TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Openbare vergadering van den Raad der gemeente Venray, FEUILLETON. Geluksdroom Een waarschuwing AKKERTJES Nieuwe inblikkerij Zaterdag 16IMei 1938 Zeven en vijftigste Jaargang No 20 gehouden op 21 April 1936, des namiddags 5 uur. VOORZITTER: de heer O. L. P. VAN DE LOO, Burgemeester. SECRETARIS de heer A. F. M. VAN HAAREN. Afwezig met kennisgeving de heeren J. C. H. Vermeulen en G. H. Reintjes. De VOORZITTER opent de vergadering met gebed, waarna hij spreekt als volgt Mijne Heeren. De gemeente heeft een zwaar verlies geleden door het overlijden van den heer Timmermann, Gemeente-Hoofdopzichter, hoofd van Gemeentewerken. Bijna twintig jaren stond hij aan het hoofd van dezen tak van dienst en vervulde hij zijn taak met bekwaamheid, ijver en opgewektheid. Bij zijn komst had Venray nog een geheel ander aan zien het bezat geen trottoirs, in de kom was een zeer slechte bestra ting, de weg VenrayDeurne, die de ontginning der Peel mogelijk zoude maken, was nog niet gereed. De Peel was nog een geweldige, woeste, onbereikbare oppervlakte vol gaten en plassen. De aanleg der wegen in het nieuw gestichte dorp Ysselsteyn was zijn werk. In de twintig jaren, die achter ons liggen, is niet het minst de dienst Openbare Werken zwaar belast geweest. Denken wij slechts aan de vele scholen en andere gebouwen, die hg bouwde, het aanleggen en vernieuwen van wegen en straten, het uitbreidingsplan, de aanleg van plantsoenen en zooveel andere. Veel is er van den heer Timmermann gevergd en hg heeft zijn taak met groot succes vervuld. Hij was on vermoeid en stond steeds voor de belangen der gemeente op de bres hij was een man van een oprecht karakter en onkreukbare eerlijkheid. Wij hadden zoo gehoopt, dat zijn ziekte van voorbijgaanden aard zoude zijn en hij nog jaren zijn krachten aan den bloei der gemeente zoude kunnen blijven wijdenhet heeft helaas niet zoo mogen zijn. Op nog geen 54 jarigen leeftijd nam God hem tot Zich, zijne echtgenoote en kinderen, voor wie hij leefde en die in hem een liefhebbenden echt genoot en zorgzamen vader verliezen, in diepe droefheid achterlatend. Ook de gemeente verliest in hem een trouw, bekwaam, toegewijd ge meente-hoofdambtenaar. Moge Onze Lieve Heer zijn echtgenoote sterken den zwaren last in onderworpen berusting te dragen. Wij allen zullen hem in dankbare herinnering houden en de gemeente zal niet vergeten, dat hij heel zijn kunnen en zijn werk gaf in haar dienst. Mg'ne Heeren, als laatste betuiging van eerbied voor den overledene in deze zaal hebt gij U van Uwe zetels verheven. God geve hem de belooning voor zijn onberispelijken levenswandel als man, vader en ambtenaarlaten wij niet vergeten hem te herdenken in onze gebeden. Bg de hierna gehouden trekking blijkt, dat no. 2 getrokken is, zoodat bg stemmingen in deze vergadering no. 2 der presentielijst, i.e. de heer Arts, het eerst zijn stem moet uitbrengen. De VOORZITTER leest daarna voor het proces-verbaal van kasopname bij den Gemeente-ontvanger over het eerste kwartaal 1936, waaruit blijkt, dat op 27 Maart 1936 het totaal der inkomsten bedroeg f 505786.07, het totaal der uitgaven f 431598.81, zoodat op 27 Maart in kas was f 74187.26. Wordt voor kennisgeving aangenomen. Hierna is aan de ordevoorstel van B. en W. tot het ondershands verpachten voor een tijdperk van zes jaar, ingaande 1 November 1936, van 1. circa 4.50 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan Nicolaas van Tilburg te Merselo, Zwartwater, Sectie H 1914, voor f 90.per jaar 2. circa 5.50 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan P. H.Muysers te Merselo, Sectie H 1914, voor f 110.per jaar 3. circa 2.36 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan