het
Priesterkoor waren gezeten Pastoor
Poels, v. Rijswijk, Pater Peters.
Het kerke gk zangkoor verhoogde
deze schoone plechtigheid met haar
schoonen zang, terwijl de talrijke
geloovigen, die de groote kerk tot
in alle hoeken vulde, hartelijk baden
tot intentie dezer schoone feesten.
Na de Hoogmis werd het drukker
in de straten en was het een gegons
van stemmen, die uiting gaven van
huD blijdschap over het feit, dat onze
beminde Vader Bisschop de aange
brachte versiering zou komen zien.
Als in de verte de open auto,
waarin naast Mgr. Lemmens gezeten
waren de Hoogeerw. Heeren Dekens
Thielen en Berden, te zien was, hield
het bigde stemmengegons op en
zonken allen eerbiedig op him
knieën, om den zegen van Vader
Bisschop te ontvangen, die stralend
van blijdschap Zijne kudde zegende
voor alles wat ter eere der H. Maagd
Maria was gedaan, onder Wier
machtige bescherming Hij zgn diocees
gesteld heeft. Met wat een heerlijk
gebaar noodigde onze Bisschop zijn
lievelingen, de kinderen, uit zich aan
te sluiten aan den auto. Dat hieraan
door de kinderen spontaan voldaan
werd, laat zich beter denken dan
beschrijven.
Allengs vulden zich de straten van
Venray met inwoners, ingezetenen
van het Dekenaat, vrienden, kennis
sen, gasten en talrijke bezoekers, die
een plaats zochten op de pleinen en
straten, om een optocht te zien, zoo
grootsch en schoon als er nog nooit
een in Venray's straten te zien is
geweest. De orde voor den stoet werd
door de Commissarissen van orde,
de zeer uitgebreide brigade der
Marechaussee's onder leiding van
Opperwachtmeeeter Janssen van
Galen en de Gemeentepolitie onder
leiding van den heer Janssen, al was
het een zware taak, op voorbeeldige
wijze gehandhaafd.
Iedereen wilde een mooi plaatsje
om maar
wat er vofelej
zooveel lief rijd
was. Het zc jjjl
de groepenget
keuring te ar
genre om a j
in aanmerk
De lengt a
zóó, dat er tpa!
was om der® s
paald punt vo<
zoodat de v Je i
schappen er mg
hadden, wi j z
loffelijke win.
Op de Griet,
eere-tribun^jne
Bisschop L eer
gezelschap g e:
autoriteiten w£
Vader Bisst ren
stoet aan, goor
autoriteiten ie
naar het en
terrein aan geb
het daar al
sierd met tiebf
Vrouw vaitm,
in den stoe ieg
Rond dit ,hae
meer dan elc
meest voorl rde
zich verger p
langs den vteg
zijn bij de g ple
toewijding Ve
naat aan M
Vanaf het stc
de Weleerw uj
schillende ed<
bezielend 15 I
boeide en lig
opwekte. Nnra
prachtig Mi bo
Vader Bis en
ruiker aan, on
der kinder rde
bloemstukk 11
neergelegd.
Hierna st
Bisschop, diflijk
woorden zjhoi
uitsprak, w
Moeder Go re
mate tot brs
zelfs alle toe
gehouden .ate
te overtreft tijr
Igk genoej c
zeggen, dat ge
het Dekens ay,
zóó massaal >n«
van Haar, e
Zijn herde: it
Nadat a en
gaf Monseifi i o<
Zgn bisschcjji z'
Terwijl ai lui
begeleid do»>e
gingen de S'
rochetten o*Ke
FranciscauMCt
af te haisup I
altaar weriifld.
van een keïed
ergo volg<i«iegf
Hoogeerw. ©e!
gevoeld dai
Bisschop en
alles wat
ter eere
zulk een
slagen.
Met een
U, o Koninj
schoone g<
ongetwijfeli
baren indi
Allengs
in Venray's
een prettig
dank het
Harmonie
Zij die
soonlgk tejföi(
hebben thus pi
alles te r. di
Centrale Vsp
uitzond.
'met den Kloosterbal
Had een pijn In z'n
i om tureluursch van Ie
I pEn zoo In ëensl Ik kon nl
heen of weer. Ik houd niet varv
en liet mijn vrouw mij wrfjt
'"Kloosterbalsem. Niet te hare,
(want alles, ook de geheele oi
deed me zeerZij wreef mij
lom te beginnen, naderhand u
en het was of er een wonder
Onder 't wrijven verminden
)p! en toen het 'savonds heri
uttond ik den volgenden moi
'oven frisch op als altijd.'
AKKER S
„Geen goud zoo god
Onovertroffen bg brand-en snljo
Ook ongeëvenaard als wrijfinfl
Rheumatiek, spit en ptynlijke 4
Schroefdoos 35 ct. Potten: 62'/a ct.ö
Fr.»
ORIGINEEL Iflf,
Marktberichten.
VENLO. Op de Coöp. Veilingver-
eeniging van Maandag was de aan
voer 2.675.000 eieren.
Kipeieren van f 2.60 tot f 3.20
Kleine eieren van f 2.30 tot f 2.50
Eendeieren van f 2.30 tot f 2.60 I
BON voor Inzenden in open s
GRATIS als drukwerk (l'/j'
MONSTER Handelmij.L.I. Akkf-1
Indien U zich onbehaaglijk voelt, Uw ho^z,
Uw benen als lood zijn, zullen 1 a 2 Wf®'
U weer fit maken:
ZO N ASPIRIENTJE HELPT
Uitfluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes v. 30 (abt. 70 ctf*1*