DERDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
De eerste spoor
lijnen vanEngeland.
FEUILLETON.
Ons weekpraatje.
Geluksdroom
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 27 Maart 1937
Acht en vijftigste Jaargang No 13
De eerste locomotief van
Stephenson bereikte de
voor het jaar 1822 enorme
„snelheid" van 4 Engel-
sche mijlen per uur
Alhoewel Stephenson als de
uitvinder beschouwd wordt der
locomotief moet dit toch in wer
kelijkheid tegengesproken worden
Voor hem zijn er reeds meerdere
mannen geweest, welke getracht
hebben de kracht van stoom voor
vervoersdoeleinden dienstbaar te
maken.
Wij denken hierbij b.v. aan de
Fransche ingenieur Cugnot, welke
in het jaar 1769 de eerste door
stoom voortgedreven wagen ver
vaardigde. Deze wagen liep echter
niet op rails, zij had bovendien
slechts drie wielen. Nog andere
namen zijn ons uit de geschiede
nis bekend o.a. Olivir Evans,
William Murdock en James Watt.
Deze mannen hebben alleen
in mindere of meerdere mate zich
met de stoomtractie bezig ge
houden. Al hun werkzaamheden
waren echter zonder noemens
waardige resultaten. Een leerling
van Murdock moet de eerste zijn
geweest die een locomotief met
eenig succes heeft weten te ver
vaardigen. Deze Threvotick was
het die in 1804 de eerste spoor
lijn in bedrijf stelde. Zijn loco
motief was echter tè gebrekkig
en tè weinig ingesteld op „vast
werk", waardoor deze reeds
spoedig sneuvelde. Na dien zijn
er nog vele vervaardigers geweest,
doch allen moesten zij den weg
van het apparaat van Threvotick
bewandelen.
George Stephenson was het
die eindelijk de eerst bruikbare
locomotief in bedrijf stelde. Het
lijntje dat hij hiertoe liet aan
leggen was een kolen-transport
lijn. Een voordeel was echter
voor Stephenson dat hij in die
dagen veel medewerking onder
vond van den rijken lord Ravens-
worth, welke hem vooral finan
cieel een ware steun was. Deze
lord Ravensworth had zich geheel
en al als beschermer van Stephen
son opgeworpen. Was er iets
mislukt, Ravensworth stelde on
middellijk weer de noodige con
tanten beschikbaar om nieuwe
proeven te nemen.
George Stephenson is dan ook
wél aan te wijzen als de man
die de eerste bruikbare
locomotief in bedrijf stelde. En;
dit is waarschijnlijk oorzaak van
het feit, dat men maar eenvoudig
weg Stephenson ook betitelt als
uitvinder van de locomotief.
De weg lag voor George
Stephenson open en hierin ge
steund door zijn zoon en Ravens
worth, vervaardigde hij de eene
locomotief na de andere in zijn
nieuwe fabriek te New-Castle.
Deze fabriek mocht zich bij haar
oprichting verheugen in de be
langstelling van vete vooraan-
staande personen uit 't Engelsche
Parlement, een voor die dagen
ongekende gebeurtenis, aangezien
men immer zeer sceptisch had
gestaan tegenover de z.g.n.
„machinale-tractie."
Men kon zich maar niet in
denken, dat hieruit goede resul
taten konden verkregen worden.
De bovengenoemde belangstelling
was dan ook alleen te danken
aan de prachtige resultaten be
reikt met de kolen-lijn van
Darlington naar Stockton.
Ongelukkigerwijs moest zijn
zoon. die van groote waarde voor
zijn vaders plannen was, voor
gezondheid naar het Zuiden van
Europa. Toch zette Stephenson
zijn proefnemingen voort en het
was in het jaar 1829 dat de
groote vuurproef voor Stephenson
I kwam. In genoemd jaar werd de
spoorweg LiverpoolManchester
(geopend en hierbij werd de ge-
j legenheid gegeven om met ver
schillende machines in te schrijven
Er werden er vier op de baan
gebracht, de „Sans-pareil" van
Tim Hackworth, de „Novelty"
vau Braitwaith, de „Perseverance"
van Burstall en de „Rocket" van
Robert Stephenson, de zoon van
George.
