TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Hoe mobiliseert het Derde Rijk? FEUILLETON. Geluksdroom Krakelingen. Die nare Hoofdpijn AKKERTJES Zaterdag 1 Augustus 1936 Zeven en vijftigste Jaargang No 31 DUITSCHLAND WIL DEN OORLOG HITLER DRAAIT DE WERELD EEN RAD VOOR OOGEN. Men kan veel beloven. Hitier kan meer of minder fraaie rede voeringen houden. Hij kan het Westen 25 jaar vrede en het Oosten non-agressie-pacten be loven. Hij kan spreken over een rustige, degelijke en vrede lievende opbouw, over men- schenwaarde en eergevoel. En er waren er nog, die hem wilde geloven, die 't „fair play" vol wilden houden jegens iemand, die geen eerlijk spel speelt. Ondanks den inhoud en geest van „Mein Kampt", ondanks de vele publicaties over de „taak" van het Duit- sche volk, het bedreigde le vensrecht of het „Bolsjewisme", ondanks ook de vierdubbele invoer aan bauxiet (aluminium erst), de zesvoudige productie van cement, de aanleg op groote schaal van vliegvelden langs de grenzen, en zoo vele andere voorbeelden meer. Ondanks dit alles hechten velen, met name in Engeland, geloof aan de beloften van den Führer. Hij kon de a'gemeene dienstplicht invoeren, staatsgrepen in Oosten rijk ondernemen en het Locarno- pact schenden, en zeggen dat het ging om de „Gleichberech- tigung" van het Duitsche volk, Sommige geloofden hem hoewel een enkele blik op de kaart van Europa doet inzien, welke fun- damenteele beteekenis de bezet ting van het Rijnland en het oprichten van fortificaties aldaar heeft voor de aanvalsplannen in Midden-Europa. De overeenkomst van de 25- jarige vrede, ondersteund door de versterking van het Rijnland, moet Frankrijk voor de hulpver leening uitschakelenen Hitier heeft vrij spel. Zonder Frank- rijks hulp zijn de Midden-Euro- peesche staten aan de willekeur van het Derde Rijk overgeleverd. Maar deze dingen deelde Hit- Ier niet mede in zijn vele toe spraken tot de wereld. Ook niet, dat de rekensom metjes op de lagere scholen militaire vraagstukken zijn, ook niet, dat op het oogenblik jonge menschen in waanzinnig tempo tot vliegeniers worden opgeleid, evenmin dat aan de universitei ten en hoogescholen verplichte college's over „Kriegswissen schaft" zijn ingelascht. Daarover sprak Hitier niet. Wel sprak hij over de Duitsche eer en de „Duitsche vrede" en zoovele schoone dingen. Dit spel kan gespeeld wor den, zoolang de stelselmatige voorbereidingen voor den oor- door JAMES OLIVER CURWOOD. 12. En nu, terwijl ze beiden op het dek van „de Nome" stonden, uit kijkend naar de witte toppen der bergen, die zich langzamerhand in den avondnevel oplosten, was de uitdrukking van twijfel en verwar ring nog sterker in haar oogen en ze zei Ik zou altijd houden van ten ten, oude bergpaden en de ongerepte natuur. Ik benijd Belinda Mulrooney, van wie u mij vanmiddag vertelde. Ik haat steden, spoorwegen en auto's en alles, wat daarmede vastzit en 't spijt me, dat ook Alaska daar op den duur niet vrij van zal blijven. Ook ik haat dien man... John Gra ham,... Haar woorden verschrikten hem. -Ik zou graag willen, dat u me telde, wat hij nu op het oogenblik met mijn geld uitvoert... Haar stem klonk koud en hij zag hoe een van haar handen zich zeer krampachtig om den rand van de verschansing klemde. Hij heeft de wateren van Alaska leeg laten visschen, juffrouw Standish, iets wat nimmer meer goed gemaakt kan worden. Maar dat is nog niet alles. Ik geloof niet, dat ik aan de log kunnen worden