ijmm Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. JALfONtf* fyöQWEEUGSTft fYOOBDEEUGSTJ Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Roosevelt's Bood schap. Natuurboter en margarine.... Binnenland. Provinciaal Nieuws Zaterdag 20 Mei 1933 Vier en vijftigste Jaargang No. 20 MANUFACTUREN ii BLIJKEN TOCH HET EEL EN MAAS MANUFACTUREN (i BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER A,jVERTENHEN 1—S regels 60 cent, elke regel moer 7',. ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUM'KHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent 0. L. Vrouw Behoudenis der Kranken, Oostrum. Het belang van president Roose velt's Boodschap aan de Wereld, gebracht op den vooravond van den Volkenbonds- of Vredesdag, kan niet gauw worden overschat. Roose velt heeft zich tot tolk gemaakt va 's werelds vredesroep, van der menschbeid afgrijzen van nieuw oor logsgevaar. Roosevelt's Boodschap is een hartekreetze vertegenwoor digt zijn verlangen om den vrede als een dwang op de volkeren te drukken. Zeker, het is maar weer een „Bood schap", een „frase", gelijk Locarno een frase was en gelijk slechts een frase de eenige bezieling vormde van het Kellogg-pact. En het voor naamste in schijn het voornaauste wat Roosevelt van de wereld vraagt, is nog weer eens zoo'n frase in een plechtige overeenkomst vast te leggen, in een heilig non-agressie pact, een ernstige overeenkomst om elkaar niet aan te vallen. Men zou dus geneigd zijn om te constateeren, dat Roosevelt slechts een nieuwe papieren belofte zou toegevoegd willen zien aan dergelijke voorgaande. Maar dezen keer is er toch inder daad méér, dan .dat alleen. En daar om is er méér hoop op vrede en allereerst op geleidelijke ontwape ning. Roosevelt, en met hem het volk der Ver. Staten, hebben vermoedelijk leeren inzien, dat de wereld te slecht is. om zich door papieren beloften alléén, gebonden te achten. De twee oorlogvoerende partijen in Zuid- Amerika. Paragay en Bolivia, zijn immers Volkenbondsleden. De groote mogendheden in Azië, die zoo bloe dig hun „conflict uitvechten, zijn Volkenbondsleden. En alle bedoelde machten zijn door de plechtige on- derteekening door hun regeerings gemachtigden, van het Kellogg-pact, gehouden om geen strijd tegen elkaar te voeren. Maar ze doen het. Door het Verdrag van Versailles zijn de vroegere geallieerde mogendheden gehouden om te ontwaperen. Maar ze doen het niet. Duitschland mag ingevolge hetzelfde Verdrag tot geen herbewapening overgaan. Maar Duitschland ontduikt de betreffende bepalingen door haar herbewapening met lichamelijke sportbeoefening te camoufleeren. De Ver. Staten hebben gemeend, dat ze met de bevordering van plech tige Vredestractaten op de goed koopste wijze van den vredesplicht af waren. Hier hebt jullie bet Kel- log-pact, zoo heeft Uncle Sam tot zijn Europeesche vrienden gezegd, en wat je nu verder met elkaar mocht hebben, dat moet je ook onder elkaar maar uitmaken. Dat juist echter, dreigt op vechten uit te loopen De Ver. Staten hebben eindelijk beseft, dat ze niet afzijdig kunnen blijven van het practische Vredes werk, d.i.... aan hel geweld, dat noodig is, om den .oorlog gebannen te houden. In Europa houden tegenstrijdige belangen de volkeren in twee groe pen verdeeld. De samenstelling der groepen is niet altijd gelijk, maar varieert met de ontwikkeling der onderscheidene belangen. De groe- pensterkte balanceert in evenwicht. Zoo gauw één groep overweldigd dreigt te worden, interesseert een z.g. buitenstaande grootmacht, in vele gevallen Engeland, zich voor de zwakkere combinatie, niet uit liefde of medelijden voor wat zwak is, maar uit vrees voor de opkomst van wat sterk wordt geacht. Dan is het evenwicht er weer, maar elke lichte verstoring daarvan, al zou ze maar vermeend zijn, kan tot oorlogs