TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
FEUILLETON.
Mesalliance
Uitkomst bij GRIEP
Zaterdag 14 Maart 1936
Zeven en vijftigste Jaargang No 11
WAAKZAAMHEID TER VOOR
KOMING VAN BOSCH- EN
HEIDEBRANDEN.
Burgemeester en Wethouders van
Venray achten het noodzakelijk nog
eens aan te sporen tot de meest
mogelijke waakzaamheid met betrek
king tot het voorkomen en blusschen
van bosch- en heidebranden. De aan
dacht zij daarom andermaal gevestigd
op het navolgende
le. Het is bekend, dat bij een
verblijf in de bosschen en de heide,
bij droog weder en speciaal in het
warme jaargetijde de minste onacht
zaamheid de grootste nadeelige ge
volgen kan hebben. Het wegwerpen
van een nog brandende lucifer of
van een eindje sigaar of het weg
vliegen van vonken van sigaar of
pijp, schijnbaar van geen beteekenis,
kan brand doen ontstaan en aldus
een strafbaar feit opleveren volgens
artikel 429 van het Wetboek van
Strafrecht, waar o.m. een straf van
14 dagen hechtenis of f 100.boete
wordt bedreigd tegen dengêne, die
door gebrek aan de noodige omzich
tigheid of voorzorg gevaar voor
bosch-. heide-, helm-, gras- en veen
brand doet ontstaan.
Het strafbaar feit is ook reeds
aanwezig door onvoorzichtigheid met
vuur, ook zonder dat nog brand ont
staat. Het rooken in de bosschen en
licht brandbare heide is dus in het
algemeen ABSOLUUT VERBODEN,
terwijl ook TEN STRENGSTE VER
BODEN is het, om welke reden dan
ook, zonder vergunning van het be
voegde gezag, aanleggen van vuur
in of in de nabijheid van bosschen
en heide, hetwelk steeds direct, dus
ook al zonder dat brand ontstaat,
strafbaar is volgens hetzelfde artikel
429, dat verbiedt op straffe van 14
dagen hechtenis of f 100.boete
het aanleggen, voeden of onderhou
den van een vuur op zoo korten
afstand van gebouwen of goederen,
dat daardoor brandgevaar kan ont
staan.
In dit verband wordt er nog met
den meesten nadruk op gewezen, dat
kinderen niet zonder toezicht in de
bosschen of heide mogen verblijven,
aangezien de ervaring leert, dat de
jeugd zith gaarne onledig houdt met
het spelen van vuur, of het doen
ontstaan van kleine branden, waar
van vaak de gèvolgen niet zijn te
overzien. Dringend manen wij de
ouders en verzorgers aan, in deze
hnnne groote verantwoordelijkheid
wel te beseffen.
2e. Wanneer een bosch- of heide
brand ontstaan is, moet degene, die
zulks het eerst ziet, er voor zorgen,
dat daarvan terstond kennis worde
gegeven bij den burgemeester of bij
de politie, opdat onverwijld maat
regelen kunnen worden genomen om
den brand in zijn voortgang zooveel
mogelgk te stuiten.
Venray, 3 Maart 1936.
Burgemeester en Wethouders van
Venray,
O. VAN DE LOO.
De Secretaris,
VAN HAAREN.
VERBOD VAN ROOKEN
ter voorkoming van gevaar voor
bosch-, heide-, gras- en veenbrand.
WAARSCHUWING,
De Burgemeester van Venray
herinnert de ingezetenen aan het
besluit van Burgemeester en Wet
houders d.d. 11 Juni 1925, waarbij
ingevolge het bepaalde bij artikel
429 sub 4 van het Wetboek van
Strafrecht, ig verboden het rooken
in alle bosschen, veen-, turf- en
heidegronden en tot op een afstand
van tien meter hiervan op alle daar
door, daarin, daarlangs of daarbij
gelegen wegen, voetpaden of open
plaatsen of terreinen.
Dit besluit is op de wijze bedoeld
in artikel 203 der Gemeentewet, den
zelfden dag afgekondigd en onmid
dellijk in werking getreden.
Aan dit besluit zal zeer streng
de hand worden gehouden en bg
overtreding onmiddellijk procesver-
(Een ongelijk Huwelijk)
Roman door Cor de Blij.
