TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
ZIJN STIJVE NEK
IN 8 UUR GENEZEN
KLOOSTERBALSEM
Een middenstands
warboel
FEUILLETON.
Geluksdroom
Krakelingen.
DOOR KLOOSTERBALSEM
Zaterdag 27 Juni 1936
Zeven en vijftigste Jaargang No 26
Wij hadden een gesprek met
een kantoorboekhandelaar. Een
energiek, hardwerkend man met
weinig middelen en die dus een
harden strijd om het naakte be
staan had te voeren. Getrouwd,
verschillende kinderen. Natuurlijk
liep het gesprek overdenooden
van den middenstand en over de
middelen om aan die nooden een
einde te kunnen maken.
Het was het oude thema 1
Noemt het lijstje maar op van
verlangens, die men koestert
Die door de Regeering voor
een klein gedeelte worden inge
willigd. Wat er nog toegestaan
wordt gelijk dé wet tegen het
in het wilde weg houden van
opruimingen en uitverkoopen,
wordt door de middenstanders
zelf tot een aanfluiting gemaakt.
Het is verschrikkelijk, hoe de
middenstanders zelf zoeken naar
handigheidjes om die wet, in
hun eigen belang gemaakt, trach
ten te ontduiken 1
Wij spraken over ordening.
Prachtig, zeide de kantoor
boekhandelaar. Ik doe er direct
aan mede, wanneer het komt.
Maar dan moet het goed in el
kaar zitten en niet zooveel mazen
vertoonen als de wet op de uit
verkoopen. Dan moet men de
bepalingen niet ontduiken en dan
mag er geen eindeloos geknoei
uit voortkomen.
Hoe dat mogelijk zal zijn, is
mij een raadsel, zeide de ge
noemde middenstander verder.
Wetten maken op papier is
prachtig, maar te zorgen, dat er
geen ontduiking op groote schaal
kan plaats vinden, is een boven-
menschelijke toer.
Doch zoolang een wet op de
toelating tot het een of andere
beroep of vak niet bestaat, ga ik
mijn gang, zeide de kantoorboek
handelaar. Wat heb je in den
tegenwoordigen tijd aan vakken
nis, aan goede behartiging van
de belangen van je klanten. Als
het iets duurder is dan ergens
anders, dan loopen de klanten
direct ovet. Dan vragen zij niet,
of die ander misschien met de
kwaliteit knoeit. Ze verlaten je
zaak, gelijk de ratten het zinken
de schip.
Ik verkoop nu thee... ik handel
in steenkolen en wanneer ik later
er weer iets anders erbij kan
krijgen, dan doe ik het ook.
Vakkennis kennis over thee
Maar wie heeft dat wel van die
al die honderden grasduiners in
dit soort artikelen.
Drogisten verkoopen kalenders,
waarom zou een kantoorboek
handelaar dan er geen thee,
koffie, steenkolen bijdoen? Er
zijn keurige, goed geleide, vak
kundige kantoorboekhandelzaken,
die geen droog brood verdienen,
terwijl het manusje - van alles
met een flair, die net zoo
groot is als zijn gebrek aan vak
kennis, zijn omzetten ziet toe
nemen
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
7.
Plotseling hield hij zijn adem in
en luisterde. Het leek, alsof er iemand
voor zijn deur stond. Tweemaal had
hij voetstappen buiten gehoord, doch
beide keeren waren ze weer voorbij
gegaan. Met een ruk ging hij over
eind zitten, zoodat de veeren van
zijn bed kraakten Toen hoorde hij
een gerucht een snel zich ver
wijderend geluid en plotseling draaide
hij het licht op. Een oogenblik later
opende hij de deur. Er was niemand
te bekennen. De lange gang was
verlaten. En toen op eenigen af
stand klonk het zachte openen en
sluiten van een andere deur.
Eensklaps zag hij een wit, gekreu
keld iets op den grond liggen. Hij
raapte het op en ging zijn hut weer
binnen. Het was een dameszakdoek
cn het doekje kwam hem bekend
voor. Hij had de mooie kant daar
van bewonderd dien avond in de
rookkamer. Wat eigenaardig, dat hij
dit nu voor zijn deur moest vinden.
