Geld Jan. Binnenland. Ons weekpraatje. FEUILLETON. Gemengde Berichten Jac. Zwertbroek contra de Vara. -- De fascisten hebben ook weer ruzie. Tegen het t b.c. gevaar op scholen. Naar herstel van de Amsterdamsche diamantindustrie Een betere tijd voor de Spoorwegen Een onzer radio grooten heeft bij levenden lijve zijn uitvaart beleefd uit den omroep en het is niet eens een plechtigheid geworden De zeer bekende Vara-secretaris Zwertbroek is vrij onzacht buiten de deur van zijn omroep-organisatie gezet. Wat er allemaal precies is voorgevallen, zal eerst deze week in geuren en kleuren bekend raken, want de heer Zwertbroek gaat een brochure over zijn ontslag op de markt brengen en in voorbereiding heeft hij een uitvoe rig Zwartboek over zijn geval. Bekend is tot heden, dat de heer Zwertbroek steeds minder persona grata was geworden door zijn linksche neigingen en linksche oppositie. Tegen zijn omroepbeleid schijnt ook de minister van Binnenlandsche Zaken bezwaren te hebben gehad. Toen het bestuur van de Vara aan den Ver- eenigipgsraad voorstelde om den heer Zwertbroek „op diens verzoek" en „om gezondheidsredenen" eervol ontslag te geven als secretaris en hem in een andere, ondergeschikte functie te benoemenheeft de vereeaigingsraad alleen tot het eerste, dus tot het ontslag, besloten. Daarover is de heer Zwert broek in zijn wiek geschoten. Hij zond een „Verklaring" aan Het Volk, het welk opname weigerde. Toen heeft de heer Zwertbroek mededeelingen gedaan aan de redacties van De Tribuneen De Telegraaf en heeft hij de publicatie aangekondigd van een brochure en een boek. Het geval wekt veel beroering in de kriagen der S.D.A.P., want de heer Zwertbroek is altijd ook nog partijbestuurder In den Fascistenbond van Baars wil het opk niet boteren. Ercis ver zet tegen den leider, die door velen intellectueel ongeschikt wordt geacht voor zijn functie. De afd. Arnhem trad uit en poogt nu te complot- teeren met andere afdeelingen. Een wetsontwerp is ingediend om zooveel mogelijk het gevaar te weren van verspreiding van t.b.c. op scho len middels ongezond personeel. Volgens het ontwerp moet een candidaat-onderwijzer voor zijn be noembaarheid een verklaring kunnen overleggen, dat hij niet lijdende is aan open t.bc. In bijzondere gevallen kan altijd herkeuring worden ver- eischt. Wat van het onderwijzend personeel kan worden gevorderd, zal ook kunnen worden vereischt van overig schoolpersoneel, als concier ges, huishoudsters, schoonmaaksters. In den gemeenteraad van Amster dam werden geen noemenswaardige bezwaren aangevoerd tegen deelname van de gemeente in de combinatie ter uitvoering van het werkplan in de diamantindustrie, waarvan de promotors verwachten, dat het werk zal verschaffen voor 2500 arbeiders. De arbeiders zelf schijnen er meer sceptisch tegenover te staan. Het is thans becijferd kunnen worden, dat de Spoorwegontvangsten over 1933 met 17 millioen zijn teruggeloopen. De ontvangsten over December echter wijzen er op. dat de teruggang tot staan komt. Over die maand waren de ontvangsten n.l ruim anderhalve ton hooger dan over dezelfde maand in 1932. Twee malen hebben we een traan geplengd en tusschen de eerste en de tweede ligt een tijdsruimte van Een plattelandsgeschiedenis van de Belg.-Linib. grens. 