DERDE BLAD VAN PEEL EN MAAS De eerste spoor lijnen vanEngeland. FEUILLETON. Ons weekpraatje. Geluksdroom Provinciaal Nieuws Zaterdag 27 Maart 1937 Acht en vijftigste Jaargang No 13 De eerste locomotief van Stephenson bereikte de voor het jaar 1822 enorme „snelheid" van 4 Engel- sche mijlen per uur Alhoewel Stephenson als de uitvinder beschouwd wordt der locomotief moet dit toch in wer kelijkheid tegengesproken worden Voor hem zijn er reeds meerdere mannen geweest, welke getracht hebben de kracht van stoom voor vervoersdoeleinden dienstbaar te maken. Wij denken hierbij b.v. aan de Fransche ingenieur Cugnot, welke in het jaar 1769 de eerste door stoom voortgedreven wagen ver vaardigde. Deze wagen liep echter niet op rails, zij had bovendien slechts drie wielen. Nog andere namen zijn ons uit de geschiede nis bekend o.a. Olivir Evans, William Murdock en James Watt. Deze mannen hebben alleen in mindere of meerdere mate zich met de stoomtractie bezig ge houden. Al hun werkzaamheden waren echter zonder noemens waardige resultaten. Een leerling van Murdock moet de eerste zijn geweest die een locomotief met eenig succes heeft weten te ver vaardigen. Deze Threvotick was het die in 1804 de eerste spoor lijn in bedrijf stelde. Zijn loco motief was echter tè gebrekkig en tè weinig ingesteld op „vast werk", waardoor deze reeds spoedig sneuvelde. Na dien zijn er nog vele vervaardigers geweest, doch allen moesten zij den weg van het apparaat van Threvotick bewandelen. George Stephenson was het die eindelijk de eerst bruikbare locomotief in bedrijf stelde. Het lijntje dat hij hiertoe liet aan leggen was een kolen-transport lijn. Een voordeel was echter voor Stephenson dat hij in die dagen veel medewerking onder vond van den rijken lord Ravens- worth, welke hem vooral finan cieel een ware steun was. Deze lord Ravensworth had zich geheel en al als beschermer van Stephen son opgeworpen. Was er iets mislukt, Ravensworth stelde on middellijk weer de noodige con tanten beschikbaar om nieuwe proeven te nemen. George Stephenson is dan ook wél aan te wijzen als de man die de eerste bruikbare locomotief in bedrijf stelde. En; dit is waarschijnlijk oorzaak van het feit, dat men maar eenvoudig weg Stephenson ook betitelt als uitvinder van de locomotief. De weg lag voor George Stephenson open en hierin ge steund door zijn zoon en Ravens worth, vervaardigde hij de eene locomotief na de andere in zijn nieuwe fabriek te New-Castle. Deze fabriek mocht zich bij haar oprichting verheugen in de be langstelling van vete vooraan- staande personen uit 't Engelsche Parlement, een voor die dagen ongekende gebeurtenis, aangezien men immer zeer sceptisch had gestaan tegenover de z.g.n. „machinale-tractie." Men kon zich maar niet in denken, dat hieruit goede resul taten konden verkregen worden. De bovengenoemde belangstelling was dan ook alleen te danken aan de prachtige resultaten be reikt met de kolen-lijn van Darlington naar Stockton. Ongelukkigerwijs moest zijn zoon. die van groote waarde voor zijn vaders plannen was, voor gezondheid naar het Zuiden van Europa. Toch zette Stephenson zijn proefnemingen voort en het was in het jaar 1829 dat de groote vuurproef voor Stephenson I kwam. In genoemd jaar werd de spoorweg LiverpoolManchester (geopend en hierbij werd de ge- j legenheid gegeven om met ver schillende machines in te schrijven Er werden er vier op de baan gebracht, de „Sans-pareil" van Tim Hackworth, de „Novelty" vau Braitwaith, de „Perseverance" van Burstall en de „Rocket" van Robert Stephenson, de zoon van George. De „wedstrijd" werd een ware 'triomftocht voor het product van de Stephensons. Zij voldeed aan alle gestelde eischen, ja overtrof zelfs de verwachtingen