IV.
Na deze ontdekking kwam er een
gemengd gevoel van nieuwsgierigheid
en teleurstelling bij Alan op ge
paard met iets van verbolgenheid.
Het vermoeden, dat hij buiten zijn
Het wordt immers toch een
schaos. Groote zaken, die en
passant levensverzekeringen af
sluiten... die alles entameeren,
wat maar eenige winst kan op
leveren
Ordening?
Ik denk er niet aan, tenzij het
wettelijk geschiedt en tenzij de
controle op die wetten uitermate
scherp wordt gevoerd. Geen
ontduikingen gelijk de ontdui
kingen op de winkelsluiting, op
den verkoop van sterken drank
etc 1
Wij, met onze theoretische
kennis en met onze practischen
blik op het zakenleven zonder
dat wij er zelf inzitten, voelen
ons bezwijken onder al deze
lessen uit de ruwe practijk.
De Overheid heeft een serie
wetten uitgevaardigd, maar wor
den die wetten nagekomen In
hoeveel zaken kan men terecht
na winkelsluiting Zonder ge
heimzinnigheid, openlijk 1 Hoeveel
zaken zonder vergunning verkoo
pen openlijkalcoholische dranken?
Hoe wordt er niet gesmokkeld,
geknoeid, overtreden 1
Moeten er dan nog meer wet
ten komen, die op hun beurt
weer worden verkracht Is het
niet eerst de geest, die moet
worden gewijzigd En zat deze
wijziging der mentaliteit niet
slechts kunnen plaats vinden,
wanneer de geheete middenstand
voor een debacle staat en wan
neer de consumenten zich afwen
den gaan van de knoeiers Maar
dan zal men .nog heel lang
moeten wachten.
Het zijn problemen... Maar wij
gelooven niet, dat de behoefte
om deze problemen op te lossen
uit den boezem der belangheb
benden moet komen. Wij geloo
ven, dat het de Overheid zélf
moet zijn, die de handen uit de
mouwen steken moet, wil niet
een groote schare menschen ten
offer vallen aan eigen onverstand
en aan onmacht om zelf den
chaos in eigen huis te regelen.
Ook de middenstandsorganisaties
zijn niet bij machte om hier te
redderen.
Een nieuwe bron van
inkomsten voor de
paardenfokkers.
Kort geleden konden wij in eenige
couranten een advertentie lezen,
waarin te koop werd gevraagd de
urine van drachtige merries, in het
Noordelijk gedeelte van onzë provin
cie en wel tegen een prijs, die de
landbouwer voor goede koeienmelk
nauwelijks kan maken. Onderteekend
was deze advertentie door een N-V.
uit Oss. Bij enkele der betrokken
dagbladen is dan ook het vermoeden
gerezen, dat men hier mét een grap
te maken had (gezien de weersge
steldheid leek het wel een Aprilgrap
en wij meenden goed te doen.^deze
zaak op het spoor te gaan.
Hiervoor deed zich een geschikte
gelegenheid voor op de Paarden
fokkersdag te Horst op 10 dezer,
waar enkele heeren van de Ossche
firma, de N.V. Organon, een zitdag
hielden teneinde aan hun plannen
meerdere bekendheid te geven.
Intusschen was ons reeds gebleken,
wil om, ergens in betrokken werd,
stemde hem verre van aangenaam.
De avond, dien hij met Mary Stan-
dish had doorgebracht, was vrij ge
noeglijk geweest. Wel is waar had
hij dezen aangenamer kunnen be
steden, als hij met Stampede Smith
oude herinneringen had opgehaald
wanneer hij met den Engelschen
graaf over Kadiakberen gepraat had,
of als hij kennis was gaan maken
met dien grijsaard, die zijn opinie
over John Graham had te kennen
gegeven. Maar niettegenstaande dit
had hij toch geen spijt van de ver
loren uren, noch stelde hij Mary
Standish daarvoor aansprakelijk. Het
was per slot van rekening alleen
maar dat zakdoekje, dat hem in de
war bracht.