29
Natuurlijk kan Jan geen lid meer
zijn van het corps, maar dat hoeft
op zoo'n negorij ook niet De jongen
heeft een geweldig excuus, dat hij
door die laatste geschiedenis zenuw
overspannen is 1 Dan zouden wij
allen een jaarlijksche toelage moeten
geven...
Uitgesloten.
Allen keken naar Mevrouw van
Beers, die met gedecideerd geklemde
lippen niet noodig vond, er een
woord aan toe te voegen. De goede
Joost probeerde nog
Maar vrouw, we kunnen toch
Lex, met vrouw en kinderen niet in
den steek laten, doch ze stond op.
nam afscheid... de generaal volgde
hoofdschuddend.
Neen, hij zou nooit zich wagen
in speculaties... Er ook niet de kans
voor krijgen.
HOOFDSTUK XX.
Kitty was naar Amsterdam terug
gekeerd. De laatste dagen van haar
verblijf had ze zich onbehagelijk ge
voeld. Mevrouw van Beers liep met
martelaarsgezicht door het huis... de
Burgemeester scheen zijn spraak ver
loren, hoogstens hoorde je aan tafel
baal worden opgemaakt.
Venray, 3 Maart 1936.
De Burgemeester van Venray,
O. VAN DE LOO.
VERBOD VAN LOOPEN IN
DE BOSSCHEN.
De Burgemeester van Venray
brengt nogmaals ter algemeene ken
nis, dat het, met het oog op het
groote brandgevaar, verboden is, in
de gemeentebosschen zich op te
houden.
Aan de bosschen zijn plaatjes aan
gebracht „Verboden toegang."
Aan dit verbod zal strengde hand
worden gehouden en bij overtreding
onmiddellijk procesverbaal worden
opgemaakt.
Tegen degenen, die de gepiaatste
bordjes mochten verwijderen, ver
plaatsen of beschadigen, zal met
strengheid worden opgetreden.
Venray, 3 Maart 1936.
De Burgemeester van Venray,
O. VAN DE LOO.
AFKAPPEN EN SNOEIEN VAN
HAGEN EN STRUIKGEWAS.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen in herinnering de
navolgende bepalingen van het Prov.
Wegenreglement van Limburg
In 1936 moeten vóór 1 Juli de niet
jaarlijks geschoren wordende hagen
en struikgewassen, staande binnen
den afstand van 1 Meter van de
grens van alle wegen en voetpaden,
geen Rijks- Provinciale wegen of
andere kunstwegen zijnde, worden
afgekapt ter maximum-hoogte van
1.50 Meter boven den grond, waarop
ze geplant zijn. De jaarlijks ge
schoren wordende hagen en struik
gewassen benevens die, welke dienen
tot afsluiting van begraafplaatsen,
mogen 2 Meter hoog blijven.
Vorenstaande is niet van toepas
sing op hagen sedert minder dan 3
jaren geplant, noch ook op struik
gewassen, tot een bosch behoorend.
Voorts schrijft bedoeld Reglement
nog voor, dat al de binnen den af
stand van 1 Meter van de grens van
wegen en voetpaden staande hagen
(onverschillig dus of ze langs Rijks-
Provinciale- of Gemeentewegen of
voetpaden staan) TELKEN JARÉ
aan de wegzgde tot een hoogte van
minstens 1.50 Meter moeten worden
opgeschoren in dier voege, dat op 1
Juli a^an de wegzijde slechts hoog
stens Xl.SO Meter hout buiten den
stam mag aanwezig zijn.
Tevens moeten jaarlijks voor 1
Juli insgelijks worden weggeruimd
de over de wegen, voetpaden, slooten
en greppels hangende boomen, strui
ken, hagen of takken.
Wij vertrouwen, dat in het belang
van de wegen en voetpaden, zoowel
als in het belang van de belendende
gronden, dit jaar het afkappen en
opscheren als bovenbedoeld tijdig en
naar behooren zal plaats hebben,
opdat geen enkel procesverbaal
wegens niet-nakoming dezer voor
schriften zal behoeven te worden
opgemaakt.
Venray, 3 Maart 1936
Burgemeester en Wethouders vnd.
O. VAN DE LOO.
De Secretaris,
VAN HAAREN.
Reorganisatie Land-
bouw-erisis-maat-
regelen.
COMITÉ VAN GRAANHANDE
LAREN WIJST OP ENKELE
GEVAREN.
