TWEEDE BLAD VAN PEEL EN MAAS
Persoonlijkheid
van zakenlui.
FEUILLETON.
Mesalliance
Onze dienstboden.
Een afgod onder
glas.
aan Winterhanden
Un Wintervoeten
KLOOSTERBALSEM
Zaterdag 25 Januari 1936
Zeven en vijftigste Jaargang No 4
NIET IN DE HOOGTE
STEKEN, MAAR WEL DE
WAARHEID ZEGGEN
In een vergadering van de
„Hanze" te 's Gravenhage, heeft
de heer van Doorn, lid van het
Hoofdbestuur der Haarlemsche
Hanze en lid van de Kamer van
Koophandel te Rotterdam, ge
sproken over: de persoonlijkheid
van den zakenman.
Wij laten deze interessante en
leerrijke voordracht, welke wij
aan „de Maasbode" ontleenen,
hier volgen
De heer van Doorn zeide, dat
het niet zijn bedoeling was den
middenstand eens in de hoogte
te steken, maar wel den mid
denstanders eens de waarheid te
zeggen.
De middenstand is er om de
maatschappij te dienen en zoo
lang hij die dienende taak goed
vervult, dan is hij nuttig, noodig
en wellicht ook onmisbaar.
De vraag is nu, of de mid
denstand die taak wel goed ver
vult en of hij in staat is, die
taak ook in de toekomst goed te
vervullen?
Spr. zou die vragen niet on
voorwaardelijk bevestigend dur
ven beantwoorden.
De menschen en ook de mid
denstand zoeken graag den weg
van den geringsten weerstand en
zijn traag in aanpassen aan de
veranderde omstandigheden.
Er hoort een enorme moed toe
om tegenwoordig de algemeene
kosten, ook de privé-uitgaven,
beneden de netto-winst te hou
den. De middenstand weet wel
zijn omzetcijfer, maar bruto-winst
en netto-wints houdt hij niet
altijd precies in het oog. En toch
is dat noodig, want vandaag of
morgen is de crisis nog niet
afgeloopen.
Op zijn gunstigst komt er
slechts heel langzaam eenige ver
betering, maar men doet het
beste daarop voorioopig niet te
hard te rekenen.
Daarom moet het bedrijf zoo
worden ingericht, dat men er
komt. Ook in dezen tijd. Dat
kan, want de middenstander
heeft eigenschappen, die een
ander heeft en die moet hij be
seffen en ze uitbuiten.
Die eigenschappen liggen in
de persoonlijkheid van den mid
denstander. Daarmede moet hij
woekeren.
Handel is elkaar diensten be
wijzen. Dat moet voorop staan.
Niet hoe meer omzetten, hoe
beter. Te groote omzet, waarop
het kapitaal niet berekend is, is
verkeerd.
Eerlijkheid en oprechtheid zijn
de eerste beginselen van het
zaken doen. Wie niet het redelijk
laagste uit zijn inkoop haalt en
het redelijk hoogste uit zijn ver
koop, is geen goed zakenman.
Het komt voorts niet aan op de
(Een ongelijk Huwelijk)
Roman door Cor de Blij.
22
Van Beers was woedend opge
staan. Ook de raadsleden protes
teerden...
Laat 'm uitspreken. Beukers
heit gelijk, n Schandaal om Ver
hoeven te verjagen.
Het klonk alles dooreen... de
heeren namen een dreigende houding
aan.
Van Beers heftig transpireerend,
verloor zijn moed. Zooiets had hij
nimmer meegemaakt. Dan klonk de
luide stem van Beukers.
Mannen gaat zitten... de voor
zitter heeft de vergadering nog niet
gestoten, is 't wèl, Burgemeester
Beukers... je bent impertinent
Altied in den toon blieven,
Burgemeester. In ieder- geval ben 'k
weer an 't woord. Ik zal nu kort
zijn. Wat heeft U tegen de familie
Verhoeven. Weet U, dat vrouw
Verhoeven vannacht een beroerte
gehad heeft
Dat weet ik niet, wethouder
Beukers, maer eh... dat... heeft niets
uit te staen met de schorsing.
