Tweede Blad -ran „PlEIi 11 MAAS"
Uw naarbHift kri3
Het Geluk.
De vloek der
geboortebeperking.
Op straat of thuis?
Een Braziliaansch
stierengevecht.
lügmalsa liMnllngia.
Voor Zelfscheerders
FEUILLETON
ZATERDAG II OCTOBER 1930
Een en Tij(ti{<te Jaargang
No. 42
In zijn blad „La Victoire" heeft
Gustave Hervé eenig commentaar
gevoegd bij de statistieken der ge
boorte- en sterftecijfers in Frank
rijk, die dezer dagen gepubliceerd
werden.
Terwijl in het jaar 1928 het ge
boorteoverschot nog 70350 bedroeg,
daalde het aantal geboorten in 1929
met 8200, zoodat er in het afgeloo-
pen jaar ongeveer 12000 meer stier
ven dan geboren werden.
Dit bedenkelijk feit is voor het
grootste gedeelte een gevolg van de
steeds cng.ntger luidende cijfers
der huwelijken en de toename van
het aantal echtscheidingen.
In 1929 werden er bijna 6000
huwelijken minder gesloten dan in
het vorig jaar, het aantal echtschei
dingen daarentegen steeg van 18882
op 19358.
Ondanks de propaganda der re
geering ten gunste van de bevol
kingstoename, door premies en ver
schillende voorrechten voor kinder
rijke gezinnen, ondanks het beroep
op het nationaal gevoel, ondanks de
waarschuwing om toch geen enkel
middel te gebruiken, dat de ge
boortebeperking bevordert, daar het
land binnen afzienbaren tijd voor
zijn ondergang staat, is de vermin
dering van het bevolkingscijfer niet
tegen te houden geweest.
Wie per trein door Frankrijk
reist, zal het opvallend feit consta-
teeren, dat hij bij 't passeeren der
dorpen haast nergens kinderen ziet.
In het Zuiden van Frankrijk is
tengevolge daarvan gebrek aan men-
schen, die het land bebouwen of
boerenwerk verrichten. Als de Itali
anen niet als arbeiders hi^pheen
kwamen, dan zouden de akkers
braak blijven liggen 1
De diepste oorzaak van dit heele
verschijnsel is het godsdienstig ver
val in alle lagen der bevolking.
Tenslotte is echter dezelfde re
geering, die thans hemel en aarde
zou bewegen om de daling van het
geboortecijfer tegen te houden, zelf
de schuld van dezen toestand.
Zij houdt hardnekkig vast aan de
politiek van haar voorgangers, die
zeer vijandig jegens de Kerk gezind
was. De politiek, het godsdienstloos
onderwijs in de staatsscholen, heeft
de liefde tot het kind uitgedoofd en
den drang naar een gemakkelijk en
genotvol leven gewekt en staats
burgers tot groote egoïsten opge
kweekt...
Priesters en kloosterlingen werden
verdreven of hoogstens in het land
geduld.
Het is treurige werkelijkheid: een
groot aantal parochies bezitten geen
enkelen zielzorger, omdat er gebrek
aan priesters is, die het volk de
Goddelijke wetten en geboden voor
houden en de heerlijkheid van het
huwelijk prediken.
Zoo is een volk tot den onder
gang gedoemd.... een katholiek volk,
dat de Kerk zoovele heiligen ge
schonken heeft, dat ook thans nog
veel edelmoedige mannen en vrou
wen bezit, die met heldenmoed, ge
put uit de kracht van het H. Geloof
de dwalingen van hun tijd bestrij
den.
Wanneer de regeering ook in het
vervolg nog de opvoeding der jeugd
in den geest der 10 geboden onmo
gelijk maakt, zullen de statistieken
der komende jaren de ontvolking
van Frankrijk en den achteruitgang
der geboorten en de toename van
het aantal echtscheidingen nog dui
delijker doen uitkomen.
Ook in Duitschland wordt momen
teel hetzelfde verschijnsel waargeno
men.
Ook hier daalt het geboortecijfer
ontzettend, in Berlijn is het reeds
jaren lang beneden dat van Parijs
gezonken.
De vermindering van het aantal
kinderen is in de protestantsche
streken naar evenredigheid veel ster
ker dan in de katholieke gewesten.
