De strijd van stad en dorp. Binnenland. Provinciaal Nieuws Gemengde Berichten. lekker en daarom zaaide hij jaarna jaar steeds bont koren op zijn akkers. Trien, de vrouw, kneedde om de veertien dagen deeg voor twaalf brooden, drie mikken en een krolle- mol. De bakker hoefde niet over den drempel te komen. Nieuwe tgden brengen nieuwe zeden en zoo bracht de oorlog 1914 —18 allerlei eigenaardige toestanden te weeg, waar in normale tijden een normaal mensch niks van begreep. Wie had zich een idéé kunnen vor men over distributie, broodkaarten, vleesch en koffiebons enz. enz.? Hannes, het bijenmenneke kon zich, als vele anderen, niet indenken, dat, vanwege het distributiestelsel, elkeen met de hem toegewezen „onsjes" moet rondkomen. ,,'t Is ongepermiteerd, dat men zijn eigen geteelde broodkoren zou moeten afleveren aan de Graan- inzameling. „Dao steek eech hun ei stekske veur," bromde hij in zijn baard. „Als ik maar weet wanneer ze rondkomen, dan is bij mij alle graan zoek, opgeleefd als te blieft." Of Hannes in den molen geattra peerd was geworden zonder maal briefje, of fraude pleegde op een andere manier, is onuitgemaakt, maar wel liep op zekeren dag de mare door het dorp, dat bij hem alle voorraad in beslag zou genomen worden. Gradus, de gazet van het dorp, intieme vriend en buurman van Hannes, had ook in de straat het loopend nieuwtje opgevangen en als de wind spoedde hij zich naar den zwaarbeproefden nabuur, die gezon digd had tegen de wet. „Bester naober zus en zoo, meurgen schelt et veur deech," zei Graad medelijdend, maar toch een grijnslach tusschen de tanden. „Morgen komen ze met kar en paard, en al uw graan wordt mee genomen, en gij krijgt niks meer, als waar de broodkaarten recht op geven 't is maar sjus, want er zijn er die woekerhandel drijven en zich verrijken..." „Wat Ik heb nooit brood ver kocht en laat ze maar komen, ik ga vrij uit, niks geen onrecht gedaan. Ik heb geen graan meer in voorraad, alles is opgeleefd," viel Hannes in de rede. Een gewaarschuwde man telt voor twee en Hannes, die wist welk on weer hem boven zijn kop hing, nam afdoende maatregelen. Op de vliering had hij een heelen hoop leege bijenkorven staan. Deze haalde hij in den tuin en vulde een twaalftal met graan. Toen nam hij een oud stuk baal en bond ze heel voorzichtig van den onderkant dicht, opdat er niks kon uitvallen en plaatste ze in den bijenstal tusschen de bijenvolken. Nu besmeerde hij de v Dggaten van de graankorven dik met honing, om de bijen er heen te lokken. Na deze manupilaties sliep hij met een gerust geweten, hij voelde zich en zijn bontkoren volkomen veilig. Toen den volgenden dag de huis zoeking naar verboden graan plaats greep, was niks meer te vinden. In den tuin rondom den bijenstal was een drukte en geroezemoes van belang, want de bijen, aangelokt door den honing, zwermden rondom de „nieuw bevolkte" korven. Verder ging alles zijn gewone dagelijkschen gang. 't Waor jaomer, dat eech gei koore genog hauw, want eech hauw noch twee leeg kurref en dao waor nog plaats veur oppe baank, spotte het biejenmenneke later, toen. de lang verbeide vrede in Europa was wedergekeerd en het distributie stelsel overbodig was. Hulp aan arme kerken in Limburg. "Zondag werd in alle kerken van Limburg een schrijven voorgelezen van Z.H. Ecx. Mgr. dr. G. Lemmens, bisschop van Roermond, waarin Z. H. Exc. mededeelt, het onder de tegenwoordige moeiijke omstandig heden tot zijn plicht te hebben ge- geacht, tijdig maatregelen te nemen, teneinde voldoende hulp te kunnen verleenen aan de kerken, die zonder hulp van anderen niet meer zouden kunnen voortbestaan. Z.D.H. kondigt aan, dat Hij heeft besloten op te richten het liefde werk voor Arme Kerken, dat ten doel heeft zooveel mogelijk tegemoet te komen in