DERDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Zaterdag 25 Juli 1936 Zeven en vijftigste Jaargang No 30 Afrikaansche brieven. Krakelingen. unttg tandkn Ons weekpraatje. Binnenland. Het leven wordt duur der in plaats van goedkooper. Onze regeering wil geen deva luatie, maar zij wenscht de zoo noodzakelijke aanpassing langs anderen weg te bereiken. Die weg is een bittere lijdens weg en niet ten onrechte wordt gevraagd, of hij nog wel verder te begaan is. Verdere loonsverlagingen, pen sioenskortingen en belastingver- hoogingen zijn vrijwel onmogelijk. Men zou nu moeten komen tot verlaging van andere lasten. De vraag is echter, of dat kan. Het stuntelig pogen tot verla ging van de kapitaallasten bij de Ned Spoorwegen wordt al gemeen bij voorbaat als eene mislukking beschouwd. Wat minister Deckers nu weer probeert, om de hooge zuivel- prijzen wat naar beneden te brengen, is een nieuwe mis lukking. Zooals men weet, heeft de Regeering op de boter, de vetten, de olieën, de melk enz. een toe slag, welke vloeit in het Land- houwcrisisfonds, waaruit 't geld gehaald wordt om den boeren te ondersteunen. Nu loopt de verkoop van boter en margarine belangrijk terug, omdat de toeslag veel te hoog is. Bij de huidige lage Ioonen kan men de dure boter en ook margarine niet betalen en velen gebruiken dan ook olieën en vetten in plaats van boter en margarine. Daardoor komt er belangrijk minder in het potje van het Landbouwcrisisfonds. Nu stelt de regeering voor, den toeslag op olie en vetten te verhoogen en wel de olie van 24 ct. per kilo tot 40 cent en van vet van 30 tot 40 cent per kilo. Als compensatie wordt dan de toeslag op boter en margarine met 4 pet. per kilo verlaagd. Wat beteekent ditnu practisch? Volgens een recept door het Depart, van Sociale Zaken zelf verspreid, kostte een kilo goede margarine, zelf van olie en vetten vervaardigd, 50 cent per kilo. Dat was clandestine boter, maar aangezien de margarine in den winkel f 1.101.20 kostte, gaf deze zelf-fabricage 'n voordeel van 50—60 cent per kilo. Nu gaat de Regeering, om het vervaardigen van deze goedkoope boter te voorkomen, de oliën en vetten belangrijk verhoogen, zoo dat nu een kilo eigengemaakte boter ongeveer 12 cent duurder zal komen. De boter en margarine wordt slechts 4 cent per kilo goed kooper en de eigengemaakte margarine 12 ct. duurder. In plaats van goedkooper wordt dus het leven, ondanks de zoo dringend noodzakelijke aanpas sing naar beneden, weer wat duurder, tengevolge van dezen regeeringsmaatregel. Overigens zal hetgeen de re geering wenscht, n.l. het clan destine boter- en margarinever- bruik tegen te gaan, toch niet bereikt worden, want deze blijft ook nu 44 cent per kilo goed kooper. De officieele boter en margarine moet 't daar glansrijk tegen afleggen. We zeggen piet, dat de z.g. aanpassingsmaatregel van minis ter Deckers in zich onjuist is. Maar wel zal niemand ont kennen, dat ook deze nieuwe ren arbeid, poging der regeering, om te dat komen tot de zoo noodzakelijke aanpassing een finale mislukking is. Het leven moet goedkooper worden en de maatregelen der regeering maken het nog steeds duurder I wild en me steeds een blinkende 6 of 5 bezorgde in m'n studenten jaren. 