Weekblad voor VENRAY, HORST en Omstreken.
JACJONtlft
Van Oud tot
Nieuw
Unufactur&n{
NOORDEOJGSTf
ÏVOORDEEUöST/
Dit nummer bestaat
uit TWEE bladen.
Buitenl. nieuws.
Algemeen Week
overzicht.
Ons Weekpraatje.
Provinciaal Nieuws
rijiag 1 Januari
BLIJKEN
TOCH HET
Drie en vijftigste Jaargang No. 1
EEL EN MAA
i)MANUFACTUR£N|
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVERTENTIES 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7,/t ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MUNCKHOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
Nuchter beschouwd, is t'ieuwjaars-
Jag een dag als de o/erige 364
dagen van het jaar. Van Oud tot
Nieuw verspringen we sechts een
etmaal, juist als anders.- alleen de
wereld heeft in haar algenren bestaan
een nieuw mijlpaaltje beeikt, waar
van de plaatsing door en astrono-
mischen kringloop wor.t bepaald.
Omdat wij met de aard meedraaien
daarom ontmoeten ook wij die mijl
paaltjes. Bij zoo'n gelegeiheid zuchten
we eens zwaar om daarnniet zonder
eenige ontroering, de tanden van
magen en vrienden te drukken en
onze beste wenschen tt uiten voor
dezer geestelijke en möerieele wel
vaart.
Het is in vele opzitten goed, dat
die paaltjes daar stan op onzen
levensweg en het is ook goed, dat
we ze niet zonder mer willen pas-
seeren. Een oogenblfcje van rust is
noodig op een groce wandeling en
daartoe nooden on.'die paaltjes. We
zien eens om naar den weg dien we
hebben afgelegd, ferinneren ons een
wijle, wat we daa voor moois heb
ben ontmoet en wlke leelijke dingen
we er aaDschouwien of beleefden
misschien wel'eroorzaakten; dan
wenden we den ilik weer af en zien
we voor ons, n;ar den weg, dien
we verder moefcn gaan. Slechts de
dwazen of boo;en zullen voortgaan
zonder zich de lessen van den afge-
legden weg ten nutte te hebben ge
maakt, - zij struikelen straks weer
over dezelfde soort hindernissen, ruk
ken dezelfcKsihoane bloemen af.
die ze ook Voordien vernielden en
sloffende gian ze verder, het vuil en
de stof met hun voeten om zich
heen stuivLide.
De versljndigen en goedwillenden
nemen de f:ssea uit het verleden
ter harte r.e zullen daardoor op
den nieuwjn weg meer geluk erva
ren, meer schoonheid beleven, min
der beder/en en met grootec vol
doening een nieuwen mijlpaal be
naderen.
Straks staan we allen aan den
ijlpaal J931—1932.
Welnu dan is het goed, dat we
elkaar dear even ophouden, opdat
geen der onzen zorgeloos, of door
zorgen Villoos geworden, voort-
wandelt Dnder de weldaad van de
rust te h \ben gesmaakt en het nut,
dat de overdenking afwerpt, deel
achtig tc üjn geworden,
Verwagen, vrienden en bekenden
bieden evaar daarom bij het schei
den van "iet jaar en bij de intrede
van het lieuwe, hun wenschen.
We zelen die dezer dagen veel
hebben aanhooren en dikwijls
hebben 6 uiten, maar het is geen
monoton, welke nutteloos is, om
dat we steeds door herinnerd
zullen w.den aan de beantwoording
der vragihoe was hef, wat leer
den we, oe kunnen we het nieuwe
jaar betegaan beleven
Voor jcr velen bracht het oude
jaar weij vreugdevols.
Dat w ten deele eigen schuld
en die suld moeten we zeker in
het komie jaar zien te verminderen.
Maai)'.el vreugde moesten we
allen kornissen door omstandig-
he,drén bpn ons om.
We ten allen zelf ons levens
pad, made grond, waarover dat
pad gaawordt ons toegewezen.
Een p. dat over een steenachtigen
boden \tt, kunnen we niet zoo op
fleuren i een weg, welke een
vruchtbe vlakte snijdt, maar altijd
toch kutn we er iets voor deen
om het nzien van een pad of weg
te verfrsn.
