De strijd van stad
en dorp.
Binnenland.
Provinciaal Nieuws
Gemengde Berichten.
lekker en daarom zaaide hij jaarna
jaar steeds bont koren op zijn
akkers.
Trien, de vrouw, kneedde om de
veertien dagen deeg voor twaalf
brooden, drie mikken en een krolle-
mol. De bakker hoefde niet over den
drempel te komen.
Nieuwe tgden brengen nieuwe
zeden en zoo bracht de oorlog 1914
—18 allerlei eigenaardige toestanden
te weeg, waar in normale tijden een
normaal mensch niks van begreep.
Wie had zich een idéé kunnen vor
men over distributie, broodkaarten,
vleesch en koffiebons enz. enz.?
Hannes, het bijenmenneke kon
zich, als vele anderen, niet indenken,
dat, vanwege het distributiestelsel,
elkeen met de hem toegewezen
„onsjes" moet rondkomen.
,,'t Is ongepermiteerd, dat men
zijn eigen geteelde broodkoren zou
moeten afleveren aan de Graan-
inzameling. „Dao steek eech hun ei
stekske veur," bromde hij in zijn
baard.
„Als ik maar weet wanneer ze
rondkomen, dan is bij mij alle graan
zoek, opgeleefd als te blieft."
Of Hannes in den molen geattra
peerd was geworden zonder maal
briefje, of fraude pleegde op een
andere manier, is onuitgemaakt,
maar wel liep op zekeren dag de
mare door het dorp, dat bij hem
alle voorraad in beslag zou genomen
worden.
Gradus, de gazet van het dorp,
intieme vriend en buurman van
Hannes, had ook in de straat het
loopend nieuwtje opgevangen en als
de wind spoedde hij zich naar den
zwaarbeproefden nabuur, die gezon
digd had tegen de wet.
„Bester naober zus en zoo, meurgen
schelt et veur deech," zei Graad
medelijdend, maar toch een grijnslach
tusschen de tanden.
„Morgen komen ze met kar en
paard, en al uw graan wordt mee
genomen, en gij krijgt niks meer,
als waar de broodkaarten recht op
geven 't is maar sjus, want er
zijn er die woekerhandel drijven en
zich verrijken..."
„Wat Ik heb nooit brood ver
kocht en laat ze maar komen, ik ga
vrij uit, niks geen onrecht gedaan.
Ik heb geen graan meer in voorraad,
alles is opgeleefd," viel Hannes in de
rede.
Een gewaarschuwde man telt voor
twee en Hannes, die wist welk on
weer hem boven zijn kop hing, nam
afdoende maatregelen.
Op de vliering had hij een heelen
hoop leege bijenkorven staan. Deze
haalde hij in den tuin en vulde een
twaalftal met graan. Toen nam hij
een oud stuk baal en bond ze heel
voorzichtig van den onderkant dicht,
opdat er niks kon uitvallen en
plaatste ze in den bijenstal tusschen
de bijenvolken. Nu besmeerde hij de
v Dggaten van de graankorven dik
met honing, om de bijen er heen te
lokken. Na deze manupilaties sliep
hij met een gerust geweten, hij voelde
zich en zijn bontkoren volkomen
veilig.
Toen den volgenden dag de huis
zoeking naar verboden graan plaats
greep, was niks meer te vinden.
In den tuin rondom den bijenstal
was een drukte en geroezemoes van
belang, want de bijen, aangelokt
door den honing, zwermden rondom
de „nieuw bevolkte" korven.
Verder ging alles zijn gewone
dagelijkschen gang.
't Waor jaomer, dat eech gei
koore genog hauw, want eech hauw
noch twee leeg kurref en dao waor
nog plaats veur oppe baank, spotte
het biejenmenneke later, toen. de
lang verbeide vrede in Europa was
wedergekeerd en het distributie
stelsel overbodig was.
Hulp aan arme kerken
in Limburg.
"Zondag werd in alle kerken van
Limburg een schrijven voorgelezen
van Z.H. Ecx. Mgr. dr. G. Lemmens,
bisschop van Roermond, waarin Z.
H. Exc. mededeelt, het onder de
tegenwoordige moeiijke omstandig
heden tot zijn plicht te hebben ge-
geacht, tijdig maatregelen te nemen,
teneinde voldoende hulp te kunnen
verleenen aan de kerken, die zonder
hulp van anderen niet meer zouden
kunnen voortbestaan.
Z.D.H. kondigt aan, dat Hij heeft
besloten op te richten het liefde
werk voor Arme Kerken, dat ten
doel heeft zooveel mogelijk tegemoet
te komen in de nooden van arme
kerken.
