gekookte metworst slagerij chr. goumans Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Sneeuwklokje Sneeuwklokje De ziektepremies voor werkloozen. Willekeur als maatstaf der ordening die hele fijne 25 cent per half pond Teeken des tijds. Provinciaal Nieuws Zaterdag 17 ^Augustus 1935 Zes en vijftigste Jaargang No 33 WEET wat U EET Machinaal bereid Hygiënisch verpakt! EEL EN MAAS ADVERTENTIEPRIJS 1 tot 8 regels 60 ct. per regel 7l/z ct. Bij contract groote reductie Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY Telefoon 51 Giro 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct. Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent. Room-IJs Chocolade-IJs Citroen-IJs Vs Liter thans 50 ct. V* 25 ct. Een nieuwe last voor de gemeentebesturen Het besturen van gemeenten is „technisch" zeer vereenvoudigd in de laatste jaren. Voor alles en nog wat bestaan voorschriften en circulaires, waarnaar men zich heeft te richten. De autoriteit van de gemeentebesturen is door deze curateele natuurlijk Wel wat geschokt, maar ze zijn tenslotte ook van een hoop verantwoor delijkheid af. Op enkele punten nochtans heeft men in Den Haag aan de gemeentebesturen moeilijkheden gelaten, welke haar beter be spaard hadden kunnen blijven. De houding van Den Haag ont sproot o.i. uit eigen zwakte, althans uit gemis aan volkomen overeenstemming tusschen ver schillende departementen. Een dezer punten betreft de houding van de gemeentebestu ren ten opzichte van de ziekte risico's der werkloozen en hun gezinnen. De Minister van Sociale Zaken heeft goedgevonden, dat de gemeenten de betaling, geheel of ten deele, overnemen van de premies, welke werkloozen even tueel hebben te voldoen aan de ziekenfondsen, bij welke ze zijn aangesloten. Opdat de werkloozen in ons land niet op tweeërlei wijze zouden worden geholpen - som migen min of meer afdoende en anderen onvoldoende zou het beter zijn geweest om ter zake imperatieve en algemeen gelden de voorschriften te geven. De Minister deed zulks niet, omdat zijn ambtgenoot, de Minis ter van Binnenlandsche Zaken, daartegen bezwaar had. Hij im mers heeft een groot aantal gemeenten onder een volledig dwingende voogdij de z.g. gesaneerde gemeenten en in overleg met den Minister van Financiën is het aan hem om vast te stellen, over welke gelden de besturen dezer gemeenten mogen beschikken. Als regel krijgen ze géén verlof om de bovenbedoelde ziektepremies voor haar rekening te nemen. Als gevolg van de betreffende circuldire van den Minister van Sociale Zaken krijgen achtereen volgens zoo goed als alle ge meenteraden adressen te behan delen van Ziekenfondsbesturen, welke om een bijdrage vragen in de premiekosten van werklooze leden. De resultaten, welke deze acties afwerpen, zijn zeer ver schillend. De voordeelen, aan inwilliging der verzoeken verbonden, zijn le. Dat de armenpraktijk der gemeentegeneesheeren niet zoo danig wordt opgevoerd, dat dezen een aanleiding bekomen om salarisverhooging aan te vragen. 2e. Dat werklooze verzeker den niet worden gedwongen om voor het fonds te bedanken, waardoor ze verschillende „bij komende rechten" van zoo'n fonds verliezen. Er kunnen tegen inwilliging echter ook verschillende bezwa ren worden aangevoerd. Eerstens staat het niet vast, dat de armenpractijk der doktoren door bedanken van werklooze leden van ziekenfondsen zóó danig zou worden uitgebreid, dat salarisverhooging der gemeente geneesheeren onontkoombaar wordt. Tweedens beteekent een tege moetkoming in de premiekosten van werklooze verzekerden een bevoordeeling van dezen boven degenen, die middels spaarzaam heid de ziekte-risico's zelfstandig wenschen