JAlFONqft Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. Liturgische Dag voor het Bisdom Roermond Q0RDEB1C Dit nummer bestaat uit TWEE biaden. Het leven wordt duurder. Zorg. Uit het Buitenland Ons Weekpraatje. Provinciaal Nieuws Zaterdag 19 Augustus 1933 Vier en vijftigste Jaargang No. 33 EEL EN MAA (MANUFACTUREN! BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER AuVRHTENTlEN: 18 regels 60 cent, elke regel meer 7'.i et. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van KI li MA VAN DEN MUNUKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent te VENRAY op Donderdag 24 Augustus. Nog eenige laatste woorden omtrent den a.s. Llturgischen Dag In alle bisdommen van Nederland bestaat een vereeniging, welke tot doel heeft de verspreiding van kennis omtrent de Liturgie of H. Eere- dienst der Kerk en de bevordering van het liturgische, kerkelijke leven. Die vereeniging tracht dat doel te bereiken o.a. door het houden van zoogenaamde Liturgische dagen in de voornaamste plaatsen van het bisdom. Tot nog toe zijn die Liturgische dagen gehouden te Roermond, Heerlen, Sittard, Weert en Venlo. We zijn nu naar het Noorden ge komen en het lag voor de hand, dat bij gelegenheid der XVIIe Nederl. Lit. Week te Venray óók tegelijk daar de Liturgische Dag zou worden gehouden. Waarin zulk een Liturgische Dag bestaat, wat er gedaan wordt, hoe hij werkt ik geloof, dat ik dat niet meer behoef uiteen te zetten. De artikeltjes in Peel en Maas, de „aanplakbrieven" welke U het programma uitvoerig vermelden, enz. geven daaromtrent inlichtingen genoeg. Ik geloof gerust te mogen zeggen, dat nog wel geen enkele Liturgische Dag zoo goed is voorbereid als die, welke we a.s. Donderdag in ons goede Venray zullen hebben. En we hebben ook nog op geen enkele Litur gische dag zulk een plechtige Hoogdienst gehad, ik zou zeggen, zulk een echt en volop Liturgische Hoogdienst. De Opperherder van het Bisdom zelf, die pontificeert, terwijl het volk zelf de Misgezangen zal zingen. Wel het schoonste ideaal van Liturgisch leven, dat hier werkelijk heid wordt 1 Een woordje van opwekking voor de pontificale Hoogmis en tot bij woning der vergaderingen, vooral de algemeene Volksvergadering om 8 uur in het Patronaat, zal dan ook wel overbodig zijn. Waar het Ven- raysche volk den weg kent naar het Patronaat tot het bijwonen der Volksontwikkelingsavonden, zal ook deze „Volksontwikkelingsavond'' niet onbezocht blijven en waar het Venraysche volk den weg kent naar de Ker.c, zal ook dat Pontificaal H. Misoffer schoone vrucht van de Misweek 1 meegezongen, meegebeden en mee-opgedragen worden tot bloei van het kerkelijk-godsdieostig leven. Zelfs in onzen moderne tijd ligt daarin nog altijd de ziel van alle actie 1 JOZEF POELS, Kap. Weert. Secretaris der Lit. Vereeniging. 0. L. Vrouw Behoudenis der Kranken, Oostrum. De loonen moesten omlaag en de prijzen der producten, dan zou alles beter worden. De loonen zijn omlaag gegaan en de prijzen der producten ook, veel sneller zelfs, voor wat die prijzen betreft, dan het tempo, hetwelk men gewenscht had. De economische conjunctuur hielp n.l. een handje meedoor onderconsumptie of overproductie laten we het hier nu maar niet probeeren uit te zoeken daalden de prijzen tot een stuk beneden kost prijzen. Lage loonen en lage prijzen hebben ons niet kunnen helpenin de crisis trad geen enkele gunstige wijziging in. Integendeel. De te lage prijzen maakten elke normale bedrijfsvoering onmogelijk. Waar de regeering niet hielp, stortte elke bedrijfsorganisatie ineen. Om de bedrijven op pooten te houden was zooveel geld benoo- digd, dat we, d.i. dz staat, een der gelijke steun verleening niet laog meer zou kunnen vol houden. Daarom moeten de prijzen nu weer omhoog. De regeering heeft dat zeer terecht ingezien en ze handelt er naar. Waar een normale prijsstelling