Langsin vruchtbare vlakte wil
alles grtfn en bloeien, voor een
dorren Hem moeten we de ge
schikte jntsoorten zoeken en aan
derzelve/erzorging tijd en moeite
besteden
Maar an kunnen de resultaten
ook sch>n zijn.
Op 1 oogenblik loopt veler
lcvenswi over een dorre vlakte.
Welnt laten we dan wat extra
t&oeite cn om dien weg op de
daartoe eest geëigende wijze te
verfraaie
Waar ten rozen groeien,- kan
men nogreugde beleven aan het
eenvoudig Steenbloempje zelfs in
distelen «schoonheid te vinden,
als we deioeite nemen om ze er
in te zoek.
Het is een goede gewoonte, dat
ook de uitgever en de redactie van
een krant tot den lezerskring bij het
wisselen van het jaar hun_ heilwen-
schen richten.
Een gewoonte, dieVgroeit uit de
natuurlijke verhouding.
Het plaatselijk blad vooral is een
goede vertrouwde in het gezin,
de plaatselijke krant hoort tot de
familie.
Zij immers vertelt in haar redactie
en advertentiekolommen, wat de fa
milies ter plaatse onderling beleven
en wat ze elkaar hebben te bieden.
In moeilijke oogenbükken staat de
krant klaar om de kieine gemeen
schap tot onderlingen steun en hulp
op te wekken en ze door een goed
woord moreel te sterken.
De uitgever heeft zijn abonné's
noodig en zijn adverteerders, maar
dezen op hun beurt behoeven de
krant.
We kibbelen op z'n tijd wel eens
met elkaar, zooals men dat in de
beste families doet, maar scheiden
van elkaar, dat doen we nooit,
hoewel we ook niet „aan elkaar ge
trouwd" zijn, zooals dat wel eens
heet.
We hebben in een jaar weer lief
en leed met elkander gedeeld, in
dit jaar helaas wat al te veel van
het laatste.
Maar met moed en vertrouwen,
en sterk door de vereeniging van be
langen, gaan we het nieuwe jaar te
gemoet, waarbij we de heele ge
meenschap van onze lezers en ad
verteerders weer tot steun hopen te
zijn, door samenwerking, voorlichting
en opbeuring.
We zullen van het nieuwe stuic
levensweg iets moois zien te maken,
zoover de omstandigheden dat zul
len veroorloven, al zouden we
zelfs het schoone moeten zoeken in
de distelen.
We wenschen het u allen toe,
dat het u in 1932 waarlijk goed
moge gaan. Dat materieele welvaart
uw deel moge zijn en vooral, dat
een sterk vertrouwen op de uitein
delijke bedoelingen der Voorzienig
heid u een geestelijke rust moge «■er-
schaffen, die het leven ook in tijden
van beproeving minder zwaar zal
maken.
Zóó versta men onzen wensch
Een Gelukkig Nieuwjaar.
Een Zalig Nieuwjaar.
Zonder dat de bijzonderheden er
van precies bekend zijn, wordt het
B.I.B.-rapport, d.i. het rapport der
commissie van de Bank voor Inter
nationale Betalingen, te Bazel, in de
pers druk besproken. Om de zaak
eenigszins te verduidelijken, herinneren
we er aan, dat Duitschland volgens
het Youngplan jaarlijks te betalen
heeft 660 millioen Mark aan z.g.
herstelschuld en die moeten in
ieder geval worden betaald als
mede gemiddeld 1300 millioen Mark
per jaar aan laten we zeggen
oorlogsschuld. Als Duitschland op
een bepaald moment niet in staat is
om de laatst aangegeven betaling te
doen, dan stelt een commissie van
de B.I.B. een onderzoek in naar de
oorzaak daarvan en ze adviseert dan
voor een nadere regeling.
Enfin, ondanks het moeten, heeft
Duitschland in het afgeloopen jaar
ook de eerste betaling niet kunnen
doen, de tweede van zelf evenmin.