te dragen. Derdens raakt het verantwoor delijkheidsgevoel van velen verder afgestompt door het nieuw- gecreëerde „recht", als hoedanig immers zulke onderstand na kor ten tijd weer wordt bezien. Het lijkt zoo'n kleinigheid om voor werklooze verzekerden een deel van de ziekenfondspremie te betalen, maar ook hier maken vele kleintjes 'n groot totaal. We hoorden dezer dagen van een plattelandsgemeente, waar het aantal werkloozen op 600 werd geschat, en de inwilliging van het desbetreffend verzoek van het Ziekenfonds op f 4700 per jaar zou komen te staan. Daarom leek ons de „oplos sing" welke men in een andere gemeente voor de moeilijkheid had gevonden, zoo'n gelukkige. In de bedoelde gemeente had den B. en W. zich tot de dok toren gewend, die toch óók een belangrijke partij in deze aange legenheid zijn. Immers, wanneer een groot aantal leden uit de Ziekenfondsen zou treden, be- teekende dat voor de doktoren vermindering van inkomen. Daar naast zou 'n uitbreiding komen te staan van de armenpractijk. Indien die uitbreiding al eenige aanleiding zou geven tot een verhooging van het salaris der gemeente-geneesheeren, wat in dezen tijd minstens twijfel achtig is, dan zal die ver hooging toch zeker niet het verlies geheel dekken. B. en W. verkregen toen van de doktoren, dat dezen het tarief, dat ze hun patiënten particulier, hetzij als leden van ziekenfond sen, in rekening brengen, met een zeker percentage in het onder-havige geval met 25 pet. zouden verlagen, wanneer de patiënten gezinsleden van een werklooze zijn. Deze oplossing biedt vele voor deelen. De ziekenfondsen ver krijgen practisch hetgeen ze heb ben gevraagd, want ze kunnen aldus voor werklooze leden een tijdelijke premiekorting toepassen; de gemeentekassen worden niet extra belastde bedongen tariefs vermindering geldt voor alie werkloozen, verzekerden en niet- verzekerdenen tenslottede geneesheeren behouden een be hoorlijke practijk, ze voor komen, dat een hoop menschen zich gaan wennen aan het gemak van de gemeenschap te laten opdraaien voor gezinsrisico's. Het is in de laatste jaren ge noegzaam bewezen, dat de meeste menschen even een gevoel van weerzin hebben te overwin nen, alvorens zich voor een of anderen vorm van armenzorg te melden, maar de voordeelen, welke ze daarna toevallen, doen het gevoelen van weerzin weldra vervagen. Dan rest alleen nog het „gemak". Md. Niet 'n belanghebbende, maar de gemeenschap van belanghebbenden dient te worden ingeschakeld. Uit de nota van de regeering aan de Tweede Kamer inzake de opmerkingen van de Rekenkamer over de controle op de crisis organisaties blijkt nog eens aldus lezen we in het Handels blad met welke moeilijkheden de overheid te kampen krijgt, wanneer zij zich met het parti culier bedrijfsleven gaat bemoeien en wanneer zij aan 't ordenen slaat. Het blad wil wel erkennen, dat in de bijzondere omstandig heden van het oogenbiik, be moeienis noodig is, maar de redactie begrijpt er niets van, dat gelet op de ervaringen met het „beheer" en de salaris- politiek van zekere landbouw crisis-centrales er menschen kunnen zijn, die zulke overheids bemoeienis principieel begeerlijk kunnen achten en duurzaam zouden willen zien gehandhaafd. Het Handelsblad voelt aan de hand van de geschetste ervaring dan ook niets voor corporatieve ordening. „Wat men wellicht aan groepsdeskundigheid zou winnen, zou men door groepsegoïsme weer kunnen verliezen." We zijn het met de zienswijze van het blad niet eens. Ons dunktin dezen tijd, juist nu corporatieve ordening zoo noodig is, schenkt men we denken daarbij aan de regeering een slechte kans aan de corporatieve gedachte. Wat doet