TWFFTffi KT.AI) VAN PEEL EN MAAS Geld Jan. FEUILLETON. Mederlanders 1VOROL De nieuwe haven te Wanssum. Binnenland. Zaterdag' 7 Juli 1934 Vijf en vijftigste Jaargang No 27 Bisschoppelijk bevel en bisschoppelijke wensch. Gezagvolle uitspraken. De zesde Nederlaodsche Katho liekendag, die te 's Hertogenbosch is gehouden, heeft een prachtig verloop gehad. De Katholieken van Neder land waren tot deze manifestatie van katholiek leven uitgenoodigd op hun titel van katholiek. Toch achten wi) het van belang en geoorloofd, er ook op deze plaats, dus in een poli tieke beschouwing, iets van te rele- veeren. Deze Katholiekendag sprak wel het diepst tot het katholieke gemoed in de openbare plechtigheden en manifestaties de pontificale H. Mis op het groote plein eaast den St. Jan, waar een dertigduizend Neder- landsche katholieken het H. Offer bijwoonden, en de schitterende op tocht na de onthulling van het standbeeld van Z.5 m. W. Kardinaal van Rossum. Dan waren er nog de vergaderin gen. Hier werd het door de Bisschop pen voorgeschreven algemeene onder werp: Het Gezag, van vele zijden belicht. Het spieekt vanzelf, dat zulk een hoogst belangrijk en voor onzen tijd zoo bijzonder geëigend, maar nog al abstract onderwerp, zich bij de verdeeling dezer stof niet altijd leende tot een behandeling, welke geestdrift wekte, ook al vraagt men van een Katholiekendag graag geestdriftige bezieling. De redevoeringen zijn echter wel van het meeste belang om hetgeen er van wordt vastgehouden, om groote lessen, die ze bevatten, toe passelijk in een belangrijk tijds gewricht als het onze. En ook al had men dan op een Katholiekendag voor de daar aanwezige houders, dus voor het oogenblik, soms een grootere voldoening voor geest en hart gewenscht, toch hebben deze redevoeringen, vrucht van veel studie, bun groote en blijvende be- teekenis. In deze beschouwing wenschen wij nog even de aandacht te vestigen op eenige punten uit de rede van deo hoogeerw. heer Mgr.- Dr. C. van Noort, oud professor en thans deken van Amsterdam. Deze voerde het woord over het Gezag in de Kerk De dagbladen hebben hiervan reeds een algemeen overzicht gegeven. Ods zij het vergund, eenige détails in de herinnering terug te roepeD, zooals wij ze in hoofdzaak opteekenden uit 's sprekers mond. Zij zijn vooral op hun plaats ter verdediging en voor het behoud van de katholieke eenheid op staalkundig gebied, waarop de bisschoppelijke verma ningen gegrondvest zijn, welke wij in den loop der jaren, en dit jaar nog zoo nadrukkelijk in het Vasten- mandement, hebben mogen ontvan gen. Dr. van Noort, die zijne woorden blijkbaar nauwkeurig gewikt en ge wogen had, besprak in zijn onder werp ook de taak en houding van den katholiek bij een bisschoppelijk bevel en bij een bisschoppelijken wensch, raad of aanmaning. Bij een bevel, gegeven krachtens bisschoppelijk bestuursgezag, is ge hoorzaamheid plicht, treedt de bis schop wenschend of vermanend op, dan heeft Hij recht op volgzaamheid. Wie zonder een zeer nadrukkelijke reden, aldus Dr. van Noort, een wensch van de kerkelijke overheid langs zich heen laat gaan, verraadt een gezindheid, die een kind van de Kerk niet past. Het kan voor een bisschop een eisch zijn van voor zichtigheid om slechts bij uiterste Een plattelandsgeschiedenis yan de Belg.-Liinb, grens. 