fjACji®
voordeligst]
UifÖNflfr
i Voordeligst/
Weekblad voor YENKAY, HOEST en Omstreken. CS
MANUFACTURER
BLIJKEN
TOCH HET
■MANUFACTUREN,
Dit nummer bestaat
uit DRIE bladen.
Crisis en
Christenplicht.
De prijzen in den
kleinhandel.
Buitenl. nieuws.
Ons Weekpraatje.
Circus Sarrasani drie
dagen in Venlo.
Provinciaal Nieuws
ZATERDVQ 28 NOVEMBER 1931
Twee en Vijftigste Jaargang No 48
PEEL EN
BLIJKEN
TOCH HET
PRIJS DER ADVERTENTIEN 1—8 regels 60 cent, elke regel meer 7*/» ct.
bij abonnement lagere tarieven.
Uitgave van FIRMA VAN DEN MITNCKHOF VENRAY
Telefoon 51 GIRO 150652
ABONNEMENTSPRIJS p. kwartaal voor Venray 65 ct., per post 75 cent
voor het buitenland f 1.05 bij vooruitbetaling. Afzonderlijke nummers 5 cent
Ontwikkelingsavond
Luxorgebouw Venray
MAANDAG 30 NOVEMBER
8 uur 's avonds spreekt
RECTOR COLSEN
over
De Persoonlijkheid en het
Moderne Kapitalisme
De spreker zal ons een juist
inzicht geven in onze moderne
1 levensverhoudingen.
Niet alleen de persoon van den
arbeider is ten onder gegaan,
maar eveneens de persoonlijkheid
.van den middenstander en den
fabrikant.
I Niet de regeering regeert, maar
[enkele groote buitenlandsche bank
instellingen. De wereld wordt ge
ringeloord door enkelen.
Toen op Maandag, 23 dezer, op
eenigszins plechtige wijze bet Natio
nale Crisis-Comité werd gefundeerd,
werd zoowel in de installatie-rede
van prinses Juliana als in het ope
ningswoord van den voorzitter, Jhr.
van Citters, een beroep gedaan op
den weldadigheidszin van het volk,
een beroep op het „medegevoel, de
naastenliefde en den christenplicht"
van allen, die nog wat te missen
hadden, ter leniging van den nood
der tienduizenden slachtoffers van de
ongunst dezer tijden.
Vooral dat beroep op onzen
christenplicht heeft ons getroffen. Dat
woord wordt zoo vaak misverstaan.
Moge onze weldadigheidszin al
bekend zijn en bij de genoemde
plechtigheid zijn geroemd, het
valt daarnevens niet te ontkennen,
dat duizenden heel wat aandrang be
hoeven en het bijdragen ze erg ge
makkelijk moet worden gemaakt,
alvorens ze inderdaad de portemon-
naie grijpen en half met een zucht,
half met eenige voldoening over het
weldadig gebaar, hun gave aan hun
medemenschen schenken.
En toch toonen ze niets anders
dan een staaltje van hup plicht, hun
christenplicht.
Wanneer de betrokkenen naar het
kantoor van den fiscus gaan om
dezen te geven, wat den staat toe
komt, dan is ook bij die gelegenheid
de zucht, half of heel geslaakt, aan
wezig, maat van zelfvoldoening over
eenig ^vermeend weldadig gebaar is
geen sprake. Omdat belasting-betalen
geen weldaad is, maar een plicht.
Welnii, juist zoo staat het met onze
bijdrage aan de slachtoffers van de
economische wanorde der gemeen
schap. waartoe we behooreu. Alleen
we ontvangen voor die bijdrage geen
aanslagbillet, docb aan onze eigen
consciëntie wordt overgelaten onze
bijdrage vast te stellen, rekening
houdende met onze materieels en
moreele vermogens.
De fiscus helpt ous als regel wel
onthouden, wat onze plicht ten op
zichte van de staatskas is, maar over
de nakoming van onzen christenplicht
tegenover onze naasten, moet ons
eigen geweten waken.
