Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. '/YOORDtfLItoTf MANUFACTUREN Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Laster en andere monsters. De regeering en het loonpeil, Klatergoud Ons Weekpraatje. Provinciaal Nieuws Zaterdag 23 Juli 1932 Drie en vijftigste Jaargang No. 30 }MANUFACTURÊN(I BLIJKEN TOCH HET PEEL EN MAA BLIJKEN TOCH HET voordeligst/ PRIJS DER ADVERTENTIEN1—8 regels (30 cent, elke regel ineer 7 t ct. bij abonnement lagere tarieven. itgave V8ii FIRMA VAN DEN MHNCKHOK VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Ven ray 65 ct., per post 75 cent voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent 0. L. Vrouw Behoudenis der Kranken, Oostrum. Als er in een Gemeente iets leelijks gebeurd is van zeer ernstigen aard, dan valt het te verklarendat er over gepraat wordt. Maar dit moet 'n keer uit zijn. Dat gebeurt niet Want de Ge meente zijn binnengeslopen drie monstershet schandelijke leed vermaak, het grimmige kwaadspreken en de afschuwelijke laster. Ze dringen binnen in woonkamers en café's en posteeren zich op hoeken van straten, slijpend en vergiftigend de tongen der menschen. Menschen die zouden schrikken van de gedachte van 'n ander voor 'n paar gulden te bestelen, vinden het heel gewoon den evenmensch te benadeelen in zijn eer en goeden naam. En toch onder alle tijdelijke goederen is de goede naam het kost baarst bezit. Menschen van fatsoen die, schuldig of zelfs onschuldig, een ander schade hebben toegebracht aan zijn huis of tuin of gerei, stellen er een eer in om de schade te vergoeden. Maar, als ze met scherpe tong een gelukkig huwelijk hebben verhinderd of kapot- gestoken, den schoonen goeden vrede uit een gezin weggedreven, een eerlijk zakenman de klandizie geknot en honderd van zoon laaghartige diDgen dan vergeten ze ijskoud den duren plicht van herstel van eer en schade. Bij een pastoor kwam een dame, gefolterd door berouw en angst voor de eeuwigheid. Kwam met de vraag: boe zij zou goedmaken al die na- deelen, teweeggebracht door haar kwaadspreken en lasteren. De pastoor liet een veeren kussen brengen. „Zou u dit voor me willen lostornen en 't met dezen feilen wind willen uitschudden over 't veld „Ja..." „En dan morgen alle veeren en veertjes weer willen verzamelen „Dat kan onmogelijk „Bijna even onmogelijk is 't vaak om alle schade te herstellen, veroor zaakt door de zonden van de tong Men is echter in geweten verplicht om althans te doen wat men kan. Wie geen woord meepraat en feitelijk niet verplicht is lot herstel van schade, kan toch leelijk zondigen door laaghartig leedvermaak. Waar dikwijls jaloerschheid bijkomt en wraakzucht. Kwaad tegen de naasten liefde Zou u het aangenaam vinden, als u over de tong giDg en men grinni- I kend zich verkneukelde over uw schande of ongeluk?,Dtt is mijn gebod", zegt Christus „hebt elkander lief, zooals Ik u heb bemind." En „bemin uw naaste gelijk uzelf." Wat moeten de kinderen er van denken, als ze de gezichten hunner ouders leelijk vertrokken zien door den smadelijken grijnslach van hate lijk leedvermaakDat is opvoeding tot lage karakters. Iemand van edel karakter zal een kwalijk besproken evenmensch zien te troosten. Wat soms al kan door een eenvoudig praatje over 't weer. Dat alleen kan goud zijn en balsem. Er zal in een gezin iets gebeuren, wat weinig of niets „op de kous heeft", maar er eenigszins vreemd uitziet. „Wat zou dat nu toch weer zijn?" „Ik weet 't ook niet, maar ik vind 't 'n zoo'n aardige beweging Ala, men hoort vandaag van alles „Om de waarheid te zeggen", voegt een derde eraan toe, „ik heb bem (of baar) toch nooit te best vertrouwd." Dit laatste is misschien een barre geraeene leugen, daar de spreker er van zijn leven nog niet aan gedacht heeft om bedoelden per soon niet ie vertrouwen. Het griezelig monster van den laster is aan 't werk-; venijnig aan 't werk. VooH?t _de daf» om is, wordt in alleij^pbó.Tken' Sn