TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
Openbare vergadering van den Raad
der gemeente Venray,
FEUILLETON.
Geluksdroom
Een waarschuwing
AKKERTJES
Nieuwe inblikkerij
Zaterdag 16IMei 1938
Zeven en vijftigste Jaargang No 20
gehouden op 21 April 1936, des namiddags 5 uur.
VOORZITTER: de heer O. L. P. VAN DE LOO, Burgemeester.
SECRETARIS de heer A. F. M. VAN HAAREN.
Afwezig met kennisgeving de heeren J. C. H. Vermeulen en G. H.
Reintjes.
De VOORZITTER opent de vergadering met gebed, waarna hij spreekt
als volgt
Mijne Heeren. De gemeente heeft een zwaar verlies geleden door het
overlijden van den heer Timmermann, Gemeente-Hoofdopzichter, hoofd
van Gemeentewerken. Bijna twintig jaren stond hij aan het hoofd van
dezen tak van dienst en vervulde hij zijn taak met bekwaamheid, ijver
en opgewektheid. Bij zijn komst had Venray nog een geheel ander aan
zien het bezat geen trottoirs, in de kom was een zeer slechte bestra
ting, de weg VenrayDeurne, die de ontginning der Peel mogelijk zoude
maken, was nog niet gereed. De Peel was nog een geweldige, woeste,
onbereikbare oppervlakte vol gaten en plassen.
De aanleg der wegen in het nieuw gestichte dorp Ysselsteyn was
zijn werk. In de twintig jaren, die achter ons liggen, is niet het minst
de dienst Openbare Werken zwaar belast geweest. Denken wij slechts
aan de vele scholen en andere gebouwen, die hg bouwde, het aanleggen
en vernieuwen van wegen en straten, het uitbreidingsplan, de aanleg van
plantsoenen en zooveel andere. Veel is er van den heer Timmermann
gevergd en hg heeft zijn taak met groot succes vervuld. Hij was on
vermoeid en stond steeds voor de belangen der gemeente op de bres
hij was een man van een oprecht karakter en onkreukbare eerlijkheid.
Wij hadden zoo gehoopt, dat zijn ziekte van voorbijgaanden aard
zoude zijn en hij nog jaren zijn krachten aan den bloei der gemeente
zoude kunnen blijven wijdenhet heeft helaas niet zoo mogen zijn. Op
nog geen 54 jarigen leeftijd nam God hem tot Zich, zijne echtgenoote
en kinderen, voor wie hij leefde en die in hem een liefhebbenden echt
genoot en zorgzamen vader verliezen, in diepe droefheid achterlatend.
Ook de gemeente verliest in hem een trouw, bekwaam, toegewijd ge
meente-hoofdambtenaar.
Moge Onze Lieve Heer zijn echtgenoote sterken den zwaren last in
onderworpen berusting te dragen. Wij allen zullen hem in dankbare
herinnering houden en de gemeente zal niet vergeten, dat hij heel zijn
kunnen en zijn werk gaf in haar dienst.
Mg'ne Heeren, als laatste betuiging van eerbied voor den overledene
in deze zaal hebt gij U van Uwe zetels verheven.
God geve hem de belooning voor zijn onberispelijken levenswandel als
man, vader en ambtenaarlaten wij niet vergeten hem te herdenken in
onze gebeden.
Bg de hierna gehouden trekking blijkt, dat no. 2 getrokken is, zoodat
bg stemmingen in deze vergadering no. 2 der presentielijst, i.e. de heer
Arts, het eerst zijn stem moet uitbrengen.