de nooden van arme kerken. Het schrijven van Roermond's bisschop luidt verder als volgt „Om aan dit liefdewerk, dat een afzonderlijk fonds zal worden onder ons onmiddellijk beheer, blijvende inkomsten te verzekeren, hebben Wij besloten in dit fonds te storten de opbrengst van de collecten voor de arme kerken 'en daarenboven eene verplichte bijdrage van alle kerken van ons bisdom, die niet tot de noodlijdende kerken behooren. Verder verzoeken Wij dringend aan de kerken, die meer dan de verplichte bijdrage kunnen afdragen eene extra-gift voor dit liefdewerk te willen bestem mén. Eveneens verzoeken Wij de insti tuten, gestichten, congregaties en kloosters in ons bisdom, voor zoo ver zij daartoe in staat zijn, eene jaarlijksche bijdrage voor dit liefde-, werk te willen bestemmen. En ten slotte meenen Wij ook een beroep te mogen doen op onze pries ters en op al onze diocesanen, om als donateur tot dit liefdewerk te willen toetreden en eene door hen zelf te bepalen jaarlijksche bijdrage aan dit liefdewerk te willen geven. Wij weten allen van welke waarde voor de zielzorg de oprichting is van vele kleine parochies, opdat de geestelijkheid in nauw contact kan- komen met de parochianen, Deze overweging heeft geleid tot de op richting van vele nieuwe parochies en rectoraten, zoodat de steun, dieq Wij vragen voor bovengenoemd liefdewerk geheel ten goede komt aan de zielzorg in ons bisdom en ook aldus dient beschouwd te worden. Waar in onze dagen zoovele ge varen dreigen voor het geloofsleven onzer bevolking, is het zonder twijfel een Gode buitengewoon aangenaam werk wanneer wij medehelpen aan het bewaren van een ongerept geloof, den grondslag ook voor reine zeden. En de kleine parochies en rectoraten bevorderen zulk geloofsleven in hooge mate. Geve Onze Lieve Moeder Maria, de Patrones van ons bisdom, Zij, die voor de eerste woning van Jezus alles heeft gedaan wat Zij kon, dat al onze geloovigen gaarne naar ver mogen helpen om steeds voldoende en waardige Godshuizen in ons bis dom te kunnen bezitten." Ik dacht maar zoo... Het is met de varkens toch overal even vreemd gesteld. Niet alleen in ons land, waar de varkenspolitiek allerlei vreemde ge ruchten deden ontstaan en eigen aardige feiten aan het licht brach ten. maar ook in de ons omringende landen. En vermoedelijk overal waar varkens op de wereld zijn. En waar is dat niet Een varken is, geloof ik, inter nationaal en kent geen grenzen. Althans de varkensalures zijn overal eender. En het schijnt, dat zij die met varkens te doen hebben een tikje van die allures overnemen. Vooral als die varkens zoover komen, dat ze het eind van hun loopbaan zoo ongeveer bereikt heb ben en in bacon omgefabriceerd of tot z.g. zware varkens zijn uitgedijd en meehelpen om het vetvraagstuk der natiën op te lossen of ook wel te bemoeilijken. Van beide kanten van de varkens bestemming hebben we in ons land eigenaardige belichtingen verkregen, waaruit de leering valt te trekken, dat het geld (en dat komt overal om den hoek, zelfs bij de varkens; men kan ook zeggen vooral bij de varkens) vreemde kanten uitrolt. Ook bevestigt ons de varkenspo litiek in ons land, dat er een kring loop in de natuur is, waar we op school reeds van leerden. Gefokte, gemeste, verhandelde, geslachte, in gevroren varkens werden soms weer tot varkensvoer verwerkt, om weer jongere varkens te fokken, te mes ten, te verhandelen, te slachten enz. De bekende dwarsheid gaat na zijn dood nog op. Bij onze Oosterburen schijnt men van die dwarsheid van het varken een verkeerde voorstelling gehad te hebben. En nu hebben ze geleerd, dat het daarpaee toch niet zóó ver gaat, dat het met mager voedsel zei laat mesten en dus geen vet spek oplevert. Ook het varken is aan de natuur wet, dat niets door