Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Sneeuwklokje
Naar den laatsten
grooten oorlog
Binnenland.
Zo'n Aspirientje
helpt toch maar!
Ons weekpraatje.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 19 October 1935
Zes en vijftigste Jaargang No 42
WEET
wat U EET
Machinaal bereid
Hygiënisch verpakt!
PEEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS1 tot 8 regels 60 ct.
per regel 71/» ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct.
Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent.
De Volkenbond predikt
den vrede van achter
kanonnen en oorlogs
vloten.
Alle vredestheoriën
draaien In haar conse-
quenties op oorlog of
overweldiging uit.
We gelooven niet, dat de
wereld ooit anders is geweest,
maar desniettegenstaande werd
de volkerenstrijd nog nimmer
vermeden. Als het eene volk zich
op het andere wierp, was t
nooit pure moordlust, welke de
menschen dreef, maar altijd de
vermeende noodzaak tot strijden.
Noodzaak van vergelding, van
expansie, van het aanboren van
nieuwe levensbronnen, van het
verdedigen van eigen bestaan of
-cultuur, dan wel de onderdruk
king van een al- of niet ver
meende minderwaardige cultuur
De doelstellingen, welke met
een oorlog werden nagestreefd,
zullen wel altijd doelstellingen
•blijven, maar wèl heeft de mensch
eeuwen lang - heusch niet alleen
in den laatsten tijd naar mid
delen gezocht, welke den oorlog
konden vervangen. En vaak reeds
is ze teleurgesteld, als ze een
geschikte methode meende ge
vonden te hebben.
Velen en we scharen ons
onder hen, hebben aangenomen,
dat de politici en diplomaten, die
in de jaren vóór 1914 de bewa
pening van hun landen ten top
hebben gevoerd en door onder
linge verbintenissen het beruchte
Europeesche evenwicht hielpen
stellen, inderdaad omdesvredes-
wille de leuze hebben geheven
Si vis pacem, para bellum", 04.
"Wie den vrede wil, bereide zich
voor ten oorlog". Er zit inder
daad iets consequents in dien
zin welke nochtans voor de
volle honderd procent een ver
keerde is gebleken.
De mogelijkheid van het falen
der vredesgedachte, op zoo
zwaar mogelijke bewapening ge
bouwd, hebben de geharnaste
pacifisten van vóór 1914 niet
volstrekt ontkend, maar ze be
weerden en gelóófden ook, dat
een eventueele oorlog, welke
ondanks de ten top gevoerde
bewapening en het gevonden
bewapenings-evenwicht zou ont
staan, ook zoo verschrikkelijk in
zijn uitwerking moest wezen, dat
die oorlog niet anders dan de
laatste zou kunnen zijn en de
resteerende menschheid van he
vaste besluit zou bezielenzoó
iets nóóit meer!
Ook deze berekening is mis
BeWè|S' was de algemeene na-
oorlogsche geest anti-militairis-
tisch en verkondigde de mensch
heid inderdaad haar vredeswil
door in machtige monumenten
haar besluit „Nóóit meer oorlog 1
te laten houwen, maar langzaam
rijpte toch weer hier en daal
de revanche-gedachte, terwijl
anderzijds de economische be
hoeften van volkeren buiten de
landsgrenzen uitgroeiden.
Men voelde de langzame ont
wikkeling naar weer nieuwe oor
logen zich voltrekken, - kanon
nen bulderden, mitrailleurs ratel
den tenslotte in Zuid-Amenka en
in Azië in Afrika ontstond de
ltaliaansche dreiging. Zou Europa,
dat zoo bloedig geleerd had
althans buiten den strijd blijven
Europa heeft twee vredesorga
nisaties gebouwd den Volken-
bond, steunende op arbitrage,
met net zwaard achter de deur
en het in vele variaties verbreide
particuliere pacifisme, steunende
op de weerloosheid.
