TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS Het einde der Landbouw-crisis- politiek. FEUILLETON. Mesalliance De wereld op haar kop! De beteekenis en schrijfwijze van Venray. Morgen heb ik weer koorts AKKERTJES Zaterdag 2 Mei 1936 Zeven en vijftigste Jaargang No 18 De landbouwcrisis-politiek, zooals deze is ontstaan als een gevolg van het denken der ver schillende regeeringscommissaris- sen, die vroeger elk 'n onderdeel hadden uit te werken en die destijds zelfstandig hun weg gingen, zonder op de gestes van hun collega's te letten, heeft haar eigen dood gevonden. Het schijnt, dat zij nog in leven is, maar slechts in schijn. Het zijn de manipulaties, die men verricht, welke doen ver moeden, dat het leven nog bestaat, maar men mag dit vergelijken met de proeven, die men destijds op de scholen nam met de electriciteit op het doode kik kerlichaam 1 Waarom is deze crisis-politiek gesneefd Omdat zij niet wortelde in de realiteit. Omdat zij geen rekening hield met hetgeen er onder de belanghebbenden leefde.... omdat het van boven werd gedecreteerd verordend en omdat men de kans gaf aan tal van ontduikers. Men begon te smokkelen: enorme hoeveelheden levensmid delen werden over de grenzen gebracht. Men hield geen rekening met de wijziging in het verbruik, die altijd ontstaat, wanneer men het eene duurder maakt dan het vervangingsprodruct. Men kocht koeien tegen be hoorlijke prijzen op, teneinde deze af te slachten en heel wat mislukt materiaal werd uit het buitenland gebracht om mede te worden afgeslacht. Men bevoordeelde speciale groepen, omdat men dacht niet buiten ze te kunnen. Men benoemde de varkensex pert, de Heer Zwanenberg (zélf belanghebbende bij de bacon- fabrieken) tot regeeringscommis- saris, omdat men geen ander geschikt persoon voor die functie meende te kunnen vinden. En nu komen opnieuw tal van ontduikingen voor den dag. Een levendige handel in huis- karntoesteilen-ten behoeve van de huismoeders, die met minder inkomsten, toch de grage monden moet vullen. Het is de huisvrouw, die zich nu van het crisisterrein heeft meester gemaakt. Nergens in de wereld kan men tegen de huisvrouwen op Zij vormen, wat de hoofdbehoef ten in ons leven betreft, de voornaamste groep van verbrui kers en wanneer de huismoeders in het geweer komen, is het laatste bolwerk van hun aanval aan het instorten. Tal van voorbeelden kunnen wij hiervoor aanhalen. De suikercrisis werd ingeluid door de Amerikaansche huis vrouw, die zich verzette tegen de belachelijk hooge prijzen van den na-oorlogstijd 1 (Een ongelijk Huwelijk) Roman door Cor de Blij. 36 Inderdaad, Mijnheer Van Seg- waert. De uitspraak is, meen ik mor gen met een blik naar griffier Peu lings. Deze knikte bevestigend. Vreemd - een van Segwaert, die zich met dat geval bemoeide- Zoo. Ik wil enkele ophelderin gen van U, zoo U mij die geven kunt. Ik ben een Oom van het jongmensch Van Beers... De naam is U zeker bekend. De rechter knikte ernstig. Ik begrijp volkomen, dat U spaar zaam zult zijn, met Uw mededeelin gen, ik kom echter uitsluitend, in het belang van den beklaagde. Mag ik Uw indruk over den man weten Ik ben volkomen op de hoogte van de rol, die mijn neef in deze geschie denis gespeeld beeft.. Wat wilt U weten. Mijnheer Van Segwaert De twee heeren keken elkaar aan. Dan ging de blik, van den bezoeker, naar den griffier. Een ondeelbaar oogenblik. Mijnheer Peulings, wilt U de moeite doen, de betreffende stukken van Swievers even voor