Nu van verschillende zijden
wordt gepleit voor wijziging van
de maatregelen tot het in stand
houden der bodemcultuur en een
commissie benoemd is om op dit
gebied een onderzoek in te stel
len en een rapport uit te bren-
een diepe zucht en Jan... deed bij
zonder eigenaardig Zijn haast om
naar Leiden terug te keeren, zijn
studies af te maken, was geluwd...
hij zou wel eens zien., promoveeren
was een quaestie van een paar
maanden... en dergelijke argumenten
meer.
De maaltijden waren een kwelling.
Eens kwam het haast tot een scène.
De student had, opkijkend van zijn
boterham eigenaardig, Mevrouw
scheen versoberen ook als slagzin
genomen te hebben tot zijn Vader
gezegd
Zeg, papa, tot mijn niet geringe
verbazing zag ik vanmorgen dien
veldwachter weer in uniform door
het dorp loopen. Hoe zit dat
De Burgemeester had toen zeer
onparlementair geantwoord
Dat gaat je geen bliksem aan.
Ze hadden allemaal geëlectriseerd
opgekeken. Met een zuur lachje naar
haar, Kitty, had hij vergoeilijkt
Zoo bedoel ik het natuurlijk
niet... maerre... ik had een beetje
kassian nou jade man voldeed
vroeger zeer behoorlijk.
Had Mevrouw toen maar ge
zwegen.
Après tout, vind ik, dat je wel
een ridicuul figuur slaet.
En Jan
Maer uw prestige dan. Papa 1
De Burgemeester was furieus op
gestaan. een hooge borst opgezet
en gezegd (zonder eenige bijbedoeling,
doch om zich een houding te geven):
„Chacun son tour."
Kitty vermoedde, dat de Burge
meester haar verwantschap met den
veldwachter ontdekt had, doch direct
zette ze dit denkbeeld van zich.,. De
lunch was hopeloos verstoord.
gen aan den minister van Land
bouw en Visscherij, heeft het
comité van graanhandelen te
Rotterdam eenige beschouwingen
in een brochure samengevat, aan
deze commissie voorgelegd, waar
in wordt gewezen op de gevaren
welke aan sommige wijzigings
voorstellen zijn verbonden. Ge
noemd comité komt tot de vol
gende conclusies
Het tegenwoordige stelsel van
landbouw crisis maatregelen
s'reeft naar het in stand houden
der bodemcultuur door middel
van monopolie-heffingen bij den
invoer, binnenlandsche heffingen
prijstoeslagen en andere maat
regelen van prijsverhoogenden
of prijsregelenden aard. Vervan
ging van dat stelsel door een
systeem, waarin het zwaartepunt
zooveel mogelijk wordt verlegd
naar hooge invoerrechten valt op
de volgende gronden af te
keuren
Die invoerrechten zouden ge
heven worden op granen en
veevoederartikelen, waardoor van
alle door den .veehouder ge
bruikte veevoeders, zoowel de
ingevoerde, als zelfs de uitslui
tend in Nederland geproduceerde,
de prijs aanzienlijk zou stijgen.
De productie-kosten van de ver
edelingsproducten der veehouderij
zouden in overeenkomstige mate
worden verhoogd en de veehou
derij zouden in overeenkomstige
mate worden verhoogd en de
veehouderij zou niet in stand
kunnen worden gehouden, tenzij
zij een voldoende compensatie
voor de prijsstijging zou ont
vangen.
De te verwachten pogingen om
die compensatie te doen bestaan
in verhooging van de prijzen, die
de Nederlandsche verbruiker heeft
te betalen, dienen te worden
verijdeld, omdat het onaanvaard
baar zou zijn, den verbruiker tijt
die verhooging zijner uitgaven
voor belangrijke levensmiddelen
te dwingen, alsmede omdat die
verhooging de kosten van levens
onderhoud zou doen toenemen,
zeer ten nader le van ons niet
agrarische bedrijfsleven en van
de samenleving in haar geheel.
De compensatie zou hebben
te bestaan in restituties bij den
uitvoer, dóch als gevolg van het
vermelde eveneens in restituties
tegenover die veredelingsproduc
ten van de veehouderij, die in
Nederland worden verbruikt.
De omvang der te verleenen
restituties en de daarmee ge
moeide bedragen zouden niet
verkregen kunnen worden uit de
opbrengst der invoerrechten.
