im De Kippenhouderij op het platteland Hoofdpijn egn en Kiespijn Hoe katholieke stemmen verloren gaan. Sproeten komen vroeg in het voorjaar, koop tijdig een pot Sprutol. De kluizenaar uit de Zuidzee. Üemengde Berichten Voortaan op elke wond Dit verzacht en geneest Doos 30. Tube 80 ct. Bij Apoth en Drogisten I 95221 maar nu... 'n Beetje wild deed ie tegen z'n paard. Maar nee, dat mocht niet. God was immers goed Zóó was 't beste En even brak met die goeie gedachte de zon door den bewolkten hemel, als 'n lach van God die blij was om z'n schepsel, die 'n genade niet verwaarloosd had. „Hozei ie tegen zijn paard, dat bleef staan, nam z'n pet in z'n knoestige werkhanden en bad paar weesgegroetjes. Z'n ziel ging open voor Gods zonnelach en z'n kindertjes, engeltjes nu, omzweefde hem blij en streelden hun vader. Achter in de straat kwamen paar schooiertjes aan, die sedert den Jood hunner ouders, in een naburig dorp min of meer onder dak waren bij een drinkenden oom, stoelen- matter, die ze maar liefst zoo gauw mogelijk zag vertrekken, maar zie je, hij moest voor de boefjes zorgen. 't Waren vlegels vol kwaaie stre ken, maar nu liepen ze de armen v. ex eikaars schouders en troostten .ander. Bedeesd gingen ze 't kerk- iiof op en keken rond op ieder graf, m te lezen wat er stond, 'n Bosje palmtakjes hadden ze bij zich; die tdden ze gegapt van 'n heg van "u boerderij, om die op 't graf te eiten van vader en moeder Maar wat zou dat wezen Ze wisten 't i! niet meer. 't Was al bijna drie jaar geleden en ze waren nog zoo klein, toen, zoo bitter jong!... Daar kwam de doodgraver, 'n oude man, zoo oud als de kruisen, die tegen den muur stonden en steun zochten, omdat ze vermolmd waren en verweerd zoo kwam de dood graver, oud rimpelig mannetje, met witten baard, leunend op z'n stok, en vroeg, wat de jongens wilden. Ze waren huilen nabij. Ze zoch ten naar vader en moeder en ze waren 't vergeten. „Kom maar mee," zei-d-ie goedig, en bracht hen bij 'n kruis, dat scheef stond, 't Was 't kruis nog van vader. Toen moeder ook begraven werd, hadden ze 't wat dieper gezet, omdat er niemand was, die voor 'n nieuw zorgde. Samen begonnen ze toen te bidden en legden hun takjes op den grond en hun boevenkopjes werden engelen gezichtjes, zoo rond en blozend en vol vertrouwen, omdat Jezus 't zeker zou geven: 't eeuwige leven aan hun •ve ouders. En ze vroegen om hen n te geven, ze hadden zoo'n hon- r, omdat ze in drie dagen niks -er hadden gehad. En zacht vielen d tranen in 't gras als dauwdrup- den in de lente, van 'n rozenstruik. De boer had 't allemaal gezien, lij kende ze, maar dacht nooit aan un goeie ziel, doch toen ie ze zoo zag bidden, kreeg ie meelij om hun onschuld. Hij riep ze naar z'n kar tilde ze d'r op en gaf ze een zoen. „Ik zal je vader zijn voortaan," zei ie, „ik zal 't wel tegen jullie oom zeggen." en toen deed ie weer wild tegen z'n paard, als om z'n goedheid te verbergen, draaide om en ging denzelfden weg terug naar huis. Z'n vrouw stond buiten aan de wasch mager menschje. Ze keek ernstig en goed. Ze voelde iets van daag, maar ze was sterk om de liefde in haar, die zei, dat alles voor Jezus was. „Raai eens, wat ik nou heb mee gebracht," riep de man haar toe van ver. „Hier heb je je nieuwe kinderen," en blij sprongen de lawaaiers de kar uit, op hun nieuwe moeder toe en omhelsden en kusten haar. En blij zag moeder naar vader, die omhoog keek en beet op z'n lip. De oogen van moeder liepen vol tranen en toen klaarde de hemel op en de zon scheen heel den dag als de vreugde liefde, die van God uitstraalt op 't goeie van de menschen met zijn genade. 