geïnterpre teerd als noodzakelijke hande lingen ter schraging van het Duitsche eergevoel en als een demonstratie van het Duitsche verlangen naar „Gleichberech- tigung". Zoolang dat mogelijk was, waren er velen, die ook geloofden wat zij zoo gaarne zouden doen. Maar daar was het juist om te doen. Slechts gesteund door althans een deel der openbare meening in het buitenland, met goedgeloovig- heid en „fair play" was Hitier in staat onder de oogen van de wereld een bewapening tot stand te brengen, zooals de wereldgeschiedenis, hoewel rijk aan dergelijke situaties, ze nog niet gekend heeft. De toekomst zal leeren. waarvoor deze over weldigende oorlogsmacht zal worderi gebruikt, waarvoor de milliarden in dezen tak van dienst zijn geïnvesteerd. TWIJFEL UITGESLOTEN. Voor hun, die door het over stelpende aantal dwingende argu menten er nog altijd niet achter gekomen zijn, welk een spel het nationaal socialisme met de wereld trachtte spelen, heb ik, aldus J. J. van Eijck in „De Groene", van een reis door het Derde Rijk een zeer bijzondere surprise meegebracht, de fotografische reproductie's van den voor- en achterkant van een z.g. „Kriegs- beorderung", oorlogsbevel, die op 't oogenblik in koortsachtige haast op het ministerie van oorlog te Berlijn worden opgemaakt en successievelijk aan alle Duitsche mannen worden uitgereikt. Reeds velen hebben een der gelijk papier in hun zak en het wachten is nog slechts op het sein, waarop zij in wagons, vrachtwagens en vliegtuigen over voor hun en voor ons, onbekende grenzen zullen worden vervoerd om aldaar het „Duitsche levens recht te verdedigen". U kunt zich voorstellen welk een uitwerking Kriegsbeorderung reeds thans heeft, welke gemoeds toestand zich van een volk mees ter maakt, waarvan de mannen zulk een mobilisatiebevel in hun zak hebben. Ieder bijzonder nieuwsbericht door de radio, iedere aankondi ging van een rede van den „Führer", ieder geluid van een fabriekssirene, ja zelfs het gebel aan de deur op een ongewoon uur herinnert de familie met schrik aan het oogenblik, waarop de mannelijke leden van het gezin de hunnen moeten verlaten. Bepakt met kookgerei, ransel en wollen deken. Voor langen tijd, wellicht voor eeuwig. Nog verhoogd wordt de heer- schende spanning door het feit, dat er niet over gesproken kan worden. De voorbeelden hoe der gelijke vergrijpen (landverraad gestraft worden, heeft het regime hun in alle openhartigheid ge toond. Het staat er als punt no. 1, sober, ondubbelzinnig„Die Kriegsbeorderung ist geheimzu- waarheid iets te kort doe, wanneer ik zeg, dat hij duizenden vrouwen en kinderen heeft vermoord, door de binnenlandsche wateren te berooven van hun vischvoorraad. het voedsel waarvan inlanders eeuwen lang ge leefd hebben. Ik weet het, want ik heb ze zelf zien sterven. Het leek hem alsof ze plotseling door een duizeling werd bevangen. En dat.... is dat alles Hij lachte bitter. Mogelijk zouden sommige menschen dat al voldoende vinden, juffrouw Standish. Maar overal in Alaska voelt men :ijn verwoestende macht. Door het geheele land zijn zijn vertegenwoordi gers verspreid en Soapy Smith was als vogelvrij verklaarde, een gentle man, vergeleken bij deze mannen en hun meester. Als eenmaal het Departement van Binnenlandsche Zaken Alaska in zijn klauwen heeft, zullen de honderden vallen, die Graham heeft uitgezet, dichtklappen. Voor een tijdje zullen scheepsladingen dollars naar de Ver eenigde Staten gaan, maar aan