Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
JACfQMft:
UITNOODIGING
torn
fV00!5DEELIGSr/ï
immasxl
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Non Possumus.
Buitenl. nieuws.
Ons Weekpraatje.
Varia.
Provinciaal Nieuws
Zaterdag 16 Januari,1932
Drie en vijftigste^Jaargang No. 3
manufactur&n)
BLIJKEN 1
TOCH HET
EEL EN MAAS
J> MANUFACTUREN
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVERTENTIEN1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7'ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNOKHOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent 7?
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent j
lol hel hitwonen van eene Vergadering
in de Palronaalszaai. Woensdag 20 Jan.
7 uur. lol eene bespreking over even-
lueele steun aan land- en tuinbouwers.
Zooals de meesten Uwer bekend is, is in de laatste zitting
der Provinciale Staten van Limburg een voorstel van Ged
Staten goedgekeurd, dat tot strekking heeft land- en tuinbouwers,
die door de Crisis in financieele moeilijkheid zijn geraakt en
door spoedige hulp nog te redden zijn, zooveel mogelijk met
voorschotten te helpen Hier is echter de voorwaarde aan ver
bonden, dat ook uit de plaatsen zelve steun wordt verleend.
Waar de hulp voor sommige dezer landbouwers dringend
noodig is, meenen wij, dat het niet alleen nuttig maar ook
noodig is, dat deze zaak eens duidelijk gemaakt en besproken
wordt met de besturen van alle instellingen op wier steun een
beroep wordt gedaan.
Wij noodigen hierbij uit Burgemeester, Wethouders en vol
ledige Gemeenteraad, alle Bestuursleden van de afd. L.LT.B.
en van alle Boerenleenbanken in deze Gemeente, de Besturen
van onze In- en Verkoopvereeniging en van de beide Stoom-
7uivelfabrieken Venray en Oostrum en vooral de Z. E. Heeren
Geestelijke Adviseurs van al deze instellingen. Voor al deze
Heeren zullen plaatsen gereserveerd worden Verder zijn alle
belangstellenden welkom. Hoe meer belangstelling des te beter.
Wij meenen dat het overbodig is te wijzen op de absolute
noodzakelijkheid van steun voor sommige onzer boeren en
rekenen daarom op een flinke opkomst en aller medewerking.
Wie spoedig helpt, helpt dubbel.
JAN POELS.
(Eenige en algemeene uitnoodiging).
Reeds zeer vaak in de geschiedenis
heeft het „Non possumus", d. i. de
verklaring van onmacht om datgene
te doen, wat verlangd werd op ge-
eischt, de schrikkelijkste gevolgen na
zich gesleept.
Het „Non possumus" var» de Ser
vische regceriog als antwoord op
het Oostenrijksche ultimatum is hei
sein geweest voor den jongsten we
reldoorlog. Meestentijds bevatten die
woorden dan ook een gevreesde
verklaring, maar nu eiüddijk werden
zij een verlossende uitspraak, nu de
Duitsche rijkskanselier ze bezigde
ren opzichte van een hervatting der
herstelbetalingen.
Heel de wereld weet, hoe de ver
plichting tot belaling van enorme
scbuldpn, over en weer Duitsch-
tend aan de vroegere geallieerden en
deze wepr aan de Ver. Staten
bet economische wereldbestel ont
wricht houdt en de maatschappelijke
Crisis bij voorduring verergert.
Iedereen weet d^t en toch, omdat
men de consequenties van onderlin
ge schulddelging niet aandurft en
vooral omdat overwingswaan en be
krompen egoisme zich er tegen ver
zetten om den geslagen vijand de
meeste vruchten van zulke schuld
delging te gunnen, daarom laat men
de welvaart der wereld liever ver
gaan. dan de consequenties te aan
vaarden van het eenig reddend be
sluit.
De machthebbers bedisselden weer
een Herstelconferentie, niet om de
zieke wereld door de eenig moge
lij ce operatie voor goed te genezeD,
maar om er weer drankjes te men
gen en nieuwe bloedtransfusies te
ontwerpen, die de lijdende maat
schappij nog een poosje sukkelend
jn het leven zouden kunnen houden
en 4e definitieve saneering uit te
kunnen stellen, tot wéér later J
Maar nu zijn al die wereld-kwak
zalvers in eens aan het schrikken ge
bracht door den Duitschen Michel
wien men jaren lang het bloed af
tapte op door transfusie het zieke
wereldje draaiende te kunnen houden.