Bij den economischen noodtoestand
die in vele gevallen werkelijk zeer
drukkend is, komt nog als gevolg
der oorlogs- en inflatiejaren de al-
gemeene verslapping der zeden, de
genotzucht der menschen, de anti
christelijke propaganda der linksche
partijen, de propaganda voor ophef
fing van artikel 218 van het wet
boek van strafrecht en de propa
ganda voor vergemakkeling der echt
scheiding.
Wanneer hier niet spoedig een
radicale hervorming in de volkslagen
ingevoerd wordt, zal de bevolkings
afname van Duitschland spoedig de
F'ransche ontvolking niet alken
relatief, maar absoluut overtroffen
hebhen.
Vroeger vond men 't heerlijk
zoo'n langen avond te zamen thuis
te zijn, in de week den tijd ver
drijven met 'n handwerkje, wat
knutselen of zoo. 's Zondags bij
spel en gezelligen kout.
Vroeger keek men in huis vreemd
op, als een der grootste jongens of
meisjes een rede meende te hebben
om 's avonds uit te gaan. Dan
moest er al iets heel bijzonders aan
de hand zijn.
Thans is 't in veel gezinnen een
zeldzaamheid, als alle leden van 't
gezin gelijk thuis zijn.
Verschillende oorzaken zijn hier
voor aan te wijzen: de kinderen
hebben avondlessen, gymnastiek,
moeten naar de teekenschool. Vader
heeft overwerk, doch behalve deze
redenen drijft de zin naar buiten
lucht en vrijheid kinderen en ook
de ouders, onnoodig de straat op.
Zoo men in de avonduren de
straten doorwandelt, ziet men aan
stonds, dat niet steeds de avond
lessen de schuld dragen.
Hoe het ook zij, deze uithuizig
heid heeft vele nadeelen.
De huiselijke gezelligheid heeft
een weldadigen invloed op 't ka
rakter; wanneer de kinderen, groote
zoowel als kleine samen de
avonduren dcorbrengen met vad;r
en moeder werkt dat op de vorming
der kinderen en ze ondergaan de
goede, rustige, vreedzame en mach
tige indrukken van het huiselijk
leven.
Dit verdwijnt bij de straatlooperij.
Ten tweede: de kinderen zijn des
avonds weg uit vaders en moeders
toezicht. En dat is een zeer groot
nadeel. Het zou nog al schikken als
de ouders wisten, zeker wisten: m'n
knaap of meisje heeft les, werk of
wat dan ook en verlangt na afloop
daarvan naar huis. Er werken dus
geen verkeerde invloeden op 't kind
in. Ik kan dus gerust zijn.
Het zou ook goed gaan, als de
ouders wisten: als ik niet thuis ben
gaan de zaken toch geregeld hun
gang, de kinderen komen op tijd
thuis, doen hun plichten, gaan op
tijd naar bed.
Doch wie durft zeggen, dat hij
van deze twee zaken zeker is
Wie mag zeggen, dat hij in dit
opzicht gerust zal kan zijn
Bestaat de mogelijkheid dan niet,
dat uw jongen of meisje na de les
het zoo gezellig vindt met vriend
of vriendinnetje nog wat om te
loopen en te babbelen.
En als ge het niet zoo nauw
neemt, met 'n kwartiertje, zal de
scha k dat spoedig merken en van
't kwartiertje 20 minuten, een half
uur of meer nog maken.
En als ge dan mopperend vraagt
wat kom je toch laat thuis, waar
heb je gezeten, volgt het onschul
dige antwoord; och u weet toch
wel, dat ik na de les nog even sta^
te praten. Is dat nu zoo erg
Tot er een tijd komt, dat het
kind niet meer zoo vrijmoedig durft
opzien bij dezelfde vraag, ook niet
meer zoo vrijmoedig durft antwoor
den. Dan heeft het verkeerde rela
ties, kameraadjes van 'n ander ge-
sjacht en zoo meer.
Nog later zullen ze misschien met
'n kalmte zeggen: Gunst, ik heb
maar even omgeloopen. doch denken
bij zich zelfj moest eens weten.
O, die straten, die donkere stra-
ïen
Hoevele ernstige mannen en vrou
wen hebben zich al niet giërgefd,'
als ze van die slierten jongens of
meisjes drukte makend nog laat
langs de straat zagen slenteren en
dan gedacht: óii schapen hoorden
al lang in bed te liggen.
