iJAlfOMft Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. 1! Zaterdag 3 Februari 1934 Vijf en vijftigste Jaargang No 3 WoORDEELlöSTf UCJONQft «MANUFACTUREN 1 BLIJKEN i TOCH HET •(YOOÖPEELIÖST/ Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Weg met de zooge naamd neutrale pers! Vreemde werkkrachten. Nederl. R. K. Middenstandsbond. Volksontwikkeling RENAAT GRASSIN Humor en Lach WEES ZEKER VAN UW ZAAK! Provinciaal Nieuws iWNUFACTURÊNJ BLIJKEN TOCH HET PEEL EN MAAS PRIJS DER ADVERTENh^n 18 regels 60 cent, elke regel meer 71,» ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent Ook met de godsdienstlooze „Telegraaf' en „Het Nieuws van den Dag." Waarom de katholiek deze verderi'elyke bladen uit zyn huis moet laten. Wij willen de lezers van „De Telegraaf" en „Het Nieuws van den Dag" niet aantasten in hun persoon en nagaan in hoeverre zij toch katholiek zijn of er voor doorgaan. Dit ligt ten eenen male buiten het terrein der publiciteit van een krant. Maar wel willen wij wijzen op het gevaar, waaraan deze katholieken zich, bewust of onbewust, bloot stellen. Het wezen der Pers is zoo ge groeid, dat zij niet alleen en uit sluitend nieuwsbrenger meer is. En ook al wa3 zij die wél, dan kan zij nog variaties vertoonen in de wijze waarop zij haar lezers dit nieuws brengt en in den toon, den vorm, waarin zij het stelt. Er is dan ook niemand, die zich kan verontschul digen met de bewering, dat nieuws nieuws is en in de tene krant dit op dezelfde wijze wordt gegeven als in de andere. Wij hebbea dagelijks te doen met averechtsche voorstel lingen van de kerkvervolging in Spanje zoowel door socialistische als neutrale pers, wij worden in „Het Volk" voortdurend vergast op ont hullingen over Heeren Pastoors uit bet „achterlijke" Zuiden, die door hen worden voorgesteld ais volks- verlakkers en geldzuchtige schrapers onthullingen, die alleen dienst moeten doen om zieltjes te winnen voor de socialistische lijst. De Pers heeft in den modernen tijd een opvoedende taak gekregen, zij is, van uitsluitend nieuwsblad, veranderd en verbeterd in een orgaan van voorlichting, van geestelijke leiding. De krant beïnvloedt sterk de publieke meeDing, al is zij daar tegenover er ook weer de spreek buis van en een machtige Zij vormt een deel van bet geestelijk voedsel, dat we geregeld, als het lichamelijke, tot ons moeten nemen om een leven te leiden dat waardig is te voldoen aan de Goddelijke Bedoeling, die ons ziel ea lichaam schonk. Wij zijn er altijd zeer op bedacht onze gezondheid met te benadeelen; wij gaan liever naar den bakker, dan naar den dokter. Het is trouwens een dure plicht te zorgen, dat wij lichamelijk gezond blijven. Maar wanneer wij zoo zorgzaam zijn voor het minst voorname van ons leven, het stoffelijke, hebben wij toch zeker onze aandacht te wijden aan het zooveel hoogere het geestelijk, het zieleieven. Het is ons lichamelijk recht, dat wij niet vergiftigd worden het recht, om niet naar de ziel ver giftigd te worden is zooveel hooger en dringender. En wij zien hier een van die onoegiijpelijkheden, die ons de zoo genaamde vrije meeuingsuiting neeft bezorgd. Er zijn alle mogelijke tak ken van dienst, die er voor zorgen, dat de voedselvoorziening deugdelijk is. Maar er is geen wet en geen rechtbank, die paal en perk stelt aan de onbehoorlijke, walgelijke uitwas sen van onze persvrijheid, die zoo veel zielen grondig naar de bliksem helpt terwijl men kans op een veroordeeling heeft, als men iemand een overigens volkomen verdiende bloedneus stompt. Men kan Hitler's campagne tegen de hem niet goed gezinde pers terecht afkeuren om de willekeur en hatelijkheid, waarmee dit geschiedt. Maar er blijkt toch wei uit, dat men ook aan die zijde deu machtigen geestelijken invloed van de pers