TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
Hoe mobiliseert het
Derde Rijk?
FEUILLETON.
Geluksdroom
Krakelingen.
Die
nare Hoofdpijn
AKKERTJES
Zaterdag 1 Augustus 1936
Zeven en vijftigste Jaargang No 31
DUITSCHLAND WIL DEN
OORLOG
HITLER DRAAIT DE
WERELD EEN RAD VOOR
OOGEN.
Men kan veel beloven. Hitier
kan meer of minder fraaie rede
voeringen houden. Hij kan het
Westen 25 jaar vrede en het
Oosten non-agressie-pacten be
loven. Hij kan spreken over
een rustige, degelijke en vrede
lievende opbouw, over men-
schenwaarde en eergevoel. En
er waren er nog, die hem
wilde geloven, die 't „fair play"
vol wilden houden jegens
iemand, die geen eerlijk spel
speelt. Ondanks den inhoud
en geest van „Mein Kampt",
ondanks de vele publicaties
over de „taak" van het Duit-
sche volk, het bedreigde le
vensrecht of het „Bolsjewisme",
ondanks ook de vierdubbele
invoer aan bauxiet (aluminium
erst), de zesvoudige productie
van cement, de aanleg op
groote schaal van vliegvelden
langs de grenzen, en zoo vele
andere voorbeelden meer.
Ondanks dit alles hechten velen,
met name in Engeland, geloof
aan de beloften van den Führer.
Hij kon de a'gemeene dienstplicht
invoeren, staatsgrepen in Oosten
rijk ondernemen en het Locarno-
pact schenden, en zeggen dat
het ging om de „Gleichberech-
tigung" van het Duitsche volk,
Sommige geloofden hem hoewel
een enkele blik op de kaart van
Europa doet inzien, welke fun-
damenteele beteekenis de bezet
ting van het Rijnland en het
oprichten van fortificaties aldaar
heeft voor de aanvalsplannen in
Midden-Europa.
De overeenkomst van de 25-
jarige vrede, ondersteund door
de versterking van het Rijnland,
moet Frankrijk voor de hulpver
leening uitschakelenen Hitier
heeft vrij spel. Zonder Frank-
rijks hulp zijn de Midden-Euro-
peesche staten aan de willekeur
van het Derde Rijk overgeleverd.
Maar deze dingen deelde Hit-
Ier niet mede in zijn vele toe
spraken tot de wereld.
Ook niet, dat de rekensom
metjes op de lagere scholen
militaire vraagstukken zijn, ook
niet, dat op het oogenblik jonge
menschen in waanzinnig tempo
tot vliegeniers worden opgeleid,
evenmin dat aan de universitei
ten en hoogescholen verplichte
college's over „Kriegswissen
schaft" zijn ingelascht. Daarover
sprak Hitier niet. Wel sprak hij
over de Duitsche eer en de
„Duitsche vrede" en zoovele
schoone dingen.
Dit spel kan gespeeld wor
den, zoolang de stelselmatige
voorbereidingen voor den oor-
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
12.
En nu, terwijl ze beiden op het
dek van „de Nome" stonden, uit
kijkend naar de witte toppen der
bergen, die zich langzamerhand in
den avondnevel oplosten, was de
uitdrukking van twijfel en verwar
ring nog sterker in haar oogen en
ze zei
Ik zou altijd houden van ten
ten, oude bergpaden en de ongerepte
natuur. Ik benijd Belinda Mulrooney,
van wie u mij vanmiddag vertelde.
Ik haat steden, spoorwegen en auto's
en alles, wat daarmede vastzit en 't
spijt me, dat ook Alaska daar op
den duur niet vrij van zal blijven.
Ook ik haat dien man... John Gra
ham,...
Haar woorden verschrikten hem.
-Ik zou graag willen, dat u me
telde, wat hij nu op het oogenblik
met mijn geld uitvoert...
Haar stem klonk koud en hij zag
hoe een van haar handen zich zeer
krampachtig om den rand van de
verschansing klemde.
