Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. i manufacture YWEUGST/ IJALFÖNOT manufacture)» fWORDEEUeSt Dit nummer bestaat uit DRIE bladen. Zalig Nieuwjaar Met 365 groote stappen... Buitenland. Provinciaal Nieuws Zaterdag 29 December 1934 Vijf en vijftigste Jaargang No 52 BLIJKEN TOCH HET PEEL EN MAAS 1 BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVKRlENTlüN1—S regels 60 cent, elke regel meer 71/» ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCK1IOF VËNRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent Het jaar 1934 is wellra voorbij gesneld en bijgezet in het mausoleum van den tijd. De tijd is onverbiddelijk. Hij snelt voort zonder ophouden, ongevoelig voor de smeekbeden van velen onder ons. De vlucht van den tijd zouden wij willen opschorten, wanneer wij de vreugden drinken, geboden door milde goddelijke hand. Wij zouden hem het halt willen toeroepen bij ons vorderen, aldoor verder, op de baan van het voort glijdende leven en zelfs in grijzen ouderdom klinkt nog weemoedig het liedje van verlangen. Maar onverbiddelijk vliegt de tijd voort, zich niet storend aan onze wenschen en aan onze smeekbeden o tijd, schort op uw vlucht! En zoo breekt weer aan de laatste laatste avond van het jaar, dat gaat verdwijnen in de kolken van den tijd. De klok tikt het: voort, voort, voort En ODze gedachten gaan terug naar den tijd van het verleden, naar 't gebeuren van vreugde, 't gebeuren van leed. Wij bemediteeren weder hetgeen een lach tooverde op ons gelaat en in ons binnenste wordt het weer blij als toen we de vreugd voor 't eerst beleefden. Doch ook andere gebeurtenissen trekken voorbij aan ons geestesoog. Ligt er geen stil verdriet begraven op den bodem van ons bart En gaat het niet verrijzen op den avond van Sint Sylvester Voelen wij niet weder opnieuw ontvlammen het verlangen, dat niet bevredigd. Strekt niet weder de hand zich uit naar wat gebleken was onbe reikbaar te zijn Herleeft niet een oud verdriet Een treurnis om iets heel liefs, dat heenging en niet weer komen zal 1 Denken over wat werd gegeven, over wat genomen, het is zoo heel natuurlijk bij het gaan van het oude naar het nieuwe jaar. Maar laten wij daarbij niet ver geten ons eigen leven te overwegen zooals wij het geleid hebben heel dat lange jaar. Hebben wij den tijd, ons door God geschonken, aangewend tot vermeerdering onzer verdiensten, zoodat wij beter zijn dan toen dit jaar begon Hebben wij onzen naaste voort geholpen langs het steile pad van het leven Dan slaat onze balans door Daar de zijde van het Goed. Maar waDneer wij rijkelijk hebben geproefd aan den beker der wereld- sche genoegens, ons hebben verza digd aan de verboden vrucht, dan zal ons geweten hameren en ons verwijten doen over het kwade, dat werd bedreven en het goede, dat werd nagelaten. Maar ook dan mag de moede loosheid ons niet overmeesteren. Immers, ginds wacht een goede Herder, totdat het verloren schaap weer tot Hem komt, ja, Hij zoekt den afgedwaalde op menigerlei wijze. Ruk u los. indien gij vrede wilt Het menschelgk opzicht is in uw leven een alles beheerschende factor geweesr. De spottende lach en de schampere opmerking van wie uwe handelingen gadesloeg, het waren remmen op uw weg naar het goede. Ruk u los, indien gij vrede wilt 1 Waneer wij den moed hebben om onze zucht naar wat van de aarde is, te temperen, ons verlangen naar het klatergoud der wereld te be dwingen, dan kan het jaar, dat nu voor de deur staat, worden een gezegend jaar 1 Zalig Nieuwjaar schreven wij boven dit artikel en wij kozen met opzet dien aloud Christelijken term, om uitdrukking te geven aan de wenschen, welke wij op dezen dag van harté toesturen aan onze abon» né's en medewerkers en allen, die ons op eenigerlei wijze steunen in onze taak: aan deze streek een weekblad te geven, gebouwd op de katholieke princiepen, een huisvriend die elke week de welkome gast is in de gezinnen en daar