Ons weekpraatje. Gemengde Berichten Provinciaal Nieuws Zaterdag 30 Vleesch, met armoe als bijsmaak. Waar echte honger is, smaakt het goed. Bij me thuis hadden ze vroeger een keer in de week een werkvrouw. Vader en moeder waardeerden haar ten zeerste om wat ze des Vrijdags kwam doen, maar wij, kinderen we waren met een heelen troepwaardeerden het goeie mensch in het bijzonder op twee andere keeren van de week, als ze n.l. een emmer met snert kwam aanvoeren. Dat zal zich wel alleen des winters hebben afgespeeld precies weten we dat niet meer want daartoe is het al te lang geleden. Die snert was heerlijk. Ze was dik van de stukken spek, worst en de kluiven, welke er in dreven. En tochdie vrouw, een arme vrouw, lustte ze niet. 't Was „soep van de klacht" Zoo noemden we dat in ons plaatsje. Er was in die dagen geen Maatschappelijk Hulpbetoon en er waren geen rechten op steun - uitkeeringen. Wie honger en ellende had, kon daarover bij een of aoder Armbestuur gaan „klagen" en na een scrupuleus onderzoek kreeg de behoeftige dan een aantal bonnen voor brood en boonen, terwijl twee maal per week een emmer met soep werd verstrekt. Als jongens liepen we dikwijls door het nauwe straatje, waar de arme en meest oudere menschjes buiten met hun emmertjes in de rij stonden weer of geen weer en tenslotte een voor een met hun dampenden emmer wegsloften. Van die emmers met snert wer len er heel wat verkocht aan vaste adressen. Vader kocht den emmer altijd van onze werkvrouw af. Merkwaard.g is n.l. dat de meeste bedeelden een hekel aan die snert hadden, ze lustten ze zelf niet. Ze wareo er niet vies van, maar het stempel van de armoe zat op die soep. Wij, die ze aten, we proefden dat niet. En we herinnerden ons bovendien hoe vader de kwaliteit altijd roemde. „Soep van de klacht", zoo zei hij steeds, was de beste soep, die er was. Voor ze werd uitgedeeld, kwam de burgemeester ze altijd eerst proeven. Dat argument op zich, was voor ons, kinderen, absoluut afdoende. De eigenlijke bedeelden konden voor bet geld, dat de soep opbracht andere, even noodige dingen koopen waarvoor hel Armbestuur geen bonnen gaf. o—o We dachten aan deze snert- geschiedenis, toen we dezer dagen in de bladen lazen, dat de Nederlandsche Staat met tal van millioenen blikken crisisvieesch in zijn rijksmaag zit. Ondanks dat de kwaliteit van de bovenste plank moet zijn en de prijs tot ver beneden de waarde ligt, nemen de werkloozen de blikken niet meer af. We kunnen het ons een beetje indenken. De waar mag nog zoo goed zijn, als het stempel der armoe er op wordt gedrukt, smaakt ze niet meer. Werkloozen en andere onder steunden kondea deze blikken slechts bekomen, als ze met hun kaart en een bon en met de armoe van den bedeelde op hun gezicht, 1934, No. 26 io den winkel kwamen. Een of twee keer mag men zich al eens over z'n schaamte heenzetten, de boodschap is toch dermate on- pleizierig, dat men dien gang staakt wanneer het eenigszins mogelijk is om zich op andere wijze te behelpen. Het is dien menschen, of ze de narigheid er toch altijd vaD af proeven, van het vleesch. Dat laatste blijft voor den onder steunde toch altijd nog een keuze artikel men kan het desnoods door iets anders of door vrij vleesch van minder gewicht vervangen. Het is niet noodzakelijk als b.v. boter en dit is o i. de reden, waarom de afzet van crisis-margarine vlotter loopt. Zeker, als er vreeselijke armoe zou zijn, als er honger zou wezen, dan zou ook het bussenvleesch wel smaken, maar zoo erg is het hier - God dank nog niet. o—o Wel op andere plaatsen ter wereld. We lazen, dat de Nederlandsche Staat met de millioenen blikken in zijn figuurlijken rijksmaag zit. De houdbaarheid van dit vleesch is niet onbeperkt en slechts voor een jaar gegarandeerd. Men kan het hier niet in den vrijen handel brengen, want dan zouden de prijzen van het versche vleesch worden gedrukt en daarmee zou het „blikken" zijn prijsregelend