PATER EN PETER
ruwe
huid.
Binnenland.
Gemengde Berichten
Op den 20en Augustus sleepte ik
mijn tweede oorlogsfiets over den
berg bij Petit LaDay, om langs
ongebaanden weg in het gevechts-
gebied Tongeren—Haelen te kunnen
komen. Het was een heele sjouw op
dezen gloeiend-heeten dag. Van het
hoogste punt af had ik een prachtig
vergezicht en ik constateerde een
sterke troepenconcentratie in de
buurt van Riemst- Ik daalde in de
richting van die gemeente af en kom
voorloopig slechts nu en dan een
boertje tegen, dat langs denzelfden
weg, welken ik gekomen was, zijn
vee naar Nederland probeerde over
te brengen. Deze menschen waren
arme lieden, die over het algemeen
slechts een paar koetjes rijk waren
en van dat schamele bezit reeds de
helft of meer aan de doortrekkende
troepen hadden moeten afstaan.
Dwars door koren- en bietenvelden
gaande, bereik ik het dorp Riemst,
waar ik voor het eerst word aange
houden. De eerste Duitsche posten
waren nog al vriendelijk.
Ab, ge zijt Hollander 1 Dan
zijn we vrienden
Dat was de normale begroeting,
wanneer mijn papieren waren inge
zien, waaronder geleidelijk verschei
dene aanbevelingen waren gekomen
van troepéncommandanten, met wie
ik reeds eerder had kennis gemaakt.
Ik moest overal vertellen, wat in
Nederland van den oorlog bekend
was en kon mijn weg dan weer
vervolgen.
Plots echter word ik door een
officier aangehouden, die me wenkt,
dat ik van mijn fiets moet afstappen
en op zijn beurt mijn papieren vor
dert. Hij is niet erg beleefd en na
een vluchtige inzage draagt hij een
paar soldaten op om me naar den
Kommandantur te brengen. De
houding der soldaten is nu ineens
heel anders. Ik hoor van alle kenten
nijdige opmerkingen, als ik langs ze
word geleid en ze bezien me met
vijandige blikken. Een van mijn
begeleiders rukt me telkens ruw bij
den arm. als ik niet vlug genoeg
loop of iets naar links of rechts
afwijk.
In Riemst word ik een boeren
hoeve binnengeleid „gestompt is
juister uitgedrukt en weldra sta
ik tegenover een groep officieren, die
het zich in de pronkkamer zoo ge
makkelijk mogelijk hebben gemaakt.
Een deel van de inventaris ligt
stuk op den grond en daartusschen
liggen vple leege én volle wijnfles-
schen. Men kon het den heeren
trouwens aanzien, dat ze rijkelijk aan
Bacchus hadden geofferd. Ze rede
neerden heftig met elkaar, onderwijl
een op tatel uitgespreide stafkaart
werd bestudeerd.
Eindelijk werd er notitie genomen
van mijn persoontje. Een van mijn
begeleiders deelde mede, dat hij me
op last van den luitenant hij
noemde een naam, dien ik niet ver
stond werd voorgeleid.
Wie ben je? bulderde een
Hauptmann me toe.
Herr Hauptmann... ik ben...
Wat moet je hier
Ik vertelde, dat ik een Nederlandsch
journalist was en vroeg hem om m'n
papieren te willen inzien.
Papleren Papieren Ja, na
tuurlijk 1 Jullie hebt allemaal papleren.
Die lui, die in Visé op onze mannen
hebben geschoten, komen óók met
papieren uit Holland terug om weer
door te gaan met hun gemeene stre
ken...
Ik schuchterde wat tegen, maar
m'n woorden werden onderbroken
met een barsch:
Hier die papieren 1 Zet hem daar 1
De Hauptmann wees den soldaten
een kamerdeur aan. De kerels pak
ten me vast en brachten me in een
aangrenzende kleine kamer. Ik vond
er tot mijn verwondering twee sol
daten met revolvers in de hand bij
een priester en een boer.