De „wedstrijd" werd een ware
'triomftocht voor het product van
de Stephensons. Zij voldeed aan
alle gestelde eischen, ja overtrof
zelfs de verwachtingen van alle
pessimisten verre. Liep George's
eerste machine slechts vier Engel-
sche mijlen per uur, de machine
van zijn zoon, de „Rocket", liep
een gemiddelde snelheid van 22.5
K.M. per uur. De wagens, welke
zij buiten de tender trok waren
twee platte bakken elk van 9 ton.
Deze toch heeft niet alleen
voor George Stephenson groote
beteekenis gehad, doch voor de
'geheele wereld. Zij besliste n.L
over de vraag, of de nieuwe
locomotief van practisch nut kon
zijn en dit werd op dien bewusten
tocht ten overvloede bewezen.
Op een zijner landgoederen,
Taptcn-House bij Chesterfield,
overleed de groote George Ste
phenson in het jaar 1848 Hij is
wel niet de uitvinder van de
locomotief geweest, doch de
wereld kan zijn naam wel nauw
verbonden weten niet de eerste
goede resultaten met deze, thans
over de geheele wereld in bedrijf
zijnde machine.
HAANTJE DE VOORSTE IS NIET
ALTIJD HAANTJE DE VER
STANDIGSTE.
NEDERLAND EN DE
VOLKENBOND.
Bij het debat in de Eerste Kamer
over de begrooting van buit. zaken
heeft minister de Graeff zich méér
sceptisch dan vroeger uitgelaten
over den Volkenbondhij voelt in
het bijzonder, niet zoo veel meer
voor de politiek der sancties sedert
deze ten aanzien van Abessinië zoo
veel teleurstelling brachten.
Nu de minister zóó oordeelde, lijkt
het me wel eens goed om in de krant
de gangbare meening van het een
voudige publiek ten aanzien van
Genève naar voren te brengen. De
Volkenbond is ten onzent niet meer
populair, vraag is zelfs, of hij het
ooit is geweest.
Ik bedoel daarmee niet te zeggen,
dat de publieke opinie ten onzent
tegen den Volkenbond is gekant.
Integendeel, de Nederlanders zijn
van hun kant gaarne bereid om in
Geriève het gebouw van een nieuwe
internationale rechtsorde te helpen
stichten, maar men acht dat. gebouw
thans nog lang niet stevig genoeg
om er zich, ter verdediging van de
eigen nationale belangen, als in een
veste op te sluiten en er vertrouw-
vol de aanvallen van tegenstanders
in af te wachten.
I Bovendien vindt de ideëele organi-
satie van Genève, zooals die thans
nog is, weinig weerslag in het chris
telijke volkskarakter van onze natie.
Aan het „recht," zooals men dat te
Genève wil organiseeren, wordt de
zuivere christelijke rechtvaardigheid
niet ten grondslag gelegd het recht
j wordt er niet nagestreefd om het
j recht alleen, maar eensdeels om de
j veiligheid te verzekeren van de
volkeren, die zich in den loop der
geschiedenis méér verwierven dan
I zich op grond van „verdeelende
rechtvaardigheid" laat billijken en
1 anderdeels om nieuw-opkomende of
1 zich herstellende grootmachten van
de vieeschpotten van Egypte ver-
j wijderd te houden.
I Ter verded:ging van het rechts-
I beginsel, wordt in Genève nooit of
zoo goed als nooit de naam van Hem
genoemd, uit Wien alléén het recht
kan voortkomen. Het zijn meeren-
deels de maconnieke machten, welke
er de politiek makenrevolution-
nairen uit beginsel de Russische
communisten en vertegenwoordi
gers van Volksfrontregeeringen
voeren er den boventoon.
