TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
De puntjes op de i
FEUILLETON.
Geluksdroom
v
Hooge belastingen.
die vervelende kies....
BAKKERTJES
Een opzienbarende
uitvinding
Zaterdag 13 Juni 1936
Zeven en vijftigste Jaargang No 24
„STERVEND IN 'T HARNAS"....
Bij de herdenking naden dood
van Z. H. Excellentie den Aarts
bisschop van Utrecht, Mgr. Jan
sen, stond in de Maasbode een
artikel van de hand van P. Hya
cinth Hermans. De bisschop zelf
vertelde daarin over den grooten
Backhuis, jarenlang de voortrek
ker van de Friesche Katholieken
dagen.
Toen deze de laatste H. Sa
cramenten ging ontvangen, had
hij heel zijn huis met bloemen
en planten gesierd. In galarok
gekleed, geknield op een bid-
stoel, ontving Backhuis toen de
H. Teerspijze.
En stel daar nu eens tegenover:
een moderne wereldling, zonder
godsdienst, die sterven gaat -
omdat hij ook sterven moet
omgeven door zijn bedroefde
familie.
Hij heeft wellicht ook op de
wereld een vooraanstaande rol
gespeeld, heeft wellicht veel van
de wereld gezien en genoten en
nu ligt hij daar neer en staat
voor de poorten der eeuwigheid.
Het leven kan hem niets meer
bieden; de specialist, die ontbo
den is, kan hem misschien nog
een kleine opwekking inspuiten,
een „verlenging" voor een korten
tijd en wat heeft de dood
hem dan te bieden
De stoere Fries had heel zijn
huis met bloemen en planten
gesierd, in galarok gekleed ont
ving hij de H. Teerspijze.
Waat de dood had hem veel
te biedende eeuwige rust en
het eeuwige volzalige geluk. Men
schelijker wijze gesproken, had
hij daar de zekerheid van. Want
de H. Teerspijze dat was voor
hem het onderpand van die
zekerheid. „Voedsel en Reisgezel"
op dien tocht naar de eeuwig
heid bracht hem de priester der
Kerk. En daarom bloemen en
palmen en de galarok 1
Dat is het stervensuur van den
vromen christen. Door de droef
heid en tranen heen van de fa
milie, door de rouw over het
zware verlies schijnt daar het
glorielicht des hemels.
Het glorielicht, dat uitstraalt
van Qods ongeschapen licht en
dat de ziel, komende van deze
wereld, doorschitteren zal, om
zoo Gods goedheid en schoon
heid en wijsheid te kunnen ge
nieten, gelijk de dauwdruppel
doorglinsterd wordt van 't licht
der zon en de kleuren der zon
in zichzelve als het ware geniet...
Bloemen en palmen en de
galarok 1 Komt het ook onder de
katholieken niet voor, dat men
de bediening maar wil uitstellen
of den zieke niet mededeelen
durft
Zeker, het is een teeken, dat
er stervensgevaar is maar de
dokter weet het toch en de fa
milie moet het toch ook weten
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
5.
Ze besloeg een tweede ruimte en
was met een verfijnde luxe ingericht.
Een gedeelte hiervan was bestemd
voor de dames, die er op gesteld
waren hun mannen gezelschap te
houden bij het rooken van hun after-
dinner-sigaren.
Als u iets over Alaska wilt
hooren en u stelt belang in de men-
schen, die er een deel van uitmaken,
laten wij dan naar binnen gaan,
stelde hij voor. Ik weet op het oogen-
blik geen betere plaats. Is u bang
voor rook
Neen, als ik een man was,
zou ik ielf rooken,
Maar misschien doet u het
toen
Neen. Als ik daaraan begin,
dan zal ik mijn haar ook af laten
knippen.
Wat een misdaad zou dat zijn,
antwoordde hij zoo ernstig, dat hij
zich over zichzelf weer verbaasde.
Twee of drie dames met hun
begeleiders bevonden zich reeds in
de kamer, toen zij binnentraden.