het eind zal Alaska een verwoest en gebroken land zijn. Ze hief het hoofd op en in het vallende avondlicht keek zij naar de spookachtige omlijningen der berg toppen, nog zichtbaar in den nade renden nacht. - Ik ben blij. dat u me dat alles van Belinda Mulrooney verteld heeft, zeide zij Ik begin nu heel veel dingen beter te begrijpen en het voorbeeld van een dergelijke vrouw is bemoe digend. Zij kon vechten, nietwaar -vechten als een man Ja, en dat deed ze dan ook. En zij bezat geen geld, dat 'halten"... Kan er nu nog twijfel bestaan omtrent de agressieve bedoe lingen van Hitler's bewapening? Is er nog een constructie denk baar, waarin deze „Kriegsbe orderung'., als dienende voor het herstel van de Duitsche eer en „Gleichberechtigung' kan worden gewrongen Door wie wordt.Duitschland bedreigd en wie kan nten op redelijke gronden agressieve bedoelingen jegens Duitschland op 't oogen blik toeschrijven. En zoo ja waarom wordt dat dan niet openlijk aan de wereld mede gedeeld, worden in het geheim met bedreiging van zware straf voor degene, die er over durft spreken, de tegenmaatregelen getroffen? Alleen de aanvaller heeft er belang bij een geheime mobilisatie te beginnen. De aangevallene zal trachten de wereld te mobiliseeren. Het is echter nog sterker. Niet alleen, dat de Duitsche mannen gereed worden gehouden voor de groote sprong in het duister, zij zijn volgers een weloverwogen plan reeds ingedeeld naar de fronten, waar zij in actie zullen worden gezet. In één dag worden de man schappen naar de plaats hunner bestemming vervoerd. Het is mij bekend, dat op het oogenblik te Berlijn gewerkt wordt aan de oproepingen voor hun, die op de vijfde mobilisatiedag moeten ver schijnen. Zou men op dit ministerie niet tevens in weloverwogen plannen bepaald hebben hoe en waarde compagniën, regimenten en legers zullen moeten opereeren? Stelt u zich voor, dat Duitsch land Nederland zou willen be zetten (hetgeen waarschijnlijk is, aangezien het onze levensmid delen noodig heeft en niet kan betalen). U zoudt het pas merken als de groote steden reeds bezet zijn. Weerstand is dan wel zeer moeilijk, aangezien een Neder- landsche mobilisatie drie dagen voorbereiding noodig heeft Aldus zal het fascistische rijk iederen staat per overrompeling onder de voet loopen, die het noodig heeft of die hem in den weg staat. KLAAR.... Er is voor alles gezorgd De mobilisatie van de oorlogs industrie is niet ten achter ge bleven bij die van de manschap pen. Er heeft in den laatsten tijd een concentratie plaats gehad van alle takken van oorlogsnij verheid in de omgeving van Ber lijn, binnen de z.g. „Mittelinie' een strook van ongeveer 100 K. M. breedte, loopende van Noord tot Zuid, ter weerszijden van de hoofdstad. In zeer korten tijd zijn daar vele nieuwe fabrieken verrezen én vele andere zijn naar dit ge bied overgebracht. In sommige gevallen heeft men daarbij gebruik gemaakt van de jonge lieden van het z.g. „Arbeitsdienstjahr". haar macht zou kunnen geven. U vertelde mij loch, dat ze den laatsten dollar, dien ze bezat, bij wijze van geluksaanbrenger" in de Yukon smeet Ja, dat was te Dawson en ze deed dit, terwijl ze wist, dat ze niets meer over had om een stuk brood te koopen. Ze hief haar hand op en hij zag vaag het glinsteren van den eenigen ring, dien zij droeg. Langzaam schoof ze dien af. Dan gaat deze ook als geluks aanbrenger het geluk voor Mary Standish, zei ze zacht lachend, terwijl ze den ring in