Waarom had zij het voor zijn
deur laten vallen Dat bespottelijke
kleine, met kanten afgezette zak
doekje, was toch niet iets, dat er zoo
gevaarlijk uitzag. Toen deze gedachte
bij hem opkwam, vroeg hij zich
verwonderd af, hoe zelfs zoo'n kleine
neus als die van Mary Standish
daar eenig nut van zou kunnen heb
ben. Maar het was in ieder geval
heel mooi, en het was juist iets, wat
bij de volmaakte schoonheid van
Mary Standish behoorde. Het was
niet, dat hij de zaak zoo belangrijk
vond om zich er lang in te ver-
verdiepen, doch het was iets, wat
zich onwillekeurig bij hem opdrong,
terwijl hij dat hinderlijke stukje kant
op een op een tafeltje bij het hoofd
einde van zijn bed wierp Onge
twijfeld was dit zakdoekje geheel bij
toeval voor zijn deur terecht ge
komen. Dat was althans iets, wat hij
zichzelf wilde wijsmaken. Ook rede
neerde hij met een ongeduldig schou-
dat de genoemde N.V. in Brabant
reeds gedurende een paar jaar de
urine van drachtige merries geregeld
had opgekocht. Tijdens de vergade
ring kon, wie nog twijfelde, spoedig
genoeg overtuigd worden, dat het
hier inderdaad een serieuse zaak
gold, aangezien een bekend notaris
uitvoerig de voorwaarden uiteenzette,
waarop men urine kan leveren en
een contract voorlas, dat door de
leveranciers geteekend moest worden,
Er bleek verder, dat men in Oss
over zeer vernuftige middelen be
schikt om uit te maken, of een be
paald monster paardenurine inder
daad van een drachtige merrie af
komstig is (vermoedelijk heeft een
en ander tevens als waarschuwing
moeten dienen voor sommigen, die
wellicht geneigd zouden zijn, om
praktijken die ten opzichte van de
melk door de warenwet verboden
zijn, op dit artikel over te brengen).
Het feit, dat zich plotseling een
nieuw afzetgebied heeft voorgedaan
voor een product, dat tot nu toe in
de boerderij slechts een zeer beperkte
waarde had, was voor ons een aan
sporing, om na te gaan, wat er
verder met deze grondstof in de
industrie zou gebeuren.
Er is ons gebleken, dat de N.V.
Organon een fabriek van geneesmid
delen is, die al meer grondstoffen in
ons land productief heeft gemaakt,
die daarvoor als waardeloos werden
beschouwd.
De voornaamste bron van de door
haar bereide geneeskrachtige stoffen
zijn nl, bepaalde organen, klieren van
slachtdieren, die zij voor het groot
ste gedeelte van de naburige export
slachterijen betrekt.
Naar wij vernemen, berust de
methode om uit bepaalde klieren
geneesmiddelen te maken, op weten
schappelijke ontdekkingen, vooral
van de laatste jaren, waarmede ook
in ons land zich verscheidene ge
leerden hebben bezig gehouden. Een
der deskundige medewerkers der
N.V. Organon heeft ons hieromtrent
eenige nadere inlichtingen willen
Verstrekken.
De stoffen, die men uit de klieren
haalt en waarvan er een blijkbaar
ook in de urine van drachtige merries
voorkomt, worden hormonen ge
noemd en deze hormonen schijnen
heel merkwaardige eigenschappen te
bezitten.
Op onze vraag, of het waar is,
dat men daarmede menschen kan
verjongen, werd ons verzekerd, dat
dit een eenigszins overdreven voor
stelling is en dat men ook overigens
van hormonen geen wonderen mag
verwachten. Toch zijn de wei'kingen,
merkwaardig genoeg om er even bij
stil te staan.