Daar ben ik het niet met U
over eens. Ik vraag U, wilt U de
schorsing, waar de geheele raad
tegen is opheffen
Wethouder. Ik laet me de wet-
bruto-winst, maar op de netto
winst.
De onverschilligheid voor de
belangrijke gebeurtenissen van
dezen lijd zullen op den zaken
man zwaar gestraft worden, leder
heeft den plicht, om mee te
helpen aan den opbouw van de
maatschappij.
Alleen de best geschoolde, ac
tiefste en vakbekwaamste mid
denstanders kunnen in dezen tijd
nog een behoorlijke boterham
verdienen. Niet de middelmatige.
Kennis en zelfvertrouwen zijn
de sleutels van het succes.
Persoonlijkheid is iets eigens
van den middenstandsonder
nemingen tot gelding komen.
Menschenkennis, vakkennis en
warenkennis zijn de drie pilaren,
waarop de persoonlijkheid ge
bouwd is.
Geluk is niet de hoofdzaak in
het zaken doen. De grootste
zakenmenschen hebben een be
langrijk deel van hun leven pech
gehad. Geluk is tenslotte de be
looning voor jarenlang zwoegen.
Hoevelen vergooien hun kan
sen door slee, futlo;sheid,
lauwheid en lamlendigheid.
Spreek niet over de crisis,
maar maakt er het béste van.
Men moet beginnen met zijn
eigen fouten in te zien, want
zijn meeste klanten is de mid
denstand kwijt geraakt door zijn
eigen schuld.
De middenstand kan veel leeren
van de groote warenhuizen. Laat
het personeel ook eens zijn in
zichten op het bedrijf en op
mogelijke fouten en verbeterin
gen kenbaar maken.
Wat doet de middenstander
voor zijn klanten.
Hij doet alles om klanten te
krijgen, maar niet alles om ze te
behouden. De prijs is meestal
niet de oorzaak, dat de klanten
wegloopen. De hoofdzaak om de
klanten te behouden is niet de
prijs, maar kwaliteit, bediening,
sorteering.
Als de klant iets koopt en
betaalt, is de zaak niet af, want
over drie maanden of een half
jaar weet hij nog, wat en waar
hij gekocht heeft en de kwaliteit
ervan, maar den prijs is hij
vergeten. Als men 'n klant iets
beters heeft verkocht, omdat de
kwaliteit beter is, zal hij dat
waardeeren.
Zaken zijn zaken, maar de
waarheid moet niet in 't gedrang
komen. Opschepperij wordt door
den klant gehaat.
Geduld, vlugheid in de bedie
ning en een goed humeur in de
zaak zijn belangrijke factoren.
Op reclame-gebied kan iedere
middenstander nog iets leeren.
Men kan zich door het volgen
van reclame-cursussen waarbor
gen tegen onoordeelkundige re
clame.
Klachten moeten nauwkeurig
onderzocht worden. Degenen, die
komen klagen, moet men dank
baar zijn, want hoeveel klanten
zijn er niet misschien om dezelfde
reden stilzwijgend weggebleven.
Ook de behandeling van het
personeel is een belangrijke
ten niet stellen. Alleen dit. Op de
familie Verhoeven, zooals U me daer
juist vroeg, heb ik niets tegen.
Dat doet me genoegen te
hooren I En nu wil ik de heeren een
mededeeling doen, na het sluiten der
vergadering.
Verdraaid, wat bezielde die kaerel.
Van Beers keek met rood nijdige
kop de aanwezigen rond
Een van de heeren verlangt
nog gebruik te maeken van de rond-
vraeg?? Neen? Dan is de vergade
ring gesloten.
Zoo heeren, je hebt nog wel
een oogenblikske. Ik wou U en
meneer Van Beers mededeelen, dat
Frans Verhoeven binnen zeer korten
tijd gaat trouwen met mien dochter,
[ao, dank U wel... jao da's wel goed-..
sedankt... tegen de vele handen, die
naar hem werden uitgestoken. Het is
een slechte tijd voor de boeren.,
pachtheeren weten dat zoo niet
met een spottenden blik op Van
Beers maar wij allen hier, boeren,
menschen, die dag in, dag uit ge
ploeterd hebben, die dag in, dag uit
geploeterd hebben, weten dat wél.
