Tweede Blad van „PEEL El MAAS" Mgr. Dr. Poels spreekt te Eindhoven. FEUILLETON. De ondergang der Bokruiters. Even nadenken als 't u blieft. Zaterdag 6 Januari 1934 Vijf en vijftigste Jaargang No 1 De sociaal-politieke toestand van heden. Op uitnoodlgiog van deo „Katho lieken Kring" te Eindhoven heeft Mgr. dr. Poels voor een flink be zette zaal van Hotel Nijpels gespro ken over „Onze visie op den huldigen sociaal-politleken toestand in Nederland". Onder applaus begeeft de stoere figuur zich dan naar 't spreekgestoelte en steekt van wal met de verklaring, dat het aangekondigde onderwerp hem wel wat streng geformuleerd voorkomt. Over den politieken toe stand zal hij het niet met zooveel woorden hebben, want hij doet niet aan politiek. Spr. wil een uiteenzet ting geven van de visie, welke wij moeten hebben, in het licht onzer katholieke beginselen, op het wereld gebeuren en wat er o.i. moet gebeu ren in de maatschappij. De menschen zijn het over vele dingen niet eens doch iedereen is t er wel over eens, dat we in n be roerden tijd, in 'n soort gekkenhuis leven, waar er b.v. eeuerzijds goe deren worden vernietigd en elders gebrek wordt geleden. Volgens spreker leven we in een conjunctuur-crisis, meer nog in een structuur-crisis en bovendien een geestelijke crisis. Spr. is van meening, dat in deze crisis de factoren der conjunctuur ?eet zeker meewerken, doch een conjunctuur-crisis is niet het karak teristieke van dezen, depressie-tijd. We hebben tegenwoordig veel meer 'n groote structuurcrisis, w.o. is te verstaan, dat de structuur van 't economisch leven op valsche be ginselen berust en dus moet worden omgebouwd. De uitvindingen op het gebied der natuurwetenschappen hebben één wereldmarkt doen ont staan; tengevolge daarvan moest de structuur van het door liberale be ginselen geleide economisch leven zich wijzigen; óók als de wereld christelijk was geboren. Want naast de structuurcrisis is er een geestelijke crisis. Wij katholieken, ook priesters, hebben lang niet voldoende den in vloed van het liberalisme begrepen en doorschouwd. Katholiek Limburg, w.o. Seminarie-professoren, brachten indertijd den liberaal Thorbecke in de Kamer 1 Wat de godsdienst is voor het maatschappelijk leven, hebben we ons niet voldoende gerealiseerd ook niet de verhouding tusschen de menschen onderling tusschen mensch en staat tusschen Kerk en Staat enz. Et bestonden en bestaan nog verkeerde opvattingen over het privaat eigendomsrecht. Spr. betoogt, dat groote ondernemingen als b.v. de kolenmijnen beschouwd moeten wor den als een coöperatie, toebehoo- rend le. aan de kapitaalbezitters 2e. de menschen, die er huu geestesarbeid aan geven en 3e. aan de arbeiders, die hun handenarbeid schenken. De opvatting nu, dat die mijnen alleen eigendom zijn van de kapitaal bezitters, is absoluut onjuist. Over 25 jaar zal men over een dergelijke opinie verbaasd staan. Met de doorwerking van het liberalisme is de ontkerstening van het maatschappelijk leven gelijk op 9 Spr. stelt dan de vraag Welke houding moeten wij katholieken in Nederland aannemen tegenover dezen Een zonderlinge Historie. Naar het Duitsch. 