Het reusachtige, voornaam ge
deelte van de kamer, dat een derde
van het achterdek in beslag nam,
zag blauw van de rook. Verschei
dene mannen zaten aan ronde tafels
kaart te spelen Nog meerderen
en de zieke op de allereerste
plaats
En helpt dat Sacrament ook
niet tot herstel der gezondheid,
als het de(n) zieke zalig is En
wat geeft het overigens niet een
troost, geduld en aldus vanzelf
verzachting
Hoe vaak komt het niet voor,
dat na de bediening de zieke
zoo tevreden was, waar tevoren
hij zich maar niet vereenigen
kon met de gedachte, dat het
einde nadert....
We mogen God danken, dat
Hij ons zulk een versterkings-,
verzachtings-, vertroostingsmiddel
gegeven heeft in het aangezicht
van den dood.
Bij de heidensche Romeinen
was het de gewoonte de doode
een muntstuk in den mond te
steken: daarmee kon de ziel den
veerman der onderwereld betalen
om haar over te zetten naar het
gelukkige land.
De volksmond noemt de H.
Teerspijze (en de bediening) wel
eens: „Reisgeld" op den weg
naar de eeuwigheid.
Dat muntstuk en die veerman
waren verzinsels het christe
lijk reisgeld is gelukkige werke
lijkheid
Voor arm en rijk, voor jong en
oud, voor geleerd en ongelet
terd voor allen, zonder eenig
onderscheid van rang, rijkdom of
stand brengt de priester der Kerk
„Reisgeld",
En men wordt er rijk mee:
Het geeft het eeuwig geluk en
de eeuwige rust. En al is men
op deze wereld eens de beheer-
scher geweest van een modern
imperium, of de dictator van een
millioenenvolk of de grond
legger van een nieuw rijk, of de
aanvoerder van een luchtleger,
dat de zon schijnt te verduisteren
of de organisator van mondiale
olympische spelen of wat dan
ook, als men geen „Reisgeld"
heeft in welken vorm dan
ook wat heett dat alles hem
gebaat
Groote dingen van deze wereld
worden nietig, klein, onbedui
dend, onbeteekenend in het licht
der eeuwigheid.
„Stervend in het harnas" van
den Katholieken godsdienst: de
helm des heils, het wapenschild
van het geloof, het harnas van
de deugden bloemen en plan
ten door het huis, want de
Koning komt
In alle stilte, door niemand
opgemerkt, op de borst gedragen
door den priester, die schuchter
schrijdt door het stadsrumoer
of de priester in ambtskleedij,
met licht en bel, waar dat nog
mag.
Hij kwam in het Zijne...
ZAAIER.
Onze Regeering, die aan den
stonden in groepen te praten, terwijl
anderen doelloos op en neer liepen
Hier en daar waren er ook eenige
mannen, die alleen zaten.
Een paar van hen waren zelfs in
slaap gevallen, wat Alan verbaasd
op zijn horloge deed kijken.
Toen bemerkte hij. dat Mary
Standish aandachtig keek naar een
groot aantal dekens, die netjes op
gevouwen, rondom verspreid lagen.
Een daarvan bevond zich vlak bij
haar ze raakte deze met haar voet
aan.
Waarvoor dienen die vroeg
zij nieuwsgierig.
Er is geen plaats meer aan
aan boord, legde hij haar uit. Sche
pen, die naar Alaska gaan. hebben
geen tusschendekspassagiers van het
genre, dat wij op andere schepen
kennen. Men gaat niet uit armoede
tusschendeks naar het Noorden.
Men zal zelfs heel dikwijls een paar
millionnairs daar aantreffen en ik
ben heel gelukkig geweest, dat het
mij deze keer niet overkomen is.
Daarmee wil ik niet zeggen, dat ik
een millionnair ben, doch de admi
nistrateur vertelde mij, dat mijn hut
nog de eenige beschikbare was.