Hoeveel aankomende jongens en
meisjes, in debakvischjaren, ontmoet
men op heel stille heel donkere
plaatsen in de stille avonduren
Wat doen ze daar Praten over
hun sommen hun huiswerk
Ze schamen zich soms riet meer
en zien u driest aan, wanneer ge
voorbijkomt als dachten ze: kijk
voor je, 't gaat je niet aan, wat ik
doe
Hebben die allen dan geen ouders
die zich moeten afvragen: waar *zit
m'n jongen of meisje toch
Ja, dat moesten die ouders zich
wel afvragen, maar ze doen 't niet,
omdat ze denken, ik kan m'n kind
wel vertrouwen of omdat ze rede
neeren: je kunt je jongens en meisjes
toch niet aan 'n koordje vasthouden
of wel wat werkelijk geschiedt wijl
ze aldus redeneeren toen ik jong
was, heb ik 't ook gedaan en ik
ben er nu ook minder om of ook
wel omdat ze zelf niet thuis zijn
f y wordt zacht,
TT iamvw zitten, krijgt
mooier glans en valt niet uit. indien
U 1 of 2 maal per week een weinig
Purol in het haar weg wrijft zoodat
het daarin wordt opgenomen.
(In de Binnenlanden.)
HET SCHOUWSPEL.
Zooals gezegd, daar stond dan
de „koe" midden in de arena en
scheen vast besloten door kalmte de
situatie te redden.
Maar, daar vloog de stierenvech
ter op haar aan.... zwaaide met
grootsche zwierige zwaai een groote
vuurroode lap één, twee, driemaal
voor haar bo!-g!azige oogen, het
publiek werd stil, de spanning kwam
er in....
De koe echter bleef kalm en
verroerde geen vin, keek weer met
diezelfde groote, smeekende koeien
blik naar het publiek en de stieren
vechters alsof ze zeggen wilde: wat
heb ik jullie gedaan Laat me terug
gaan naar de wei, dan zal ik jou
weer melk geven; waarom zwaai je
den heelen tijd die rooie lap voor
mijn neus, je weet toch wel, dat ik
mijn neus nooit snuit, ik heb geen
zakdoek noodig
Het publiek evenwel werd onge
duldig, wilde niets weten van die
evangelische kalmte en gelatenheid,
dat past een koe niet; ze begonnen
de stierenvechters een handje te
helpen met roepen en schreeuwen:
vooruit jongens, pak aan, zijn jullie
bang voor die oude likkebaard: hé
Chico, was je bang voor je beestjes
had je geen andere kunnen leenen,
waar een beetje meer vuur in zit?
Breng die oude tante terug naar de
wei, ze moet nog gemolken worden:
wat doen jullie hier met dat oude
karkas, ze is het slachten nog niet
waardAl'o, Philippo, toon je
kunst, trek haar nog eens aan d'r
staart, piek haar met je stok enz.
Steeds heftiger werd het publiek
op die onverstoorbare koe en op
oie prullen van stierenvechters, die
de koe niet kwaad konden krijgen.
Ik wierp al eens een kalmeeren
den blik in het rond, maar dat hielp
ook al niet veel. Spijt stond er op
aller oogen, spijt omdat het alweer
vervelend was, spijt, omdat ze ver
stoken werden van prikkeling, gevaar,
bloed, gevechtonbewust spijtig,
omdat zij hun opgekropte gemoede
ren tegen al het bestaande niet eens
flink konden luchten op stieren en
waaghalzen.
De stierenvechters werden kwaad,
omdat de koe het vertikte kwaad te
worden. Ze zwaaiden hun roode
lappen steeds dichter bij het vier-
pootig gevaarte, maar durfden er
toch niet al te dicht bijkomen.
Het beest stond nu in 't open
veld. inwendig kon het wel er eens
koken en een gunstig oogenblik af
wachten om haar slag te slaan, de
koe echter bleef ijzig, zelfs benau
wend kalm.
Ten slotte schenen de stierenvech
ters er van overtuigd, dat de koe
inwendig niet kookteaangevuurd
door het publiek, naderden zij den
dehkbeeldigen stier en begonnen het
dier met hun roode lappen te be
werken van alle kanten, maar bleven
toch zoover mogelijk van zijn kop
vandaan.
