gekookte metworst
slagerij chr. goumans
Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
Sneeuwklokje
Sneeuwklokje
De ziektepremies
voor werkloozen.
Willekeur als
maatstaf der
ordening
die hele fijne
25 cent per half pond
Teeken des tijds.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 17 ^Augustus 1935
Zes en vijftigste Jaargang No 33
WEET
wat U EET
Machinaal bereid
Hygiënisch verpakt!
EEL EN MAAS
ADVERTENTIEPRIJS 1 tot 8 regels 60 ct.
per regel 7l/z ct. Bij contract groote reductie
Uitgave FIRMA VAN DEN MUNCKHOF, VENRAY
Telefoon 51 Giro 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct.
Buiten Venray p. kwartaal 75 ct. Afz. nummers 5 cent.
Room-IJs
Chocolade-IJs
Citroen-IJs
Vs Liter thans 50 ct.
V* 25 ct.
Een nieuwe last voor
de gemeentebesturen
Het besturen van gemeenten
is „technisch" zeer vereenvoudigd
in de laatste jaren. Voor alles en
nog wat bestaan voorschriften en
circulaires, waarnaar men zich
heeft te richten. De autoriteit
van de gemeentebesturen is door
deze curateele natuurlijk Wel wat
geschokt, maar ze zijn tenslotte
ook van een hoop verantwoor
delijkheid af.
Op enkele punten nochtans
heeft men in Den Haag aan de
gemeentebesturen moeilijkheden
gelaten, welke haar beter be
spaard hadden kunnen blijven.
De houding van Den Haag ont
sproot o.i. uit eigen zwakte,
althans uit gemis aan volkomen
overeenstemming tusschen ver
schillende departementen.
Een dezer punten betreft de
houding van de gemeentebestu
ren ten opzichte van de ziekte
risico's der werkloozen en hun
gezinnen. De Minister van Sociale
Zaken heeft goedgevonden, dat
de gemeenten de betaling, geheel
of ten deele, overnemen van de
premies, welke werkloozen even
tueel hebben te voldoen aan de
ziekenfondsen, bij welke ze zijn
aangesloten.
Opdat de werkloozen in ons
land niet op tweeërlei wijze
zouden worden geholpen - som
migen min of meer afdoende en
anderen onvoldoende zou het
beter zijn geweest om ter zake
imperatieve en algemeen gelden
de voorschriften te geven.
De Minister deed zulks niet,
omdat zijn ambtgenoot, de Minis
ter van Binnenlandsche Zaken,
daartegen bezwaar had. Hij im
mers heeft een groot aantal
gemeenten onder een volledig
dwingende voogdij de z.g.
gesaneerde gemeenten en in
overleg met den Minister van
Financiën is het aan hem om
vast te stellen, over welke gelden
de besturen dezer gemeenten
mogen beschikken. Als regel
krijgen ze géén verlof om de
bovenbedoelde ziektepremies voor
haar rekening te nemen.
Als gevolg van de betreffende
circuldire van den Minister van
Sociale Zaken krijgen achtereen
volgens zoo goed als alle ge
meenteraden adressen te behan
delen van Ziekenfondsbesturen,
welke om een bijdrage vragen in
de premiekosten van werklooze
leden. De resultaten, welke deze
acties afwerpen, zijn zeer ver
schillend.
De voordeelen, aan inwilliging
der verzoeken verbonden, zijn
le. Dat de armenpraktijk der
gemeentegeneesheeren niet zoo
danig wordt opgevoerd, dat dezen
een aanleiding bekomen om
salarisverhooging aan te vragen.
2e. Dat werklooze verzeker
den niet worden gedwongen om
voor het fonds te bedanken,
waardoor ze verschillende „bij
komende rechten" van zoo'n
fonds verliezen.
Er kunnen tegen inwilliging
echter ook verschillende bezwa
ren worden aangevoerd.
Eerstens staat het niet vast,
dat de armenpractijk der doktoren
door bedanken van werklooze
leden van ziekenfondsen zóó
danig zou worden uitgebreid, dat
salarisverhooging der gemeente
geneesheeren onontkoombaar
wordt.
Tweedens beteekent een tege
moetkoming in de premiekosten
van werklooze verzekerden een
bevoordeeling van dezen boven
degenen, die middels spaarzaam
heid de ziekte-risico's zelfstandig
wenschen te dragen.