niets geprodu ceerd wordt, onderhevig. En onze Westersche buren van overzee zien hun geheele varkens- politiek in de war sturen, nu eens niet door de varkens zelf, doch door de bezitters van de varkens, die de dwarse alures van het varken over namen. Men weigert contracten met de regeering af te sluiten óf omdat er geen baconvarkens zijn of komen, óf omdat men geen genoegen neemt met de voorgestelde contracten. Misschien, dat die dwarsheid er toe lijdt dat de Britten weer wat meer bacon van ons gaan nemen. Dat zou wel leuk zijn afgehaald en te zijner tijd ontvangt hij de afrekening 'en het geld. Hij wordt met zorg bediend en geleide lijk aan weet hij, dat hij dezen gang van zaken vertrouwen kan. Een dergelijke gang van zaken kan men niet forceeren, hij groeit. In sommige regionen overheerschen nog de marktplaatsen, in andere zijn ook deze aan het kwijnen. Invloed daarop uitoefenen kan men moeilijk; men moet nauwkeurig de sympto men bestudeeren en naar aanleiding van die studie zijn conclusies trek ken en zijn daden inrichten. Men heeft dezen loop der dingen te aanvaarden. Met dat al gaat de stad in be- teekenis achteruit, stijgt de belang rijkheid van het dorp. Hetgeen tevens wil zeggen, dat het geheele bedrijfsleven in de stad, dat zich ingesteld heeft op de be- hoeftenvoorziening van het platte land, in belangrijkheid vermindert, ten voordeele van de kleinere ge meenten. De middenstand in de groote stad krijgt het moeilijk, die van het dorp ziet zijn omzetten toenemen. Hiertegen is men aan 't ageeren. Men tracht te redden, wat er nog gered kan worden, terwijl de groote warenhuizen zich allang op deze evolutie hebben ingesteld door het zwaartepunt van haar omzetten ge leidelijk aan naar de bewoners in de dorpen te gaan verplaatsen. Het is geen ongewoon verschijnsel meer, wanneer men de auto's der stedelijke groot-warenhuizen het ge heele land op vastgestelde tijden ziet berijden. De stedelijke middenstander, niet zoo fortuinlijk in zijn expansie, zint op andere middelen. Men houdt winkelweken en men tracht de verbruikers in de omge ving, die steeds in minder aantal naar de stad trekken, te lokken door het reisgeld te restitueeren, dat men moet uitgeven om de win kelweek te bezoeken. Dèar betaalt men zelfs de treln- kosten, ergens anders weer de geringe bedragen van het tram- of autobusvervoer. Maar het feit blijft hetzelfde. Men tracht in te roeien tegen den stroom op en dit is nu eenmaal in het leven niet mogelijk. Men ver liest het toch. De evolutie is nu eenmaal niet te ontloopen; men heeft er rekening mee te houden, n.l. in het onderhavige object, dat in den strijd tusschen stad en platteland.... in de concurrentie tusschen het stedelijke en dat, wat des dorps is, het dorp momenteel aan het langste eind begint te trekken. Houdt daarmede rekening en ge hebt al een flinke overwinning op u zelf behaald. De geschiedenis wijst uit, dat de stad historisch gegroeid is en dat de stad een functie vervulde, welke niet kon worden gemist. Het was tenslotte een symptoom van werkverdeeling in een primi tiever maatschappij dan de tegen woordige. Men bracht zijn landbouw producten naar de stad en daar kocht men in, wat men noodig had. Het is te begrijpen, dat in deze verhouding telkens wijzigingen kwa men en nimmer zijn die wijzigingen zoo sterk geweest als juist in de laatste decennia door de moderne vervoermiddelen en door de stagna tie in het internationale handelsver keer- De stad immers leent zich bij uitstek tot het internationaal con tact. Vermindert dit contact, dan heeft ook de stad als economisch centrum niet onbelangrijk ingeboet. Daaraan paren zich tal van fac toren, die het dorp in aanzien doen stijgen en de stad in waarde doen dalen. Het is natuurlijk onmogelijk al deze