Weekblad voor YENEAY, HORST en Omstreken. IN MEMORIAM ■(manufacture* fyöordeeugs!/ i manufacturen j Iyqordeeligsi/ Dit nummer bestaat uit DRIE bladen. Ons weekpraatje. Ook malaise? Provinciaal Nieuws Zaterdag 24 Maart 1934 Vijf en vijftigste Jaargang No 12 i BLIJKEN t TOCH HET PEEL EN MAAS 1 BLIJKEN t TOCH HET PRIJS DER ADVF RTKNT1EN 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 71/» ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MIJNCKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent ONZE KONINGIN. ONZE KONINGIN-REGENTES. ONZE KONINGIN-MOEDER DE MOEDER DES VADERLANDS. Daar staat een volk aan het sterf bed van haar vroegere Koningin, van de latere Regentes, van de Koningin Moeder, aan het sterfbed van een lieve Vrouwe, en slechts komt ons een traan in de oogen, maar we klagen niet. We weten, dat Haar einde gezegend was, gelijk Haar leven gezegend is geweest. Haar einde was de zachte zucht, waarmee een koestering van liefde wordt besloten. Waarom zouden we klagen Dit leven is er een van volheid geweest en het verscheiden is als een loon. Toen Haar ziel overging, moeten dc engelen in den hemel zich hebben geschaard om Haar te laten opgaan tot den eeuwigen Vader, Die de Koning der Koningen is, Wiens heerlijkheid te luisterrijker zal stralen, naarmate Hij zich omringt met Koninginnen van liefde en deugd. Want dat was Zij een Koningin van liefde en deugd 1 De liefde heeft haar omstraald, toen Zij als jonge vorstin uit den vreemde tot ons kwam om zich ganschelijk te wijden aan de belan gen van ons Vorstenhuis en middels hetzelve aan het heil van ons volk. Ze is er slechts op bedacht geweest om zich te geven. Als Koningin om het zorgelijke leven te verzachten en ten goede te beïnvloeden, van een ouderen koning en gemaal. Als Koningin-Regentes om ons volk te besturen en uit wisselvallige avon turen te houden in de jareD.dat ons land zonder feitelijke koninklijke leiding was. Als Koningin-Moeder om door haar liefde en deugd het bestuur teomglanzen van Haar Kiud, de erfelijke troonopvolgster, welke het volk aan Haar dankt. Ons volk staat niet wanhopig aan Haar sterfbed, want onze naaste bestuurlijke toekomst ligt. naar menschelijke berekening, verankerd. We weten, dat we er Haar erkente lijk voor moeten zijn. We vinden geen tranen, want we zijn er van overtuigd, dat dit leven gezegend is geweest en het einde zacht was, als de bekroning van iets goeds. Als we zouden moeten klagen, dan zouden we het moeten doen om ons zelve, om hetgeen we verloren. Haar leidende macht behoeven we weliswaar niet meer, maar wel zullen we missen Haar stichtend voorbeeld. Voorbeeld van opofferingszio, voor beeld van het stille en blije geluk, te verkrijgen door gegeven liefde en warme genegenheid. Om Haar gebrachte offers, om Haar innige liefde, om de koestering, welke van Haar persoonlijkheid uit ging, was ze de Moeder des Vader lands. Wanneer een goede Moeder sterft, beklaagt men zich niet om harentwille, maar omwille van zich zelf. Toen Willem de Zwijger door moordenaarshand viel, heeft ook hij niet zich zelf beklaagd, hij die de Vader des Vaderlands werd geheeten Hij wist, dat een volk achterbleef, hetwelk ter beschikking van haar lot zoozeer eenheid en leiding behoefde. En daarom was Zijn laatste zucht Arm volk 1 EnHeer, erbarm U er over I Gelijk Willem de Zwijger de Vader des Vaderlands was, omdat hij het volk tot de haar bestemde zelfstandigheid moest leiden en heeft geleld, zoo mag Koningin Emma de Moeder des Vaderlands worden geheeten, omdat Ze door Haar op offerende liefde de eenheid in het volk heeft bewaard en door Haar stichtend voorbeeld dat volk op goede baan behoudend heeft geleid, Juist omdat we in dezen tijd, waarin zooveel ontbindende factoren werken, zoo moeilijk een Figuur kunnen missen, Welker