Hij heeft de wateren van Alaska
leeg laten visschen, juffrouw Standish,
iets wat nimmer meer goed gemaakt
kan worden. Maar dat is nog niet
alles. Ik geloof niet, dat ik aan de
log kunnen worden geïnterpre
teerd als noodzakelijke hande
lingen ter schraging van het
Duitsche eergevoel en als een
demonstratie van het Duitsche
verlangen naar „Gleichberech-
tigung". Zoolang dat mogelijk
was, waren er velen, die ook
geloofden wat zij zoo gaarne
zouden doen. Maar daar was
het juist om te doen. Slechts
gesteund door althans een deel
der openbare meening in het
buitenland, met goedgeloovig-
heid en „fair play" was Hitier
in staat onder de oogen van
de wereld een bewapening tot
stand te brengen, zooals de
wereldgeschiedenis, hoewel rijk
aan dergelijke situaties, ze nog
niet gekend heeft. De toekomst
zal leeren. waarvoor deze over
weldigende oorlogsmacht zal
worderi gebruikt, waarvoor de
milliarden in dezen tak van
dienst zijn geïnvesteerd.
TWIJFEL UITGESLOTEN.
Voor hun, die door het over
stelpende aantal dwingende argu
menten er nog altijd niet achter
gekomen zijn, welk een spel het
nationaal socialisme met de wereld
trachtte spelen, heb ik, aldus J.
J. van Eijck in „De Groene",
van een reis door het Derde
Rijk een zeer bijzondere surprise
meegebracht, de fotografische
reproductie's van den voor- en
achterkant van een z.g. „Kriegs-
beorderung", oorlogsbevel, die op
't oogenblik in koortsachtige haast
op het ministerie van oorlog te
Berlijn worden opgemaakt en
successievelijk aan alle Duitsche
mannen worden uitgereikt.
Reeds velen hebben een der
gelijk papier in hun zak en het
wachten is nog slechts op het
sein, waarop zij in wagons,
vrachtwagens en vliegtuigen over
voor hun en voor ons, onbekende
grenzen zullen worden vervoerd
om aldaar het „Duitsche levens
recht te verdedigen".
U kunt zich voorstellen welk
een uitwerking Kriegsbeorderung
reeds thans heeft, welke gemoeds
toestand zich van een volk mees
ter maakt, waarvan de mannen
zulk een mobilisatiebevel in hun
zak hebben.
Ieder bijzonder nieuwsbericht
door de radio, iedere aankondi
ging van een rede van den
„Führer", ieder geluid van een
fabriekssirene, ja zelfs het gebel
aan de deur op een ongewoon
uur herinnert de familie met
schrik aan het oogenblik, waarop
de mannelijke leden van het
gezin de hunnen moeten verlaten.
Bepakt met kookgerei, ransel en
wollen deken. Voor langen tijd,
wellicht voor eeuwig.
Nog verhoogd wordt de heer-
schende spanning door het feit,
dat er niet over gesproken kan
worden. De voorbeelden hoe der
gelijke vergrijpen (landverraad
gestraft worden, heeft het regime
hun in alle openhartigheid ge
toond.
Het staat er als punt no. 1,
sober, ondubbelzinnig„Die
Kriegsbeorderung ist geheimzu-
waarheid iets te kort doe, wanneer
ik zeg, dat hij duizenden vrouwen
en kinderen heeft vermoord, door de
binnenlandsche wateren te berooven
van hun vischvoorraad. het voedsel
waarvan inlanders eeuwen lang ge
leefd hebben. Ik weet het, want ik
heb ze zelf zien sterven.
Het leek hem alsof ze plotseling
door een duizeling werd bevangen.
En dat.... is dat alles
Hij lachte bitter. Mogelijk
zouden sommige menschen dat al
voldoende vinden, juffrouw Standish.
Maar overal in Alaska voelt men
:ijn verwoestende macht. Door het
geheele land zijn zijn vertegenwoordi
gers verspreid en Soapy Smith was
als vogelvrij verklaarde, een gentle
man, vergeleken bij deze mannen en
hun meester.
Als eenmaal het Departement van
Binnenlandsche Zaken Alaska in zijn
klauwen heeft, zullen de honderden
vallen, die Graham heeft uitgezet,
dichtklappen. Voor een tijdje zullen
scheepsladingen dollars naar de Ver
eenigde Staten gaan, maar aan het
eind zal Alaska een verwoest en
gebroken land zijn.