„Non possumus", zei Btüniog,
nu niet en over drie jaar niet en
nóóit meer Het beetje bloed, dat
haar nog rest, heeft Duitschland
zelf noodig en de wereld kan er niet
mee gebaat zijn.
Of Brüning den moed tot die ver
klaring van zich zelf heeft, of dat
het hier den moed van Hittler-wan-
hoop betreft, doet weinig ter zake.
De verklaring is er en de mensch-
heid kan er mee gehaat zijn, omdat
de aarzelende werelddoktoren er
door gedreven zullen worden tot het
inzicht, dat ze dat andere genees
middel te baat zullen moeten nemen
dat een defitief herstel kan bewerken,
maar dat ze uit halfslachtigheid wil
den reserveeren voor het uiterste
moment van noodzaak.
Alles, wat werelddokter is. knikte
toen Brüning gesproken had, maar
ze maakten tevens een gebaar van
afgrijzen,
„Zoo vlak-weg zegt men de din
gen niet in de diplomatie" heette
het. „Meer dan ooit", zei de voor
zichtige dokter Mac Donald, „is nu
de Herstelconferentie noodig".
Als we den Duitschen Michel
maar eenmaal in de consultkamer
hebben, zoo denkt hij, dan is hij
misschien nog wel te bepraten om
zich nog voor enkele jaren voor
onzen transfusiedienst" beschikbaar te
houdeD, al het maar voor
den schijn".
Maar de menschheid hoopt, dat
het slachtoffer voet bij stuk zal hou
den, opdat de maatschappij eindelijk
eens van haar onzekerheidslot worde
verlost.
Het mes moet er in, de zieke
plekken moeten worden uitgesneden,
opdat de wereld weer leve door
haar eigen gezond bloed.
Dat is een algemeen belang, dus
ook voor ons lend.
Het is een waandenkbeeld, te
meenen, dat de wereld door Duitsche
betalingen te redden zou zijn* Zelfs
geen Fransche of Amerikaansche
wereld. Duitschland is arm op het
oogeoblik en als het over eenige
jaren weer in staat zou zijn om haar
schulden te voldoen, dan zou dat
zijn uit de welvaart, die het uit
andere landen had geroofd Geld
groeit niet aan en het arme Duitsch
land van heden kan over enkele jaren
onmogelijk rijk zijn uit zich zelve.
Rijkskanselier dr. Brüning zei het
zoo klaar bij het jaarlijksch banket
van de Amerikaansche Kamer van
Koophandel te Berlijn, op 12 Dec.
j.l.
„Duitschland kan haar schulden
slechts betalen uit de overschotten
op den uitvoer. Men staat thans voor
deze beslissing ól men late Duitsch
land uitvoeren, óf men belemmere
den uitvoer, doch dan maken de
schuldeischers zelf de betaling der
schulden onmogelijk."
Natuurlijk wensch» men geen geld
van Duitschland, dat men eerst zelf
moet voorschieten uit eigen wel
vaartsbronnen van handel en industrie
Toen liet Brüning zijn „Non
possumus" hooren, Het is alles heel
logisch.
En het is alleen de logica der
feiten, waarvoor de politieke kwak
zalvers zullen moeten zwichten.
Duitschland betaalt niet meer voor
herstel. Briand gaat heen. Hindenburg
wil men doen blijven. Japan blijft in
Mandsjoerijë. Een gelukkige redding.
Pech van Sarassani.
Als een bom viel het woord van
dr. Brüning in het internationale
diplomatengezelschap, het heel duide
lijke woord van we betalen niet
meer We hebben genoeg betaald,
denken de Duitschers, en al die
schuldverplichtingen houden den
economischen toestand in het rijk en
in de wereld ontwricht De diplo
maten schrokken, want ze waren
juist aan het prakkezeeren. hoe ze
de oplossing der moeilijkheden weer
een paar jaar konden verschuiven.
Het schijnt echter, dat op het oogen-
b!ik een ieder weer min of meer
verheugd is, dat het groote woord
er eindelijk uit is en dat de wereld
niet langer rekening hoeft te houden
met fictieve schatten, die toch nim
mer aan de oppervlakte der realiteit
kunnen worden gebracht.