conflicten leiden. In zulke omstandigheden moet er een buiten-Europeesche grootmacht wezen om met de macht van haar geld en goed, van haar techniek en menschenmateriaal de schaal der Europeesche machtsverhoudingen in den juisten stand te houden, d.w.z. niet te doen overslaan naar links of rechts, maar in het midden der ge rechtigheid te houden. De Ver. Staten hebben zich daad werkelijk voor het behoud van den Europeeschen Vrede en voor inter nationale ontwapening geioteresseerd Dat is het belang van Roosevelt's joügste Boodschap. Gelijk president Wilson eens 14 punten decreteerde voor het herstel van den vrede in Europa, zoo schreef Roosevelt ons thans 4 punten voor ten behoeve van het behoud van dien vrede.j le. Ontwapeningsmaatregelen in den geest van het plan-Mac Donald 2. Overeenstemming omtrent vol gende etappes van ontwapening. 3. Zoolang over de volgende etappes nog geen overeenstemming is bereikt, mag de bewapeningsgrens van de eerste etappe niet worden overschreden. Op den ontwapenings weg zij slechts één richting mogelijk voorwaarts t. Nogmaals sluiten de naties een plechtig non-agressie-verdrag. En dien kant moet het heen, zoo liet Roosevelt aan de regeeringen van 40 volkeren weten. De vrede mag niet langer worden geofferd aan kleinzielige en egoïstische poliiiek- Roosevelt heeft voorts duidelijk laten uitkomen, dat hij een afschaf- fiag van alle aanvalswapens noodig acht, dat de Ver. Staten in geen herbewapening van Duitschland zul len bewilligen en desnoods aan het toepassen van sancties zullen meedoen maar dat daarnaast een geleidelijke ontwapening van de andere grootmachten moet plaat3 vinden. De Ver. Staten zullen zich in het algemeen daadwerkelijk in teresseeren voor maatregelen, welke genomen moeten worden tegen hen die den vrede of de ontwapening saboteeren. Al zet Hitler in den Rijksdag nog zoo n grooten mond op en al klet teren de Fransche generaals nog zoo met hun sabels. als Uncle Sam in Washington krachtig genoeg met zijn vuist op de vredestafel slaat, dan klepperen Hitler's kaken in Berlijn en dan ontvalt het krachtigste wapen aan de vuist van den groot sten Europeeschen veldheer. Als de vrede er niet kan komen door woorden, daa maar door strijd, strijd, waarin vooral de economische dwangmiddelen beteekenis zullen hebben, omdat de hooge boterprijs dwingt tot het eten van het mengproduct en omdat bet consumeeren van dat mengproduct de waardeering van het zuivere natuurproduct doet ver minderen. Het komt ons daarom juist en billijk voor, dat de georganiseerde zuivelboeren dezen toestand willen beëindigen en in plaats van een menging met 40 pet. margarine naast een afslachting van een groot deel van hun veestapel, een beperking van de margarine-productie vragen op 50 pet., waarnaast het werkelijk overtollige vee zou kunnen worden afgezet met steun van de overheid. Dan blijven de bedrijven intact, wordt de margarine weer bet aac- vullend spijsvet en laten we onzen waarde vollen veestapel ongeschonden We moeten natuurlijk nooit uit het oog verliezen, dat het hier gaat over noodmaatregelen, die zoo spoe dig mogelijk weer uit de wereld moeten, maar ook niet spoediger dan mogelijk is. De toestand, dien de inzender in de N. R. Ct, ontwikkelt, is zeer zeker overt eokomstig de waarheid Het kunstmatig duur maken der natuurboter vermindert haar aftrek en op vele tafels, waar ze vroeger verscheen, zal ze niet terugkeeren. Beider positie. Vroeger hebben we uttvoerige mededeelingen geplaatst over bezwa ren van de margarine-industrie tegen een booger percentage van vermen ging harer productie met natuurboter. Ia de N. R. Crt. lazen wij een ingezonden stuk van R., die zich evenzeer tegen deze menging kant, maar uit een ander gezichtspunt. Hij hoopt, dat de regeering zich zal wachten verder te gaan op dezen weg om