geen kwestie van vraag en aanbod meer zijn kan, daar is de regeering kunst matig prijsregelend moeten gaan op treden. Het begin ervan is er. De rundveestapel zal worden beperkt en dezer dagen worden maatregelen afgekondigd, welke de graanprijzen op voor-oorlogsch peil zullen stellen. Wat „te goedkoop'' van die artike len wordt ingevoerd, zal eenvoudig zoodanig worden belast, dat de verkoopsprijzen aan de voor oorlog- sche gelijk komen, Het opent een beter verschiet voor onze landbou wende bevolking, maur het leven in het algemeen zal duurder worden. Speciaal de prijs van het graan voer voor vee wordt omhoog ge bracht. Varkens b.v. zullen weer duurder gevoerd moeten gaan wor den en .,ok de kippen gaan voor een booger waarde oppikken. Wie varkens houden echter of pluimvee, beoefenen een in crisistijd noodlijdend bedrijf, hetwelk nu reeds door de regeeriog geholpen wordt. Het spreekt derhalve vanzelf, dat die bedrijven de nieuwe kosten niet kunnen dra gen de regeering moet „bijspringen" en dat zal naar de nieuw gevolgde lijn niet wezen met rijkscontanten, maar met een geforceerde prijsstel ling voor vleesch, eieren enz. Het een hangt aan het ander. Onbillijk is dat alles niet, waot een bedrijf moet rendabel kunnen zijnde pro ducent heeft het recht om van den consument betaling te vorderen van den kostprijs van het product, waar in eigen arbeidsloon behoort te zijn verdisconteerd. o Maar nu komen we straks te staan voor de noodzakelijke conse quenties, wat de loonen betreft. Toen de prijzen der producten omlaag gingen, moesten ook de loonen naar beneden. Daar was niets tegen, al vochten de arbeiders bier en daar om het behoud van hun loonpeil, wat een volkomen menschelijke reactie beteekent. Ze moesten het verliezeD, omdat ze de conjunctuur tegen zich hadden duizenden en tienduizenden werkloozen, immers snakten naar het werk, dat zij in hun gram voor een oogenblik dreig den te verwerpen. Wanneer nu straks het idex-cijfer gaat stijgen, dan zullen de arbeiders zeer terecht ook weer het loon om hoog willen hebben, maar de con junctuur blijft voor hen nog even noodlottig als ze was. De strijd zal er slechts te verbitterder door wor den. Dal alles is in staat om ons met zorg te vervullen. De regeering heeft gelijk, dat ze het prijspeil omhoog voert, opdat ook de boer en de producent in het algemeen weer de waarde, zijn kosten en zijn loon, krijgt betaald. Zoo iets mochten we verwachten van een regeering, welke uit krachtige persoonlijkheden bestaat en een groote meerderheid van het parlement achter zich heeft. Diezelfde regeering zij echter in overweging gegeven, dat ze mede door dwangmaatregelen ook den arbeider aan zijn loon helpt. We voorzien anders een hardnekkigen en hopeloozen strijd tusschen werk nemers en werkgevers, waarin de eersten de tijdsomstandigheden sterk tegen zich hebben. Stakingen moeten worden verme den. De regeering, welke uitmaakt, hoe de prijzen behooren te wezen, zal ook hebben te decreteeren, hoe hoog de loonen moeten zijn in ver band met het gewijzigde index-cijfer voor kosten van levensonderhoud. Alleen op die wijze zal de sociale vrede verzekerd wezen. Het zou geenszins iets nieuws be teekenen, wanneer de regeering sta kingen en uitsluitingen verbood, maar daarnaast ook het loonpeil regelde. Voorzieningen in dien zin zijn niet alleen in Duitschland ge nomen, maar ook in de Ver. Staten en zelfs in Denemarken, waar de beginselen der democratie overigens nog op onverdachte wijze worden gehandhaafd. Er is bijna geen meDSch, die niet even zucht, als hij aan zijn levens zorgen denkt. Onder zorgen gaan we nu eenmaal, helaas niet alleen spreek woordelijk, gebukt. Zorg voor ons dage'ijksch brood, voor onze gezond heid, voor eigen en der kinderen toe komst, zorgen voor de zaak, zorgen voor 's werelds lot en wat al niet meer. Tellen