En wat zou nou één van ons zeggen,
als een boer, die meer dan veertig
jaar z'n pacht had betaald.nu door
de crisis over tijd is, van z'n hoef
gesmeten wier
Men kon een speld hooren vallen.
Dan klonk het verward dooréén
Schande, een laagheid... ze
mosten 'm.
Da wit ik wel mannen. Meneer
Van Beers heeft daar net gezegd.dat
ie niks tegen de Verhoevens had..
Herhaalt U dat nog De oogen
van de twee mannen flikkerden, Van
Beers was de eerste, die ze neersloeg.
U bemoeit U met zaeken, die
factor. Het is schande lichtvaar
dig personeel aan te nemen, maar
het is ook schande het licht
vaardig te ontslaan. Het perso
neel heeft plichten tegenover den
patroon, maar de patroon heeft
ook plichten tegenover zijn per
soneel. De patroon moet een
voorbeeld zijn voor zijn perso
neel. Hij moet zijn als een kapi
tein het eerste op de boot en
laatste er af.
Ook in het privé-leven moet
de patroon eenvoudig blijven en
niet boven zijn stand leven. Hij
moet vertrouwen wekken bij het
personeel. Het personeel zijn de
medewerkers van den patroon
van hen hangt voor een groot
deel het resultaat van het bedrijf
af.
Zoons in de zaak is ook een
belangrijk vraagstuk. Men moet
ze niet voortrekken boven het
personeel en als er wat in zit,
geef ze dan gelegenheid hun
talenten te ontplooien en hun
nieuwe frissche ideeën uit te
buiten.
Van reizigers kan de midden
stander ook veel leeren, omdat
zij gewoonlijk bijzonder vakkun
dig zijn in hun speciale branche.
Nog altijd zijn er 40.000 buiten-
landsche dienstmeisjes in ons
land, waaronder 30.000 Duitsche.
Alleen in Den Haag zijn 14000
Duitsche dienstmeisjes; in vier
jaar tijd is haar aantal verdub
beld.
Ze bezetten niet alleen in haar
betrekkingen de functies, welke
door Nederlandsche meisjes uit
geoefend zouden kunnen worden,
maar ze nemen geleidelijk ook
als echtgenooten plaats naast de
Nederlandsche jongemannen, die
den rijkdom van een betrekking,
dus van een bestaan hebben.
Tienduizenden Nederlandsche
meisjes „blijven zitten" en ons
volksleven vergermaniseert ge
leidelijk.
De „Avondpost" jammert over
dezen toestand en constateert
weer voor de zooveelste maal,
dat onze meisjes zich van het
dienstbode-beroep hebben afge
wend, daar ze zich te trotsch
voelen voor dit vak.
En de Duitsche meisjes zijn
natuurlijk „handiger", van de
onze is er alleen nog iets via de
huishoudscholen terecht te komen.
Is dat nu alles weikelijk zóó
Ontkend kan niet worden, dat
er in de steden een tekort is
Nederlandsch vrouwelijk
personeel. Onze stadsche meisjes
„voelen" zich soms te veel en
óók moet men rekening houden
met het feit, dat zij veel meer
dan vroeger gelegenheid hebben
om een andere positie te beko
men op kantoor, in winkels en
magazijnen, lunchrooms enz.
Toevallig heb ik echter in den
iaatsten tijd gelegenheid gehad
om te ervaren, hoe veel jonge
meisjes op het platteland, waar
de gezinsinkomsten laag zijn,
U niets aengaen Ik wensch me ver
der niet uit te laeten... heb de eer
de heeren te groeten. Bonjour.
Onder hoongelach vertrok de
burgemeester. Spottend keek Beukers
hem na.
Het was eenige dagen later. De
gemoederen in Veldhoven waren hoe
langer hoe meer toegespitst, vooral
nu algemeen bekend was geworden,
dat Beukers op de rumoerige ver
gadering Verhoeven bedoeld had,
als den boer, die van zijn hoeve moest.
Vrouw Verhoeven was de beroerte
in zooverre te boven gekomen, dat
in het leven bleef. Maar hoe I
Een halfzijdige verlamming aan het
techterlichaam.het gezicht scheef
een spraakstoornis, waardoor de
vrouw slechts onsamenhangende
klanken kon uitstooten. Zij hoorde
alles.