Zoo gauw de deur weer achter
me gesloten wa9, wilde ik een praat
je beginnen, maar van mijn bewakers
kreeg ik in het geheel geen antwoord
Ook Ties richtte er nu het oog
op en voelde zooiets als een rilling
over zijn rug. Was het de nawer
king van den snaps of was het
een moreele katterigheid Waar
schijnlijk beide.., maar hij voelde
zich zoo naar en beduusd, dat hij
uit het bed sprong en zich begon
aan te kleeden, ofschoon het nog
geen vier uur was.
Nadat hij in huis en achter op
de kleine deel wat gerommeld en
de geil gemolken had, at hij een
paar sneden brood, waarbij hij
een glas van de warme geiten
melk dronk. Toen nam hij zijn
geweer en ging het bosch in, zon
der eenlg doel of plan.
Omstreeks negen uur toen hij
weer naar huis wilde gaan, hoorde
hij achter fluiten.Hij werd uierdoor
wakker uit zijn gemijmer en keek
even om; 't was de jonker, die
achter hem aankwam en hem
wenkte, weshalve hij omkeerde en
zijn heer tegemoet ging.
Deze ontving hem r.u geheel
anders dan toen wij hem Ties
hebben hooren prijzen, nadat hij
de dne stroopers van den Ster-
renberg gepakt had en hij ging
geweldig tegen hem te keer. Het
slot was:
Ik heb je nu genoeg gewaar
schuwd en ben het moe je telkens
weer opnieuw over dezelfde mis
selijke dingen te moeten aanspre
ken. 't Is alleen uit achting voor
het aandenken van je brave vader
en ie goede moeder, dat ik je niet
reeds vandaag den looppas geef,
en de priester zoowel als de boer
lieten slechts een angstig ja of neen
hooren, als ik ze iets vroeg. Twij
felend en wanhopig keken ze dan
naar hun bewakers, naar elkaar en
naar mij, van wien ze tenslotte ook
niet wisten, of ik een vriend of een
vijand was. Met veel moeite kwam
ik te weten, dat de priester de pas
toor van het dorp was en de boer
de burgemeester. Ze werden gevan
gen gehouden als 'gijzelaars, bestemd
om met hun leven te boeten voor
eventueele den Duitscher onwelge
vallige daden van de burgerbevol
king. Ik stelde me met deze inlich
tingen tevreden, begrijpende, dat elk
verder voortgezet gesprek een kwel
ling voor deze menschen moest zijn
Ik zette me in een hoek der kamer
op een stoel en begon mijn positie
te overdenken, welke ik een beetje
penibel en heelemaal niet interessant
vond. Ik voelde me daar in die
half-duistere kamer tasschen twee
mede-gevangenen en twee met revol
vers gewapende soldaten zoo'n beetje
een levend lijk. Over het onderzoek
van mijn papieren maakte ik me*ook
een beetje ongerust; ze hadden n.l.
ook mijn aanteekeningen afgenomen.
Drie lange uren zat ik aldus op
gesloten, uren, welke in zwijgzaam
heid werden doorgebracht, waardoor
ze dagen geleken. Eindelijk werd ik
gehaald en weer voor den gelegec-
heldskrijgsraad geleid. Ik moest ook
alle overige papieren afgeven, welke
ik nog in mijn zak had.
U bent dus Nederlandsch
journalist
De toon klonk gelukkig vriende
lijker.
En wat kwam u hier doen
Ik zei het ze met een braaf gezicht.
Ik kwam de „waarheid" zoeken,
vertelde ik, voor de lezers van mijn
blad, omdat er zooveel „leugens"
circuleerden over wat in België op
het oorlogsterrein gaande was.
Zijn dit uw aanteekeningen
Men hield me mijn papieren voor
en een beetje timide zei ik ja I
Daar is niks van te ontcijferen I
Het was me een ware opluchting.
Kunt u dat schrift zélf wel
lezen
Ik knikte opgewekt.
En toen moest ik een en ander
„vertalen." Ik deed het, mc de vrij
heid veroorlovende, welke iederen
vertaler is toebedeeld. De stemming
verbeterde merkbaar.