doen we onze zorgen allemaal, zelfs degenen, van wie we zeggen, dat ze er maar op los leven, „als God in Frankrijk." Zorgen maken het leven ze geven er doel aan en we zouden er dus niet buiten kunnen. Vaak echter kunnen zorgen drukken en sommige gaan aan hun zorgen ten onder. Allen menschen zijn zorgen als een last opgelegd geworden, maar het zijn lasten, welke ons toch óók vreugde en schoonheid in het leven kunnen verschaffen, als we er maar méér in weten te zoeken en te vinden dan het drukkende alléén en we van tijd tot tijd onze last naast ons weten neer te leggen. Zorg is als zonne schijn op een wandeling, welke we op een stralenden zomerdag onder nemen. Als we te ver gaao, dan zouden we bezwijken onder de zonnestralen, maar als we nu en dan verpoozing zoeken in de schaduw, dan zullen we telkens opnieuw door de weldoende warmte worden ge sterkt. Met onze zorgen kunnen we op tweeërlei wijzen verkeerd handeleD, We kunnen ze voortdurend afschud' den en doen, alsof ze niet bestaan. Dan maken we ons z.g. zorgeloos. In schijD. We zijn inderdaad niet zonder, maar doen als ófwe trek ken ons eenvoudig van onze levens plichten niets aan. We leven dan een oppervlakkig leventje van lucht hart en treur-niet. maar ons leven is voos, zonder inhoud, zonder gevoel van verantwoordelijkheid en zonder hooger inzicht. Daartegenover staat het leven, waarin alle zorgen onophoudelijk zwaar worden geteld. Wie zulke opvattingen hebben, zwoegen on- □oodig zwaar en bemoeilijken bun levensweg door het opwerpen van kunstmatige hindernissen. We moeten ons van tijd tot tijd een oogenblik van onze zorgen weten los te maken, opdat we kracht en sterkte opdoen om onze lasten verder te dragen Daardoor leeren we die lasten ook juist te beoordeelen. Wie altijd en overal zijn zorgen meesleept, groeit er tenslotte mee samen. Dat is het doel niet van de lasten, welke den mensch zijn opgelegd. Er zijn menschen. die zich zoo vertrouwd hebben gemaakt met hun zorgen, dat ze zelfs vergeten om ze af te leggen, wanneer ze met hun last hun doel hebben bereikt. Als kinderen getrouwd zijn en zelfstandig hebben leeren gaan, dan worden ze soms nóg omringd met dezelfde ouderzorgen van vroeger, wat noch ten nutte der kinderen, noch ten gerieve van vader of moeder kan zijn. Anderen zwoegen tientallen jaren voor een onbezorgden ouden dag en als ze dien hebben, sparen ze zich nóg het eten uit den mond uit zorg. Omdat te zoigen een tweede natuur is geworden. Zorgen moeten we kunnen min deren, wijzigen of zelfs afstellen naar gewijzigde omstandigheden of naar de eischen des tijds. En nimmer moeten we onze zorgen onredelijk zwaar tellen. We moeten leven mét onze zorgen, maar we mogen het leven niet aan onze zor gen offeren. We behooren in het leven ons best te doen, maar van hetgeen het worden moet of ons brengen zal, mogen we in bescheiden heid óók wel iets overlaten aan de Voorzienigheid. Roemenië staakt de betalin gen. Zal Engeland répres- sailles treffen tegen de Duit- sche scheepvaartmaatregelen De uitzonderingstoestand in Ierland afgekondigd. De groote industrie bereidt Roose velt moeilijkheden. Spanje een sovjetrepubliek De nieuwe regeering van Cuba erkend. Gandhi vast. Zooals vele particulieren gaan ook meerdere regeeringen van landen het erg gemoedelijk opnemen met haar verplichtingen. Aan den Volkenbond betalen ze de contributies niet meer, tal van Europeesche crediteurstaten hebben aan de Ver. Staten laten weten, dat ze geen rente of aflossing meer zulten betalen van de in oor logstijd opgenomen leeningen Duitschland kondigde een transfer- moratorium af en nu heeft ook de regeering van Roemenië een besluit iu dien laatsten zin genomen. Rente en aflossing van buitenlandscbe schulden zullen op Roemeensche banken in Roemeensche munt wor den gestort, maar het geld mag de grens niet overgebracht