Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Nationale ontwape
ning was een
tijdsleuze.
Komt.... Antonius
helpt!
Binnenland.
ASPIRIN BiE
'Waagt:
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 21 Maart 1936
Zeven en vijftigste Jaargang No 12
Onze Karnemelk
en Karnemelkspap
een heerlijk en voortref
felijk voedsel voor jong
en oud.
Coöp. Zuivelfabriek
„VENRAY"
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS 1 tot 8 regels 60 ct.
per regel 7y2 ct. Bij contract groote reductie.
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Ven ray 65 ct.
Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent.
Voor het
pasteuriseeren,
het koelen,
de betrachte hygiene
enz. betaalt U bij afname
van onze producten niets.
Coöp. Zuivelfabriek
„VENRAY"
De natuur is sterker dan
de wil. Als de inkeer komt
is het dikwijls te laat...
Enkele jaren geleden, toen
Vrijzinnig- en Sociaal-Democraten
nog officieel op het standpunt
van eenzijdige, nationale ontwa
pening stonden en het „goede
toon" was voor democraten van
velerlei andere, ook kerkelijke
richting, om met het anti-inili-
tairisme te koketteeren, hebben
we vaak er van getuigd in onze
artikelen, voor welke moeilijke
consequenties de ieuze van een
zijdige ontwapening de menschen
plaatst in een lijd, waarin de
internationale vrede zoo weinig
verzekerd is.
Zulk een leuze aanvaarden op
een oogenblik, waarop de moge
lijkheid van een oorlog verre
schijnt, is verleidelijk. De idee is
echter nietswaardig, wanneer ze
niet steunt op een vaste ziel, op
weldoordachtheid en op bereid
heid om lijden te aanvaarden in
de plaats van strijden. We mogen
niet vergeten, dat het niet alleen
de omstandigheden zijn, welke
zich kunnen wijzigen, maar dat
de menschheid méé verandert
met deze. De vreedzaamste
mensch wordt een strijder en
een wreker, wanneer hij tegen
over het onrecht wordt geplaatst.
En als een eigen aangedaan on
recht beschouwt een volk ge
woonlijk eiken strijd, waarin het
verwikkeld raakt.
We hebben meermalen gewe
zen op den geest van onze sol
daten vóór- en bij het* uitbreken
van den grooten oorlog in 1914.
Voor Augustus 1914 had de
Nederlandsche militair over het
algemeen slechts spot en hoon
over voor de waarde van zijn
eigen weermacht, maar zoodra
waren de Duitschers niet België
binnengerukt en overviel ook ons
het oorlogsgevaar, of er open
baarde zich enthousiasme voor
een eventueele verdediging van
het vaderland en men had spijt,
dat ons leger niet grooter en
sterker bewapend was. Pas ge
leidelijk, naarmate de mobilisatie
voortduurde en het gevaar van
in den oorlog verwikkeld te ge
raken, verder scheen weg te
trekken, wijzigde zich deze men
taliteit...
Men heeft den voorstanders
van eenzijdige, nationale ont
wapening meermalen gevraagd,
wat ze wenschten te doen, wan
neer een vreemd leger ons land
zou binnentrekken om het te
overweldigen.
Ze zouden niets doen, zeiden
de ontwapenaars. Een ander
antwoord was trouwens niet te
verwachten, ze zouden in
geen geval iets anders dan „niets"
kunnen doen. Ze meenden, dat
zulke houding van verheven
pacifisme ontwapend zou werken
op de vreemde legers en deze
tot een gelijke vreedzaamheid
zou bekeeren Welk 'n naïviteit
Het is onmannelijk, volkomen
in strijd met de menschelijke
natuur, wanneer we vreemde
overweldigers ongemoeid zouden
doorlaten. Pacifisten, die zoo iets
van zich zelf durven veronder
stellen, zijn menschen als andere
menschen. Ze zijn menschen die
de vuisten intuïtief ballen, wan
neer ze grof onrecht door ande
ren zien plegen en die den
inbreker in zijn nekvel pakken,
die het wagen durft om zich
ongevraagd en zonder permissie
toegang tot hun woning te ver-
leenen.
Wanneer we vreemde indrin
gers ons land zouden binnen
laten, dan zou ons lijden door
onrecht veel erger zijn dan het
leed van den strijd.
Eer onze pacifisten tot dat
inzicht zouden zijn bekeerd, zou
het natuurlijk veel te laat zijn....