factoren op te noemen. Bijv. het feit, dat de distributie-methode door de heftige onderlinge concur rentie aan het veranderen is. Vroe ger bleef men betrekkelijk passief; de kooper kwam in de stad en deed daar zijn inkoopen. Men moest dit wel doen, omdat het dorp onvol doende gesorteerd was en men in de stad slechts contact kon krijgen met hetgeen er in de wereld te koop was. Nu zwermen de reizigers over 't geheele land. Het allernieuwste wordt den dorpswinkelier, den dorps consument getoond, zonder dat hij daarvoor een voet heeft te verzet ten. Het komt naar hem toe en vroeger moest hij het zoeken. Dan de plaatselijke courant, die hem nieuws levert in veel betere kwaliteit dan vroeger. De radio, die hem dagélijks tal van soorten amu sementen verschaft, die hij vroeger elders moest zoeken, terwijl hij op zijn tijd tevens het ernstige woord verneemt, dat tot in zijn huiskamer doorklinkt. De veilingen hebben in verschil lende deelen van het land de markt vervangen. Hij hoeft zelf niet naar die veilingen te gaan, wanneer hij zulks niet wenscht. Wat hij op agrarisch gebied te verkoopen heeft, wordt op zijn erf VERLAGING BIJSLAGEN DER WERKLOOZEN. Wij hebben reeds bericht, dat er weer een verlaging zal worden toe gepast op de bijslagen der werk- ioozen. In De Morgen wordt hierop het volgende commentaar geleverd. De steunverleening in ons land wordt te duur. En inderdaad het kan altijd nog minder. Dat zie je in het fascistisch Italië, waar een werk- looze vier maanden lang vijftig cent per dag krijgt en daarna maar moet zien, hoe hij door armenzorginstan ties met goederen in natura kan worden bedeeld. Maar er is nu nog niet eens spra ke van verlaging der normen? Er moet alleen op de bijslagen bezuinigd worden. Tot een totaal bedrag van 7 millioen. Het is dan ook schrikbarend, wat wij alles bij elkaar moeten uitgeven om de werkloozen in het leven te houden. Maar als ge iederen werklooze afzonderlijk eens het steunbedrag vraagt, dan ziet ge wel, hoe 't maar allemaal net op het nippertje blijft. Alles wat boven de gewone kosten van levensonderhoud uitgaat, moet radicaal worden opgeofferd. Iets bij zonders van ziekte en zoo kan er niets aan de hand komen, want dan loopt het dadelgk vast en moeten nog andere instanties bijspringen. Naar den eenen kant, dat schrik barend hooge totaalbedrag, kijkt de Regeering. Naar dat andere, het lage individueele bedrag, kijken de Vakcentrales. Kijken ook de win- kelièrs en zakenmenschen, die daar hun omzet door beïnvloed gevoelen Nu zqeken beide partijen naar een compromis. Misschien wordt het wel gevonden Zeventien en een halve gulden voor iederen werklooze in één jaar minder Maar hoe lang zal zulk een com promis dan weer stand kunnen houden De Rgksmiddelen beloven nog vol. strekt geen beterschap. Het aantal ingeschreven werkloozen groeit naar het half millioen toe. Toch is de Regeeringspolitiek de beste. Er kan geen betere zijn.... Waar loopt dat op uit Tot zoover de Morgen. Het is scherp en sarcastisch ge zegd, maar inderdaad is er toch wel wat grond voor de veronderstelling, dat we met de regeeringspolitiek niet op den juisten weg zijn; om 't maar eens heel voorzichtig uit te drukken ONS BAKKIE TROOST. De Nederlander kan véél verdra gen. Dat wordt in onzen tijd wel bewezen. Er mag gemopperd en ge kankerd worden over het geringe bedrag van de werkloozensteun, zoolang dit bedrag voldoende is om de menschen van honger te vrij waren, is het volk rustig en ziet het zeer goed in, dat een revolutie welke een evolutie naar het on bekende is ook niets beters kan brengen. De Nederlander verdraagt véél. Hg betaalt van zijn werkloozensteun heffingen op vleesch en vet, accjjns op suiker en zout, belasting op z'n pgp tabak enz. enz. Zooals elke andere Nederlander. Geen