Het beginsel van de toepassing
van de hormonen komt hierop neer,
dat men aan menschen die ziek zijn
omdat de een of andere klier niet
voldoende, of niet op de juiste wijze
werkt, de hormonen die zij tekort
komen kunstmatig toevoert.
Er is gebleken, dat heel wat meer
ziekten bij de mensch toe te schrijven
zijn aan een tekort aan die geheim
zinnige hormonen, dan men oor
spronkelijk wel dacht.
Tot deze ziekten behoort bv. ook
de suikerziekte en het is mogelijk
gebleken, de gevaren, die soms aan
deze ziekte verbonden zijn, te be
strijden door inspuiting van een uit
dierlijke klieren verkregen genees
middel, genaamd Insuline. Vele lijders
aan suikerziekte hebben het aan
het Insuline te danken, wanneer zij
gewoon hun dagelrjksch werk kunnen
verrichten en vrijwijl niet anders
behoeven te leven dan hun gezonde
medemenschen,
Het was ons een voldoening te
vernemen, dat een van de grootste
Insuline fabrieken der wereld in
ons land gevestigd is, zoodat wij
ook niet behoeven te vreezeü, dat
onze bevolking in geval van oorlog
zonder dit middel zou kunnen komen,
Andere heel belangrijke genees
middelen uit dierlijke grondstoffen,
die in Oss vervaardigd worden,
derophalen, had iedere vrouw of
ieder meisje toch zekerwel het recht,
wanneer zij dat verkoos, voorbij zijn
deur te gaan, en dat hij een groote
idioot was om daar iets achter te
gaan zoeken. Het argument bevre
digd^ hem echter niet geheel en al.
Maar hij had nooit erg veel belang
gesteld in mysteries, en "vooral niet,
als er een vrouw bij betrokken was
en allerminst als er zoo'n be
lachelijk, onbelangrijk ding als een
zakdoek bij in het spel was.
Voor den tweeden keer ging hij
nu naar bed, en onder het denken
aan Keok, Nawadlook en de menschen
op zijn bezittingen, viel hij in slaap.
Hij had het buitengewone voor
recht om altijd prettige droomen te
hebben, en hij zag duidelijk Keok
met haar ondeugenden glimlach voor
zich, terwijl er meer glans inNawad-
look's oogen lag dan bij zijn vertrek.
Hij bemerkte dat Tautuk nog steeds
even verdrietig was over de harte
loosheid van Keok. Onwillekeurig
trommelde hij met zijn vingers de
wijs van de muziek, waarop Amuk
Toolik gewoon was den berendans
uit te voeren, terwijl hij zag, hoe
Keok in overdreven bewondering in
haar handen klapte. Het was, alsof
hij zelfs in zijn droom glunderde
van genoegen. Hij wist, wat er ge
beurde, want hij bemerkte, hoe Keok
van onder haar wimpers genoot van
Tautuk's jalouzie. Tautuk was echter
zoo verblind, dat hij het toch nooit
zou begrijpen, wat het nog grappiger
maakte.
Toen opende hij de oogen en
hoorde den laatsten wegstervenden
klank van de scheepsbelhet was
j nog donker. Hij draaide het licht op
en keek op zijn horloge. De scheeps
dienen bv. om bloedarmoede te be
strijden.
Vele varkenshouders is het bekend,
dat de veearts bij moeilijke verlos
singen een inspuiting geeft, waar
door een belangrijke bespoediging
verkregen wordt. Ook hier heeft men,
naar wij vernemen, met een klier-
preparaat te maken. Over verdere
bijzonderheden van de preparaten
wilden de heeren liever niet uitwei
den, omdat zij niet de schijn willen
verwekken dat er in de dagbladen
reclame voor wordt gemaakt. Immers
het is een beginsel van de N. V.
Organon, dat zij voor haar produc
ten alleen bij bevoegden, dus bij ge-
neesheeren en dierenartsen, reclame
maakt, omdat zij meent, dat het
onoordeelkundige gebruik van de
preparaten uit den booze is.