gaten een onschuldige met builen smaad en hoon bejegend. Morgen weet het de heele streek. De belasterde onder vindt tijdelijke nadeelen en verduurt grievend verdriet. Blijkt later zonne klaar, dat alles gelogen was, dan blijven er altijd groepen menschen over, die met huichelachtig hoofd schudden verzuchteD„pr is toen toch iets met dien persoon geweest" en „men noemt geen koe bont, of er is een vlekje aan".... „Bijt de slang in stilte", zegt de ld. Schrift, „niets minder doet hij die heimelijk'lastert". Augustinus, de heilige bisschop van Hippo, had in zijn eetkamer dit opschrift laten schilderen „Als liefde iu uw woorden is, Zijt gij mij welkom aan den disch Maar, spreekt gij van een ander kwaad, Dan wensch ik, dat gij verder gaat". Wie zondigt door kwaadspreken Door kwaadspreken zondigt hij, die zonder voldoende reden het kwaad van iemand bekend maakt. Geen stinkende ulk of bloederige roofvogel zoo fel op aas, als som migen het zijn op de eer van den evenmenschLoerend en spiedend gaan ze door het leven, schroeiend begeerig om iemand te betrappen in een ongelukkig oogenbiik. Dan zijn ze blij als 'n duivel, die „geluk" heeft gehad, Eu beginnen huo sata nisch werk. „Kwaadsprekers", getuigt de Apostel, „zullen het Rijk Gods niet bezitten." Want niet alleen de laster, maar ook het kwaadspreken kan de ziel beladen met zware zonde. Laster en kwaadspreken zijn steeds zonden ze zijn groote zouden, ais zij groote schade toebrengen aan den goeden naam van den even mensch, of oorzaak zijn, dat hij aan andere goederen, b.v. zijn fortuin, merkelijk schade lijdt. Overdrijving schaadt. Er is verschil tusschen een inbre ker die, voorzien van ladder en breekwerktuig, honderd gulden gaat stelen, en iemand die door zonde van de tong eea ander voor honderd gulden benadeelt. Bij de zonden der tong treedt vaak als een zekere ver ontschuldiging tusschecbeide de Onbeda- htzaamheid. Gelukkig en liefdevol en edel degene die, zoodra hij inziet het leelijke waarmee hij bezig is, aan stonds besluitik weet nu goed waar ik aan ben 't moet nu uit zijn. Hij stelt een wacht vóór zijn lippen. Hij geeft het gesprek een andere wending of verlaat het gezel schap. „De tong", leert de apostel Jaco bus, „is slechts een klein lid, maar zij bezit grooten invloed. Zie», hoe een klein vuurtje een heel bosch in brand steekt Ook de tong is een vuur een wereld van ongerechtigheid Onder onze leden is het de tong, die heel het lichaam bezoedelt en ons levensrad in brand steekt, zelf in vlam gezet door de hel. Inderdaad, alle soorten van beesten en vogels, kruipende dieren en beesten der zee, worden getemd en zijn getemd door het menschelijk geslachtmaar de tong geen mensch kan haar temmen rusteloos kwaad vol doodelijk venijn. Met haar zegenen we den Heer en den Vader, met haar ook ver vloeken we de menschen, naar Gods beeld geschapen uit denzelfden mond komt zegen en vloek. Neen, mijn broeders, dit moet zóó niet zijn Het staat nu wel vast, dat de regeering het rapport-Weiter in groote lijnen zal aanvaarden. De uitvoering van zekere maatregelen wordt al voorbereid en aan het departement van den Nederlandschen financieelen dictator de Geer is, ondanks de voorgenomen verminde ring van de personeelsformatie, een nieuwe hoofdambtenaar benoemd, de heer Mr. Albarda n.l. secretaris van de commissie-Weiter. Zeker, de reactie door het rapport- Weiter gewekt, is hevig, nog heviger dan die, vroeger veroorzaakt door het voorstel van minister De Geer om op de ambtenaarssalarissen een tijdelijke korting van 3 pet. toe te passen. Toen echter is de storm ge leidelijk geluwd de massa begon al gauw aan de idee van salariskorting te wennen en men begriipt nu zelfs uiet meer, dat men zich over die drie procent zoo druk heeft kunnen maken. Uitsluitend lettende op de uitingen van dit oogenbiik ten. opzichte van de regeeringsvoorneraens, zou men moeten aanuemen, dat de regeeriog in September of