Kleine volkeren hebben reden om
ten aanzien van Genève voorzichtig
te zijn. De Volkenbond is in prac-
tischen zin nog steeds te veel het
instituut om de Europeesche machts
verhoudingen te beschermen, zooals
die zicb door het verloop van den
wereldoorlog hebben gevormd en in
het Verdrag van Versailles zijn om
schreven.
Wanneer Frankrijk en Engeland
morgen aan den dag in den Volken
bond geen voordeel voor hun eigen
veiligheid meer zagen, dan zou over
morgen Genève haar beteekenis,
wellicht ook haar bestaan als zetel
dezer organisatie, hebben verloren.
Vooral de politiek der sancties is
gevaarlijk voor de kleine volkeren,
we hebben dat aan het verloop
van het ItaliaanschAbessijnsch
geschil gezien. Italië is nóg woest
op de kleine landen en op Nederland
in het bijzonder dat nog al hard
van stapel was geloopen bij het tref
fen der sanctiemaatregelen.
De nadeelen er van gevoelen we
nóg aan den lijve. Wanneer de groote
mogendheden besluiten om de sancties
op te heffen, dan herstellen zich
van zelf de betrekkingen tusschen
het gestrafte land en de groote
staten, want in economischeu, finan-
ciëelen en politieken zin heeft elk
land deze noodig. Maar de kleine
volkeren worden de dupes.
Het is een taktiek der groote
mogendheden en van haar kant
een juiste om de kleine staten de
kastanjes uit het internationale vuur
te laten halen. Toen de Volkenbond
zich nog een macht achtte, moest
het een vertegenwoordiger van een
groot rijk zijn, die in Danzig als
Volkenbonds-commissaris optrad,
maar nu er in Dauzig herrie mét
en haat jegens den Volkenbond
heerscht, wordt voor de functie van
Hoogen Commissaris een Noor, een
Nederlander of een Zwitser aange
zocht. Het was een nationaal, Neder-
landsch belang, dat vice-admiraal de
Graaf voor de eer van zulk een
onderscheiding heeft bedankt.
Onlangs hebben de groote mogend
heden tot een non interventie-con
trole aan de Spaansche grenzen
besloten. Terwijl zij toch best in staat
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
48.
(VERVOLG van Tweede Blad)
Eerst toen de loop van Alsn's
geweer in het zonlicht schitterde,
bemerkten Graham s mannen zijn
list.
Hun al te groote haast werd voor
hen noodlottig....
Door dit onverwachte gebeuren
even in de war gebracht, lieten ze
enkele seconden ongebruikt voorbij
gaan, waarvan Alan profiteerde door
een van hen neer te schieten.
Voordat hij voor den tweeden
keer had kunnen vuren, had de
tweede zich plat op den grond ge
worpen...
Bliksemsnel stond Alan op en
rende naar de kloof. Mary stond
hem, met haar rug naar de rots
gekeerd, doodsbleek van angst af te
wachten.
Dre gend suisde een kogel om
hun ooren Hij beantwoordde het
schot niet, maar trok het meisje vlug
achter de rots.
Zonder de anderen zal hij wel
niets durven beginnen, sprak hij nu
bemoedigend tot haar. Wij hebben
het ergste achter den rug, als je het
nog maar een paar minuten uit kunt
houden....
Niettegenstaande zij de grootste
moeite had om haar angst te ver
bergen, glimlachte zij toch dapper
tegen hem.
Het leek haar een onmogelijkheid
om te midden van dezen chaos van
rotsen een weg naar de kloof te
vinden en ze kon ook een kreet niet
weerhouden, toen Alan haar hand
greep en haar achter een vooruit
stekende, steile rots cleed neerhur
ken..