worden. Voor vele honderden millioenen aan Hollandsch kapitaal zitten aldus in Duitschland vast en daar komen nu weer tientallen millioenen bij, die Nederlanders in Roemenië belegden. Wij krijgen de klappen wel van alle kanten, klappen, welke alleng meer en meer onze handelsbalans ongunstig beinvloeden. En onder- tusschen blijken we maar huiverig om tegenmaatregelen te nemen, be vreesd als we zijn, dat men dat in het buitenland wel eens als een on vriendelijk gebaar zou kunnen uit leggen 1 Ia Engeland denkt men blijkbaar anders. Daar is men zeer ontsticht over de Duitsche transferbepaliogen inzake de scheepvaart, welke neer komen op een gebod aan de onder danen o n als passagiers uitsluitend vaD Duitsche scheepslijnen gebruik te maken. In Londen heeft men duidelijk te verstaan gegeven, dat zulks tot repressailles zal leiden, o.a, wellicht ook tot een verbod voor Duitsche schepen om Engelsche havens aan te doen. Nog maar nauwelijks had men in Berlijn de dreiging gevoeld, of daar werd ver klaard, dat de transferbepalingen in Engeland vermoedelijk niet goed begrepen zijn en dat de regeering in Berlijn bovendien reeds eigener beweging tot het aanbrengen van eenig noodig gebleken correcties was overgegaan In Ierland gaat de regeering van De Valera, de man. die overigens zelfs nooit geen geweldmiddelen ii zijn los van-Engelaod-beweging heeft gesmaad, scherpe maatregelen nemen om de wonderbaarlijk snel gegroeide fascistische beweging der blauw- hemden te onderdrukken. Een speciaal Hooggerechtshof is ingesteld, hetwelk politieke en militaire vergrijpen tegen den staat zal oordeelen en ook dood vonnissen zal mogen uitspreken. Over heel het laad zai een razzia door middel van huiszoekingen naar wapens worden gehoudeD. De leider der blauwhemden, O-Duffy, zal zich met zijn onder-commandanten vermoedelijk weldra in arrest bevin den. Het zal een zware krachtproef worden in Ierland. Roosevelt ondervindt in zijn s'rijd voor korter arbeidsduur en hooger loonen meer verzet, dan oorspronke lijk kon worden vermoed, toen tien duizenden industrieelen zijn arbeids- charter spontaan aanvaardden. Het blijken juist de groote basis-indus- triëu petroleum, staal, kolen te zijn, welke het arbeids charter als den ondergang van de ondernemin gen beschouwen en het dus weigeren te aanvaarden. In de kleedingindustrie dreigen 60 duizend werknemers in staking te gaan, eveneens omdat het arbeid charter door de bedrijfsvoeringen niet werd aanvaard. Door een in te stellen Oppersten Raad van Herstel wil Roosevelt nu met de groot-in dustrie laten bemiddelen. De socialistische Spaansche minister Largo Caballero heeft in een rede gemeend zijn volgelingen te moeten geruststellen met de mededeeling, dat hij als minister nog rooder is ge worden dan rood en in de regeering zijn socialistischen wil zal laten gelden. Hij beweerde rechtstreeks te zullen aansturen op een dictatuur van het proletariaat en noemde de omstandigheden in Spanje op het oogenblik even gunstig, als die in Rusland waren, toen de bolsjewis tische republiek er werd gesticht. Op Cuba is de rust hersteld na de verdrijving van president Machado en de bevestiging van het bewind van den voorloopigen president Cespedes. De bevolking van de hoofdstad Havanna echter heeft eerst op bloedige wijze wraak ge nomen op de leiders van Machado's aanhang en op diens geheime politieke politie, van welke vele leden werden gelyncht. De onrust is teDslotte door militairen op bloedige wijze onderdrukt; er moeten een paar honderd dooden zijn ge vallen tijdens Cuba's jongste revolutie. Gandbi, de Britscb-Iodiscbe leider der onafhankelijkheidsbeweging, is weer een hongerstaking begonnen, ditmaal tot den dood. Dat is een zaak van beteekenis. voor Gandhi, voor Britsch Indië en voor de wereldgeschiedenis. Als Gandhi zich inderdaad geheel zou offeren voor