De VOORZITTER leest daarna voor het proces-verbaal van kasopname
bij den Gemeente-ontvanger over het eerste kwartaal 1936, waaruit
blijkt, dat op 27 Maart 1936 het totaal der inkomsten bedroeg f 505786.07,
het totaal der uitgaven f 431598.81, zoodat op 27 Maart in kas was
f 74187.26.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
Hierna is aan de ordevoorstel van B. en W. tot het ondershands
verpachten voor een tijdperk van zes jaar, ingaande 1 November 1936,
van
1. circa 4.50 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan Nicolaas van
Tilburg te Merselo, Zwartwater, Sectie H 1914, voor f 90.per jaar
2. circa 5.50 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan P. H.Muysers
te Merselo, Sectie H 1914, voor f 110.per jaar
3. circa 2.36 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan G. Flinsenberg
te Merselo, Sectie H 1561, voor f 47,60 per jaar
4. circa 5.36 H.A. gelegen te Venray, Zwartwater, aan J. A. van den
Beeten te Overloon, Sectie H 1561, voor f 107.20 per jaar;
5. circa 3.70 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, (circa 1.45 H.A.
woest) aan P. J. Wienen te Overloon, Sectie H 1560, voor f 55.per
jaar
6. circa 3.75 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, (circa 1 H.A.
woest) aan P. J. Wienen te Overloon, Sectie H 1559, voor f 55.per
jaar
7. circa 7.52 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan A. A. van
Duren en Lamb. A. Wilmsen, beiden te Overloon, Sectie H 1560, voor
f 115.— per jaar
8. circa 2.93 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, (circa 0.70 H.A.
woest) aan P. A. Jacobs te Overloon, Sectie H 1559, voor f 40.per
jaar.
De VOORZITTER zegt, dat deze perceelen thans alle aan dezelfde
pachters tegen lagere prijzen zijn verpacht, behalve het perceel, dat
verpacht wordt aan van Tilburg. De huidige pachter wenschte dit niet
meer aan te pachten.
Waar de pachters allen flinke boeren zgn, die den grond goed hebben
bewerkt, wordt algemeen goedgevonden deze vernieuwing der pacht
goed te keuren en het vrijkomend perceel aan van Tilburg te verpach
ten
De heer PUBBEN bepleit om een tusschen de gronden van van
Tilburg gelegen woest stuk grond van de gemeente tegelijk aan van
Tilburg in gebruik te geven tegen een kleine recognitie van b.v. f 1.
per jaar.
Ook de heer MILLEN zou dit willen, van Tilburg heeft er ook met
hem over gesproken. Hij kan dan tenminste de menschen van zgn grond
weren.
De VOORZITTER antwoordt, dat dit in het najaar zal worden beke
ken. Nu heeft hg toch toestemming om zijn schapen daarop te weiden.
Na toelichting door den VOORZITTER wordt hierna algemeen goed
gevonden aan Johannes van Well, landbouwer te VenrayYsselsteyn,
te verkoopen een perceeltje ontginningsgrond, gelegen te Ysselsteyn,
groot 1 H.A. tegen den prijs van f 225.zulks onder de gewone voor
waarden, welke in deze gemeente gelden voor wat betreft het onder
houd van wegen en waterlossingen in de Peel.
Dan wordt algemeen goedgevonden een bedrag van f 1800.ter leen
te verstreken onder verband van eerste hypotheek aan H. J. en P. G.
door
JAMES OLIVER CURWOOD.
1.
Kapitein Rifle, grijs en oud gewor
den in dienst van de „Alaskan
Stoomvaart Maatschappij" had niet
tegenstaande het stijgen der jaren,
zijn jeugdig enthousiasme nog niet
verloren. Zijn fantasie werkte nog
levendig; hij voelde nog sterk in zich
de geweldige bekoring, die er uitgaat
Van gewaagde avonturen, den omgang
met sterke mannen en het overwel
digende van een giootsch land. Hij
had het gevoel voor t schilderach
tige behouden, het ongewone trok
hem nog aan en soms kwamen
prettige herinneringen zoo sterk bij
hem naar boven, dat het verleden
hem als het heden voorkwam
Op zulke momenten leek het hem,
alsof Alaska als het ware pas was
ontdekt geworden, en met lokkende
stem diegenen tot zich riep, die den
moed bezaten op leven en dood te
vechten om zijn schatten machtig te
worden.