Ze begonnen me te vragen, welk
nieuws er in Nederland over den
oorlog bekend was en ik vertelde-
ze dat. Zij van hun kant deden me
allerlei gruwelverhalen over het op
treden der Belgische burgerbevolking,
niet in Riemst natuurlijk, maar
élders Ik moest die verhalen maar
eens klaar en duidelijk overbrengen
aan mijn lezers, zoo raadden ze me
Tenslotte begonnen ze weer te
dazen. Ik had ze verteld, dat ook
Japan aan Duitschland den oorlog
had had verklaard, maar ze verzeker
den luidruchtig, dat ze voor niemand
en niets bang waren.
Alleen voor Montenegro 1
interrumpeerde een der officieren den
Hauptmann onder daverende instem
ming van zijn kameraden.
En toen kreeg ik een reprimande.
Ik moest mijn Nederlandsche lezers
maar vertellen, dat ze het niet moes
ten wagen om over de grens te
komen en ook ik zelf moest voortaan
in Nederland blijven. Voor mijn
eigen bestwil en behoud.
Mag ik dan een pasje hebben
vroeg ik voor Maastricht
Anders word ik onderweg wéér
aangehouden 1
Dat kunt ge krijgen 1 was het
antwoord.
En dezelfde bevelvoerder, die me
eenige oogenbllkken tevoren nog
bezworen had, dat ik vooral aan
niemand mocht zeggen en in mijn
blad niet mocht publiceeren, welke
troepen ik in Riemst had aangetrof
fen, stempelde mijn Schein met den
Duitschen Adelaar, waaronder de
woorden „Königl. Preusicher 8,
reserve inf. regt II balttaillon." Het
maar reken er op: de eerste keer,
dat ik weer zooiets van je hoor,
ga je er uit en dat zonder pardon.
Je moest je schamen, jij een
zoon van zulke nette, brave ouders.
Je bent toch geen kind meer! Hoe
ben je toch zoover gekomen Ik
begrijp het niet...
Komaan nu, Ties wees nu eens
weer een flinke kerel en beter je
Nu, goeden morgen 1
De jonker, bij wien' de kwade
bui al weer begon te zakken,
keerde zich om en Ties vervolgde
nu ook zijn weg.
Inderdaad moest T gezegd zijn,
dat er van nu af aan eengeheele
verandering met den jongen bosch-
wachier plaats had en 't had er
allen schijn van, dat het nu wer
kelijk ernst was geworden met de
goede voornemens.
Maar de satan zou hem.toch nog
wel eens weer een spaak in 't
wiel steken.
VII.
Nieuwspasteitjes met pikante saus
In de nieuwtjesbakkerij hadden
ze weer verschcn voorraad gebak
ken en dezen keer was het een
erg smakelijk nieuwspasleilje
waarmede in Groenrode gevent
werd.
Daar Matlesen Ties tegenwoor
dig niet meer in de herberg kwam
en soms gedurende een aantal
dagen niemand of slechts weinig
menschen te spreken kreeg, had
Schrale Lippen
Gesprongen Handen
was wél vertrouwelijk 1
Ik mocht den weg naar Maastricht
niet per fiets gaan en liet deze
daarom achter in een café op den
hoek van den Tongerschen weg.
Een paar dagen later reeds hebben
de Duitschers de banden afgenomen
en meegevoerd.
Den anderen dag zat ik natuurlijk
niet in Maastricht. Ik had Luik nog
eens willen weerzien na de ver
meestering der forten.
De toestand was er niet prettiger
op geworden voor de burgerij. Het
brandt hier en daar, vooral in de
wijk Outre Meuse. De bevolkiog
wordt voortdurend met allerlei be
dreigingen vrees aangejaagd en ze
beziet dan ook eiken vreemdeling op
schuwe wijze.
Overal tref ik vluchtelingen aan,
welke uit het ZuiJen zijn gekomen
en ook Nederlanders, die naar het
veilige moederland uitwijken. De
Luikenaars zelf mogen weg.