20 Groenten en fruit bracht hij meer dan eens maar hij kreeg niet de eer den huurder zelf te zien. Deze vermoedde wel, dat deze geschenkjes het lokaas waren, Aan de Madame vertelde Geldjan dat hij Meneer" eens gaarne gesproken had. De nieuwe belas tingbriefjes waren uitgekomen en zij hadden hem dit jaar bijzonder hoog aangeslagen. Hij wist niet waarom en hoe. Wellicht was het een vergissing, doch hij wenschte opheldering en zekerheid. »Wat men- aan den grooten slok op Gemeente of Staat gaf, was men voor altijd kwijt." Met veel harte lijke woorden noodigde hij haar cn den artiest op een flesch. Al was hij maar een boer, hij had zeer ouden wijn, nog van zijn oom zaliger. Een vinger stof lag er op. De beste zou aangesproken worden. Alhoewel de arliest een fijn proever was, liet hij zich niet bekoren. Met Jan, die met iedereen over de miezerigste dingetjes noodzaak in strikt gebiedenden of verbiedenden vorm op te treden voorzichtigheid b.v. met het oog op andersdenkenden, en om hen, die van het goede pad zijn afgegaan, den terugkeer gemakkelijker te maken. Waar sprake was van een bis schoppelijken wensch, kan bij niet- nakoming van ongehoorzaamheid niet gesproken worden. Maar het gaat de perken der voegzaamheid te buiten, tegen den uitdrukkelijken wil der kerkelijke overheid in, een openbare actie te beginnen of door te zetten. Verder sprak Dr. van Noort zich in dit verband nog uit als volgt Wanneer de feitelijke omstandighe den in een land van dien aard zijn, dat om de belangen van de Kerk te waarborgen, staatkundige eenheid van de katholieken noodig is, dan heeft de Kerk het recht en zelfs den plicht, de katholieken zeèr ernstig aan te sporen en zelfs te verplichten om die eenheid te bewaren. Indrukwekkend was ook de aan sporing van Mgr. van Noort om in ons land de groote traditie van ge hoorzaamheid aan de bisschoppen te handhaven en daarom niet het oor te leenen aan ongepaste critiek tegenover de bisschoppen en tegen over de geestelijkheid. Ook de eerste spreker van den Katholiekendag pater Dr. F. Vroom S. J., die het algemeen onderwerp van den Katholiekendag van den wijsgeerigen kant beschouwde, ver klaarde in zijn zeer doorwrochte rede, van den gezagsdrager in het algemeen sprekende, dat deze, be halve bevelen, ook wenschen kan uitdrukken en raad kan geven. Wie na gewetensvol overleg meent, dat hij zulk een wensch niet behoeft na te komen, aldus Dr. Vroom, blijft gehoorzaam, maar wie zulk een wensch lichtvaardig naast zich neer legt, zoo iemand is ongehoorzaam. Wij meenden op bovenstaande uitspraken nog eens de volle aan dacht te moeten vestigen, in het belang van de katholieke eenheid, welke wij ons io deze beschouwing voortdurend als doel hebben gesteld Objectief gaven wij de meening van twee hoogstaande autoriteiten, pries ters, die door hun studie hunne uitspraken met gezag kunnen geven. En toen Z. H. Ex. de Aartsbis schop Zondagmorgen, na de pontif. H. Mis, in het bijzijn van tienduizend deelnemers aan den Katholiekendag, de redevoeringen der sprekers van den vorigen dag uog eens samenvatte, heeft hij de woorden van Mgr. van Noort nog eens nadrukkelijk her haald en er aan toegevoegd Wanneer de Bisschoppen gebruik maken van hunne bestuursmacht, niet door bevelen te geven, maar door ons zeer bijzondere redenen van wijze voorzichtigheid den vorm te kiezen van een wensch heeft hij (Mgr. van Noort) op zoo delicate wijze aangegeven, hoe dan voor eenieder moet zijn zijn moreel gedrag ten opzichte van den duidelijk uit- gedrukten wensch van het Epis copaat. Katholieken van Limburg, laten wij steeds allen de vermaningen van onzen zeer geliefden