Vermoedelijk zal het onze lezers
echter wel interesseeren te verne
men, wat er aan een bedrijf als het
bovengenoemde vastzit, wil men
werkelijk bruikbare producten in den
handel brengen.
Wat ons het meest opviel, is het
gx-oote aantal wetenschappelijk ge
schoolde medewerkers. Het aantal
doirtoren en ingenieurs dat de N.V.
in haar dienst heeft, bedraagt bijna
10 pet. van haar groot personeel.
Bovendien heeft zij meerdere profes
soren van naam in binnen- en buiten
land als adviseurs aan zich verbon
den. Het is dus, zoo gezien, een dure
opzet, maar het schijnt, dat de
methodes om al die hormonen te
bereiden gedeeltelijk nog uitgewerkt
en in ieder geval steeds nog verbeterd
moeten worden.
Zeer groote voorzorgen worden
genomen, om zekerheid te hebben,
dat de preparaten, die voor genees
kundig en veeartsenijkimdig gebruik
geleverd worden, aan de gestelde
eischen voldoen en niet schadelijk
zijn.
Hiervoor is een heel speciaal labo-
x*atorium, met alle moderne hulp
middelen beschikbaar.
Paardenhouders, die de urine van
hun drachtige merries aan deze N.V.
leveren hebben dus de zekerheid,
dat het hier een serieus bedrijf geldt
en dat zij niet alleen hun eigen
voordeel ermee doen, doch ook nog
medewerken aan de bereiding van
geneesmiddelen voor het lijdende
menschdom.
Voor paax-denhouders in het Noor
den van onze provincie heeft die
N.V. nog de gelegenheid opengesteld,
om zich voor de levering van de
urine aan te melden. Waar dit kan
geschieden, vindt men in een adver
tentie van dit blad. Wij worden
verzocht er op te wijzen, dat dit de
laatste gelegenheid tot opgave is en
dat het noodzakelijk is om persoon
lijk op de zitdag te verschijnen,
aangezien een contract geteekend
moet worden.
NOOIT GOED.
Jaren achtereen hebben we met
z'n allen gelamenteerd over de ver
keersgevaren en in het bijzonder
over den „onhoudbaren" toestand, dat
bestuurders van vrachtauto's vaak
vele uren achtereen achter het stuur
moeten zitten, soms dag en nacht
door, totdat ze 'n seconde in slaap
soezen en dan meteen zich tegen een
boom te pletter rijden, al of niet toe
vallige voetgangers of fietsers méé
vermorzelend.
Dergelijke ongelukken hebben al
vaak tot opmerkelijke strafzaken ge
leid. Indien zoo'n chauffeur persoon
lijk het geval heeft overleefd kxijgt
hij straf, een paar maanden soms
en onttrekking voor eenigen tijd van
het rijbewijs. Véél te licht zijn deze
straffen eigenlijk, alléén: ze tref
fen vaak den verkeerden persoon.
Een knecht, die in dezen tijd al heel
blij is, dat-ie voor het behoud van
zijn broodje mag werken en vechten,
is het niet zoo heel kwalijk te ne
men, als hij onder den drang van het
klok had acht slagen doen hooren
en het was vier uur in den morgen.
Door de geopende patrijspoort
drong de lucht van de zee en het
land binnen, die een koelte met zich
meebracht, welke hij met diepe teugen
indronk, terwijl hij zich behaaglijk
uitstrekte. De geur ervan deed zijn
bloed sneller stroomenhij begon
zich aan te kleeden, terwijl hij de
rest van zijn sigaar, die hij den
vorigen avond ter zijde had gelegd,
begon op te rooken. Niet voordat
hij zich geheel aangekleed had, viel
zijn oog weer op het zakdoekje op
de tafel. Had de aanwezigheid daar
van een paar uur geleden eenige
beteekenis voor hem gehad, nu zei
dit kleine kanten doekje hem niets
meer. Het was slechts een noncha
lance van het meisje en hij nam zich
voor haar het verlorene terug te
geven. Werktuigelijk stopte hij het
in zijn zak alvorens naar het dek te
gaan.