Men weet nu niet goed, wat men
mei de Herstelconferentie aan moet,
ze zal wel enkele weken worden
uitgesteld. Hoe de verhoudingen zich
zullen ontwikkelen, hangt voor een
groot deel van de Ver. Staten af,
de schuldeischende mogendheid der
overige wereld. De vroegere gealli
eerden zeggen ais Duitschland niet
betaalt, dan kunnen wij ook onze
schulden aan Amerika niet afdoen.
Indien Uncle Sam dat nu maar wilde
slikken, dan openen zich perspectie
ven van economische herleving 1
Het rommelt andets overal aan
den politieken hemel van Europa. ïn
Duitschland loopt Hindenburg's
ambtsperiode ten einde en om nu
binnenlandsche verwikkelingen te
vermijden, als straks alle aandacht
aan intertionale onderhandelingen
moet worden geschonken, daarom
probeerde rijkskanselier Brüning de
partijen van midden en rechts te be
wegen om de ambtsperiode van den
president bij Rijksdagbesiuit te ver
lengen. waarvoor een twee derde
meerderheid benoodigd is. De Nazis
en de Duitsch Nationalen echter
wilden niet meewerken. Het volk
moet kiezen, zeiden ze. Ze willen
het politieke leven kokende houdeD.
om er hun eigen worst in te gaten.
In Frankrijk is het kabioet-Laval
demissionair. Dat kwam door Ma-
ginot's overlijden. De genoemde was
minister van Oorlog. Briand nam
daarop een beetje zonderlinge hou
ding aan. Hij wilde om gezondheids
redenen aftreden, maar later wilde
hij weer niet, omdat niet hetgeheele
kabinet met hem aftrad. Tenslotte
heeft het heele ministerie toen toch
haar ontslag ingediend. De groo'e
moeilijkheid is thans de bezetting van
Buitenlandsche ZakeD. Herriot zou
geweigerd hebben. Trouwens alle
partijen van links weigeren om aan
de verbreeding van den grondslag
van Laval's kabinet mee te werken,
de nieuwe verkiezingen zijn in 'l
zicht en dan is een oppositiepartij
toch altijd het voordeeligst uit Alles
zal dus wel op een gereconstrueerd
kabinet-Laval uitdraaien.
De Japansche legers blijven Mand
sjoerijë steeds verder binnendringen,
steeds maar „bandieten" voor zich
uitdrijvend. Maar van de week kre
gen ze toch even klop vaa die
bandieten
Aan de nota der Ver. Staten
hebben de Japanners zich al even
min wat gelegen laten liggen als aan
de bevelen en beslissingen van den
^olkcDbondsraad.
Vodjes papier hebben geen waarde
in den oorlog, of zooals dat te
genwoordig heet in den strijd
tegen bandieten.
Wonderbaar was de redding deze
week van zeven der vijftien bedol
ven 'mijnwerkers in Beuthen, wier
dood we in een vorig overzicht nog
betreurden. Zeven dagen hebben ze
opgesloten gezeten in de ingewanden
der aarde en nu kwamen ze plots
weer in het licht en het leven.
Men kan begrijpen, wat een
vreugde dat gaf voor de geredden
en voor heel de bevolking vaa het
plaatsje.
Aanstonds zijn de redders met
nieuwen moed, maar getemperd ver
trouwen, voortgegaan met de red
dingswerkzaamheden ter bevrijding
der overige slachtoffers.
Eindigden we ens binnenlandsch
overzicht met het memoreeren van
een brand, met hetzelfde besluiten
we ook onze buitenlandsche kroniek.
En toch is het een goede bekende
van ons, die in het buitenland door
brand werd benadeeld Sarassani. de
circuskoning Hij heeft ook zeer
yan de crisis te lijden en schijnt met
onttroaning te worden bedreigd; zijn
„spul" is te koop 1 Nu sloegen van
de week in Antwerpen ook de
vlammen nog uit, waardoor Sarassa
ni misschien groote schade
leed, enkele beesten omkwamen, en
veel leden van het personeel hun
hehben en houden verloren.
Statistieken zijn vaak even leer
zaam als dor. En soms laten ze wat
lang op zich wachten. Eerst nu b.v.
konden we beschikken over de ge
gevens omtrent het hoofdstedelijke
ambtenarenheir in 1930. Weieerden,
dat op het einde van dat jaar de
gemeente Amsterdam een leger van
10191 ambtenaren rijk was, onder
welk getal niet begrepen is de divisie
onderwijskrachten.