G. Flinsenberg te Merselo, Sectie H 1561, voor f 47,60 per jaar 4. circa 5.36 H.A. gelegen te Venray, Zwartwater, aan J. A. van den Beeten te Overloon, Sectie H 1561, voor f 107.20 per jaar; 5. circa 3.70 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, (circa 1.45 H.A. woest) aan P. J. Wienen te Overloon, Sectie H 1560, voor f 55.per jaar 6. circa 3.75 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, (circa 1 H.A. woest) aan P. J. Wienen te Overloon, Sectie H 1559, voor f 55.per jaar 7. circa 7.52 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, aan A. A. van Duren en Lamb. A. Wilmsen, beiden te Overloon, Sectie H 1560, voor f 115.— per jaar 8. circa 2.93 H.A., gelegen te Venray, Zwartwater, (circa 0.70 H.A. woest) aan P. A. Jacobs te Overloon, Sectie H 1559, voor f 40.per jaar. De VOORZITTER zegt, dat deze perceelen thans alle aan dezelfde pachters tegen lagere prijzen zijn verpacht, behalve het perceel, dat verpacht wordt aan van Tilburg. De huidige pachter wenschte dit niet meer aan te pachten. Waar de pachters allen flinke boeren zgn, die den grond goed hebben bewerkt, wordt algemeen goedgevonden deze vernieuwing der pacht goed te keuren en het vrijkomend perceel aan van Tilburg te verpach ten De heer PUBBEN bepleit om een tusschen de gronden van van Tilburg gelegen woest stuk grond van de gemeente tegelijk aan van Tilburg in gebruik te geven tegen een kleine recognitie van b.v. f 1. per jaar. Ook de heer MILLEN zou dit willen, van Tilburg heeft er ook met hem over gesproken. Hij kan dan tenminste de menschen van zgn grond weren. De VOORZITTER antwoordt, dat dit in het najaar zal worden beke ken. Nu heeft hg toch toestemming om zijn schapen daarop te weiden. Na toelichting door den VOORZITTER wordt hierna algemeen goed gevonden aan Johannes van Well, landbouwer te VenrayYsselsteyn, te verkoopen een perceeltje ontginningsgrond, gelegen te Ysselsteyn, groot 1 H.A. tegen den prijs van f 225.zulks onder de gewone voor waarden, welke in deze gemeente gelden voor wat betreft het onder houd van wegen en waterlossingen in de Peel. Dan wordt algemeen goedgevonden een bedrag van f 1800.ter leen te verstreken onder verband van eerste hypotheek aan H. J. en P. G. door JAMES OLIVER CURWOOD. 1. Kapitein Rifle, grijs en oud gewor den in dienst van de „Alaskan Stoomvaart Maatschappij" had niet tegenstaande het stijgen der jaren, zijn jeugdig enthousiasme nog niet verloren. Zijn fantasie werkte nog levendig; hij voelde nog sterk in zich de geweldige bekoring, die er uitgaat Van gewaagde avonturen, den omgang met sterke mannen en het overwel digende van een giootsch land. Hij had het gevoel voor t schilderach tige behouden, het ongewone trok hem nog aan en soms kwamen prettige herinneringen zoo sterk bij hem naar boven, dat het verleden hem als het heden voorkwam Op zulke momenten leek het hem, alsof Alaska als het ware pas was ontdekt geworden, en met lokkende stem diegenen tot zich riep, die den moed bezaten op leven en dood te vechten om zijn schatten machtig te worden. Dezen avond, terwijl zijn schip zich zachtjes op de deinende golven voortbewoog en de goudgele maan langzaam opsteeg boven de berg ketenen van Alaska, kwam er een gevoel van eenzaamheid over hem. Zachtjes zei hij Dat is Alaska. Het meisje, dat naast hem aan de verschansing stond, bleef voor enkele oogenblikken zwijgend voor zich uit staren. Hij zag heel duidelijk haar fijnbesneden profiel in het heldere maanlicht. In haar mooie, heldere oogen lag een sluimerend vuur, haar mond was half geopend, met spannende blikken volgde ze het wonderlijke schouw spel van de maan, die haar stralende glanzen over de bergtoppen wierp, deze als in spiookjesgloed hullende. Toen