'n Paar dagen later gingen de kleuters met frissche bloemen, pienter gekleed in de pakjes der overleden jongetjes, met moeder naar het kerk hof, naar 't oude graf, waar 'n nieuw kruis werd geplant. Met hun kleine schopjes maakten ze nu een perkje, •vaar ze hun bloemen op neer legden. En de grijze doodgraver, die toe keek, was blij en streek van genoe gen door z'n langen baard, kwam aar de vrouw, gaf haar de hand, n wenschte baar geluk zonder iets te zeggen, maar z'n blik lag diep en de vrouw begreep, dat ie blij was ook om de goeje daad. En Jezus' zegen daalde neer op 't huis, omdat Hij de kleinen zóó lief heeft, dat Hij, wat men voor zoo'n kind doet, beloont, alsof het aan Hemzelf gedaan was. 422! Mooie sorteoring HUWELIJKS-GEDICHTEN Firma van don Muncthof door JOS. BOSHOUWERS te LENT Broedhok. VRAAG 1 Ik heb mijn broed hok van planken gemaakt, en nu is j de temperatuur daar zoo verschillend in. Des nachts daalt de temperatuur altijd te laag en overdag als het warm wordt, veel te hoog. Wat zou ik hier het beste voor kunnen doen? Het zijn gewone duimsche planken, er is een beetje licht in aan den Noordkant, van boven pannen en niets onder de pannen, en geen vloer er in. Patrjys Leghornfokkaanljcs. VRAAG 2 Gaarne vernam ik verder in Peel en Maas, waar ik goede Patrijs Leghornfokhaantjes kan krijgen, als het kan van gecontro leerde kippen. Uit Venray. ANTWOORD! Nou.datbroed- hok is als zoodanig zeer slecht. Het is feitelijk een loods, die van alle kanten zoo goed als dicht is zeker Dt resultaten van de machine zullen dus wel slecht zijn, dat kan dunkt mij niet anders. Wanneer er veel verschil van temperatuur in het broedlocaal is, dan kan men de machine niet regelen, of men zou 's nachts en tegen dat het licht wordt, ook nog eens moeten gaan kijken. Maar dat telkens ver draaien der stelschroef of moer is ook niet goed. Al komt er weinig licht in het broedlocaal, dat is op zich zelf niet erg, integendeel. Maar als er geen licht in komt, is er waarschijnlijk ook geen ventilatie gelegenheid en dat is erger, wantTrissche buitenlucht speelt in het broedproces een zeer voorname rol. Zonder ventilatie wordt het op den dag ook veel te heet, en te benauwd. Onder niet onderschoten pannen is het 's nachts ook te koud en op den dag juist te heet, wanneer de zon op het dak staat. Kunt u de machine dan niet in een kamer zet ten, die op het Noorden uitziet Dan hebt u vanzelf een veel gelijk matiger warmte, dag en nacht. Ik vrees, dat er van die loods niet veel te maken zal zijn. Dat er geen vloer in ligt, is geen bezwaar, in tegendeel, als de machine maar goed waterpas staat. 2. Patrijsleghorns, die met val- nesten gecontroleerd worden, vindt men niet veel. In Denemarken wel, daar is de Patrijsleghorn, wat hier de Witte is de algemeen voor komende bedrijfskip. Die wint het daar over het algemeen van onze Patrijs Leghorns wat de leg aangaat, maar daar tegenover staat, dat de onze mooier zijn. Als men Patrijs Leghorns met valnesten gaat controleeren, blijkt heel vaak, dat de beste legsters ook schuilen onder de minst mooie, ja soms het meest onder deze. En als dan later een toom wordt samengesteld uit de meest produc tieve hennen, dan krijgt men veel verschil in de kleur der hennen. Gaat men zoo eenige jaren achtereen docr, dan gaat de mooie tentoonstellings- kleur, die wij kennen, hoe langer hoe meer verdwijnen, zoodat er wel gezegd zou worden„Zijn dat nou echte P. L. Zeker, het mooie en het nuttige kunnen gecombineerd worden, maar dat gaat niet zoo gemakkelijk. Dan verkeeren de eenkleurige dieren in dit opzicht in veel gunstiger conditie. Het is m. i. hier aan toe te schrijven, dat onze fokkers de W. L. geprefe reerd hebben boven de P. L. Wie er altijd de mooiste dieren uit zoekt (ook wat de hanen betreft) en van dien toom broedeieren neemt, die moet er niet verwonderd over staan, dat de leg wel terug kan gaan. Het kan eens 'n keer goed uitvallen, maar dat is dan toch 'n tref. Hetzelfde