mij van de griffie te halen 7 Ik herinner mij de details niet precies meer... De Nederlandsche huisvrouw heeft den strijd aangedurfd met Minister Deckers, met de regee- ringscommissarissen, Ir. Louwes en het zou ons niet verwonderen, wanneer deze felle aanval den ondergang van het systeem be- teekent. De landbouwcrisis-politiek was onlogisch, stond buiten de werk- lijkheid. Hoe talrijke malen is dit niet reeds door deskundigen aangetoond. Nu is het die on-logica, die de huisvrouw, zonder dat zij zulks bij zich zelf tot uiting hebben gebracht, ertoe heeft ge bracht, zelf de handen aan den ploeg te staan. Zij willen baas blijven in hun EIGEN keuken en wee den re- geeringsambtenaar, die haar dit zal willen beletten. Nog nimmer is een dergelijke onbewuste aanval uitgevoerd De boeren werden „aan banden gelegd" door teeltbeperking, door limiteering van huisslachtingen, door duizenden min of meer be langrijke maatregelen.... de han delaren kregen den teugel aan..., en nu wil men de honderddui zenden huisvrouwen in het crisis gareel laten loopen. Men kan hier en daar verba liseeren, maar ons corps rech telijke ambtenaren zal moeten worden vertienvoudigd, indien men de „fraudeerende" huis vrouwen allen voor den kanton rechter zou willen brengen. Tegen de Nederlandsche huis vrouw is niet te strijden. Zij komt niet gemakkelijk in het strijdperk, maar wanneer zij eenmaal verschenen is, is de strijd tegen haar onherroepelijk ver loren. Ir vele streken is het debiet van den boterboer wanhopig daald. Want de huisvrouwen maken hun eigen boter, of hun eigen product, dat geen boter is, maar dezelfde of iets mindere evenredige eigenschappen bezit. Doch dat in elk geval veel en veel goedkooper uitkomt. Minister Deckers heeft een verloren strijd te voeren. Hij kan niet op tegen de vrouw. De landbouwcrisispolitiek is dood. Men zal zoo spoedig mogelijk een nieuw systeem moeten op bouwen, want de boer moet blijven gesteund. Dat is billijk heid. Men zal moeten terugkeeren tot de verhooging der directe belastingen, dus door een land bouwcrisisbelasting. Op dit terrein heeft de huis vrouw nog weinig zeggenschap. De belastingbetaling is in de meeste families nog voorwerp van zorg voor den man. Daarmede komt men niet op het terrein der vrouw, de keuken Er worden vaak zware boomen opgezet over het onderwerp „loon De griffier was een en al bereid willigheid. Bij zijn terugkomst was de Heer Van Segwaert vertrokken het geheugen van den rechter bleek in den tusschentijd toch nog voldoende te zijn geweest- om de belangstel ling van den bezoeker te bevredigen. Beide heeren kenden en brach ten in toepassing dat woord van Homerus: Praestat honeste vivere, quam honeste natum esse. Het is be ter zicb goed te gedragen, dan van goeden huize te zijn. De Haagsche mannelijke familie leden waren weer vereenigd in een hoekje van de Witte. Alzoo, vertel eens Robert van je wederwaardigheden. Ik was giste ren even bij je thuis, misschien hoorde je 't van Hetty. Zij vertelde me, dat e twee keer naar Veldhoven geweest jent. Je hebt wel je portie, kerel, in deze affaire. Inderdaad, Max, was ik twee maal op reis, doch slechts éénmaal bij Alex en Emilie. De tweede keer was ie op... ja,* hoe zal ik het zeggen, aan 't Sherlock-holmessen 1 Ik zal echter beginnen met een belangrijke mededeeling. De vader van dat meisje Kitty... Van Segwaert vertelde. Veront waardigd luisterden de andere heeren... Door die insinuatie van dat jongmensch, was