men thans Als een of andere crisis-centrale in het leven wordt geroepen, belast -de regeering een deskundige, die als zoodanig een onbetwistbare reputatie geniet en als regel ook een voorman in de organisatie van een belangengroep is, met de leiding van het geval en Iaat dien man dan zekeren tijd min of meer aan zijn lot over. Loopt de zaak mis, dan wasschen alle libertijnen hun handen in onschuld en zeggen zeziet, dat is de corporatieve gedachte in practijk gebracht Niets is minder waar dan dit laatste. De belangen van een groep worden niet verzorgd door deze toe te vertrouwen aan een des kundige uit zoo'n groep, maar door ze, zooveel mogelijk en voor zoover vereenigbaar met andere en algemeene belangen aan de groepen in haar geheel over te laten. Voor zoover er daarna leiding dient te komen en deze is ongetwijfeld benoodigd kunnen de groepen haar eigen leiding kiezen, welke behalve aan de overheid ook verantwoording zal verschuldigd zijn en blijven aan heel de groep, ja, aan het het samenstel van groepen, dat bij een bepaalde tak van handel en nijverheid is geïnteresseerd, werk gevers bovendien en werknemers. De aanwijzing van een leidende deskundige van bóven-af, schept de mogelijkheid tot het dienen van eigenbelangzulke aanwijzing van den anderen kant uit, te weten door hen, die mede geïnteresseerd zijn biedt waarborg voor de meest intensieve controle. Dan gaat het om de bescherming van de „eigen'' portemonnaie. Willekeur kan nooit een' goede grondslag voor een goede maat schappelijke herordening worden. zal ze in de toekomst geleid moeten worden langsgeordenende banen, maar alle belanghebbenden moeten daar bij worden gekend, óók de concurrentie en óók de arbeiders, die niet uitsluitend belang hebben bij de vraagof een productie zoo loonend moge- i lijk kan plaats hebben, maar vooral of er zóódanig kan en zal worden geproduceerd, dat de consumptie zoo groot mogelijk zal zijn. Bij corporatieve ordening ver- gete men de.... corporaties niet De ordening, welke men thans veelal decreteert, heeft niets van de corporatieve gedachte, alles echter van het beginsel der dic tatuur. Ze bevordert het mono- polisme en staatssocialisme. in dat opzicht vreezen we ook voor de plannen van minister Gelissen, dezer dagen door hem bij zijn bezoek aan het economisch technologisch instituut te Maas tricht geopenbaard. Minister Gelissen kondigde de indiening aan van een wet, waarbij oprichting van nieuwe en uit breidingvan bestaande industrieën onder toezicht der regeering zul len komen. De overheid heeft van haar taak als bedrijfvoerster altijd een heel simpele voorstelling gehad ze schakelt concurrentie eenvoudig uit. En nu minister Gelissen de verdere industrialisatie van ons land wil gaan bevorderen, volgt hij blijkbaardezelfde simplistische gedachtengang. Nu de regeering misschien geld zal gaan steken in bepaalde nieuwe industrieën, welke ons in economisch opzicht verder onaf hankelijk gaan maken van het buitenland en de arbeidsgelegen heid ten onzent zulten verhoogen, gaat de eerste vrees weer uit naar de lieve centen, welke veilig moeten worden gesteld. Aan het „toezichtder regeering" moet de inrichting van nieuwe en de uitbreiding van bestaande fabrieken worden getrokken. Op dat natuurlijk eventueele concur rentie kan worden uitgeschakeld Voor dat doel moet het particu liere initiatief worden gesmoord. En daarbij stelt men het dan voor, alsof de hoogste ordenings wijsheid wordt betracht Willekeur, niets dan willekeur! De industrieele bedrijvigheid mag niet aan ambtelijke banden worden geketend. Ongetwijfeld Kosten van werk- Ioozenzorg. Toezicht op juiste besteding der