De Kroningsfeesten te Oostruni. Binnenland. Gemengde Berichten om een kaart, welke op den grond ligt gespreid en tusschen de militairen in staat een jong meisje van nauwe lijks 20 jaar, hetwelk blijkbaar wordt gedwongen om inlichtingen te geven, het meisje huilt. Een der officieren houdt me aan, maar na onderzoek van mijn papieren mag ik toch weer doorgaan. In Jupille ligt een schipbrug, welke op dat oogenblik echter niet wordt gebruikt, ik zie hier ontzaglijk veel Duitsche troepenze behooren tot de legers, welke tusschen de forten van Luik door, België zijn binnen gedrongen en enkele dagen later, met de nog niet genomen forten in den rug, bij Haelen slag leverden tegen de Belgen. flet is een imposant gezicht om die machtige legers van de hoogten aan den Oostelijken Maasoever te zien neerdalen. Als ze beneden zijn, betreden ze den weg naar Visé, dien ik zooeven ben komen loopen ze gaan bij Lixhe over de Maas en volgen daarop den weg naar Tonge ren. Lang blijf ik naar de neerdalende legers kijken, ook omdat ik uiterst vermoeid ben en wat rusten wil. Ik zie uhlanen, kurassiers. infanterie, artillerie en den z.g. trein. Het is een imposant gezicht de manschap pen zitten keurig in hun uniformen de paarden hebben alle nieuw tuig. De soldaten zingen vaderlandsche liederen, trotsch en bewust rijden de officieren tusschen de afdeelingen in, waarvan velen de omgeving hooghartig door een monocle bezien. Ik was de eenige burger, die het gedoe stond te bekijken en het voor werp van stomme verbazing van allen, die langs me heentrokken. Het was duidelijk te zien, dat niemand wist, wat ie van me denken moest een soort burger in een semi-militaire uitrusting Als ik een of anderen commandant zag, groette ik en hoewel dat vaak weifelend ging als regel werd ik dan behoorlijk teruggegroet. Eén officier was het geval blijkbaar te grijs hij trad uit den troep en vroeg me, wie en wat ik was. Een vluchtig onderzoek van mijn papieren bevredigde ook hem. Ik geloof, dat het goed zou zijn om den lezer intusschen eenig inzicht te geven in de male van gevaar, welke mijn positie tijdens de be schreven wandeling opleverden. De situatie was zóó, dat nog geen enkel fort van Luik was gevallen stuk voor stuk werden die forten door de Duitsche artillerie beschoten en de bezetting der forten liet zich natuurlijk evenmin onbetuigd, doch hield bepaalde punten, als de Duit sche artilleriestellingen, enkele knoop punten van wegen'en b.v. de schip brug te Lixhe, onder vuur. Ik wan delde dan pok voortdurend onder een razenden donder, maar toch voelde ik me na korten tijd betrek kelijk veilig, hoewel ik door twee fortenllnies moest heenbreken om te trachten Luik te bereiken. Leeken stellen zich een vuurlinie wel eens voor als een oord, waar de kogels en granaten neerkomen als regendruppels bij een donderbui. Zóó is de werkelijkheid niet, althans niet in den bewegingsoorlog. Het Belgische veldleger had Luik al dadelijk prijsgegeven, zoodat er dus weinig of geen kans was, dat ik in een infanterie-botsing bekneld zou geraken. De artillerie der forten stuurt haar granaten natuurlijk niet luk-raak door de luchtze heeft bepaalde belangrijke doelpunten, waarop wordt gericht en alleen wan neer men die doelpunten moet bena deren, loopt men doodsgevaar. Dat was, toen ik in Lixhe bij de schip brug werd opgehouden, maar mijn verderen tocht naar Luik is betrek kelijk zonder gevaar geweest. Wél beloopt men natuurlijk kans, dat de artillerie der forten plots een nieuw