'Dat hadden zelfs die leelijke nik kers ginds door. Ja, zeiden ze, komt ie onze school inspecteeren, dan vraagt ie zoo maar over alle vakken, maar gaat 't over Plantenkunde, dan heeft de Pater een boekje bij zich. Maar daar heb ik 't nu alweer over m'n snuggere negerjongens, en we moesten toch over planten schrij ven. Ochwaar 't hart van vol is.... In Nyasaland kunnen we niet meer spreken van oerwouden of zelfs niet van ondoordringbare tropenbosschen. Alleen langs de rivieren is de plan tengroei hier en daar erg weelderig met prachtige hooge boomen, en alles-versperrende slingerplanten. We hebben wel eens gevochten tegen zoo'n muur van wildernis. We waren met z'n vieren op uitstapje in Neno-Missie, om eens wat uit te rusten. N e n o ligt heelemaal tus- schen de bosschen in, boven op een flinken heuvel, en vanuit 't Paters- huis gaat de blik over een zee van groene wuivende kruinen. We zouden de groote watervallen van de Wamkulumadzi-rivier gaan bezoeken, maar we spraken af steeds de zoom van het water te volgen, zonder hier of daar de woestenij te ontwijken. Twee fiksche negerboys gingen voorop, gewapend met even fiksche hakmessen. Maar ocharm t Was er zóó wi'd, zóó ondoor dringbaar, dat we na een uur onze moedige afspraak opgaven, en maar netjes 't open bosch van den hoogen oever opzochten. Maar daar ben ik nu al weer van mijn planten afge dwaald. Ziet ge wel dat dit m'n vak niet is Buiten die vochtige plaatsen zijn de boomen meer open, dun bezet met krom onoogelijk hout, dikwijls de mogelijkheid latend om met een motorfiets 't eene paadje met 't andere te verbinden, kriskras door de open plekken van 't bosch. Al leen 't gras, dat ginder 2 meter hoog wordt, kon dan wel eens parten spelen en levert in alle geval een temperatuur op gelijk een gesloten oven Alleen langs 't water en in som mige bosschen van de vlakte staan de mooie flinke boomen, die ons van planken en timmerhout voorzien. We hebben er verscheidene" soorten, meestal zeer hard, maar ik zal U de lastige inlandsche namen maar sparen. Alleen noem ik 't ebbenhout dat verdroogde negers is, zooals wij soms plagend tegen de nikkers zeggen. En niet te vergeten 't mooie mahonihout dat hier luxe is, maar daarginder alledaags materiaal. Velen dachten zeker dat ik ging beginnen met sinaasappelboomen en bananenstruiken, maar die groeien niet in 't wild, doch slechts bij aan planting. Wel zijn er die vruchten in overvloed en vooral onze Neno- Missie produceèrt de fijnste en dikste sinaasappelen van wel heel Centraal Afrika, hetgeen enkel en .alleen te wijten is aan den grond daar. Sinaasappelen kosten bij ons nog geen cent per stuk en bananen zijn er minstens 12 verschillende soorten. Maar dan sappige geurige bananen, niet die droge meelstokjes die hier duur verhandeld worden. Ik zou nog veel vruchten kunnen opnoemen, want 't warme land is, God dank, rijk gezegend met fruit van allerhande soortb.v. de man go die een soort terpentijnsmaak heeft, maar heerlijk is, en de papaia, de ailvokaatpeer, de ananas. Maar, zei me laatst iemand, met zooveel soorten bananen, hebt U daar voor weinig geld (1 penny de 12) een zeer krachtig voedsel. Ochzon der onze dokters te na te spreken in hun theorie van de groote voe dingskracht der bananeD, (ze willen trouwens ook niet zeggen bananen en enkel bananen) raad ik U aan maar eens 'n dag of twee niets dan bananen te eten, maar dan hoop ik toch niet uw geeuwen te aanschou wen. Maar wat wordt er eigenlijk ver bouwd om te eten 't Hoofdvoedsel van den neger is mais en die maakt dan ook de hoofdteelt uit. Hoe die wordt opgediend zeggen we later bij 't doen en laten van den nikker. Die mais daar moet 't