Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. jJACfOM ASPIRIN fjAÏFQMft /manufacturen VOORDELIGST/ manufacturen VOORDELIGST/ Dit nummer bestaat uit DRIE bladen. De komende feestdagen. Binnenland. Ons weekpraatje. Provinciaal Nieuws j- Zaterdag 1 December 1934 Vijf en vijftigste Jaargang No 48 j> BLIJKEN TOCH HET PEEL EN MAAS BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVERT EfNTIaN: 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7'/i et. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF VENRAY Telefoon 61 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct.f per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent De inenscli kan niet leven van brood alleen Een gepaste feestvreugde is de beste medicijn tegen geestelijke verkommering. Koopt, maar koopt bij den handeldrijvenden Middenstand. Juist als de natuur tot haar zwart ste diepte is verzakt eu de wlnter- sche somberte de menschheid dreigt te overweldigen, doemen de Decern- bersche feestdagen als een blij en lichtend verschiet voor ons op en helpen de kleine belevenissen van Sinterklaas. Kerstmis. Oud- en Nieuwjaar deze zoo warme familiefeesten ons over het zwaar ste van den winter heen. ons blnnen- voerende in het voorportaal van de levenwekkende lente. Daarom moeten we de kleine huiselijke genietingen van de komende feestdagen niet aan ons laten voorbij- gaan, maar ze met bedachtzaamheid proeven, opdat ze als een geestelijke medicijn op ons en de onzen mogen Inwerken. Op bescheiden wijze meedoen aan de huiselijke vreugde, welke straks gewekt gaat worden, beteekent geen overdaad, zelfs niet in dezen tijd en in de moeilijke particuliere om standigheden van velen. De mensch kan nu eenmaal niet leven van brood alléén op bepaal den tijd moeten we het „brood' weten uit te sparen voor het mate rieel miDder noodzakelijke, opdat ook de geest eens worde gevoed, welke het lichaam werkkrachtig moet houden. In het vorige jaar lazen we eens een Sinterklaasvertelling, waarin de moeiten werden geschilderd van een werkloozen gesteunde om voor zijn kinderen een paar kleiue Sinterklaas- cadeaux bijeen te brengen: wat suikeren beesten, een blokkendoos en een pop. In dat verhaal trad ook een „ver standelijke" niet gesteunde op, die zijn wijze hoofd schudde over het gebrek aan overleg van dien werk loozen vader, die aan het geven van klungelarijen dacht, terwijl zijn kinderen toch allereerst behoefte hadden aan behoorlijk eten, aan kleeren eu dekking voor den nacht. „Maar, mensch 1" zoo riep de vader in dat verhaal uit. „begrijpen jullie dan niet, wat het zeggen wil, als je kinderen juist gelijk alle andere kinderen, je voortdurend vertellen, wat ze in de winkels hebben gezien, je vragen, wat ze krijgen en je niet gelooven kunnen, als je ze zegt, dat Sinterklaas ons dezen keer wel ver geten zal? Ze proeven het op Sinter klaasdag niet. dat er geen vet op hun eten is en ze voelen s avonds niet, dat ze een boterham minder hebben gehad. Bij de kachel, die koud is, zingen ze 't liedje van Sinterklaasverlangen en ze luisteren naar elk belletje, dat ze hooren over gaan Een paar speelblokken en een houten pop beteekenen dan méér dan brood en pap en warmte. Die doode spelletjes brengen levenwekkende warmte in kinderhartenze wekken een lach en vreugde ze versterken den moed om den honger verder te dragen 1" Zóó ongeveer sprak die vader, naar we ons herinneren, in het be doelde verhaal en het zal wel de diepe waarheid dezer woorden zijn, waardoor we ze leerden onthouden. V In een donkeren tijd als we thans beleven, hebben we het Sinterklaas feest en een Kerstvreugde méér be- noodigd dan ooit, óók degenen, die nog geen materieelen nood