Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
'/YOORDtfLItoTf
MANUFACTUREN
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Laster en andere
monsters.
De regeering en het
loonpeil,
Klatergoud
Ons Weekpraatje.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 23 Juli 1932
Drie en vijftigste Jaargang No. 30
}MANUFACTURÊN(I
BLIJKEN
TOCH HET
PEEL EN MAA
BLIJKEN
TOCH HET
voordeligst/
PRIJS DER ADVERTENTIEN1—8 regels (30 cent, elke regel ineer 7 t ct.
bij abonnement lagere tarieven.
itgave V8ii FIRMA VAN DEN MHNCKHOK VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Ven ray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
0. L. Vrouw Behoudenis
der Kranken, Oostrum.
Als er in een Gemeente iets leelijks
gebeurd is van zeer ernstigen aard,
dan valt het te verklarendat er
over gepraat wordt.
Maar dit moet 'n keer uit zijn.
Dat gebeurt niet Want de Ge
meente zijn binnengeslopen drie
monstershet schandelijke leed
vermaak, het grimmige kwaadspreken
en de afschuwelijke laster. Ze dringen
binnen in woonkamers en café's en
posteeren zich op hoeken van straten,
slijpend en vergiftigend de tongen
der menschen.
Menschen die zouden schrikken
van de gedachte van 'n ander voor
'n paar gulden te bestelen, vinden
het heel gewoon den evenmensch
te benadeelen in zijn eer en goeden
naam. En toch onder alle tijdelijke
goederen is de goede naam het kost
baarst bezit.
Menschen van fatsoen die, schuldig
of zelfs onschuldig, een ander schade
hebben toegebracht aan zijn huis of
tuin of gerei, stellen er een eer in
om de schade te vergoeden. Maar,
als ze met scherpe tong een gelukkig
huwelijk hebben verhinderd of kapot-
gestoken, den schoonen goeden
vrede uit een gezin weggedreven,
een eerlijk zakenman de klandizie
geknot en honderd van zoon
laaghartige diDgen dan vergeten
ze ijskoud den duren plicht van
herstel van eer en schade.
Bij een pastoor kwam een dame,
gefolterd door berouw en angst voor
de eeuwigheid. Kwam met de vraag:
boe zij zou goedmaken al die na-
deelen, teweeggebracht door haar
kwaadspreken en lasteren.
De pastoor liet een veeren kussen
brengen. „Zou u dit voor me
willen lostornen en 't met dezen
feilen wind willen uitschudden over
't veld
„Ja..."
„En dan morgen alle veeren en
veertjes weer willen verzamelen
„Dat kan onmogelijk
„Bijna even onmogelijk is 't vaak
om alle schade te herstellen, veroor
zaakt door de zonden van de tong
Men is echter in geweten verplicht
om althans te doen wat men kan.
Wie geen woord meepraat en
feitelijk niet verplicht is lot herstel
van schade, kan toch leelijk zondigen
door laaghartig leedvermaak. Waar
dikwijls jaloerschheid bijkomt en
wraakzucht. Kwaad tegen de naasten
liefde
Zou u het aangenaam vinden, als
u over de tong giDg en men grinni- I
kend zich verkneukelde over uw
schande of ongeluk?,Dtt is mijn
gebod", zegt Christus „hebt elkander
lief, zooals Ik u heb bemind." En
„bemin uw naaste gelijk uzelf."
Wat moeten de kinderen er van
denken, als ze de gezichten hunner
ouders leelijk vertrokken zien door
den smadelijken grijnslach van hate
lijk leedvermaakDat is opvoeding
tot lage karakters.
Iemand van edel karakter zal een
kwalijk besproken evenmensch zien
te troosten. Wat soms al kan door
een eenvoudig praatje over 't weer.
Dat alleen kan goud zijn en balsem.
Er zal in een gezin iets gebeuren,
wat weinig of niets „op de kous
heeft", maar er eenigszins vreemd
uitziet.
„Wat zou dat nu toch weer zijn?"