maar doen 'n maand of vijf en in de vlakte zelfs in drie. Want 't regenseizoen duurt immers maar vier maanden. Dan moet in dien korten tijd alles geschieden't land omspitten, of liever evekes „omhakken", poteD, ophoogen en oogsten. Alles groeit dan in dien vochtigen tijd als kool, en zoodra de regens ophouden, stooft 't zonnetje alles rijp in een minimum van tijd. De veldarbeid zit er dan voor den neger weer een jaartje op, en 7 8 maanden lang rust ie van den zwa- om de eenvoudige reden 't droge seizoen niets groeien kan. Bij die mais plant de neger dan nog allerlei spul voor voor bijgerecht, want maispap alleen is hongersnoodvoedsel. Dat andere is dan boonen, vooral struikboonen, verschillende soorten groen op een soort spinazie lijkend, waarvan de bladeren gekookt wor den ook nog kleine pompoenen, aard- of apennootjes, kleine wilde tomaten en niet te vergeten de neger zijn maniok, waarvan ie de melkwitte wortels afknaagt of ge kookt oppejzelt zoo tusschentijd door. Ter voltooiing de zoete aardappel die geweldig dik wordt, maar weinig liefhebbers onder blanken heeft. Maar ik wed dat menigeen zich al afgevraagd heeft, waarmee het land daar toch bemest wordt. Dat wordt niet bemest. Zóódat is kort en bondig. De neger teert op 's Heeren lieven akker zoolang kan, en heeft ie een stuk landgoed uitgemergeld, dan gaat ie gewoon ergens anders. Een stuk bosch wordt dan afgekapt en nota bene al de meter boven den grond. Waarom Zeer eenvoudigdan behoeft de ne ger zich niet te bukken bg 't af kappen. Daarna zet ie 't heele zaakje in brand en 'n nieuw stuk land is ver worven. Zoo is de bemesting in „Niemandsland". Bij dit alles heb ik de schoonste tooi van Afrika's wildernissen ver geten nl. de palmboomen en struiken. Palmen groeien er overal en veel en m 't wild gewoon. De verschei denheid van soort is zeer groot. Maar vooral de hooge palm boom is den neger lief. Niet omdat ie meters en meters hoog z'n schoone kruin de luchten in heft. Ook niet omdat ie daar sierlijk staat te wiegen op z'n slanke schubbenstam. Poëzie vindt de neger banaal en schoon heidsgevoel heeft ie gewoon geen, maar dan ook geen. Neenmaar die boom geeft „ca- kudya" zal ie zeggen, d.w.z. eten en drinken, daarom gaat de neger een hooge palmboom met respect voor bij, want daar is niets wat 'm zoo zeer impressioneert dan eten en drinken. De neger n.l. tapt 't sap van die boomen af, hetgeen ie laat gisten en zoodoende „uipa" ofwel palmwijn be komt. Jammer genoeg gaat de palm boom van deze behandeling dood en de Regeering verbiedt dan ook streng 't winnen van palmwijn. Maar ga maar eens patrouilleeren op natuur- menschen die als slangen door 't hooge gras glijden en die dan slechts op volle intellectueele kracht zijn wanneer 't middelen betreft om aan „cakudya" te komen. Wat moet hij de Europeaan een ezel vinden, die daar zoo maar nut tige boomen laat staan omdat ie ze ,mooi" vindt. Dan schudden ze mee- waring 't hoofd en zeggen mede lijdend „Arme blankenga nu de grillen van die menschen eens be grijpen." Natuurlijk heeft de Europeaan de handelscultuur in Centraal Afrika gelijk elders ge-axploiteerd. Zoo komt op eerste plaats de tabak, vervolgens katoen, thee en koffie en ook nog lisal. Maar daar moest zoo'n dure missie zich toch al lang in bekwaamd heb ben, om zoo op eigen beenen leeren te staan. Zeker, vrienden, en dat hebben we gedaan. We hebben zelf drie groote tabaksplantages ge-ex- ploiteerd, maar op 