Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Sneeuwklokje Naar den laatsten grooten oorlog Binnenland. Zo'n Aspirientje helpt toch maar! Ons weekpraatje. Provinciaal Nieuws Zaterdag 19 October 1935 Zes en vijftigste Jaargang No 42 WEET wat U EET Machinaal bereid Hygiënisch verpakt! PEEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS1 tot 8 regels 60 ct. per regel 71/» ct. Bij contract groote reductie Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY Telefoon 51 Giro 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct. Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent. De Volkenbond predikt den vrede van achter kanonnen en oorlogs vloten. Alle vredestheoriën draaien In haar conse- quenties op oorlog of overweldiging uit. We gelooven niet, dat de wereld ooit anders is geweest, maar desniettegenstaande werd de volkerenstrijd nog nimmer vermeden. Als het eene volk zich op het andere wierp, was t nooit pure moordlust, welke de menschen dreef, maar altijd de vermeende noodzaak tot strijden. Noodzaak van vergelding, van expansie, van het aanboren van nieuwe levensbronnen, van het verdedigen van eigen bestaan of -cultuur, dan wel de onderdruk king van een al- of niet ver meende minderwaardige cultuur De doelstellingen, welke met een oorlog werden nagestreefd, zullen wel altijd doelstellingen •blijven, maar wèl heeft de mensch eeuwen lang - heusch niet alleen in den laatsten tijd naar mid delen gezocht, welke den oorlog konden vervangen. En vaak reeds is ze teleurgesteld, als ze een geschikte methode meende ge vonden te hebben. Velen en we scharen ons onder hen, hebben aangenomen, dat de politici en diplomaten, die in de jaren vóór 1914 de bewa pening van hun landen ten top hebben gevoerd en door onder linge verbintenissen het beruchte Europeesche evenwicht hielpen stellen, inderdaad omdesvredes- wille de leuze hebben geheven Si vis pacem, para bellum", 04. "Wie den vrede wil, bereide zich voor ten oorlog". Er zit inder daad iets consequents in dien zin welke nochtans voor de volle honderd procent een ver keerde is gebleken. De mogelijkheid van het falen der vredesgedachte, op zoo zwaar mogelijke bewapening ge bouwd, hebben de geharnaste pacifisten van vóór 1914 niet volstrekt ontkend, maar ze be weerden en gelóófden ook, dat een eventueele oorlog, welke ondanks de ten top gevoerde bewapening en het gevonden bewapenings-evenwicht zou ont staan, ook zoo verschrikkelijk in zijn uitwerking moest wezen, dat die oorlog niet anders dan de laatste zou kunnen zijn en de resteerende menschheid van he vaste besluit zou bezielenzoó iets nóóit meer! Ook deze berekening is mis BeWè|S' was de algemeene na- oorlogsche geest anti-militairis- tisch en verkondigde de mensch heid inderdaad haar vredeswil door in machtige monumenten haar besluit „Nóóit meer oorlog 1 te laten houwen, maar langzaam rijpte toch weer hier en daal de revanche-gedachte, terwijl anderzijds de economische be hoeften van volkeren buiten de landsgrenzen uitgroeiden. Men voelde de langzame ont wikkeling naar weer nieuwe oor logen zich voltrekken, - kanon nen bulderden, mitrailleurs ratel den tenslotte in Zuid-Amenka en in Azië in Afrika ontstond de ltaliaansche dreiging. Zou Europa, dat zoo bloedig geleerd had althans buiten den strijd blijven Europa heeft twee vredesorga nisaties gebouwd den Volken- bond, steunende op arbitrage, met net zwaard achter de deur en het in vele variaties verbreide particuliere pacifisme, steunende op de weerloosheid. Zullen deze vredesorganisaties den oorlog weten te verhinde- reZooals wij het vermogen te bezien, zal het Volkenbonds optreden, dat we overigens als den eenig mogelijken gang van zaken voor onzen tijd aanmerken, tot den zööveelsten „laatsten grooten oorlog voeren, als de thans ontwikkelde actie tot in uiterste consequenties moet wor den doorgevoerd. Slechts Italië kan die uiterste consequenties verhoeden, nl. door zich tot be middeling bereid te verklaren vóór de toepassing. Toont ze die bereidheid niet, dan