ik zoo diep veront waardigd, het cynisme, waarmee hij, de gevolgen van zijn handelingen op een ander trachtte af te schuiven, notabene, op een stakkert, die van daag veroordeeld wordt, terwijl die meer karakter bezit, dan de telg van I onze illustre familie. Nou, nou, Robert... je bent wél wat te... Absoluut niet „te", Max. Hoe naar behoefte of loon naar pres tatie.". Dat onderwerp is ongetwijfeld zeer interessant en zeer actueel. Maar in de moderne wereld be kommert men zich niet om mo ralistische onderscheidingen en het zuiver afwegen van de recht vaardigheid. Neem eens de mogelijkheden om op de beurs enorme geld sommen te „verdienen". Een Londensch Zondagblad verzamelde eenige bizondere krasse gevallen van speculatie zaken, welke binnen zeer korten tijd winsten van millioenen op leverden. Een zekere Jozef Hoadlez ver diende bij een vermetele specu latie in katoen aan de New- Yorsche katoenbeurs in 5 minuten een millioen dollar en dienzelf den dag nog drie millioen meer. Aan dezelfde beurs viel den speculant Theodor Price in 1905 in 5 minuten een winst toe van 500.000 dollar, waaraan hij ieder half uur van den beurstijd van dienzelfden dag nog 250.000 dollar toevoegde, tot des middags wegging omdat hij toen, zooals hij cynisch zeide „zijn middag eten verdiend had". J. L. Livermore, die zijn loop baan als loopjongen bij een makelaar begon, verdiende op een enkelen dag 500.000 dollar door onder een voorbijgaanden prijs- val van verontruste speculanten katoen te koopen om ze voor een veelvoud van den bepaalden prijs weer van de hand te doen Gedurende de wilde specula- laties, welke destijds met de aandeelen der Union Pacific en der Southern Pacific-spoorwegen uitgevoerd werden, „schiepen zich" vele speculanten op een enkelen dag vermogens tusschen 500.000 en 2s millioen dollar. Menigmaal bevinden zich ook „kleine luyden" onder de winners; in Amerika is de aandeelen speculatie nog verder verbreid dan bij ons. Zoo verdiende een portier in het bureau van het bankhuis Harriman op een haussedag 50.000 dollar. Het laatste en sedert lang het sterkste voorbeeld van een reus achtige beurswinst biedt wel de vermeerdering van 't familiever mogen van den thesaurier-secre taris van de Vereenigde Staten Mellon van 300 millioen dollar in slechts 5 maanden. Deze reuzewinst werd veroor zaakt door een ongehoorde hausse in de aandeelen der Amerikaansche Aluminiummaat- schappij en de Golf-oliemaat- schappij van Pennsylvanië. In deze vijf maanden heeft de familie Mellon op die manier in doorsnede dagelijks meer dan 2 millioen dollar „verdiend" 1 Pas daar nu eens de maat staven van prestatie en behoefte op toe 1 Ze schieten hopeloos tekort. Ook daar waar tenminste nog werkelijk iets gepresteerd wordt, zijn de belooningen niet zelden buiten alle maten hoog. Neem nu maar eens het moderne film wezen. Aan de „stars" worden fabelachtige honoraria uitbetaald welke zelfs het voldoen van de meest krankzinnige „behoeften' overtreffen en zeker niet in over eenstemming zijn met de diensten, jegens de samenleving verricht. Pas geleden werd nog bekend, dat de „hartedief van heel de wereld", Shirley Temple, door een nieuw contract van zeven jaar aan de Twentieth Century Fox is verbonden. Ieder jaar moet ze de hoofdrol vervullen in vier films en voor iedere film krijgt ze een bedrag, dat bijna gelijk staat met honderd duizend gulden. Haar moeder krijgt bovendien nog 8500 gulden per film. Op zichzelf zijn er zeer ernstige