kan gezegd worden van alle andere, kleurkippen. De Barne velders maken hierop geen uitzonde ring, als men enkel let op de mooie dubbele omzoomiDg. Gelukkig zijn de bedrijfsfokkers van Barnevelders zoo verstandig, om dit niet te doen, en j jist daardoor is de Barnevelder ook een goede bedrijfskip geworden. Als de tentoonstellingsfokkers het hadden moeten doen, was er niet zooveel van terecht gekomen, dat geef ik je op een briefje. De meeste Patrijs Leghorns in ons land vindt men thans nog in den Achterhoek van Gelderland. Daar zijn nog een groot aantal boeren, die uitsluitend P. L. houden, ondanks de propaganda welke er voor de W.L. gevoerd is. En ik moet zeggen, daar zijn ook wel heel goede koppels. De A.B.T.B. (hetzelfde wat bij u de L.L.T.B., en in Noord-Brabant de N.C.B. is) heeft daarom ook fok toornen van de leden, van Patrijs Leghorns. Ik heb die zelf van het jaar gekeurd en kan u daarom wel een paar goede adressen opgeven, waar u goede fokhanen kunt bekomen, en niet te duur, dat weet ik zeker. We hebben daar eenige foktoom- houders, die zch buitengewoon in spannen, om de productie hunner P. L. te verhoogen, zonder het uiterlijk te verwaarloozen. Schrijf u maar eens een briefkaart met betaald antwoord aan de volgende adressen. Ie J. H. Bluemink te Groenlo, D 24 2e J. A. Hak voort te Drempt bij zullen spoedig bedaren door Mijnhardt's Poeders Vraag daarom Mijnhardt's Hoofdpijn poeders en Mijnhardt's Kiespijn- poeders. Alleen echt als op doos en poeders de naam Mijnhardt staat. Let bij het koopen hierop. Per poeder 8 ct. en per doos 45 ct. Verkrijgbaar bij Uw Drogist. Doesburg. Ik raad u aan, er spoedig werk van te maken, en de haantjes b.v.te bespreken te leveren op b.v. 2 a 3 maanden. Neem er een meer, dan ge noodig hebt, voor het verlies. Piepkuikenfobkery. VRAAG Is de piepkuikenfokkerij dit jaar over het geheel loonend ge weest Kan men ook goede prijzen maken van Barnevelderpiepkuikens Tot hoe lang brengen de piekkuikens loonende prijzen op Gaarne ant woord in Peel en Maas. Uit Ysselsteyn. ANTWOORD Ja, deze fokkerij is aardig loonend geweest en wel tot het laatste toe. Men rekent over het tenlijsten op dezelfde hoogte en aaneengesloten op het stembiljet. Later heeft men elke candidatenlijst afzonderlijk geplaatst. Thans s'aat elke lijst iets hooger of lager dan de lijst er naast. Maar de afstand blijkt nog niet grool genoeg. Wanneer de kiezer zijn oogen laat gaan over den candidaat zijner keuze en hij weet weinig van de stemtechniek, dan is hij meer ge neigd zijn oogen verder te laten gaan, dan weer in tegenovergestelde richting. Kiesvereenigingsbesturen en pro pagandisten dienen zich in de oorea te knoopen, dat aan zeer vele kie zers het stemmen nauwkeurig moet worden geleerd. 't Is een gemakkelijke manier om stemmen te winnen. Want ze komen van kiezers, die het beste willen. De wisselvalligheden van ons kiesstelsel. In Overijsel en Friesland werd, zooals wij reeds medegedeeld heb ben, bij de officieele telling aan de katholieken een zetel minder toege kend dan de niet-officieele uitslag heeft aangegeven. In Overijssel ge beurde dit, omdat wij meer stemmen bleken te hebben. Het stelsel D'Rondt der grootste uei isacste rue. ivieu recent over nee i algemeen tot Paschen. omdat daar-1 gemiddelden, dat aanvankelijk was tnanonacr rvmHnf hok -,-,..