inziet. Het is krankzinnige verwaandheid te beweren, dat Je Deutrale pers zoo erg niet is, dat men er wel tegen kan en men er geen kwaad in ziet. Men behoeft alleen de Kerst- en Paaschuitgaven dezer bladen te zien, om tot de bevinding te komen, dat er alle christelijkheid uit geweerd wordt. Deze bladen denken er niet aan Kerstmis als het feest van Christus' Geboorte te vierenzij beschouwen het min of meer alseeu fabeltje, dat men aan kinderen en domme menscben vertelt, maar waar geen ernstig man zich mee kan bezig houden. De encyklieken van den Paus worden er of genegeerd of aangemerkt als heel aardig, maar vrjjwei nutteloos geschrijf. Hierdoor houdt men het katholiek geloof en al zijn belijders, dus ook den katho lieken lezer, voor den gek. En die katholieke lezer is zoo kwaad niet, of hij slikt het. Hij noemt zijn neu trale blad een krant van ruime be grippen en breede opvatting, terwijl hij Diet begrijpt, hoe klein en be nepen het eigenlijk is in zijn geniepig pogen het katholiek geloof in haar belijders beentje te lichten. Intusschen is het kwaad, dat deze pers met haar geniepige grapjes ver oorzaakt, nog niet zoo erg als haar afzijdigheid, die haar lafheid, haar gebrek aan principieelen durf, haar oplegt. Haar grootste misdaad is haar zwijgen over Hem, Wien zij alles te danken heeft. Zij negeert God eenvoudig. Hij is voor haar nog minder dan een glimlachende, idiote en onnoozele filmster, die zij met heel veel hoera's in haat kolommen beschrijft vanaf het leege hoofd tot de voetzool. Trouwens deze pers weet veel meer van onbenullige dingen, dan van Onzen Lieven Heer, Die voor hen Iemand is, met Wien sommigen rekening houden, maar voor Wie zij zich in geen geval moeite kunoen geven. En met zulke lieden, al zijn het dan misschien voortreffelijke staats burgers, met zulke godloochenaars gaan nog katholieken in zee Wij zwijgen nog maar van de schunnig heden, die „De Telegraaf" en haar broertje „Het Nieuws van den Dag' uit het leven van bekende persoon lijkheden meent te moeten openbareo; we hebben het ook nog niet over het specuieeren op iemands laagste en zionelijkste gevoelens door ver slag te geven van gebeurtenissen, waarover onze katholieke vrouwen zouden bloozen. Het gaal ons weinig aan, wat de heeren van de neutrale en andere pers zeggen. Men kan zich niet ver dedigen met te zeggen, dat men toch weten moet, wat „de anderen" zeggen. Het zijn altijd „deanderen", die ons het meest belang inboezemen en voor wie wij het meest benauwd zijn. We mogen op de eerste plaats wel eens zien en hooren, wat wij zelf en wat onze eigen lieden ervan denken. Wat de ande.en zeggen (of misschien niet zeggen), gaat ons geen steek aan. 't Is ons voldoende, dat wij de Waarheid hebben en van dit bezit zijn wij vast overtuigd. Wij hebben dus niets meer te winnen, maar wel alles te verspelen. Wij hebben God en daarom is het vol strekt overbodig zich bezig te houden met valsche proleten en hen Da te ioopen. Wij hebben de Kerk, waar wij op steunen; springen wij in de zee, die rondom dit steunpunt kookt, dan hebben wij al heel gauw den vasten grond onder de voeten ver loren en verdrinken. En in wal voor water 1 Het is stinkend van vuilig heid Het leven is te kort om aandacht te schenken aan en te luisteren naar wat dwazen en leugenaars ons meenen te moeten zeggen. Wij hebben geen tijd, om ons beuzel achtig bezig te houden met dingen, die ons van het Eenige Einddoel trachten af te houden. Wij moeten te hard rennen naar God, om ons aan den slootkant te wagen voor het plukken van aanlokkelijke, maar verraderlijke bloemen, alsof wij de beschikking hadden over een zee •'an tijd. Wij hebben geen gelegen heid om nog eens om te zien naar bodoma, hoe het zai worden ver delgd, want wij worden te veel bezig