TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS FEUILLETON. Smeulend vuur. Ons weekpraatje. Krakelingen. Zaterdag 22 Mei 1937 Acht en vijftigste Jaargang No 21 Herijk van maten en gewichten. Burgemeester en Wethouders van Venray maken bij deze bekend, dat dit jaar voor den herijk der maten en gewichten zitting zal worden ge houden te Venray in het PATRO NAAT, Patersstraat 28op 31 Mei van 13—16Y2 uur voor hen, wier ge- slachts- (firma) naam begint met een der letters A, B, C, (w.o. Coöpe raties) op 1 Juni van 912 uur eD 131/,161/, uur voor hen, wier ge slachtsnaam begint met een der letters D tot en met Kop 2 Juni van 912 uur* en 13ya16l/2 uur voor hen, wier geslachtsnaam begint met een der letters L. tot en met T en op 3 Juni van 913 uur voor hen, wier geslachtsnaam begint met een der letters U tot en met Z. Aan belanghebbenden wordt in herinnering gebracht: le. dat de maten en gewichten schoon, droog en roestvrij moeten worden aangeboden om onderzocht te kunnen worden. (IJzeren maten geverfd; blikken maten blank geschuurdkoperen ge wichten afgewasschen en ook de gaten gereinigd; ijzeren gewichten mogen niet gepotlood zijn, doch moeten roestvrij zijn gemaakt en daarna ingewreven met gekookte lijnolie). 2e. dat betaald moet worden a. voor het onderzoek van maten en gewichten b. voor het justeeren van gewich ten en wel ten bate van 's Rijks schatkist. 3e. dat de maten en gewichten, die gestempeld worden met het af- keuringsmerk niet in winkels enz. teruggebracht mogen worden. 4. dat de maten en gewichten voor 1 October 1937 gestempeld moeten zijn met de letter k en dat er, bij verzuim of verhindering om van de hier bovenbedoelde zitting gebruik te maken, nog gelegenheid bestaat maten en gewichten te laten herijken aan het gkkantoor te Maastricht, St. Servaasklooster No. 41, den eersten en derden Vrijdag der maand van 912ya en van 141/! 17 uur, met uitzondering van feest dagen. 5e. dat de milligramgewichten niet op de herijkzitting, maar alleen aan de rjkkantoren herijkt kunnen wor den (opzending per post franco en postbewijs tot een bedrag overeen komende met de som van 10 cent voor elk gewicht, insluiten). Venray, 10 Mei 1937. Burgemeester en Wethouders voornd. G. H. HOUBEN l.b. De Secretaris, VAN HAAREN. De kleine midden stand in nood Honderden keeren per dag worden verzuchtingen gehoord als „De menschen hebben geen centen". Of: „Als de tijd maar eens beter wordt." Deze litanie kan uitgebreid worden tot in het oneindige. Maar steeds meer en meer gaat de gedachte veld winnen, dat de middenstand gedoemd is om te verdwijnen. Iedere poging om te heipen zou een geldver spilling zijn omdat, volgens die zelfde economisten, de tijd niet ver meer is, dat we alleen heb ben groot-industrie en arbeid. Niets is echter meer onmoge lijk dan dat I Toegegeven dat er enkele fa brieken zijn, die zelf zorg dragen Oorspronkelijke Roman door B. VIELER, schrijver van Mattesen Ties de Kiesjeskel. Nadruk verboden. 3. Het bezit der Delmotte's bestond hoofdzakelijk uit grondeigendommen en eenige bouwhoeven, welke ginds in die streek echter niet zoon heel groote waarde hadden, althans toen niet. Ofschoon deze laatsten, wat de opbrengsten betrof, toch geregeld omhoog gingen. Er was nog veel onontgronnen grond bij heide, moeras en veen benevens een groote uitgestrektheid dennebosschen welke langzamerhand kapbaar wer den en ieder jaar een extra duit in den spaarpot van mijnheer Delmot- te brachten. Want de eigenaar van Otterbeek spaarde gaarne. Hi; was geen intel- lectueeie hoogvlieger en volstrekt geen speculant. Er had nooit erg veel geestelijke zuurdezem in zijn bol gezeten: maar in de vijf jaren, die hij op kostschool had doorge bracht, hadden ze dat beetje toch zoo weten te kneden, dat hij voor