hebben, want zorgen en bekommernissen hebben we allemaal. De vreugde der 'komende huiselijke feestjes zal onzen ■geest sterkeu en de krachten schen ken, welke we behoeven om onzen bestaansstrijd verder te voeren. Vieren we komende feesten daarom zoo intens mogelijk, doch mede met groote bedachtzaamheid, opdat ze ons niet in nieuwe zorgen steken. Die feesten zijn er voor iedereen, maar haar opzet dienen we te regelen naar onze middelen. Met tact moeten we de verwachtingen van kinderen en verwanten zóó leiden, dat die niet boven ons „kunnen" uitgaan. Niet de materieele waarde van hetgeen we den onzen schenken is maatstaf voor de waardeering, welke ons deel zal worden, maar de mate van het offer, dat we moeten brengen en de innigheid van onze liefde of vriend schap. welke we aldus kenbaar heb ben gemaakt. Koop raak zoo luidt een arti keltje in de Maasbode, dat we ook onzen lezers willen voorzetten. Koop maar raak Neen lezers, dien raad zouden wij niet graag willen geven Zeker niet in dezen tijd... Nu de inkomsten steeds meer dalen nu allerlei artikelen met crisishef fingen worden belast om daaruit een crislssteun te kunnen betalen nu de lasten op de gezinnen tot een bijna ondraaglijke hoogte zijn gestegen, nu gaat het zeker niet aan om maar raak te koopen. Maar nu komt het er dus te meer op aan maar RAAK te koopen Nu gaat het er om, de tering zoo goed mogelijk bij de nering aan te passen, zijn inkomsten zoo juist mogelijk te besteden, de koopkracht waarover men beschikt, zóó te ge bruiken, dat men daardoor het wel varen van zich en zijn gezin en van ons Nederlandsche Volk zoo goed mogelijk bevordert. De tijd komt weer aan, waarin U, Mijnheer de lezer en vooral U. Mevrouw de lezeres, in het bijzonder koopen gaat. November-December konden in de kalender gerust als koopmaand" te boek staan Dit zijn de wéken, waarnaar de winkelstand het geheele jaar met spanning uitzietde weken, die het jaar goed moeten maken die beslis sen over winst of verlies. Onnoodig er op te wijzen, hoezeer de winkelstand dit jaar de komende weken met spanning verbeidt 1 In dezen crisistijd zal de Decem bermaand voor den handeldrijvenden middenstand stand, die in het algemeen, gelukkig I nog niet voor crisissteun in aanmerking kon komen van bijzondere beteekenis zijn. Nu heeft de koopster veler lot in handen 1 Zal het Nederlandsch publiek zijn koopkracht zoo bestedeD, dat het den handeldrijvenden middenstand uit de klauwen van het crisismonster houdt Zal ons volk zijn roeping verstaan, om wat wij van de nationale wel vaart over konden houden zoo breed mogelijk te verspreiden Zullen wij het nationaal belang weten te dienen, dat een bescheiden welvaart voor velen, vooral in dezen tijd, zoo goed mogelijk wordt be vorderd De klant is koning 1 zegt terecht de moderne verkooper. Of beter de klante is koningin Mogen vorst en vorstin zich hun souvereine waardigheid en macht bewust zijn 1 Koop en koopt raak Nu we nog slechts enkele dagen verwijderd zijn van het traditloneele feest van de kinderen en de oude ren dat zich ondanks alle nieuw lichterij en paedagogische bezwaren en ondanks zelfs een ongekende eco nomische crisis heeft weten te hand haven, zullen wij ditmaal met onzen blik laten gaan over ons malaiseland, om de voornaamste gebeurtenissen de revue te laten passeeren, maar zullen wij onze beschouwing wijden aan het mooie St. Nicolaasfeest, dat nog steeds, gelijk eeuwen her, blij heid kan tooveren in de harten van jong en oud. Laten wij vooral nu dit mooi feest zien in verband met den nood en de ellende om ons heen, die duizenden en duizenden in hun kluisters gevan gen houden. Laten ellen, die daartoe nog in staat zijn, naar