't oogenblik is er daar nog één van over en die nog nauwelijks rendeert. Dat komt omdat de wereldmarkt dolgedraaid is. Toen ik in Nyasaland aankwam (1927) waren er nog 400 blanke planters, maar daarvan zijn er reeds 300 of bankroet gegaan of zijn elders hun heil gaan zoeken. Als ik u zeg dat de Nyasaland-tabak van 1933-34 nog onverkocht op de dokken van Londen ligt, dan behoeft de tabak hier geen verdere aanprijzing. Lisal, d.w.z. ruwmateriaal voor touwslagerijen, is sinds lang geen marktartikel meer en de plantages daarvan vergingen reeds onder gras wildernis toen ik in Nyasaland aankwam. Wat de koffie aangaatzoo 't „koffieland" Brazilië z'n producten in zee werpt, is overproductie den dood der kleineren. Thee van daar is fijn, maar groeit slechts in twee districten. Alleen de katoen blijft nog over en wordt op 't oogenblik door 't heel Protectoraat geproduceerd, maar we wonen te ver. De verre transport zal hem te duur maken, en dan is er weer geen concurreeren mogelijk met 't goedkoope Japaneesch goedje. De slotsom is dat Nyasaland er economisch heel dunnetjes voor staat, en dat de neger, die eerst wat centen verdiende op de plantages en zich kleedde, nu weer stillekens naar vroegere gebruiken terugkomt en zich weer „netjes" gaat kleeden als echte Adamskinderen. Nu nog een woordje over inge voerde Europeesche gewassen. Ge kunt wel denken dat de missionaris sen niet nagelaten hebben alles te probeeren om hun bestaan zooveel mogelijk Europeesch te doen zijn. Na veel probeeren en „plaren" heb ben we op 't oogenblik dan ook ver schillende groenten van Europa naar Afrika overgebracht en met succes. Zoo hebben we alle soorten struik boonen, spinazie, roode en witte kool, worteltjes en erwtjes, asperges en aardappelen die echter maar knik kers vormen, maar wel heel hoogen weelderig loof maken maar.... daar is een groote maarDat alles groeit alleen in 't regenseizoen en de over blijvende 7 of 8 maanden zoo goed als niet en heelemaal niet in de heete vlakte. Koren groeit er ook, maar daar slaat gewoonlijk de roest op juist voor 't rijpen. Wat fruit van hier aangaat, heb ben de zoo lekkere kersen en peren tot hiertoe geweigerd zich aan te passen. Wel hebben we perziken en abrikozen soms en zelfs appelen, maar 't worden maar kleine „pierks- kes" en nooit de frissche sappige appels van hier. De ziekte waaraan de hier ingevoerde bananen lijdt, droog en meelachtig, daaraan lijdt de appel die in Afrika verdwaalt. Nu is me dat plantenartikel toch nog een heele brief geworden. Oh Steen des aanstoots We zullen dus den leeuw en z'n koninklijk gevolg nog even laten rusten tot een volgende week. JAN DE PONTI Miss. in Centraal Afrika Tropische Planten en „planten" in de tropen. Vóór alles moeten m'n lezers nu niet van me verwachten wat zou lijken op een wetenschappelijke ver handeling over planten. Want plan tenkunde is steeds m'n zwakste vak geweest, heeft er nooit bij me inge- boomstammen worden afgekapt een OIRLO, Juli 1936. PLAATSELIJKE PROTECTIE. We hebben onlangs een circulaire van den Minister van Binnenland- sche Zaken onder de loupe genomen. De circulaire betrof een departe mentale aanmaning aan de gemeente besturen om niet aan plaatselijke protectie - te doen, d.w.z. in bestekken voor openbare werken niet de be paling op te nemen, dat slechts arbeiders uit de gemeente mochten worden werkzaam gesteld of slechts plaatselijke leveranciers in aanmer king mochten komen voor