van den veehouder te maken eeu melkknecht van de margarine industrie, Hij bespreekt dit nader als volgt Het is immers een feit, dat ei zonder een crisis-zuivelwet, waarbij we dus boterprijzen hadden gekregen gelijk aan den wereldmarktprijs van c.a. 50 ct. per kg. geen margarine industrie meer mogelijk zou zija ge weest, omdat dan eenieder deze goedkoope natuurboter zou hebben verkozen. Het is dus een feit, dat de crisis- zuivelwet de margarine-industrie heeft gered, zelfs nog flink winst gevend heeft gemaakt, terwijl ze de veehouderij met verlies heeft laten werken. Maar dat is niet het ergste Gevaarlijker is het, dat de margarine de grenzen van haar historische be stemming (d.i. aanvulling der spijs- vetten naast natuurboter) heeft over schreden en thans door het mengge- bod op de plaats der boter is gaan zitten. In deze wettelijk gesanction- neerde bevoorrechting van de mar garine productie ligt een groot gevaar voor den toekomstigen boterafzet, Een Crisis kabinet. Met de vormiDg van een nieuwe regeering kunnen we hier in ons land toch maar slecht opschieten, Er is nu al weken aau gewerkt, zonder resultaat. In dit opzicht konden we wel een beetje gebruiken van de voorkomend heid, waarmede men in het buiten land een regeeringscrisis oplost, zoo als b.v. ia Frankrijk, waar men het wel eens klaarspeelde in enkele uren 1 Dr. Colijn doet nu al weken lang zijn best, om ons land een regeering te geven. Hij heeft gepoogd, een regeering te vormen op breede basis steunend op 5 partijen in het parle ment, maar deze poging is totaal mislukt. Hij heeft thans aan H. M. de KooiDging meegedeeld, niet geslaagd te zijn in de vorming eener parle mentaire regeering. De Koningin heeft daarna de voorzitters van de R K. en C H. Kamerfracttes ontvangen en toen aan Dr. Colijn een nieuwe opdracht ver strekt en wel tot vorming van een crisis-kabinet. Moge hij hierin spoedig slagen. De nieuwe regeeriog komt voor 'n buitengewoon moeilijke taak te staan Met het oog op 't enorme begroo tingstekort circa 200 millioen gulden zal hij op drastische wijze moeten bezuinigen en we kunDen er ons op voorbereiden, dat iedereen nog wel enkele flnancieele veeren zal moeteD laten. Als men dan ook maar niet schroomt de flinke inkomens eens goed aan te pakken ez den bezem te halen door alle opstapeling 'van baaDtjes ea inkomens. En wanneer de regeering ons dan verlost van de onziooige figuur, dat we nog mede f 5000 salaris moeten betalen voor de communistische Kamerleden, die de grondslagen van den Staat ondergraven, dan zal het grootste deel van het Nederlandsche vol c achter haar staan eo meewerken om ons land door den donkeren crisis tunnel heen te helpen. Corruptie, gaslucht etc. Uit de Duitsche berichten konden we enkele weken geleden een aparte rubriek vullen, die tot titel kon heb ben, de weinig welriekende woorden die we hierboven schrevencorruptie en gaslucht. Als dat allemaal waar was, dan konden we veilig condu- deeren, dat alle machthebbers en gezagdragers en functionarissen van bet oude regiem dieven en schurken waren. Dat is natuurlijk overdreven, maar vast staat, dat alom gaslucht was waar te nemen. Aan dat thema van corruptie wijdt de N V.C. een scherp humoristisch satyrisch artikeltje, waaraan we een en ander ontleenen. De grootste schurken zijn de eokele heeren, die de wereld regeeren door hun geldmanipulaties oftewel goud- en gauwdieverij. Zij maken heel de aarde ongelukkig. Toch wor den deze bedriegers geëerd als de knapste kapitalisten. Hun voorbeeld werkt in alle lagen der maatschappij door. Het gemeene komt hier van boven af. De machtigen der aarde in loge en politiek maken 't hen mogelijk hun gang te gaan. Ze worden er natuurlijk niet voor betaald, zeggen ze. Zuiver idealisme dwingt hen er slechts toe. Het kan soms puren haat tegen