effect als crisismaatregel hebben verloren. En de werkloozen begeeren het niet. We stellen ons zoo voor, dat er op het oogenblik een of andere regeeringsambtenaar zijn bivak heeft opgeslagen naast de 18 millioen blikken vleesch, om straks, als hij het feit heeft geconstateerd, aan de regeering te kunnen berichten Inderdaad, al het vleesch is nu bedorven 1 Dan verleent de regeering een crediet om een schip te charteren, teneinde de 18 millioen blikken met dan bedorven vleesch ergens in zee te gaan werpen. We zouden willen vragee, is er op het oogenblik* geen andere be stemming voor zulk schip Telkens lezen we in de bladen berichten over b.v. een hongersnood in Oekrainië of China. Internationale hulpcomité's doen oproepen voor steun. Als we die 18 millioen blikken nu eens naar Oekrainië lieten brengen Voor ons hebben ze straks toch geen waarde meer en we krijgen alleen de kosten van vervoer te betalen. Als we een „crediet" aan Duitschland moeten verlengen van een paar honderd millioen, dan doen we dat toch ook zonder veel gepraat terwijl we overtuigd zijn, dat we de „hoofdsom" nocit zullen terugzien en Daar de rente kunnen fluiten. Laten we die blikken nou maar naar de Russen sturen. Dan weten ze daar meteen, dat al erkennen we het regime niet van hun staat we de Russen individueel toch erkennen als onze medemenschen, tot wie onze begrippen ch is*en naastenliefde zoo goed uitgaan als naar onze eigen werkloozen. Suikersmokkelaars gesnapt Na een zeer spannende achter volging, hebben de kommiezen te Geldrop een gepantserde smokkel auto met 600 kilo suiker inbeslag genomen. De twee smokkelaars, die trachten te ontsnappen, zijn belden gearresteerd. Opruiende kwajongens. We hebben in ons landje een dikke 30 fascistische partijtjes, die alle over leiders beschikken van 20 tot 30 jaren. Zij achten het besturen van een Staat een karwei van niks. Sinds eenigen tijd is er weer een Dieuwe aspirant bijgekomen, een vaD stavast. JoDg genoeg om het grootste woord te voeren. Het is Arc old Meijer, wonend op een Brabantsch dorpje en baas van het „Zwart front" afdeeling het Zuiden. Dat mannetjes puttertje wil „de totale omwenteling van de democratische wanorde naar de fas cistische orde" (die van Rusland of Duitschland wellicht En hij zal overwinnenen het tempo zal snel, razend snel zijn. Hij legt overal „onneembare vestingen" en hij zal „als een commandant bet sein geven tot den aanval" om het „crapuul, dat thans de lakens uitdeelt," weg te bezemen 1 Het ventje moet niets hebben van „hansworsterij der huidige bestuurde- ren en van de schurkerij van geheime onverantwoordelijke machten"... In dat blaadje is verder een op snijer aan het woord, die verklaart, geen God loochenaar te zijn, maar een oprechte Christen en niet zooals de farizeeërs en huichelaars, door wie „het land geringeloord" wordt 1 Hij „wil oprecht Christen blijven en daarom.... prediken wij openlijk op stand tegen het huidige Staatsbestuur." Wij vragen ons af, of dergelijke opruiers nu maar hun gang mogen gaao. Ze zijn voor de volksvergif tiging minstens zoo gevaarlijk als de communisten en hooren niet in de vrije maatschappij thuis. Tegen bad-excessen. De R.K Raadsfractie te Zandvoort heeft een voorstel ingediend om de bad-excessen tegen te gaan. Ze wil a. Algeheel verbod voor gemengde zonnebaden b. De te dragen badkleeding moet zoodanig gemaakt zijn. dat 't lichaam voldoende bedekt is, zoodat deze voldoet aan de eischen der openbare orde en zedelijkheid c. De kampeertenten mogen niet worden betrokken door personen van beiderlei sexe, tenzij uit één gezin d. De kampeerders moeteD zich ten allen tijde kunnen legimiteeren. Het teekent den toestand, dat de socialistische pers weer aanstonds te velde trekt tegen deze poging. De gewone tactiek van in 't belachelijke trekken is daar weer troef. Zouden de roode heeren liever hebben, dat Je badergernissen steeds verder gaan, totdat... fascistische