zee wierp. Ze keek hem aan, half veront schuldigend. Het is heusch geen melodrama, zei ze Ik meen het en ik geloof er ook in. Ik wil, dat er ook iets van mij op den bodem der zee, dicht bij Skagway, ligt, zooals Belinda Mulrooney wenschte, dat haar dollar voor altijd op den bodem der Yukon zou liggen. Ze reikte hem de hand, waarvan de ring had afgenomen, en hij voelde, hoe deze voor een oogen blik warm en levend in de zijne lag Ik dank u voor de heerlijke uren, die ik vanmiddag met u heb doorgebracht, mijnheer Holt. Ik zal die nooit vergeten Het is etenstijd, zoodat ik afscheid van u moet nemen. Hij volgde, zoover hij kon, het slanke figuurtje met de oogen. Terug- inde naar zijn hut, liep hij bijna Tegen Rossland op. Dit voorval irri teerde hem. Ze namen geen van beiden notitie van elkaar doch Ross land keek Alan onbevreesd, met een uitdrukking van vastberadenheid op Vaak verdwenen zij voor eenige maanden naar een voor hun on bekend gehouden omgeving, streng geïsoleerd van de buiten wereld, om daar, ondergebracht in tenten en barakken, speciale fabrieken te bouwen. Op deze wijze bereikte de regeering, dat er op verschillen de plaatsen gifgasfabrieken ont stonden, van welker bestaan slechts enkele ingewijden kennis dragen. Zoo is mij door iemand,"die het weten kan, medegedeeld, dat er tusschen Brandenburg a.d Havel en het plaatsje Premnitsz op deze wijze een gasfabriek is gebouwd, die onder de natuur lijke bescherming van een groot boscli volkomen van de buiten wereld is geïsoleerd. Er wordt op het oogenblik niet gewerkt, slechts door twee mannen gewaakt. Deze gifgasfa briek produceert n.i. een gas van zoodanige superieure kwaliteiten dat het niet mogelijk is deze langen tijd op „normale" wijze in gashouders te bewaren 1 In zes uur echter kan deze fabriek in volle actie worden gezet. Dat is een voorbeeld uit vele. Alles staat gereed voor de groote dag. Het spreekt vanzelf, dat de legerleiding geen schakel in de keten zal hebben vergeten. Ook voor betere en nieuwe wegen is gezorgd. De beroemde „Reichs- autobahnen" leggen hiervan een ondubbelzinnig getuigenis af. Probeert u eens een ritje te maken met uw auto over zoo'n nieuwe weg. Wanneer u er echter een gangetje achter zet, moet u niet schrikken wanneer uw tochtje een einde vindt door een lekke band, zooals velen reeds overkomen is. Wat is n.I. het geval. Men heeft bij de constructie van deze wegen zoo zeer met de feitelijke bestemming rekening gehouden, dat ze alleen voor gevaarten met rupsbanden e.d. geschikt geacht mogen worden. Echter heeft men zich aan de militaire behoeften van het Derde Rijk weten aan te passen. Een groote bandenfabriek ad verteert thans nieuwe banden onder de aanbeveling: „bijzon der bestendig tegen hitte, voor het berijden dernieuwe wegen." Duitschland wil den oorlog. De aard van zijn voorbereidingen wijst er ondubbelzinnig op. De „Kriegsbeorderung" neemt de laatste twijfel weg, ook al spreekt Hitier nog zoo veel over vrede en opbouw. Hij kan niet aan de ontmaskering ontkomen. MARLENE MET GEVOLG. Ik las in de krant, dat H. M. de Koningin en Prinses Juliana voor en kele weken naar 'n stil dorpje inde Vogezen waren vertrokken. Met va- cantie. Mede vond ik een klein ge volg vermeld van drie personen. Zoowel de keuze van de vacantie- plaats als de entourage bij het ver trek, getuigden van koninklijken een zijn gezicht, aan. Niettegenstaande zijn vooroordeel begon Alan langzamerhand een ande ren