Christus en Zijne Kerk zijn. Maar gewoonlijk varen zij er wel en ter hel bij. Zou menig groot poli ticus en hoog ambtenaar er zijn welvaart en ondeischeidingen niet aan te danken hebben? Gelukkig zijn er ook andere, betere. In ons land is 't niet zoo erg als elders. Doch ook hier beeft corruptie plaats. Zou er hier geen enkel poli ticus, ambtenaar of vrijgestelde zijn, die te veel inkomsten op verschillende manieren op elkaar stapelde Gaslucht is trouweDS overal, m'n vrinden, 't is maar de zaak ze te vindeD. De Algemeene Rekenkamer in In donesië heeft er 'n goede neus voor. De bestuurder der onder afdeeling Djambi kocht in 1930 een drijvende stoomkraan voor f 17.000. De stoom- kraan is even spoorloos verdwenen s het geld. Er werden bedragen uitgegeven van f 25 en f 15 voor transport kosten lager personeel. Deze gelden bleken bestemd te zijn geweest voor bloemstukken. Of deze voor lieve dames, die ook in Indië bloeien en vergaan, waren, staat niet vermeld in deze flnantieele roman. In het staatshotel te Sabang dron ken de gevangenen slappe thee van f 2.50 per kilo. Dat was vast geen thee met puntjes. Die prijs diende misschien om de theecrisis op te lossen en de dividenden op te jagen. Voor het koken ervan was driemaal te veel hout noodig. Gebruikte men dit voor tandenstokers, om de niet- gezeefde theeblaren uit de kiezen te peuteren? De gedetineerden te Bandjermassin kregen elke dag een extra-rantsoen ter waarde van f 1. Dit extra-rant soen bestond uit wat kali katjong idjoe voor 6 cent. De leverancier en enkele anderen waarschijnlijk waren er vet mee. Ze hebben van het over schot misschien wel ie's voor lief dadige doeleinden gebruikt. Daar denken sommigen alles mee goed te maken. St. Petrus houdt de boeken echter beter bij. Daar klopt de balans niet zoo gauw Gelukkig dat dergelijke corrupties in ons land nergens voorkomen. Diefstal en bedrog trouwens ook niet. Iedereen houdt zich aan de rechtvaardige prijs en levering... Iedere handelaar, iedere patroon en iedere arbeider. Zij zijn allen dood eerlijk. Maar of de eerlijkheid na den dood niet te licht wegen zal Die laatste satyrische opmerking doet de deur dicht Onze handelspolitiek Te 's-Hage heeft de crisis-commis sie van den Raad vao Overleg bestaande uit de vertegenwoordigers der vier groote landelijke katholieke sociale organisaties werkgevers, middenstanders, arbeiders en boeren, een persconferentie gehouden. We kunnen daarvan geen uitvoerig ver slag geven, maar volstaau met het aanstippen van enkele belangrijke zaken. De commissie betrok speciaal in haar aandacht de handelspolitiek, temeer waar de wenschen en desi derata der 4 groote Katholieke Sociale organisaties in Nederland volkomen eenstemmig gericht zijn op het voeren van een zeer actieve handelspolitiek van de Ned. Regeeriog en het nu eindelijk eeus laten varen van het standpunt van maar lijdelijk aanzien dat het buitenland door tarieveo en handelsverdragen onzen export uitmoordt. Een radicale wijziging in de tot nu toe gevoerde Nederlandsche handelspolitiek wordt ten zeerste urgent geacht. We moeten met deze enkele aan halingen volstaan. Ze vormen een frisch geluid, dat roept en schreeuwt om een actieve handelspolitiek. Wg, Chineezen Nog een woordje over de pers conferentie. Er was een lunch aan verbonden. Dat is heel gewoon. Maar bij die lunch was een menu en aan het slot daarvan stond „Fruits de Westland." En dat bestond uit bananen, sinaasappelen en... Amerikaansche appelen Een van de journalisten merkt hierover het volgende op Hoe zou het heerlijke fruit van onzen eigen bodem op deze crisis- lunch gepast hebben. Nu echter dit. We keken toen verder. Geen bord was Nederlandsch fabrikaat. En de rest We weten het niet. Maar we weten wel, dat wij Nederlanders sufferds en idioten zijn, die verdienen dat we