Regelmatig verschijnen nieuwe
proclamaties op de muren een ervan
bevat de mededeeling, dat de provin
cie Luik een oorlogsbelastiug van 50
millioen francs moet opbrengen. Een
ander houdt het verbod in om des
namiddags na 6 uur nog op straat
te vertoeven deuren moeten geopend
blijven, vensters verlicht enz. Met
fusillatie en brandstichting wordt
gedreigd, wanneer er ergens nog
wapenen worden gevonden, terwijl
ook nog werd aangekondigd, dat in
alle woningen huiszoeking zal worden
gehouden.
De meeste winkels zijn gesloten,
omdat de Duitschers de voorraden
hebben opgeëischtde étappendienst
is nog onvoldoende verzekerd en
daarvan lijdt in de eerste plaats de
burgerij.
Een proclamatie roept de arbeiders
op om de veroverde forten te helpen
versterken, opdat ze eventueel straks
weer tegen het Belgische leger kun
nen worden gebruikt 1
Straten en pleinen, waar zich
militaire bueaux bevinden, zijn door
troepen afgezet; niemand mag pas
seeren.
Van oorlogs- en ander nieuws is
de stad geheel verstokende bladen
mogen niet verschijnen en ook de
Duitsche veldpost werkt zóó primitief,
dat haast geen Duitsche kranten fn
Luik komen en zeker geen nummers
van de jongste dagen. Op de muren
van lokalen, waar Duitsche militairen
zijn ondergebracht, leest men met
groote krijtletlers Bitte 1 Zeitungenl
Md. Wordt vervolgd.
Pater. Vertel me eens. Peter,
heb je al ooit een Eerste misfeest
bijgewoond
Peter. Zeker, en meer dan één.
Pater. Dan moet je mij eens
zeggen, wat je daarbij 't meest ge
troffen heeft 1
Peter. Dat zoo'n feest heel
eene parochie in beslag neemt, en
niet alleen op den dag der Eerste
Mis, maar dagen, soms weken van
te voren. Vooral hier in Limburg
wordt van zoo'n feest ontzaglijk veel
werk gemaakt. Eerebogen worden
opgericht van het huis van den
Neomist af tot aan de kerk toe, de
straten versierd, de huizen bevlagd,
de kerk pronkt in hare beste orna
menten. Opschriften, chronica's in
alle vormen. Er wordt gedicht, ge-
hij nog geen gelegenheid gehad
van het nieuwe baksel te snoepen,
zoodat het feitelijk al een beetje
oudbakken begon te worden, toen
men het hem onveiwacht, onver
pakt, zonder doekjes, papiertjes of
doosjes, pardoes onder den neus
duwde.
Hedde 't al geheurd, Ties-?
Truij van den Lerkenhof zal 't
toch gaon waoge 1
't Kan wel zien, zei Ties,
kwasi-onverschillig, maar hij
kreeg een gevoel alsof iemand
hem de keel dichtkneep, terwijl
op zijn gezicht duidelijk eene
weerspiegeling van een hevige
aandoening zichtbaar werd.
't Was in den winkel bij de
weduwe Boekholt, waar hij zijn
kruidenierswaren pleegde te koo-
pen» En omdat men veelal meent
dat bij een pasteitje ook wat pi
kante sau3 dient geserveerd te
worden, kreeg hij er telkens een
paar druppels van die Groenrode-
sche Worchestersaus bij.
Hoe komen de menschen in
Groenrode nu toch aan pikante
Engelsche-sau8
Jao mit enne schatrieken
boer uut 'l Limburgs drie drup
pels uit het pikante sausfleschje,
En ennige zoon, zien vader
en moeder zien allebei dood
nog drie druppels.
Heej mot bulleke van het
geld alweer twee druppels.
Wordt vervolgd.
zongen harmonie of fanfare schalt
de volksvreugde uit tegelijk met het
luiden van de torenklokken kamers
worden afgestoken.
Pater. Dus algemeene vreugde.
Peter. En dan moet men de
receptie na de mis eens bijwonen 1
Een drukte van belangVan de
hoogste tot de laagste standen acht
iedereen zich gerechtigd, ja verplicht.
Neomist en zijn ouders te gaan
gelukwenschen.