komt praten gemoedeiijk-eenvoudig, over de groote vraagstukken van den dag, over de uitingep van katholiek leven op velschillend terreiD, over de belangen van streek ^en qewest. Die taak is ons in den loop der jaren dierbaar geworden en de har telijke medewerking, welke wij hier bij velerwege ondervinden, zal ons een spoorslag zijn, om steeds meer en beter te doen beantwoorden aan de groote eischen, welke vooral tegenwoordig ook ^terecht aan een katholiek weekblad gesteld worden. Gesterkt door de groeiende waar deering voor ons streven, gaan wij met nieuwen moed en verjongde kracht aan den arbeid voor den nieuwen jaargang. Wij doen daarbij een beroep op den blijvenden steun en de mede werking van onze abonné's en ad verteerders. Met vertrouwen op God, met moed en levensblijheid gaan wij het nieuwe jaar in. Moge het onder GoJs zegen voor U allen, Lezeressen en Lezers, in alle opzichten worden: een Zalig Nieuwjaar Met 365 groote stappen ben je voorbijgegaan oud jaar ge weldige reus. We hebben je begroet een jaar geleden toen we je komst ver namen; en toen we je zagen aan komen, beschaduwd nog, achter de nevelen van het oude. We hebben je gegroet. Deuren en ramen hebben we opengezet en op de stoepen onzer huizen neergelegd onze wenscheD, onze brandendste verlangens stille étalage van hartsgsbeimen toen je den tocht begon van je 365 groote, zekere stappen. Je hebt de hoop zien glanzen in onze vochtige oogen. groote reus, machtige verschijning, we lagen langs den weg in afwachting alsof'een wonderdoener voorbijging. We hoopten, dat je als een kerk vorst voorbij zoudt gaan met een bisschoppelijk gebaat zegenend al onze menschelijke verlangens, zooals het leven van lederen dag ze ons ingeeft, gesprongen uit den dage- lijkschen nood, Want wij redeneeren niet. maar we verlangen naar wat goed is, we hunkeren naar rust. We hoopten, dat de stok in je handen een too- verstaf mocht worden en geen knots. Want wij zijn meoschen, die 't oogenblik grijpen; en voor onze oogen, die kortzichtig zijn. verloopen de lijnen al te vaak in de nevelen, waarachter de eeuwige heuvelen op rijzen. Maar die zijn ver en hoog. En je bent gekomen, geweldige reus, met je 365 groote stappeD, voortgaande in een wolk van ge beurtenissen met je tros van rampen en feesten, met je stoet van schreiers en lachers, geweldige, aanschrijdeud uit de eeuwigheid, brenger van Jobstijdingen, onverbiddelijke ,deur- waarder van 't leed, grillige strooier van het leed, grillige strooier van geluk, plotselinge streeler van ver- drietigen, neerknotser van luchtkas teelen. Berekeningen werden op je ge maakt. Het vooruitzicht alleen van je komst deed hopeloozen, beroofd en berooid door de ernstige tijdsom standigheden, nog hopen. Op den drempel van een woning lag een ziek kind, ten doode opge schreven, maar de moeder spreidde haar kleed en keek je in de oogen, alsof je een wonder zou verrichten. En jonge gelieven stonden in de deuropening en wachtten een be trekkiDg en vrouwen een blijde ge boorte en een heel gezin het leven van een kostwinner en de bedrogene bevrijding uit de handen van zwen delaars en de getrapte verwachtte recht en de arme brood en de we reld den vrede en een land veilig held en een speculaDt zoete winst en een stakker een prijs in de loterij en allen, allen verwachtten iets. Toen ging je voorbij, met je 365 groote stappen. Over ons heen gin gen de groote, hooge schreden en ineengedoken zaten we met angst voor de verplettering en met hoop op 't wonder. Nu ben je voorbij en achter je vermengen zich de hartsmkken en de vreugdekreten en kruisen elkaar de lijkwagens en de bruiloftskoetsen, branden de strekke rijen der eenza me kaarsen om de baar en schitteren de luchters boven de bebloemde feesttafel. O wij dwazen 1 met onze vul gaire gedachten en onze vulgaire woorden zagen we jou, groote reus, als een drager van „bof'' of brenger van „pech" en we dachten er