Het schrijven van Roermond's
bisschop luidt verder als volgt
„Om aan dit liefdewerk, dat een
afzonderlijk fonds zal worden onder
ons onmiddellijk beheer, blijvende
inkomsten te verzekeren, hebben Wij
besloten in dit fonds te storten de
opbrengst van de collecten voor de
arme kerken 'en daarenboven eene
verplichte bijdrage van alle kerken
van ons bisdom, die niet tot de
noodlijdende kerken behooren.
Verder verzoeken Wij dringend
aan de kerken, die meer dan de
verplichte bijdrage kunnen afdragen
eene extra-gift voor dit liefdewerk
te willen bestem mén.
Eveneens verzoeken Wij de insti
tuten, gestichten, congregaties en
kloosters in ons bisdom, voor zoo
ver zij daartoe in staat zijn, eene
jaarlijksche bijdrage voor dit liefde-,
werk te willen bestemmen.
En ten slotte meenen Wij ook een
beroep te mogen doen op onze pries
ters en op al onze diocesanen, om
als donateur tot dit liefdewerk te
willen toetreden en eene door hen
zelf te bepalen jaarlijksche bijdrage
aan dit liefdewerk te willen geven.
Wij weten allen van welke waarde
voor de zielzorg de oprichting is
van vele kleine parochies, opdat de
geestelijkheid in nauw contact kan-
komen met de parochianen, Deze
overweging heeft geleid tot de op
richting van vele nieuwe parochies
en rectoraten, zoodat de steun, dieq
Wij vragen voor bovengenoemd
liefdewerk geheel ten goede komt
aan de zielzorg in ons bisdom en ook
aldus dient beschouwd te worden.
Waar in onze dagen zoovele ge
varen dreigen voor het geloofsleven
onzer bevolking, is het zonder twijfel
een Gode buitengewoon aangenaam
werk wanneer wij medehelpen aan
het bewaren van een ongerept geloof,
den grondslag ook voor reine zeden.
En de kleine parochies en rectoraten
bevorderen zulk geloofsleven in hooge
mate.
Geve Onze Lieve Moeder Maria,
de Patrones van ons bisdom, Zij, die
voor de eerste woning van Jezus
alles heeft gedaan wat Zij kon, dat
al onze geloovigen gaarne naar ver
mogen helpen om steeds voldoende
en waardige Godshuizen in ons bis
dom te kunnen bezitten."
Ik dacht maar zoo...
Het is met de varkens toch overal
even vreemd gesteld.
Niet alleen in ons land, waar de
varkenspolitiek allerlei vreemde ge
ruchten deden ontstaan en eigen
aardige feiten aan het licht brach
ten. maar ook in de ons omringende
landen. En vermoedelijk overal waar
varkens op de wereld zijn.
En waar is dat niet
Een varken is, geloof ik, inter
nationaal en kent geen grenzen.
Althans de varkensalures zijn overal
eender.
En het schijnt, dat zij die met
varkens te doen hebben een tikje
van die allures overnemen.
Vooral als die varkens zoover
komen, dat ze het eind van hun
loopbaan zoo ongeveer bereikt heb
ben en in bacon omgefabriceerd of
tot z.g. zware varkens zijn uitgedijd
en meehelpen om het vetvraagstuk
der natiën op te lossen of ook
wel te bemoeilijken.
Van beide kanten van de varkens
bestemming hebben we in ons land
eigenaardige belichtingen verkregen,
waaruit de leering valt te trekken,
dat het geld (en dat komt overal
om den hoek, zelfs bij de varkens;
men kan ook zeggen vooral bij de
varkens) vreemde kanten uitrolt.
Ook bevestigt ons de varkenspo
litiek in ons land, dat er een kring
loop in de natuur is, waar we op
school reeds van leerden. Gefokte,
gemeste, verhandelde, geslachte, in
gevroren varkens werden soms weer
tot varkensvoer verwerkt, om weer
jongere varkens te fokken, te mes
ten, te verhandelen, te slachten enz.
De bekende dwarsheid gaat na
zijn dood nog op.
Bij onze Oosterburen schijnt men
van die dwarsheid van het varken
een verkeerde voorstelling gehad te
hebben. En nu hebben ze geleerd,
dat het daarpaee toch niet zóó ver
gaat, dat het met mager voedsel
zei laat mesten en dus geen vet
spek oplevert.
Ook het varken is aan de natuur
wet, dat niets door niets geprodu
ceerd wordt, onderhevig.