keek zij op en knikte be vestigend, Ja, Alaska, ze'de zij en het kwam den ouden kapitein voor, als of er iets in haar stem beefde: Uw Alaska, kapitein Rifle. In de stilte van den nacht drong een verwijderd geluid, gelijkende op het gerommel van donder, tot hen door. Het was reeds voor de tweede maal, dat Mary Standish dit hoorde, en nu vroeg zij Wat is dat voor een geluid We zullen toch geen storm krijgen met zoo'n maan en zulke heldere sterren aan den hemel Het is het ijs, dat afbrokkelt van de gletschers en in zee valt We zijn in „de Straat van Wrangel en heel dicht bij de kust, juffrouw Standish. Als het daglicht was, zou u de vogels kunnen hooren zingen. Dit is, wat wij de Binnen-Doorvaart noemen. Ik heb het altijd voor het „Water Droomland" van de wereld gehouden en toch zult u opmerken, dat ik het verkeerd heb, want wij zijn bijna de twee eenige menschen. die aan deze zijde van het schip staan. Zegt dat niet genoeg Als ik gelijk had, zouden al die mannen en vrouwen, die daar aan het dansen, kaartspelen en babbelen zijn, elkaar hier aan de verschansing verdringen. H. van Gerven te Venray, tegen een rente van 47< pct.- Hierna is aan de orde het voorstel van B. en W. tot het aangaan eener rekening-courantovereenkomst met de Nederlandsche Landbouwbank, bijkantoor Venray, voor de periode van 1 Juli 1936 tot 30 Juni 1937. De VOORZITTER deelt mede, dat de thans geldende overeenkomst met 30 Juni a.s. eindigt en B. en W. voorstellen onder dezelfde voor waarden en zekerheidsstelling een nieuwe overeenkomst voor den tgd van een jaar aan te gaan. Wordt algemeen goedgevonden. Dan worden aangeboden a. het verslag van den Vleeschkeuringsdienst b. het verslag van de Commissie van Toezicht op het Lager Onderwijs. Wordt algemeen goedgevonden deze verslagen voor de leden ter Secre tarie ter inzage te leggen. Hierna volgt de aanvrage van het Algemeen Burgerlijk Armbestuur tot het verleenen van een tweede aanvullingssubsidie over 1935. Na toelichting door den VOORZITTER, dat in 1935 volgens advies der geneesheeren een zeer groot aantal personen in ziekenhuizen moest worden opgenomen en veel operaties van armlastigen zijn noodig geweest, wordt zonder hoofdelijke stemming, overeenkomstig het voorstel van B. en W., het gevraagde aanvullingssubsidie van f 1800 toegestaan. Nog is aan de ordewijziging en aanvulling der gemeentebegrooting, dienst 1935. De heer VAN HAREN vindt het onjuist geld te vragen, nadat het reeds is uitgegeven. Spreker meent, dat als de Raad een bedrag heeft gevoteerd, B. en W. daarmede uit moeten komen en als dat in bepaalde gevallen niet kan, eerst aan den Raad verhooging moet worden gevraagd. De VOORZITTER antwoordt, dat dit in het algemeen juist is, maar deze postjes zijn haast alle administratief of eerst later opgekomen en dan kan niet altijd eerst gevraagd worden. Ofwel het zijn uitgaven noodig tengevolge van na de vaststelling der begrooting genomen Raadsbesluiten. Alles bij elkaar is het ook niet veel als men de post wegens teveel genoten hoofdsom en opeenten op directe belastingen en het aanvullings subsidie van het Burgerlijk Armbestuur uitzondert. Hier heerscht trou wens de loffelijk gewoonte, dat begrootingswijzigingen zoo spoedig mogelijk aan de orde worden gesteld, terwijl dit in andere gemeenten soms een keer per jaar gebeurt. Bovendien is het absoluut onmogelijk eiken post juist te ramen één jaar te voren, en bij een zoover doorge voerde bezuiniging als thans over de geheele lijn heeft plaats gehad, is overschrijding van sommige posten absoluut onvermijdelijk. De VOORZITTER leest hierna de voorgestelde wijzigingen voor. welke algemeen worden goedgekeurd. In verband met het voorstel van B. en W. tot het verpachten voor