le Pinksterdag en
2e Pinksterdag half e'Tns uur
De gevaarlijk© leeftijd
Reserveert tijdig uwe plaatsen
Het ONGELOOFELIJKE, het NOG NOOIT GEBEURDE, gedu-
rende het meer dan 25 jaren bestaan der Bioscoop,
gebeurt thans met de Film
Leest U maar eens wat «Een moeder" in de Maasbode van 5 Oct.
j.l. schreef. Alleen het lezen imponeert U reeds, laat staan wat voor
een indruk de Film op U maken zal.
„Tusschen 14 en 17"
LUHOR-meater
VENRAV
TUSSCHER
Dezer dagen werd ons van verschillende zijden
gevraagd, ot het werkelijk zijn nut kon hebben de
veelbesproken film te gaan zien, n.l.
(„De gevaarlijke leeftijd tusschen 14 en 17").
Verscheidene^aanvragen waren hierop gebaseerd,
dat sommige ouders, moeders vooral, terugschrikten
van eventueele lugubere tafereelen, bacchanalen
etc., die zij van deze film verwachtten.
Anderen meenden het zaj wel weer schromelijk
overdreven zijn, of die soort films zijn allemaal
hetzelfde, ontvoeringen, enz.
Dies trokken wij de stoute schoenen aan en togen,
wijl het met eenigen huiver voor dat soort film, ter
voorstelling.
Echter, nauwelijks waren de eerste tafe
reelen gedraaid, of wij waren er in en,
laten we gerust opbiechten, dat zonder
overdreven sentimentaliteit ten slotte ons
de tranen in de oogen stonden.
Misschien omdat men zelf Moeder is, maakt een
dergelijk drama meer indruk.
Maar het treurige gegeven der beide kinderen,
Iina en Axel, is wel een beeld der huidige verwor
ding. En toch, ondanks hun val, zijn en blijven het
kinderen, in hun angst, hun vrees, hun schrik, die
Axel den dood in drijft.
Evenals de film „Maternité" is in deze film het
grootste hiaat, dat er geen godsdienst is, maar
hiaat, dat juist den ontzettenden nood, het enorm
geestelijk tekort dier slachtoffers doet inzien.
Waar geloof en godsdienst heerschen, is zooveel
wat de jeugd weerhoudt van 't pad der zonde.
Daar zijn de weesgegroetjes, des morgens en des
avonds, tot behoud der reinheid, daar is het scapu
lier, dat het meisje als een schild behoedt, daar is
de Engel, wiens nabijheid gevoeld en wiens hulp
wordt ingeroepen.
Dat komen zij te kort, die kinderen, wier onwe
tendheid en onbewustheid zoo gemakkelijk in ver
blinding overgaan naar den duivel, onder 't mom
van natuur en natuurdrifthen tot daden brengt,
die jammer en dood na zich sleepen.
Schuldig op de eerste plaats in deze geschiede
nis zijn de ouders, die een groot gezelschap jongelui
tusschen 14 en 17 jaar alleen laten, waar zij (de
ouders) naar het theater gaan. Gij ziet het aan de
gezichten der kinderen: ze snakken er naar, dat de
oude lui gaan, dan zijn ze vrij.
En de dolste onder hen, Ina, springt boven op
den vleugel en viert heur bakvisch-overmoedige
stemming uit.
De bowl, door de jongelui gebrouwen, heeft de
gemoederen verhit: de oogen schitteren, ongekende
stemmen verheffen zich.
'n Spelletje als schoentje zoeken, op zichzelf
zoo onschuldig, ontaardt in een ontluiken van
hartstochten en jalouzie, twee demonen, die naast
een kostbare vaas, ook een onschuld en reinheid
zullen breken.
Dan zien we de ontluikende liefde, de idylle
tusschen den frisschen Axel en de ietwat behaag-
zuchtige Ina. Maar toch kinderen beiden.
Hoor Axels overmoedige fluitje, vol levenslust en
jool, naar Ina, die in haar kamertje aan haar dag
boek toevertrouwt hoe dol ze op hem is en
dat ze hem niet meer zien mag. Helaas, ook hier
geen moeder, die haar kind weet te leiden en te
helpen op het glibberige pad der verliefdheid
Neen, een rookende hypermoderne vrouw, die
schrijft en wrijft over den sexueelen nood der kin
deren en daarbij durft beweren, dat onze kinderen
ons niet noodig hebben, dat zij zichzelf kunnen
redden.
IJdele taal, ijdele verwachting, misdadige ver
blinding
Axel en Ina, door leugentjes (het eerste begin
van de zonde) aan het ouderlijk huis ontsnapt, g-aan
samen daarheen, waar geroeid, gestoeid en gekust
wordt, en het onherstelbare is geschiedt.
Niets is sprekender in zijn zwijgen, waar men op
de film de rozenknoppen tot bloem ziet worden,
waar men de bloem ziet verwelken en verdorren!