Bisschop aan vaarden met de zuiverste intentie en den goeden wil, volgens onze chris telijke inborst. Laat voor ons, op welk terrein dan ook. tegenover den Bisschop altijd gelden Uw wensch is ons een bevel ROELAND. poetst Uw tanden met [)e Nederlandsche Tandpasta krakeelde en ook hem reeds den eersten dag zijn bloed aan 't koken had gebracht, wilde hij geen alliantie sluiten. Als zijn huisbaas licht moest hebben, dat uij dan elders zijn kaars ging aansteken. Den volgenden dag was het 's morgens vroeg reeds een herrie bij den pachter of er moord of brand was. Half gekleed liep de artiest naar buiten en hoorde hoe Jan zijn pachter uitborstelde voor vuile visch, omdat hij zijn vetge meste varkens niet naar het slacht huis wilde brengen. Nog voor geen honderd frank rijd ik ze naar B. Voor vier maan den heb ik ze moeten terugbren gen omdat ze overvoederd waren en de slager ze met recht en reden weigerde. En hoe heb ik toen niet moeten sukkelen om ze weder op de kar te krijgen 1 Ditmaal .zijn ze niet over voederd. Ik doe het niet. Waar ik een keer gefopt ben geweest, daar vangen zij mij een tweeden keer niet meer Dal zijn uitvindsels van de rs 1 waagde Lisebeth. Ik weet vrouw, wal ik het laatst gezien heb. En vroeger heeft Jan meer dan een keer aan 't slachthuis dezelfde afstraffing ge had. Ten onrechte 1 zei Jan. Ja, ten onrechte, bevestigde Lisebeth. Moet landbouwsteun over anderen boeg? Veertig millioen winst per jaar door uitbreiding graanteelt Discussies op de Nederlandsche landbouw week. Bij het debat over de inleiding van den heer Swierstra op de vijfde Nederlandsche Landbouwweek te Wageningen, werd de bestaande teeltregeling aangevallen door den heer C. Zwagerman, die haar in vele opzichten te ingrijpend vond. De productiekosten worden voor de veehouders belangrijk verhoogd, terwijl hier geen compensaties tegen over staan. De beperkingen behooren in algemeene richting te gaan. Spr. wenschte o.m. een graanaccijns, zoo dat de prijs der mais op f 8 f 9 komt. Ook ir. van der Ban vond de teeltregeling voor het rundvee on voldoende. Men behoorde te wach ten tot de veehouders in hun eigen belang tot beperking overgingen. De inleider beantwoordde de sprekers. Ir. W. de Jong meende, dat men onderscheiden moet de teeltbeperking en de practijk der uitvoering. Een maatregel kan wel eens plaatselijk meer ingrijpend zijn, dan hij in het algemeen is. Spr. achtte een accijns als de heer Zwagerman vroeg het ergste, wat men den Nederlandschen veehouder kan aandoen. Bij de discussie over de inleiding van den heer Keijser werden opmer kingen gemaakt door de heeren van Wlllinge Prins, van Vloten eu Doorn- bosch, die door den inleider werden weerlegd. De heer C. Zwagerman meende ook deze kwestie meer op algemeen terrein te moeten brengen. Spr. wees op de mogelijkheid van accijnshefflog op granen als middel den prijs van het vleesch op redelijk peil te houden. Met den binnenlandschen consump tieprijs moet men voorzichtig zijn. De mogelijkheid van afzet naar Enge land wilde spr. handhaven. Hij vreesde voor een te ver doorge voerde teeltregeling, die hij als machtsmiddel onvoldoende gefundeerd vond en wilde een deel der verant woordelijkheid laten voor de boeren. De inleider vond het stelsel van den heer Zwagerman nog ingewik kelder dan het geldende. De aangevoerde bezwaren werden vervolgens uitvoering weerlegd door den heer ir. W. de Jong, directeur der varkenscentrale. In de namiddagvergadering sprak