TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS ZIJN STIJVE NEK IN 8 UUR GENEZEN KLOOSTERBALSEM Een middenstands warboel FEUILLETON. Geluksdroom Krakelingen. DOOR KLOOSTERBALSEM Zaterdag 27 Juni 1936 Zeven en vijftigste Jaargang No 26 Wij hadden een gesprek met een kantoorboekhandelaar. Een energiek, hardwerkend man met weinig middelen en die dus een harden strijd om het naakte be staan had te voeren. Getrouwd, verschillende kinderen. Natuurlijk liep het gesprek overdenooden van den middenstand en over de middelen om aan die nooden een einde te kunnen maken. Het was het oude thema 1 Noemt het lijstje maar op van verlangens, die men koestert Die door de Regeering voor een klein gedeelte worden inge willigd. Wat er nog toegestaan wordt gelijk dé wet tegen het in het wilde weg houden van opruimingen en uitverkoopen, wordt door de middenstanders zelf tot een aanfluiting gemaakt. Het is verschrikkelijk, hoe de middenstanders zelf zoeken naar handigheidjes om die wet, in hun eigen belang gemaakt, trach ten te ontduiken 1 Wij spraken over ordening. Prachtig, zeide de kantoor boekhandelaar. Ik doe er direct aan mede, wanneer het komt. Maar dan moet het goed in el kaar zitten en niet zooveel mazen vertoonen als de wet op de uit verkoopen. Dan moet men de bepalingen niet ontduiken en dan mag er geen eindeloos geknoei uit voortkomen. Hoe dat mogelijk zal zijn, is mij een raadsel, zeide de ge noemde middenstander verder. Wetten maken op papier is prachtig, maar te zorgen, dat er geen ontduiking op groote schaal kan plaats vinden, is een boven- menschelijke toer. Doch zoolang een wet op de toelating tot het een of andere beroep of vak niet bestaat, ga ik mijn gang, zeide de kantoorboek handelaar. Wat heb je in den tegenwoordigen tijd aan vakken nis, aan goede behartiging van de belangen van je klanten. Als het iets duurder is dan ergens anders, dan loopen de klanten direct ovet. Dan vragen zij niet, of die ander misschien met de kwaliteit knoeit. Ze verlaten je zaak, gelijk de ratten het zinken de schip. Ik verkoop nu thee... ik handel in steenkolen en wanneer ik later er weer iets anders erbij kan krijgen, dan doe ik het ook. Vakkennis kennis over thee Maar wie heeft dat wel van die al die honderden grasduiners in dit soort artikelen. Drogisten verkoopen kalenders, waarom zou een kantoorboek handelaar dan er geen thee, koffie, steenkolen bijdoen? Er zijn keurige, goed geleide, vak kundige kantoorboekhandelzaken, die geen droog brood verdienen, terwijl het manusje - van alles met een flair, die net zoo groot is als zijn gebrek aan vak kennis, zijn omzetten ziet toe nemen door JAMES OLIVER CURWOOD. 7. Plotseling hield hij zijn adem in en luisterde. Het leek, alsof er iemand voor zijn deur stond. Tweemaal had hij voetstappen buiten gehoord, doch beide keeren waren ze weer voorbij gegaan. Met een ruk ging hij over eind zitten, zoodat de veeren van zijn bed kraakten Toen hoorde hij een gerucht een snel zich ver wijderend geluid en plotseling draaide hij het licht op. Een oogenblik later opende hij de deur. Er was niemand te bekennen. De lange gang was verlaten. En toen op eenigen af stand klonk het zachte openen en sluiten van een andere deur. Eensklaps zag hij een wit, gekreu keld iets op den grond liggen. Hij raapte het op en ging zijn hut weer binnen. Het was een dameszakdoek cn het doekje kwam hem bekend voor. Hij had de mooie kant daar van bewonderd dien avond in de rookkamer. Wat eigenaardig, dat hij dit nu voor zijn deur moest vinden. IV. Na deze ontdekking kwam er een gemengd gevoel van nieuwsgierigheid en teleurstelling bij Alan op ge paard met iets van verbolgenheid. Het vermoeden, dat hij buiten zijn Het wordt immers toch een schaos. Groote zaken, die en passant levensverzekeringen af sluiten... die alles entameeren, wat maar eenige winst kan op leveren Ordening? Ik