Wie zich christen meent, moet het
gebod van naastenliefde nakomen,
De naaste moet hem liet zijn. gelijk
de Christus hem lief is. Die in Zijn
goddelijke onbaatzuchtigheid aan
Zich betoond acht, wat we den
minste Zijner schepselen hebben ge
daan.
Zuiver-humanitaire beginselen vor
deren trouwens hetzelfde van ons.
Een gemeenschap is niet denkbaar,
zonder dat de sterken de zwakken
helpen en dat als plicht gevoelen.
Ij^Het moge vriendelijker klinken om
de menschen op te wekken om hun
nooddruftige naasten te verblijden
met een gave, een weldaadhet
moge aangenamer zijn om. een beroep
te doen op iemands goede hart,
het is toch ook wel eens goed om
er aan te herinneren, dat steunen en
helpen van anderen naar eigen ver
mogen nog geenszins een edele daad,
een goedheid is, maar slechts het
vervullen van een gemeenschapsplicht,
vooral een christenplicht.
Eerst als we nog verder gaan.
méér geven, dan redelijkerwijze mag
worden gevergd en we dat meerdere
dus moeten opbrengen door persoon
lijke behoeften te besnoeien, dan
eerst brengen we een offer aan de
gemeenschap, dan eerst vervullen we
behalve onzen christenplicht ook een
daad van christelijke liefde.
Het lijkt ons goed om eens duide
lijk het verschil tusschen een en
ander aan te geven, voor straks een
beroep wordt gedaan op onze be
reidvaardigheid, mede te helpen aan
de leniging van den nood van
aoderen.
Waar zooveel ellende wordt ge
leden en ons volk nog zulke ernstige
gevaren bedreigen, mogen allen het
doen verstaan, dat ze niet alleen hun
plicht tegenover hun naasten, maar
dat ze ook weten te getuigen van
hun liefde, sprekende uit hun offers,
We hadden het dezer dagen met
een kruidenier over de winkelprijzen,
meer in het bijzonder over het feit,
dat blijkens statistische cijfers de
prijzen in den kleinhandel zich slechts
traag, ten deele ook onvoldoende
regelen naar de scherpe daling der
marktprijzen. Toen vernamen we zeer
merkwaardige zaken.
De prijsbepaling, zoo zei deze
winkelier ons, is niet alleen een zaak,
die door ons, verkoopers wordt ge
regeld, maar het publiek oefent ten
deze veel invloed uit. Die invloed
is remmend op de prijsdaling iedere
winkelier weet dat. En dan heb ik,
zoo vervolgde onze zegsman, niet
eens in de eerste plaats de veel-
eischendheid van het publiek op het
oog het laten hooren en bezorgen
b.v. maar het domme vooroor
deel, de suggestie, dat een goed-
kooper artikel minderwaardig moet
zijn. Ik heb drie prijzen voor mijn
margarine, 12ijt cent, 15 en 20
cent per half pond. De margarine
van 12ï/2 is heel goed en die van
15 is best. Betere bestaat niet en
kan ik ook niet krijgen.
En u verkoopt ook margarine
van 20 1
Ja, wat wilt u De menschen
hebben zich nu eenmaal in het hoofd
gezet, dat een goede margarine 20
cent moet kosten En daar helpt
geen redeneeren tegen. Je vraagt ze
om de magarine van 15 eens te pro-
beeren, maar, als ze de proef nemen
en door het verzoek op zich zelf
niet beleedigd zijn, dan valt die
proef als regel ongunstig uit. Nou
dan geef' ik ze maar weer boter van
20. Onder ons gezegd en gezwegen,
mijnheer, 't is dezelfde magarine,
maar als ze er 20 cent voor betalen,
dan is de boter goed en best.
Ja, ma^r dat is toch niet,..