6 Bij een net gebouwd huis hiel den ze stil. Hier zijn we er, zei de pastoor. Zoo, zoo, zuchte zijn broeder. Uiterst gul was 't onthaal. De pastoor was de vriend des huizes. Na over de gebruikelijke dingen gesproken te hebben, zei de pas toor ronduit waarom ze beiden tot hier waren gekomen. Lisebeth, zoo heette de dertigja rige dochter, bloosde. Jan merkte dit onmiddelijk en dacht oprechte liefde schaamt zich... De heer broeder deed het woord, dat hier zoo gretig aanhoord werd als sprak hij van op den kansel tot zijn luisterende parochianen. Ook 't jawoord bleef niet achter, want Lisabeth had betrouwen in de zaak. Haar tijd van trouwen was gekomen. Zoo'n gelegenheid kreeg ze nooit meer. De Belgische boer was in zijn nopjes, tranen van vreugde welden op in zijn wate rige oogen. En al de huisgenooten waren oprecht verheugd, dat hun Lisa- precies een week. Laten we onzen lezers de geschiedenis van hun ont staan bekend maken. De eerste traan ontwelde ons enkele oogenblikken, nadat ons het verscheiden van H.M. de Koningin- Moeder bekend werd. Het bericht daaromtrent had ons ten zeerste ontroerd, want we zijn monarchistisch afgestemd, hebben een blijkbaar aan geboren genegenheid voor ons Oraoje-Huis en hadden in het bijzon der een buitengewone genegenheid voor Koningin Emma. Nog onder den indruk van het bericht van haar overlijden schreven we een „In Memoriam" voor enkele kranten, welke zich tot gewoonte hebben gemaakt om zich ovet onze geeste lijke kinderen te ontfermen. Onder het schrijven raakte we werkelijk echt geroerd we zijn nu eenmaal akelig-week van gemoed en alzoo ontviel ons een traan aan het bran dend oog. Dat was dus de eerste traan. Sindsdien is ons heel wat gepas seerd. Op speciaal en vereerend verzoek van uitgevers van andere nieuwsbladen, schreven we nog negentien verschillende herdenkings artikelen. Ten deele onder het beieren der klokken. Klokkengebeier vinden we heerlijk, vooral wanneer we in de juiste stemming zijn om er naar te luisteren Zondagsmorgens b.v. of straks met Paschen. Maar wanneer 'n mensch z'n woon' heeft bijna aan den voet van een kerk toren en hij hoort dan drie maal per dag, een vol uur lang, de klokken luideD, van 8-*-9 en van 12—13 en van 17—18, onderwijl hij naast zijn vele andere schrijfwerk negentien herdenkingsartikelen heeft af te doen, dan bonzen de klokken hem nog in de hersenen als het al lang nacht is en een geplaagd mensch recht heeft op slaap. Enfin, we hebben het overleefd. Uit hoofde van ons beroep hebben we op zes plaatsen speciale raads zittingen meegemaakt en evenzoo- vele plechtige herdenkingsredevoe ringen van treffelijk aangedane burgemeesters bijgewoond. Ook dat zijn we te boven gekomen Om ons te verzetten lazen we de herdenkingsartikelen, door onze collega's geschreven in de 348 Nederlandsche nieuwsbladen, welke niet op onze medewerking zijn ge steld. We zijn er gezond bij ge bleven. Ter afwisseling zwegen de Neder landsche zenders gedurende één dag en hadden we dus géén radio. Op de volgende dagen konden we onze schade dubbel en dwars inhalen. We beluisterden herdenkingsrede voeringen van minister Colijn en acht andere staatslieden, van Mr. Romme en 39 andere advocaten, van Dr. Polak en 69 andere prole tariërs, van Jan van Zutphen en... Om kort te gaan we hoorden, op een enkele uitzondering na iedere vaderlander, die wel eens een lintje heeft gehad, met sombere grafstem de deugden van de dierbare over ledene verkondigen. De treurmarsch van Chopin heb ben we uit onzen luidspreker ge noten per piano, per orgel, per orchest en per gramaphoonplaat' Alles drie keer per dag. Chopin verdween slechts uit den aether om plaats te maken voor Johan Sebas- tiaan Bach. Eén keer hoorden we ter afwisseling de Trauer symphonie van Locatelli. Eindelijk op een goeden dag, konden we het niet meer uithouden We morrelde wat aan ons oude radio-toestel en zoowaar, daar klonk ons vanuit een ver land een pittige marsch in de ooren. Luisterend- genietend gingen we een oogenblik voor het venster staan, trommelend