Zullen deze vredesorganisaties
den oorlog weten te verhinde-
reZooals wij het vermogen te
bezien, zal het Volkenbonds
optreden, dat we overigens als
den eenig mogelijken gang van
zaken voor onzen tijd aanmerken,
tot den zööveelsten „laatsten
grooten oorlog voeren, als de
thans ontwikkelde actie tot in
uiterste consequenties moet wor
den doorgevoerd. Slechts Italië
kan die uiterste consequenties
verhoeden, nl. door zich tot be
middeling bereid te verklaren
vóór de toepassing. Toont ze
die bereidheid niet, dan vernie
tigt de Volkenbond zijn eigen
bestaan door een te slappe toe
passing van sancties, welke dan
practisch aan brute overweldi
gingsplannen niets werkelijks in
den weg zullen blijken te leggen,
óf de Volkenbond redt zich zei
ven door straffe militaire sancties:
welke de ontwikkeling van weer
een completen Europeeschen
oorlog ten gevolge zullen hebben.
Uit dien oorlog welke weder
om niet de laatste zal blijken te
zijn groeit nogmaals de
revanche-gedachte, welke aller
eerst op de vernietiging van den
Volkenbond zal zijn gericht en
daarna op de vestiging van de
macht van den sterkste.
Juist zooals het tot heden in
de geschiedenis altijd is geweest.
De „radicale" pacifisten, de
anti-militairisten, menschen van
„Kerk en Vrede", Kath. Jongeren
Vredesactie eqz., zien dat in en
zij aanvaarden ten behoeve van
hun ideaal een andere uiterste
consequentiede weerloosheid.
Zij wenschen om een prac
tisch voorbeeld te geven géén
sancties tegen Italië. Dus de
Abessiniërs aan hun lot over
laten Jazeggen ze. En als
straks overweldigers je eigen
land binnendringen Berusten
zoo antwoorden ze. En den vrede
blijven prediken.
Op die manier kan men natuur
lijk inderdaad vrede houden.
Zelfs met Beëlzebub in persoon.
Zulke vredelievendheid zal de
ergste overweldiger verlangen...
in zijn slachtoffer, want ze maakt
den harden grond, waarop de
machtsbeluste en onderdrukker
zijn zat lijf nederlegt, tot een
zacht bedje. Zulk pacifisme is
een belooning voor overweldi-
gingsgedachten.
We gelooven niet in de ver
algemeening van zulk pacifisme,
omdat het tegen de menschelijke
natuur in is gericht. Wanneer
een land door een vreemden
overweldiger wordt binnenge
drongen, zal deze binnendringing
geenszins den „laatsten" oorlog
beteekenen, als we alles over
ons heen laten gaan. Integendeel
zullen we aldus andere volken,
die behoefte aan expansie heb
ben, prikkelen om ook een
militairen marsch tegen zoo'n
stel Lamme Goedzakken te
ondernemen. Dat zou op een
koopje gaanDe liefhebbers
voor zulken oorlog zouden zoo
talrijk zijn, dat ze eerst met
elkaar kregen „uit te vechten",
wie de gelukkige partij was om
het rijk der slappelingen binnen
te treden.
Elke vredesorganisatie voert
naar den „laatsten" oorlog,
welke de laatste niet zal zijn.
De ware weg van den vrede
is een lange, een bijna onafzien
bare. Hij gaat langs vele tusschen-
stations en nóóit zal de mensch
heid het eindpunt kunnen bena
deren, vóór ze zich in haar
geheel naar den geest heeft her
vormd. Maar nooit zullen we
den geest des overweldigers
hervormen door hem den buit
te laten, dien hij nam.
Md.
Waardeering voor de K.R.O.
Meer dan een ton opgebracht
Wy achten dit de groote gebeurte
nis van deze week: ons Katholieke
volk in al zijn lagen heeft getoond;
dat het zijn plicht kent ten opzichte
van zyn groot en onschatbaar bezit,
van enorme cultureele waarde, zijn
eigen Katholieken Radio-Omroep.
De manier, waarop Katholiek Ne
derland edelmoedig en spontaan ge
reageerd heeft op de opwekking tot
het geven van een bijdrage in de
jubileumgave voor den K.R.O., is 'n
klinkend bewys geworden van de
groote sympathie, welke ons volk
heeft voor zijn omroep.