Ze hief het hoofd op en in het
vallende avondlicht keek zij naar de
spookachtige omlijningen der berg
toppen, nog zichtbaar in den nade
renden nacht.
- Ik ben blij. dat u me dat alles
van Belinda Mulrooney verteld heeft,
zeide zij Ik begin nu heel veel dingen
beter te begrijpen en het voorbeeld
van een dergelijke vrouw is bemoe
digend. Zij kon vechten, nietwaar
-vechten als een man
Ja, en dat deed ze dan ook.
En zij bezat geen geld, dat
'halten"...
Kan er nu nog twijfel bestaan
omtrent de agressieve bedoe
lingen van Hitler's bewapening?
Is er nog een constructie denk
baar, waarin deze „Kriegsbe
orderung'., als dienende voor
het herstel van de Duitsche
eer en „Gleichberechtigung'
kan worden gewrongen Door
wie wordt.Duitschland bedreigd
en wie kan nten op redelijke
gronden agressieve bedoelingen
jegens Duitschland op 't oogen
blik toeschrijven. En zoo ja
waarom wordt dat dan niet
openlijk aan de wereld mede
gedeeld, worden in het geheim
met bedreiging van zware straf
voor degene, die er over durft
spreken, de tegenmaatregelen
getroffen? Alleen de aanvaller
heeft er belang bij een geheime
mobilisatie te beginnen. De
aangevallene zal trachten de
wereld te mobiliseeren.
Het is echter nog sterker. Niet
alleen, dat de Duitsche mannen
gereed worden gehouden voor
de groote sprong in het duister,
zij zijn volgers een weloverwogen
plan reeds ingedeeld naar de
fronten, waar zij in actie zullen
worden gezet.
In één dag worden de man
schappen naar de plaats hunner
bestemming vervoerd. Het is mij
bekend, dat op het oogenblik te
Berlijn gewerkt wordt aan de
oproepingen voor hun, die op de
vijfde mobilisatiedag moeten ver
schijnen.
Zou men op dit ministerie niet
tevens in weloverwogen plannen
bepaald hebben hoe en waarde
compagniën, regimenten en legers
zullen moeten opereeren?
Stelt u zich voor, dat Duitsch
land Nederland zou willen be
zetten (hetgeen waarschijnlijk is,
aangezien het onze levensmid
delen noodig heeft en niet kan
betalen). U zoudt het pas merken
als de groote steden reeds bezet
zijn. Weerstand is dan wel zeer
moeilijk, aangezien een Neder-
landsche mobilisatie drie dagen
voorbereiding noodig heeft
Aldus zal het fascistische rijk
iederen staat per overrompeling
onder de voet loopen, die het
noodig heeft of die hem in den
weg staat.
KLAAR....
Er is voor alles gezorgd
De mobilisatie van de oorlogs
industrie is niet ten achter ge
bleven bij die van de manschap
pen. Er heeft in den laatsten tijd
een concentratie plaats gehad
van alle takken van oorlogsnij
verheid in de omgeving van Ber
lijn, binnen de z.g. „Mittelinie'
een strook van ongeveer 100 K.
M. breedte, loopende van Noord
tot Zuid, ter weerszijden van de
hoofdstad.
In zeer korten tijd zijn daar
vele nieuwe fabrieken verrezen
én vele andere zijn naar dit ge
bied overgebracht. In sommige
gevallen heeft men daarbij gebruik
gemaakt van de jonge lieden van
het z.g. „Arbeitsdienstjahr".
haar macht zou kunnen geven. U
vertelde mij loch, dat ze den laatsten
dollar, dien ze bezat, bij wijze van
geluksaanbrenger" in de Yukon
smeet
Ja, dat was te Dawson en ze
deed dit, terwijl ze wist, dat ze niets
meer over had om een stuk brood
te koopen.
Ze hief haar hand op en hij zag
vaag het glinsteren van den eenigen
ring, dien zij droeg. Langzaam schoof
ze dien af.
