Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Nationale ontwape ning was een tijdsleuze. Komt.... Antonius helpt! Binnenland. ASPIRIN BiE 'Waagt: Provinciaal Nieuws Zaterdag 21 Maart 1936 Zeven en vijftigste Jaargang No 12 Onze Karnemelk en Karnemelkspap een heerlijk en voortref felijk voedsel voor jong en oud. Coöp. Zuivelfabriek „VENRAY" PEEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS 1 tot 8 regels 60 ct. per regel 7y2 ct. Bij contract groote reductie. Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY Telefoon 51 Giro 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Ven ray 65 ct. Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent. Voor het pasteuriseeren, het koelen, de betrachte hygiene enz. betaalt U bij afname van onze producten niets. Coöp. Zuivelfabriek „VENRAY" De natuur is sterker dan de wil. Als de inkeer komt is het dikwijls te laat... Enkele jaren geleden, toen Vrijzinnig- en Sociaal-Democraten nog officieel op het standpunt van eenzijdige, nationale ontwa pening stonden en het „goede toon" was voor democraten van velerlei andere, ook kerkelijke richting, om met het anti-inili- tairisme te koketteeren, hebben we vaak er van getuigd in onze artikelen, voor welke moeilijke consequenties de ieuze van een zijdige ontwapening de menschen plaatst in een lijd, waarin de internationale vrede zoo weinig verzekerd is. Zulk een leuze aanvaarden op een oogenblik, waarop de moge lijkheid van een oorlog verre schijnt, is verleidelijk. De idee is echter nietswaardig, wanneer ze niet steunt op een vaste ziel, op weldoordachtheid en op bereid heid om lijden te aanvaarden in de plaats van strijden. We mogen niet vergeten, dat het niet alleen de omstandigheden zijn, welke zich kunnen wijzigen, maar dat de menschheid méé verandert met deze. De vreedzaamste mensch wordt een strijder en een wreker, wanneer hij tegen over het onrecht wordt geplaatst. En als een eigen aangedaan on recht beschouwt een volk ge woonlijk eiken strijd, waarin het verwikkeld raakt. We hebben meermalen gewe zen op den geest van onze sol daten vóór- en bij het* uitbreken van den grooten oorlog in 1914. Voor Augustus 1914 had de Nederlandsche militair over het algemeen slechts spot en hoon over voor de waarde van zijn eigen weermacht, maar zoodra waren de Duitschers niet België binnengerukt en overviel ook ons het oorlogsgevaar, of er open baarde zich enthousiasme voor een eventueele verdediging van het vaderland en men had spijt, dat ons leger niet grooter en sterker bewapend was. Pas ge leidelijk, naarmate de mobilisatie voortduurde en het gevaar van in den oorlog verwikkeld te ge raken, verder scheen weg te trekken, wijzigde zich deze men taliteit... Men heeft den voorstanders van eenzijdige, nationale ont wapening meermalen gevraagd, wat ze wenschten te doen, wan neer een vreemd leger ons land zou binnentrekken om het te overweldigen. Ze zouden niets doen, zeiden de ontwapenaars. Een ander antwoord was trouwens niet te verwachten, ze zouden in geen geval iets anders dan „niets" kunnen doen. Ze meenden, dat zulke houding van verheven pacifisme ontwapend zou werken op de vreemde legers en deze tot een gelijke vreedzaamheid zou bekeeren Welk 'n naïviteit Het is onmannelijk, volkomen in strijd met de menschelijke natuur, wanneer we vreemde overweldigers ongemoeid zouden doorlaten. Pacifisten, die zoo iets van zich zelf durven veronder stellen, zijn menschen als andere menschen. Ze zijn menschen die de vuisten intuïtief ballen, wan neer ze grof onrecht door ande ren zien plegen en die den inbreker in zijn nekvel pakken, die het wagen durft om zich ongevraagd en zonder permissie toegang tot hun woning te