Dezen avond, terwijl zijn schip
zich zachtjes op de deinende golven
voortbewoog en de goudgele maan
langzaam opsteeg boven de berg
ketenen van Alaska, kwam er een
gevoel van eenzaamheid over hem.
Zachtjes zei hij
Dat is Alaska.
Het meisje, dat naast hem aan de
verschansing stond, bleef voor enkele
oogenblikken zwijgend voor zich uit
staren. Hij zag heel duidelijk haar
fijnbesneden profiel in het heldere
maanlicht.
In haar mooie, heldere oogen lag
een sluimerend vuur, haar mond was
half geopend, met spannende blikken
volgde ze het wonderlijke schouw
spel van de maan, die haar stralende
glanzen over de bergtoppen wierp,
deze als in spiookjesgloed hullende.
Toen keek zij op en knikte be
vestigend,
Ja, Alaska, ze'de zij en het
kwam den ouden kapitein voor, als
of er iets in haar stem beefde: Uw
Alaska, kapitein Rifle.
In de stilte van den nacht drong
een verwijderd geluid, gelijkende op
het gerommel van donder, tot hen
door. Het was reeds voor de tweede
maal, dat Mary Standish dit hoorde,
en nu vroeg zij
Wat is dat voor een geluid
We zullen toch geen storm krijgen
met zoo'n maan en zulke heldere
sterren aan den hemel
Het is het ijs, dat afbrokkelt
van de gletschers en in zee valt
We zijn in „de Straat van Wrangel
en heel dicht bij de kust, juffrouw
Standish. Als het daglicht was, zou
u de vogels kunnen hooren zingen.
Dit is, wat wij de Binnen-Doorvaart
noemen. Ik heb het altijd voor het
„Water Droomland" van de wereld
gehouden en toch zult u opmerken,
dat ik het verkeerd heb, want wij
zijn bijna de twee eenige menschen.
die aan deze zijde van het schip
staan. Zegt dat niet genoeg Als
ik gelijk had, zouden al die mannen
en vrouwen, die daar aan het dansen,
kaartspelen en babbelen zijn, elkaar
hier aan de verschansing verdringen.
H. van Gerven te Venray, tegen een rente van 47< pct.-
Hierna is aan de orde het voorstel van B. en W. tot het aangaan eener
rekening-courantovereenkomst met de Nederlandsche Landbouwbank,
bijkantoor Venray, voor de periode van 1 Juli 1936 tot 30 Juni 1937.
De VOORZITTER deelt mede, dat de thans geldende overeenkomst
met 30 Juni a.s. eindigt en B. en W. voorstellen onder dezelfde voor
waarden en zekerheidsstelling een nieuwe overeenkomst voor den tgd
van een jaar aan te gaan.
Wordt algemeen goedgevonden.
Dan worden aangeboden
a. het verslag van den Vleeschkeuringsdienst
b. het verslag van de Commissie van Toezicht op het Lager Onderwijs.
Wordt algemeen goedgevonden deze verslagen voor de leden ter Secre
tarie ter inzage te leggen.
Hierna volgt de aanvrage van het Algemeen Burgerlijk Armbestuur
tot het verleenen van een tweede aanvullingssubsidie over 1935.
Na toelichting door den VOORZITTER, dat in 1935 volgens advies der
geneesheeren een zeer groot aantal personen in ziekenhuizen moest
worden opgenomen en veel operaties van armlastigen zijn noodig geweest,
wordt zonder hoofdelijke stemming, overeenkomstig het voorstel van B.
en W., het gevraagde aanvullingssubsidie van f 1800 toegestaan.
Nog is aan de ordewijziging en aanvulling der gemeentebegrooting,
dienst 1935.
