Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken. JACfQMft: UITNOODIGING torn fV00!5DEELIGSr/ï immasxl Dit nummer bestaat uit TWEE bladen. Non Possumus. Buitenl. nieuws. Ons Weekpraatje. Varia. Provinciaal Nieuws Zaterdag 16 Januari,1932 Drie en vijftigste^Jaargang No. 3 manufactur&n) BLIJKEN 1 TOCH HET EEL EN MAAS J> MANUFACTUREN BLIJKEN TOCH HET PRIJS DER ADVERTENTIEN1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7'ct. bij abonnement lagere tarieven. Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNOKHOF VENRAY Telefoon 51 GIRO 150652 ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent 7? voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent j lol hel hitwonen van eene Vergadering in de Palronaalszaai. Woensdag 20 Jan. 7 uur. lol eene bespreking over even- lueele steun aan land- en tuinbouwers. Zooals de meesten Uwer bekend is, is in de laatste zitting der Provinciale Staten van Limburg een voorstel van Ged Staten goedgekeurd, dat tot strekking heeft land- en tuinbouwers, die door de Crisis in financieele moeilijkheid zijn geraakt en door spoedige hulp nog te redden zijn, zooveel mogelijk met voorschotten te helpen Hier is echter de voorwaarde aan ver bonden, dat ook uit de plaatsen zelve steun wordt verleend. Waar de hulp voor sommige dezer landbouwers dringend noodig is, meenen wij, dat het niet alleen nuttig maar ook noodig is, dat deze zaak eens duidelijk gemaakt en besproken wordt met de besturen van alle instellingen op wier steun een beroep wordt gedaan. Wij noodigen hierbij uit Burgemeester, Wethouders en vol ledige Gemeenteraad, alle Bestuursleden van de afd. L.LT.B. en van alle Boerenleenbanken in deze Gemeente, de Besturen van onze In- en Verkoopvereeniging en van de beide Stoom- 7uivelfabrieken Venray en Oostrum en vooral de Z. E. Heeren Geestelijke Adviseurs van al deze instellingen. Voor al deze Heeren zullen plaatsen gereserveerd worden Verder zijn alle belangstellenden welkom. Hoe meer belangstelling des te beter. Wij meenen dat het overbodig is te wijzen op de absolute noodzakelijkheid van steun voor sommige onzer boeren en rekenen daarom op een flinke opkomst en aller medewerking. Wie spoedig helpt, helpt dubbel. JAN POELS. (Eenige en algemeene uitnoodiging). Reeds zeer vaak in de geschiedenis heeft het „Non possumus", d. i. de verklaring van onmacht om datgene te doen, wat verlangd werd op ge- eischt, de schrikkelijkste gevolgen na zich gesleept. Het „Non possumus" var» de Ser vische regceriog als antwoord op het Oostenrijksche ultimatum is hei sein geweest voor den jongsten we reldoorlog. Meestentijds bevatten die woorden dan ook een gevreesde verklaring, maar nu eiüddijk werden zij een verlossende uitspraak, nu de Duitsche rijkskanselier ze bezigde ren opzichte van een hervatting der herstelbetalingen. Heel de wereld weet, hoe de ver plichting tot belaling van enorme scbuldpn, over en weer Duitsch- tend aan de vroegere geallieerden en deze wepr aan de Ver. Staten bet economische wereldbestel ont wricht houdt en de maatschappelijke Crisis bij voorduring verergert. Iedereen weet d^t en toch, omdat men de consequenties van onderlin ge schulddelging niet aandurft en vooral omdat overwingswaan en be krompen egoisme zich er tegen ver zetten om den geslagen vijand de meeste vruchten van zulke schuld delging te gunnen, daarom laat men de welvaart der wereld liever ver gaan. dan de consequenties te aan vaarden van het eenig reddend be sluit. De machthebbers bedisselden weer een Herstelconferentie, niet om de zieke wereld door de eenig moge lij ce operatie voor goed te genezeD, maar om er weer drankjes te men gen en nieuwe bloedtransfusies te ontwerpen, die de lijdende maat