ver- leenen. Wanneer we vreemde indrin gers ons land zouden binnen laten, dan zou ons lijden door onrecht veel erger zijn dan het leed van den strijd. Eer onze pacifisten tot dat inzicht zouden zijn bekeerd, zou het natuurlijk veel te laat zijn.... Daarom hebben we het altijd zoo betreurd, dat de noodzake lijke propaganda voor internatio nale ontwapening steeds werd doorkruist door een ondoelmatige strijd voor nationale ontwape ning. Vrijzinnig- en sociaal-demo craten komen in onze dagen overhaast terug op hun ontwa peningsprogram en ze motiveeren dat met te zeggen: Ja Maar nu het gevaar van de zijde van Hitier komt... Ze hebben gelijk. Het Duitsche gevaar is een vreeselijk gevaar. Als Duitsche legers ons eens zouden overweldigen, dan zou het niet alleen gedaan zijn met ons onafhankelijk volksbestaan, maar ook met onze geestelijke vrijheid. Maar een onderdrukking van de geestelijke vrijheid is bijna altijd verbonden aan een mili taire overweldiging. Dat leerde ons de onderdruk king der Polen door Russen en Duitschers om één voorbeeld uit het verleden te noemen - en dat leert ons heden ten dage nog de onderdrukking van de Kroaten door de Serviërs en b.v. de Tiroiers door de Italianen. Nu zegt menHitler is een bijzonder gevaar. Goed, maar wie zegt ons, of Frankrijk over enkele jaren weer niet een heel modernen Napoleon zal hebben? De geschiedenis der toekomst verbergt allerlei thans nog on denkbare mogelijkheden in den schoot. Internationale ontwapening blijve het doel van alle vrede lievende menschen. Zoolang dat doel niet verwezenlijkt kan wor den, voere de zucht tot zelfbehoud en het respect voor onze eigene volksvrijheden, tot het onderhou den van een weermacht, welke voor de nationale verdediging zoo geschikt is, als onze middelen dat toelaten. Ir. Albarda, voorzitter van de socialistische Kamerfractie, op wier partijprogram de leuze der eenzijdige ontwapening nog steeds als programpunt paradeert, erkent onze zienswijze in de Maart aflevering van „De Socialistische Gids". Hij schrijft o.m. Zeker mag geen enkele staat in een toestand van dreigend oorlogsgevaar, de veiligheid voor anderen verminderen en daardoor het oorlogsgevaar voor heel Europa en misschien wei voor de geheele wereld vergrooten. Daarom kan Ne derland op dit oogenblik niet overgaan tot nationale ontwa pening. Er is in ons land nu voor nationale ontwapening bij lange na geen meerderheid. Het zou bedenkelijk zijn als die meerderheid er wel was en nu haar wil doorzette. Laat ons dit ronduit erkennen. Hoe men ook over het vermogen der Nederlandsche weermacht moge denken, als zij nu be langrijk werd verzwakt, zou dit alom in de wereld worden verstaan als een aanbod van doortocht voor Duitsche troepen die over België Frankrijk wil len binnenvallen of onze zee haven willen bezetten om Engeland te bedreigen. Het zou zijn alsof wij tot de heeren van het Derde Rijk zeiden: wij Nederlanders hebben in de laatste jaren ons wegennet verbeterd en sterke bruggen gebouwd over onze rivieren. De gemotoriseerde legerafdee- lingen, die gij in de nabijheid van onze grens gereed houdt, kunnen daarover beschikken voor een inval en voor een doortocht. De Duitsche generale staf zou het zich voor gezegd houden; maar ook de West- Europeesche staten aan deze en aan gene zijde van het Kanaal zouden er het hunne van denken en... zeggen Zoo ziet men, dat de eenzij dige ontwapenaars al omvallen, vóór een vijand onze grenzen overschrijdt. Reeds een verre mogelijkheid daamn doet ze grijpen naar de wapens, die ze... in onbedacht zaamheid zouden weggeslingerd hebben, als anderen niet ver standiger waren geweest Md. En nu de Antonius-novene nu onze bruine merel, onze zingentle