doelpunt kiest, in welk geval mijn positie onverwachts hachelijk had kunnen worden. De meeste vrees heb ik onderweg tenslotte gehad voor kleine uhlanen- patrouilles, welke je soms met ge trokken en gerichte pistolen voorbij snelden. Ruw volkje was dat en ik geloof, dat ik als eenig passant op den weg wel een kogel van den een of ander zou hebben gekregen, wan neer tenslotte mijn uitmonstering geen twijfel zou hebben gewekt over de vraag, of ik wel een „gewone" burger was. Respect had ik voor de Duitsche vliegtuigen, de Taubes, welke boven me cirkelden om de uitwerking der granaten op de Belgische forten te controleeren. Bommen werden in die eerste oorlogsdagen nog niet veel gebruikt behoudens om vijandelijke vliegtuigparken te vernielen maar ik wist, dat Duitsche vliegeniers vijandelijke infanterie bestookten met een vrij primitief, doch gevreesd wapenze wierpen soms bundels ijzeren drie-hoekige pijltjes omlaag, een soort steekbijteltjes. Zoon bundel kreeg in den val een groote spreiding en kon, als ze in een troep soldaten terecht kwam, heel veel omheil uit richten. Dit primitieve aanvalswapen is overigens slechts korten tijd ge bruikt geworden. Als zoon Taube op niet te groote hoogte boven me zweefde, drukte ik me wel eens 'n poosje tegen een boomstam aan. Je moet eerst een poosje oorlogservaring hebben om te weten, dat één man, al is hij dan ook de eenige passant op een weg. in de vuurlinie gelegen, geen doelwit voor projectielen uit een vliegtuig kan zijn 1 Het moge waar zijn, dat Luik de Dultschers heeft „opgehouden" en' dat dezen er vele mannen hebben verloren, ik kan qiet aannemen, zulks in strijd met vele „geboekte" meeningen, dat de Duitsche opmarsch door de vesting Luik ernstig bena deeld is geworden. Het lijkt mij, dat de beteekenis van Luik's rol in den oorlog, overdreven is geworden, ik zal daarop later nog terugkomen. De Duitschers zijn er in geslaagd om, zij het dan ten koste van offers, heele legerscharen tusschen de forten door België te laten doortrekken. Die troepen waren zoo groot en zoo sterk, dat ze bij Haelen het Belgische veldleger konden verslaan. Toen ik om 7 uur des avonds van mijn eersten reisdag Luik binnen trok, waren dienzelfden dag ook Duitsche troepen in de stad gekomen, waar ze de op een hoogte gelegen citadel hadden bezet, welke door de Belgen vrijwillig was verlaten. De Duitschers zaten dus in de stad, welke door twee gordels van forten was omringd en ze hadden nog geen enkel fort in handen Boven de stad zweven een paar Duitsche vliegtuigen overal trillen de ramen van het gedreun der kanon schoten. Reeds hebben de Duitschers vanaf de citadel de forten onder vuur maar de Belgen beantwoorden dit vuur niet, blijkbaar willen ze de stad sparen. Er bewegen zich maar weinig burgers in die streken sommigen hebben 'n witte band om den arm, kenteeken, dat ze politiedienst ver richten. Uit de woningen hangen witte vlaggen, t.w. lakens aan stok ken. In de voornaamste straten drommen de Duitsche soldaten samen joelend, krijschend, overwinnings dol Ze overvallen de café's, waar piano's en orgels „op bevel" spelen en vanuit de wijd geopende ramen en deuren dezer zaken, golft eeD breed „Deutsch- land, Deutschland über alles" door de straten, tergend voor de bewoners, die weten, dat hun zoons of echtge- nooten daar onder die betonnen koepels van de forten zitten opge sloten, waarop de Duitsche granaten onbarmhartig splinterend beuken. Wilde angst of doffe berusting leest men van de gezichten der