Derdens raakt het verantwoor
delijkheidsgevoel van velen verder
afgestompt door het nieuw-
gecreëerde „recht", als hoedanig
immers zulke onderstand na kor
ten tijd weer wordt bezien.
Het lijkt zoo'n kleinigheid om
voor werklooze verzekerden een
deel van de ziekenfondspremie
te betalen, maar ook hier maken
vele kleintjes 'n groot totaal. We
hoorden dezer dagen van een
plattelandsgemeente, waar het
aantal werkloozen op 600 werd
geschat, en de inwilliging van
het desbetreffend verzoek van
het Ziekenfonds op f 4700 per
jaar zou komen te staan.
Daarom leek ons de „oplos
sing" welke men in een andere
gemeente voor de moeilijkheid
had gevonden, zoo'n gelukkige.
In de bedoelde gemeente had
den B. en W. zich tot de dok
toren gewend, die toch óók een
belangrijke partij in deze aange
legenheid zijn. Immers, wanneer
een groot aantal leden uit de
Ziekenfondsen zou treden, be-
teekende dat voor de doktoren
vermindering van inkomen. Daar
naast zou 'n uitbreiding komen
te staan van de armenpractijk.
Indien die uitbreiding al eenige
aanleiding zou geven tot een
verhooging van het salaris der
gemeente-geneesheeren, wat
in dezen tijd minstens twijfel
achtig is, dan zal die ver
hooging toch zeker niet het
verlies geheel dekken.
B. en W. verkregen toen van
de doktoren, dat dezen het tarief,
dat ze hun patiënten particulier,
hetzij als leden van ziekenfond
sen, in rekening brengen, met
een zeker percentage in het
onder-havige geval met 25 pet.
zouden verlagen, wanneer de
patiënten gezinsleden van een
werklooze zijn.
Deze oplossing biedt vele voor
deelen. De ziekenfondsen ver
krijgen practisch hetgeen ze heb
ben gevraagd, want ze kunnen
aldus voor werklooze leden een
tijdelijke premiekorting toepassen;
de gemeentekassen worden niet
extra belastde bedongen tariefs
vermindering geldt voor alie
werkloozen, verzekerden en niet-
verzekerdenen tenslottede
geneesheeren behouden een be
hoorlijke practijk, ze voor
komen, dat een hoop menschen
zich gaan wennen aan het gemak
van de gemeenschap te laten
opdraaien voor gezinsrisico's.
Het is in de laatste jaren ge
noegzaam bewezen, dat de
meeste menschen even een gevoel
van weerzin hebben te overwin
nen, alvorens zich voor een of
anderen vorm van armenzorg te
melden, maar de voordeelen,
welke ze daarna toevallen, doen
het gevoelen van weerzin weldra
vervagen. Dan rest alleen nog
het „gemak". Md.
Niet 'n belanghebbende,
maar de gemeenschap
van belanghebbenden
dient te worden
ingeschakeld.
Uit de nota van de regeering
aan de Tweede Kamer inzake de
opmerkingen van de Rekenkamer
over de controle op de crisis
organisaties blijkt nog eens
aldus lezen we in het Handels
blad met welke moeilijkheden
de overheid te kampen krijgt,
wanneer zij zich met het parti
culier bedrijfsleven gaat bemoeien
en wanneer zij aan 't ordenen
slaat. Het blad wil wel erkennen,
dat in de bijzondere omstandig
heden van het oogenbiik, be
moeienis noodig is, maar de
redactie begrijpt er niets van,
dat gelet op de ervaringen
met het „beheer" en de salaris-
politiek van zekere landbouw
crisis-centrales er menschen
kunnen zijn, die zulke overheids
bemoeienis principieel begeerlijk
kunnen achten en duurzaam
zouden willen zien gehandhaafd.
Het Handelsblad voelt aan de
hand van de geschetste ervaring
dan ook niets voor corporatieve
ordening. „Wat men wellicht aan
groepsdeskundigheid zou winnen,
zou men door groepsegoïsme
weer kunnen verliezen."
We zijn het met de zienswijze
van het blad niet eens. Ons
dunktin dezen tijd, juist nu
corporatieve ordening zoo noodig
is, schenkt men we denken
daarbij aan de regeering een
slechte kans aan de corporatieve
gedachte.