denk er niet aan, tenzij het wettelijk geschiedt en tenzij de controle op die wetten uitermate scherp wordt gevoerd. Geen ontduikingen gelijk de ontdui kingen op de winkelsluiting, op den verkoop van sterken drank etc 1 Wij, met onze theoretische kennis en met onze practischen blik op het zakenleven zonder dat wij er zelf inzitten, voelen ons bezwijken onder al deze lessen uit de ruwe practijk. De Overheid heeft een serie wetten uitgevaardigd, maar wor den die wetten nagekomen In hoeveel zaken kan men terecht na winkelsluiting Zonder ge heimzinnigheid, openlijk 1 Hoeveel zaken zonder vergunning verkoo pen openlijkalcoholische dranken? Hoe wordt er niet gesmokkeld, geknoeid, overtreden 1 Moeten er dan nog meer wet ten komen, die op hun beurt weer worden verkracht Is het niet eerst de geest, die moet worden gewijzigd En zat deze wijziging der mentaliteit niet slechts kunnen plaats vinden, wanneer de geheete middenstand voor een debacle staat en wan neer de consumenten zich afwen den gaan van de knoeiers Maar dan zal men .nog heel lang moeten wachten. Het zijn problemen... Maar wij gelooven niet, dat de behoefte om deze problemen op te lossen uit den boezem der belangheb benden moet komen. Wij geloo ven, dat het de Overheid zélf moet zijn, die de handen uit de mouwen steken moet, wil niet een groote schare menschen ten offer vallen aan eigen onverstand en aan onmacht om zelf den chaos in eigen huis te regelen. Ook de middenstandsorganisaties zijn niet bij machte om hier te redderen. Een nieuwe bron van inkomsten voor de paardenfokkers. Kort geleden konden wij in eenige couranten een advertentie lezen, waarin te koop werd gevraagd de urine van drachtige merries, in het Noordelijk gedeelte van onzë provin cie en wel tegen een prijs, die de landbouwer voor goede koeienmelk nauwelijks kan maken. Onderteekend was deze advertentie door een N-V. uit Oss. Bij enkele der betrokken dagbladen is dan ook het vermoeden gerezen, dat men hier mét een grap te maken had (gezien de weersge steldheid leek het wel een Aprilgrap en wij meenden goed te doen.^deze zaak op het spoor te gaan. Hiervoor deed zich een geschikte gelegenheid voor op de Paarden fokkersdag te Horst op 10 dezer, waar enkele heeren van de Ossche firma, de N.V. Organon, een zitdag hielden teneinde aan hun plannen meerdere bekendheid te geven. Intusschen was ons reeds gebleken, wil om, ergens in betrokken werd, stemde hem verre van aangenaam. De avond, dien hij met Mary Stan- dish had doorgebracht, was vrij ge noeglijk geweest. Wel is waar had hij dezen aangenamer kunnen be steden, als hij met Stampede Smith oude herinneringen had opgehaald wanneer hij met den Engelschen graaf over Kadiakberen gepraat had, of als hij kennis was gaan maken met dien grijsaard, die zijn opinie over John Graham had te kennen gegeven. Maar niettegenstaande dit had hij toch geen spijt van de ver loren uren, noch stelde hij Mary Standish daarvoor aansprakelijk. Het was per slot van rekening alleen maar dat zakdoekje, dat hem in de war bracht. Waarom had zij het voor zijn deur laten vallen Dat bespottelijke kleine, met kanten afgezette zak doekje, was toch niet iets, dat er zoo gevaarlijk uitzag. Toen deze gedachte bij hem opkwam, vroeg hij zich verwonderd af, hoe zelfs zoo'n kleine neus als die van Mary Standish daar eenig nut van zou kunnen heb ben. Maar het was in ieder geval heel mooi, en het was juist iets, wat bij de volmaakte schoonheid van Mary Standish behoorde. Het was niet, dat hij de zaak zoo belangrijk vond om zich er lang in te ver- verdiepen, doch het was iets, wat zich onwillekeurig bij hem opdrong, terwijl hij dat hinderlijke stukje kant op een op een tafeltje bij het hoofd einde van zijn bed wierp Onge twijfeld was dit zakdoekje geheel bij toeval voor zijn deur terecht ge komen. Dat was althans iets, wat hij zichzelf wilde wijsmaken. Ook