gelden. De Regeeringspersdienst meldt: Toen de gevolgen van de huidige crisis zich meer en meer deden ge. voelen en de werkloosheid belangrijk in omvang begon toe te nemen, ging het Rijk zich weer, evenals in de na-oorlogsche jaren voor de steun- verleening aan werkloozen te in teresseeren. In het begin van 1931 werd de steunregeling, die in de na-oorlog- sche jaren had gegolden, weer in werking gesteld, terwijl het Rijk aan de gemeenten, indien deze de Rijks regeling volgden een bijdrage in de kosten toezegde. Voor het houden van toezicht op de naleving der Rijksvoorschriften werd een Rijkscontroledienst inge steld, die in den loop der jaren ge leidelijk werd uitgebreid. De kosten van de werkloozenzorg namen zeer snel toe en bedroegen al spoedig meer dan honderd mil- lioen per jaar. In verband hiermede heeft de Regeering het Werkloos heidssubsidiefonds in het leven moe ten roepen om de lasten meer ge. leidelijk over de gemeenschap te verdeelen. Het spreekt wel vanzelf, dat de Rijkscontrole op de gemeenten in tensiever moest worden naar gelang deze laatsten zelf minder in de kos ten bijdroegen. De Rijkscontrole, dienst is dan ook in het bijzonder in den laatsten tijd belangrijk uit gebreid. Ook de nieuwe Minister van Soci ale Zaken is voornemens hieraan in het bijzonder aandacht te schenken, Minister Slingenberg acht een strenge controle noodzakelijk 1. omdat de beschikbare geldmid delen dringend [eischen, dat er meer en meer op wordt toegezien, dat geen uitgaven worden gedaan, die niet dringend noodzakelijk zijn, en dat de beschikbare middelen zoo rechtvaardig mogelijk tot verdeeling komen: 2. omdat de betrokken gemeenten de uitgaven voor werkloozenzorg in vele gevallen zelf slechts voor het kleinste gedeelte dragen (de subsidie kan loopen tot 99 pet.) en dienten gevolge de kosten voor verreweg 't grootste gedeelte door het Rijk en de gezamenlijke gemeenten moeten worden gedragen. Het Rijk, dat het Werkloosheids- subsidiefonds beheert, is daarom niet alleen met het oog op de Rijksgel- den, doch ook met het oog op de gelden, door de gezamelijke gemeen ten in het fonds gestort, verplicht op een juiste besteding der gelden nauwlettend toe te zien. 3. in het bijzonder nu de geld middelen zoo schaarsch zijn, is het meer dan ooit in het belang van hen, die inderdaad hulp behoeven, in het belang van den bonafiden validen arbeider, dat strenge controleplaats heeft. De controle is dan ook niet gericht en kan nooit gericht en kan nooit gericht zijn tegen hem, die inderdaad hulp behoeft. De controle op de steunverleening in de groote gemeenten heeft de regeering tot dusverre om verschil lende redenen niet zoo intensief doen plaats hebben als in de andere ge meenten. Het aantal ondersteunden in de groote gemeenten tezamen vormt een belangrijk deel van het totaal aantal werkloozen in ons land; dit alleen reeds maakt, dat het pro bleem in de groote gemeenten uit den aard veel moeilijker is dan in de kleinere gemeenten. Wil men in de groote gemeenten met vrucht controle uitoefenen, dan diedt men ook .over een behoorlijk aantal geschoolde ambtenaren te beschikken. Minister Slingenberg meent thans over voldoende controleurs de be schikking te hebben om niet een regelmatigeRijkscontrole in de groote steden te doen aanvangen en zal zoo noodig het aantal controleurs vermeerderen. Vrije opmerkingen. HET VREDESGEWURM IN :GENèVE De vrede is in Genève dan weer gemaakt. Dagen van spanning. Geen accoor4Wel een accoord Een ingewikkelde resolutie. Vriendelijke woorden wederzijds. Taak van den Volkenbond nog eens in 't zonnetje gezet. kost voordelig gesneden slechts bij En de zaak wordt