„Ik weet 't ook niet, maar ik vind
't 'n zoo'n aardige beweging Ala,
men hoort vandaag van alles
„Om de waarheid te zeggen",
voegt een derde eraan toe, „ik heb
bem (of baar) toch nooit te best
vertrouwd." Dit laatste is misschien
een barre geraeene leugen, daar de
spreker er van zijn leven nog niet
aan gedacht heeft om bedoelden per
soon niet ie vertrouwen.
Het griezelig monster van den
laster is aan 't werk-; venijnig aan
't werk. VooH?t _de daf» om is,
wordt in alleij^pbó.Tken' Sn gaten
een onschuldige met builen smaad
en hoon bejegend. Morgen weet het
de heele streek. De belasterde onder
vindt tijdelijke nadeelen en verduurt
grievend verdriet. Blijkt later zonne
klaar, dat alles gelogen was, dan
blijven er altijd groepen menschen
over, die met huichelachtig hoofd
schudden verzuchteD„pr is toen
toch iets met dien persoon geweest"
en „men noemt geen koe bont, of er
is een vlekje aan"....
„Bijt de slang in stilte", zegt de
ld. Schrift, „niets minder doet hij
die heimelijk'lastert".
Augustinus, de heilige bisschop
van Hippo, had in zijn eetkamer dit
opschrift laten schilderen
„Als liefde iu uw woorden is,
Zijt gij mij welkom aan den disch
Maar, spreekt gij van een ander
kwaad,
Dan wensch ik, dat gij verder gaat".
Wie zondigt door kwaadspreken
Door kwaadspreken zondigt hij,
die zonder voldoende reden het
kwaad van iemand bekend maakt.
Geen stinkende ulk of bloederige
roofvogel zoo fel op aas, als som
migen het zijn op de eer van den
evenmenschLoerend en spiedend
gaan ze door het leven, schroeiend
begeerig om iemand te betrappen in
een ongelukkig oogenbiik. Dan zijn
ze blij als 'n duivel, die „geluk"
heeft gehad, Eu beginnen huo sata
nisch werk.
„Kwaadsprekers", getuigt de
Apostel, „zullen het Rijk Gods niet
bezitten."
Want niet alleen de laster, maar
ook het kwaadspreken kan de ziel
beladen met zware zonde.
Laster en kwaadspreken zijn steeds
zonden ze zijn groote zouden,
ais zij groote schade toebrengen aan
den goeden naam van den even
mensch, of oorzaak zijn, dat hij
aan andere goederen, b.v. zijn fortuin,
merkelijk schade lijdt.
Overdrijving schaadt.
Er is verschil tusschen een inbre
ker die, voorzien van ladder en
breekwerktuig, honderd gulden gaat
stelen, en iemand die door zonde
van de tong eea ander voor honderd
gulden benadeelt. Bij de zonden der
tong treedt vaak als een zekere ver
ontschuldiging tusschecbeide de
Onbeda- htzaamheid.
Gelukkig en liefdevol en edel
degene die, zoodra hij inziet het
leelijke waarmee hij bezig is, aan
stonds besluitik weet nu goed
waar ik aan ben 't moet nu uit
zijn. Hij stelt een wacht vóór zijn
lippen. Hij geeft het gesprek een
andere wending of verlaat het gezel
schap.
„De tong", leert de apostel Jaco
bus, „is slechts een klein lid, maar
zij bezit grooten invloed. Zie», hoe
een klein vuurtje een heel bosch in
brand steekt Ook de tong is een
vuur een wereld van ongerechtigheid
Onder onze leden is het de tong,
die heel het lichaam bezoedelt en
ons levensrad in brand steekt, zelf
in vlam gezet door de hel. Inderdaad,
alle soorten van beesten en vogels,
kruipende dieren en beesten der zee,
worden getemd en zijn getemd door
het menschelijk geslachtmaar de
tong geen mensch kan haar temmen
rusteloos kwaad vol doodelijk venijn.
Met haar zegenen we den Heer
en den Vader, met haar ook ver
vloeken we de menschen, naar Gods
beeld geschapen uit denzelfden
mond komt zegen en vloek.