iemand met middelbaar verstand kon doorgaan, Twee dingen waren erfelijk in de familie Delmotte: ze hadden allemaal een welgevormden Romeinschen neus en de aangeboren zucht om de dub beltjes bij elkaar te houden. voor de distributie van hun pro ducten, daartegenover staan er honderden, die aangewezen zijn op den verkoop door middel van den middenstand. Met den ondergang van deze zou een heel wat grooter slag de natie treffen, dan wanneer enkele grootbedrijven een paar millioen winst minder te boeken hadden. De natie kan niet zonder den middenstand. Het eigen initiatief, dat het uitgangspunt vormt van allen vooruitgang, zou in het ge drang komen. De mensch zou meer en meer als een stuk machine beschouwd gaan worden, waardoor een ge zonde samenleving uit haar heng sels zou worden gerukt. Zeker, het middenstandsbedrijf heeft het momenteel zeer moeilijk. Vooral de éénmansbedrijfjes heb ben alle moeite om het hoofd boven water te kunnen houden. En nog gaat het steeds bergaf waarts. Door het grootbedrijf wordt hun een moordende con currentie aangedaan, waardoor zij alle moeiten hebben om staande te blijven. Alle politieke partijen, ja zelfs zij, die vroeger toch beweerden, dat de middenstand parasiteerde op de andere volksklassen, be weren nu om hem te helpen en te steunen. Waarschijnlijk een be wering om zieltjes te winnen voor hun beweging bij de a.s. ver kiezingen. Gij katholieke middenstanders weet, dat de R.K. partij en klas senstrijd twee tegenstrijdige ideeën zijn. Op dat gebied legt ge daarom uw belangen veilig in hun han den. Trouwens ook voor de rest Maar laten we toch vooral goed bedenken, dat zij alle belangen moeten behartigen en dat een maatregel, wat een belang voor den kleinen middenstand zou zijn en wij allen van harte zouden toejuichen, de doodsteek kan beteekenen voor een andere groep der bevolking. Maar wat wel kan Als onze zaak niet meer loopt, zooals we het graag zouden willen, of wanneer de zaak zien- deroogen achteruit gaat, dan moeten we gaan zoeken naar de oorzaak. En eerst gaan we de oorzaak zoeken bij onszelf. Een zeer groot zakenman heeft eens gezegd: „Als ik ergens ben geweest zonder resultaat, ga ik me direct afvragen, waarom heb ik daar niet verkocht". Zeker, er kunnen omstandig heden bij zijn, dat verkoopen practisch onmogelijk is, maar in heel veel ge/allen ligt de schuld misschien onwillekeurig, bij ons zelf Door te zoeken naar de ware oorzaak, komt men tot dieper nadenken en ook tot 't verzinnen van nieuwe en betere verkoops methoden. Niet wachten tot de tijd beter is, want als we zoolang wachten en we beginnen dan, dan zitten we vastgeroest aan oude ideeën en komen we precies te laat. Nieuwe ideeën, dat is het wat we moeten hebben, veranderen De vader van Alfred was daarbij, al kon men hem niet van luiheid betichten, nogal gemakzuchtig. Een ambt of betrekking had hij nooit bekleed, ook geen vak geleerd of handelszaken bedreven; het beheer van zijn goederen gaf hem echter geregeld werk en ook wel een aan gename bezigheid. Al was hij spaarzaam en voor zichtig in geldzaken, toch was hij volstrekt niet gierig of karig. Hij leefde er heel goed van, kon ook best een duit missen voor een ar men drommel en 't moet gezegd zijn dat hij er steeds een eer in stelde als gastheer vlot op te treden; eene hoedanigheid, welke men onder de joviale Limburgers vrij algemeen aantreft. Mevrouw Delmotte, die reeds on geveer vijftien jaar in 't familiegraf op het Holtummer kerkhof rustte, was van Belgische afkomst geweest. Een vrouw van zeldzaam hoogstaan de begaafdheid, die zich soms wel wat verlaten gevoeld had in het af gelegen landhu s aan de Otterbeek, aan de zijde van een weliswaar liefhebbende echtgenoot, die zich echter slechts gedeeltelijk en met moeite kon