Het is ook een erKenning, dat dit
instituut een groote cultureele waar
de heeft voor ons nationaal en gees
telijk leven.
Meer dan een ton heeft ons ka
tholieke volk voor dit doel geof
ferd en daarmede zijnde verwach
tingen verre overtroffen.
Meer dan een ton voor den K.R.O.
Het is verblijdend en vrijwel ieder
zal er zich inderdaad over verheugen.
I Maar niet allen
I Lazen wc niet, dat in sommige
zakjes knoopen of waardelooze
munten waren gedeponeerd of brief
jes met flauwe aardigheden of met
sarcastische opmerkingen, die ge
tuigden van kortzichtigheid en dom
heid
Kan, zoo discussieerden sommigen
het geld in dezen tyd niet beter
worden besteed dan voor 't
van een concertzaal voor den K.R.O.
Moet daarvoor in deze tijden, nu
zooveel gegeven moet worden tot
leniging van de bitterste nooddruft,
de liefdadigheid geëxploiteerd wor-
den
Zij, die zoo redeneeren, vinden
hier en daar nogal aanhang in een
tijd als dezen.
En toch: hoe kortzichtig is dit
betoog
Zeker, niemand zal ontkennen den
duren plicht van eenieder, om in
deze tijden zyn taak te begrijpen op
charitatief gebied.
Maar: mogen wij ons met onze
aalmoezen eenerzijds oriënteeren in
de richting van het lenigen van de
stoffelijke armoede
Met verwaarloozing van onze cul
tureele bezittingen?
Neen, wij mogen de groote stich
tingen van onze katholieke cultuur
niet laten afbrokkelen. Zonder die
kan in onze dagen een volk niet
meer geestelijk leven.
Met groote moeite, met kostbare
offers zijn ook in ons vaderland die
instituten gesticht. We noemen naast
den Kath. Radio-Omroep, onze eigen
Universiteit, de andere takken van
ons kath. onderwijs, onze kath. pers.
Het is onzen hoogen en duren
plicht, tegenover het verleden,
heden en toekomst, dat wij, vooral
in deze zoo moeilijke dagen, met
inspanning van al onze krachten,
dezen RoomsQhen rijkdom, die
velen binnen en buiten onze gren
zen ons benijden, deze gebouwen
van onze nationale kath. cultuui
ongerept door deze crisistijden
heenvoeren.
Ons volk kent zyn plicht tegenover
deze heerlijke en onschatbare bezit-
Met zijn offers voor den K.R.O.
heeft het dat nog eens op een be
moedigende en verblijdende wyze
getoond.
Dat moge zoo blijven!
Leve onze K.R.O.
Meer kosten, minder loon.
In die paar woorden: „meerkos
ten, minder loon" ligt een klemmend
vraagstuk besloten.
Meer kosten voor noodzakelijke
levensbehoeften en minder loon of
salaris om dat alles te betalen
Het is een economisch drama, dat
hier in een paar woorden is samen-
gev at.
Den eenen maatregel na den ande-
ren vaardigt de Regeering uit, die
allerlei levensbehoeften in prijs doen
stijgen en onderwijl wordt door die
zelfde Regeering alles in 't werk
gesteld, om de loonen en salarissen
naar beneden te drukken. Die twee
acties zijn niet te combineeren. Het
is een mooi vraagstuk voor de Com
missie, die bezig is te onderzoeken,
hoe de kosten van het levensonder
houd worden verlaagd.
Onder deze omstandigheden is het
geen wonder, dat zij, die met salaris
verlaging bedreigd worden, zich
daartegen heftig teweerstellen.
Zoo heeft de Algemeene R.K.
Ambtenarenvereeniging een congres
gehouden om te beraden over de
aanhangige salariskorting van rijks-,
provinciaal- en gemeentepersoneel.