22 In de vergadering bewoog zich niets, de wind blies nu en dan op klagenden toon door de wilgen twijgen, de beide vuren, die zich nu temidden der vergaderden bevonden, die in een kring om de kampvuren geknield lagen, schenen droefgeeatiger te branden. Toen begon de kleeding van den meester te gloeien en te glinsteren als van honderd vonken, de punt van de zonderlinge muts scheen een vuurbundel uit te stralen. Festenrath, die van deze kunsten van de goochelaars uit dien tijd wel op de hoogte was, begreep volkomen, welk een geweldigen indruk deze voor hen onbegrijpe lijke dingen op de boeren moesten maken. Hij hoorde, hoe velen jammerlijk kreunden. Hij begreep dat een verstandig iemand deze geheele bende door het overwicht van zijn meerdere kennis in toom kon houden. Maar hij was er toch benieuwd naar, hoe deze meester zijn rol verder zou spelen In naam van Uriel, van den toestand, welke naar ieder's gevoelen onhoudbaar Is En om hierop te antwoorden wil bij allereerst onder 't oog zien of er reden bestaat om uit de Katholieke Staatspartij weg te loopen. Zwaar weegt de uitspraak van de Nederlandsche Bisschoppen dat de eenheid op politiek terrein iets is van onschatbare waarde en behouden dient te blijven. Spr. werkt niet veel met „gezag", doch 't feit alleen dat vijf bisschoppen, op verzoek van den Paus, zulke uitspraak doen, zegt toch wel iets. Daarbij mag opgemerkt dat als men 't gezag niet volgt, men toch geen goed katholiek is. In alle landen komen de vraagstukken over het eigendomsrecht, de verhouding van mensch tot staat en van Kerk tot staat, aan de orde. Waarom zouden dan de katholieken in deze hun principen rakende, vraagstukken niet een lijn trekken Spr. begrijpt niet, dat men dat in fascistischen en nationaal-sodalistischen hoek niet beter inziet en op scheuring aan dringt. Wij hier in Brabant en Limburg moeten wel vergeven hebben, wat ons vroeger aangedaan is, doch be hoeven dat niet altijd te vergeten. Als we niet de krachtige Katholieke Staatspartij hadden gekregen, zou het er heel anders in ons landje uitzien. Er is zeker geen reden zoo op de Staatspartij af te geven als geschiedt. Waar ter wereld nemen de Katho lieken zoo'n positie in als in Neder land Nergens. Mgr. Nolens z.g. kon vroeger reeds zoo dikwijls op conferenties zeggen dat hebben wij al in NederlandEn dat was dank zij onze Staatspartij. Wat hebben daarnaast de menschen die thans criticasters zijn en 't hooge woord voeren, gepresteerd Spr heeft er nog nooit iets bijzonders van gehoord. Mgr. Poels wijst dan op den val- schen groei van het maatschappelijk leven, omdat het op valsche begin selen berust. Een diepgaande radicale hervorming der maatschappij is noodig. Het krankzinnigenhuis, dat we op 't oogenblik hebben, eenerzijds over vloed, anderzijds gebrek, kan alleen gebouwd zijn door 'n mensch, die op den troon van God is gaan zitten 1 Er bestaat geen mensch, die een plan kan maken voor de heele wereld dat kan 'n man nog niet voor z'n huishouden, en ook niet voor 'n ge meente. Onze taak, die niet in korten tijd te verwezenlijken is, bestaat hierin, dat we met doortastendheid trachten de christelijke beginselen- weer tot z'n recht te doen komen. Als de fascisten en nat.-socialisten ons een slaapmuts op willen zetten met te beweren op stel ea sprong de hervorming te kunnen doorvoeren, merken we daartegen op, dat de knapste menschen en koppen in korten tijd geen oplossing in den huidigen toestand kunnen brengen te meer niet, omdat de meeste problemen internationaal zijn. De diepste factoren van deze crisis zijn naar sprekers vaste overtuiging van religieusen aard. De menschen een katholieke visie op het wereld gebeuren te geven is lang niet gemak kelijk en zal lang duren. Men beseft niet hoe diep de ontkerstening in de wereld is voort gevreten. De Kerk is toch gesticht voor de wereld en de maatschappij mag niet losgemaakt worden van bet godsdienstige. Het heeft lang geduurd voordal