Hij I achtte om haar angst toen
hij naast haar bukte. He-1 dicht was
•/e tegen hem aangchurkt, toen ze
te samen door een verborgen ope
ning langs een steilen afgrond naar
beneden kropen.
Naarmate zij afdaalden, werd het
pad breeder en eindelijk bereikten
zij de beschermende duisternis van
de eeuwenoude grot.
Zij bevonden zich thans temidden
van grimmige, reusachtige rotsen,
zwart en glibberig van ouderdom en
door deze zochten zij hun weg.
Het geluid van het neerdruppelen-
de water en de zoele, drukkende
atmosleer joeg een rilling door Ma
ry Standish. Een spookachtige stilte
heerschte om hen heen en toen de
stemmen van Graham s mannen, die
zich boven op den rand van de
kloof verzamelden, tot hen door
drongen, leken deze uit een andere
wereld te komen.
Maar in elk geval waren ze op
het oogenblik in veiligheid
Dit was een gevoel, wat heel
sterk bij Mary bovenkwam, toen ze
zich door de reusachtige rotsen
voortbewogen.
Niettegenstaande het meisje goed
begreep, dat deze hen beschermden,
kon ze toch telkens een huivering
niet weerhouden, wenneer haar hand
zgn ook zelf de verantwoordelijk®
leiding daarvan te aanvaarden, heb
ben ze er weer een Nederlander voor
aangezocht. Dezelfde vice-admiraal
de Graaf bedankte weer, helaas
hebben andere aangezochte Neder
landers dit voorzichtige standpunt
niet gedeeld.
We hebben oorlogsschepen naar de
Straat van Gibraltar gezonden om
onze koopvaardijvloot te beschermen
Zoo iets was waarschijnlijk een bit
tere noodzaak, maar na den strijd in
Spanje zullen we weer hebben te
handelen en samen te werken met
de Spaansche regeering, welke deze
ook zal zijn. Deze zal wellicht wre
velig wezen over onze thans betoon
de durf. We kunnen daaraan helaas
niets doen, de omstandigheden
hebben ons tot die vertoon van durf
genoopt. Maar de wrevel zal worden
aangezet door het verwijt, dat we j
ons ook hebben belast met de leiding
der controle, welke zóó zal men
de zaken ten rechte of ten onrechte
zien de overwinning in den bur
geroorlog heeft opgehouden.
De idee van den Volkenbond is
schoon genoeg om ze te helpen schra
gen. In de toekomst kan Genève een
vredesfactor worden, maar op het
oogenblik moeten we Dog oppassen,
dat men ons via Genève niet betrekt
in internationale conflicten, waar
men om eigen veiligheid en welvaart
beter buiten kan blijven.
Genève zoo heet het be
schermt ook onze veiligheid, wan
neer die ééns zou worden bedreigd.
Zeker, in beginsel. Maar we hebben
het aan Abessinië gezien, dat ten
slotte geen enl ele groote mogend
heid het zwaard trekt ter verdediging
van de onafhankelijkheid van een
klein land, wanneer geen eigen groote
bestaanbelangen mee die verdediging
zijn gemoeid.
Wanneer we ons al te nauw ver
binden aan het lot van andere lan
den, dan kan de een of andere mo^
gendheid, die het met die „andere
landen" aan den stok krijgt, het als
'n noodzaak, een consequentie be
schouwen. om ons volk tot vijand te
verklaren, Voeren we. daarentegen
een zoo krachtig mogelijke neutra-
liteits-, zelfstandigheidspolitiek, dan
kan het voor geen enkele mogend
heid van belang zijn om bij aanval
of verweer ten aanzien van een ster
ken tegenstander, zich óók nog óns
volk tot „vijanden" te maken.
Onze sterkte is onze geografische
ligging. Juist omdat onze kust door
iedere grootmacht ten behoeve van
de eigen aauvals- en verdedigings
doeleinden zoo hevig wordt begeerd,
wordt zij aan niemand gegund; noch
als wingewest, noch als invloedssfeer.