van alle pessimisten verre. Liep George's eerste machine slechts vier Engel- sche mijlen per uur, de machine van zijn zoon, de „Rocket", liep een gemiddelde snelheid van 22.5 K.M. per uur. De wagens, welke zij buiten de tender trok waren twee platte bakken elk van 9 ton. Deze toch heeft niet alleen voor George Stephenson groote beteekenis gehad, doch voor de 'geheele wereld. Zij besliste n.L over de vraag, of de nieuwe locomotief van practisch nut kon zijn en dit werd op dien bewusten tocht ten overvloede bewezen. Op een zijner landgoederen, Taptcn-House bij Chesterfield, overleed de groote George Ste phenson in het jaar 1848 Hij is wel niet de uitvinder van de locomotief geweest, doch de wereld kan zijn naam wel nauw verbonden weten niet de eerste goede resultaten met deze, thans over de geheele wereld in bedrijf zijnde machine. HAANTJE DE VOORSTE IS NIET ALTIJD HAANTJE DE VER STANDIGSTE. NEDERLAND EN DE VOLKENBOND. Bij het debat in de Eerste Kamer over de begrooting van buit. zaken heeft minister de Graeff zich méér sceptisch dan vroeger uitgelaten over den Volkenbondhij voelt in het bijzonder, niet zoo veel meer voor de politiek der sancties sedert deze ten aanzien van Abessinië zoo veel teleurstelling brachten. Nu de minister zóó oordeelde, lijkt het me wel eens goed om in de krant de gangbare meening van het een voudige publiek ten aanzien van Genève naar voren te brengen. De Volkenbond is ten onzent niet meer populair, vraag is zelfs, of hij het ooit is geweest. Ik bedoel daarmee niet te zeggen, dat de publieke opinie ten onzent tegen den Volkenbond is gekant. Integendeel, de Nederlanders zijn van hun kant gaarne bereid om in Geriève het gebouw van een nieuwe internationale rechtsorde te helpen stichten, maar men acht dat. gebouw thans nog lang niet stevig genoeg om er zich, ter verdediging van de eigen nationale belangen, als in een veste op te sluiten en er vertrouw- vol de aanvallen van tegenstanders in af te wachten. I Bovendien vindt de ideëele organi- satie van Genève, zooals die thans nog is, weinig weerslag in het chris telijke volkskarakter van onze natie. Aan het „recht," zooals men dat te Genève wil organiseeren, wordt de zuivere christelijke rechtvaardigheid niet ten grondslag gelegd het recht j wordt er niet nagestreefd om het j recht alleen, maar eensdeels om de j veiligheid te verzekeren van de volkeren, die zich in den loop der geschiedenis méér verwierven dan I zich op grond van „verdeelende rechtvaardigheid" laat billijken en 1 anderdeels om nieuw-opkomende of 1 zich herstellende grootmachten van de vieeschpotten van Egypte ver- j wijderd te houden. I Ter verded:ging van het rechts- I beginsel, wordt in Genève nooit of zoo goed als nooit de naam van Hem genoemd, uit Wien alléén het recht kan voortkomen. Het zijn meeren- deels de maconnieke machten, welke er de politiek makenrevolution- nairen uit beginsel de Russische communisten en vertegenwoordi gers van Volksfrontregeeringen voeren er den boventoon. Kleine volkeren hebben reden om ten aanzien van Genève voorzichtig te zijn. De Volkenbond is in prac- tischen zin nog steeds te veel het instituut om de Europeesche machts verhoudingen te beschermen, zooals die zicb door het verloop van den wereldoorlog hebben gevormd en in het Verdrag van Versailles zijn om schreven. Wanneer Frankrijk en Engeland morgen aan den dag in den Volken bond geen voordeel voor hun eigen veiligheid meer zagen, dan zou over morgen Genève haar beteekenis, wellicht ook haar bestaan als zetel dezer organisatie, hebben verloren. Vooral de politiek der sancties is gevaarlijk voor de kleine volkeren, we hebben dat aan het verloop van het ItaliaanschAbessijnsch geschil gezien. Italië