schappij nog een poosje sukkelend jn het leven zouden kunnen houden en 4e definitieve saneering uit te kunnen stellen, tot wéér later J Maar nu zijn al die wereld-kwak zalvers in eens aan het schrikken ge bracht door den Duitschen Michel wien men jaren lang het bloed af tapte op door transfusie het zieke wereldje draaiende te kunnen houden. „Non possumus", zei Btüniog, nu niet en over drie jaar niet en nóóit meer Het beetje bloed, dat haar nog rest, heeft Duitschland zelf noodig en de wereld kan er niet mee gebaat zijn. Of Brüning den moed tot die ver klaring van zich zelf heeft, of dat het hier den moed van Hittler-wan- hoop betreft, doet weinig ter zake. De verklaring is er en de mensch- heid kan er mee gehaat zijn, omdat de aarzelende werelddoktoren er door gedreven zullen worden tot het inzicht, dat ze dat andere genees middel te baat zullen moeten nemen dat een defitief herstel kan bewerken, maar dat ze uit halfslachtigheid wil den reserveeren voor het uiterste moment van noodzaak. Alles, wat werelddokter is. knikte toen Brüning gesproken had, maar ze maakten tevens een gebaar van afgrijzen, „Zoo vlak-weg zegt men de din gen niet in de diplomatie" heette het. „Meer dan ooit", zei de voor zichtige dokter Mac Donald, „is nu de Herstelconferentie noodig". Als we den Duitschen Michel maar eenmaal in de consultkamer hebben, zoo denkt hij, dan is hij misschien nog wel te bepraten om zich nog voor enkele jaren voor onzen transfusiedienst" beschikbaar te houdeD, al het maar voor den schijn". Maar de menschheid hoopt, dat het slachtoffer voet bij stuk zal hou den, opdat de maatschappij eindelijk eens van haar onzekerheidslot worde verlost. Het mes moet er in, de zieke plekken moeten worden uitgesneden, opdat de wereld weer leve door haar eigen gezond bloed. Dat is een algemeen belang, dus ook voor ons lend. Het is een waandenkbeeld, te meenen, dat de wereld door Duitsche betalingen te redden zou zijn* Zelfs geen Fransche of Amerikaansche wereld. Duitschland is arm op het oogeoblik en als het over eenige jaren weer in staat zou zijn om haar schulden te voldoen, dan zou dat zijn uit de welvaart, die het uit andere landen had geroofd Geld groeit niet aan en het arme Duitsch land van heden kan over enkele jaren onmogelijk rijk zijn uit zich zelve. Rijkskanselier dr. Brüning zei het zoo klaar bij het jaarlijksch banket van de Amerikaansche Kamer van Koophandel te Berlijn, op 12 Dec. j.l. „Duitschland kan haar schulden slechts betalen uit de overschotten op den uitvoer. Men staat thans voor deze beslissing ól men late Duitsch land uitvoeren, óf men belemmere den uitvoer, doch dan maken de schuldeischers zelf de betaling der schulden onmogelijk." Natuurlijk wensch» men geen geld van Duitschland, dat men eerst zelf moet voorschieten uit eigen wel vaartsbronnen van handel en industrie Toen liet Brüning zijn „Non possumus" hooren, Het is alles heel logisch. En het is alleen de logica der feiten, waarvoor de politieke kwak zalvers zullen moeten zwichten. Duitschland betaalt niet meer voor herstel. Briand gaat heen. Hindenburg wil men doen blijven. Japan blijft in Mandsjoerijë. Een gelukkige redding. Pech van Sarassani. Als een bom viel het woord van dr. Brüning in het internationale diplomatengezelschap, het heel duide lijke woord van we betalen niet meer We hebben genoeg betaald, denken de Duitschers, en al die schuldverplichtingen houden den economischen toestand in het rijk en in de wereld ontwricht De diplo maten schrokken, want ze waren juist aan het prakkezeeren. hoe ze de oplossing der moeilijkheden weer een paar jaar konden verschuiven. Het schijnt echter, dat op het oogen- b!ik een ieder weer min of meer verheugd is, dat het