liefde samen hield, daarom verzuchten we ook nu: arm volk. Heer, erbarm U er over. Erbarm U, o Heer, zoo dat nog noodig ware, ook over de ziel van Haar, Die ons zoo lief was en Die ons in het leven zoo heeft gesticht. Vergeld aan Haar, wat Ze voor ons volk heeit gedaan. Doe Haar zielrusten in Uw eeuwi gen Vrede! Het zij zoo. De levensloop van Koningin Emma. Emma Adelheid Elizabeth Wil helmina Theresia, Koningin der Nederlanden, werd op 2 Augustus 1858 op het slot Arolsen in het kleine Duitsche vorstendom Waldeck geboren. Zij was de vierde dochter van vorst George Victor van Waldeck-Pyrmont en Helena van Nassau. Na Haar werden uit dit huwelijk nog geboren een dochter en tenslotte een zoon, de vorst van Waldeck, die nog aan het sterfbed van Koningin Emma heeft vertoefd. Koningin Emma bracht in het dorpje Arolsen, dat nauwelijks 3000 inwoners telt, een onbezorgde jeugd door. De oudste zuster van Koningin Emma stierf op ongeveer 15-jarigen leeftijd aan de t.b.c. Dit overlijden maakte op Haar zoo'n indruk, dat zij in haar later leven bij voorkeur gearbeid heeft aan de bestrijding van die gevreesde ziekte. We herinneren aan de gezondheidskolonie Oranje Nassau-oord, aan het Emma- bloempje enz. In 1878 ontmoette de teruggetrok ken levende prinses deD 59 jarigen koning Willem III der Nederlanden, die in Juni 1877 zijn ecbtgenoote, koningin Sophie, had verloren. De officieele verloving kwam tot stand op 1 October 1878 en in Januari 1879 werd het huwelijk iu het slot van Arolsen voltrokken. In April van hetzelfde jaar volgde de luistec- rijke intocht van het koninklijk echt paar in de hoofdstad. Koningin Emma heeft zich zeer spoedig aan haar nieuwe omgeving aangepast. Met veel ijver legde ze zich toe op de studie van onze taal, welke ze in drie maanden tijds ge heel machtig was. Op 31 Augustus 1880 werd het koninklijk echtpaar een dochter ge boren, de thans regeerende Koningin Wilhelmina. Door het afsterven van 's konings zonen en andere bloedverwanten, werd prinses Wilhelmina op 4-jarigen leeftijd de eenige nog levende troon opvolgsters in rechte lijn. Met groote toewijding werd de jonge prinses door haar Moeder opgevoed en ver zorgd. Koningin Emma toonde zich een liefdevolle verpleegster van haar ge maal, die in zijn laatste levensjaren aan een nierziekte lijdende was. Op het einde van zijn ziekte voerde Koningin Emma het regentschap voor Willem III en daarna, geduren de acht jaren, voor de minderjarige Koningin. Dat waren zegenrijke jaren voor het bestuur des lands. Toen de Koningin-Moeder in 1898 het volle gezag overdroeg aan Haar dochter, heeft Zij zich feitelijk in het particuliere leven teruggetrokken, zich wijdende aan de belangen van zieken en misdeelden. Het volk heeft haar regentschap gehuldigd met het machtige monument op het Regen- tesseplein in Den Haag. Het vorig jaar, toen de grijze Koningin-Moeder Haat 75 sten ver jaardag vierde, heeft Zij wederom kunnen ervaren, dat de genegenheid, welke het volk Haar toedroeg geen phrase was, doch werkelijkheid en het moet Haar goed hebben gedaan te ervaren, dat de band tusschen Haar en het Nederlandsche volk hechter was dan ooit. Dezen keer willen we, naar aan leiding van het afsterven van de ge liefde Vorstinne, KoDingen Emma, een paar persoonlijke herinneringen neerschrijven. We toefden in de laatste jaren, in het bijzonder des zomers, vaak in de mooie omgeving van Soestdijk, het buitenverblijf van de Koningin- Moeder. Wie daar woont, voelt zich onwillekeurig zoo'n beetje „buur" van Haar. Men kent de gewoonten der vorstelijke Vrouwe haast precies. Als ze een rijtoer maakt, dan wordt die bepaald naar den dag van de week. Zoo wisten we precies: des Donderdagsmiddags, zoo om 'n uur of vijf, kwam Ze bij ons door het laantje. D'r op letten deed men ove rigens volstrekt