Wat doet men thans Als een
of andere crisis-centrale in het
leven wordt geroepen, belast -de
regeering een deskundige, die
als zoodanig een onbetwistbare
reputatie geniet en als regel ook
een voorman in de organisatie
van een belangengroep is, met
de leiding van het geval en Iaat
dien man dan zekeren tijd min
of meer aan zijn lot over. Loopt
de zaak mis, dan wasschen alle
libertijnen hun handen in onschuld
en zeggen zeziet, dat is de
corporatieve gedachte in practijk
gebracht
Niets is minder waar dan dit
laatste.
De belangen van een groep
worden niet verzorgd door deze
toe te vertrouwen aan een des
kundige uit zoo'n groep, maar
door ze, zooveel mogelijk en
voor zoover vereenigbaar met
andere en algemeene belangen
aan de groepen in haar geheel
over te laten.
Voor zoover er daarna leiding
dient te komen en deze is
ongetwijfeld benoodigd kunnen
de groepen haar eigen leiding
kiezen, welke behalve aan de
overheid ook verantwoording zal
verschuldigd zijn en blijven aan
heel de groep, ja, aan het het
samenstel van groepen, dat bij
een bepaalde tak van handel en
nijverheid is geïnteresseerd, werk
gevers bovendien en werknemers.
De aanwijzing van een leidende
deskundige van bóven-af, schept
de mogelijkheid tot het dienen
van eigenbelangzulke aanwijzing
van den anderen kant uit, te
weten door hen, die mede
geïnteresseerd zijn biedt waarborg
voor de meest intensieve controle.
Dan gaat het om de bescherming
van de „eigen'' portemonnaie.
Willekeur kan nooit een' goede
grondslag voor een goede maat
schappelijke herordening worden.
zal ze in de toekomst geleid
moeten worden langsgeordenende
banen, maar alle belanghebbenden
moeten daar bij worden gekend,
óók de concurrentie en óók de
arbeiders, die niet uitsluitend
belang hebben bij de vraagof
een productie zoo loonend moge-
i lijk kan plaats hebben, maar
vooral of er zóódanig kan en zal
worden geproduceerd, dat de
consumptie zoo groot mogelijk
zal zijn.
Bij corporatieve ordening ver-
gete men de.... corporaties niet
De ordening, welke men thans
veelal decreteert, heeft niets van
de corporatieve gedachte, alles
echter van het beginsel der dic
tatuur. Ze bevordert het mono-
polisme en staatssocialisme.
in dat opzicht vreezen we ook
voor de plannen van minister
Gelissen, dezer dagen door hem
bij zijn bezoek aan het economisch
technologisch instituut te Maas
tricht geopenbaard.
Minister Gelissen kondigde de
indiening aan van een wet, waarbij
oprichting van nieuwe en uit
breidingvan bestaande industrieën
onder toezicht der regeering zul
len komen.
De overheid heeft van haar
taak als bedrijfvoerster altijd een
heel simpele voorstelling gehad
ze schakelt concurrentie eenvoudig
uit. En nu minister Gelissen de
verdere industrialisatie van ons
land wil gaan bevorderen, volgt
hij blijkbaardezelfde simplistische
gedachtengang.
Nu de regeering misschien
geld zal gaan steken in bepaalde
nieuwe industrieën, welke ons in
economisch opzicht verder onaf
hankelijk gaan maken van het
buitenland en de arbeidsgelegen
heid ten onzent zulten verhoogen,
gaat de eerste vrees weer uit
naar de lieve centen, welke veilig
moeten worden gesteld.
Aan het „toezichtder regeering"
moet de inrichting van nieuwe
en de uitbreiding van bestaande
fabrieken worden getrokken. Op
dat natuurlijk eventueele concur
rentie kan worden uitgeschakeld
Voor dat doel moet het particu
liere initiatief worden gesmoord.
En daarbij stelt men het dan
voor, alsof de hoogste ordenings
wijsheid wordt betracht
Willekeur, niets dan willekeur!
De industrieele bedrijvigheid
mag niet aan ambtelijke banden
worden geketend. Ongetwijfeld
Kosten van werk-
Ioozenzorg.
Toezicht op juiste besteding
der gelden.