een termijn van 12 jaren, ingaande 1 November a.s. van: 1. circa 7.11.70 H.A. ontginningsgrond te VenrayYsselsteyn, aan M. Chr. Claessens te VenrayVeulen voor een pachtprijs van f 12 per H.A; 2. circa 6.30 H.A. ontginningsgrond te VenrayYsselsteyn aan M. H. de Bruyni te VenrayScheide, voor een pachtprijs van f 7 per H.A. 3. circa 1.98 H.A. ontginningsgrond te Venray—Ysselsteyn aan A. Hendricks te VenrayYsselsteyn voor een pachtprijs van f 10 perH.A., zegt de heer VAN HAREN gehoord te hebben, dat er pachters bij zijn, die niet in alle opzichten aanbevelenswaardig zijn en hij daarom zou willen, dat steeds waarborgen gesteld worden, dat de grond ook werke lijk ontgonnen wordt. Dat gebeurt ook, antwoordt de VOORZITTER, maar bg onontgonnen grond is er voor de gemeente in het geheel geen gevaar, want door alle werk wat er aan geschiedt, worden de gronden beter en als de pacht dan later ter oorzake dat de pachter zijn verplichtingen niet nakomt niet wordt verlengd of ontbinding van het contract moet plaatshebben, krijgt de gemeente in elk geval beteren grond terug. Wethouder HOUBEN voegt hieraan toe, dat deze grond dit jaar nog geheel ontgonnen wordt. De verpachting wordt dan algemeen goedgevonden. Na toelichting door den VOORZITTER, dat de ingekomen reclame van J. H. J. Pluymaekers in zijn kwaliteit van Secretaris der Bouw- vereeniging Volkshuisvesting tegen den aanslag in de rioolbelasting van twee woningen der Bouwvereeniging, te laat is ingekomen, maar het bezwaar overigens wel juist is en wij dus het volgend jaar met de ver minderde huurwaarde rekening zullen houden, wordt algemeen goed gevonden den aanslag te handhaveD. Hierna leest de VOORZITTER voor de ingekomen dankbetuiging van Mevr. wed. A. Baronesse van Hövell tot Westerflier voor de belang stelling in den vorm van een plechtig opgedragen H. Mis, die zij en hare kinderen mochten ontvangen na het overlijden van haar echtge noot en vader. De heer VAN BOVEN zegt, dat op het oogenblik weer ontzettend misbruik gemaakt wordt door het storten van puin aan de Odastraat en Willemstraat. De VOORZITTER vindt het treurig, dat trots alle verbod toch weer puin is gestort. Vóór Paschen is van gemeentewege nog alles opgeruimd en dfe omliggenden om medewerking gevraagd om het nu niet meer te doen. Het heeft echter niets geholpende een wil den ander niet ver raden. De heer ARTS meent, dat een bordje, „verboden puin te storten" meer effect zal sorteeren. Dat is te gevaarlijk, zegt de VOORZITTER, want dan storten ze voortaan op elk vrij plaatsje, waar geen bordje staat. Wij hebben nu één aangewezen puinplaats en dat weet iedereen en overal elders is het verboden. Dan is het te hopen, dat er streng op gelet wordt, zegt de heer ARTS. De VOORZITTER zal nogmaals een waarschuwing in de courant zetten en hoopt dan ook, dat alle omwonenden hunne medewerking zullen verleenen. Hetzelfde hebben wij met onze plantsoenen: niet alleen kinderen, maar ook volwassenen loopen over het gras. De heer ODENHOVEN meent als oudste lid der arbeidersfractie nog een woord van droevig afscheid en tevens van waardeerende herinnering te moeten zeggen aan onzen te vroeg ontslapen gemeente-hoofdopzichter, met wien hij zoowel als wethouder en als raadslid lange jaren zoo aange naam heeft mogen samenwerken. Hij had een warm hart voor de ondergeschikten, vooral voor de arbeiders en was een eminent hoofd ambtenaar, die gewerkt heeft, tot zoolang het hem mogelijk was. Laten wij hem morgen vooral gedenken in onze gebeden. (Algemeene instem ming). Niets meer aan de orde zijnde en geen der leden nog het woord ver langende, sluit de VOORZITTER de vergadering met gebed. Kunt u zich zulke menschen voor stellen Maar zij kunnen ook niet zien, wat ik