En onze Westersche buren van
overzee zien hun geheele varkens-
politiek in de war sturen, nu eens
niet door de varkens zelf, doch door
de bezitters van de varkens, die de
dwarse alures van het varken over
namen.
Men weigert contracten met de
regeering af te sluiten óf omdat er
geen baconvarkens zijn of komen,
óf omdat men geen genoegen neemt
met de voorgestelde contracten.
Misschien, dat die dwarsheid er
toe lijdt dat de Britten weer wat
meer bacon van ons gaan nemen.
Dat zou wel leuk zijn
afgehaald en te zijner tijd ontvangt
hij de afrekening 'en het geld. Hij
wordt met zorg bediend en geleide
lijk aan weet hij, dat hij dezen gang
van zaken vertrouwen kan.
Een dergelijke gang van zaken
kan men niet forceeren, hij groeit.
In sommige regionen overheerschen
nog de marktplaatsen, in andere zijn
ook deze aan het kwijnen. Invloed
daarop uitoefenen kan men moeilijk;
men moet nauwkeurig de sympto
men bestudeeren en naar aanleiding
van die studie zijn conclusies trek
ken en zijn daden inrichten.
Men heeft dezen loop der dingen
te aanvaarden.
Met dat al gaat de stad in be-
teekenis achteruit, stijgt de belang
rijkheid van het dorp.
Hetgeen tevens wil zeggen, dat
het geheele bedrijfsleven in de stad,
dat zich ingesteld heeft op de be-
hoeftenvoorziening van het platte
land, in belangrijkheid vermindert,
ten voordeele van de kleinere ge
meenten.
De middenstand in de groote stad
krijgt het moeilijk, die van het dorp
ziet zijn omzetten toenemen.
Hiertegen is men aan 't ageeren.
Men tracht te redden, wat er nog
gered kan worden, terwijl de groote
warenhuizen zich allang op deze
evolutie hebben ingesteld door het
zwaartepunt van haar omzetten ge
leidelijk aan naar de bewoners in de
dorpen te gaan verplaatsen.
Het is geen ongewoon verschijnsel
meer, wanneer men de auto's der
stedelijke groot-warenhuizen het ge
heele land op vastgestelde tijden
ziet berijden.
De stedelijke middenstander, niet
zoo fortuinlijk in zijn expansie, zint
op andere middelen.
Men houdt winkelweken en men
tracht de verbruikers in de omge
ving, die steeds in minder aantal
naar de stad trekken, te lokken
door het reisgeld te restitueeren,
dat men moet uitgeven om de win
kelweek te bezoeken.
Dèar betaalt men zelfs de treln-
kosten, ergens anders weer de
geringe bedragen van het tram- of
autobusvervoer.
Maar het feit blijft hetzelfde.
Men tracht in te roeien tegen
den stroom op en dit is nu eenmaal
in het leven niet mogelijk. Men ver
liest het toch. De evolutie is nu
eenmaal niet te ontloopen; men heeft
er rekening mee te houden, n.l. in
het onderhavige object, dat in den
strijd tusschen stad en platteland....
in de concurrentie tusschen het
stedelijke en dat, wat des dorps is,
het dorp momenteel aan het langste
eind begint te trekken.
Houdt daarmede rekening en ge
hebt al een flinke overwinning op u
zelf behaald.
De geschiedenis wijst uit, dat de
stad historisch gegroeid is en dat
de stad een functie vervulde, welke
niet kon worden gemist.
Het was tenslotte een symptoom
van werkverdeeling in een primi
tiever maatschappij dan de tegen
woordige. Men bracht zijn landbouw
producten naar de stad en daar
kocht men in, wat men noodig had.
Het is te begrijpen, dat in deze
verhouding telkens wijzigingen kwa
men en nimmer zijn die wijzigingen
zoo sterk geweest als juist in de
laatste decennia door de moderne
vervoermiddelen en door de stagna
tie in het internationale handelsver
keer-
De stad immers leent zich bij
uitstek tot het internationaal con
tact. Vermindert dit contact, dan
heeft ook de stad als economisch
centrum niet onbelangrijk ingeboet.
Daaraan paren zich tal van fac
toren, die het dorp in aanzien doen
stijgen en de stad in waarde doen
dalen.
Het is natuurlijk onmogelijk al
deze factoren op te noemen. Bijv.
het feit, dat de distributie-methode
door de heftige onderlinge concur
rentie aan het veranderen is. Vroe
ger bleef men betrekkelijk passief;
de kooper kwam in de stad en deed
daar zijn inkoopen. Men moest dit
wel doen, omdat het dorp onvol
doende gesorteerd was en men in
de stad slechts contact kon krijgen
met hetgeen er in de wereld te
koop was.