rede neerde hij met een ongeduldig schou- dat de genoemde N.V. in Brabant reeds gedurende een paar jaar de urine van drachtige merries geregeld had opgekocht. Tijdens de vergade ring kon, wie nog twijfelde, spoedig genoeg overtuigd worden, dat het hier inderdaad een serieuse zaak gold, aangezien een bekend notaris uitvoerig de voorwaarden uiteenzette, waarop men urine kan leveren en een contract voorlas, dat door de leveranciers geteekend moest worden, Er bleek verder, dat men in Oss over zeer vernuftige middelen be schikt om uit te maken, of een be paald monster paardenurine inder daad van een drachtige merrie af komstig is (vermoedelijk heeft een en ander tevens als waarschuwing moeten dienen voor sommigen, die wellicht geneigd zouden zijn, om praktijken die ten opzichte van de melk door de warenwet verboden zijn, op dit artikel over te brengen). Het feit, dat zich plotseling een nieuw afzetgebied heeft voorgedaan voor een product, dat tot nu toe in de boerderij slechts een zeer beperkte waarde had, was voor ons een aan sporing, om na te gaan, wat er verder met deze grondstof in de industrie zou gebeuren. Er is ons gebleken, dat de N.V. Organon een fabriek van geneesmid delen is, die al meer grondstoffen in ons land productief heeft gemaakt, die daarvoor als waardeloos werden beschouwd. De voornaamste bron van de door haar bereide geneeskrachtige stoffen zijn nl, bepaalde organen, klieren van slachtdieren, die zij voor het groot ste gedeelte van de naburige export slachterijen betrekt. Naar wij vernemen, berust de methode om uit bepaalde klieren geneesmiddelen te maken, op weten schappelijke ontdekkingen, vooral van de laatste jaren, waarmede ook in ons land zich verscheidene ge leerden hebben bezig gehouden. Een der deskundige medewerkers der N.V. Organon heeft ons hieromtrent eenige nadere inlichtingen willen Verstrekken. De stoffen, die men uit de klieren haalt en waarvan er een blijkbaar ook in de urine van drachtige merries voorkomt, worden hormonen ge noemd en deze hormonen schijnen heel merkwaardige eigenschappen te bezitten. Op onze vraag, of het waar is, dat men daarmede menschen kan verjongen, werd ons verzekerd, dat dit een eenigszins overdreven voor stelling is en dat men ook overigens van hormonen geen wonderen mag verwachten. Toch zijn de wei'kingen, merkwaardig genoeg om er even bij stil te staan. Het beginsel van de toepassing van de hormonen komt hierop neer, dat men aan menschen die ziek zijn omdat de een of andere klier niet voldoende, of niet op de juiste wijze werkt, de hormonen die zij tekort komen kunstmatig toevoert. Er is gebleken, dat heel wat meer ziekten bij de mensch toe te schrijven zijn aan een tekort aan die geheim zinnige hormonen, dan men oor spronkelijk wel dacht. Tot deze ziekten behoort bv. ook de suikerziekte en het is mogelijk gebleken, de gevaren, die soms aan deze ziekte verbonden zijn, te be strijden door inspuiting van een uit dierlijke klieren verkregen genees middel, genaamd Insuline. Vele lijders aan suikerziekte hebben het aan het Insuline te danken, wanneer zij gewoon hun dagelrjksch werk kunnen verrichten en vrijwijl niet anders behoeven te leven dan hun gezonde medemenschen, Het was ons een voldoening te vernemen, dat een van de grootste Insuline fabrieken der wereld in ons land gevestigd is, zoodat wij ook niet behoeven te vreezeü, dat onze bevolking in geval van oorlog zonder dit middel zou kunnen komen, Andere heel belangrijke genees middelen uit dierlijke grondstoffen, die in Oss vervaardigd worden, derophalen, had iedere vrouw of ieder meisje toch zekerwel het recht, wanneer zij dat verkoos, voorbij zijn deur te gaan, en dat hij een groote idioot was om daar iets achter te gaan zoeken. Het argument bevre digd^ hem echter niet geheel en al. Maar hij had nooit erg veel belang gesteld in mysteries, en "vooral