Men kent het Hoover moratorium, dat
aan Duitschland voor een jaar, d.i.
tot Juni a s., uitstel verleende. Maar
ook dan zal Duitschland niet kunnen
betalen. De B.I.B.-commissie heeft nu
omtrent Duitschland's in gebreke
blijven gerapporteerd aan de belang
hebbende mogendheden en hoewel
daartoe eigenlijk niet bevoegd
heeft ze te kennen gegeven, dat ook
een hervatting der herstelbetalingen
(660 millioen per jaar) niet mogelijk
zal zijn en dat heel het samenstel
van Duitschland's betalingsplichten
moet worden herzien, onmiddellijk J
„indien men nog erger catastrophe
wil voorkomen en de wereldorde
van totale ontwrichting wil redden."
De enorme sommen, die van
Duitschland aan herstel- en oorlogs
schulden worden geëischt, schaden
alle normale verhoudingen. Men wil
geld pompen uit Duitschland, maar
om te kunnen betalen moet Duitsch
land eerst.... leenen in het buitenland!
Vastgesteld is o.a. in het rapport, dat
Duitschland na den oorlog twee maal
zooveel aan leeningen in het buiten
land opnam, dan het aaa herstel
schulden betaalde
Nn is het zeker, dat Frankrijk,
Engeland en andere landen ook hun
schulden aan elkaar en tesamen aan
Amerika niet kunnen voldoen, wan
neer zij het volle toegewezen pond
niet snijden kunnen uit het lichaam
van den Duitschen Michel.
om dat alles nu te regelen,
daartoe zal half Januari een confe
rentie der betrokken mogendheden
plaats hebben in Den Haag of in
Lausanne. Het gaat er dan om, nieuwe
uitvoerbare overeenkomsten ie treffen,
waarbij in het belang van wereldorde
en -welvaart alle staten groote offers
moeten brengen.
Mislukt deze conferentie, houden
de regeeringen vast aan eischen om
trent onmogelijke betalingen door
Duitschland, dan men kan het in
dat opzicht volkomen met oud
minister Colijn eens zijn, dan zal
de toestand v8n Europa en heel de
wereld nog veel erger worden, dan
hij is.
Onmiddellijk op de conferentie,
hierboven aangeduid, zal de Ont
wapeningsconferentie volgen, welker
resultaat voor een gioot deel zal
worden bepaald door den uitslag van
de eerste conferentie. Als het wan
trouwen blijft bestaan, als men
elkander nog langer poogt te dwingen
tot het brengen van onmogelijke offers
dan zal niemand het zwaard uit de
vuist willen geven.
Het lot der wereld wordt in de
eerste maanden van 1932 beslist.
In Moskou heeft zich een vreemde
geschiedenis afgespeeld. De Sovjet-
regeering heeft den secretaris van de
Tsecho-Slowaaksche legatie het land
uitgewezen, omdat deze een Russisch
ambtenaar zou hebben aangespoord
tot moord op den Japanschc gezant
in Moskou, teneinde op die wijze
een Russisch-Japansch conflict te
forceereD. Men haalt in het buiten
land een beetje ongeloovig de schou
ders op en meent; dat een of ander
onaanzenlijk incident wordt uitgebuit
om de Sovjetregeering gelegenheid te
geven om een beetje betere maatjes
te worden met Japan, dat de Rus
sische belangen in Mandsjoerijë be
dreigt.
In laatstgenoemd gebied van het
verre Oosten is de toestand weinig
veranderd. Japan komt er nu rond
voor uit, dat het ManJsjoerijê gaat
exploiteeren en het biedt daartoe aan
buitenlanders zelfs samenwerking aan.
In China is een nieuwe president
gekozen en een nieuw kabinet samen
gesteld, alles een beetje meer naar
links. Canton, d.i. Zuid-China, en
Nanking, Midden-China, gaan thans
samenwerken om met militair geweld.,
het communisme in het land te be
strijden Wat overigens geenszins
overbodig kan worden geacht.