Wanneer ze slaap krijgen, zult u
de meeste mannen hun dekens zien
ontrollen en zich op den grond ter
ruste leggen. Heeft u ooit een graaf
in uw leven ontmoet
Nu hij haar hier had gebracht,
beschouwde hij het als zijn plicht
haar van een en ander uitleg te
geven en vestigde hij de aandacht
op de derde tafel aan de linkerzijde,
waarin een drietal mannen gezeten
waren.
Die man met dat bleeke gezicht
en die blonde snor, die nu naar ons
eenen kant erkent, dat de grens
der belastingheffing is bereikt,
maar aan de andere zijde geen
moeite ongedaan laat om allerlei
nieuwe manieren van heffingen
uit te denken, vergeet, dat wan
neer het gaat gisten onder het
volk over hooge heffingen en
ondraaglijke belastingen, de kiem
wordt gevoed van een omwen
teling. Deze omwenteling behoeft
natuurlijk niet bloedig te zijn.
De geschiedenis is daar om
zulks te bewijzen.
Men denkt maar aan de tiende
penning van Alva en aan den
voortijd van de Fransche revo
lutie.
Belasting-techniek is een der
vitaalste wetenschappen voor een
volk. Want in wezen zijn belas
tingen en heffingen niets anders
dan pogingen om het volksin
komen anders te verdeelen.
Belastingen zijn op zichzelf
experimenten. Zij grijpen in alle
geledingen van de maatschappij.
De macht tot experimenteeren,
gelegd in handen van onbevoeg
den, kan een ramp beteekenen,
kan Iosweeken hetgeen door den
loop der tijden ais gecementeerd
mocht worden beschouwd, na
melijk de eenheid van een volk.
Men spreekt in ons land van
de „vaste lasten". Deze vaste
lasten is slechts een ander woord
voor de „belasting-techniek".
Het gaat immers niet alleen
om de directe belastingen,welke
geheven worden van reëel in
komen, van reëel vermogen, neen
het gaat voornamelijk om de
indirecte rijks-, provinciale- en
gemeentebelastingen, die steeds
hooger worden opgeschroefd en
die eenmaal een grens vinden.
Niet een grens in het opleggen
ervan, maar een grens in het
willen aanvaarden door een volk.
Wat beteekent tenslotte de
linksche oriëntatie van het Fran
sche volk, dat in wezen niet
linksch gericht is?
Niets anders dan een symbool
dat de druk op het volk gelegd,
door dat volk niet meer wordt
aanvaard. Het Fransche volk wil
verbetering van levensvoorwaar
den, wenscht een halt aan het
steeds verminderen der inkom
sten en aan het opschroeven der
belastingen en der vaste lasten.
Wat in Frankrijk geschiedt, is
voor het oogenblik een bloede-
looze revolutie.
Fabrieken worden bezet; deze
worden niet verlaten, zoolang
de gestelde eischen door de
werkgevers niet zijn aanvaard en
daarbij rekenen de arbeiders op
de steun van de optredende
linksche regeering.
Ongetwijfeld zullen in Frank
rijk meerdere maatregelen volgen,
die den druk der vaste lasten op
het volk zullen verminderen en
mocht het nieuwe Ministerie
daartoe onmachtig zijn of moch
ten de conservatieve elementen
de macht in handen krijgen, dan
kan een werkelijke revolutie
moeilijk worden tegengehouden.
Wij hebben al deze voorbeel
den voor oogen. Wij kunnen er
kijkt, is een graaf, zijn naam ben ik
kwijt, zeide hij. Hij ziet er wel niet
naar uit, maar hij is werkelijk een
goede kerel. Hij gaat op de beren
jacht en slaapt op den grond.
Het groep achter hen, aan de vijf
de tafel bestaat uit Treadwell mijn
eigenaars, en die man die half in
slaap tegen den muur hangt met
bakkebaarden tot bijna aan zijn mid
del, is Smith, een vroegere compag
non van George Carmack, dien in
'96 aan de Bonanza goud ontdekte.