Daarom mogen we ook nooit aan
vreemde machten invloed ten onzent
aanbieden. Onze verhouding tot den
Volkenbond, in welke Rusland,
Frankrijk en Engeland domineeren,
bjijve daarom een voorzichtige.
VENRAY, 27 Maart 1937.
VERBOD VANLOOPENIN DE
BOSSCIIEN.
De Burgemeester vanVenray brengt
nogmaals ter algemeene kennis, dat
het, met het oog op het groote
brandgevaar, verboden is in de ge-
meentebosschen zich op te houden.
Aan de bosschen zijn plaatjes aan
gebracht „Verboden Toegang."
Aan dit verbod zal streag de hand
worden gehouden en bg overtreding
onmiddellijk proces-verbaal worden
opgemaakt.
Tegen degenen, die de geplaatsl e
bordjes mochten verwgdereD, ver
plaatsen of beschadigen, zal met
strengheid worden opgetreden.
Venray, 23 Maart 1937.
De Burgemeester van Venray,
G. H. HOUBEN l.b.
VERBOD VAN ROOKEN
ter voorkoming van gevaar voor
bosch-, heide-, gras- en veenbrand.
WAAR SCHUWING.
De Burgemeester van Venray her
innert de ingezetenen aan het be
sluit van Burgemeester en Wethou
ders d.d. 11 Juni 1925, waarbij
ingevolge het bepaalde bij artikel
429 sub 4 van het Wetboek van
Strafrecht is verboden het rooken
in alle bosschen, veen-, turf- en
heidegronden en tot op een afstand
van tien meter hiervan op alle daar
door, daarin, daarlangs of daarbij
gelegen wegen, voetpaden of open
plaatsen of terreinen. Dit besluit is
op de wgze bedoeld in artikel 203
der Gemeentewet, denzelfden dag
afgekondigd en onmiddellijk in wer
king getreden.
Aan dit besluit zal zeer strengde
hand worden gehouden en bij over
treding onmiddellijk proces-verbaal
worden opgemaakt.
Venray, 23 Maart 1937.
De Burgemeester van Venray,
G. H. HOUBEN l.b.
LUXOR THEATER.
„Hg en zgn Typiste", is de hoofd-
j film van het programma voor Zater-
dag en Zondag, waarin Paula Menari,
Charlotte Ander en Weisz Ferdl de
hoofdrollen vertolken en hebben hier
een dolkomische film van weten te
maken, w.aarin beschreven wordt de
aarzeling van een man tusschen twee
vrouwen. Hg heeft n.1. den leefigd
van 40 jaar bereikt en wil wel een
huwelijk aangaan; hg is een heel
aardige kerel, alleen slaat het hem
af en toe een beetje te hoog in zijn
kop, h(j voelt zich als een gentleman
en doet ook pogingen om opera
zanger te worden.
De dolate situatie's vo'gen elkaar
op, de een nog gekker dan de andere,
en is daa ook een aaneenschakeling
van de dolste avonturen, het is een
eohte Dattscha film, die waarlijk
goed is.
Ia het bewerk een zeer interes
sante Polygoonfllm, waarin o.a. op
genomen de Carnavalspret in Limburg
(Venlo enz.)
Paasch-Maandag en Dinsdag kun
nen we nogmaals genieten van een
heerlijke lach-orkaan welke ontketend
wordt door de populaire komieken
Stan Laurel en Oliver Hardy in hun
beste film „Schots en Scheef."
Stelt U zich deze twee komieken
eeus voor in hun soldatenpakje van
de Schotsche Hooglandersdie dolle
situaties die wij met hen zullen be-
lfcven zgn te veel om hier te beschrij
ven, daarom willen wij volstaan met
eenieder aan te raden die vertoonin
gen te gaan zien. Stan en Oliver
zgn enorm.