niet, als er een vrouw bij betrokken was en allerminst als er zoo'n be lachelijk, onbelangrijk ding als een zakdoek bij in het spel was. Voor den tweeden keer ging hij nu naar bed, en onder het denken aan Keok, Nawadlook en de menschen op zijn bezittingen, viel hij in slaap. Hij had het buitengewone voor recht om altijd prettige droomen te hebben, en hij zag duidelijk Keok met haar ondeugenden glimlach voor zich, terwijl er meer glans inNawad- look's oogen lag dan bij zijn vertrek. Hij bemerkte dat Tautuk nog steeds even verdrietig was over de harte loosheid van Keok. Onwillekeurig trommelde hij met zijn vingers de wijs van de muziek, waarop Amuk Toolik gewoon was den berendans uit te voeren, terwijl hij zag, hoe Keok in overdreven bewondering in haar handen klapte. Het was, alsof hij zelfs in zijn droom glunderde van genoegen. Hij wist, wat er ge beurde, want hij bemerkte, hoe Keok van onder haar wimpers genoot van Tautuk's jalouzie. Tautuk was echter zoo verblind, dat hij het toch nooit zou begrijpen, wat het nog grappiger maakte. Toen opende hij de oogen en hoorde den laatsten wegstervenden klank van de scheepsbelhet was j nog donker. Hij draaide het licht op en keek op zijn horloge. De scheeps dienen bv. om bloedarmoede te be strijden. Vele varkenshouders is het bekend, dat de veearts bij moeilijke verlos singen een inspuiting geeft, waar door een belangrijke bespoediging verkregen wordt. Ook hier heeft men, naar wij vernemen, met een klier- preparaat te maken. Over verdere bijzonderheden van de preparaten wilden de heeren liever niet uitwei den, omdat zij niet de schijn willen verwekken dat er in de dagbladen reclame voor wordt gemaakt. Immers het is een beginsel van de N. V. Organon, dat zij voor haar produc ten alleen bij bevoegden, dus bij ge- neesheeren en dierenartsen, reclame maakt, omdat zij meent, dat het onoordeelkundige gebruik van de preparaten uit den booze is. Vermoedelijk zal het onze lezers echter wel interesseeren te verne men, wat er aan een bedrijf als het bovengenoemde vastzit, wil men werkelijk bruikbare producten in den handel brengen. Wat ons het meest opviel, is het gx-oote aantal wetenschappelijk ge schoolde medewerkers. Het aantal doirtoren en ingenieurs dat de N.V. in haar dienst heeft, bedraagt bijna 10 pet. van haar groot personeel. Bovendien heeft zij meerdere profes soren van naam in binnen- en buiten land als adviseurs aan zich verbon den. Het is dus, zoo gezien, een dure opzet, maar het schijnt, dat de methodes om al die hormonen te bereiden gedeeltelijk nog uitgewerkt en in ieder geval steeds nog verbeterd moeten worden. Zeer groote voorzorgen worden genomen, om zekerheid te hebben, dat de preparaten, die voor genees kundig en veeartsenijkimdig gebruik geleverd worden, aan de gestelde eischen voldoen en niet schadelijk zijn. Hiervoor is een heel speciaal labo- x*atorium, met alle moderne hulp middelen beschikbaar. Paardenhouders, die de urine van hun drachtige merries aan deze N.V. leveren hebben dus de zekerheid, dat het hier een serieus bedrijf geldt en dat zij niet alleen hun eigen voordeel ermee doen, doch ook nog medewerken aan de bereiding van geneesmiddelen voor het lijdende menschdom. Voor paax-denhouders in het Noor den van onze provincie heeft die N.V. nog de gelegenheid opengesteld, om zich voor de levering van de urine aan te melden. Waar dit kan geschieden, vindt men in een adver tentie van dit blad. Wij worden verzocht er op te wijzen, dat dit de laatste gelegenheid tot opgave is en dat het noodzakelijk is om persoon lijk op de zitdag te verschijnen, aangezien een contract geteekend moet worden. NOOIT GOED. Jaren achtereen hebben we met z'n allen gelamenteerd over de ver keersgevaren en in het bijzonder over den „onhoudbaren" toestand, dat bestuurders van vrachtauto's vaak vele uren achtereen achter het stuur moeten