Pater. Gelukwenschen, zeg je,
en waarmee
Peter, Ook een vraag 1 Met de
priesterwijding natuurlijk.
rater. Jawel, maar wat
bewonderen en prijzen die menschen
•jn het priesterschap
Peter. Wel, de hooge waar
digheid, waartoe het een arm men
schenkind verheft, eene waardigheid,
waarbij alle menschelijke waardig
heden tanen als sterren voor de zon.
Dat kan men beluisteren bij alle
toespraken in rijm en onrijm, welke
tot den jongen priester gericht
worden, dat kan men lezen in alle
opschriften. De ontzaglijke macht
van den priester over Christus' wer
kelijk en mystiek lichaam, wordt in
alle toonaarden bezorgen en de
hoogste uitdrukking is dan wel, dat
de priester een andere Christus is.
Pater. Dat is die lui toch ge
meend Daar zijn ze toch wel van
overtuigd Dat is toch geen ledig
compliment, een overdrijving in hun
opvatting
Peter. Wel neen; de lui staan
er bij te luisteren met gespannen
aandacht, - zijn diep ontroerd en
menig oog wordt vochtig.
Pater En gelijk, groot gelijk
hebben zij. Toen de volksschare, die
Jezus volgde, den Meester door een
wonder zag bevestigen, dat Hij
macht had om zonden te vergeven,
werd zij met ontzag vervuld en
verheerlijkte God, die zulk een
macht aan menschen gegeven had.
(Matth. IX. 8.)
Diezelfde macht wordt den pries
ter gegeven. Maar dat Joodsche volk
wist nog niet wat ons katholiek
volk weet en belijdt, n.l. dat God
aan den priester niet alleen macht
over de menschen en over de zon
den, maar ook nog macht over zich
zelf geeft in het H. Sacrament des
Altaars en macht over al zijn gena
demiddelen, te weten over al de
Sacramenten, die bij in gewone om
standigheden alleen kan en mag toe
dienen.
Weet je ook Peter, wanneer Jezus
het priesterschap beeft ingesteld
Peter, Ja zeker; na het laatste
avondmaal, op den vooravond van
zijn lijden, onmiddellijk na 't instellen
van 't H Sacrament des Altaars.
Pater. Zou je me ook kunnen
zeggeD, waarom Jezus de instelling
van het priesterschap tot aan 't
uiterste eind van zijn leven heeft
uitgesteld
Peter. Daar heb ik, om u de
waarheid te zeggen, tot hiertoe nooit
over nagedacht; maar mij dunkt de
oplossiog nu te kunnen raden.
Pater. En dat is
Peter. Niemand stelt bediena
ren, ambtenaren, gevolmachtigden
aan voordat de goederen aanwezig
zijn, die beheerd moeten worden.
Dus, zou ik zeggen, moet O.L.H.
eerst de overige Sacramenten inge
steld hebben, alvorens het Priester
schap in te stellen.
Pater. Mijn compliment, Peter.
Uwe redeneering sluit als een bus.
Nog eene vraag: Welk nut zouden
de andere Sacramenten voor ons
menschen gehad hebben, zonder het
Sacrament van 't Priesterschap
Peter. Geen, zou ik denkeD,
net zoo min als een verborgen 3chat,
al is hij nog zoo groot en als een
afgesloten bron, al vloeit zij nog
zoo rijk.
Pater. Dus was en is het
Priesterschap de kroon op het werk,
de voltooiing van al wat Jezus voor
ons heil aan genademiddelen had
uitgedacht en tot stand gebracht, in
Zijne oneindige Wijsheid en onbe
grensde Liefde, 't Heeft mij altijd
zoo getroffen, dat de H, Johannes
het verbaal van 't laatste Avond
maal. waar de H. H. Sacramenten
des Altaars en van het Priesterschap
ingesteld werdeD, begint met deze
woorden Omdat Jezus de zijnen
bemind heeft tot het einde toe. Zou
ik verkeerd zien, als ik deze woor
den even goed toepas op het Pries
terschap als op het Sacrament des
Altaars? De priester is een bewijs
en een wonder van de grenzenlooze
liefde van Jezus voor ons, zijne
geloovigen. In en door den priester
zet Hij onder ons zijne verlossings
taak voortChristus leeft onder ons
voort, en gaat onder ons weldoende
rond in zijn gevolmachtigde blijft
zijne macht voortbestaan.