op de ruiten. Tot... daar een oude heer langs kwam met een strikje op z'n revers: half oranje en half crêpe. Ook hij scheen de muziek te hooren, want vaal-bleek keek de goeierd ons aan, alsóf-ie ons met zijn blik beth zoo'n goede partij deed. Op de toekomende vereeniging werd dapper gedronken en geklon ken. Uiterst roerend was het af scheid en blijde de terugreis. Laat de lui nu maar razen, dacht Jan, als wij elkaar maar liefhebben. II. Jan's huwelijk. Dorpstongen rusten noch roes ten, maar roeren eerst stil in 't geniep; kwetteren en schateren dan luidde de nieuwtjes over de daken uit. Als een mensch trouwt, wordt'hij op een voetstuk verheven Nu Jan's aanstaande huwelijk op een zegelpapier in een houten kastje met getraliede venstertjes van grauwen ijzerdraad tegen den zwart-rooden gevel van het ge meentehuis, den dorpelingen kond werd gedaan, stonden de menschen paf verslagen. Wat had hij zicb gespoed? Een, die zoo gauw klaar was, dat moest niet veel zijn. Doch licht goed genoeg voor hem voegde men er bij. Als voorlijlende-knepperende- heidebrand vlooghethuwelijksplan van Jan het dorp rond. Over zijn aanstaande wist men seffens van alles te vertellen. Van een vinger, een arm 1 Zooveel als Jan had zij zeker niet, want die wilde een anderen kerel, die keek ja beter en hooger uit haar oogen. En bij de aan- vernietigen wou. Schuldbewust snel den we naar het stopcontact om den stekker uit te halen. Twee dagen lang hebben we toen weer uitsluitend herdenkingsrede voeringen aangehoord en den treur marsch van Chopin beluisterd. Den derden dag eindelijk, vonden we op zolder een oude koptelefoon. We zetten het ding op en den luid spreker af. Daarop gingen we mor relen aan het radio-toestel. Daar klonk het, éérst zacht nog en ge leidelijk forscher... An der schonen blauen Donau... Zacht wiegden we het lijf en toen gunst ja, lezer, we weten dat het slecht was van ons, gelet nietwaar op de omstandigheden, maar toen... Toen ontwelde ons de tweede traan. Vergadering Boeren bond Merselo. Onder Voorzitterschap van Wet houder Pubben vergaderde Donderdag j.ï. de Boerenbond Merselo in Café Janssen. Na opening der vergadering met den Christelijken groet, sprak de Voorzitter woorden van welkom tot de ter vergadering gekomen leden en speciaal tot den Weleerw. Heer Rector Limpens, als Geest. Adviseur van den Bond. Verder wil de Voorzitter gaarne woorden van herdenking wijden aan den overleden onvergetelijken alge- meene Bondsadviseur, de Heer Jan Poels en aan Hare Majesteit Konin gin Emma, de deze week overleden Moeder onzer geëerbiedigde Koningin De vergadering voldeed direct aan het Bestuursvoorstel om voor deze overledenen staande twee Onze Vaders te bidden tot rust hunner zielen. De heer P. J. Ewalds deed hierna voorlezing der notulen der vorige vergadering, welke onveranderd wer den goedgekeurd en bracht daarna verslag uit van het afgeloopen jaar, waaraan we ontleenen Verkochte voederartikelen 1215607 K.g. voor f 66138.59. Kunstmest stoffen 852864 K.g. voor f 11300.07. Brandstoffen 434050 K.g. voor f 5746 58. Verder zijn verkocht 22 nestmatjes voor f 0.44 en 10433 zakken voor f 4917. Totaal 2512951; K.g ten bedrage van f 95102.68. De ontvangsten bedroegen Kassaldo 1 Jan. 1933 f 2131.06 Debiteuren-leden f 86769.72 Boerenleenbank f 5500. Contributie f 441.— Ned. Roggecentrale f 7537.89 Reductie Kalizout f 132.42 Zakken f 41. Huur Eierlokaal f 50.— Wolters Rotterdam f 5 22 Samen f De uitgaven bedroegen Crediteuren facturen f Spoorvrachten f Salarissen, loonen etc. f Diverse f Debet Boerenleenbank f Contributies f Porti, telefoon etc. f Kassaldo 1 Jan. 1934 f Samen 10260831 75275.42 1346.49 6459.02 11014.49 6300.