indruk van den man te krijgen. Er was iets in zijn houding, wat hem voor een oogenblik respect in boezemde Al mocht hij ook een schurk zijn hij had bewezen, dat hij wist, wat hij deed en hij bezat een tegenwoordigheid van geest, die niet gauw door onbelangrijke dingen ver stoord zou worden, redeneerde Alan bij zichzelf. Hij had een antipathie tegen den man. Als vertegenwoordiger van John Graham beschouwde hij hem als zijn vijand en als bekende van Mary Standish was hij voor hem een even jroot mysterie als het meisje zelf. ïn eerst nu, in zijn hut zittend, be gon hij zich af te vragen, of Ross land waarschijnlijk niet het recht had om een dergelijke houding tegenover Mary Standish aan te nemen. Hij was niet nieuwsgierig. Zijn leven was te werkzaam geweest om zich met kletspraatjes te kunnen in laten. Het kon hem niets schelen, welke relatie er bestond tusschen Mary Standish en Rossland, behalve, waar het hem zelf betrof en de toe stand was nu, volgens hem een weinig te delicaat geworden. Een dergelijk avontuur had geen aan trekkelijkheid voor hem, maar de mogelijkheid, dat hij door beiden, Rossland en Mary Standish, verkeerd beoordeeld kon worden, hinderde hem. Rossland was hem betrekkelijk onverschillig» behalve dat hij hem, evenals de andere vertegenwoordigers van Graham, gaarne onschadelijk zou hebben willen maken. En hij trachtte zich ook nog steeds voud. In hetzelfde nummer van de krant las ik van een Andere moeder en dochter, die op 'n vacantie-uitstapje waren. Ze kwamen van verre, üit Amerika n.I. en voor haar vacantie rust had deze moeder de Fransche lichtstad gekozen, Parijs. Malene Dietrich, de filmster. De filmactrice Mariene Dietrich zoo las ik woordelijk is met de „Normandië" uit Amerika te Parijs aangekomen, vergezeld van haar elfjarig dochtertje Marie, vijf ka meniers en negen en zeventig kof fers. Ik weet niet, of ook de Koningin een staf van bedienden naar het plaatsje in de Vogezen heeft meege voerd, noch minder weet ik, hoeveel koöers zij bij zich had. Dat gaat mij een ander niets aan en daarom wordt het ook niet vermeld. Het zijn afgoden, die de strating van goud en edelsteenen benoodigd hebben om... de domheid te kunnen imponeeren. En het zijn de valsche koningen en koninginnen, die het pu bliek tot in hun garderobe moeten laten blikken en de pronk-spreiding van slaven-bezitter betoonen, om alweer aan de domme massa een majesseit te suggeeren, welke z< noch uit geboorte, noch uit natuur lijke gratie bezitten. Let maai eens op in het openbare leven, hoe alle bovenmatige opsmuk, geestelijke en materieele, slechts dienen moet om zekere tekorten te maskeeren. HENK LEERTRAAG. Hij is gelukkig weer thuis, Henk Leertraag. Eigenlijk heet hg anders, maar ik noem hem zoo, omdat hij in ieder geval een lid is der groote schare trage leerlingen, die dezer dagen met zooveel angst en beven het overgangsexamen hebben tegemoet gezien. Een hunner, de 15-jarige scholier H. uit Ginniken, was niet naar huis teruggekeerd, toen hij vernomen had, dat hij niet zou overgaan. Hij durfde niet, schaamde zich, was bang voor straf. Toen zaten de ouders natuurlijk in zorgen. Ze vroegen aan de politie om hun jongen te zoeken en lieten de vermissing per radio bekend maken. Enfin, deze jongen is weer terug. Er loopen er zoovéél van huis weg in deze dagen; meestentijds komen wel weer als geslagen honden naar huis terug. Ik heb altijd met zulke jongelui te doen. Als je moeilijk, heel