zitten, soms dag en nacht door, totdat ze 'n seconde in slaap soezen en dan meteen zich tegen een boom te pletter rijden, al of niet toe vallige voetgangers of fietsers méé vermorzelend. Dergelijke ongelukken hebben al vaak tot opmerkelijke strafzaken ge leid. Indien zoo'n chauffeur persoon lijk het geval heeft overleefd kxijgt hij straf, een paar maanden soms en onttrekking voor eenigen tijd van het rijbewijs. Véél te licht zijn deze straffen eigenlijk, alléén: ze tref fen vaak den verkeerden persoon. Een knecht, die in dezen tijd al heel blij is, dat-ie voor het behoud van zijn broodje mag werken en vechten, is het niet zoo heel kwalijk te ne men, als hij onder den drang van het klok had acht slagen doen hooren en het was vier uur in den morgen. Door de geopende patrijspoort drong de lucht van de zee en het land binnen, die een koelte met zich meebracht, welke hij met diepe teugen indronk, terwijl hij zich behaaglijk uitstrekte. De geur ervan deed zijn bloed sneller stroomenhij begon zich aan te kleeden, terwijl hij de rest van zijn sigaar, die hij den vorigen avond ter zijde had gelegd, begon op te rooken. Niet voordat hij zich geheel aangekleed had, viel zijn oog weer op het zakdoekje op de tafel. Had de aanwezigheid daar van een paar uur geleden eenige beteekenis voor hem gehad, nu zei dit kleine kanten doekje hem niets meer. Het was slechts een noncha lance van het meisje en hij nam zich voor haar het verlorene terug te geven. Werktuigelijk stopte hij het in zijn zak alvorens naar het dek te gaan. Hij had verwacht, dat hij alleen zou zijn, en inderdaad was het prome nadedek geheel verlaten. Door den dichten morgennevel zag hij de rijen leege stoelen en het flauwe licht in het stuurmanshuisje. Hij vroeg zich af, terwijl hij keek naar het optrekken van den mist, I hoe hij wel geweest zou zijn, als hij een zuster als Mary Standish zou hebben gehad. Of andere bloed verwanten, al waren het maar een of twee ooms geweest, die belang in hem stelden. Zijn vader herinnerde hij zich nog levendig, zijn moeder niet zoo goed, omdat zij gestorven was, toen hij zes jaar.oud was en zijn vader, toen hij den leeftijd van twintig jaar had bereikt. In zijn ge dachten stond zijn vader ver boven heilige „moeten" gevaren voor zich en anderen trotseert. We hebben in alle toonaarden „maatregelen" geëischt. En eindelijk niets te vroeg is de regeering met een ontwerp ge komen om de uitwassen te beteuge len. Onmiddelijk zien we thaixs bergen van bezwaren opgestapeld door veelal dezelfde menschen die voorheen om .maatregelen" brulden. „Het rijtijdenbewijs blameert den wetgever", verkondigtDeTelegraaf in een grooten en vetten „kop". „Iedere auto zou door een controleur moeten worden gevolgd", smaalt het zelfde blad. Er zal volgens het ontwerp een pooze rust moeten zijn voor den be stuurder, nadat deze vier uur onaf gebroken achter het stuur zal heb ben gezeten. Vooral tegen deze be paling gaat het verweer. Maar is het voorgestelde dan niet hoogst billijk Moet iemand, wiens scherp uitkijken na vier uur gespannen opletten een soezelig staren moet zijn geworden, op zijn medemenschen blijven losge laten, ómdat... controle zoo moeilijk, zoo niet onmogelijk is? En dan gaan ze in een cafeetje langs den weg zitten, zegt De Tele graaf, waar ze alcoholia tot zich ne men. Inderdaad zou ook dat erg zijn. Daarom echter moet een maatregel, die op zichzelf goed is, niet worden nagelaten. Trouwens ik heb meerma len eenvoudige menschen, vracht autobestuurders, in café's aangetrof fen, maar het valt op, hoe deze lie den voor de overgroote meerderheid zich hun verantwoordelijkheid ter dege bewust zijn en in dienst géén alcoholia tot zich nemen. Propaganda ten behoeve van de noodige rust voor autobestuurders blijve gepaard gaan met de propa ganda voor „geen alcohol bij snel verkeer". Maar men probeerde het toch vooral