zijn ideaal, dan zou dat de Britsch-Indiscbe onafhanke lijkheidsbeweging inderdaad sterk stimuleeren, omdat hij voor de in- heeaischen daar méér is dan een heilige, een verlosser, een Messias. De doode, zich geofferd hebbende Gandhi zou nog meer invloed blij ken te bezitten, dan de levende. Intusschen krijgen we sterk den indruk, dat Gandbi middels zijn hongerstaking slechts iets poogt af te dwingen. Het bevalt hem blijk baar niet, dat hij als gewoon ge vangene wordt behandeld en vanuit zijn gedwongen verblijf niet meer als vroeger zijn beweging, al ware het maar ter verheffing van de paria's, kan blijven leiden. Straks zal er misschien geschipperd worden... De regeeriDg heeft een ontwerp- UDiformverbod ingediend, maar krijgt in de pers en in andere uiringen van de publieke opinie toch de schuld, dat iets als een opmarsch der Neder- landsche, in Duitschland woonachtige nationaal socialisten, naar Nijmegen heeft kunnen passeeren. Hoe is het mogelijk heet het, dat de regeering een dergelijke betoogiDg duldt? Tja-a-a.. We weten nu toch allen wel, dat het ontwerp-uniformverbod er is, maar de regeeriDg kan het toch moeilijk verhelpen, dat ons parlement momenteel als zooveel andere nuttige instituten haar vacantie geniet en er dus nog geen kans is, dat het ontwerp tot wet wordt ver heven. Ons dunkt, dat de nationaal socialist:sche betooging in Nijmegen van Nederlanders uit Duitschland prachtig op tijd kwam om de nood zakelijkheid van het wetsontwerp te demonstreeren. Nog zoo'n manifes tatie en onze parlementariërs zouden in staat zijn om vervroegd van vacantie terug te komen, teneinde de aanneming en inwerkingtreding van het uniformverbod te verhaasten. 't Is overigens merkwaardig, zoo'n vrees als er teD onzent voor het voortschrijden van de fascistische gedachte bestaat. Die vrees is ge heel in strijd met de luchthartigheid waarmee vaak over de mogelijkheid van een fascistische triomf in ons land wordt geoordeeld. Ons volk heet er te nuchter voor, te onont vankelijk, te vrijheidslievend, te zeer gehecht aan de democratische be ginselen. Maar dezelfden, die al die dingen beweren, kruipen in hun schulp, wanneer ergens een groepje fascisten demonstreert, of 2e stellen zich tegen zoo'n kleine demonstratie teweer, alsof het oogenblikkelijk belang der natie er mede ware gemoeid. Wij voor ons, we zien het fascisme als een werkelijk gevaar, alle per soonlijke belangen en beginselen buiten beschouwing gelaten. Als een gevaar zien we het voor onze huidige staatsinstelling en voor de politieke en geestelijke vrijheid, zooals we die sedert tientallen jaren allengs meer hebben leeren waar- deeren. Wij gelooven niet, dat ons volk te nuchter enz. is om daarin een natuurlijke pantsering tegen de fascistische gedachte te vinden. Dat bewijst juist het optreden van de Nederlanders in Duitschland. Het overgroote deel hunner is op het oogenblik even Hitleriaansch af gestemd als de Duitscbers zelve. Er zijn er natuurlijk, die om den broode doen van als-of, maar de meesten dat is althans onze in druk zijn nationaal-socialist met hart en ziel, gevangen als ze zijn in den suggereerenden ban van hun omgeving. Dat bewijst de sponta niteit van hun fascistische (nationaal- socialistische) organisatie en de be geestering, waarmee ze zich werpen op de vervulling van hun roeping om het oude vaderland voor hun nieuw-verworven en aangehangen ideecn te wiDnen. Door middel o.a. van hun propagandistischen inval van j.l. Zaterdagavond in Nijmegen. Ook de Nederlanders zijn in het algemeen van een gemiddelde intel lectualiteit en kracht van persoonlijk heid. Zij ontkomen niet aan de suggestie van een nieuwe gedachte welke in een belabberden tijd altijd de boop op iets beters wekt. Daarbij ondergaat de massa altijd sterk den indruk van machtsvertoon. Wij, Nederlanders, hebben als goede