op den ouden voet voortgezet. Dat wil zeggen, dat de heer Mus solini oppermachtig en eigenmachtig doorzet met het sturen van troepen en doodend tuig naar Oost-Afrika, dat er al een datum is bepaald voor den Ministerraad, waarin „ge wichtige besluiten" zullen vallen en dat de Volkenbondsraad vlak voor het einde van den regentijd nog eens mag constateeren. dat het toch zoo'n moeilijke zaak is en dat het beter is, de vingers er niet aan te bran den, zoo schetst Quaritur in „De Morgen" het gehaspel te Genève. Het wordt den vredesvrienden toch wel misselijk te moede, als ze dat gewurm aanzien. Waarom wordt iemand, die alle Volkenbondsprincipes aan zijn laars lapt, maar niet eenvoudig losgelaten Dan kan men tot op zekere hoog te nog respect hebben voor Japan dat het Geneefsche gezelschap ver liet, toen het zrjn imperialisme ging botvieren. Nu zullen de drie mogendheden dan in een onderonsje over het on afhankelijke Abessinië gaan praten. Drie diplomaten weten wat één stuk onafhankelijkheid kost. Misschien vinden ze ook wel uit, dat Italië voor de uitbreiding van zijn levensruimte een ander stuk kolonie moet krijgen. Doch dit leer zal niet uit de eigen riemen gesne den worden. Reken daar maar niet op Het wordt voor de kleine mogend heden oppassen, als er zoo drie van die hooge heeren gaan smoezen. Ze moeten zich in Genève niet op de mat laten staan. Volkomen nuchter en zakelijk wordt hier verslag gedaan van de barbaarschheden, welke we in een toekomstigen oorlog moeten ver wachten. Er wordt gesproken over „aantrekkelijke objecten", waar men de beste gelegenheid tot moord en vernieling bedoelt. En er is sprake van „toevallige om standigheden", waarin het ge- wenscht zal zijn „zich van zijn bommenlast te ontdoen", terwijl dit uitdrukkingen zijn voor het zaaien van dood en verderf in open plaatsen zonder gewapende krijgers. Trouwens, die „toevallige omstan digheden" zullen niet steeds even toevallig zijn. Er spoken in de hersens der oorlogsvoorbereiders ook gedachten aan opzettelijke intimidatie der burgerbevolking door aanvallen op open plaatsen, aan het breken der moreele weer kracht achter het front, welke voor de weerstandskracht aan het front niet zonder belang is. Dit wetsontwerp, op zichzelf zoo nuttig en noodig, biedt veel aan grijpingspunten voor sombere en bittere beschouwingen over „voor uitgang" en „beschaving" in de twintigste eeuw. Het is wel een triest teeken des tijds Bij de indiening van het wets ontwerp tot bescherming van de burgerbevolking tegen luchtaanvallen teekent „De Morgen" o.m. het vol gende aan Op zichzelf kan tegen een wets ontwerp van deze strekking natuurlijk geen enkel bezwaar be staan, al is er over de practische uitwerking der maatregelen natuur- nog veel te delibereeren. Het is ons nooit duidelijk geweest, waarom pacifisten van een bepaald slag aan een organisatie der bescher ming van de burgerbevolking tegen luchtaanvallen niet hebben willen meedoen. Ons dunkt, dat zulk een bescherming uitstekend vereenig baar is met den heftigsten afschuw, welken men tegen den oorlog kan koesteren. Daarnaast dient echter vast gesteld te worden, welk een treurig verschijnsel het is, dat dergelijke maatregelen noodig zijn. Er moet met allen ernst reke ning gehouden worden met een oorlogsvoering in de toekomst, welke de burgerbevolking volstrekt niet ontziet. De vliegmachine, die prachtige vinding van het menschelijk ver nuft, dit teeken van vooruitgang en grooter volkerensaamhoorigheid, wordt zoo een instrument van afgrijselijke barbaarschheid. Nu wordt in redevoeringen en zelfs in conventies de afschuw voor het treffen van weerloozen door allen