gehouden met dat eene onze ziel te redden. Het is, dunkt ons, duidelijk genoeg Zooals ons geloof is, is ons leven. En ons leven richt zien naar datgene, wat ons dagelijks wordt voorgehou den. Zijn wij vrienden der katholieke Kerk, dan zijn wij vrienden van al wat katholiek is. Oók van de katho lieke pers. Daarom de neutrale kranten de deur uit 1 De goede verhoudingen in de maatschappij zijn tegenwoordig op menig terrein toch wel totaal zoek. Om eens op één zoo'n verwarde verhouding te wijzen we sukkelen met een kleine 400.000 werkloozen en onderwijl zijn hier duizenden buitenlandsche werkkrachten en o.a, ook een 30.000 Duitsche dienst boden. Al geruimen tijd geleden "heeft de regeecing een wetsontwerp aange kondigd tot wering van buitenland sche werkkrachten. Kort daarop is dit verschenen, de Tweede Kamer beeft met spoed eea vcxxtooptg Vet- slag daarover uitgebracht, maar.... nadien heeft de regeering daarover niets meer vaD zich laten hooren. Het wetje schijnt ergens gestrand te zijn. Toch wordt de toestand op de Ned. arbeidsmarkt, tengevolge ook van de vele buitenlandsche werk krachten, meer en meer précair. Volgens de jongste gegevens zijn er in geheel Duitschland op dit oogenblik nog ongeveer 20.000 Neder- landsche werkkrachten, waarvan er ongeveer 12000 door onze Regeering, via de organisatie van steun aan Nederlanders in den vreemde, worden gesteund wanneer zij uit hua betrek kingen zijn gestooten. Van de overige 8000 wordt een gedeelte ondersteund door Duitsche aangetrouwde familie of maakt het de spaarcentjes op. Vast staat, dat slechts een heel klein gedeelte in Duitschland nog een werkkring heeft en dit aantal steeds kleiner wordt, omdat zoo spoedig de autoriteiten er achter komen, dat een vreemdeliog in dienst wordt gehouden, terwijl er een werklooze Duitscher voor deze betrekking is, men gedwongen wordt die vreemdeling, in casu den Neder lander. te ontslaan. Maar niettegenstaande Duitschland ons zoo behandelt, zijn er momenteel in het kleine Nederland nog altijd een 80.000 Duitschers in verschillende betrekkingen werkzaam. Terwijl de werkeloozen cijfers in ons land on rustbarend stijgen en de crisissteun bedragen zulke geweldige afmetingen aannemen, dat de werkeloozensteun bijna niet meer te financieren is. In het algemeen zijn we geen voorstanders van maatregelen, die, kost wat kost, beoogen vreemde arbeidskrachten te weren Er zit aan deze uitwisseling van arbeidskrachten ook een heel goede zijde. Van de kennis en de aibeidsmethoden van dergelijke vreemdelingen valt heel wat te leeren en wij willen gaarne erkennen, dat vooral de vele Duit sche werkkrachten, die naar ons land afzakken, Diet alleen aan zich zelf maar ook ons Nederlanders zeer goede diensten hebben bewezen. Wa.meer we dan ook in normale tijdsomstandigheden verkeerden, zou den we er niet aan denken om hier op beschermende maatregelen aan te dringen. Doch thans nu wij hier in eigen land zitten met een geweldig leger van werkeloozen en in alle omringende landen aan Nederlandsche arbeids krachten het brood uit de mond ge nomen wordt, want ook in België, Frankrijken Engeland worden voort durend Nederlandsche arbeidskrachten uitgewezen of ontslagen, nu is het niet aoders dan een daad van natio naal zelfbehoud, onze eigen menscben het allereerst voor tewerkstelling in een of ander bedrijf in aanmerking te doen komen. Afzonderlijk zij nog even gewezen op het dienstbodenvraagstuk. Zooals gezegd zijn in ons land circa 30.000 Duitsche dienstboden in betrekking. Aan loon, kost en inwoning ge nieten deze circa 12 tot 15 miilioen gulden Met dit bedrag zou in eigen land heel wat werkloozen-misère te lenigen zijn, als... die plaatsen geleidelijk dooi Hollandsch diens tpeisoneel konden worden ingenomen. Er is hier een