Deze ontdekking van Carmack heeft
de heele wereld in beroering ge
bracht. En die man met die ver
warde bakkebaarden was de tweede
man te Bonanza, behalve Jim Stoo-
kum en Charlie Tagish, twee Siwash
Indianen, die met Carmack waren,
toen hij zijn vondst deed. En als
u van het romantische houdt, kan ik
u mededeelen, dat hij verliefd was
op Belinda Mulrooney, de dapperste
vrouw, die ooit in het Noorden ge
leefd heeft
Waarom was ze zoo moedig?
Omdat ze heelemaal alleen in
een land kwam, waarin uitsluitend
mannen woonden, met geen sterve
ling om haar te verdedigen, vastbe
sloten, net als de anderen fortuin te
maken. En het is haar dan ook ge
lukt. Ieder bewoner van Dawson
zal zich Belinda Mulrooney herin
neren.
Zij gaf het bewijs wat een
vrouw doen kan, mijnheer Holt.
En even later bewees ze ook,
hoe dwaas een vrouw handelen kan,
juffrouw Standish Ze werd de rijkste
vrouw in Dawson. Toen kwam er
op zekeren dag een man, die zich
voor een graaf uitgaf. Belinda trouw
de met hem en ze gingen naar
leering uit trekken.
Wij kunnen er leering uit
trekken. Onze belasting-techniek
moet worden gewijzigd.
Een tijdlang zijn wij in de
richting gegaan der verzwaring
van de directe belastingen, dus
van de belastingen, die verband
houden met draagkracht.
In de kringen der bezitters ont
stond hiertegen protest. Vele zeer
kapitaalkrachtige personen ver
trokken naar het buitenland om
aan die belastingen te kunnen
ontkomen.
De overheid greep, toen de
uitgaven der schatkisttoenamen
en de inkomsten stagneerden
naar het middel der indirecte
belastingen. Nu worden de in
komens der minder bedeelden
zwaar belast.
Een hooge heffing op inland-
sche tarwe met een verplichting
een deel ervan in het brood te
verwerken, belasting op alle vet,
op vleesch etc. drukken zwaar
der op de kleinere inkomens dan
op de grootere.
Dit leidt onvermijdelijk tot
verzet 1
Belastingen, ondragelijk ten
nadeele van de beter gesitueer
den, belastingen eveneens on
dragelijk ten laste:van de armeren
onder ons en daarbij geen hoop
en geen uitzicht op spoedige
verbetering!
Dat leidt tot wanhoop
Het is o.i. dringend noodig,
dat er mannen aan het hoofd der
regeering komen, die verstand
hebben van belasting-techniek.
Die niet terugdeinzen voor een
plan, zooals Roosevelt, zooals
Mussolini, Hitler en andere lei
ders van volken.
Wij hebben noodig een plan,
dat grijpt in onze mentaliteit.
Wij kunnen niet meer zonder
een „plan"; het overlaten van het
economische en sociale gebeuren
aan het vrije spel van de krach
ten leidt tot chaos.
Een plan beteekent niets so
cialistisch, niets nationaal-socia-
listisch, niets fascistisch. Dat
groepen, die in ons volk nog
onvoldoende weerklank hebben
gevonden, met plannen voor den
dag zijn gekomen, doet hieraan
niets af.
De Coloradokever
nadert de grens.
INSPECTEER GEREGELD DE
AARDAPPELVELDEN.
Een bericht in de bladen meldt,
dat de coloradokever is ontdekt in
een tuin te Massemen-Kortenhorst,
dicht bij de Nederlandsche grens.
Men vond in een veldje aardappelen
een honderdtal insecten. Maatregelen
zijn genomen, om de gevreesde plaag
ter plaatse uit te roeien.
Nu wordt het voor de grensbewoners
tijd, om geregeld de aardappelen te
inspecteeren, want van douane en
paspoort trekken die beestèn zich
niets aan. De kevers vliegen dood
eenvoudig de landsgrenzen over en
kennen geen verschil in smaak bij
aardappelen van andere nationaliteit.
