im
De Kippenhouderij op
het platteland
Hoofdpijn egn
en Kiespijn
Hoe katholieke
stemmen verloren
gaan.
Sproeten komen vroeg in
het voorjaar, koop tijdig een pot
Sprutol.
De kluizenaar uit de
Zuidzee.
Üemengde Berichten
Voortaan op elke wond
Dit verzacht en geneest
Doos 30. Tube 80 ct. Bij Apoth en Drogisten I
95221
maar nu... 'n Beetje wild deed ie
tegen z'n paard. Maar nee, dat
mocht niet. God was immers goed
Zóó was 't beste En even brak
met die goeie gedachte de zon door
den bewolkten hemel, als 'n lach van
God die blij was om z'n schepsel,
die 'n genade niet verwaarloosd had.
„Hozei ie tegen zijn paard, dat
bleef staan, nam z'n pet in z'n
knoestige werkhanden en bad
paar weesgegroetjes. Z'n ziel ging
open voor Gods zonnelach en z'n
kindertjes, engeltjes nu, omzweefde
hem blij en streelden hun vader.
Achter in de straat kwamen
paar schooiertjes aan, die sedert den
Jood hunner ouders, in een naburig
dorp min of meer onder dak waren
bij een drinkenden oom, stoelen-
matter, die ze maar liefst zoo gauw
mogelijk zag vertrekken, maar zie je,
hij moest voor de boefjes zorgen.
't Waren vlegels vol kwaaie stre
ken, maar nu liepen ze de armen
v. ex eikaars schouders en troostten
.ander. Bedeesd gingen ze 't kerk-
iiof op en keken rond op ieder graf,
m te lezen wat er stond, 'n Bosje
palmtakjes hadden ze bij zich; die
tdden ze gegapt van 'n heg van
"u boerderij, om die op 't graf te
eiten van vader en moeder Maar
wat zou dat wezen Ze wisten 't
i! niet meer. 't Was al bijna drie
jaar geleden en ze waren nog zoo
klein, toen, zoo bitter jong!...
Daar kwam de doodgraver, 'n
oude man, zoo oud als de kruisen,
die tegen den muur stonden en steun
zochten, omdat ze vermolmd waren
en verweerd zoo kwam de dood
graver, oud rimpelig mannetje, met
witten baard, leunend op z'n stok,
en vroeg, wat de jongens wilden.
Ze waren huilen nabij. Ze zoch
ten naar vader en moeder en ze
waren 't vergeten.
„Kom maar mee," zei-d-ie goedig,
en bracht hen bij 'n kruis, dat scheef
stond, 't Was 't kruis nog van
vader. Toen moeder ook begraven
werd, hadden ze 't wat dieper gezet,
omdat er niemand was, die voor 'n
nieuw zorgde.
Samen begonnen ze toen te bidden
en legden hun takjes op den grond
en hun boevenkopjes werden engelen
gezichtjes, zoo rond en blozend en
vol vertrouwen, omdat Jezus 't zeker
zou geven: 't eeuwige leven aan hun
•ve ouders. En ze vroegen om hen
n te geven, ze hadden zoo'n hon-
r, omdat ze in drie dagen niks
-er hadden gehad. En zacht vielen
d tranen in 't gras als dauwdrup-
den in de lente, van 'n rozenstruik.
De boer had 't allemaal gezien,
lij kende ze, maar dacht nooit aan
un goeie ziel, doch toen ie ze zoo
zag bidden, kreeg ie meelij om hun
onschuld. Hij riep ze naar z'n kar
tilde ze d'r op en gaf ze een zoen.
„Ik zal je vader zijn voortaan," zei
ie, „ik zal 't wel tegen jullie oom
zeggen." en toen deed ie weer wild
tegen z'n paard, als om z'n goedheid
te verbergen, draaide om en ging
denzelfden weg terug naar huis.
Z'n vrouw stond buiten aan de
wasch mager menschje. Ze keek
ernstig en goed. Ze voelde iets van
daag, maar ze was sterk om de liefde
in haar, die zei, dat alles voor Jezus
was.