October a s. zeker ten val zal worden gebracht. Sociaal noch Vrijz. Democraten denken er maar een oogenb'ik aan om, evenals de regeering dat deed, de groote lijnen van het rapport-Weiter te aanvaarden, en uit den democrati- schen hoek der katholieken verluidt het, dat het nu welletjes is en men zicb dezen keer zeker niet meer voor het kortingswagentje van minister de Geer zal laten spannen. En toch... Naarmate men méér over het rapport-Weiter leest, ergert men zich al minder. Niet omdat de argumentatie steeds duidelijker tot ons zou doordringen, maar omdat bet geregeld lezen er over, ons ook meer doet wennen aan de nieuwe gedachte, dat de loonen nog verder omlaag moeten. De crisis woekert intusschen voort en maakt nieuwe s'achtoffeis, de perspectieven worden al dreigender en dreigender en éér het den derden Dinsdag in Septem ber is, hebben velen zich bij de nieuwe salariskorling al een onont koombaar iets neergelegd. Als een nieuwe korting inderdaad niet te ontgaan zou zijn, is het maar goed ook, dat een mensch zicb ten slotte zoo vrij vlot in een onaange- nam'e zaak kan schikken, maar als het geld ook nog op andere wijze zou zijn te vinden, dan moest de regeering de loonen der ambtenaren toch maar liever niet verder omlaag drukken. In zulk geval "van het bestaan van een andere uitkomst zou het ook jammer zijn, als het verzet tegen de conclusies van het rapoit Weiter zoo spoedig ineen zakte, gelijk we dat voorzien. Het kan zijn, dat in normale omstaudig heden lage loonen tot goedkoope productie kunnen leiden en U loonen dus geen vermindering van levensstandaard en van de mate van algemeeDe welvaart tengevo'ge be hoeven ie hebben, maar thans leven we in een zeer uitzonderlijken crisis tijd, waarin de productieprijzen uit andere oorzaken laag en de loonen in verhouding vrij boog zijn. Dat is een gunstige omstandigheid voor de consumptie en nochtans is er groote werkloosheid. Deze werk loosheid zal nog aanmerkelijk stijgen, als de koopkracht der arbeiders wordt verlaagd. Men bewere niet, dat de voorge stelde loonkorting slechts voor de ambtenaren van belang is, dus slechts voor een betrekkelijk klein percen tage der werknemets in het algemeen. Men ziet dan over het hoofd, dat de loonen in het particuliere bedrijf zich min of meer rege'en naar de ambtenarenloonen. Het gemiddelde dr loonen, waarnaar toch iedere werkgever zieh moet richten, wordt beinvloed door de grenzen naa boven en van benedeD. He: wekt aanvankelijk eenige ver wondering, als men leest, dat b.v. ook de Alg. Ventersbond zich ook al met 5het rapport Weiter heeft in gelaten. Deze bond heeft aan de regeeriog gevraagd om de conclusies betreffende loonsverlaging af te wijzen. Als men dan echter leest, dat het aantal venters in den lande op het oogenbiik 80.000 bedraagt en men wordt er in het request der verecniging aan herinnerd, van welk groot belang voor die duizenden, en nog duizendeu anderen, een behoor lijk loon van bun afnemers is, dan komt de zaak ons toch niet zoo vreemd meer voor, als ze eerst leek. De arbeiders hebben zich kunnen wennen oan een inkomeD, waarvan ze ook nog wat konden besteden voor snuisterijen, voor genot, ver maak of ontspanning in het alge meen, io het kort voor zc kere, zij het beperkte levensluxe. Indien het loonpeil nu weer zou worden terug gedrukt tot het niveau, waarop slechts een schraal bestaan mogélijk is, dan wordt daarmee ook de maat schappelijke positie bedreigd van vele duizenden neringdoenden. Er zijn méér winkeliers en andere zaken lieden, die een bestaan vinden in den verkoop van artikelen, welke levens- wenschen bevredigen, dan in den verkoop van levensbehoeften, welke nog altijd betrekkelijk eenvoudig zijn gebleven. Loonkorting kan noodwendig zijn, in geen geval kan de gedachte er aan als een vondst van opperste economische wijsheid worden beschouwd. Onder groote belangstelling uit kunstkringen is dezer dagen het stoffelijk