Neen, mijn broeders, dit moet zóó
niet zijn
Het staat nu wel vast, dat de
regeering het rapport-Weiter in
groote lijnen zal aanvaarden. De
uitvoering van zekere maatregelen
wordt al voorbereid en aan het
departement van den Nederlandschen
financieelen dictator de Geer is,
ondanks de voorgenomen verminde
ring van de personeelsformatie, een
nieuwe hoofdambtenaar benoemd, de
heer Mr. Albarda n.l. secretaris van
de commissie-Weiter.
Zeker, de reactie door het rapport-
Weiter gewekt, is hevig, nog heviger
dan die, vroeger veroorzaakt door
het voorstel van minister De Geer
om op de ambtenaarssalarissen een
tijdelijke korting van 3 pet. toe te
passen. Toen echter is de storm ge
leidelijk geluwd de massa begon al
gauw aan de idee van salariskorting
te wennen en men begriipt nu zelfs
uiet meer, dat men zich over die
drie procent zoo druk heeft kunnen
maken.
Uitsluitend lettende op de uitingen
van dit oogenbiik ten. opzichte van
de regeeringsvoorneraens, zou men
moeten aanuemen, dat de regeeriog
in September of October a s. zeker
ten val zal worden gebracht. Sociaal
noch Vrijz. Democraten denken er
maar een oogenb'ik aan om, evenals
de regeering dat deed, de groote
lijnen van het rapport-Weiter te
aanvaarden, en uit den democrati-
schen hoek der katholieken verluidt
het, dat het nu welletjes is en men
zicb dezen keer zeker niet meer voor
het kortingswagentje van minister de
Geer zal laten spannen.
En toch... Naarmate men méér
over het rapport-Weiter leest, ergert
men zich al minder. Niet omdat de
argumentatie steeds duidelijker tot
ons zou doordringen, maar omdat
bet geregeld lezen er over, ons ook
meer doet wennen aan de nieuwe
gedachte, dat de loonen nog verder
omlaag moeten. De crisis woekert
intusschen voort en maakt nieuwe
s'achtoffeis, de perspectieven worden
al dreigender en dreigender en éér
het den derden Dinsdag in Septem
ber is, hebben velen zich bij de
nieuwe salariskorling al een onont
koombaar iets neergelegd.
Als een nieuwe korting inderdaad
niet te ontgaan zou zijn, is het maar
goed ook, dat een mensch zicb ten
slotte zoo vrij vlot in een onaange-
nam'e zaak kan schikken, maar als
het geld ook nog op andere wijze
zou zijn te vinden, dan moest de
regeering de loonen der ambtenaren
toch maar liever niet verder omlaag
drukken. In zulk geval "van het
bestaan van een andere uitkomst
zou het ook jammer zijn, als het
verzet tegen de conclusies van het
rapoit Weiter zoo spoedig ineen
zakte, gelijk we dat voorzien. Het
kan zijn, dat in normale omstaudig
heden lage loonen tot goedkoope
productie kunnen leiden en U
loonen dus geen vermindering van
levensstandaard en van de mate van
algemeeDe welvaart tengevo'ge be
hoeven ie hebben, maar thans leven
we in een zeer uitzonderlijken crisis
tijd, waarin de productieprijzen uit
andere oorzaken laag en de loonen
in verhouding vrij boog zijn.
Dat is een gunstige omstandigheid
voor de consumptie en nochtans is
er groote werkloosheid. Deze werk
loosheid zal nog aanmerkelijk stijgen,
als de koopkracht der arbeiders
wordt verlaagd.
Men bewere niet, dat de voorge
stelde loonkorting slechts voor de
ambtenaren van belang is, dus slechts
voor een betrekkelijk klein percen
tage der werknemets in het algemeen.
Men ziet dan over het hoofd, dat
de loonen in het particuliere bedrijf
zich min of meer rege'en naar de
ambtenarenloonen. Het gemiddelde
dr loonen, waarnaar toch iedere
werkgever zieh moet richten, wordt
beinvloed door de grenzen naa
boven en van benedeD.