Ook in Britsch-Indië is de op
roerige geest weer fel opgelaaid. Een
half millioen menschen begroette
Gandhi bij zijn terugkomst in het
land. bij welke gelegenheid diens op
gewonden aanhangers ook wat klap
pen uitdeelden aan de paria's in de
havenwijken, d. z. de arbeidende
burgers van Indië, de verschoppelin
gen der fanatieke Hindoes.
De vreedzame Gandhi heeft ver
klaard. dat hij thans ook niet meer
terug zal schrikken voor geweld, als
dat noodig is om het doel te bereiken.
De vele blanken, die Gandhi op
zoo'n hoog voetstuk plaatsen, mis
schien vanwege het begeesterende
lendedoekje, mogen wel eens beden
ken, dat Indië al een groote mate
van zelfstandigheid zou bezitten, als
Gandhi en zijn Hindoesche volge
lingen, hun eigen heerschzucht wat
wilden beteugelen over de Mohamme-
daansche minderheid en in hun
kaste-geest wat minder verachting
legden voor de ploeterende paria's.
Een brand met zeer droeve ge
volgen. De Kerstgroet van de
koningin. Een Hoogtij van on
geluk en misdaad. De Kerstver
gadering der S.D.A.P. Nederland
telt 8 millioen inwoners. We
wenschen ze veel goeds in het
Nieuwe jaar.
Dit Overzicht mogen we zeker
niet beginnen, alvorens een woord
van deernis te hebben geuit met de
arme slachtoffers, vijf in getal, van
den schrikkelijken brand te Tilburg.
De ongelukkigen zijn verrast door
het vuur, maar niet door den dood,
dien ze onder de oogen hebben
moeten zien, in een korten, vreese-
lijken strijd om het behoud.
We hebben vroeger al eens ge
schreven over voorzorgsmaatregelen
tegen brand.
We verzekeren onzen boedel,
maar wat doen we voor ons leven?
En toch één haak in elke kamer
welke op een bovenverdieping ligt,
en daaraan opgerold, een touw, dat
tot den grond kan reiken, dat
zou voldoende zijn.
Eén uitgave, één premie voor het
heele leven en omwille van het le
ven En toch doen we het niet
Ook in dit geval stond een rade-
looze man in de ure des gevaars te
knungelen met een laken op een
balcon, hopeloos 1
We nemen het hem niet kwalijk,
want hij was in zijn voorzorgen
even nalatig gebleven als 99 van de
100 anderen.
Maar laat de dood van deze vijf
menschen ons toch een les zijn.
Het gaat eenerzijds om levens,
anderzijds om een paar centen.
Nu iets over het Kerstfeest.
Tien minuten duurde het maar. En
er waren geenszins nieuwe inzichten
van schokkende beteekenis, die in
deze korte wijle werden geuit, maar
toch heeft heel Nederland in adem-
locze spanning gedurende die tien
minuten geluisterd naar den Kerst
groet van de koningin, die in even
zuivere als sobere taal 20 eeuwen
oude waarheden herhaalde, die de
grondslagen werden en zijn van het
Christendom.
In verschillende variaties hee^t
iedereen al vele malen de beteekems
van de Kerstboodschap hooren ver
klaren, maar toch heeft deze jongste
herinnering er aan velen méér ge
troffen, dan ooit te voren, omdat ze
werd geuit door de aanzienlijkste
vrouwe onder ons, wier mond een
belijdenis sprak, wier timbre haar
diepe overtuiging openbaarde.
De koningin is met haar Kerst
groet velen tot troost en steun ge
weest. Ook zij kan niet voorzien in
de materieele nooden der tallooze
slachtoffers der maatschappelijke ont
wrichting, maar al kan ze geen las
ten verlichten, ze heeft sterkte ge
bracht aan de dragers en draagsters
opdat dezen niet zullen bezwijken.
De Kerstgroet der koningin heeft
in bijzondere mate wijding geschon
ken aan deze Kerstdagen,
Jammer, dat de ontvangst in den
Oost teleurstellend is geweest in
West-Indië daarentegen, heeft men
het koninklijk woord uitstekend kun
nen beluisteren.