het leveren van de materialen. Zulke voorwaarden mochten in geen geval worden gedaan, indien niet vooraf de goedkeuring van den minister was verkregen. We hebben gezegd, dat deze cir culaire de uitvoering van belangrijke openbare werken zou tegenhouden, omdat voor gemeentebesturen juist de mogelijkheid van het tewerkstellen van arbeiders uit de plaats, doorslag geeft bij het nemen van desbetref fende besluiten. Met genoegen lazen we thans, dat ook de Vereeniging van Nederland- sche gemeenten zulks onder de aan dacht van den minister heeft gebracht, waarop deze heeft geant woord, dat het zijn bedoeling niet om aan de gemeentebesturen moeilijkheden in den weg te leggen bij het ter hand nemen van werken, welke 't karakter dragen van werk verruiming en in dezen financieel moeilijken tijd wellicht zouden kun nen worden uitgesteld, doch onder nomen worden om de plaatselijke werkloosheid te verlichten. Het blijkt voorts evenmin bedenking te ontmoeten bij den minister, dat bij de uitvoering van openbare werken te bepalen, dat uitsluitend plaatselijke ai beid ikrachten moeten worden tewerkgesteld, zij het dan ook, dat den aannemer vrijheid wordt gelaten een kern van eigen arbeids krachten te gebruiken. Tenslotte betoogde de minister met klem, dat de circulaire aller minst ten doel heeft het uitvoeren van werken door de gemeenten op eenigerlei wijze te belemmeren, doch uitsluitend beoogt een onder invloed van de tijdsomstandigheden gaande weg hier en daar opgekomen ontoe- laatbaren vorm van plaatselijke protectie voortaan te weren. Na al deze toelichtingen blijkt er dus tenslotte niet veel meer over gebleven van den oorspronkelijken inhoud der circulaire. We lezen echter niet, dat ook de bepaling is vervallen, dat de gemeen ten voor de toepassing van een rede lijke plaatselijke protectie vooraf de toestemming van den minister be hoeven. En daartegen op zich, bestaan toch óók zeer reëele bezwaren. EEN MINISTERIEEL ABUIS. Het komt méér voor, dat ministers zich vergissen. Waarom ook niet? Zelfs Jupiter immers deed wel eens dutje. Het blijkt, dat minister Gelissen de meening van Dr. Colijn, als zou de crisislucht brekende zijn, deelt. Da bedrijfswinsten, zei de heer Gelissen de vorige week in de Kamer, zijn de laatste drie jaren gestegen de werkloosheid is belangrijk verminderd. Het aantal werkloozen bedraagt thans 378.000. waarvan 45.000 - in de werkverschaffing zijn, terwijl dit totaal vroeger reeds de 400.000 was gepasseerd. Ware deze uitspraak betreffende de werkloosheid juist, dan zou er inderdaad reden zijn om een zucht van verlichting te slaken en de toe komst weer hoopvol in te blikken. Maar de uitspraak is helaas niet juist. Waar ze deze materie betreft, is het feit der onjuistheid voor een minister wel 'n beetje erg. Zijne Excellentie heeft n.l. geen rekening gehouden met het seizoen verloop der werkloosheid. Elk jaar de werkloosheid in den zomer lager geweest dan in den winter en het gaat daarom niet aan, de cijfers van thans te plaatsen naast die van den afgeloopen winter. Ter beoordeeling van den omvang der werkloosheid, haar toe- of afname, moeten we de cijfers van dezelfde maand van het vorige jaar stellen naast het maandcijfer van heden en dan zien we, dat de werkloosheid ten onzent nog steeds stijgende is. Zij het dat de toename minder beangstigend groot was dan anders. was voor de besturen van zoo goed als alle andere lagere scholen in het land aanleiding