zie, want ik ben een idiote, oude kerel, die nog te veel het verleden leeft. O... ruikt u dien geur, die in de lucht hangt, juffrouw Standish... van bloemen. wouden... gewassen Het is wel heel vaag, maar ik ruik het toch. Ik ook. Met diepe teugen ademde ze den zoeten geur in en wendde zich om, zoodat ze met haar rug tegen de verschansing stond, in het volle licht van het schip. Vanuit de verte drongen de weeke en zachte tonen van muziek tot haar door: ze hoorde het schuifelen der dansende voeten. Het gelach ver mengde zich met het zachte geklots van de golfjes tegen het schip; achter de verlichte vensters hoorde men het geluid van stemmen en teen de oude kapitein haar aankeek, lag een eigenaardige raadselachtige uitdrukking in haar oogen. Ze was op een buitengewoon on gewone wijze te Seattle aan boord gekomen alleen en op 't laatste oogenblik geen rekening houdend met de noodzakelijkheid om een plaats te reserveeren voor deze boot, waarop honderden tot hun teleurstelling de reis niet meer had den kunnen meemaken en het toeval had hem met haar in aanra king gebracht. In wanhoop had zij zich tot hem gewend en hij had onder haar voor gewende, uiterlijke kalmte een heel vreemden, onverklaarbaren angst ontdekt. Vanaf dat oogenblik had hij haar onder zijn vaderlijke bescherming genomen en over haar gewaakt. Meer dan. eens was het hem opge vallen hoe er dikwijls een zoekende uitdagende uitdrukking in haar blik kon liggen, welke eigenaardige uit drukking nu ze op dit oogenblik naar de ramen van de hut keek, hem opnieuw trof. Ze had hem verteld, dat ze drie en twintig jaar was en op weg naar bloedverwanten in Nome. Ze noemde enkele namen, waarna hij haar had geloofd. Het was on mogelijk niet in haar te gelooven en hij had haar durf bewonderd om aan boord te komen met totale veron achtzaming van de offlcieele regels. Zij was in heel veel opzichten 'n gezellige en vriendelijke reisgenoote, doch hij, met zijn groote menschen- kennis, voelde als bij ingeving, dat zij voortdurend in een zekere span ning verkeerde. Hij voelde in menig opzicht, dat zij 'n innerlijken strijd voerde, maar met de groote ervaring van zijn drie en zestig jaren liet hij haar niet blijken, dat hij de waarheid geraden had. Oo«v nu beschouwde hij haar aan dachtig, zonder het haar te laten merken. Er lag een kalme, ongewone bekoorlijkheid over haar geheele wezen. Zij had iets buitengewoon aan trekkelijks over zich, waardoor bij hem sluimerende, oude herinneringen ontwaakten. Ze had een kinderlijk, slank figuurtje Het was hem opge vallen, hoe mooi helder grijs haar oogen er in het zonlicht uitzagen. Het glanzende, zwarte baar was in een groote wrong op het achter hoofdje gelegd, zoo eenvoudig, dat het geheele persoontje een buiten» gewoon reinen, kalmen indruk Onder dezen titel deelt de „N. Tilb. Ct" een en ander mede uit een bro chure, geschreven door den Spanjaard P. F. Armiajon, inwoner van Jumella, waarin besproken wordt, wat er zoo al gebeurd is in de „gezegende" da gen der overwinning van het volks front bij de Spaansche verkiezingen nog geen twee maanden geleden. „Ik zie nog altijd in mijnherinne ringen, zoo schrijft hij, het tafereel van de onthoofding van twee jonge mannen, Pedro Cutillas en Antonio Martinez, die ik goed gekend heb. Geheel mijn leven zal de wroeging hebben, dat ik niets heb kunnen doen om hen te redden. Maar wat kon ik tegen twee drieduizend losgebroken misdadigers Deze twee jonge mannen, die er van verdacht werden ten onrechte, zooals later gebleken is op de socialisten geschoten te hebben, wer den door de burgerwacht gegrepen en naar de gevangenis geleid. Het ongeluk wilde dat de stoet langs een talrijke groep manifestan ten kwam. „Doodt de fascisten Doodt de fas