„Raai eens, wat ik nou heb mee
gebracht," riep de man haar toe van
ver. „Hier heb je je nieuwe kinderen,"
en blij sprongen de lawaaiers de kar
uit, op hun nieuwe moeder toe en
omhelsden en kusten haar. En blij
zag moeder naar vader, die omhoog
keek en beet op z'n lip. De oogen
van moeder liepen vol tranen en
toen klaarde de hemel op en de zon
scheen heel den dag als de vreugde
liefde, die van God uitstraalt op 't
goeie van de menschen met zijn
genade.
'n Paar dagen later gingen de
kleuters met frissche bloemen, pienter
gekleed in de pakjes der overleden
jongetjes, met moeder naar het kerk
hof, naar 't oude graf, waar 'n nieuw
kruis werd geplant. Met hun kleine
schopjes maakten ze nu een perkje,
•vaar ze hun bloemen op neer legden.
En de grijze doodgraver, die toe
keek, was blij en streek van genoe
gen door z'n langen baard, kwam
aar de vrouw, gaf haar de hand,
n wenschte baar geluk zonder iets
te zeggen, maar z'n blik lag diep en
de vrouw begreep, dat ie blij was
ook om de goeje daad.
En Jezus' zegen daalde neer op 't
huis, omdat Hij de kleinen zóó lief
heeft, dat Hij, wat men voor zoo'n
kind doet, beloont, alsof het aan
Hemzelf gedaan was.
422!
Mooie sorteoring
HUWELIJKS-GEDICHTEN
Firma van don Muncthof
door
JOS. BOSHOUWERS te LENT
Broedhok.
VRAAG 1 Ik heb mijn broed
hok van planken gemaakt, en nu is
j de temperatuur daar zoo verschillend
in. Des nachts daalt de temperatuur
altijd te laag en overdag als het warm
wordt, veel te hoog. Wat zou ik
hier het beste voor kunnen doen?
Het zijn gewone duimsche planken,
er is een beetje licht in aan den
Noordkant, van boven pannen en
niets onder de pannen, en geen vloer
er in.
Patrjys Leghornfokkaanljcs.
VRAAG 2 Gaarne vernam ik
verder in Peel en Maas, waar ik
goede Patrijs Leghornfokhaantjes kan
krijgen, als het kan van gecontro
leerde kippen.
Uit Venray.
ANTWOORD! Nou.datbroed-
hok is als zoodanig zeer slecht. Het
is feitelijk een loods, die van alle
kanten zoo goed als dicht is zeker
Dt resultaten van de machine zullen
dus wel slecht zijn, dat kan dunkt
mij niet anders.
Wanneer er veel verschil van
temperatuur in het broedlocaal is,
dan kan men de machine niet regelen,
of men zou 's nachts en tegen dat
het licht wordt, ook nog eens moeten
gaan kijken. Maar dat telkens ver
draaien der stelschroef of moer is
ook niet goed.
Al komt er weinig licht in het
broedlocaal, dat is op zich zelf niet
erg, integendeel. Maar als er geen
licht in komt, is er waarschijnlijk
ook geen ventilatie gelegenheid en
dat is erger, wantTrissche buitenlucht
speelt in het broedproces een zeer
voorname rol. Zonder ventilatie
wordt het op den dag ook veel te
heet, en te benauwd.
Onder niet onderschoten pannen
is het 's nachts ook te koud en op
den dag juist te heet, wanneer de
zon op het dak staat. Kunt u de
machine dan niet in een kamer zet
ten, die op het Noorden uitziet
Dan hebt u vanzelf een veel gelijk
matiger warmte, dag en nacht.
Ik vrees, dat er van die loods niet
veel te maken zal zijn. Dat er geen
vloer in ligt, is geen bezwaar, in
tegendeel, als de machine maar goed
waterpas staat.
2. Patrijsleghorns, die met val-
nesten gecontroleerd worden, vindt
men niet veel. In Denemarken wel,
daar is de Patrijsleghorn, wat hier
de Witte is de algemeen voor
komende bedrijfskip. Die wint het
daar over het algemeen van onze
Patrijs Leghorns wat de leg aangaat,
maar daar tegenover staat, dat de
onze mooier zijn.