om het Amster- damsche besluit na te volgen. Waarna het natuurlijk meestentijds regen weer werd in Juli. Ik wil geen oorzakelijk verband leggen tusschen vacantie en regen, maar wél meen ik te mogen zeggen, dat ons Nederlandsche klimaat zich voor geen enkelen regel laat vinden en dat hier voor iedereen, die op 'n bepaalden tijd naar zon of regen verlangt, slechts afwachten de bood schap is. Men heeft ervaren en dit jaar zéér in het bijzonder dat de maand Juli niet droger behoeft te wezen dan welke andere maand ooken.dat constateerende, kreeg men toen ook kijk op de bezwaren van niet-klima- tologischen aard, die aan de ver vroegde vacanties zijn verbonden. De periode b.v. vanaf de beëindiging der groote vacantie tot Kerstmis was veel te groot geworden. De tusschenvoeging deswege van een nieuwe najaarsvacantie was als op lossing wel eenvoudig, maar kwam niet bepaald ten goede aan het onder wijs. Noodig was slechts een betere verdeeling der vrije dagen, niet een uitbreiding van het getal. Het gemeentebestuur van 's Gra- venhage is nu van het jaar als eerste den weg teruggegaan, de groote vacantie voor de openbare scholen bepalende in de maand Augustus. En dat voorbeeld dreigt al wéér door alle, ook de bijzondere, scholen te worden gevolgd. Waartegen m.i. zeer terecht van vele kanten bezwaren worden ingebracht. Het ware te wenschen, dat de beide zomermaanden Juli en Augus tus als vacantiemaanden gingen worden aangemerkt, zóódanig, dat de scholen de vacanties verschillend over deze periode verdeelden. Dat zou „maatschappelijk" beter uit komen dan het geval is met de gelijktiijdigheid. Vacantie is een soort sociaal recht van de werkenden geworden, maar het komt zeer ongelukkig uit, als alle ambtenaren en werklieden in overheids- en particulier bedrijf hun vrije dagen in precies drie weken van óf de maand Juli óf de maand Augustus wilden opnemen. En toch het begrijpelijk, dat vele vaders hun vacanties met die van de kinderen wenschen te doen samenvallen. Een volkomen stelselloosheid in het bepalen van de schoolvacanties zou evenmin goed wezen als een algemeene gelijktijdigheid. Immers, als ouders in Juli de jongens voor drie weken thuis krijgen en in Augus tus de meisjes, of omgekeerd, dan zou de destructie van de huishouding pas volkomen worden. Het meest gewenscht zou zijn, wanneer overal plaatselijk een aparte regeling werd getroffen voor 't open- baie en een voor 't bijzonder onderwijs. Desnoods kunnen de maan den Juli óf Augustus van jaar tot jaar worden worden omgewisseld terwijl aan de kinderen, die een vroege groote vacantie krijgen te genieten, bovendien een korte najaarsvacantie kon worden toegekend, ten deele te verrekenen door inkorting met een paar dagen van de eerste. Zulke afspraak, over het geheele land toegepast, zou het mogelijk maken, dat veel méér rekening kon worden gehouden met de wenschen van employé's en werklieden inzake opname van hun vrije dagen. Ik zie bovendien een algemeen econo misch nut van. Pensions, ontspan ningsgelegenheden e.d. zouden niet gedurende korten tijd worden over belast, zooals thans dikwijls het geval is, terwijl de exploitanten dezer gelegenheden gedurende den overigen tijd den dood in de pot vinden. Met een verdeeling der school vacanties over een grooter tijdperk zou „het seizoen" voor vele zaken aanzienlijk worden uitgebreid en gedurende veel langer tijd zouden de ontspanningsoorden van ons land gestoffeerd zijn met het vroolijke en fleurige beweeg van groote groepen blije menschenkinderen. Bruin, óók zonder zon, door de snelle huidbruinende werking van AMILDA-zonnebruincrême, wel ke ook zonder zon, alleen reeds door den invloed van licht en lucht de huid mooi egaal bruint. Flacon 90 ct. Tube 60 ct. Doos 50,25 ct. DE SCHOOLVACANTIES. NIET TE REGELEN NAAR WEERSGESTELDHEID. IS DE GELIJKTIJDIGHEID DER VACANTIES VAN DE VERSCHIL LENDE SCHOLEN WEL GEWENSCHT? 