vernie tigt de Volkenbond zijn eigen bestaan door een te slappe toe passing van sancties, welke dan practisch aan brute overweldi gingsplannen niets werkelijks in den weg zullen blijken te leggen, óf de Volkenbond redt zich zei ven door straffe militaire sancties: welke de ontwikkeling van weer een completen Europeeschen oorlog ten gevolge zullen hebben. Uit dien oorlog welke weder om niet de laatste zal blijken te zijn groeit nogmaals de revanche-gedachte, welke aller eerst op de vernietiging van den Volkenbond zal zijn gericht en daarna op de vestiging van de macht van den sterkste. Juist zooals het tot heden in de geschiedenis altijd is geweest. De „radicale" pacifisten, de anti-militairisten, menschen van „Kerk en Vrede", Kath. Jongeren Vredesactie eqz., zien dat in en zij aanvaarden ten behoeve van hun ideaal een andere uiterste consequentiede weerloosheid. Zij wenschen om een prac tisch voorbeeld te geven géén sancties tegen Italië. Dus de Abessiniërs aan hun lot over laten Jazeggen ze. En als straks overweldigers je eigen land binnendringen Berusten zoo antwoorden ze. En den vrede blijven prediken. Op die manier kan men natuur lijk inderdaad vrede houden. Zelfs met Beëlzebub in persoon. Zulke vredelievendheid zal de ergste overweldiger verlangen... in zijn slachtoffer, want ze maakt den harden grond, waarop de machtsbeluste en onderdrukker zijn zat lijf nederlegt, tot een zacht bedje. Zulk pacifisme is een belooning voor overweldi- gingsgedachten. We gelooven niet in de ver algemeening van zulk pacifisme, omdat het tegen de menschelijke natuur in is gericht. Wanneer een land door een vreemden overweldiger wordt binnenge drongen, zal deze binnendringing geenszins den „laatsten" oorlog beteekenen, als we alles over ons heen laten gaan. Integendeel zullen we aldus andere volken, die behoefte aan expansie heb ben, prikkelen om ook een militairen marsch tegen zoo'n stel Lamme Goedzakken te ondernemen. Dat zou op een koopje gaanDe liefhebbers voor zulken oorlog zouden zoo talrijk zijn, dat ze eerst met elkaar kregen „uit te vechten", wie de gelukkige partij was om het rijk der slappelingen binnen te treden. Elke vredesorganisatie voert naar den „laatsten" oorlog, welke de laatste niet zal zijn. De ware weg van den vrede is een lange, een bijna onafzien bare. Hij gaat langs vele tusschen- stations en nóóit zal de mensch heid het eindpunt kunnen bena deren, vóór ze zich in haar geheel naar den geest heeft her vormd. Maar nooit zullen we den geest des overweldigers hervormen door hem den buit te laten, dien hij nam. Md. Waardeering voor de K.R.O. Meer dan een ton opgebracht Wy achten dit de groote gebeurte nis van deze week: ons Katholieke volk in al zijn lagen heeft getoond; dat het zijn plicht kent ten opzichte van zyn groot en onschatbaar bezit, van enorme cultureele waarde, zijn eigen Katholieken Radio-Omroep. De manier, waarop Katholiek Ne derland edelmoedig en spontaan ge reageerd heeft op de opwekking tot het geven van een bijdrage in de jubileumgave voor den K.R.O., is 'n klinkend bewys geworden van de groote sympathie, welke ons volk heeft voor zijn omroep. Het is ook een erKenning, dat dit instituut een groote cultureele waar de heeft voor ons nationaal en gees telijk leven. Meer dan een ton heeft ons ka tholieke volk voor dit doel geof ferd en daarmede zijnde verwach tingen verre overtroffen. Meer dan een ton voor den K.R.O. Het is verblijdend en vrijwel ieder zal er zich inderdaad over verheugen. I Maar niet allen I Lazen wc niet, dat in sommige zakjes knoopen of waardelooze munten waren gedeponeerd of brief jes met flauwe aardigheden of met sarcastische opmerkingen, die ge tuigden van kortzichtigheid en dom heid Kan, zoo discussieerden sommigen het geld in dezen tyd niet beter worden besteed dan voor 't van een concertzaal voor den K.R.O. Moet daarvoor in deze tijden, nu zooveel gegeven moet worden tot leniging van de bitterste nooddruft, de liefdadigheid geëxploiteerd wor- den Zij, die zoo redeneeren, vinden