Natuurlijk kan zoo'n wijdings
woord de mentaliteit van heel een
bevolking niet wijzigen. Er zijn al
tijd vele elementen daaronder, die
reeds lang zelfmoord pleegden op 't
eigen geestesleven en zich verdoeze
len in den roes van hartstocht of
misdaad. Dezulken maken van alle
herdenkingsdagen een hoogtij van
uitspatting.
In wilde drift snorren ze met auto
of motor langs straat of weg. soms
half- of heel beschonken; anderen
zoeken speciaal de feestdagen uit.
om liefdeshistories uit te vechten;
enkelen vergrijpen zieh in teugel-
looze zucht naar genot aan den
eigendom van anderen! Door zulke
buitensporige naturen is ook nu het
Kerstfeest weer ontwijd geworden.
Verkeersslachtoffers vielen in Lei
den en Scheveningen; liefdeszaken
leidden tot moord op den beruchten
Schiedamschen dijk te Rotterdam en
Den Bosch. Een paar Amsterdam-
rche jongelui togen op stap met
f 60.000, die een hunner in zijn be
trekking verduisterde. Een jonge
kerel in den Haag, die voortdurend
vrouwen en meisjes belaagde, werd
nu gegrepen, waarop hij zich het
leven benam.
Ondanks alle narigheid zijn we dit
jaar toch nog een millioentje rijker
geworden, wat het aantal hap-
grage Nederlandsche monden betreft
tenminste.
We tellen nu ruim 8 inwoners iü
ons land de jaarlijkscbe bevolkings
toename schijnt circa 100.000 te be
dragen.
Voor een welvarend land is zulke
aanwas een verheugend verschijnsel
maar thans wekt deze ook bekom
mernis.
Niettemin, met een lang nieuw
jaar in het verschiet moeten we den
moed er maar in houden.
Onzen 8 millioen mede-Nederlan
ders wenschen we in 1932 alle goeds.
Dat zij allen mogen beteren, van
malaisezieken tot sterkende recon
valescenten.
We hebben nu zooveel tegenslag
gehad, dat het toch moeilijk nog
slechter kan worden.
Als de teekenen niet bedriegen,
hebben we het allerergste misschien
toch v/el geledenhet leven wordt
in ieder geval goedkooper, de men
schen doen waarlijk overal hun best
om elkaar te helpen en, zeker wat
ons land betreft, is in dezen winter
de toename der werkloosheid tot
heden niet zoo groot geweest als
was dat ook de regeerders der aarde
tot het besef gaan komen, dat barm
hartigheid jegens elkaar, voor ieder
toch nog voordeeliger is.
Waarde 8 millioen landgenooten
met een gulden van 100 centen en
onze hoofden omhoog gaan we 1932
in
Door toevallige omstandigheden
hadden we Eersten Kerstdag bezoek
van een echt boersch buitenmannetje.
Hoe interessant wejiet onderhoud
met hem ook vonden, begonnen we
tegen 1 uur tcch eenige tersluiksche
pogingen aan te wenden om het be
zoek weg te werkenniet om het
een of ander, maar... enfin, de lezer
begrijpt het wel. Iedereen popelde
min of meer naar dat uur en ons is
waarlijk niets menschelijks vreemd.
Ons boertje echter had met drie
Zondagen vóór zich „al-den-tied"
en voor zachte wenkjes bleek zijn
gemoed volstrekt ontoegankelijk. En
toen zeiden we het hem maar,
wat ons op het hart lag.
„Kijk r's vriend, niet dat je me
teveel bent, maar ik zou graag mijn
luidspreker even aanzetten om de
koningin te hooren
Ons bezoek vond dat een schit
terend idéé ja, hij had er zelfs al
half en half op gevlast zoo zei
hij dat hij dat buitenkansje bij
ons zou beleven, want thuis had-ie
nog geen radio.
Toen hebben de leden van het
gezin c.s.. plus het onverwachte be
zoek, in stilte den Kerstgroet van de
koningin aanhoord, We kwamen
allen onder den indruk vau de ern
stige woorden en toen ook de konin
gin was uitgesproken, bleef het nog
even stilieder verwerkte zijn ge
dachten.
„En hoe vond je dat nou?'
zoo wendden we ons eindelijk tot
het boertje.