We leerden voorts, dat het hoofd
stedelijke ambtenarenleger wordt
onderscheiden in een corps vaste
ambtenaren, ten getale van 8355 en
een bataljon z.g. vast-losse ambte
naren, groot 1836 man.
Als we spreken van man sterkïe,
zijn we eigenlijk onjuist, want van
het vaste corps bestaat 12 pet uit
vrouwen en van het vast-losse corps
55 pet.
Die percentages vooral hebben
ons verontrust. We hebben zeer veel
met de vrouwen op, maar kunnen
ze over het algemeen toch meer
waardeeren in de huishouding dan
als ambtenaressen.
Heel de wereld speurt naar de
oorzaken der groote werkloosheid
onder de mannen. We bestudeeren
de gevolgen van de voortschrijdende
mechanisatie in dat verband, effiency,
rationalisatie en andere geleerde
zaken, maar bijna nimmer doordrin
gen we ons van de gevolgen van
het feminisme in verband met de
huidige maatschappelijke ontwrichting
Nu is het volkomen onnoodig om
tegenover ons het „recht" te komen
verdedigen van vrouwen en meisjes
om zich een zelfstandige positie in
de maatschappij te verwerven. Wat
dat betreft, zwaaien we aanstonds
met de witte vlag en geven we ons
over, op genade of ongenade. We
willen de zaak alleen van den maat-
schappelijk-practischen kant bezien.
Het is vrijwel nog regel en geldt
nog min of meer als behoorlijk, dat
de man poogt om in het levens
onderhoud van het gezin te voor
zien en het lijkt ods daarom logisch,
dat in de maatschappij aan mannen
voorkeur wordt gegeven voor de
vervulling van betrekkingen, die hun
geëigend zijn. Een man werkloos,
beteekent ais regel nood voor een
gezin een vrouw of meisje zonder
maatschappelijke betrekking sleept als
regel niet anderen in haar zorgen
mee. We weten, dat er uitzonderin
gen zijnwe weten, dat ook vele
vrouwen voor zich en een gezin den
kost moeten verdienen, aan haar
misgunt Diemand haar plaats, waar
deze ook zij. Maar we hebben het
over regelen. Als aan mannen, waar
dat mogelijk is, voorkeur wordt ge
geven, dan zullen ook meerdere
vrouwen dan thans in de gelegenheid
komen om in het huwelijk hare be
stemming te volgen. De meeste
vrouwen willen dat ook nog steeds,
maar millioenen mannen ter wereld
wachten z ch nu wel om een vrouw
aan hun onzeker lot te verbinden.
Sedert het begin van den oorlog
vooral, zijn steeds meer vrouwen
geplaatst in betrekkingen, die voor
heen slechts door mannelijk personeel
weiden vervuld. Het aantal vrouwe
lijke onderwijzers is sterk toege
nomen op kantoren en bureaux
waren twintig jaar geleden zoo goed
als geen vrouwen te vinden als
winkeljuffrouwen trof men ze nog
spaarzaam aanals kellnerinnen
drukten ze een cachet op de betref
fende zaak, dat fatsoenlijke lieden
buiten deed blijven. Dat is nu alle
maal heel anders in alle genoemde
zaken vormen vrouwen tegenwoordig
de meerdetheid.
We namen willekeurig het avond
blad ter band van een Amsterdam-
sche krant van den dag, waarop we
deze beschouwing schreven. Op zes
kantoceu werd een steno-typist ge
vraagd of een boekhouder, in twee
gevallen moest de functionaris een
mannelijk persoon zijn, in één geval
mocht deze desnoods een
mannelijk bediende wezen, maar in
drie zaken kon de betrekking alleen
door een vrouw worden verkregen.
En het waren geenszins jODgste-
bedienden-postjes, waarom het ging.
Een vrouw werd gevraagd als boek
houdster „in een groote zaak, gewend
moest ze zijn zelfstandig te
werken" en voor een andere zaak
moest de sollicitante „minstens 25
jaar oud" zijn. Vier winkelbedienden
werden in hetzelfde blad gevraagd,
het mochten slechts vrouwen zijn.
We vreezeD, dat de percentages,
geldende voor het Amsterdamsche
ambtenarencorps, wel zoo ongeveer
zullen opgaan voor alle bureaux en
kantoren samen. Dan wordt het een
kwestie van tienduizenden betrek
kingen, waaruit in ons land de
mannen door de vrouwen zijn ver
drongen. Ware dat niet het geval,
het beeld onzer maatschappelijke
crisis zou een heel ander aanzien
hebben.