cisten Ik had slechts den tijd in een huis te vluchten en door een venster kon ik de gruwelijke gebeurtenis mee maken. Op het schreeuwen kwamen uit andere straten nog meer manifestan ten aanhollen, zij drongen de huizen binnen, plunderden, dreigden de be woners, wierpen hen tegen den grond, vertrapten ze (drie kwart van de bende was trouwens dronken), „Het zijn fascisten", schreeuwde men. Er waren vrouwen bij, huilend van woede, die om moord schreeuwden als wilde dieren. Terwijl de leiders met de burgerwachten twisten zij weigerde de jonge mannen uit te le veren wierpen zij zich op hun prooi. Omdat de jongens geboeid wa ren konden zij zich niet verdedigen. De wijven trokken hun de haren uit het hoofd, spuwden in hun ge laat, krabden hun gezicht en sneden met messen in hun wangen. Een ont zettend geschreeuw overstemde het gehuil der vrouwen. De wachten wer den zelf overmand en lieten hun ge vangenen los. In een oogenblik wer den de jongens toen neergesmeten, getrapt en geslagen. Ieder wilde ze treffen. Er werd ge vochten om er bg te kunnen en wel dra lagen er nog slechts een paar gekneusde lichamen op straat. Een vrouw die het vest en het hemd van een der twee „fascisten" had uitgetrokken, riep uit alle macht: „Haalt een bijl in een slagerij. Ik wil ze zelf afmaken Na eenige minuten kwam men met een bijl en eenige slagersmessen aan- loopen. Eenigen die dienst deden als .ordemakers", lieten de omstaanders een wijden kring maken. De twee jonge mannen lagen half naakt en met bloed bevlekt op den grond. De menigte juichte van genoegen. Een enkele vrouw, ik zie haar nog altijd voor mij, een groote bruine meid met bloed op haar kleeren, de haren verward, greep de bijl en be gon met een niet te beschrijven woestheid toe te slaan, Een oogen blik later waren de twee hoofden en de lichamen slechts een vormelooze massa. Men juichte en huilde en met gebalde vuist riep men: „De fascis ten moeten dood!" De vrouw die den verschrikkelij- ken moord had voltrokken werd in triomf weggedragen. De lichamen der twee ongelukkige jongens werden afschuwelijk verminkt. Ieder wilde er iets van. Deze episode uit de heerlijke Spaan sche revolutie speelde zich af den 16en Maart." Nadien en te voren is er nog veel meer gebeurd. Het kan tot waar schuwing strekken. Aldus de vertaling in de „N. Tilb.Ct." We zien hier, hoe de ophitsingen maakte, Er wareD momenten, dat hij zich niet kon voorstellen, dat ze drie en twintig was; ze leek hem dikwijls niet ouder dan negentien of twintig. Hij wist niet, wat hij van haar den ken moest en daardoor verdiepte hij zich in alle mogelijke gissingen. Maar het was nu eenmaal zijn plicht om te zwijgen over datgene, wat hij zag en wat anderen wellicht ontging. We zijn niet heelemaal alleen, hoorde hij haar zeggen. Er zijn nog anderen in de buurt, zei ze, terwijl wees naar twee gedaanten, die aan een ander gedeelte der ver schansing stonden Dat is de oude Donald Hard- wick van Skagway, zeide hij En de andere is Alan Holt. O, ja Wederom richtte ze haar blikken naar de bergen, terwijl haer oogen het maanlicht schitterden Zacht legde ze haar hand op den arm van den ouden kapitein. Luister, fluisterde zij Nog meer ijs. dat zich loswerkt We zijn dicht bij de kust en het is hier vol gletschers. En dat andere geluid... wat is dat dan l Dat kan toch geen wind zijn... op zoo'n kalmen en stillen avond Dat hoort men altijd, als men dicht bij de hooge bergen is, juffrouw Standish. Het wordt veroorzaakt door het water van duizenden stroomen en riviertjes, die in de zee uitkomen Overal waar er smeltende sneeuw in de bergen is, zult u dat geluid kun nen hooren. En die man... Alan Holt, her innerde zij hem. Hoort hij in deze 'n "Akkertje" beschermt U! Als 't