De heer VAN HAREN vindt het onjuist geld te vragen, nadat het
reeds is uitgegeven. Spreker meent, dat als de Raad een bedrag heeft
gevoteerd, B. en W. daarmede uit moeten komen en als dat in bepaalde
gevallen niet kan, eerst aan den Raad verhooging moet worden gevraagd.
De VOORZITTER antwoordt, dat dit in het algemeen juist is, maar
deze postjes zijn haast alle administratief of eerst later opgekomen en
dan kan niet altijd eerst gevraagd worden. Ofwel het zijn uitgaven
noodig tengevolge van na de vaststelling der begrooting genomen
Raadsbesluiten.
Alles bij elkaar is het ook niet veel als men de post wegens teveel
genoten hoofdsom en opeenten op directe belastingen en het aanvullings
subsidie van het Burgerlijk Armbestuur uitzondert. Hier heerscht trou
wens de loffelijk gewoonte, dat begrootingswijzigingen zoo spoedig
mogelijk aan de orde worden gesteld, terwijl dit in andere gemeenten
soms een keer per jaar gebeurt. Bovendien is het absoluut onmogelijk
eiken post juist te ramen één jaar te voren, en bij een zoover doorge
voerde bezuiniging als thans over de geheele lijn heeft plaats gehad, is
overschrijding van sommige posten absoluut onvermijdelijk.
De VOORZITTER leest hierna de voorgestelde wijzigingen voor. welke
algemeen worden goedgekeurd.
In verband met het voorstel van B. en W. tot het verpachten voor
een termijn van 12 jaren, ingaande 1 November a.s. van:
1. circa 7.11.70 H.A. ontginningsgrond te VenrayYsselsteyn, aan M.
Chr. Claessens te VenrayVeulen voor een pachtprijs van f 12 per H.A;
2. circa 6.30 H.A. ontginningsgrond te VenrayYsselsteyn aan M. H.
de Bruyni te VenrayScheide, voor een pachtprijs van f 7 per H.A.
3. circa 1.98 H.A. ontginningsgrond te Venray—Ysselsteyn aan A.
Hendricks te VenrayYsselsteyn voor een pachtprijs van f 10 perH.A.,
zegt de heer VAN HAREN gehoord te hebben, dat er pachters bij zijn,
die niet in alle opzichten aanbevelenswaardig zijn en hij daarom zou
willen, dat steeds waarborgen gesteld worden, dat de grond ook werke
lijk ontgonnen wordt.
Dat gebeurt ook, antwoordt de VOORZITTER, maar bg onontgonnen
grond is er voor de gemeente in het geheel geen gevaar, want door alle
werk wat er aan geschiedt, worden de gronden beter en als de pacht
dan later ter oorzake dat de pachter zijn verplichtingen niet nakomt
niet wordt verlengd of ontbinding van het contract moet plaatshebben,
krijgt de gemeente in elk geval beteren grond terug.
Wethouder HOUBEN voegt hieraan toe, dat deze grond dit jaar nog
geheel ontgonnen wordt.
De verpachting wordt dan algemeen goedgevonden.
Na toelichting door den VOORZITTER, dat de ingekomen reclame
van J. H. J. Pluymaekers in zijn kwaliteit van Secretaris der Bouw-
vereeniging Volkshuisvesting tegen den aanslag in de rioolbelasting van
twee woningen der Bouwvereeniging, te laat is ingekomen, maar het
bezwaar overigens wel juist is en wij dus het volgend jaar met de ver
minderde huurwaarde rekening zullen houden, wordt algemeen goed
gevonden den aanslag te handhaveD.
Hierna leest de VOORZITTER voor de ingekomen dankbetuiging van
Mevr. wed. A. Baronesse van Hövell tot Westerflier voor de belang
stelling in den vorm van een plechtig opgedragen H. Mis, die zij en
hare kinderen mochten ontvangen na het overlijden van haar echtge
noot en vader.