*-.1 klï H.» te veel jonge haantjes de markt komen bederven. De Noord-Hollandsche Blauwen leenen zich het best voor deze fok kerij, althans hier te lande. In België gebruikt men veel Mechelsche hoenderkuikens en in Frankrijk weer andere- Maar in ons land zijn de aanbie dingen van N.H. Blauwen het tal rijkst en als u de eendagskuikens toch koopen moet, zou ik zeggen, neem enkel deze. Voor Barnevelder piepkuikens krijgt u beslist minder prijs, ook bij hetzelfde gewicht. En N.H. Blauwen zetten veel vlugger tot vet aan. Ook in Limburg is er de aandacht op gevestigd, dat vele katholieke stemmen verloren gaan, omdat kie zers, die op de katholieke lijst wil len stemmen, het witte puntje achter den naam van den eersten candidaat der katholieke lijst rood maken en op deze wijze hun stem dus geven aan de lijst, welke op de katholieke lijst volgt. Op deze manier werden vier jaar geleden in Limburg vele stemmen uitgebracht op de Christelijk Histo rische lijst, zooals in verschillende geheel- katholieke dorpen was aan te wijzen, waar de protestantsche lijst tientallen stemmen kreeg. En dit jaar heeft de lijst van den liberalen vrijheidsbond zijn kleinen aanwas te danken aan katholieke stemmen, die op de boven geschetste wijze werden uitgebracht. Ook in Noord-Brabant is hetzelfde verschijnsel waargenomen. Daar hadden de Vrijzinnig-Democraten vier jaar geleden het fortuintje, dat hun candidatenlijst op de katholieke volgde. Zij kregen toen 8637 stem- men, waarmede zij twee candidaten in de staten brachten. Thans zakte hun cijfer tot 4642, waarmede zij een zetel zijn kwijtgeraakt. In „De Vrijzinnig Democraat" sebrijft J. W. Sprenger uitGinneken: Maar waar kwamen dan die 8637 stemmen, in 1927 op onze lijsten uitgebracht, vandaan Eene voor uitgang van 4840 stemmen in 1923 op 8537 in 1927 was werkelijk phenomonaalAl dadelijk gingen er stemmen op, dat onze partij dit hooge stemcijfer verkregen had dank zij de vergissingen van tallooze roomsche kiezers, die het vierkantje achter in plaats van dat voor hun uitverkoren candidaat rood maakten. Ik heb dat niet willen gelooven. Dat eenige honderden kiezers je kan hem, of beter haar, soms aan zien, dat ze niet goed weten, wat in het hokje te doen verkeerd stem men. neem ik gaarne aan. Maar dat eenige duizenden zoo hun kiesrecht verbruiken, zoodat zelfs een heele zetel terecht komt, bij een partij, voor wie de zetel niet bestemd is, dat wilde er bij mij niet in. Ik. heb dat steeds tegengesproken. Mijn vertrouwen in de ontwikkeling van de Nederlandsche staatsburgers was te groot. Maar thans geef ik mij gewonnen. Nu kan ik er niet langer aan twij felen, dat mr. van Leeuwen gedurende vier jaren de vertrouwensman is geweest van eenige duizenden roomsche kiezers en kiezeressen, die op lijst 5 wilden stemmen, maar per abuis hun stem op lijst 6 uitbrach ten. Mijn vertrouwen in de ontwik keling van de Nederlandsche staats burgers is ernstig geschokt. Alles moet geleerd worden, ook stemmen. Wie heeft zien stemmen, weet ook, dat zelfs hoog ontwikkelden met hun stembriefje soms geen raad weten, 't Is maar een weet, maar om te weten, hoe men stemmen moet, dient men zich op de hoogte te stellen. Deze moeilijkheid is door den wetgever onder de oogen gezien. Aanvankelijk stonden de candida- toegepast, omdat het aantal bij de eerste verdeeling toegewezen zetels beneden het door de wet aangege ven minimum was, mocht niet wor- gevolgd, toen de katholieken een paar stemmen meer bleken te hebben, zoodat de gewone verdeeling met overschotzetels moest toegepast worden. En in Friesland bleken de Platte landers 11 stemmen meer te hebben dan hun aanvankelijk waren toege- teld. Ook dit kostte de Kath. Staats partij een zetel. De Gelderlander zegt hierover o. m. Loterijen zijn in Nederland verboden. Maar de Kieswec zorgt, dat we van tijd toe tijd zoo'n loterij-tje hebben in Nederland. Hoort nu toch eens aan in Over ijssel hebben de katholieken een aantal stemmen meer behaald, dan bij de voorloopige telling was vastgesteld, en daarom krijgen ze 'n zetel minder. In Friesland is het cijfer van den Plattelandersbond met 11 gestegen, wat weer aan de kath. Staatspartij een zetel kost. Wat een wanbof overal. De socialisten hebben het nu tot een vermeerdering van 9 zetels gebracht met hun 140.000 stemmen méér. En wij, die 134.000 stemmen meer hebben uitgebracht dan in 1927, wij zien ons twee zetels minder toebedeeld. 