enorm tekort aan goede dienstboden opkweek. Maar de schoen wringt o.i. ook nog ergeDS anders. Het intellectueelen- dom of wat daarvoor doorgaat onder vrouwelijk Nederland is buiten alle proportie en buiten elk behoefte begrip uitgegroeid. Dienstbode-zijn is velen te min geworden; vrijwel elk meisje, waarvan men aanneemt dat ze „meer dan gewonen" aanleg heeft moet studeeren, moet bij het onderwijs of moet naar het kantoor met het gevolg, dat daar de man verdrongen wordt. En wanneer het werklooze meisje in de termen valt om steun te trekken, dan doet het dat liever, dan tegen kost en inwoning en loon een betrekking in huishoude lijk verband te aanvaarden. Op deze wijze blijft het dienst bodenvraagstuk accuut, ten koste van den Nederlandschen belastingbetaler. Daaraan moest men radicaal een einde maken. Op het Dinsdag 6 Februari a.s. in den „Dierentuin" te 's Gravenhage te houden buitengewoon congres van den Ned. R.K. Middenstandsbond zal worden uiteengezet en toegelicht het program tot ordening, saneering en bescherming van het midden- standsbedrijf, dat de Ned. R.K. Middenstandsbond eind November jd. treeft opgestdd dïa resultaat tfét behandeling vaD dit vraagstuk op zijn in September 1933 te Breda gehouden 10e congres. Van de regeering vraagt de Ned. R.K. Middenstandsbond, teneinde op zoo kort mogelijken termijn in het bijzonder in den detailhandel tot ordening en saceering en binnen dat kader tot bescherming van het ze.fstandige rniddeDstandsbedrijf te kunnen geraken Spertyd in den detailhandel. 1. Tijdelijke stopzetting van vesti ging, of met vestiging gelijk te stellen uitbreiding of bedrijfsomzetting, in den detailhandel gedurende twee jaren en wel voor eiken onderne- mings- en bedrijfsvorm, verbruiks coöperaties en filialen niet uitge zonderd. V estigingseischen 2. Gedurende het tijdvak, waarin het vestigingsverbod geldt, moeten door de georganiseerde bedrijfsge- nooten (werkgevers en werknemer?) branchegewijs normen worden ont worpen, waaraan nieuwe ondernemers en ondernemingen in de betreffende branche moeten voldoen alvorens zij zich in die branche kunnen vestigen. De wet geve aan den minister van Economische Zaken de bevoegdheid om vestiging in een bedrijfstak, na verloop van den gestelden spertijd, te binden aan de door de georgani seerde bedrijfsgenooten ontworpen en door hem gehoord den Mid- denstandsraad, of andere daartoe in te stellen instantie goedgekeurde normen. Optreden tegen oneerlijke en onbehoorlijke concurrentie. 3. Met kracht worde door de overheid ter hand genomen de be strijding der oneerlijke en der in ruimen zin sociaal-economisch on toelaatbare concurrentiemiddelen. Met name valt hieronder a. Regeling van het uitverkoop wezen. b. Algeheel verbod van toepas sing van het cadeaustelsel. c. Wettelijke regeling van het rabat- en kortingstelsel. d. Verwijdering en wering uit de warenhuizen van die instellingen en afdeelingen, welke meer op het ver lokken van bet publiek, daa op een voorziening in de behoefte zijn inge steld (lunchrooms en buffetten, post kanforen, kinderspeelplaatsen, kap salons. leesbibliotheken, tentoonstel lingen, bagagedepots enz e. Uitbreiding van de wettelijke bepalingen op de oneerlijke concur rentie tot een wet lot bestrijding der oneerlijke en ontoelaatbare concur rentie in den ruimsten zin des woords. Vergunningsstelsel voor groot- onderneming en coöperatie. 