hier en daar nogal aanhang in een tijd als dezen. En toch: hoe kortzichtig is dit betoog Zeker, niemand zal ontkennen den duren plicht van eenieder, om in deze tijden zyn taak te begrijpen op charitatief gebied. Maar: mogen wij ons met onze aalmoezen eenerzijds oriënteeren in de richting van het lenigen van de stoffelijke armoede Met verwaarloozing van onze cul tureele bezittingen? Neen, wij mogen de groote stich tingen van onze katholieke cultuur niet laten afbrokkelen. Zonder die kan in onze dagen een volk niet meer geestelijk leven. Met groote moeite, met kostbare offers zijn ook in ons vaderland die instituten gesticht. We noemen naast den Kath. Radio-Omroep, onze eigen Universiteit, de andere takken van ons kath. onderwijs, onze kath. pers. Het is onzen hoogen en duren plicht, tegenover het verleden, heden en toekomst, dat wij, vooral in deze zoo moeilijke dagen, met inspanning van al onze krachten, dezen RoomsQhen rijkdom, die velen binnen en buiten onze gren zen ons benijden, deze gebouwen van onze nationale kath. cultuui ongerept door deze crisistijden heenvoeren. Ons volk kent zyn plicht tegenover deze heerlijke en onschatbare bezit- Met zijn offers voor den K.R.O. heeft het dat nog eens op een be moedigende en verblijdende wyze getoond. Dat moge zoo blijven! Leve onze K.R.O. Meer kosten, minder loon. In die paar woorden: „meerkos ten, minder loon" ligt een klemmend vraagstuk besloten. Meer kosten voor noodzakelijke levensbehoeften en minder loon of salaris om dat alles te betalen Het is een economisch drama, dat hier in een paar woorden is samen- gev at. Den eenen maatregel na den ande- ren vaardigt de Regeering uit, die allerlei levensbehoeften in prijs doen stijgen en onderwijl wordt door die zelfde Regeering alles in 't werk gesteld, om de loonen en salarissen naar beneden te drukken. Die twee acties zijn niet te combineeren. Het is een mooi vraagstuk voor de Com missie, die bezig is te onderzoeken, hoe de kosten van het levensonder houd worden verlaagd. Onder deze omstandigheden is het geen wonder, dat zij, die met salaris verlaging bedreigd worden, zich daartegen heftig teweerstellen. Zoo heeft de Algemeene R.K. Ambtenarenvereeniging een congres gehouden om te beraden over de aanhangige salariskorting van rijks-, provinciaal- en gemeentepersoneel. Na breedvoerige discussie sprak de Vereeniging als haar meening uit, dat wanneer de financieele noodzaak van het oogenblik een bezuiniging van lOmillioen vraagt dit niet behoeft te geschieden langs de lijn van den minsten weerstand door een korting op de salarissen, wijl onder de huidige omstandigheden zulk een korting noch gerechtvaardigd, noch oppor tuun, noch noodzakelijk, noch be vorderlijk voor de volkswelvaart kan genoemd worden. Het voor nemen daartoe heeft dan ook een hernieuwde en bittere teleurstelling by het ambtenarenkorps verwekt. Dat oordeel over de salarispolitiek der Regeering is niet malsch. Wij geven gaarne toe, dat de Re geering voor een geweldig zware taak staat, dat critiek gemakkelijk en de kunst moeilijk is, maar Aan den eenen kant regeerings- maatregelen, welke vleesch, spek, brood, boter etc. duurder maken bij den overvloed, die er van dit alles is, en aan den anderen kant maar voortdurend verlaging van loonen en salarissen, dat kan niet strooken met een wys beleid. Een geweldig ambtenarendom schijnt aan economische zaken opper machtig te regeeren en door den crisis-papierenwinkel schijnt eens flink de bezem moeten gehaald wor den, voor er een einde komt aan de onnoodige prijsopdrijvingen van artikelen, waarmede we voor een krats de buitenlandsche markt vol gooien. Excellentie Deckers, die aan Defen sie zooveel vermolmde rommel op ruimde en met zoo'n frissche kracht ingreep, moge ook spoedig van zich doen hooren door radicale maat regelen tot onttroning van Varkens centrale-potentaten en andere ambte naren-uitwassen Het bacon-contract opgezegd. De heer Deckers, de nieuwe minis ter van Landbouw en Visscherij, heeft het befaamde bacon-contract, dat