- 455.- 107.62 1650.27 f 102608.31- De Commissie van Controle, be staande uit de heeren J. v. Rijswijk, W. Verstraaten en L. van Hooft, brachten hun rapport uit en ver klaarden boeken en bescheiden vol komen met elkaar kloppend te hebben bevonden en brachten gaarne een woord van hulde aan den Secretaris voor diens keurig en accuraat werk, waarmede de vergadering onder applaus instemde. Deze Commissie werd weer voor een jaar herbenoemd. Evenals andere jaren werd ook dit jaar het jachtrecht op de gronden der leden te pachten gesteld en wel voor de jagers uit Merselo ad f 5 en voor de Venraysche zonen van staande waren ze met zessen. Indien een koek in zooveel stukken moet doorgesneden worden, dan waren de hapjes klein. Maar als z'er ook niet veel om had, Jan bezat genoeg en die zou haar het bijeenschrapen wel leeren zoo zij het nog niet kende. Wellicht zou het wel een pot nat zijn 1 't Jonge, dorstige volk stak 's avonds de koppen bijeen. Jan ging trouwen en nergens had hij een tonnetje bier gelegd om af te drinken. Dit was noch- lans de landelijke Kempische gewoonte en aan dit aloud gebruik mocht de houvaste boer, die vaarwel aan 't jong leven ging zeggen, zoo min als iemand afbreuk doen. Beleefd liet men daarom den trouwlustige nog eens vragen of hij geen drank ten beste gaf. Doch de vrekkige vent weigerde bepaald iets te geven. Trouwen kostte zoo al geld genoeg. Wat men wegwierp, was men zeker kwijt. Dit ergerde de jongelingen van het dorp, die vast besloten waren Jan een kelelserenade te brengen, den pzel af te drijven. Traden ze niet met geweld op, dan kregen zij niemendal. En dit was het eenige en laatste wat van hem los kon gemaakt worden. Zoo gezegd, zoo gedaan I Den volgenden avond, toen Jan blauwe rookwolken uit zijn baardbranderke blies en zijn Nimrod voor f 15. Vorig jaar had de jacht f 25 opgebracht. Goede gewoonte getrouw besloot de vergadering f 25 subsidie te ver- leenen aan den Boerinnenbond en f 20 aan de K.J.V. te Merselo. Nadat verslag was uitgebracht over de hagel-, brand-, ongevallen en ziekteverzekering, kwam men aan het punt der agenda Rondvraag en mededeelingen. Een geanimeerde discussie ontstond over de plannen voor het bouwen van een Patronaat annex pakhuis, waarvoor eene studiecommissie werd gekozen, die te zijner tijd verslag over dit vooruitstrevend plan zal uitbrengén. Hierna voerde de Weleerw. Heer Rector het woord en sprak et zijn vreugde over uit dat in 1933 de omzet van den Bond met- 328918 K.g. of 33 wagons was vooruitgegaan ondanks de heerschende crisis en malaise. Gaarne zag hij hierin een bewijs, dat de deugd vannaas'enliefde in Merselo nog in hooge mate be oefend werd, daar juist door den trouw aan hun organisaties steunen de grootere bedrijven de kleinere. Hij hoopt dan ook dat men op den ingeslagen weg zal blijven voortgaan, tot heil van den Boerenstand in Merselo. De Voorzitter dankt den Weleerw. Heer Rector voor zijn schoone woorden, die den Boeren een riem onder het hart steken. Hij wijst er de leden op, hoe de Bond in het belang der boeren werkt, en verzoekt aller medewerking en om het onkostencijfer zoo laag moge lijk en de zuivere winst zoo hoog mogelij c te doen zijn, verzoekt hij vooral te denken aan prompte be taling en sluit de vergadering hierna op de gewone wijze. Oude man door auto overreden. Dinsdagmiddag omstreeks half zeven werd op den rijksweg Belfeld de 65-jarige Th. Hilberts aldaar, bij het oversteken van den weg door een passeerende auto gegrepen. Het slachtoffer bekwam daarbij een beenbreuk en een ribfractuur, terwijl hij bovendien een hersen schudding opliep. Op medisch advies