De Regeeringspersdienst meldt:
Toen de gevolgen van de huidige
crisis zich meer en meer deden ge.
voelen en de werkloosheid belangrijk
in omvang begon toe te nemen, ging
het Rijk zich weer, evenals in de
na-oorlogsche jaren voor de steun-
verleening aan werkloozen te in
teresseeren.
In het begin van 1931 werd de
steunregeling, die in de na-oorlog-
sche jaren had gegolden, weer in
werking gesteld, terwijl het Rijk aan
de gemeenten, indien deze de Rijks
regeling volgden een bijdrage in de
kosten toezegde.
Voor het houden van toezicht op
de naleving der Rijksvoorschriften
werd een Rijkscontroledienst inge
steld, die in den loop der jaren ge
leidelijk werd uitgebreid.
De kosten van de werkloozenzorg
namen zeer snel toe en bedroegen
al spoedig meer dan honderd mil-
lioen per jaar. In verband hiermede
heeft de Regeering het Werkloos
heidssubsidiefonds in het leven moe
ten roepen om de lasten meer ge.
leidelijk over de gemeenschap te
verdeelen.
Het spreekt wel vanzelf, dat de
Rijkscontrole op de gemeenten in
tensiever moest worden naar gelang
deze laatsten zelf minder in de kos
ten bijdroegen. De Rijkscontrole,
dienst is dan ook in het bijzonder
in den laatsten tijd belangrijk uit
gebreid.
Ook de nieuwe Minister van Soci
ale Zaken is voornemens hieraan in
het bijzonder aandacht te schenken,
Minister Slingenberg acht een
strenge controle noodzakelijk
1. omdat de beschikbare geldmid
delen dringend [eischen, dat er meer
en meer op wordt toegezien, dat
geen uitgaven worden gedaan, die
niet dringend noodzakelijk zijn, en
dat de beschikbare middelen zoo
rechtvaardig mogelijk tot verdeeling
komen:
2. omdat de betrokken gemeenten
de uitgaven voor werkloozenzorg in
vele gevallen zelf slechts voor het
kleinste gedeelte dragen (de subsidie
kan loopen tot 99 pet.) en dienten
gevolge de kosten voor verreweg 't
grootste gedeelte door het Rijk en
de gezamenlijke gemeenten moeten
worden gedragen.
Het Rijk, dat het Werkloosheids-
subsidiefonds beheert, is daarom niet
alleen met het oog op de Rijksgel-
den, doch ook met het oog op de
gelden, door de gezamelijke gemeen
ten in het fonds gestort, verplicht
op een juiste besteding der gelden
nauwlettend toe te zien.
3. in het bijzonder nu de geld
middelen zoo schaarsch zijn, is het
meer dan ooit in het belang van hen,
die inderdaad hulp behoeven, in het
belang van den bonafiden validen
arbeider, dat strenge controleplaats
heeft. De controle is dan ook niet
gericht en kan nooit gericht en kan
nooit gericht zijn tegen hem, die
inderdaad hulp behoeft.
De controle op de steunverleening
in de groote gemeenten heeft de
regeering tot dusverre om verschil
lende redenen niet zoo intensief doen
plaats hebben als in de andere ge
meenten.
Het aantal ondersteunden in de
groote gemeenten tezamen vormt
een belangrijk deel van het totaal
aantal werkloozen in ons land; dit
alleen reeds maakt, dat het pro
bleem in de groote gemeenten uit
den aard veel moeilijker is dan in
de kleinere gemeenten.
Wil men in de groote gemeenten
met vrucht controle uitoefenen, dan
diedt men ook .over een behoorlijk
aantal geschoolde ambtenaren te
beschikken.
Minister Slingenberg meent thans
over voldoende controleurs de be
schikking te hebben om niet een
regelmatigeRijkscontrole in de groote
steden te doen aanvangen en zal
zoo noodig het aantal controleurs
vermeerderen.
Vrije opmerkingen.
HET VREDESGEWURM IN
:GENèVE
De vrede is in Genève dan weer
gemaakt. Dagen van spanning. Geen
accoor4Wel een accoord
Een ingewikkelde resolutie.
Vriendelijke woorden wederzijds.
Taak van den Volkenbond nog
eens in 't zonnetje gezet.
kost voordelig gesneden slechts
bij
En de zaak wordt op den ouden
voet voortgezet.