is nóg woest op de kleine landen en op Nederland in het bijzonder dat nog al hard van stapel was geloopen bij het tref fen der sanctiemaatregelen. De nadeelen er van gevoelen we nóg aan den lijve. Wanneer de groote mogendheden besluiten om de sancties op te heffen, dan herstellen zich van zelf de betrekkingen tusschen het gestrafte land en de groote staten, want in economischeu, finan- ciëelen en politieken zin heeft elk land deze noodig. Maar de kleine volkeren worden de dupes. Het is een taktiek der groote mogendheden en van haar kant een juiste om de kleine staten de kastanjes uit het internationale vuur te laten halen. Toen de Volkenbond zich nog een macht achtte, moest het een vertegenwoordiger van een groot rijk zijn, die in Danzig als Volkenbonds-commissaris optrad, maar nu er in Dauzig herrie mét en haat jegens den Volkenbond heerscht, wordt voor de functie van Hoogen Commissaris een Noor, een Nederlander of een Zwitser aange zocht. Het was een nationaal, Neder- landsch belang, dat vice-admiraal de Graaf voor de eer van zulk een onderscheiding heeft bedankt. Onlangs hebben de groote mogend heden tot een non interventie-con trole aan de Spaansche grenzen besloten. Terwijl zij toch best in staat door JAMES OLIVER CURWOOD. 48. (VERVOLG van Tweede Blad) Eerst toen de loop van Alsn's geweer in het zonlicht schitterde, bemerkten Graham s mannen zijn list. Hun al te groote haast werd voor hen noodlottig.... Door dit onverwachte gebeuren even in de war gebracht, lieten ze enkele seconden ongebruikt voorbij gaan, waarvan Alan profiteerde door een van hen neer te schieten. Voordat hij voor den tweeden keer had kunnen vuren, had de tweede zich plat op den grond ge worpen... Bliksemsnel stond Alan op en rende naar de kloof. Mary stond hem, met haar rug naar de rots gekeerd, doodsbleek van angst af te wachten. Dre gend suisde een kogel om hun ooren Hij beantwoordde het schot niet, maar trok het meisje vlug achter de rots. Zonder de anderen zal hij wel niets durven beginnen, sprak hij nu bemoedigend tot haar. Wij hebben het ergste achter den rug, als je het nog maar een paar minuten uit kunt houden.... Niettegenstaande zij de grootste moeite had om haar angst te ver bergen, glimlachte zij toch dapper tegen hem. Het leek haar een onmogelijkheid om te midden van dezen chaos van rotsen een weg naar de kloof te vinden en ze kon ook een kreet niet weerhouden, toen Alan haar hand greep en haar achter een vooruit stekende, steile rots cleed neerhur ken.. Hij I achtte om haar angst toen hij naast haar bukte. He-1 dicht was •/e tegen hem aangchurkt, toen ze te samen door een verborgen ope ning langs een steilen afgrond naar beneden kropen. Naarmate zij afdaalden, werd het pad breeder en eindelijk bereikten zij de beschermende duisternis van de eeuwenoude grot. Zij bevonden zich thans temidden van grimmige, reusachtige rotsen, zwart en glibberig van ouderdom en door deze zochten zij hun weg. Het geluid van het neerdruppelen- de water en de zoele, drukkende atmosleer joeg een rilling door Ma ry Standish. Een spookachtige stilte heerschte om hen heen en toen de stemmen van Graham s mannen, die zich boven op den rand van de kloof verzamelden, tot hen door drongen, leken deze uit een andere wereld te komen. Maar in elk geval waren ze op het oogenblik in veiligheid Dit was een gevoel, wat heel sterk bij Mary bovenkwam, toen ze zich door de reusachtige rotsen voortbewogen. Niettegenstaande het meisje goed begreep, dat deze hen beschermden, kon ze toch telkens een huivering niet weerhouden, wenneer haar hand zgn ook zelf de verantwoordelijk® leiding daarvan te aanvaarden, heb ben ze er weer een Nederlander voor aangezocht. Dezelfde vice-admiraal de