He: wekt aanvankelijk eenige ver
wondering, als men leest, dat b.v.
ook de Alg. Ventersbond zich ook
al met 5het rapport Weiter heeft in
gelaten. Deze bond heeft aan de
regeeriog gevraagd om de conclusies
betreffende loonsverlaging af te
wijzen. Als men dan echter leest,
dat het aantal venters in den lande
op het oogenbiik 80.000 bedraagt
en men wordt er in het request der
verecniging aan herinnerd, van welk
groot belang voor die duizenden, en
nog duizendeu anderen, een behoor
lijk loon van bun afnemers is, dan
komt de zaak ons toch niet zoo
vreemd meer voor, als ze eerst leek.
De arbeiders hebben zich kunnen
wennen oan een inkomeD, waarvan
ze ook nog wat konden besteden
voor snuisterijen, voor genot, ver
maak of ontspanning in het alge
meen, io het kort voor zc kere, zij
het beperkte levensluxe. Indien het
loonpeil nu weer zou worden terug
gedrukt tot het niveau, waarop
slechts een schraal bestaan mogélijk
is, dan wordt daarmee ook de maat
schappelijke positie bedreigd van
vele duizenden neringdoenden. Er
zijn méér winkeliers en andere zaken
lieden, die een bestaan vinden in den
verkoop van artikelen, welke levens-
wenschen bevredigen, dan in den
verkoop van levensbehoeften, welke
nog altijd betrekkelijk eenvoudig
zijn gebleven. Loonkorting kan
noodwendig zijn, in geen geval kan
de gedachte er aan als een vondst
van opperste economische wijsheid
worden beschouwd.
Onder groote belangstelling uit
kunstkringen is dezer dagen het
stoffelijk overschot ter aarde besteld
van de 17 jarige Ciska Kremcr, ten
jonge, talentvolle tooneelspeelster.
Het jeugdige meisje was het leven
reeds moede geweestze had zich
laten opnemen in de golven der zee,
welke haar ontzielde lichaam later
aan de kust terugspoelde.
Bedolven onder bloemen is de kist
met de stoffelijke resten omlaag ge
daald, waarop ta! vaa spiekers
troostredenen uitspraken, goed
bedoeld, maar over het algemeen
oppervlakkig, zooals dat bij dergelijk-
gelegenheden gebruikelijk is en cok
moeilijk anders schijnt te kuDnen.
Aan een graf is welsprekendheid geen
behoefte. Henri Borel begreep dat,
toen hij bij de uitvaart van Dr. van
Eeden zijn keurig voorbereide rede
voering onuitgesproken liet, onder
den indruk van het eenvoudig, maar
schoon gebed het Onze Vader.
Max Tak heeft het bij de begrafe
nis van Ciska Kremer eens schoon
willen zeggen, wat hem beroerde.
„Op den leeftijd, dat voor andere
kinderen het geluk komt, zoo
vinden we zijn woorden iu het ver
slag weergegeven op dien leeftijd
heb jij den moed gehad en een
onherroepelijk besluit genomen."
Als men zoo iets leest, staart men
een oogenbiik nadenkend vóór 2ich
Max Tak is niet de eerste gewees',
die het „moed" noemde, wat voor
zelfmoord benoodigd zou zijn. Velen
kwalificeeren zoo'n daad aldus
Altijd, als we het zóó hooren
noemen, vragen we ons afis er
inderdaad „moed" voor noodig om
aan het leven een einde te stellen
We geven toe wij zouden het
niet durven Maar is het dan alles
moed, wat men niet durft? Neen,
wie zelfmoord pleegt is niet moedig.
Hij durft het leven niet verder aan
en bezondigt zich dus aan bewuste
of onbewuste lafheid.