niet, want 't ging allemaal o, zoo gewoon. Je stond b.v. te harken in je tuin en pas als er in de verte paardengetrappel op klonk, zonder dat je het gebonk van een kar hoorde, dan drong het tot je door: o ja, de Koningin-Moeder. Ze reed altijd in een open rijtuig, van hetwelk eigenlijk alleen de gum mibanden om de wielen iets bijzon ders voor de omgeving waren. Ze was in gezelschap van één hofdame en verdere statie, noch eenig gevolg, viel te ontdekken. Je hield even op met harken en knikte, en de oude dame, die alléén door allen gezien werd, gaf steeds blijk, dat zij, op haar beurt, ook oog had voor ieder; elke persoonlijke groet werd door Haar persoonlijk beantwoord. In den afgeloopen zomer was mtn in Soestdijk niet gerust over de Ko ningin-Moeder. Ze maakte haar tocht jes niet zoo regelmatig meer, nu en dan moest Ze haar kamer hou den, naar verluidde; 't scheen een beetje sukkelend te worden. Zondags woonde Ze vaak den dienst bij in de oude Ned. Herv. Kerk te Soest. Wé hebben er Haar meermalen gezien, een voorbeeld van aandacht en devotie. Ook in den jongsten zomer hebben we nog eens zoo'n Zondagschen dienst bijgewoond Je moet nog r's komen, had een goede kennis geraden, Koningin Emma is niet meer, wat Ze geweest is. We kwamen en kozen een plaats recht tegenover de Vorstin, aan een der langszijden van de niet breede kerk. Innig devoot volgde H.M. de gebeden en gezangen. Dapper luis terde Ze ook naar de woorden van den dominee, maar nu en dan ver ried Ze toch duidelijk, dat het lichaam zwakker was geworden dan de wil zacht schokte nu en dan het hoofd omlaag... Maar ook telkens weer werd het met een energiek rukje omhoog geheven en dan tintel de er even iets in de moede oogen van ik wil, ik wil Ja, den vorigen zomer in Soest dijk, hebben we het eigenlijk al voelen aankomen, dat het zóó zou loopen 1 Helaas. We kennen ook de plaats, waar straks het stoffelijk overschot van de Koningin-Moeder zal komen te rusten. Het koninklijk Mausoleum wordt gevormd door een deel van de Nieuwe Kerk, de oude St. Hip polytuskerk, te Delft. In sommige bladen vonden we een beschrijving van aanzien en inhoud van den koninklijken grafkelder. de eerste is overdreven, de laatste onvolledig. Overdreven is de beschrijving van het inwendige aanzien, want in dien kelder Is slechts soberheid en eenvoud. Er is geen sprake van kisten, welke onder bloemen en kransen bedolven zijn. Er liggen enkete veïdroogde bouquetten en op het rouwkleed, waarmee de kist van koning Willem III is gedekt, ligt een krans, welke-jaarlijks, op den sterfdag van den koning, door koningin Wilhelmina persoonlijk wordt vernieuwd. Bij de opsomming in de bladen van degenen, die in den koninklijken grafkelder voor hun stoffelijk over schot een laatste rustplaats vonden, missen we de vermelding van prinses Pauline - en het was juist toen der- zelver overschot werd bijgezet, dat we de unieke gelegenheid bekwamen om in den koninklijken grafkelder af te dalen. Tot onze schande moeten we be kennen, dat we van de geschiedenis van prinses Pauline weinig kunnen memoreeren. Ze is als kind van 7 jaar ergens in Duitschland gestorven, Ze was een Oranje-telg, naar 't schijnt, want omstreeks 22 a 23 jaar geleden is haar stoffelijk overschot in Duitschland opgegraven, opnieuw gekist en daarop naar Delft overge bracht, ter bijzetting in den Konink lijken grafkelder. Het moest een eenvoudige plechtigheid zijn van het Vorstelijk Huis was alleen prins Hendrik aanwezig verder was er de diaconie van de kerk en waren er drie journalisten, van wie schrijver dezes een der uitverkorenen was. Toen het kleine bronzen kistje de trappen van den kelder werd afge dragen, volgden wij de dragers, den prins en de diacenen naar beneden. De kelder was een eenvoudige, zeer beperkte ruimte, zonder