Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
1 MANUFACTUREN^
'YOQBDÊËLIfóT/l
YOOBDEEUGST]
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Kamerkroniek.
Ons Weekpraatje.
Zaterdag 10 December 1932
Drie en vijftigste Jaargang No. 50
j MANUFACTUREN 1
BLIJKEN I
TOCH HET
L EN MAAS
1 BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVRRTHNTIEN: i—S regels 60 cem, elite regel meer 7 cl.
bij abonnement lagere tarieven.
Uigave VHH PI KMA VAN «EN HUNCKilOP VKNKAV
Telèfoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland t 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
De ontwapeningscon
ferentie mislukt*
De oorzaken er van. Ver
daging tot 1936? En onder
wijl wordt de oorlog voo»bereid
tusschen )3pan en de Ver. Staten.
Ook naar een nieuwen Euro-
peeschen oorlog
De wereld zal weldra voor het
voldongen feit eener mislukking van
de Ontwapeningsconferentie worden
geplaatst. En toch siddert de mensch-
heid niet, noch kraakt de aarde op
haar grondvesten. Hoe anders is
dat deswil nog heel sterk, la 1932
zou de groote Ontwapeningsconfe
rentie aanvangen en dan moesten de
groote rijken tot een ver-gaande
ontwapening komen, anders zou
het lot der wereld bezegeld zijn.
Revoluties zouden uitbreken; de
kapitalistische maatschappijleer zou
hebben afgedaan.
Het waren niet alleen particulieren,
die zoo spraken en kranten, welke
aldus schreven, maa' staatslieden
verkondigden het mede. Met hec al
of niet slagen van de Ontwapenings
conferentie zou het lot worden be
slist van de West Europeesche be
schaving, het lot tevens van den
Volkenbond.
En toch de Ontwapeningsconfe
rentie kan op het oogenbli«c als vol
komen mislukt worden beschouwd
en de wereld legt er zich bij neer,
bijna zonder zuchten. Heel langzaam
hebben we het voelen aankomen en
we hebben gelegenheid gekregen om
ons met de gedachte te verzoenen.
We hebben te berusten in de
tegeng'Stelde feiten. Geen ontwape
ning. de volgende oorlog wordt
voorbereid.
Ministers van de vijf groote Euro
peesche mogendheden hebben van
de week te Genève even hun best
gedaan om een schijn van succes te
behalen, maar al spoedig erkenden
ze unaniem de naakte feiten. Ec is
geen overeenstemming mogelijk.
Daarom al Diet, omdat Duitschland
zich van de conferentie teruggetrok
ken hield, zoolang de wensch der
Duitsche natie, erkenning vati het
recht op bewapening als welk ander
laod ook, niet zou erkend zijn.
Dat recht is aan Duitschland in
het Verdrag van Versailles ontnomen
en Frankrijk wil dat recht slechts
hergeven, wanneer de machtigste
wereldstaten met heel hun militaire
ma-ht aan Frankrijk veiligheid waar
borgen en het ongestoorde bezit van
de voordeelen, uit den jongsten
oorlog verworven. Daar willen ver
scheidene staten voorloopig nog
niet aan.
Een en ander is de voornaamste
reden van de mislukking.
Men wil de wereld nu paaien met
een verdaging. Misschien tot het
volgend jaar zomer, misschien ook
tot 1936! Het vervolg van de con
ferentie zou dan door een vas»e
Ontwapeningscommissie worden voor
bereid. Het doet er niet toe, hoe
lang de verdaging zal durende
heeren zullen voorloopig toch niet
meer bijeen komen, want de onder
linge verschillen zijn veel te groot
geblekr n.
Mussolini heeft onlangs gezegd,
dat er veel te veel conferenties wor
den belegd en dat die een groot
gevaar inhouden. Staten verdragen
elkaar soms langen tijd, maar als de
diplomaten met elkaar gaan praten
dan treden de geschillen scherper
dan ooit naar voren.
Op de Ontwapeningsconferentie is
dat zeer zeker gebleken, want de
Duitsch Fransche contraverse was er
niet de eenige reden van mislukking.