bij onze berekeningen niet aan dat je kwaamt geweldig en groot als een profeet. als een rechter en een belooner, als een straffer en als een beproever: dat je kwaamt in nomine Domini, in den naam des Heeren. Je opvolger is al op komst... Zijn □aam staat al in de kranten, en wordt genoemd in de brieven en met gouden letters bezegeld bij de ledige bladzijden van de agenda 1935 1 Wat zullen we dit jaar daar in neerschrijven Welk brok levens verhaal zal hij aanvullen achter de 365 open datums, achter de Zater dagen en Zondageo, achter de week en achter deoffeestdag Zullen de feestdagen feest zijn En de lippen tellen. De cijfers liggen al klaar, de berekeningen zijn reeds gemaakt met een groote „als" er voor. Het oude spel begint opnieuw het spel van begeeren, het liedje van verlangen. Het vacantiereisje voor dezen zomer is reeds besprokeD, de kamer voor 't logeetje klaar gemaakt; de trousseau voor de baby ligt gereed, blauw en wit, een zilveren bruiloft wordt voorbereid, een priesterfeest blij verwacht. Gekleurd liggen voor de oogeD, op de kaart van het komend jaar, vele datums, als plaatsen op een atlas. Voor 'r examen zullen we slagen, en allen zullen we 365 dagen ouder woideD; de dokter zal me genezen van een hinderlijke kwaal. Of... de meest ongenoode gast zal aanbellen en de liefste meenemen naar zijn zwarte rijk het feest zal niet doorgaande baby het licht vaa deze aarde niet zien de operatie tafel zal een baar worden. Of.... MeDsch, kijk niet vooruit, bereken niet, schuif geen pionnen. God zet de steenen, vak voor vak. Wie kent den tijd en doorspeurt de toekomst Wie wentelt de wolk der gebeurte nissen weg, of ontloopt den storm die zich ontketenten weer ontloopt het jaar met zijn 365 groote zekere stappen Maar gaat staan, allen bij de poort en verwelkomt in hem, niet den vervuiler onzer wenschen, maar één die komt in nomine Domini In den naam des Heeren. De romantiek van Oudejaarsavond. Het kwam als een donderslag van een helderen hemel.., Alles had hij verwacht, maar dit niet... De lippen fel opeengeknepen, de oogen half dicht, zat hij haar op te nemen en vroeg hij zich af, wat zij met dit „listig opgezet" plannetje bedoelde... O, hij had de vrouwtjes door, hij liet zich niet gauw vangen... Rustig bleef ze onder zija onbe schaamden blik. Even nipte ze aan haar thee, dan merkte ze kalm op Jaap, ik moet je er even op attent maken, dat je op dit oogeobiik elke beleefdheid uit het oog verliest, Wanneer ik je houding nog verder zou critiseeren, dan zou ik zeggen, dat je bepaald beleedigend bent... Ik doe je een heel gewone uitnoodigiDg. Uit naam van mijn ouders noodig ik je uit. Oud en Nieuw bij ons door te brengen, en voeg er bij, dat ik ook zeer op prijs zou stellen, wan neer je kwam. In plaats van nu te zeggeD, of je de uitnoodiging accep teert of niet, zit je me op een onaan gename manier op te nemen. Alsof ik je het voorstel deed, te gaan- trouwen. Dit laatste liet ze er eenigszins schalksch op volgen, het moest voor een grapje door gaan, maar beiden voelden maar al te zeer, dat zij daar den spijker op den kop had geslagen. Het meisje kende de cynische gedachten van den jongen man tegenover haar. Dank .je, meende hij weer, op nieuw bijna beleedigend. Voor de uitnoodiging Neen. Voor je gedachten- Het meisje boog zich voorover. Het licht van het lampje, dat voor haar op het tafeltje stond, bescheen haar gelaat, verzachtte alles, deed de oogen schitteren, zoodat ze er aan trekkelijker dan ooit uitzag. Even wachtte ze ze kende het effect van het rozig schijnsel, dan vroeg ze Waren mijn gedachten onjuist NeeD, was het antwoord, ze waren volmaakt juist... Weet je, dat je er buitengewoon aardig uitziet op dit oogenblik Dat jij zoo iets opmerkt, lachte ze, om dan de eerlijke bekentenis te geven ja, ik weet dat ik er aardig uitzie, en daar elke vrouw graag bekoren wil, blijf ik nog een oogen blik zoo zitten... Mag wel, hè... Nu, hoe