Als men Patrijs Leghorns met
valnesten gaat controleeren, blijkt
heel vaak, dat de beste legsters ook
schuilen onder de minst mooie, ja
soms het meest onder deze.
En als dan later een toom wordt
samengesteld uit de meest produc
tieve hennen, dan krijgt men veel
verschil in de kleur der hennen. Gaat
men zoo eenige jaren achtereen docr,
dan gaat de mooie tentoonstellings-
kleur, die wij kennen, hoe langer
hoe meer verdwijnen, zoodat er wel
gezegd zou worden„Zijn dat nou
echte P. L.
Zeker, het mooie en het nuttige
kunnen gecombineerd worden, maar
dat gaat niet zoo gemakkelijk. Dan
verkeeren de eenkleurige dieren in
dit opzicht in veel gunstiger conditie.
Het is m. i. hier aan toe te schrijven,
dat onze fokkers de W. L. geprefe
reerd hebben boven de P. L.
Wie er altijd de mooiste dieren
uit zoekt (ook wat de hanen betreft)
en van dien toom broedeieren neemt,
die moet er niet verwonderd over
staan, dat de leg wel terug kan gaan.
Het kan eens 'n keer goed uitvallen,
maar dat is dan toch 'n tref.
Hetzelfde kan gezegd worden van
alle andere, kleurkippen. De Barne
velders maken hierop geen uitzonde
ring, als men enkel let op de mooie
dubbele omzoomiDg. Gelukkig zijn de
bedrijfsfokkers van Barnevelders zoo
verstandig, om dit niet te doen, en
j jist daardoor is de Barnevelder ook
een goede bedrijfskip geworden.
Als de tentoonstellingsfokkers het
hadden moeten doen, was er niet
zooveel van terecht gekomen, dat
geef ik je op een briefje.
De meeste Patrijs Leghorns in ons
land vindt men thans nog in den
Achterhoek van Gelderland. Daar
zijn nog een groot aantal boeren,
die uitsluitend P. L. houden, ondanks
de propaganda welke er voor de
W.L. gevoerd is. En ik moet zeggen,
daar zijn ook wel heel goede koppels.
De A.B.T.B. (hetzelfde wat bij u
de L.L.T.B., en in Noord-Brabant
de N.C.B. is) heeft daarom ook fok
toornen van de leden, van Patrijs
Leghorns. Ik heb die zelf van het
jaar gekeurd en kan u daarom wel
een paar goede adressen opgeven,
waar u goede fokhanen kunt bekomen,
en niet te duur, dat weet ik zeker.
We hebben daar eenige foktoom-
houders, die zch buitengewoon in
spannen, om de productie hunner P.
L. te verhoogen, zonder het uiterlijk
te verwaarloozen.
Schrijf u maar eens een briefkaart
met betaald antwoord aan de volgende
adressen.
Ie J. H. Bluemink te Groenlo,
D 24
2e J. A. Hak voort te Drempt bij
zullen spoedig bedaren door
Mijnhardt's Poeders
Vraag daarom Mijnhardt's Hoofdpijn
poeders en Mijnhardt's Kiespijn-
poeders. Alleen echt als op doos en
poeders de naam Mijnhardt staat.
Let bij het koopen hierop. Per
poeder 8 ct. en per doos 45 ct.
Verkrijgbaar bij Uw Drogist.
Doesburg.
Ik raad u aan, er spoedig werk
van te maken, en de haantjes b.v.te
bespreken te leveren op b.v. 2 a 3
maanden. Neem er een meer, dan ge
noodig hebt, voor het verlies.
Piepkuikenfobkery.
VRAAG Is de piepkuikenfokkerij
dit jaar over het geheel loonend ge
weest Kan men ook goede prijzen
maken van Barnevelderpiepkuikens
Tot hoe lang brengen de piekkuikens
loonende prijzen op Gaarne ant
woord in Peel en Maas.
Uit Ysselsteyn.