Na breedvoerige discussie sprak
de Vereeniging als haar meening
uit, dat wanneer de financieele
noodzaak van het oogenblik een
bezuiniging van lOmillioen vraagt
dit niet behoeft te geschieden
langs de lijn van den minsten
weerstand door een korting op de
salarissen, wijl onder de huidige
omstandigheden zulk een korting
noch gerechtvaardigd, noch oppor
tuun, noch noodzakelijk, noch be
vorderlijk voor de volkswelvaart
kan genoemd worden. Het voor
nemen daartoe heeft dan ook een
hernieuwde en bittere teleurstelling
by het ambtenarenkorps verwekt.
Dat oordeel over de salarispolitiek
der Regeering is niet malsch.
Wij geven gaarne toe, dat de Re
geering voor een geweldig zware
taak staat, dat critiek gemakkelijk
en de kunst moeilijk is, maar
Aan den eenen kant regeerings-
maatregelen, welke vleesch, spek,
brood, boter etc. duurder maken
bij den overvloed, die er van dit
alles is, en aan den anderen kant
maar voortdurend verlaging van
loonen en salarissen, dat kan niet
strooken met een wys beleid.
Een geweldig ambtenarendom
schijnt aan economische zaken opper
machtig te regeeren en door den
crisis-papierenwinkel schijnt eens
flink de bezem moeten gehaald wor
den, voor er een einde komt aan de
onnoodige prijsopdrijvingen van
artikelen, waarmede we voor een
krats de buitenlandsche markt vol
gooien.
Excellentie Deckers, die aan Defen
sie zooveel vermolmde rommel op
ruimde en met zoo'n frissche kracht
ingreep, moge ook spoedig van zich
doen hooren door radicale maat
regelen tot onttroning van Varkens
centrale-potentaten en andere ambte
naren-uitwassen
Het bacon-contract opgezegd.
De heer Deckers, de nieuwe minis
ter van Landbouw en Visscherij,
heeft het befaamde bacon-contract,
dat den baconfabrikanten zulke
groote voordeelen heeft opgeleverd,
voordeelen, welke zonder eenig risico
konden worden verkregen, tegen 1
Januari a.s. opgezegd. De publieke
opinie zal zulks met interesse en
voldoening hebben vernomen. Waar
nieuw contact met de heerennoodig
mocht blijken, zou kunnen worden
gestreefd naar correctie van de ge
maakte fouten, in dien zin, dat van
billijke toekomstige winsten de ge
leidelijke teruggave wordt bedongen
van het eerder te veel genotene.
Pijnen van rheumafiek-
aanvallen maken U soms
machteloos. Neemt bij de eerste ver
schijnselen van zo'n aanval Aspirin.
^Ook U komt dan tot de conclusie:
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbulsjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 10 ets.
Van mensch tot
robot.
Interbeta geneest rookers.
Anderen genezen ons van
onzen lach.
Opvoedingsdriften.
In verschillende dagbladen vond ik
een groote advertentie van het in
stituut Interbeta, hetwelk via een
postbus in een onzer groote gemeen
ten te bereiken is. Nadere aandui
dingen wensch ik den lezers, om
redenen welke ze straks beter zullen
begrijpen, niet te geven.
Interbeta verzekert dat het eën
„kuur" kan voorschrijven, welke U
mij van onze rookgewoonte af
helpt, „waarbij een belangrijke post
uitgaven in eens tot nul wordt ge
reduceerd". Naar mate de post uit
gaven der rookers verdwijnt, stijgt
natuurlijk de post inkomsten van
Interbeta, want het kenbaar maken
van de kuur berekent het Instituut
met f 3.50 per genezen rooker. Men
kan zich ook op afbetaling laten
genezen, maar dan worden de kos
ten met 50 cent verhoogd.
Ijc heb al de advertenties van In
terbeta zorgvuldig uitgeknipt en
verbrand, alvorens ik de gelezen
kranten in de huishouding doorgaf,
ik heb n.l. heelemaal geen zin om
vandaag of morgen iets in mijn koffie
gemengd te krijgen, dat me misselijk
maakt en mijn rooklust onderdrukt.