ornamenten en met grauwe, cementen muren. Enkele kisten waren met fluweel afgedekt, de meeste stonden er open en bloot, als regel voorzien van een koperen plaat, waarin bij zonderheden waren gegraveerd. Alleen de kist van Willem III was met een rouwkleed omfloerst en ge dekt met een krans. De kisten ston den op houten schraagjes, ook wel gewoon op den grond, soms op elkaar. Er heerschle waarlijk de een voud van den dood in dien kelder. Toen de kleine stoet den kelder verlief, gaf prins Hendrik den wensch te kennen om het stoffelijk overschot te benaderen van Willem de Zwijger. Halverwege de trap moesten we daartoe door een nauwen gang, waarin men niet rechtop kon gaan, en die voerde ons naar den ouden grafkelder, welke hetzelfde eenvou dige aanzien had en waar eveneens een groot aantal kisten stonden, waaronder één met het stoffelijk overschot van Willem van Oranje. Van den onderaardschen tocht teruggekeerd, bleek het allereerst noodig om bij den koster thuis wat kleerborstels te laten halen om het zwarte admiraalsuniform van den prins van witkalk en andere smetten te ontdoen... Het is niet waarschijnlijk dat ook nu weer journalisten gelegenheid zullen krijgen om in den koninklijken grafkelder af te dalen. We schijnen bij boven beschreven plechtigheid onwetend tegen de etiquette te heb ben gezondigd. Toen we in die dagen van onze bevindingen mede deeling hadden gedaan in enkele bladen, heeft Mr. Dr. Van den Bergh toenmalig burgemeester van Delft, er vanuit Den Haag heel wat over moeten hooren Wij leven in zware en beroerde tijden. Met het grootste gemak zeg gen en schrijven we het en het is inderdaad in vele opzichten heel erg, zooals ons economisch leveD is aan gevreten. Maar: het is toch ook wel een heel beetje mode geworden, om een bedrukt gezicht te zetten en scherp af te geven op de beroerde lijden, welke we doorworstelen. Er zijn echter ook zoo nu en dan feiten waar te nemen, welke erop wijzen, dat het in bepaalde kringen minder erg is, dan het wordt afge schilderd. Een tweetal berichten in één enkel blad brachten ons dezer dagen op die gedachte. Een gaf ons enkele cijfers omtrent de geweldige belangstelling voor den voetbalmatch HollandBelgië in het Amsterdamsche stadion. Uit deze cijfers bleek, dat het aantal personen, dat in dezen tijd nog het geld over had om naar Am sterdam te reizen en het inderdaad niet goekoope entree te betalen, minstens even groot was als andere jaren, Niet alleen was het aantai plaatsbewijzen ook uitverkocht, maar het aantal teleurgestelden, die ge an plaats hebben kunnen krijgen, was mogelijk nog grooter, vooral voor de duurdere rangen. In dit bericht stonden ook eenige cijfers van het aantal personen, dat ditmaal hun auto in het stadion hadden geparkeerd en daaruit bleek, dat het aantal auto's ditmaal ruim 400 hooger waj, dan het vorige jaar. Nu juist geen bewijs van een groote malaise. Het andere bericht was van geheel anderen aard. Het betreft de op brengst van de belasting op de pu blieke vermakelijkheid in Den Haag, De opbrengst van deze belasting was over de maand Februari 1934 f 61 023.44 tegen f 57.590.39 in de maand Februari 1933. Over de beide eerste maanden van dit jaar was de totale opbrengst dezer belasting f 120.590.39 tegen f 116.098.29 het vorige jaar. Men ziet, deze cijfers wijzen nu nog juist niet op een verscherping van de crisis en demoDstreeren ook niet, dat het iedereen slecht gaat. Waarmede we natuurlijk geens zins willen beweren, dat er geen crisis is of dat we de crisis al weer te boven zijn. Jaarvergadering R. K. Werkliedenver. Dinsdag 20 Maart nam 8 uur. In de Bovenzaal op het Hensenius- plein hield de Werkliedenvereeniging „St. Joseph" onder voorzitterschap van den heer H. Odennoven here jaarvergadering. Nadat de Voorzitter de vergade ring met