ANTWOORD Ja, deze fokkerij
is aardig loonend geweest en wel tot
het laatste toe. Men rekent over het
tenlijsten op dezelfde hoogte en
aaneengesloten op het stembiljet.
Later heeft men elke candidatenlijst
afzonderlijk geplaatst. Thans s'aat
elke lijst iets hooger of lager dan
de lijst er naast. Maar de afstand
blijkt nog niet grool genoeg.
Wanneer de kiezer zijn oogen laat
gaan over den candidaat zijner
keuze en hij weet weinig van de
stemtechniek, dan is hij meer ge
neigd zijn oogen verder te laten
gaan, dan weer in tegenovergestelde
richting.
Kiesvereenigingsbesturen en pro
pagandisten dienen zich in de oorea
te knoopen, dat aan zeer vele kie
zers het stemmen nauwkeurig moet
worden geleerd.
't Is een gemakkelijke manier om
stemmen te winnen. Want ze komen
van kiezers, die het beste willen.
De wisselvalligheden van ons
kiesstelsel.
In Overijsel en Friesland werd,
zooals wij reeds medegedeeld heb
ben, bij de officieele telling aan de
katholieken een zetel minder toege
kend dan de niet-officieele uitslag
heeft aangegeven. In Overijssel ge
beurde dit, omdat wij meer
stemmen bleken te hebben.
Het stelsel D'Rondt der grootste
uei isacste rue. ivieu recent over nee i
algemeen tot Paschen. omdat daar-1 gemiddelden, dat aanvankelijk was
tnanonacr rvmHnf hok -,-,..*-.1 klï H.»
te veel jonge haantjes de markt
komen bederven.
De Noord-Hollandsche Blauwen
leenen zich het best voor deze fok
kerij, althans hier te lande.
In België gebruikt men veel
Mechelsche hoenderkuikens en in
Frankrijk weer andere-
Maar in ons land zijn de aanbie
dingen van N.H. Blauwen het tal
rijkst en als u de eendagskuikens
toch koopen moet, zou ik zeggen,
neem enkel deze.
Voor Barnevelder piepkuikens
krijgt u beslist minder prijs, ook bij
hetzelfde gewicht. En N.H. Blauwen
zetten veel vlugger tot vet aan.
Ook in Limburg is er de aandacht
op gevestigd, dat vele katholieke
stemmen verloren gaan, omdat kie
zers, die op de katholieke lijst wil
len stemmen, het witte puntje achter
den naam van den eersten candidaat
der katholieke lijst rood maken en
op deze wijze hun stem dus geven
aan de lijst, welke op de katholieke
lijst volgt.
Op deze manier werden vier jaar
geleden in Limburg vele stemmen
uitgebracht op de Christelijk Histo
rische lijst, zooals in verschillende
geheel- katholieke dorpen was aan
te wijzen, waar de protestantsche
lijst tientallen stemmen kreeg. En
dit jaar heeft de lijst van den
liberalen vrijheidsbond zijn kleinen
aanwas te danken aan katholieke
stemmen, die op de boven geschetste
wijze werden uitgebracht.
Ook in Noord-Brabant is hetzelfde
verschijnsel waargenomen. Daar
hadden de Vrijzinnig-Democraten
vier jaar geleden het fortuintje, dat
hun candidatenlijst op de katholieke
volgde. Zij kregen toen 8637 stem-
men, waarmede zij twee candidaten
in de staten brachten. Thans zakte
hun cijfer tot 4642, waarmede zij een
zetel zijn kwijtgeraakt.
In „De Vrijzinnig Democraat"
sebrijft J. W. Sprenger uitGinneken:
Maar waar kwamen dan die 8637
stemmen, in 1927 op onze lijsten
uitgebracht, vandaan Eene voor
uitgang van 4840 stemmen in 1923
op 8537 in 1927 was werkelijk
phenomonaalAl dadelijk gingen er
stemmen op, dat onze partij dit
hooge stemcijfer verkregen had dank
zij de vergissingen van tallooze
roomsche kiezers, die het vierkantje
achter in plaats van dat voor hun
uitverkoren candidaat rood maakten.
Ik heb dat niet willen gelooven.