Kan ik anders, mijnheer Zelfs
met snoepgoed, zoetigheidjes en
biscuits, gaat het juist zoo. Ik heb
hier toffees van 14 cent, ze gaan
prachtig. Ik heb in een doos er naast
dezelfde voor 9 cent. Tegen dien
laatsten prijs heb ik het willen pro
breeren, maar het ging nietvoor
14 cent koopt men ze vlot.
Het is natuurlijk geenszins aan te
nemen, dat practijken als van dezen
kruidenier, algemeen opgeld doen in
den winkeliersstand. Maar wel is het
vrij zeker, dat alle neringdoenden
min of meer voor de moeilijkheid
staan om hun afnemers aan verlaag
de prijzen te wennen. Het is daar
door zeker niet op de laatste plaats,
dat het cadeau-stelsel zoo welig
tiert. Een winkelier wil het koopen
nu eenmaal animeeren en waar een
prijsverlaging vaak ten onrechte
slechts wantrouwen wekt tegen het
aangeboden artikel, verrekent de
winkelier het prijsverschil liever
middels het aanbieden van een
cadeau 1
Het is dikwijls geen opzet, dat de
artikelen in den kleinhandel op prijs
worden gehouden, want waar door
een prijsvermindering geen wantrou
wen kan worden gewekt, daar wor
den de marktprijzen op den voet
gevolgd. Voorbeelden daarvan zijn
granen, peulvruchten, suiker en
natuurboter. Met fabrikaten vooral
komen boven geschetste moeilijk
beden.
Als het publiek eindelijk eens beu
geworden zal zijn van al de lorren,
die het als cadeaux duur betaalt,
dan zal de tijd zijn aangebroken om
de kleinhandelsprijzen lager te stellen.
Dan zal het publiek misschien zelfs
gaan eischen, dat de waren goed-
kooper worden, omdat geen cadeau
meer wordt verlangd.
Op het oogenblik blijven de
meeste vrouwen klagen over de
duurte, maar ze zien minachtend neer
op het artikel, dat ze goedkoop
wordt aangeboden. Het zijn in het
bijzonder de koopers en koopsters,
die uitmaken, dat producten beneden
een door hen of haar gefixeerden
prijs van minderwaardig soort moeten
zijn. Laten de verstandigen anders
gaan handelen. Laten ze eens wat
meer gaan vragen naar goedkoopere
soorten en deze waarlijk objectief,
dus zonder vooroordeel, beproeven.
Dan werken ze op practische
wijze mee aan een algemeene ver
laging van de prijzen in den detail
handel.
De economische oorlog in de
wereld.
Waar vertrouwen noodig is,
heerscht wantrouwen.
Nu ook Engeland, dat immer-ge
golden heeft als een burcht van den
vrijhandel, onder den invloed van
de stembusoverwinning der conser
vatieven het pad van den vrijhandel
verlaten heeft en hooge tariefmuren
is gaan optrekken om den invoer
uit andere landen te bemoeilijken of
onmogelijk te maken, treedt nog
scherper dan voorheen aan het licht,
hoe we met
de economische bewapening
van de heele wereld op het verkeerde
pad zijn.
De Tijd wees dezer dagen nog
eens in 't kort op den vreemden toe
stand, welke geschapen is. In enkele
woorden is het verloop aldus samen
te vatten
Het politieke wantrouwen dreef de
militaire bewapeningen op tot een
hachelijke hoogte en verstoorde
daardoor het evenwicht in de be
grootingen. De overproductie deed
op de goederenmarkten de prijzen
dalen, geld- en crediet- en beurscrisis
waren daarvan het gevolg, en deze
veroorzaakten op haar beurt weer
een ontstellende vermindering
van de koopkracht.
De als een al te kinderlijk groot
opgeblazen zeepbel der wereldwel
vaart spatte uiteen en zelfs de eco
nomisch meest krachtige landen voel
den economisch nattigheid. Op
politiek terrein hoopt men tot een
herstel van vertrouwen en veiligheid
te komen door
vermindering van de
bewapeningen
en door samenwerking, maar op
economisch gebied doet men
juist het tegenovergestelde.