Daarom zou onder het bepleite
nieuwe systeem het streven ont
staan om de voor restituties be-
noodigde bedragen te beperken
en wel in de eerste plaats door
beperking van den uitvoer van
producten der veehouderij.
Die uitvoerbeperking is ten
zeerste af te keuren omdat
Nederland uitvoer noodig heeft
ten einde de voor zijn welvaart
zoo hoog noodig deelneming aan
het internationale goederenverkeer
Neen, prettig waren de laatste
dagen op „Duivecate" niet geweest.
Trijn bracht de eenige vroolijkheid
met haar gezang in de keuken. Een
leuk type, die Trijn." Op een ochlend
ging zij dat heiligdom binnen. Door
de radio had ze een leuk recept
gehoord voor appelbeignets. Trijn
hielp haar. Reuzen een helder witte
schort voor gunst... in zoo n begrafe
nisstemming was het tenminste een
afleiding. Maar dan bedierf die Trijn
alles door te zeggen
Juffrouw Kitty U üjkent nou
krek op 'n tweede meissie, dat we
hier gehad hebben 't Was een doch
ter van Verhoeven Net zulke oogeD,
zoo n buitenmodels wipneussie. Och,
die arme Marie, is d r zóó beroerd
an toe. Die is malend geworre 'k
mot d'r niet an denken.
Kitty was opeens wee geworden
van die vulgaire baklucht. Nooit
had ze kunnen bevroeden
Haar tante Marie., nota bene...
tweede meisje geweest op Duivecate
Verbeeld je maar dat was dan toch
nooit lang geweest. Met dien ver
jaardag van den vader van Papa,
Grootvader, zei ze liever niet, ook
niet in zich zelf was Marie thuis
geweest. Dat was nog de aardigste.
Ze zag haar nog. d e leuke jonge
tante... en in begin November was
ze reeds niet meer op Duivecate
Wat had die Trijn ook weer ge
zegd 't Drong nu pas goed tot haar
door, nu ze zoo behaaglijk op de
divan in haar eigen kamer de ge
beurtenissen de revue liet passeeren.
Och, die arme Marie is er zoo
beroerd aan toe... is malend gewor
den... Vreemd 1 Daarginds had ze
alleen den schrik gevoeld door die
vergelijking van de keukenmeid...
te behouden. Iedere inkrimping
van uitvoer leidt naar ernstige
schade aan ons niet agrarische
bedrijfsleven, dat juist de moge
lijkheid dient te behouden om
het voortdurende aanbod van
nieuwe arbeidskrachten op te
nemen.
Opzettelijke beperking van uit
voer leidt tot autarkie, die voor
ons land verdere werkloosheid
en verarming tengevolge moet
hebben.
Waar dus beperking van uit
voer en verhooging van binnen
landsche prijzen uitgesloten
moeten worden geacht, zijn de
voor de restituties vereischte
middelen niet te vinden en is
het middel der hooge invoer
rechten onbruikbaar.
Hooge invoerrechten, die op
zichzelf reeds den akkerbouw
loonend moeten maken, vormen
een versterking van den stimu
lans voor uitbreiding der graan-
teelt, welke ook nu reeds te
sterk wordt bevorderd.
Die uitbreiding der graanteelt
is af te keuren, omdat zij werk
loosheid schept in vele bedrijfs
takken, en omdat het in stand
houden van graanteelt grootere
lasten op de bevolking legt dan
het in stand houden van veehou
derij, ook onder de tegenwoordige
omstandigheden.
Aan behoud der veehouderij
valt dus de voorkeur te geven
boven uitbreiding van graanteelt,
te meer omdat voor graan geen
vermindering van beteekenis mag
worden verwacht van het door
de gemeenschap te overbruggen
verschil tusschen den prijs, dien
men den Nederlandschen produ
cent wenscht te bezorgen en den
prijs, waartoe de granen en vee
voeders uit het buitenland wor
den aangeboden, terwijl voor de
producten der veehouderij een
vermindering van dat verschil
eerder te verwachten is.
Aanpassing aan de veranderde
omstandigheden, die het einddoel
moet blijven van de landbouw
crisis-maatregelen, valt dus voor
de veehouderij eerder te ver
wachten dan voor de graanteelt.