In de ontwapeningsvoorstellen der
onderscheidene naties accentueerden
zich b v. ook sterk de Fransche-
Italiaaosche vlootoneenighedeD. De
Japansche voorstellen deden het weer
scherp zien, hoe men in het Oosten
vijandig blikt naar de Ver Staten.
Ook Uncle Sam toonde er zich niet
blind voor, want waar Japan dezer
dagen te kennen gaf, dat het „in
verband met de ontwikkeling van
den internationalen toestand'' nood
zakelijk eenige tientallen nieuwe
oorlogsschepen moest hebben, maak
ten de Ver. Staten bekend, dat ze
hun leger veel te klein achten en
dat de scbeepsbouwwerven in Ame
rika in dezen crisistijd behoefte heb
ben aan wat meer opdrachten voor
oorlogsschepen.
Japan en de Ver. Staten weten,
dat ze straks oorlog zullen voeren
tegen elkaar in GeDève speelden ze
comedie.
En ia Europa
Italië betwist aan Frankrijk de
Middellandsche zeehet heeft be
hoefte aan expansie naar dea Balkan
en Noord AfrikaNizza ligt nog in
Frankrijk.
Duitschland denkt aan revanche,
aan Oost Pruissen en aan de verlo
ren kolonieën. Duitschland en Italië
vonden elkaar reeds tegen Frankrijk
en de kans wordt schoon, want
Engeland zal zeker niet weer bereid
zijn om Frankrijk bij te staan...
In het land van hamer en sikkel
loert men naar het Westen en grijnst.
Zóó is de toestand na de misluk
king van de Ootwapeningsconferen
tie 1932.
Buitenl. nieuws.
De ontwapeningsconferentie
dreigt te mislukken. Buiten
gewone Volkenbondsvergadering
De Duitsche Rijksdag bijeen
Wordt het kabinet vou
Slëicher voorloopig geduld
Een groote Japansche overwin
ning in Mansjoerije. Wrij
ving tusschen Spanje en de Ver.
Staten. Het drankverbod
voorloopig gehandhaafd.
Eindelijk hebben te Geneve dan
besprekingen plaats gevonden tus
schen de groote vijf, d.w.z. de ver
tegenwoordigers van Engeland,
Frankrijk, Italië, Duitschland en de
Ver. Staten. Het ging over den
Duitschen pariteitseisch. Zou men
Duitschland tevreden kunnen stellen,
en daarmee den terugkeer van
Duitschland naar de Ontwapenings
conferentie kunnen [verzekeren, dan
zou van het vredeswerk misschien
nog iets terecht hebben kunnen ko-
meD, al zou het in geen geval veel
zijn geweest.
De onderlinge verschillen zijn veel
te groot gebleken, Men is er boven
dien niet in geslaagd om de Duitscbe
en Fransche standpunten inzake be
wapeningsrechten tot elkaar te bren
gen. De vertegenwoordiger van de
Ver. Staten bleek toen geheel ont
moedigd en hij stelde voor om de
Ootwapeningtconferentie dan maar
tot 1936 te verdagen 1
Mac Donald echter gaf den moed
nog niet od. Hij ondernam een
nieuwe bemiddeling cd het resultaat
daarvan was, dat Herriot namens de
Fransche delegatie, maar ook met
insteramiog van de andere, niet Duit
sche delegaties een verklaring afleg
de, dat de in den wereldoorlog
overwonnen landen aan het einde
der Ontwapeningsconferentie rechts
gelijkheid zouden hebben verkregen,
mits.., intU3schen ook een bevredi
gende oplossing van het veiligheids
vraagstuk naar Fransch genoegen
zou zijn verkregen.
De Duitsche vertegenwoordiger
vond die verklaring een stap vooruit
maar afdoende achtte hij ze niet.
Duitschland vond er geen aanleiding
in om naar de Ontwapeningsconfe
rentie terug te keeren.
Het staat met de ontwapeniDQS-
zaak op het moment wanhopig.
o
De Volkenbond is in buitenge
wone vergadering bijeengekomen, in
het bijzonder ter behandeling van de
behandeling van de Chineesch-Ja-
pausche kwestie. De Chineesche ver
tegenwoordiger heeft de zaken nog
eens scherp gesteld en Japan „aan
valler" geheeten in deti zin van het
Volkenbondspact. De Japansche ver
tegenwoordiger verklaarde nadrukke
lijk, dat Japan in geen geval de er
kenning van Mantsjoekwo ongedaan
zou maken.