Alie was een engel van geduld,
verdeelde haar tijd tusschen het huis
houden van haar Vader en de zieke
vrouw.
Beukers had een lang onderhoud
gehad, met den ouden Vader van
Frans. Hij had gezegd, dat hij van
den brirf wist... maar hij raadde aan,
af te wachten, wat van Beers zou
doen.
Je kunt er van op aan. Ver
hoeven, van de hoef af gebeurt
niet. 'k Heb m'n goeie reden... schaok-
mat za'k 'm zetten.
En zoo gebeurde, dat in afwach
ting van het vonnis tot uitzetting,
Van Beers, uit een naburig dorp,
twee metselaars liet komen. om... de
pannen van het dak af te laten halen.
De bevolking ontstak in een op
laaiende woede. De twee werk-
begeerig zijn naar een „dienstje"
en met 'n bescheiden salariëering
genoegen neemt. Wie op 't plat
teland woont, heeft geen moeite
om zich van een Nederlandsche
dienstbode te voorzien, het
aantal gegadigden voor eene be
trekking is er gewoonlijk zéér
groot.
De ouders echter staan deze
meisjes niet zoo gemakkelijk af
aan de groote stad als vele
Duitschers dat plegen te doen.
En dat is van deze ouders waar
lijk niet alleen „achterlijkheid."
De onderlinge verhouding tus
schen „mijnheer en mevrouw"
eenerzijds en de dienstbode
anderzijds, is niet meer wat ze
vroeger was. De band wordt
tegenwoordig uitsluitend ais 'n
zakelijke beschouwd. Als de
dienstbode haar werk heeft ge
daan dan kan ze gaan en
over het algemeen interesseert
het „mijnheer en mevrouw" aller
minst, waar ze dan uithangt en
hoe ze haar tijd besteedt. Zij
gevoelen geen verantwoordelijk
heid meer voor het geestelijke
en moreele welzijn van de dienst
bode.
Deze was vroeger deel van
het gezin, kind des huizes. Als
ouders zich overtuigd hadden bij
wie hun kind in betrekking was
dan wisten ze, dat ze gerust
konden zijn. Het meisje kreeg
haar „uif'je en verzetje met de
familieze had haar kennissen
en vriendinnen, maar die waren
gekeurd en gewogen op de ver
vulling van kerkelijke plichten
werd gelet; bij „kennismaking"
werd geïnformeerd, zoo noodig
gewaarschuwd, de ouders werden
„op de hoogte" gesteld.
Zeker, er waren toen ook mis
standen. De werkkracht van zoo'n
meisje werd soms in onnaden
kendheid uitgebuitde loonen
waren laag.
Maar thans nog gelukkig
weegt voor vele ouders het
moreele welzijn van het kind
zwaarder dan een gulden meer
of minder verdienste.
Als ze wisten, dat hun kind
een „tehuis" zou krijgen middels
haar „betrekking", een tehuis,
waar het verder werd opgevoed
en in de huishouding bekwaamd,
dan zouden de menschen van
het platteland hun kinderen nog
wel naar de stad willen en dur
ven zenden.
Maar „meneer en mevrouw"
hebben liever 'n Duitsche. Die
zijn gemakkelijker, omdat ze voor
een groot deel „door de wol ge
verfd" zijn. Je hebt er geen om
kijken naar, want ze loopen in
geen zeven sloten tegelijk. En
gebeurt er toch eens wat, dan
wasschen „meneer en mevrouw"
hun handen in onschuld.
Over weer vier jaar zal het
aantal vreemde dienstboden nog
eens verdubbeld zijn.
Tenzij minister Slingenberg het
huispersoneel binnenkort onder
de wet tot wering van vreemde
arbeidskrachten brengt en de
Nederlandsche huisvrouw lang-
zaam-aan gedwongen zal worden
om met haar Nederlandsche
dienstbode naar oud-Hollandsche
begrippen van verantwoordelijk
heid om te gaan.
menschen werden gedwongen, onver
richterzake te vertrekken!