groote woord er eindelijk uit is en dat de wereld niet langer rekening hoeft te houden met fictieve schatten, die toch nim mer aan de oppervlakte der realiteit kunnen worden gebracht. Men weet nu niet goed, wat men mei de Herstelconferentie aan moet, ze zal wel enkele weken worden uitgesteld. Hoe de verhoudingen zich zullen ontwikkelen, hangt voor een groot deel van de Ver. Staten af, de schuldeischende mogendheid der overige wereld. De vroegere gealli eerden zeggen ais Duitschland niet betaalt, dan kunnen wij ook onze schulden aan Amerika niet afdoen. Indien Uncle Sam dat nu maar wilde slikken, dan openen zich perspectie ven van economische herleving 1 Het rommelt andets overal aan den politieken hemel van Europa. ïn Duitschland loopt Hindenburg's ambtsperiode ten einde en om nu binnenlandsche verwikkelingen te vermijden, als straks alle aandacht aan intertionale onderhandelingen moet worden geschonken, daarom probeerde rijkskanselier Brüning de partijen van midden en rechts te be wegen om de ambtsperiode van den president bij Rijksdagbesiuit te ver lengen. waarvoor een twee derde meerderheid benoodigd is. De Nazis en de Duitsch Nationalen echter wilden niet meewerken. Het volk moet kiezen, zeiden ze. Ze willen het politieke leven kokende houdeD. om er hun eigen worst in te gaten. In Frankrijk is het kabioet-Laval demissionair. Dat kwam door Ma- ginot's overlijden. De genoemde was minister van Oorlog. Briand nam daarop een beetje zonderlinge hou ding aan. Hij wilde om gezondheids redenen aftreden, maar later wilde hij weer niet, omdat niet hetgeheele kabinet met hem aftrad. Tenslotte heeft het heele ministerie toen toch haar ontslag ingediend. De groo'e moeilijkheid is thans de bezetting van Buitenlandsche ZakeD. Herriot zou geweigerd hebben. Trouwens alle partijen van links weigeren om aan de verbreeding van den grondslag van Laval's kabinet mee te werken, de nieuwe verkiezingen zijn in 'l zicht en dan is een oppositiepartij toch altijd het voordeeligst uit Alles zal dus wel op een gereconstrueerd kabinet-Laval uitdraaien. De Japansche legers blijven Mand sjoerijë steeds verder binnendringen, steeds maar „bandieten" voor zich uitdrijvend. Maar van de week kre gen ze toch even klop vaa die bandieten Aan de nota der Ver. Staten hebben de Japanners zich al even min wat gelegen laten liggen als aan de bevelen en beslissingen van den ^olkcDbondsraad. Vodjes papier hebben geen waarde in den oorlog, of zooals dat te genwoordig heet in den strijd tegen bandieten. Wonderbaar was de redding deze week van zeven der vijftien bedol ven 'mijnwerkers in Beuthen, wier dood we in een vorig overzicht nog betreurden. Zeven dagen hebben ze opgesloten gezeten in de ingewanden der aarde en nu kwamen ze plots weer in het licht en het leven. Men kan begrijpen, wat een vreugde dat gaf voor de geredden en voor heel de bevolking vaa het plaatsje. Aanstonds zijn de redders met nieuwen moed, maar getemperd ver trouwen, voortgegaan met de red dingswerkzaamheden ter bevrijding der overige slachtoffers. Eindigden we ens binnenlandsch overzicht met het memoreeren van een brand, met hetzelfde besluiten we ook onze buitenlandsche kroniek. En toch is het een goede bekende van ons, die in het buitenland door brand werd benadeeld Sarassani. de circuskoning Hij heeft ook zeer yan de crisis te lijden en schijnt met onttroaning te worden bedreigd; zijn „spul" is te koop 1 Nu sloegen van de week in Antwerpen ook de vlammen nog uit, waardoor Sarassa ni misschien groote schade leed, enkele beesten omkwamen, en veel leden van het personeel hun hehben en houden verloren. Statistieken zijn vaak even leer zaam als dor. En soms laten ze wat lang op zich wachten. Eerst