de heer H. P. van Haaren, Tilburg over „De maatregelen genomen in het belang der pluimveeteelt". Spr. had tegen de teeltbeperking gelijk deee thans is geregeld, het groote bezwaar, dat ze niet bevordert de richting, waarheen het zal moeten gaan, dat n.l. het pluimvee voor een belangrijk deel wordt gereserveerd voor de kleinere zandbedrijven. Wat de teeltregeling betreft ter verbete ring van den pluimveestapel zag spr. ió de voorschriften voldoende waar borgen dat goede verwachtingen mogen worden tegemoet gezien. Tenslotte meende spr. dat de pluimveehouderij uit het oogpunt van haar groote economische en sociale beteekenis steun verdient, temeer daar zij niet kan worden gemist als hulp bron van bestaan op vele kleine be drijven. De steunmaatregelen hebben de verdienste, dat zij hun effect heb ben kunnen sorteeren tot het voor komen van debacles. De heer ir. J. G. Tukker, regee- rings-commissaris gaf nog eenige aanvullingen op wat de inleider had gezegd. Bij de discussie merkte de heer Al de slagers van hel kanton willen van u geen varken in ont vangst nemen 1 Dat is gelogen 1 beet Jan. Honderdmaal gelogen, giftte 't wijf. Gelogen Wie heeft dan uw varkens gekocht Scheele Piet 1 En die koopt voor lui van Luik, nietwaar Dat welen wij niet. Welnu, als gij niet weet, weet. En als die kilo's kan aftrek ken, dan laat hij 't niet. Die is er nog veel gauwer bij dan de sla gers van den omtrek. Daar is geen terugzenden mogelijk. Zij zijn niet overvoederd, schreeuwde Jan. Ik verrek het van te varen. En daarmee uit! En wat zoudt gij doen, als gij in mijn plaats waart, buurman vroeg de pach ter, die den artiest bemerkt had. Niet varen Wat kent die van een var ken 1 spotte Lisebeth. Dat zijn toch beesten met vier pooten en niet met twee, snauwde de artiest. Gij hebt U daar niet mee te bemoeien, zei Jan. Gij moet er heen pachter, volgens ons akkoord Ja, akkoord, lachte de pach ter. Gij moogt nog wel spreken van akkoord. Meer dan vijftig maal hebt gij ons akkoord en dat van anderen gebroken. Uw woord of geen 1 Uw akkoord of kaf is Zwagerman op, dat het hier of de koe, het varken, of de kip aangaat, het betreft dezelfde menschen. De kippenteelt steunt voor 75 pet. op ingevoerd graan. Het goedkoope ei in het binnenland geconsumeerd, concurreert met het rund- en het varkensvleesch. Rationeel is, dat eerst het rundvleesch, daarna het varkensvleesch en dan het goedkoope ei komt. Spr. vraagt het vraagstuk eens van dezen algemeenen kant te bekijken en niet ieder onderdeel appart. De voorzitter prof. Bakker be luisterde in alles wat de heer Zwa german zegt, een zekere mate van eenzijdigheid, hij beziet alles uit één gezichtshoek. Bij zijn propaganda van alles voor den boer ziet hij voorbij, dat hij treft een groote klasse van menschen, die bij zijn regeling werkloos zou worden. Hooger rechten op ingevoerd graan zou scheeps- èn vrachtvervoer ver minderen. Accijns op buitenlandsch graan als stimulans op den eigen veibouw rekent hij dat 40 millioen zou opbrengen. Maar hoe lang kan dat Het eerste jaar 40 millioen, maar reeds het vierde jaar zou men met leege handen staan en of de stimulans zou bereikt zijn, is zeer de vraag. Temeer omdat men vandaag niet kan weten, hoe het morgen is. Welke richting voor steun men ook kiest, steeds staat men voor conflicten, omdat men de omstandig heden niet kan overzien. Het plan Zwagerman zou nog meer problemen voor den landbouw op den duur tengevolge hebben. De heer Zwagerman