Nu zwermen de reizigers over 't
geheele land. Het allernieuwste
wordt den dorpswinkelier, den dorps
consument getoond, zonder dat hij
daarvoor een voet heeft te verzet
ten. Het komt naar hem toe en
vroeger moest hij het zoeken.
Dan de plaatselijke courant, die
hem nieuws levert in veel betere
kwaliteit dan vroeger. De radio, die
hem dagélijks tal van soorten amu
sementen verschaft, die hij vroeger
elders moest zoeken, terwijl hij op
zijn tijd tevens het ernstige woord
verneemt, dat tot in zijn huiskamer
doorklinkt.
De veilingen hebben in verschil
lende deelen van het land de markt
vervangen. Hij hoeft zelf niet naar
die veilingen te gaan, wanneer hij
zulks niet wenscht.
Wat hij op agrarisch gebied te
verkoopen heeft, wordt op zijn erf
VERLAGING BIJSLAGEN
DER WERKLOOZEN.
Wij hebben reeds bericht, dat er
weer een verlaging zal worden toe
gepast op de bijslagen der werk-
ioozen.
In De Morgen wordt hierop het
volgende commentaar geleverd.
De steunverleening in ons land
wordt te duur. En inderdaad het
kan altijd nog minder. Dat zie je in
het fascistisch Italië, waar een werk-
looze vier maanden lang vijftig cent
per dag krijgt en daarna maar moet
zien, hoe hij door armenzorginstan
ties met goederen in natura kan
worden bedeeld.
Maar er is nu nog niet eens spra
ke van verlaging der normen?
Er moet alleen op de bijslagen
bezuinigd worden. Tot een totaal
bedrag van 7 millioen.
Het is dan ook schrikbarend, wat
wij alles bij elkaar moeten uitgeven
om de werkloozen in het leven te
houden.
Maar als ge iederen werklooze
afzonderlijk eens het steunbedrag
vraagt, dan ziet ge wel, hoe 't maar
allemaal net op het nippertje blijft.
Alles wat boven de gewone kosten
van levensonderhoud uitgaat, moet
radicaal worden opgeofferd. Iets bij
zonders van ziekte en zoo kan er
niets aan de hand komen, want dan
loopt het dadelgk vast en moeten
nog andere instanties bijspringen.
Naar den eenen kant, dat schrik
barend hooge totaalbedrag, kijkt de
Regeering. Naar dat andere, het
lage individueele bedrag, kijken de
Vakcentrales. Kijken ook de win-
kelièrs en zakenmenschen, die daar
hun omzet door beïnvloed gevoelen
Nu zqeken beide partijen naar een
compromis. Misschien wordt het wel
gevonden
Zeventien en een halve gulden
voor iederen werklooze in één jaar
minder
Maar hoe lang zal zulk een com
promis dan weer stand kunnen
houden
De Rgksmiddelen beloven nog vol.
strekt geen beterschap. Het aantal
ingeschreven werkloozen groeit naar
het half millioen toe. Toch is de
Regeeringspolitiek de beste. Er kan
geen betere zijn....
Waar loopt dat op uit
Tot zoover de Morgen.
Het is scherp en sarcastisch ge
zegd, maar inderdaad is er toch wel
wat grond voor de veronderstelling,
dat we met de regeeringspolitiek
niet op den juisten weg zijn; om 't
maar eens heel voorzichtig uit te
drukken
ONS BAKKIE TROOST.
De Nederlander kan véél verdra
gen. Dat wordt in onzen tijd wel
bewezen. Er mag gemopperd en ge
kankerd worden over het geringe
bedrag van de werkloozensteun,
zoolang dit bedrag voldoende is om
de menschen van honger te vrij
waren, is het volk rustig en ziet
het zeer goed in, dat een revolutie
welke een evolutie naar het on
bekende is ook niets beters kan
brengen.
De Nederlander verdraagt véél.
Hg betaalt van zijn werkloozensteun
heffingen op vleesch en vet, accjjns
op suiker en zout, belasting op z'n
pgp tabak enz. enz. Zooals elke
andere Nederlander. Geen van allen
immers vermogen we meer iets in
den mond te steken, voor we er
schatting voor hebben betaald.
Op enkele punten echter zijn we
overgevoelig en men moet ons niet
te na komen, zal er geen storm van
verzet en verontwaardiging opste
ken.