enkele burgers, die zich op straat moeten wagen. Uit pakhuizen en winkels worden zakken met graan, suiker of wat ook eetbaar is, weggesleeptalle voor raden worden gerequireerd met den dood worden degenen bedreigd, die iets pogen achter te houden. Op ka-ren en auto's worden de inbeslag- genomen goederen weggevoerd. Op de drukste punten staat een militair muziekcorps, dat onder luid gejoel van* de dronken soldaten na tionale liederen ten gehoore brengt en pittige marschen speelt. De avond begint te vallen en de vochtige lucht drukt de kruitdamp omlaag, welke boven de stad hangt... Ik dwaal nog even rond om de verwoestingen op te nemen. De Bel gen blijken de schoone Pont des Arches, de Maasbrug met haar prachtige beelden, te hebben opqe blazen, evenals de Pont Maghin. Vóór de Duitschers Luik binnen trokken, hebben ze een aantal gra naten op de stad afgevuurd, ver moedelijk om de bevolking down te stellen en door dit vuur zijn in be paalde wijken vele huizen verwoest. Bij elkaar had ik dien dag zeker vijftig kilometer geloopen, een bewijs, dat ook zonder training groote lichamelijke inspanning mogelijk is, als de duivel je op de hielen loopt te trappen. Toch begon ik thans héél erg naar wat eten en rust te verlangen. Ik had wat chocolade genuttigd onder weg. maar overigens dien dag niets gebruikt. Het drong echter al spoedig tot me door, dat ik thans een moei lijk vraagstuk kreeg op te lossen. Alle winkels, alle zaken, waren nadat de Duitschers de stad waren binnen getrokken, buiten bedrijf gesteld. De café's en hotels waren slechts voor de militairen geopend in de stad was gas, noch electriciteit, zoodat ze straks volkomen in de donkerte zou komen et waren bovendien proclamaties aangeplakt, dat na 9 uur geen burger zich meer op straat zou mogen begeven. Vóór mijn vertrek naar België had ik enkele adressen genoteerd en me van aanbevelingen voorzien. Ik be sloot te gaan aankloppen aan het klooster van de Soeurs de la Misére- corde, waar een nicht van me den sluier had aangenomen. Na wat zoeken vond ik het gebouw in de Rue des Clarisses en zij het niet zonder moeite, want de zusters waren buitengewoon beangst en wantrou wend kreeg ik mijn nicht te spreken. Weldra zat ik nu temidden van het heele coivent en werd ik honderd-uit gevraagd, onderwijl de zusters me een stevigen, zij het kouden maaltijd voorzetten er was geen mogelijkheid om een warm maal te bereiden. De taak der zusters is het op voeden van verwaarloosde kindertjes en ze vertelden me, welken angst ze om dezen hadden uitgestaan. Tijdens het bombardement van de stad had den ze met al de kleinen een dag en een nacht in de zwaar gewelfde kelder? van het klooster doorgebracht Voortdurend hoorde ze het ontplof fen der granaten en elk oogenblik meenden ze haar dood te moeten verwachten. Het sombere van den donkeren kelder stemde ze nog droevig't angstgegil van de kin dertjes maakte ze haast wanhopig. Ze hadden niets kunnen doen dan als-maar bidden. Ook de kinderen lieten ze door gezamenlijk gebed haar angst overwinnen. Thans wisten ze van den dokter, dat de Duitschers in de stad waren ze waren nog niet aan het klooster geweest. Ik kreeg een briefje mee voor een in het klooster bekenden hotelhouder, aan wien ze onderdak voor me verzochten en deze man heeft me voor den nacht als persoon lijke gast in zijn huis opgenomen, Ik kon mijn lichaam uitstrekken op een bed, maar slapen kon ik niet. Ik was te vermoeid en had dien dag meer meegemaakt dan ik geestelijk verteren