bedenkingen te opperen tegen de exploitatie van zoo'n kind (dat pas zeven jaar oud geworden is. maar het staat toch in ieder geval vast, dat hier geen sprake is van rechtvaardige loonvorming. Het is hier gewoon een kwestie van verkoopwaarde der glim lachjes en danspasjes van dit „schattige" kind. Als men daarnaast zet, hoe werkelijke weldoeners der menschheid, hoe groote vorschers en geleefden, kunstenaars en uit vinders vaak afgescheept werden met belooningen, die den honger nauwelijks uit het huis konden houden, als men denkt aan de stille krachten in gezin en maat schappij, hun dagen vullend met harden arbeid, die moeten tobben om het levensonderhoud ten minste bij elkaar te krijgen, dan vraagt men zich toch af, of de wereld niet op haar kop staat. En inderdaad, dat doet ze. ik achter de waarheid, de, niet aan te vechten waarheid, wel te verstaan, ben gekomen, is een quaestie, waar ik me niet over uit laat. Maar dit kan ik stellig verklaren: dat de man, de eenvoudige boerenkinkel, die zich wreken wilde, voor de eer van het meisje; tot 't laatste toe geweigerd heeft de ware toedracht te vertellen. Met de wetenschap, dat een verkla ring, het motief van zijn daad, de straf lichter zou maken. Maar., dan moest hij de eer van het meisje ge ven. Dat is een kerel. Wat ik jullie hier zeg: weten én Alex en zijn zoon. Je begrijpt dus, dat een zekere waar deering voor dien man, van hun kant te verwachten zou zijn Maar neen. Van Beers spreekt er met geen woord over, ook niet tegen mij, terwijl de zoon., de misselijke laagheid heeft om hem zijn daad in de schoenen te schuiven, Ik voel er dus absoluut niets voor, om, ook maar met iets, verder mede te helpen, om zijn stu dies, te financ'eren. De heeren zwegen, waren vervuld van eigen gedachten. Dan de oude generaal: U heeft volkomen gelijk Jan verdient niet anders. Maar: laten we hem geheel los, wat moet er van terecht komen. Robert antwoordde met een sthou- derophalen. De oud president van de rechtbank. Er moeten toch ook advocaten van „kwade zaken" zijn... Dat zeg jijj Max Oud geacht lid van de Rechterlijke macht? Juist ik. Mijn ondervinding leerde me, dat die heeren in de wieg reeds daarvoor bestemd zijn Wellicht zullen sommige onzer lezers zich nog herinneren, dat we vroeger reeds te dezer plaatse een verklaring gaven voor de namen Oirlo, Leunen, Overloon, Geijsteren, Lull, Spraelant en de Peel. Wij willen dit thans vervolgen met onze meening te geven over eenige andere plaatsnamen. De beteekenis-verklaring van Ven ray biedt weinig moeilijkheid. Ray haDgt evenals rooi, rode en dergel. samen met het werkwoord rooien of roden, hetgeen beteekent„uit den grond halen", ook „voor bebouwing geschikt maken", dus „ontginnen" Men denke bijv. aan „aardappelen rooien" en verder asn „een bosch rooien", waarbij de boomen ook met wortel en al uit den grond worden gehaald. Langs dezen weg wordt het begrijpelijk, dat een rode, rade of roy oorspronkelijk beteekent heefteen gerooide plek in het woud, wellicht het beste weer te geven door ons woordontginning. Venray beteekent dan ookeen ontginning in of bij een ven of broek gelegen. Dat men voor dit „ven" eenvoudig het oog had op de vennen of het geheel moerassige veen van de nabije Peel lijkt ons niet onwaar schijnlijk. Overigens moet men wel bedenken, dat de toevoeging „ven" niet van de bewoners der plaats zelf Na het bezoek aan zijn Oom was de jonge Van Beers een borrel gaan drinken. Een dergelijke ontvangst