vermogen bijdragen om te zorgen, dat de goede gaven van den Heiligen Man niet geheel en al voorbijgaan aan de arme kindereD, die zonder onze hulp wel licht vol verwachting hun klompje zetien, om het op den 6en December leeg te vinden Laten wij ons best doen, om door het beoefenen vau de deugd van naastenliefde wat zon te brengen in het donker bestaan van de tallooze gezinnen, waar malaise en armoede een verbond hebben gesloten. Hoog de Christelijke naastenliefde, welke onder ons immer beoefend moet worden, maar die vooral in deze crisistijden hoog moet opbloeien. Wanneer wij daaraan denken bij het St. Nicolaasfeest, dan verschaffen we ons zelf het groote genot, dat immer verbonden is aan het weldoen en ervaren we op aangename wijze, dat het zaliger is te geven dan te ontvangen. Moge dat vooral in dezen zwaren crisiswinter de glorie zijn van dit Decemberfeest, dat veel leed wordt verzacht, veel kommer en ellende gelenigd 1 Iedereen lieeft wenscken. Wanneer het geheimzinnige feest van den grooten Heilige van Spanje in zicht is, dan schrijven de kleinen hun verlangenslijstje en ook de grooteren vormen ongeschreven wen schen, die zij gaarne door hun dier baren of vrienden en kennissen ver vuld zagen. Maar niet alleen de kinderen en de individueele mensch hebben hun verlangens voor dit feest. Ook de heele gemeenschap, de regeering, de ministers, de staatslieden, de organi saties, zij hebben allen hun verlangens- lijstje. Wij hebben het daarom gewaagd, om een interview aan te vragen met den Heiligen Man, die dit verzoek nog al vrijmoedig vond en het alleen toestond, omdat het niet gold het bevredigen van persoonlijke nieuws gierigheid, maar het streven naar juiste voorlichting van het Publiek. De goede Heilige had het echter verbazend druk en hij was zoo wel willend ons het wenschen dossier van de gemeenschap voor te leggen met het recht, erin te snuffelen en notities te maken. Van dat buitenkansje hebben we gaarne geprofiteerd en eenigszins uitgewerkt zetten wij hier onze aanteekeningen aan de lezers voor. De Regeering. De regeering Colijn vroeg sterkte en nog eens sterkte, om het hoofd te kunnen bieden aan den steeds rijzen- den berg van economische, fioancieele en politieke moeilijkheden, waarmede zij te kampen heeft. Zij vroeg wijs heid om haar aanpassingspolitiek zoo uit te voeren, dat deze niet alleen neerkomt op een verlaging van het loon der werkers, maar dat ook de koopkracht van het loon stijgt door daling van alle prijzen, ook van de vaste lasten, zooals huren en rente lasten van geldleeningen, hypotheken en pachten. Doe ons een middel aan de hand, zoo smeekte zij, om toch eindelijk eens een bres te schieten in bet ge weldige leger onzer werkloozen. dat snakt naar arbeid, een leger, dat we niet meer behoorlijk kunnen onder houden en waarvan we de uitkeerin- gen nog maar steeds naar beneden moeten drukken, hoewel we weten, dat velen reeds den tempel der nood druft zijn binnengetreden. De premier vroeg verder aan St Nicolaas een flinke dosis soepelheid en kalmte, teneinde zich niet meer te vergalloppeeren tegenover Mr. Aal- berse. Hij vroeg, zoodanig te kunnen manoeuvreeren, dat het kabinet niet ontijdig om hals worJt gebracht, doordat de partijen, die in 't kabinet vertegenwoordigd zijn, voor en na het vertrouwen opzeggen. Minister Van Schayk gaf als zijn weDsch te kennen, dat hij het nog eens ooit zou klaarspelen om een Pachtwet afgekondigd te zien, die aan alle redelijke verlangens van pachtheer en pachter voldoet. Minister Deckers maakte het den niet politiek aangelegden Heilige uit Spanje danig lastig door hem zoo ongeveer de constructie van de quadratuur van den cirkel te vragen: uitbreiding van onze weermacht met 't oog op den internationalen toe stand en tegelijkertijd aanmerkelijke bezuiniging wegens onze ineen geschrompelde welvaart en met 't oog op de wenschen der partijen, die tegen de defensie begrooting moeten stemmen, omdat zij dat nu eenmaal aan hun kiezers beloofd hebben 1 Minister Marchand schreef: (let op zetter „Ifc wenste, dat het geen wens meer was, dat het Ne derlandse volk op Uw feest iets mocht wensen in plaats van wen schen". Hierbij had de Heilige commen taar geleverd, ongeveer aldus: „Zoolang de Ned: Regeering zelf niet weet, of ze dit werkelijk wenscht of wenst, wensch ik me met dien wensch niet in te laten 1" DE R K STAATSPARTIJ. De R.K. Staatspartij vroeg gelijk vorig jaar en een jaar vroeger om meer politieke belangstelling onder het geheele kiezerskorps en meer activiteit van de Kiesvereenigingen, waarvan zij er vele de gard had toegedacht wegens hun slaapziekte. De werkende kernen voor studie, documentatie en propaganda kwamen in aanmerking voor koek, maar zoo stond erbij daarvoor waren geen kisten vol noodig, want hun aantal was niet bijster groot, Van de splijtzwam in eigen ge lederen, van liefdelooze critiek en van leden, die pas werken en ook schreeuwen, wanneer ze onze gelede ren verlaten hebben, verlos ons. Sinterk[aas, zoo eindigde haar ver langenlijstje. DE FACISTENPARTIJEN. De circa 50 fascistische en natio- naalsocialistische partijen en partijtjes en groepjes hadden al hun wenschen gedeponeerd. De grootste gemeene deeler was ongeveer deze: dat hun leider toch bestemd zou worden om Hitlertje te mogen spelen in het vrije Neder land, waarbij ieder afzonderlijk be loofde, niet te zullen vervallen in de fouten van hun groot Duitsch voor beeld. (Sinterklaas had zich voorgoed van hen ontdaan, door de eenslul- tende opdracht aan alle „lijders" „zoodra jullie één zijn onder één leider, mag jullie terugkomen)". BOND VOOR GROOTE GEZINNEN. De K.K. Bond voor Groote Ge zinnen had het program der R.K. Staatspartij in het dossier van St. Nicolaas gedeponeerd en had met rood potlood deze paragraaf onder streept „De eerste ea voornaamste na tuurlijke gemeenschap vaD individuen in het staatsverband is het gezin. De werkzaamheid van den Staat moet er dus op gericht zijn, de voorwaar den te scheppen, waardoor 't gezin eo met name 't groote gezin in zedelijk, maatschappelijk en econo misch opzicht tot volle ontplooiing kan komen. Deze geziospolitiek moet het geheele staatsbeleid doortrekken. Volhouden, jullie actie is me bij zonder sympathiek, had de Man uit Spanje hierbij aangeteekend. DE WERKLOOZEN. Circa 400 000 werkloozen hadden een openlucht-vergadering gehouden en hun wenschen oeei gelegd in een manifest aan St. Nicolaas. Zij betoogden, dat het maatschap pelijk en economisch bestel absoluut niet in orde kon zijn, want het is absurd, dat op onze betrekkelijk kleine bevolking nu al jaren lang 'n 400,000 man van het arbeidsproces zijn uitgesloten en dat er voor hen nauwelijks voldoende of niet eens voldoende zou zijn, om behoorlijk in hun onderhoud te voorzien, ter wijl er alom een teveel is aan vleesch en boter en eieren en groenten en fruit. Zij vroegen werk in plaats vaD steun, geen medelijden, maar daden, geen redevoeringen, maar arbeid, eerlijken arbeid. Zij smeekten om een einde te maken aan het vereenigen van goed betaalde functies in één persoon, zoolang er nog één werklooze rond loopt. Stuur de vrouwen uit de fabriek, de gehuwde onderwijzeressen uit de school en de Duitsche dienstboden naar Hitlerland, zoo was het slot van hun meesleepend betoog. DE BOEREN De boeien vroegen allereerst, dat allen toch vertrouwen zouden blijven stellen in de