Peter. Dat is precies wat de
katholieken zoo instinctmatig aan
voelen, uitzeggen en uitjubelen bij
net befeesten van ieder nieuwen
priester.
Pater. En wat er velen, helaas 1
totaal vergeten bij oude priesters.
Voor den nieuwen priester bloemen,
voor den ouden priester steenen,
voor den nieuwen priester Hosanna's,
voor den ouden priester kruisig
hem. Maar 't hoort zoo 1
Peter. -— Neen, 't is glad verkeerd,
dom. aartsdom, en verfoeilijk van
ondankbaarheid.
Pater. De knecht is niet beter
dan de Meester.
Peter. Maar de beulsknechten
van O.L.H. deugden toch niet.
Pater. We hebben beiden gelijk
Peter. Laat ons enkel vragen, en
bidden dat onze priesters alle Paasch-
bokjes in Paaschlammeren mogen
veranderen. Alleluja 1
S. H. PEETERS, M.SC.
FRANCISCAANSCHE
VONKEN.
'k Las een berichtje uit een tijd
schrift Luctor et Emergo, dat mij
een ogenblik tot nadenken bracht.
Het luidde aldus In ronde getallen
uitgedrukt zijn er op 't ogenblik
22-000 Minderbroeders, 12.150 Capu-
cijnen, 1700 Conventueelen, 11000
Clarissen, 80.000 Kloosterzusters van
de Derde Orde en 3.520.000 wereld
lijke Derde Ordelingen. Wanneer
men zulke getallen ziet, kan men
inderdaad Br. Massaeus' woord als
bewaarheid beschouwen Heel de
wereld loopt U na, Franciscus.
Dit berichtje trof me inderdaad.
En wat nu op 't ogenblik geldt, dat
is al 7 eeuwen zo geweest I Hoeveel
milSioenen ea millioenen hebben de
arme bedelaar van Assisi gevolgd
Vanwaar dat verschijnsel?
Heeft Franciscus als fiju organisa
tor de mensen van zijn tijd op tact
volle wijze weten te dwingen tot
zijn instellingen toe te treden Is er
van hogerhand dwang uitgeoefend
Het tegendeel 1
Al die stichtingen zijn op slot van
zake om Franciscus heen-gegroeid.
Hij had er om zo te zeggen
helemaal geen schuld aan, dat ze
nog tijdens zijn leven tot een mach
tige organisatie waren geworden.
Hij, Ffanciscus, was maar gewoon
mindere broeder. De minste van allen.
Hij had alleen maar zijn hele leven
naar God geriaht. En dat was
ejgenlijk de eerste plicht van ieder
christenmens. Maar daarom was
Franciscus' levenswijze zo vanzelf
sprekend en zo buitengewoon aan
trekkelijk. Omdat hij in alles was de
kleine en de dienaar. Wel was zijn
woord inslaande door korte bondig
heid en klare eenvoud. Maar sterker
was zijn ongekunsteld voorbeeld,
dat als een zware kei neerplofte in
de onbewogen vjjver van het lege
leven van zijn omgeving.
Als men die getallen leest uit dat
berichtje, dan zegt men onwillekeurig:
Niettegenstaande alles, zal het ook
zo zijn in onze tijd.
Door Uw aantrekkelijk voorbeeld,
heel de wereld loopt U na, Fran
ciscus
Derde Orde Raad.
Bij Apoth. en Drogisten
147-9
Het crisis wee van de Spoor
wegen Wardenier a!s con
current uitheschakeld. Onze
buitenlandsche schuldenaren.
Tegen cumulatie van ambten en
pensioenen. Eindhoven Groot
stad. Allerlei.