Christus met z'n apostelen de wereld heeft gekerstend en veel moeilijker nu is het een ontkerstende wereld opnieuw te kerstenen. We wilden dus een radicale her vorming, zoo diepgaand mogelijk. geest, die ons genadig is en om ons zweeft, kom omlaag riep de meester, wiens niet zeer zware maar heldere stem volkomen duidelijk over de geheele ruimte klonk. Alsof de bok hem had begrepen sprong hij met een geweldigen sprong van den steen, waarbij hij vonken scheen te sproeien en een vurigen kring, die eenige seconden naglinsterde, in de lucht beschreef. Toen wendde hij zich tol den meester, die hem als een paard besteeg. Onmiddellijk daarop schoot de bok met zijn berijder vooruit en omcirkelde met wonderbaarlijke snelheid de knielende vergadering Daarbij was er een geweldig steunen en snuiven hoorbaar, dat door den bok veroorzaakt scheen te worden, hoewel de bron ''an dit geraas waarschijnlijk een blaasbalg was, die door den een of anderen ingewijde, misschien Garsten, werd gehanteerd. Zelfs Festenrath kon een lichte rilling niet onderdrukken, zoo iets ge heimzinnigs had deze vertooning over zich. In de duisternis zag hij slechts de lichtende deelen van den bok en van den ruiter, hoe zij met razende snelheid waartoe hij zulk een dier, hoewel de bok zeer sterk en krachtig was, nooit in staat had geacht steeds rond de verzamelden renden. Lang zamerhand verdween de fosfor- achtige schittering, men hoorde deug't n^et'trUCtUUr 0D2er 3am*oleving Terloops merkt spreker op. dat z I ■M de structuur ook de samenstet ling onzer volksvertegenwoordiging «n wijziging zal moeten ondergaan. Hierin moesten de sociale organlsa- r T" meespreken, doch dit is een onderwerp op zich zelf. voegde spreker er aan toel Er is op het oogenblik in wording eennieuwecaatschappij. waarin een einde wordt gemaakt aan de dictatuur kaplta31' Dat moeten we m^ u CD wi<- katholieken, moeten in den ombouw de leidino gaan nemen. Het bolsjewisme is 'n hel 't libe ral sme heeft nog geld, doch geen vat meer op het volk het socialisme n f! ui2nj ru99egraat gebroken in Du tschiand. al beteekent het nog wel iets. Spreker ziet overigens een kentering in het socialisme. a uu. taak is aaa de wereld duide ijk te maken, dat alleen het katholicisme de beleving van onze beginselen de redding kan brengen. Spreker vindt het zoo verschrikkelijk dat millioenen de Kerk als hand- langster van de brandkast hebben beschouwd. Dat bewijst, dat er bil ons Iets verkeerds is geweest en nog is. We moeten ons bekeerlngswerk niet uitsluitend gaan richten op de zwartjes, doch Europa moeten we gaan kerstenen. Spreker sympathiseert, al wordt hii oud. met de jongeren, die veel meer den hervormingsgeest bezitten dan de ouderen. Voor een brandend huis staande, komt t er niet zoo zeer op aan of men door de deur binnen dringt om redding te brengen, dan wel langs een anderen weg. Spreker juicht het enthousiasme der jongeren toe, a1 vindt hij het jammer, dat er j. düt er zijn. die zoo'n stomme dingen doen en menschen op een dwaalspoor trachten te brengen. Maar een feit is, dat de oude generatie niet in staat is de hervorming te brengendat moet de nieuwe generatie doen en Spreker heeft groot ver- trounen in den geest, welke reeds heerscht °W ieu9d°'9anlsatles Als Spreker meende, dat alles °°"'k°men do?r de politiek, door On. h'n ZO"1 Pessimistisch zijn. Ons heil moet komen van de men- schen met hoogere motieven, met liefde voor den evenmeasch, met geestdrift voor een goede gemeen schap. Door hun enthousiasme moeten duizenden en millioenen