Dien avond werd een serenade
aan „Duivecate" gebracht van opge
schoten jongens, gewapend met
deksels en blikken. Het lawaai was
onbeschrijfelijk, in doodsangst zat de
familie bijeen. Daar vloog een steen
door de ruit van de tuinkamer....
maar ook op dat moment verscheen
de rijksveldwachter... Men ging uit
elkander. Teekenend voor de gespan
nen verhouding was het, dat den
daarop volgenden dag ook nog twee
marechaussée's in Veldhoven gesta-
tionneerd werden.
De Burgemeester zat voor zijn
bureau in het raadhuis. Bleek, pein
zend staarde bij voor zich, in de
hand een brief van de firma Heere
man uit den Haag.
A parbleu alles liep de laatste
dagen tegen. Hij had de aankondiging
uit New York, betreffende de „New
Deal" voor eenige maanden, met
belangstelling gevolgd. Dit complex
van regeeringsmaatregelen zou in
geheel Amerika de welvaart doen
terugkeeren. Het Nirastelse! was een
prachtvinding. Ja die Amerikanen
wisten het welRoosevelt had niet
voor niets het vertrouwen van z'n
volkFrank will do it 11" Het slag
woord van de Yankee's, nam hij als
het zijne.„Frank must do it. Also
for him I I" Hii had toen gelachen
bij die schitterend, geestige parodie
Maar „Frank" deed het beroerd...
Van Beers zag zijn papieren steeds
meer dalen, zijn, en „Franks" lucht-
kasteelen vervlogen... bij de laatste
inzinking van den dollar werd het
voor Van Beers een catastrophe.
Vandaar die brief van zijn Haag
waren een mislukking. Nou ja, De
Ik dacht maar zoo.
Een mensch is zichzelf het naast.
Dat is ook over te brengen op
een natie.
Daarom is de tegenwoordig veel
opgeld doende leus
Koopt Nederlandsch Fabrikaat
ook zoo behartigenswaard.
Maar, natuurlijk, omdat men zich
zelf het naast is, zijn ook hier de
kosten en de kwaliteit belangrijke
factoren.
Het etiket Nederlandsch Fabrikaat
op zich zelf zegt niets, als dit Neder
landsche Fabrikaat bjj even goede,
liefst betere eigenschappen, ook niet
even goedkoop, liefst iets goedkooper
is.
Maar als dit zoo is, waarom dan
geen Nederlandsche producten ge
bruikt Goedkoopste móet niet de
voornaamste factor zijn. Wel de ge
schiktheid en de duurzaamheid, de
bruikbaarheid en het passen bij ons
leven of ons bedrijfsleven.
Om nu maar eens bij het boeren-
en tuindersbedrijf te blijven, 't loopt
nu weer naar de tijd, dat de prijs
couranten van de zaden geraad
pleegd worden. Geraadpleegd niet
alleen, maar er wordt ook besteld.
Is het nu niet plicht van ons
Nederlandsche boeren en tuinders,
dat we zooveel mogelijk ons eigen
producten nemen.
We nemen toch geen Duitsche,
Belgische of Engelsche aardappelen
soorten nu we zelf zulke uitnemen
de rassen hebben
We nemen voor onze tuinbouw-
gewassen toch ook van onze eigen
beproefde en vertrouwde zaadhande
laars en zaadtelers.
We zullen toch ook de in ons land
gekweekte, geteelde, en op onze
bodem zóo juist passende graan
soorten nemen. Want ook de land
en tuinbouwgewassen zijn gevoelig
voor bodem- en klimaatverschillen.'
We nemen toch voor een van onze
beste landbouwproducten, de suiker
biet, ook liefst zaad dat een halve
eeuw aan ons klimaat is gewend en
voor onze bodem het meest geschikt
is, omdat het op onze bodem ont
stond. Met ontzaglijke moeite is het
beste uit het beste, het meest pas
sende uit het passende, gedurende
jaren en jaren altijd maar weer ge
zocht. En dat in verschillende deelen
van ons land. De naam Kuhn zal bij
de bietenverbouwers steeds in eere
blijven, om het moeizaam en jaar
uit jaar in streven naar het meest
geschikte, het meest passende bij
ons wisselend klimaat. Nederlandsch
Fabrikaat en met glans concurree-
rend tegen alles wat buitenlandsch
We z\jn ons zelf het naast. En ook
het naast aan onze mede-Nederlan
ders, die voor ons, al is natuurlijk
eigenbelang ook niet uitgesloten, het
beste uit het beste kweekten.