kon... Ook de gejchuts- donder hield me wakker. (Wordt vervolgd), Of Oostrum ooit zulk een massa- bezoek heeft genoten als verleden Zaterdag, bij gelegenheid van de hernieuwde plechtige kroning van het miraculeus Maria-beeldje, is aan gerechten twijfel onderhevig. Limburg dat rijkelijk gezegend is met plaatsen, waar de H. Maagd Maria op bijzondere wijze geëerd wordt, en telkens onder een andere eeretitel, heeft in Oostrum eec bede vaartsoord onder den titelSalus Infirmorum, Behoudenis der KraDken. J.l. Zaterdag was het 50 jaar geleden dat Mgr. Paredis z.g. het Oostrumsch miraculeuse Mariabeeldje plechtig had gezegend en gekroond. Dit kroontje, dat een pracht kleinood is op zich zelf en toege schreven wordt aan de adellijke familie de Weichs de Wenne te Geysteren, was verrijkt met een schoonen edelsteen. Ter gelegenheid van dit gouden jubileum had de volijverige Rector, de Weleerw. Heer Asselbergs, een groot feest georganiseerd, waarop tallooze Maria-vereerders opgekomen waren, vooral waar Z. E. Mgr. Dr. Lemmens, Bisschop van Roermond, zelf de wijding en hernieuwde kroDing, van het beeldje zou komen verrichten. Een groote feeststoet was inge steld, die vol ongeduld aan de grens van het Rectoraat zijn opwachting maakte op den Bisschop, die circa half 4 arriveerde en in plechtige optocht naar de Kerk geleid werd, van waaruit het Allerheiligst Sacra ment in processie naar het Kruisweg park overgebracht werd, waar de H. E. Heer Deken Thielen van Venray een plechtig Lof celebreerde en Mgr. met het Allerheiligste aan het devoot neergeknielde volk den zegen gaf. Nadat Mgr. de plechtige wijding en kroning van het miraculeuse Mariabeeldje verricht had, hield Prof. Dr. Féron een schitterende rede over de H. Maagd, als Behoudenis der Kranken. Een feest als dit, noemde de Spreke--, voor oningewijden een onbegrijpelijke plechtigheid, doch voor ons Katholieken zoo sprekend tot ons hart en gemoed. Wij moeten vooral in dezen tijd niet alleen bid den om verlost te worden van lichamelijk lijden, doch de nooden van onzen tijd, de ziekte-verschijnse len van den tijdgeest, die overal onrustbarend rondwaren, móeten iD ons gebed aan de Behoudenis der Kranken ter genezing worden aan bevolen. Met een opwekking tot gebed, en nog eens tot gebed, sloot de gewijde Spreker zijne rede. Nadat een lied was gezongen, sprak Mgr. Lemmens zijn groote vreugde uit over dit zoo schitterend geslaagd Maria feest en wekte allen op om mede te werken en te bidden voor een Maria kruistocht over ge heel Limburg, dat vanouds door zoo vele banden aan de H. Maagd ver bonden is. Laten wij de Limburg- sche jeugd opvoeden in Marialen geest, opdat door de groote hulp onzer H. Moeder ons geliefd Limburg voor Christus behouden blijft. Nadat allen den Bisschoppelij een- zegen ontvangen hadden, trok de uit duizenden bestaanden stoet terug naar de Rectoiaatskerk, waar het Onze Lieve Vrouwebeeld plechtig op het altaar werd geplaatst. Zeer velen bleven hier nog langen tijd in de prachtig versierde kerk in vroom gebed. Op de tegenover de Kerk gelegen feest weide, gaven diverse muziek- vereemgingen een mooi concert, waarvan velen, dank zij het schitte rend weer, volop genoten. De terugkeer van Koningin en Prinses. Gedenkteeken voor Koningin Moeder. Prins jesdag en communistische plan nen. Bewapeningsintrige in Nederland Een misdaden- golf. Sportsuccessen. Aller lei. De terugkeer onzer beide vorstin nen op Maandag van deze week is aanleiding geworden tot een spontane en