worden opgewekt tot de ware her- oathTd etnmaal de voll"»ym. pathie. de openbare meening gewon- mogelijk: in nie°. teTan^n'bjd"'^ Pf'^^telijke bedrijf,-orgini,at" alleen hebben we nog niksdaarmée brengen we den strijd over van de verb3 téren "HeP8 veroetcren. Het voornaamste is, dat de ware christelijke beginselen ivo" den toegepesthoe dat bereikt wordt ^et katholicisme heeft woordig 3 kaD' 9ehad als tegen- weSb;ne,:,eateé! wtaan w^ d^ kénn^^oetrtrtten^ fc'™ ^t;,houi!,schIanden2) Toch wordeknat:hdL,t,reook9fo°ut.C,eri",iS'De be,péeki*g Hl fasdsmé°e9n na^ionaél' socialisme. Het socialisme heeft vat gekregen op de massa, omdat h ;LsreP9dtedeDDleChob°keth,Wdn- daarbij veel te vtrthter^e" ontstond in t verlangen naar meer alleen nog het snuiven en steunen. Plotseling echter vlamde .een fel Bengaalsch vuur op den bewusten steen op en in den geelachtig groenen schijn daarvan stond de meester rustig en onbe weeglijk, den bok naast zich Uriel is ons genadig l riep hij met luider stem. Verheft u en prijst hem 1 Als razend sprongen allen over' eind en barstten in zulk een ge weldig gejubel los, dat Festenrath doof meende te worden. Als geboeid hingen alle blikken aan den zonderlingen man, die daar in het schijnsel van het Bengaalsch vuur onbeweeglijk stond. Toen de vlam verminderde zij telkens van kleur; tenslotte bleef er niets anders over dan een lich tende schijf, die eenigszins op de volle maan geleek. Waar zijn de nieuwe broe ders vroeg de meester daarna met zachtere stem Breng ze voor mij. Drie mannen werden, voor den meester gebracht en vielen onmid delijk voor hem op de knieën. Toen werden zij tol aan den gor del ontkleed. Het waren een oude man, een ander van middelbaren leeftijd en een jonge man. Carsten, die in de buurt stond, noemde de namen. De eene was uit Meersen, de andere uit Her- togenrade, de derde uit een plaats, waarvan Festenrath den naam niet verstond. De meester her- burgerlijke vrijheid. Het fascisme en nat.-socialisme wil meer gezag, maar dat willen wij Katholieken ook. Voor de vrijheid in den goeden zin van het woord hebben wij alles over. Het fascisme en nat.-socialisme willen in wezen den totalen staat. Men moet zich niet laten mis leiden door concordaten, want die worden ook met vijanden gesloten. Paus en Bisschoppen hebben de valsche grondslagen van het fascisme en nationaal-socialisme steeds ver oordeeld. In Duitschland gaan thans ook de katholieke jeugd- en standsorgani saties aangetast worden en juist daarin moeten wij den nieuwen hervormingsgeest aan gaan kweeken, waarvan dt eenige uitweg te ver wachten is. (Applaus.) (Zuidw.)J lïïfSEZQNDEH MEBEBEELINGEH DIE ELLENDIGE RUGPIJN. Wanneer gij 's morgens bij het opstaan gekweld wordt door pijn in uw rug, welke onuitstaanbaar is bij bukken, bij de geringste inspan ning en die u steeds ondragelijke last veroorzaakt bij uw dagelijksch werk, toont dit aan, dat de onzuiver heden niet voldoende uit uw bloed gefiltreerd worden. Vooral ook als zich daarnevens verschijnselen ver- toonen als voortdurende hoofdpijn, duizeligheid, wallen onder de oogen. een afgemat gevoel, enz. De organen, wier taak het is om het bloed te zuiveren van de erin voorkomende afvalstoffen, werken traag of zijn verzwakt, en verwaarloozing van deze verschijnselen kan voeren tot zeer ongewenschte verwikkelingen. Komt uw organen te hulp bij de eerste waarschuwende kenteekenen, dat zij niet in orde zijn. Foster's Rugpijn Nieren Pillen zijn een speciaal middel voor bovenge noemde kwalen. Zij zijn wetenschap pelijk samengesteld en beoogen slechts één doelhet opwekken tot gezonde werking der organen, die zorg dragen dat uw bloed voortdurend goed ge filtreerd wordt en die de onzuiver heden eruit afvoeren. En dat zij inderdaad volkomen voidoen aan de eraan gestelde verwachtingen, too- nen de duizenden getuigschriften uit alle deelen der wereld van dankbare personen, die hun gezondheid her kregen met behulp van Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Verkrijgbaar bij apothekers en drogisten a f 1.