Dat eenige honderden kiezers je
kan hem, of beter haar, soms aan
zien, dat ze niet goed weten, wat in
het hokje te doen verkeerd stem
men. neem ik gaarne aan. Maar dat
eenige duizenden zoo hun kiesrecht
verbruiken, zoodat zelfs een heele
zetel terecht komt, bij een partij,
voor wie de zetel niet bestemd is,
dat wilde er bij mij niet in. Ik. heb
dat steeds tegengesproken. Mijn
vertrouwen in de ontwikkeling van
de Nederlandsche staatsburgers was
te groot.
Maar thans geef ik mij gewonnen.
Nu kan ik er niet langer aan twij
felen, dat mr. van Leeuwen gedurende
vier jaren de vertrouwensman is
geweest van eenige duizenden
roomsche kiezers en kiezeressen, die
op lijst 5 wilden stemmen, maar per
abuis hun stem op lijst 6 uitbrach
ten. Mijn vertrouwen in de ontwik
keling van de Nederlandsche staats
burgers is ernstig geschokt.
Alles moet geleerd worden, ook
stemmen.
Wie heeft zien stemmen, weet
ook, dat zelfs hoog ontwikkelden
met hun stembriefje soms geen raad
weten, 't Is maar een weet, maar
om te weten, hoe men stemmen
moet, dient men zich op de hoogte
te stellen.
Deze moeilijkheid is door den
wetgever onder de oogen gezien.
Aanvankelijk stonden de candida-
toegepast, omdat het aantal bij de
eerste verdeeling toegewezen zetels
beneden het door de wet aangege
ven minimum was, mocht niet wor-
gevolgd, toen de katholieken een
paar stemmen meer bleken te hebben,
zoodat de gewone verdeeling met
overschotzetels moest toegepast
worden.
En in Friesland bleken de Platte
landers 11 stemmen meer te hebben
dan hun aanvankelijk waren toege-
teld. Ook dit kostte de Kath. Staats
partij een zetel.
De Gelderlander zegt hierover
o. m.
Loterijen zijn in Nederland
verboden.
Maar de Kieswec zorgt, dat we
van tijd toe tijd zoo'n loterij-tje
hebben in Nederland.
Hoort nu toch eens aan in Over
ijssel hebben de katholieken een
aantal stemmen meer behaald, dan
bij de voorloopige telling was
vastgesteld, en daarom krijgen ze 'n
zetel minder.
In Friesland is het cijfer van den
Plattelandersbond met 11 gestegen,
wat weer aan de kath. Staatspartij
een zetel kost.
Wat een wanbof overal.
De socialisten hebben het nu tot
een vermeerdering van 9 zetels
gebracht met hun 140.000 stemmen
méér.
En wij, die 134.000 stemmen meer
hebben uitgebracht dan in 1927,
wij zien ons twee zetels minder
toebedeeld.
140.000 stemmen'""geeft de eene
partij een winst van 9 zetels en
134.000 méér aan een andere partij
een verlies van twee zetels.
Is ze een loterij onze kieswet, ja
of neen.
Maar als men het totaal der ka
tholieke en der socialistische stemmen
deelt door het totaal der behaalde
zetels, dan is de uitkomst weer niet
zoo gek. Want dan blijkt, dat een
katholieke zetel is behaald met 5630
stemmen en een socialistische met
5807.
Dat is niet heel duidelijk, want
men zou verwachten, dat de socia
listen minder stemmen hadden betaald
per zetel dan wij.
De cijfers van 1927 geven ook
geen verklaring: toen leverden 47901
stemmen een katholieke zetel en
5118 een socialistische.
Het Ov. Dbl. deelt mede, dat er
Overijssel 30 duizend stemmen
ongeldig zijn uitgebracht, dat is 12
pCt.
Verschrikkelijk veel.
De hooge dokters moeten toch
eens onderzoeken, of ons kiesstelsel
niet een kleine operatie moet
ondergaan.
Bij alle Drogisten
Pot 90 ct., Tube 50 ct. Zeep 60 ct.
Boter
De
naar Duitschland.
nieuwe dreiging van vorhoo-
ging der invoerrechten.