Dat wil zeggen, dat de heer Mus
solini oppermachtig en eigenmachtig
doorzet met het sturen van troepen
en doodend tuig naar Oost-Afrika,
dat er al een datum is bepaald
voor den Ministerraad, waarin „ge
wichtige besluiten" zullen vallen en
dat de Volkenbondsraad vlak voor
het einde van den regentijd nog eens
mag constateeren. dat het toch zoo'n
moeilijke zaak is en dat het beter
is, de vingers er niet aan te bran
den, zoo schetst Quaritur in „De
Morgen" het gehaspel te Genève.
Het wordt den vredesvrienden toch
wel misselijk te moede, als ze dat
gewurm aanzien.
Waarom wordt iemand, die alle
Volkenbondsprincipes aan zijn laars
lapt, maar niet eenvoudig losgelaten
Dan kan men tot op zekere hoog
te nog respect hebben voor Japan
dat het Geneefsche gezelschap ver
liet, toen het zrjn imperialisme ging
botvieren.
Nu zullen de drie mogendheden
dan in een onderonsje over het on
afhankelijke Abessinië gaan praten.
Drie diplomaten weten wat één stuk
onafhankelijkheid kost.
Misschien vinden ze ook wel uit,
dat Italië voor de uitbreiding van
zijn levensruimte een ander stuk
kolonie moet krijgen. Doch dit leer
zal niet uit de eigen riemen gesne
den worden. Reken daar maar niet
op
Het wordt voor de kleine mogend
heden oppassen, als er zoo drie van
die hooge heeren gaan smoezen. Ze
moeten zich in Genève niet op de
mat laten staan.
Volkomen nuchter en zakelijk
wordt hier verslag gedaan van de
barbaarschheden, welke we in een
toekomstigen oorlog moeten ver
wachten. Er wordt gesproken over
„aantrekkelijke objecten", waar
men de beste gelegenheid tot
moord en vernieling bedoelt. En
er is sprake van „toevallige om
standigheden", waarin het ge-
wenscht zal zijn „zich van zijn
bommenlast te ontdoen", terwijl
dit uitdrukkingen zijn voor het
zaaien van dood en verderf in open
plaatsen zonder gewapende krijgers.
Trouwens, die „toevallige omstan
digheden" zullen niet steeds even
toevallig zijn. Er spoken in de
hersens der oorlogsvoorbereiders
ook gedachten aan opzettelijke
intimidatie der burgerbevolking
door aanvallen op open plaatsen,
aan het breken der moreele weer
kracht achter het front, welke
voor de weerstandskracht aan het
front niet zonder belang is.
Dit wetsontwerp, op zichzelf zoo
nuttig en noodig, biedt veel aan
grijpingspunten voor sombere en
bittere beschouwingen over „voor
uitgang" en „beschaving" in de
twintigste eeuw.
Het is wel een triest teeken des
tijds
Bij de indiening van het wets
ontwerp tot bescherming van de
burgerbevolking tegen luchtaanvallen
teekent „De Morgen" o.m. het vol
gende aan
Op zichzelf kan tegen een wets
ontwerp van deze strekking
natuurlijk geen enkel bezwaar be
staan, al is er over de practische
uitwerking der maatregelen natuur-
nog veel te delibereeren. Het is
ons nooit duidelijk geweest, waarom
pacifisten van een bepaald slag
aan een organisatie der bescher
ming van de burgerbevolking tegen
luchtaanvallen niet hebben willen
meedoen. Ons dunkt, dat zulk een
bescherming uitstekend vereenig
baar is met den heftigsten afschuw,
welken men tegen den oorlog kan
koesteren.
Daarnaast dient echter vast
gesteld te worden, welk een treurig
verschijnsel het is, dat dergelijke
maatregelen noodig zijn.
Er moet met allen ernst reke
ning gehouden worden met een
oorlogsvoering in de toekomst,
welke de burgerbevolking volstrekt
niet ontziet.
De vliegmachine, die prachtige
vinding van het menschelijk ver
nuft, dit teeken van vooruitgang
en grooter volkerensaamhoorigheid,
wordt zoo een instrument van
afgrijselijke barbaarschheid.
Nu wordt in redevoeringen en
zelfs in conventies de afschuw
voor het treffen van weerloozen
door allen vastgelegd, maar onder
hand maken ook allen zich op om
te gelegener tgd al die rede
voeringen en conventies te ver
loochenen, dien afschuw op stal te
zetten.