Een van die gevoelige plekken in
ons volksleven is het Nederlandsche
bakkie troost, het kopje koffie, dat
enkele malen per dag de Holland-
sche sfeer van huiselijkheid en ge
zelligheid schept, voor talloozen de
stimulans is onder het werk, welke
het doorzettingsvermogen onder
houdt en allen de gelegenheid biedt
om op tijd en voor wijle de zorgen
en de kommernissen van den dag te
vergeten.
Het schijnt, dat de fiscus zijn be-
geerige oogen op ons bakkie koffie
heeft gericht.
De Indische koffiecultuuronder
nemingen hadden het verzoek gedaan
aan de regeering om alle niet-kolo-
niale koffie te belasten. De regeering
zoo verneemt het Ned. Weekblad
voor Kruidenierswaren, staat echter
op het standpunt, dat inwilliging
van dit verzoek niet mogelijk is op
grond van handelsovereenkomsten
met verschillende staten, o.m. door
de meest begunstigingsclausule en
het z.g. Sumatra-contract met En
geland.
Nu wordt ernstig overwogen om
aan de Indische koffiecultuur toch
de helpende hand te bieden door de
invoering van een hoog invoerrecht
van alle koffie. De bate dezer hef
fing zal dienen voor steun aan de
Koloniale Koffiecultuur.
We zullen niet ontkennen, dat de
huidige koffieprijzen zeer laag zijn.
Ook de inkomens zijn echter laag
en van die verlaagde inkomens moe
ten op tal van artikelen van dage-
lijksch gebruik toeslagen worden
betaald.
JuisUhet goedkoope bakkie koffie
was voor honderdduizenden tot op
heden de eenige goedkoope troost.
Het komt ons vooral psychologisch
onjuist voor om aan de massa haar
laatste troost te ontnemen.
VENRAY, 1 Febr. 1936
LUXOR THEATER.
Walser an der Newa. In een Rus
sische herberg dicht bij de grens
heeft Strauss een romantisch avond
uurtje. Hij leert daar een jonge
Russin kennen Olga heet ze
op wie de musicus direct verliefd
geraakt. Hij heeft een vrijbiljet voor
het aanstaande concert. Ook Olga
heeft liefde voor Strauss opgevat.
Laat in den avond, wanneer alles al
slaapt, staat Strauss in zijn kamer
en speelt hartstochtelijk de wals
„Du solist es sein, nur du allein."
Plotseling gaat de deur open. Ge
fascineerd door zijn muziek treedt
Olga in Strauss kamer....
Deze Haro van Peshifilm der
Majestic werd vervaardigd onder
regie van E. W. Emo.
In „Walzer an der Newa" maakt
U kennis met een episode uit het
leven van den grooten componist
Johann Strauss. Vele filmacteurs
hebben de figuur van dezen compo
nist op de "film uitgebeeld, maar
niemand deed dit zoo talentvol als
de Weensche acteur Paul Hörbiqu.
Hij speelt niet, neen, hij is Johann
Strauss.
Op buitengewoon begaafde wijze
is de muziek van Strauss doorvloch
ten met oude Russische volks-
melodiën. Hier heeft Frans Docile
knap werk gelevérd,
Theo Linger als de impresario
Hitzinger zal zeker weer de lachers
op zijn hand krijgen.
Een verrassing beteekent de mede
werking van de zangeres Elisa Illiard,
die de vrouwelijke hoofdrol vervult.
Verder werken medeErnst
Duncke, Jacob Tiedtke, Adèle San-
drock, Erika Streithorst, Paul Reh-
kopf, die U weer eenige gezellige
uurtjes weten te bezorgen, daar staat
Luxor U borg voor.
DE INBRAKEN IN NOORD
LIMBURG.
Dank zij de medewerking van het
publiek is de gemeentepolitie te
Venlo er Zaterdagavond in geslaagd
de hand te leggen op een tweetal
personen, die als de vermoedelijke
daders van een heele reeks diefstal
len, welke in den laats ten tijd te
Venlo zijn gepleegd, kunnen worden
beschouwd.
De beide verdachten de 30-jarige
Th. Sch. en zijn helper de 15-jarige
W. Th. bevinden zich momenteel op
het politie-bureau ln arrest. De be
wijzen tegen het tweetal zijn zoo
overstelpend, dat de politie, die
Zaterdag den geheelen dag in de
weer was om de verdachten een
verhoor af te nemen reeds verschil
lende diefstallen heeft opgehelderd.
Ook de schrijfmachine, die op het
kantoor der N.V. van Oyens graan
handel werd ontvreemd bij den
nachtelijken inbraak van Vrijdag op
Zaterdag, is gevonden. Ook dit
resultaat werd dank zij de mede
werking van het pubhek verkregen.