van allen immers vermogen we meer iets in den mond te steken, voor we er schatting voor hebben betaald. Op enkele punten echter zijn we overgevoelig en men moet ons niet te na komen, zal er geen storm van verzet en verontwaardiging opste ken. Een van die gevoelige plekken in ons volksleven is het Nederlandsche bakkie troost, het kopje koffie, dat enkele malen per dag de Holland- sche sfeer van huiselijkheid en ge zelligheid schept, voor talloozen de stimulans is onder het werk, welke het doorzettingsvermogen onder houdt en allen de gelegenheid biedt om op tijd en voor wijle de zorgen en de kommernissen van den dag te vergeten. Het schijnt, dat de fiscus zijn be- geerige oogen op ons bakkie koffie heeft gericht. De Indische koffiecultuuronder nemingen hadden het verzoek gedaan aan de regeering om alle niet-kolo- niale koffie te belasten. De regeering zoo verneemt het Ned. Weekblad voor Kruidenierswaren, staat echter op het standpunt, dat inwilliging van dit verzoek niet mogelijk is op grond van handelsovereenkomsten met verschillende staten, o.m. door de meest begunstigingsclausule en het z.g. Sumatra-contract met En geland. Nu wordt ernstig overwogen om aan de Indische koffiecultuur toch de helpende hand te bieden door de invoering van een hoog invoerrecht van alle koffie. De bate dezer hef fing zal dienen voor steun aan de Koloniale Koffiecultuur. We zullen niet ontkennen, dat de huidige koffieprijzen zeer laag zijn. Ook de inkomens zijn echter laag en van die verlaagde inkomens moe ten op tal van artikelen van dage- lijksch gebruik toeslagen worden betaald. JuisUhet goedkoope bakkie koffie was voor honderdduizenden tot op heden de eenige goedkoope troost. Het komt ons vooral psychologisch onjuist voor om aan de massa haar laatste troost te ontnemen. VENRAY, 1 Febr. 1936 LUXOR THEATER. Walser an der Newa. In een Rus sische herberg dicht bij de grens heeft Strauss een romantisch avond uurtje. Hij leert daar een jonge Russin kennen Olga heet ze op wie de musicus direct verliefd geraakt. Hij heeft een vrijbiljet voor het aanstaande concert. Ook Olga heeft liefde voor Strauss opgevat. Laat in den avond, wanneer alles al slaapt, staat Strauss in zijn kamer en speelt hartstochtelijk de wals „Du solist es sein, nur du allein." Plotseling gaat de deur open. Ge fascineerd door zijn muziek treedt Olga in Strauss kamer.... Deze Haro van Peshifilm der Majestic werd vervaardigd onder regie van E. W. Emo. In „Walzer an der Newa" maakt U kennis met een episode uit het leven van den grooten componist Johann Strauss. Vele filmacteurs hebben de figuur van dezen compo nist op de "film uitgebeeld, maar niemand deed dit zoo talentvol als de Weensche acteur Paul Hörbiqu. Hij speelt niet, neen, hij is Johann Strauss. Op buitengewoon begaafde wijze is de muziek van Strauss doorvloch ten met oude Russische volks- melodiën. Hier heeft Frans Docile knap werk gelevérd, Theo Linger als de impresario Hitzinger zal zeker weer de lachers op zijn hand krijgen. Een verrassing beteekent de mede werking van de zangeres Elisa Illiard, die de vrouwelijke hoofdrol vervult. Verder werken medeErnst Duncke, Jacob Tiedtke, Adèle San- drock, Erika Streithorst, Paul Reh- kopf, die U weer eenige gezellige uurtjes weten te bezorgen, daar staat Luxor U borg voor. DE INBRAKEN IN NOORD LIMBURG. Dank zij de medewerking van het publiek is de gemeentepolitie te Venlo er Zaterdagavond in geslaagd de hand te leggen op een tweetal personen, die als de vermoedelijke daders van een heele reeks diefstal len, welke in den laats ten tijd te Venlo zijn gepleegd, kunnen worden beschouwd. De beide verdachten de 30-jarige Th. Sch. en zijn helper de 15-jarige W. Th. bevinden zich momenteel op het politie-bureau ln arrest. De be