Pats, boem, zei de koe en gaf
opeens een korte stoot met haar
horens. Hoera, bulderde het publiek,
er komt beweging in. Vooruit, jon
gens, zet door allo, Philippo, toe
Joasinho (Jantje), pak aan Pedrinho
(Pietje). Pats, boem. zei de koe weer,
keerde haar eigen om en gaf nu een
paar langere stooten in de lucht.
Hoera, bulderde het publiek alweer,
de stierenvechters kregen moed, de
koe ,werd steeds wakkerder en scheen
het spelletje moe, het zachtste lam
zou 't ten slotte opgeven.
Plotseling naderde onverwachts
een der stierenvechters de koe en
gaf het stomme dier een felle slag
met zijn roode lap vlak voor haar
kop.*
Een slag in het gelaat 1 Dat was
te veel 1 Een slag in het gelaat wordt
nooit vergeven of vergeten maakt
een wonde, die blijft bloeden heel
het leven lang 1 Zelfs een koe duldt
dat niet
Of hij haar in de oogen geraakt
had of niet, weet ik niet, maar nog
hoor ik het korte gebrul, dat zij
uitstiet, nog zie ik, haar plotseling
als dol geworden los stormen op
den stiervechter. Ze was niet alleen
geraakt op haar koeien-lichaam, maar
ook in haar koeien-ziel
Philippo maakte echter, dat hij
wegkwam, rende een paar keer het
circus rond met de dolle koe achter
hem aan, sprong ten slotte over de
lage schutting, de andere stiervech
ters kwamen ter hulp, trachten met
hun roode lappen het beest af te
leiden, de koe draaide, wendde en
keerde zich nu naar den een dan
naar den ander, stormde ten slotte
op het publiek in, maar kwam juist
tegen het voorgebergte van een paar
kinderep en er vaster in den gr nd
geworteld dan een wijnstok.
Nu, ook goed ik wil mij
hier eigendommen aanschaffen en
het zal u niet aan een goeden post
ontbreken, beschouw uwe schulden
als betaald. Ilierzietgij, vervolgde
de generaal, op den ouden heer
wijzend, mijn broeder en hier,
ging hij voort, den overste toonend,
den man, die inijn schoonzoon zal
worden.
Toen Victor Guerra den ouden
militairen bediende zag, verschoot
zijne kleur, en maakte hij zelfs
êene beweging, als wilde hij zijn
hoed opnemen en zich verwijderen.
Maar toen hij onmiddellijk met
zijne gewone tegenwoordigheid
van geest overlegde, dat de ont
moeting met dien man geen toe
vallige was, maar dagelijks zich
zou herhalen, keerde de altijd
zegepralende en van de overwin
ning verzekerde koenheid terug,
en daarmede de overtuiging, dat
het niet mogelijk zou zijn hem te
herkennen, en hij zette zich,
schijnbaar bedaard neder en les
eene courant Toen hij hoorde,
hoe hem de generaal aan zijn ouden
bediende voorstelde, hief hij trolsch
het hoofd in de hoogte, om het
licht tegen den nieuw aangekomene
te buigen. Maar nauwelijks had
deze zijne oogen op hem gevestigd,
of de diepste verbazing spiegelde
zich af op zijn openhartig gelaat,
en hij kon zijn blik van datbleeke,
trotsche gelaat niet afwenden.
stevige boeren terecht, (de schutting
was zoo laag, dat hun buiken er
over heen kwamen) die grepen haar
bij de horens, draaiden haar om,
gaven haar een paar fiksche slagen
op haar koeien-derrière en rrrr, daar
vloog de koe weer naar den anderen
kant.
Het publiek rilde, juichte, schreeuw
de, lachte, stampte, bulderde als
bezeten, vuurde de stiervechters aan.
allemaal even krek en even dol als
bij een echt Spaansch stierengevecht,
De stierenvechters vlogen om de
beurt van de arena over de schut
ting en van de schutting in de arena.
De koe begon langzamerhand wer
kelijk iets weg te krijgen van een
brieschende keuw, zoekende wien hij
zal verslinden. Hare oogen spatten
vuur, zij snoof, loeide, brulde, stond
nu eens plotseling stil als een stand
beeld uit steen gehouwen, rende dan
weer met opgeheven kop en staart
door het circus, zoekende naar een
prooi, de eerste de beste, die in
haar nabijheid kwam, zou zij met
haar kop en pooten verpletteren en
ik... kroop uit voorzichtigheid een
bankje hooger 1
Maar de kruik gaat zoolang te
water totdat zij barstde stieren
vechters werden hoe langer hoe
driester en overmoediger, plaagden
de koe hoe langer hoe meer enz.