Van politiek-rechtsche zijde heeft
men zich langen tijd verzet tegen het
binnendringen van vrouwen in man
nelijke werkgelegenheid, niet altijd
met hartstocht en nog minder met
veel succes. Maar in den laatsten
tijd gaan ook in liberale kringen
stemmen op tegen bet geschetste
soort feminisme,
De heer Hans b.v., de voorzitter
van den Ned. Journalistenkring, stelde
nog dezer dagen in „De avondpost"
vast
„Dat de over groote meerderheid,
niet alleen van de vrouwen, maar
ook van de mannen onder de libe
ralen in hun hart van het oud-
feminisme niets moeten hebben.
Hoe. in 's hemels naam, kan
iemand dit tegenspreken Men hoort
het aan alle kanten, al wordt er in
het openbaar om politieke redenen
gezwegen. Men zal ons in dit opzicht
niets, maar dan ook niets diets
maken. De overgroote meerderheid
der liberalen staat in persoonlijke
overtuiging tegenover het oud-femi
nismetegenover den arbeid der
gehuwde vrouw tegenover het
voordringen der vrouw in allerlei
functies, waarin zij niet hoort. Zoo
is de werkelijkheid en niet anders/
We zouden niet graag een revolutie
willen ontketenen tegen de vrouwen,
arbeidende in openbare functies of
in bedrijven, maar dat men vooral
in dezen tijd bij voorkomende
vacatures zoo mogelijk voorkeur
geve aan mannen, om redenen
van maatschappelijke orde.
Zoo is T.
Korte baren,
Korte rokjes.
Beige kousjes,
Wintersokjes,
Schoentjes van
Het fijDste lak,
Pronkjuweel met
Hoogen hak.
De grimage in
Het tascbje.
Loopend met
Een dribbelpasje.
Rooie lipjes
Om den mond,
Lonkjes strooien
In het rond.
Chique vos of
Prachtbontkraag
Dat is 't meisje
Van vandaag.
Keurig dansen
Tiptop cbansen
Veel op „dancings"
Weinig thuis
Zelden slechts in
Kerk of kluis
Dol op bioscoop
Of pretje
In zijo jas
E>n chipue pochetje
Praten steeds van
„Goal" of „bal"
■Voetbalspel
„Het hoogst van al"
„Doppen" voor het
Kleinste meisje
Gauw verliefd
En gauw van 't wijsje
Lak aan ied're levensvraag
Da's de jongen
Van vandaag.
o—
Als die twee in
't bootje stappen
Nu dan zul je ook
Wel snappen
Dat 't geluk al
Ras verdwijnt.
En de liefde
Spoedig kwijnt.
Dan wordt „Kindje"
Spoedig „vrouw"
Dan scheldt schatje
„Jij en jou"
Dan is 't kibb'Ien
Alle dagen
Als onnoczel
Kleine blagen
Zijn z'elkander
Tot een plaag
Dat is 't Huwelijk
Van vandaag
(BI. SEIN)
VENRAY. 16 Januari 1932
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter openbare kennis,
dat is ingekomen een verzoek van
Sebastiaan Ruttec, landbouwer,
wonende te Venray, om vergunning
voor den verkoop van sterken drank
in het klein voor de benedenvoor
kamer van het huis, plaatselijk gemerkt
Heide L. 53.
Binnen twee weken na de dag-
teekening dezer bekendmaking kan
eenieder tegen het vetleenen van dit
verlof schriftelijke bezwaren indienen.
Venray. 12 Januari 1932.
Burgemeester en Wethouders voorn.
O. VAN DE LOO.
De Secretaris.
VAN HAAREN.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter openbare kennis,
dat is ingekomen een verzoek van
Johannes Jacobus Coenders, molenaar,
wonende te Venray. om verlof voor
den verkoop van alcoholhoudenden
drank, anderen dan sterken drank
voor de benedenvoorkamer van het
huis. plaatselijk gemerkt Patcrslaan 1.
Binnen twee weken na de dag-
teekening dezer bekendmaking kan
eenieder tegen het verleenen van dit
verlof schriftelijk bezwaren indienen.
Venray, 12 Januari 1932.
Burgemeester en Wethouders van
Venray,
O. VAN DE LOO.
De Secretaris,
VAN HAAREN.