De Volkenbondsvergadering heeft
toen maar een „verzoeningscommis
sie" ingesteld, waarin ook Nederland
zitting heeft gekregen. De zaak is
daarmee voorloopig weer op de
lange baan.
De Duitsche rijksdag heeft van de
week dan een paar keer vergaderd
en... nog is hij niet ontbonden. Zoo
iets geeft moed Het schijnt trou
wens, dat de burgerlijke partijen, als
het eenigszins kan, nieuwe verkie
zingen wenschen te vermijden. Zelfs
de riitleriaDen zijn tot dat verstan
dig inzicht gekomen en vooral zij
hebben wel reden om een nieuwe
uitspraak der kiezers te ontgaan.
Bij de jongste rijksdagverkiezingen
verloren ze een groot deel van hun
aanhang en op Zondag j.l. bewezen
nieuwe verkiezingen in Thuringen,
dat het verloop zich in versterkte
mate voortzet. Daarom probeeren ze
voorloopig liever om concessies af
te dwingen van den nieuwen kan
selier von Sleicher. die von Papen s
plaats heeft ingenomen.
De rijksdag koos den Nat. Soc.
Göring wederom tot president, den
Centrum-afgevaardigde Esser tot vi
ce president en Loebe, den sociaal
democraat, tot derde derde voorzit
ter. Maar dat laatste was eigenlijk
een verassing
Het schijnt, dat de Hitlerianen den
nieuwen kanselier hebben kunnen be
wegen tot. intrekking of wijziging
van eenige sociale noodverordenin
gen van von Papen, o,a. van den
loonsverlagingsnood verordening.
Tegen dien prijs heeft de rijksdag
zich zelf voor eenige weken willen
verdagen.
In Mandsjoekwo zijn de Japansche
legers een groot offensief begonnen
tegen de Chineesche verzetstroepen.
De Japanners boekten daarbij
groote voordeelen.
Ze verdreven de legers van ge
neraal Soe Pin Wen, den comman
dant van Mandsjoeli.
De generaal moest met zijn staf
en alle troepen over de Siberische
grens vluchten, waar zij door sovjet
troepen werden ontwapend en geïn
terneerd De 300 Japansche burgers
welke de Chi ïeezen als gijzelaars
gevangen bielden, moesten meetrek
ken, maar werden door de Russen
vrijheid gesteld. Ec ontbreken 27
personen....
Nabij Formosa is een Japansche
torpedojager in den storm vergaan,
106 opvarenden kwamen om het
leven.
Het Congres der Ver. Staten nam
met groote meerderheid een motie
aan om de bepalingen van het drank
verbod oogenblikkelijk buiten wer
king te stellen, maar aan de ver-
eischte twee/derden ontbraken toch
enkele stemmen. Men vergete niet
dat het nog het oude Congres is,
dat dit beslui» nam. De dagen van
het drankverbod blijven geteld.
Jegens Europa neemt president
Hoover bij h?t scheiden van de
markt wel een zeer straffe houding
aan. De Decembec-betaliDgen moe
ten plaats hebben, zoo beeft hij
kortweg doen kennen.
Hij heeft nu ook eea kwestie ge
kregen met Spanje. Koning Alfonso
had aan een Amerikaanscbe maat
schappij een telegraaf- en telefoon
monopolie in Spanje verleend, het
welk er door de nieuwe heèrschers
is opgezegd. De Amerikaanscbe re
geering dreigt thans met verbreking
van de diplomatieke betrekkingen I
Werkverschaffing en land
schapsschoon. Nog geen
verplichte inenting. Mobili
satie-slachtoffers. De poli
tiek uit den aether
In den aanvang der week heeft de
Kamer zich nog een oogenblik met
Binnenlandsche Zaken bezig gehou
den. Het was Mr. Beumer (A.R.).
die er behoefte aan had om den
minister te waarschuwen, dat middels
de werkverschaffing het natuurschoon
niet zou worden aangetast. En bij
de ontginning van heidegronden,
aldus deze afgevaardigde, bedenke
men wel, dat er jaren mee heen gaan,
alvoreDS de verbeterde grond ren
dabei wordt. De minister stelde den
heer Beumer gerust.