De spoorwegen hebben niet alleen
den tijd, maar ook de techniek onzer
dagen tegen. Met het gevolg dat de
tekorten op de exploitatie steeds
grooter worden en de ontevredenheid
tegen het „beleid" groeit. Inde Kamer-
afdeelingen. welke de begrooting on
derzoeken, is een hartig woordje van
ontstemming over de groeiende te
korten geuit. De helft van de water-
staatsbegrooting moet dan ook die
nen om de bedoelde tekorten te
dekken en dat is inderdaad een vaag
teeken. Een kijkt er minister Kalff.
die vóór de aanvaarding van zijn
jongste ambt directeur der Spoor
wegen was, boos om aan; de critiek
heeft zijn persoon niet gespaard. Men
had méér van hem verwacht dan hij
heeft kunnen presteeren. Scherp is
ook de critiek geweest op de af-
deeling Dieseltractie der Spoorwegen;
de gedane proefnemingen werden
absoluut onvoldoende geacht.
Gelet op de uitkomsten van het
Spoorwegbedrijf kan de heer Kalff én
als minister van waterstaat én als
oud-directeur der Spoorwegen slechts
een armen-zondaarsgezicht zetten.
Die zijn droevig I
Om billijk te zijn in het oordeel
mag men echter ook niet vergeten,
dat de Spoorwegen mede de techniek
onzer dagen tegen zich hebben. De
goedkoope auto's en vooral de auto
bussen en de Jan Plezier's met een
motor nemen veel van het van oude
geëigende bebiet der Spoorwegen
weg. De commissie van Toezicht op
dit staatsbedrijf heeft in een en
ander aanleiding gevonden om op
scherpe wijze tegen de concurreerende
ondernemingen te laten optreden.
Deze week zijn vele autobussen,
waarmee bepaalde lijndiensten wer
den onderhouden, in beslag genomen
en dat gold vooral op het traject
Rotterdam Amsterdam.
Met dergelijke maatregelen alléén
echter kan het kwaad der groeiende
tekorten niet worden bezworen. Van
daar dat vanuit de Tweede Kamer
aandrang werd uitgeoefend om tot
een grondige en spoedige reorgani
satie van het bedrijf te besluiteo. De
gedachte zit daarbij voorop om spoor
wegverbindingen uitsluitend tusschen
de groote plaatsen te laten voort
bestaan en de tusschenverblndiogen
te doen verzekeren middels autobus
sen (van het Spoorwegbedrijf). Een
en ander zal een aanmerkelijke
kapitaalafschrijviog vereiscben.
De Spoorwegen hadden in het
jongste week-end ook nog een
materieelen tegenslag te boeken,
Door een verkeerden wisselstand
reden in Limburg twee treinen op
elkaar, ten gevolge waarvan enkele
personen lichte verwondingen be
kwamen. Men mag van onze Spoor
wegen zeggen, wat men wil, maar
dergelijke evenementen behooren ten
onzent gelukkig tot de hooge uit
zonderingen I
Wardenier, de uitvinder van den
brandstofioozen motor zal voorloopig
niet als concurrent van de Spoor
wegen optredenHet werk van
dezen jongeman is „sof" gebleken.
Elk dorp van ons land heeft wel
den een of anderen maniak, die met
wereldhervormende plannen en uit
vindingen rondlooptWardenier was
slechts een derzulken Hij is voor
het forum der publieke belangstelling
gesleept door de lichtgeloovigheid en
onbesuisde voortvarendheid van
menschen, die technisch, noch weten
schappelijk iets bijzonders te beteeke
nen haddeD, maar omwille van hun
maatschappelijken werkkring door de
massa voor „vol" werden aangezien.
De „pers" is er, in het algemeen
gesproken, niet ingeloopeD, maar ze
heeft het geval dusdanig sensationeel
gemaakt, dat de „uitvinder" gesmoord
raakte in de gevolgen van zijn
verbeeldingsspel. Hij is ter verpleging
opgenomen in een zenuwinrichting,
nadat hij zijn motor als een waarde-
looze fantasie heeft moeten afzweren.