wijzen tegen het tweetal zijn zoo overstelpend, dat de politie, die Zaterdag den geheelen dag in de weer was om de verdachten een verhoor af te nemen reeds verschil lende diefstallen heeft opgehelderd. Ook de schrijfmachine, die op het kantoor der N.V. van Oyens graan handel werd ontvreemd bij den nachtelijken inbraak van Vrijdag op Zaterdag, is gevonden. Ook dit resultaat werd dank zij de mede werking van het pubhek verkregen. Zaterdagmorgen wandelden enkele jongens langs de Maas aan de Hamelstraat, toen zij in de Maas een koffertje aantroffen en de politie daarvan in kennis stelden. Het bleek de ontvreemde schrijfmachine te zijn. Zij is door de politie in beslag genomen. De dieven hebben ver moedelijk gemeend, dat in het koffer geld of andere waardevolle voor werpen geborgen waren. Zij hebben het slot der koffermachine trachten te forceeren en toen dat niet lukte het koffer gewoonweg opengescheurd. Met de machine konden de dieven niets uitrichten. Zij hebben het waardevolle voorwerp toen maar in de Maas geworpen. DE POLITIE TE VENLO DOET WEDEROM EEN AANHOUDING. Dinsdag werd door de recherche dienst te Venlo aangehouden een zekere L. uit Venlo. Ofschoon men nog geen nadere mededeelingen kon doen, brengt men deze arrestatie in verband met de aanhouding van T. S. en Th. Door de rijks veld wacht te Seve- num werd aan het politiebureau te Venlo S. afgehaald en ter confron tatie naar Sevenum gebracht. Zooals men zich wellicht zal herin neren, werd voor eenigen tijd in een boerenhoeve te Sevenum ingebroken en enkele honderden guldens ont vreemd. Enkele personen hadden den ver- moedelijken dader van dezen diefstal gezien. Toen deze met S. geconfron teerd werden, zeiden ze in hem pertinent de verdachten te herken nen. De politie te Venlo zet het verdere onderzoek met kracht voort. PATERS MINDERBROEDERS TE WEERT. Herhaaldelijk zgn er reeds stem men opgegaan, welke betoogden dat de honderdjarige herdenking op 17 April a.s. van den terugkeer der Paters Minderbroedersin het klooster op de Biest te Weert na een bijna 40-jarige ballingschap ten gevolge van de troebelen in den Franschen tijd een feit is dat „niet onge merkt mag voorbijgaan." Integendeel, die vreugdevolle her opleving in 1836 van den Aleenborch, die de Minderbroeders tot heil van Weert reeds meer dan drie en een halve eeuw had geherbergd, is een feestvolle herdenking waard door geheel Weert en ver daarbuiten. Het bestuur van Weert Vooruit heeft daarom het initiatief genomen tot een vergadering op Donderdag 30 Januari, tot het vormen van een comité van voorbereiding voor deze feestelijke herdenking. BENOEMINGEN IN HET BISD'OM ROERMOND. Z. H. Exc. Mgr. Dr. G. Lemmens, bisschop van Roermond, heeft be noemd: tot pastoor der H. Mathiaskerk te Maastricht den weleerwaarden heer A. E. H. Terstappen tot rector van de Munsterkerk te Roermond den weleerwaarden heer M. A. A. Durlinger. EEN HONDERDJARIGE. De heer M. van der Leeuw te Ohé en Laak, hoopt 16 Maart zijn 100ste verjaardag te vieren. De heer H.van der Leeuw werd geboren 1836 te Echt—Beukelaar. Hij was gehuwd en had 5 kinderen waarvan er 2 ongehuwd bleven. DOODELIJK ONGELUK. Zondagmiddag is het achtjarige zoontje van de familie Dunkel te Heerlerheide bij het spelen onder de electrische tram van de lijn Heerlen Sittard geraakt. Het knaapje werd zwaar gewond van onder de tram vandaan gehaald. In de verband- kamer van Oranje Nassaumijn III is het slachtoffer korten tijd na het ongeluk bezweken. MIJNWERKER GEDOOD. Zaterdagavond is hulphouwer F. Brouwer in een galerij van de staats mijn „Emma" door het plotseling breken van een ijzeren kap onder afvallend gesteente geraakt. De ongelukkige is kort daarna ten gevolge van de bekomen schedel breuk overleden. Do man was afkomstig uit