hartelijke huldiging van de zijde vooral der Amsterdamsche bevolking. Schoolkinderen hadden zich opge steld langs den waterweg, welke de Tabinta volgde, toen ze de konink lijke vacantlegangers in het land terugvoerde. Een Amsterdamsche Oranjevereeniging met gepavoiseerde schepen is de Tabinta tegemoet gevaren en ook talrijke particuliere vaartuigen namen aan deze huldiging deel.. Groote volksmassa's hebben koningin en prinses toegejuicht, toen ze voet aan wal hadden gezet. Er ligt aan deze spontane huldi ging een achtergrond van hoop en vertrouwen verscholen meer dan ooit te voren zijn de blikken van het volk gericht op de prinses, van wie voor de toekomst van vaderland en dynastie nog zoovele zegeningen worden verwacht. De nood der tijden heeft ons volk zich bovendien nauwer om den troon doen scharen de latente Oranje liefde bruischt in hernieuwde warmte op en we herinneren ons allen, wat we uit andere moeilijke perioden uit de geschiedenis van ons Vprstenhuis hebben te dankeD. In Den Haag is een begin van uit voering gegeven aan een gedachte om middels bijdragen uit alle lagen van de bevolking der residentie een grootsch monument te doen oprich ten, ter huldigende herdenking aan wijlen H. M. de Koningin Moeder. Op Dinsdag a.s 18 September, zal op de gebruikelijke plechtige wijze de vereenigde zitting van de Staten-Generaal worden geopend, waarmee dan het nieuwe parlemen taire jaar zal zijn begonnen, en het is ook weder bij die gelegenheid, dat meer dan in voorafgaande jaren de publieke belangstelling.zal blijken voor onze vorstelijke landsleiding. In tal van plaatsen vormen zich reisgezelschappen om dien dag van het over-oude sprookje van gouden koets en schittering van uniformen te genieten. Het verluidt, dat de communisten voor dien dag een tegenbetooging willen houden. Ze zouden bezig zijn om uit verschillende streken van ons land z.g. hongermarschen naar Den Haag te organiseeren. Het is onbe grijpelijk, hoe de communisten op het oogenblik van zulke actie een gunstig effect kunnen voorzien. Vast staat reeds, dat justitie en politie door het nemen van maatregelen den toegang tot Den Haag voor dergelijke marschtroepen zullen afsnijden. Vanuit Amerika wordt ons land dezer dagen eenigszins in opspraak gebracht. In de Ver. Staten wordt een officieel onderzoek gehouden naar de gedragingen van een aantal menschen, geïnteresseerd bij de par ticuliere wapenindustrie. Door bepaalde getuigenverklaringen is de indruk gewekt geworden, dat in ons land verschillende bewape- ningsoudernemingen zijn gevestigd, welke zich onder een misleidend Nederlandsch voorkomen, met de Duitsche herbewapening zouden ophouden. Een in Parijs wonend gewezen Nederlandsche marine officier die ten onzent de vereeniging „Onze Vloot" hielp oprichten, zou zoo wordt verder beweerd middels deze vereeniging en een door haar ont wikkelde .^nationalistische actie de Nederlandsche vlootbewapening be gunstigen en opdrijven. Deze zaken hebben vrij veel opzien gebaard en en het bestuur van „Onze Vloot" in een eenigszins onprettige positie gebracht. 