nu b.v. konden we beschikken over de ge gevens omtrent het hoofdstedelijke ambtenarenheir in 1930. Weieerden, dat op het einde van dat jaar de gemeente Amsterdam een leger van 10191 ambtenaren rijk was, onder welk getal niet begrepen is de divisie onderwijskrachten. We leerden voorts, dat het hoofd stedelijke ambtenarenleger wordt onderscheiden in een corps vaste ambtenaren, ten getale van 8355 en een bataljon z.g. vast-losse ambte naren, groot 1836 man. Als we spreken van man sterkïe, zijn we eigenlijk onjuist, want van het vaste corps bestaat 12 pet uit vrouwen en van het vast-losse corps 55 pet. Die percentages vooral hebben ons verontrust. We hebben zeer veel met de vrouwen op, maar kunnen ze over het algemeen toch meer waardeeren in de huishouding dan als ambtenaressen. Heel de wereld speurt naar de oorzaken der groote werkloosheid onder de mannen. We bestudeeren de gevolgen van de voortschrijdende mechanisatie in dat verband, effiency, rationalisatie en andere geleerde zaken, maar bijna nimmer doordrin gen we ons van de gevolgen van het feminisme in verband met de huidige maatschappelijke ontwrichting Nu is het volkomen onnoodig om tegenover ons het „recht" te komen verdedigen van vrouwen en meisjes om zich een zelfstandige positie in de maatschappij te verwerven. Wat dat betreft, zwaaien we aanstonds met de witte vlag en geven we ons over, op genade of ongenade. We willen de zaak alleen van den maat- schappelijk-practischen kant bezien. Het is vrijwel nog regel en geldt nog min of meer als behoorlijk, dat de man poogt om in het levens onderhoud van het gezin te voor zien en het lijkt ods daarom logisch, dat in de maatschappij aan mannen voorkeur wordt gegeven voor de vervulling van betrekkingen, die hun geëigend zijn. Een man werkloos, beteekent ais regel nood voor een gezin een vrouw of meisje zonder maatschappelijke betrekking sleept als regel niet anderen in haar zorgen mee. We weten, dat er uitzonderin gen zijnwe weten, dat ook vele vrouwen voor zich en een gezin den kost moeten verdienen, aan haar misgunt Diemand haar plaats, waar deze ook zij. Maar we hebben het over regelen. Als aan mannen, waar dat mogelijk is, voorkeur wordt ge geven, dan zullen ook meerdere vrouwen dan thans in de gelegenheid komen om in het huwelijk hare be stemming te volgen. De meeste vrouwen willen dat ook nog steeds, maar millioenen mannen ter wereld wachten z ch nu wel om een vrouw aan hun onzeker lot te verbinden. Sedert het begin van den oorlog vooral, zijn steeds meer vrouwen geplaatst in betrekkingen, die voor heen slechts door mannelijk personeel weiden vervuld. Het aantal vrouwe lijke onderwijzers is sterk toege nomen op kantoren en bureaux waren twintig jaar geleden zoo goed als geen vrouwen te vinden als winkeljuffrouwen trof men ze nog spaarzaam aanals kellnerinnen drukten ze een cachet op de betref fende zaak, dat fatsoenlijke lieden buiten deed blijven. Dat is nu alle maal heel anders in alle genoemde zaken vormen vrouwen tegenwoordig de meerdetheid. We namen willekeurig het avond blad ter band van een Amsterdam- sche krant van den dag, waarop we deze beschouwing schreven. Op zes kantoceu werd een steno-typist ge vraagd of een boekhouder, in twee gevallen moest de functionaris een mannelijk persoon zijn, in één geval mocht deze desnoods een mannelijk bediende wezen, maar in drie zaken kon de betrekking alleen door een vrouw worden verkregen. En het waren geenszins jODgste- bedienden-postjes, waarom het ging. Een vrouw werd gevraagd als boek houdster „in een groote zaak, gewend moest ze zijn zelfstandig te werken" en voor een andere zaak moest de sollicitante „minstens 25 jaar oud" zijn. Vier winkelbedienden werden