lijster in de hemel en wij.... die ouwe kraai. Met al onze zorgen, in onze grote nood, in ons lijden, in al onze be hoeften gaan we tot die grote Heilige van Padua, overtuigd als we zijn, dat die eenvoudige Minderbroeder, die simpele vogel, zo'n machtige be middelaar is bij God voor ons, mensen. Ja, Antonius handen en armen liggen vol genaden, gunsten en weldaden, welke God aan hem toevertrouwt om ze uit te delen. Nu is 't maar de kunst Antonius ver te krijgen, 'n malse pier te laten vallen, neen, hij moet z'n armen wijd openen en niet één, maar 'n regen van gebedsverhoringen op ons neer laten. Soms geeft ook Antonius 'n knipoogje naar beneden, als hij ons hoort zingen van „zo heilig en zo goed" als wil hij zeggenvolgen jullie me maar liever na Maar als we hem dan vertellen van ons wroeten en zwoegen op moeder aarde, van onze zwakheid en verlatenheid, van onze misere en crisis, dan wordt ook onze merel vertederd. Ach, zeggen we dan, Antonius, ge kunt er zo gemakkelijk aankomen, ge kunt zoveel van O.L. Heer verkrijgen, als Zijn bijzondere vriend. Dan kan 't niet anders, of Antonius denkt nergens anders aan, als om ons goed te doen en een lawine van genade zal ons deel zijn. Het machtige middel daartoe is 't gezamelijk gebed. Samen bidden, samen smeken, samen zingen. Blijft daarom massaal de Dinsdagen komen, blijft gezamelijk en eendrach tig bidden, omdat we door dit zo krachtige middel kunnen bewerken, dat ieder na afloop kan zeggen Antonius helpt. Verzuimen w"e pok niet onze intentie i'édei'é da'g t'e vcttfitetiwén én steeds De kraai en de merel. Het was een triestige ochtend. Een hele zwerm kraaien streek neer op 'n vers omgeploegde land. Een tafe reeltje, dat U dagelijks buiten op 't veld kunt meemaken. Maar op die bewuste ochtend was er één kraai meegevlogen en neergestreken, die al op leeftijd was eentje van de oude garde, die nog kon vertellen van de strenge winters van 90 en 91. Z'n gang was moeilijk en onzeker en met moeite kon hij z'n familieleden bij houden. Dat was nog niet 't ergste, want ddt gebeurt meer als je oud wordt. Erger was, dat hij geen voedsel kon vinden. Elke voren in 't land snavelde en speurde hij af, maar niets had 't jonge, vlugge volkje voor hem overgelaten. Geen mals piertje, geen vet slakje, zelfs geen hard kevertje kon-ie te pakken krijgen. Moedeloos sukkelde hij de laatste voren af, z'n kameraden streken al weer neer op 'n opkomend klaver veld. Zuchtend en verlaten stond daar die vergeten veteraan. Met z'n poot krabde hij 't losse aard van z'n snavel, 't bad niets uitgehaald. Mee warig keek hg de lucht in en maakte zich klaar om weer verder te vliegen. Op dit moment 'n zacht geruis en 'n merel streek met sierlijke zwaai op 'n boomtak boven hem. En zag hij goed; de merel hield 'n kostelijke pier tussen z'n snavel geklemdtwee heerlijke rode stukken bungelden bijzijde z'n snavel. Het waterschoot die ouwe kraai z'n bek in, zoals de mensen krijgen, als ze biefstuk zien bakken. Heel beleefd vroeg de kraai stukje van dat lekkers, maar neen, geen gehoor boven. Toch gaf onze kraai de moed niet op, hij gooide 't op een andere boeg. Met lieve woord jes en zoete bijnaamtjes begon hij de merel te roemen om z'n prachtige gitzwarte veren en z'n goudgele snavel. De kraai begon te vleien over z'n prachtig geluid, z'n heldere rol- slagen en met de beminnelijkste woordjes vroeg hij de merel om fluitsolo. De merel scheen die tactiek te kennen, want hij gaf 'n vette knip oog naar beneden, als wilde hij zeggen: mij neem je er niet tusschen, de kraai moest 't zelf maar proberen met z'n kras geluid. Nu speelde de arme kraai z'n laat ste troef uit. Hij deed 'n beroep op de edelmoedigheid en 