A. M. Verstappen, dienstbode, Oirlo
E 35 van Boxmeer
A. M. van Hegelsom, coupeuse,
Hofstraat 11 van Maastricht
J. Th. Martens, dienstknecht, Veu
len H 39 van Horst
J. J. W. Toonen, dienstknecht,
Merselo M 57 van Bergen (L.)
P. Ch. J. M. Rodermans, Pater,
Leunscheweg 1 van Woerden
M. J. V. Sweelsen, verpleegster,
St. Annalaan 5 van Geleen;
A. J. A. van Well, idem, van
Almelo
P. Th. J. Lamain, idem, van Eind
hoven
E. H. Camps, onderwijzeres, Lull
C 19 van Gemert.
VERTROKKEN
H. A. van Beek,
Pater, naar
Ingekomen en vertrokken
personen
van 10 tot 17 Jan.
INÖEKOMEN
M. M. J. Cuppen, dienstbode, Lull
C 12 van Tegelen
P. M. J. Berbers, dienstbode, Vel-
tum L 2 van Venlo
H. E. H. Gommans, z.b., Stations
weg 1 van Hamont
P. G. Brauers z.b., Ysselsteyn 168
van Bergen (L.);
L. M. M. Laurensse. z.b., Paters-
straat 15 van Roermond
H. H. A. Reulen, Pastoor, Leunen
K 7 van Maastricht
A. M. van Oyen, huishoudster, idem;
W. C. Relouw, z.b., Landweertweg
16 van Tegelen;
A. F. Rongen, z.b., Hansenberg B
6 van 's Hage
E. H. C. Rongen, dienstbode, idem
G. M. Th. van de Mortel, dienst
bode, Laagheidscheweg 5 van 's Bosch
sche bankiers. Al zijn speculaties
Batavia rubber iets opgeloopen, wat
zei dat Amsterdam Rubber... even
kijken., ook wat gunstiger., dan had
hij nog een paar Hessa Rubber...
waarempel... ook in de stijgende lijn...
Wacht es even.Een lumineuse
inval. Ha, ha, een Van Beers krijgen
ze niet zoo gauw van de sokken,
'n Telefoontje.
Morge, morge, Heeremens... jae,
je hoort het goed. Van Beers. Zeg
ik heb je brief met afrekening ont
vangen. Ik zal je het kleine deficit
even gireeren. Apropos, zeg. Rubber
doet het buiten verwachting, hé
Daar wil ik wat meer van hebben
zeg. Koop op prolongatie... Wat zeg
je Maar dat is bespottelijk. Nou
laat dan maer loopen... Van Amerika,
krijg je geen notie zeg.Natuurlijk
moet je niets verkoopen zeg. Ik zal
oogenblikkelijk suppleeren Ja, maar
luster nu eeos Heeremans, dat loopt
de spuigaeten uit. Als ik toch zeg,
dat ik het oogenblikkelijk overmaek.
Telegrafisch??? Absurd zeg... Nee
maer... Die aendeelen, d;e je in de
portefeuille hebt zijn niet.geheel.
mijn persoonlijk eigendom... zeg...
kun je niet verkoopen... Verdraaid
nou ik zal zenden
Verslagen wierp hij de telefoon
op den haak, dan draaide hij zich
met een ruk om er stond iemand
achter hem... de deur was ongemerkt
geopend.
I Goeden morgen, Burgemeester,
f Drie maal heb ik geklopt... U was
zoo an 't praten... U hoorde niets...
Jao, zoo'n telefoon is 'n mooi ding.
i Zoo zit je in Veldhoven... en zoo
praot je met Indië Of was 't zoover
□iet.