Vrouwen zyn meestal heel gevoelig
voor methoden, welke de mannen
van hun rookziekte zouden kunnen
genezen. Ze begrijpen niet, hoe de
mannelijke natuur het vereischt, dat
de heer der schepping zich tenminste
aan één ondeugd of hartstocht be
zondigt en dat het rooken dan toch
wel van de onschuldigste soort is. En
weten het voorts evenmin, hoe
wij, mannen, zeven dagen van de
week van zorgen zijn vervuld over
de economische gezinspositie en dat
we dus den prikkel van den toeback
behoeven om onze moe-gedachten
hersenen een stimulans te geven.
Als het over rooken gaat, dan
denkt de vrouw alleen aan haar
bruin-wordende gordijnen, aan het
prikkelende waas in de kamer en
vóóral, bovenal en superalaan al
dat geld, dat in de huishouding zou
vloeien, als manlief maar eens van
zyn afschuwelijke rookgewoonte kon
worden genezen. Dan zou ze kunnen
koopen van dit en van dat; ze zou
zich een bankrekening kunnen for-
meeren en elk voorjaar voor drie
maanden naar de Rivièra gaan.
Op dit moment herinnert de ge
achte lezer zich misschien öök de
bekende samenspraak in den trein.
- Hoeveel van die sigaren rook
je wel eiken dag vroeg de onthou
der-van-alles aan zijn vriend.
- Nou, 10 12, denk ik.
- Da's twaalf maal acht cent of
wel ruim een gulden per dag, zoo
rekende de onthoudende vriend vlug
uit. Per jaar is dat f 365. Heb je
wel eens bedacht, dat je in tien jaar
een aardig villatje zou kunnen laten
bouwen, als je het rooken naliet
- Hé ja bekende de vriend
zóó heb ik de zaak nooit bekeken.
Maar, hoe lang laat jy het rooken
nu al
- Ik heb nóóit gerooktverklaarde
de onthouder trotsch.
En.... hoeveel villa's heb je nu
De onthouder had geen villa. Hij
moest elke maand zyn huurpenningen
op dezelfde manier by elkaar krab
belen als u en ik, lezer.
O, ik geloof, dat rooken een on
deugd is, maar het is een aangename
ondeugd en een betrekkelyk onschul
dige. Er zyn medebroeders, die uit
gevonden hebben, dat ook koffie
drinken slecht is, vanwege de coffe'ine,
theedrinken vanwege de the'ine.
Allemaal genotmiddelen, zeggen ze.
Juist, om het „genot" gaat het dan
ook.
Ik begrijp niet, waar de menschen
zich mee bemoeien. Over een poosje
zal men hebben uitgevonden, dat in
water het vergif waterme zit en dan
mogen we ook geen water meer
drinken.
Willen we „mensch" zijn, dan
moeten we ook onze menschelijke
zwakheden kunnen demonstreeren,
tot uiting komende in het zoeken
van kleine verdoovinkjes en het
beleven van kleine genietinkjes. Rukt
men ons de lust daartoe uit, dan
worden we robots, pure nuttigheids
instrumenten.
Er zijn vele groote menschelijke
deugden, welke we allen gemeen
behooren te hebben, maar laat men
ons; ter onderscheiding van elkander,
tenminste onze kleine ondeugdjes
laten.
Een aantal medebroeders wil zich
met dat laatste maar niet afceoord
verklaren en heeft zich tot hard
nekkige levenstaak gekozen om ons
allemaal tot honderdprocents, dus
volwaax'dige droogstoppels te maken.
Onder dezen reken ik wel niet de
man van Interbeta, die ons natuurlijk
graag ons sigaartje zou gunnen, als
we bereid waren om hem aan de
verlangde f 3.50 te helpen, maar
toch zeer zeker al die „principieele"
bestrijders van dit en van dat, het
welk u en mij tot een bescheiden
genoegen is. Alsof zij weer niet iets
anders pruimen zij het wellicht
een geestelijk kauwsel dat wij
niet lusten, maar denliefhebbers
nochtans gaarne gunnen.
Robots willen sommigen je maken,
den lacht zouden ze je, omdat
deze iets levends is, van je gezicht
willen halen.