Daarom hebben we het altijd
zoo betreurd, dat de noodzake
lijke propaganda voor internatio
nale ontwapening steeds werd
doorkruist door een ondoelmatige
strijd voor nationale ontwape
ning.
Vrijzinnig- en sociaal-demo
craten komen in onze dagen
overhaast terug op hun ontwa
peningsprogram en ze motiveeren
dat met te zeggen:
Ja Maar nu het gevaar van
de zijde van Hitier komt...
Ze hebben gelijk. Het Duitsche
gevaar is een vreeselijk gevaar.
Als Duitsche legers ons eens
zouden overweldigen, dan zou
het niet alleen gedaan zijn met
ons onafhankelijk volksbestaan,
maar ook met onze geestelijke
vrijheid.
Maar een onderdrukking van
de geestelijke vrijheid is bijna
altijd verbonden aan een mili
taire overweldiging.
Dat leerde ons de onderdruk
king der Polen door Russen en
Duitschers om één voorbeeld
uit het verleden te noemen - en
dat leert ons heden ten dage
nog de onderdrukking van de
Kroaten door de Serviërs en b.v.
de Tiroiers door de Italianen.
Nu zegt menHitler is een
bijzonder gevaar. Goed, maar
wie zegt ons, of Frankrijk over
enkele jaren weer niet een heel
modernen Napoleon zal hebben?
De geschiedenis der toekomst
verbergt allerlei thans nog on
denkbare mogelijkheden in den
schoot.
Internationale ontwapening
blijve het doel van alle vrede
lievende menschen. Zoolang dat
doel niet verwezenlijkt kan wor
den, voere de zucht tot zelfbehoud
en het respect voor onze eigene
volksvrijheden, tot het onderhou
den van een weermacht, welke
voor de nationale verdediging
zoo geschikt is, als onze middelen
dat toelaten.
Ir. Albarda, voorzitter van de
socialistische Kamerfractie, op
wier partijprogram de leuze der
eenzijdige ontwapening nog steeds
als programpunt paradeert, erkent
onze zienswijze in de Maart
aflevering van „De Socialistische
Gids". Hij schrijft o.m.
Zeker mag geen enkele staat
in een toestand van dreigend
oorlogsgevaar, de veiligheid
voor anderen verminderen en
daardoor het oorlogsgevaar
voor heel Europa en misschien
wei voor de geheele wereld
vergrooten. Daarom kan Ne
derland op dit oogenblik niet
overgaan tot nationale ontwa
pening. Er is in ons land nu
voor nationale ontwapening bij
lange na geen meerderheid.
Het zou bedenkelijk zijn als
die meerderheid er wel was
en nu haar wil doorzette. Laat
ons dit ronduit erkennen. Hoe
men ook over het vermogen
der Nederlandsche weermacht
moge denken, als zij nu be
langrijk werd verzwakt, zou dit
alom in de wereld worden
verstaan als een aanbod van
doortocht voor Duitsche troepen
die over België Frankrijk wil
len binnenvallen of onze zee
haven willen bezetten om
Engeland te bedreigen. Het zou
zijn alsof wij tot de heeren
van het Derde Rijk zeiden: wij
Nederlanders hebben in de
laatste jaren ons wegennet
verbeterd en sterke bruggen
gebouwd over onze rivieren.
De gemotoriseerde legerafdee-
lingen, die gij in de nabijheid
van onze grens gereed houdt,
kunnen daarover beschikken
voor een inval en voor een
doortocht. De Duitsche generale
staf zou het zich voor gezegd
houden; maar ook de West-
Europeesche staten aan deze
en aan gene zijde van het
Kanaal zouden er het hunne
van denken en... zeggen
Zoo ziet men, dat de eenzij
dige ontwapenaars al omvallen,
vóór een vijand onze grenzen
overschrijdt.
Reeds een verre mogelijkheid
daamn doet ze grijpen naar de
wapens, die ze... in onbedacht
zaamheid zouden weggeslingerd
hebben, als anderen niet ver
standiger waren geweest Md.
En nu de Antonius-novene nu onze
bruine merel, onze zingentle lijster
in de hemel en wij.... die ouwe kraai.
Met al onze zorgen, in onze grote
nood, in ons lijden, in al onze be
hoeften gaan we tot die grote Heilige
van Padua, overtuigd als we zijn,
dat die eenvoudige Minderbroeder,
die simpele vogel, zo'n machtige be
middelaar is bij God voor ons, mensen.
