De wereld wil
bedrogen worden!
Een held.
Hoest, Keelpijn
Districts-Arbeidsbeurs
Advertentiën.
„DE ADELAAR"
L. J. B. Reynders
L J. H. Reynders
L J. H. Reynders
Zaterdag 21
Met stomme verbazing schrijft de
Nieuwe Courant, hebben wij waar
genomen, welk een magische aan
trekkingskracht het uitzicht om bij
het gekochte ook nog wat geschen
ken te krijgen op het publiek uitoefent.
Wij hebben werkelijk de handen er
over in elkaar geslagen, toen we
waarnamen, hoe voor elk filiaal van
de firma De Gruijter nog vóór de
opening van den winkel een dichte
schare geduldig stond te. wachten om
binnengelaten te worden en hoe een
pootige kerel als tijdelijk portier
dienst moest doen om geregeld een
portie kooplustigen binnen te laten
en vervolgens de rest der schare
buiten de deur te houden tot er weer
wat ruimte was gekomen.
We willen de firma niet een woord
van hulde voor haar menschenkennis
onthouden, aldus teekent de Midden
standskrant hierbij aan. Of echter die
menschenkennis ook beteekent men-
schenwaardeering, is zeer zeker nog
de vraag, want het pleit toch, goed
beschouwd, niet voor de schrander
heid van de kooplustigen, dat zij met
het uitzicht op het z.g. gratis ver
werven van een snuisterij of een of
ander huishoudelijk voorwerp, de
lijdzaamheid hebben een kwartier,
zoo niet langer, in weer en wind
voor een gesloten winkeldeur te
staan, om ten slotte al dringend en
wringend binnen te komen. Wanneer
zij dan ten slotte zekere hoeveelheid
koffie, thee of andere kruideniers
waren hebben ingeslagen, worden zij
beloond met het zoo hevig begeerde
geschenk, dat zij triomfantelijk huis
waarts brengen. Er zullen onder de
koopers ongetwijfeld tal van personen
geweest zijn, die zich de uitgave
hebben veroorloofd, hoewel de nood
zakelijk van den inkoop niet vast
stond, maar zij waren zoo verblind
door het vooruitzicht op een cadeau,
dat zij totaal vergaten, dat wat hun
zoogenaamd geschonken werd door
henzelf is betaald 1
Gelooft men dat niet Men infor-
meere maar eens bij de leiding der
onderneming, die, als zij openhartig
heid wil betrachten, toch zeker met
de wedervraag voor den dag zal
komen, of het goede koopmanschap
mag heeten iets weg te geven, zonder
dat het op andere wijze wordt ver
goed
Het ligt toch voor de hand, dat
de prijs van het zoogenaamde ge
schenk wordt teruggevonden in den
prijs van het verkochte. Het is niets
meer dan een rekensommetje: de
koopwaar heeft een winkelwaarde
van zeggen we, 10, het cadeautje
heeft een inkoopwaarde van, zeggen
we 2. Welnu, de prijs van de koop
waar wordt op 12 gesteld, het
cadeautje gaat er bij en de zaak is
in orde!
Dit is de eenvoudige voorstelling
van de zaak; in de praktijk is het
wel iets ingewikkelder in ieder ge
val echter staat het als een paal
boven water, dat de kooper zijn
eigen cadeautje betaalt, en als wij
ons over iets hebben verbaasd, dan
is het dat het groote publiek daar
voor met blindheid is geslagen...
In 1860 scheepte een jonge semi
narist, uit het bisdom van Mains,
Emile Gruard geheeten, zich in voor
1931, No. 12.
de missie. Twee eeuwen vroeger kwam
uit hetzelfde bisdom de la Dauver-
sière, die het Hof en de stad warm
maakte cm Montreal uit den grond
te doen verrijzen en er Christus te
doen heerschen. Deze jongeling, met
de grootste idealen bezield en door
zijn oversten aangemoedigd, ging
verder dan de vlakte van St. Lau-
rentius, door het Frankrijk van
Lodewijk XIII tot het Christendom
bekeerdhij ging op naar het hooge
ijskoude Noorden, waar wegen noch
steden bestonden en enkel een wild
zwervend volk woonde. Hier wilde
hij leven en sterven.
Zijn tweevoudig levensdoel bereikte
hij op merkwaardige wijze hij stierf
er in negentig-jarigen ouderdom, na
den ondankbaren grond door hard
en onverpoosd werken, vruchtbaar
te hebben gemaakt.