En toch zijt ge dan niet zoo zeer verontwaardigd!
maar een diepe droefheid grijptj U in de ziel, om
steeds tot meer deernis aan te groeien.
Tragisch tooneel De moeder rookt en schrijft,
en 't kind, Ina. sluipt naar de bibliotheek om
geleerde boeken te raadplegen
De moeder bespeurt haar, maar zegt
.Moet je mij dan altijd storen, als ik werk
Wreede moeder. Gij teekent het doodvonnis van
uw kind 1
Ina gaattranen in de oogen, wanhoop in het
kleine hart.
In haar angst belt zij Axel en als zij hem ontmoet,
vertelt zij hem, wat dreigt.
Axel ontsteltmen ziet 't aan zijn jongensgezicht,
dat ernstig en zorgelijker wordt van stonde af aan.
Wat te doen
Dan komt het grijselijke, het wreede, afschuwelijke
steeds nader.
Axel door een vriend ingelicht, zal daarheen
gaan, waar men raad weet.
Dat is niet te beschrijven.... men moet dat zien
de stemming, de sfeer, waar men hulpe belooft.
Maar, 't geld 1 - 't Geld
Na vergeefsch beroep op vader en moeder, die
van de ware oorzaak van dien geldnood onkundig
zijn, wordt Axel tot een dief.
Arme jongenToch is er nog iets nobels in zijn
daad't is alles voor haar, om haar te redden.
Arme verdwaasde, verblinde stakkerds
Ina, ongelukkig kind, waar zij, onbewust van het
komende, haren Axel begroet, en later met den
blik van een gewonde ree, hem toch lachend ver
zekert „niet bang" te zijn
Axel gaat en brengt den dag door met slenteren
langs de havens en staren in de golven, die (wij
voelen het aankomen) zijn graf zullen worden.
Later, op den avond, brengt hij Ina thuis.
Helaas Voor hem geen terugkeer naar het
vaderhuisDe diefstal is ontdekt.
Daar is iets beschermends, teeders, in zijn hou
ding; wij zien, wat hij eenmaal in eer en deugd
had kunnen worden.
Waarheen Vader en moeder, in diepste ellende,
wachten tevergeefs....
De moeder van Ina bereidt zich *roor, om op de
/ergadering van den ouderraad te spreken.
Onderwijl komt het kind thuis, e(sn en al ellende
en smart.
De vader, de meest sympathiek© van de beide
ouders, ziet haar vorschend aan, dat ze er zoo
slecht uitziet, belooft den volgenden dag naar den
dokter te gaan.
Dan, terwijl op den ouderraad, de pl'ichtvergeten
moeder de eene holle phrase over de andere voor
draagt, neemt het lot zijn loop.
Over haar valt de schaduw van ee n raam, de
schaduwen vormen een kruis.... en zij lig 't daar, het
eeuwige en meest beklagenswaardige .slachtoffer,
als in de schaduw van het symbool, dat haar red
ding had kunnen zijn, zoo zij het slecht s gekend
hadde
Treffende symboliekarm kind, gekruisi gd door
hare onwetendheid en verblinding; gekruisi igd door
de schuld van een mondaine, plichtvergeten moeder.
En hij, Axel! Bevreesd snelt hij ten si'otte de
stoep op, opent de deur en....
Ontzetting, verdwazing, wanhoop In krank: vinnig
heid holt hij weg, door duivelen achtervolgd en
een jas op 't gras, een kring in den vijver.,., 't zegt
alles I alles!
Onderwijl leest Ina's moeder heur dwaze zinnen
tot een der vergaderden opvliegt
„Schei uit met die holle phrases U wilt alle
kinderen volgens hetzelfde recept helpen I Onzin
De kinderen zijn verschillend ieder kind is anders 1"
En dan, 't staat op de film geschreven, doch 't
dondert ons in de ooren, als hij ons in zijn heiligè
verontwaardiging toeroept
»Geeft het kind liefde, veel liefdeDat
heeft het kind noodigGeeft het liefde en
een rein ouderhuis, een omgeving vol
liefde, waar vertrouwen heerschtDan en
ook dan alléén zullen er geen Jeugd
drama's meer plaats vinden
Geachte lezeressen! is deze film niet de
moeite waard om te gaan zien, en er eenige
oogenblikken van diepe ernst voor over te
hebben
En wif gelooven, dat er niet één vader
of moeder, die niet een enkele leering, een
waarschuwing zal medenemen.
Niet van onmiddellijk ingrijpen en felle maat
regelen neen, een gedachte van nog inniger liefde
en zorg, een voornemen om desnoods met smeeken
het vertrouwen der jeugd te winnen, om met zoo
veel liefde en teederheid het kind te omgeven, dat
het nooit in vertwijfeling en onbegrepenheid, tot de
excessen kome, die het leven kostten aan de beide
rampzalige wezens uit deze film
Geef hun liefde, veel liefde en.... een rein tehuis!