„Ik vond het wonder wonder
schoon. Ik geloof niet, dat ik alles
precies begrepen heb, maar ik heb
het wél gevoeld enne.... Onze
koningin,... dat was nou krék 'n
gewone vrouw Dat zeg ik
Krék 'n gewone vrouw 1 In andere
woorden misschien, hebben velen dat
als een der voornaamste indrukken
Vein den Kerstgroet der koningin
geuit. Dat bleek ons later uit meer
dere gesprekken. Op geen uur in de
geschiedenis van onzen Omroep zal
het radio-toestel veelvuldiger inge
schakeld zijn geweest, dan op dezen
gedenkwaardigen Kerstdag, want
bijna iedereen blijkt het koninklijke
woord te hebben beluisterd. En allen
zijn getroffen geworden door den
eenvoud van de koninklijke stem.
H. M. spreekt een zuiver Neder-
landsch als weinigen, maar mis
schien juist daardoor haar woord
is uiterst sober. Als van een gewone
vrouw
Niemand had een hemelsche stem
verwacht, een klank van boven
natuurlijken aard, maar vele aanzien
lijke menschen hebben bij het een
voudige volk dikwijls de suggestie
gewekt, dat voornaamheid gepaard
gaat met een buitenissige spraak,
met geaffecteerdheid. Sommige voor
namen meenen, dat ze vanwege hun
hoogheid ook het geluid zoo hoog
mogelijk moeten uitstooten door
hun neus in plaats van door hun
mond Maar onze koningin is voor
naam genoeg om gewoon te zijn
met ,de gewonen, voornaam genoeg
om haar en onze taal te eeren, in
plaats van deze te verhaspelen tot
masale klanken.
En door het constateeren van
deze hoogheid, het eeren van het
gewone ondanks het wezen der
majesteit, daardoor is de koningin
zeker gerezen in de achting en
waardeering van het volk, dat tegen
over het geforceerd-aanzienlijxe een
natuurlijke stugheid stelt.
De koningin is tot het volk ge
komen als een van ons, gewóón,
met een stem en uitspraak der taal
als wij, hulpeloos als wij tegenover
een harde wereldevolutie, maar met
een eerlijk vertrouwen dat voelde
men uit haar woord op de Hoogere
Macht, tegen welke zij opziet met
eenzelfde kinderlijk geloof als wij,
als degenen althaos onder ons, die
niet in waanwijsheid meenen het
zonder geloof in een HoogerenWil
en een Hoogere Beschikking te
kunnen stellen.
Niet van onpas is die herinnering
aan het Albestuur van God gekomen,
aan het geloof in den Verlosser, die
ons langs wegen van beproeving eD
dan weer van Welvaart naar
Zijne inzichten zal leiden tot het
Doel. de eeuwige bestemming, die
ongekend is en onzeker, maar die
we in Zijne handen veilig weten.
Dat is de zekerheid, die opgesloten
lag in de Kerstboodschap, welke
twintig eeuwen geleden bij de ge
boorte van den Zoon des Menschen
aan de wereld werd gebracht en
waaraan de wereld in deze dagen zoo
noode herinnerd"moest worden, nu...
Nu duizenden de eigenlijke be
teekenis van het Kerstfeest in holle
phraseologie willen vervagen, omdat
men zich te groot voelt om een
kinderlijk geloof te uiten.
In deze dagen, nu een Russische
regeering met satanische vreugde de
wereld kond' deed. dat haar milüoenen
burgers-kameraden Kerstmis „gevierd"
hebben met er doodgewone werk
dagen van te maken.
Nu we hier in ons land een radio-
Kerstspel konden beluisteren, waarin
een langgerekt hoongelach het deel
werd van den medespelenden „on-
noozele", die van de twee duizend
jarige christenleer nog iets verwachtte
voor vrede onder de menschen.
Drank, pret en vermaak of
gehoon ze zijn de eenige Kerst
gedachten, die een groot deel van
ons volk en van andere volkeren be
zielen.
Verkeersdrama in Scheveningen.
zoo las men in zijn krant na de
Kerstdagen. Aanrander gepakt bij
Voorburg, hij pleegt zelfmoord.