Hoens- broek, ongehuwd en 24 jaar oud. NA HET DRAMA VAN PUTBROEK. Bij het verrichten van graafwerken in het Eschbroek bij Annadaalwerd Zaterdagmiddag in een wildhol een met bloed doorweekte broek gevon den, van welke men aanneemt, dat dit is de broek, die vader van den Elzen, de jachtopziener, droeg toen hij in den avond van 27 November 1931 te zamen met zijn oudsten zoon Mathijs aan den rand van Annadaal's bosschen de gebroeders Kersten en hun vriend Wehrens door geweer schoten vermoordde en daarna hun lijken het bosch insleepte en in een kuil begroef. Het op deze plaats vinden van de broek sluit volkomen aan bij de voor de Roermondsche rechtbank door getuige J. H. Hermans uit Posterholt- Donk afgelegde verklaring, dat hij in den morgen van 28 November 1931 vader van den Elzen met een schop onder den arm in de richting van Sluffert naar Eschbroek, richting Reutje, had zien gaan. Toen reeds werd aangenomen, dat op die reis vader van den Elzen zijn kleeren had verstopt. De plaats waar de broek werd ge vonden ligt ongeveer iy2 K.M. van van den Elzen's vroegere woning verwijderd. KEURINGSDIENSTEN IN NEDERLAND. We hebben onlangs een en ander gemeld over de plannen met betrek king tot de keuringsdiensten van waren in Nederland, gelijk deze op 1 Maart a.s. zouden worden geregeld. De zaak is thans definitief, nu de Staatscourant van Maandag het desbetreffend Kon. besluit bevat. Daaruit blijkt, dat de aangekon digde opheffing van de diensten in Leiden, Breda, Eindhoven, Arnhem en Zwolle doorgaat ondanks de actie, welke van meer dan een zijde, en met klem van redenen is gevoerd. KEURINGSDIENSTEN VAN WAREN. Bij Kon. besluit zijn met ingang van 1 Maart 1936 keuringsdiensten van waren gevestigd in de gemeen ten Alkmaar. Amsterdam, Haarlem, 's-Gravenhage, Rotterdam, Dordrecht Goes, Utrecht, 's-Hertogenbosch, Enschede, Zutphen, Nijmegen en Maastricht. Het gebied van deze keurings diensten strekt zich, wat Limburg en den Bosch betreft, uit over de navolgende gemeenten Het gebied van Maastricht over de gemeenten in de provincie Lim burg, met uitzondering van Arcen en Velden, Bergen, Broekhuizen, Gennep, Grubbenvorst, Horst, Meerlo, Mook c.a., Ottersum, Sevenum, Ven- ray, Wanssum, die tot Nijmegen behooren. Tot het gebied van den Bosch be hooren o.m, de gemeenten Asten, Best, Budel, Deurne, Eindhoven, Geldrop, Heeze, Helmond, Leende, Maarheeze, Lieshout, Someren en Valkenswaard. EEN GELUIDLOOS WAPEN Een inwoner van Kerkrade, die reeds enkele uitvindingen heeft ge daan, zou, naar we vernemen, thans een geluidloos wapen hebben uitge vonden. D.w.z. dat schoten, b.v. uit een parabellum, mitrailleur enz. ge lost, niet meer worden gehoord. Het schieten geschiedt zonder geluid. Deze uitvinding kan groote gevolgen hebben bij de oorlogvoering. In tegen woordigheid van militaire en burger lijke autoriteiten werden door den uitvinder reeds proeven genomen, die uitstekend slaagden. Op deze uitvinding is bereids patent aange vraagd. Hopenlijk gaat deze uitvin ding niet voor ons land verloren. ER HEERSCHT NOG ARMOEDE. Een arme huishoudster stond voor het Kantongerecht te Helmond terecht ter zake van overtreding der Leerplichtwet. Bij haar verhoor erkende zij het feit, doch beweerde, dat dit gepleegd was uit armoede, daar zij geen kleeren had voor hare tien kinderen, waarvan het oudste 14 jaar en het jongste zeven maanden is. Het gezin had ternauwernood te eten.... De Kantonrechter ontsloeg haar van rechtsvervolging. FIETSERS DENK AAN UW REFLECTOR. Als waarschuwing voor het publiek moge het volgende dienenVoor het Kantongerecht te Helmond stonden verschillende personen terecht, die wel een reflector op hun rijwiel hadden doch niet op de juiste plaats. Een reflector moet op het spat bord aangebracht zgn op het