Ja, Antonius handen en armen liggen
vol genaden, gunsten en weldaden,
welke God aan hem toevertrouwt om
ze uit te delen.
Nu is 't maar de kunst Antonius
ver te krijgen, 'n malse pier te
laten vallen, neen, hij moet z'n armen
wijd openen en niet één, maar 'n
regen van gebedsverhoringen op ons
neer laten. Soms geeft ook Antonius
'n knipoogje naar beneden, als hij
ons hoort zingen van „zo heilig en
zo goed" als wil hij zeggenvolgen
jullie me maar liever na
Maar als we hem dan vertellen
van ons wroeten en zwoegen op
moeder aarde, van onze zwakheid en
verlatenheid, van onze misere en
crisis, dan wordt ook onze merel
vertederd. Ach, zeggen we dan,
Antonius, ge kunt er zo gemakkelijk
aankomen, ge kunt zoveel van O.L.
Heer verkrijgen, als Zijn bijzondere
vriend. Dan kan 't niet anders, of
Antonius denkt nergens anders aan,
als om ons goed te doen en een
lawine van genade zal ons deel zijn.
Het machtige middel daartoe is 't
gezamelijk gebed. Samen bidden,
samen smeken, samen zingen.
Blijft daarom massaal de Dinsdagen
komen, blijft gezamelijk en eendrach
tig bidden, omdat we door dit zo
krachtige middel kunnen bewerken,
dat ieder na afloop kan zeggen
Antonius helpt.
Verzuimen w"e pok niet onze intentie
i'édei'é da'g t'e vcttfitetiwén én steeds
De kraai en de merel.
Het was een triestige ochtend. Een
hele zwerm kraaien streek neer op
'n vers omgeploegde land. Een tafe
reeltje, dat U dagelijks buiten op 't
veld kunt meemaken. Maar op die
bewuste ochtend was er één kraai
meegevlogen en neergestreken, die
al op leeftijd was eentje van de oude
garde, die nog kon vertellen van de
strenge winters van 90 en 91. Z'n
gang was moeilijk en onzeker en met
moeite kon hij z'n familieleden bij
houden. Dat was nog niet 't ergste,
want ddt gebeurt meer als je oud
wordt.
Erger was, dat hij geen voedsel
kon vinden. Elke voren in 't land
snavelde en speurde hij af, maar
niets had 't jonge, vlugge volkje voor
hem overgelaten. Geen mals piertje,
geen vet slakje, zelfs geen hard
kevertje kon-ie te pakken krijgen.
Moedeloos sukkelde hij de laatste
voren af, z'n kameraden streken al
weer neer op 'n opkomend klaver
veld. Zuchtend en verlaten stond
daar die vergeten veteraan. Met z'n
poot krabde hij 't losse aard van z'n
snavel, 't bad niets uitgehaald. Mee
warig keek hg de lucht in en maakte
zich klaar om weer verder te vliegen.
Op dit moment 'n zacht geruis en
'n merel streek met sierlijke zwaai
op 'n boomtak boven hem. En zag
hij goed; de merel hield 'n kostelijke
pier tussen z'n snavel geklemdtwee
heerlijke rode stukken bungelden
bijzijde z'n snavel. Het waterschoot
die ouwe kraai z'n bek in, zoals de
mensen krijgen, als ze biefstuk zien
bakken.
Heel beleefd vroeg de kraai
stukje van dat lekkers, maar neen,
geen gehoor boven. Toch gaf onze
kraai de moed niet op, hij gooide 't
op een andere boeg. Met lieve woord
jes en zoete bijnaamtjes begon hij
de merel te roemen om z'n prachtige
gitzwarte veren en z'n goudgele
snavel. De kraai begon te vleien over
z'n prachtig geluid, z'n heldere rol-
slagen en met de beminnelijkste
woordjes vroeg hij de merel om
fluitsolo.
De merel scheen die tactiek te
kennen, want hij gaf 'n vette knip
oog naar beneden, als wilde hij zeggen:
mij neem je er niet tusschen, de
kraai moest 't zelf maar proberen
met z'n kras geluid.
Nu speelde de arme kraai z'n laat
ste troef uit. Hij deed 'n beroep op
de edelmoedigheid en 't medelijden
van de merel. Hij vertelde van z'n
verlatenheid, van z'n wroeten en
zwoegen op 't veldz'n familie was
al ver weggevlogen en de merel kon
toch zo gemakkelijk weer aan voedsel
komen. De mensen hoorden 'm graag
in hun tuinen en strooiden zelfs
voer, maar ik, zo sprak de kraai,
ben 'n verschoppeling en word overal
verjaagd.