den Christelijken groet had geopend en een woord van welkom had gesproken tot de leden ea speciaal tot den Weleerw. Heer Kapelaan Geurts, Geestelijk Adviseur der Vereeniging en tot den W. E. Heec Rector v. d. Bosch van het Mgr. Mutsaerooord te Venlo, werden de notulen der vorige vergadering door den Secretaris voorgelezen, welke onveranderd werden goed gekeurd. Ook het hierna uitgebracht Als 't uw gezond heid betreft waag dan niets! Eisch de echte Aspirin en let op het Bayer- kruis, den oranje band en op een ongeschonden verpakking. Dan is U zeker van een, sinds vele jaren, in alle opzichten deugdelijk geble ken geneesmiddel. Uitsluijend verkrijgbaar in de oranjebanctbu'sjes v 20 f3bi. 70. ets. en oranjezakjes van 2 labl.'a 10 jaarverslag droeg de algemeene goed keuring weg. De Voorzitter deelde mede, dat door het Hoofdbestuur van den R.K. Werkliedenverbond, aan Z.E. den Minister van Sociale Zaken te 's Gravenhage verzocht is om alsnog goedkeuring te willen verleenen aan het ontwerp gesubsidieerde Steun regeling, welke reeds tweemaal dooi den Gemeenteraad met algemeene stemmen werd aangenomen, een en ander onder nader door den Minister te stellen voorwaarden. Hierna verkreeg de Weleerw. Heer Rector van den Bosch het woord tot het houden zijner rede. In pracht van taal. schilderde de Spreker de verhouding van kapitaal en arbeid in de Oude Geschiedenis, de Middel eeuwen en onzen modernen tijd en maakte het de vergadering duidelijk, dat ia de veel ten onrechte gesmade Middeleeuwen de waarde van den arbeider als mensch het best tot uitdrukking is gekomen, doortrokken als die tijd was van de leer der Kerk, welke altijd en overal werd toegepast. In den ouden tijd was de mindere man het volledig bezit der beerschende klasse, terwijl in onzen tijd van materialisme en egoïsme de arbeider alleen nog beschouwd wordt als verlengstuk van een machine en gewaardeerd wordt om zijn kracht en geoefendheid voor het bedrijf. Het Taylor-systeem is hiervan een typeerend staaltje. De Pausen Leo XIII en Pius XI hebben in hun beroemde brieven herhaaldelijk en met klem op de moderne gevaren gewezen en middelen hiervoor aaogewezen, en waar thans maar al te vaak over revolutionaire pogingen gesproken wordt, moeten de arbeiders beginnen met een revo lutie in zich zelf en weer het Chris tendom met al zijn consequenties gaan beleven, daar hier slechts uit komst te vinden is. Onze tijd gelijkt in menig opzicht op den tijd van Christus. Ook thans wordt Diens leer veel beschimpt. En kunnen wij Katholieke arbeiders, zeggen, dat Wij God overal en in alles zien en ge dragen .wij ons daarna. En de jeugdige werkloozen bidden zij nog wel veel en goed tot Hem, die alleen uitkomst brengen kan? Laten we gehoor geven aan den oproep der Pausen om leeken-apostelen, die gewaardeerde hulp voor onze Priesters, en allen meewerken om te komen tot ver wezenlijking van het Rijk Gods hier op aarde. Zeker, deze taak zal moei lijk zijn, maar zijn wij niet met velen en maken vele handen geen licht werk. Christus had 12 Apostelen en wat hebben deze met Gods zegen bereikt. Op en naar hun voorbeeld gewerkt en de wereld zal gered worden. Een luid applaus steeg hierna uit de vergadering op, waarbij de Voor zitter zich aansloot met een dank woord aan den Spreker voor zijn schoone rede. In antwoord op een daartoe gedane vraag, zegt de Voorzitter, dat in Venray evenals elders een Kern der R.K. kiesvereeniging is opgericht. Hij hoopt dat er onder de leden zijn zullen, die zich voor lidmaatschap dier schoone vereeniging zullen aan melden. Vervolgens wees de Geestelijke Adviseur op de schoone instelling van bet Retraitefonds, waardoor het den arbeiders mogelijk gemaakt wordt om door het plakken van zegels het benoodigde geld bijeen te sparen voor het meemaken van een