De „Standaard" geeft de volgende
uiteenzetting van de Duitsche boter-
politiek
Het Duitsche invoerrecht op boter
bedroeg tot voor kort 27 Mark per
100 Kg,
De agrariërs wenschten verhooging
van dat recht, maar dat kon niet,
omdat dit bedrag van 27 Mark
vastgelegd was in een vedrag met
Finland.
Van dat bedrag profiteerden,
krachtens de meest-begunstiging, ook
Denemarken en Nederland, die res
pectievelijk 40.000 en 35.000 ton
(40 en 35 millioen Kg.) boter naar
Duitschland uitvoeren, tegen Finland
nog geen 5000 ton.
De Duitschers hebben toen met de
Finnen onderhandeld, met het gevolg,
dat het verdragsrecht voor Finsche
boter, en dus óók voor de Deensche
en Nederlandsche, op 5 Mark per
100 Kg. gebracht werd.
Daartegen valt op zichzelf geen
andere bedenking in te brengen dan
dat het weer een schepje was op
de Duitsche protectie en dus den
Een der hoofdfiguren uit de we
reldberoemde boekwerken van Jack
London, is een man, die momenteel
nog in leven is en die l de weder
waardigheden, welke Jack London
hem zij het dan ook ond>r een
anderen naam vertellen Iaat, zelf
beleefd heeft. Bedoelde man heet
C. W. Oeberg en woont in een hut
in het district Stora Skedoi in Dalawe
(Zweden). Hij is thans 65 jaar en
zijn jeugd, die zoo rijk was aan
avonturen ligt dus ver achter hem.
De hut, waarin hij tegenwoordig
woont, heeft hij lang geleden, toen
hij nog een jonge man man was, zelf
getimmerd. De lust naar avonturen
dreef hem echter voort onweer
staanbaar... tot hij tenslotte weer
terugkeerde „omdat Dalarna het
eenigst bewoonbare land is, wanneer
de herfst nadert", zooals hij zelf zegt.
Hij vond zijn zelfgebouwde hut in
goeden sta3t terug, zij had op hem
gewacht en nam den avonturier weer
op. Thans bevat deze hut de rijkste
ethnographische collectie uit de
Zuidzee, waar Zweden op bogen
kan. Mettertijd zal het aantal bezoe
kers voortdurend toenemen, maar de
oude man vertelt gaarne en hij heeft
zóóveel beleefd, dat hij nooit in
herhalingen valt, al is hij nog zoo
lang aan het woord.
Zijn kamer is ingericht als kajuit,
alleen op deze manier kan de oude
zeerob zich aan land thuis voelen.
Reeds op jeugdigen leeftijd begon
nen zijn avonturen. Bij het begin der
zestiger jaren van de vorige eeuw
leed hij schipbreuk met het stoom
schip „Baggan," daarna een tweede
maal met een Duitsche bark, die bij
Tistharna strandde. In de Noordzee
werd hij in een stormachtigen won
dernacht door 'n orkaan over boord
geslingerd, maar kon gelukkig nog
gered worden. Een andere keer
stortte hij ter hoogte van 9 M. van
invoer van alle buitenlandsche boter
ia Duitschland kon hinderen.
Maar er kwam nog iets bij. Het
recht op boter werd niet op 50 Mark
vastgesteld zonder meer, doch Fin
land kreeg het recht op een contin
gent van 5000 ton tegen 50 Mark
per 100 Kg. invoerrecht. D.w.z. de
eerste 5000 ton tegen dat recht en
wat het daarboven invoerde, tegen
elk ander recht, dat de Duitsche
regeering mocht willen heffen.
Nu maakt dat voor Finland niets
uit, maar de Finnen blijven met hun
invoer beneden de 5000 ton. Maar
voor Denemarken en Nederland kan
dit véél uitmaken. Immers de Duitsche
exegese van de meest-begunstiging
is deze ik laat van Finland 5000
ton binnen tegen 50 Mark per 100
Kg. en dat kunt gij, Denen en
Nederlanders, op gelijke voorwaar
den ook krijgen ik behandel u dus
precies als ik de Finnen doe en meer
kunt ge, krachtens de meestbegun-
stiging, niet verlangen.