Elk land omringt zich met tarief
muren en neemt maatregelen, om den
invoer te beperken.
Wij wezen hierboven reeds op
de maatregelen van Engeland.
Deze dwingen andere landen tot
navolging en dat is logisch.
Immers, het vrijhandelsprincipe kan
alleen dan verwezenlijkt worden, in
dien allen het op gelijke wijze in de
practijk beoefenen. Men kan niet op
z'n eentje vrijhandelaac spelen zonder
zichzelf economisch te zelfmoorden.
Zoo lokt het eene tarief het andere
uit, en zoo zien wij, hoe het naar
politieke samenwerking en onderling
vertrouwen zuchtende Europa econo
misch uiteenvalt tot een Archipel van
met economisch afweergeschut zwaar
bewapende, en met hooge tarief-
wallen omringde eilanden.
Zooals gezegd, gaan andere landen
tegenmaatregelen nemen.
In Amerika hoopt men de nieuwe
rechten te ontloopen, door in Eage-
land en Canada eigen fabrieken te
bouwen.
In Frankrijk, waar vooral de zijde-
textiel- en parfumeriefabrikanten ge
troffen worden, zint men op tegen
maatregelen.
Duitschland komt er zoodanig door
in moeilijkheden, dat het niet instaat
is, zijn schulden terug te betalen.
Men verwacht er represaille-maat
regelen tegen de Britsche steenkool.
Zoo wordt in plaats van econo
mische samenwerking
economische tegenwerking
troef.
Men roept om internationaal ver
trouwen, want zonder dit vertrouwen
ziet men geen kans de crisis te keeren,
doch van den anderen kapt kweekt
men onderling het grootst mogelijke
economische wantrouwen.
DE NOODTOESTAND IN
DUITSCHLAND.
Zware offers worden geëisckt.
Het is onderhand voor niemand
geen onbekend feit meer, dat Duitsch
land thans
den zwaarsten tyd, welken
het ooit beleefde
tracht door te worstelen.
Terwijl het land als gevolg van
een verloren oorlog enorme schatten
moet opbrengen aan zijn voormalige
vijanden, welke onmogelijk hooge
betalingen het reeds aan den rand
van zijn financieelen afgrond bracht-
ten, wordt het evenals de andere
landen van Europa en de heele
wereld door een crisis gefroffen,
welke niet haar weerga heeft in de
geschiedenis.
De noodtoestand in Duitschland
wordt, beter nog dan door de ver
kiezingswinst der nationaal-socialisten
die naar den chaos drijven, geteekend
door de pas gehouden
adviseerenden economischen raad
onder persoonlijk voorzitterschap van
den grijzen staatspresident en Dr.
Brüning.
Aan deze besprekingen werd deel
genomen door vertegenwoordigers
uit alle kringen van het economische
leven.
Het resultaat der besprekingen is
samen te vatten in een streven naar
wat Dr. Brüning beoogt, nl. het
arme Duitschland goedkoop te maken.
Daartoe is noodig een absoluut ge
zonde en stabiele Mark en een vol
komen evenwichtige huishouding in
rijk, landen en gemeenten.
Deze weg eischt
zeer zware oifors
en Brüning verklaarde dan ook, dat
tijdelijke offers een eerste vereischte
zijn voor welslagen.
Wanneer nu maar niet blijkt, dat
in het verarmde Duitschland, dat
mogelijk de grens van het draaglijke
reeds heeft overschreden, de mogelijk
heid van het brengen van offers niet
meer zoo ver reikt als de offervaar
digheid
Dan is er geen uitweg meer, zelfs
niet voor een energiek en doortastend
regent als Dr. Brüning zich in deze
bange tijden voor zijn vaderland
getoond heeft.
Van verschillend terrein.
Duitschland heeft 4 840.000
werkloozen.
Weer een toename van 220 000.
Het aantal werkloozen is in de
eerste helft van November met ruim
220.000 tot rond 4.840.000 gestegen.