—, f 1.75 en f 3. per doos. Let vooral op den juisten naam. 50 „Pgn" by de kapper. 't Was buitengewoon interessant Daar zag ik me in m'n katholieke krant een kiek, die de engelen zal doen juichen Daar zat „de Pijn" met 'n witte doek om zijn hals en liet zijn haren knippen. rijn" bij d kapper, stond eronder. 'k Moet zeggen, 't was wel de moeite waard De neutrale persbureaux hebben weer 'ns eventjes de wereld gered „Pijn" bij de kapper haalde de namen en ging toen voort. Gij, die besloten zijt, om toe te treden tot onzen heiligen bond, gedreven door den drang naar waarheid en aanbevolen, zooals ik u te zeggen heb omtrent den oorsprong van onzen bond en uw plichten Toen God de wereld schiep, was zij rein en volmaakt, thans is zij vol zonde en verdorvenheid, doch niet door Gods wil maar door des wil. Toch heeft de Algoede ervoor gezorgd, dat zijn rechtvaar digen. Nadat ik meer dan twintig jaren lang God gesmeekt heb, om mij het geheim te openbaren, waardoor hij de goeden beschermt en den slechten hun door den dui vel verkregen goederen ontruktjen nadat ik in alle boeken van de beste en de wijste mannen heb gestudeerd, is mij dat geheim ein delijk geopenbaard en ik heb met mijn talent gewoekerd. De boozc geesten zijn door den duivel af gevaardigd; maar daar tegenover staan de reine en goede geesten, die den wil van God volvoeten en ons verschijnen, wanneer wij ze met een geloovig hart aanroepen. Weliswaar zijn wij zondaars en onze oogen zouden het licht van de reine geesten niet kunnen ver dragen. Wij voelen slechts hun nabijheid en ik weet dat Uriel om ons heen is. Maar enkele geesten vertoonen zich toch aan onze oogen, zij het ook in de gedaante, zooals wij ze verdienen te zien, Wel, wel, zoo'n Pijnenburg, hè Die laat maar doodgewoon zijn haren knippenNet zoo gewoon als u of ik. Dat hadt u niet gedacht, hè Wat een geluk, wat een eer voor ons, dat wij, gewone menschjes, ten minste in iets lijken op de groote ,Pijn". Want „Pijn" laat ook zijn haren knippen Ik had eerlijk gezegd al heel vaak gedacht„te deksel, hoe komt die Pijnenburg, toch van zijn te over vloedige haren af?" Maar nu weten we het! De pers bureaux hebben ons alweer van een zware moeilijkheid verlost Pijn gaat ook naar de kapper. Ik heb nog meer moeilijkheden: Als „Pijn" een vuil gezicht heeft hoe wordt ie dan weer schoon Al die knoopen aan z'n vestje hoe komen die vast Als ie verkouden is. wie brengt dan zijn zakdoek naar zijn neus Hoe ademt Pijn Ook met in halen en uitstooten van lucht? Als hij jeuk heeft, hoe komt ie daar van af En van zijn likdoorn De persbureaux, de uitdragers ,der moderne beschaving, hebben dus nog werk genoeg. We hopen binnenkort een serie kieken te krijgen met deze onderschriften „Pijn" wascht zich. „Pijn" knoopt zijn vestje dicht. „Pijn" snuit zijn neus. „Pijn" ademt. „Pijn" krabt zich op zijn kop. „Pijn" koopt 'n likdoorn-pleister. Enz. enz. enz. Noemt u dat soms te gek? De wereld wil immers van God niets weten En omdat de Gods idee toch in elk menschenhart zit iogegrift, zocht zij zich een