Zaterdagmorgen wandelden enkele
jongens langs de Maas aan de
Hamelstraat, toen zij in de Maas
een koffertje aantroffen en de politie
daarvan in kennis stelden. Het bleek
de ontvreemde schrijfmachine te
zijn. Zij is door de politie in beslag
genomen. De dieven hebben ver
moedelijk gemeend, dat in het koffer
geld of andere waardevolle voor
werpen geborgen waren. Zij hebben
het slot der koffermachine trachten
te forceeren en toen dat niet lukte
het koffer gewoonweg opengescheurd.
Met de machine konden de dieven
niets uitrichten. Zij hebben het
waardevolle voorwerp toen maar in
de Maas geworpen.
DE POLITIE TE VENLO DOET
WEDEROM EEN AANHOUDING.
Dinsdag werd door de recherche
dienst te Venlo aangehouden een
zekere L. uit Venlo. Ofschoon men
nog geen nadere mededeelingen kon
doen, brengt men deze arrestatie in
verband met de aanhouding van
T. S. en Th.
Door de rijks veld wacht te Seve-
num werd aan het politiebureau te
Venlo S. afgehaald en ter confron
tatie naar Sevenum gebracht.
Zooals men zich wellicht zal herin
neren, werd voor eenigen tijd in een
boerenhoeve te Sevenum ingebroken
en enkele honderden guldens ont
vreemd.
Enkele personen hadden den ver-
moedelijken dader van dezen diefstal
gezien. Toen deze met S. geconfron
teerd werden, zeiden ze in hem
pertinent de verdachten te herken
nen. De politie te Venlo zet het
verdere onderzoek met kracht voort.
PATERS MINDERBROEDERS
TE WEERT.
Herhaaldelijk zgn er reeds stem
men opgegaan, welke betoogden dat
de honderdjarige herdenking op 17
April a.s. van den terugkeer der
Paters Minderbroedersin het klooster
op de Biest te Weert na een bijna
40-jarige ballingschap ten gevolge
van de troebelen in den Franschen
tijd een feit is dat „niet onge
merkt mag voorbijgaan."
Integendeel, die vreugdevolle her
opleving in 1836 van den Aleenborch,
die de Minderbroeders tot heil van
Weert reeds meer dan drie en een
halve eeuw had geherbergd, is een
feestvolle herdenking waard door
geheel Weert en ver daarbuiten.
Het bestuur van Weert Vooruit
heeft daarom het initiatief genomen
tot een vergadering op Donderdag
30 Januari, tot het vormen van een
comité van voorbereiding voor deze
feestelijke herdenking.
BENOEMINGEN IN HET BISD'OM
ROERMOND.
Z. H. Exc. Mgr. Dr. G. Lemmens,
bisschop van Roermond, heeft be
noemd:
tot pastoor der H. Mathiaskerk te
Maastricht den weleerwaarden heer
A. E. H. Terstappen
tot rector van de Munsterkerk te
Roermond den weleerwaarden heer
M. A. A. Durlinger.
EEN HONDERDJARIGE.
De heer M. van der Leeuw te Ohé
en Laak, hoopt 16 Maart zijn 100ste
verjaardag te vieren. De heer H.van
der Leeuw werd geboren 1836 te
Echt—Beukelaar.
Hij was gehuwd en had 5 kinderen
waarvan er 2 ongehuwd bleven.
DOODELIJK ONGELUK.
Zondagmiddag is het achtjarige
zoontje van de familie Dunkel te
Heerlerheide bij het spelen onder de
electrische tram van de lijn Heerlen
Sittard geraakt. Het knaapje werd
zwaar gewond van onder de tram
vandaan gehaald. In de verband-
kamer van Oranje Nassaumijn III
is het slachtoffer korten tijd na het
ongeluk bezweken.
MIJNWERKER GEDOOD.
Zaterdagavond is hulphouwer F.
Brouwer in een galerij van de staats
mijn „Emma" door het plotseling
breken van een ijzeren kap onder
afvallend gesteente geraakt.
De ongelukkige is kort daarna ten
gevolge van de bekomen schedel
breuk overleden.
Do man was afkomstig uit Hoens-
broek, ongehuwd en 24 jaar oud.
NA HET DRAMA VAN
PUTBROEK.