De meeste menschen, die tot zelf
moord komen, 'ijn beklagenswaardige
wanhopigen, niet meer verantwoorde
lijk voor hun daden, maac moedigen
zijn ze niet. Denkt meu soms, dat
het allen helden zijn, die onder een
moordend spervuur van den vijand
als dollen naar voren trekken en aldus
in den oorlog een wissen dood
tegemoet gaan We treffen deze
vergelijking niet, omdat we zulke
soldaten als zelfmoordenaars zouden
beschouwen, doch alleen om te laten
uitkomen, dat het niet alles moed is,
wat we oppervlakkig als zoodanig
bezien. Soldaten, als van welke we
spraken, worden slechts geleid, be
halve Joor het bevel, door den
waanzin van de vrees, welke het
normaal denken en overleggen ver
hindert. Is een struisvogel, welke bij
naderend gevaar niet vluch\ maar
den kop in het zand steekt, opdat
hij, wat komen gaat, niet zal zien,
is de struis een dappere vogel,
omdat hij bij gevaar stand houdt
Ciska Kremer was uiterlijk
een door het leven begenadigde.
Heel jong reeds stond ze op de
planken en werden de toejuichingen
van het publiek, waardeering over
haar persoon en haar werk, haar
deel. Artisten hebben het niet breed
tegenwoosdig. maar wat kan een
17-jarig meisje tenslotte voor gelde
lijke besognes hebben gehad Avond
op avond stond ze voor het publiek,
stralend in de schijnsels van licht
bundels, bewonderd, toegejuicht en
vereerd. Al is het niet in planken-
laod, de meeste menschen en streven
toch naar publieke waardeering van
wat ze wrochten. Sommigen bereiken
dat doel, als ze oud zijn geworden,
Ciska Kremer beleefde reeds
glorie in haar prilste jeugd.
En tóch....
Zegt het ons niet, dat veel van
die doeleinden, welke we ons in het
leven stellen, slechts klatergoud
blijken, als we ze hebben benaderd?
Mooi op een afstand, nietswaardig,
als we het in de hand vóór ons
hebben. Het streven kan schoon zijn,
te laat merken we helaas, dat het
doel de moeite van het streven niet
waard was.
Dan voelen we ods ontmoedigd,
de aardigheid is er van af van het
leven. Pessimisme overvalt ons, de
geest raakt aan het dolen en tracht
rust te vinden in een abrupt einde
van naar sommigen meenen
alles.
Wie zich voor désillusie en
menschelijken ondergang wil hoeden,
moet zich bewust worden en blijven,
dat in het leven geen waarlijk hoog
einddoel is te bereiken, maar dat het
einddoel van den mensch over het
leven heen ligt en dat het leven
slechts dient om het ware einddoel
des menschen door loutering te be
naderen.
Als ze die arme fascisten in ons
land nog een keer zoo mishandelen
als onze bolsjes dat deden in Over-
schie en Schiedam, waar op de
Nederlandsche zwarthemden werd
geschoten en verscheidenen hunner
gewond moesten worden weggedra
gen, nadat militaire politie en mari
niers waren aangerukt om de Bezem-
lieden te ontzetten, we zeggen,
als dat nog eens gebeurt, dan (rek
ken we ook een zwart hemd aan.
We zijn tenslotte net als al die
andere goedhartige medeburgers, die
geen schreeuwenden dronken kerel
door een gesabelden politieagent
kunnen zien wegslepen, omdat
's menschen sympathie van nature
pleegt uit te gaan tot de zwakste
partij. We hebben in ons land
23 fascisten, verdeeld over 24 fas
cistische groepen onder 23 verschil
lende leiders. Het geval is overigens
totaal onschuldig, maar als we van
de faccistische comedie een bloedige
tragedie gaan maken, dan schenken
we daarmee aan die beweging de
eenige kansiom werkelijk nog eens
tot iets grootsch uit te groeien. Het
bloed der martelaren, nietwaar...
Van een hoogen militair lazen we
van de week het bericht, dat hij
met ingang van een bepaalden datum
gepensionneerd werd en... met ingang
van deazelfden datum werd benoemd
tot commandant van het vliegkamp
te Soesterberg. We dachten toen aan
de 32000 gld, inkomen, die een oud-
Gouverneur van Indië per jaar uit
een 9-cal ambten en pensioenen
samenstelde. En we dachten aan het
rapport-Weiter. Maar we ergerden
ons niet, want er is thans een reme
die regen al zulk maatschappelijk
kwaad ontdekt. Straks zullen we het
den lezer vertellen. Eerst nog over
iets anders.