Dan gaat deze ook als geluks
aanbrenger het geluk voor Mary
Standish, zei ze zacht lachend, terwijl
ze den ring in zee wierp.
Ze keek hem aan, half veront
schuldigend. Het is heusch geen
melodrama, zei ze Ik meen het en
ik geloof er ook in. Ik wil, dat er
ook iets van mij op den bodem der
zee, dicht bij Skagway, ligt, zooals
Belinda Mulrooney wenschte, dat
haar dollar voor altijd op den bodem
der Yukon zou liggen.
Ze reikte hem de hand, waarvan
de ring had afgenomen, en hij
voelde, hoe deze voor een oogen
blik warm en levend in de zijne lag
Ik dank u voor de heerlijke
uren, die ik vanmiddag met u heb
doorgebracht, mijnheer Holt. Ik zal
die nooit vergeten Het is etenstijd,
zoodat ik afscheid van u moet
nemen.
Hij volgde, zoover hij kon, het
slanke figuurtje met de oogen. Terug-
inde naar zijn hut, liep hij bijna
Tegen Rossland op. Dit voorval irri
teerde hem. Ze namen geen van
beiden notitie van elkaar doch Ross
land keek Alan onbevreesd, met een
uitdrukking van vastberadenheid op
Vaak verdwenen zij voor eenige
maanden naar een voor hun on
bekend gehouden omgeving,
streng geïsoleerd van de buiten
wereld, om daar, ondergebracht
in tenten en barakken, speciale
fabrieken te bouwen.
Op deze wijze bereikte de
regeering, dat er op verschillen
de plaatsen gifgasfabrieken ont
stonden, van welker bestaan
slechts enkele ingewijden kennis
dragen.
Zoo is mij door iemand,"die
het weten kan, medegedeeld, dat
er tusschen Brandenburg a.d
Havel en het plaatsje Premnitsz
op deze wijze een gasfabriek is
gebouwd, die onder de natuur
lijke bescherming van een groot
boscli volkomen van de buiten
wereld is geïsoleerd.
Er wordt op het oogenblik
niet gewerkt, slechts door twee
mannen gewaakt. Deze gifgasfa
briek produceert n.i. een gas van
zoodanige superieure kwaliteiten
dat het niet mogelijk is deze
langen tijd op „normale" wijze
in gashouders te bewaren 1 In
zes uur echter kan deze fabriek
in volle actie worden gezet.
Dat is een voorbeeld uit
vele. Alles staat gereed voor
de groote dag. Het spreekt
vanzelf, dat de legerleiding
geen schakel in de keten zal
hebben vergeten. Ook voor
betere en nieuwe wegen is
gezorgd. De beroemde „Reichs-
autobahnen" leggen hiervan
een ondubbelzinnig getuigenis
af. Probeert u eens een ritje
te maken met uw auto over
zoo'n nieuwe weg. Wanneer u
er echter een gangetje achter
zet, moet u niet schrikken
wanneer uw tochtje een einde
vindt door een lekke band,
zooals velen reeds overkomen
is. Wat is n.I. het geval. Men
heeft bij de constructie van
deze wegen zoo zeer met de
feitelijke bestemming rekening
gehouden, dat ze alleen voor
gevaarten met rupsbanden e.d.
geschikt geacht mogen worden.
Echter heeft men zich aan de
militaire behoeften van het
Derde Rijk weten aan te passen.
Een groote bandenfabriek ad
verteert thans nieuwe banden
onder de aanbeveling: „bijzon
der bestendig tegen hitte, voor
het berijden dernieuwe wegen."
Duitschland wil den oorlog.
De aard van zijn voorbereidingen
wijst er ondubbelzinnig op. De
„Kriegsbeorderung" neemt de
laatste twijfel weg, ook al spreekt
Hitier nog zoo veel over vrede
en opbouw. Hij kan niet aan de
ontmaskering ontkomen.
MARLENE MET GEVOLG.
Ik las in de krant, dat H. M. de
Koningin en Prinses Juliana voor en
kele weken naar 'n stil dorpje inde
Vogezen waren vertrokken. Met va-
cantie. Mede vond ik een klein ge
volg vermeld van drie personen.