den baconfabrikanten zulke groote voordeelen heeft opgeleverd, voordeelen, welke zonder eenig risico konden worden verkregen, tegen 1 Januari a.s. opgezegd. De publieke opinie zal zulks met interesse en voldoening hebben vernomen. Waar nieuw contact met de heerennoodig mocht blijken, zou kunnen worden gestreefd naar correctie van de ge maakte fouten, in dien zin, dat van billijke toekomstige winsten de ge leidelijke teruggave wordt bedongen van het eerder te veel genotene. Pijnen van rheumafiek- aanvallen maken U soms machteloos. Neemt bij de eerste ver schijnselen van zo'n aanval Aspirin. ^Ook U komt dan tot de conclusie: Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbulsjes van 20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 10 ets. Van mensch tot robot. Interbeta geneest rookers. Anderen genezen ons van onzen lach. Opvoedingsdriften. In verschillende dagbladen vond ik een groote advertentie van het in stituut Interbeta, hetwelk via een postbus in een onzer groote gemeen ten te bereiken is. Nadere aandui dingen wensch ik den lezers, om redenen welke ze straks beter zullen begrijpen, niet te geven. Interbeta verzekert dat het eën „kuur" kan voorschrijven, welke U mij van onze rookgewoonte af helpt, „waarbij een belangrijke post uitgaven in eens tot nul wordt ge reduceerd". Naar mate de post uit gaven der rookers verdwijnt, stijgt natuurlijk de post inkomsten van Interbeta, want het kenbaar maken van de kuur berekent het Instituut met f 3.50 per genezen rooker. Men kan zich ook op afbetaling laten genezen, maar dan worden de kos ten met 50 cent verhoogd. Ijc heb al de advertenties van In terbeta zorgvuldig uitgeknipt en verbrand, alvorens ik de gelezen kranten in de huishouding doorgaf, ik heb n.l. heelemaal geen zin om vandaag of morgen iets in mijn koffie gemengd te krijgen, dat me misselijk maakt en mijn rooklust onderdrukt. Vrouwen zyn meestal heel gevoelig voor methoden, welke de mannen van hun rookziekte zouden kunnen genezen. Ze begrijpen niet, hoe de mannelijke natuur het vereischt, dat de heer der schepping zich tenminste aan één ondeugd of hartstocht be zondigt en dat het rooken dan toch wel van de onschuldigste soort is. En weten het voorts evenmin, hoe wij, mannen, zeven dagen van de week van zorgen zijn vervuld over de economische gezinspositie en dat we dus den prikkel van den toeback behoeven om onze moe-gedachten hersenen een stimulans te geven. Als het over rooken gaat, dan denkt de vrouw alleen aan haar bruin-wordende gordijnen, aan het prikkelende waas in de kamer en vóóral, bovenal en superalaan al dat geld, dat in de huishouding zou vloeien, als manlief maar eens van zyn afschuwelijke rookgewoonte kon worden genezen. Dan zou ze kunnen koopen van dit en van dat; ze zou zich een bankrekening kunnen for- meeren en elk voorjaar voor drie maanden naar de Rivièra gaan. Op dit moment herinnert de ge achte lezer zich misschien öök de bekende samenspraak in den trein. - Hoeveel van die sigaren rook je wel eiken dag vroeg de onthou der-van-alles aan zijn vriend. - Nou, 10 12, denk ik. - Da's twaalf maal acht cent of wel ruim een gulden per dag, zoo rekende de onthoudende vriend vlug uit. Per jaar is dat f 365. Heb je wel eens bedacht, dat je in tien jaar een aardig villatje zou kunnen laten bouwen, als je het rooken naliet - Hé ja bekende de vriend zóó heb ik de zaak nooit bekeken. Maar, hoe lang laat jy het rooken nu al - Ik heb nóóit gerooktverklaarde de onthouder trotsch. En.... hoeveel villa's heb je nu De onthouder had geen villa. Hij moest elke maand zyn huurpenningen op dezelfde manier by elkaar krab belen als u en ik, lezer. O, ik geloof, dat rooken een on deugd is, maar het is een aangename ondeugd en een betrekkelyk onschul dige. Er zyn medebroeders, die uit gevonden hebben, dat ook koffie drinken slecht is, vanwege de coffe'ine, theedrinken vanwege de the'ine. Allemaal genotmiddelen, zeggen ze. Juist, om het „genot" gaat het dan ook. Ik begrijp niet, waar de menschen zich mee