Hij had verwacht, dat hij alleen
zou zijn, en inderdaad was het prome
nadedek geheel verlaten. Door den
dichten morgennevel zag hij de rijen
leege stoelen en het flauwe licht in
het stuurmanshuisje.
Hij vroeg zich af, terwijl hij keek
naar het optrekken van den mist,
I hoe hij wel geweest zou zijn, als hij
een zuster als Mary Standish zou
hebben gehad. Of andere bloed
verwanten, al waren het maar een
of twee ooms geweest, die belang
in hem stelden. Zijn vader herinnerde
hij zich nog levendig, zijn moeder
niet zoo goed, omdat zij gestorven
was, toen hij zes jaar.oud was en
zijn vader, toen hij den leeftijd van
twintig jaar had bereikt. In zijn ge
dachten stond zijn vader ver boven
heilige „moeten" gevaren voor zich
en anderen trotseert.
We hebben in alle toonaarden
„maatregelen" geëischt.
En eindelijk niets te vroeg
is de regeering met een ontwerp ge
komen om de uitwassen te beteuge
len.
Onmiddelijk zien we thaixs bergen
van bezwaren opgestapeld door veelal
dezelfde menschen die voorheen om
.maatregelen" brulden.
„Het rijtijdenbewijs blameert den
wetgever", verkondigtDeTelegraaf
in een grooten en vetten „kop".
„Iedere auto zou door een controleur
moeten worden gevolgd", smaalt het
zelfde blad.
Er zal volgens het ontwerp een
pooze rust moeten zijn voor den be
stuurder, nadat deze vier uur onaf
gebroken achter het stuur zal heb
ben gezeten. Vooral tegen deze be
paling gaat het verweer. Maar is het
voorgestelde dan niet hoogst billijk
Moet iemand, wiens scherp uitkijken
na vier uur gespannen opletten een
soezelig staren moet zijn geworden,
op zijn medemenschen blijven losge
laten, ómdat... controle zoo moeilijk,
zoo niet onmogelijk is?
En dan gaan ze in een cafeetje
langs den weg zitten, zegt De Tele
graaf, waar ze alcoholia tot zich ne
men.
Inderdaad zou ook dat erg zijn.
Daarom echter moet een maatregel,
die op zichzelf goed is, niet worden
nagelaten. Trouwens ik heb meerma
len eenvoudige menschen, vracht
autobestuurders, in café's aangetrof
fen, maar het valt op, hoe deze lie
den voor de overgroote meerderheid
zich hun verantwoordelijkheid ter
dege bewust zijn en in dienst géén
alcoholia tot zich nemen.
Propaganda ten behoeve van de
noodige rust voor autobestuurders
blijve gepaard gaan met de propa
ganda voor „geen alcohol bij snel
verkeer".
Maar men probeerde het toch vooral
met het rijtijdenbesluit. Al is con
trole moeilijk, de bepaling van
zekere normen kan een goeden pre
ventieven invloed hebben en de be
trokkenen ten opzichte van hun ver
antwoordelijkheid aan het denken
houden.
Bovendien: wil men verbeteren, dan
moet er eerst iets zijn. Dat „iets" is
het werktijdenbesluit.
MEN FLUISTERT.
Het geroddel van Jan Publiek is
vaak ergerlijk. Men fluistert elkaar
wat in het oor en fluistert het door:
de een maakt het weer een tikje
erger dan de andere, 'n Verstandig
mensch staat altijd heel voorzichtig
tegenover wat „men" fluistert. Erg
is het, wanneer de redactie van een
krant, welke toch het algemeen be
lang te dienen heeft, aan wat „men
fluistert" stuwkracht geeft door
overname.
In een hoofdartikel van.... neen,
laat ik geen naam noemen. Ik wil
niet ageeren tegen de desbetreffende
partij, maar slechts de onbehoorlijke
manier van doen aan de kaak stel
len.