met het rijtijdenbesluit. Al is con trole moeilijk, de bepaling van zekere normen kan een goeden pre ventieven invloed hebben en de be trokkenen ten opzichte van hun ver antwoordelijkheid aan het denken houden. Bovendien: wil men verbeteren, dan moet er eerst iets zijn. Dat „iets" is het werktijdenbesluit. MEN FLUISTERT. Het geroddel van Jan Publiek is vaak ergerlijk. Men fluistert elkaar wat in het oor en fluistert het door: de een maakt het weer een tikje erger dan de andere, 'n Verstandig mensch staat altijd heel voorzichtig tegenover wat „men" fluistert. Erg is het, wanneer de redactie van een krant, welke toch het algemeen be lang te dienen heeft, aan wat „men fluistert" stuwkracht geeft door overname. In een hoofdartikel van.... neen, laat ik geen naam noemen. Ik wil niet ageeren tegen de desbetreffende partij, maar slechts de onbehoorlijke manier van doen aan de kaak stel len. Ik las dan in het bedoelde hoofd artikel, gewijd aan de Grondwets herziening: „De openlijk aar» de orde gestelde herzieningen zijn niet van een aard, dat zij eensklaps zoo dringend noo- dig zouden zijn geworden. Men fluistert, dat de hoofdzaak, waarom de grond wetsherziening thans wordt doorgedreven, gelegen is in de ge bleken wenschelijkheid van nieuwe bepalingen omtrent toelagen uit 's rijks kas aan leden van het vorsten huis in verband met huwelijksmo gelijkheden van de Priixses". Als men nu weet en dat kon althans de redactie van het blad we ten dat in de huidige Grondwet het inkomen van de Koningen is be paald op 1 millioen tweehonderddui zend gulden en dat in de wijzigings voorstellen van de Grondwetscom missie het inkomen van de Koningin wordt bepaald op 1 millioen gulden alle andere verheven, evenals de bergen, die hij zoo lief had. Zijn vader zou hem altijd in herinnering blijven, hem steeds blijven bezielen, aanmoedigen en aansporen om te leven als een gentleman, te vechten als een man en eindelijk te sterven als een held. Zóó had de oude Alan Holt geleefd en zóó was hij ook ge storven. Maar zijn moeder, wier gelaat en stem hij zich na zooveel jaren ternauwernood herinnerde, was meer een heilige herinnering voor hem dan 'n wezen van vleesch en bloed. En hij had nooit zusters of broers gehad, vooral het gemis van de laatsten had hij altijd betreurd. Maar een zuster.De gedachte daar aan mishaagde hem, want dat zou beteekend hebben, leven te midden der „beschaving" in steden wellicht, ja, zelfs misschien wel in de Ver- eenigde Staten. En hij haatte een gebonden leven, want hij kon niet buiten zijn vrijheid. Met iemand als Mary Standish, zelfs al zou zij zijn zuster zijn, zou een dergelijk bestaan niet mogelijk zijn geweest. Hij kon zich niet voorstellen dat zij, of welke andere vrouw dan ook, een leven zou kunnen leiden als Keok en Nawadlook en de rest van zijn menschen, te midden der onmetelijke steppen. Want de steppen zouden altijd zijn huis zijn, omdat hij ze zoo lief had. Hij ging voorbij het stuurmans huisje en ontdekte plotseling 'n eigenaardige figuur, ineengedoken in een stoel. Het was Stampede Smith. Daar het door het optrekken van den mist langzamerhand lichter was geworden, zag Alan duidelijk, dat hij niet sliep. Hij stond zóó, dat de andere hem niet kon zien. Stampede .Een stijve nek behoeft Ge dus niet langer te hebben #/A had den geheelen dag door regen' achtlg weer geloopen niet een sner penden wind. Toen ik s'avonds thuis -kwam, kon ik mijn hoofd niet meer bewegen, zoo stijf waren de spieren ,van mijn nek. Ik ging vroeg naar bed maar liet mij tevoren eens stevig wrij ven met Kloosterbalsem: 's Morgens was ik verrast te bemerkendat er van mijn stijve nek niets meer te be speuren was. De Kloosterbaisem had m(l in een enkelen nacht, of in 8 uur van m'n hevige stijve nek af geholpen, S. Sch. te den H. A|f|fEfi*C ORIGINEEL TER INZAGB fttft „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bij brand-en snüwonden Ook ongeëvenaard als wrfjfralddel bij Rhenmatieb, spit en pijnlijke spieren Schroefdoos 35 ct. Potten -. 