aanpassen aan hare levensbeschouwingen, opvattingen en algemeene kennis. Aan deze begaafde moeder had Alfred de grondlaag van zijn eerste geestelijke ontwikkeling en de vor ming van zijn karakter te danken. Terwijl hij de lagere school in 't dorp bezocht, had zijn moeder hem buitendien onderricht gegeven in allerlei dingen, welke hij daar niet leerde en overigens zijn gewoon schoolwerk met zorg nagezien. van verkoop-taktiek. Als een klant geen reden tot klagen heeft over u, gaat hij niet loopen. Als hij dat wel doet, hapert er iets. Dan moeten we ons afvragen: Heeft hij meer voor z'n centen bij mijn concurrenten, dan bij mij? Is zijn kwaliteit beter? Wordt hij beter, vlugger, coulan- ter bediend Heeft hij een rui mere keuze Punten allemaal een overwe ging waard Moet ge op een van die punten toegeven Verander die dan en u hebt een verbetering voor uw leven in uw zaak gebracht. Laat u nimmer afschrikken door moeilijkheden, die zijn overal. De successen, die u een ander ziet boeken, zijn dikwijls de resultaten van een maandenlangen arbeid en diep nadenken.' Wij staren ons blind op momenteel succes, maar vergeten, dat daar een weloverwogen plan aan ten grondslag ligt. In deze benarde tijdsomstan digheden kan een man laten zien, wat hij waard is. Wordt geen kuddemensch, maar tracht iets te presteeren. Een extra pres tatie wordt ook nu nog extra beloond De coloradokever. Het vorige jaar is door den Plan- tenziektenkundigen Dienst verschil lende malen in de bladen er op ge wezen, dat het noodzakelijk is in de aardappelvelden, vooral in de pro vincie Limburg, Noord-Brabant en Zeeland, op het voorkomen van den Coloradokever te letten en onmid dellijk mededeeling te doen ten ge meentehuize en aan de ambtenaren van den Plantenziektenkundigen Dienst van zijn aanwezigheid, indien deze ergens wordt vastgesteld. Dit is noodig, zoowel omdat het insect een ernstig gevaar voor de aardappelcultuur oplevert als wegens de moeilijkheden bij den uitvoer van onze land- en tuinbouwproducten, die zijn aanwezigheid kan veroor zaken. Daarom ook moeten dadelijk de krachtigste bestrijdingsmaatregelen genomen worden. In 1936 is de kever, voor zoover ons bekend, in ons land niet opge treden, maar in België is hij op verschillende plaatsen op ongeveer 2025 km. van onze grenzen ver wijderd, gevodden. Daarom is het dit jaar nog nood zakelijker dan het in 1936 reeds was, dat in ons land door allen, die aard appels telen, met groote aandacht naar het insect in hun gewas wordt gezocht. Het is niet voldoende als alleen tijdens de gewone bewerkingen op de aanwezigheid van het insect, zijn larven of de door deze veroorzaakte bladbeschadigingen wordt gelet, maar het is noodig, dat ook meermalen opzettelijk het gewas daarop wordt geïnspecteerd. Voor ons geheele land is het van het allergrootste belang, dat geen haard van den Coloradokever onop gemerkt blijft want als op een plaats de nakomelingschap van een kever tot volledige ontwikkeling mocht komen, zou dit een zoodanige ver spreiding van het insect over de omgeving en daardoor de vorming van zoovele nieuwe haarden tot gevolg hebben, dat volledige uit roeiing dan uiterst moeilijk zou worden. De Coloradokever verlaat in Mei en Juni, als de temperatuur voldoen- Toen zij stierf was de zoon tien jaar; reeds het daarop volgende jaar vertrok hij naar het gymnasium; daar, zoowel als aan de universiteit, had hij de lessen met gemak kunnen volgen en tenslotte het dok'.ersex- amen cum laude afgelegd, De hoogleeraren gaven hem den raad niet terstond in de practijk te gaan, maar eerst wat kliniekervaring op te doen en dat was 't wat hij zelf ook wilde. Dit besluit van den zoon was den ouden heer Delmotte verre van aan genaam. Hij had gehoopt, dat Alfred zich te Holtum zou