De heer VAN BOVEN zegt, dat op het oogenblik weer ontzettend
misbruik gemaakt wordt door het storten van puin aan de Odastraat
en Willemstraat.
De VOORZITTER vindt het treurig, dat trots alle verbod toch weer
puin is gestort. Vóór Paschen is van gemeentewege nog alles opgeruimd
en dfe omliggenden om medewerking gevraagd om het nu niet meer te
doen. Het heeft echter niets geholpende een wil den ander niet ver
raden.
De heer ARTS meent, dat een bordje, „verboden puin te storten"
meer effect zal sorteeren.
Dat is te gevaarlijk, zegt de VOORZITTER, want dan storten ze
voortaan op elk vrij plaatsje, waar geen bordje staat. Wij hebben nu
één aangewezen puinplaats en dat weet iedereen en overal elders is het
verboden.
Dan is het te hopen, dat er streng op gelet wordt, zegt de heer ARTS.
De VOORZITTER zal nogmaals een waarschuwing in de courant
zetten en hoopt dan ook, dat alle omwonenden hunne medewerking
zullen verleenen.
Hetzelfde hebben wij met onze plantsoenen: niet alleen kinderen,
maar ook volwassenen loopen over het gras.
De heer ODENHOVEN meent als oudste lid der arbeidersfractie nog
een woord van droevig afscheid en tevens van waardeerende herinnering
te moeten zeggen aan onzen te vroeg ontslapen gemeente-hoofdopzichter,
met wien hij zoowel als wethouder en als raadslid lange jaren zoo aange
naam heeft mogen samenwerken. Hij had een warm hart voor de
ondergeschikten, vooral voor de arbeiders en was een eminent hoofd
ambtenaar, die gewerkt heeft, tot zoolang het hem mogelijk was. Laten
wij hem morgen vooral gedenken in onze gebeden. (Algemeene instem
ming).
Niets meer aan de orde zijnde en geen der leden nog het woord ver
langende, sluit de VOORZITTER de vergadering met gebed.
Kunt u zich zulke menschen voor
stellen Maar zij kunnen ook niet
zien, wat ik zie, want ik ben een
idiote, oude kerel, die nog te veel
het verleden leeft. O... ruikt u
dien geur, die in de lucht hangt,
juffrouw Standish... van bloemen.
wouden... gewassen Het is wel
heel vaag, maar ik ruik het toch.
Ik ook.
Met diepe teugen ademde ze den
zoeten geur in en wendde zich om,
zoodat ze met haar rug tegen de
verschansing stond, in het volle licht
van het schip.
Vanuit de verte drongen de weeke
en zachte tonen van muziek tot haar
door: ze hoorde het schuifelen der
dansende voeten. Het gelach ver
mengde zich met het zachte geklots
van de golfjes tegen het schip;
achter de verlichte vensters hoorde
men het geluid van stemmen en teen
de oude kapitein haar aankeek, lag
een eigenaardige raadselachtige
uitdrukking in haar oogen.
Ze was op een buitengewoon on
gewone wijze te Seattle aan boord
gekomen alleen en op 't laatste
oogenblik geen rekening houdend
met de noodzakelijkheid om een
plaats te reserveeren voor deze
boot, waarop honderden tot hun
teleurstelling de reis niet meer had
den kunnen meemaken en het
toeval had hem met haar in aanra
king gebracht.
In wanhoop had zij zich tot hem
gewend en hij had onder haar voor
gewende, uiterlijke kalmte een heel
vreemden, onverklaarbaren angst
ontdekt.
Vanaf dat oogenblik had hij haar
onder zijn vaderlijke bescherming
genomen en over haar gewaakt.
Meer dan. eens was het hem opge
vallen hoe er dikwijls een zoekende
uitdagende uitdrukking in haar blik
kon liggen, welke eigenaardige uit
drukking nu ze op dit oogenblik
naar de ramen van de hut keek, hem
opnieuw trof.