't Is of een moord epidemie over ons land waart. Na de schanddaad op het Amsterdamsche meisje Sonja Beugeltasch, zijn we nog opgeschrikt geworden met de berichten over een moord op het Haarlemsche meisje W. en nu weer een moord op een 40-jarigen man in Hoofddorp. De verdachten van al deze moorden zijn gearresteerd, in mintens twee der drie gevallen moeten we veronder stellen, dat de dader3 niet geheel toerekenbaar waren. Het is een najaarsverschijnsel, dat vele zwakken of zieken van geest hun beheersching geheel verliezen. Al kan de pers deze moord geschiedenissen niet geheel zonder betoon van belangstelling lalen, toch is het goed, dat ze zich bij de mede deeling van bijzonderheden veel reserve oplegt. Bij de internationale athletiek wedstrijden te Turijn, waar om de Europeesche kampioenschapstitels werd gestreden, behaalde de Neder landsche ploeg eenige mooie succes sen, Chris Berger werd kampioen op 100 en de 200 Meier Peters werd bink-stap-sprong-kampioen (14.89 M.) Toen de Nederlandschsche motor renner Van Dijk den vóór-Iaatsten Zondag in Tsjecho Slowakije den gouden valhelm won, verloor een Haagsche deelnemer in dienzelfden strijd het leven. Op den jongsten Zondag behaalde de Nederlandsche motorrenner Herkyleyns eenige lau weren in wedstrijden, welke te Montphléry in Frankrijk werden gehouden, maar de Fransche renner Marchant verongelukte er doodelijk en de renner Marchant verongelukte er doodelijk en de renner Cochet werd zóó zwaar gewond, dat voor zijn leven wordt gevreesd. Herkyleyns zelf heeft trouwens ook reeds meer dan een jaar in een ziekenhuis moeten liggen als gevolg van een val. Wanneer zullen eens afdoende maatregelen tegen deze krankzinnig heid worden genomen Van de deelnemers aan de jongste T. T.- races in Assen zijn er reeds vier „gesneuveld." Kapittel der Paters Minderbroeders Door het Kapittel der Paters Minderbroeders te Weert zijn de volgende benoemingen gedaan In het klooster te Weert Gardiaan pater Cajetanus Reiber, Vicarius P. Rudolphus Terstappen, Lector H. Schrift pater dr. Crispinus Smits, Lector Dogmatiek pater dr. Nicome- des Sanders, Lector Kerkel. Recht pater Proiasius Willemse, Lector Moraaltheologie pater Vincentius Heijmans, Magister der Fraters en Magister v.d. Greg. Zang pater Ranulphus Franssen. Te Maastricht Gardiaan pater Meinardus Broerser, Vicarius pater Anicetus Jong. Lector Pastoraal- theologle pater Prudentius van Leusden, Lector Gew. Welsprekend heid pater Carolus Tesser, Lector Sociologie pater dr. Cassianus Hent- zen, Magister der Paters Studenten pater Prudentius van Leusden. Te Venray (klooster) Gardiaan pater Arcadius van der Hoeven, Vicarius pater Bentivolius Haenraets, Lectoren der philosophic pater dr Silvester CoeneD, pater dr. Hippo- lytus Gerz. pater dr. Sigfridus Stok man en pater Ceslaus Tijnagel, Lector Patrologie en Kerkgeschiedenis pater dr. Ephrem Sloots, Magister der Fraters pater Hermanus VeldmaD, Magister v. d. Greg. Zang pater dr. Eliseus Bruning. Te Heerlen (Sittarderweg) Gar diaan pater Wilhelmus de Leeuw, Vicarius pater Theodorus Binnendijk. Te Venlo Gardiaan pater Vival- dus Coops, Vicarius pater Prosper Teunissen. Te Heerlen (Akerstraat) Gardiaan pater Gratianus Scheffer, Vicarius pater Anscharius van der Veer. Te BleijerheideGardiaan pater Berchmans Lambooij, Vicarius en Novicenmeester pater Landoaldus Valckx, Rector pater Luchesius Moeskops. Te Sittard-Ophoven Gardiaan pater Emmanuel Pompen, Vicarius pater Gondulphus Bruekers. Te Sittard-MissiecollegeGardiaan pater Placidus Frankenmolen, Vicarius pater Canutus Peters, Rector van het College pater Placidus Frankenmolen. Te HoogcrutsGardiaan pater Nolascus van Vliet, Vicarius pater Avellinus van Vlijmen, Novicen- meester pater Dagobertus Hulshof, Magister van den Greg. Zang pater Remedius Deken. Te Venray (Co lege) Gardiaan en Rector pater mr. Ezechiel van der Helm, Vicarius pater Titus Plek- ker. Te