Emile Gruard vertrok naar de
streek AthabaskaMackenzie met
zijn neef Mgr. Grandin, oblaat van
de Onbevlekte Ontvangenis, die er
als bisschop terugkeerde om zijn
zending voort te zetten.
Van dezen ijverigen apostel
schetste ons de groote Fransche
katholieke schrijver Louis Veuillot
een treffend zelfs realistisch beeld.
Het was deze man, die de wilde en,
in den letterlijken zin van het woord,
vuile en smerige bevolking van het
hooge Noorden in hun ellendige
krotten en tenten ging opzoeken en
bekeeren. Naar dit edel en onbaat
zuchtig voorbeeld richtte de jonge
Gruard zijn leven.
Te midden van een echte bar-
baarschheid deed hij zijn noviciaat
als oblaat aan zijn voeten stroomde
een rivier, die men de roode rivier
noemde wegens het vele menschelijke
bloed, dat er door stroomde bloed
van de Sioux, bloed van Sauteux,
die zich onder elkaar uitmoordden
als de Hurons en de Iroquois in de
XVIIe eeuw. Eenige volksstammen
waren, als de honger hen kwelde,
erg belust op menschenvleesch. Tal
van vrouwen hadden geen neus of
kin meer. Zoo schandvlekten hen de
mannen als zij over hen niet meer
tevreden waren.
Engelschen uit Ontario waagden
het wel eens in deze staten te komen
om er handel te drijven maar zij
maakten zich zoo snel mogelijk onder
de voeten uit. En ze waren zelfs
een beetje geërgerd, dat de Oblaten
van de Onbevlekte Ontvangenis deze
wilden opzochten om hen te bekepren.
om hun zielen te winnen.
Gedurende zeventig jaar trotseerde
Mgr. Gruard, te voet, met een ijs-
stoel of in een licht schuitje, honger,
koude en ellende om deze menschen-
eters te bekeeren. Tijdens de korte
zomers was het in de bosschen, die
op zich zelf reeds een groote hinder
nis waren, niet uit te houden wegens
het groot aantal gevaarlijke insecten
en in den winter had men vaak een
koude van twee en vijftig graden
onder nul.
In de jaren 1868 en 1869 legde
hij in achttien maanden een afstand
af van 8345 kilometer zijn geestelijke
cliënten noemde men „Montagnais",
„De Vleescheters", de „Castors",
de „Slaven" en nog verder had hij
zijn tochten willen doorzetten tot bij
de „Gele Muren." „de Plats cotés
de Chiens" en de „Hazenvellen."
Doch hij moest zich beperken en
het grondgebied, Athabaska, dat hier
als bisdom aangeduid werd, is vijftien
maal grooter dan Frankrijk.
Op zekeren dag bemerkten de
Engelschen van Ontario, dat eenige
wilde stammen opgehouden hadden.
zwervend volk te zijn, dat er steden
gebouwd werden.
Er was een middelpunt, centrum
van de St. Bernardusmissie, die zich
snel ontwikkeld had, dang zij het
noeste werken van Mgr. Gruard.
De stad moest een naam hebben.
En de Canadeesche Regeering vond,
dat de naam als van zelf gevonden
was de stad zou heeten Gruard.
De beschaamde en nederige bis
schop moest den naam aannemen,
hij was gekomen om een volk te
:doopen en nu werd hij ook de
peter van de stad» die hij uit den
grond had doen verrijzen.
Dank aan de Oblaten kwam er
een stedelijk, maar ook een landelijk
leven. Overal werden onmetelijke
bosschen ontgonnen en tot prachtige
akkers herschapen. Heerlijke oogsten
rijpten er en graanmolens draaiden
weldra hun wieken over de velden.
Een boerenvolk vestigde zich op het
land, dat men had leeren zaaien en
maaien, bouwen en inschuren.
Een drie jaar geleden kwam Mgr.
Gruard naar Europa en sprak in tal
van steden van Frankrijk, België,
Holen, enz. over zijn christenen van
Athabaska. En hij sprak er met liefde
en geestdrift over op zeven en
tachtigjarigen leeftijd, na er bijna
drie kwart eeuw te hebben doorge
bracht.
Dan scheepte hij zich weder in
naar zijp beminde Denés, Noordelin
gen, vopr wie hij zijn leven veil
had, opdat zij zijn ziel aan Christus
zouden schenken.
Deze Fransche kloosterling, deze
opvoeder van menschen, deze apos
tel, die geep vermoeienissen noch
gevaar kende, die alle ambachten
leerde om zijn ideaal te dienen, ont
ving ;ip 1925 het Legioen van Eer,
dat hem door den vroeg afgestorven
schrijver van „Het Blanke Helden
dicht", Louis Frederic Rouquette
overhandigd werd.