zegt, dat de vraag is hoe de boeren uiteindelijk op de beste manier te helpen. Het komt er op aan of de boerenstand kan blijven bestaan. Invoer van graan zou voor den veestape! steeds noodig zijn, maar omzetting van 200.000 HA. weiland in bouwland zou noodig zijn voor graanteelt en tevens zou de werkloosheid buitengewoon worden verzacht. Voor den invoer van 800 millioen Kg graan is slechts weinig arbeid noodig, maar op het gescheurde land zouden 40 000 arbeiders werk vinden en de 500 stedelijke, die er bij kwamen, zouden we er bij nemen. Ir. Tukker zou verhooging der graanrechten voor pluimveehouderij en varkenshouderij verschrikkelijk vinden. Bij vethoog'ing met f 4 zou de prijs van een ei met li/j cent stijgen en de pluimveestapel inkrim pen. Toch betoogt spr. dat we misschien de door den heer Zwager man bedoelde richting uitmoeten De heer Zwagerman zeide, dat als we de thans ingevoerde 800 millioen Kg graan zelf verbouwen, dit een nationaal gewin is De heer ir. S. L. Louwes zegt, dat de heer Zwagerman twee cardi- nale fouten maakt, le. geeft het scheuren van 200.000 weiland geen 40.000 arbeiders werk. Dit gebeurt in het gemengd bedrijf en zal veel arbeiders van hun werk berooven. Ook zal daardoor varkens-, rundvee- en kippenteelt verdwijnen. 2e. Is er op het oogenblik een heffing van den prijs van het graaD, die de heer Zwagerman tot f 7 wil verhoogen. tegelijkertijd wil hij de veehouderij loonend maken, anders gaat de productie terug. Bij het systeem Zwagerman is de rund-, varkens- en kippenhouderij niet meer loonend en wij moeten er voor zorgen die loonend te houden. De heer ir van der Ban vroeg den heer Zwagerman tot welke landprijzen men bij zijn systeem zou komen in Zeeland. De heer Zwagerman hield tegen over zijn bestrijders zijn meening vol. De 4-0 millioen winst op graan houden we, want die verbouwen we op eigen bodem. Ook zijn andere inzichten handhaafde hij geheel. Wat de landprijzen betreft, verhooging zou hij toejuichen, maar hij voorzag die niet. Hierna sprak de heer G. J. Blink, Wassenaar over de maatregelen genomen in het belang der zuivel industrie. Enkele naar aanleiding van zijn betoog gestelde vragen beant woordde spr. mij om i even. Wat een gepeupel, grijnsde Lisebeth. Eerlijker dan gij 1 huilde de pachter. Gij moet maar zorgen, dal ge hier vandaan komt, dreigde Jan. Dat behoeft gij mij niet te zeggen. Nog liever zit ik in Siberië dan bij U 1 't Lijdt geen nood dat ik nog langer hier blijf dan ik moer. Ik neem een anderen voer» man op uw kosten, zei Jan. Neem al wat gij wilt, maar ik betaal niets. Gij kunt Uw var kens zelfs per auto naar 't slacht huis brengen, 't Kan mij niet verdommen. Maar uit mijn zak blijft ge. Dat zullen we zien, vreklap, toornde Lisebeth. Gij zijt me nog te leelijkom op de droogte te hangen spotte de boer. En gij dan, hongerlijder? woedde Lisebeth. Wat hongerlijder Ik werk eerlijk voor mijn brood. Niet alle man heeft de gelegenheid een oom te bestelen Schavuit, schreeuwde Jan. Houd uw smoel 1 Mijn muil houden, toch voor u twee niet. En als gij u hier niet weg maakt, dan zeg ik u nog meer. Sla hen van den mesthoop af, riep de artiest. FRANCISCAANSCHE VONKEN. Weer zoo'n vonk zoo'n gedachte, die je in vuur en vlam kan zetten. Die je alle conventie voor een oogenblik doet vergeten en die je een brutaliteit geeft, die op zoo'n oogenblik gerechtvaardigd is. Welke is die vonk, die gedachte? 