werd hij naar het R. K. Ziekenhuis te Venlo overgebracht, waar hij 's nachts zonder tot bewustzijn te zijn ge komen is overleden. Yreeselyk ongeluk. Maandagmorgen heeft te Steyl een vreeselijk ongeval plaats gehad. De 65-jarige voerman Vaessen, in dienst van de firma Benders, reed met een paard en wagen over den Rijksweg, komende van de richting Belfeld, de voerman zat op den wagen. Ter hoogte van de woning van den heer M. Leenders, werden paard en wagen gegrepen door een achterop komende zeswielige vracht auto van de firma Hagens en Martens uit Horst, bestuurd door den chauffeur Spronck, welke auto snel reed. Voerman en paard vond men een oogenblik later dood onder de wrakstukken van den wagen. Aan de politie verklaarde de chauffeur dat hij achter het stuur had zitten slapen en niets van den voor hem uit rijdenden wagen had bemerkt. De chauffeur was reeds eenmaal veroordeeld wegens het veroorzaken van dood door schuld. Onder een bed verborgen. De recherche te Nijmegen heeft een vreemdeling, zekeren V. verrast en gepakt, die zich verborgen had onder het bed in het huis van een bewoner aan de Grootestraat te Nijmegen. Het bleek dat deze V. een verdachte in- en uitbreker insluiper wai, die zich in de huizen liet insluiten om dan op het gunstige oogenblik zijn slag te kunnen slaan. Te Nijmegen werd hij op heeterdaad betrapt. De man heeft al heel wat op zijn kerfstok. Doodelyke aanrijding. Maandagavond heeft de auto mobilist de Rooy uit Eindhoven den 20-jarigen K. op den Valkenswaart scheweg aangereden. K. overleed eenigen tijd later. Paard met kar op auto gereden Dinsdagmorgen reed de 35-jarige landbouwer van de H. uit Zeeland met paard en kar in de richting Vonkel Uden, toen hem een vracht auto der firma P. tegemoet kwam. Het paard schrok en reed tegen de auto op. De heer v. d. H. werd van de kar geslingerd. Hij bleef bewusteloos op den weg liggen. Spoedig aanwezige geneeskundige hulp uit Uden liet den man naar het St. Jansziekenhuis vervoeren, ft aar de toestand zoo ernstig bleek, dat het slachtoffer moest voorzien worden van de laatste H. Sacramenten. Mgr. Goumans in Indië terug gekeerd. Een hartelijk welkom. We lezen in de „Koerier" van 12 Maart o m. het volgende Reeds voor tienen verzamelden zich vele van Bandoeng's Katholieken in de groote zaal van de K S.B. Vaandels en banieren vormden de versiering. Aan het tooneel-einde der zaal links was de plaat3 voor Mon seigneur en de geestelijkheid te mid den van bloemen, waar bovenuit het wapen van Monseigneur prijkte, in geruimd. Klokslag half elf werd Monseig neur, die vergezeld was van Pastoor dr. Ant. van Asseldonk en van meerdere geestelijken van beide Bandoengsche parochies door een Comité afgehaald en binnengeleid. Padvinders salueerden en met een plechtigheid, die telkens door blikken van blijde herkenning getemperd werd, ging het tusschen de beide files door. „Ecce Sacerdos" en „Laudate Dorainum in Sanctus Ejus" van J. Ruijgtok kionken van het R. IC. zangkoor St. Caecilia, op aangrij pende wijze ten gehoore gebracht onder leiding van den heer Phlip peau. Dan begonnen de begroetingen, telkens onderbroken door de num mers van het program. Hierna volgde het offlcieele welkom van den Kerkvoogd, door den K.S.B.