Dinsdag geeft de directie nog een
vertooning teneinde elkeen in de
gelegenheid te stellen hun dagelgk-
sche beslommeringen even te ver
geten en te genieten van den zoo
gezonde lach en humor.
WAAKZAAMHEID TER VOOR
KOMING VAN BOSCH EN
HEIDEBRAND.
Burgemeester en Wethouders van
Venray achtten het noodzakelijk nog
eena aan te sporen tot de meest
mogelijke waakzaamDheid met be
trekking tot het voorkomen en bius-
schen van bosch- en heidebranden.
De aandacht zij daarom andermaal
gevestigd op het navolgende:
le. Het is bekend, dat bij een
verblijf in de bosschen en de heide,
bij droog weder en speciaal in het
warme jaargetijde de minste on
achtzaamheid de grootste nadeelige
gevolgen kan hebben. Het wegwer
pen van een nog brandende lucifer
of van een eindje sigaar of het weg
vliegen van vonken van sigaar of
pijp, schijnbaar van geen beteekenis,
kan brand doen ontstaan en aldus
een strafbaar feit opleveren volgens
artikel 429 van het Wetboek van
Strafrecht, waar o.m. een straf van
14 dagen hechtenis of f 100 boete
wordt bedreigd tegen deDgene, die
langs de kille zijwanden streek. Ze
deden aan kolossen denken, uitge
houwen door handen, die reeds lang
verstijfd varen en welke nu door
geesten bewaakt werden dooi gees
ten, wier stemmen zacht en geheim
zinnig uitklonken boven het gedrup-
pel van het onzichtbare water
Dit was een verblijfplaats van
spoken,
Reeds jaren voordat zij geboren
was, hadden zich hierin de heftigste
tooneelen afgespeeld en toen er een
stuk rots bij ongeluk door een der
mannen boven hun hoofd naar be
neden geschopt werd, ontsnapte haar
een kreet van scl rik
Ze kon zich niet herinneren, zich
ooit zoo bevreesd gevoeld te heb j
ben. Het was geen angst voor den
dood, noch dacht ze aan het vree- i
selijke waaraan zij zooeven ontsnapt
was, doch het was een gevoel,
hetwelk zij zichzelf niet nader ver- j
klaren kon.
Zij drukte zich tegen Alan aan en
toen eindelijk een lichtstraal door
een wijder wordende spleet binnen
viel, zag hij, hoe doodsbleek haar
gelaat was...
We zijn er bijDa, stelde hij
haar gerust. En.eens zul je even
wel van deze sombere kloof hóuden
als ik, en dan zullen wij haar heele-
maal doorloopen tot aan de bergen
toe.
Eenige oogenblikken later bereik-
ten zij een ontzagüjke steenmassa,
die opgehoopt lag tegen een steilen
muur. Hier klauterden ze tegen op, j
totdat zij den platten bovenrand van
een rots bereikten en daarachter
bevond zich een groote inham, die
twel veertig voet diep was en twin
tig breed en waarvan het onderste
gedeelte een effen vlak vertoonde,
geheel met zand bedekt.
Nooit zou Mary haar eersten in
druk van deze plek vergeten; het
was een sprookjesachtige vreemde
omgeving, die door een menigte
verstooten fee-en bedekt scheen te
zijn met een kleed van wit zand, om
hier een schuilplaats te hebben waar
wind, r gen en sneeuw nimmer kon
den doordringen.
Vervuld van het sprookjesachtige
van haar gedachten, keek ze Alan
glimlachend aan,..
Maar plotseling was er een ern
stige uitdrukking op zijn gez cht
gekomen. Zijn blikken volgende
verstijfde de glimlach om haar lip
pen...
Door den chaos van rotsen zag
zij verscheidene mannen naderbij
komen....
Met een uitdrukking van afgrijzen
bleven haar oogen rusten op hun
aanvoerder. Angstig keek zij Alan
aan en onmiddellijk begreep hij haar.