'k Dacht op een gegeven oogen blik aan dat proces voor de Bisschop van Assisi. Aan die vader, die met alle geweld zijn zoon wilde dwingen om nu ja niet zoo heelemaal voor God te leven. Hij moest maar een beetje meer naar de wereld kijken en naar de eer van zijn ouders, Pietro Bernardone, in zijn blinde vaderliefde, zag alleen z'n lichame lijke jongen.... maar Franciscus, zijn zoon. zag alleen zijn ziel en.... hij zag het zoo helder en duidelijk, die ziel behoort alleen God toe. Toen kwam dat plechtig oogen blik in Franciscus' leven terwijl vader hem staat te verwenschen en zijn vaderlijke vervloeking over hem uitspreekt, zegt Franciscus die vonk, in staat om een menschenieven totaal te veranderen„Voortaan zal ik niet meet zeggen Pietro Bernardone miju vader, maar Onze Vader, die in de hemel is." Dat is levenswerkelijkheid God is onze Vader en iedere mensch is een kind van God. Aan iemand het leven schenken is aan God een kind geven en aan een mensch God tot Vader geven. Aan iemand het leven weigeren.... 't Is ontzettend D.O.R. Feestelijke opening op Vrijdag 29 Juni. Nadat des morgens om 10 uur in de Parochiekerk te Wanssum eene plechtige Hoogmis was opgedragen, begaven de autoriteiten en genoo- digden zich naar het haventerrein, waar zij werden verwelkomd door den E. A. Heer Burgemeester, Baron de Weichs de Wenne. De Z.E. Heet Pastoor Wijnhoven verrichtte de kerkelijke inzegening van het haventerrein en de haven, en daarna van de gebouwen van Landbouwbelang, welke laatste hierna officieel door den heer Th. Verheg gen, lid van Ged. Staten en Voorz. van den L. L. T. B., geopend werden. De Voorzitter van Landbouw belang. Ir. Droesen, lid der Tweede Kamer, voerde hierna het woord en toonde den groei en bloei van Landbouwbelang aan. Na een demonstratie der los- en laadinrichting vereemgden zich alle autoriteiten en genoodigden aan een Limburgsche koffietafel. Het weer, dat tot nu toe ongunstig geweest was, veranderde gelukkig en de zon zette alles in tintelende kleuren en deed het vele werk, dat besteed was aan de versiering, op Die mooie meneer daar zegt ook iets, grinnikte Lisebeth lus- schen de tanden. Komt bij mij maar eens spektakelen. Gij hebt u met onze zaken niel in te laten, verweet Jan. Dat schelden en schandaal maken heeft al lang genoeg ge duurd. Schaamt gij u niet 1 Voor wie, voor u zeker grijns lachte Lisebeth. Nu, ik ben dat spel hier beu," riep op eenmaal de broer van den pachter en greep naar een stuk hout. Lisebeth en Jan beenden weg. Voor Pier hadden ze een heiligen schrik. Dat is mij volkje, zei de artiest. Och dal is hier dagelijksch brood. Zij zien de splinters in andermans oogen, maar den balk in de hunne niet. Zoo'n lui bestaan er nergens meer. Gij moet niet toegeven, kop bieden, bemoedigde de artiest. Een zeil moet hier getrokken worden. Wij moeten er die beesterij uilslaan, meende de artiest. Dat zal niet gaan, die zit er in geboren Om 't even, wij moeten trach ten er menschen van te maken. Trek een beest 't vel maar af, dan is 't nog een beest, gekte de boer. Ik zal geen duimbreed van zija mooist uitkomen. Toea om 3.30 de ontvangst der genoodigden plaats vond, kon men volop genieten van de keurig versierde bootjes, waarin zoowel nymphen als Germanen en Noormannen hadden plaats genomen, zelfs god Neptuous ontbrak niet. Deze laatste hield een keurige toe spraak tot de autoriteiten en zei, dat bij gaarne zijn waterpaleis ver laten had om de haven van Wodans- heim mede te openen, waarvoor hij slechts de beste wenschen kon