Ze had hem verteld, dat ze drie
en twintig jaar was en op weg naar
bloedverwanten in Nome.
Ze noemde enkele namen, waarna
hij haar had geloofd. Het was on
mogelijk niet in haar te gelooven en
hij had haar durf bewonderd om aan
boord te komen met totale veron
achtzaming van de offlcieele regels.
Zij was in heel veel opzichten 'n
gezellige en vriendelijke reisgenoote,
doch hij, met zijn groote menschen-
kennis, voelde als bij ingeving, dat
zij voortdurend in een zekere span
ning verkeerde.
Hij voelde in menig opzicht, dat
zij 'n innerlijken strijd voerde, maar
met de groote ervaring van zijn drie
en zestig jaren liet hij haar niet
blijken, dat hij de waarheid geraden
had.
Oo«v nu beschouwde hij haar aan
dachtig, zonder het haar te laten
merken. Er lag een kalme, ongewone
bekoorlijkheid over haar geheele
wezen.
Zij had iets buitengewoon aan
trekkelijks over zich, waardoor bij
hem sluimerende, oude herinneringen
ontwaakten. Ze had een kinderlijk,
slank figuurtje Het was hem opge
vallen, hoe mooi helder grijs haar
oogen er in het zonlicht uitzagen.
Het glanzende, zwarte baar was in
een groote wrong op het achter
hoofdje gelegd, zoo eenvoudig, dat
het geheele persoontje een buiten»
gewoon reinen, kalmen indruk
Onder dezen titel deelt de „N. Tilb.
Ct" een en ander mede uit een bro
chure, geschreven door den Spanjaard
P. F. Armiajon, inwoner van Jumella,
waarin besproken wordt, wat er zoo
al gebeurd is in de „gezegende" da
gen der overwinning van het volks
front bij de Spaansche verkiezingen
nog geen twee maanden geleden.
„Ik zie nog altijd in mijnherinne
ringen, zoo schrijft hij, het tafereel
van de onthoofding van twee jonge
mannen, Pedro Cutillas en Antonio
Martinez, die ik goed gekend heb.
Geheel mijn leven zal de wroeging
hebben, dat ik niets heb kunnen doen
om hen te redden. Maar wat kon ik
tegen twee drieduizend losgebroken
misdadigers
Deze twee jonge mannen, die er
van verdacht werden ten onrechte,
zooals later gebleken is op de
socialisten geschoten te hebben, wer
den door de burgerwacht gegrepen
en naar de gevangenis geleid.
Het ongeluk wilde dat de stoet
langs een talrijke groep manifestan
ten kwam.
„Doodt de fascisten Doodt de fas
cisten
Ik had slechts den tijd in een huis
te vluchten en door een venster kon
ik de gruwelijke gebeurtenis mee
maken.
Op het schreeuwen kwamen uit
andere straten nog meer manifestan
ten aanhollen, zij drongen de huizen
binnen, plunderden, dreigden de be
woners, wierpen hen tegen den grond,
vertrapten ze (drie kwart van de
bende was trouwens dronken), „Het
zijn fascisten", schreeuwde men.
Er waren vrouwen bij, huilend van
woede, die om moord schreeuwden
als wilde dieren. Terwijl de leiders
met de burgerwachten twisten zij
weigerde de jonge mannen uit te le
veren wierpen zij zich op hun
prooi. Omdat de jongens geboeid wa
ren konden zij zich niet verdedigen.
De wijven trokken hun de haren
uit het hoofd, spuwden in hun ge
laat, krabden hun gezicht en sneden
met messen in hun wangen. Een ont
zettend geschreeuw overstemde het
gehuil der vrouwen. De wachten wer
den zelf overmand en lieten hun ge
vangenen los. In een oogenblik wer
den de jongens toen neergesmeten,
getrapt en geslagen.