Volgens een bericht uit Chicago
heeft Prof. Carell, de leider van de
chirurchische kliniek der universiteit
van Chicago, het voor het eerst
klaar gespeeld, bij zoogdieren de
harten te verwisselen. Hij heeft het
hart van een ouden hond vervangen
door dat van een vierjarig dier van
hetzelfde ras en bet hart van bet
oude dier bij het jongere dier over
gebracht. Beide dieren herstelden
spoedig van de operatie, waarbij zich
het verschijnsel voordeed, dat de
oude hond zienderoogen weder
krachtiger werd, terwijl de jonge
hond klaarblijkelijk geen nadeelige
gevolgen van het oude hart onder-
voud, waaruit de professor afleidt,
dat de natuurlijke en krachtige
lichaamssappen van het jonge beest
een gunstigen invloed op het oude
hart oefenden.
Prof. Carell twijfelt er niet aan,
of het zou in de toekomst ook
mogelijk zijn menschen een ander
hart te geven. Daartoe zou dan het
hart van jonge apen gebruikt moeten
worden.
Dat is nu de remedie, welke *e
op het oog hebben tegen alle maat
schappelijke kwalen en menscheltjke
misbaksels. Men moet aan menschen
echter geen apenhart geven, maar
men moet ze onderling, voor zoover
noodig, van hart doen verwisselen.
Als de politie bij een rel een stel
communisten en fascisten heeft opge
pakt, moet ze die lui aanstonds tiaar
de chiru:chische afdeeling. van het
Ziekenhuis laten vervoeren en in
elk communistenlijf een fascistenhart
laten planten en omgekeerd. Een
fascistengeest, geleid door een com-
munistenhar', krijgt door ntvelleering
ongetwijfeld iets schaapachtigs.
De harten der leden van de com
missie-Weker moeten worden over
geplant in de lichamen der departe
mentshoofden, die baantjes hebben
te vergeven en samen te voegen.
VENRAY. 23 Juli 1932.
Het Ruiterfeest te Ven ray.
Hoewel het weer Zondagmorgen
niet veel beloofde, is het Ruiterfeest
in den middag alhier gehouden,
buitengewoon goed gedaagd en door
duizenden bijgewoond.
Omstreeks 3 uur vereenigde zich
op het Henseniusplein de ruiter-
vereenigingen uit Venray, Castenray,
America en Deurne en trok men
voorafgegaaa door onze Fanfare en
de Jury, gezeten in landauwer, door
Venray's straten naar het Sportterrein.
Hier was alles, dank zij de goede
zorgen van bestuur en leden, tot in
de puntjes geregeld Na een woord
van welkom, door den Heer Jan
Poels, werd begonnen met de af-
werKing van het varieerende pro*
gramma.
De uitslagen waren als volgt
No. 1. Harddraven voor alle ras
sen, voor leden der vereeniging le
prijs Jac. Goumans, Venray; 2e M.
DiDghs, Castenray; 3e P. Rambaghs,
Castenray; 4e H. Asselbergs, Scheide;
5e P. J. Willems, Weverslo.
No. 2 Harddraven Landbouw-
paarden ^B.T.). voor leden der ver
eeniging le prijs J. v. Dijk, Heide;
2e J. Philipsen, Castenray; 3e M.
Friezen, Castenray; 4e Willems,
Castenray; 5e A. Verheijen, Oostrum.
No. 3. Rennen voor alle rassen,
voor leden der vereeDiging le prijs
Th. Strijbos, Castenray; 2e Jac. Gou
mans, Venray; 3e R. Rambaghs,
Castenray; 4e P. Willems, Weverslo;
5e Philipsen, Klein-Oirlo.
No. 4. Harddraven landbouw-
paardenle prijs Jac. Goumans,
Venray; 2e Franssen, Vortum; 3e M.