Ik las dan in het bedoelde hoofd
artikel, gewijd aan de Grondwets
herziening:
„De openlijk aar» de orde gestelde
herzieningen zijn niet van een aard,
dat zij eensklaps zoo dringend noo-
dig zouden zijn geworden. Men
fluistert, dat de hoofdzaak, waarom
de grond wetsherziening thans wordt
doorgedreven, gelegen is in de ge
bleken wenschelijkheid van nieuwe
bepalingen omtrent toelagen uit 's
rijks kas aan leden van het vorsten
huis in verband met huwelijksmo
gelijkheden van de Priixses".
Als men nu weet en dat kon
althans de redactie van het blad we
ten dat in de huidige Grondwet
het inkomen van de Koningen is be
paald op 1 millioen tweehonderddui
zend gulden en dat in de wijzigings
voorstellen van de Grondwetscom
missie het inkomen van de Koningin
wordt bepaald op 1 millioen gulden
alle andere verheven, evenals de
bergen, die hij zoo lief had. Zijn
vader zou hem altijd in herinnering
blijven, hem steeds blijven bezielen,
aanmoedigen en aansporen om te
leven als een gentleman, te vechten
als een man en eindelijk te sterven
als een held. Zóó had de oude Alan
Holt geleefd en zóó was hij ook ge
storven. Maar zijn moeder, wier
gelaat en stem hij zich na zooveel
jaren ternauwernood herinnerde, was
meer een heilige herinnering voor
hem dan 'n wezen van vleesch en
bloed. En hij had nooit zusters of
broers gehad, vooral het gemis van
de laatsten had hij altijd betreurd.
Maar een zuster.De gedachte daar
aan mishaagde hem, want dat zou
beteekend hebben, leven te midden
der „beschaving" in steden wellicht,
ja, zelfs misschien wel in de Ver-
eenigde Staten. En hij haatte een
gebonden leven, want hij kon niet
buiten zijn vrijheid. Met iemand als
Mary Standish, zelfs al zou zij zijn
zuster zijn, zou een dergelijk bestaan
niet mogelijk zijn geweest. Hij kon
zich niet voorstellen dat zij, of welke
andere vrouw dan ook, een leven
zou kunnen leiden als Keok en
Nawadlook en de rest van zijn
menschen, te midden der onmetelijke
steppen. Want de steppen zouden
altijd zijn huis zijn, omdat hij ze zoo
lief had.
Hij ging voorbij het stuurmans
huisje en ontdekte plotseling 'n
eigenaardige figuur, ineengedoken in
een stoel. Het was Stampede Smith.
Daar het door het optrekken van
den mist langzamerhand lichter was
geworden, zag Alan duidelijk, dat
hij niet sliep. Hij stond zóó, dat de
andere hem niet kon zien. Stampede
.Een stijve nek behoeft Ge
dus niet langer te hebben
#/A had den geheelen dag door regen'
achtlg weer geloopen niet een sner
penden wind. Toen ik s'avonds thuis
-kwam, kon ik mijn hoofd niet meer
bewegen, zoo stijf waren de spieren
,van mijn nek. Ik ging vroeg naar bed
maar liet mij tevoren eens stevig wrij
ven met Kloosterbalsem: 's Morgens
was ik verrast te bemerkendat er
van mijn stijve nek niets meer te be
speuren was. De Kloosterbaisem had
m(l in een enkelen nacht, of in 8 uur
van m'n hevige stijve nek af geholpen,
S. Sch. te den H.
A|f|fEfi*C ORIGINEEL TER INZAGB
fttft „Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bij brand-en snüwonden
Ook ongeëvenaard als wrfjfralddel bij
Rhenmatieb, spit en pijnlijke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten -. 62'/2 ct. en f 1.0*
BON voor Inzenden in open couvert.
G R A Ttl S als drukwerk (P/2 ct.) aan
MONSTER Handelmij. L. I. Akker, R'dam
(dus 2 honderdduizend minder) en
voor een eventueelen gemaal van de
Prinses op 2 honderdduizend gulden
dan zal men toch moeten erkennen,
dat de komnklijke familie als geheel
bij deze Grondwetswijziging geen en
kel financieel belang heeft en er
integendeel financieel alléén maar op
achteruit kan gaan.