bemoeien. Over een poosje zal men hebben uitgevonden, dat in water het vergif waterme zit en dan mogen we ook geen water meer drinken. Willen we „mensch" zijn, dan moeten we ook onze menschelijke zwakheden kunnen demonstreeren, tot uiting komende in het zoeken van kleine verdoovinkjes en het beleven van kleine genietinkjes. Rukt men ons de lust daartoe uit, dan worden we robots, pure nuttigheids instrumenten. Er zijn vele groote menschelijke deugden, welke we allen gemeen behooren te hebben, maar laat men ons; ter onderscheiding van elkander, tenminste onze kleine ondeugdjes laten. Een aantal medebroeders wil zich met dat laatste maar niet afceoord verklaren en heeft zich tot hard nekkige levenstaak gekozen om ons allemaal tot honderdprocents, dus volwaax'dige droogstoppels te maken. Onder dezen reken ik wel niet de man van Interbeta, die ons natuurlijk graag ons sigaartje zou gunnen, als we bereid waren om hem aan de verlangde f 3.50 te helpen, maar toch zeer zeker al die „principieele" bestrijders van dit en van dat, het welk u en mij tot een bescheiden genoegen is. Alsof zij weer niet iets anders pruimen zij het wellicht een geestelijk kauwsel dat wij niet lusten, maar denliefhebbers nochtans gaarne gunnen. Robots willen sommigen je maken, den lacht zouden ze je, omdat deze iets levends is, van je gezicht willen halen. Ik las van de week nog van de sombere voornemens van een onzer groote omroepvereenigingen. Ook die heeft driften los gekregen ter op voeding van haar luisteraars tot somberen ernst. De populaire muziek, zei ze, rftoet worden teruggedrongen, AL IS DAT DAN TEGEN DEN ZIN DER LUISTERAARS IN. Tot heden mocht ik 's avonds, als ik moe was, nog wel eens luisteren naar b.v. een wals van Straus. Dan liet ik mijn geest langs de Donau waren en zacht mocht ik, zonder er zelf erg in te hebben, het lijf laten wiegen op den dans van Weensche walsmuziek. Mag niet meer. Ik moet tegen wil i dank worden geschikt gemaakt voor het aanhooren en „genieten" van de hartverscheurende cacaphonie van geluiden en disharmonie van klanken, welke „hedendaagsche mu ziek" heet, Geleidelijk, zoo is het plan, zal déze soort van muziek in de „geschikte" uren, d.z. de avond uren, het populaire genoegen ver vangen en geleidelijk zullen óók méér lezingen worden ingeschoven, vol van de geleerdheid, welke mijn moe de geest in den avond niet zoekt. Zoolang er nog één onschuldig genoegen ter wereld bestaat en er zich nog een lach kan plooien om een menschenmond, zullen er mede broederen en -zusteren zijn die zich geestdriftig met onze modelleering van levensverstarring willen inlaten. Ik ga stilletjes wat tabak en si garen hamsteren, koffie en thee. De oude gramofoon, welke op zolder stond, heb ik opgepoetst en ingevet. Ik zie den tijd komen, dat ik alle vensters van mijn huis moet blin_ deeren en de kieren dichtstoppen, waarna ik clandestien, onder 't ge not van een rookertje, de „Walzer- traum" van Straus zal afdraaien. VENRAY, 19 Oct. 1935 Maandag slaagde te Maastricht voor het examen Morse-telegrafiste onze dorpsgenote Mej. Truus Claes- sens, Hofstraat, werkzaam aan het P.T.T.-kantoor alhier. Volksontwikkeling. Onder den titel: „Eskimo's leven en leed" zal aanstaande Maandag 21 October in 't Patronaat de veel bereisde en veel-belezen journalist Sapiens een lezing houden, waarbij hij ons voeren zal naar streken, waar alle boomgroei ophoudt, waar niet alleen de granen onbekend zijn maar zelfs de grassen. Hij zal ons leeren beseffen, dat wij ondanks alle crisis en moeielyk- heden, zoowel op geestelijk als op stoffelijk gebied nog altijd zijn „de witte broodskinderen der genade." Met zijn aangeboren zin voor humor zal hij zijn voordracht krui den, zoodat niemand weg zal behoe ven te blijven uit vrees voor eene „geleerde en vervelende avond". „Gloria" in Luxor. Deze film zal by iedereen in den smaak vallen, daar zij genoeg ver schillende verdiensten bezit om het publiek te boeien. Tal van eerste klas artisten spelen er in mee, om maar te noemen Gustav