En hebben ze eenmaal vasten voet
gekrege^ dan is het lastig, om ze
weer kwijt te raken. Wat nog het
ergste is, onze aardappeluitvoer wordt
Parijs. Toen viel het scherm, zou ik
zeggen. Alaska heeft sindsdien nooit
meer iets van haar gehoord. Als ze
Stampede Smith met de groote bak
kebaarden had getrouwd..,.
Hij voleinde zijn zin niet.
Een half dozijn schreden van hen
af was <»en man van de tafel opge
staan en stond hen nu aan te kijken.
Er was iets ongewoons aan hem
waar te nemen. Behalve de brutale
manier waarop hij naar Mary Stan
dish keek.
Het was alsof hij haar kende en
dat hij haar opzettelijk wilde belee-
digen door een blik, die meer dan
onbeschoft was.
Toen krulden zijn lippen zich
plotseling, bijna onmerkbaar haalde
hij schouders op en wendde zich
af.
Aian wierp een vluggen blik op
zijn metgezellin. Haar lippen waren
vast op elkaar geklemd en haar
wangen hoogrood gekleurd. Zelfs
toen, terwijl zijn bloed begon te
koken, viel het hem op» hoe mooi
ze er uitzag in haar ergernis.
Als u mij 'n oogenblik wilt
excuseeren, zeide hij kalm, zal ik
dien man even om een verklaring
vragen.
Met een vlugge beweging legde
ze haar hand op zijn arm,
Alsjeblieft niet, smeekte zij. U
is juist de persoon van wien ik iets
dergelijks zou verwachten, maar het
zou dwaas zijn er eenige notitie van
te nemen.
Niettegenstaande haar poging om
kalm te praten, trilde haar stem en
hij was verbijsterd, hoe plotseling
alle kleur uit haar wangen week.
Ik ben tot uwe beschikking,
antwoordde hij iewat stroef. Ik wil
er dan ten zeerste door bedreigd.
Zooals men weet, is de aardappel
kever een noodlottig geschenk uit
Amerika. Zeer waarschijnlijk is hij
als verstekeling per schip in de haven
van Bordeaux in Zuid-Frankrijk ge
land en heeft toen ongemerkt een
paar jaar zijn gang kunnen gaan.
Ten minste in het jaar 1922 werd
aldaar in de omgeving de besmetting
geconstateerd en toen bleek bij
onderzoek, dat reeds 25.000 H.A.
waren aangetast.
Had men toen aldaar de bestrijding
met man en macht aangepakt, dan
was het nog mogelijk geweest, de
plaag uit te roeien. Doch de bevolking,
die zich niet bewust was van het
groote gevaar, hielp niet mee, en
zoodoende ging de verspreiding hoe
langer hoe verder, trok de Belgische
grens over en staat nu op het punt,
ook een bezoek te gaan brengen aan
Nederland.
Behalve in Frankrijk, waar het
hem gelukt is, 'heeft de kever ook
op andere plaatsen geprobeerd, om
zich in Europa te vestigen. Een paar
keer is hij in Engeland gesignaleerd,
waar men hem kon uitroeien. Reeds
vijf maal trachtte hij in Duitschland
vasten voet te krijgen, maar onze
Oosterburen hebben hem als niet
van arischen bloede zonder pardon
met militaire eer naar de andere
wereld geholpen.
De kever overwintert in den grond
en komt in April en Mei te voor
schijn. Dan zoekt hij het aardappel
loof als grootste lekkernij. De knollen
worden niet aangetast. Het wijfje
legt aan den onderkant der bladeren
honderden, zelfs duizenden oranje
gele eitjes, waaruit roode larven
komen, die ook weer van het loof
profiteeren. Binnen een drietal weken
zijn ze volwassen en verpoppen in
den grond. Zoo komen per jaar twee
generaties voor, in de zuidelijke lan
den zelfs drie.
De kever is één c.M. lang en lijkt
op een groot lievenheersbeestje. Hij
is op den rug heldergeel met vijf
zwarte strepen in de lengte.