afgodje. En dat afgodje is „Pijn". O, nee, we hebben niets tegen „Pijn" hoor Kan best 'n goede kerel zijn. Maar we vinden het 'n beleediging voor hem, dat de persbureaux zoo flauw en sentimenteel met hem sollen en we vinden het een beleediging voor de katholieke lezers, van wie wordt verondersteld, dat ze „Pijn" als afgod eeren. Nu we het er toch over hebben Wordt er door katholieken niet een beetje al te veel weggeloopen met die Zesdaagsche Is 't eigenlijk geen teruggaan naar het heidendom, zooals daar wordt gesport Is de wielerbaan bij 'n Zesdaagsche niet de arena van de moderne heiden O, ik weet zeker dat ik er vijanden door krijg, maar toch zeg ik het Voor een principieel katholiek vinden we die warme belangstelling, op z'n zachtst gezegd: Onwaardig. („Overal".) Twee ongelijksoortige grootheden. n Lezing meiner Wenigkeit over een der jongste heiligen voor 'n gehoor van nonnetjes was ten einde. De gelegenheid om naar aanleiding van het gesprokene vragen te stellen, werd aangegrepen door de zuster „van de muziek", die weten wilde, welke muziekinstrumenten de behan delde heilige mogelijk bespeeld had. Gelukkig behoefde ik op deze wel wat verrassende vraag eenig antwoord niet alleen niet schuldig te blijven, maar kon zelfs op mijn manier 'n tweeledige geven. Welk instrument de heilige in casu niet bespeeld had, n.l. de eerste viool(althans in het aardsche koor, in het hemelsche heeft het er wel wat van.) En welk instrument w e 1 bespeeld was geworden, n.l. de harmonica. omdat wij zondaars zijn, dus zooals deze geest, een afgezant van Uriel, in de gedaante van een bok. Wan neer wij echter voortgaan het.goede te betrachten, dan zullen ons de geesten ook in mooier vormen verschijnen, als een zwaan, als een adelaar en tenslotte in de ge daante van een schoone jongeling of een hemelsche jonkvrouw. Hij pauzeerde eenige oogenblik- ken. Aden.Iooze stilte heerschle allomme. Hel langzame, op een preek gelijkende spreken van den meester scheen aile aanwezi gen plechtig en ernstig te stem men. Ja, zooals ik reeds gezegd heb, ging hij voort, de mensch is lol geluk geschapen. Hij is niet geboren om honger, ellende of kou te lijden, maar om van dat alles te genieten, dat God heeft geschapen. Al zijn het ook goede ren van deze wereld, wij hebben die toch noodig, ze zijn voor ons nuttig en aangenaam, maar om dat hel goederen van deze wereld zijn, heeft de duivel daarover meer macht dan de Heer der Schepping. Vandaar de ellende, waarin de goeden dikwijls leven en het geluk, waarin de boozen zwelgen. Dat is echter niet de wil van God. Indien een der gerechtigden een verlangen in zich voelt naar aardsche goederen, dan mogen die hem niet worden onthouden en hij kan ze r.emen, waar hij ze vindt, echter niet van zijn Het eerste deel van dit tweeledig antwoord kon gemakkelijk geweten worden uit de nederigheid zoo diep als groot, begonnen fundament van geheel bedoeld heiligenleven het tweede deel was mij ingegeven door de volgende kleine historie die om oeide hoofdpersonen aardig actueel Enkele decennia geleden fungeerde in een stadje van Normandië een wakkere jonge man als bediende bij den apotheker Guérin. Hij was een liefhebber van harmonicaspel, ten vermake ook van een zeer jeugdig nichtje van dien apotheker, die o zoo gaarne bij haren oom vertoefde Urn aan het wenschje van dit lieve kind te voldoen, deed de harmonica van Henri - aldus heette de bediende - veelal Marialiedjes hooren. Ook gebeurde het wel dat de jonge man de teere vingers van zijn speelvriendinnetje aan de harmonica