staat het met de uitnoodiging Moet ik aardig zijn voor je ouders, voor jou, als ik bij jullie logeer Dat moet je zelf weten. Beleefd heidshalve was het mogelijk wel zoo netjes. Wat doen jullie met Oud en Nieuwjaar. We praten gezellig. We maken een leuk familiefeest O jee. We houden hartelijke toe spraken en klinken op elkander. Wat een prestatie zeg. En moet ik daarbij zijn De auto staat tot je beschik king. Je kunt in een half uur de Daaste stad bereiken en daar je vertier zoeken.., Ik geloof, dat het bij jullie thuis romantischer is. Jammer, dat ik zoo weinig gevoel voor romantiek heb... Stil, beval ze met verheffiog van stem, nu moet het uit zijn. Waarmee Met je spotten. Zoo Je mag overal spotten, waar je maar wilt, maar in mijn nabijheid niet meer. Doe je het wel dan is het onherroepelijk uit met onze vriendschap. Het zou je oogenschijn- lijk niets kunnen schelen. Maar in je binnenste ben je niet zoo sterk, als je wel wilt doen voorkomen. Omdat ik denk, dat je tegen de viering van Oud en Nieuw opziet, om die alleen op je kamer door te brengen, ter wijl alle andere menscben gezellig bij elkaar zijn, daarom heb ik je deze uitnoodiging gedaan. O, neen, mijn ouders hebben deze invitatie niet gedaan, ze hadden mogelijk liever, dat ik alleen kwam, maar ik kan en ik wil je niet aan je lot overlaten... Zie zoo, nu weet je alles e behoeft deze uitnoodiging niet dadelijk aan. te nemen. Je kunt me vanavond opbellen. Deok er dus maar eeDS over na en bedenk welke houding je tegenover dit alles aan te nemen hebt— II. Jeap ijsbeerde zijn kamer op en neer... Die kleine kat had vanmid dag wel duidelijk de puntjes op de i gezet en ze had de waarheid goed doorvoeld. Hij zag tegen deze vie ring in dien kring op als een on overkomelijk bezwaar.,. Hij herin nerde zich Oud en Nieuw van het vorig jaar. Hoe hij alleen op zijn kamer had gezeten, hoe de eenzaam heid hem te machtig was gewordeD, hoe hij gevlucht was om elders af leiding te zoeken... Hij had zich zoogenaamd vermaakt in allerlei gelegenheden, doch toen hij thuis kwam had hij zich nog ellendiger en beroerder gevoeld. Moest het ditmaal weer zoo wor den Hij had geen vrienden, nadat zijn eenige vriend hem verlaten had bij haatte alle vrouwen, nadat die eene, die hij meende lief te hebben, hem had verlaten hij had zich opgesloten in een eenzaamheid, die hij zelf ge- wenscht hadbij was zoogenaamd hard en bitter en cynisch geworden, en toch... toch was het, zooals Annie het gezegd hadhunkerde hij naar een klein beetje hartelijkheid... Annie? Er verscheen een zachte uitdruk king in zijd oogen... Annie was de eenige mensch, die hem iets zei. En hoe goed begreep ze hem... Nu had ze hem uitgenoodigd. Ze zou hem helpen. Dat lieve kindStil, niet beginnen te dwepen. Hoe was het met die andere gegaan Moest dit ook op een teleurstelling uitdraaien? Niet te hard van stapel loopen. Zou hij de uitnoodiging aannemen Zou den het nog gelukkige uren kunnen worden Hij deed het, hij deed het. Met een haast, alsof allerlei ge dachten hem mogelijk terug konden houden van zijn plan, belde bij op Weldra had hij haar aan de telefoon. Annie... Ja? Ik neem de uitnoodiging aan. Heerlijk. Ik zal mijn best doen aardig te zijn, maar of ik slagen zal, weet ik niet. Waar een wil is, is een weg... III. Het werd een buitengewoon pret tig feest. Annie's moeder was een lieve, grijze vrouw, die voor hem zorgde, zooals zija moeder gedaan zou hebben met haar vader viel te praten, die was een gezellige oude heer, en.... Annie zelt— was liever dan ooit... Hij bewonderde haar, zooals zij zich gedroeg, om vriende lijk en aardig te zijn voor allen... Wit was dat alles lief en eenvoudig geweest... Er was een ongekende vrede en rust over hem gekomen.. Nu zaten ze stilletjes bij elkaar. Buiten schemerde het, binnen brandde enkel de pianolamp. Het licht viel op de toetsen, de rest van de kamer werd in het half-donker