Deze aanpassing is noodzake
lijk omdat de gemeenschap de
nu door haar ten behoeve van
'de bodemcultuur op te brengen
lasten niet bij voortduring in de
tegenwoordige mate zal kunnen
dragen.
Hooge invoerrechten bevrijden
den handel in landbouwproduc
ten en -benoodigdheden niet van
de belemmeringen, die hij tegen
woordig ondervindt en vermin
deren niet het aantal der crisis
ambtenaren noch aan de uitvoe
ring der landbouw-crisis-maat-
regelen verbonden kosten.
Voor vereenvoudiging der
landbouw-crisis-maatregelen, ter
vergrooting van de mogelijkheid
van aanpassing en ter verkrijging
van een geleidelijke verlichting
der op de gemeenschap gelegde
lasten wijde men aandacht aan
de Engelsche tarwewet.
Net zulke oogen... Ja, als ze zich
goed herinnerde, had ze wel een
„fausse-air" van tante Marie.
Weer voelde ze dat argumentis
malend geworden... Maar dat was
vreeselijk.Zou Papa.en dan die
schorsing van Oom Jan... nee maar.
dat ze daar nooit eerder iets anders
achter gezocht had. Dat moest met
elkaar in verband gebracht worden...
Kon niet anders.
Laat ik nu eens, met het begin
beginnen Die avond op „Duivecate
Het muziekkorps speelde Jan en zij
stonden op het bordes.JuistToen
die vreeselijke vent... Swieders of
Schrieders heette hij, geloof ik. Hij
had Jan uitgescholden voor schoft-
gek toch, dat hij niets terug zei Daar
had ze hem toch eens naar moeten
vragen.... maar eens over schrijven
of met Papa over spreken. Toen die
steek...
Kitty sloot de oogen... deduceerde
verder.
Burgemeester Van Beers had
wel als motief opgegeven, dat Jan
hem vroeger op strooperij betrapt
had... maar dat was toch een zeer
zwak argument. Daar bega je toch
geen moord voor... riskeer je geen
jaren gevangenis mee. Nee.-, daar
moest wat anders achter zitten. En
daarna dat gedrag van Oom Jan, den
veldwachter. Zij was to-n flauw ge
vallen, maar zwak kwam in haar
onderbewustzijn opDat is niet de
schoft... Daar ligt de schoft... Ligt
Maar, dan had haar Oom haar ver
loofde bedoeld... O, God, dat het nu
eerst allemaal tot haar door drong...
Gelukkig, ze hoorde de voetstappen
van Papa... direct... Ja, nu dadelijk,
wilde ze het vragen.
Natuurlijk, beste meid zóigjes?
Het eeuwfeest van de
postzegel-idee.
Dit jaar, 1936, is de postzegel-
idée honderd jaren oud.
De „Echo de Paris" tracteerde
onlangs haar lezers op het verhaal
van het ontstaan van dat denk
beeld.
Uit dat interessante artikeltje
lichten wij het volgende voor de
lezers van „Peel en Maas"
Op zekeren dag van het jaar 1
hield een Engelschman stil vóór de
deur van een herberg, toen daar
terzelfder tijd een brievenbesteller
aankwam. De „facteur" overhandig
de een brief aan een meisje. Het
kind draaide en keerde hem den
brief wel te verstaan van alle
kanten, bekeek heel aandachtig de
enveloppe en gAf hem toen terug
aan den brievenbesteller, zeggende,
dat zij geen geld had, om het port
één schelling te betalen.
Toen de facteur vertrokken was,
vertelde het meisje aan den pas
aangekomen reiziger, dat zij met
haar vader was overeengekomen,
dat eenige van te voren afgesproken
teekens, aangebracht boven op de
enveloppe, haar het nieuws zouden
melden, dat, zij noodig had te weten,
terwijl er binnen in de enveloppe
zich „niets" bevond.
De reiziger vroeg zich nu af, of
een systeem, dat aanleiding gaf
tot zulk bedrog, niet verbeterd kon
worden...
Hij vond, dat men de portokosten
moest verlagen en die laten vol
doen door den afzender-
Deze reiziger heette Rowland-Hill,
en drie jaren later was hij secretaris
van het Engelsche postbestuur.
Den lOen Januari 1840 bedroeg
de brieventaks niet meer dan 1/10
frank, terwijl tien jaren later het
aantal postzegels in Engeland reeds
gestegen was van 1.500.000 tot
7.250.000.