uit spreken. Inmiddels waren de versierde* salonbooten onder stoom gebracht, die beide door de autoriteiten en genoodigden bezet werden en onder de vroolijke tonen der Fanfare van Wanssum, had de afvaart door de haven naar de Maas plaats, waarbij Z.Exc. de Commissaris der Koningin het lint doorknipte, waardoor de haven geopend werd. De E. A. heer Burgemeester gaf hierna bij de eerepoort een overzicht van de geschiedenis der totstand koming der haven en bracht gaarne namens het Gemeentebestuur den dank over aan alle autoriteiten in den lande en in het gewest en om geving, voor den ondervonden steun en medewerking. Spreker betreurde het dat de heer Jan Poels, die zoo onnoemelijk veel voor het tot stand gekomen werk gedaan heeft, de beëindiging niet heeft mogen beleven. Deze rede werd beantwoord door Z Exc. den Commissaris der Ko ningin, die den vorigen spreker opmerkte, dat hij in zijn rede een persoon vergeten had, die hij dan ook moeilijk noemen kon en daarom zou spreker het doen. Gaarne bracht hij dan ook dank aan den E. A. Heer Burgemeester van Wanssum, die het initiatief nam voor dit groote werk. Na bezichtiging der magazijnen van Landbouwbelang, vereenigden zich allen in de tot ontvangsalon omgetooverde opslagruimte, waar vlugge dames allen een glas wijn aanboden, een zeer op prijs gestelde attentie, die in geen enkel opzicht onderdeed voor de royale aanbieding van koffie en thee, belegde broodjes en gebak tijdens den boottocht. Het concert der Fanfare op het feestterrein hield de talrijke aanwe zigen nog laog bijeen, een prettige stemming heerschte alom, dank de gulle genoten gastvrijheid. Moge de haven van Wanssum veel bijdragen tot groei en bloei dezer geheele streek. Een dosis Foster's Maagpil- len bij het naar bed gaan verschaft 's morgens ge makkelijke en normale ont lasting. f 0.65 per flacon. De ziekte van Prins Hen drik. De militaire en in- dustriëele verdediging van ons Zuiden. Rommelt het in de N.S.B. - De H.A.L. wil snellere schepen bouwen. De Winkelsluitingswet. Verdere korting van de In dische pensioenen Zaan dam weigerachtig tegenover den Min. van Binn. Zaken. Het Vara Zomerfeest. Toen in de vorige week werd be richt, dat Z.K.H. Prins Hendrik ten bureele van het Roode Kruis in Den mijn recht afslaan, want dan gaat de duivel los. Dat ik moeilijkheden krijg, dat voorzie ik. Als gij er geen met hen krijgt, dan kunt u de beste koe van mijn stal losmaken. Artiest en boer-pachler werden trouwe vrienden. Dit zag de familie Snuffels met nijdige oogen. Geen wonder 1 Kwam er ruzie en kreeg Jan een woordje le veel gezegd, daar kraaide geen haan naar. Als de «bonte jongens® een onderzoek kwamen instellen, dan was een van beiden blind en doof geweest. En 't klein kattengevecht bleef in den doofpot gestopt. Jan vermeed het huis van den artiest alsof er buskruit in lag. Maar toen de driemaandelijksche huur vervallen was, moest hij er wel naar toe. Van de afwezigheid van den huurder maakte hij snel gebruik om bij diens vrouw de cenljes op te strijken. Deze wilde hem de kosten van het verven van gang en trap af houden, maar Jan had er geen ooren naar. Hij moest voluit zijn geld hebben. Van dat verven, dat heel anders had kunnen gebeuren, trok hij zich geen bliksem aan. Wel zou hij een frank laten val len, daar konden zich de kinderen iels voor koopen. Om geen leed of lawaai te heb ben, betaalde de vrouw goeds moeds. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1934 | | pagina 5