140.000 stemmen'""geeft de eene partij een winst van 9 zetels en 134.000 méér aan een andere partij een verlies van twee zetels. Is ze een loterij onze kieswet, ja of neen. Maar als men het totaal der ka tholieke en der socialistische stemmen deelt door het totaal der behaalde zetels, dan is de uitkomst weer niet zoo gek. Want dan blijkt, dat een katholieke zetel is behaald met 5630 stemmen en een socialistische met 5807. Dat is niet heel duidelijk, want men zou verwachten, dat de socia listen minder stemmen hadden betaald per zetel dan wij. De cijfers van 1927 geven ook geen verklaring: toen leverden 47901 stemmen een katholieke zetel en 5118 een socialistische. Het Ov. Dbl. deelt mede, dat er Overijssel 30 duizend stemmen ongeldig zijn uitgebracht, dat is 12 pCt. Verschrikkelijk veel. De hooge dokters moeten toch eens onderzoeken, of ons kiesstelsel niet een kleine operatie moet ondergaan. Bij alle Drogisten Pot 90 ct., Tube 50 ct. Zeep 60 ct. Boter De naar Duitschland. nieuwe dreiging van vorhoo- ging der invoerrechten. De „Standaard" geeft de volgende uiteenzetting van de Duitsche boter- politiek Het Duitsche invoerrecht op boter bedroeg tot voor kort 27 Mark per 100 Kg, De agrariërs wenschten verhooging van dat recht, maar dat kon niet, omdat dit bedrag van 27 Mark vastgelegd was in een vedrag met Finland. Van dat bedrag profiteerden, krachtens de meest-begunstiging, ook Denemarken en Nederland, die res pectievelijk 40.000 en 35.000 ton (40 en 35 millioen Kg.) boter naar Duitschland uitvoeren, tegen Finland nog geen 5000 ton. De Duitschers hebben toen met de Finnen onderhandeld, met het gevolg, dat het verdragsrecht voor Finsche boter, en dus óók voor de Deensche en Nederlandsche, op 5 Mark per 100 Kg. gebracht werd. Daartegen valt op zichzelf geen andere bedenking in te brengen dan dat het weer een schepje was op de Duitsche protectie en dus den Een der hoofdfiguren uit de we reldberoemde boekwerken van Jack London, is een man, die momenteel nog in leven is en die l de weder waardigheden, welke Jack London hem zij het dan ook ond>r een anderen naam vertellen Iaat, zelf beleefd heeft. Bedoelde man heet C. W. Oeberg en woont in een hut in het district Stora Skedoi in Dalawe (Zweden). Hij is thans 65 jaar en zijn jeugd, die zoo rijk was aan avonturen ligt dus ver achter hem. De hut, waarin hij tegenwoordig woont, heeft hij lang geleden, toen hij nog een jonge man man was, zelf getimmerd. De lust naar avonturen dreef hem echter voort onweer staanbaar... tot hij tenslotte weer terugkeerde „omdat Dalarna het eenigst bewoonbare land is, wanneer de herfst nadert", zooals hij zelf zegt. Hij vond zijn zelfgebouwde hut in goeden sta3t terug, zij had op hem gewacht en nam den avonturier weer op. Thans bevat deze hut de rijkste ethnographische collectie uit de Zuidzee, waar Zweden op bogen kan. Mettertijd zal het aantal bezoe kers voortdurend toenemen, maar de oude man vertelt gaarne en hij heeft zóóveel beleefd, dat hij nooit in herhalingen valt, al is hij nog zoo lang aan het woord. Zijn kamer is ingericht als kajuit, alleen op deze manier kan de oude zeerob zich aan land thuis voelen. Reeds op jeugdigen leeftijd begon nen zijn avonturen. Bij het begin der zestiger jaren van de vorige eeuw leed hij schipbreuk met het stoom schip „Baggan," daarna een tweede maal met een Duitsche bark, die bij Tistharna strandde. In de Noordzee werd hij in een stormachtigen won dernacht door 'n orkaan over boord geslingerd, maar kon gelukkig nog gered worden. Een andere keer stortte hij ter hoogte van 9 M. van invoer van alle buitenlandsche