-voorzitter namens alle Katho lieken van Bandoeng uitgesproken. Nadat het orkest een nummer had gespeeld nam mgr. het woord. Monseigneur begon met mede te deelen, dat Hij een zeer prettige reis had gehad en een aangenaam ver blijf in de koude. Maar dat ge durende Zijn geheele afwezigheid in Europa. Zijn hart in Indië was blijven verwijlen. Hij was blij weer in den kring Zijner parochianen terug te zijn en verheugde zich op het Katholieke leven te Bandoeng. Zijn geheele verloftijd door was Hij in het belang van de Prefectuur werkzaam geweest en Hij kon wel zeggen, dat het doel Zijner reis be reikt was. Over eenige maanden zullen enkele Pastoors en Zusters naar Indië komen, om in de Prefec tuur Bandoeng werkzaam te zijn. Wat Hem in Holland, tijdens Zijn verblijt in Limburg zeer getroffen had, was het intense, religieuse leven, dat, frisch en verblijdend en innig uit alles U ontmoet. Niet alleen dat, zoowel de jeugd als de ouderen, voorbeeldig georganiseerd zijn, maar de menigte der geloovigen neemt daadwerkelijk deel aan de Heilige Handelingen in de Kerk. Het „Gloria" en het „Credo" klinken in elke Mis op van de ge heele gemeente uit volle borst ge zongen, Het Heilig Misoffer is het Offer der Menigte, in regelrechte deelneming met het Offer van den Priester gewordenhet Offer vau Zich zelf aan God. die Zich ten uiterste aan ons offert. En men belijdt zijn geloof niet alleen binnen, maar ook buiten de Kerk. Dit ook in Indië te bereiken Wat zou daardoor een Zegen, een Genade over ons allen neer kunnen dalen Monseigneur zou er met alle kracht die in Hem is, aan werken. En Hij vertrouwde ten volle in dezen op de beantwoording door Zijn gemeen te van Zijn pogen door vollen steun, zonder voorbehoud. Hij was dan ook zeker te zullen slagen. Hardleerscli. De Msb. schrijft Wat zijn wij, Nederlanders, van hoog tot laag. op sommige punten toch hardleersch en... weinig fijnge voelig zelfs op belangrijke en teere punten. Koning Albert sterft, en de Gou verneur-generaal van Nederlandsch Indië betuigt aan den nieuwen heer- scher van het tweetalige land zijn deelneming... in hef Fransch. Koningin Emma sterftde Belgi sche Pi ins Karei komt ter begrafenis, en nauwelijks heeft bij één stap ge zet in de Nederlandsche hofstad, of hij wordt begroet met... „Vive le Prince" door een paar dames, die zich zelfs niet afvroegen of alle ge juich bij deze gelegenheid niet beter achterwege ware gebleven. Ja, we zijn, zelfs op dit punt hardleersch. Is het voor onze Vlaamsche broeders niet om dol te worden Maar zij zijn helaas! zóóveel ge wend van 't Fransch radbrakende Nederlanders... avondmaal rustig liet verteeren, kondigde opeens een ketelharmonie haar serenade aan... Bourn 1 Taratarlra boum, tjink, tjink, tschank. Oet oef!... toet Uit koperen speeltuigen schet terden valsche akkoorden, zware slagen vielen op roffelende trom- nen, op kletterende tinnen gieters en blikken deksels, oude zeisen schrijnden en knarsten op kar raderen. Op klompen en horens werd er gemiauwd, gekaterd en getoeterd. Fluitjes schrilden scherp, mir litons neusklankten bibberige- dreunende deuntjes uit harmonica's drensden lustig en treurig en trompetten klaroenden hoog-uit Mannen en vrouwen lachten en gichelden, schreeuwden en joelden raasden en tierden. Honden jinkerden, blaften en basten. Al deze geruchten en geluiden zwir- relden rond, botsten tegen de huizen en vloeiden weg onder de stille avondlucht. Bij de eerste schetterende muziektonen vloog Jan woedend van zijn stoel, als dynamielte het onder hem. Wat een gemeenheid riep hij uit. Een prachtige muziek I lachte Trien. Wat mag dat beteekenen vroeg Pier, knipoogend op de andere glimlachende diensllui. ^iemand sprak. Jan pifte snel en sneller aan zijn pijp, klomperde ongeduldig woedend door de breede keuken. Meiden en knechts vingerden en grimasten achter zijn rug, den boozen ingehouden glimlach met heftig geweld bedwingend. Toet, toet, drom, drom, koe klonk het van onder het venster raam. Wat een helseh lawaai toch I zei de meid. Tingel, tingel, sehangel.bier Nu konden