vestigen, waar geen dokter was en naar welke standplaats ook niemand gedongen had, omdat het te voorzien was, dat de jonge Delmotte zich na zijn promotie daar zou vestigen. Papa zou dan zijn zoon, zooal niet in zijn eigen huis, dan toch in de allernaaste buurt gehad hebben, de jonge man zou aan het geld verdienen raken en niet, zooals 't nu nog steeds het geval was, den ouden heer op den zak kloppen. Eenige dagen nog bracht Alfred op Otterbeek door. Al was hij ook reeds een: ge jaren het stadsleven gewoon, toeh oefende 't ouderlijk huis met zijn romantische omgeving nog steeds een groote aantrekkings kracht op hem uit. En 't moet gezegd zijn. dat 't een bekoorlijk oord was. Dit groene droomland, dat de scheiding vormde tusschen de dorre zandduinen en de vette Maasweiden De weinige menschen, die toen- dertijd de groote heerbaan volgden, waren niet verwend door 't natuur schoon langs den stillen, eindeloo- de hoog is, den grond, waarin hij overwinterd heeft en begeeft zich dan naar aardappelplanten, waarvan hrj de bladeren eet en waarop de eieren gelegd worden. De uit deze eieren komende larven eten ook gaten in de bladeren. Men moet er dus op letten of de roode larven of wel de circa 1 cm. groote gele kever met 10 zwarte strepen op de dekschilden op het aardappelloof aanwezig zijn en op de door deze veroorzaakte bladbe schadiging. Als de haard laat ontdekt wordt, als de larven reeds in den grond gekropen zijn om te verpoppen, dan kan men alleen de beschadigde bla deren vinden. Het is gewenscht, dat men daar van ook mededeeliug doet, opdat vastgesteld kan worden of de vre- terij veroorzaakt is door den Colo radokever of door een ander insect. Vooral de maanden Juni en Juli zijn voor het onderzoek de belangrijkste. Laat iedere teler van aardappelen, boer, tuinder of particulier in het belang van het geheele land mede werken en laat er dus vooral in de provincies Limburg, Noord-Brabant en Zeeland geen aardappelveld zijn, dat in de komende maanden niet meermalen opzettelijk en met groote aandacht op de aanwezigheid van den Coloradokever of zjjn larven en op de door dezen veroorzaakte blad beschadiging wordt onderzocht. Laten ook de kinderen de velden ingaan en naar het insect zoeken. In de drie Zuidelijke provinciën zijn op alle scholen en op vele plaatsen, waar land- en tuinbouwers bijeen komen, gekleurde plaatjes met mo dellen van den kever en de larve aanwezig. Daardoor kan iedereen weten, hoe deze er uitzien en ze dus herkennen, als hij ze ergens ziet. Voor iedereen gelde dus Let op den Coloradokever. Mijnheer (mevrouw), mag ik uw entreekaartje Een grootsch liefdadigheids tuinfeest. Ilc ben aan het sparen voor het groote liefdadigheids-tuinfeest, dat op den 17en Juni a s. zal worden gegeven op het kasteel Nijenrode. U weet welhet kasteel, dat eens van dien mijnheer Onnes was, die mogen we de officieele beschul diging als juist aanvaarden een deel der kunstschatten door een stel „toffe jongens" liet „verhuizen", om aldus de assurantiepenningen machtig te worden, 'n Kasteel dus met 'n griezeltje, zooals dat bij een kasteel past. Meneer Goudstikker, die ééns met Onnes samen deed, stelt kasteel en tuin gratis voor het goede doel be schikbaar. Het Concertgebouworchest onder leiding van Prof. Dr. Willem Mengelberg van hem zelf dus zal er muziek voortbrengen en „echte" Weensche artist en zuilen het programma aanvullen. Men zal zich in Nyenrode aan de Vecht, naar ik in de officieele aanbeveling lees, als aan de Donau voelen en men zal er Weenen leeren kennen „wie es lebt und wie es lacht." Buiten Breukelen (Nyenrode) is dat slechts in Weenen zelf te ervaren en een vacantietochtje daarheen is heel duur. Men kan er dus het een en ander voor over hebben om deze kennisse korter bjj huis te