Graaf bedankte weer, helaas hebben andere aangezochte Neder landers dit voorzichtige standpunt niet gedeeld. We hebben oorlogsschepen naar de Straat van Gibraltar gezonden om onze koopvaardijvloot te beschermen Zoo iets was waarschijnlijk een bit tere noodzaak, maar na den strijd in Spanje zullen we weer hebben te handelen en samen te werken met de Spaansche regeering, welke deze ook zal zijn. Deze zal wellicht wre velig wezen over onze thans betoon de durf. We kunnen daaraan helaas niets doen, de omstandigheden hebben ons tot die vertoon van durf genoopt. Maar de wrevel zal worden aangezet door het verwijt, dat we j ons ook hebben belast met de leiding der controle, welke zóó zal men de zaken ten rechte of ten onrechte zien de overwinning in den bur geroorlog heeft opgehouden. De idee van den Volkenbond is schoon genoeg om ze te helpen schra gen. In de toekomst kan Genève een vredesfactor worden, maar op het oogenblik moeten we Dog oppassen, dat men ons via Genève niet betrekt in internationale conflicten, waar men om eigen veiligheid en welvaart beter buiten kan blijven. Genève zoo heet het be schermt ook onze veiligheid, wan neer die ééns zou worden bedreigd. Zeker, in beginsel. Maar we hebben het aan Abessinië gezien, dat ten slotte geen enl ele groote mogend heid het zwaard trekt ter verdediging van de onafhankelijkheid van een klein land, wanneer geen eigen groote bestaanbelangen mee die verdediging zijn gemoeid. Wanneer we ons al te nauw ver binden aan het lot van andere lan den, dan kan de een of andere mo^ gendheid, die het met die „andere landen" aan den stok krijgt, het als 'n noodzaak, een consequentie be schouwen. om ons volk tot vijand te verklaren, Voeren we. daarentegen een zoo krachtig mogelijke neutra- liteits-, zelfstandigheidspolitiek, dan kan het voor geen enkele mogend heid van belang zijn om bij aanval of verweer ten aanzien van een ster ken tegenstander, zich óók nog óns volk tot „vijanden" te maken. Onze sterkte is onze geografische ligging. Juist omdat onze kust door iedere grootmacht ten behoeve van de eigen aauvals- en verdedigings doeleinden zoo hevig wordt begeerd, wordt zij aan niemand gegund; noch als wingewest, noch als invloedssfeer. Daarom mogen we ook nooit aan vreemde machten invloed ten onzent aanbieden. Onze verhouding tot den Volkenbond, in welke Rusland, Frankrijk en Engeland domineeren, bjijve daarom een voorzichtige. VENRAY, 27 Maart 1937. VERBOD VANLOOPENIN DE BOSSCIIEN. De Burgemeester vanVenray brengt nogmaals ter algemeene kennis, dat het, met het oog op het groote brandgevaar, verboden is in de ge- meentebosschen zich op te houden. Aan de bosschen zijn plaatjes aan gebracht „Verboden Toegang." Aan dit verbod zal streag de hand worden gehouden en bg overtreding onmiddellijk proces-verbaal worden opgemaakt. Tegen degenen, die de geplaatsl e bordjes mochten verwgdereD, ver plaatsen of beschadigen, zal met strengheid worden opgetreden. Venray, 23 Maart 1937. De Burgemeester van Venray, G. H. HOUBEN l.b. VERBOD VAN ROOKEN ter voorkoming van gevaar voor bosch-, heide-, gras- en veenbrand. WAAR SCHUWING. De Burgemeester van Venray her innert de ingezetenen aan het be sluit van Burgemeester en Wethou ders d.d. 11 Juni 1925, waarbij ingevolge het bepaalde bij artikel 429 sub 4 van het Wetboek van Strafrecht is verboden het rooken in alle bosschen, veen-, turf- en heidegronden en tot op een afstand van tien meter hiervan op alle daar door, daarin, daarlangs of daarbij gelegen wegen, voetpaden of open plaatsen of terreinen. Dit besluit is op de wgze bedoeld in artikel 203 der Gemeentewet, denzelfden dag afgekondigd en onmiddellijk in wer king getreden. Aan dit besluit zal zeer strengde hand