Het Nederlandsch-Deensche ant
woord ismet aan Finland een
contingent van;.5000 ton toe te staan
tegen 50 Mark per 100 Kg, kom!
alle Finsche boter tegen dat recht
bij u binnen. Dan behoort ge ook
alle Deensche en Nederlandsche boter
tegen dat recht binnen te laten.
Anders moet Denemarken voor
35.000 fon en Nederland voor 30.000
ton een hooger recht betalen, zoodra
ge het autonome recht boven de 50
Mark brengt en dat is een onbehoor
lijke toepassing van de meestbegun-
stigings-clausule.
Om dit laatste gaat het nu.
Minister Schiele wil het autonome
recht op 100 Mark brengen, overeen
komend met 60 cent per Kg tegen
30 cent nu. Gaat dit door en hand
haaft Duitschland zijne interpretatie
van de meest-begunstiging, dan mag
Finland al zijn export-boter naar
Duitschland zenden tegen betaling
van 30 cent per Kg. en Denemarken
en Nederland slechts 5000 ton ieder.
Dat beteekent dus, dat wij voor de
resteerende 30 millioen Kg. een extra
recht van 9 millioen gulden per jaar
te betalen hebben en Denemarken
voor zijn surplus zelfs IO1/2 millioen.
Het geschil komt derhalve hierop
neer, of coutingenteering, als
Duitschland wil, vereenigbaar is met
de meest-begunstiging.
Neen, zeggen Nederland en De
nemarken. Neen, hebben de meeste
experts te Genève gezegd.
Ja, zegt Duitschland.
En een rechtbank om het geschil
te beslissen is er niet.
Geen wonder, dat meer en meer
de vraag naar voren komt wat is
de waarde van de meest-begunsti
ging, als men er zóó willekeurig
men kan omspringen
Intusschen heeft het vraagstuk der
coniingenteering alleen practische
beteekenis, indien er metterdaad twee
verschillende tarieven bestaanhet
nu geldende van 50 Mark en een
hooger tarief. Dat hoogere tarief is
er nog niet. Binnenkort, zoo verne
men we uit Berlijn, zal worden beslist
of zulk een hooger tarief ingevoerd
zal worden. Blijft dit achterwege,
dan hebben we geen reden tot
klacht. Komt het er, dan maakt
Duitschland zich o.i. schuldig aan
ernstige inbreuk op het beginsel der
meest-begunstiging. En kan de vraag
rijzen of wij dan verstandig hande
len met tegenover Duitschland stipt
aan de onbeperkte ongelimiteerde
meest-begunstiging vast te houden.
een ra af, waarbij hij niets anders
dan zijn pijp brak. Gezond en wel
keerde hij terug van lange tochten
op stoomers waar pest en hongers
nood heerschten.
Zijn derde schipbreuk wierp hem
op de kusten van Queensland. In de
nabijheid van het rif, dat zoo nood
lottig voor het schip geworden was,
lag een heerlijk, paradijsachtig eilandje
met machtige palmen aan blauwe
lagunen langs een wit strand, dat nog
nooit door een Europeaan betreden
was. Dit eiland leerde den Zweed
Oeberg de Zuidzee liefhebben en hij
bleef in deze gewesten tot de drang
naar het vaderland hem te machtig
werd.
In de Zuidzee ontmoette hij kanni
balen, van wie zijn gezel het slacht
offer werd, terwijl hij zelf ontkwam.
Later legde hij op een afgelegen
eiland een plantage aan en dreef
handel. Op dat eiland leefde hij als
opperhoofd, maar hij moest zijn
waardigheid letterlijk met de wapens
verdedigen. Hoe zeer het leven in
de wildernis hem ook beviel, toch
leed hij onder de eenzaamheid en
volgens zijn eigen verklaringen kon
het verlangen om eens met een blanke
te praten, hem als een ziekte kwellen.
Het was feitelijk maar een toeval
dat hij eens een blanke kameraad
trof, die daar beland was.