bij dien gezelligen „old Bob" had hij niet verwacht. Daarbij begreep hij er niets van. Oom had den Vader van Kitty gesproken. Allright. Die oude had natuurlijk lucht gekregen van die episode met Marie'je. Nou, dat was niet leukMaar hoeDaar zat de kneep. Een der rechters Uitgesloten. Die verdediger Onmogelijk. Hoe zou Verhoeven nu juist met Mr. van Dam in connectie zijn gekomen, 't Was natuurlijk een „esprit de clo- cher" een dorps-bekrompenheid. Een van die smerige boerenhengsten had gekletst. Dat was de eenige moge lijkheid. Hoe ze er achter gekomen waren daar in Veldhoven Geen idee. Nu was Oom Robert wel furieus gewordenmisschien overspannen, door de beslommeringen van de laat ste dagen, maar dat idee, om de schuld op dat canaille te gooien, was heusch nog niet zoo gek... Ober, nog een catz, of neen, breng me maar een cocktail zeg... Kitty trapte daar ab soluut in... moppig... zou zij al. van die nieuwste moraliteits-bevlieging van „Pae" op de hoogte zijn? Na tuurlijk stoorde zij zich er geen fluit an, zeg... ober, die cocktail is niet slecht, breng me nog één... och ober, vraag even voor me aan 356447 Amsterdam. Ja zeg... Even denken... een cigaretgoed voor je nerven- zoo nbeetje alcohol frischt een mensch absoluut van op... die oom Bob, wat een tiendubbele nonsens zeg, om je zoo te te laeten gaenzat me ab soluut tetempteeren... ah ja, telefoon? Amsterdam Merci ober... zet nog is uitgegaan. Daar spreekt men thans nog eenvoudig van Roy zonder meer. De toevoeging Ven was noodigvoor menschen verderaf, die ons Roy moesten kunnen onderscheiden van andere Roy's als St. Oedenroy, Wan- roy en dergelijke. In de Meyerei vindt men voor Venray dan ook vaak de aanduiding „Roy over Peel", hetgeen een ander middel was om ons Roy van andere gelijkgenaamde plaatsen te onder scheiden. Daar Venray reeds zeer vroeg, vroeger dan bgv. Venlo, Horst enz. tot het graafschap Gelder be hoorde, is het waarschijnlijk, dat de toevoeging Ven van het Noorden is uitgegaan. Ofschoon ze dan evengoed aan vennen of veengronden der omgeving kan ontleend zijn, is het toah ook lang niet onmogeljjk, dat men met Venray wilde aanduiden, het Ray dat in de buurt van Venlo gelegen was, zoodat wij de toevoeging Ven dus misschien aan de stad Venlo te danken hebben. Hoe dit ook zij, meer dan de be teekenis, vraagt de eigenaardige schrijfwgze van Venray een verkla ring. Het is immers typisch, dat men Venray schrijft, terwijl toch iedereen uit de streek Venroy of, wil men, Venrooy uitspreek. De vraag is dus gewettigd, of vroeger mis schien werkelijk Venraay uitgespro ken werd. Laten we echter eerst een aantal oude schrijfwijzen geven1197 (het eerst dat Venray genoemd wordt) Venirode 1224 Rodhe 1383 Venraide; 1400 Venrode1407 Venraide15e eeuw Venraede, Venray de en Ray 1485, 1516, 1530 Venroden 1490,1500 Rode 1553, 1558 Venroede het om streeks 1575, wellicht op aanwijzing van den landschrgver Aleph van Gelre vervaardigd schepenzegel, heeft Venradt. Sinds het midden der 17e eeuw vindt men als regel Venray, soms Venrade, doch ook nog her haaldelijk, speciaal door menschen van over de Peel, Venroy, Venrooy of- Venrooi. De oudste schrijfwijze is dus rode, wat met de afleiding over eenkomt, daar de stam van het werkwoord roden of rooien een o, geen a bevat. Om de latere schrijfwijze raede en ray te begrijpen, bedenke men het volgende. Het woord rode had oor spronkelijk een korte o, die echter, omdat ze in een lettergreep stond, in