Bij het verrichten van graafwerken
in het Eschbroek bij Annadaalwerd
Zaterdagmiddag in een wildhol een
met bloed doorweekte broek gevon
den, van welke men aanneemt, dat
dit is de broek, die vader van den
Elzen, de jachtopziener, droeg toen
hij in den avond van 27 November
1931 te zamen met zijn oudsten zoon
Mathijs aan den rand van Annadaal's
bosschen de gebroeders Kersten en
hun vriend Wehrens door geweer
schoten vermoordde en daarna hun
lijken het bosch insleepte en in een
kuil begroef.
Het op deze plaats vinden van de
broek sluit volkomen aan bij de voor
de Roermondsche rechtbank door
getuige J. H. Hermans uit Posterholt-
Donk afgelegde verklaring, dat hij
in den morgen van 28 November 1931
vader van den Elzen met een schop
onder den arm in de richting van
Sluffert naar Eschbroek, richting
Reutje, had zien gaan. Toen reeds
werd aangenomen, dat op die reis
vader van den Elzen zijn kleeren had
verstopt.
De plaats waar de broek werd ge
vonden ligt ongeveer iy2 K.M. van
van den Elzen's vroegere woning
verwijderd.
KEURINGSDIENSTEN IN
NEDERLAND.
We hebben onlangs een en ander
gemeld over de plannen met betrek
king tot de keuringsdiensten van
waren in Nederland, gelijk deze op
1 Maart a.s. zouden worden geregeld.
De zaak is thans definitief, nu de
Staatscourant van Maandag het
desbetreffend Kon. besluit bevat.
Daaruit blijkt, dat de aangekon
digde opheffing van de diensten in
Leiden, Breda, Eindhoven, Arnhem
en Zwolle doorgaat ondanks de actie,
welke van meer dan een zijde, en
met klem van redenen is gevoerd.
KEURINGSDIENSTEN VAN
WAREN.
Bij Kon. besluit zijn met ingang
van 1 Maart 1936 keuringsdiensten
van waren gevestigd in de gemeen
ten Alkmaar. Amsterdam, Haarlem,
's-Gravenhage, Rotterdam, Dordrecht
Goes, Utrecht, 's-Hertogenbosch,
Enschede, Zutphen, Nijmegen en
Maastricht.
Het gebied van deze keurings
diensten strekt zich, wat Limburg
en den Bosch betreft, uit over de
navolgende gemeenten
Het gebied van Maastricht over
de gemeenten in de provincie Lim
burg, met uitzondering van Arcen
en Velden, Bergen, Broekhuizen,
Gennep, Grubbenvorst, Horst, Meerlo,
Mook c.a., Ottersum, Sevenum, Ven-
ray, Wanssum, die tot Nijmegen
behooren.
Tot het gebied van den Bosch be
hooren o.m, de gemeenten Asten,
Best, Budel, Deurne, Eindhoven,
Geldrop, Heeze, Helmond, Leende,
Maarheeze, Lieshout, Someren en
Valkenswaard.
EEN GELUIDLOOS WAPEN
Een inwoner van Kerkrade, die
reeds enkele uitvindingen heeft ge
daan, zou, naar we vernemen, thans
een geluidloos wapen hebben uitge
vonden. D.w.z. dat schoten, b.v. uit
een parabellum, mitrailleur enz. ge
lost, niet meer worden gehoord. Het
schieten geschiedt zonder geluid.
Deze uitvinding kan groote gevolgen
hebben bij de oorlogvoering. In tegen
woordigheid van militaire en burger
lijke autoriteiten werden door den
uitvinder reeds proeven genomen,
die uitstekend slaagden. Op deze
uitvinding is bereids patent aange
vraagd. Hopenlijk gaat deze uitvin
ding niet voor ons land verloren.
ER HEERSCHT NOG ARMOEDE.
Een arme huishoudster stond voor
het Kantongerecht te Helmond
terecht ter zake van overtreding der
Leerplichtwet.
Bij haar verhoor erkende zij het
feit, doch beweerde, dat dit gepleegd
was uit armoede, daar zij geen
kleeren had voor hare tien kinderen,
waarvan het oudste 14 jaar en het
jongste zeven maanden is.
Het gezin had ternauwernood te
eten....
De Kantonrechter ontsloeg haar
van rechtsvervolging.
FIETSERS DENK AAN UW
REFLECTOR.
Als waarschuwing voor het publiek
moge het volgende dienenVoor het
Kantongerecht te Helmond stonden
verschillende personen terecht, die
wel een reflector op hun rijwiel
hadden doch niet op de juiste plaats.
Een reflector moet op het spat
bord aangebracht zgn op het witte
gedeelte daarvan en niet op de zich
daarboven eventueel bevindende
bagagedrager. Met het oog op de
kleine overtreding werd een boete
van vijftig cent opgelegd.