overschot ter aarde besteld van de 17 jarige Ciska Kremcr, ten jonge, talentvolle tooneelspeelster. Het jeugdige meisje was het leven reeds moede geweestze had zich laten opnemen in de golven der zee, welke haar ontzielde lichaam later aan de kust terugspoelde. Bedolven onder bloemen is de kist met de stoffelijke resten omlaag ge daald, waarop ta! vaa spiekers troostredenen uitspraken, goed bedoeld, maar over het algemeen oppervlakkig, zooals dat bij dergelijk- gelegenheden gebruikelijk is en cok moeilijk anders schijnt te kuDnen. Aan een graf is welsprekendheid geen behoefte. Henri Borel begreep dat, toen hij bij de uitvaart van Dr. van Eeden zijn keurig voorbereide rede voering onuitgesproken liet, onder den indruk van het eenvoudig, maar schoon gebed het Onze Vader. Max Tak heeft het bij de begrafe nis van Ciska Kremer eens schoon willen zeggen, wat hem beroerde. „Op den leeftijd, dat voor andere kinderen het geluk komt, zoo vinden we zijn woorden iu het ver slag weergegeven op dien leeftijd heb jij den moed gehad en een onherroepelijk besluit genomen." Als men zoo iets leest, staart men een oogenbiik nadenkend vóór 2ich Max Tak is niet de eerste gewees', die het „moed" noemde, wat voor zelfmoord benoodigd zou zijn. Velen kwalificeeren zoo'n daad aldus Altijd, als we het zóó hooren noemen, vragen we ons afis er inderdaad „moed" voor noodig om aan het leven een einde te stellen We geven toe wij zouden het niet durven Maar is het dan alles moed, wat men niet durft? Neen, wie zelfmoord pleegt is niet moedig. Hij durft het leven niet verder aan en bezondigt zich dus aan bewuste of onbewuste lafheid. De meeste menschen, die tot zelf moord komen, 'ijn beklagenswaardige wanhopigen, niet meer verantwoorde lijk voor hun daden, maac moedigen zijn ze niet. Denkt meu soms, dat het allen helden zijn, die onder een moordend spervuur van den vijand als dollen naar voren trekken en aldus in den oorlog een wissen dood tegemoet gaan We treffen deze vergelijking niet, omdat we zulke soldaten als zelfmoordenaars zouden beschouwen, doch alleen om te laten uitkomen, dat het niet alles moed is, wat we oppervlakkig als zoodanig bezien. Soldaten, als van welke we spraken, worden slechts geleid, be halve Joor het bevel, door den waanzin van de vrees, welke het normaal denken en overleggen ver hindert. Is een struisvogel, welke bij naderend gevaar niet vluch\ maar den kop in het zand steekt, opdat hij, wat komen gaat, niet zal zien, is de struis een dappere vogel, omdat hij bij gevaar stand houdt Ciska Kremer was uiterlijk een door het leven begenadigde. Heel jong reeds stond ze op de planken en werden de toejuichingen van het publiek, waardeering over haar persoon en haar werk, haar deel. Artisten hebben het niet breed tegenwoosdig. maar wat kan een 17-jarig meisje tenslotte voor gelde lijke besognes hebben gehad Avond op avond stond ze voor het publiek, stralend in de schijnsels van licht bundels, bewonderd, toegejuicht en vereerd. Al is het niet in planken- laod, de meeste menschen en streven toch naar publieke waardeering van wat ze wrochten. Sommigen bereiken dat doel, als ze oud zijn geworden, Ciska Kremer beleefde reeds glorie in haar prilste jeugd. En tóch.... Zegt het ons niet, dat veel van die doeleinden, welke we ons in het leven stellen, slechts klatergoud blijken, als we ze hebben benaderd? Mooi op een afstand, nietswaardig, als we het in de hand vóór ons hebben. Het streven kan schoon zijn, te laat merken we helaas, dat het doel de moeite van het streven niet waard was. Dan voelen we ods ontmoedigd, de aardigheid is er van af van het leven. Pessimisme overvalt ons, de geest raakt aan het dolen en tracht rust te vinden in een abrupt einde van naar sommigen meenen alles. Wie zich voor désillusie en menschelijken ondergang wil hoeden, moet zich bewust worden en blijven, dat in het leven geen waarlijk hoog einddoel is te bereiken, maar