'n Jaar of, precies weet ik het niet meer, maar laten we zeggen 'n jaar of tien geleden vielen de vacanties der lagere scholen alle in de Augustusmaand. Totdat men in Amsterdam aan de hand van de weersstatistieken vaststelde, dat de maand Augustus als regel 'n regen maand en Juli 'n droogtemaand is, waarom 'n proef werd genomen met een vervroeging der vacanties naar deze Julimaand. De proef slaagde toevallig in het eerste jaar en dat GODLOOZEN-ACTIE EN EERHERSTEL. Eenige honderden godloozen heb ben den Zondag misbruikt door in 't Gooi een openlucht-congres te houden. Tot eerherstel aan den Koning van glorie en majesteit en om be scherming der waarheid hebben dui zenden katholieken van 't Gooi een waardige tegenbetooging gehouden. Piet Kasteel wees daar op het groote gevaar, dat de godloochenarg voor ons vormt. In 1880 was 't getal kerkloozen, waaronder we de godloochenaars moeten zoeken, nog geen >/2 procent van onze bevolking en in 1930 was dat percentage reeds bijna 15! Een onrustbarend cijfer! Telt men bij de 15 pet. geregi streerde godloochenaars allen op, die slechts half overtuigd zijn of in sleur voortleven, dan komen we tot de conclusie, dat wellicht bijna de helft van het Ned. volk geen regelmatig contact met de Kerk meer onderhoud. De vraag rgst dan ookwat zal er gebeuren, als de vervolging komt, de vervolging, die zich zoo vaak niet het sterkst openbaart in geweld, doch in bekoring Wie zal dan stand houden De heer Kasteel toonde den aan wezigen een aantal Duitsciie boek jes, uit welker titels alleen al valt op te maken, hoe het nieuwe heiden dom in Duitschland staat tegenover het Christendom. Mussert heeft gezegd, dat de Katholieke priesters volksverdom- mers en landverraders zijn. Het is goed, dat hg het zoo heeft gezegd en daarbij te kennen heeft gegeven, dat hij daaraan het recht meent mogen ontleenen ze op te ruimen. Maar daar zijn wij zelf bij. Het is er ons echter niet om te doen, aldus de heer Kasteel, te over winnen. Wij willen winnen en wij willen behouden, wat wij op het openbare terrein bezitten. Wee de Kerk, als haar gebouwen de eenige plaatsen zijn, waar de geloovigen nog bijeen kunnen komen. Doch om onze stellingen te be houden en anderen voor ons te win nen, daarvoor is de inzet van al onze krachten noodig. Daarvoor moeten wij, zooals de zeer heilige Paus Pius X vroeg het verstand hand haven. Maar niet alleen het verstand kan ons hier helpen, het moet be vestigd worden in onze levenswijze door het voorbeeld van onze verbon denheid in Chrlfctus. Hoevelen zou ieder van ons in zijn eigen omgeving op weg kunnen helpen, door een woord, een krant, een boek, door een enkele goede daad. Willen er menschen worden gewonnen, dan moeten wg uit hun midden uitgelezen troepen vormen. Ons protest zoo besloot de heer Kasteel, is niet alleen een actie van geloof, een verdediging van de Chris telijke belangenhet is een daad van menschelijkheid en een gevolg van het vaste besluit het erfdeel der vaderen te