worden gehouden en bij over treding onmiddellijk proces-verbaal worden opgemaakt. Venray, 23 Maart 1937. De Burgemeester van Venray, G. H. HOUBEN l.b. LUXOR THEATER. „Hg en zgn Typiste", is de hoofd- j film van het programma voor Zater- dag en Zondag, waarin Paula Menari, Charlotte Ander en Weisz Ferdl de hoofdrollen vertolken en hebben hier een dolkomische film van weten te maken, w.aarin beschreven wordt de aarzeling van een man tusschen twee vrouwen. Hg heeft n.1. den leefigd van 40 jaar bereikt en wil wel een huwelijk aangaan; hg is een heel aardige kerel, alleen slaat het hem af en toe een beetje te hoog in zijn kop, h(j voelt zich als een gentleman en doet ook pogingen om opera zanger te worden. De dolate situatie's vo'gen elkaar op, de een nog gekker dan de andere, en is daa ook een aaneenschakeling van de dolste avonturen, het is een eohte Dattscha film, die waarlijk goed is. Ia het bewerk een zeer interes sante Polygoonfllm, waarin o.a. op genomen de Carnavalspret in Limburg (Venlo enz.) Paasch-Maandag en Dinsdag kun nen we nogmaals genieten van een heerlijke lach-orkaan welke ontketend wordt door de populaire komieken Stan Laurel en Oliver Hardy in hun beste film „Schots en Scheef." Stelt U zich deze twee komieken eeus voor in hun soldatenpakje van de Schotsche Hooglandersdie dolle situaties die wij met hen zullen be- lfcven zgn te veel om hier te beschrij ven, daarom willen wij volstaan met eenieder aan te raden die vertoonin gen te gaan zien. Stan en Oliver zgn enorm. Dinsdag geeft de directie nog een vertooning teneinde elkeen in de gelegenheid te stellen hun dagelgk- sche beslommeringen even te ver geten en te genieten van den zoo gezonde lach en humor. WAAKZAAMHEID TER VOOR KOMING VAN BOSCH EN HEIDEBRAND. Burgemeester en Wethouders van Venray achtten het noodzakelijk nog eena aan te sporen tot de meest mogelijke waakzaamDheid met be trekking tot het voorkomen en bius- schen van bosch- en heidebranden. De aandacht zij daarom andermaal gevestigd op het navolgende: le. Het is bekend, dat bij een verblijf in de bosschen en de heide, bij droog weder en speciaal in het warme jaargetijde de minste on achtzaamheid de grootste nadeelige gevolgen kan hebben. Het wegwer pen van een nog brandende lucifer of van een eindje sigaar of het weg vliegen van vonken van sigaar of pijp, schijnbaar van geen beteekenis, kan brand doen ontstaan en aldus een strafbaar feit opleveren volgens artikel 429 van het Wetboek van Strafrecht, waar o.m. een straf van 14 dagen hechtenis of f 100 boete wordt bedreigd tegen deDgene, die langs de kille zijwanden streek. Ze deden aan kolossen denken, uitge houwen door handen, die reeds lang verstijfd varen en welke nu door geesten bewaakt werden dooi gees ten, wier stemmen zacht en geheim zinnig uitklonken boven het gedrup- pel van het onzichtbare water Dit was een verblijfplaats van spoken, Reeds jaren voordat zij geboren was, hadden zich hierin de heftigste tooneelen afgespeeld en toen er een stuk rots bij ongeluk door een der mannen boven hun hoofd naar be neden geschopt werd, ontsnapte haar een kreet van scl rik Ze kon zich niet herinneren, zich ooit zoo bevreesd gevoeld te heb j ben. Het was geen angst voor den dood, noch dacht ze aan het vree- i selijke waaraan zij zooeven ontsnapt was, doch het was een gevoel, hetwelk zij zichzelf niet nader ver- j klaren kon. Zij drukte zich tegen Alan aan en toen eindelijk een lichtstraal door een wijder wordende spleet binnen viel, zag hij, hoe doodsbleek haar gelaat was... We zijn er bijDa, stelde hij haar gerust. En.eens zul je even wel van deze sombere kloof hóuden als ik, en dan zullen wij haar heele- maal doorloopen tot aan de bergen toe. Eenige oogenblikken