Zoowel de keuze van de vacantie-
plaats als de entourage bij het ver
trek, getuigden van koninklijken een
zijn gezicht, aan.
Niettegenstaande zijn vooroordeel
begon Alan langzamerhand een ande
ren indruk van den man te krijgen.
Er was iets in zijn houding, wat
hem voor een oogenblik respect in
boezemde Al mocht hij ook een
schurk zijn hij had bewezen, dat hij
wist, wat hij deed en hij bezat een
tegenwoordigheid van geest, die niet
gauw door onbelangrijke dingen ver
stoord zou worden, redeneerde Alan
bij zichzelf. Hij had een antipathie
tegen den man.
Als vertegenwoordiger van John
Graham beschouwde hij hem als zijn
vijand en als bekende van Mary
Standish was hij voor hem een even
jroot mysterie als het meisje zelf.
ïn eerst nu, in zijn hut zittend, be
gon hij zich af te vragen, of Ross
land waarschijnlijk niet het recht had
om een dergelijke houding tegenover
Mary Standish aan te nemen.
Hij was niet nieuwsgierig. Zijn
leven was te werkzaam geweest om
zich met kletspraatjes te kunnen in
laten. Het kon hem niets schelen,
welke relatie er bestond tusschen
Mary Standish en Rossland, behalve,
waar het hem zelf betrof en de toe
stand was nu, volgens hem een
weinig te delicaat geworden. Een
dergelijk avontuur had geen aan
trekkelijkheid voor hem, maar de
mogelijkheid, dat hij door beiden,
Rossland en Mary Standish, verkeerd
beoordeeld kon worden, hinderde
hem. Rossland was hem betrekkelijk
onverschillig» behalve dat hij hem,
evenals de andere vertegenwoordigers
van Graham, gaarne onschadelijk zou
hebben willen maken.
En hij trachtte zich ook nog steeds
voud.
In hetzelfde nummer van de krant
las ik van een Andere moeder en
dochter, die op 'n vacantie-uitstapje
waren. Ze kwamen van verre, üit
Amerika n.I. en voor haar vacantie
rust had deze moeder de Fransche
lichtstad gekozen, Parijs.
Malene Dietrich, de filmster.
De filmactrice Mariene Dietrich
zoo las ik woordelijk is met de
„Normandië" uit Amerika te Parijs
aangekomen, vergezeld van haar
elfjarig dochtertje Marie, vijf ka
meniers en negen en zeventig kof
fers.
Ik weet niet, of ook de Koningin
een staf van bedienden naar het
plaatsje in de Vogezen heeft meege
voerd, noch minder weet ik, hoeveel
koöers zij bij zich had. Dat gaat mij
een ander niets aan en daarom
wordt het ook niet vermeld.
Het zijn afgoden, die de strating
van goud en edelsteenen benoodigd
hebben om... de domheid te kunnen
imponeeren. En het zijn de valsche
koningen en koninginnen, die het pu
bliek tot in hun garderobe moeten
laten blikken en de pronk-spreiding
van slaven-bezitter betoonen, om
alweer aan de domme massa een
majesseit te suggeeren, welke z<
noch uit geboorte, noch uit natuur
lijke gratie bezitten.
Let maai eens op in het openbare
leven, hoe alle bovenmatige opsmuk,
geestelijke en materieele, slechts
dienen moet om zekere tekorten te
maskeeren.
HENK LEERTRAAG.
Hij is gelukkig weer thuis, Henk
Leertraag.
Eigenlijk heet hg anders, maar ik
noem hem zoo, omdat hij in ieder
geval een lid is der groote schare
trage leerlingen, die dezer dagen
met zooveel angst en beven het
overgangsexamen hebben tegemoet
gezien.
Een hunner, de 15-jarige scholier
H. uit Ginniken, was niet naar huis
teruggekeerd, toen hij vernomen had,
dat hij niet zou overgaan. Hij durfde
niet, schaamde zich, was bang voor
straf.
Toen zaten de ouders natuurlijk
in zorgen. Ze vroegen aan de politie
om hun jongen te zoeken en lieten
de vermissing per radio bekend
maken.
Enfin, deze jongen is weer terug.