gure weer U koud en rillerig doel thuis komen en voor 'n zware verkoudheid, zelfs voor een griep aanval doel vreezen, neem dan voor '4 naar bed gaan een "AKKERTJE" Ge voorkomt dan veel narigheid en slaat morgen gezond en prettig opl Nederiandsch Ongeëvenaard bij Griep, Product gevalle kou, riieumatische 4 pijnen. Zenuwpijnen, enz. 12 st. 52 ct. Zakdoosje 20 ct. Volgens recept van Apotheker Dumont Op elk "AKKERTJE" komt de naam AKKER voor in "ruit"-vorm. Lel hierop en weiger elke namaak! vrucht hebben gedragen. Daarin ligt inderdaad voor elk land een waar schuwing. Ook bij ons gaan de uiter sten van links en rechts elkaar voort durend heftig te lijf en wat tusschen die richtingen ligt, wordt bg den vijand gerekend. In Spanje kwam plotseling de ontlading na de hevige - spanning, die tijdens de voortduren de ophitsingen steeds sterker was geworden. Wanneer men tegen de regeerings politiek is en wanneer deze gebas- seerd is op voor zichzelf aanvaard bare argumenten, in het midden la tende of de argumenten door ande deren gedeeld worden, mag men ter wille van het Nederlandsche belang uiting aan die meening geven. Maar steeds moet men billijkheid betrachten. Wij zgn tegen de inblikkerij ge weest; wij blijven ons verzetten te gen de methoden, die voorliggen bij de Nederlandsche crisis-steun actie. Maar dat de overheid nu opnieuw voor een mogelijke inblikkerij staat, is gevolg van andere oorzaken. Men mag deze niet verwarren met die uit een achter omliggende periode. De vorige was een middel om van het overtollige vee af te komen en om den melkpas in te dammen. Het is een uitvloeisel van de crisis- politiek. Wij keuren deze crisispolitiek af en ook die inblikkerij was o.i. een enorme fout. Aan het blikkenvleesch is echter een sociale consequentie verbonden. Men moest dit vleesch verkoopen en men stelde het tegen lage prijzen beschikbaar voor de minder-bedeelden ons land. Deze kregen hierdoor een zettere hoeveelheid eiwit en vetten tegen prijzen, die meer binnen hun bereik lagen dan het versche vleesch. Maar aan alles komt een einde. Ook aan de blikken. De voorraad is nagenoeg uitgeput, ook van het crisisgehakt. De minder bedeelden echter zijn nu gewend geraakt aan het goed koop beschikbaar stellen van vrij goed voedsel (versch vleesch bevat vanzelfsprekend meer voedingsstoffen dan blikvleesch) en zg zouden onder voed worden, wanneer geen substi tuten hiervoor zouden worden ver strekt. Het is derhalve een sociaal probleem streek thuis Als er iemand hier thuishoort, dan is hij het zeker juffrouw Stan dish. Hij was in Alaska geboren, voor er nog een spoor bestond van Nome, Fairbanks, of Dawson City bestond. Het was in '84, meen ik Laat eens even kijken., dan zou hij zijn... Acht en dertig, zei ze zoo vlug dat hij er een oogenblik versteld van stond Toen glimlachte hij. U schijnt goed in 't rekenen te zijn. Hij voelde, hoewel het bijna on merkbaar was, dat haar vingers zich vaster om haar hand sloten. Vanavond na het diner, zag de oude Donald mij alleen zitten. Hij vertelde me, dat hij zich een zaam voelde en graag met iemand zooals ik, wilde praten. Ik werd haast bang van hem, zooals hij er uitzag met zijn grijzen baard en verwilderde haren. De ge dachte aan spoken kwam bij hem op, toen wij daar zoo in de sche mering zaten te praten. Oude Donald is uit den tijd, toen het bijna ondoenlijk was om te leven in de streek tusschen Summit ea Klondycke, juffrouw Standish, zei kapitein Rifle. U zult meer der gelijke mannen in Alaska ontmoeten mannen, die nooit kunnen vergeten, wat zij hebben doorgemaakt. Op i hun gezichten staat nog altijd te lezen .de herinnering aan de zware dagen van weleer.... Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1936 | | pagina 5