Dit had 't pleit gewonnen, de merel
was aangedaan en vertederd, want
de merel is 'n gevoelige edele vogel.
Hij spalkte z'n snavel open en de
kostelijke pier viel naar beneden,
waar ze dankbaar door de kraai werd
opgesmekkeld.
warm te houden. Dragen we onze
morgen en kruisjes, verstervingen en
goede werken op laat eens 'n H.
Mis lezenalles voor 't welslagen
der noveneDan is 't als 'n middel
eeuwse stormloop, gedurig blijven
beuken en ramijen, tot we 'n bres
slaan in de hemelse vesting.
De Antonius burcht moet vallen
en wij maken zijn gunsten buit. Ook
dit jaar moet 't opgaanAntonius
helpt.
ANTONIUS-NOVEEN.
Dit jaar wordt in de Paterskerk
bijzonder veel werk gemaakt van de
Antonius-Noveen, negen weken achter
een iedere Dinsdag een ware An-
toniusdag, 's morgens gezongen H.
Mis waaronder algem. H. Communie,
en 's avonds lof met Antoniuspreek.
„Om door de machtige voorspraak
van St. Antonius van God te ver
krijgen uitkomst in deze moeilijke
tijden." Nood leert bidden en de nood
is hoog, bijna op zgn hoogst hier en
daar, vandaar die vele, die honderde
mensen van Venray en omstreken,
die iedere week trouw opkomen.
Telkens wordt de opkomst groter,
zodat wij werkelijk kunnen spreken
van een waar succes.
De Noveen spoedt alweer ten einde,
nog maar drie Dinsdagen en dat is
jammer. Jammer, omdat de preken
van pater Lohuis zo mooi en leer
zaam zijn, jammer omdat de ijver en
de godsvrucht van de Antonius-
vrienden zo groot is die volle kerk,
zelfs 's morgens bijna geen plaatsje
te bemachtigen, alle H. Missen op
Dinsdag ter ere van St. Antonius
door de mensen besteld, die honderde
kaarsen in de Antoniuskapel, die
stormloop bij het vereren van de
reliquie. Jammer dat het einde nadert.
Venray heeft opnieuw een klinkend
bewijs gegeven van zijn grote liefde
van St. Antonius.
WAAR MOET DAT NAAR TOE
't Is griezelig om te lezen van de
opbrengsten der belastingen. De
regeering beijvert zich om ten be
hoeve van elk tekort een belasting-
verhooging of zelfs een geheel nieuwe
belasting uit te denken, maar tel
kens als je denkt, dat de zaak dus
nu wel kloppen zal, doen zich nieuwe
onaangename verrassingen voor en
voelt men zich in Den Haag genood
zaakt om een nieuwen slag te draaien
om de schroef.
Eilacie, de belastingschroef blijkt
thans „dol" te zijn gedraaid. Hoe
harder ze thans schroeven, hoe min
der de resultaten van de inspanning
zijn.
Zij, die in de meening verkeerden,
dat Februari na de ongunstige Ja-
naari-maand wel met betere op-
brengstcijfers voor de rijksmiddelen
voor den dag zou komen, zullen door
den deze week gepubliceerden staat
van het verloop in Februari danig
teleur gesteld zijn.
Het Februari-totaal der z.g.
„overige middelen" bleef f 1.755.463
bij Februari 1935 ten achter, terwijl
de achterstand in Januari j.l. ten
opzichte van de overeenkomstige
maand van 1935 f 3.455.962 beliep.
Door deze ontwikkeling komt de
schatkist voor leelijke tegenvallers
te staan.
De bedragen waarom het gaat,
zijn niet mis. De eerste 2 maanden
van het loopende jaar brachten nu
reeds f 5.211.426 minder op dan Jan.
en Febr. 1935, terwijl in vergelijking
met 2/12 „raming", de achterstand
tot niet minder dan f 6.711.822 is
aangegroeid.
Men vraagt zich af, waar zulks
heen moet, indien hier geen defini
tieve ommekeer intreedt.
Belastingverhogingen kunnen
voortaan wellicht nog slechts tot
opbrengstverlagingen leiden, omdat
juist door het steeds intensiever
wordende belastingsysteem de bron
nen opdrogen, waaruit de fiscus moet
putten.