De man aan het hoofd? vroeg
hij.
Ja. knikte ze
Is John Graham....
Hij hoorde, hoe de woorden haar
in de keel stokten.
Ja, dat is John Graham.
Langzaam hief hij zijn geweer op,
terwijl er in zijn oogen een stalen
glans lag
Ik geloof, zei hij. dat ik hem
van hieraf gemakke'ijk treffen kan.
Zachtjes raakte ze zijn arm aan,
terwijl ze hem aankeek Er was nu
een andere uitdrukking in haar oogen
gekomen; in plaats van vrees lag
er een smeekbede in.
Ik denk aan morgen... en aan
overmorgen, aan de jaren, die nog
komen zullen met jou. fluisterde ze.
Alan, je moogt John Graham niet
vermoorden.... niet, voordat God ods
toont, dat er geen andere uitweg
meer voor ons open is. Je moogt
niet.
Ze voltooide dezen zin niet, want
eensklaps liet zich een geweerschot
hooren. Als aan den grond genageld
bleef zij staan, toen ze de plotselinge,
vreeselijke varandering zag, die er
gekomen was op het gezicht van den
man, dien ze liefhad Hij trachtte nog
tegen haar te glimlachen, niettegen
staande het bloed de grijze vlok op
zijn voorhoofd rood kleurde. Onmid
dellijk daarop zakte hij aan haar
voeten neer, terwijl het geweer uit
zijn handen viel...
Toen ze Alan neer zag storten,
was het alsof er iets in haar hoofd
sprongZe stiet zulk een hartver-
scheurer,den kreet uit, dat zelfs de
ruwe aanvallers hierdoor even ge
troffen werden. En op dezen kreet
volgde* de woorden:
John Graham ik ga je vermoor
den.., je vermoorden.
En ze raapte het gevalleD geweer
op oaa Alan Holt te wreken....
XXVII.
Zooals ze daar stond met het ge
weer in haar hand geklemd, deed
ze denken aan een woedende tijgerin,
die haar jong verdedigt.
In haar groote smart liet zij een
dof gekreun hooren. Ze schoot ech
ter niet in het wilde weg, want haar
eenige bedoeling op dat moment was
om John Graham te dooden.
door gebrek aan de noodige omzich
tigheid of voorzorg gevaar voor
bosch-, heide-, helm-, gras- en veen
brand doet ontstaan. Het strafbaar
feit is ook reeds aanwezig door on-
j voorzichtigheid met vuur, ook zonder
dat nog brand ontstaat. Het rooken
in de bosschen en licht brandbare
heide is dus in het algemeen abso-
luut verboden, terwijl ook ten
1 strengste verboden is bet, om welke
reden dan ook, zonder vergunning
van het bevoegde gezag, aanleggen
van vuur in of in de nabijheid van
bosschen en beide, hetwelk steeds
direct, dus ook al zonder dat brand
ontstaat, strafbaar is volgens het
zelfde artikel 429, dat verbiedt op
straffe van 14 dagen hechtenis of
f 100 boete het aanleggen, voeden of
onderhouden van een vuur op zoo
korten afstand van gebouwen of
goederen, dat daardoor brandgevaar
kan ontstaan.
In dit verband wordt er nog met
den meesten nadruk op gewezen, dat
kinderen niet zonder toezicht in de
bosschen of heide mogen verblijven,
aangezien de ervaring leert, dat de
jeugd zich gaarn onledig houdt met
het spelen met vuur, of het doen
ontstaan van kleine branden, waar
van vaak de gevolgen niet zijn te
overzien. Dringend manen wij de
ouders en verzorgers aan, in deze
hunne groote verantwoordelijkheid
wel te beseffen.