gaan opdoen. En men vraagt er dan ook f 100 voor. Tegen overmaking van dit bedrag (notaris Mr. Ph. B. Li- bourel te Delft, postgiro 14763) krijgt men toegang tot het tuinfeest van 17 Juni a.s. op Nyenrode. U vindt den prijs wat hoog Vergeet niet, dat het voor een liefdadig doel is. Enkele rijke land- zen weg. Kwamen ze echter in de buurt van Otterbeek, dan kregen ze een gevoel als een vermoeide Ara bier, die een groene oase in 't oog krijgt. De beek heeft haar naam ontleend aan de otters, die er vroeger vaak te vinden wa^en Het verval vanaf de Duitscbe bosschen en het veen tot aan de Maas is vrij beduidend zoodat er geregeld voldoende water is, om den molen te drijven, die bij het heerenhuis ligt. Dit laatste is een groot massief gebouw uit rooden baksteen, met een verdieping er op en een klein torentje in het midden, 't Is nog niet zoozeer oud. Vanuit de veranda heeft men een gezicht op den water molen, de groote boerderij, langs de oprijlaan tot aan den rijksweg. Het huis ligt ongeveer tachtig meter van den weg verwijderd, met een groot grasvlak ervoor en nabij de woning eenige bloemperken en stokrozen. Sedert vijftien jaar had Constant Delmotte de groote boerderij en den watermolen verpacht, omdat hij betere geldelijke voordeelen met het verpachten dan van het eigen beheer behaalde, Hij hield er echter nog' een paard voor eigen gebruik op na, met een paar eenvoudige rijtuigen. De reeds naar de vijftig gaande Hannes Dries- sen speelde voor koetsier, huisknecht en duvelstoejager en was belast met de zorg voor de tuinen Behalve dit landgoed bezat de heer Delmotte nog een vijftal boer derijen en een zeer uitgestrekte be zitting nabij de Duifsche grens op een uur afstand van 't dorp, genooten hebben alle kosten van het feest op zich genomen. Mr. L. J. A. Trip, President van de Nederlandsche Bank is voorzitter van het Comité van Aanbeveling. De zaak is dus safe, óndanks „Nyenrode." De redeneering van de promotors is aldusde economische opleving is onmiskenbaar velen hebben reden om daarvoor een dankoffer te brengen en zullen lust gevoelen om de blommetjes eris buiten te zetten, nadat ze zelf mét deze zoo langen tijd in 'n benauwende atmosfeer hebben geleefd. Daarbij dienen ze dan tevens in mildheid degenen te herdenken, die nog niet van de op leving profiteeren. Reeds zijn 200 kaarten besteld, maar de promotors verwachten een afname van 1000 en meer entrée's, dus ook een opbrengst van tenminste f 100.000, te verdeelen onder de lief dadige instellingen van allerlei soort en richting. En het mooiste is, dat de koopers zelve van de entree's indien ze zulke bepaalde voor keur hebben bij de bestelling van hun kaart of kaarten mogen op geven, aan welke charitatieve ver- eeniging of instelling zij hun 100 pop willen zien toebedeeld. De opzet lgkt me reusachtig. Ik beschik, dank zg „de opleving", nogal over 'n slordigen duit met geld, maar zelfs al zou dat niet net geval wezen, dan kocht ik me tóch zoon kaart van 100 guldentjes, al zou ik er 5 briefjes van 25 voor moeten leenen van den een of anderen goeden kennis. Immers, juist nu de opleving zich onmiskenbaar af teekent, kan een zakenman en dat ben ik toch óók, zij het in zakformaat onmogelijk mankeeren op zoo'n gelegenheid, waar alle autoriteiten aanwezig zijn, die we in den handel wel eens noodig hebben en waar evenmin de haute finance ontbreekt, wier cre- dieten wij scharrelaars zoo zeer behoeven. Dus ga ik naar Nyenrode. En mét mij zullen er honderden anderen zijn, die geen „beestje" hebben dood te doen, maar als openbare filan tropen ad f 100 op 'n avond „voor het goede doel", willen fungeeren, teneinde hun credietwaardigheid bij mijnheer Trip en de andere uit den financieelen hemel te demonstreeren, DAaromik geloof vast en zeker, dat