lei iers der organisaties, die ook niet over het tooverwoord beschikken, om met ééo slag de welvaart te doen terugkeeren. Zij vroegen wijsheid voor de regeerders om crisismaatregelen te treffen, die den steun brengen waar hij behoort. Liever nog, zoo schreven zij, schep spoedig een toestand, dat we met muziek alle crisisdiensten en steun maatregelen kunnen gaan begraven HET PLATTELAND. Met bloedend hart had het Plat teland zijn wenschen neergeschreven. Laat de Overheid toch toonen te beseffen, zoo stond er, dat een ge zond en levenskrachtig platteland een eerste vereischte is voor instand houding eener behoorlijke maatschap pij. Verlos ons van de drukkende be lastingen en van alle andere lasten, die ons het leven al maar aangena mer en comfortabeler willen maken, terwijl we de kosten ervan niet be talen kunnen, Verlos ons ook van het schreeu wend onrecht eener herclassiflcatie. die het platteland nog meer achter stelt bij de stad, welke nu reeds al onze welvaartsbronnen leegzuigt. DE MIDDENSTAND- Orden, saneer en bescherm vóór dat er niets meer te ordenen, saneeren en beschermen valt, had de midden stand neergeschreven. DE LUTINE-MANNEN. De aandeelhouders van de onder neming tot berging van de millioenen van de „Lutine" dankten voor de inwillig!jg van hun wensch van verleden jaar, dat het „goudmenneke' Beckers de inspiratie zou krijgen voor den bouw van een bergingstoren, bestand tegen alle aanslagen van weer en wind en afgunstigen. Breng het goud eruit en Beckers en Gennep njf/ it riTip— met Oranjeband en Bayerkruls Reeds Utu ouders gebruikten het en heel Nederland is er boven op, zoo was 't refrein van hun smeeken. Elders is 't nog erger 1" Toen we lang genoeg gesnuffeld hadden in het dossier, iets, wat de blik van Sinterklaas ons duidelijk vertelde, lieten we nog vlug enkele vellen door onze vingers glijden. Het wemelde nog van weuschen van gemeentebesturen, bevolkingsgroepen en charitatieve vereeniglngen, maar de Wijze Man van Spanje had bij de meeste wenschen in rood ge schreven Elders is 't nog veel erger I En we dachten aan de groote vrijheid, welke we hier genieteo, vrijheid van godsdienst, vrijheid van onderwijs, vrijheid van vereeniging en vergadering, hooge geestelijke goederen, welke elders zoek zijn. En toen hebben we gewenscht, dat de Goede Sint de verlangens moge bevredigen van de zwaarst getroffenen en dat bij berusting moge schenken en tevredenheid iu 't be wustzijn, dat de ellende van den tegenwoordigen tijd een middel kan zijn om ons allen nader te brengen tot Hem, Die het lot der wereld in Zijn hand heeft. DE PANDERJAGER. Welkom aan Geysseudorfer, Asjes en... VaD de week zijn ze in ons vaderland teruggekeerd, de mannen van „De Panderjager.Geyssendorf, Asjes en... ja, hoe heete die derde nu ook weer Van de „Uiver" kent zelfs elk kind de volledige bemanning Par- mentier, Moll, Van Brugge en Prins. Maar die kerels van „De Pander jager", tja.... Ze zijn teruggekeerd, stil en onop gemerkt. Misschien hadden ze nog eenige belangstelling van beteekenis verhoopt, maar toen ze hier op vaderlandschen grond uit de trein stapten, moeten ze de oogen hebben neergeslagen. Bulten degenen, die fatsoenshalve niet mochten mankeeren was er Diemand. En toch.... Hoe gemakkelijk had dat anders kunnen zijn 1 De „Panderjager" heeft bij de start naar Melbourne een schitterende afvaart gehad. Tot Allahabad maakte de bemanning een schitterende kans op het behalen van den eersten prijs. De „Panderjager" lag stukken vóór, op de „Uiver." Totdat bij het landen op het vliegveld van de genoemde plaats het landingsgestel weigerde uit te treden op het bevel, gegeven door den druk op een knopje of bij het overhalen van een handle. „Iets" haperde Een stalen vezeltje misschien, een „haartje" zat in den weg. 