Toen nam Frankrijk de postzegel
over.
Geheel nieuw was de postzegel
idee daar echter niet, want reeds
in de zeventiende eeuw had men in
Parijs „biljetten met betaald port"
verkocht, waarmee men de brieven
frankeerde, die men in Parijs wilde
besteld zien.
Een kroniekschrijver uit die dagen
vertelt, hoe zij, die geen knecht of
meid of loopjongen in huis hadden,
van die „biljetten" veel plezier be
leefden, vooral als hun vrienden
nogal ver de stad-in woonden.
Er bestaat nog een brief, geschre
ven in dien tijd en die op deze wijze
aan de geadresseerde was verzonden
voor „een stuiver".
Zelfs kende men toen reeds „het
betaalde antwoord". De afzender
kon binnen in bovengenoemd biljet
een strook papier steken, waarop de
geadresseerde gratis zgn eigen
nieuwtjes kon mededeelen.
Pas in 1849 werden „eigenlijke"
postzegels vervaardigd in de Fran-
sche republiek, waarvan ze ook de
beeltenis droegen; later verschenen
en met die van den prins-president
Bonaparte.
Deze postzegels waren natuurlijk
nog niet getand; men knipte de
bladen in stukjes met een schaar.
Tegen dienzelfden tijd echter had
men in Engeland een machine uit
gevonden, om de postzegels-bladen
te perforeeren, d. i. te doorslaan
met kleine gaatjts; ti erdoor kon
men de postzegels vlugger los
maken.
Deze nieuwigheid had twaalf jaren
noodig, om over het Kanaal te
komen en pas in 1S61 begon een
Parijsche handelaar geperforeerde
bladen te verkoopen „zonder ver
hooging van prgs" zooals hg heel
commercieel aankondigde.
Van Engeland en Frankrijk uit
verbreidde zich de postzegel over
andere landen en al spoedig verme
nigvuldigden deze zich zóó sterk, dat
Schuldjès... biecht maar eens op.
Gijs Verhoeven was al zoo ge
wend, dat zijn dochters bij hem
kwamen, als ze... wat te betalen
hadden. Een rekening van de Bon
netterie... Hirsch.. Gerzondaar
draaide het meestal op uit. Het inner
lijk van zijn kinderen was voor hem
een gesloten boek. Vroeger had hij
geen tijd gehad, door zijn jachtend
leven, zucht tot promotie, wanneer
ze van school al eens bij hem kwamen
met verhaaltjes, kleine verdrietelijk
heden och ja, dan was hij wel
vriendelijk geweest... doch met on
bewust, afwerende hand, ze van hem
gewend De kinderen, ook geen steun
vindend bij de Moeder, waren over
gelaten aan de juffrouw. die er
immers voor „gehonoreerd" werd.
Aldus, verschijnsel van moderne op
voeding, waren ze zelfstandig. arro
gant, en tochvoor het oog der
wereld „Die lieve meisjes Verhoeven
uit de Hachmanstraat." Leuke flirts.
Of zooals de Amerikaan het kern
achtig zegt„real Flappers."
Is juist de verwaarloosde opvoeding,
o pardon, niet de materieele, niet de
kindertjes van Pro Juventute, die
massale moraliteits-injecties krijgen...
niet de karakter-vorming van die
opgeraapte schooiertjes, afgenomen
van drankzuchtige vaders of moeders,
later, gedwee loopend met voor-
eeuwsche petjes op, en te lange capes
om, neen, die educatie buiten be
schouwing... maar de „verzorging
der ziel" bij het opkomend geslacht
het „opkweeken van den geest" na
de tijden van school, H.B S., Gym-
nasiutn, enzoovoort... wanneer hockey
en tennissend en voetballend jong
Nederland... zijn geest verder flirtend
verrijkt. Veelal... hol, veelal grenzen-
Wacht niet tot de koorts oploopt, als
Gij hoest, transpireert, U rillerig en
als geslagen voelt: dit is het moment,
om Abdijsiroop te gebruiken, omdat
Abdijsiroop snel en grondig werkt.