het gala-Weensche-tuinfeest op Nyenrode een éclatant succes zal worden en dat de champagne er even rijkelijk zal stroomen als het goud in de bedding der liefdadigheid. Inmiddels zullen de besturen van liefdadigheidsvereenigingen er goed aan doen, wanneer ze nota nemen van het bovenbedoelde, zeer groots opgezette nationale tuinfeest met Weenschen inslag, want heel wat potjes, die voor weldadigheid zijn bestemd, zullen straks ten behoeve van dat feest worden geledigd. Waar de bezoekers zelve mogen bepalen, voor welk goed doel hun entree moet worden aangewend, is het zaak, om de manieren te volgen van de jonge lingen en jongedochters, die beleefd maar dringend om het sigarenbandje komen vragen, zoo gauw ze een meneer naar zijn koker zien grijpen. Het zal zaak zijn om elkeen te „bewerken", dien men van lusten tot een gang naar 't tuinfeest in Nyen rode verdenkt. Hem of haar zal men dienen te verzoeken om bij de even- tueele bestelling van entreekaarten als bestemming van de te storten gelden de organisatie aan te wijzen, voor welke men zich interesseert. Ik hoop, dat het geval in alle op zichten een succes wordt, ondanks de min of meer eigenaardige ensce- neering van het geheel. De chauffeur als zondenbok. Er is weer een maandstatistiek vaD verkeer en vervoer (een nieuwe uit- Deze heette de Reigershorst en bestond uit de ruine van een voor eeuwen verwoest klooster, waarnaast een pachthoeve stond. Bij deze bezitting behoorde een bijna onafzienbare lap woeste grond, welke echter zoo goed als niets op bracht, daar 't grootendeels moer- of veenland was Dit was het domein, dat Alfred Delmotte voor zijn vertrek naar Parijs nog eens in alle richtingen doorkruist had. Reeds na een paar dagen nam hij afscheid van zijn vader, den ontvan ger, diens vrolijke dochters en de andere bekenden in het dorp. om zich in Parijs verder te gaan be kwamen in het kerven en afzagen van menschenbeenderen, het schoon maken van darmen en 't afkrabben van maagwanden. Op weg naar roem. Alfred Delmotte was ongeveer twee jaar te Parijs werkzaam ge weest, waar hij zich, op in t oog loopende wijze onderscheiden had. door zijn groote kennis en zijn vaar dige, zekere operateurshand. vooral echter door zijn scherpen blik op ziekteverschijnselen. Toen de directeur van het insti tuut van een collega uit Buenos* Aires de uitnoodiging ontving om •een alleszins bekwaam operateur- chirurg uit te zenden, die de leidiog der kliniek aan het Fransche hospi taal in die stad op zich zou kunnen nemen, aarzelde hij geen oogenbl k om deze schitterende en eervolle positie aan den pas 28jarigen Del mot aan te bieden. gave van het Centraal Bureau) ver schenen, welke vooral nu de bladen er veel notitie van namen den chauffeur als den grooten ver- keerszondenbok aanwijst. Ik geloof toch niet, dat dit oordeel over „den" chauffeur geheel rechtvaardig is. Ik stel er prijs op te verklaren, dat ik zelf géén autobestuurder ben en dus geen oratio pro domo houd. Natuurlijk heb ik verscheidene ver- keerongelukken gezien en het is mijn absolute overtuiging, dat „het" publiek de instinctieve neiging heeft om zonder behoorlijk onderzoek naar de schuldvraag, den autobestuurder op voorhand de schuld te geven van een ongevaL Als men goed beseft, hoe slecht over het algemeen het waarnemings vermogen van den gemiddelden mensch is, verbaast men er zich over, met welk 'n verzekerdheid het publiek direct na een ongeval oordeelt over de snelheid, welke 'n auto had of over de meerdere of mindere juist heid van een bepaalde manipulatie van 'n autobestuurder, vlak voor een ongeval. De autobestuurder is in den geest van eiken niet-rijder gedoodverfd als een snelheidsmaniak en verkeersduivel. De nieuwe maandstatistiek moet dezen indruk wel bevestigen. Wie