BELASTING OP HONDEN.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen in herinnering dat
de aangifte voor de belasting op de
honden moet geschieden ten kantore
van den Gemeente-Ontvanger vóór
1 Februari a.s.
De aangifte kan geschieden eiken
werkdag des voormiddags tusschen
9 en 12 uur. Speciaal wordt hier
voor zitting gehouden op Maandag
25 Januari a.s.
Venray 13 Jaiuar: 1932.
Burgemeester en Wethouders voorn.
O. VAN DE LOO.
De Secretaris
VAN HAAREN.
H. Familie te Venray.
Zondag 31 Januari a.s. zal de H,
Familie haar jaarlijksch opdrachtfeest
vieren. Dit zal echter dit jaar met
meet dan gewonen luister gebeuren.
Voor vier mannen is het dien dag
hun gouden feest als lid van de
Aartsbroederschap. n.l. voor de
Heeren Gerard Vergeld, Henri Lin-
ders, Martinus van Beesel en Peter
Joh. Verblakt.
Zijne Hoogwaardige Excellentie
Mgr. Verriet zal ODder het plechtige
pontificale Lof op dien Zondag eerst
aan deze mannen de gouden medaille
uitreiken, daarna aan de nieuwe
leden de medaille vaa lidmaatschap
opspelden.
De beroemde pater Callpwaert
O.P. uit Gent (België) zal Vrijdag
avond, 29 Januari, met een groote
predikatie in de parochiekerk het
feesttriduum openen.
Reeds is er van verschillende zijden,
die er iets van gehoord hadden, dat
deze predikant van internationale
vermaardheid.de predikaties 's avonds
zou houden, gevraagd, of alleen de
kerk dan toegankelijk zou zijn voor
d^ mannen der H. Famillie. Naar wij
vernemen heeft het bestuur geen be
zwaar, dat ook andere komen luiste
ren, mits deze niet de plaatsen inne
men van de mannen der Familie.
De hoofdbeuk wordt heelemaal inge
nomen door leden, de zijbeuken ook
al grootendeels, maar met wat in
schikkelijkheid zijn daar toch nog
een groot aantal zitplaatsen beschik
baar.
Paters Minderbroeders.
De Hoogeerw Pater Provinciaal
der Minderbroeders heeft benoemd
tot professor in de Schriftuur, in het
studiehuis der Orde te Wijchen,
Pater Dr. Isaias Onings.
Pater I. Onings promoveerde in
1927 aan de Universiteit te Leuven
in de Theologie. Sindsdien verbleef
hij te Venray, waar hij kerkelijke
geschiedenis en Hebreeuwsche taal
doceerde aan de fraters theologanten.
Wij wijzen nog eens op de
uitnoodiging tot het bijwonen voor
't vormen van 'n Crisis-Comité voor
onze landbouwers in 't Patronaat op
Woensdag 20 Januari a s.
Waar de moeilijkheden van onze
landbouwers de laatste tijden zich
voortdurend hebben verergerd, zal
deze bijeenkomst van groote beteke
nis zijn voor onre noodlijdende kleine
boeren Wij sporen dan allen nog
eens bijzonder aan deze vergadering
bij te wonen.
Bij het deze week gehouden
Godsdienstexamen, Diploma B, slaag
den o.m. Mej. Derks, Leunen, en de
dames J. Esser, A. Rous, H. van
Rijswijck, M. Smeets van alhier.
De geslaagden van harte proficiat!
Onze oud-dorpsgenoot de heer
A. J. Kersten, voorheen Rijksklerk
der Registratie en Domeinen te Horst,
thans te Doetichem, slaagde te Den
Haag voor het examen van adjunc-
commies der Registratie en Domeinen.
Op Dryfzatd"
Nogmaals vestigen wij de aan
dacht op het mooie tooneelstuk
„Op Drijfzand dat vandag, Zater
dag, 16 Jan. gespeeld wordt in het
St- Antonius-Patronaat door de
Tooneeldub van de schutterij
„Sint Anna".
De patronaatszaal zal vol worden,
want le het stuk is mooi en wordt
goed gespeeld, zooals gebleken, is
bij de eerste opvoering men krijgt
dus waar voor z'n geld en 2e de
opbrengst is ten bate van het patro
naat men doet dus bovendien een
goed werk.
Voor het Bossehe Gerechts
hof stond Maandag terecht: M. V. F.
kooman, Venray. door de Rechtbank