LEERT UW MOEDERTAAL
Het smoesje, dat we naar Brussel
zouden moeten om Fransch te leeren
gaat dèarom al niet langer op, om
dat een Nederlander tegenwoordig
moeite genoeg heeft om op de hoogte
te blgven van zijn eigen, Nederland
sche taal in haar onderscheidene
vormen en speldingen.
Blijkens mededeelingen van minis
ter Slotemaker, deze week in de
Eerste Kamer gedaan, is spoedigst
weer de opheffing te verwachten van
de belangrijkste deelen der spelling-
Marchant en moeten de kinderen,
die in de eerste en tweede klasse
der school De Vries en Te Winkel
leerden eeren, daarna in de derdeen
vierde klasse een boel „ennetjes"
cadeau kregen van minister Terpstra
en in de vijfde klasse van minister
Marchant verlof bekwamen om alles
maar zózó te laten, we zeggen
die kinderen moeten straks allemaal
weer terug op hun schoolweg en
alle „ennetjes" opzoeken enuprapen,
welke zij er in den loop der jaren
hebben verloren. Het komende spel-
lingsbesluit zal wederom slechts een
voorloopige maatregel zjjn, het
zoeken naar een definitieve oplossing
wordt aan commissies overgelaten.
POLITIEKE IDEOLOGIE,
^n hóéveel» mensqhen zouden hun
leven t'e d&hk'en h'ebb'ea géh'ad aan
komt
Aspirin door
f het bloed naar de ge-
r wrichten en spieren. Het
verdrijft de schadelijke
stoffen en doet daardoor
rheumatische pijnen ver-
dwijnen. Dus voor eiken
rheumatieklijder: Neem
ctCijlL i/'IP
J het product van vertrouwen J
Uitsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbulsj'es van
10 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. a lOctS*
de man, die in September 1935 Mus
solini zou hebben doodgeschoten
En wat betreft den man, die Hitier
doodschietals hrj het op het go>
moment doet, ben ik bereid hem te
vereeren.
Schrik niet! brave lezer. Niet de
schrijver dezer regelen is van dezen
moordzin vervuld, maar ten besluite
van dit overzicht hebben we willen
citeeren uit De Vrijzinnig Democraat.
Als de N.S.B. in Volk en Vaderland
een verhaast levenseinde van haar
tegenstanders propageert, dat vragen
deze laatsten aan den minister „of
dat zoo maar mag". Nu vragen de
N.S.B.-ers hetzelfde aan de regeering
bij monde n.l. van Mr. v. Vessem
ten aanzien van de Vrrjz. Dem.
Eén ding is zekerde toon van de
politieke strijdschriften in het alge
meen, is er de laatste jaren niet
beter op geworden.
OPTIMISTISCHE GELUIDEN
Onze minister Gelissen is de opti
mistische excellentie van dit kabinet.
Veel optimisme straalt overigens van
deze regeering niet uit en het is
daarom maar goed, dat tenminste
één minister nu en dan lichtpunten
ziet... al blijkt achteraf, dat spoedig
weer donkere economische wolken de
lichtpunten doen verdwijnen.
Op de Jaarbeurs le Utrecht -*
waar men opleving in den handel
meent te ontwaren hield minister
Gélissen een korte rede, waarin hij
o.m. het volgende zeide:
„Mij troffen de twee curven in den
stand van ons departement aangaan
de onze im- en export. In 't laatste
kwartaal van 1935 zijn zij beide om
hoog gegaan. Nu kan men zeggen,
dat dit een tijdelijke verbetering is.
Natuurlijk wij kunnen moeilijk in de
toekomst zien.
Toch zijn er verschillende punten
in- onze conjunctuur die er op
wijzen, dat hier en daar opleving
is. Ik denk dan b.v. aan het goe
derenverkeer in de havens. Sedert
het jaar 1932 zgn de hoeveelheden
der in- en uitgeladen goederen
ondanks alles toegenomen. Een
verdere aanwijzing is eveneens
gelegen in de stijging dér aan-
deelenkoersen."
VENRAY, 21 Maart 1936.
PRIESTER-JUBILEA.
Op Donderdag 26 Maart a.s. hopen
de Zeereerw. Paters dr. Sergius
Emonds en Ludgerus Zeinstra hun
25-jarig Priesterjubileum te vieren
aan het Gymnasium alhier, alwaar
beide Paters leeraar resp. in de
Nederlandsche en klassieke letteren
zijn.