Ieder wilde ze treffen. Er werd ge
vochten om er bg te kunnen en wel
dra lagen er nog slechts een paar
gekneusde lichamen op straat.
Een vrouw die het vest en het
hemd van een der twee „fascisten"
had uitgetrokken, riep uit alle macht:
„Haalt een bijl in een slagerij. Ik
wil ze zelf afmaken
Na eenige minuten kwam men met
een bijl en eenige slagersmessen aan-
loopen. Eenigen die dienst deden als
.ordemakers", lieten de omstaanders
een wijden kring maken. De twee
jonge mannen lagen half naakt en
met bloed bevlekt op den grond.
De menigte juichte van genoegen.
Een enkele vrouw, ik zie haar nog
altijd voor mij, een groote bruine
meid met bloed op haar kleeren, de
haren verward, greep de bijl en be
gon met een niet te beschrijven
woestheid toe te slaan, Een oogen
blik later waren de twee hoofden en
de lichamen slechts een vormelooze
massa. Men juichte en huilde en met
gebalde vuist riep men: „De fascis
ten moeten dood!"
De vrouw die den verschrikkelij-
ken moord had voltrokken werd in
triomf weggedragen. De lichamen
der twee ongelukkige jongens werden
afschuwelijk verminkt. Ieder wilde
er iets van.
Deze episode uit de heerlijke Spaan
sche revolutie speelde zich af den
16en Maart."
Nadien en te voren is er nog veel
meer gebeurd. Het kan tot waar
schuwing strekken.
Aldus de vertaling in de „N. Tilb.Ct."
We zien hier, hoe de ophitsingen
maakte,
Er wareD momenten, dat hij zich
niet kon voorstellen, dat ze drie en
twintig was; ze leek hem dikwijls
niet ouder dan negentien of twintig.
Hij wist niet, wat hij van haar den
ken moest en daardoor verdiepte hij
zich in alle mogelijke gissingen.
Maar het was nu eenmaal zijn
plicht om te zwijgen over datgene,
wat hij zag en wat anderen wellicht
ontging.
We zijn niet heelemaal alleen,
hoorde hij haar zeggen. Er zijn nog
anderen in de buurt, zei ze, terwijl
wees naar twee gedaanten, die
aan een ander gedeelte der ver
schansing stonden
Dat is de oude Donald Hard-
wick van Skagway, zeide hij En de
andere is Alan Holt.
O, ja
Wederom richtte ze haar blikken
naar de bergen, terwijl haer oogen
het maanlicht schitterden Zacht
legde ze haar hand op den arm van
den ouden kapitein.
Luister, fluisterde zij
Nog meer ijs. dat zich loswerkt
We zijn dicht bij de kust en het is
hier vol gletschers.
En dat andere geluid... wat is
dat dan l Dat kan toch geen wind
zijn... op zoo'n kalmen en stillen
avond
Dat hoort men altijd, als men
dicht bij de hooge bergen is, juffrouw
Standish. Het wordt veroorzaakt door
het water van duizenden stroomen
en riviertjes, die in de zee uitkomen
Overal waar er smeltende sneeuw in
de bergen is, zult u dat geluid kun
nen hooren.
En die man... Alan Holt, her
innerde zij hem. Hoort hij in deze
'n "Akkertje"
beschermt U!
Als 't gure weer U koud en rillerig
doel thuis komen en voor 'n zware
verkoudheid, zelfs voor een griep
aanval doel vreezen, neem dan voor
'4 naar bed gaan een "AKKERTJE"
Ge voorkomt dan veel narigheid en
slaat morgen gezond en prettig opl
Nederiandsch Ongeëvenaard bij Griep,
Product gevalle kou, riieumatische
4 pijnen. Zenuwpijnen, enz.
12 st. 52 ct. Zakdoosje 20 ct.