De heer de Visser (Comm.) hield
bij dit hoofdstuk nog een pleidooi
voor zijn geestelijk vaderland, Rus
land. Daar heette de werkloosheid
„geliquideerd". Dat het middels
dwangarbeid en hoogerloonen zoover
gekomen was, bleek niet direct uit
zijn betoog. Hij las een viertal moties
voor, welke geen van alle werden
ondersteund en dus ook niet in be
handeling kwamen.
De inderecte vaccinatiedwang
(verplichte inenting van schoolgaande
kinderen) werd wederom tijdelijk op
geheven, thans tot 1 Januari 1934,
omdat de geheimzinnige ziekte
encephilitis-postvaccinalis welke
mgeënte personen soms in de laatste
jaren aantastte, nog niet voldoende
bestreden of voorkomen kan worden.
Wel is komen vast te staan, dat
kinderen beneden het jaar zoo goed
als geen kans hpbben om door de
ziekte te worden aangetast, als ze
op genoemde leeftijd wordeu gevac
cineerd en dat gaf aan Mevr. de
Vries-Bruins (S.D.A P.) die zelf arts
is, aanleiding om inentingsdwang
beneden bet jaar te bepleiten, maar
haar denkbeeld werd bestreden door
haar college Dr. Vos (Lib.) en door
Prof. Slotemaker de Bruïne (C.H.)
die liever het definitief medisch oor
deel afwachten. De minister (Ruys)
sloot zich bij de laatste zienswijze
aan. Het ODtwerp werd dan ook
aangenomen. Ds. Kersten (St. Ger.)
wilde zelfs „heel de giuwelbehande-
ling" voor goed zien verdwijnen.
De contiDgenteering van den
vleeschinvoer werd weer verlengd.
Ook de sociaal-democraten stemden
voor, ondanks het feit dat ze
naar voren brachten dat de con-
tingenteering ge- n opvoering van de
marktprijzen had veroorzaakt, wat
toch de bedoeling er van is geweest.
„De oorzaken van die lage prijzen
liggen in het binnenland", zei de
heer IJzerman (S.D.). Nu met Dene
marken overeenstemming was ver
kregen, zouden de sociaal democraten
voor steromen. Braat vond heele-
maal geen invoer van buitenlandsche
vleesch noodig gevaren voor onze
eigen exportbelangen duchtte hij
heelemaal niet 1
Minister Deckers vroeg nog een
half millioen extra voor de mobiiisa
tie-slachtoffers, die er van jaar tot
jaar meer komen. In 1930 vielen
nog 788 slachtoffers onder de steun
regeling, waarvoor f '206.000 noodig
was. Ia 1931 werd f 232.600 uitge
geven voor 832 slachtoffers en dit
jaar zijn er 1400 gesteundeD, die een
bedrag van f 692000 kregen toebe
deeld. Het aantal personen, hetwelk
om steun vraagt, is intusschen tot
3600 gegroeid.
Er is al iemand, die poogt om
over hun ruggen naar de Kamer te
kruipen. Dat is „politiek" De
sociaal- en vrijz. democraten hebben
groot bezwaar tegen de genoemde
ministerieele steunregeling en we
kunnen ons dat indenken De minis
ter wil elk geval afzonderlijk beoor
deeld zien en „desnoods" een
schenking" doen. Eea recht op
ondersteuning of pensioen erkent de
minister niet. Volgens zijn regeling
b.v. wordt 2/3 in mindering (van
den steun) gebracht van bet inkomen
van andere gezinsleden. Wat de
tegenstrevers van den minister willen,
is een afzonderlijke pensioenwet voor
de mobilisatie-slachtoffers en de
tegenstelling van een onafhankelijk
orgaan, dat naar objectieve regelen
de pensioenneering regelt.
Dé minister zag intusschen zijn
eigen ontwerp van iodividueele steun-
verleening door de meerderheid der
Kamer aanvaard.