bewaren. Verzekerd van den Goddelijken bijstand gaan wij van hier, biddend voor hen, die niet weten, hopend op God, in Wien wij gelooven en Wien ieder van ons nabij zal mogen zijn, nu en steeds. Namens de vergadering werden twee telegrammen verzonden. Een telegram van hulde en onder worpenheid aan den Aartsbisschop een ander telegram aan den minis ter van justitie, waarin namens de Gooische katholieken verzocht werd maatregelen te nemen tegen de on gestoorde propaganda der godlooche- ONZE TUINBOUWPRODUCTEN. De mid-zomer, die den bewerker van den bodem in groote gulheid rijke oogsten schenkt, bracht voor de tuinbouwers 'n strop door een catastrophale prijsdaling. Enorme hoeveelheden op de veilin gen zijn onverkocht gebleven. In den aanvang der vorige week bleven 250.000 stuks komkommers van gosde kwaliteit per dag op de veilingen zonder kooper en op meerdere dagen sindsdien bleven zelfs 500.000 stuks onverkocht. De prijs der tomaten daalde van 10 cents tot 4 cents per kilogram. Ontzaglijke partijen groenten gaan dagelijks op de mestvaalt, en dat is te pijnlijker voor de kweekers, nu deze weten, hoe de Duitschers bereid zijn om, als 't moet enals ze 't hadden! goed te betalen voor groente, waaraan zij een kolossaal tekort hebben. Maar onze betalingscontingenten zijn uitgeput.... Daarover doen vele tuinbouwers verontwaardigd. Ze beschuldigen de regeering, dat zij bij het sluiten van handelsverdragen met het buitenland veel meer aandacht zou schenken aan de industrieele producten en en speciaal aan Indische producten, dan aan den Nederlandschen tuin bouw. Met name heeft het in den tuin bouw kwaad bloed gezet, dat terwijl Indië reeds bij het verdrag met Amerika er betrekkelijk goed is af gekomen, het ook bij het clearing- verdrag met Duischland zijn volle portie krijgt. We laten deze grieven voor wat ze zijn, kunnen haar waarde moeilijk beoordeelen, maar we twijfelen niet, of ze zullen de aandacht trekken van de regeering. GEEN VOLKS- OF EEN HEIDSFRONT. Meer en meer beginnen de Kamer verkiezingen van het volgende jaar haar schaduwen vooruit te werpen. De communisten ondernamen reeds een poging om met de socialisten'n eenheidsfront te vormen tot behoud onzer.... democratische en grond wettelijke rechten. Ze wenschen met één gezamenlijke candidatenlijst uit te komen. De socialisten hebben voor de eer bedankt, daarbij herinnerde aan het MUSSERT WINT. De N.S.B.-ers intusschen zgn druk doende met de suggestieve gedachte van „Mussert wint" in de hoofden en hersens der kiezers te hameren. Ze doen dat soms al te realistisch, met kalkpotten n.l. en gummiknup pels, hetwelk dan reactie wekt. En vechtpartijen, die een zeker buiten- landsch cachet dragen. 't Zal ze niet helpen, verzekerde dezer dagen het C.-H.-Kamerlid Lohman, ons volk zal nooit zijn vertrouwen aan een dictator schen ken. Tien, twaalf, laten het er vijftien Kamerleden worden van de N.S.B., maar verder komt deze be weging nooit HET NIEUWE BELASTING PLAATJE. Met ingang van 23 Juli 1936 is op de kantoren der Posterijen verkrijg- baar de rgwielbelastinplaatjes 1936 1937 (1 Augustus 1936 tot en met 31 Juli 1937.) AAN DE GEVOLGEN OVERLEDEN De arbeider der telefonie J. Schoo- nenberg uit Boxmeer, die Maandag onder Beugen uit een telefoonpaal viel en naar het ziekenhuis te Box meer werd overgebracht, is Woens dag aan de gevolgen van dien val overleden. Hij is gehuwd en vader van zes kinderen.

Peel en Maas | 1936 | | pagina 9