In de Memorie van Toelichting
op het hiervoren bedoelde wets
ontwerp lezen we: „Niet alle ge-
ge meenten zullen bij luchtaanval
len in gelijke mate aan gevaar
zijn blootgesteld. Gemeenten,
waarin of nabij welke voor een
luchtaanval aantrekkelijke objecten
zrjn gelegen, als Regeeringsbureaux,
militaire mobilisatie-centra, fabrie
ken van oorlogsmaterieel en andere
industrieën, belangrijke spoorweg
bruggen of emplacementen e.d.,
zullen eerder een doelwit vormen,
dan gemeenten, waarin of waarbij
dergelijke objecten niet voorkomen.
Omgekeerd echter kan voor
laatstbedoelde gemeenten elk ge
vaar voor luchtaanvallen niet ter
zijde worden gesteld, al ware het
slechts daarom, dat geen gemeente
zeker kan zijn, dat niet een vlieg
tuig door toevallige omstandigheden
waaronder mogelijke vergissingen,
zich van zrjn bommenlast ontdoet,
ongeacht de plaats waar het zich
bevindt."
VENRAY, 17 Aug. 1935
2e Noord Limburgsche Land- en
Tuinbouwtentoonstelling
te Venray.
Meer en meer worden de uitgebrei
de plannen voor de aanstaande bo
vengenoemde Tentoonstelling uitge
stippeld. Zoo werden Maandag j.l.in
het Hotel de Zwaan alhier aan de
Perscommissie de navolgende mooie
plannen ontvouwd, welke meer spe
ciaal aan de Jonge Boeren en Jonge
Boerinnen ter uitvoering worden toe
vertrouwd.
De Kring Horst der Jonge Boeren
omvat: Horst, Helden, Sevenum, Lot-
tum, de Maaskant en Venray, welke
laatste plaats weer verdeeld in 7af-
deelingen naar de Parochies of Rec
toraten.
Een 150 tal proeven, welke door
de Jonge Boeren zullen worden inge
leverd, zullen aan een nader onder
zoek worden onderworpen, waarbij
het beste uit het beste op de Ten
toonstelling zal prijken. De afdeeling
Venray zal als Tentoonstellingsge
meente haar beste krachten moeten
inspannen en teneinde nu te voor
komen, dat een punt te veel en een
ander in het geen aandacht zou ver
krijgen, is er door de 7 afdeelingen
besloten, dat ze uit fruitteelt, orga
nisatie, Fok- en controle, ontgin
ning, varkens, kippen, zaad enpoot-
goed een keuze kunnen doen en zich
daarin specialiseeren. Men mag dus
verwachten, dat op dit gebied zeer
intressante bijzonderheden zullen
te zien zijn.
Ook de Jonge Boerinnen, alzgnze
nog niet zoover georganiseerd a!s de
de Jonge Boeren, zullen dit maal
aan de Tentoonstelling deelnemen. De
afdeeling Venray zal een keur van
werken te zien geven en hebben haar
taak bereids verdeeld, en zal uitko
men: de afdeeling Oostrum met een
Boerenkeuken, de Heyde met een
kinderslaapkamer, Castenray met
linnenverzorging en ziekenverpleging,
Leunen met eier- en melkgerechten,
Merselo met groentenverwerking.
Bovendien zal de Landbouwhuis-
houdschool met een volledig program
ma uitkomen. Zoo men ziet een veel
omvattende taak, die de tentoonstel
ling voor huismoeders en jonge doch
ters zeer aantrekkelijk zal maken.
Een en ander staat onder de des
kundige leiding van mej. Hendriks
uit Roermond. Z. Exc. de Minister
van Staat Jhr. Ruys de Beerenbroek
heeft een prachtige medaille be
schikbaar gesteld voor de wedstrijd
der Jonge Boeren.
Ook de advertenties en de te ne
men Stands op de tentoonstelling
werden nog besproken, waarvoormen
zich nog tot aanstaande Maandag
kan aanmelden. Het is echter raad
zaam niet tot het laatst te wachten
ter voorkoming van teleurstelling.
Hiervoor bestaat veel animo.
U hebt toch ook al een of meer
loten der Tentoonstelling Deze zrjn
alsnog te bekomen op het Secreta
riaat, van dhr. Wijnhoven, Directeur
Landbouwschool.