Het aantal personen, dat werk-
loosheidsuitkeering ontvangt, is toe
genomen met ongeveer 63,000. Het
aantal trekkers van crisis-steun is
met ruim 30,000 vermeerderd.
Van de rond 4.623.000 werkloozen
op 31 October j.l. ontving 17 percent
geen steun, 66 percent kwam ten
laste van de werkloosheidsverzekering
en crisissteun en ongeveer 34 percent
ontving ondersteuning.
Katholieke actie te Madrid.
Naar „El Debate" meldt, is de
bekende professor in het vergelijkend
staatsrecht aan de universiteit van
Salamanca, Gil Robles, die reeds
tijdens de corttsdebatten over de
godsdienstkwestie op zoo'n voortref
felijke wijze de rechten der Katho
lieken verdedigde, benoemd tot
voorzitter van het hoofdbestuur der
„Accion nacional" in Spanje. Eenige
dagen geleden heeft prof. Gil Robles,
die nauwelijks 34 jaar oud is, in zijn
hoedanigheid van voorzitter van ge
noemde Katholieke organisatie, te
Madrid een rede gehouden over
Spanje's constitutioneele vraagstukken
die door ruim twaalf duizend perso
nen werd aangehoord.
Geheel het program van den jeug
digen professor ligt vervat in de
volgende verklaring, die hij na be
ëindiging der godsdienstdebatten in
de Kamer aflegde Binnen de door
de wet gestelde grenzen, zonder ge
weid en zonder onze toevlucht te
nemen .tot een burgeroorlog, dien
onze leer ons verbiedt, binden wij
den strijd met de constitutie aan en
verklaren wij de nieuwe constituee-
rende periode voor geopend.
Misschien zoo zei Sinter
klaas ons bij het jongste bezoek ten
zijnent misschien herinnert ge u
nog, hoe ik in den jare 825 de vier
arme dochteren van Myra van de
zonde redde...
Dat is wel een beetje lang ge
leden. Sinterklaas en er is intusschen
zooveel gebeurd, dat we te onthou
den hadden 1 Het buskruit werd in
dien tijd b.v. uitgevonden en de
dikke Bertha I
Was dat ook....?
Ja, Sinterklaas, een gevallen
dochter van het Duitsche imperalis-
me.
Niet meer te redden
Hittler is er mee bezig, Sinter
klaas.
Wie is dat
Een Duitsche Sinterklaas, maar
zonder baard. En zijn surprises zijn
ook van anderen aard. Zijn grootste
verrassing is op een putsch gericht
en zijn pepernooten zijn granaten.
Maar zijn geest gaat ook terug tot
Wodan....
Dan is hij een valsche Sinter
klaas, want de goede geest gaat van
Wodan af. Van het brute, wreede
en domme tot begrijpende liefde; de
liefde, die verscholen ligt in de
waardeering van het geringe.
O, zooals minister de Geer bij
ons, met zijn 5 procentjes van de
ambtenaren, 4s centje van de benzine
2 procentjes van den invoer
Dat is politjek en daar laat ik
me niet in vangen. U moet zich
overigens niet te hard beklageD over
dien minister. Hij moet een zwaar
zieke maarschappij in het leven zien
te houden en als zijn drankjes dan
bitter smaken, dan moet ge beden
ken, dat er misschien nog wel andere
kruiden zijn gewassen, waaruit een
geneesmiddel is te brouwen, maar
ze smaken toch alle bitter, 't Helpt
niet. of de patiënt al een leelijk ge
zicht trekt, els hij de lepel voor zijn
mond krijgt. Meewerken moeten de
menschen aan hun herstel. Ze moe
ten niet denken aan het bittere van
het drankje, maar aan het heilzame.
En zich dan maar weer suggereeren
dat het blijkbaar goed helpt. Op z'n
Cou-eesch dus. Denk er om, dat ik
op 5 December slechts opgeruimde
gezichten wil zien van menschen,
die zich beter voelen en met ver
trouwen in de toekomst blikken.