4. De vestiging en uitbreiding der grootondernemiDg in den detailhandel en der coöperatie buiten het persoon lijk economisch werkterrein der deel nemers worde blijvend gebonden aan een vergunning, af te geven door een plaatselijke instantie, met dien verstande, dat deze vergunning alleen kan worden afgegeven als de wensche- lijkheid van de betreffende vestiging of uitbreiding in sociaal-economisch opzicht positief is aangetoond. Patronaat. Een avond een grootstad waardig Een eerste rangs kracht uit de Tooneelweretd van de Grootstad Brussel, de Heer biedt ons een fijnen kunst avond aan vol op Maandag 5 Febr. 8 uur Een stampvolle zaal zal lachen, klappen en juichen Een stormachtig applaus voor den Heer Renaat Grassin. De laatste avond van ons win- terprogram zal een reuzen- succes worden. Marktberichten. VENLO. Op de Coöp. Veiling- vereeniging van Maandag was de aanvoer 1.720.000 eieren. Groote eieren van f 4.70 tot f 5.40 Kleine eieren van f 3.20 tot f 4.30 Eendeneieren van f 4.— tot f 4.40 Ganseieren van f tot f ROERMOND. Op de Coöp. Eiermijn van Maandag wai de aan voer 3.100.000 eieren. Groote eieren van f 4.60 tot f 5.60 Kleine BW l van r -x.ou toe i o.w van f 3.10 tot f 440 vdn f3.50 tot f120 Wees niet tevreden met „misschien" Zoogenaamde „Aspirin", die de echte niet is, helptmisschien van uw pijn af. Zij is'misschien onschadelijk voor uw hart, uw maag, uw nieren. De echte 4 Aspirin helpt zeker en is zeker onschadelijk voor uw hart, maag en nieren.' De echte Aspirin is kenbaar f? aan het Bayer-kruis en aan den oranje band om de verpakking.' Uuslurtehd verkrijgbaar iiv cfe otanjeband-buisjes 20 tab:. 70 cis. en oranjezakjes van 2 tabl a 10 VENRAY. 3 Februari 1934. Bij Kon. besluit is opnieuw benoemd tot burgemeester der ge meente Venray O. L. P. van de Loo. Belasting op honden. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen in herinnering dat de aangifte voor de belasting op honden moet geschieden ten kantore van den Gemeente-Ontvanger vóór 15 Februari a.s. De aangifte kan geschieden eiken werkdag des voormiddags tusschen 9 en 12 uur. Speciaal wordt hiervoor zitting gehouden op Maandag 5 Februari a.s. Venray, 30 Januari 1934, Burgemeester en Wethouders vnd. O. VAN DE LOO. De Secretaris. VAN HAAREN. De tooneelafdeeling der R. K. Werkliedeuvereeniging heeft besloten om ten bate van 't Lourdes-Zieken- Comité te Meerlo een tooneel- uitvoering te geven op Zondag, halfvasten te Meerlo. De werklooze arbeiders uit Horst-America, tewerkgesteld aan de Noord Limburgsche bekennor- malisatie dankbaar zijnde voor 't werk van den overleden heer J. Poels door wiens arbeid deze werkverschaffing mee tot stand is gekomen, besloten een H. Mis voor diens zieierust te laten lezen. Donderdag j.l. werd in de parochie kerk te America een H. Mis opge dragen. Voorwaar een mooie daad van dankbaarheid. Kaaskoopliedcu. Wij, Nederlanders zijn een beetje beroemd vanwege de kaas, en het kan dan ook niet uitblijven dat de goede daad, die aan bet maken van kaas ten gcondslag wordt gelegd, later om de een of andere reden een tegenhanger krijgt. Hoe gaat het Er komen kaaskoopiieden op de markt die koopen van die mooie ronde roode kaasjes en die lieden trekken er den volgenden morgen mee den boer op. U kent ze wel. Ze gaaQ heele volksstammen gelukkig maken met dit product van een nijveren stam en wanneer men hen aanhoort, dan wordt een volk niet gelukkig van politiek, noch van levolutie, maar dan is het de kaas, die in een gelukzalige tevredenheid brengt. Een kaaskoopman wandelde aldus in Venray de huizen langs en vroeg „of ze ook kaas noodig hadden". Zooals het gaatvele huismoeders zeiden neen. Maar anderen zeiden geef ons wat kaas. En twee Venray- sche huisvrouwen zeiden achtereen volgens, geef mij maar twee pond Hierin nu zat de ondeugd. Want de koopman woog de Hoilandsche kaas aan een punder en hij woog zoo, dat de vrouwen verdenkingen koesterden omtrent het gewicht. De brokken kaas werden bij de buurvrouw nagewogen en ja, een stuk mankeerde twee ons en het andere ruim anderhalf ons. En daar kwam de opperwacht meester bij en die woog de kaas ook nog eens en toen