moeilijk kunt leeren, lichaam en geest van dag tot dag zit af te beulen door de studie van dingen, die je onmoge lijk voorkomen, is het niet ver schrikkelijk, dat je dan ook nog angst moet hebben voor straf, straf omdat je iets mist, dat je alleen bij je geboorte hebt kunnen meekrijgen? Waarom drijft men zulke kinderen met geweld tot de schaamte en de vernedering, welke iedereen gevoeld, die gezet wordt in een rij en dan op de achterste plaats wordt gesteld Zeker, er zal wel 'n enkele zijn misschien onder de gezakte can didates die beter kan dan hij (zij) toonde maar zulke leerlingen zijn toch bepaald uitzonderingen. Meestentijds nemen ouders het zonder meer aan, dat hun kind dat zitten bleef, onwil of gebrek aan ijver heeft betoond, omdat ze in hun trots de meer voor de hand liggende waarschijnlijkheid niet willen over denken, dat het kind niet voor studie geschikt is. Ouders, behandelt uw kind, dat zitten bleef, met liefde. En als ge meent, dat de studie te zwaar is, bespaart het dan een verdere marteling. ONGEWENSCHTE COMBINATIES. Politiek is vuil! Zoo oordeelt Jan Publiek. Of dit oordeel rechtvaardig is? Men noemt tenslotte geen koe bont, als ze niet 'n vlekje vertoont. wijs te maken, dat zijn belangstelling voor Mary Standish niets bijzonders was. Hij had geen pogingen gedaan om iets naders van haar te weten te komen en had haar ook geenerlei vragen gesteld. Geen enkele maal had hij zijn verlangen te kennen gegeven iets omtrent haar particuliere aangelegenheden te weten te komen en geen enkele maal had zij aange boden hem iets over haarzelf te ver tellen, of een verklaring te geven van de eigenaardige wijze, waarop Rossland haar had durven bespion- neeren. Hoewel hem er niet zooveel aan gelegen was, had bij haar toch vol doende gelegenheid gegeven hem in haar vertrouwen te nemen, indien ze zulks verlangd had. Hij dacht er over na, hoe angstig dicht hij bij het jevaar geweest en hij bewonderde iet prachtige inzicht, dat zij in de zaak getoond had. Ze had hem be hoed voor twee feiten het aanbie den van zijn verontschuldigingen aan Rossland en hem ovezboord te gooien. Hij was in een strijdlustige stem ming, toen hij zijn schreden naar de eetzaal richtte hij was koppig, vast besloten zich zoo min mogelijk ver der met Mary Standish in te laten. Hoe aangenaam hij haar gezelschap ook gevonden had, hij kon de ge dachte niet verdragen, om op de meest onverwachte oogenblik als het ware gecommandeerd te worden. Het was, alsof Mary Standish zijn ge dachten geraden had, want haar houding gedurende 't diner had niet correcter kunnen zijn. Er lag iets verleidelijks, uitdagends in. behoeft Uw dag niet te vergallen. Neem een "AKKERTJE" en ge zijl er van ai. Géén last met Uw maagl Prettig innemen en onschadelijk. AKKER-CACHETS verdrijven spoe dig Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn, Vrouwenpijn, rheumatische pijnen, gevatte koude, Influenza, Griep, enz. Nederiandsd Smaakloos ouwel-omhulsel. Product Ge proeft daardoor niets. Ze glijden zoo naar binnen. 