boter ia Duitschland kon hinderen. Maar er kwam nog iets bij. Het recht op boter werd niet op 50 Mark vastgesteld zonder meer, doch Fin land kreeg het recht op een contin gent van 5000 ton tegen 50 Mark per 100 Kg. invoerrecht. D.w.z. de eerste 5000 ton tegen dat recht en wat het daarboven invoerde, tegen elk ander recht, dat de Duitsche regeering mocht willen heffen. Nu maakt dat voor Finland niets uit, maar de Finnen blijven met hun invoer beneden de 5000 ton. Maar voor Denemarken en Nederland kan dit véél uitmaken. Immers de Duitsche exegese van de meest-begunstiging is deze ik laat van Finland 5000 ton binnen tegen 50 Mark per 100 Kg. en dat kunt gij, Denen en Nederlanders, op gelijke voorwaar den ook krijgen ik behandel u dus precies als ik de Finnen doe en meer kunt ge, krachtens de meestbegun- stiging, niet verlangen. Het Nederlandsch-Deensche ant woord ismet aan Finland een contingent van;.5000 ton toe te staan tegen 50 Mark per 100 Kg, kom! alle Finsche boter tegen dat recht bij u binnen. Dan behoort ge ook alle Deensche en Nederlandsche boter tegen dat recht binnen te laten. Anders moet Denemarken voor 35.000 fon en Nederland voor 30.000 ton een hooger recht betalen, zoodra ge het autonome recht boven de 50 Mark brengt en dat is een onbehoor lijke toepassing van de meestbegun- stigings-clausule. Om dit laatste gaat het nu. Minister Schiele wil het autonome recht op 100 Mark brengen, overeen komend met 60 cent per Kg tegen 30 cent nu. Gaat dit door en hand haaft Duitschland zijne interpretatie van de meest-begunstiging, dan mag Finland al zijn export-boter naar Duitschland zenden tegen betaling van 30 cent per Kg. en Denemarken en Nederland slechts 5000 ton ieder. Dat beteekent dus, dat wij voor de resteerende 30 millioen Kg. een extra recht van 9 millioen gulden per jaar te betalen hebben en Denemarken voor zijn surplus zelfs IO1/2 millioen. Het geschil komt derhalve hierop neer, of coutingenteering, als Duitschland wil, vereenigbaar is met de meest-begunstiging. Neen, zeggen Nederland en De nemarken. Neen, hebben de meeste experts te Genève gezegd. Ja, zegt Duitschland. En een rechtbank om het geschil te beslissen is er niet. Geen wonder, dat meer en meer de vraag naar voren komt wat is de waarde van de meest-begunsti ging, als men er zóó willekeurig men kan omspringen Intusschen heeft het vraagstuk der coniingenteering alleen practische beteekenis, indien er metterdaad twee verschillende tarieven bestaanhet nu geldende van 50 Mark en een hooger tarief. Dat hoogere tarief is er nog niet. Binnenkort, zoo verne men we uit Berlijn, zal worden beslist of zulk een hooger tarief ingevoerd zal worden. Blijft dit achterwege, dan hebben we geen reden tot klacht. Komt het er, dan maakt Duitschland zich o.i. schuldig aan ernstige inbreuk op het beginsel der meest-begunstiging. En kan de vraag rijzen of wij dan verstandig hande len met tegenover Duitschland stipt aan de onbeperkte ongelimiteerde meest-begunstiging vast te houden. een ra af, waarbij hij niets anders dan zijn pijp brak. Gezond en wel keerde hij terug van lange tochten op stoomers waar pest en hongers nood heerschten. Zijn derde schipbreuk wierp hem op de kusten van Queensland. In de nabijheid van het rif, dat zoo nood lottig voor het schip geworden was, lag een heerlijk, paradijsachtig eilandje met machtige palmen aan blauwe lagunen langs een wit strand, dat nog nooit door een Europeaan betreden was. Dit eiland leerde den Zweed Oeberg de Zuidzee liefhebben en hij bleef in deze gewesten tot de drang naar het vaderland hem te machtig werd. In de Zuidzee ontmoette hij kanni balen, van wie zijn gezel het slacht offer werd, terwijl hij zelf ontkwam. Later legde hij op een afgelegen eiland een plantage aan en dreef handel. Op dat eiland