elementen moeten ingrijpen De tarwe-fraude te Berchera. In verband met de tarwe-fraude te Berchem (N.Bhebben door de Centrale Handelsvereenigiog. onder- afdeeling van den N.C.B., de schade- uitkeeringen aan de gedupeerde landbouwers aldaar plaats gehad. De schadevergoedingen bedroegen f 0.75 a f 2per c.A. Onbruikbaar maken van tarwe. Dezer dagen zou te Oud Beijer- land, ten aanschouwe van verschil lende personen, die daarover hun ergernis te kennen gaven, 100 ton tarwe voor menschelijk voedsel on bruikbaar zijn gemaakt. Door den heer Duymaer van Twist is aan den Minister van Economische Zaken gevraagd, of zulks juist is en zoo ja, op grond van welke over weging dan deze behandeling plaats heeft gehad Schuilt, zoo vraagt hij verder, in het onbruikbaar maken van tarwe, met het oog op het feit, dat van de nieuwe oogst nog niets bekend is, of zij voldoende broodgraan voor ons volk zal opleveren, niet het gevaar, dat zich gebrek aan tarwe zal kunnen voordoen. Staking steenfabriek te Tienray. De arbeiders van de steenfabriek van de firma van Daal en Co. hebben Woensdagmorgen het werk neergelegd. De oorzaak van dit conflict moet gezocht worden in de loooen, welke bij deze firma lager zijn dan bij andere steenfabrieken. Het betreft hier een aantal van 50 a 60 werklieden. Niet allen zijn georganiseerd. DoodeHjke aanrijding te Tegelen. Op 26 Maart j.l. had de 23 jarige E. Th. A. S. wonende te Horst, op den Roermondschen weg te Tegelen, als bestuurder van een vrachtwagen, den heer Joh. Vaessen, die met paard en kar rechts van den weg reed, aangereden, tengevolge waar van V. zoodanig werd verwond, dat de dood spoedig intrad het paard werd gedood en de kar vernield. Het O.M. eischte 12 Juni j.l. tegen verdachte een gevangenisstraf van 6 maanden met de ontzegging van de bevoegdheid om gedurende een jaar een auto te besturen. De rechtbank veroordeelde S. thans tot 3 maanden hechtenis met ontneming van het rijbewijs gedurende een jaar. Steekpartij te Tegelen. In den nacht van 15 April van dit jaar was in een café aan den Kaldenkircherweg te Tegelen ruzie ontstaan tusschen den 29-jarigen fabrieksarbeider G. v. A. en den 36-jarigen chauffeur A. St. Beiden werden handgemeen nadat St. zijn tegenstander naar buiten had gelokt. St. werd toen door een messteek in den hals doodelijk getroffen. In de zitting van 12 Juni eischte het O.M. tegen den verd. v. A. ontslag van rechtsvervolging en onmiddellijke invrijheidsslelling. De invrijheidstel ling werd toen door de rechtbank toegestaan. Woensdag werd verd. v. A. veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf. Noodlottig schot te Blerick ReeJs langen tijd had een troep baldadige jongens, zich noemende „de muiters" het den 25-jarigen schildersknecht P. M. L. uit Hout- Blerick erg lastig gemaakt, totdat deze in overspannen toestand een revolver richtte op den troep en door een schot mej. B. A. Teeuwen aldaar doodelijk trof, die toevallig bij die jongens stond. Dit geschiedde op 19 April j 1. Op de zitting van 12 Juni van de Roermondsche recht bank moest P. M. L. zich verant woorden. Het O.M. kon in zijn requisitoir toen niet concludeeren tot opzet van verdachtewel achtte hij hem roekeloos in het omgaan met wapens en eischte zes maanden voorwaardelijke gevangenisstraf. De rechtbank veroordeelde verd. Woens dag tot drie maanden voorwaardelijk. Roermond handhaaft Maasbrugtol. De gemeenteraad van Roermond heeft goedgekeurd een voorstel van B. en W. om opnieuw een verorde ning vast te stellen op de heffing van bruggeld, aangezien de bestaande verordening door de Kroon slechts is goedgekeurd tot 1 Januari 1935. Er werden geen wijzigingen voor gesteld, behoudens een vermindering van het abonnement der Limburgsche Tramweg Mij. van f 900 of f 400 en een aanvulling der vrijstellingen. Aan de Kroon zal verzocht worden deze verordening goed te keuren voor den tijd van 5 jaar.

Peel en Maas | 1934 | | pagina 9