Voor geld en macht ondernemen
de menschen heel veel. Dat deden
ook de respectabele inwoners van
Nijmegen, die hun „reisjes langs den
Rijn" misbruikten om deviezen te
smokkelen en zich de „eigenaardige"
marken-politiek der Duitsche regeering
ten voordeele te maken. Ze werden
gesnapt en tot niet malsche gevan
genisstraffen veroordeeld. Onder de
veroordeelden waren meerdere dames.
Men had algemeen met de lulden
te doen, ook al, omdat betgeen zij
in het klein misdreven, niets anders
was dan hetgeen de Duitsche
regeering dagelijks tegenover de
Nederlandsche debiteurs in het groot
doet. Men kent het spreekwoord van
de kleine stelen en van de grooten,
die stelen....
De stemming in het grensgebied
raakte intusschen zóó verbitterd tegen
Duitschland, dat men het in Cleve
voordeeliger heeft gevonden om de
vonnissen te herzi*n, d.w.z. de straf
fen terug te brengen tot boeten.
V
Het werd deze week bekend, dat
wij, Nederlanders, in het buitenland
voor 75 millioen guldens aan ge
blokkeerde vorderingen hebben uit
staan, uitgenomen Duitschland, waar
wij veel méér millioenen als voor
loopig oninbare posten aan bevroren
kapitaal hebben „bezitten 1" Als
persoonlijke troost kan „ons" dienen,
dat „we" niet behooren tot de „we"
van de uitstaande millioenen I
Dezelfde „we", die met den handel
zooveel risico's beloopen, klagen
sinds jaar en dag over de bevoor
rechting van ambtenaren en dergelijke
bevoorrechtten, die middels samen
voeging van baantjes en pensioenen
gedegen inkomens weten te verwer
ven uit de publieke kassen, welke
in ons land nog altijd „safe" zijn.
Hun hooge sprongen zullen uit zijn.
De pers bracht dezer dagen het
bericht, dat de regeering een wijziging
van de pensioenregeling ontwerpt
om cumulatie te voorkomen.
In Eindhoven zijn Zaterdag j.l.
99.999 inwoners aan hét fuiven ge
slagen, toen één jonge wereldburger
hun gezelschap was komen deelen
De groei van deze Brabantsche
industriestad is wel een merkwaardige;
10 jaar geleden had ze nog maar de
helft van het huidige inwonerstal.
Ze groeit tegen de crisisverdrukking
in. De Philipsfabrieken hebben veel
tot de bereikte hoogte bijgedragen.
De uitvoer dezer fabrieken bereikte
juist over October j.l. nog weer een
recordcijfer voor watde radio-artike
len betrof, n.l. van meer dan 6
millioen K.G. in één maand 1 Ook
de sigarenindustrie en de textiel
industrie breiden zich in Efndhoven
nog steeds uit.
Tenslotte eenig nieuws in uiterst
beknopten vorm.
In verband met de instelling van
gemeente-fondsen voor huurverlaging
heeft de minister aan de gemeente
besturen instructies doen toekomen.
Er is ook een nieuwe rijksregeling
op komst voor te verleenen tweede
hypotheken (van 30 pet. der bouw
kosten) voor particulieren, die dan
echter bij de vaststelling van de
huurprijzen van arbeiderswoningen,
aan limieten zullen worden gebonden.
Bij besluit van de regeering wordt
de tuinbouwsteun voorloopig met 3
millioen verhoogd.
KlunA,,
°ve,«ol
Novene
''ai
Te !m
W dw
reden.
licP -hu
w"d to.
zlekenlgn
De hes,m
waardij
Is uw rjjwielplaatje op de juiste
wyze bevestigd
In de laatste dagen zijn tal van
M. h dl
seloschan
Th. bn
Venlo
M. ko
Hoendeyai
P. ]Je:
H 27 v!
K. Kat!
M 60
E. Si.
idem
A. M. nj
Merselo;)
C. detn,
sendaal
C. M. i
Roosens
Th. Vfd
van Me
K. VJc
M. M.
ster, St 5
H. Kdi
derstraaia
P. z
trumschvi
H. H>r
Eindstn S
J. Wel
van Bit
M. Ore
seniusplR
M. "rt!
Merselo3(
P. A rg
Merselo li
M. P.a<
Groote ra