vaderlanders altijd gesmaald op onze militaire macht. Zoo'n militaire macht van eDkele tienduizenden soldaten beteekent immers nietsMaar als diezelfde menschen, die dat beweren, toevallig eens een troep van 500 soldaten zien passeeren, dan raken ze onder den indruk van zoo'n macht. Vooral als er muziek voorop gaat In een goede Hollandscbe stad laat een oproerig publiek zich door geen politieagent intimideeren, maar tien politieagenten worden voor duizenden demonstranten een te vreezen geweld en als daar de stijgererde paarden van twee bereden agenten bijkomen, dan wordt die macht iets onweerstaanbaars en gaat de massa scheldende en tegelijk angstkreten slakende op den loop. De fascistische gedachte achten we zeer zeker, als een nieuwe politieke vondst in crisistijd, een gevaar voor onze politieke en geestelijke vrijheid, vastgelegd in onze staatsinstellingen, maar het grootste gevaar schuilt o i. in het onredelijk machtsvertoon der fascisten in hun driestheid en in hun uniformen Het te wachten uniformverbod zal dat onredelijke machtsvertoon onder drukken. Voor de afkondiging er van, moeten we alleen eenig geduld oefenen, 't is gauw September. En overigens moeten we niet door een overdreven vrees, of door het uiten van een overdreven haat. de beteekenis van het fascisme in ons land zelf helpen vergrooten. Al die menschen, die scheldend en tierend soms ook mishandelend rood een groepje fascistische colporteurs samendrommen, helpen slechts mee om de beteekenis van wat die jongelui ondernemen, buitensporig te verhoogen. En bovendien wekken ze sympathiën voor de onder een overmacht lijdende minderheid bij lieden, die anders voor de ideeën dier miuderheid nimmer eenig gevoel zouden krijgen. Het bloed der martelaren is „altijd het zaad der kerk geweest. Wat hier geldt voor religieuse actie, is ook een waarheid iu de politieke beweging. De sociaal democraten mogen dat mede be deaken. In „Het Volksblad" vinden we telkens berichtjes als het onder staande uit het nummer van 15 Augustus „Ook Veenendaal heeft bezoek gehad van een aantal Mussert- maanen uit Utrecht. Erg glorieus was het bedoek evenwel niet. Bij de colportage van pamfletten kregen Je heeren door het op- driogen van het publiek het zoo benauwd, dat een goed heenkomen weid gezocht in het hotel „de Haas". Wij verwachten binnen kort een nieuw bezoek van deze „hazenharten", doch raden onzen menschen aan, geen onbezonnen diDgen te doen. doch op waardige wijze hun afkeer te demonstreeren. De socialisten moesten eens na- gaao, of zij het een waardige wijze van demonstreeren hebben ge vonden, toen 20—30 jaar geleden massa's menschen hun colporteurs in de stad achtervolgden met hun „weg met de socialen" en of die demon stranten daarmee den groei van het socialisme hebben tegengehouden. Moeten nu weer terwille nog wel van onze politieke vrijheid en der democratie middelen worden te baat genomen, die in den ouden tijd zoo ondeugdelijk zijn gebleken? De beste wijze om afkeer te de- moDStreeren is volstrekte negatie. Als co'porteerende fascisten in de straten alleen door hun geestverwan ten werden opgemerkt, dan was het Nederlandsche fascisme de dood in den pot. VENRAY. 19 Augustus 1933. Schouw der Wuterlossingen. We herinneren er belanghebbenden aan. dat a.s. Maandag en de geheele week de schouw der waterlossingen in deze gemeente gehouden wordt. Wil men onkosten voorkomen, dan dient gezorgd te worden, dat alles in orde is Zondag werd onder de man nen der H. Familie alhier de tweede serie uitgeloot voor eeu vrije reis naar Rome. Ditmaal was de Heer Hubert Camps aan de Heide de ae- lukkige Op het Zondag te Venlo gehouden Ruiterfeest behaalde de Heet G. Geurts, Nieuwhuij, alhier, twee eerste prijzen n.l. le prijs draven lichte paarden en le prijs mooist gaaude paard aangespannen.

Peel en Maas | 1933 | | pagina 1