Zal niet gaan, Sinterklaas, de
menschen voelen zich allemaal even
belabberd, niet het minst juist om
die feestdagen, welke we tegemoet
gaan. Het valt ook niet mee om
kinderen en andere verwanten te
moeten teleurstellen, ze niet te kun
nen onthalen en verrassen op de
manier, waarop men dat gewoon
was.
Ik meen, dat er op 5 Decem
ber van dit jaar weer feest kan zijn
voor ieder, in welke omstandigheid
hij ook verkeert, maar dat mijn
naamdag meer met ouderwetschen
eenvoud moet worden herdacht, in
overeenstemming met den algemeen
vereenvoudigden levensstandaard,
dien we ons moeten gaan aanpassen.
Natuurlijk moet er gekocht worden.
Laat de winkelbel vaak overgaan,
maar dat de menschen zich toch
tevreden stellen met kleine versna
peringen en verrassingen. Nog eens:
de intimiteit van het feest zal er
door winnen, als de menschen weer
hebben geleerd, wat Nic. Beets ze
in zijn Camera Obscura voorhield,
n.l. dat kleine genoegens ook ge
noegens zijn
Een gebeurtenis staat de stad
Venlo te wachten. Circus Satrasani
het over de geheele wereld reeds
geroemde Circus, dat overal op
bouwde, speelde en overwon, zal
zijn uitgebreide tentenstad nu ook
in de stad Venlo op de „Kleine
Heide" opbouwen.
Reeds dagenlang zijn de zware
witgroene Sarrasaniwagens binnen
gerold en wordt het „voortransporc"
uitgeladen.
Vele vragen zich af, hoe groot
dit Circus wel moet zijn en zien in,
dat een dergelijke onderneming de
laatste dertig jaar Venlo nog niet
bezocht heeft.
In alle steden van Nederland on
dervond Sarrasani dan ook de
grootste belangstelling bij pers en
publiek.
Hoe opgetogen was de groote
pers over dit Circus, dat nu eens
op een niveau stond, dat men in
Nederland niet kende, dat weer een
siets nieuws bracht naast de hoog«
ste prestaties op het gebied van het
classieke circusprogram.
Nederlacd's grootheden, zooals
Dr. Willem Mengelberg hebben hun
grootste bewondering over het pro
gramma en de organisatie van Sarra
sani uitgesproken en de eerste mu
ziekrecensent van Nederland, de
Heer Landre van de Nieuwe Rot
terdamsche Courant, was zoo opge
togen over „Sarrasani", dat hij een
marsch componeerde en opdroeg
aan den Directeur Hans Stosch
Sarrasani en wel „Sarrasaniklange".
Tientallen van brieven komen
dagelijks hinnen van oud en jong.
waarin deze menschen zich gedron
gen hebben gevoeld over zulk een
programma, zulk een organisatie en
de jeugd zijn voor den Directeur
van een groote bevrediging.
En nu komt hij dus op zijn reis
door de wereld ook eenige dagen
naar Venlo, brengt alle volkeren der
aarde in Venlo, brengt alle diersoor
ten, brengt leven in de stad en
werkt als een magneet, waarheen
duizenden lieden van de omstreken
heengetrokken worden de kinderen
zullen opgewonden uitroepen
Vader, moeder, daar zijn de Indianen
echte Indianen, waarvan we gelezen
hebben in Karl May. maar die we
nog nooit in werkelijkheid gezien
hebben.
21 Olifanten zullen door Venlo's
nauwe straten stappen, zoodat de
bodem trilt, gevaarlijk grommende
geluiden zullen uit de roofdierenwa
gens opklinken en des avonds om
half zeven uur zal alles optrekken
naar de lichtzee Sarrasani, wiens
fassade door duizenden en duizend
lichtjes tot een fantastisch wonder
werk werd.
Venlo staat iets te wachten, dat
zijns gelijken niet meer vindt en
wat ook niet spoedig weer zal ko
men.