in hetzelfde blad gevraagd, het mochten slechts vrouwen zijn. We vreezeD, dat de percentages, geldende voor het Amsterdamsche ambtenarencorps, wel zoo ongeveer zullen opgaan voor alle bureaux en kantoren samen. Dan wordt het een kwestie van tienduizenden betrek kingen, waaruit in ons land de mannen door de vrouwen zijn ver drongen. Ware dat niet het geval, het beeld onzer maatschappelijke crisis zou een heel ander aanzien hebben. Van politiek-rechtsche zijde heeft men zich langen tijd verzet tegen het binnendringen van vrouwen in man nelijke werkgelegenheid, niet altijd met hartstocht en nog minder met veel succes. Maar in den laatsten tijd gaan ook in liberale kringen stemmen op tegen bet geschetste soort feminisme, De heer Hans b.v., de voorzitter van den Ned. Journalistenkring, stelde nog dezer dagen in „De avondpost" vast „Dat de over groote meerderheid, niet alleen van de vrouwen, maar ook van de mannen onder de libe ralen in hun hart van het oud- feminisme niets moeten hebben. Hoe. in 's hemels naam, kan iemand dit tegenspreken Men hoort het aan alle kanten, al wordt er in het openbaar om politieke redenen gezwegen. Men zal ons in dit opzicht niets, maar dan ook niets diets maken. De overgroote meerderheid der liberalen staat in persoonlijke overtuiging tegenover het oud-femi nismetegenover den arbeid der gehuwde vrouw tegenover het voordringen der vrouw in allerlei functies, waarin zij niet hoort. Zoo is de werkelijkheid en niet anders/ We zouden niet graag een revolutie willen ontketenen tegen de vrouwen, arbeidende in openbare functies of in bedrijven, maar dat men vooral in dezen tijd bij voorkomende vacatures zoo mogelijk voorkeur geve aan mannen, om redenen van maatschappelijke orde. Zoo is T. Korte baren, Korte rokjes. Beige kousjes, Wintersokjes, Schoentjes van Het fijDste lak, Pronkjuweel met Hoogen hak. De grimage in Het tascbje. Loopend met Een dribbelpasje. Rooie lipjes Om den mond, Lonkjes strooien In het rond. Chique vos of Prachtbontkraag Dat is 't meisje Van vandaag. Keurig dansen Tiptop cbansen Veel op „dancings" Weinig thuis Zelden slechts in Kerk of kluis Dol op bioscoop Of pretje In zijo jas E>n chipue pochetje Praten steeds van „Goal" of „bal" ■Voetbalspel „Het hoogst van al" „Doppen" voor het Kleinste meisje Gauw verliefd En gauw van 't wijsje Lak aan ied're levensvraag Da's de jongen Van vandaag. o— Als die twee in 't bootje stappen Nu dan zul je ook Wel snappen Dat 't geluk al Ras verdwijnt. En de liefde Spoedig kwijnt. Dan wordt „Kindje" Spoedig „vrouw" Dan scheldt schatje „Jij en jou" Dan is 't kibb'Ien Alle dagen Als onnoczel Kleine blagen Zijn z'elkander Tot een plaag Dat is 't Huwelijk Van vandaag (BI. SEIN) VENRAY. 16 Januari 1932 DRANKWET. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ter openbare kennis, dat is ingekomen een verzoek van Sebastiaan Ruttec, landbouwer, wonende te Venray, om vergunning voor den verkoop van sterken drank in het klein voor de benedenvoor kamer van het huis, plaatselijk gemerkt Heide L. 53. Binnen twee weken na de dag- teekening dezer bekendmaking kan eenieder tegen het vetleenen van dit verlof schriftelijke bezwaren indienen. Venray. 12 Januari 1932. Burgemeester en Wethouders voorn. O. VAN DE LOO. De Secretaris. VAN HAAREN. DRANKWET. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen ter openbare kennis, dat is ingekomen een verzoek van Johannes Jacobus Coenders, molenaar, wonende te Venray. om verlof voor den verkoop van alcoholhoudenden drank, anderen dan sterken drank voor de benedenvoorkamer van het huis. plaatselijk gemerkt Patcrslaan 1. Binnen twee weken na de dag- teekening dezer bekendmaking kan eenieder tegen het verleenen van dit verlof schriftelijk bezwaren indienen. Venray, 12 Januari 1932. Burgemeester en Wethouders van Venray, O. VAN DE LOO. De Secretaris, VAN HAAREN. BELASTING OP HONDEN. Burgemeester en Wethouders van Venray brengen in herinnering dat de aangifte voor de belasting op de honden moet geschieden ten kantore van den Gemeente-Ontvanger vóór 1 Februari a.s. De aangifte kan geschieden eiken werkdag des voormiddags tusschen 9 en 12 uur. Speciaal wordt hier voor zitting gehouden op Maandag 25 Januari a.s. Venray 13 Jaiuar: 1932. Burgemeester en Wethouders voorn. O. VAN DE LOO. De Secretaris VAN HAAREN. H. Familie te Venray. Zondag 31 Januari a.s. zal de H, Familie haar jaarlijksch opdrachtfeest vieren. Dit zal echter dit jaar met meet dan gewonen luister gebeuren. Voor vier mannen is het dien dag hun gouden feest als lid van de Aartsbroederschap. n.l. voor de Heeren Gerard Vergeld, Henri Lin- ders, Martinus van Beesel en Peter Joh. Verblakt. Zijne Hoogwaardige Excellentie Mgr. Verriet zal ODder het plechtige pontificale Lof op dien Zondag eerst aan deze mannen de gouden medaille uitreiken, daarna aan de nieuwe leden de medaille vaa lidmaatschap opspelden. De beroemde pater Callpwaert O.P. uit Gent (België) zal Vrijdag avond, 29 Januari, met een groote predikatie in de parochiekerk het feesttriduum openen. Reeds is er van verschillende zijden, die er iets van gehoord hadden, dat deze predikant van internationale vermaardheid.de predikaties 's avonds zou houden, gevraagd, of alleen de kerk dan toegankelijk zou zijn voor d^ mannen der H. Famillie. Naar wij vernemen heeft het bestuur geen be zwaar, dat ook andere komen luiste ren, mits deze niet de plaatsen inne men van de mannen der Familie. De hoofdbeuk wordt heelemaal inge nomen door leden, de zijbeuken ook al grootendeels, maar met wat in schikkelijkheid zijn daar toch nog een groot aantal zitplaatsen beschik baar. Paters Minderbroeders. De Hoogeerw Pater Provinciaal der Minderbroeders heeft benoemd tot professor in de Schriftuur, in het studiehuis der Orde te Wijchen, Pater Dr. Isaias Onings. Pater I. Onings promoveerde in 1927 aan de Universiteit te Leuven in de Theologie. Sindsdien verbleef hij te Venray, waar hij kerkelijke geschiedenis en Hebreeuwsche taal doceerde aan de fraters theologanten. Wij wijzen nog eens op de uitnoodiging tot het bijwonen voor 't vormen van 'n Crisis-Comité voor onze landbouwers in 't Patronaat op Woensdag 20 Januari a s. Waar de moeilijkheden van onze landbouwers de laatste tijden zich voortdurend hebben verergerd, zal deze bijeenkomst van groote beteke nis zijn voor onre noodlijdende kleine boeren Wij sporen dan allen nog eens bijzonder aan deze vergadering bij te wonen. Bij het deze week gehouden Godsdienstexamen, Diploma B, slaag den o.m. Mej. Derks, Leunen, en de dames J. Esser, A. Rous, H. van Rijswijck, M. Smeets van alhier. De geslaagden van harte proficiat! Onze oud-dorpsgenoot de heer A. J. Kersten, voorheen Rijksklerk der Registratie en Domeinen te Horst, thans te Doetichem, slaagde te Den Haag voor het examen van adjunc- commies der Registratie en Domeinen. Op Dryfzatd" Nogmaals vestigen wij de aan dacht op het mooie tooneelstuk „Op Drijfzand dat vandag, Zater dag, 16 Jan. gespeeld wordt in het St- Antonius-Patronaat door de Tooneeldub van de schutterij „Sint Anna". De patronaatszaal zal vol worden, want le het stuk is mooi en wordt goed gespeeld, zooals gebleken, is bij de eerste opvoering men krijgt dus waar voor z'n geld en 2e de opbrengst is ten bate van het patro naat men doet dus bovendien een goed werk. Voor het Bossehe Gerechts hof stond Maandag terecht: M. V. F. kooman, Venray. door de Rechtbank

Peel en Maas | 1932 | | pagina 1