Heerlen (Laanderslraat) Prae- ses en Rector pater Petrus Nielen. Te Heerlerheide: Praeses en Rector pater Betnardus Teunissen. Op voordracht van het Hoogw. Kapittel der Paters Minderbroeders heeft Z. H. Exc. de Aartsbisschop van Utrecht eervol ontslag verleend aan de Paters G. A. Haenraets als pastoor te Gorinchem, W. N. M. Pompen als kape'aan te Lichten voorde, A. M. J. M. v. Riet als kapelaan te Duivenen benoemd de Paters J. C J. Gilissen als pastoor te Gorlchem, A. A. A. Smitz als kapelaan te Lichtenvoorde, H. J. Baas als kapelaan te Duiven. Z. H. Exc. de Bisschop van 's-Hertogenbosch eervol ontslag ver leend aan de Paters R. F. M. Smils als kapelaan te Ammerzoden, M. A. P. P. Booms als kapelaan te Zalt- bommel, J. W. H. Smits als kapelaan te Wijchea; en benoemd de paters H. H. J. van Heusden als kapelaan te Ammerzoden, J. P. M. van den Berg als kapelaan te Wijchen, A. P. Louwe als kapelaan te Zaltbommel. Z. H. Exc. de Bisschop van Haarlem eervol ontslag verleend aan de Paters C. J. van der Valk als pastoor te Haarlem, J. A. Heiling als pastoor te Leiden, A. van Nistel- rooij als Rector te Gouda, A. Smitz als kapelaan te Leiden. J. C. J. Gilissen als kapelaan te Amsterdam; en benoemd de Paters C. W. v. d. Bosch als pastoor te Amsterdam. J. P. Reijnenberg als pastoor te Haar lem, Th. H. Roorda als pastoor te Haarlem, R. F. M. Smitz als pastoor te Leiden, J. G. Tesser als Rector te Gouda, A. G. van den Berg als kapelaan te Amsterdam, W. N. M. Pompen als kapelaan te Rotterdam, J. W. H. Smits als kapelaan te Leiden, J. H. van der Snoek als kapelaan te Leiden, W J. van Buul als kapelaan te Gouda, A. M. J. M. van Riet als kapelaan te Delft. Postduivensport. Zondag 2 September hield de Postduivenvereniging „De Zwaluw" een wedvlucht met jonge duiven van uit Noyon (Fr.), afstand 808 K.M. De prijzen werden behaald als volgt le, 9e, 26e, 37e en 41e P. Kersten 2e, 43e en overduif P. Manders 3e, 20e en 24e H. Derks 4e J. Kusters 5e G. v. Dijck 6e, 13e, ,14e, 16e, 21e en 30e Gebrs. Rutten 7e, 23e en 29e G. v. d. Putten 8e en 42e Gebrs. Spee 10e J. Vollebergh lie P. Janssen 12e, 35e en 36e Franken 15e G Vissers 17e J. Dinjens 18e J. Voesten 19e J. Janssen 22e Servaas 25e, 34e, 39e en 40e Hendriks 27e en 28e L. Coopmans 31e, 32e en 33e J. van Dijk 38e J. Verstegen 44e J. Strijbosch 45e G. Janssen Gelost half 8 met Zuiden wind. Aankomst eerste duif 11-6-7. Aankomst laatste duif 11-34 34. I Wedvlucht met oude duiven van uit Jupille (B.). le, 6e, 13e, 19e en 32e J. Dinjens; 2e H. Derks; 3e, 4e, en 10e Fran ken; 5e Gebrs. Spee; 7e en 30e J. Janssen; 8e, 9e, 16e, 17e, 24e, 25e en 29e Gebrs. Hendriks; 11e, 15e, 23e en 31e G. v. Dijck; 12e en 22e L. Coopmans; 14e P. Manders; 18e J. Voesten; 20e en 28e P. Janssen; 21e H. Peeters; 26e L. Maas; 27e A. Loonen; 33e E. Vermeulen; over duif J. Verstegen. Los half 10 met Zuiden wind. Aankomst eerste duif 10 47-53 Aankomst laatste duif 11-2 Z. Wedvlucht late jongen vanuit Jupille (België). le, 27e, 28e en 31e Servaas 2e, 8e, 15e en 18e H. Strijbosch 3e, 4e, 5e en 14e Gebrs. Hendriks 6e, 29e en overduif Siebers 7e Vissers 9e, 24e en 25e P. Manders10e, 19e en 22e L. Coopmans; lie H. Derks 12e en 34e Franken 13e J. van Dijk 16e P. Janssen 17e E. Vermeulen 20e. 21e en 36e van der Heiden 23e G. Janssen 26e G. v. Dijck 28e L. Maas 32 A. Loonen 33e Gebrs. Spee35e J. Vermeulen. Los 9.30 uur. Aankomst eerste duif 10—48—28 uur, laatste 11—31—16 uur. 25000 Mark in een matras. Een parketvloerlegger