't medelijden van de merel. Hij vertelde van z'n verlatenheid, van z'n wroeten en zwoegen op 't veldz'n familie was al ver weggevlogen en de merel kon toch zo gemakkelijk weer aan voedsel komen. De mensen hoorden 'm graag in hun tuinen en strooiden zelfs voer, maar ik, zo sprak de kraai, ben 'n verschoppeling en word overal verjaagd. Dit had 't pleit gewonnen, de merel was aangedaan en vertederd, want de merel is 'n gevoelige edele vogel. Hij spalkte z'n snavel open en de kostelijke pier viel naar beneden, waar ze dankbaar door de kraai werd opgesmekkeld. warm te houden. Dragen we onze morgen en kruisjes, verstervingen en goede werken op laat eens 'n H. Mis lezenalles voor 't welslagen der noveneDan is 't als 'n middel eeuwse stormloop, gedurig blijven beuken en ramijen, tot we 'n bres slaan in de hemelse vesting. De Antonius burcht moet vallen en wij maken zijn gunsten buit. Ook dit jaar moet 't opgaanAntonius helpt. ANTONIUS-NOVEEN. Dit jaar wordt in de Paterskerk bijzonder veel werk gemaakt van de Antonius-Noveen, negen weken achter een iedere Dinsdag een ware An- toniusdag, 's morgens gezongen H. Mis waaronder algem. H. Communie, en 's avonds lof met Antoniuspreek. „Om door de machtige voorspraak van St. Antonius van God te ver krijgen uitkomst in deze moeilijke tijden." Nood leert bidden en de nood is hoog, bijna op zgn hoogst hier en daar, vandaar die vele, die honderde mensen van Venray en omstreken, die iedere week trouw opkomen. Telkens wordt de opkomst groter, zodat wij werkelijk kunnen spreken van een waar succes. De Noveen spoedt alweer ten einde, nog maar drie Dinsdagen en dat is jammer. Jammer, omdat de preken van pater Lohuis zo mooi en leer zaam zijn, jammer omdat de ijver en de godsvrucht van de Antonius- vrienden zo groot is die volle kerk, zelfs 's morgens bijna geen plaatsje te bemachtigen, alle H. Missen op Dinsdag ter ere van St. Antonius door de mensen besteld, die honderde kaarsen in de Antoniuskapel, die stormloop bij het vereren van de reliquie. Jammer dat het einde nadert. Venray heeft opnieuw een klinkend bewijs gegeven van zijn grote liefde van St. Antonius. WAAR MOET DAT NAAR TOE 't Is griezelig om te lezen van de opbrengsten der belastingen. De regeering beijvert zich om ten be hoeve van elk tekort een belasting- verhooging of zelfs een geheel nieuwe belasting uit te denken, maar tel kens als je denkt, dat de zaak dus nu wel kloppen zal, doen zich nieuwe onaangename verrassingen voor en voelt men zich in Den Haag genood zaakt om een nieuwen slag te draaien om de schroef. Eilacie, de belastingschroef blijkt thans „dol" te zijn gedraaid. Hoe harder ze thans schroeven, hoe min der de resultaten van de inspanning zijn. Zij, die in de meening verkeerden, dat Februari na de ongunstige Ja- naari-maand wel met betere op- brengstcijfers voor de rijksmiddelen voor den dag zou komen, zullen door den deze week gepubliceerden staat van het verloop in Februari danig teleur gesteld zijn. Het Februari-totaal der z.g. „overige middelen" bleef f 1.755.463 bij Februari 1935 ten achter, terwijl de achterstand in Januari j.l. ten opzichte van de overeenkomstige maand van 1935 f 3.455.962 beliep. Door deze ontwikkeling komt de schatkist voor leelijke tegenvallers te staan. De bedragen waarom het gaat, zijn niet mis. De eerste 2 maanden van het loopende jaar brachten nu reeds f 5.211.426 minder op dan Jan. en Febr. 1935, terwijl in vergelijking met 2/12 „raming", de achterstand tot niet minder dan f 6.711.822 is aangegroeid. Men vraagt zich af, waar zulks heen moet, indien hier geen defini tieve ommekeer intreedt. Belastingverhogingen kunnen voortaan wellicht nog slechts tot opbrengstverlagingen