EEN MOEDER.
Ina en Axel, twee schoolkinderen, hebben een
heimelijke genegenheid voor elkaar opgevat, die
allengs aangroeit tot een ongekenden hartstocht.
Toch houdt de kinderlijke schuchterheid hun beide
nog een korten -tijd in bedwang. Axel toont zijn
hevige verliefdheid in een twist met een van zijn
jeugdige rivalen, terwijl Ina haar diepste gevoelen
aan haar dagboek toevertrouwt.
De groote vrijheid, die de jongelui genieten, stelt
hen in de gelegenheid elkaar in het geheim op de
meest idyllische plekjes te ontmoeten. Het jaargetij,
de mooie natuur, de eenzaamheid, dat alles werkt
mee tot een onherstelbaar gebeuren, dat slechts
droefheid en diepste ellende na zich kan sleepen.
Ina tracht in haar angst haar moeder in vertrou
wen te nemen, maar deze vrouw, die zich verdiept
het vraagstuk „hoe" de moderne jeugd op te
voeden, wijst elke toenadering van het meisje koel
van zich af. Zij wendt zich nu tot Axel, die de
wanhoop nabij zijn nood aan een vriend klaagt.
Deze weet een uitkomst, die de kinderen in hun
onnoozelheid maar al te graag benutten.
Axel die om zijn plan te volvoeren, geld noodig
heeft, wordt een dief. Het leven van zijn meisje is
hem dierbaarder dan alles, maar juist dat offer
brengt haar den dood, waarin hij haar volgt. Deze
tragedie voltrekt zich, terwijl de ouders „redeneeren"
over de belangrijke vraagstukken in het kinderleven.
Onze landgenoot Roland Varno vervult de hoofd
rol, daarbij wordt hij terzijde gestaan door IdaWust.
Een buitengewoon goed spel van deze twee
jeugdige filmsterren.
DE NIEUWE EEUW SCHREEF
Tusschen 14 en 17.
Deze Film, die als ik het wel heb, dertien weken
in Rotterdam heeft geloopen, is thans zijn beurt in
de hoofdstad begonnen. Tot dusver was het prolon-
geeren van een film in de meeste gevallen alles
behalve een compliment voor het gehalte van die
film. Bij deze echter kan men vaneen uitzondering
spreken. „Tusschen 14 en 17" is volstrekt geen
film, die zijn succes dankt aan de beruchte leeg
heid waarom zooveel andere films werden gepro
longeerd en al kan ik ook niet direct begrijpen,
dat men maar liefst dertien weken achter elkaar
deze film kan vertoonen, toch is de inhoud van de
film belangwekkend genoeg om een prolongatie te
motiveeren. Reeds eerder weken geleden, hebben
we ons oordeel over deze film gezegd, dat onge
veer hierop neer kwam
Een film met een ernstigen waarschuwende
inhoud,van belang voor ouders, niet voor kinderen.
Een waarschuwing aan ouders tegen de gevaren'
die de jeugd tusschen 14 en 17 jaar bedreigen. Dit
alles met aandacht bekeken en in een stemmige
film neergelegd, hier en daar ontroerend door een
brok tragiek. Sober beleefd door de jeugdige hoofd
figuren. den Hollander Roland Varno en zijn partnerin.
s CLOSE-UP.
DE TELEGRAAF SCHREEF:
TUSSCHEN 14 EN 17.
Roxy-Theater.
„Tusschen ouders en kinderen gaapt een diepe
afgrond de ouders hebben in de eerste plaats als
plicht, dien afgrond te overbruggen": zegt Shaw.
Deze film is een felle aanklacht tegen hen, die
door gemakzucht of waanwijsheid zich buiten het
zieleleven van hun kinderen houden. In den leeftijd
van 14 tot 17, de puberteitsjaren, hebben zij den
ouderlijken steun eerst recht noodig. Wie zal hen
bij de moeilijke problemen, die zich dan zoo talrijk
voordoen, de helpende hand reiken als de ouders
het niet doen? De vriendjes en vriendinnetjes zijn
immers allen even wijs.
DEN HAAG adverteert als volgt
Het grootste sucees In Trianon
is begonnen!
15 weken te Rotterdam in één Theater.
Amsterdam prolongeert wederom en wel
voor de zesde week. De 3e week Den
Haag gaat morgen in.
Den Heer TUSCHINSKI adverteerde
ROXY prolongeert tusschen 14 en 17 (De
gevaarlijke leeftijd), voor de vijfde week 11
De meest opzienbare tendenz-film van het
seizoen. In Rotterdam meer dan vier
maanden. In ROXY voor
de vijfde week!!
**¥S.£7IS*ïiïïSES>g*,aaM'
4 maanden achtereen te Rotterdam
350 uitverkochte voorstellingen.
Thans lie week te Amsterdam
264 uitverkochte voorstellingen.
Tevens reeds 5e week te Den Haag.
•m 11 ^bNUk.