62'/2 ct. en f 1.0* BON voor Inzenden in open couvert. G R A Ttl S als drukwerk (P/2 ct.) aan MONSTER Handelmij. L. I. Akker, R'dam (dus 2 honderdduizend minder) en voor een eventueelen gemaal van de Prinses op 2 honderdduizend gulden dan zal men toch moeten erkennen, dat de komnklijke familie als geheel bij deze Grondwetswijziging geen en kel financieel belang heeft en er integendeel financieel alléén maar op achteruit kan gaan. Zoodat hetgeen „men" fluistert, nonsens is. En hetgeen in een redactioneel hoofdartikel werd herhaald, óf groote dommigheid óf kwaadwilligheid moet zijn. VAN ZONDE EN BEROUW. Dat men intusschen in een socia listisch dagblad óók wel verstandige beschouwingen kan aantreffen, leert het onderstaande citaat uit het Volksblad, een citaat, dat de Volks blad-redactie op haar beurt heeft ontleend aan het socialistische Spaansche zusterorgaan „El socia- lista": „Volgens Reuter beginnen delink- sche partijen in Spanje zich onge rust te maken over de mogelijkheid ven een fascistische staatsgreep. Zoo schrijft „El Socialista" het hoofdorgaan van de Spaansche so cialistische partij, in een redactio neel artikel dat het fascisxxie be denkelijk vooruitgang maakt in Spanje. Het blad poogt hiervoor een verklaring te zoeken en vindt die in de door de linkerzijde ge maakte fouten en speciaal in de vergissingen, die door de arbeiders partijen gemaakt zijn. De regeering heeft tot taak, schrijft het socialistisch blad, on verdroten voort te gaan met haar werk der regeering de onmisbare steun te verleenen, opdat het werk der regeering doeltreffen zij. Is de door ons gevolgde tactiek bij de jongste stakingen wel juist ge weest Het antwoord hierop moet ontkennend luiden. De tot dusver gevolgde methode is een anarchis tische en wij zien voor oogen, hoe daarvan het fascisme tracht te pro fiteered De oorzaken wegnemen van de verontwaardiging, waaruit het fascisme voordeel haalt is een nuttig werk." Wat hier door „El Socialista" werd geschreven en het „Volksblad" werd herhaald, stemt precies overeen met den inhoud van het hoofdartikel, dat de vorige week in dit blad werd op genomen onder den titel van „Is de democratie nog te redden Een onbekookte democratie voert in onze dagen noodwendig tot de fastische reactie. EN TOCH GAAN WE VOORUIT. Ik begon deze rubriek met een beetje smalen op onze moderne be schaving. Ik heb er niet mee te ken nen willen geven, dat er in geen en kel opzicht reden zou zijn om ons over eenigen vooruitgang te verheu gen. Integendeel. Door de Roermondsche rechtbank werd een 36-jarige fabrieksarbeider tot een maand gevangenisstraf ver oordeeld, omdat hij een vogel met'n naald de oogen had uitgestoken, op dat het beestje mooier zou kunnen zingen. Ik vind deze straf welver diend en denkmet afgrijzen aan mijn rekte zich uit, kreunde en stond op Hij was een kleine man, en zijn wijduitstaande roode bakkebaarden, vochtig door den dauw, zouden een reus eer hebben aangedaan. Zijn touwkleurig hoofdhaar, even stoppe lig als zijn bakkebaarden, maakte, dat zijn gelaat nog meer deed denken aan dat van een zeeroover, terwijl de rest van zijn lichaam er te on schuldig uitzag om eenige vrees in te boezemen. Sommige menschen konden een glimlach niet onder drukken, als ze hem zagen, terwijl anderen, die den man niet kenden, hem midden in zijn gezicht uitlachten. Bakkebaarden kunnen een grappigen indruk maken, hetgeen bij Stampede Smith ongetwijfeld het geval was. Maar Alan lachte hem nooit uit, want in zijn hart voelde hij iets, wat heel vee! op broederliefde leek voor dezen kleinen man, die zijn naam had geschreven op zoo menige bladzijde van de geschiedenis van Alaska. Wordt vervolgd,

Peel en Maas | 1936 | | pagina 5