Behalve op aardappelloof leven
kever en larve ook op andere plan
ten, vooral op nachtschaden, tot
welke familie de aardappel ook be
hoort, zooals op tomaat, zwarte
nachtschade e.a.
Door het afvreten van het loof
kan de aardappelopbrengst sterk
verminderen, soms geheel te niet
gaan.
Nu kan men enkele bestrgdings
middelen toepassen, zooals wegvan
gen van de insecten, bespuiten met
arsenicum-houdende stoffen, als Pa-
rijsch groen en lood-arsenaat. Dit
kost natuurlijk geld, maar op die
manier is het toch mogelijk, normale
oogsten te krijgen.
Maar, wat erger is, Duitschland en
ook Engeland verboden den invoer
van aardappelen uit Frankrgk, en
andere planten, waarop de kever
kan woekeren, moeten bij invoer
vergezeld gaan van een certificaat,
dat ze gegroeid zijn in een streek,
die meer dan 200 K.M. van een be
smettingshaard verwijderd is.
Nederland nam ook dergelijke
maatregelen.
Juist in het verbod van uitvoer
naar andere landen schuilt het
grootste gevaar.
Of het lukken zal, den kever aan
de grenzen te weren, is een andere
vraag. Ze zgn in dit opzicht nog
behendiger dan de Zigeuners.
In Amerika constateerde men een
jaarlijksche uitbreiding van 90 tot
120 K.M. In Frankrijk een gemiddelde
van 25 K.M. De wind speelt hierbij
een belangrijke rol.
Toch zet de Nederlandsche regee
ring er alles op, om de plaag uit ons
land te houden. Speciaal in de Zuide
lijke provincies, aan België grenzend,
wordt een uitgebreide propaganda
gevoerd. Scholen worden bezocht,
u echter wel zeggen, juffrouw Stan
dish, dat als u mijn zuster was, ik
zoo iets nooit onopgemerkt zou laten
voorbij gaan.
Hij bleef den vreemdeling gade
slaan, totdat hij door een deur, die
op het dek uitkwam, verdween.
Dat is een van John Graham's
mannen, zei hij. Zijn naam is Ross
land. Hij gaat naar het Noorden,
om naar ik vermoed, de geheele
zalmvisscherij in zijn macht te krij
gen. Binnen twee jaar zal er geen
greintje leven meer in zijn. Het is
toch eigenaardig, wat dat smerige
geld al niet doen kan, vindt u niet
Twee winters geleden heb ik met
eigen oogen gezien, hoe heele dor
pen gebrek leden en vrouwen en
kinderen bij hoopen tegelijk stierven
en van dat alles was Graham s
geld de schuld
Zij moesten omkomen, omdat
hij al het water als het ware leeg
had laten visschen. O, als u dat eens
had kunnen zien, hoe die stumpers
bijna vel over been, liepen te huilen
om een stukje brood.
Haar hand omknelde zijn arm.
Hoe... hoe kon John Graham
dat doen fluisterde ze.
Hij lachte en er klonk een bittere
klank in zijn stem, toen hij Ant
woordde
Als u een jaar in Alaska ge
woond heeft, juffrouw Standish, zult
u dat niet meer vragen. Hoe Wel
eenvoudig door het voedsel waarvan
de inlanders moeten bestaan, voor
zijn eigen doeleinden te gebruiken.
Met andere woorden: een deel van
het geld, dat hij bezit, heeft hij ver
kregen door de visscherij uit te
buiten en nog door zooveel
andere dingen,
Kiespijn overvalt U meestal op een
tijdstip dat U géén gelegenheid
heeft naar den tandarts te gaan.
Neem dan een "AKKERTJE" dat
helpt U tenminste dadelijk van de
pijn af. AKKER-CACHETS zijn
bijzondere pijnstillers bij Kiespijn,
Hoofdpijn, Zenuwpijn, Spierpijn.
Nederiandsch Smaakloos ouwel-omhulsel.
Product Ge proeft daardoor niets.
Ze glijden zoo naar binnen.
Per 12 stuks slechts 52 cent.