de middeleeuwen gerekt werd. Aan zulk een rekking in open letter greep is het bijv. ook te danken, dat we naast het enkelvoud gebod, het meervoud geboden kennen, waar we dus in de open lettergreep van het meervoud lange oo uitspreken. Ook deden aan deze rekking mee de oorspronkelijk korte o's van bijv. boven, over en oven. Als we er echter op letten, hoe deze woorden thans in het Venraysch dialect uitgesproken worden, dan blijkt dat hier als rekking der korte niet oo, maar ao te voorschijn komt. In woorden als koken, stoven, kolen, open, die eveneens oorspron kelijk een korte o in open lettergreep hadden, spreken wij thans een zuivere lange oo uit, doch ieder Venrayer weet, dat men aan de Maaskanten, bg'v. te Wanssum en Oirlo reeds, ook in deze woorden ao uitspreekt. En hetzelfde doet men daar met Venray, dat er niet als Rooy, doch als Raoy, of kort Venroy wordt uitgesproken. Nu zijn er genoeg aanwijzingen voor, dat Venray vroeger ook in al deze woorden den ao-klank heeft gehad en hun dorp dus ook Raoj of eerst nog Raode noemden. Maar dan viel de klank van dit woord ook samen met den klank van andere woorden als paol, zaod, praoten, raojen en dergelijke, die echter reeds vanouds een langen klinker hadden, die in 'n groot deel van Nederland al heel vroeg tot ao was geworden. En daar de als ao uitgesproken klank dezer woorden steeds als ae, ai of, in open lettergrepen, als a werd geschreven, ging men dus ook het als Venraode of Venraoy uitge- maec vast zoo n pil voor me klaet zeg., Hallo Jae, jae Zeg jonge doch ter, vraag eens of Kitty aan het toe stel wil komen.ja goed... Ratatatatat, daar zullen we 't hebben... Hallo, darling. How are you. Zeg Kit. Ik heb daar straks mijn Oom gesproken zeg Oom Bob. Beste vent zeg. Die vertelde me reuze gek ke dingen. Je gelooft er toch zeker geen woord van Wat zeg je, Love? ^ee, zeg, je verstaet me verkeerd. Ik zeg: je gelooft er toch zeker geen van Hè doe niet zoo mal, is 't zoo Wat is zoo Luister nou eens verstandig. Morgen kom ik naar Am sterdam, dan gaan we lunchen in Trianen... Ja goed zeg, ik luister... Aan den anderen kant: Jantje, jongen, doe nu niet zoo gek. Je schijnt nog niet heelemaal op de hoogte te zijn. Je kunt toch niet met 'n nicht van een gewezen tweede meisje ergens komen. Nee zeg, ik ben ontzettend blij, dat je me even belt. Ik had je anders vanavond ge schreven. Heeft die goeie Oom Bob e vergeten te vertellen, dat ik... als iet niet zoo in-tragisch was, zou ik moeten lachen, Jan. De verloving is f i n i. Uit. Dag Jan... We trekken het ons geen van beiden aan wel TabéZij speelde haar rol... tot het bitter einde. In den Haag... vertrok Jan van Beers een oogenblik later uit het café, de laatste cocktail, onaange roerd. 's Avonds bracht een brief van Mama hem de opheldering... „Hoe jelukkig, beste jongen, dat die mesal- iance, ons bespaard bleef... vooral voor jou. Jij bent op dat punt, immers bijzonder teergevoelig...!" is Uw verzuchting als Gij Uw keel voelt dik worden en U onprettig en rillerig beainl te voelen. Stop die opkomende verkoudheid, ga vroeg naar bed. Neem één of twee "AKKERTJES" en morgenochtend voelt ge U prettiger dan ooit en Uw verkoudheid 'gaal niet door". "AKKERTJES" stellen nooit teleur I Nederlandse' Ongeëvenaard bij Griep, Product gevatte kou, rheumatische pijnen, Zenuwpijnen, enz. 12 st. 52 ct. Zakdoosje 20 ct. Volgens recept van Apotheker Dumont AKKER.CACHETS Op elk "AKKERTJE" komt de naam AKKER voor in "ruit" - vorm. Let hierop en weiger elke namaak sproken woord als Venraede. Venray enz. schrijven. Op gelijke wijze vindt men in vroeger eeuwen bgv. vaak in Venraysche stukken geschreven baven, aver, Gades, belavet, gespra- ken voor: boven, over enz., wat dus als baoven, oaver, Gaodes euz. werd uitgesproken. De eindconclusie is, dat de plaats naam Venray nimmer, noch in de plaats zelf, noch in de omgevingals Venraaj is uitgesproken geworden en dat de schrijfwijze met a slechts het middel is geweest om de plaat selijk bestaan hebbende uitspraak ao aan te geven. Thans leert echter ieder Nederlandsch kind op school om het teeken a of aa ook als aa uit te spreken, wat men in Venray vroeger niet deed. En zoo komt het, dat den laatsten tijd heel veel men schen, die den naam Venray slechts van papier kennen, dezen in strijd met vroegere en hedendaagsche uit spraak, tevens in strijd met de herkomst van het woord, ook als Venraaj uitspreken. Een nog wel ministerieele poging om in overeenstemming met deze geheel vervalschte uitspraak nu ook netjes a.h.w. op zijn hedendaagsch Hollandsch Venraai te gaan schrijven is gelukkig mislukt. Venray deed er goed aan, dat het de historisch ge groeide schrijfwgze handhaafde tegen de ambtenaars-nieuwlichterij in. Echter zou het wel overweging verdienen of men niet in overeen stemming met de hedendaags plaat- lrjke en ter voorkoming van een steeds voorkomende schrijfwijze Venray zou kunnen invóeren, die tevens het beste in overeenstemming zou zijn met de herkomst van het woord. Venroy of Venrooy lijkt ons meer aan te bevelen dan Venrooi omdat de y in deze streken van ouds ge bruikt is geworden om den j.-klank aan te geven, speciaal aan het einde van een woord. Zoo kennen we bgv. ook Wellerloy, ontstaan uit Wellerlode ('n lode is 'n grenssloot), verder Ghenoy bij Venlo, de Schey achter Leunen, de Staay te Wanssum en de Groote Waay in Well, allemaal plaatsnamen, die wij bij gelegenheid nader willen bespreken. W. J.. Niet te verwarren met rooien is mikken, schikken, eig. „in de rooilijn zetten." Dit woord is n.l. van heel andere afkomst. HOOFDSTUK XXII. De nieuwe wereldburger was ge boren. Geen moederarmen, die koozend wachtten.geen reine moederoogen, die smachtten om te zien, dien schat des hemels... geen luisterend moeder oor, dat vreugdebevend wachtte op eerste geluidjes. Neen, de moeder wist niet. Onbewust van den rijk dom, haar geschonken. En toch. Zoo, vertel eens, Marie, hoe is het er mee In gespannen aandacht stond Dok ter de Voogt, de zenuwspecialist. Er bestond een mogelijkheid, dat nu een terugkeer tot de herinnering kwam. Marie keek den geneesheer aan. Er zat een vraag in de oogeneen verwondering., datWaar ben ik? Zoo, zoo. goed geslapen Ja, ik zie het al. Erg moe natuurlijk.... Maak je nergens ongerust over, mijn kind... Alles is goed... Ja zeker, alles in orde. Kijk. hier is de zuster... Onze lieve Marie heeft lekker ge slapen, laat haar eens wat frisch drinken. Ik zal raden, of je er zin in hebt, een fijne, lekkere sinaas appel...? De patent knikte. Had de vraag begrepen... Het was tot haar door gedrongen... Dr. de Voogt hield, angstbevend, de onzichtbare draden van het herstel vast... de minste schok... Het juichte in hem... in hem, den specialist, voor wien ieder ge val... een mensch was... in zijn han den gegeven om terug te brengen aan de maatschappij. Roeping taak., plicht. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1936 | | pagina 5