maken de meeste fouten zoo zie ik de vraag gesteld in de bladen, die deze nieuwe statistiek publiceeren. En dan luidt 't antwoordt de statistiek wijst uit, dat 64 pet. van het totaal op rekening der auto's en motoren komt, 32 pet. op de andere vervoermiddelen. Het publiek krijgt van deze cijfers allicht een verkeerden indruk. Ver geten we niet, dat het auto- en motorverkeer ook minstens 64 pet. van de beteekenis van het moderne verkeer uitmaakt. Maar bovendien maakt een autobestuurder een fout, dan wordt deze in 99 van de 100 gevallen aanleiding tot een ongeluk. Anders is het met wande laars, fietsers, karrijders enz. Maken zij fouten en 't is mijn gevoelen, dat deze veelmeer fouten begaan dan autobestuurders dan behoeft zulks nog lang geen pngeval te worden, maar meestal wordt zooiets vermeden door een handige manipu latie van den tegenkomenden auto bestuurder, die aldus de fout van den voetganger, wiel- of karrijder rectificeert. Als elke fout van het langzame verkeer tot een ongeluk moest leiden, was de wereld ai lang in een kerkhof herschapen Critisch beschouw ik ook de con clusie, dat in 62 pet. van bepaalde overtredingen de automobilist niet rechts van den weg hield en in 35 pet. andere weggebruikers. Kunst Voor fietsen of voetgangers levert het geen moeilijkheid op om rechts te houden, maar 'n auto kan door de ligging van den weg slechts over het midden rijden en zoekt de rech terhelft pas bij het passeeren van- of door anderen. Zoc zou er zooveel zjjn op te merken over deze statistiek. Dat tenslotte óók de politie, even als het publiek, critischer gestemd is tegenover den automobilist en motorbestuurder dan tegenover fiet ser en voetganger, bewijst dezelfde statistiek, waar deze laat weten, dat in 38 pet. van bepaalde overtredingen de chauffeur geen proces-verbaal kreeg en in 60 pet. de andere weg gebruiker, hoewel hij niet rechts had gereden. Men ziet heteen fout van den autobestuurder wordt minder gauw geëxcuseerd. De bedoeling van dit schrijven is niet om den automobilist-verkeers- zondaar te ontlasten, maar om de gedachte bij het publiek weg te nemen, dat de chauffeur bij een verkeersongeluk a priori als de schuldige moet worden aangemerkt. Iedere weggebruiker drage zijn deel bij ter bereiking van het doel veilig verkeer Een kwest<e van smaak. Generaal Goering heeft Zaterdag j.l. te Dusseldorf de tentoonstelling „Schaffendes Volk" geopend en daarbij een rede gehouden, waarin hij hulde bracht aan den Fuehrer en het vierjarenplan besprak. Deze vond het een kolfje naar z'n hand, Argentinië, het wonderland, waarvan zooveel gesproken en ge schreven werd, trok hem aan, doch nog meer het vooruitzicht van een zelfstandige positie Daarbij was hem te kennen ge geven, dat de aan dit ambt verbon den bezigheden, niet erg druk waren en hij ook nog particuliere praktijk kon uitoefenen. Alfred reisde naar Holland om 'n vlug afscbed van zijn vader te nemen, die volstrekt niet ingenomen was met dit overijlde besluit van zijn zoon. Hij wist, dat er niets meer aan te doen was, want hij kende het karakter en de doortastendheid van zijn zoon al te goed. 't Was hem pijnlijk den jongen, dien bij verafgoodde, te moeten zien vertrekken naar het verre, vreemde and voor langen tijd misschien zonder hem ooit weer té zien; met t vooruitzicht eens alleen en geheel verlaten te zullen sterven, zonder Jat de beminde zoon hem zou kun nen bijstaan. De oude heer had een zeer week hartig gemoed en liep den geheelen dag met betraande oogen, Er was nog iets anders, dat hem nezwaarde. Hij bad gaarne gezien, lat Alfred huwde met een meisje van zijn stand, dat papa's stam loten zou schieten en bij dat noch mocht beleven. Hij sprak daarover met zijn zoon voor diens afscheid.

Peel en Maas | 1937 | | pagina 5