Er loopen er zoovéél van huis weg
in deze dagen; meestentijds komen
wel weer als geslagen honden
naar huis terug.
Ik heb altijd met zulke jongelui te
doen. Als je moeilijk, heel moeilijk
kunt leeren, lichaam en geest van
dag tot dag zit af te beulen door
de studie van dingen, die je onmoge
lijk voorkomen, is het niet ver
schrikkelijk, dat je dan ook nog
angst moet hebben voor straf, straf
omdat je iets mist, dat je alleen bij
je geboorte hebt kunnen meekrijgen?
Waarom drijft men zulke kinderen
met geweld tot de schaamte en de
vernedering, welke iedereen gevoeld,
die gezet wordt in een rij en dan op
de achterste plaats wordt gesteld
Zeker, er zal wel 'n enkele zijn
misschien onder de gezakte can
didates die beter kan dan hij (zij)
toonde maar zulke leerlingen zijn
toch bepaald uitzonderingen.
Meestentijds nemen ouders het
zonder meer aan, dat hun kind dat
zitten bleef, onwil of gebrek aan
ijver heeft betoond, omdat ze in hun
trots de meer voor de hand liggende
waarschijnlijkheid niet willen over
denken, dat het kind niet voor studie
geschikt is.
Ouders, behandelt uw kind, dat
zitten bleef, met liefde.
En als ge meent, dat de studie te
zwaar is, bespaart het dan een
verdere marteling.
ONGEWENSCHTE COMBINATIES.
Politiek is vuil! Zoo oordeelt Jan
Publiek.
Of dit oordeel rechtvaardig is?
Men noemt tenslotte geen koe
bont, als ze niet 'n vlekje vertoont.
wijs te maken, dat zijn belangstelling
voor Mary Standish niets bijzonders
was. Hij had geen pogingen gedaan
om iets naders van haar te weten te
komen en had haar ook geenerlei
vragen gesteld. Geen enkele maal
had hij zijn verlangen te kennen
gegeven iets omtrent haar particuliere
aangelegenheden te weten te komen
en geen enkele maal had zij aange
boden hem iets over haarzelf te ver
tellen, of een verklaring te geven
van de eigenaardige wijze, waarop
Rossland haar had durven bespion-
neeren.
Hoewel hem er niet zooveel aan
gelegen was, had bij haar toch vol
doende gelegenheid gegeven hem in
haar vertrouwen te nemen, indien
ze zulks verlangd had. Hij dacht er
over na, hoe angstig dicht hij bij het
jevaar geweest en hij bewonderde
iet prachtige inzicht, dat zij in de
zaak getoond had. Ze had hem be
hoed voor twee feiten het aanbie
den van zijn verontschuldigingen aan
Rossland en hem ovezboord te
gooien.
Hij was in een strijdlustige stem
ming, toen hij zijn schreden naar de
eetzaal richtte hij was koppig, vast
besloten zich zoo min mogelijk ver
der met Mary Standish in te laten.
Hoe aangenaam hij haar gezelschap
ook gevonden had, hij kon de ge
dachte niet verdragen, om op de
meest onverwachte oogenblik als het
ware gecommandeerd te worden. Het
was, alsof Mary Standish zijn ge
dachten geraden had, want haar
houding gedurende 't diner had niet
correcter kunnen zijn.
Er lag iets verleidelijks, uitdagends
in.
behoeft Uw dag niet te vergallen.
Neem een "AKKERTJE" en ge zijl
er van ai. Géén last met Uw maagl
Prettig innemen en onschadelijk.
AKKER-CACHETS verdrijven spoe
dig Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn,
Vrouwenpijn, rheumatische pijnen,
gevatte koude, Influenza, Griep, enz.
Nederiandsd Smaakloos ouwel-omhulsel.
Product Ge proeft daardoor niets.
Ze glijden zoo naar binnen.
12 si. 52 ct. Zakdoosje 20 ct.
volgens recept van Apotheker Dumont
Op elk
AKKER
hierop
AKKER.CACHETS
"AKKERTJE" komt de naam
voor in "ruit"-vorm. Let
en weiger elke namaak
De politiek staat nu eenmaal in een
kwaden reuk en daarom ook is het
plicht dergenen, die „aan politiek
doen", om de politieke zeden zoo
rein mogelijk te houden.