INBRAAK IN DE ZUIVEL
FABRIEK TE BAKEL.
Te Bakel is ingebroken in de
stoomzuivelfabriek. De inbraak moet
te ongeveer 2 uur hebben plaats
gehad, daar rond dien tgd de tegen
over de fabriek wonende Manders
licht in de fabriek zag branden.
Daar er meermalen 's nachts in de
fabriek gewerkt wordt, had hij daar
verder geen acht op geslagen. Ook
de naast de fabriek wonende direc
teur de heer Soeterboek, had tegen
half twee iets gehoord, maar in de
meening verkeerende, dat het late
voorbijgangers waren, was hij niet
gaan kijken. De dief of dieven zgn
binnengekomen door opschuiving van
een raam. Daarna hebben zij het
kantoor bezocht en forceerden de
brandkast met een fabriekssleutel.
't Loon was echter daags van te
voren uitbetaald. Uit een openge
broken kast namen zij een pak
sigaren mee. Verder wordt niets
vermist. De zuivelfabriek was tegen
inbraak verzekerd bij de Ned. Lloyd.
INBREKER IN DE KNEL.
De heer Meijer keurmeester aan
het gemeentelijk slachthuis te Hel
mond was Zondagochtend half tien
met zijn echtgenoote naar Nijmegen
vertrokken.
Toen hij Zondagavond te Helmond
om half tien terugkeerde, merkte
hij van buiten licht in zijn naast het
slachthuis gelegen woning. De heer
M. wilde de huiskamer binnengaan,
doch slaagde er niet in de deur te
openen, hoewel deze niet afgesloten
was. Door de voorkamer binnen
tredend vond hij in de huiskamer
buffet en kasten openstaan, terwijl
allerlei voorwerpen over den grond
verspreid lagen. Hij riep toen onmid
dellijk zijn buiten wachtenden zoon,
waarop beiden een nader onderzoek
instelden. Nauwelijks weer binnen
getreden merkten ze een persoon op,
die zich achter een half geopende
deur trachtte te verbergen.
De heer M. "duwde toen de deur
geheel open, waardoor de inbreker
letterlijk en figuurlijk in de knel zat.
Met een revolver werd de man in
bedwang gehouden, waarna de politie
werd gewaarschuwd, die den op
heeterdaad betrapten inbreker arres
teerde en naar het politiebureau
overbracht.
Het bleek te zijn de circa 30-jarige
J. J. M. die voor eenige jaren korten
tgd in het vreemdelingenlegioen in
Marokko heeft vertoefd en sindsdien
te Helmond woonachtig is.
De politie had reeds geruimentijd
verdenking tegen hem. Onderzocht
wordt ook, of de man schuldig is
aan een in den nacht van Vrijdag op
Zaterdag gepleegde inbraak in de
Stoomzuivelfabriek te Bakel op enkele
kilometers afstand van Helmond
gelegen.
VREEMDE ARBEIDSKRACHTEN
IN ONS LAND.
De reeks van bedrijven in welke
geen vreemdelingen mogen werken
zonder dat zij in het bezit zijn van
een schriftelijke vergunning daartoe,
afgegeven door den directeur der
werkloosheidsverzekering en arbeids
bemiddeling, wordt binnenkort
wederom belangrgx uitgebreid
Thans komen onder de beperkende
bepalingen te vallen o.a. de mijnen,
transportbedrijven, laboratoria, dis
tilleerdergen en bierbrouwerijen, gas-
en electriciteitsbedrgven, uitgevers
bedrijf, advertentie-bureaux en jour
nalistiek, drukkerijen, ziekenhuizen
en pensions.
HET WITTE ACHTERSPATBORD.
Teneinde een principieele beslis
sing uit te lokken over de vraag, of
een wielrijdèrplich
dag met eel ach
rijden, heeftteer
klerk le kj, in c
in het bijzijn! den i
het O. M. fc(t Ka:
Groningen, i A. C
zich door dejtie la
ren wegens ctedinj
bepalingen vpt Mo
reglement, iiperd
van 28 Alius j
voeren van wit
verplicht w«
In het des ffend
bepaald, dat rijwi
donker woi jered
moet zijn vc n va
en van acht van
taarn of reflr. Da
nu doen voliBov<
rijwiel vooi j ziji
achterspatbc
Met vern Ing a
ling vrgspr
kantonrecht»
Groningen
bewezen vei
heer E. gi
doch de Hoo;
beroep veri