Bij zijn tochten langs de Zuidzee,
kwam hij ook op de Salomonseilan
den, waar de meest onbeschaafde
kannibalen wonen. Toen hij daar
met zijn schip voor anker ging, ver
zamelden de inboorlingen zich
schijnbaar ongewapend en met vreed
zame bedoelingen op het strand.
Zoodra de boot echter den oever
naderde, tilden zij op een gegeven
teeken, allen tegelijk met hun teenen
een speer, die zij in het zand ge
graven hadden, omhoog en slingerden
die bliksemsnel naar den vreemdeling.
Het lichaam van Oeberg vertoont
nu nog de litteekens van de wonden,
die hij toen opliep.
Behalve Oeberg heeft mén nog
verschillende andere individuen in de
Zuidzee aangetroffen. Op 'n eiland
b.v. regeert 'n ex-gevangene. Hij
handhaafde een voorbeeldige orde
op zijn eiland en civiliseerde zijn
onderdanen zoover hem dit mogelijk
was. Toen Oeberg voor de eersie
maal daar kwam, vond hij haast in
iedere hut een naaimachine. Boven
dien gebruikte deze zwarte stam een
vork bij het eten.
Griezelig zijn Oeberg's vertelllingen
van een kapitein, wiens vrouw door
de mannen van een wilden stam
vermoord was. De kapitein dreef
den heelen stam naar een eenzame
klip in zée, waar zij 18 uur zonder
water en voedsel achterbleven, tot
hunne vrouwen en kinderen bij
massa's omkwamen. De bloeddorstige
kapitein vond deze wraak echter
nog niet voldoende. Hij besmette de
inboorlingen van het eiland systema
tisch met de zwarte pokken, waar
door de bevolking geheel uitgeroeid
werd.
Vreugde en leed heeft deze
65-jarige man in zijn aan avonturen
rijke leven beleefd en gezien en het
is een waarlijk genot hem over al
deze zeldzame en eigenaardige lot
gevallen te hooren spreken.
Malaise in de Maastrichtseliu
aardewerk-in (lustrio.
Tusschen de directie van de
„Sphinx" en vertegenwoordigers van
Katholieke en moderne werklieden
organisaties werd Dinsdagmorgen
op de Sphinx-kantoren tc Maastricht
eene conferentie gehouden in ver
band met de thans heerschende
malaise in het bedrijf. De directie
bracht een voorstel ter tafel om de
loonen met 5 en 7 pet. te verlagen.
Door de werklieden-organisaties
werd voorgesteld de werkdagen te
verminderen tot vijf per week, waar
door de met ontslag bedreigde
werkkrachten gehandhaafd kunnen
blijven.
Voorts waren zij van oordeel,
dat de loonsverlaging in geen geval
mag doorgevoerd worden bij loonen
beneden drie gulden, van welke
laatste loonen het bestaan echter
door de directie ontkend werd.
Er werd geen beslissing genomen.
Doodelyk my non geluk.
In den nacht van Maandag op
Dinsdag is de mijnwerker J. S.
te Sittacd, op de mijn „Hendrik" te
Rumpen L. verongelukt. Hij laat een
vrouw en 7 kinderen acht.
Nekkramp.
Te Munster-Geleen L., is bij het
dochtertje van de familie P. een
geval van Nekkramp geconstateerd.
Jubileum.
De heer H. Roers te Roosteren
(L.) zal op 1 Mei a.s. zijn 60-jarig
jubilé vieren als koster en organist
aldaar.
Boerdery afgebrand.
Te Gemert is Maandagmiddag
door onbekende oorzaak afgebrand
de kapitale boerderij van den heer
Huybers. Zes runderen en een paard
kwamen in de vlammen om. De
Gemertsche brandweer, die spoedig
ter plaatse was, kon weinig meer
tegen het vuur uitrichten.
Windhoos.
Zaterdagmiddag omstreeks half 4
heeft een windhoos te Zesgehuchten,
gemeente Geldcop, in enkele minuten
tij ds zeer veel schade aangericht-
Verschillende daken werden afgeruk_
of zeer zwaar beschadigd. Een geve