Gedurende him jarenlange leeraar-
schap mochten beiden hun beste
krachten geven aan de wetenschap
pelijke opleiding en vorming der
studenten van dit Gymnasium, ter-
wgl Pater Emonds tevoren nog jaren
gedoceerd heeft aan de R.K. H.B.S.
te Heerlen.
YSSELSTEYN TOT PAROCHIE
VERHEVEN.
Naar we vernemen, werd door
Mgr. Lemmens het Rectoraat Yssel-
steyn tot Parochie verheven.
De installatie van den Weleerw.
Heer Vostermans zal waarschijnlijk
op Beloken-Paschen plaats hebben.
BOUWVERGUNNING.
Vergunning werd verleend aan P.
J. M. Haegens tot het bouwen van
een wóo'nhuis aan den Stationsweg:
a&n H. W. van Stiphout tot hét
bouwen van een woonhuis aan den
Merseloschen weg; aan den R.K.
Boerenbond te Merselo tot het bou
wen van een woonhuis met pakhuis
en stierenstal aldaar.
VALK-REVUE.
DE VALK—H.V.C. 1—1.
EEN SPANNENDE WEDSTRIJD.
Voor een record aantal toeschou
wers had deze interessante ont
moeting plaats. De Valk liep hard
van stapel en was voor de rust het
meest in den aanval, maar wisten
hun meerderheid niet in doelpunten
uit te drukken. Na de rust was het
een spannend en fair partijtje, en
van eenig overwicht was nu geen
sprake meer.
Beide ploegen werkte hard om 't
winnende goaltje, maar de hechte
verdedigingen hielden stand, tot het
bittere einde.
De Valk-voorhoede faalde jammer
lijk op 't critieke moment en juist
de Venraysche voorhoede heeft H.V.C.
voor een nederlaag behoed. H.V.C.
kan met het behaalde gelijk spel
meer dan tevreden zijn. De kopgroep
is thans
H.V.C. 11 7 2 2 16 38—15
De Valk 13 7 2 4 16 31—26
Berghem 11 7 1 3 15 2615
Montagn. 9 6 2 1 14 24—12
De Valk II dat, traditiegetrouw,
met een gehavend elftal Hegelsum
een bezoek bracht, weerde zien ge
ducht, maar kon niet verhinderen,
dat de thuisclub een doelpunt meer
scoorde (32).
De Valk HI die in 't verre America
hun kampioenschap bedreigd zagen,
speelden hun beste wedstrijd van 't
seizoen. Door de 64 overwinning
op America en mede door de neder
laag van Hegelsum II, bezitten de
Venrayer's thans 21 punten, welk
aantal Excelsior II en Hegelsum II
nog kunnen halen, maar moeten dan
hun resteerende wedstrijden winnen.
De Valk in is thans uitgespeeld met
het volgende resultaat.
De Valk IH 14 10 1 3 21 40-28
Excelsior II 11 7 1 3 15 33-21
Hegelsum H 11 7 1 3 15 35-25
Het junioren-elftal verloor in
Ysselsteyn met 21.
A.s. Zondag ontvangt De Valk aan
den Leunsche weg De Zwaluw uit
Oeffelt. Het eerste treffen bracht
een gelijk spel (22). Ondanks het
terreinvoordeel moeten de roofvogels
toch oppassen, want Oeffelt is niet
zoo zwak, als hun plaats op de rang
lijst aanduidt. Een geduchten tegen
stand is van Liebrand c.s. te ver
wachten.
Valken laat uw aanhang juichen!
NOORD—ZUID.
Naar wg vernemen is de jaarlijk-
sche wedstrijd Noord-Limburg contra
Zuid-Limburg van den R.K. L.V.B.
thans definitief vastgesteld-op Zon
dag 19 April. a.s. op 't terrein van
de vereeniging De Valk te Venray.
Een fraaier bekroning is voor De
Valk haast niet denkbaar, om juist
in 't jaar van hun 10-jarig bestaan
deze wedstrijd te kunnen organisee-
ren.
Sportliefhebbers van heinde en
verre zullen 19 April te Venray
samenkomen om Limburg's beste
voetballers aan 't werk te zien.
LUXOR.THEATER.
Voor deze week Zaterdag en Zon
dag vertoont Luxor een hoogstaande
film, zoowel door spel, muziek en
zang, als door de z.g. „non-stop
revue" Broadway Humor (George
White's 1935 Scandals) waarin den
welbekenden acteur uit „Hartedief"
James Duud en Alice Faye de hoofd
rollen vertolken, terwijl verder één
he'eie st&f actéurs en actrice's met