vastgelegd, maar onder hand maken ook allen zich op om te gelegener tgd al die rede voeringen en conventies te ver loochenen, dien afschuw op stal te zetten. In de Memorie van Toelichting op het hiervoren bedoelde wets ontwerp lezen we: „Niet alle ge- ge meenten zullen bij luchtaanval len in gelijke mate aan gevaar zijn blootgesteld. Gemeenten, waarin of nabij welke voor een luchtaanval aantrekkelijke objecten zrjn gelegen, als Regeeringsbureaux, militaire mobilisatie-centra, fabrie ken van oorlogsmaterieel en andere industrieën, belangrijke spoorweg bruggen of emplacementen e.d., zullen eerder een doelwit vormen, dan gemeenten, waarin of waarbij dergelijke objecten niet voorkomen. Omgekeerd echter kan voor laatstbedoelde gemeenten elk ge vaar voor luchtaanvallen niet ter zijde worden gesteld, al ware het slechts daarom, dat geen gemeente zeker kan zijn, dat niet een vlieg tuig door toevallige omstandigheden waaronder mogelijke vergissingen, zich van zrjn bommenlast ontdoet, ongeacht de plaats waar het zich bevindt." VENRAY, 17 Aug. 1935 2e Noord Limburgsche Land- en Tuinbouwtentoonstelling te Venray. Meer en meer worden de uitgebrei de plannen voor de aanstaande bo vengenoemde Tentoonstelling uitge stippeld. Zoo werden Maandag j.l.in het Hotel de Zwaan alhier aan de Perscommissie de navolgende mooie plannen ontvouwd, welke meer spe ciaal aan de Jonge Boeren en Jonge Boerinnen ter uitvoering worden toe vertrouwd. De Kring Horst der Jonge Boeren omvat: Horst, Helden, Sevenum, Lot- tum, de Maaskant en Venray, welke laatste plaats weer verdeeld in 7af- deelingen naar de Parochies of Rec toraten. Een 150 tal proeven, welke door de Jonge Boeren zullen worden inge leverd, zullen aan een nader onder zoek worden onderworpen, waarbij het beste uit het beste op de Ten toonstelling zal prijken. De afdeeling Venray zal als Tentoonstellingsge meente haar beste krachten moeten inspannen en teneinde nu te voor komen, dat een punt te veel en een ander in het geen aandacht zou ver krijgen, is er door de 7 afdeelingen besloten, dat ze uit fruitteelt, orga nisatie, Fok- en controle, ontgin ning, varkens, kippen, zaad enpoot- goed een keuze kunnen doen en zich daarin specialiseeren. Men mag dus verwachten, dat op dit gebied zeer intressante bijzonderheden zullen te zien zijn. Ook de Jonge Boerinnen, alzgnze nog niet zoover georganiseerd a!s de de Jonge Boeren, zullen dit maal aan de Tentoonstelling deelnemen. De afdeeling Venray zal een keur van werken te zien geven en hebben haar taak bereids verdeeld, en zal uitko men: de afdeeling Oostrum met een Boerenkeuken, de Heyde met een kinderslaapkamer, Castenray met linnenverzorging en ziekenverpleging, Leunen met eier- en melkgerechten, Merselo met groentenverwerking. Bovendien zal de Landbouwhuis- houdschool met een volledig program ma uitkomen. Zoo men ziet een veel omvattende taak, die de tentoonstel ling voor huismoeders en jonge doch ters zeer aantrekkelijk zal maken. Een en ander staat onder de des kundige leiding van mej. Hendriks uit Roermond. Z. Exc. de Minister van Staat Jhr. Ruys de Beerenbroek heeft een prachtige medaille be schikbaar gesteld voor de wedstrijd der Jonge Boeren. Ook de advertenties en de te ne men Stands op de tentoonstelling werden nog besproken, waarvoormen zich nog tot aanstaande Maandag kan aanmelden. Het is echter raad zaam niet tot het laatst te wachten ter voorkoming van teleurstelling. Hiervoor bestaat veel animo. U hebt toch ook al een of meer loten der Tentoonstelling Deze zrjn alsnog te bekomen op het Secreta riaat, van dhr. Wijnhoven, Directeur Landbouwschool.

Peel en Maas | 1935 | | pagina 1