dat het einddoel van den mensch over het leven heen ligt en dat het leven slechts dient om het ware einddoel des menschen door loutering te be naderen. Als ze die arme fascisten in ons land nog een keer zoo mishandelen als onze bolsjes dat deden in Over- schie en Schiedam, waar op de Nederlandsche zwarthemden werd geschoten en verscheidenen hunner gewond moesten worden weggedra gen, nadat militaire politie en mari niers waren aangerukt om de Bezem- lieden te ontzetten, we zeggen, als dat nog eens gebeurt, dan (rek ken we ook een zwart hemd aan. We zijn tenslotte net als al die andere goedhartige medeburgers, die geen schreeuwenden dronken kerel door een gesabelden politieagent kunnen zien wegslepen, omdat 's menschen sympathie van nature pleegt uit te gaan tot de zwakste partij. We hebben in ons land 23 fascisten, verdeeld over 24 fas cistische groepen onder 23 verschil lende leiders. Het geval is overigens totaal onschuldig, maar als we van de faccistische comedie een bloedige tragedie gaan maken, dan schenken we daarmee aan die beweging de eenige kansiom werkelijk nog eens tot iets grootsch uit te groeien. Het bloed der martelaren, nietwaar... Van een hoogen militair lazen we van de week het bericht, dat hij met ingang van een bepaalden datum gepensionneerd werd en... met ingang van deazelfden datum werd benoemd tot commandant van het vliegkamp te Soesterberg. We dachten toen aan de 32000 gld, inkomen, die een oud- Gouverneur van Indië per jaar uit een 9-cal ambten en pensioenen samenstelde. En we dachten aan het rapport-Weiter. Maar we ergerden ons niet, want er is thans een reme die regen al zulk maatschappelijk kwaad ontdekt. Straks zullen we het den lezer vertellen. Eerst nog over iets anders. Volgens een bericht uit Chicago heeft Prof. Carell, de leider van de chirurchische kliniek der universiteit van Chicago, het voor het eerst klaar gespeeld, bij zoogdieren de harten te verwisselen. Hij heeft het hart van een ouden hond vervangen door dat van een vierjarig dier van hetzelfde ras en bet hart van bet oude dier bij het jongere dier over gebracht. Beide dieren herstelden spoedig van de operatie, waarbij zich het verschijnsel voordeed, dat de oude hond zienderoogen weder krachtiger werd, terwijl de jonge hond klaarblijkelijk geen nadeelige gevolgen van het oude hart onder- voud, waaruit de professor afleidt, dat de natuurlijke en krachtige lichaamssappen van het jonge beest een gunstigen invloed op het oude hart oefenden. Prof. Carell twijfelt er niet aan, of het zou in de toekomst ook mogelijk zijn menschen een ander hart te geven. Daartoe zou dan het hart van jonge apen gebruikt moeten worden. Dat is nu de remedie, welke *e op het oog hebben tegen alle maat schappelijke kwalen en menscheltjke misbaksels. Men moet aan menschen echter geen apenhart geven, maar men moet ze onderling, voor zoover noodig, van hart doen verwisselen. Als de politie bij een rel een stel communisten en fascisten heeft opge pakt, moet ze die lui aanstonds tiaar de chiru:chische afdeeling. van het Ziekenhuis laten vervoeren en in elk communistenlijf een fascistenhart laten planten en omgekeerd. Een fascistengeest, geleid door een com- munistenhar', krijgt door ntvelleering ongetwijfeld iets schaapachtigs. De harten der leden van de com missie-Weker moeten worden over geplant in de lichamen der departe mentshoofden, die baantjes hebben te vergeven en samen te voegen. VENRAY. 