leefde hij als opperhoofd, maar hij moest zijn waardigheid letterlijk met de wapens verdedigen. Hoe zeer het leven in de wildernis hem ook beviel, toch leed hij onder de eenzaamheid en volgens zijn eigen verklaringen kon het verlangen om eens met een blanke te praten, hem als een ziekte kwellen. Het was feitelijk maar een toeval dat hij eens een blanke kameraad trof, die daar beland was. Bij zijn tochten langs de Zuidzee, kwam hij ook op de Salomonseilan den, waar de meest onbeschaafde kannibalen wonen. Toen hij daar met zijn schip voor anker ging, ver zamelden de inboorlingen zich schijnbaar ongewapend en met vreed zame bedoelingen op het strand. Zoodra de boot echter den oever naderde, tilden zij op een gegeven teeken, allen tegelijk met hun teenen een speer, die zij in het zand ge graven hadden, omhoog en slingerden die bliksemsnel naar den vreemdeling. Het lichaam van Oeberg vertoont nu nog de litteekens van de wonden, die hij toen opliep. Behalve Oeberg heeft mén nog verschillende andere individuen in de Zuidzee aangetroffen. Op 'n eiland b.v. regeert 'n ex-gevangene. Hij handhaafde een voorbeeldige orde op zijn eiland en civiliseerde zijn onderdanen zoover hem dit mogelijk was. Toen Oeberg voor de eersie maal daar kwam, vond hij haast in iedere hut een naaimachine. Boven dien gebruikte deze zwarte stam een vork bij het eten. Griezelig zijn Oeberg's vertelllingen van een kapitein, wiens vrouw door de mannen van een wilden stam vermoord was. De kapitein dreef den heelen stam naar een eenzame klip in zée, waar zij 18 uur zonder water en voedsel achterbleven, tot hunne vrouwen en kinderen bij massa's omkwamen. De bloeddorstige kapitein vond deze wraak echter nog niet voldoende. Hij besmette de inboorlingen van het eiland systema tisch met de zwarte pokken, waar door de bevolking geheel uitgeroeid werd. Vreugde en leed heeft deze 65-jarige man in zijn aan avonturen rijke leven beleefd en gezien en het is een waarlijk genot hem over al deze zeldzame en eigenaardige lot gevallen te hooren spreken. Malaise in de Maastrichtseliu aardewerk-in (lustrio. Tusschen de directie van de „Sphinx" en vertegenwoordigers van Katholieke en moderne werklieden organisaties werd Dinsdagmorgen op de Sphinx-kantoren tc Maastricht eene conferentie gehouden in ver band met de thans heerschende malaise in het bedrijf. De directie bracht een voorstel ter tafel om de loonen met 5 en 7 pet. te verlagen. Door de werklieden-organisaties werd voorgesteld de werkdagen te verminderen tot vijf per week, waar door de met ontslag bedreigde werkkrachten gehandhaafd kunnen blijven. Voorts waren zij van oordeel, dat de loonsverlaging in geen geval mag doorgevoerd worden bij loonen beneden drie gulden, van welke laatste loonen het bestaan echter door de directie ontkend werd. Er werd geen beslissing genomen. Doodelyk my non geluk. In den nacht van Maandag op Dinsdag is de mijnwerker J. S. te Sittacd, op de mijn „Hendrik" te Rumpen L. verongelukt. Hij laat een vrouw en 7 kinderen acht. Nekkramp. Te Munster-Geleen L., is bij het dochtertje van de familie P. een geval van Nekkramp geconstateerd. Jubileum. De heer H. Roers te Roosteren (L.) zal op 1 Mei a.s. zijn 60-jarig jubilé vieren als koster en organist aldaar. Boerdery afgebrand. Te Gemert is Maandagmiddag door onbekende oorzaak afgebrand de kapitale boerderij van den heer Huybers. Zes runderen en een paard kwamen in de vlammen om. De Gemertsche brandweer, die spoedig ter plaatse was, kon weinig meer tegen het vuur uitrichten. Windhoos. Zaterdagmiddag omstreeks half 4 heeft een windhoos te Zesgehuchten, gemeente Geldcop, in enkele minuten tij ds zeer veel schade aangericht- Verschillende daken werden afgeruk_ of zeer zwaar beschadigd. Een geve

Peel en Maas | 1931 | | pagina 6