later bereik- ten zij een ontzagüjke steenmassa, die opgehoopt lag tegen een steilen muur. Hier klauterden ze tegen op, j totdat zij den platten bovenrand van een rots bereikten en daarachter bevond zich een groote inham, die twel veertig voet diep was en twin tig breed en waarvan het onderste gedeelte een effen vlak vertoonde, geheel met zand bedekt. Nooit zou Mary haar eersten in druk van deze plek vergeten; het was een sprookjesachtige vreemde omgeving, die door een menigte verstooten fee-en bedekt scheen te zijn met een kleed van wit zand, om hier een schuilplaats te hebben waar wind, r gen en sneeuw nimmer kon den doordringen. Vervuld van het sprookjesachtige van haar gedachten, keek ze Alan glimlachend aan,.. Maar plotseling was er een ern stige uitdrukking op zijn gez cht gekomen. Zijn blikken volgende verstijfde de glimlach om haar lip pen... Door den chaos van rotsen zag zij verscheidene mannen naderbij komen.... Met een uitdrukking van afgrijzen bleven haar oogen rusten op hun aanvoerder. Angstig keek zij Alan aan en onmiddellijk begreep hij haar. De man aan het hoofd? vroeg hij. Ja. knikte ze Is John Graham.... Hij hoorde, hoe de woorden haar in de keel stokten. Ja, dat is John Graham. Langzaam hief hij zijn geweer op, terwijl er in zijn oogen een stalen glans lag Ik geloof, zei hij. dat ik hem van hieraf gemakke'ijk treffen kan. Zachtjes raakte ze zijn arm aan, terwijl ze hem aankeek Er was nu een andere uitdrukking in haar oogen gekomen; in plaats van vrees lag er een smeekbede in. Ik denk aan morgen... en aan overmorgen, aan de jaren, die nog komen zullen met jou. fluisterde ze. Alan, je moogt John Graham niet vermoorden.... niet, voordat God ods toont, dat er geen andere uitweg meer voor ons open is. Je moogt niet. Ze voltooide dezen zin niet, want eensklaps liet zich een geweerschot hooren. Als aan den grond genageld bleef zij staan, toen ze de plotselinge, vreeselijke varandering zag, die er gekomen was op het gezicht van den man, dien ze liefhad Hij trachtte nog tegen haar te glimlachen, niettegen staande het bloed de grijze vlok op zijn voorhoofd rood kleurde. Onmid dellijk daarop zakte hij aan haar voeten neer, terwijl het geweer uit zijn handen viel... Toen ze Alan neer zag storten, was het alsof er iets in haar hoofd sprongZe stiet zulk een hartver- scheurer,den kreet uit, dat zelfs de ruwe aanvallers hierdoor even ge troffen werden. En op dezen kreet volgde* de woorden: John Graham ik ga je vermoor den.., je vermoorden. En ze raapte het gevalleD geweer op oaa Alan Holt te wreken.... XXVII. Zooals ze daar stond met het ge weer in haar hand geklemd, deed ze denken aan een woedende tijgerin, die haar jong verdedigt. In haar groote smart liet zij een dof gekreun hooren. Ze schoot ech ter niet in het wilde weg, want haar eenige bedoeling op dat moment was om John Graham te dooden. door gebrek aan de noodige omzich tigheid of voorzorg gevaar voor bosch-, heide-, helm-, gras- en veen brand doet ontstaan. Het strafbaar feit is ook reeds aanwezig door on- j voorzichtigheid met vuur, ook zonder dat nog brand ontstaat. Het rooken in de bosschen en licht brandbare heide is dus in het algemeen abso- luut verboden, terwijl ook ten 1 strengste verboden is bet, om welke reden dan ook, zonder vergunning van het bevoegde gezag, aanleggen van vuur in of in de nabijheid van bosschen en beide, hetwelk steeds direct, dus ook al zonder dat brand ontstaat, strafbaar is volgens het zelfde artikel 429, dat verbiedt op straffe van 14 dagen hechtenis of f 100 boete het aanleggen, voeden of onderhouden van een vuur op zoo korten afstand van gebouwen of goederen, dat daardoor brandgevaar kan ontstaan. In dit verband wordt er nog met den meesten nadruk op gewezen, dat kinderen niet zonder toezicht in de bosschen of heide mogen verblijven, aangezien de ervaring leert, dat de jeugd zich gaarn onledig houdt met het spelen met vuur, of het doen ontstaan van kleine branden, waar van vaak de gevolgen niet zijn te overzien. Dringend manen wij de ouders en verzorgers aan, in deze hunne groote verantwoordelijkheid wel te beseffen. 