uit Aken maakte den heelen wereldoorlog mee 4 jaren aan het front. Toen hij in November 1918 terugkeerde, was hij arm als de mieren. Bovendien geen werk. Maar zijn meisje had 4 jaar lang gewacht en gespaard. En in 1919 werd getrouwd. Ook zonder geld. Van het „Wohlfartsamt" te Aken kreeg het paar een ledikant met bed tweepersoons Het kersen houten ledikant was wormstekig, maar daarover maakten de jong getrouwden zich geen hoofdpijn. De paardenharen matrassen waren oud, maar proper. En een gekregen sigaar moet men immers niet op de bande- rolle kijken 1 De tijd gaat voorbij de familie vermeerdert met vier kinderen. In 1927 wordt de man geheel werkloos, ontvangt per week 25 mark onder steuning. De familie woont in houten barakken en verhuisde dezer dagen naar Burtscheid. Er was geld ge spaard om een nieuwe matras te koopen en een nieuw ledikant. Het oude wordt bestemd voor brandhout. Toen de man begon met den over trek van de matras te verwijderen, vond hij een pakje papieren geld, verschillende roode briefie3 van duizend mark uit den vóórootlogschen tijd. De totale vondst bestond uit 23 roode ruggen van 1000 Mark en 26 blauwe briefjes van 100 Mark. In de matras was alzoo een kapitaal verborgen van 25.600 Mark. Het tragische is, dat al dit papiereDgeld waardeloos is. Had de man vóór 15. jaren kunnen vermoeden, op welk kapitaal hij des nachts de vermoeide ledematen uitstrekte, dan zou hij voer heel zijn leven geen nood meer gekend hebben. De dramatische geschiedenis van den geheimzionigen schat van 25.600 Mark in een oude matras blijft intusschen onopgehelderd. De gemoedsstemming van den werkloozen parket vloerlegger is beter te begrijpen dan te beschrijven. R K. Liinburgsclien Middenstand. De Centrale raadsvergadering van den R.K. Limburgschen Middenstand zal op 29 October aanstaande te Gennep plaats hebben. Wat onze jonge boeren noodig hebben Speciaal zeven deugden moeten den granieten grondslag vormen, waarop een gelukkig boerenleven wordt opgebouwd. - Zeven deugden zijn er die de Jonge boeren zich moeten eigen maken en dan behoeven wij ons niet ongerust te maken over de toekomst van deze jongemannen. De eerste deugd dan is de sterkte. De boerenzoon moet niet over moedig maar ook niet kleinmoedig worden en zoo de wereld inzien. De deug 1 ligt hier juist tusschen in, nl. de sterkte. In dien zin is sterkte ook deemoe digheid en daarmee ook het tegen gestelde van trots Hij toone deze deugd in den strijd om de vrijheid. Om de godsdienstige zedelijke en maatschappelijke vrijheid 1 Een oud denker (Syneck) zedt: „God gehoor zamen is vrijheid." God niet gehoorzamen en zich tegen Hem verheffen is slavernij en wel de ergste die men zich denken kan Kijk maar eens naar Rusland daar schreeuwt het verblinde volk Los van God". Ge kunt doen in Rusland wat ge wilt, althans in zoo verre het zonde betreftMaar ook ieder ander kan dat, en zoo heerscht daar alleen het recht van den sterkere 1 Strijd, vecht, jonge man om het geloof der katholieke kerk en dan strijdt ge ook om de vrijheid van het volk. Vrijheid is niet teugelloosheid, maar is stevig vasthouden aan de wet, die in ieders hart gegrift is. De tien geboden zijn de grondslagen van de zedelijke vrijheid. Onderhoudt ge deze niet dan wordt ook gij een slaaf van de booze lustStrijd voor uwe bedrijfsvrijheid 1 Het kapitalisme en socialisme be dreigen haar Beide zijn de vijanden der boeren en van hun bedrijf. Beide drijven hem in schulden en lasten.

Peel en Maas | 1934 | | pagina 6