Volgens recept van Apotheker Dumont
Op elk "AKKERTJE" komt de naam
AKKER voor in "ruit"-vorm. Lel
hierop en weiger elke namaak!
vrucht hebben gedragen. Daarin ligt
inderdaad voor elk land een waar
schuwing. Ook bij ons gaan de uiter
sten van links en rechts elkaar voort
durend heftig te lijf en wat tusschen
die richtingen ligt, wordt bg den
vijand gerekend. In Spanje kwam
plotseling de ontlading na de hevige -
spanning, die tijdens de voortduren
de ophitsingen steeds sterker was
geworden.
Wanneer men tegen de regeerings
politiek is en wanneer deze gebas-
seerd is op voor zichzelf aanvaard
bare argumenten, in het midden la
tende of de argumenten door ande
deren gedeeld worden, mag men ter
wille van het Nederlandsche belang
uiting aan die meening geven.
Maar steeds moet men billijkheid
betrachten.
Wij zgn tegen de inblikkerij ge
weest; wij blijven ons verzetten te
gen de methoden, die voorliggen bij
de Nederlandsche crisis-steun actie.
Maar dat de overheid nu opnieuw
voor een mogelijke inblikkerij staat,
is gevolg van andere oorzaken. Men
mag deze niet verwarren met die uit
een achter omliggende periode.
De vorige was een middel om van
het overtollige vee af te komen en
om den melkpas in te dammen. Het
is een uitvloeisel van de crisis-
politiek. Wij keuren deze crisispolitiek
af en ook die inblikkerij was o.i. een
enorme fout.
Aan het blikkenvleesch is echter
een sociale consequentie verbonden.
Men moest dit vleesch verkoopen en
men stelde het tegen lage prijzen
beschikbaar voor de minder-bedeelden
ons land. Deze kregen hierdoor
een zettere hoeveelheid eiwit en vetten
tegen prijzen, die meer binnen hun
bereik lagen dan het versche vleesch.
Maar aan alles komt een einde.
Ook aan de blikken.
De voorraad is nagenoeg uitgeput,
ook van het crisisgehakt.
De minder bedeelden echter zijn
nu gewend geraakt aan het goed
koop beschikbaar stellen van vrij
goed voedsel (versch vleesch bevat
vanzelfsprekend meer voedingsstoffen
dan blikvleesch) en zg zouden onder
voed worden, wanneer geen substi
tuten hiervoor zouden worden ver
strekt.
Het is derhalve een sociaal probleem
streek thuis
Als er iemand hier thuishoort,
dan is hij het zeker juffrouw Stan
dish. Hij was in Alaska geboren,
voor er nog een spoor bestond van
Nome, Fairbanks, of Dawson City
bestond. Het was in '84, meen ik
Laat eens even kijken., dan zou hij
zijn...
Acht en dertig, zei ze zoo vlug
dat hij er een oogenblik versteld van
stond
Toen glimlachte hij.
U schijnt goed in 't rekenen
te zijn.
Hij voelde, hoewel het bijna on
merkbaar was, dat haar vingers zich
vaster om haar hand sloten.
Vanavond na het diner, zag
de oude Donald mij alleen zitten.
Hij vertelde me, dat hij zich een
zaam voelde en graag met iemand
zooals ik, wilde praten.
Ik werd haast bang van hem,
zooals hij er uitzag met zijn grijzen
baard en verwilderde haren. De ge
dachte aan spoken kwam bij hem
op, toen wij daar zoo in de sche
mering zaten te praten.
Oude Donald is uit den tijd,
toen het bijna ondoenlijk was om te
leven in de streek tusschen Summit
ea Klondycke, juffrouw Standish,
zei kapitein Rifle. U zult meer der
gelijke mannen in Alaska ontmoeten
mannen, die nooit kunnen vergeten,
wat zij hebben doorgemaakt. Op
i hun gezichten staat nog altijd te lezen
.de herinnering aan de zware dagen
van weleer....
Wordt vervolgd.