werd voor goed vastgesteld wat er aan de.kaas mankeerde. De kaaskoopman, die aldus be- driegelijk met 't gewicht gewerkt had, wasvoor 't kantongerecht niet komen opdagen. Wel de beide gedupeerde vrouwen, die den vinger opstaken voor de waarheid van het gansche geval en die verklaarden er niets afgesneden te hebben. Kiek mar, 't stemt, had de koopman de eene vrouw nog gezegd haar wijzende op den punder. Buitep bad Qogf een tweede kaas- koopman gefööpéo én die toonde zich zeer onvriendelijk ten opzichte van de menscben. „Ik wou, dat ze de pestpokken kregeD", had een der vrouwen hem hooren schelden. En waarom scholden ze vroeg de rechter geinteresseerd. Ja... zeker, omdat ze niet genoeg verkochten, meneer Een zoon van een der getuigen kwam de afgelegde verklaring ook nog eens bevestigen en zoo stond dus vast, dat de kaaskoopman er naast gedaan had. De ambtenaar sprak zeer hartelijke woorden aan bet adres van den kaaskoopmao. die. wie weet waar, thans waar schijnlijk weer ontstemmig langs de huizen stapt en wiens ooren vanwege de onrust, welke hier verwekt werd zeer zeker hebben gesuisd. Voor ieder geval 25 gulden of 25 dagen dat is meer dan 10 gulden voor elk onsje kaasHet is ook niet allemaal rozegeur en maneschijn in de kaaskooperswereld L. K. Feestavond „Het Zaadakker". Eindelijk daa zoo zeide namens den plaatselijken staf de schutter Jean Poels was het aan „Het Zaadakker" na jarenlang vergeefsch pogen, gelukt, haren leden en dona teurs een feestavond te geven. En al aanstonds kunnen wij zeggen, dal deze feestavond een waar succes geworden is. The New Leetons Band, onderafdeeling van de Nij- meegsche Hot Tuneclub, onder leiding van deu heer Cor van Dijk, had geëngageerd een der beste katholieke bumoristen van ons land, den heer Jan Brink, eveneens uit Nijmegen. Van 7 tot 11 uur hebben dat hyper-modern muziekcorps en die aartskomiek de geheel gevulde Patronaatszaal in een echte „bruilofts stemming'' gehouden. De voornamelijk Engelsche stuk ken, uitgevoerd door saxophonen, viool, piano en slagwerk, hoewel in bet begin wat vreemd aaadoendaan een niet aan „modernemuziek ge wend publiek, vielen later zeer in den smaak, vooral „De zwarte zigeuner". Ze bewezen, dat er in die Engelsche melodieën niet alleen rythme zat, maar ook pit en idee.... Een technisch prima gespeelde vioolsolo uit „Czardas van Monti" verwierf een oorverdoovend applaus. Tusschen de verschillende muziek nummers trad telkens en telkens weer op de zeer kiesche, prachtig- ingehouden humorist Jan Brink, die op uitnemende wijze de kunst ver stond van het „tidendo dicere verum" d.i. van het op lachende wijze de waarheid te zeggen. Vooral in „Wonderbaar" en in „Het Dorps- kostertje" was hij op z'n best Het door hem onmiddellijk ver kregen contact met de zaai kwam ook ten goede aan „The Band", die Da de pauze populaire potpourri's begon te spelen, en allen naar huis deed marcheeren bij een opgewekte marsch. Zondagavond zal Venraysch alom bekende Schutterij „St. Anoa" de jaarlijksche tooneelavond geven in de patronaatszaal. Gezien het succes, dat deze club ieder jaar mocht oogsteD, twijfelen wij niet. of ook dit jaar zal er wederom voor liefhebbers vaa tooneei te genieten vallen, temeer nog omdat thans, „Euterpe" het muzikale gedeelte op zich heeft genomen. Reclame te maken voor „Euterpe" is overbodig, iedereen kent, maar ook iedereen waardeert dit mooie gezelschap. Wij maken het geachte publiek er op attent, dat vorig jaar veel bezoekers moesten worden teleur gesteld wegens plaatsgebrek en raden daarvoor aanBespreekt tijdig uw plaatsen. Zie verder adverteotie. Nederl. Fabrikateulmis. De directeur van b^t Nederland sche Fabdkafièibui?,. <je heer j.öorn Beeft met zija tentoonstelling ook

Peel en Maas | 1934 | | pagina 1