Op een gegeven oogenblik rende het
steeds doller wordende beest weer
achter een stierenvechter heen.
Philippo rende achter de koe, om
haar zoo noodig in tijd van gevaar
bij den staart te trekken en af te
leiden. Maar de koe kreeg 't lang
zamerhand in de gaten, werd dit
spelletje moe. draaide zich zelf in
volle vaart plotseling om en gaf
Philippo. die nog juist de tijd had
zijn eigen om te draaien een gewel
dige stoot in den rug.
Gelukkig kwam de stoot op het
lagere deel van zijn ruggegraat
terecht, de stierenvechter tuimelde
onder de kop van de koe, de koe
stond klaar den man met haar kop
en horens te verpletteren, doodsche
stilte onder het publiek, een gil hier
een angstgilletje daar, maar d'r viel
toch geen één oude of jonge dame
flauw.
In een oogwenk echter waren de
toreadors er bij, sloegen, trapten en
piekten de koe van alle kanten om
haar tot andere en betere gedachten
te brengen, de koe aarzelde een
oogenblik, die korte aarzeling was
genoeg voor den ge- en betuimelden
stiervechter; lenig als een slang was
hij in een wip onder de kop van
het dier vandaan. Hij zag wel een
beetje bleek van de schrik, maar
herstelde zich aanstonds..
Hoera, schreeuwde weer het publiek
hé, Philippo, dat scheelde weinig,
jongen, die ouwe tante valt je nog
niet mee, hè, daar was je bijna in
den hemel een mopje gaan zingen,
de Pater was de H. Olie al halen
enz. en Philippo mocht werkelijk van
geluk spreken.
Alles had zich in den tijd van een
oogenblik afgespeeld, maar de koe
had Philippo toch makkelijk naar de
andere wereld kunnen helpen als ze
gewild had, het was ech'er zooals
gezegd, een zachtzinnige koe, wilde
geen menschenbloed zien en deed
niets liever dan grazen en melk
geven aan de menschen, die haar
plaagden.
Ze lachen wel er eens met die
Amerikaansche juffrouw, die heel
haar vermogen naliet aan haar schoot
hondje (als het eers een ka j; ge
weest was omdat ze bevonden
had, dat de dieren beter waren dan
de menschen, maar toch was die
oude vrijster (het is natuurlijk een
oude vrijster geweest) nog zoo gek
niet.
Intusscben was de koe wear wat
lntusschen was de generaal op
gestaan en had gescheld.
Wijs, zeide hij, tot den bin
nenlredende bediende, aan dezen
gast, die mij een bezoek is komen
brengen, eene kamer, breng hem
een ontbijt, en bedien hem als
een lid onzer eigen familie. Ga,
rust uit, Bernardo, vervolgde hij
zich lot dezen wendende, ik zal u
daarna aan mijne vrouw en kin
deren voorstellen, die er naar ver
langen u te zien, en te leeren
kennen. En den oude, die nog
altijd in gedachten verzonken daar
stond, bij den arm vattende, drong
hij er op aan, dat hij den bediende
zou volgen.
Hoe heet deze overste vroeg
Tio Bernardo den bediende.
Don Victor Guerra. Kent gij
hem
Ik zou er op kunnen zweren,
antwoordde de gast, maar toen
was hij geen overste en noemde
zich ook niet don Victor Guerra.
Maar daar dit reeds langgeleden
is, wil ik mij eerst verzekeren of
het dezelfde is, voor ik helbewcer.
Tio Bernardo kon geen enkele
bete naar binnen brengen. Hij
stond, na eenige oogenblikken
uitgerust te hebben, op, en ging
heen, onder het voorwendsel, zijn
valies uit het logement te willen
halen. Maar hij ging slechts naar
de benedenverdieping; daar ge
komen, bleef hij staan, metangslige
I onrust heen en weer ziende, als
I verwachtte hij iets,dat zijn geheele
gekalmeerd, langzaam, slim en ge
slepen, zooals alleen een mensch dat
doen kan, waren ze naar haar toe
gekomen, hadden haar voorzichtig,
zoogenaamd vertrouwelijk, heel zoet
sappig op den rug geklopt, allerlei
lieve woordjes tegen haar gesproken,
welke uitwendig zooveel beduiden
moesten als je bent een goede, beste
koe, we zullen je niets meer doen
enz. terwijl inwendig de bedoeling
was: wacht maar als we je goed te
pakken hebben, denk aan die
Amerikaansche juffrouw.