Vreeselijk bloedbad te Damascus.
Afschuwelijke kindermoord te Londen
Van weeldekindje tot moordenares.
Bediende met f 60.000 op stap.
Vrouw vermoord in Rotterdam.
Verkeersslachtoffers in de Ver. Staten
200 dooden tijdens de Kerstdagen.
Zóó was Kerstmis 1931
Ingezonden,
Buiten verantwoordelijkhe-d Ais Redactie
Mijnheer de Redacteur.
Bij lezing van het verslag der ver
gadering van de R.K. Werklieden-
vereeniging in Uw blad, werd ik
ten zeerste verontwaardigd door de
onverdiende, onbillijke, onrechtvaar
dige. ja laffe verdachtmaking van het
St. Servatius-gestichr, door den Heer
Nijhof, bestuurslid van den St. Pau-
lusbond.
De Heer Nijhof, wien een dege
lijke lezing en bestudeering der
Pauselijke Encyclieken wordt aange
raden, wijze eens duidelijk aan, wel
ke eischen in die door hem bedoelde
Katholieke inrichting niet worden
toegepast; neme vervolgens nota van
het feit, dat het personeel van het
St. Servatiusgesticht een weekloon
ontvangt van 30 gulden plus kin
dertoeslag en pensioen en erkenne
dan, dat de belangen van het per
soneel heel wat veiliger zijn bij de
(Bond) Vereeniging der Broeders van
Liefde, dan bij de indringerige St.
Paulusbond.
fr. BENJAMIN Hoefnagels.
O.F.M,
VENRAY, 1 Januari 1932
Onze nieuwe Politieverordening.
Wij herinneren er nogmaals aan,
dat vandaag de nieuwe algemeene
Politieverordening, voorde gemeente
Venray is in werking getreden.
Onze lezers hebben van de nieuwe
voorschriften en verbodsbepalingen,
die in ve'e opzichten belangrijk af
wijken van die der thans vervallen
Politieverordening, kunnen kennis
nemen, doordat wij die in baar ge
heel in ons blad hebben afgedrukt.
Velen zullen gevolg hebben ge
geven aan onzen raad om die ver
schillende nundmers van ons blad te
bewaren: men kan dan te allen tijde
zoo noodig de bepalingen naslaan.
Blijkens achterslaande advertentie
is thans ook de verordening in han
dig boekformaat verkrijgbaar ter ge
meentesecretarie.
Vooral voor caféhouders, ten ge
rieve van het publiek en in het al
gemeen voor hen, die met het open
baar verkeer meer speciaal te maken
hebben, Is goed op de hoogte zijn
en blijven van wat mag en niet
mag in het vervolg, van groot be
lang en zij dus vooral zullen van
dergelijk boekje, waarin ook een
zeer uitvoerige klapper voorkomt,
een dankbaar gebruik kunnen maken.
De Inspecteur der Invoerrech
ten en Accijnzen te Gennep, herin
nert de eigenaars aan de verplich
ting tot het doen van aangiften bij
den Ontvanger der Invoerrechten en
Accijnzen van de op 1 Januari 1932
aanwezig zijnde voorraad benzine,
grooter dan 2C0 K.G., volgens art.
16 van de Wet tot tijdelijke heffing
van het bijzonder invoerrecht op
benzine.
De aangiften moeten 2 Januri a.s.
schriftelijk worden ingeleverd.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van
Venray brengen ter openbare kennis,
dat is ingekomen een verzoek van
Hubertus Johannes Siebers, metselaar,
wonende te Venray, om verlof voor
den verkoop van alcoholhoudenden
drank, anderen dan sterken drank
voor de benedenvoorkamer, rechts
van den ingang van het huis plaat
selijk gemerkt Merseloscheweg.
Binnen twee weken na de dag-
teekening dezer bekendmaking kan
eenieder tegen het verleenen van dit
verlof schriftelijk bezwaren indienen.
Venray. 29 December 1931.
Burgemeester en Wethouders voorn.
O. VAN DE LOO.
De Secretaris
VAN HAAREN.