geknauwd en gedouwd worden. Kleeren moeten uit Parijs komen, musici uit Duitschland, groenten uit Italië, fruit uit Amerika, aardewerk uit Tsjecho Slowakije en... hersens uit China. Hollander stik in je overvloed en verdwijn 1 Ingezonden. Buiten verantwoordelijkheid der Redactie. Geachte Redactie. Beleefd verzoek ik U plaatsing van onderstaand stuk. Bij voorbaat dank. Velen en vooral zij, die de raads- verslagen onzer gemeente nalezen, zullen in Peel en Maas van Zater dag 13 Mei gezien hebben, dat in de Raadsvergadering van 9 Mei een request besproken werd, dat inge zonden was door de R K. Patroons organisatie in de Bouwvakken, In houdende het verzoek om in 't ver volg de aanbestedingen te doen plaats vinden onder de R.K. Pa troonsorganisatie te Venray. Goed verstaan, alleen werken die van de gemeente zijn. Dat de patroons dit verzoek aan den Raad richten, is hun goed recht, daar wil ik het ook niet over hebben. Echter dat de heer van Haren er in de Raadsvergadering zoo gauw bij was om dit den patroons toe te schuiven en daardoor te bewerk stelligen, dat het eens beter wordt tusschen patroon en arbeider, m.a.w. dat aan het geknoei met onder het loon te laten werken een einde komt, dat verwonderde mij iets. Niet. dat ik de goede bedoeling van den heer van Haren in twijfel wil trekken. Mij echter verwonderde zijne woorden, omdat ik nog nooit iets vernomen heb, wat betreft de organisatiegeest van den heer van Haren. Zou ik den heer van Haren eens mogeu vragen, nu ik merk, dat hij zoo voor organisaiie is, of bij in zijn kwaliteit van steenfabrikant al eens onder de arbeiders, bij hem in dienst zijnde, zija invloed heeft aan gewend, om die arbeiders te over tuigen toch lid te worden van de R.K. organisatie, wat, gezien de omstandigheden, groot noodig is? Zou ik verder den heer van Haren eens mogen vragen, of de arbeiders, bij hem in dienst zijnde aan de steenfabriek, wel een behoor lijk stuk brood verdienen Mag ik U de volgende vraag ook nog stellen: Hebt U, inplaats van uwe arbeiders aan te sporen zich R.K. te organiseeren, niet zoo iets laten voelen, als was U er tegen, dat uwe arbeiders zich organiseer den Werkelijk, mijnheer van Haren, als U voor organisatie is, om daar door te komen tot een gezonden toestand tusschen patroon en arbei der, dan zult U mij aan uwe zijde vinden, dan zal ik met U strijden voor verbetering der verhoudingen tusschen patroon en arbeider. H B. ODENHOVEN. Wethouder, tevens Voorzitter R.K. W.V. het water, den hang naar de Maas. En aan de velen, die meenen te moeten komen, om de romantiek der Maas mee te beleven, vraag ik, of den roep der vlakte, den roep van water luid genoeg in hun hart heeft geklonken. t Watersportgenot bestaat nog in iets anders dan in een ronkenden motor of een gezellig zitje aan dek. Als ge u daar bevindt tusschen lucht en water, zullen u verten wor den getoond, waarvan ge 't bestaan niet vermoedde. 't Kampen met de golven, sterkt niet alleen uw spieren, maar ook uw wil. Ver van de menschen zult ge Gods schoonheid nader treden en uw hart zal ontvankelijker worden voor 't goede, en bezield met nieuwen durf en courage, zult ge de levens lasten dragen. Wie van de Venraysche wenschen nog geplaatst te worden op de mon sterrol van ons schip: „De Noord- Limb Watersportver. De Maas te üeysteren". (roeien, zwemmen, duiken etchij dwale niet, maar spoede zich naar den Heer Jean Vermeulen ie Venray. P. S. De nieuwste meteriologische berichten gevenwarmte en hitte. Geysteren 17 Mei 1933. BARBAROSSA. Alle hens aan dek Twee jaar geleden liep ons schip, bemand met honderd koppen, wel gemoed van stapel. 't Was op een milden zomerschen Zaterdag en de kapitein zelf, lei nog de laatste hand aan de werkzaam heden. Het traditioneele lint werd door geknipt. eerst dook de boeg, dan verhief hij zich fier op de rustige golven. 