Dinghs, Castenray; 4e H. Asselb3rgs,
Scheide; 5e T. Nilissen, Vortum.
No. 5. Scboondraven, iugespannen
in twee- of vierwielige wagen le
prijs W. v. d. Wildenberg, Eind
hoven; 2e H. Poels, Swalmen; 3e H.
Asselberghs, Scheide.
No. 7. Harddraven voor alle rassen:
le prijs Gelissen, Beek (L,); 2e Jac.
Goumans, Venray; 3e Franssen,
Vortum.
No. 8. Rennen voor alle rassen:
le prijs Hans Atuberg, Krefeld 2e
G. Peeters, Hüim; 3e H. Emmers,
Hülm.
No. 9. Draven voor sulky of
ODder den man le prijs A. Démandt,
Beek (L.); 2e Gelissen, Beek (L.);
3e Jac. Goumans, Venray; 4e Frans
sen, Vortum.
No. 10. Rennen met hindernissen;
le prijs G. Gabriels, Atcen; 2e H.
Emmers, Hülm; 3e G. Peeters, Hülm;
4e T. Loijen, Blerick.
Troostrennen van no. 10le prijs
Gabriels, Arcen; 2e Peschgens, Aide
kerk.
No. 11. Springconcours: le prijs
H. Poels, Swaimen; 2e P. Rambaghs,
Castenray; 3e M. v. Stiphout, St.
Oedenrode; 4e Strijbos, Castenray.
De fa. Schobbers alhier zorgde
gedurende de wedstrijden door mid
del vaa een Waldorp-installatie voor
de onmisbare muziek.
Bij het rennen hadden jammer
genoeg een paar ongelukken plaats.
De eerste ruiter, die kwam te vallen,
kon zonder letsel wederom beginnen,
de tweede bekwam echter een arm
breuk, terwijl de derde een lichte
hersenschudding opliep.
Dr. Vercauteren verleende direct
geneeskundige huip.
Overigens kan onze Ruitersclub
met trots op dit feest terugzien, dat
jaarlijks meer en meer belangstelling
trekt.
Nationaal Congres te Veuray
voor Jongens der Derde Orde van
Sint Fraucisous.
Op voorbeeld van de Katholieke
dagbladen vermelden wij gaarne het
volgende.
De laatste trommelslag! Wie kan
moet komen op onze congresdag op
15 Aug. in Venray, want hij moet
slagen minstens zoo goed als de
vorige, 't Wordt 'n echte dag voor
en door die echt enthousiaste vol
gelingen van Sint Frans We begin
nen de dag met de II. Mis in de
Paterskerk waaronder een toespraak
door Pater Anacl. Nielen O F.M.
Onder de plechtigheid zingen we
bekeode liederen en brengen onder
de consecratie de vaandelgroet. Oir.
11 uur wordt een vergadering ge
houden in het gymnasium der Paters
Spreker; Andrè Versteeg; onderwerp:
De Tertiaris thuis. Na een flink
diner gaan we in optocht naar het
Maria-oord Oostrum en vervolgens
naar de Sint-Willibrorduskapel, on
der de auspiciën van den Hoogwel
geboren Heer Baron van Geisteren.
Daar houdt P. Voestermans Jr.
een causerie: Sint Wil ibrordus en
wij. Als we stevig gepicnict hebben
brengen auto's ons om 17.45 naar
het station. Allemaal vol enthousias
me hoor! De opkomst kan nooit te
groot zijn.
Herwonnen Levenskracht.
De Zondag gehouden speldjesdag
ten bate van Herwonnen Levens
kracht heeft alhier opgebracht de
mooie som van f 154,14i/s.
Missiebusje gestolen.
Zondag j.l. is tijdens of vlak vóór
de Rennen uit het Patronaatsgebouw
een bijna vol Missiebusje gestolen.
VJen heeft wel een paar verdachte
peisonen het gebouw zien binnen
sluipen, maar het overtuigend bewijs
van hun verfoeilijke daal is nog
niet geleverd.