't Kan je gebeurenééas op de duizend maal, maar de bemanning van den „Panderjager" trok dien keer toevallig het (nood)lot! Toen lei de vogel er met geknakte wieken. En voorbij stoven de „Uiver" en de andere vogels, die gelukkiger waren In deze loterij.-Zij gingen de overwinning, den roem, de eerelinten en huldigingen tegemoet. Op dat fatale „haartje" na zou de afloop van de race misschien heel anders zijn geweest. De „Pander jager" zou het eind wellicht hebben gehaald in minder vlieguren dan de „Uiver" benoodigd had 1 Geyssendorfer, Asjes en die derdt ja, hoe heette hij ook weer zouden de helden van den dag zijn geweest, het Wilhelmus zou hun overal zijn toegezongen, hun portret ten zouden in elke jongemeisjeskamer hebben geprijkt, ze zouden gelauwerd en geridderd zijn geweest en.... het Nederlandsche fabrikaat zou hoog hebben gestaan aan den hemel van de aviatiek. Doch dat baartje, dat kleine haartje, hetwelk een weigering van het mechaniek veroorzaakte op een ongelukkig momeDt, heeft alles doen verkeeren. Nu zijn de Uiver mannen de Caesars van de lucht en het Amerl- kaansche fabrikaat triomfeert, dank zij een kleinigheid. Geyssendorfer, Asjes en die derde komen terug als vergetenen, men- schen, wier prestatie niets opmerke lijks was, eerder een blamage voor onze natie. Ons Nederlandsch fabrikaat ligt in de goot als niets waardig 1 Alles door een baartje Kerels I van „De Panderjager", wat vinden we daf alles jammer. We weteD, dat jullie niets minder hebt gepresteerd dan de Uiver- bemanning. Jullie prestatie zou cp een haartje na beter hebben kunnen zijn. Jammer voor jullie en ons Neder landsch fabrikaat. Een volgenden keer beter 1 AI zijn jullie geen schetterende fanfares geworden bij je terugkeer in het vaderland, namens het Neder landsche gezonde verstand roepen we je een hartelijk „Welkom" toe 1 Wie zoet is, krijgt lekkers, Wie stout is, de roe I Zóó hooren jullie zingen, terwijl je hier weer voet op vaderlandschen bodem zet, maar dat is slechts een Sinterklaasliedje. Herinnert je liever een andere Nederlandsche zegswijze Niet alle paarden, die de haver verdienen, krijgen ze ook 1 Onze luchtvaart verkeert nog in haar beginstadium. Voor dappere kerels als jullie drieën komt de tijd, dat geen haartjes je meer in den weg zullen zitten en dat je den roem zult oogsteD, die je voor je bekwaam heid en ondernemingsgeest toekomt. Welkom I VENRAY, 1 December 1934 Distributie van Rundvleesch in blik. Burgemeester en Wethouders van Venray breDgen ter kennis van per sonen, die in het bezit zijn geweest van bons voor rundvleesch in blik, dat zij nieuwe kaarten kunnen be komen ten Gemeentehuize op Woensdag 5, Donderdag 6 en Vrijdag 7 December a.s. des namid dags van 2 tot 5 uur. Ook voor degenen, die nog niet in het bezit van bons zijn geweest doch meenen hiervoor in aanmerking te kunnen komeD, zal op geioemde dagen gelegenheid zijn deze aan te vragen. Voor in aanmerkicg komende ge zinnen van meer dan 6 personen kan 3 Kg. rundvleesch in blik ver strekt worden. De prijs van genoemd vleesch Is ingaande 26 November j.l. verlaagd en gebracht op 25 cent per Kg. Venray 27 November 1934. Burgemeester en Wethouders van Venray, O. VAN DE LOO De Secretaris, VAN HAAREN VERLOREN Een lederen bood- schappentasch. Inhoudende porte- monnaie met geld. Inlichtingen bij den Rijksveldwachter. Zooals bekend zal de tooneel- club van Schutterij St. Anna morgen avond in de Patronaatszaal het prachtige tooneelspel opvoeren „Roeping". Gezien het spel, zoo ook steeds de goede smaak die deze club toont

Peel en Maas | 1934 | | pagina 1