2e. Wanneer een bosch of heide
brand ontstaan is, moet degene, die
zulks het eeist ziet, er voor zorgen,
dat daarvan terstond kennis worde
gegeven bg den burgemeesaer of bg
de politie, opdat onverwijld maatre
gelen kunnen worden genomen om
den brand in zgn voortgang zooveel
mogelijk te stuiten.
Venay, 23 Maart 1937.
Burgemeester en Wethouders van
Venray
G. H. HOUBEN l.b.
De Secretaris,
VAN HAAREN.
OVERLOON. Alhier werd in het
Patronaat, op initiatief van de K.
K., door den Eerw. Pater Loeracker
van het H. Sacrament, een lezing
gehouden.
De Burgemeester verwelkomde de
Z.E. Heer Pastoor, Eerw. spreker
en alle aanwezigen. Pater Loeracker
hield een korte beschouwing over
den tegenwoordigen toestand en den
strijd welke gestreden wordt vóór
of tegen God. Z.E. wees op de
gruweldaden in Rusland, Mexico en
Spanje, haalde aan de Kerkvervol
ging in Duitschland en waarschuw
de tegen communisme en N. S. B.,
welke ook hier hun kop beginnen
op te stekeD.
Ook waarschuwde spr. tegen de
actie Bouwman, die tracht met
mooie woorden den kleinen boer
wat voor te spiegelen.
Tenslotte spoorde spr. allen aan
met de a.s. verkiezingen hun stem
uit te brengen op de R. K. Staats
partij. Een hartelijk applaus bewees
dat de aanwezigen ten volle met
het gesprokene instemden.
HANDEL MET DUITSCHLAND.
Met onze Oosterburen hebben we
een handeltje kunnen maken. De
Duitschers krijgen voorde Vereenig-
de Nederlaudsche Scheepvaartmaat
schappij een nieuw schip te bouwen
ter waarde van 3 millioen Rgksmark.
Dit schip zal ca. 10.000 ton meten
en wordt een voor de drie diensten
van de V.N.S.M. de HollandOost-
Aziëlgn, de HollandAustraliëlgnen
de Afrikalijnn geschikt vaartuig,
bestemd voor een beperkt aantal
passagiers.
De oplevering is bepaald op begin
1939.
Vaag vroeg ze zich af, waarom
ze de menscben niet duidelijker on
derscheiden kon, maar ze wist zelf
niet, dat haar oogen gedurend vol
tranen stonden.
Langs den loop van haar geweer
kijkende z cht ze tevergeefs naar
John Graham De aanvallers bevon
den zich thans niet ver meer van
haar verwijderd en in haar groot
verlangen dien éénen te dooden, ver
gat ze voor haar eigen veiligheid te
zorgen
Zooals de maunen zich daar in
een wilde massa door elkaar bewo
gen, viel het haar plotseling op, dat
ieder van hen op zichzelf een John
Graham was en dat ze vlug en
nauwkeurig mikken moest.
Slechts de feeën, aan wie zij nog
zoo kort tevoren gedacht had,
zouden begrepen hebben, wat er in
die vreeselijke oogenblikken in haar
omging, toen ze haar geweer aftrok
Dit was echter iets, wat John
Graham en zijn mannen allerminst
konden.
De eerste maal dat ze sc oot.
was het al raak en zag ze een van
haar aanvallers neervallen. Toen
bleef ze doorvuren, tot het gewei r
leeggescho'en was Het was alsof
het gelu'd der schoten en de schok
tegen haar schouder, haar haar logi
sche normale denkvermogen terug
gaven-
De mannen waren thans zoo
dichtbij, dat ze hun gezichten dui
delijk kon onderscheiden. En weer
kwam het wilde verlangen over haar
John Graham te dooden...
Ze keerde zich om en boog zich
voor een kort oogenblik over het
lichaam van Alan Holt heen. Zijn
gezicht lag in zijn arm verborgen.
Met een vlugge beweging trok ze
zijn pistool uit het foudraal en liep
weer naar de rots terug.
Wordt vervolgd.