zette, om er onder zijn beproefde leiding een Salve Regina aan te ontlokken. ^ca Pro9rammanummer „op ver zoek. En wel van de leerlinge zelve. Voornoemde apothekersbediende beeft nadien zich een roemrijken weg gebaand door dit leven. In en buiten zijn vaderland is hij beroemd geworden als Senator, als redenaar en als minister. Hij was op de Haagsche herstel- conferentie als minister van Flnantlën, een der hoofdfiguren der Fransche n i6,: Henri Chéron kleine musicienne intusschen verwierf zich zeker niet minder maar roemdhe"9 iat«Dad°aale be- Zij namelijk is uitgegroeid tot de Kindié 'jez'u^ r T""ia Van b" Ter aanvulling nog dit: Chéron is afgedwaald van het Katholiek geloof zijner jeugd, en, als ik me niet ver- JJJL °°k ,i0 socialistisch vaarwater verzeild. Niettemin wilde hij op een der Teresiafeesten te Lisieux zijn groote welsprekendheid in dienst stellen van zijn roemrucht jeugd vriendinnetje door hem toen open lijk geprezen, als „een kind, zoo vroom ais schoon 1" Het conterfeitsél van minister Cheron gmg meermalen door de geïllustreerde pers als van een typische litur der herstelconferentie, n Vriendelijke kop, verscholen wit9c'izeQ ringbaard geoekt maar geenszins schuilgaand hoedje2'3 onafsc'leidc"jk wit stroo- Deze merkwaardige man wilde ik even in den „Kandelaar" en op den Kandelaar zetten als eerste muziek leeraar van eene heilige, wier tijd- passeering je Veux passer mon temps in den hemel Is, goed te doen op de aarde en die zeker haren trouwen Henri niet vergeten zal. („Kandelaar") Fr. B., R.K. Pr. Ontstellende cjjfers. Bij de beraadslagingen in hel par lement van Tsjecho-Slowakije over een wetsonderwerp tot regeling der kinderrechtbanken, vestigde P. Stasch leider der katholieke partij, de aan dacht op de zedelijke crisis, die de tegenwoordige jeugd ondergaat. De tegenwoordige jeugd mist door gaans den zedelijken grondslag, die in de oogenbiikken der bekoring hun grootste steun is. Niet de zooge naamde leekenmoraal. maar alleen de godsdienst is in staat een zedeliike (T .e,din9 ,C geven I De zedelijkheid willen behouden zonder den aods- dienst gelijkt, zooals Tolsto, het uit. drukt, op de handelwijze van kin deren. die een bloem willen verplan ten om baar schoonheid langer te kunnen genieten, maar vergeten de wortels mee te nemen. Ze snijden naasten, van zijn broeders in den bond. Maar juist diegenen moeten van hun aardsche goederen ont daan worden, die ze door duivelsche list hebben verkregen. En het is Uriel, die zijn ingewijden de namen bekend maakt van deze duivels kinderen en die hun zijn dienst baren geest ter beschikking stelt, om hun in het geheim en in alle stille te ondernemen, hetgeen zij door zonde hebben verkregen. Deze goederen verdeelen de ge rechtigden dan onder elkaar, om eveneens van hun aandeel in de aardsche vreugde te genieten. Doch alleen de gewijden mogen de geboden van Uriel ten uitvoer brengen. Wie onrein is, voor hem zijn de geesten gevaarlijk en doo- den hem. Daarom zijn er lot op heden slechts weinig gewijden, maar zij vermeerderen iedere maand. De wijding wordt verkre gen door trouw, ijver en stilzwij gendheid. Ook de bond van ge rechtigden moet zijn wetsvoor» schriften hebben, tegenover den bond van goddeloozen, en wie de ze weiten overtreedt, is des doods schuldig. Ivlein zult gij beginnen, groot zuil gij eindigen. Als gij eerst maar onder de gewijden zijt op genomen, dan voeren onze gees ten u naar verre landen en mid den in de schatgewelven van de rijke zondaars (Wordt vervolgd,

Peel en Maas | 1934 | | pagina 5