't Schip begon zijn vaart... Echter, gij... die 't water kent, weet z'n wisselvalligheden. 't Bleef niet rustig. De storm kwam, maar de moedigen versaagden zich. Er was moed en kracht in hun lijf. Zij gingen niet in een hoekje zit ten jammeren, maar ze keken hun vuisten eens aan. 't Schip bleef be houden. Maar dit was niet het eenigste noodweer in die twee jaren. Er kwamen meer stormen. Menig broekje is overboord geslagen. Anderen raakten aan 't passagieren en waren niet aan boord als de bel van vertrek luidde. Nog anderen raakten in vreemde havens veiliefd... en veren nu op een andere schuit. Met dat al, zijn onze gelederen sterk gedund, zooals de comman dant van de schutters zou zeggen, toen hij na 't potverteren appél hield over 't staande „materiaal". en wij moeten weer aanmonsteren. Haltniet allemaalNiet iedereen is goed genoeg, om op ons schip te varen. Wie mee wil zwalken, hij wete, dat er geen plaats is voor de lauwen en halven, voor poenen en snobs. Wij vragen kerels, waar pit in zit, moed in t lijf en durf in hun knoken. Gij. mijn trouwe jongens, die de deining der golven zoo vaak hebt gevoeld, gij blijft op de rol. ik weet het. I Gij hebt te zeer den hang naar VENRAY. 20 Mei 1933. Waterschap in Noord-Limburg, Ged. Staten deelen mede, dat het besluit van Provinciale Staten tot oprichting van het Waterschap der Noord-Limburgsche gemeenten de koninklijke goedkeuring heeft ver kregen. Zij hebben tot voorzitter van het voorloopig bestuur benoemd den burgemeester van Venray, tot leden de burgemeesters van Helden, Horst, Maasbiee, Meerlo, Sevenum en Wanssum. Staatsexamen Krankzinnigen verpleging. Op 16 en 17 Mei werd in het St. Servatiusgesticht te Venray het examen gehouden voor Diploma B (einddiploma) Boden zich aan 8 candidaten. Geslaagd: de Rooy J. A. (Br. Jason); van Eyk J. J. (Br. Irenus); Martens M. H. (Br. Eumachius); Tops J. J. B. (Br. Annesius); Brands A. P.; van Osta J.; van den Brandt P. G. W.; Basten G. Morgen Zondag zal de fanfare „Ons Genoegen", Oirlo het eerste volksconcert geven op de Groote Markt. Aanvang 6 uur nam. Op de Woensdag alhier ge houden veemarkt waren in totaal 247 stuks vee aangevoerd. Dragend vee 32; Vet vee 16; Gust vee 11 Kalveren 3Biggen 185. Handel vlug. prijzen iets stijgend. Dragend vee van f 120 tot f 190. Vet vee van f0.25 tot f 0.28. Gust vee van f 60 tot f 150. Kalveren van t 15 tot f 30. Biggen van f 8 tot f 12.50. Uitslag der gehouden aanbe steding tot het verbouwen van woonhuis met café voor rekening van den heer J. Kemps te Venray door den bouwkundige P. v. Bergen alhier. Ingeschreven werd als volgt Th. Claessens f 2748 P. Vollenberg f 2713 Gielen en Arts. Merselo f 2669 G. Verstralen f 2649 Jan Houwen. Oirlo f 2638 Gebrs. Oudenhoven f 2598 H. Vollenberg f 2586 Th. Siebers f 2570 Th. Maassen f 2538 Aan de laagste inschrijver werd het werk gegund. Op verzoek van den R.K. Transportondernemers- en Expedi- teursbond werd alhier eene verga dering gehouden om tot oprichting van een afdeeling dezelve te komen. De voorzitter der R.K. Venraysche Middenstand opent de*e vergadering, spoort de aanwezigen aan zich voor al te organiseeren en geeft dan het woord aan den heer Ottenheim. hoofdbestuurslid van genoemden Bond. Na een korte maar krachtige in leiding, zette spreker doel en streven van den bond uiteen, schetste daar- tusschen het reeds ingediend ont werp Concessiestelsel, met zijn be zwaren voor den huidigen vrachtrij der; het bestaansrecht van de auto naast het overige goederenvervoer; het toekomstige werk- en rusttijden- besluit; de voering van een goede, zij het dan ook niet een uitgebreide administratie; de verplichte verze kering, zoowel van de wagen als van de goederen; de periodieke keuring der wagens.

Peel en Maas | 1933 | | pagina 1