Op Dinsdagavond werd de Post-
begrooting behandeld, waarbij een
ongedachtfelle aanval werd gedaan
op de V.A.R.A., althans op dezer
politieke uitzendingen. Vrij algemeen
behalve natuurlijk van socialistische
zijde, was men van gevoelen, dat de
politieke propaganda van de V. A.R. A.
van een onsmakelijk karakter was.
Prof. Slotemaker (C H.), Boon (Lib)
Oud (V.D en Teulings (R.K.) waren
het daarover eens. De laatste wilde
echter slechts de excessen beteugeld
zien. De zendtijdregeling zelve achtte
bij billijk eu de grens tusschen poli
tiek en levensbeschouwing noemde
hij moeilijk te trekken. Maar de
anderen stonden heel sterk op hun
stuk, dat de politiek uit den aether
moest worden geweerd de liberalen
zouden anders »egen de begrooting
stemmen.
De heer Schaapman (R.K.) klaagde
over de slechte postverbindingen en
de schade, welke de nieuwsbladen ec
van ondervonden.
Er was geen sociaal-democraat
aanwezig om den aanval op de
V.A R.A. af te slaan. Toen de mi
nister middernacht aan het woord
kwam, beloofde hij het initiatief te
zullen nemen voor een wetswijziging
welke de uitzending van politieke
propaganda in den aether bedoelt
uit te schakelen.
Algem. weekoverzicht
Geen politiek meer ia den
aetLer Kan Nederland de
nrslukking van de OntwapeniDgs
conferentie verhinderen
Duitschland ziet af van contin-
genteeringsmaatregelen, maat ver
hoogt invoerrechten. Van
ODgeval en misdaad.
De Tweede Kamer heeft in haar
nachtzitting van Dinsdag een belang
rijk punt aangesneden de politiek
in den aether. Bij alle partijen bleek
er ontstemming te bestaan over de
wijze, waarop de VARA haar zend
vergunning gebruikt om politieke
propaganda te voereD. De liberalen
dreigden zelfs, dat ze tegen de be
giootiDg der Posterijen zouden stem
men, als minister Reymer geen be
vredigende toezegging deed, dat
politieke propaganda voortaan uit
deD aether zou worden geweerd.
Ook van katholieke zijde, maar
van C.H,- en A.R.-kant werd ernstige
bedeokiDg tegen het peil der VARA-
uitzendingen geuit. Merkwaardig was,
dat geen socialist het tegen al die
aanvallen in, vóór de socialistische
omroepvereeniging opnam. Dat kón
trouwens ook niet, want van de op
één na grootste fractie was geen
enkel lid in de Kamer aanwezig i
Het is bekend, dat het absenteïsme
het grootst pleegt te zijn bij de
sociaal-democraten. Minister Reymer
is beduusd geraakt van al het gemor
en hij heeft toegezegd, het initiatief
te zullen nemen voor een wets
wijziging, welke politieke uitzendin
gen onmogelijk zal maken. Nu maar
afwachten, wat het worden zal. Men
kan er van op aan, dat er heel wat
verzet zal rijzen tegen het nieuwste
voornemen van minister Reymer. Van
socialistische zijde tenminste.
Ic. Albarda, de leider der S.D.A.P.
heeft aan de regeering gevraagd, of
deze pogingen meent te kunnen
ondernemen om het mislukken der
Ontwapeningsconferentie te voor
komen. Uit die vraag blijkt wel, hoe
ook deze verantwoordelijke politieke
wuur zoo goed als alle hoop heeft
opgegeven, dat in Genève nog eeDig
resultaat zal kunnen worden bereikt.
Hij grijpt nu nog naar een stroohalm
Aan den goeden wil van Nederland
op vredesgebied zal wel niemand
durven twijfelen, maar evenmin zullen
maar weinigen gelooven, dat wij
eenigen aanmerkelijken invloed kun
nen doen gelden op de besluiten van
de regeeriDgen der voornaamste
wereldstaten, die de volkeren in
kortzichtigeigenbelang ofuit nationale
hooghartigheid van den vrede ver
wijderd houden. Maar kwaad zou
het toch ook weer niet zijn. als we
den machtigen in Genève van onze
groote desillusie zouden laten blijken
voor het geval zij inderdaad de
ontwapeningspegingen zouden willen
saboteeren.