„Voortaan zal geen enkel lid
van het parlement of van een
provincieraad evenmin als een lid
van de regeering of van Ged.
Staten een mandaat van beheerder
of commissaris van een vennoot
schap mogen aanvaarden geduren
de den tijd van zijn politieke werk
zaamheid. Dit zal het geval zijn
ook voor perioden tusschen twee
zittingen van het parlement. Deze
schikking zal van toepassing zijn
met terugwerkende kracht tot het
jaar 1932 en 1936 inbegrepen.
Geen enkele der hierböven be
doelde publieke mandatarissen zal
ooit nog een functie waarnemen
van beheerder of commissaris in
welk organisme of welke vennoot
schap ook waarin de staat belangen
heeft of daarop controle uitoefent.
In de credietinstellingen, welke
een publiek of semi-publiek
karakter dragen, zal het eveneens
niet geoorloofd zijn de functie van
beheerder of commissaris of van
besturend lid, d.w.z. beheerder of
commissaris, directeur, zaakgelas
tigde, enz. waar te nemen."
Het is „Het Liberale Weekblad",
dat deze passage knipte uit de re-
geeringsverklaring van het tweede
Belgische kabinetVan Zeeland. Zij
is ook geknipt, zoo meent dit blad,
voor Nederlandsch gebruik.
Het is hier in ons land een zeer
slechte gewoonte van particuliere
ondernemingen om lieden, die invloed
hebben, daar waar die particuliere
ondernemingen invloed willen hebben
met gouden koorden aan zich te
binden. Wij hebben dat altijd uit den
booze geacht, wien of wat dit ook
betreft.
Men behoeft bij het aanwezig zijn
van zulke gouden koorden niet aan
corruptie te denken, wanneer men
het ten sterkste afkeurt. Niets men-
schelijks is den mensch vreemd.
Overheidsambt of openbare functie
gaat bijna nimmer samen met par
ticulier belang. Men kan niet bur
gemeester zijn en commissaris van
een zaak, die onmiddellijk of indirect
met de gemeente zaken doet.
Men kan niet minister zijn en
oud-commissaris, of toekomstig-
commissaris van een bedrijf, dat met
den staat handel drijft of van den
staat gunsten noodig heeft.
Dat deze ongewenschte combinatie
van functies in de practijk tot onaan
gename verhoudingen voert, is even
min alleen in België gebleken. Ik
herinner aan de agitatie van autobus
exploitanten tegen den secretaris
generaal van Waterstaat, die tevens
commissaris der Ned. Spoorweg-
Ze groette hem met een lichte
buiging van het hoofd en een koel
glimlachje. Men kon zien, dat ze niet
in de stemming was om te conver
seeren, noch met hem, noch met
anderen, die naast haar zaten, maar
niemand zou toch hebben durven
zeggen, dat ze zich onvriendelijk
jedroeg. De kalme koele ongenaak-
jaarheid, waarmede ze zichzelf om-
de, was een soort openbaring
voor hem, en niettegenstaande de
nieuwe gedragslijn, die hij zichzelf
voorgeschreven had, kwam hij
wederom onder haar bekoring. Hij
kon niet nalaten zijn blikken nu en
dan op haar lokken te laten rusten,
als zij haar hoofdje gebogen hield.
Ze had het haar zoo recht naar
achteren geborsteld, dat het meer
dan ooit aan fluweel deed denken,
hij betrapte zichzelf op de ge
dachte, hoe prettig het moest zijn,
er met zijn hand overheen te kunnen
strijken.
Hij schrok, toen hij tot deze ont
dekking kwam. Keok en Nawadlook
hadden toch ook mooi haar, maar
hun beider lokken had hij nog nim
mer op deze wijze bekeken En hij
had nooit zoo over Keok's mooie
mondje nagedacht als hij dit nu deed
over de lippen van het meisje tegen,
over hem. Hij bewoog zich onrustig
en was büj, dat Mary Standish hem
in deze momenten van geestelijke
zwakheid niet gadesloeg.
Wordt vervolgd.