Vanaf den eersten lepel zult Gij de
taaie slijm kwijt raken, die bezwan-
Serd is met millioenen ziektekiemen,
'ij ondervindt een buitengewone
verlichting, Uw hoest verdwi|nt. Gij
kunt dan de koorts meester worden
en slapen zonder uitputtende hoest-
aanvailen. Gebruik daarom altijd bij:
Hoest-Oriep-Bronchitis-Asthma
Door een NIEUWE toevoeging werkt NU
Abdijsiroop 2 x zoo snel als voorheen
het werkelijk de moeite waard begon
te worden; er „verzamelingen" van
aan te leggen.
De Engelschen beschuldigen er de
Franschen van, dat dezen de „manie"
of „hartstochtelijke ingenomenheid",
om postzegels te verzamelen, hebben
ingevoerd, waarbij de „Echo de Paris"
wel een beetje ondeugend aan de
Engelschen vraagt, of zij niet weten
wie ooit „de grootste postzegel
verzameling ter wereld" heeft be
zeten.
Van den pas overleden George V,
koning van Engeland, wordt dit
immers met zekerheid beweerd.
Zooals alle verzamelingen, is ook
deze 't eerst ondernomen door kin
deren, maar de ouders volgden al
ras. Op alle mogelijke manieren
wisten de postzegel-maniakken hun
verzamelingen steeds uit te breiden.
Zoo vertelt „De Petit Journal" van
1863. dat een student, die met zijn
familie overhoop lag, aan een
negotiant, ergers ter wereld, iedere
week een brief stuurde van den
volgenden inhoud„Ik wil voor een
millioen francs voortbrengselen van
uw land koopen. Wilt u mijn agent
zijn De student kocht niets, maar
hij kreeg altijd een antwoord, en....
de postzegel.
Dat er vele catalogen bestaan van
postzegels en méér dan honderd en
twintig tijdschriften aan de postzegel
gewijd zijn, ja dat er zelfs een
„philatelische hoogeschool" is opge
richt, zal aan de lezers van „Peel en
Maas" wel bekend zijn.
Griep.
EEN GOEDE BUUR IS BETER
DAN EEN VERRE VRIEND.
Wie niet schaatst, of wandelt en
thuiskomt met een frisch roode kleur,
wie niet nog eens met een extra be-
hagelijk gevoel zgn winterjas vaster
om zich heen trekt, of zgn tintelende
vingers boven de kachel tracht te
warmen, ligt op het oogenblik zeer
waarschijnlijk met een griep-aanval-
letje te bed.
Een gedwongen vacantie. Een on
mogelijk gevoel in armen, beenen in
't heele soezerige hoofd. Zv.*are oog
leden, en binnen tweemaal vieren
twintig uur opgebleekte zachte han
den, die iets lijdends geven. Een wat
verwende stem, die om lekkere hap
jes vraagt, tegen de avond, als de
slaap haar uitwerking gehad heeft,
een grijpen naar de krant, en naar
loos eigenwijs.
Kinderziel".„fladderende vlinder"
subtiel. oogenweelde.pand van
den juichenden zomerdag... smachtend
naar de zon. Door haar beschenen.
een blank „Hemelgeschenk Niet
door haar stralen verwarmd kwij
nend...
Zoo... vertel maar eens op...
Weer zei Kitty Vader"; niet het
achtelooze „Papa."
Verhoeven voelde er iets wonder
lijks door
Vader, er is iets niet in orde...
neen, U vergist zich. het is heel
ernstig Het betreft: Jan Ik heb
straks liggen denken, de gebeurtenis
sen der laatste maand, dat alles ging
door mijn hoofd...
Zoo, kind, jij ook en op den
vragenden blik van zijn dochter
Ga je gang maar... ik luister...
Ik zei, er is iets niet in orde,
daar bedoel ik mee, dat, wanneer je
de feiten in een logisch verband
brengt, er toch een motief moet ge
weest zijn, voor dien aanslag, ofhoe
U het noemen wilt...
Gijs verhoeven begreep, waar
Kitty heen wilde. Alleen de nuchtere
beschouwing viel hem op. irriteerde
hem. Wéér dat moderne.zakelijke,
dat was „zijn" dochter... die „hem'
hartsgeheimen ging toevertrouwen...
en voor zichzelf glimlachte hij wee
moedig.
U lacht er om, Papa 1
Zeer zeker niet, Kitty... mijn
gedachten dwaalden even... maar ik
ben één en al oor.
Kitty ontwikkelde haar gedachten-
gang, totdat...
En toen ik hoorde, dat Mijn
heer Van Beers... U twee mille
schuldig was.. Wordt vervolgd.