Het was voor onze exportbelan
gen maar weinig bemoedigend, dat
de minister van landbouw, von Braun,
uit het kabinet-voD Papen ook in
het nieuwe kabinet von Sleicher bleek
te zijn overgenomen. Achteraf is
echter gebleken, dat von Sleicher zijn
besluit daartoe niet heeft genomen,
alvorens von Braun met zijn collega
van Economische Zaken tot overeen
stemming was gekomen in zake zijn
handelspolitiek. Daarbij heeft von
Braun concessies moeten doen Hij
blijkt van zijn contingenteeringsplan-
nen te hebben afgezien, maar verwierf
daartegenover toezegging van een
verhooging van invoerrechten, speci
aal op eieren, reuzel en zekere hout
soorten. Wegens de nog loopende
handelsovereenkomsten kan de ver
hooging van invoerrechten niet voor
Maart as. in werking treden en
daarom zouden voor den tijd tot
Maart overgangscontingenten worden
vastgesteld.
Het is onbegrijpelijk, zooveel ver
keersongevallen er den laatsten tijd
gebeuren. We hoorden dezer dagen
de meeniag verkondigen, dat de
propaganda voor meerdere verkeers
veiligheid té energiek gevoerd zou
worden, dat zou vele automobi
listen en motorrijders te zenuwachtig
hebben gestemd. Voor een vaste
band is een gevoel van verzekerdheid
noodig, zoo zei men ons, en dat
gevoel zou op het oogenblik sterk
worden ondermijnd. We weten niet,
wat we daarop moeten antwoorden,
maar in ieder geval biedt het lijstje
van verkeersongelukken in deze week
weer een droef beeld.
We herinneren slechts aan het
spoorwegongeluk van Zondag bij
Den Bosch, het auto-ongeval op een
ODbewaakten overweg bij SchageD,
den autobusramp van Maandag
morgen bij Muiden. het auto-ongeluk
bij Maastricht enz. Het wordt te veel
om op te noemen
Bij Budel aan de Brabanfsch-Bel-
gische grens werd dezer dagen weer
een smokkelaar doodgeschoten door
een commies. Het slachtoffer was
een jongen van 19 jaar, die 10 Kilo
suiker had gebaald ia het Belgische
dorpje, waar hij slechts 20 minuten
vandaan woonde. De revolver van
den kommies was natuurlijk weer
per ongeluk afgegaan. We hebben
reèds eerder in deze rubriek te ken
nen gegeven, hoe we denken over
dit ODtloopen van de verantwoor
delijkheid voor een noogst ernstige
daad.
De vader en zoon, jachtopzieners,
die er van verdacht werden onder
Putbroek een viertal stroopers te
hebben neergeschoten, hebben thans
definitief in hun vonnis van 15 en 6
jaar gevangenisstraf moeten berusten
nu de Horge Raad hun cassatie
beroep heeft verworpen.
In den Haag arresteerde de politie
een jongeman, die een meisje op
levensgevaarlijke manier had ver
wond. De jongen bleek van moord
lust bezeten, want hij had voor den
avond van den dag, waarop hij werd
gearresteerd al weer een nieuw
moordplan klaarHe' mag een ge
luk heeten, dat deze zonderling zoo
gauw onschadelijk kon worden ge
maakt.
Wij voor ons, we kennen geen
gezelliger uur dan het middaguur
van een winterschen Zondag. Als
we dan weggedoken zitten in een
fauteuil, komt het ons voor, dat we
het lekkerste kopje koffie van beel
de week krijgen toebedeeld. Het
sigaartje smaakt beter dan ooit en
een poosje later is het, alsof heel de
kamer doortrokken is vau het aroma
schrik nu niet, waarde lezer,
van het glaasje port of de andere
licht-alcoholische versnapering, welke
ons Zondagsch recht is. We vatten
op zoo'n uur ook wel eens een
krant in de hand, maar al wat poli
tiek is, of om andere redenen tragisch
van inhoud, blijft ongelezen. We
willen dan een luchtig kostje voor
den zich vermeeienden geest.