leiden, omdat juist door het steeds intensiever wordende belastingsysteem de bron nen opdrogen, waaruit de fiscus moet putten. LEERT UW MOEDERTAAL Het smoesje, dat we naar Brussel zouden moeten om Fransch te leeren gaat dèarom al niet langer op, om dat een Nederlander tegenwoordig moeite genoeg heeft om op de hoogte te blgven van zijn eigen, Nederland sche taal in haar onderscheidene vormen en speldingen. Blijkens mededeelingen van minis ter Slotemaker, deze week in de Eerste Kamer gedaan, is spoedigst weer de opheffing te verwachten van de belangrijkste deelen der spelling- Marchant en moeten de kinderen, die in de eerste en tweede klasse der school De Vries en Te Winkel leerden eeren, daarna in de derdeen vierde klasse een boel „ennetjes" cadeau kregen van minister Terpstra en in de vijfde klasse van minister Marchant verlof bekwamen om alles maar zózó te laten, we zeggen die kinderen moeten straks allemaal weer terug op hun schoolweg en alle „ennetjes" opzoeken enuprapen, welke zij er in den loop der jaren hebben verloren. Het komende spel- lingsbesluit zal wederom slechts een voorloopige maatregel zjjn, het zoeken naar een definitieve oplossing wordt aan commissies overgelaten. POLITIEKE IDEOLOGIE, ^n hóéveel» mensqhen zouden hun leven t'e d&hk'en h'ebb'ea géh'ad aan komt Aspirin door f het bloed naar de ge- r wrichten en spieren. Het verdrijft de schadelijke stoffen en doet daardoor rheumatische pijnen ver- dwijnen. Dus voor eiken rheumatieklijder: Neem ctCijlL i/'IP J het product van vertrouwen J Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbulsj'es van 10 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a lOctS* de man, die in September 1935 Mus solini zou hebben doodgeschoten En wat betreft den man, die Hitier doodschietals hrj het op het go> moment doet, ben ik bereid hem te vereeren. Schrik niet! brave lezer. Niet de schrijver dezer regelen is van dezen moordzin vervuld, maar ten besluite van dit overzicht hebben we willen citeeren uit De Vrijzinnig Democraat. Als de N.S.B. in Volk en Vaderland een verhaast levenseinde van haar tegenstanders propageert, dat vragen deze laatsten aan den minister „of dat zoo maar mag". Nu vragen de N.S.B.-ers hetzelfde aan de regeering bij monde n.l. van Mr. v. Vessem ten aanzien van de Vrrjz. Dem. Eén ding is zekerde toon van de politieke strijdschriften in het alge meen, is er de laatste jaren niet beter op geworden. OPTIMISTISCHE GELUIDEN Onze minister Gelissen is de opti mistische excellentie van dit kabinet. Veel optimisme straalt overigens van deze regeering niet uit en het is daarom maar goed, dat tenminste één minister nu en dan lichtpunten ziet... al blijkt achteraf, dat spoedig weer donkere economische wolken de lichtpunten doen verdwijnen. Op de Jaarbeurs le Utrecht -* waar men opleving in den handel meent te ontwaren hield minister Gélissen een korte rede, waarin hij o.m. het volgende zeide: „Mij troffen de twee curven in den stand van ons departement aangaan de onze im- en export. In 't laatste kwartaal van 1935 zijn zij beide om hoog gegaan. Nu kan men zeggen, dat dit een tijdelijke verbetering is. Natuurlijk wij kunnen moeilijk in de toekomst zien. Toch zijn er verschillende punten in- onze conjunctuur die er op wijzen, dat hier en daar opleving is. Ik denk dan b.v. aan het goe derenverkeer in de havens. Sedert het jaar 1932 zgn de hoeveelheden der in- en uitgeladen goederen ondanks alles toegenomen. Een verdere aanwijzing is eveneens gelegen in de stijging dér aan- deelenkoersen." VENRAY, 21 Maart 1936. PRIESTER-JUBILEA. Op Donderdag 26 Maart a.s. hopen de Zeereerw. Paters dr. Sergius Emonds en Ludgerus Zeinstra hun 25-jarig