Zoodat hetgeen „men" fluistert,
nonsens is.
En hetgeen in een redactioneel
hoofdartikel werd herhaald, óf groote
dommigheid óf kwaadwilligheid moet
zijn.
VAN ZONDE EN BEROUW.
Dat men intusschen in een socia
listisch dagblad óók wel verstandige
beschouwingen kan aantreffen, leert
het onderstaande citaat uit het
Volksblad, een citaat, dat de Volks
blad-redactie op haar beurt heeft
ontleend aan het socialistische
Spaansche zusterorgaan „El socia-
lista":
„Volgens Reuter beginnen delink-
sche partijen in Spanje zich onge
rust te maken over de mogelijkheid
ven een fascistische staatsgreep.
Zoo schrijft „El Socialista" het
hoofdorgaan van de Spaansche so
cialistische partij, in een redactio
neel artikel dat het fascisxxie be
denkelijk vooruitgang maakt in
Spanje. Het blad poogt hiervoor
een verklaring te zoeken en vindt
die in de door de linkerzijde ge
maakte fouten en speciaal in de
vergissingen, die door de arbeiders
partijen gemaakt zijn.
De regeering heeft tot taak,
schrijft het socialistisch blad, on
verdroten voort te gaan met haar
werk der regeering de onmisbare
steun te verleenen, opdat het werk
der regeering doeltreffen zij. Is de
door ons gevolgde tactiek bij de
jongste stakingen wel juist ge
weest Het antwoord hierop moet
ontkennend luiden. De tot dusver
gevolgde methode is een anarchis
tische en wij zien voor oogen, hoe
daarvan het fascisme tracht te pro
fiteered De oorzaken wegnemen
van de verontwaardiging, waaruit
het fascisme voordeel haalt is een
nuttig werk."
Wat hier door „El Socialista" werd
geschreven en het „Volksblad" werd
herhaald, stemt precies overeen met
den inhoud van het hoofdartikel, dat
de vorige week in dit blad werd op
genomen onder den titel van „Is de
democratie nog te redden
Een onbekookte democratie voert
in onze dagen noodwendig tot de
fastische reactie.
EN TOCH GAAN WE VOORUIT.
Ik begon deze rubriek met een
beetje smalen op onze moderne be
schaving. Ik heb er niet mee te ken
nen willen geven, dat er in geen en
kel opzicht reden zou zijn om ons
over eenigen vooruitgang te verheu
gen. Integendeel.
Door de Roermondsche rechtbank
werd een 36-jarige fabrieksarbeider
tot een maand gevangenisstraf ver
oordeeld, omdat hij een vogel met'n
naald de oogen had uitgestoken, op
dat het beestje mooier zou kunnen
zingen. Ik vind deze straf welver
diend en denkmet afgrijzen aan mijn
rekte zich uit, kreunde en stond op
Hij was een kleine man, en zijn
wijduitstaande roode bakkebaarden,
vochtig door den dauw, zouden een
reus eer hebben aangedaan. Zijn
touwkleurig hoofdhaar, even stoppe
lig als zijn bakkebaarden, maakte,
dat zijn gelaat nog meer deed denken
aan dat van een zeeroover, terwijl
de rest van zijn lichaam er te on
schuldig uitzag om eenige vrees in
te boezemen. Sommige menschen
konden een glimlach niet onder
drukken, als ze hem zagen, terwijl
anderen, die den man niet kenden,
hem midden in zijn gezicht uitlachten.
Bakkebaarden kunnen een grappigen
indruk maken, hetgeen bij Stampede
Smith ongetwijfeld het geval was.
Maar Alan lachte hem nooit uit,
want in zijn hart voelde hij iets,
wat heel vee! op broederliefde leek
voor dezen kleinen man, die zijn
naam had geschreven op zoo menige
bladzijde van de geschiedenis van
Alaska.
Wordt vervolgd,