retraite, die voor iedereen van buitengewoon nut is. De Voorzitter zegt, dat propagan disten voor deze schoone zaak bij de leden op huisbezoek zullen komen en hoopt dat velen zich zuilen aansluiten Aan de beurt van aftreding zijn de bestuursleden H. Oudenhoven, Ant. Millen en J. Smits, die zich ook herkiesbaarstellen. Uit de vergadering werd gecandideerd voor bestuurslid de heer Ant. Thijssen. Uit de gehouden stemming bleek, dat er waren uitgebracht 49 stemmen en wel 41 op H. Odenhoven, 42 op A. Millen en 27 op A. Thijssen, die dus gekozen zijn. De heer J. Smits verwierf 23 stemmen, *5 stemmen waren blanco uitgebracht en 6 stem men werden van onwaarde verklaard. Een verstrooide sportman had zijn stem uitgebracht op Pijnenburg en Wals. De Voorzitter brengt gaarne een woord van dank aan het scheldend bestuurslid Smits, die als zoodanig en als Penningmeester zooveel voor de Vereeniging gedaan heeft. Tot leden der Controle-commissie werden benoemd de heeren Swaters en Stevens. Bij de vraag of de Vereeniging naar Den Bosch zou gaan ter bij woning van -den Katholiekendag of naar de groote Zomervergadering te Maastricht, sprak het meerendeel zich uit voor Maastricht en kreeg het bestuur opdracht dit reisplan nader te onderzoeken. De heer Berbers wijst er op, dat thans niet is overgegaan tot het kiezen van een Voorzitter, welke reglemen tair door de ledenvergadering gekozen moet worden. De Voorzitter antwoordt, dat inderdaad dit punt eerst in de vol gende vergadering behandeld kan worden. Op voorstel van den heer Jacobs, welk voorstel direct door het bestuur overgenomen wordt, besluit de ver gadering eene H. Mis te doen op dragen voor de zielerust van den Heer Jan Poels, die zoo buitengewoon veel gedaan heeft voor de arbeiders, waarvoor de Voorzitter thans nog gaarne zijn dank brengt. Na nog eenige huishoudelijke punten behandeld te hebben, sluit de Voor zitter de vergadering op de gewone wijze, na den leden dank gebracht te hebben voor hun trouwe opkomst. VENRAY. 24 Maart 1934 WAARSCHUWING. Vuur wapenwet. De Burgemeester van Venray BEVEELT ingevolge artikel 9 der Vuurwapenwet. dat al degenen, die vuurwapenen, gaswapenen of munitie voorhanden hebben, met uitzondering van hen, die daartoe ingevolge de wet bevoegd zijn, deze moeten IN LEVEREN voor 28 Maart a.s. ten Gemeentehuize. Degenen, die op of na 28 Maart a.s. in het bezit van vuurwapenen, gaswapenen of munitie mochten ge raken, moeten deze inleveren ten Gemeentehuize binnen drie dagen aanvangende met den dag der ver krijging der vuurwapenen of munitie. Niet voldoening aan dit bevel wordt gestraft overeenkomstig de wet. Venray 24 Maart 1934. De Burgemeester van Venray, O. VAN DE LOO. Vergadering eiervereeniging „St. Oda" In café den Engel hield Zaterdag avond de eiervereeniging „St. Oda" hare jaarvergadering. De Voorzitter dhr. Gossens, opende deze vergade ring met gebed, heette de talrijke aanwezigen hartelijk welkom en gaat ia het kort het afgeloopen jaar nog eens na. De secretaris dhr. Volleberg brengt verslag uit, waaraan wij het volgende ontleenen In het afgeloopen jaar zijn geleverd 1738289 stuks eieren waarvoor aan de leden werd uitbetaald^ 49703.62, dit waren 265403 stuks minder dan in i 932 en werd er f 12403,43 minder uitbetaald. De ontvangsten bedroegen f51911,70 en de uitgaven f51897.03, zoodat er een batig saldo was van f 14.67. Gemiddeld per kilo werd uitbetaald 49i/t ct., per 100 stuks 2.87. Het altredende bestuurslid dhr. A. Osch werd herkozen, terwijl in de vacature wegens vertrek van dhr. A. v. Kessel werd gekozen dhr. G. Geurts. Onze Etalage is voorzien van de modernste Dames- en Communie schoentjes, ook mooi schoenwerk voor heeren en kinderen Reparatiën spoedig en fijn afgewerkt. TH. Janssen, Honsoniusstraat 8.

Peel en Maas | 1934 | | pagina 1