gelaten... Er kwam een verlangen in hem, om eens te spelen. Hij had het welis waar lang niet gedaan, maar toch... Vroeger speelde hij veel... Nu zou hij het wel weer willeD, nu, in deze kamer, in deze stilte, bij deze men- schen... Hij stond op als gedwongen door een vreemde macht, hij nam voor de piano plaats, nog even zag hij, als in een droom ^Dnie's blijde oogen dan klonken de eerste rustige, wee moedige accoorden van Beethoven's „Mondscbetnsonate"... -Hij speelde, zooals hij mogelijk nog nooit had gespeeld, hij speelde met zulk een overgave, dat hij na het eindigen er van droom-verloren voor zich uit bleef staren- Een lieve stem naast hem. wekte hem uit zijn gedachtenDat was mooi, Jaap. Ik wist niet, dat je speelde. - Ik had er geen pleizier meer in. - Domme jongen, beknorde ze hem zacht. Waarom weer je alles uit je leven, dat het juist waardevol kan maken. Bedenk toch, dat het geluk niet zoo maar tot ons komt, maar durf het te grijpen, durf het te grijpen. Ook in het talent, dat je bezit. Zonder aan haat ouders te denken, greep hij haar handen en vroeg hij Annie, mag ik het je nu zeggen, mag ik 't geluk nu volledig grijpen... Annie, mag ik met het oude jaar het verleden afsluiten en met het nieuwe een nieuw heerlijk leven beginnen met jou Zijn oogen zochten smeekend de hare. Goeie jongen, was het antwoord, Weet je dan niet, dat ik al vanaf onze eerste kenDismakiDg van je hield? Weet je dat niet Nu weet ik het, glimlachte hij en kuste haar handen.. De klok sloeg twaalf zware slagen. De romantiek van Oudejaarsavond had dit hart van de cynicus gebroken. werden voor deze Kerstmis de groot ste inkoopen gedaan. Volgens mede- deeling van de kleinhandelsorganisa ties werd er vijftien procent meer verkocht dan het vorige jaar. Wilde geruchten aan de Saar. Onder de bevolking liepen tweede Kerstdag geruchten over gevechten, welke zich tusschen soldaten van de internationale troepenmacht en Saar- landers zouden afgespeeld hebben. Voorts liepen nog geruchten, dat Engelsche soldaten door Italianen waren gearresteerd en gevangen ge houden werden. Feit is, dat een Eogelsche soldaat door Italianen in zulk een toestand werd aaDgetroffeu, dat hij zich noch zijn naam, noch zijn kazerne berin neren kon. Men bracht hem daarop naar de Italiaansche kazerne, om zijn roes te kunnen uitslapen. Treinbotsing. De sneltrein van Detroit naar Montreal is op Canadeesch gebied in botsing gekomen met een trein met Kerstreizigers. Er zijn 18 dooden en 50 gewonden, 200 DOODEN IN DE VER. STATEN. Gedurende de laatste dagen zijn in de Vereenigde Staten bijna 200 menschen om het leven gekomen, tengevolge van auto-ongelukken, vliegtuigongevallen, treinongelukken, verdring, vechtpartijen en moorden. California en Texas staan aan het hoofd van deze droeve lijst met elk 24 slachtoffers. Dan volgt Missouri met 21 dooden. terwijl een 12-tal staten tien of meer slachtoffers telt. Door auto ongevallen op de wegen van Los Angelos naar het NoordeD van Californié kwamen 16 personen om het leven. In Texas eischte het autoverkeer 15 dooden. Het totaa! aantal ongelukken in de staten be droeg 73. Verder, hebben minstens 24 zelf moorden plaats gehad. Door brand zijn 22 personen om het leven gekomen, w,o. zes kinde ren, die het slachtoffer werden van Kerstboombranden. Godshaat in Mexico. Op den vooravond van Kerstmis werd een verrassende mededeeling van den minister van landbouw ge publiceerd, waarbij de eerste Kerstdag tot werkdag werd verklaard. Later werd deze verordening uit gebreid tot de staatsbeambten, die dus op 25 December, evenals op een gewonen werkdag, moesten arbeiden, ofschoon volgens de arbeidswet de eerste Kerstdag een feestdag is. Vermist iliegtuig gevonden. Het vliegtuig uit Erko (Nevada), met drie kinderen aan boord, die met Kerstvacantie gingen, dat spoorloos was verdwenen, blijkt in een ravijn te zijn gestort. De drie kinderen en de piloot zijn om het leven gekomen. Grootere inkoopen voor Kerstmis. Sinds het begin van de depressie VENRAY. 