Naar aanleiding van deze Staats
onderscheiding lezen wij in het
„journal /officiel" (Fransche Staats
courant) deze heel beteekenisvolle
woorden i
„Sedert 1860 tot op heden verhleef
Mgr. Gruard in Canada. Hij heeft
den naam van Frankrijk doen kennen
en liefhebben in Alberta en tot in
de verre uithoeken van het Noorden:
tal van aardrijkskundige namen zijn
Fransch. dank aan hem ijverig
priester, onvermoeibaar missionaris,
zeevaarder, aardrijkskundige, ontdek
ker. stedenbouwer, houwkundige,
schilder, schrijver, toondichter, land
bouwer, is hij de moedigste en dap
perste pionier van het groote
Noorden."
Een dergelijke vermelding is een
bladzijde geschiedenis, schrijft Geor
ges Goyau, lid van de „académie
francaise", zij zou in alle handboe
ken, die over het huidige Frankrijk
spreken, moeten - worden ingelascht.
Hij, die een oppervlakte van meer
dan achtduizend vierkante meter aan
de beschaving gaf, is een van de
heerlijkste typen van de Fransche
énergie. En ik ken in de geschiede
nis van het missieleven geen ander
voorbeeld van een apostolisch vica
riaat, waaraan Rome den naam van
een geestelijken stichter reeds gege
ven heeft tijdens, "zijn episcopaat.
Opent het annuaire pontifical: gij
zult er het Vólgende vermeld vinden:
Vicariaat van Gruard (vroeger
Athabaska). titularis Mgr. Gruard.
ZetelGruard.
De titularis is opgegaan naar beter
oorden. Hij moge er genieten van
een eeuwige rust. Doch zijn naam
blijft en ook zijn werk.
Mynliardt's Hoesttabletten.
Doos 30 ct.
Mynliardt's Keelpyntabletten,
60 on 30 ct.
Bij Apoth. en Drogisten
Kantoor geopend van 9 tot 1 uur
Nieuwe aanvragen
Gehuwde boerenknecht, woning
disponibel
Bekwaam auto-monteur
Boerenknecht voor melkkar
voorhanden in
JOS. C. M. NEETESON
ass.-apotheker, Venray 26
Candidaat-Notaris te HORST
waarnemende het vacante kantoor
van wijlen Notaris Esser te Horst
zal op Maandag 23 Maart 1931,
nam. 2 uur ten verzoeke en ten huize
van Mej. Francisca v.d. Ven, te
Horst aan de Smalbrug, publiek
verkoopen
Den geheelen Inboedel, bestaande
o.a. uit Keukenkast, tafels, stoelen,
rekken, fornui3, kachel, waschketel,
veerenbed, ledikant met matras, pot
ten en pannen, klok, porselein, en
wat verder ten verkoop zal worden
aangeboden.
Candidaat-Notaris te HORST
waarnemende het vacante kantoor
van wijlen Notaris Esser te Horst
zal publiek verkoopen
A. op Woensdag25 Maart 1931
nam. 4 uur in café Te Baerts te
Horst aan den Venloschen weg,
voor de kinderen A. van Horck,
1. een huis met stal, schuur,
boomgaard, bouw- en weiland te
Horst aan het Broek, groot circa
1.60.00 H.A.
2. bouwland aldaar groot circa
24 aren, bel. Pullman en Allards
3. bouwland aldaar groot circa
16 aren helend dezelfden.
4. weiland aldaar achter Hans-
sen groot circa 24 aren.
5. het pachtrecht tot 31 Jan.
1961 van circa 1.30.00 H.A. ge
meentegrond.
Wordt ook in massa geveild.
Aanvaarding 1 Mei en stoppel
bloot 1931.
B. op Donderdag 26 Maart 1931
nam. 3 uur in café Vermeulen te
Swolgen, voor de kinderen van
Horck-Baltussen
Dennenbosch te Meerlo nabij
den grintweg Swolgen-Tienray.
Candidaat-Notaris te HORST
waarnemende het vacante kantoor
van wijlen Notaris Esser te Horst
zal op Woensdag 1 April 1931,
nam. 5 uur in café Pijpers te
Venray Eindt, ten verzoeke van
den Heer Karei Jacobs te Venray
publiek verkoopen
Een zoo goed ais nieuw huis
bestaande uit twee woningen,
gelegen te Venray aan de Gas-
straat groot 5 aren 40 centiaren.