Priesterjubileum te vieren aan het Gymnasium alhier, alwaar beide Paters leeraar resp. in de Nederlandsche en klassieke letteren zijn. Gedurende him jarenlange leeraar- schap mochten beiden hun beste krachten geven aan de wetenschap pelijke opleiding en vorming der studenten van dit Gymnasium, ter- wgl Pater Emonds tevoren nog jaren gedoceerd heeft aan de R.K. H.B.S. te Heerlen. YSSELSTEYN TOT PAROCHIE VERHEVEN. Naar we vernemen, werd door Mgr. Lemmens het Rectoraat Yssel- steyn tot Parochie verheven. De installatie van den Weleerw. Heer Vostermans zal waarschijnlijk op Beloken-Paschen plaats hebben. BOUWVERGUNNING. Vergunning werd verleend aan P. J. M. Haegens tot het bouwen van een wóo'nhuis aan den Stationsweg: a&n H. W. van Stiphout tot hét bouwen van een woonhuis aan den Merseloschen weg; aan den R.K. Boerenbond te Merselo tot het bou wen van een woonhuis met pakhuis en stierenstal aldaar. VALK-REVUE. DE VALK—H.V.C. 1—1. EEN SPANNENDE WEDSTRIJD. Voor een record aantal toeschou wers had deze interessante ont moeting plaats. De Valk liep hard van stapel en was voor de rust het meest in den aanval, maar wisten hun meerderheid niet in doelpunten uit te drukken. Na de rust was het een spannend en fair partijtje, en van eenig overwicht was nu geen sprake meer. Beide ploegen werkte hard om 't winnende goaltje, maar de hechte verdedigingen hielden stand, tot het bittere einde. De Valk-voorhoede faalde jammer lijk op 't critieke moment en juist de Venraysche voorhoede heeft H.V.C. voor een nederlaag behoed. H.V.C. kan met het behaalde gelijk spel meer dan tevreden zijn. De kopgroep is thans H.V.C. 11 7 2 2 16 38—15 De Valk 13 7 2 4 16 31—26 Berghem 11 7 1 3 15 2615 Montagn. 9 6 2 1 14 24—12 De Valk II dat, traditiegetrouw, met een gehavend elftal Hegelsum een bezoek bracht, weerde zien ge ducht, maar kon niet verhinderen, dat de thuisclub een doelpunt meer scoorde (32). De Valk HI die in 't verre America hun kampioenschap bedreigd zagen, speelden hun beste wedstrijd van 't seizoen. Door de 64 overwinning op America en mede door de neder laag van Hegelsum II, bezitten de Venrayer's thans 21 punten, welk aantal Excelsior II en Hegelsum II nog kunnen halen, maar moeten dan hun resteerende wedstrijden winnen. De Valk in is thans uitgespeeld met het volgende resultaat. De Valk IH 14 10 1 3 21 40-28 Excelsior II 11 7 1 3 15 33-21 Hegelsum H 11 7 1 3 15 35-25 Het junioren-elftal verloor in Ysselsteyn met 21. A.s. Zondag ontvangt De Valk aan den Leunsche weg De Zwaluw uit Oeffelt. Het eerste treffen bracht een gelijk spel (22). Ondanks het terreinvoordeel moeten de roofvogels toch oppassen, want Oeffelt is niet zoo zwak, als hun plaats op de rang lijst aanduidt. Een geduchten tegen stand is van Liebrand c.s. te ver wachten. Valken laat uw aanhang juichen! NOORD—ZUID. Naar wg vernemen is de jaarlijk- sche wedstrijd Noord-Limburg contra Zuid-Limburg van den R.K. L.V.B. thans definitief vastgesteld-op Zon dag 19 April. a.s. op 't terrein van de vereeniging De Valk te Venray. Een fraaier bekroning is voor De Valk haast niet denkbaar, om juist in 't jaar van hun 10-jarig bestaan deze wedstrijd te kunnen organisee- ren. Sportliefhebbers van heinde en verre zullen 19 April te Venray samenkomen om Limburg's beste voetballers aan 't werk te zien. LUXOR.THEATER. Voor deze week Zaterdag en Zon dag vertoont Luxor een hoogstaande film, zoowel door spel, muziek en zang, als door de z.g. „non-stop revue" Broadway Humor (George White's 1935 Scandals) waarin den welbekenden acteur uit „Hartedief" James Duud en Alice Faye de hoofd rollen vertolken, terwijl verder één he'eie st&f actéurs en actrice's met

Peel en Maas | 1936 | | pagina 1