Morge Beukers. Hm... eh em..
van
Woerden, Pastorie
J. P. Rommen, dienstbode, naar
Eindhoven, Demer 5a
J. H. Cremers, verpleegster, naar
Maashees B 41
A. G. H. Thrjssen, verpleegster,
naar Meerlo C 110
A. H. W. Simons, schilder, naar
Venlo, Herungerweg 22
W. J. Muysers, z.b., naar Maashees-
Overloon A. 164
E. Haenen, schoenmaker, naar
Amsterdam, Sassenheimstraat 48
P. J. Watervoort z.b., naar Venlo,
Heutstraat 3
P. G. van den Heuvel, onderwijzer,
naar Arcen-Velden.
Sinds maanden wordt op het be
roemde Roode Plein te Moskou
menige diepe zucht van teleurstel
ling geslaakt. En niet uitsluitend,
omdat de toegang tot het Kremlin
met zijn schatten en schitterende
zalen en imposante kathedralen ver
boden is, maar vooral, wijl de groote,
in imposante uniformen gekleede en
met bebajonette geweren gewapende
soldaten kort maar resoluut den
toegang weigeren tot het mausoleum
van Wladimir Iljitsj Uljanoff, bijge
naamd Nicolai Lenin, den vader der
Russische revolutie.
Duizenden gaan op naar Moskou,
met als voornaamste verlangen, den
afgod der proletarische massa's te
zien, zooals hij daar ligt opgebaard
een glazen kist. Voor vele een-
voudigen in het land van Stalin is
ELKEN WINTER LEED HIJ
Dank zij den K100STERBALSEH
j i komt hij daar «oor goed van af.
F „Door mijn beroep moest ik den ge-
L I geheelen dag op straat loopen en daar-
f i door gingen de plekken altijd open en
U t begonnen te zweren. Van alles pro-
Sj 1 beerde ik, maar baat vond ik niet, tot-
dat ik met Kloosterbalsem begon. El-
ken ochtend en avond deed ik die op
de plekken. Ze genazen binnen een
week prachtig en voor goed. Nu smeer
1 ik als 't koud wordt van te voren mijn
handen en voeten eiken ochtend met
Kloosterbalsem in en heb sedert dien
l geen last meer van winterhanden en
-•"K'en sehij;^fri W. S. Ie 'a-Gr.
AKKER'S
„Geen goud zoo goecC
Onovertroffen bij brand-en snUwondea
Ook ongeëvenaard als wryfmiddel bi|
Rheumatlek, spit en pUnltfke spieren
Schroefdoos 35 ct. Potten62'/2 ct. en f 1.04
BON voor Inzenden in open couvert,
GRATIS als drukwerk (l'/j ct.) aan
MONSTER Handelmij.L.I. Akker, R'dam
Je komt wel wat uit de lucht vallen...
Zoo, meent u, Burgemeester
Dan za'k maar weer vort gaan. Ja
as de telefoon van de gemeente zoo
voor de partekeliere dinsigheitjes
van de Burgemeester gebruikt wordt,
dan is niet aangenaam, as de wet-
holder d'r van verneemtNee... stil
nou maar... Beukers is niet zoo bang
om afgeblaft te worden. Maar, da
wou 'k nog even vragenhoe zit 't
met die schorsing van Verhoeven l
Man, man wat wind je je toch op-
bedaar toch...
Van Beers was des duivels... die
ellendeling... die onbeschaemde luis
tervink... maar wat had ie gehoord?
Aldus kalm blijven je niet bloot
geven... die vent had zoo een handje
om je te irriteeren... en daarbij hij
had geen tijd... hij moest handelend
optreden... zijn finantiën... die stuk
ken, die hij bij Heeremans in onder
pand gegeven had.eigendom van...
Silkenaar, den gemeente-ontvanger...
hem, als vriend toevertrouwd... mee
gesleurd in de lawine... dien Beukers
moest hij wegwerken... dan maar
met een zacht lijntje
Luister eens, vriend Beukers....
er mot een einde komen zag aen die
bepaeldeonaengenaeme verhoudingen.
Ik beloof je, dat ik zal doen, wat
in mijn vermeugen ligt zag. Vandaag
heb ik dringende besognes, maer
morgen wil ik graag eens met je
praëten. Dus adieu, Amice...
Dat doet me genoegen, Burge
meester.
Beukers bleef kalm zitten.
Dus morgen is de schorsing
opgeheven... ja ziet U, Jan Verhoeven
is de broer van Frans, die met mijn
dochter gaat trouwen... dus U be-