Ik las van de week nog van de
sombere voornemens van een onzer
groote omroepvereenigingen. Ook die
heeft driften los gekregen ter op
voeding van haar luisteraars tot
somberen ernst. De populaire muziek,
zei ze, rftoet worden teruggedrongen,
AL IS DAT DAN TEGEN DEN
ZIN DER LUISTERAARS IN.
Tot heden mocht ik 's avonds, als
ik moe was, nog wel eens luisteren
naar b.v. een wals van Straus. Dan
liet ik mijn geest langs de Donau
waren en zacht mocht ik, zonder er
zelf erg in te hebben, het lijf laten
wiegen op den dans van Weensche
walsmuziek.
Mag niet meer. Ik moet tegen wil
i dank worden geschikt gemaakt
voor het aanhooren en „genieten"
van de hartverscheurende cacaphonie
van geluiden en disharmonie van
klanken, welke „hedendaagsche mu
ziek" heet, Geleidelijk, zoo is het
plan, zal déze soort van muziek in
de „geschikte" uren, d.z. de avond
uren, het populaire genoegen ver
vangen en geleidelijk zullen óók méér
lezingen worden ingeschoven, vol
van de geleerdheid, welke mijn moe
de geest in den avond niet zoekt.
Zoolang er nog één onschuldig
genoegen ter wereld bestaat en er
zich nog een lach kan plooien om
een menschenmond, zullen er mede
broederen en -zusteren zijn die zich
geestdriftig met onze modelleering
van levensverstarring willen inlaten.
Ik ga stilletjes wat tabak en si
garen hamsteren, koffie en thee. De
oude gramofoon, welke op zolder
stond, heb ik opgepoetst en ingevet.
Ik zie den tijd komen, dat ik alle
vensters van mijn huis moet blin_
deeren en de kieren dichtstoppen,
waarna ik clandestien, onder 't ge
not van een rookertje, de „Walzer-
traum" van Straus zal afdraaien.
VENRAY, 19 Oct. 1935
Maandag slaagde te Maastricht
voor het examen Morse-telegrafiste
onze dorpsgenote Mej. Truus Claes-
sens, Hofstraat, werkzaam aan het
P.T.T.-kantoor alhier.
Volksontwikkeling.
Onder den titel: „Eskimo's leven
en leed" zal aanstaande Maandag
21 October in 't Patronaat de veel
bereisde en veel-belezen journalist
Sapiens een lezing houden, waarbij
hij ons voeren zal naar streken,
waar alle boomgroei ophoudt, waar
niet alleen de granen onbekend zijn
maar zelfs de grassen.
Hij zal ons leeren beseffen, dat
wij ondanks alle crisis en moeielyk-
heden, zoowel op geestelijk als op
stoffelijk gebied nog altijd zijn „de
witte broodskinderen der genade."
Met zijn aangeboren zin voor
humor zal hij zijn voordracht krui
den, zoodat niemand weg zal behoe
ven te blijven uit vrees voor eene
„geleerde en vervelende avond".
„Gloria" in Luxor.
Deze film zal by iedereen in den
smaak vallen, daar zij genoeg ver
schillende verdiensten bezit om het
publiek te boeien. Tal van eerste klas
artisten spelen er in mee, om maar
te noemen Gustav Frohlich, de lieve
ling aller vrouwen.
Er gebeurd veel in de film, zooveel
dat je het verhaal moeilijk in 't kort
vertellen kunt, wij willen iets ver
klappen uit deze prachtfilm.
Een hevig onweer barst boven een
vliegveld los. Angstig wacht Maria
(Brigitte Helm) op het verkeers
vliegtuig, dat door haar man, den
piloot, Georg Kohier, bestuurd wordt.
Eindelijk breken de wolken en ver
schijnt de langverwachte machine.
Nauwelijks is haar angst verdwenen
of zij verneemt, dat Georg aan een
wedstrijd in kunstvliegen wil deel
nemen. Tevergeefs tracht zij haar
man van dit plan af te zien. Voor
zyn huwelijk was hy een der be
roemdste kunstvliegers ter wereld.