29 December 1934 GOUDEN PRIESTERFEEST. Zonder uiterlijke feestelijkheden heeft de ons allen bekende en sym pathieke Pater Peeters zijn gouden priesterjubileum gevierd. Ongetwijfeld zouden de VeDrayers, die steeds hun priesters eeren, deze zeldzame gelegenheid hebben aange grepen om hun gevoelens jegens den gouden Jubilaris te uiten, ware het □iet, dat het overlijden van zijn broeder, die stierf op het oogenblik van het terugkomen uit de Missie van diens zoon, nog te korten tijd geleden was, om uiterlijk feest te vieren. Op eersten Kerstdag droeg de Jubilaris, geassisteerd door zijn Heerneef, in de Kapel der Eerw. Zusters Ursulinen alhier een plech tige H. Mis van dankzegging op, waarna door de Eerw. Zusters een feestontbijt werd aangeboden. De dag werd verder in intieme familie kring doorgebracht. Op tweeden Kerstdag bracht Ven- ray's Harmonie den Jubilaris, die ten huize vaa zijn voornoemden broeder verbleef en in de schaduw van „Jerusalem" ligt, eene serenade, waarbij de President der Fanfare, Dr. Sala, den Jubilaris gevoelvol toesprak en de voornaamste feiten uit het zegenrijke, volle priesterleven ven den Jubilaris memoreerde. Spreker wees er op, dat de Jubi laris als eerste Nederlander der Mis sionarissen van het H. Hart te Tilburg, werkzaam was aan de tot standkoming der Provincie in Ne derland, later als klooster-overste, hoe bij nog op 48jarigen leeftijd, bezield met jeugdig vuur, naar de missie der verre Philipijnen trok, waar bij vele jaren werkzaam bleef en na zijn terugkeer nog onvermoeid zijn leven voor het zielenheil in Nederland voort te zetten. Ook als schrijver, heeft de Jubilaris □aam gemaakt. Al moest hij gispen, steeds wist zijn blij hart de juiste woorden kte vinden om humor zijn deel te geven. Verder memoreerde Dr. Sala, dat Venray den Jubilaris ook als Spreker heeft leeren kennen bij de St. Odafeesteo, waarbij Z. E. de harten der Venrayers wist te raken en te ontroeren. Nadat de Jubilaris, nog kras en recht van gestalte, aan Venray's Harmonie als vertegenwoordigster van Venray, zijn dank had uitge sproken, sprak hij de hoop uit, dat op den ingeslagen weg zal worden voortgegaan en steeds de Priesters zullen geëerd worden zooals onze Voorvaderen dat deden. Op de hierna gevolgde receptie, zagen we den H. E. Heer Deken van Venray met de beide Eerw. Heeren Kapelaans. Ook wij sluiten nog gaarne onze beste wenschen hierbij aan en hopen den ons zoo sympathieken Pater nog vele jaren te mogen kennen. Moge uit onze sympathie voor hem, die de hitte en den last van den dag gekend heeft, de collecte, die ziju Heerneef in zijn schoon stukske van de vorige week „Zeuj 't goan" aankondigde, in ruime mate slagen. GEVONDENeen portemonnaie met geld. Inlichtingen bij den Rijks veldwachter. UITVOERING „POLYHYMNIA." De jaarlijksche zang- en tooneel* avond van het Gemengd Koor Polyhymnia mag volkomen geslaagd heeteu. De zangnummers werden onder de schitterende leiding van den directeur, den heer Welting, prachtig uitgevoerd. Is het geen groot genot zóó te hooren zingen Allen kunnea trotsch zijn deel uit te maken van een vereeniging, die zoo iets kan presteeren. Het kluchtspel „Tante Rika's Testamentsloeg er bij het publiek goed ia. Het eene lachsalvo volgde op het andere. De diverse roliea werden zoo keurig vertolkt, zoodat een eventueele jury een zware taak zou hebben, indien ze had moeten uilmakeo, welke rol het beste ge speeld werd. Dank zij den leider de heer P. van Opbergen, die door zijn ijvervolle toewijding de spelers tot een dusdanig succes wist te brengen. De sympathie, welke Poiyhymnia steeds in Venray in groote mate heeft genoten, is door het gepres teerde van dezen avond zeer zeker vergroot, wat de leden dan ook voor hun vereeniging ten volle ver diend heeft. Moge we de uitvoering op tweede

Peel en Maas | 1934 | | pagina 1