23 Juli 1932. Het Ruiterfeest te Ven ray. Hoewel het weer Zondagmorgen niet veel beloofde, is het Ruiterfeest in den middag alhier gehouden, buitengewoon goed gedaagd en door duizenden bijgewoond. Omstreeks 3 uur vereenigde zich op het Henseniusplein de ruiter- vereenigingen uit Venray, Castenray, America en Deurne en trok men voorafgegaaa door onze Fanfare en de Jury, gezeten in landauwer, door Venray's straten naar het Sportterrein. Hier was alles, dank zij de goede zorgen van bestuur en leden, tot in de puntjes geregeld Na een woord van welkom, door den Heer Jan Poels, werd begonnen met de af- werKing van het varieerende pro* gramma. De uitslagen waren als volgt No. 1. Harddraven voor alle ras sen, voor leden der vereeniging le prijs Jac. Goumans, Venray; 2e M. DiDghs, Castenray; 3e P. Rambaghs, Castenray; 4e H. Asselbergs, Scheide; 5e P. J. Willems, Weverslo. No. 2 Harddraven Landbouw- paarden ^B.T.). voor leden der ver eeniging le prijs J. v. Dijk, Heide; 2e J. Philipsen, Castenray; 3e M. Friezen, Castenray; 4e Willems, Castenray; 5e A. Verheijen, Oostrum. No. 3. Rennen voor alle rassen, voor leden der vereeDiging le prijs Th. Strijbos, Castenray; 2e Jac. Gou mans, Venray; 3e R. Rambaghs, Castenray; 4e P. Willems, Weverslo; 5e Philipsen, Klein-Oirlo. No. 4. Harddraven landbouw- paardenle prijs Jac. Goumans, Venray; 2e Franssen, Vortum; 3e M. Dinghs, Castenray; 4e H. Asselb3rgs, Scheide; 5e T. Nilissen, Vortum. No. 5. Scboondraven, iugespannen in twee- of vierwielige wagen le prijs W. v. d. Wildenberg, Eind hoven; 2e H. Poels, Swalmen; 3e H. Asselberghs, Scheide. No. 7. Harddraven voor alle rassen: le prijs Gelissen, Beek (L,); 2e Jac. Goumans, Venray; 3e Franssen, Vortum. No. 8. Rennen voor alle rassen: le prijs Hans Atuberg, Krefeld 2e G. Peeters, Hüim; 3e H. Emmers, Hülm. No. 9. Draven voor sulky of ODder den man le prijs A. Démandt, Beek (L.); 2e Gelissen, Beek (L.); 3e Jac. Goumans, Venray; 4e Frans sen, Vortum. No. 10. Rennen met hindernissen; le prijs G. Gabriels, Atcen; 2e H. Emmers, Hülm; 3e G. Peeters, Hülm; 4e T. Loijen, Blerick. Troostrennen van no. 10le prijs Gabriels, Arcen; 2e Peschgens, Aide kerk. No. 11. Springconcours: le prijs H. Poels, Swaimen; 2e P. Rambaghs, Castenray; 3e M. v. Stiphout, St. Oedenrode; 4e Strijbos, Castenray. De fa. Schobbers alhier zorgde gedurende de wedstrijden door mid del vaa een Waldorp-installatie voor de onmisbare muziek. Bij het rennen hadden jammer genoeg een paar ongelukken plaats. De eerste ruiter, die kwam te vallen, kon zonder letsel wederom beginnen, de tweede bekwam echter een arm breuk, terwijl de derde een lichte hersenschudding opliep. Dr. Vercauteren verleende direct geneeskundige huip. Overigens kan onze Ruitersclub met trots op dit feest terugzien, dat jaarlijks meer en meer belangstelling trekt. Nationaal Congres te Veuray voor Jongens der Derde Orde van Sint Fraucisous. Op voorbeeld van de Katholieke dagbladen vermelden wij gaarne het volgende. De laatste trommelslag! Wie kan moet komen op onze congresdag op 15 Aug. in Venray, want hij moet slagen minstens zoo goed als de vorige, 't Wordt 'n echte dag voor en door die echt enthousiaste vol gelingen van Sint Frans We begin nen de dag met de II. Mis in de Paterskerk waaronder een toespraak door Pater Anacl. Nielen O F.M. Onder de plechtigheid zingen we bekeode liederen en brengen onder de consecratie de vaandelgroet. Oir. 11 uur wordt een vergadering ge houden in het gymnasium der Paters Spreker; Andrè Versteeg; onderwerp: De Tertiaris thuis. Na een flink diner gaan we in optocht naar het Maria-oord Oostrum en vervolgens naar de Sint-Willibrorduskapel, on der de auspiciën van den Hoogwel geboren Heer Baron van Geisteren. Daar houdt P. Voestermans Jr. een causerie: Sint Wil ibrordus en wij. Als we stevig gepicnict hebben brengen auto's ons om 17.45 naar het station. Allemaal vol enthousias me hoor! De opkomst kan nooit te groot zijn. Herwonnen Levenskracht. De Zondag gehouden speldjesdag ten bate van Herwonnen Levens kracht heeft alhier opgebracht de mooie som van f 154,14i/s. Missiebusje gestolen. Zondag j.l. is tijdens of vlak vóór de Rennen uit het Patronaatsgebouw een bijna vol Missiebusje gestolen. VJen heeft wel een paar verdachte peisonen het gebouw zien binnen sluipen, maar het overtuigend bewijs van hun verfoeilijke daal is nog niet geleverd.

Peel en Maas | 1932 | | pagina 1