Frohlich, de lieve ling aller vrouwen. Er gebeurd veel in de film, zooveel dat je het verhaal moeilijk in 't kort vertellen kunt, wij willen iets ver klappen uit deze prachtfilm. Een hevig onweer barst boven een vliegveld los. Angstig wacht Maria (Brigitte Helm) op het verkeers vliegtuig, dat door haar man, den piloot, Georg Kohier, bestuurd wordt. Eindelijk breken de wolken en ver schijnt de langverwachte machine. Nauwelijks is haar angst verdwenen of zij verneemt, dat Georg aan een wedstrijd in kunstvliegen wil deel nemen. Tevergeefs tracht zij haar man van dit plan af te zien. Voor zyn huwelijk was hy een der be roemdste kunstvliegers ter wereld. Na een korte, doch hevige woorden wisseling zocht hy zyn vriend Jakopp Spindler op, die hem als mechanicien- op al zijn tochten vergezelt en ver zekert hem, dat hij zich dezen keer niet door zijn vrouw laat klein krij gen. Het is Maria wederom gelukt, hem over te halen, niet aan de wed strijd deel te nemen. In de vliegerscantine ontmoet Georg zijn besten vriend Johnny Belling, een vermaard kunstvlieger. Hij noodigt Johnny uit bij hem het avondmaal te gebruiken. Slechts Maria is tegenover hem gereserveerd, want zij ziet in hem een gevaar voor haar huwelijksgeluk. Johnny blijkt overeenkomstig de verwachting en de sensatie van het vliegfeest te zijn. Het publiek is geestdriftig en ook Maria, die haar antipathie tegen hem overwonnen heeft juicht hem bewonderend toe. Tijdens een feestmaaltijd gebeurt er iets.... We Villen de spanning voor de bezoekers niet bedervenhet spannendste is het altijd, als men niet weet hoe 't afloopt. Met spanning en aandacht zal men deze boeiende Ufafilm volgen in het Luxor Theater. Servatius-Omroep. Ziezoo na eenige weken van af wezigheid komen wij weer, om U eenige nieuwsberichten over Servatius mede te deelen. Over de verrichtin gen van Servatius I en II niets dan lof. 29 Sept. opende Servatius meteen thuiswedstrijd de competitie tegen Brakkenstein. Deze wedstrijd werd met korfbalcyfers 7—5 door Servatius gewonnen. Nog schitterender was het resul taat wat bereikt werd op 6 Oct. in een uitwedstrijd tegen het zeer ge vreesde B.V.C. uit Beek bij Nijmegen 2—0 in het voordeel van Servatius. Zondag a.s. komt het sterke M.V.V. uit Millingen op bezoek. Wat zal Servatius nu doen? Elke sportliefhebber zal getuigen willen zijn van een spannende wed strijd en is daarom Zondag op het Servatiusterrein. De Servatiusboys hebben vast besloten zich tot het uiterste te zullen inspannen om zoo mogelijk de overwinning thuis te houden. Het elftal is als volgt samenge steld Guurtjens Clevis Gommans Derks Gommans Langen Peeters Vermeulen Schreyen S winkels Essing Servatius II komt ook heel aardig uit den hoek. 29 Sept. 4—4 tegen Ysselsteyn. 6 Oct. 10—1 tegen Horst II. In de vier reeds gespeelde wed strijden werd nog geen nederlaag geleden. Zondag om kwart voor twaalf vertrek naar Lomm, om den strijd tegen L.V.C. daar aan te binden. Volgens geruchten zou er bij Servatius reeds aan een derde elftal gedacht worden. We zullen maar afwachten. Wij wenschen Servatius I en II veel succes en niet minder dan twee overwinningen toe. G. P. Va'k-revue. Het competitie-rad draait weer op volle kracht. Ook de Valk-elftal len komen a.s. Zondag weer binnen de witte lijnen. Zal het eerste elftal te Oeffeit zyn eerste punten binnen halen We rekenen er voorlopig op, dat de uitslag niet ver van een gelyk spel zal blijven. Van de Valk II en Kronenberg die elkaar partij gaan geven op flet veld van eerstgenoemde, mag een spannenden strijd om de puntjes verwacht worden, waarvan de spelers van de thuisclub iets beter lijken. Van de Valk III—H.V.C. IH achten wij de rood-zwarten sterk genoeg, om ongeslagen te blijven en zoo doende de positie aan den kop te verstevigen. Valken pak allen flink aan, opdat Zondagavond met recht 't Valklied over Venray kan klinken. De sportiiefhebbèrs kunnen a.s. Zondag aan de Leunscheweg, van twee spannende wedstrijden genieten (Zie advertentie).

Peel en Maas | 1935 | | pagina 1