Zoo kwamen we op Zondag j.l.
een artikel te lezen, hetwelk ver
haalde over Dr. Guernoit te Parijs,
de eerste van het gilde der genees-
heeren, die het was in midden-
November j.l. den honderdjarigen
leeftijd bereikte. De dokter is een
krasse oude baas en bestijgt nog
dagelijks de 52 treden naar de etage,
waarop hij woont.
Natuurlijk is hij geïnterviewd en
heeft men hem ook de gebruikelijke
vraag gesteld, waaraan hij zijn hoo-
gen leeftijd toeschrijft. Toen we zoo
ver gekomen waren met de lezing
van het artikel, wilden we aanvanke
lijk de krant weer terzijde leggen,
want we weten het maar al te goed,
hoe die oud gewordendroog piuimers
op zulke vraag reageeren, „Altijd
matig, niet te veel vleesch, weinig of
geen koffie of thee, geen druppel
alcohol, niet rooken, geen specerijen
en veel ochtendgymnastiek
Dr. Guerniot echter bleek écht
een man naar ons hart te zijn. Aan
lichamelijke oefening had hij ook
gedaan, maar hij zei tenminste niet,
dat hij dat 's morgeDS, spookachtig
vroeg deed. Hij at weinig vleesch
sedert zijn 60-ste jaar, maar voordien
had hij zich nimmer op zijn portie
beknibbeld. Dagelijks dronk hij....
reven deciliter wijn. Juist En na
zijn eten drie of vier koffielepels
alcohol voor de spijsvertering. Is het
aiet heerlijk, om zóó honderd jaar
te worden
We hebben altijd wel geweten,
dat een borrel, bij mate gedronken,
een mensch niet schaden kan, maar
het was vervelend, dat die drank
bestrijders altijd een stel oude boeten
bij-, de hand hadden, die honderd
jaar waren geworden en nooit een
druppel alcohol hadden geproefd. Nu
hebben wij, matige gebruikers, een
geneesheer, die ook een eeuw oud
werd en zijn glaasje nog lust. Nooit
smaakte ons portje zoo lekker als
j.l. Zondagmiddag.
o
Den anderen dag was het natuur
lijk weer aanpakken, werken. Des
avonds, zoo tegen 8 uur, stonden
we als gebruikelijk den pastboie op
te wachten bij de brievenbus. We
hebben dan een pakketje „post", dal
niet door de busopening kan en om
bepaalde redenen aan den buslichter
moet worden afgegeven. Het was
naar en mieserig weer, en de bode
liet lang op zich wachten. Vanzelf
hadden we derhalve een heel andere
stemming dan den middag te voren.
Eindelijk, daar was ie. Onderwijl de
bode de bus leegde, maakten we een
praatje. D? man haalde een vel papier
tusschen de brieven en kaarten van
daan, een losgescheurde en daarna
dicht gevouwen papieren zak. Adres
en postzegel ontbraken.
De bode vouwde het stuk open
en vond toen blijkbaar enkele regelen
schrift, want hij las. Lachend reikte
hij ons toen het epistel toe. „Zoo
tegen Sinterklaas en Kerstmis vindt
je meer van die dingen in de bussen'
zei hij. We bekeken het schrift, dat
zeer kennelijk van een heel jong
kinderhandje was naief geteekecde
bloklettertjes. heel stuntelig en heel
slecht nog. Blijkbaar van een eerste
jaars studentje der Lagere School.
Laten we nu ook maar den inhoud
verklappen.
Zinterklaz ekke wil Dikz heben
az je teege vater zeg hei nikz
ja eever mer dranke dan kreig
wij wer eete en betje om zlaape.
Als het niet alles écht was gebeurd,
zooals we het hier beschreven, dan
zouden we c it artikeltje niet hebben
ingezonden, want we houden niet
van valsche sentimenteelenoten. Om
de oudste drankbestrijdiogsplaat,
welke we ons herinneren een
armelijk vrouwtje met ondervoed
dochtertje voor een open kroegdeur
en de woorden „Ach, vader, niet
méér 1" we zeggen om die plaat
hebben we slechts geschamperd. Toe
gegeven, het was heel slecht van
ons, maar zoo zijn we nu eenmaal.
Maar dat briefje aan Sinterklaas..,