Het publiek scheen voldaan over
de slotscène van die ren en brui-
partij en verlangde alweer naar iets
anders. Philippo, een beetje ontnuch
terd, vond ook, dat dit spelletje lang
genoeg geduurd had, nam een kaars
rechte houding aan, wierp eennijdigen
blik op de koe, die hem zoo leelijk
te pakken had gehad, wreef nog een
paar maal met zijn handen over zijn
tweeledig zitvlak, voelde nog eens
goed of al zijn ribbetjes nog op hun
plaats zaten, plakte toen de trompet
voor zijn mond, têterêtètte zoo hard
als hij kon en riep toen met luider
stem Geacht publiek, wij hopen
dat het eerste nummer van ons pro
gram U allen ten zeerste voldaan
heeft; de stier (gelach) is wel niet op
volle kracht, toch hopen we, dat
het volgend nummer van ons pro
gram, het groote attractie-nummer
van de wereldberoemde „touradas"
van Sevilla, Toledo enz. U ten volle
zal bevredigen. Vertoond zal worden
het met bliksemsnelheid planten of
s'eken van twee vlaggen achter de
horens op de schoften van den stier 1
Pedrinho, onze trouwe en onver
saagde compagnon de medewerker
(hij was des morgens pas aan komen
zwaaien) zal de verrichter zijn van
dit meesterstuk, hetwelk meesterstuk
en nog een ander allerkomiekst
meesterstuk wij in het volgende
artikel naar vermogen, hopen te be
schrijven.
B. B. Wordt vervolgd.
Voor vrouwen.
Vrouwen vooral, hebben nu en
dan behoefte aan de hulp van Fos
ters Rugpijn Nieren Pillen. Vanaf de
vorming tot voorbij den middelbaren
leeftijd treden in het vrouwelijk or
ganisme, voortdurend veranderingen
op. die veel inspanning van de
nieren vorderen. Eveneens in het
kritieke tijdperk en in de maanden
voor en na de geboorte van kinderen,
krijgen de nieren veel extra werk te
doen. Het is daarom geen wonder»
dat vrouwen zoo vaak lijden aan
rugpijn, afmattende pijnen, water
zuchtige zwellingen, hoofdpijn, dui
zeligheid, zenuwachtigheid en urine-
stoornissen.
Vrouwen behooren te weten, dat
de nieren de gewichtige levenstaak
hebben om de onzuivere stoffen uit
het bloed te filtreeren. Als de nieren
verzwakt of overspannen zijn, wordt
de bloedsomloop geinfecteerd en het
geheele gestel aangedaan, waardoor
spit. blaasontsteking, rheumatiek,
lendezwakte enz. kunnen ontstaan
Foster's Rugpijn Nieren Pillen
zullen voor vrouwen in tijd van
nood een zegen blijken. Zij worden
aanbevolen door vele dankbare, ver
standige vrouwen, die haar herstel
en welzijn aan het tijdig gebruik van
dit versterkend niermiddel te danken
hebben.
Verkrijgbaar (in glasverpakking
met geel etiket let hier vooral
op) bij apotheken en drogisten a
f 1.75 per flacon. 39
Eerst een weinig Purol inwrijven
endairna ie zeepen Dan schzert
men zich schoon, zacht en pijnloos.
gemoed zou aandoen. Nog kon
hij zijne oogen niet gelooven, toen
hij in den overste den moordenaar
des herbergiers meende te herken
nen en hij wilde zich van eene
list bedienen, om zich van de
waarheid te overtuigen.
Na een half uur werden schreden
op de trap gehoord, de oude man
verhief angstig het hoofd, en zag
den man, dien hij verwachtte, met
al zijn trotsch nederdalen. Ilij
verwijderde zich een weinig en
verborg zich.
Nauwelijks was de overste op
de laatste trede gekomen'of hij
hoorde eene stem, die riep
Juan Luiz
De overste wendde oogenblikke-
1 ijk het hoofd om.
Gij hebt uwen naam niet
vergeten riep Tio Bernardo uit,
zich juist tegenover den overste
plaatsende.