Wat in de groote steden Amster
dam, Rotterdam en Den Haag avond
aan avond uitverkochte huizen trok,
zal in Venlo ook wel een nooit ge
zien succes hebben.
Daarom bewoners van Venlo
maakt U alle op naar het sprook
jespaleis Sarrasani, het blijft slechts
drie dagen.
Tijdens de aanwezigheid van het
Circus Sarrasani in Venlo zal de
Maas Buurt Spoorweg, extra-omni
busdiensten, voor- en na afloop van
iedere voorstelling inleggen.
ZIE DE MAAN.
Een variatie voor dezen tjjd.
Zie de maan schijnt door de boomen,
Makkers staakt uw wild geraas!
Laat Japan zich in gaan toornen
Oorlog is toch al te dwaas.
Anders 't klinke hard
Geef hun enkel maar de gard
o—
Zie de maan schijnt door de boomen,
Op vele plaatsen is nog strijd
Wie zal er nu van vrede droomen,
Nu 't menschdom erg lijdt.
De armen hebben 't bitter hard
Geef hun enkel koek, geen gard
o—
Zie de maan schijnt door de boomen,
Crisis wat de klok maar slaat
Soberheid moet overal komen
Daar 't anders mis hier gaat.
De ambtenaar dat is 't begin
Had in verlaging niet veel zin
'O—-
Zie de maan schijnt door de boomen.
Wat een prachtig-volle maan,
Maar weg met alle mooie droomen.
Nou millioenen werkloos staan,
Koud en stug op eiken hoek,
Zonder marsepain en koek I
o—
Zie de maan schijnt door de boomen,
En in Neerland's Parlement,
Wijnkoop is er fijn aan 't boomen
Dat je als Rus gelukkig bent
Maar goede Sint, spaar daar je gard,
De Russen hebben 't, o zoo hard
Zie de maan schijnt door de boomen,
Op malaise- en crisis-land
Laat liefdadigheid uu komen
Wie kan, hij geef' met milde hand.
Grift 't in elk menschenhact
Spaar iedereen de honger-gard
VENRAY, 28 November 1931
Burgemeester en Wethouders van
Venray do^n te weten, dat door den
raad dier gemeente in zijne vergade
ring van 29 Juli 1931 ia vastgesteld
de volgende verordening
ALGEMEENE POLITIEVER
ORDENING VOOR DE GE
MEENTE VENRAY.
Zijnde deze verordening aan de
Gedeputeerde Staten van Limburg
volgens hun bericht van den 17
November 1931, 4e Afdeeling, La.
12908/10,0 in afschrift medegedeeld.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort den 26 November
1931.
Burgemeester en Wethouders van
Venray,
O. VAN DE LOO.
De Secretaris,
VAN HA AREN.
Naar men ons mededeelt, is
het zoo goed als zeker dat de wijding
van den nieuwbenoemden Bisschop
Z.Ex. Pater Verriet in de Parochie
kerk alhier zal plaats hebben.
In verband met de stemming,
welke Maandag 30 November a.s.
zal worden gehouden voor de ver
kiezing van vier leden van de Kamer
van Koophandel en Fabrieken voor
Noordelijk Limburg, afdeeling Klein
Bedrijf, vestigen wij er de aandacht
op, dat volgens het kiesstelsel, zoo
als dit is vastgesteld in de wet op
de Kamers van Koophandel en het
reglement voor de Kamers van
Koophandel (laatstelijk gewijzigd bij
Besluit van derf 2 Februari 1922, S.
38) gestemd moet worden door op
het stembiljet, dat dien dag ver
krijgbaar is bij het stembureau,
waartoe men behoort, in het vakje
achter elk der namen, welke de kiezer
stemmen wil, met zwart potlood een
volgnnmmer te plaatsen, dat hij den
candidaat toekent, en wel in door-
loopende reeks, te beginnen met
no. 1.
Stembiljetten, waarbij de bedoelde
vakjes met potlood zijn zware ge-