Volgens recept van Apotheker Dumont
AKKER.CACHETS
Op elk "AKKERTJE" komt de naam
AKKER voor in "ruit" - vorm. Let
hierop en weiger elke namaakl
om de kinderen bekend te maken
met het insect. De aardappeltelers
worden gewaarschuwd door woord
en geschrift, om hun velden geregeld
te inspecteeren. Er is een opgave
gevraagd van alle sproeimachines,
die in de verschillende gemeenten
aanwezig zgn, om bij de ontdekking
van de kwaal paraat te zijn.
De wet tot bestrijding van den
Coloradokever van 27 December 1934
bevat bepalingen, waaraan men zich
te houden heeft.
De gebruiker van een perceel grond
is verplicht onverwijld kennis te
geven aan den Burgemeester der
gemeente, zoodra zich aldaar de
kever vertoont.
De Burgemeester geeft hiervan
onmiddellijk kennis aan het Hoofd
van denPlantenziektekundigen Dienst
Deze deelt den Burgemeester mee,
welke maatregelen worden getroffen.
De onkosten worden door het Rijk
vergoed.
Voldoet de gebruiker hieraan niet,
dan worden op zijn kosten die maat
regelen genomen.
Het is een ieder verboden, levende
coloradokevers of eieren of larven in
zijn bezit te hebben of te vervoeren.
Nu is oppassen de boodschap. De
coloradokever staat op het punt,
zonder te kloppen de Limburgsche
deur binnen te vallen. Laten we
paraat zijn, om dat ongewenschte
bezoek, vooral in 't begin, als de
familie nog niet talrijk is, te keeren.
Heel. J. H. DELHOOFEN.
VAN EEN MACHINE-BANK
WERKER.
HET RENDEMENT VAN DE
BENZINE VERDUBBELD.
Dezer dagen deden in de kranten
berichten de ronde over een opzien
barende uitvinding van een z.g.
thermo-benzine bezuinigingsappa
raat, door den machine-bankwerker
A. Brisko te Eindhoven.
„Het Huisgezin" heeft den uit
vinder opgezocht en deelt hierover
het volgende mede.
De grondslagen der techniek leerde
hij reeds in zijn jonge jaren kennen
toen hij als dertienjarige jongen zijn
loopbaan als bankwerker begon op
de machinefabrieken der fa. Bege-
man te Helmond.
Dat toen zijn buitengewone ijver
reeds opviel blijkt wel hieruit, dat
de heer Paul Begeman hem boeken
verschafte waarin hij na zijn vol
brachte dagtaak naar believen kon
studeeren.
Op ongeveer 26-jarigen leeftyd
Plotseling zweeg hij.
Nu zit ik aldoor over de po
litiek te praten, terwijl ik u toch
werkelijk wel met aangenamer dingen
bezig zou kunnen houden, zei hij
verontschuldigend. Zullen we naar
beneden gaan
Of naar het bovendek, stelde
ze voor. Ik ben bang, dat de rook
me wat hoofdpijn bezorgd heeft.
Hij voelde heel goed de verande
ring, die er in haar plaats had ge
vonden en hij begreep ook wel, dat
deze niet alleen te wijten was aan
de zware rooklucht.
Hij geloofde, dat het onbeschaam
de staren van Rossland haar meer
gehinderd had, dan ze zichzelf wilde
bekennen.
Er zijn eenige Thlinkit India
nen en een tamme beer in wat wij
„het tusschendek" zouden noemen
Zoudt u ze graag willen zien De
Thlinkit meisjes gelden voor de
mooiste Indiaansche vrouwen op de
geheele wereld en twee daarvan
moeten buitengewoon knap zijn,
zooals kapitein Rifle zegt.
Ja, ik heb er kennis mee, zei
ze lachend. De twee mooisten heeten
Kolo en Haidah; ze zijn bekoorlijk
en ik mag ze wel. Ik heb heden met
hen ontbeten, al heel vroeg, terwijl
u nog sliep.
1 Wordt vervolgd.