2e. Wanneer een bosch of heide brand ontstaan is, moet degene, die zulks het eeist ziet, er voor zorgen, dat daarvan terstond kennis worde gegeven bg den burgemeesaer of bg de politie, opdat onverwijld maatre gelen kunnen worden genomen om den brand in zgn voortgang zooveel mogelijk te stuiten. Venay, 23 Maart 1937. Burgemeester en Wethouders van Venray G. H. HOUBEN l.b. De Secretaris, VAN HAAREN. OVERLOON. Alhier werd in het Patronaat, op initiatief van de K. K., door den Eerw. Pater Loeracker van het H. Sacrament, een lezing gehouden. De Burgemeester verwelkomde de Z.E. Heer Pastoor, Eerw. spreker en alle aanwezigen. Pater Loeracker hield een korte beschouwing over den tegenwoordigen toestand en den strijd welke gestreden wordt vóór of tegen God. Z.E. wees op de gruweldaden in Rusland, Mexico en Spanje, haalde aan de Kerkvervol ging in Duitschland en waarschuw de tegen communisme en N. S. B., welke ook hier hun kop beginnen op te stekeD. Ook waarschuwde spr. tegen de actie Bouwman, die tracht met mooie woorden den kleinen boer wat voor te spiegelen. Tenslotte spoorde spr. allen aan met de a.s. verkiezingen hun stem uit te brengen op de R. K. Staats partij. Een hartelijk applaus bewees dat de aanwezigen ten volle met het gesprokene instemden. HANDEL MET DUITSCHLAND. Met onze Oosterburen hebben we een handeltje kunnen maken. De Duitschers krijgen voorde Vereenig- de Nederlaudsche Scheepvaartmaat schappij een nieuw schip te bouwen ter waarde van 3 millioen Rgksmark. Dit schip zal ca. 10.000 ton meten en wordt een voor de drie diensten van de V.N.S.M. de HollandOost- Aziëlgn, de HollandAustraliëlgnen de Afrikalijnn geschikt vaartuig, bestemd voor een beperkt aantal passagiers. De oplevering is bepaald op begin 1939. Vaag vroeg ze zich af, waarom ze de menscben niet duidelijker on derscheiden kon, maar ze wist zelf niet, dat haar oogen gedurend vol tranen stonden. Langs den loop van haar geweer kijkende z cht ze tevergeefs naar John Graham De aanvallers bevon den zich thans niet ver meer van haar verwijderd en in haar groot verlangen dien éénen te dooden, ver gat ze voor haar eigen veiligheid te zorgen Zooals de maunen zich daar in een wilde massa door elkaar bewo gen, viel het haar plotseling op, dat ieder van hen op zichzelf een John Graham was en dat ze vlug en nauwkeurig mikken moest. Slechts de feeën, aan wie zij nog zoo kort tevoren gedacht had, zouden begrepen hebben, wat er in die vreeselijke oogenblikken in haar omging, toen ze haar geweer aftrok Dit was echter iets, wat John Graham en zijn mannen allerminst konden. De eerste maal dat ze sc oot. was het al raak en zag ze een van haar aanvallers neervallen. Toen bleef ze doorvuren, tot het gewei r leeggescho'en was Het was alsof het gelu'd der schoten en de schok tegen haar schouder, haar haar logi sche normale denkvermogen terug gaven- De mannen waren thans zoo dichtbij, dat ze hun gezichten dui delijk kon onderscheiden. En weer kwam het wilde verlangen over haar John Graham te dooden... Ze keerde zich om en boog zich voor een kort oogenblik over het lichaam van Alan Holt heen. Zijn gezicht lag in zijn arm verborgen. Met een vlugge beweging trok ze zijn pistool uit het foudraal en liep weer naar de rots terug. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1937 | | pagina 9