Na een korte, doch hevige woorden
wisseling zocht hy zyn vriend Jakopp
Spindler op, die hem als mechanicien-
op al zijn tochten vergezelt en ver
zekert hem, dat hij zich dezen keer
niet door zijn vrouw laat klein krij
gen. Het is Maria wederom gelukt,
hem over te halen, niet aan de wed
strijd deel te nemen.
In de vliegerscantine ontmoet
Georg zijn besten vriend Johnny
Belling, een vermaard kunstvlieger.
Hij noodigt Johnny uit bij hem het
avondmaal te gebruiken. Slechts
Maria is tegenover hem gereserveerd,
want zij ziet in hem een gevaar
voor haar huwelijksgeluk.
Johnny blijkt overeenkomstig de
verwachting en de sensatie van het
vliegfeest te zijn. Het publiek is
geestdriftig en ook Maria, die haar
antipathie tegen hem overwonnen
heeft juicht hem bewonderend toe.
Tijdens een feestmaaltijd gebeurt er
iets.... We Villen de spanning voor
de bezoekers niet bedervenhet
spannendste is het altijd, als men
niet weet hoe 't afloopt.
Met spanning en aandacht zal men
deze boeiende Ufafilm volgen in het
Luxor Theater.
Servatius-Omroep.
Ziezoo na eenige weken van af
wezigheid komen wij weer, om U
eenige nieuwsberichten over Servatius
mede te deelen. Over de verrichtin
gen van Servatius I en II niets dan
lof.
29 Sept. opende Servatius meteen
thuiswedstrijd de competitie tegen
Brakkenstein. Deze wedstrijd werd
met korfbalcyfers 7—5 door Servatius
gewonnen.
Nog schitterender was het resul
taat wat bereikt werd op 6 Oct. in
een uitwedstrijd tegen het zeer ge
vreesde B.V.C. uit Beek bij Nijmegen
2—0 in het voordeel van Servatius.
Zondag a.s. komt het sterke M.V.V.
uit Millingen op bezoek. Wat zal
Servatius nu doen?
Elke sportliefhebber zal getuigen
willen zijn van een spannende wed
strijd en is daarom Zondag op het
Servatiusterrein. De Servatiusboys
hebben vast besloten zich tot het
uiterste te zullen inspannen om zoo
mogelijk de overwinning thuis te
houden.
Het elftal is als volgt samenge
steld
Guurtjens
Clevis Gommans
Derks Gommans Langen
Peeters Vermeulen Schreyen
S winkels Essing
Servatius II komt ook heel aardig
uit den hoek. 29 Sept. 4—4 tegen
Ysselsteyn. 6 Oct. 10—1 tegen Horst
II. In de vier reeds gespeelde wed
strijden werd nog geen nederlaag
geleden.
Zondag om kwart voor twaalf
vertrek naar Lomm, om den strijd
tegen L.V.C. daar aan te binden.
Volgens geruchten zou er bij
Servatius reeds aan een derde elftal
gedacht worden. We zullen maar
afwachten.
Wij wenschen Servatius I en II
veel succes en niet minder dan twee
overwinningen toe. G. P.
Va'k-revue.
Het competitie-rad draait weer
op volle kracht. Ook de Valk-elftal
len komen a.s. Zondag weer binnen
de witte lijnen. Zal het eerste elftal
te Oeffeit zyn eerste punten binnen
halen
We rekenen er voorlopig op, dat
de uitslag niet ver van een gelyk
spel zal blijven.
Van de Valk II en Kronenberg
die elkaar partij gaan geven op flet
veld van eerstgenoemde, mag een
spannenden strijd om de puntjes
verwacht worden, waarvan de spelers
van de thuisclub iets beter lijken.
Van de Valk III—H.V.C. IH achten
wij de rood-zwarten sterk genoeg,
om ongeslagen te blijven en zoo
doende de positie aan den kop te
verstevigen.
Valken pak allen flink aan, opdat
Zondagavond met recht 't Valklied
over Venray kan klinken.
De sportiiefhebbèrs kunnen a.s.
Zondag aan de Leunscheweg, van
twee spannende wedstrijden genieten
(Zie advertentie).