12 si. 52 ct. Zakdoosje 20 ct. volgens recept van Apotheker Dumont Op elk AKKER hierop AKKER.CACHETS "AKKERTJE" komt de naam voor in "ruit"-vorm. Let en weiger elke namaak De politiek staat nu eenmaal in een kwaden reuk en daarom ook is het plicht dergenen, die „aan politiek doen", om de politieke zeden zoo rein mogelijk te houden. „Voortaan zal geen enkel lid van het parlement of van een provincieraad evenmin als een lid van de regeering of van Ged. Staten een mandaat van beheerder of commissaris van een vennoot schap mogen aanvaarden geduren de den tijd van zijn politieke werk zaamheid. Dit zal het geval zijn ook voor perioden tusschen twee zittingen van het parlement. Deze schikking zal van toepassing zijn met terugwerkende kracht tot het jaar 1932 en 1936 inbegrepen. Geen enkele der hierböven be doelde publieke mandatarissen zal ooit nog een functie waarnemen van beheerder of commissaris in welk organisme of welke vennoot schap ook waarin de staat belangen heeft of daarop controle uitoefent. In de credietinstellingen, welke een publiek of semi-publiek karakter dragen, zal het eveneens niet geoorloofd zijn de functie van beheerder of commissaris of van besturend lid, d.w.z. beheerder of commissaris, directeur, zaakgelas tigde, enz. waar te nemen." Het is „Het Liberale Weekblad", dat deze passage knipte uit de re- geeringsverklaring van het tweede Belgische kabinetVan Zeeland. Zij is ook geknipt, zoo meent dit blad, voor Nederlandsch gebruik. Het is hier in ons land een zeer slechte gewoonte van particuliere ondernemingen om lieden, die invloed hebben, daar waar die particuliere ondernemingen invloed willen hebben met gouden koorden aan zich te binden. Wij hebben dat altijd uit den booze geacht, wien of wat dit ook betreft. Men behoeft bij het aanwezig zijn van zulke gouden koorden niet aan corruptie te denken, wanneer men het ten sterkste afkeurt. Niets men- schelijks is den mensch vreemd. Overheidsambt of openbare functie gaat bijna nimmer samen met par ticulier belang. Men kan niet bur gemeester zijn en commissaris van een zaak, die onmiddellijk of indirect met de gemeente zaken doet. Men kan niet minister zijn en oud-commissaris, of toekomstig- commissaris van een bedrijf, dat met den staat handel drijft of van den staat gunsten noodig heeft. Dat deze ongewenschte combinatie van functies in de practijk tot onaan gename verhoudingen voert, is even min alleen in België gebleken. Ik herinner aan de agitatie van autobus exploitanten tegen den secretaris generaal van Waterstaat, die tevens commissaris der Ned. Spoorweg- Ze groette hem met een lichte buiging van het hoofd en een koel glimlachje. Men kon zien, dat ze niet in de stemming was om te conver seeren, noch met hem, noch met anderen, die naast haar zaten, maar niemand zou toch hebben durven zeggen, dat ze zich onvriendelijk jedroeg. De kalme koele ongenaak- jaarheid, waarmede ze zichzelf om- de, was een soort openbaring voor hem, en niettegenstaande de nieuwe gedragslijn, die hij zichzelf voorgeschreven had, kwam hij wederom onder haar bekoring. Hij kon niet nalaten zijn blikken nu en dan op haar lokken te laten rusten, als zij haar hoofdje gebogen hield. Ze had het haar zoo recht naar achteren geborsteld, dat het meer dan ooit aan fluweel deed denken, hij betrapte zichzelf op de ge dachte, hoe prettig het moest zijn, er met zijn hand overheen te kunnen strijken. Hij schrok, toen hij tot deze ont dekking kwam. Keok en Nawadlook hadden toch ook mooi haar, maar hun beider lokken had hij nog nim mer op deze wijze bekeken En hij had nooit zoo over Keok's mooie mondje nagedacht als hij dit nu deed over de lippen van het meisje tegen, over hem. Hij bewoog zich onrustig en was büj, dat Mary Standish hem in deze momenten van geestelijke zwakheid niet gadesloeg. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1936 | | pagina 5