de knechten en meiden zich niet meer inhouden, zij proestten het uit van lachen Jan, krijtwit van woedde, barst uit in een donderbui tegen hen en de lawaaiers. Dat waren nog heidensche gebruiken. Enkel afzetterij om aan drank te komen. Met iemand het mes op de keel te zetten, kon rr niets verdienen. Toet, loet, rekketekie I 't Lawaai zwol weder aan en Jan duivelde harder. Ik zal mij voor geen tonneke bier laten uiimuzieken, als ik trouw, waagde Trien. Dan zijl gij gek genoeg, mopperde de baas. Waarom zou men drank moeten geven Dit staat toch nergens geschreven. Daarbij wat zit ik met mijn geburen in. Zij geven mij ook niks. 'I Is zoo een oud Kempisch gebruik, meende Pier. Er. waarom zou men geen kwade gewoonten mogen uitroeien Men heeft ër wel andere af geschaft, hernam Jan. Ingekomen en vertrokken personen van 16 tot 23 Maart INGEKOMEN A. Muis, z b«. Schoolstraat 24 van Maastricht; H. Geurts, idem, Groote Straat 2 van Roermond; W. Tauscb, propagandist, Oude Oostr. weg 49 van Oijen; W. Heezemans, z.b., idem van Eindhoven; M. Verdysseldonck, wed. Heeze mans, idem van Eindhoven; W. Weijers, timmerman. Oude Oostr. weg 41 van Gennep; J. Beckers, molenaar, Oostrum C 32 van Escharen; E. Verriet, z.b., Groote Straat 12 van Heerlen; H. Wismans, z b., Overloonsche weg 2 van St. Michiels-Gestel; H. Coppus, dienstbode, Stations weg 1 van Bergen (L.); L. Stoffels, z b., Langstraat 49 van Rotterdam; J. Lorant, kleermaker, Gr. Straat 24b van Asten; G. Rutten, winkeljuffrGr. Straat 9 van Eindhoven; H. Huisman, dienstknecht, Veulen H 33a van Meerlo; E. Bömers, idem, Veldstraat 13 van Bergen (L.); Th. Feller, verpleger, Stationsweg 32 van Kessel; M. Peeters, electricien, Stationsweg 32 van Blerick; W. van Well, verpleegster, St. Annalaan 5 van Horst; J. Gerris, idem, idem van 's Bosch J. van Berlo, idem, idem van Ros malen. VERTROKKEN H. van Rhee, wed. W. Camps, naar Maasbree Langhei; P. J. Bouten, verpleger naar Hil- varenbeek: A. Voesten. slager, naar Bakel, Milheezerweg 26; DIE EL| Wanneen opstaan geje uw rug. w;s bukken, bta en die u>i veroorzaakö toont dit a> niet \oldcu Ireerd wore daarnevens* als voortdul beidr wall afgemat gr. wier taak» zuiveren vn afvalstoffen verzwakt a deze versi 1 zeer onge Komt uj eerste waed dat zij nietti Foster's SI een specia1 noemde kwi pelijk saj slechts één it gezonde vd< zorg dragh durend goetr de onzuiveui dat zij inddl aan de eras toonen de p uit alle deen bare perse I herkregen u Rugpijn Ni» Verkrijgt drogisten f per doos. g< Let vooral |t Daar liet ik andere menschen mede beginnen, zei voorzichtig Pier. Ik geloof u, Pier, voor geen ton bier wilde ik toch dergelijk schandaal aan mijn huis, meende Trien. Als zij op hun kop gaan staan, krijgen zij nog niets. Ik zal hun dat lawaaien wel afleeren. De gendarmen- Moeten die er weder bij zijn boosde Trien. Watte., wa.. watte.. Ik ben hier de baas. En ik zeg u dat de gendarmen komen. Die bonte jongens zijn bijna alle weken hier. Dat is geen nieuws, bitsigde de keukenmeid Pang, paf, pardaaf, klonk het tegen de deur. Jan gifte en woedde maar durfde niet buiten gaan. Het dienstvolk had erg veel pret in dit getoeter, gejauw en lawaai. Kon ik maar een wijf krijgen, jokte Ties, ik gaf potdorie wei twee tonnen. Waarom pakt gij mij niet, Ties zei Trien met een lief lachje. En als gij twee trouwt, dan geef ik nog wel een ton, vroolijkte de andere meid. En ik een sauspannetje, zei koud-weg Pier. De boer ergerde zich over het opgewekt gekout van zijn dienst boden, die nu ieder schetterend, schampend speeltuig, uitdagend geroep ontleedden en napiepten. (Wordt vervolgd) in op pa

Peel en Maas | 1934 | | pagina 6