Juan Luiz, scharesliep roo-
ver, moordenaar! Gij hebt echter
bij uwe valsche grootheid ver
gelen
>Niets is zoo geheim bedacht
Of 't wordt eens aan het licht
gebracht."
De overste had zich, als van een
bliksemstraal getroffen, bij het
hooren van deze verschrikkelijke
beschuldiging, aan den muurvast
gehouden, om niet in onmacht te
vallen.
Wordt vervolgd.
ïi
Niet een zijner mede-officieren
spreekt anders dan prijzend over
dat punt, en daarenboven is hij
rijk.
Ja, zeide de oude met een
bitteren lachrijk in het spel ge
worden.
Dat is in Amerika een alge-
meene zonde, broeder, antwoordde
de generaal lachende, ofschoon hij
pijnlijk aangedaan was en toch
niet laten kon, zijn toekomstigen
schoonzoon te verdedigen.
Neen, zeg ik 1 riep de oude
met bitterheid uit, het verledene
is als een spoor in de zee. Wat
wonder, wanneer de schaamte ver
loren gaat, wanneer tegenwoordig
zelfs zoo deugdzame en op het
punt van eer zoo fijn gevoelende
menschen als gij, zich vernederen,
de hatelijkste feilen te veront
schuldigen.
Maar broeder, zeide de gene
raal, treurig bewogen, mijne doch
ter bemint hem.
Uwe dochter is een uitstekend
en gehoorzaam meisje, dat zich
door hare neiging niet had moeten
laten voortslepen, wanneer gij u
tegen haar verzet had.
Op dat oogenblik trad de overste
met vroolijken blik binnen, en
vond als altijd, den broeder des
generaals koel en terughoudend.
De generaal zelf echter deed zijn
best, zijn toekomstigen schoonzoon,
voor deze zoo in het oog loopende
geringschatting, door verdubbelde
bewijzen van liefde en hartelijk
heid zijnerzijds schadeloos te stellen
Nog was geen kwartier voorbij
gegaan, of iemand klopte aan de
deur.
Binnen 1 riep de generaal.
De deur werd geopend en op den
drempel van deze vertoonde zich
een oude, fatsoenlijk gekleede man
in de kleeding van een Andalusi-
schen landman.
Bernardo 1 Komt gij eindelijk!
riep de generaal, die, zoodra hij
hem zag, op den binnentredende
toegeijld was en hem de armen
om den hals sloeg. Toen vatte hij
hem bij de hand, en hem naar het
binnenste der kamer trekkende,
stelde hij hem aan zijn broeder en
aan den overste voor, terwijl hij
zeide
Hier staat Bernardo, mijn
getrouwe en dappere redder, wien
ik het leven te danken heb. Zie,
zie, ging hij voort, met de hand
het grijze haar van de slapen
terugstrijkend, van den man, dien
hij zijn redder noemde, zie het
lidteeken, dat hem door den sabel
des vijands gegeven werd, hier is
net bewijs zijner trouw onuit-
wischbaar ingeprent, evenals de
herinnering er van in mijn hart
Maar hoe gaat hel u, mijn vriend?
Ik zie, dat de jaren over u heen
gegaan zijn als over een vasten
en sterken eikenboom, zonder
eene andere verandering bij u te
weeg te brengen, dan uw haar wit
gemaakt en uw krachtig gelaat
gebronsd ie hebben.
Senor, antwoordde de oude,
met mijne gezondheid gaat het
niet slecht, en met mijn moed ook
niet. Want ofschoon ik vele droe
vige uren heb beleefd, heb ik mij
daardoor niet laten ontmoedigen.
Want verbittering helpt toch niets!
Maar uwe genade ziet er uitstekend
uit! Ik weet reeds, datuweExcel-
lentie gehuwd is, en kinderen als
rozen heeft. God zegene ze
Gij zult ze zien, Bernardo!
Gij zult ze zien En de uwen?
En uwe vrouw?
Senor, mijne vrouw is inge
krompen en gerimpeld als eene
dorre kastanje, van mijne zonen
dient de een den koning, de ande
ren zijn gehuwd en met een aantal
kinderen gezegend.
Gij echter zult niet meer van
mij scheiden, niet waar, Bernardo?
Senor, hoe zou ik mijne
vrouw kunnen verlaten
Breng haar hier:
Hoe hier? Dan kon ik even
goed een klooster hier brengen.
Zij is in hare woonplaats zalig
onder hare kinderen en klein-