witte gedeelte daarvan en niet op de zich daarboven eventueel bevindende bagagedrager. Met het oog op de kleine overtreding werd een boete van vijftig cent opgelegd. INBRAAK IN DE ZUIVEL FABRIEK TE BAKEL. Te Bakel is ingebroken in de stoomzuivelfabriek. De inbraak moet te ongeveer 2 uur hebben plaats gehad, daar rond dien tgd de tegen over de fabriek wonende Manders licht in de fabriek zag branden. Daar er meermalen 's nachts in de fabriek gewerkt wordt, had hij daar verder geen acht op geslagen. Ook de naast de fabriek wonende direc teur de heer Soeterboek, had tegen half twee iets gehoord, maar in de meening verkeerende, dat het late voorbijgangers waren, was hij niet gaan kijken. De dief of dieven zgn binnengekomen door opschuiving van een raam. Daarna hebben zij het kantoor bezocht en forceerden de brandkast met een fabriekssleutel. 't Loon was echter daags van te voren uitbetaald. Uit een openge broken kast namen zij een pak sigaren mee. Verder wordt niets vermist. De zuivelfabriek was tegen inbraak verzekerd bij de Ned. Lloyd. INBREKER IN DE KNEL. De heer Meijer keurmeester aan het gemeentelijk slachthuis te Hel mond was Zondagochtend half tien met zijn echtgenoote naar Nijmegen vertrokken. Toen hij Zondagavond te Helmond om half tien terugkeerde, merkte hij van buiten licht in zijn naast het slachthuis gelegen woning. De heer M. wilde de huiskamer binnengaan, doch slaagde er niet in de deur te openen, hoewel deze niet afgesloten was. Door de voorkamer binnen tredend vond hij in de huiskamer buffet en kasten openstaan, terwijl allerlei voorwerpen over den grond verspreid lagen. Hij riep toen onmid dellijk zijn buiten wachtenden zoon, waarop beiden een nader onderzoek instelden. Nauwelijks weer binnen getreden merkten ze een persoon op, die zich achter een half geopende deur trachtte te verbergen. De heer M. "duwde toen de deur geheel open, waardoor de inbreker letterlijk en figuurlijk in de knel zat. Met een revolver werd de man in bedwang gehouden, waarna de politie werd gewaarschuwd, die den op heeterdaad betrapten inbreker arres teerde en naar het politiebureau overbracht. Het bleek te zijn de circa 30-jarige J. J. M. die voor eenige jaren korten tgd in het vreemdelingenlegioen in Marokko heeft vertoefd en sindsdien te Helmond woonachtig is. De politie had reeds geruimentijd verdenking tegen hem. Onderzocht wordt ook, of de man schuldig is aan een in den nacht van Vrijdag op Zaterdag gepleegde inbraak in de Stoomzuivelfabriek te Bakel op enkele kilometers afstand van Helmond gelegen. VREEMDE ARBEIDSKRACHTEN IN ONS LAND. De reeks van bedrijven in welke geen vreemdelingen mogen werken zonder dat zij in het bezit zijn van een schriftelijke vergunning daartoe, afgegeven door den directeur der werkloosheidsverzekering en arbeids bemiddeling, wordt binnenkort wederom belangrgx uitgebreid Thans komen onder de beperkende bepalingen te vallen o.a. de mijnen, transportbedrijven, laboratoria, dis tilleerdergen en bierbrouwerijen, gas- en electriciteitsbedrgven, uitgevers bedrijf, advertentie-bureaux en jour nalistiek, drukkerijen, ziekenhuizen en pensions. HET WITTE ACHTERSPATBORD. Teneinde een principieele beslis sing uit te lokken over de vraag, of een wielrijdèrplich dag met eel ach rijden, heeftteer klerk le kj, in c in het bijzijn! den i het O. M. fc(t Ka: Groningen, i A. C zich door dejtie la ren wegens ctedinj bepalingen vpt Mo reglement, iiperd van 28 Alius j voeren van wit verplicht w« In het des ffend bepaald, dat rijwi donker woi jered moet zijn vc n va en van acht van taarn of reflr. Da nu doen voliBov< rijwiel vooi j ziji achterspatbc Met vern Ing a ling vrgspr kantonrecht» Groningen bewezen vei heer E. gi doch de Hoo; beroep veri

Peel en Maas | 1936 | | pagina 6